1 april 2008

Op de fiets naar school zag ik op de Jan Steenlaan een merel met zijn snavel vol roze blaadjes van de Japanse kers. Opgepikt van de grond. Waarschijnlijk gaat hij (zij?) daar het nest mee stofferen. Lekker zacht, maar gaat dat niet wegrotten? Of zou zo'n nest zó droog blijven dat het niet kan gaat rotten?

Theo Hoogstraten laat (ook) 'De toren van de zeven verdiepingen' (2001) in Veenendaal spelen. De hoofdfiguren zijn dezelfde als in 'De vuurmeester' dat ik enkele weken geleden las. Het verhaal is vergelijkbaar (al wordt het wat vaag door de droombeelden en de daaraan verbonden tijdsprongen), maar het beeld van Veenendaal is meer herkenbaar, al blijf je vermoeden dat Hoogstraten het van een plattegrond haalt en niet zélf in Veenendaal is wezen kijken. Enkele voorbeelden:

• De opa van de hoofdfiguren heet Engelenburg. Dat is een veel in Veenendaal voorkomende achternaam (al is het vaak Van Engelenburg).
• Theo Hoogstraten noemt de straten Beatrixstraat, Talmaplein, Talmastraat, Spoorlaan en Kerkewijk. De Beatrixstraat heeft helaas een gracht in het verhaal. Een Willem Alexanderpark hebben we, maar een Willem Alexanderlaan komt in Veenendaal niet voor.
• In het boek staan aan het Talmaplein diverse winkels, waaronder een supermarkt. Het Talmaplein is maar een pleintje en winkels zijn er al helemaal niet.
• Op historisch gebied heeft Hoogstraten zijn huiswerk gedaan. Hij haalt Gilles van Schoonebeke (bij hem met één 'l') aan en de verhuizing van Antwerpenaren naar Veenendaal i.v.m. het turfsteken. Hij volgt hier de redenering van J.G. Thoomes in 'Vier eeuwen Veenendaal'. Die redenering is lang voor waar aangenomen, maar tegenwoordig wordt daar wel aan getwijfeld.
• De opa van de hoofdfiguren is via internet de familiestamboom aan het uitzoeken. Een citaat van blz. 22:

'Het persoonsrapport nummer dertien vermeldde dat Jacobus Johannes (Koos) Engelenburg, geboren op 25 mei 1879, de bijnaam Rode Koos had, omdat hij door overmatig drankgebruik regelmatig een rood aangelopen gezicht had. 'Dat was dus mijn opa, een alcoholist zo te lezen, en daarom is hij waarschijnlijk niet zo oud geworden.' Overlijdensdatum - 23 april 1925, las Fenno. 'Dan heb jij je opa nauwelijks gekend. 'Ik was twee toen hij overleed.'

Het is wel aardig dat Theo Hoogstraten hier met een bijnaam op de proppen komt. Een 'uitschel' heette dat in het Veense dialect en ze kwamen hier vroeger veel voor. Voor mijn laatste verjaardag kreeg ik van Hannie en Steven 'Bewaord van vrogger ... Taol in 't Vèèn: uitschelle en dialektwoorde'. Er staan op blz. 68 en 69 maar liefst veertien 'uitschelle' met 'Rooie' in:

De 'rooien' heetten hier blijkbaar vooral Job, Ko en Piet en waren vooral roodharigen, aangevuld met een roodlippige, een politieke rooie en een dronkenlap. Maar Theo Hoogstraten raakt in ieder geval een oude Veense gewoonte (al zal dat misschien wel voor meer plaatsen gelden). Vorig jaar bracht Hoogstraten nog een boek uit waarin Veenendaal de plaats van handeling is: 'De Michiel de Ruytercode'.

Het Talmaplein. Niet echt een winkelcentrum.	Bordje Talmaplein in een liguster. Merels nestelen recht onder het bordje.	Net voorbij het Talmaplein: Zaadhandel Hannisse (zie: Rooie Job).

2 bestellingen: A. Roland Holst, 'In Gevaar', C. Buddingh', 'De avonturen van Bazip Zeehok'.

2 april 2008

Gisteren bestelde iemand de bundel 'In gevaar' van Adriaan Roland Holst. Met daarbij in de mail de mededeling: 'Ik ga ervan uit dat het gedicht van de wingerd en de muur erin staat.' Ik bladerde de bundel door, vond het gedicht en dacht: dat gedicht heb ik laatst nog gebruikt. Ik had het in februari, na het doorbladeren en te koop zetten van de bundel, in dit weblog gezet:

In gevaar Heen en weer geslingerd, zonder rust of duur: was ik maar een wingerd. had ik maar een muur. (A. Roland Holst, In gevaar, blz. 48)

Zou het zo zijn dat iemand dat gelezen heeft en vervolgens het boek bestelt? Dat zou grappig zijn. Niet de bedoeling, maar mooi meegenomen. Nog twee gedichten uit die bundel (en bestellen heeft dus geen zin meer):

De bladzijde over Hans de Boer is toegevoegd aan Schrijversinfo.

Vanavond was er (het derde) cultureel café in 'De Kroeg' aan de Sandbrinkstraat. Het thema was 'literatuur in Veenendaal'. De vorige keren heb ik gemist, maar ik voelde me nu wel een beetje verplicht om acte de presence te geven. Albert van Kooten hield een verhaal over de groei van zijn boekhandel, het belang van literatuur in de verkoop, de organistie van literaire avonden enz. Een goed verhaal en daarna kwamen er nog wat vragen en opmerkingen (echt discussie was het niet). Daarna was het vooral c.q. gewoon gezellig (zoals het in een kroeg met verzamelde cultuurliefhebbers ook zou moeten zijn). Een goed initiatief dat cultureel café. Ik hoop dat het een 'blijvertje' zal blijken te zijn.

1 bestelling: knipsel A.F.Th. van der Heijden.

3 april 2008

De 87e verjaardag van mijn schoonvader. Hij woont nog altijd zelfstandig, wordt wel wat vergeetachtig, maar ik teken ervoor als ik zo de 87 mag halen. We reden even voor drie uur naar Culemborg. Halverwege zag ik de eerste ooievaar van dit jaar. Hij vloog een eindje met de auto mee. Zwanen, reigers, ganzen, een biddend valkje. Ik moet er wel op letten dat ik mijn ogen óók op de weg houd.

Op het toilet van mijn schoonvader hangt (als bij zovelen) een verjaardagskalender. Wat me nu voor het eerst opviel, was dat hij achter diverse namen een † heeft gezet. Overleden familieleden en kennissen zullen dat zijn. Ik probeer me voor te stellen hoe dat gaat: er komt een overlijdensbericht binnen, je gaat met je pen naar het toilet, gaat zitten op de pot en pakt de kalender van de muur, en ... zet een † achter de naam van de overledene. Denk je dan al zittend nog even na over de ontslapene? Doe je een klein gebed? Houd je je broek aan, of doe je - nu je er toch zit - tegelijkertijd een grote boodschap?
Martijn denkt dat de tekens uit zelfbescherming zijn: het is een beetje lullig als je belt om iemand te feliciteren en als hij dan al lang overleden blijkt te zijn.

3 bestellingen: 3 stafkaarten, een Bos-atlas, Anne Wadman, 'De smeerlappen', Boekenweekgeschenk 1953 (Anthonie Donker), J.B. Charles: 'Volg het spoor terug'.

4 april 2008

De laatste dag van de CT-week. De leerlingen zijn opgelucht dat het afgelopen is. De collega's lopen nog met dikke stapels na te kijken werk.

Rommelmarkt in de Veenendaalhal vanmiddag. Echt rommel deze keer (het stonk er naar oude kleren die te lang op zolder hebben gelegen en ik nieste een uur later nog van het stof. Bij vier kramen kocht ik (bij elkaar) negenentwintig boeken, o.a.:
- Herman Heijermans, Toneelwerken (3 delen)
- Is God thuis? Een bonte verzameling liedjes, conferences en gedichten over God en Zijn (Haar?) wereld
- Uit de verzen en het proza van Hadewijch
- Rink van der Velde, Pake Sytse
- J.B. Bernink, Ons Dinkelland
- Jan Siebelink, Nachtschade
- Toon Kortooms, Onze Leo
- Bart Chabot, Broodje gezond

Na de rommelmarkt gingen we even bij Suzanne en Gijs langs, we bleven er - zomaar - eten. Gezellig.

Vanavond kwam Geertjan Spanheim zijn bundel brengen. Hij dicht al jaren voor zichzelf. Zijn werkgever nam vorig jaar de beslissing om het personeel, i.p.v. het gebruikelijke kerstpakket, een dichtbundel van één van de personeelsleden te geven. Een leuk idee! En dan geen prutswerk, maar degelijk uitgevoerd en vormgegeven. En ook de gedichten van Spanheim zijn de moeite waard. Hij reist dagelijke met de trein van Veenendaal naar Almere (en terug) en schrijft dan in de trein een gedicht (hij plaatst zichzelf daarmee in de traditie van Pierre Kemp, die dagelijks dichtte in de trein van Maastricht naar de mijn Laura in Eygelshoven).

Goed feest Een goed feest is gauw verpest met een plaat van Albert West

Het kan glad zijn Er ligt een vent in het gazon Hij stond net nog op 't balkon

Bij 'Het mes op tafel' was er vanavond een vraag met een foto van twee glaskunstwerken. Wie is de maker van deze kunstwerken was de vraag. Dat was Jan Wolkers en de drie spelers hadden dat allemaal goed. Alleen de bedenker van de vraag maakte een fout. Op de linkerfoto stond het glasmonument dat destijds op Texel op de dijk stond. Het is vernield en staat er al sinds 2002 niet meer, maar het werd gepresenteerd alsof het er nog altijd staat. Slordig!

5 april 2008

Boekenmarkt in Woudenberg (van harmonie Fidelio). Het was er weer druk. Ik sprak er o.a. Daan even. Heel langzaam worden ze iets duurder, maar 2 dubbeltjes (i.p.v. € 0,10) voor een goede pocket is natuurlijk nog steeds niet echt duur. Ik heb wat poëzie meegenomen. De vorige keren hadden ze ook heel wat boeken óver literatuur. Die waren er deze keren helaas helemaal niet. Ik kocht o.a.:
- Frederik van Eeden, Van de passielooze lelie (1e druk, 1901)

- Cor de Back, Lieve aarde

- John O'Mill, Lyrical Laria
- Maarten 't Hart, De vrouw bestaat niet
- Tony de Ridder, Meditaties
- Jan de Hartog, Spoken te koop
- Willem van Iependaal, Volkstaal en volkshumor
- Jac. Gazenbeek, de Veluwe, luisterrijk land tussen Randmeer en Rijn
- Aar van de Werfhorst, Volcmar de Ommelandvaarder

Met enige regelmaat verstuur ik boeken naar Australië, Nieuw Zeeland of Canada. Mensen die veertig jaar geleden emigreerden bestellen boeken van de schrijvers die toen veel gelezen werden. Vandaag kwam er zo'n bestelling uit Canada: Anne de Vries, A. Roothaert, Jan Mens, A.M. de Jong, Jan de Hartog. Verder: 1 knipsel Wim Sonneveld

6 april 2008

Bij de boeken die ik gisteren kocht, zat het aforismenbundelje 'Stil zijn is ontmoeten' van Paul van den Bergh. Een beetje te religieus gericht naar mijn smaak, maar toch zeker met enkele aardige gedachten:

Een groot deel van de dag heb ik toetsen na zitten kijken. Niet het leukste onderdeel van een baan als leraar. Men roept te makkelijk dat leraren zo veel vrij hebben, maar zo'n zondag nakijken ziet men bij dat geroep dan (o.a.) over het hoofd.

De dotter in de voortuin bloeit	Macro-opname met het nieuwe toestel	Ook de brem bloeit

De bladzijde over John O'Mill heb ik vandaag aan Schrijversinfo toegevoegd. John O'Mill was het pseudoniem van Johan (Jan) van der Meulen. Hij gebruikte ook het pseudoniem Johan Mühlemans. De pseudoniemen zijn de vertaling van zijn naam in het Iers en Duits. Hij was leraar Engels in Breda en maakte zijn eerste verzen voor zijn leerlingen. Hij gebruikte daarvoor de taalfouten die de leerlingen maakten. Battus noemde hem in zijn 'Opperlandse taal- & letterkunde' Angloöpperlandicus. Nu ik de boekjes gescand heb, zie ik pas dat er twee dezelfde tekening op de voorzijde hebben: curious copy! of: dubious double!

2 bestellingen: 5 x Bertus Aafjes, Boudewijn Büch/Peter van Zonneveld, 'Reiskoorts'.

7 april 2008

Een rustig begin na de CT-week. Nieuwe hoofdstukken, maar toch wel gelijk weer leerlingen die de les uit worden gestuurd. Vooral die leerlingen die het beschouwen als statusverhogend om uit de les te worden verwijderd, ga ik de komende weken flink aanpakken.
Vanmiddag was er een studiemiddag. We zijn vooral bezig geweest met de aanloop naar de profielkeuze in de derde klas. Veel leerlingen zijn aan zo'n keuze nog helemaal niet toe en hebben geen idee wat voor beroep ze later zouden willen. Toch zit het systeem zo in elkaar dat keuzes moeten worden gemaakt. Ze zullen over zichzelf moeten nadenken en dat nadenken is te sturen en te begeleiden.
Het moment voor zo'n studiemiddag was niet ideaal. Alle collega's zitten met hun hoofd bij het nakijken van toetsen. Het was lekkerder geweest om daar flink mee door te kunnen gaan. Maar ja, dan doe je zo'n studiemiddag een week later en dan is er wel weer wat anders (dan moeten er cijfers worden ingevoerd, dan zijn er rapportvergaderingen, enz.)

De hele avond heb ik dus weer zitten corrigeren. Ter afwisseling heb ik de gedichten uit 'De mooiste gedichten uit de oude doos' (1997), samengesteld door Greet Bauweleers, op de diverse schrijversbladzijden toegevoegd.

8 april 2008

En weer een hele middag en avond toetsen nagekeken, maar ik ben nu wel zo goed als klaar. Ik heb een beetje spijt van de toets die ik voor VWO-3 heb gemaakt. Veel ontleden en vijf A4-tjes met vragen. In totaal kunnen ze 104 punten scoren. Dat betekent per toets ook méér dan 104 items nakijken (bij een aantal vragen, bijvoorbeeld die waarbij ze hele zinnen moeten ontleden, tel ik maximaal acht halve fouten per zin, maar ik kijk in die zin twintig woorden na). Dat is dan 60 leerlingen X ruim 100 items = meer dan 6000 te corrigeren woorden/opdrachten. En dat zijn dan nog maar twee klassen. Ach, had ik maar een vak geleerd!

Veel geklaag en weinig literatuur deze dagen!

2 bestellingen: 7 x 'Pim, Frits en Ida', Jean Paul Sartre, 'Les jeux sont faits'.

9 april 2008

Vergadering van de straatnaamcommissie vanmiddag. We zijn bezig met de straatnamen voor Veenendaal-Oost. In 'Buurtstede' gaan we oorlogsslachtoffer vernoemen, waarbij de namen op het monument aan de Kerkewijk ons uitgangspunt zijn. Sinds kort is er een (vrijwel) definitief stratenplan en kunnen we echt aan het werk. Het probleem is dat er meer namen op het monument staan dan we nodig hebben. De kunst is nu om via objectieve criteria de te gebruiken namen te kiezen. Geen onuitspreekbare namen, geen namen die verwarring geven met andere, al bestaande straatnamen enz.. Dat gaan we redden.

Het IVN organiseert deze week in Veenendaal een grote mussentelling. Daaromheen zijn er allerlei activiteiten in het gebouw van het IVN aan de K. Fabritiusstraat . We gingen vanavond naar een lezing van Anna Kemp (van de vogelbescherming en daarnaast van haar eigen bureau NatuurlijkBUITEN) over “Hoe krijg ik een tuin vol vogels”. Lidy wilde daar graag heen. Eerlijk gezegd had ik er niet veel zin in, maar het viel mee. Ze had een heel aardige powerpointpresentatie, met fraaie vogelfoto's en nuttige tips. We gaan in onze tuin een (ouderwetse) vuurdoorn plaatsen. Voor vogels is onze vijver niet optimaal: rechte wanden i.p.v. een laag moerasachtig gedeelte. Gelukkig compenseert de beekloop dat. De vogels badderen daar regelmatig in.

1 bestelling: 2 sets bodemkaarten Blad 15 West (Friese gedeelte)/Blad 15 Oost Staveren, Blad 52 West Venlo.

10 april 2008

Vanmiddag ben ik mijn nieuwe paspoort op wezen halen op het gemeentehuis. Ik heb de oude weer meegenomen. Daar knippen ze dan drie grote gaten in. Ik zei automatisch 'Ja', toen ze vroeg of ik het oude paspoort terug wilde hebben. Achteraf vraag ik me af waarom ik dat zei. Wat doe je er ooit nog mee? Bijzondere stempels zijn er niet ingezet. Heb ik nog geen rotzooi genoeg?

Na het gemeentehuis gingen we naar Hans Anders. Vorig jaar is mijn bril gebroken en dat was niet meer te repareren. Ik heb toen alleen een leesbril gekocht. Nu denk ik dat ik toch last van mijn ogen en mijn hoofd krijg van een langdurige periode zonder bril. Daarom toch ook maar een nieuwe 'gewone' bril én - nu in de aanbieding - een zonnebril op sterkte. Een bril kopen doe je niet even gauw. Het was druk in de winkel, dus het begon al met lang wachten, dan toch weer ogen opmeten en twee monturen uitzoeken. Het hoort erbij, maar ik vind het niks. Een jaar of wat geleden was ik mijn bril kwijt (nooit meer teruggevonden). Toen ben ik terug gegaan naar Prummel: 'Weten jullie nog precies was voor bril ik had? Ja? Doe dan maar weer dezelfde!' Lidy vond dat toen onbegrijpelijk, die vindt al dat brillen passen heerlijk en had echt wel weer een nieuw montuur uitgezocht. Ik niet, ik was hem niet zat, ik was hem kwijt.

Thea gaat in de meivakantie ook naar Parijs. Ze is zich blijkbaar aan het voorbereiden en geeft me via de mail de site Parijs à la carte.nl door. Een heel overzichtelijke site over alle mogelijke bezienswaardigheden in Parijs (en niet - zoals de naam misschien zou doen vermoeden - alleen restaurants). Ik leer er bijvoorbeeld van dat het Louvre (net als diverse andere musea) voor mensen van 18 tot 25 jaar gratis toegankelijk is. Dan hadden we voor Suzanne niet zo'n kaart hoeven kopen waarmee je twee dagen alle musea in kunt. Dat hadden ze op het reisbureau er wel eens bij mogen zeggen.

11 april 2008

De post bracht het op Marktplaats gekochte 'Daar gaat de zon nooit onder' van Jan Siebelink. Een bijzonder boekje uit 1998 (dus van vóór de violen). Johanna Speltie fotografeerde vierentwintig plekken die een rol spelen in de boeken van Siebelink: de boerderij van zijn grootouders, de katholieke begraafplaats aan de Bergweg (foto rechts), de kwekerij, het Veerhuis enz. Jan Siebelink zelf schreef een tekst bij de foto's. Die teksten werd door Rein Bloem bewerkt tot prozagedichten. Tenslotte schreef Siebelink daar weer noten bij, met o.a. de situering van de foto en de boeken waar die plekken in voorkomen. Zulke boeken bestaan er in de Nederlandse literatuur niet veel.

Ik heb de camera klaar liggen omdat ik wil proberen in deze Veense mussenweek een mooie mussenfoto te maken. Dit is tot nu toe de beste.

Met Lidy ben ik vanmiddag naar de chiropractor in Bennekom geweest. Op de terugweg reden we even naar kasteel Hoekelum en de kaasboerderij. Het moet er mooi wandelen zijn. Het kasteel wordt veel gebruikt voor bruiloften en partijen en als conferentieoord. Het park eromheen viel me een beetje tegen, maar de kaasboerderij was een feest van herkenning. Zo'n veertig jaar geleden was ik er een paar keer met scouting op pinksterkamp. We sliepen in de grote stal voor de kaasboerderij (op strozakken, later in stapelbedden) en het kleine witte gebouwtje was het keukentje en het verblijf van de leiding. Met name dat witte gebouwtje ziet er nog precies hetzelfde uit.

Een interessant mailtje vandaag m.b.t. Drs. P. Ik deel de interpretatie van Cees Hoenekamp en voeg 'Guus Vlegel' toe aan de lijst van pseudoniemen van Drs. P

Goededag Webmaster, Vandaag trof ik op www.schrijversinfo.nl uw uitvoerige overzicht over leven en werken van Drs.P. In eerste instantie was ik geïnteresseerd in het overzicht van pseudoniemen, met name omdat ik de liedtekst “Botanisch Twistgesprek” dat ik aantrof in het door Ivo de Wijs bezorgde boek “Tante Constance en Tante Mathilde” (Nijgh en Van Ditmar, Amsterdam 2003) niet kon vinden in het oeuvre dat www.musicfromnl.nl toeschrijft aan onze rijmkeizer. Het steekwoord Lurelei bracht me uiteindelijk bij de bedoelde songtekst, en daar staan als auteurs vermeld: tekst Guus Vlegel, componist Ruud Bos. De oppervlakkige beschouwer zal snel denken: “slordigheidje, men is de ‘u’ vergeten, Guus Vlegel moet natuurlijk Guus Vleugel zijn.” Niet zo’n gekke gedachte trouwens want ook Vleugel schreef vele cabareteske teksten. Maar ik denk dat we veilig op het gezag van dicht- en huisvriend Ivo kunnen afgaan, en Guus Vlegel mogen toevoegen aan de reeks van pennennamen die de heer Polzer onder zijn werk krabbelde. Ik groet u vriendelijk en hoop dat u uw goede werken nog lang met plezier zult vervullen.
PS Kleine beschouwing achteraf: het heeft er alle schijn van dat www.musicfromnl.nl niet indexeert op naam van de auteurs maar op die van de uitvoerenden, hen valt derhalve weinig te verwijten.

Weer overwinningen en een wereldrecord voor de Nederlandse zwemsters. En dan zul je zien dat ze op de Olympische Spelen niets winnen. Te vroeg gepiekt!

NOVA vanavond: het probleem van de te dikke kinderen kan alleen opgelost worden als het onderwijs er een vast onderdeel van het lesprogramma van maakt Daar gaan we weer. We constateren een maatschappelijk probleem en het onderwijs mag het oplossen. En in de volgende NOVA krijgt het onderwijs weer op z'n donder omdat de doelen voor wiskunde of geschiedenis niet gehaald worden. Laat ons dan gewoon onze lessen geven en val ons niet doorlopend lastig met wéér een nieuw maatschappelijk probleem!

12 april 2008

Wolters-Noordhoff heet sinds kort Noordhoff. Het heeft te maken met het verkopen van delen van het bedrijf en daarbij gestelde onderhandelingseisen. Ze doen maar. Al is het jammer dat zo'n naam als Wolters, die 172 jaar een belangrijke rol in het onderwijs heeft gepeeld, verdwijnt. Noordhoff is de uitgever van de Bosatlas en heeft ter gelegenheid van de naamswisseling een eenmalige 'Atlas van het onderwijs' uitgegeven. Een hebbeding: 32 bladzijden op Bosatlasformaat met kaarten over de geschiedenis van het onderwijs, de gemiddelde schoolgrootte, de basisschooldichtheid, de profielen, het aantal WO-studenten per studierichting, het werkloosheidspercentage anderhalf jaar na afstuderen, het aantal scholen per schoolbestuur, de sportvoorzieningen op het schoolplein, het aantal onbevoegden voor de klas enz., enz.

Vandaag wil ik de spullen voor de boekenmarkt van volgende week zaterdag in Wageningen klaar hebben liggen. Dat betekent voor een flinke stapel boeken nog de prijzen vaststellen, de boeken die op internet staan uitzoeken en er met potlood de prijs inzetten (en het blaadje eruit halen) en nog een kratje met poëzie van de vorige boekenmarkt 'uitgraven' uit een stapel kratjes. Daar kom ik deze dag wel weer mee door.

1 bestelling: single Jacques Herb, 'Manuela/Ik wil nog even met je praten'.

13 april 2008

Een verrassend mailtje n.a.v. mijn Schrijversinfobladzijde over Ronald Giphart vandaag:

Geachte heer/mevrouw, Wij waren aan het zoeken voor achtergrond informatie over het boek Gala van Ronald Giphart. En zo kwamen wij op deze site terecht. Tot onze grote verbazing zagen wij het krantenartikel over het boekenweek geschenk Gala. Daarbij staat een foto afgedrukt van een mevrouw in de trein. Ik ben er heilig van overtuigd dat het mijn oma is. Wij hebben deze foto aan oma laten zien, maar die kon zich niet herinneren dat er een foto van haar is gemaakt. In het artikel wordt gezegd dat duizenden mensen gratis met de trein hebben gereisd die dag met bijsluitend een foto van mijn oma. Echter heeft ze daar nog nooit gebruik van gemaakt. Wij willen hier graag duidelijkheid over hebben. Ook vinden we het heel apart dat oma geen toestemming heeft verleend om deze foto te plaatsen op de site. Hierover willen wij ook duidelijkheid. Met vriendelijke groeten, de kleinkinderen.

Een wonderlijk mailtje. De dame op de foto is niet oma Louwerse, maar mijn eigen vrouw. Wij waren op die zaterdag in de boekenweek van 2003 onderweg naar Maastricht. Dat deden inderdaad meer mensen die dag. Hier konden we nog redelijk zitten, maar verder richting Maastricht was de trein overvol. Uit het mailtje mag ik opmaken dat Lidy een dubbelgangster heeft. Het is trouwens taalkundig ook een vreemd mailtje.

• Wij waren aan het zoeken voor achtergrond informatie over het boek Gala van Ronald Giphart. Je zoekt naar informatie en niet voor informatie. Achtergrondinformatie is één woord.
• Tot onze grote verbazing zagen wij het krantenartikel over het boekenweek geschenk Gala. Uit de rest van het mailtje blijkt dat de verbazing niet het artikel betreft, maar de erbij geplaatste foto. Boekenweekgeschenk is één woord.
• met bijsluitend een foto van mijn oma. Er is niets bijgesloten, hooguit bijgeplaatst. Zou dit Vlaams zijn?
• Echter heeft ze daar nog nooit gebruik van gemaakt. Het is een beetje vreemd om deze zin met 'Echter' te beginnen. Als ze er nooit gebruik van heeft gemaakt, hoe kan ik dan een foto van haar gemaakt hebben?
• Ook vinden we het heel apart dat oma geen toestemming heeft verleend om deze foto te plaatsen op de site. Dat is inderdaad apart van oma. Waarschijnlijk wordt er bedoeld dat het apart is dat ik nooit toestemming heb gevraagd.
• Hierover willen wij ook duidelijkheid. Nou nou, gaan we eisen stellen? Als je daar duidelijkheid over wilt, dan moet je bij oma wezen. Als je van mij duidelijkheid wilt over het niet vragen van die toestemming: het is mijn vrouw en niet je oma!

Deze week las ik 'Moord in de ridderzaal' van Theo Joekes. Een interessante figuur die Joekes. Eigenzinnig VVD-kamerlid, taalpurist, schrijver van detectives en van gedichten. Ik was al langer van plan om eens iets van hem te gaan lezen. Dat viel een beetje tegen. Het verhaal verloopt warrig en betreedt veel te veel zijpaden (die er uiteindelijk voor het plot weinig toe doen). Het interessante is dat iemand die ruim vijfentwintig jaar in de Haagse politiek heeft meegedraaid een kijkje geeft in de mores en de intriges van dat wereldje. Er wordt beweerd dat 'Moord aan het Voorhout' zijn beste boek is. Ik zal dat boek lezen voordat ik een eindoordeel over Joekes vel, maar enthousiast ben ik vooralsnog niet. Ik maak n.a.v. dit boek wel de Schrijversinfobladzijde over Theo Joekes af.

Gisteren bestelde iemand uit Duitsland de single 'Manuela' van Jacques Herb. Vandaag legt hij - in het Engels (!) - uit waarom hij daarin is geïnteresseerd: 'Actually Jacques Herb's "Manuela" (7'' Single, Elf Provinciën 66.51-G, 1971) is a cover version of Gunnar Welz's original song in german language "Manuela" (7'' Single, Metronome M 25 192, 1970). Do you have also access to this record? I would also be interested in it.' Die heb ik jammer genoeg niet.

We kochten vorige week een grote stalen standaard (een chique uitgevoerde tentstok met haken) om in de voortuin vogels te voeren. Dat mag tegenwoordig ook best na de winter. Alleen met vetbollen moet je terughoudend zijn volgens sommigen. Hij staat een metertje voor het raam en het fototoestel ligt op tafel klaar. Dat gaat verrassend goed door het raam heen:

2 bestellingen: 2 bulkboeken (Jan Wolkers en Adriaan van Dis), single Benny Vreden, 'Hatsjoeha op de poesta / 't Allervuilste jongetje'.

14 april 2008

Leerlingen die te laat in een les komen, moeten zicht de volgende dag om 7.30 uur melden. Zijn ze er niet om 7.30 uur, dan zoek ik ze op, vraag waar ze waren en laat ze (als er geen goede reden was) de volgende twee dagen om 7.30 uur komen. Vandaag spreek ik met zo'n leerling uit H3:
- "OK jongen, dinsdag en woensdag half acht."
- "Doet u dan maar woensdag meneer."
- "Dit was geen voorstel, waarbij je kon kiezen tussen dinsdag of woensdag, maar de mededeling dat je je dinsdag én woensdag om half acht móet melden"

Een interessant mailtje m.b.t. vertaald werk van Willem Wilmink: Sinds gisteren ben ik in het bezit van het boek "The art of woven words". Het is uitgegeven door Van Heek-Ten Cate N.V. ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van de holding. Het bevat vertaalde gedichten van Willem Wilmink en afbeeldingen van kunstwerken. In het voorwoord staat vermeld dat Willem Wilmink zelf de gedichten heeft geselecteerd maar helaas is overleden voordat hij het heeft kunnen voltooien. Ik heb het niet kunnen vinden in uw zeer uitvoerige lijst van zijn werken. Het is een prachtig boekje, zonder ISBN-nummer. Ik heb de schrijver van het mailtje gevraagd om het jaar van uitgave en de naam van de (eventuele) samensteller, dan zal ik het zeker op de bladzijde over Wilmink vermelden.

Vanavond was er ouderavond over de reizen voor de derde klassen. Geïnteresseerde ouders en nauwelijks vragen. Blijkbaar kwam het verhaal over de Brussel-Antwerpenreis goed over. Ik heb er ook wel weer zin in. De namenlijst van de leerlingen die meegaan geeft ook vertrouwen in een leuke reis.

Zaterdag boekenmarkt in Wageningen. Ed, Willem en ik staan met onze kramen in de Vijzelstraat. De boekenmarkt is van 9.00 tot 17.00 uur.

3 bestellingen: Muus Jacobse, 'Het Kind en andere gedichten', bulkboek Hugo Claus, 'Het jaar van de kreeft', George Buchner, 'Daltons dood', Olaf de landell, 'Avé Eva', 'De dief stelen', 'De mooiste verhalen'.

15 april 2008

Vanmiddag dacht ik: 'Laat ik eens de ouders van een leerling bellen om te melden dat iets goed is afgelopen!' (meestal bel ik alleen als er problemen zijn). De vader van de leerling (dacht ik) nam de telefoon op en noemde zijn achternaam. Ik zei: 'We hebben elkaar gisteren gesproken. Ik bel om te melden dat één en ander vandaag op een bevredigende manier is afgerond.' Zegt de leerling zelf (want die was het): 'Dat vond ik ook wel meneer, mijn ouders zijn op het moment niet thuis.' Stom! Hij noemde met een redelijk zware stem alleen zijn achternaam. Ik moet dus echt altijd vragen: spreek ik met een ouder van ..... .

Op de website van de Wageningse boekenmarkt staat M.A. Beek vermeld met kraam nr. 100 op het Salverdaplein. In een mailtje stelt iemand uit Wageningen me de vraag of mijn mededeling (Vijzelstraat) van gisteren wel klopt. Ik sta niet op de deelnemerslijt. De helft van de lol van zo'n dag bestaat voor mij uit het samen met Ed en Willem op zo'n markt staan. Om er zeker van te zijn dat we naast elkaar staan, huurt één van ons drie kramen. Een nadeel is dan dat de andere twee niet officieel op de deelnemerslijst staan, maar dat zal me eerlijk gezegd een zorg zijn. M.A. Beek is trouwens een naamgenoot en antiquair uit Barneveld (geen familie voor zover ik weet).

Vanavond mijn moeder en tante Dick op visite gehad. Heel gezellig.

1 bestelling: knipsels Etty Hillesum.

16 april 2008

He graf van Hein de Bruin hebben we - ook na flink zoeken - een paar weken terug niet gevonden op Zorgvlied. Vanavond ben ik met de poëziebundels bezig die ik zaterdag mee wil nemen naar Wageningen. Daar zitten er ook twee van De Bruin tussen. Ik heb nu eerst de voorkanten maar gescand om die op de Schrijversinfobladzijde erbij te zetten:

Ebben en ivoor

Job

In twee andere boeken kwam ik nog een schrijvershandtekening tegen die ik nog niet had gescand:

Handtekening Van der Graft in 'Niettegenstaande de tijd' met een oproep om nog meer werk van hem te kopen.

Handtekening Maurits Mok in 'Bij brood alleen'

Wim Huijser - biograaf van C. Buddingh' - komt eind mei in mijn VWO-klassen vertellen over Buddingh' en over het schrijven van een biografie. Ik wil de leerlingen goed voorbereiden en ben daar vandaag mee begonnen. Van de site 'De Letteren Spreken' haalde ik een vijftien minuten durend filmpje over Buddingh' dat samengesteld is t.g.v. de presentatie van 'Alle gorgelrijmen' in 2003. Dat filmpje is hier te bekijken en te downloaden. Bij het filmpje maakte ik twintig vragen. Het leek me net te moeilijk om de vragen allemaal ná het kijken te stellen, daarom gaf ik ze eerst zes vragen, daar mochten ze even naar kijken en daarna keken ze vijf minuten van het filmpje. Na dat stukje film beantwoordden ze die eerste zes vragen, enz. De vragen:

Vragen bij film C. Buddingh'

Deel 1
1. C. Buddingh' woonde in Dordrecht. In de film wordt een andere naam voor Dordrecht gebruikt. Welke?
2. C.Buddingh werd bekend met zijn Gorgelrijmen. De bekendste daarvan is de Blauwbilgorgel. In de film leest Buddingh' een ander gorgelrijm. Welke?
3. In welk jaar is C. Buddingh' geboren?
4. C. Buddingh' schreef zelf (poëzie, proza, essays, recensies, naslagwerken). Hij vertaalde ook boeken, uit welke taal vooral?
5. C. Buddingh' leest een gedicht voor, zittend aan een tafeltje, terwijl achter hem schepen voorbijvaren. In welke stad zit hij?
6. Met welke huishoudelijke bezigheid vergelijkt C. Buddingh' het schrijven van gedichten?

Deel 2
7. C. Buddingh' heeft van 1942 tot 1947 in het sanatorium gelegen. Aan welke ziekte leed hij?
8. Een andere dichter zei: 'Sinds Buddingh' denkt iedereen dat poëzie een avondje lachen is. Welke dichter was dat?
9. Buddingh' leest een gedicht voor waarin hij bij het ontbijt de deksels van twee potjes verwisselt. Het ene potje is van Marmite. Wat zat er in het andere potje?
10. Een andere dichter - die ook in Dordrecht woonde - vertelt over zijn relatie met C. Buddingh'. Hoe heet deze dichter?
11. In welke straat in Dordrecht woonde C. Buddingh'?
12. Schreef C. Buddingh' thuis, of werkte hij aan zijn boeken op een andere plek in de stad?

Deel 3
13. C. Buddingh' praatte in het allereerste verborgen cameraprogramma van Nederland de filmpjes aan elkaar. Hoe heette dat programma?
14. Uit welk jaar komt het stukje met drie soldaten (uit dat verborgen cameraprogramma)?
15. C. Buddingh' hielp op zaterdag graag in een tweedehands boekwinkel in Dordrecht. Wat is de naam van die winkel?
16. C. Buddingh' draagt in een park een gedicht voor dat over voetbal gaat. Wat is de naam van de linksbuiten in dat gedicht?

Extra vragen
a. Heeft C. Buddingh' in de film wel of niet op zeker moment een snor?
b. C. Buddingh' rookte. Wat zie je hem roken in de film: sigaar, sigaret of pijp?
c. Jan Eijkelboom vertelt over het verschil tussen zijn poëzie en die van C. Buddingh'. Wat voor soort dichter vonden de mensen deze Jan Eijkelboom?
d. De eigenares van de tweedehands boekwinkel in Dordrecht droeg een ketting. Welke kleur had die ketting?

De doelstelling van deze oefening is tweeledig: in de eerste plaats is het een concentratie- en kijkoefening. In de tweede plaats is het een eerste en algemene kennismaking met C. Buddingh'.

1 bestelling: Marius Lindeman, 'Schrijfwerk'.

17 april 2008

Lidy kwam met bossen rozen. Vandaag dertig jaar geleden was onze verloving. Ik ben al blij dat ik onze trouwdatum onthoud.

Vanmiddag en vanavond de spullen voor de boekenmarkt klaargezet. Morgen kan dat niet, want we gaan naar The Deep River Quartet in De Lampegiet.

3 bestellingen: A.C.W. van der Vet, 'Delft maakt penicilline' (AO-boekje), knipsels Geerten Meijsing, tijdschift 'Sic'.

18 april 2008

In Afghanistan overleden weer twee soldaten. Eén ervan is de zoon van de gisteren nieuw aangetreden bevelvoerder van het Nederlandse leger. Dat is natuurlijk van een niet te bevatten toevalligheid. Het beheerst het nieuws de hele dag. Voor de eerste keer in jaren heb ik waardering voor een reactie van Balkenende. De dood van deze soldaat is niet nóg erger dan de dood van andere soldaten. Ook wordt maar herhaald hoe schandalig het is dat daar bermbommen liggen. Het wordt tijd om een vergelijking te maken met de Nederlandse verzetsstrijders tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dat waren helden en de Duitsers waren boeven. Wij zijn daar de bezetters, wij bombarderen daar huizen en de bermbommenleggers zijn de verzetsstrijders. Wie zijn daar nou de helden en de boeven?

Het concert van de Deep River Quartet was geweldig! Het swingt de Lampegiet uit. Zelfs ik kan nauwelijks stil blijven zitten (en dat zegt wat!). Ook de nummers van Robert Long, in een swingend arrangement, waren prachtig. Het optreden als geheel is qua samenstelling wel een beetje vreemd. Gospels (Joshua fit the battle of Jericho, Swing low sweet chariot) worden gevolgd door nummers van Robert Long als Jezus redt en De letter K. De tenor - Ace Vincent - heeft een geweldige stem die vooral in het Engels goed tot zijn recht komt. 'A whiter shade of pale' knalt hij eruit. Voor het Nederlands lijkt zijn stem en met name zijn articulatie wat minder geschikt.

Theatergroep Eglentier uit Haarlem speelt 'Zilver' van Adriaan van Dis in een bewerking van Netty Droog en Paul Groot (bekend van o.a. Koefnoen). Op vrijdag 9 en zaterdag 10 mei a.s. is de voorstelling te zien in Theater de Luifel van Casca in Heemstede.

1 bestelling: T.H. Oostenbrug, 'Teutoburgerwoud en omgeving'.

19 april 2008

Boekenmarkt in Wageningen vandaag. Vóór zeven uur opstaan, om even na zevenen weg te kunnen rijden. Het is op zaterdagochtend rustig op de weg, maar dat geldt niet voor de binnenstad van Wageningen vlak voor de boekenmarkt. De boel stond helemaal vast en ik heb pakweg een half uur in de auto staan wachten, onderaan de markt. Het is de vierde boekenmarkt in Wageningen en ze hebben daar de organisatie nog niet helemaal in de vingers. Ook op de terugweg stond de boel weer vast en - erger - er waren geen toiletwagens o.i.d. geregeld. Als je er meer dan 150 kramen neerzet, dan moet je dat wel regelen!
Ook qua verkoop hield het niet over. Het publiek kwam een eindje door de binnenstad lopen, maar kwam nauwelijks om boeken te kopen en was al helemaal niet 'op boekenjacht': geen mensen met lijstjes, geen mensen met tassen vol gekochte boeken, geen mensen die een trolley bij zich hebben. Nu had ik ook niet verwacht zeer veel te verkopen: als je alleen poëzie meeneemt, dan verkoop je niet voor vele honderden euro's, dat weet je, maar ook de collega's die ik sprak, verkochten weinig. De handelaar uit Haarlem, die naast mij stond, verkocht 's middags drie uur achter elkaar helemaal niets!
Was het daarom een 'weggegooide dag'? Nee, dat nou ook weer niet. Het was leuk, samen met Ed en Willem en ik sprak diverse mensen aan de kraam (vier collega's waaronder Laura die me een zoute haring bracht, diverse Veenendalers waaronder meester Hiensch bij wie ik in de vijfde klas zat, enkele klanten waar ik onlangs mee gecorrespondeerd had, waaronder iemand van wie ik abusievelijk deze week hier vermeldde dat hij in Wageningen woont i.p.v. in Oosterbeek, diverse in poëzie geïnteresseerde klanten). Ook Martin Ros kwam langs, dat doet hij trouwens bij alle - wat grotere - boekenmarkten. Hij zag bij mij een boek met oorlogspoëzie liggen en stak luidkeels een tirade af over de onbetrouwbaarheid van Duitsers in het algemeen en Gunther Grass in het bijzonder. Het is bekend: Martin Ros gaat niet onopgemerkt aan je voorbij.
Met enkele klanten sprak ik over Martien Beversluis (eerst dichter van pacifistische en socialistische verzen, later dichter van christelijke verzen en tenslotte NSB-burgemeester van Veere). Dat is met alle winden meewaaien en ik noemde hem in zo'n gesprek dan ook een windvaan. Deze klant gaf mij een lesje in positief denken en noemde hem een 'zoeker'.
De twee kramen rechts van mij bleven leeg. In de loop van de ochtend kreeg ik van de organisatie toestemming om één kraam extra in gebruik te nemen. Daarvoor had ik natuurlijk niet voldoende boeken bij me. Het gaf me wel de gelegenheid een heleboel (en dan natuurlijk de mooiste) boeken plat op tafel te leggen. Het is interessant om te zien welke boeken dan de meeste aandacht krijgen. Mensen vallen duidelijk voor fraaie, wat oudere boeken met goudopdruk. Meer dan ca. dertig keer bekeken werden:
- Guido Gezelle, Gedichten
- Patrick Lateur, Kruisweg in de stad
- Milton, The poetical works
- Geuzenliedboek
De eerste twee boeken werden uiteindelijk ook verkocht, de laatste twee nam ik weer mee naar huis.

De kraam van voren	en van achteren	Poppenkast recht tegenover de kraam	Ed en Willem in gesprek

2 bestellingen: 1 grote bestelling (vrijwel net zoveel als ik vandaag op de boekenmarkt heb verkocht!), single Queen. En iemand die mij vraagt de 'Toeristische Wegenatlas van Michelin GROOT-BRITTANIE & IERLAND Uitgave 2008' te leveren. Dan moet je niet bij een antiquariaat zijn lijkt me.

20 april 2008

Vandaag alle boeken weer opgeruimd. Het is eigenlijk gekkenwerk als je maar twee of drie markten per jaar doet. Al het uitzoeken, inpakken en weer uitpakken en opruimen kost een dag of vier. Anderen, die veel meer markten per jaar doen, hebben de kratjes klaar staan en hoeven die alleen maar in de auto te zetten. Af en toe vraag ik me dan ook af of ik hier wel mee door moet gaan. Aan de andere kant vind ik zo'n marktdag - en dan vooral de gesprekken over boeken met diverse mensen - gewoon heel leuk om te doen.

1 bestelling: Catharina Visser, Hein Stufkens, Deodaat Visser, 'Vézelay'.

21 april 2008

Rita is op dit moment één van de drie meest gebruikte voornamen voor vrouwen in Vlaanderen. Straks is Verdonk ook nog trots op België. De andere twee favoriete meisjesnamen zijn Maria en Marie. Marc is de meest voorkomende voornaam bij mannen in Vlaanderen, op de voet gevolgd door Jan en Luc. Dat 'Jan' is wel opvallend, want dat was hier vroeger een favoriete naam, maar je hoort hem nu (bij jonge kinderen) bijna niet meer (In Brussel en Walonië is Jean nog altijd de meest voorkomende naam). Ik ben dol op dit soort lijstjes:

In de Volkskrant van afgelopen zaterdag stonden vier ingezonden brieven m.b.t. de dood van Hugo Claus. Daarboven was groot onderstaande foto (van Joost van den Broek) afgedrukt, met als onderschrift: 'De kist met het stoffelijk overschot van Hugo Claus'.

Ik heb op televisie een stukje van die afscheidsplechtigheid gezien en ik ben er van overtuigd dat bovenstaande foto niet van de kist is, maar van de baar waar de kist op stond. Deze baar is aan alle kanten bedekt met rode rozen. Op de baar stond - in mijn herinnering - een houten kist met op die kist één enkele rode roos. Hoe is het in Clausnaam mogelijk dat er bij zo'n grote krant zulke stomme fouten worden gemaakt. Op de site van het NOS-journaal is een filmpje te zien dat mijn mening bevestigt.

1 bestelling: stafkaart 22 D, Hardenberg.

22 april 2008

Via de schoolmediatheek kreeg ik het boek 'Acht dagen met Engel' van Tanneke Wigersma in handen. Een goed geschreven jeugdboek over incest. De stijl doet me onmiddellijk denken aan Toon Tellegen (wat me een compliment lijkt). Korte zinnen, veel dialogen, gevoelig. Die Tanneke Wigersma kan schrijven, zoveel is wel duidelijk. Heel langzaam, stukje bij beetje, krijg je de puzzelstukjes in handen en wordt het je duidelijk: die vader deugt niet! Schoolbibliotheken moeten boeken over dit soort zaken op de plank hebben staan. Het kan kinderen helpen bij de verwerking van hun problemen, het kan ze ook over de drempel helpen om met hun probleem naar buiten te komen. Drie opmerkingen bij dit boek: 1. Silke, de hoofdpersoon zit in groep acht. Door haar doen en laten (spreektaal, wat er in de klas gebeurt, het verzamelen van gummetjes) schat je haar een stuk jonger in. 2. Uiteindelijk vertelt Silke het verhaal aan haar juf. De juf belooft vooraf geheimhouding. Dat is niet erg professioneel van die juf, vooral niet omdat ze al vermoedde dat er wat aan de hand was. 3. Het eind van het boek is me al te open. Wat gaat de juf doen met de kennis die ze nu heeft, wordt Silke geholpen? Het lijkt me dat kinderen dat willen weten.

Ik laat mensen die boeken bij me bestellen eerst betalen, voordat ik de boeken opstuur. Waarschijnlijk kost me dat wel een paar klanten, maar ik hoef in ieder geval niet achter wanbetalers aan te lopen. Ik heb wel eens overwogen om boeken op te gaan sturen met een rekening daarbij, maar door wat ik nu lees, ben ik weer genezen van die gedachte: 'Eigenaren van webwinkels zijn vorig jaar voor 39 miljoen euro getild door hun klanten. Thuiswinkel.org vraagt om centrale aangifte en opsporing van zulke fraude. In vergelijking met vorig jaar is er in 2007 voor bijna 40 procent meer gefraudeerd door klanten van webwinkels, stelt branchevereniging Thuiswinkel.org.'

Geef je je vrouw een auto, is het weer niet goed.

1 bestelling: drs. Arthur Steegh, 'Kleine monumentenatlas van Nederland'.

23 april 2008

Gisteren schreef ik over Tanneke Wigersma. Zoekend naar informatie over haar kwam ik op Marktplaats terecht. Daar werden wat spullen aangeboden door een Tanneke Wigersma. Je kunt de aanbieders op Marktplaats een mailtje sturen. Ik trok de stoute schoenen aan en stuurde een mailtje met de vraag of zij de jeugdboekenschrijfster was. Ze zag de humor van deze wat vreemde omweg wel in en we hebben wat informatie uitgewisseld, waarmee de bladzijde op Schrijversinfo over Tanneke Wigersma nu af is. Ze mailde me o.a. deze door haar gemaakte illustratie:

Vanavond hadden we bij mij thuis een etentje met de collega's Nederlands. Milèna heeft Indiaas gekookt (heerlijk) en wij hebben onze kamer 'ter beschikking gesteld'. Het is eerlijker als ik zeg dat Lidy dat gedaan heeft, want zij heeft er meer werk aan gehad dan ik. Het was gezellig. We spreken elkaar veel te weinig informeel en lachen te weinig samen. Maar vandaag hebben we een inhaalslag gemaakt.

24 april 2008

Aan het eind van de middag gingen we de reispapieren voor Parijs ophalen op de Ellekoot. We gingen gelijk even bij Hans Anders vragen of mijn bril al klaar was. Hij zou pas volgende week klaar zijn, maar hij was er al. Dat scheelt, dan hoeven we er volgende week niet apart heen én dan heb ik hem in ieder geval vóór Parijs.

De post bracht vandaag de poëziebundel 'Oldambt' van Fetze Pijlman. In 1976 uitgegeven door C.J. Aarts in dezelfde serie waarin ook van Hans Dorrestijn in die jaren vier bundels verschenen ('Als de balken gaan verzakken', 'Bofkont', 'Zes Hollandse taferelen' en 'Je bent een liegbeest'). Eenvouding uitgegeven: stencilwerk met twee nietjes in de rug. Ik kocht dit bundeltje omdat het enkele gedichten bevat over plaatsen in dat Oldambt: Borgsweer, Nieuweschans, Termunten, Klein Ulsda, Streekje én over de Dollard en de Eems. Fetze Pijlman woonde twee jaar in 'De Musch' in Woldendorp, vlak bij de Dollard. De tekening op de omslag is van de onlangs overleden Dirkje (toen nog William D.) Kuik.

Schoolfeest vanavond. Voor het eerst waren de leraren verdeeld in twee ploegen. De opstartploeg en de opruimploeg, die elkaar halverwege het feest afwisselden. Dat beviel me prima. Het feest (thema 'black and white', dresscode 'wit') verliep soepel. Enkele leerlingen hadden vantevoren wat gedronken. Die moesten blazen en werden - na een telefoontje - door hun ouders weer opgehaald. De dj was nu eens een ander dan degeen die we al jaren hebben. Door de leerlingen zelf uitgenodigd, omdat hij ook in de plaatselijke danstent draait. Het bleek Henry te zijn. De vriend van de zus van de man van mijn dochter (is hij dan wat van mij, behalve een bekende?).

2 bestellingen: Connie Palmen, 'De erfenis' (geannuleerd), studieboeken schrijven en boekhouden.

25 april 2008

Het was vandaag de laatste lesdag van de eindexamenklassen. Traditioneel is dat de dag van 'de eindexamenstunt'. Op enkele scholen wordt zo'n stunt verboden, omdat zaken in het verleden uit de hand gelopen zijn. Bij ons verloopt het al jaren redelijk soepel. Het 'wraak' nemen op de docenten speelt gelukkig niet bij ons, omdat de sfeer op school zo is, dat de leerlingen de docenten niet als hun vijanden zien. Die sfeer moeten we koesteren. VWO-6 had een kleine poffertjeskraam gehuurd en liet de docenten 'oud-Hollands' verkleed de poffertjes voor ze bakken. De leerlingen van Havo-5 en VMBO-4 hadden ervoor gekozen om met elkaar naar een pretpark te gaan.

En nu lekker meivakantie. Als enig schoolwerk heb ik vijf so's na te kijken, maar dat is wel te doen (in ieder geval minder werk dan boekverslagen). Om te beginnen heb ik aan het eind van de middag een paar uur op de bank liggen slapen.

Het roodborstje in de voortuin
blijft het beste vogelmodel.

De losse harde schijf van Martijn is kapot. Overleden heet dat volgens internet en ook in de winkel werd die term gebruikt. We gingen eerst naar de computerwinkel op de Zandstraat, maar die blijkt op vrijdagavond niet open te zijn (vreemd!). Naast die computerwinkel zit 'De oude kassa'. Uit de bak voor de winkel haalde ik acht pockets voor één euro, o.a.;
- Bruce Chatwin, De zwarte heuvel
- Max Dendermonde, De wereld gaat aan vlijt ten onder
- Jean-Paul Sartre, Tussen de raderen
- Youp van 't Hek, Niks spel, knikkers!
- Yvonne Kroonenberg, Alle mannen willen maar één ding
We reden door naar de computerwinkel aan de Prins Bernhardlaan. De harde schijf bleek niet te repareren. Martijn kocht een nieuwe en liet zich informeren over de aanschaf van een laptop. Ik meende het gezicht van de verkoper te herkennen. Hij herkende mij ook, nog van 'De Grift'. Bij de gemeenteraadsverkiezingen stemt hij nog altijd op mij en ook zijn ouders doen dat, vertelde hij. Ik kocht bij hem een andere router. Daar kunnen de kabels van de diverse computers in, zodat we ons bekabelde netwerk gewoon houden, maar er zit ook een antenne aan, zodat ik dan eindelijk op mijn laptop ook internet kan gebruiken. Hij vertelde hoe makkelijk de installatie en de beveiliging is, maar makkelijk voor hem leek mij toch tamelijk ingewikkeld. Ik heb geen zin in een verpeste dag en maakte voor maandagmiddag een afspraak. Dan komt hij het ding installeren.

1 bestelling: knipsel Vestdijk.

26 april 2008

Op 1 april vermeldde ik n.a.v. 'De toren van de zeven verdiepingen' van Theo Hoogstraten een aantal Veense bijnamen met 'rode' of 'rooie' erin. Vandaag kreeg ik een mailtje van een afstammeling van 'Rooie Job: 'Op je weblog kwam ik "mijn" naam tegen: Job van Barneveld. Mijn overovergrootvader was de rooie Job van Barneveld. Ik ben namelijk "Job van Jan van Job van Jan van de rooie Job" en de laatste vermeld jij op je weblog. Leuk om te lezen! groeten, Job (van....)'.

Rommelmarkt op een boerencamping in Achterberg. Er kwam ontzettend veel volk op af. Het weiland tegenover de camping werd gebruikt als parkeerterrein à € 2,00 per auto. Dat levert ze op zo'n dag al een paar duizend euro op! De rommelmarkt was goed bezet. Al gauw zo'n 150 deelnemers denk ik. Veel echte rommel, maar toch werd er goed verkocht. Er stond iemand met een aanhangwagen vol boeken. Vermoedelijk van een overleden familielid. Dat familielid moet een boekenkenner geweest zijn. Deze verkoper was dat duidelijk niet. Ik kocht dertig boeken van hem voor € 12,00, o.a.:
- Victor E. van Vriesland, Spiegel van de Nederlandsche poëzie door alle eeuwen (1940)
- Annie M.G. Schmidt, Dit is de spin Sebastiaan (5e druk, 1955)
- Bertus Aafjes, Het Koningsgraf (3e druk, 1952)
- Bertus Aafjes, Maria Sibylla Merian (2e druk, 1947)
- Ed. Hoornik, Het menselijk bestaan (4e druk, 1952)
- Herman Heijermans, Eva Bonheur (1949)
- Frans Bastiaanse, Nederlandsche letterkunde (drie delen, 1921)
- Benno J. Stokvis, Lodewijk van Deyssel, een samenvattende studie
- Nico van Suchtelen, Tat Tvam Asi (2e druk)
- J. Greshoff, Op de valreep (1939)
- Meyer Sluyser, Hun lach klinkt van zo ver (5e druk)
Bij anderen kocht ik o.a.:
- Jeanne Kloos-Reyneke van Stuwe, Willem Kloos
- Justus van Maurik, Indrukken van een Tòtòk
- Nilgün Yerli, Turkse troel
- Arthur van Schendel, Het fregatschip Johanna Maria (2e druk, 1931)

Op de bodem van de vijver zwemmen (veel) meer dan tien kleine visjes, bruinig grijs en een centimeter of drie groot. Vermoedelijk jonge grondels. Voor jonge goudvissen is het te vroeg in het jaar en die zwemmen bovendien altijd aan de oppervlakte van het water. Ik dacht dat er van de drie grondels die ik vorig jaar kocht nog twee over waren, maar vandaag zag ik ze toch weer alledrie! En het zijn dus blijkbaar niet alle drie vrouwtjes of alledrie mannetjes.

Aan het eind van de middag gingen we naar Culemborg. We namen bij La Montagne niet de weg naar Rhenen, maar die naar Elst en daarna de pont bij Ingen en de dijk langs de Rijn. Een prachtige route op een zonnige zaterdagmiddag. Net voor het Amsterdam-Rijnkanaal moet je dan toch naar de grote weg. Daar zagen we een paar keer een buizerd op een paaltje zitten. Eentje zat er vlak voor een parkeerstrook. Ik stapte uit om een foto te maken, maar hij vloog meteen weg. Volgens Lidy omdat ik het portier in de haast hard dichtsloeg. Niet zo handig.

Wachtend op de pont. Linkerzijde.	Op de pont, kijkend richting Rhenen.	Een reiger in het midden van de foto. De buizerd is een grijs vlekje rechtsonder.

1 bestelling: Godfried Bomans: 4 x Pim, Frits & Ida.

27 april 2008

Bij de boeken van gisteren zat een boek van de joodse journalist en schrijver Meyer Sluyser (een wel zeer doorzichtig pseudoniem: hij heette Meijer Sluijser). In dit 'Hun lach klinkt van zo ver', maar ook in zijn andere boeken, beschrijft hij de wereld van de Amsterdamse diamantbewerkers:

Het lukte Suzanne vanmiddag om een jonge grondel met het schepnet uit de vijver te halen. We deden hem in een potje om hem eens goed te bekijken. Het zijn best mooie visjes, maar in de vijver zie je daar zo weinig van.

Pad in de beekloop.	zondagmiddagmeligheid	Grondeljong in een potje.

Vanavond aten we buiten pannenkoeken. We hadden ze net op (Lidy moest nog één hap) toen er een soort modderregen op tafel én op ons viel. We dachten even aan een misselijk grapje van de buren, maar het was toch waarschijnlijk een vogel met diarree (getverdemme).

1 bestelling: Minny Mock, 'Nagelwater', G. Garcia Marques, 'Kroniek van een aangekondigde dood', Boekenweekgeschenk 1955.

28 april 2008

Voordat ik de stapel kranten van de afgelopen weken weggooi, blader ik ze nog even door, o.a. om artikelen over boeken en schrijvers apart te houden. In De Gelderlander van 12 april viel me (nu) onderstaand artikel op. Er is voorzover ik weet geen persbericht uitgegaan. Wel meldde ik op 9 april kort de vergadering van de straatnaamcommissie op dit weblog. Ik vermoed dan ook dat een journalist dat gelezen heeft en wellicht naar aanleiding daarvan even met het gemeentehuis heeft gebeld:

We hebben nieuwe vloertegels uitgezocht. Voorlopig willen we hier blijven wonen en daarom kiezen we nu voor een opknapbeurt voor de begane grond: spachtelputz, een nieuw toilet, een nieuwe vloer en nieuwe wandtegels in het toilet.

De vervangers van Martin Ros bij de Tros op zatermorgen vallen niet erg mee. Knap: ja hoor. Doorwrocht: vast en zeker. Wetenschappelijk verantwoord: ongewijfeld. Bevlogen: Nee, nee en nog eens nee. Martin Ros gaat door en is te beluisteren op en te downloaden van de Selexyz-site.

Wim kwam de boekjes van C. Buddingh' brengen die ik onlangs kocht uit de nalatenschap van Bertje Kooijman (van antiquariaat Oud-Dordrecht):
- In Memoriam Gerrit Achterberg
- Elf Nieuwe Gorgelrijmen
Allebei gesigneerd en eentje met de opdracht 'Voor Bertje'.

11 Nieuwe Gorgelrijmen	Colofon 11 Nieuwe Gorgelrijmen

Vanavond heb ik een bladzijde over P.N. van Eyck aan Schrijversinfo toegevoegd. Hij is vooral - en misschien wel uitsluitend - bekend door zijn gedicht 'De Tuinman en de Dood'. Het gegeven over de tuinman die vlucht voor de dood ontleende van Eyck (tot en met Ispahaan) aan een verhaal van Jean Cocteau. Van Eyck was ook een groot briefschrijver. Zijn brieven aan (en van) Geerten Gossaert/Gerretson heb ik met veel genoegen gelezen. Pierre H. Dubois zei over Van Eyck: 'Dichterlijk wijsgeer en wijsgerig dichter zoals de Nederlandse letteren zelden hebben gekend. Aanvankelijk heeft de filosofie zijn poëzie wel eens bezwaard, al gaf zij er tevens een diepte aan die elders niet in die mate wordt aangetroffen.'

1 bestelling: Hugo Claus, 'De Oostakkerse Gedichten' en 'De Metsiers'.

29 april 2008

Met Wim naar Wijk bij Duurstede. Er is daar een poëzieroute: 'Poëzie in Steen' door het oude centrum. Bovendien vinden we het leuk om zo af en toe eens iets samen te ondernemen. Bij de VVV kocht ik het bij de route horende boekje. Het kost € 11,50 en kan gemist worden. Het is wel fraai opgezet, maar alleen de plattegrond doet er eigenlijk echt toe. Een wandeling staat er niet in, wel achtergrondinformatie in het Nederlands en in het Engels en een aantal kunstzinnige foto's met daarin nogmaals de gedichten. Voor de poëzieliefhebber is het boekje meer een aardige herinnering dan een handige hulp bij de route (De VVV heeft op verzoek een gratis plattegrondje, dat voldoet ook uitstekend).

Met deze plattegrond, een beetje richtinggevoel en een portie gezonde nieuwsgierigheid zie je niet alleen deze dertien gedichten, maar ook nog diverse andere gedichten, met als bonus hier en daar middeleeuws aandoende straten en steegjes (ga vooral ook kleine poortjes door en steegjes in!). Hieronder foto's van de gedichten. Wij liepen een andere volgorde: we begonnen op de markt, gingen vandaar naar het kasteelpark en toen weer terug naar de markt op zoek naar de nummers 7 en 8 die we in eerste instantie over het hoofd hadden gezien (het is meer een speurtocht dan een route) en tenslotte naar de haven:

Nr.: 1 Auteur: Mia Liederkerken Titel: geen Plaats: Haven. Voetgangersdoorgang in de walmuur Bijzonderheden: Geïnspireerd op het hoogwater van 1995. Ze woonde toen zelf in de Dijkstraat.

De Lek loopt over Vis zwemt tussen vlier en bedstro Bij het fietspad meert de schipper Een roeiboot in de elzeboom Lantaarns worden periscopen Zeezicht verbergt de overkant

Nr.: 2 Auteur: Drs. P Titel: Heen & weer Plaats: Op de walmuur Bijzonderheden: Drs. P kortte zelf zijn lied 'Heen & weer' in tot de kern in deze vijf regels.

Heen & weer De veerpont heeft de taak op zich genomen Om stelselmatig heen en weer te gaan Dus naar de overzijde op te stomen En uiteraard daarna weer terug te komen Het is een overzichtelijk bestaan

Nr.: 2 (nog een keer) Auteur: Drs. P Titel: Heen en weer Plaats: Op de walmuur Nog meer bijzonderheden: Drs. P wenste de veerpont bij de onthulling 'een behouden vaart'. Aan de rivierkant heeft de steen twee ogen, die het heen-en-weer gaan van de pont nauwlettend volgen.

Nr: 3 Auteur: Toon Hermans Titel: Ik wou Plaats: Hoenderpoort - ingang van het kasteelpark Bijzonderheden: Op de bankjes bij deze poort wisselen de Wijkenaren de laatste nieuwtjes uit. De bankjes worden de 'leuterbankjes' genoemd.

Ik wou Ik wou dat ik mijn mond kon houwen Want o... ik klets wat enden weg Toch blijf ik alsmaar weer vertrouwen Dat ik óóit nog eens es iets zinnigs zeg.

Nr: 3 (nog een keer) Auteur: Toon Hermans Titel: Ik wou Plaats: Hoenderpoort - ingang van het kasteelpark Bijzonderheden: Een blik op de 'leuterbankjes' en op het kasteel.

Nr: 4 Auteur: Irene van Lippe-Biesterfeld Titel: geen Plaats: Muntstraat, voor het museum Bijzonderheden: Irene van Lippe-Biesterfeld woont in Wijk bij Duurstede. Ze schreef dit gedicht op verzoek van het museum. Deze steen staat rechts van de ingang. Links van de ingang staat een steen met het gedicht in braille.

Het verleden valt uit de tijd die in het nu staat waarin ieder van ons de toekomst bepaalt.

Nr: 5 Auteur: Claas Bruin Titel: Duurstede - 1716 Plaats: Kasteel Duurstede - aan het eind van de ophaalbrug Bijzonderheden: Op maandagen niet toegankelijk. Claas Bruin schreef het gedicht in 1716, na een bezoek aan het kasteel.

"Duurstede - 1716" Deze afgebroken muren En torens, oprecht Om eeuwen te verduren Zijn nu allengs geslecht, en staan gereed te dalen; Hoe blonk hun pracht weleer, En wat is nu hun pralen? Een ruïne, en niet meer.

Nr: 5 (nog een keer) Auteur: Claas Bruin Titel: Duurstede - 1716 Plaats: Kasteel Duurstede - aan het eind van de ophaalbrug Bijzonderheden: Idyllisch, met ophaalbrug en toren. Jammer van die foeilelijke stalen trapconstructie. Ongetwijfeld 'op last van de brandweer'. Ik heb geprobeerd de trap niet te fotograferen.

Nr: 6 Auteur: Nelle Honig Titel: geen Plaats: Joodse begraafplaats. Voetpad achter de Volderstraat Bijzonderheden: Op deze plek was één van de joodse begraafplaatsen van Wijk bij Duurstede.

Waar op aarde mag ik wonen zonder vreugde zonder pijn.

Nr: 6 (nog een keer) Auteur: Nelle Honig Titel: geen Plaats: Joodse begraafplaats. Voetpad achter de Volderstraat Bijzonderheden: Er staan nog twee oude joodse grafstenen. Een jonge bewoner van Wijk bij Duurstede plantte haar eigen monument.

Nr: 7 Auteur: Dick Bruna Titel: geen Plaats: Mazijk. Op een gras-/speelveld. Bijzonderheden: Aan de achterkant van de steen staan Nijntje en haar vriendinnen.

en zij klommen in het klimrek en zij speelden op het plein en zij dansten op het grasveld hoi - hoi - hoi - riep kleine nijn

Nr: 8 Auteur: Diana Butterman Titel: De Nederhof Plaats: In de Hofbuurt Bijzonderheden: Lastig te vinden: door een poortje, op een klein pleintje voor een restaurant. Ze schreef het gedicht oorspronkelijk in het Engels.

De Nederhof Dit tastbaar verleden Raakt aan wat voorbij ging Ik ontmoet hier de tijd En loop een eindje met hem op

Nr: 9 Auteur: Simon Vestdijk Titel: Vereerd doch verbaasd Plaats:Volderstraat - hoek Markt Bijzonderheden: Vestdijk en A. Roland Holst voerden een discussie in kwatrijnen. Dit kwatrijn gaat over de literaire kritiek.

Vereerd, doch verbaasd Na bitt're smaad de diepst gevoelde hulde, milde waardeering na de felste strijd: Nooit was er iets dat heel mijn hart vervulde met zooveel achterdocht en dankbaarheid.

Nr: 10 Auteur: Gerrit Achterberg Titel: geen Plaats: Markt - linkerzijgevel van het Oude raadhuis Bijzonderheden: Gerrit Achterberg kwam in zijn jeugd vaak in Wijk bij Duurstede. Hij studeerde van 1918 tot 1920 aan de Normaalschool op Volderstraat 37. Zijn vriend Henk van Zalingen woonde in Wijk bij Duurstede. Café Restaurant 'De Engel' heeft hier 's zomers een terras, waar wijn wordt geschonken.

De zomerwijn klimt in de beken en de bomen en door mijn aderen omhoog tot in mijn dromen Heldere, godgelijke dronkenschappen doen beeld en werkelijkheid tesamen komen.

Nr: 10 (nog een keer) Auteur: Gerrit Achterberg Titel: geen Plaats: Markt - linkerzijgevel van het Oude raadhuis Bijzonderheden: Café Restaurant 'De Engel' heeft een gedicht op één van de ramen.

Nr: 11 Auteur: Hans ter Heijden Titel: Wat blijft Plaats: Theater Rondeel - Kokkestraatje Bijzonderheden: Het theater zit in een oude stadsboerderij. In 1990 opgericht door een groep vrijwilligers. Hans ter Heijden is één van de vrijwilligers.

Wat blijft nu het geloei van koeien is verstomd de boerderij als hof van muzen is vermomd is de verwondering dat ik hier vroeg of laat het pand verlaat na boegeroep of klaterend aplaus

Nr: 12 Auteur: Wim Stooker Titel: geen Plaats: Walplantsoen - hoek Wildemansteeg Bijzonderheden: Wim Stooker was lid van de Historische Kring 'Tussen Rijn en Lek' en deed veel onderzoek naar de geschiedenis van het Kromme Rijn-gebied.

U bent dicht bij de Kromme Rijn Die zou niet half zo lieflijk zijn Wanneer hij rechter was geweest Zo ziet u dan dat onrecht niet altijd duidt op slecht

Nr: 12 (nog een keer) Auteur: Wim Stooker Titel: geen Plaats: Walplantsoen - hoek Wildemansteeg Bijzonderheden: Dit gedicht kom je niet toevallig tegen. Het is zoeken geblazen. De volgende foto van het gedicht met enkele trappen kan bij dat zoeken een goede dienst bewijzen.

Nr: - Auteur: H. Marsman Titel: Herinnering aan Holland Plaats: Aan de Lekdijk (nog voor de pont) Bijzonderheden: Het gedicht hoort niet echt bij de poëzieroute, maar verbindt de route aan project 'Rivierenland Holland'.

Denkend aan Holland... zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan, rijen ondenkbaar ijle populieren als hoge pluimen aan de einder staan. En in de geweldige ruimte verzonken de boerderijen verspreid door het land, boomgroepen, dorpen, geknotte torens, kerken en olmen in een groots verband. De lucht hangt er laag en de zon wordt er langzaam in grijze veelkleurige dampen gesmoord, en in alle gewesten wordt de stem van het water met zijn eeuwige rampen gevreesd en gehoord.

Nr: - (nog een keer) Auteur: H. Marsman Titel: Herinnering aan Holland Plaats: Aan de Lekdijk (nog voor de pont) Bijzonderheden: Bewoners van Wijk bij Duurstede voelen zich blijkbaar betrokken bij de poëzie. Achter een raam zag ik dit:

Als extra gedicht - niet opgenomen in de poëzieroute - staat er (vlak bij het gedicht van Nelle Honig op de joodse begraafplaats achter de Volderstraat ) een gedicht van Jan H. de Groot op het oorlogsmonument van Wijk bij Duurstede.

Laat hen. Niemand heeft meerder lief dan hij die 't eigen leven stelt voor zijne vrinden Zij gaven hun jong hart voor u voor mij, opdat wij vrede en vrijheid zouden vinden.

Op diverse plekken in Wijk bij Duurstede zagen we gedichten van André van Zwieten. Ik heb - weer thuis - op internet informatie over hem gezocht: Hij is de man achter het project 'Poëzie Op De Winkelruit': gedichten op etalageruiten en in winkelinterieurs. Het gedicht op een ruit van 'De Engel' (zie boven bij nr. 10) blijkt er een onderdeel van te zijn. Het project was een onderdeel van de Open Monumentendag 2007. De acht winkelpanden zijn:
De Nije Poorte (Oeverstraat 16)
Anny Smit Lingerie (Oeverstraat 6)
Bakkers Schoenen (Oeverstraat 2)
Boekhandel Libra (Peperstraat 37)
Omlijst (Peperstraat 32-34)
DA Honders (Markt 11)
De Engel (Markt 25-26)
IJssalon Verheggen (Markt 1)
Bovendien zagen we ook nog een gedicht van hem op een groot doek aan de steigers om de kerktoren.

Dat waren al heel veel foto's. Nog twee, dan stop ik ermee:

Beek-sleeperij?	Een ooievaar midden in het centrum. Het dak eronder is wel erg wit geworden!

2 bestellingen: Peter van Straaten, 'Bij ons in het dorp', Max Dendermonde, 'De wereld gaat aan vlijt ten onder'.

30 april 2008

Een rustige koninginnedag. Vanochtend zijn we naar de rommelmarkt van de tafeltennisvereniging geweest. Kleine prijsjes. Ik kocht wat lp's, een beeldje van een lezend meisje, twee ingelijste tekeningen van Peter van Straaten, gedrukt in drie kleuren (zwart, blauw en bruin), formaat 42x60 cm., destijds (1993?) aan bedrijven aangeboden door Tempo-team uitzendbureau. Verder (uiteraard) een doosje boeken.

Alweer vraagt iemand om mijn adres, omdat hij mij een boekje op wil sturen! Ditmaal gaat het over Bob den Uyl.

Ik maakte al eens een lijstje van de (in mijn ogen) mooiste boektitels. Een ander - nog te maken - lijstje bevat dan de mooiste beginzinnen. Nescio zal daar hoge ogen in scoren, maar - als buitenlandse schrijvers meedoen - reserveer ik vast een plaatsje voor de beginzin van 'Guinese biggetjes' van Vaculík: 'In Praag wonen meer dan een miljoen mensen die ik hier maar niet een voor een zal opnoemen.'

1 bestelling: Bulkboek 103.