1 augustus 2006

Niet alleen van nieuwe Nederlandse (Nederlandstalige) boeken komen er in het buitenland vertalingen uit. Deze maand verschijnt in Amerika 'Summer in Termuren' van Louis Paul Boon. Dat is toch wel bijzonder, want ik heb nou niet de indruk dat Boon nog zo geweldig wordt gelezen.

Ook schrijvers worden soms door de (gruwelijke) werkelijkheid ingehaald. Abdelkader Benali was vorig jaar in (het toen mondaine) Beiroet. De sfeer daar beviel hem en besloot in 2006 de hele zomer er door te brengen. Hij wilde er aan zijn nieuwe boek werken en zijn Arabisch verbeteren. En toen vielen er bommen en zat hij midden in een oorlog. Hij bleef in Beiroet en doet (o.a. in 'Vrij Nederland') verslag van zijn ervaringen. In het 'Algemeen Dagblad' van 25 juli laat hij optekenen: 'Gek genoeg lijken de nu gebombardeerde wijken nog het meest op Marokko: de chaos, de geuren en kleuren. De wijken Achrafiye en Hamra lijken meer op Parijs en Londen.' Zie ook zijn weblog: http://blogs.vn.nl/abdelkaderbenali/, waar hij op 30 juli noteert: 'Op zondag wordt bekend dat in Qana 57 slachtoffers zijn gevallen bij een bombardement, onder wie meer dan vijfentwintig kinderen. Qana waar volgens de overlevering Jezus met zijn discipelen naartoe vluchtte, las ik in een reisgids, toen ik het in april bezocht, waar ik uitkeek over de vallei van Kanaan en de zangerige klanken van de sjiitische muezzin hoorde, waar ik voor het eerst kennis maakte met de dictie en toon van de sjieten, die andere kant van het islamitische huis - mij op een paar beelden na onbekend - met hun Asjoera waarin ze de dood van hun heilige Hoessein beweenden door zich in een processie te mutileren, waar ik langs velden reed met citroenbomen, zoveel dat ze je het zicht ontnamen op de zee en op de Palestijnse vluchtelingenkampen, waar ik langs het strand liep vergezeld door een paar koeien die daar door hun veehoeder werden losgelaten om te grazen, in dat Qana was ik geweest en niet het Qana van vandaag.'

Vandaag kwam er een brief van het gemeentehuis m.b.t. mijn (eventuele) benoeming in de nieuwe straatnaamcommissie. In de vorige raadsperiode adviseerde deze commissie aan de raad. In de nieuwe periode gaat ze aan het college adviseren. Dat lijkt verstandig en zal in ieder geval slagvaardiger kunnen zijn. Ik had er al contact met Peter Will over gehad. Vanmiddag was Peter hier met wat stukken voor een kort overleg. Hij zat - net als ik - ook in de vorige commissie en heeft in de afgelopen maanden niet stil gezeten. M.n. met de gemeente-archivaris heeft hij overlegd en er liggen al wat voorstellen voor de nieuwe Dragonderwijk. Ik verheug me bijzonder op dit werk. Het is heel leuk om straatnamen te bedenken en voor- en nadelen tegen elkaar af te wegen. Zeker als er in een bestaande wijk een naam bij moet komen i.v.m. een inbreiding en je denkt hier over na, neemt de plantencyclopedie op schoot (omdat het in een bloemenbuurt is) en bedenkt een naam die uiteindelijk wordt geaccepteerd. Het is dan het heel leuk om door Veenendaal fietsend zo'n straatnaambord te zien en te denken 'Die heb ik bedacht!'.

3 bestellingen: Paul Auster, 'Het spinsel van de eenzaamheid' (Privé-domein), F. v.d. Oever, 'De zee is soms land' en een bestelling 'Hollands Glorie' uit Amerika.

2 augustus 2006

Met de post kwam vandaag het bij de ECI bestelde 'De helaasheid der dingen' van Dimitri Verhulst, waarin hij het dorp (Reetvegerdegem) van zijn jeugd beschrijft. De voorkant van het boek is ook helemaal Vlaanderen - jaren vijftig met een sanseveria in een aarden potje. Het boek is goed aangeslagen. De eerste druk is van januari 2006 en het boek dat ik nu in de hand heb is de elfde druk van juni 2006.

Een ander Vlaams boek heb ik net uit: Kristien Hemmerechts, 'De tuin der onschuldigen' (ik was er in Oostenrijk al aan begonnen). Een knap geschreven reis van drie zussen, door hun herinneringen en naar Spanje, waar ook weer de herinneringen aan vele gezinsvakanties liggen. De toedracht in die vakanties komt stukje bij beetje aan het licht. Aan het eind van het boek heb je de indruk dat je die geschiedenis wel helder hebt. Volstrekt onhelder is de toekomst, of met andere woorden de afloop van het verhaal: gaan de zussen nog door naar Spanje? Hoe loopt het af met het door tante Simone gekochte 'gesticht'?
Bij Kristien Hemmerechts vergeet je dat je een Vlaamse auteur zit te lezen. Slechts een heel enkele keer duikt een Vlaams woord of zinswending op, bijv. op blz. 121 'vooraleer' of op blz. 130 'eenmaal dat je voorin zat'. Op blz. 101 dacht ik zo'n Vlaams woord aan te treffen: 'Ik pinkoog naar ze, en draai dan mijn gezicht naar de blik die ik op me voel.' Pinkoog? Maar doorlezend vermoed ik dat het een drukfout is en geen mij onbekend Vlaams woord, want op blz. 111 staat: 'Judith knipoogt naar Heleen en mij; een knipoog die zegt: eet verder, dit gaat niet over ons.' Ik heb Van Dale er nog maar eens bijgepakt en het blijkt geen drukfout te zijn. Van Dale zegt van Pinkogen: 1. met de ogen knippen 2. de ogen half sluiten, met samengetrokken en gedeeltelijk gesloten ogen zien. In diezelfde sfeer ook nog een woord op blz. 125: 'Maar mama's gezicht verraadt niets, mama verpinkt niet.' En omdat ik Van Dale toch nog op schoot heb: Verpinken: met de ogen knippen. zonder te verpinken. Bij verpinken staat dan weer wel vermeld dat het Belgisch is.
Tenslotte een mooi citaat over de moeder en drie zussen, in de auto, op vakantie:

We zijn vandaag een dagje naar mijn schoonvader in Culemborg geweest. Daar zijn we ook nog even naar de Lidl geweest voor de onovertroffen perensap. Lidy had in de folder ook een tuin-ligstoel gezien die erg lijkt op degeen die in Oostenrijk in de tuin van het appartement stond. Die zou ze graag willen hebben, maar hij was helaas al uitverkocht.

1 bestelling: 13 boekenweekgeschenken.

3 augustus 2006

Het verven van de keuken heeft sinds eind mei stil gelegen. Daar ben ik deze week maar weer eens aan begonnen. De muren moeten vier keer geverfd voordat het werkelijk dekt, dus dat is nog een hele klus.

Tussen het verven door neem ik de citaten die ik aangestreept heb tijdens de vakantie over op de citatenbladzijdes. Dat is bij dit aantal boeken ineens nog een hoop werk. Dat pleit er voor om op de vakantie een laptop mee te nemen! De mooiste zal ik hier ook opnemen, bijv:

Dimitri Verhulst beschrijft het dorp Reetveerdegem en niet Reetvegerdegem. Als je iets verkeerd zegt, heet dat verspreking. Was hier dus sprake van een verlezing?

Vandaag mailverkeer met het bureau dat advertenties op mijn schrijversinfo wil plaatsen (o.a. voor een uitgever). Als ze dat op meerdere bladzijden willen doen, dan kan ik van de opbrengst daarvan de bovengenoemde laptop aanschaffen! Dat gaat alleen nog wel even duren, want pas over een paar maanden wordt e.e.a. definitief geregeld.

3 bestellingen: James Oliver Curwoord, 'De zoon van Kazan', Donald Woods, 'Biko' en René Stoute, 'Op de rug van vuile zwanen'.

4 augustus 2006

Twee van de drie stukken muur in de keuken zijn af. Eén van de stukken moest zelfs vijf keer geverfd, voordat het netjes dekte. Vandaag direct door met het laaste stuk muur, want ik begin het zat te worden. Tot overmaat van ramp liet ik gisteren de verfemmer in de rieten wasmand vallen. Gelukkig zat er geen was in en gelukkig is de verf met water oplosbaar. Wat een gedoe.

De televisiesport van deze dagen is zwemmen. Ik vind dat absoluut geen kijksport. En zulke kinderen! Bij de mannen gaat het nog wel, maar gisteren stonden de dames klaar voor een estafette, dat zijn geen dames, dat zijn kinderen. Veel ouder dan veertien zullen ze niet zijn. Geef ze een lolly en stuur ze naar het ondiepe!

Vanochtend zijn we naar de Primafoon-winkel geweest. We betalen nog altijd voor de ISDN-verbinding die we niet meer gebruiken nu ik uit de gemeenteraad ben. Ze probeerden me in die winkel nog even te overtuigen dat ik dat ISDN vooral moet aanhouden. Het is zo handig als je telefonie en internet wilt combineren in een gezamenlijk pakket. Ik heb hem toen gezegd dat, als ik dat al doe, ik dat bij Wanadoo doe. Daarop gaf de verkoper zijn pogingen op, maar wilde vervolgen ook helemaal niets meer voor me doen. Het opzeggen van ISDN moet telefonisch via de klantenservice. Dat kost € 75,00 'migratiekosten' en het kastje moet je zelf verwijderen. Dat is lekker, maar we gaan het toch doen, want die € 75,00 zijn in een paar maanden terugverdiend.

Na de Primafoon ben ik nog even bij De Slegte langs geweest. Ze zijn de winkel al gedeeltelijk aan het leegruimen en zijn ook niet meer alle dagen open. Er is nog een handtekeningenactie tegen de sluiting geweest, maar dat heeft allemaal niet geholpen. Ik kocht tweedehands o.a.:
- Geerten Gossaert, Essays
- Pierre H. Dubois, Een soort van geluk
- H. van der Ent en J. Kramer-Vreugdenhil, Jacqueline E. van der Waals en haar werk
- S. Carmiggelt & Peter van Staaten, Met de neus in de boeken
En uit de ramsj o.a.:
- Bram Vermeulen, De groef
- Armando, Krijgsgewoel
- Uit duizenden. Dichter bij handschrift. Gedichten en fotografische portretten / Dichter bij jongeren. Essays
- Hugo Claus, Ik schrijf je neer. De mooiste gedichten
- Barber van de Pol, Cervantes & co. In plaats van voetnoten. Essays

Het mooie nieuws van vandaag: de waterlelie in de vijver bloeit. Ik had begrepen dat het een paar jaar duurt voor een waterlelie bloeit, maar deze doet dat al in zijn tweede jaar. Eén bloem nog maar, maar het begin is er. De vijver is weer ontzettend helder. De andere waterplanten groeien ook flink door, daar zal die helderheid wel mee te maken hebben. Alleen in de beekloop blijft de draadalg een plaag. Dat betekent dat die alg nog wel in het water zit en ook in de vijver maar zo weer 'toe kan slaan'.

1 bestelling: Mien van 't Sant, Mieke de durfal.

5 augustus 2006

Martin Ros was vanochtend in zijn boekenrubriek op de radio weer flink op dreef. Hij besteedde o.a. aandacht aan 'Net zo links als Willem van Hanegem. Het voetballeven van C. Buddingh'. Hij was er enthousiast over (maar over welk boek is hij dat niet?) en las o.a. het gedicht 'Stukje opvoeding', over de linksbuiten Glimmerveen van o.d.s., van wie de knie af en toe uit de kom schoot. Zo blijft de berichtgeving over een nieuw boek weer maandenlang naslepen. Martin Ros vertelde ook enthousiast over het feit dat Wim Huijser zich voorbereidt op een biografie van Buddingh' en sprak daarbij zijn vertrouwen in hem uit.

Af en toe zie je nog eens een goeie Western. Deze week was 'Last Stand at Saber River' op televisie. Een doodgewaande, gedesillusioneerde soldaat ( Tom - Magnum - Selleck) komt na de Burgeroorlog terug naar zijn familie en boerderij en probeert zijn leven weer op te bouwen. Dat kost moeite en nogal wat doden. Ook Keith - Kung fu - Carradine speelt er een rol in. Vroeger had je diverse Western-series op televisie. Uit de losse pols: Bonanza, Rawhide, Gunsmoke. Bij Hendriks aan het Verlaat werkte een technisch tekenaar die we Hoss noemden, omdat hij sprekend op die figuur uit Bonanza leek (Dan Blocker, ook alweer lang geleden - 1972 - overleden).

Paul Cable  (Tom Selleck)	Hoss (Dan Blocker)

Als wij aan het voetballen waren en hij kwam langs (de mannen van Hendriks gebruikten een paadje bij ons achter om van hun ene gebouw naar het andere te komen) wilde hij altijd een penalty nemen. Het doel was de dubbele deur van de grote schuur. Hoss miste nooit. Je was als keeper al blij dat je de bal niet raakte, want hij zou je handen eraf schieten. Ik wist dat er bij de lp's van Loes een lp 'T.V. Western themes' stond. Die heb ik tevoorschijn gehaald en een paar keer gedraaid. Jeugdsentiment gespeeld door Geoff Love & his Orchestra (nooit van gehoord).

Barber van de Pol beschrijft in haar 'Cervantes & co' haar vertaalwerk en dan met name dat van 'Don Quichot'. Ze krijgt het daarbij op blz 21/22 ook over de critici: 'Vanwege de natuurkundige wetten is het uiteraard zo dat je een vertaling woord voor woord en zin voor zin leest en dat je overal als je dat wilt een bel bij kunt blazen, maar een boek is altijd meer dan zijn delen. Deelkritiek is misleidend en doorgaans misvormend. Bij oorspronkelijk werk geldt het als een gotspe in een kritiek de nadruk te leggen op losgemaakte details. W.F. Hermans heeft het werk van Cees Buddingh' eens onderuit proberen te halen door op vermeende grammaticale fouten te wijzen, waarop iemand datzelfde prompt bij een tekst van de zo scherpzinnige maar af en toe opzettelijk onredelijke Hermans deed. Wij, buitenstaanders, dachten: wat een onzin, en dat was denk ik precies de bedoeling van degeen die Hermans zijn eigen poets terugbakte.' Ik weet niet of ze het hier over Hermans' kritiek op de dagboeken van Buddingh' heeft. Die is wel het heftigst geweest en vorige week las ik dat Hermans daar geen spijt van heeft gehad. In 'Malle Hugo' schrijft hij - in een hoofdstuk over 'Een dasspeld uit Toela' van Maarten 't Hart - vilein: 'Het hoofdstuk 'De minst bedeelden onder ons' beschrijft, met vele voorbeelden toegelicht, de talloze kwaadaardige stommiteiten die door critici zijn opgeschreven over boeken en opera's welke naderhand in het oog van iedere kenner grote meesterwerken bleken te zijn. De makers van dergelijke miskende werken raakten door de vijandige kritieken soms geheel van streek en schreven jarenlang geen noot of woord meer. (Aan het dagboek van C. Buddingh' was niets verloren, hoor.) Zo'n opmerking tussen haakjes geeft m.i. aan dat het hem er willens en wetens om te doen was te kwetsen en onderuit te halen.

3 bestellingen: K. van het Reve, 'Uren met Henk Broekhuis', Josepha Mendels, ' Zoethout en etamien', Belcampo, diverse boeken.

6 augustus 2006

Gisteren kwam Martijn terug van een weekje kamperen aan de Belgische kust. Vandaag kwamen Suzanne en Gijs terug van twee weken Zuid-Frankrijk. Allemaal weer gezond terug in Veenendaal. Ik vond het vroeger onzin dat mijn moeder daar blij om was, maar ik ben het nu ook. Suzanne heeft haar hond vandaag ook weer opgehaald. Het is leuk zo'n beest in huis (je wordt enthousiast begroet als je 's morgens beneden komt), maar een week is lang genoeg. We hebben ieders gezonde thuiskomst vanavond gevierd met een barbecue.

Vandaag ben ik met Martijn naar de boekenmarkt in Deventer geweest. We reden om tien uur weg en waren om vier uur weer terug. Ze leiden je in Deventer met je auto naar een industrieterrein achter de haven. Het parkeren daar kost je zeven euro. Voor dat geld brengen ze je met een bus naar het centrum en kun je ook met die bus weer terug naar je auto. Het werkt perfect, zonder wachttijd. Op de boekenmarkt was het godsgruwelijk druk. Schuifelend, rijen dik langs de kramen. We zijn nog even bij Ed Zwart een praatje wezen maken. Hij vond het zeker niet drukker dan vorig jaar. Dat betekent dan toch dat je beleving achter de kraam heel anders is dan die je als bezoeker hebt. Het was wel gezellig langs de IJssel met een jazzbandje, een organist, een living statue en een zonovergoten kade. Ik kocht enkele boeken voor mezelf en enkele tientallen voor de verkoop. Als ik er nog wat aan wil verdienen, dan moet ik niet te duur inkopen natuurlijk, maar wat sommige handelaren opruimen met bijvoorbeeld drie of vier boeken voor vijf euro, dat is voor mij soms weer heel interessant. Ik kocht zo bijvoorbeeld:
- Harry G.M Prick, De Adriaantjes
- Albert Helman, Aansluiting gemist
- Hans Dorrestijn, Gevaarlijke stroom
- Bert Bakker/Barend de Goede, Quatre mains
- Belle van Zuylen, een keuze uit haar werk
- Belcampo, De zwerftocht van Belcampo
- Jac. van Looy, Macbeth (vertaling)
- J.H. Donner, Na mijn dood gescheven
- P.N. van Eyck, Idee en wil
- E. den Tex, Schipbreuk
- Koos van Zomeren, Uilen
- Koos van Zomeren, De vernieling
- Ab Visser, De mythe van de mafia
- Martien Beversluis, De cracht van 't landt bestaedt
- Herman Heijermans, Toneelwerken (3 delen)

2 bestellingen: een stafkaart Amsterdam en een stafkaart Haarlem.

7 augustus 2006

Het verven in de keuken is af (gelukkig). Nu nog wat zaken ophangen, dan is dat helemaal klaar.

Vanavond waren Erich en Ria hier. Ze zijn terug van vakantie in Engeland. Het links rijden is ze meegevallen. Dat houdt mij een beetje tegen om met de auto naar Engeland te gaan, hoewel Engeland nog wel steeds op ons lijstje van vakantiebestemmingen staat. Zuid-Engeland, maar ook de streek waar Buddingh' vaak heen ging.

4 bestellingen: 3 stafkaarten, 3 knipsels Willem Brakman, 3 keer Carmiggelt en Piet van Beest, 'De gouden bijl'.

8 augustus 2006

Vanochtend had ik op het gemeentehuis overleg met Gerwin en Jos over de Veenendaalse boekenmarkt op 16 september. Ook dit jaar weer als onderdeel van de Lampegietersweek. Langzaam komt zo'n feestweek uit de startblokken. Het zal nog wel een paar jaar duren voor het inhoudelijk ook echt een week is, maar met Lampegietersavond, de Ossenmarkt, Veenendaal Artistiek en de boekenmarkt is er zeker een basis voor zoiets.

Volgens de Volkskrant van gisteren waren er 130.000 mensen op de boekenmarkt in Deventer. Dat is veel, maar het was ook ontzettend druk. Als je in het midden tussen de kramen ging lopen, zag je voor de kramen drie rijen dik de mensen staan. Het was onmogelijk om in één keer in te schatten of een kraam interessant was, want je zag dan domweg niet wat er aangeboden werd. In feite was het dus te druk.

Diverse zaken in de keuken opgehangen vandaag. Nu nog wat plinten kopen voor de afwerking van de keuken, maar ook nog voor de erker.

Bestellers uit het buitenland stel ik soms voor om de betaling maar in een envelop op te sturen, het wisselgeld doe ik dan wel in het boek. Vandaag blijkt plotseling dat "9/11" ook op dat gebied z'n gevolgen heeft. Een klant uit Amerika bestelde 'Hollands Glorie' voor z'n oude moeder en schrijft: 'Please don't include coins - they have become very suspicious of mail here since "9/11"'

2 bestellingen: Jan Heerze, 'Harry Mulisch - De aanslag' (Memoreeks) en 4 x Mensen maken geschiedenis.

9 augustus 2006

Een druilering middagje Lunteren vandaag. Ons eerste doel was de boekenmarkt die elke zomer een paar keer gelijktijdig met de zomerbraderie op woensdagen georganiseerd wordt in gebouw Euterpe. Vorig jaar hebben we daar leuk in kunnen kopen en ook dit jaar lukte dat weer heel behoorlijk. Zo'n veertig boeken voor € 15,00 met daarbij nogal wat poëzie
- P.N. van Eyck, Getijden
- S. Bonn, Zangen van hoop
- Keuze uit de gedichten van den Schoolmeester
- M. Nijhoff, Het uur U gevolgd door Een idylle
- Annie Salomons, Nieuwe verzen
Wat poëzie-verzamelbundels:
- Vic van de Reijt, Ik wou dat ik twee hondjes was
- J.W.F. Werumeus Buning, Lof van Nederland
- C. Buddingh', Balladen en Refreinen
- Gerrit Komrij, De Nederlandse poëzie van de 19de en 20ste eeuw in 1000 en enige gedichten
En uiteraard ook het een en ander aan proza:
- Nico van Suchtelen, Het spiegeltje van Venus
- Max Dendermonde, De wereld gaat aan vlijt ten onder
- Jaap Zijlstra, De glazen schelp
- Albert Helman, Hart zonder land
- Albert Helman, Orkaan bij nacht
- Bert Schierbeek, Weerwerk
- Aar van de Werfhorst, Madame Jatzkowa

En een boek dat ik niet kende: 'De terugweg' van Adriaan Trabak uit 1929.

Ik heb informatie gezocht over deze schrijver, maar ik vind die nergens. In geen van de handboeken die ik regelmatig gebruik wordt hij genoemd. Mijn laatste hoop is dan altijd het Lectuur Repertorium, waar ik meerdere uitgaven van heb. Een katholieke uitgave: 'auteurslijst bevattende 23.000 bio-bibliografische nota's en 3.000 portretten van auteurs behorende tot de Nederlandse en algemene literatuur'. En jawel, daar wordt hij in genoemd. Veel is het overigens niet:

Het is niet veel, maar het maakt het wel interessanter. De roman moet beslist worden afgewezen. Bibliothecarissen moesten er dus voor zorgen dat de katholieke lezer dit boek niet in handen kreeg. De vraag is dan: Waarom niet? Ook op internet is nauwelijks informatie over hem te vinden. Het enige wat je tegenkomt is het aanbod van ditzelfde boek (van € 19,00 tot € 31,00). Nu geven sommige antiquariaten in hun omschrijving van het boek wat extra informatie en dan wordt e.e.a. langzaam duidelijk.

• Eén van de klassieke vooroorlogse homotitels uit de Nederlandse literatuur, met voorin aanprijzingen van Lodewijk van Deyssel, Is. Querido, Henri Borel, Cornelis Veth en Benno Stokvis.
• Men leze over deze bijzondere roman met homo-erotische thematiek Gerrit Komrijs enthousiasme in Averechts (A"dam, De Arbeiderspers, 1980)
• De puissant rijke Johan Adriaan Heuff van Houweninge (1902-1938), woonachtig in Nice, was de geldschieter van de Nederlandsche Uitgever-Maatschap. Onder zijn eigen naam schreef hij twee romans over het casino in Monaco

Op zoek dus naar dat boekje van Komrij. Ik heb het niet, maar daar moet aan te komen zijn. Ik vond het ook vrij snel op internet en heb het besteld voor € 8,00. Wordt vervolgd.

Hierna zijn we naar het Gazenbeekcentrum in Lunteren geweest. Vorig jaar heb ik een bladzijde over hem gemaakt op mijn Schrijversinfo (Zie hier). Toen heb ik ook contact gehad met de Gazenbeekstichting en het werd dus wel tijd dat ik dit centrum eens bezocht. Voor we het centrum vonden stuitten we al op de Jac. Gazenbeeklaan. Hier hebben we de auto geparkeerd.

Vlak daarbij was het Gazenbeekcentrum. Het is in de zomermaanden twee middagen per week geopend. Het geeft een aardig overzicht van de schrijver Gazenbeek, maar wellicht meer nog van de tijd waarin hij leefde en het mooie van de Veluwe, waar hij over schreef. We ontmoetten er Louis Fraanje, voorzitter van de stichting en enthousiast verteller. Dat vertellen kom je tegen op de diverse internetsites over de stichting, maar hij deed dat vanmiddag ook eer aan. We hoefden maar te wijzen op een voorwerp in de vitrine en er volgde onmiddellijk een toepasselijk verhaal.

Het Gazenbeekcentrum. Stationsstraat 37 Lunteren	Interieur Gazenbeekcentrum. Met voorzitter Louis Fraanje bij een vitrine.	Handschrift inleiding 'Het wilt en bijster landt van de Veluwen' (1938)

Daarna zijn we over de braderie gelopen. Tip: niet doen. Als je één zo'n braderie gezien hebt, dan ken je ze allemaal. Ik moest onmiddellijk aan Koos van Zomerens opmerking denken:

Dan moet ik tot mijn schande bekennen dat ik er wel wat heb gekocht, vier nieuwe rode zakdoeken. We zijn doorgelopen naar Tante Jannie. Ze is nu 87, maar woont nog steeds op zichzelf. In hetzelfde huisje waar ze veertig jaar geleden woonde, toen ik af en toe bij mijn opa en oma in Lunteren logeerde. Ze loopt minder goed, maar is geestelijk nog helemaal in orde. Op de terugweg wandelden we langs het huis waar mijn opa en oma hebben gewoond:

Het is nog te herkennen, maar grondig verbouwd. De erker zat er vroeger niet voor, in de achtertuin is een ander huis gebouwd, het bakhuis lijkt me vergroot, het grasveld voor het huis is omgespit en in plaats van een laag ijzeren hekje staat er een beukenhaag voor de tuin. De vooruitgang heeft zijn (haar?) vernietigende werk gedaan.

3 bestellingen: Henriëtte van Eyk, 'De kleine parade', A. Mout, 'Het Theater van Houtkamp' en 2x Theun de Vries/2x Evert Zandstra.

10 augustus 2006

Vanochtend latjes en plinten gekocht bij de Praxis. Je hebt bijna niets aan hout in handen, maar het kost met schroeven en lijm toch weer € 50,00.

De Gelderlander meldt vandaag al de benoeming van de nieuwe straatnaamcommissie. Hier zie je al het slagvaardiger kunnen handelen, waar ik het vorige week over had. De commissie adviseert aan het college en dus hoeft ook de benoeming niet via de raad. Dinsdag stond het op de agenda van het college. Dinsdagmiddag kwam het ter sprake in de persconferentie en de pers pikt het vervolgens op. Vandaag met een klein berichtje. Volgende week dinsdag hebben we als commissie een gesprek met journalist Harold Schuil, dus in de loop van volgende week is er nog een uitgebreider artikel te verwachten.

Vanmiddag Henk op bezoek. Hij kwam de geleende Infomatu's terugbrengen. We hebben wat bijgepraat en een afspraak gemaakt om volgende week zondag bij hem op visite te gaan. Via telefoon- en mailverkeer wordt dat wellicht zelfs uitgebreid tot een bezoek van twee dagen.

Op de voorste zolderkamer staat nog een enorm aquarium/terrarium, waar Suzanne destijds haar ratten in heeft gehad. We willen dat ding weg hebben, maar hij is niet te tillen (hoe hebben ze die in godsnaam boven gekregen?). Vanavond hebben we met plamuurmessen geprobeerd de kit te verwijderen. Dat is een vervelende klus. Bovendien ben je al werkende bang voor rondspringende glasschilfers. Toch hebben we hem half uit elkaar intussen. Morgen verder.

Vanavond languit in bad. Ik ben nog steeds blij dat we destijds dat bubbelbad hebben laten plaatsen. Een glaasje whiskey op de rand, een schaaltje met van die Japanse knabbelnootjes erbij. De Ipod met de boxjes aan en 'Uilen' van Koos van Zomeren in de hand. Het komt dicht bij geluk.

2 bestellingen: Bulkboek 65 Jef Geeraerts en single 'No milk today'.

11 augustus 2006

En weer een regenachtige dag. 's Middags zijn we pakjes naar het postkantoor aan het Bruïneplein wezen brengen. Op de markt daar heb ik de marktmeester aangeschoten over de boekenmarkt. De vraag is hoeveel kramen ik kwijt kan aan de kant waar Prummel zit. Vorig jaar stonden daar zes kramen. Dat zouden er nu acht moeten worden, of zelfs negen, want vandaag belde er nog iemand die graag mee zou doen. Van de marktmeester mogen er kramen komen tot aan de verzinkbare paaltjes die de weg afsluiten. Dat moet ik morgen dan maar eens na gaan meten. We kochten bij Arie nog twee bossen zonnebloemen.

's Avonds zijn we met Suzanne, Gijs, Klaas en Lida naar Obelink in Winterswijk gereden. Suzanne en Gijs willen volgend jaar samen met een tent op vakantie. Er is een hele nieuwe generatie tenten, die in niets meer doet denken aan de bungalowtenten van vroeger. De overeenkomst met die bungalowtenten zit hem in de slaapkabines achterin, maar de tenten zijn rond, de stokken zijn van fiber en de tenten zijn beduidend dieper. Maar wel mooi. Je zou zelf weer zin krijgen om te gaan kamperen, het enige wat me tegen houdt is het slapen op de grond.

De Impression 6. Het voorste segment is een luifel. Daarna komt er een voorkant/ingang die op deze foto niet te zien is.	Van tenten hebben ze verstand bij Obelink, van invaliden een stuk minder. Invaliden die van het toilet gebruik willen maken moeten eerst een vrij steile trap beklimmen:

12 augustus 2006

Lidy vindt dat er laminaat op zolder moet komen. Het zeil is inderdaad niets meer (dat ligt er al bijna vijftien jaar), maar het is wel weer een hele uitgave voor een ruimte waar we nauwelijks komen. Als we de kamer van Martijn meteen meenemen, heeft het nog wel nut, maar wordt het ook veel meer werk (en geld). Vanochtend zijn we bij diverse zaken naar laminaat wezen kijken. Het goedkoopste is rond de 6 euro per vierkante meter. De kwaliteit is daar natuurlijk ook naar, maar voor de zolderverdieping zou het goed genoeg moeten zijn.

Bij de Praxis zag ik - tot mijn verbazing - een rekje met CD-luisterboeken. Ik heb er twee van meegenomen:
- December of Feest voor haar, een teruggevonden hoorspel uit 1965 van Annie M.G. Schmidt. Opgenomen in 2005.
- Toon Hermans, Ik ben weer sprakeloos, Toon Hermans zelf leest 34 gedichten & versjes en 6 verhalen, onderbroken door 9 intermezzo's.

Voor we naar laminaat op zoek gingen ben ik naar de markt gelopen om de ruimte voor de boekenmarkt op te meten. Het zou allemaal net moeten kunnen. Voor Prummel kunnen 7 kramen staan (1 op de kopse kant), voor de Frisia-villa stonden vorig jaar 11 kramen, daar was hier en daar ruimte tussen de kramen, dus dat moeten er 12 kunnen worden. Als extraatje kunnen er nog 2 kramen aan weerszijden van de kiosk op de hoek bij C&A. Dan wordt er echt aangesloten op de warenmarkt. Maandag de kramenleverancier bellen en de aanvraag naar het gemeentehuis brengen.

Vanavond aten we forel. Suzanne en Gijs zijn gisteren wezen vissen bij zo'n forellenplas. Suzanne was een keertje mee en ving 5 forellen. Gijs had er 2, maar brengt daar tegenin dat hij doorlopend bezig was meelwormen aan Suzannes haakje te doen en haar tuig uit de war te halen. Ik heb ze in een ovenschaal gedaan, met wat kruiden uit de tuin en wat kruidenboter in hun buik. Heerlijk. Vooral de heel lichte, frisse smaak van de pepermunt deed het prima.

In april noemde ik n.a.v. mijn blz. over Reina Prinsen Geerligs het boek 'Recht, al barste de wereld; Reina Prinsen Geerligs en de ondergang van CS-6' van Rob van Olm. Ik vroeg mij toen af of dat 'barste' wel goed was. Als het de verleden tijd is, dan moet het met dubbel-t. Vandaag kreeg ik een mailtje van Rob van Olm:
Wat de titel betreft: Recht al barste de wereld. Barste is de aanvoegende wijs. Er staat dus: Recht, al zal de wereld barsten. Ik reageerde net als jij, maar na onderzoek bleek het dus om deze regel te gaan. Ik heb overigens ook over Tip Marugg geschreven, staat in: In de schaduw van het licht. Ik vond hem een bijzondere man en een goed schrijver. Veel succes met je weblog, Rob van Olm.
De eerlijkheid gebied me te zeggen dat al in april Ria Lubout deze uitleg aangedragen had. Dat heb ik toen niet vermeld. Dat boek 'In de schaduw van het licht' heb ik intussen besteld. Er staat ook een interview met Willem Walraven in.

2 bestellingen, een dichtbundel van Herman Gorter: 'De dag gaat open als een gouden roos' en 2 keer James Oliver Curwood.

13 augustus 2006

Een rustige zondag. We hebben in de tuin ontbeten en ook tussen de middag hebben we in de tuin zitten eten. Lekker rustig, op het opschepperig gekakel van de buren (172) en hun familie na.

Een uitzending van Zomergasten met Leon de Winter. Eindelijk weer een Zomergasten waarbij je op het puntje van je stoel bleef kijken. Interessante beelden (hij begon met een nummer van BLØF en daarna ging het over films, De winter heeft aan de filmacademie gestudeerd), over Ayaan Hirsi Ali en over Afghanistan en het Midden Oosten. Joris Luyendijk (de interviewer) is als verslaggever en correspondent in het Midden Oosten geweest en het werd af en toe meer een discussie dan een interview, maar daardoor wel heel aantrekkelijk. Luyendijk kon maar niet begrijpen dat De Winter een uitgesproken mening heeft over het Midden Oosten, zonder er zelf regelmatig (geweest) te zijn. Leon de Winter legde uit dat hij zich baseert op veel bronnen (kranten, tijdschriften, boeken) en dat hij vooral verhalenverteller is en geen journalist.

2 bestellingen: 3x Kafka + Bob den Uyl en Blaise Pascal, Leven van Jezus.

14 augustus 2006

Vandaag heb ik voor de Veenendaalse Boekenmarkt de marktkramen geregeld en 2 advertenties in de Veenendaalse Krant besproken. Nu nog proberen uitrijkaarten te versieren en alle deelnemers definitief aanschrijven. Er gaat toch altijd meer tijd in zitten dan je denkt.

En weer regent het de hele dag. Lidy is op zolder aan het opruimen geweest en ik heb in de garage geprobeerd de paden vrij te maken. Ik had mezelf beloofd dat ik de paden nooit vol zou zetten met dozen, maar die belofte heb ik noodgedwongen moeten breken. Met de boeken van Gert ben ik zo goed als klaar (alleen nog wat tijdschriften) en daarna ben ik doorgegaan met de laatste boeken van Jeanette. Dat moet ook snel af, want ze mailde dat ze (al)weer een doos heeft staan.

Wim belde. Hij is bezig met gedichten van Bergman en zocht op internet naar informatie. Op die manier kwam hij bij mij terecht. Volgens hem is mijn site ook de enige plek waar behoorlijke informatie over Bergman te vinden is. Dat is natuurlijk leuk om te horen. De bundels die ik van Bergman had zijn helaas al verkocht. Voor de gelegenheid nog maar wat Bergman-citaten:

Meer Bergman? Klik hier.

15 augustus 2006

Vanochtend zijn we als straatnaamcommissie (Gert, Peter en ik, Bert is nog met vakatie) in het kantoor van Gert in het gemeente-archief geïnterviewd door Harold Schuil van 'De Gelderlander'. Het was een lekker lopend gesprek, waar voor Harold toch een verhaal uit te halen moet zijn. In ieder geval werd het duidelijk dat er in de commissie veel historische kennis over de straatnaamgeving zit. Peter vertelde o.a. dat in de Tweede Wereldoorlog straten als de Prins Bernhardlaan, Beatrixstraat en Wilhelminastraat van de Duitse bezetter een andere naam gekregen hebben, respectievelijk Geldersestraat, Boerseland en Prins Hendrikstraat (die was overleden en dat mocht dan weer wel). Harold viste uiteraard naar mogelijke namen in Veenendaal-Oost, maar die ideeën zijn nog zo prematuur, dat we daar echt niets over konden zeggen. Daarna zijn we nog op de foto gezet onder een straatnaambord (Prins Bernhardlaan). Cord Otting maakte de foto vanaf een balkonnetje boven Rhapsody, zo kreeg hij het straatnaambord met ons eronder. Ik ben wel benieuwd hoe die foto geworden is.

Lopend naar de plek waar de foto genomen moest worden, sprak ik Harold Schuil aan over de boekenmarkt (wie weet schrijft hij er nog over), waarop hij zei: 'Dat weet ik, je bent vorige week nog aan het opmeten geweest.' Op mijn vraag hoe hij dat nou weer wist, gaf hij aan af en toe dit weblog te lezen!

Gert vroeg me of ik nog altijd actief op zoek ben naar boeken van Kees Stip. Ik gaf aan meer met C. Buddingh' bezig te zijn. 'Dan ken je zeker Wim Huijser wel', zei Gert. Het is een klein wereldje. Gert kent weer de vrouw van Wim via het archief.

Met de post kwam vandaag 'In de schaduw van het licht' (1991) van Rob van Olm. Hij reisde, gedeeltelijk in opdracht van de VPRO-radio, naar de schrijvers, Boeli van Leeuwen, Tip Marugg, Jacob Vredenbregt, F. Springer en naar de zoon van Willem Walraven, Willem Walraven jr. Allemaal schrijvers, geeft de tekst op de achterzijde van het boek aan, van wie het leven zich heeft afgespeeld in de schaduw van het koloniale tijdperk. ik heb onmiddellijk het interview met Walraven gelezen, fascinerend. Uit de brieven haalt hij de fragmenten waarin de vader het over de zoon heeft en plaatst zo het interview met de zoon in het licht van de overeenkomsten tussen beiden. Prachtig.

Drie bestellingen: Anthony Grey, 'Peking', Marie Cremers, 'Lichtend Verleden' en Anton Quintana, 'De overlevende (Rufus)'.

16 augustus 2006

Een heerlijk dagje Hoge Veluwe vandaag, samen met Wim van de Bovenkamp. We zijn begonnen met een kopje koffie bij de Koperen Kop. Lekker in de zon op het terras. Daarna hebben we het Museonder bekeken en een klein rondje gefietst op de witte fietsen. Een rondje lukte niet zo best, dus het werd een heen-en-weertje tot aan een zandverstuiving. Bij de vijver van het jachtslot Sint Hubertus hebben we gegeten en wat brood aan de karpers gevoerd. Ik had er speciaal een stokbrood voor meegenomen. Als je dat een klein stukje in het water houdt, komen ze er aan zuigen. Het zijn joekels van karpers, die hun hele bek om het stokbrood kunnen krijgen en vervolgens - lucht meehappend - een slobberend geluid voortbrengen. Om twee uur hadden we een rondleiding in het jachtslot. Het gebouw is van buiten prachtig, zeker door de vorm waarin een hertengewei met het kruis (uit de legende) te herkennen is, maar van binnen is het helemaal geweldig. Architect Berlage ontwierp het gebouw (rond 1915). Maar hij ontwierp ook de complete inboedel van het gebouw. Over iedere stoel, kast, lamp, vloer, vloerkleed enz. is nagedacht. Het levert een indrukwekkend totaalkunstwerk op. In die tijd was het ook een soort huis-van-de-toekomst. In de toren zit een personenlift, er was centrale verwarming en zelfs een centrale stofzuiginstallatie, waarop je in iedere kamer een slang kon aansluiten (we spreken over 1920!!).

Het jachtslot vanaf de andere kant van de vijver	De blauwe kamer. Werkkamer van Hélène Kröller-Müller	Het bureau van Hélène Kröller-Müller in de erker van haar werkkamer

Op de derde foto hierboven is de erker van de werkkamer te zien. Die zat oorspronkelijk niet in de planning. Hélène Kröller-Müller wilde hem graag om een beter uitzicht op de natuur te hebben vanachter haar bureau. Berlage wilde dit niet, want het doorbrak de symmetrie van het gebouw, maar wie betaalt bepaalt. De erker kwam er, maar vervolgens verscheurde Berlage zijn contract en heeft zich verder niet meer met de bouw en de inrichting bemoeit. Het laat zich raden dat dit bij de bouw niet het enige conflict is geweest. Het zal wel de druppel zijn geweest, die de emmer deed overlopen.

Het jachtslot vanaf de vijverkant	Op deze foto is de eerdergenoemde erker van de buitenkant te zien	Een beeld van R. Verhulst bij het jachtslot	Onverlaten hebben de linkertepel (voor de kijker) vernield.

Tenslotte zijn we naar het Kröller-Müller museum geweest. Daar hebben we in ieder geval de schilderijen van Mondriaan en van Van Gogh bekeken. Nieuw was een tentoonstelling over het legaat dat het museum ontvangen heeft van Rudi van Deventer (1940-2005), zoon van Sam van Deventer (1888-1972). Deze Sam van Deventer was een vertrouweling van de Kroller-Müllers en van 1940 tot 1945 directeur van het museum. Hij verzamelde zijn hele leven kunst en zijn belangstelling sloot nauw aan bij die van Hélène Kröller-Müller. Bij leven schonk hij al het één en ander aan het museum en vorig jaar zijn daar bij legaat dus nog o.a. twee werken van Vincent van Gogh aan toegevoegd.
Ook de beeldentuin hebben we nog bekeken. Kort, want om kwart voor vijf mochten we niet verder het beeldenbos in: het museum ging sluiten.We hebben in ieder geval de naaldtoren en de Jardin d'email gezien. Kijkuit en de koperen boom bewaren we voor een volgende keer. Naar die naaldtoren van Kenneth Snelson kan ik uren kijken. Een fascinerende constructie, waarbij geen één 'naald' een andere raakt. Je vraagt je af hoe het blijft staan, hoe het functioneert en het geheel levert van iedere kant weer een ander kijkspel op:

We hebben rond vijf uur het park via Hoenderloo verlaten. Als ik daar in de buurt ben, wil ik een ijsje. Het heet nu geloof ik 'IJs van Co', maar als kinderen noemden wij het 'Het grote raam' en zo blijf ik het maar noemen. Heerlijk banketbakkersijs en je krijgt een halve liter mét vruchtjes voor € 2,00!
Een volgende keer dat ik in Hoenderloo ben, moet ik het graf van A. den Doolaard eens bezoeken.

3 bestellingen: knipsels Nelly Heykamp, Op gouden voet. Het relaas van 50 Vierdaagsen en de VN-bijlage ' De Vrije Academie. Een unieke kunstinstelling'.

17 augustus 2006

Vanochtend een vergadering op het gemeentehuis met iedereen die in de Lampegietersweek iets organiseert. Veel bekende gezichten, maar ook enkele nieuwe, bijvoorbeeld van het poppodium van Escape. Die Lampegietersweek begint toch wel te groeien, meer mensen doen mee, al bestaande activiteiten worden verplaatst naar deze week, openingen/onthullingen worden even uitgesteld tot in deze week. Als het dan ook nog eens lukt om een Stichting Lampegietersweek in het leven te roepen, dan begint het wat voor te stellen. Nu - op deze korte termijn- ging het vooral om gezamenlijke publiciteit en het bij het publiek bekend maken van de naam 'Lampegietersweek' (vandaar dat ik hem hier ook weer vier keer gebruik). Die extra bekendheid is wel nodig: Google geeft bij Lampegietersweek (dat is vijf) 61 resultaten zijn, maar toont er maar 8. De eerste is van vorig jaar van de gemeente Veenendaal en begint met 'Dit item is verlopen op 18-09-2005', dus dat nodigt niet echt uit. De tweede is van de plaatselijke VVV en gaat wel over dit jaar, maar die site zegt vooral 'onder voorbehoud' en 'nog niet bekend'. Dan nogmaals VVV en gemeente en dan twee keer een Kermis.web-log van vorig jaar. Als achtste link is er deze bladzijde, omdat ik op 8 augustus er ook al iets over heb gezegd.

Vandaag laminaat gekocht. Een echtpaar voor ons nam een grote hoeveelheid mee van de soort die wij wilden hebben en er waren er niet genoeg voor ons over. Dat hebben wij weer. Maar achteraf viel het mee. We hebben de benodigde hoeveelheid gereserveerd en direct betaald. Aan het eind van de middag werd er al gebeld dat het aangekomen was en we kunnen het morgen ophalen.

Ik ben begonnen boeken voor de boekenmarkt te prijzen. We hebben er voor gekozen om alleen boeken mee te nemen die nog niet op internet staan. Ze zijn dan vast geprijsd en als ze op de boekemarkt niet verkocht worden, kunnen ze daarna doos voor doos op internet gezet worden. Zoekend naar mee te nemen boeken vond ik nog een grote stapel 'Lotjes' van Jaap ter Haar. Die neem ik maar mee als aanbieding van de dag. Het zijn er zoveel dat ik ze vandaag (voor het eerst sinds tijden) ook maar weer op Marktplaats heb gezet.

1 bestelling: 3 x Evert Zandstra + 1 x Theun de Vries.

18 augustus 2006

Gisterenavond schreef ik een stukje over de Lampegietersweek, vanochtend vroeg is daar via de mail al een reactie op. Een journalist wil een artikel schrijven over evenementen als Rijnweek en Lampegietersweek in de WERV-regio. Hij had net als ik ontdekt dat er via Google nog weinig over te vinden is. Ik heb hem doorverwezen naar Jos Schilte en Henk Roor. Het is natuurlijk al heel wat dat die twee evenementen hier in één adem worden genoemd.

Vandaag heb ik alle deelnemers aan de boekenmarkt gemaild of geschreven (via de postbode - mail is ook schrijven natuurlijk). Ik ben toch maar streng en wil dat ze me uiterlijk 10 september de kraamhuur overgemaakt hebben. Wie niet heeft betaald doet niet mee. Dan blijf ik tenminste niet met lege kramen en de onkosten daarvan zitten!

We hebben vandaag de zolderkamer leeggeruimd. In een paar jaar zet je daar heel wat 'eventjes' neer (waaronder een aantal dozen met nog te verkopen boeken). Een gedeelte is nu weggegooid, een ander gedeelte heeft tijdelijk een ander plekje.

De postbode bracht gisteren het bestelde 'Averechts' van Gerrit Komrij. Het is een bundeling van zijn NRC-stukken onder het kopje 'Een en ander'. Deze columns gaan vaak over boeken: Toon Hermans krijgt er van langs, Sybren Polet ook. De Volkskrant is diverse keren middelpunt van spot, evenals Joop den Uyl (daarmee is het boek meteen in zijn tijd geplaatst, het verscheen in 1980). Maar ik had het besteld voor zijn (positieve) commentaar op het boek 'De terugweg' van Adriaan Trabak uit 1929 (zie 9 augustus). Dit commentaar staat op bladzijde 259 tot 264 en is voor Komrij opvallend positief. Hij blijf wel kritisch, maar schrijft bijvoorbeeld: 'De compostie en structuur zijn soms wonderlijk scheef en onwaarschijnlijk, maar naast de inzinkingen staan er passages in die niet onderdoen voor veel bekroond en bijgezet geschrijf uit dezelfde tijd. Adriaan Trabak is zeker een van de talentvolste schrijvers die we in dit rijtje behandelen.' 'Dit rijtje' is dan een serie columns over homoseksualiteit en literatuur onder de gezamenlijke kop 'Van de verkante keer'. Komrij gaat in op de aanbevelingen van de vier bekende auteurs op de eerste bladzijden van het boek en vertelt in het kort de inhoud na. Ook schetst hij de vijandige atmosfeer van die tijd m.b.t. homoseksualiteit: 'Dat er een grote sociale en kerkelijke druk bestond, een minachting die zowel uit burgerlijke angst en benepenheid voortkwam als steun vond in de wetenschap, dat er niet alleen door pastoors en ministers, ijdele ledenpoppen van kerk en vaderland, de gruwelijkste oordelen verkondigd werden maar ook, uit naam van de rede en de objectiviteit, door doktoren en psychiaters die mishandeling aanzagen voor genezing en verminking voor hogere filosofie, dát willen we nog wel geloven, maar dat er aan openlijke homoseksualiteit échte lijfelijke risico's, reële gevaren verbonden waren, daar kunnen we ons eigenlijk nauwelijks meer een voorstelling van maken.' Nadat hij het boek heeft samengevat, sluit hij af met: 'De Terugweg probeert de complexe conflicten bloot te leggen tussen psychische beknotting en idealen, tussen verlangen en puritanisme, tussen solidariteit en afhankelijkheid, tussen het gevangen ik en de wereldmachinerie, tussen ziekelijkheid en levensdrift, tussen homoseksualiteit en socialisme. Het slaagt daar maar ten dele in, de inzet is té kosmisch. Maar zouden we het kunnen missen als tijdsdocument? Geen historische verhandeling, geen psychiatrische studie kan hier tegenop. Slechts het bijzondere werpt licht op het algemene.'

Een bladzijde over Adriaan Trabak is er met deze informatie nauwelijk te maken. Daarom heb ik het eens anders aangepakt. Op de bladzijde over Trabak staan de twee stukken over hem van dit weblog. Zie: http://www.schrijversinfo.nl/trabakadriaan.html

1 bestelling: J. de Rek, Hunebedden en Koepelgraven (AO 456).

19 augustus 2006

Gisterenavond diverse keren gemaild met Aya Zikken. Ze is op zoek naar literaire grote-letterboeken,maar daar is moeilijk tweedehands aan te komen. Een bladzijde over haar staat nog niet op schrijversinfo, maar hij is al wel 'in gevorderde staat'. Ik heb nog wat boeken en een single 'Stemmen van schrijvers' gescand en die scans er op haar bladzijde bijgezet. Vandaag mail ik haar die bladzijde voor commentaar.

Vanmiddag al mailde Aya Zikken terug met complimenten en een enkele verbetering. Zo schreef ik dat ze bij terugkeer in Nederland (uit Nederlands-Indië) kunstgeschiedenis heeft gestudeerd. Ze zegt hierop: 'Ik heb geen kunstgeschiedenis gestudeerd. Ik bleef in Nederland met het doel kunstgeschiedenis te studeren maar meteen brak de oorlog al uit en had ik geen cent om van te leven. Ik kreeg van Overzeese Gewesten later 50 gulden in de maand om van te leven, voorschot op het salaris van mijn vader..' Verder kondigt ze een nieuw boek aan, waarvan de titel onlangs door de Volkskrant verkeerd is geciteerd: ' .. een paar maanden daarna (hoop ik) komt mijn nieuwe boek dat Bizarre Wereld heet, in tegenstelling tot het bericht in de Volkskrant waarin het Barre wereld is genoemd. Best mogelijk dat het een Freudiaanse verspreking van mijzelf was.'. Voor de bladzijde over Aya Zikken: http://www.schrijversinfo.nl/zikkenaya.html.

De VPRO biedt op haar site gratis luisterboeken aan. Het zijn door schrijvers zelf voorgelezen boeken en verhalen in het radioprogramma 'De Avonden'. Ze zijn op de site te beluisteren, en sommige zijn ook simpel te downloaden. Het gaat o.a.om:
- Heere Heeresma, Han de Wit gaat in ontwikkelingshulp
- Willem Brakman, De reis van de douanier naar Bentheim
- Mensje van Keulen, Bleekers zomer
- Hans Dorrestijn, Gevaarlijke stroom
- Vonne van der Meer, Spookliefde
- Thomas Rosenboom, De buitenproef
- Wim de Bie, Meneer Foppe over de rooie
Nieuwsgierig? Klik http://boeken.vpro.nl/dossiers/17468829/.

Vanavond zijn we naar Kesteren geweest. Martijn speelde er de halve finale van het tennistoernooi. De hele wedstrijd regende het dat het goot. We hebben onder een grote parasol staan kijken. De wedstrijdleiding kwam tijdens de wedstrijd twee keer naar ze toe; ze mochten stoppen en morgen verder spelen, of verder spelen in een hal in Tiel. Maar de mannen gingen gewoon door. Je hoorde aan de ballen dat ze helemaal soppig waren. Ondanks een matige service (veel dubbele fouten) won Martijn en hij speelt dus morgen de finale.

1 bestelling: Bruce Charwin, 'De zwarte heuvel'.

20 augustus 2006

Vandaag zijn we naar Henk en Birgit in Duitsland geweest. Dat werd hoog tijd, want ze wonen vandaag op de kop af (alweer) drie jaar in Bocholt. Het rijden naar Bocholt viel mee, maar het was dan ook niet extreem druk op de weg. Wel reden er nog vrij veel caravans. We hebben een gezellige dag gehad en vooral weer wat bijgepraat. Ze wonen prachtig aan de rand van de stad. Direct achter hun huis is een graslandje met daarachter een bosachtig park (of parkachtig bos?). Vandaag was er in de omgeving van Bocholt een tour met meer dan zeventig koetsen. Op het veld achter hun huis verzamelden de koetsen halverwege de rit en werd er gejureerd. Er waren prachtige koetsen bij, wat ons betreft sprongen vooral de postkoets en de koets van brouwerij Warsteiner er uit. Er was ook veel aandacht besteed aan de kleding van de deelnemers en de aankleding van de koetsen, kortom het was een plezier om e.e.a. te bekijken:

We hebben een wandeling door het bos gemaakt, waar voor eind augustus al opvallend veel paddestoelen stonden Dat heeft ongetwijfeld met de natte periode te maken die we achter de rug hebben (hoewel: achter de rug? Het lijkt erop of de nattigheid nog een poosje aanhoudt). 's Middags hebben we ook nog een wandeling door het centrum van Bocholt gemaakt. Een aantrekkelijk centrum met veel mooie, na de oorlog opnieuw opgebouwde of gerestaureerde gebouwen. Duitsers lijken een passie te hebben voor stromend water en fonteinen in het centrum, want ook hier is die nattigheid weer ruim vertegenwoordigd. Dit is overigens geen kritiek, want ik deel die passie. De nattigheid viel ook vandaag weer in ruime mate uit de lucht, maar we hadden mazzel: tijdens beide wandelingen bleef het droog. Al met al een uiterst plezierige dag!

Martijn heeft de finale in Kesteren vandaag ook gewonnen!

2 bestellingen: 3 pockets van Daan van der Vat, 4 van Ellery Queen en 5 van Havank.

21 augustus 2006

Vandaag het openslaande raam van de erker verven (en daarna nog het openslaande raam van het kozijn in de garage). We hebben de klusjes over de hele zomervakantie uitgesmeerd, maar het ziet er nu toch werkelijk naar uit dat ze allemaal wel afkomen. Ik heb zelfs het kozijn van de keukendeur vandaag nog een keer extra geverfd. Het meest tevreden ben ik (wat de klusjes van de afgelopen week betreft) over de latjes voor de klimplanten buiten.

Een ander klusje voor deze week is het doornemen van de lesboeken waar ik dit jaar mee ga werken. Voor de tweede klassen voeren we dit jaar een nieuwe methode in (voor deze leerlingen is dat niet nieuw, die hebben er vorig jaar in de brugklas ook al mee gewerkt). Aan Havo-3 ga ik voor het eerst lesgeven. Voor mij zijn beide boeken dus nieuw.

4 bestellingen: nog een keer Bruce Chatwin, 'De zwarte heuvel', 3 x Lotje (via Marktplaats), knipsel Tip Marugg en knipsel Bruce Chatwin. Blijkbaar is er iets met Bruce Chatwin momenteel: in drie dagen wordt twee keer het boek 'De zwarte heuvel' besteld en ook nog eens een knipsel over dat boek. Zou het verfilmd worden? Komt er iets over op televisie (of is dat net geweest)?

22 augustus 2006

Het Parool heeft haar lezers jarenlang rond de jaarwisseling een bundeling van enkele 'Kronkels' van Simon Carmiggelt gestuurd. In 1956 maakte de drukker een vergissing. Op de hele oplage zat een witte sticker met de tekst 'S. Carmiggelt. Alléén voor u' in plaats van 'Speciaal voor u'. De oplage van dit boekje is vrijwel geheel vernietigd, maar zo af en toe duikt er nog wel een boekje uit op. In 'Alleen voor u' is de laatste kronkel 'Woef'. Dit verhaal staat niet in 'Speciaal voor u' van 1956.

De buren gaan nog denken dat ik verven leuk vind. Ik ben vandaag - na het raam van de erker - doorgegaan met het dubbele dak van de erker. Dat was destijds één keer in de grondverf en één keer in de gewone verf gezet, maar de onderlaag komt er, als je goed kijkt, nog wel door.

Aan het eind van de middag was Wim nog even hier. Hij heeft de 'kastjes' van Buddingh' bekeken. Hij denkt dat 'Some Shakespearian themes' toch wel de mooiste is die Buddingh' heeft gemaakt. Ook omdat het door de indeling eigenlijk vier kastjes zijn. Hij kwam een knipsel halen over Bruce Chatwin 'De zwarte heuvel'. Hij is bezig aan een boek over het Britse boekenstadje Hay-on-Wye, de moeder alle boekenstadjes. Dit boek gaat automatisch ook over de excentrieke Richard Booth en het boek van Chatwin speelt ook in die streek. Ingrediënten voldoende voor een aardig boek. Wim bracht ook de najaarscatalogus van Aspekt mee. Daar staat het boek al in aangekondigd (verschijnt november 2006). Zo ontstaan 'spookboeken', ook op mijn Schrijversinfo. Uit een catalogus neem ik een boek over op een schrijversbladzijde, maar soms worden boeken wel aangekondigd, maar verschijnen ze - om wat voor reden dan ook - uiteindelijk nooit.

Een prentbriefkaart uit Hay-on-Wye, die ik enkele jaren geleden van Cees Sanders kreeg.

Vanavond was het hier ineens volle bak. Een vriendin van Suzanne kwam haar knippen. Voor Martijn was er iemand om over tennis te overleggen en Jos kwam een paar dozen boeken brengen. Hij heeft het huis van zijn ouders leeggeruimd. Heel aardige, wat oudere literatuur. Twee boeken springen er uit en die houd ik voorlopig dan ook even apart:
- Henriette Roland Holst, In de webbe der tijden
- Johan Schwenke, Het exlibris als Boekversiering en Verzamelobject
Die Schwenke is blijkbaar een kennis op Exlibris-gebied, want even zoeken op internet levert nog veel meer boeken van hem op over dit onderwerp.

23 augustus 2006

Vanochtend weer naar school geweest. Voorzichtig opstarten, wat opruimen, wat eerste overleg. De werkwijzers voor de nieuwe mentormethode heb ik nu allemaal uitgetypt. De nieuwe unitleider komt pas per 11 september (men houdt haar bij haar vorige baan aan haar opzegtermijn). Bovendien heeft ze in de vakantie haar been lelijk gebroken, dus zelfs dat 11 september is nog niet helemaal zeker. Het is ook wel een beetje een moeilijke datum natuurlijk (vragen om ongelukken?).

Bij het opruimen van mijn kantoor stuitte ik nog op bovenstaand kaartje met een tekst van C. Buddingh'. Het heeft ooit bij een reclamezending gezeten van uitrekselboeken van examenstof.

2 bestellingen: J.B. Schuil, 'De Artapapa's' en Heere Heeresma, ' Pompen of... Prachtporno uit de drasdelta'.

24 augustus 2006

Positief nieuws in dit aards tranendal: ik zag vandaag een babyvisje zwemmen in de vijver!

Bij Van Kooten kochten we een Nijntjeboekje (de speeltuin) voor de kleine Julio. Voor mezelf kocht ik er een nieuw AO-tje bij (die zie je zelden in boekwinkels). Het gaat over Jip en Janneke, is geniet en 26 blz. dik. Onze Jip en Janneke heten in het buitenland:

- Heiner und Hanni (Duitsland) - Mick and Mandy (Engeland) - Tono dan Tini (Indonesië) - Mila y Yaco (Spanje) - Julek i Juka (Polen) En dan hebben we ook nog: - Jippus et Jannica (Latijn) - Yip we Yaneqe (Ivriet) - Jipke en Jannöaken (Twents)

Van die (oude) AO'tjes heb ik er duizenden liggen. Slechts een heel klein gedeelte daarvan staat al op internet (hier). Het is nog een hele klus om die allemaal in te voeren.

3 bestellingen: een bodemkaart (besteld vanuit Amerika n.b.), Ds. J.J.Buskes, 'Gedichten die mij vergezellen' en een grote bestelling politieke biografieën.

25 Augustus 2006

De verhalen van Toon Kortooms worden voor toneel bewerkt. De toneelschrijver Carl Slotboom heeft in 2005 de rechten gekregen. De eerste 2 toneelstukken, "Parochie in de Peel" en "Deze jongeman", zijn intussen verschenen bij toneeluitgeverij Grosfeld B.V.. Op 3 maart 2007 zal de Nederlandse première van "Deze jongeman" worden gespeeld door toneelvereniging COM uit het Limburgse Meijel. Slotboom heeft al meer dan 60 toneelstukken op zijn naam staan. Zijn stukken worden gespeeld in Nederland, Engeland, Canada, Amerika, Duitsland, Zwitserland, België en Oostenrijk.

2 bestelling: Carmigggel en Suske en Wiske 'Het eiland Amoras'.

26 Augustus 2006

Vandaag staat (eindelijk) het interview van de straatnaamcommissie in De Gelderlander. Het heeft natuurlijk geen directe nieuwswaarde, maar het gesprek zelf is alweer elf dagen geleden. Op de internetsite van De Gelderlander staat een verkorte versie met foto. Die plaats ik hieronder, gejat dus, maar met bronvermelding:

Bernhardlaan veranderde vaakst van naam Door HAROLD SCHUIL Peter Wil, Mats Beek en Gert Groenleer ( vlnr) van de straatnamencommissie. Bert Kuijer ontbreekt op de foto. Foto: Cord Otting   Zaterdag, 26 augustus 2006 - VEENENDAAL - Hoe zou je de weg moeten vinden zonder straatnamen? Toch bestaan die in Veenendaal pas sinds 1951. Sinds 1964 bestaat er een commissie die de straatnamen bedenkt. Onlangs werden vier nieuwe leden benoemd. Als Veenendaler gaf je tot 1951 als adres bijvoorbeeld A51 of F22 op. Straatnamen bestonden alleen in de volksmond. De wijken hadden een letter van A tot en met F, huizen een nummer. Sinds 1964 houdt een commissie zich bezig met de naamgeving van straten. Deze verantwoordelijkheid ligt de komende jaren bij: Gert Groenleer, gemeentearchivaris, Peter Wil van de historische vereniging, Mats Beek, docent op het Rembrandt College en oud-raadslid van de PvdA, en tot slot Bert Kuijer, teamleider Burgerzaken. Belangrijk voor een goede straatnaam is dat die consequent is en rekening houdt met de rest van de namen in de gemeente. Mats Beek: „In West heb je de Schaffelaar, de Sprenkelaar en de Langelaar. Grote kans als iemand op de rondweg naar de Trommelaar vraagt, dat hij naar West wordt gestuurd. Terwijl een trommelaar een duif is. De straat ligt bij de Duivenweide.“ Naast logisch moet een naam onomstreden zijn. Met de namen in Veenendaal-West – waar vinken, zwaluwen, rivieren en scheepsdelen zijn vernoemd – is niet iedereen gelukkig.“ Zoals het Nederlandse vorstenhuis door Veenendaal zwerft, is ook niet echt handig. De Prins Bernhardlaan, de Beatrixstraat, Julianastraat en het Prins Willem Alexanderpark liggen niet bij elkaar in de buurt. Peter Wil: „Het PWA-park heette aanvankelijk het plan Molenpol. Tot in 1967 een prinsje werd geboren. De Prins Clauslaan is pas zeer recent in gebruik. Een Amaliastraat hebben we ook nog niet.“ De Prins Bernhardlaan is de straat in Veenendaal die het vaakst is hernoemd. Toen het nog Edes grondgebied was, heette het eerste deel van de straat het Boveneind, die eindigde in ’t Gelderland. Pas later werd het Prins Bernhardlaan. Het laatste stuk werd Verlaat gedoopt. In 1942 doopte het Duitse bestuur de Bernhardlaan om in de Gelderse Laan. De Julianastraat werd Prins Hendrikstraat. De Beatrixlaan weer het Boerscheland. Eén van de klussen die op de nieuwe straatnaamcommissie ligt te wachten is het verzinnen van namen voor de nieuwe wijk Veenendaal-Oost. Ook moet de straatnamencommissie de nieuwe namen in Brouwerspoort nog bevestigen.

In het krantenartikel stond ook vermeld dat we namen moeten vinden voor zo'n vijftig vrijliggende fietspaden. Die zijn nu naamloos en dat is bijvoorbeeld lastig voor ambulance en brandweer. Ook de politie vraagt (al heel lang trouwens) om namen voor die fietspaden. Zij schrijven zich nu blauwe vingers als ze op zo'n fietspad een bekeuring uit moeten schrijven: 'Het fietspad gelegen tussen de Monding en Winkelcentrum De Ellekoot ter hoogte van .... enz'. Dat wordt ook nog een hele klus. Fietsonderdelen? Fietsmerken? In de vorige straatnamen is al eens geopperd: de 50 meest voorkomende voornamen in het Veenendaals bevolkingsregister.

Gijs heeft vandaag laminaat gelegd op de voorste zolderkamer. Nu moet de kamer van Martijn leeggeruimd worden, dan kan hij vanuit de overloop het laminaat in één keer doorleggen naar die kamer, zodat het boven één geheel is.

1 bestelling: setje Veilig leren lezen.

27 Augustus 2006

Suzanne kwam vanmiddag vragen of ik mee ging wandelen met de honden in het bos. Dat is aardig en het verzet de zinnen. Ze had Fleur, de herder van Gerrit en Chantalle ook bij zich. We zijn de Slaperdijk afgewandeld, naar het stukje hei waar ik een paar weken geleden ook met Luna ben geweest. Ook hier in het bos stikt het al van de paddestoelen. De hei is aardig op kleur en de jeneverbessen steken er prachtig groen tegen af. Het was wel bewolkt, maar de zon liet zich ook regelmatig zien. Kortom: heerlijk wandelweer. Een jas aan was zelfs aan de zweterige kant. Op de hei stonden weer wat bijenkasten. We zijn er ook even vlakbij wezen kijken en zagen de bijen in en uit vliegen. Bijen zullen je niet aanvallen, maar het blijft toch een beetje angstig. Op de laatste foto een berk die rondom bezet is met hele kleine berkezwammetjes (moet dat nu ook berkenzwammetjes zijn? Ik denk het wel)

Twee leuke/verrassende mailtjes vandaag naar aanleiding van dit weblog. Wim Huijser heeft een column geschreven n.a.v. 'mijn' woord 'spookboeken' van 22 augustus en stuurt me die column toe. Het andere mailtje was van Harold Schuil en had als titel 'interview'. Ik dacht: 'Shit, ik had dat artikel niet mogen kopiëren van de site van De Gelderlander gisteren!' Maar nee hoor, helemaal andersom zelfs. Hij heeft gisteren dit weblog gelezen en verontschuldigt zich voor het feit dat het zo lang geduurd heeft voor het artikel is verschenen. Er kwamen actuele zaken (de brand bij Roordink, de stichting Lampegietersweek) tussendoor. Dat is begrijpelijk en wat mij betreft ook prima, want in zijn artikel over de Lampegietersweek noemde hij ook de boekenmarkt. Toch netjes dat een journalist de moeite neemt om op die manier te reageren. Overigens: zowel Martijn als Suzanne zeiden meteen toen ze de foto in De Gelderlander zagen: "Foute schoenen, pa!" Het zal best, maar ik weiger met met dat soort modezaken in te laten. Het was vakantie en dan loop ik graag op dat soort linnen schoenen.

1 bestelling: F. Veldhuysen, 'Hoa kiao. Chinezen in Indonesië'.

28 Augustus 2006

2 bestellingen: Koos Meinderts/Harrie Jekkers, 'Tejo. De lotgevallen van een geëmancipeerde man' en 5 knipsels Drs. P.

Dat is mooi, dat er nog vraag is naar de boeken van Meinderts/Jekkers. Harrie Jekkers is vooral bekend van zijn solo-cabaretprogramma's (die hij samen met Meinderts schreef), maar hij heeft veel meer gedaan samen met Koos Meinderts. Ze schreven deze boeken:

maar ook 'Kunst met peren' (1988) en 'De zingende zwanehals' (1990). Verder schreven ze samen voor de band 'Klein orkest', waarvan Jekkers zanger/gitarist was. Vooral hun lp met kinderliedjes 'Roltrap naar de maan' is prachtig. Ze kregen er - terecht - een Edison voor en de teksten zijn ook in boekvorm uitgegeven: 'De kinderverslinder, liedteksten van Koos Meinderts en Harrie Jekkers' (1993) en 'Leve het nijlpaard! De kinderliedjes' (2000). In Theater 'De Lampegiet' heb ik de voorstelling gezien waarin Jekkers en Meinderts samen vertellen hoe hun teksten in de loop der jaren tot stand gekomen zijn. Harrie Jekkers zei daarover in een interview: ''Gaan we lekker een paar maanden in de Spaanse zon zitten, met garnalen en pils. Net zolang tot we zeventig kantjes vol hebben.' Koos Meinderts schreef ook los van Harrie Jekkers het één en ander, bijvoorbeeld tientallen kinderboeken. Tenslotte twee citaten uit 'Uit de school geklapt':

29 Augustus 2006

Torsten Wiedemann mailt me een prachtig citaat van Bruce Chatwin. Het is niet alleen een mooi, maar ook voor Chatwin zeer treffend citaat:

Vanochtend stonden er twee mannen voor de deur. Of ze foto's mochten maken van de gasmeter in de meterkast en of ze een gat mochten graven voor de deur om een foto te maken van de manier waarop de gasleiding ons huis verlaat. We hebben dat maar goed gevonden. Dat gat voor de deur was wel wat groter dan ik verwacht had: zeker een meter breed en een meter lang en ook wel een meter diep. Ze constateerden dat één en ander heel netjes is aangelegd (compliment voor Wijlens) en verbaasden zich over de diepte/hoogte van onze kruipruimte. Ook met alle regen van de laatste maand is die kruipruimte nog steeds droog. Dat waren ze de laatste dagen wel anders tegengekomen. Terwijl de mannen aan het graven waren dacht ik wel: 'Had ik dit nou wel goed moeten vinden?' Je hoort rare verhalen over mensen die met een smoesje aan de deur komen. Maar dit zag er toch wel vertrouwd uit. Een busje van Eneco, een legitimatiebewijs en als het een smoesje was, hadden ze vast niet zo'n diep gat gegraven!

1 bestelling: 3 knipsels Kamagurka.

30 Augustus 2006

En weer bestelt iemand een boek dat wél in de bibliografie op Schrijversinfo staat, maar dat ik niet te koop heb. Dat gebeurt zo regelmatig dat ik er nu maar een standaard antwoord op heb verzonnen, wat ik met knippen en plakken snel terug kan sturen:

Beste ....,

U heeft dit boek gevonden op mijn schrijversinfo (www.schrijversinfo.nl)
Hier staan overzichten van alles wat bepaalde auteurs hebben geschreven.
Dit werk heb ik niet allemaal te koop (was dat maar zo).
Wat ik wel te koop heb staat op www.raban.tk
Het door u gezochte boek staat hier helaas niet bij en ik kan u dus niet verder helpen.

Met vriendelijke groet,

Mats Beek

Henri 't Sas blijkt ook detectives geschreven te hebben onder het pseudoniem Willy Wood. Hij deed dit in opdracht en om den brode. Ik heb ze niet op de bladzijde over hem staan. Destijds (vorig jaar juli) heb ik contact met familieleden gehad, maar die hebben er ook niets over gemeld. Zelf was hij op dit 'maakwerk' waarschijnlijk niet trots. Ik ben benieuwd of degeen die me erover mailde me ook titels kan melden. Ik zal ze graag op die blz. opnemen. Via Antiqbook/Google vond ik er vier: 'Ruischende klanken' (ca. 1930), 'Irisis' (ca. 1930), 'De man zonder geheugen' en 'De blanke inlander'. De internetsite van Ginneken-dorp vermeldt wel dat pseudoniem bij de informatie over haar bekende inwoner. Daar heb ik vorig jaar dan blijkbaar overheen gekeken.

2 bestellingen: John Bakkenhoven, 'Wizzewaz en de rekentafels en een wiskundeboek

31 Augustus 2006

Het is aardig om te zien hoe literatuur en het leven van alledag soms op elkaar inwerken. Zo bewees mijn rector vandaag het gelijk van Willem Frederik Hermans, of eigenlijk van diens hoofdpersoon, in 'Ik heb altijd gelijk'. In 1952 omstreden, maar blijkbaar nog altijd waar.

2 bestelling: J. de Mestral Combremont, 'Carnegie. De koning van het staal'. Het boek is ook gelijk vandaag opgehaald. Het ging de koper vooral om delen uit de 'Succes'-serie + div. Louis Paul Boon.