Terug naar juli 2013

1 augustus 2013

Ik veranderde nog twee woorden aan het gedicht over het graf van mijn moeder. Ik schreef één keer mama i.p.v. moeder, dat maakt het - aan het eind - nog een slag persoonlijker. Als het goed is, komt het volgende week woensdag in 'de Rijnpost'. In de weken daarna komt er een interview in in verband met mijn optredens als dichter in Sellingen en in Lelystad (Stadsdichter gaat het land in).

Rommel- en boekenmarkt in Oostkapelle. Vorig jaar kochten we daar aardig wat boeken, maar we hebben het laten lopen. Vanmiddag gingen we lekker naar het strand. Het is warm. We hebben een poosje gelegen en ik ben tot over mijn middel de zee (of is het officieel nog Westerschelde?) ingelopen. Er waren iets te veel kwallen om echt te gaan zwemmen. Ik zag overal van die dunne, kleine visjes die we in de meivakantie opgegraven hebben. Tegen het strand aan zwemmen scholen kleintjes, zeker honderd per school en hoe dieper je komt, hoe groter die visjes zijn. Ik zag er duizenden!

De zomervakantie is een periode van veel lezen (al komt er ook nu vaak wat tussen). De afgelopen week las ik:
- John Steinbeck, Reizen met Charley. Een zoektocht naar Amerika
- Jean Pierre Rawie, Vroeger was alles beter, behalve de tandarts
Allebei aanraders. Steinbeck las ik als voorbereiding op Geert Maks 'reizen zonder John'. Daar ben ik intussen in begonnen. Mak legt nog wel veel uit over Steinbeck, dat is dan in feite overbodig geworden.
Ik ben nu bezig in:
- Geert Mak, Reizen zonder 'John. Op zoek naar Amerika
- Gerard Reve, Brieven aan Josine M. 1959-1975

2 augustus 2013

Gisterenavond heb ik met Lidy gescrabbled. Het is lang geleden dat we dat gedaan hebben. Bij mijn ouders speelden we het af en toe en oma Beek kon je geen groter plezier doen dan een potje met haar te scrabblen. Ze had er speciaal een dik groen woordenboek voor in huis. Een Kramer?

Langzaam kom ik in een wat slome vakantiestemming. Ik zit een half uurtje in de tuin met mijn gezicht in de zon en ik heb ook niet de aanvechting om iets te gaan doen. Dit is meestal de gang van zaken in mijn school-zomervakanties. Ik heb een week of drie nodig om uit het werktempo en het dingen móeten te komen. Dan heb ik een paar weken dat ik ook echt weinig doe. En als de vakantie dan voorbij is, heb ik eigenlijk geen zin om aan de gang te gaan.

Ik heb deze zomer het zwarte pak vrijwel niet uitgehad,
zo vlijtig werd er gestorven in mijn omgeving.
(Jean Pierre Rawie, Vroeger was alles beter, behalve de tandarts, blz. 215)

Martijn is dit weekend bij ons op visite. Aan het eind van de middag waren we al een uurtje met hem op het strand. Die 'beloofde' vijfendertig graden hebben we niet gehaald. Het begon op het strand zelfs even te regenen, wat gelijk een leegloop bewerkstelligde. Met Martijn liep ik een eindje de zee in. Eigenlijk vooral in de hoop die scholen visjes nog een keer te zien, maar vandaag waren ze er niet. Dat zal wellicht met de windrichting te maken hebben.

In de vensterbank van ons huisje staan twee kandelaars met grote bruine kaarsen. Die kaarsen hebben -zo achter het zonnige raam - nog niet eerder dertig graden meegemaakt. Ze kunnen er in ieder geval niet tegen. Bij nadere beschouwing blijken het geen echte kaarsen te zijn, maar holle exemplaren met een batterij, een knopje en een lampje. Omdat ze hol zijn, zullen ze ook wel eerder smelten.

3 augustus 2013

Met Martijn ging ik vanmiddag naar het Maritiem muZEEum in Vlissingen. Vroeger zat dat aan het Bellamyplein. Nu zit het net om de hoek aan de Nieuwendijk. De kaartjeverkopende juffrouw heeft een heel verhaal over collectie en museumroute ingestudeerd. Tassen mogen in de kluisjes. Ik zeg dat ik alleen maar een fototas bij me heb. Dan volgt weer een typisch Hollands verschijnsel: de collectie mag niet gefotografeerd worden. Ik mag wél foto's maken van de architectuur en van het uitzicht in het torentje (dat inderdaad wel de moeite waard is). In buitenlandse musea zie je iedereen naar hartelust fotograferen (soms bij het overdrevene af), maar hier stuit dat nog vaak op problemen. Vorige maand merkte ik bij het Rijksmuseum in Amsterdam - tot mijn opluchting- dat men daar besloten heeft er niet meer moeilijk over te doen.
Dit is een aardig opgezet museum met in de vaste collectie veel VOC-geschiendenis, plaatselijke geschiedenis en natuurlijk Michiel de Ruijter. In de wisseltentoonstellingen waren tegenvallende 'Foto's van schepen in zwaar weer' en 'Zeerotica: liefde en lust aan de kust'. Dat laatste is een veelbelovende titel, maar wat er te zien was, stelde weinig voor. Wel aardig waren de schilderijen van de Vlissingse kunstenaar Leendert van de Pool en vrolijk tekenwerk van Jan Sanders (C. Buddingh' schreef ooit nog teksten voor een boek van hem. Als je zijn werk één keer hebt gezien, herken je het daarna onmiddellijk).
In zo'n museum zoek ik altijd naar werk van dichters of schrijvers. Dat was hier wel te vinden:

De in Zoutelande geboren dichter Johanna Kruit wordt op een scherm vlak na de ingang aan het woord gelaten over Zeeland:

In de binnentuin van het museum staat op een muur een gedicht van Willem Hussem, naast een kunstwerk met naar beneden stromend water:

In de wisseltentoonstelling 'Zeerotica: liefde en lust aan de kust' hangt een aardige uitspraak van Gaston Durnez:

In de museumwinkel staat o.a. een tafel met (maritieme) boeken. Daar ligt zowaar een stapeltje van een door mijn collega Peter van Beek geschreven jeugdboek:

Teruglopend naar de auto kwamen we over een ander plein (achter het Bellamyplein). Daar zit een parkeergarage onder de grond en in die parkeergarage zit een 'Action'. Ik rijd niet apart naar een andere plaats om bij een 'Action' te kijken wat ze daar voor luisterboeken voor 1,99 hebben liggen, maar als ik tegenaan loop.....
Ik kocht:
- Jona Oberski, Kinderjaren (2 cd's, voorgelezen door Vincent van den Berg)
- Frédéric Bastet leest De kat uit de boom (4 cd's)
- Boudewijn Büch leest uit De kleine blonde dood (2 cd's)
- Jan de Hartog, Herinneringen aan mijn moeder (2 cd's, voorgelezen door Geert Mak)
- Erwin Mortier leest Sluitertijd (6 cd's)
- Rascha Peper leest Verfhuid (4 cd's)
- Arthur Japin leest De grote wereld (3 cd's)
- Waf! en andere dierengeluiden (4 cd's)
- Agatha Christie, De Muizenval (3 cd's, voorgelezen door Ageeth Scherphuis)
- Agatha Christie, Toen waren er nog ... (6 cd's, voorgelezen door Piet van der Plas)
De laatste twee zijn een cadeautje voor Lidy.

Vandaag heb ik de bladzijde met 'Links' op Schrijversinfo bijgewerkt. Ik heb de 'dode' links eraf gehaald en een enkele nieuwe (vooruit: ook maar www.stadsdichterveenendaal.nl) toegevoegd.
Ik twijfel een beetje aan het nut van dit soort doorverwijsbladzijden. Ik heb zelfs overwogen hem maar helemaal weg te halen. In de beginperiode van internet was dit een veelgebruikte manier om mensen op weg naar vergelijkbare en andere interessanrte sites te helpen. Ik denk dat er tegenwoordig nog maar weinig gebruik van wordt gemaakt.

4 augustus 2013

Adri en Helma liggen vandaag met hun boot in Middelburg. We gingen vanmiddag naar ze toe en kletsten wat en dronken een glas op het achterdek (heet dat zo?) Morgen varen ze naar Vlissingen, waar ze ons oppikken en meenemen de Westerschelde op. Ik verheug me daar ontzettend op.

Tegenover hun boot stond een gedicht van Wies de Bles op een muur (hoek Nederstraat) en toen we wegreden zag ik een straat verder (hoek Brakstraat) een gedicht van Hans Warren:

Op het gedicht van Han Warren valt de schaduw van de schoorsteen aan de overkant van de straat. Bij gelegenheid zal ik een betere foto maken.

Ik ben nu halverwege Geert Maks 'Reizen zonder John'. Het is een interessant boek. En zeker ook leerzaam. Je komt dingen over Amerika te weten waar je geen idee van had. Ik ben vooral geschrokken van de beschrijving van het huidige, verarmde Detroit.

Op dit moment staan ongeveer 60 000 huizen leeg, een derde van het totaal. De gemiddelde huizenprijs was in 2003 nog 98 000 dollar, eind 2009 was het 15 000 dollar, maar met wat geluk kun je hier voor 1000 dollar ook al iets op de kop tikken. De begroting vande stad heeft een tekort van tweehonderd miljoen dollar. Sinds 2005 zijn bijna zeventig scholen gesloten. Minder dan een kwart van de leerlingen maakt de middelbare school af. (blz. 186)

'Detroit is een sociologisch rampverhaal,' vertelde Joseph Amato mij later. Een verhaal van drie rampen ineen, een 'perfect storm'. 'Eén: een economische basis die maar op één product was gericht. Twee: een immigrantenstroom die te massaal was voor de opvangmogelijkheden van stad, families, kerken en andere sociale verbanden. Drie: een huizenmarkt die uiteindelijk instortte - en daarmee talloze mensen naast hun "home" de laatste financiële zekerheid ontnam.' (blz. 193)

En ondanks het leerzame en interessante van het boek gebeurt me hetzelfde als bijvoorbeeld bij 'De eeuw van mijn vader': op de helft van het boek krijg je de aanvechting in een ander boek te beginnen en je grijpt niet meer terug naar Geert Mak.

Peter Knipmeijer op Facebook vanavond (vrij naar Nel Benschop):

Stil maar, Mijn kind - ik weet van je verdriet
Huil nu maar uit; je hoeft niet flink te wezen
'k Heb ook wel eens een boek van Kluun gelezen
Die uitslag trekt weer weg zoals je ziet

5 augustus 2013

In 'de Volkskrant' van vandaag staat een mooi interview met Coen Verbraak. Meestal is hij de interviewer - en een goeie -, maar die rollen zijn hier een keer omgedraaid. Verbraak is waarschijnlijk de beste interviewer van Nederland. Ik kende hem vooral uit zijn in boeken gebundelde interviews, maar ook op televisie komt hij goed tot zijn recht. Deze weken zijn dat interviews met topondernemers. 'De Volkskrant' plaats bij dit soort interviews tegrnwoordig een 'CV'. Die CV's zijn goed bruikbaar voor Schrijversinfo.

Adri en Helma pikten ons rond 10.00 uur op bij de sluis bij het station in Vlissingen. Het is de meest linkse boot.

We staken de Westerschelde zeilend over, gingen langs de kust van Zeeuws-Vlaanderen de Noordzee op, staken over naar Zoutelande en zeilden weer terug naar Vlissingen. Het was een heerlijke dag: mooi weer, rustig zeilend, lekker kletsend, wat etend en drinkend: Heerlijk!
Martijn liet zich een poosje aan een touw door het water meetrekken en ook nog even op een oranje opblaasband (op dat moment schakelde Adri even over op de motor). Om het geheel te vervolmaken zagen we een eindje achter de boot ook nog een poosje twee bruinvissen zwemmen, die regelmatig met hun rug(vin) een eindje boven water kwamen. Wat wil een mens nog meer?

Telefoon van Boekbe. In mei had ik daar een gesprek mee over het eventueel gebruiken van gegevens van Schrijversinfo. Ik vrees dat ze nu de verkeerde kant op denken. Ze bieden me een cursusdag aan om te leren gegevens op Wikipedia te zetten. Dat kan ik al, maar ik ben echt niet van plan alle informatie van Schrijversinfo op Wikipedia te zetten. Daarmee zou ik mezelf overbodig én afhankelijk maken.

1 bestelling: Theo van Baaren, 'Hommage à Kees Buddingh'', 'Buddingh', Wie niet weg is is gezien. C. Buddingh' Jaarboek 2009'.

6 augustus 2013

Voor ik het vergeet: 'Droom' en 'kukel' zijn begrippen uit Tom Poes, een verhaal van een maand of vier geleden, denk ik, maar jullie lezen de NRC niet? Hier en daar staan in mijn reisbrieven meer citaten uit Tom Poes, o.a. in de Brief uit Amsterdam de uitdrukking 'doorgeblazen krothuis', ontleend aan Heer Bommel En De Grauwe Razer. Tom Poes is zeer grote literatuur, al beseffen slechts weinigen het. (Gerard Reve, Brieven aan Josine M., blz. 51/52, 21-07-1963)

Een rustige dag: boodschappen bij een grote AH in Vlissingen (niet al te veel meer, we doen trouwens helemaal rusig aan, ook qua uitgaven) en vanmiddag een wandeling over de duinen heen en door Zoutelande terug. In Zoutelande was, net als vorige week dinsdag, een toeristenmarkt. Bij dezelfde boekenhandelaar kocht ik nu 'Het sterreschip' van Ida Gerhardt voor € 1,50!
Ik nam voor het eerst mijn camera mee op een wandeling door de duinen en langs het strand. Niets bijzonders gefotografeerd, maar je gaat toch anders om je heen kijken:

 

Sommige gedichten die je als stadsdichter schrijft 'ijlen' een tijdje na. Voor 'Oost ontmoet' maakte ik o.a. een bewerking van de 'Zuiderzeeballade'. Dat gedicht is onlangs op de site van Veenendaal-Oost gezet en gisteren opgepikt door een bewoonster die een Veenendaal-Oost Facebookbladzijde onderhoudt. Zij hield een handtekeningenactie om winkels in de wijk af te dwingen. Die actie had ik in dat gedicht omschreven en dat is voor haar dan weer reden dat gedicht in zijn geheel op haar - veelgelezen - facebookbladzijde te plaatsen. De strofe over die handtekeningenactie:

Opa, maar ik zie geen winkels
en ’t centrum is een heel end weg.
Zouden ze die hier nog bouwen,
of hebben al die mensen pech?

Jochie, dat is een goed vragie:
’t duurt die mensen veel te lang.
Ze schreven pas nog een petitie,
maar ’t duurt nog effe, ben ik bang!

Hier groeide haver, hier groeide tarwe.
De koeien liepen er, in ’t malse gras.
Er staan nu huizen aan nieuwe wegen
en auto’s rijden waar de trekker was.

7 augustus 2013

Het gedicht staat vandaag in 'de Rijnpost', op pagina elf, een kwart pagina groot. Nieuw is het gebruik van een verlopende kleur geel. Dat ziet er wel mooi uit. Jammer van die extra 'r' in 'stadsdichter', maar ik gok erop dat mensen daar overheen lezen.

Mijn laptop houdt er na enig gereutel mee op. De harde schijf stuk? Het betekent in ieder geval dat ik tijdens deze vakantie het weblog niet verder aan kan vullen. Dat moet dan maar achteraf, als we weer thuis zijn. Het is maar een dag of vier.

Het is vandaag - voor de verandering - eens niet zo zonnig. Ik had wat dvd's meegenomen en bekeek vandaag 'Don Quichotte'. Een film van tweeënhalf uur.

8 augustus 2013

Vanochtend gingen we naar de Intratuin in Koudekerke (tegen Vlissingen aan). Om te kijken, niet om te kopen, maar dat lukt ons dan toch niet. Een mooie roos voor in de voortuin, een waterornamentje, wat klein spul. Buiten de Intratuin stond een fruitkraam. Twee bakken pruimen voor € 1,50 en twee bakken aardbeien voor € 2,50. Dat is wel erg goedkoop. We namen ze mee, al krijgen we dat met z'n tweetjes waarschijnlijk niet op.
Op de terugweg reden we via Biggekerke. Daar woonden A.H. en M. Nijhoff. Na hun scheiding bleef A.H. Nijhoff er enkele maanden per jaar wonen. Ik heb hun huis wel eens proberen te vinden, maar ik weet geen adres en de naam is intussen veranderd. Het graf van A.H. Nijhoff was in Biggekerke wel te vinden. Het is een kleine begraafplaats. Ze ligt bijna achteraan en het graf is makkelijk te herkennen aan het kleine beeld van Marlow Moss (met wie ze een verhouding had) op de steen.

We zijn vanmiddag naar Middelburg geweest. Lidy wilde bij wat klerewinkels kijken. We liepen ook even naar de tweedehands boekwinkel op de Turfkaai. Daar zagen we dat er op nog meer straathoeken gedichten op muren zijn geschilderd. Daarvoor moeten we dan toch nog een keer terug naar Middelburg (maar dat is geen straf).
Er was een standwerkersconcours in het centrum, maar dat was zo te zien al over zijn hoogtepunt heen. We aten bij 'De Huifkar' op de markt. Ik had een heerlijk stukje gerookt speenvarken. Op de Markt was een kermis. Dan is het misschien toch niet zo'n goed idee om daar te gaan zitten eten. Herrie en oliebollenlucht. Maar ach, je hebt wel wat om naar te kijken.

Vanavond keek ik naar 'Les intouchables' (ik had de dvd - nog in het plastic - meegenomen). Wat een prachtige film. Die had van mij veel langer mogen duren, en ik ben helemaal geen filmkijker.

9 augustus 2013

We maakten er (alweer) een rustige dag van. Een beetje op ons gemak opruimen en de auto inpakken. Aan het eind van de middag wandelden we nog één keer door de duinen naar Zoutelande. We aten bij de pizzeria aan de Duinweg. Ik nam een Calzone de Niro. Het deeg wordt als een visje gevouwen gepresenteerd. Dat ziet er grappig uit, maar is minder toepasselijk, want er komt geen vis aan te pas. Het is in feite een uit de hand gelopen broodje shoarma, maar dan met heel mager en zacht vlees. Ze serveren er ook een knoflooksausje bij. Lekker (maar volgende keer neem ik toch weer wat anders).

10 augustus 2013

Terug naar Veenendaal. Die twee weken waren weer snel om, maar we hebben het goed naar onze zin gehad. Zo goed, dat we hier volgend jaar wel weer naartoe willen.
We gingen via Culemborg terug naar Veenendaal. Pa maakt het goed (alles naar omstandigheden en in verhouding).

De Engelse naam is duidelijk. Bert stelt als Nederlandse naam voor: De stekker van Drion:

11 augustus 2013

Besteld voor we op vakantie gingen. Op de deurmat toen we met vakantie waren (weer € 6,75 betaald voor een pakketje, terwijl de postbode het 'gewoon' door de brievenbus duwt!). Een dik (327 blz.) en gebonden boek uit 1984 met in het Engels vertaalde poëzie van Nederlandstalige dichters. Interessant, maar dat vooral ook door het voorwoord van C. Buddingh'. Het kan dus in de Buddingh'-kast.

In de vorige aflevering van de "De Parelduiker' staat een artikel van Mario Molegraaf over A.H. Nijland. Ook hij bezocht haar graf in Biggekerke. Hij noemt ook het adres van haar huis in Klein Valkenisse: Valkenisseweg 66. De foto daarvan is dan iets voor een volgende vakantie.

De brieven van Gerard Reve blijven citeerbare stukjes opleveren:

Op Jan Wolkers zijn werk ben ik niet dol, behalve een enkel verhaal (Dominee met strooien hoed, b.v.) Ik vind zijn stijl gebrekkig en grof en hij mist echte visie, al heeft hij veel talent en energie. Zijn werk is niet werkelijk religieus. De godsdienst is motief, soms, maar geen thema, ik bedoel het echte heimwee en de echte melancholie zal men in zijn werk te vergeefs zoeken. Het ligt mij niet, maar ik brul dat niet van de torens, uit solidariteit. om niet het gepeupel, dat de vrijheid van schrijven belaagt, wind in de zeilen te geven. Ik vind er niks aan, maar ik zeg dat nooit in het openbaar. Zijn dialoog is, door gebrek aan stilering, ongeloofwaardig, hoewel stellig uit de werkelijkheid opgetekend. Enfin. (Gerard Reve, Brieven aan Josine M., 03-03-1065, blz. 116/117)

's Avonds zijn we bij Peter en Joukje een kop koffie en een biertje wezen drinken. Joukje was in de vakantie jarig geweest. We kochten in Middelburg een Italiaans kookboek over hun favoriete vakantieregio in Italië voor haar.

1 bestelling: A.F. Ruitenberg-de Wit, 'Het huis van Achterberg. Een commentaar'.

12 augustus 2013

Er slaapt toch maar niets lekkerder dan je eigen bed. Ik werd vanmorgen om 9.30 uur wakker en zie er nu al weer tegenop dat ik er over drie weken weer om 7.00 uur uit moet.

Ik heb pijn in de spieren van mijn billen & bovenbenen,
want bij het schaatsen op het ondergelopen land hier, bij Blauwhuis,
waar ik temidden van al die aanbiddelijke mooie & lieve Friese Jongens
geen al te stuntelige figuur wilde slaan, heb ik me te veel uitgesloofd
en ben dan ook tal van malen, door het slechte ijs, gevallen,
vaak met een flinke bons,
zodat ik smorgens stijf ben als een oude jichtlijder, & vol blauwe plekken zit.
(Gerard Reve, Brieven aan Josine M., 24-01-1966, blz. 144/145)

Martijn heeft na rijp beraad de knoop doorgehakt. Hij accepteert de door het vertrek van Abdenour El Ktibi vrijgekomen plaats in de gemeenteraad. Dat rijp beraad was nodig, omdat er in 2011 een scheuring in de plaatselijke PvdA is geweest. Hij accepteert de zetel, stond op de lijst van de PvdA, maar sluit aan bij de afsplitsing ProVeenendaal. Een lastige overweging, maar het is een logisch gevolg van het gedoe in 2011. De vraag is ook welk van de twee de échte PvdA is: die met de naam, of die met het gedachtengoed.

Vanochtend hebben we planten gekocht. Vanmiddag heb ik de border tussen onze oprit en die van de buren nog eens omgespit, onkruid tussen de stenen randen vandaan gehaald, vijf zakken tuingrond erdoor gemengd en de planten gepoot. Het staat er netjes bij (en het is zó 'not us').

Nieuw op Schrijversinfo: A.H. Nijhoff.

Weinig bestellingen de afgelopen weken, maar ik had mijn boeken op Boekwinkeltjes en Bol.com ook 'uit' gezet. De bestelling van gisteren was via Boekenshoponline.nl en die van vorige week via mijn eigen Raban-site. Daar verkoop ik dus blijkbaar één keer in de twee weken iets. Ik moet het van Boekwinkeltjes en Bol.com hebben. Daar gaan mensen naar boeken op zoek. Bijna niemand tikt titel en auteur van een gezocht boek nog in op een zoekmachine. Tien jaar geleden was dat nog wél gebruikelijk.

13 augustus 2013

Gisterenavond bezochten we tante Dick. Ze woont nu in Vredenoord in Huis ter Heide. Een redelijke grote kamer en een tehuis dat er heel verzorgd uitziet. Als het dan toch moet, is dit geen slechte plek om te wonen. Toevallig was Anne-Marie 's middags bij haar op visite geweest. Die had mijn gedicht uit 'de Rijnpost' aan haar voorgelezen. Ik had die 'Rijnpost' bij me en ze was daar heel blij mee. Misschien moet ik een kijken of ik dit gedicht in een kleine oplage en op een beetje mooi papier in eigen beheer kan uitbrengen.

Hoe mensen van de 'massa' kunnen houden of de mensheid kunnen liefhebben, begrijp ik niet.
Het zal ook wel verzonnen zijn, & alleen maar grootspraak wezen,
& dat klopt ook met de woeste moordzucht die alle wereldredders kenmerkt.
(Gerard Reve, Brieven aan Josine M., 03-02-1966, blz. 150)

Soms, snachts, overvalt me wel eens de gedachte dat God ergens gevangen wordt gehouden
& dat althans iemand alarm zou moeten slaan,
opdat men gezamenlijk er op uit zou trekken om Hem te bevrijden.
(Gerard Reve, Brieven aan Josine M., 23-03-1966, blz. 155)

De hoofdstukken uit 'Ik graaf jij graaft: aantekeningen over poëzie' van Wiel Kusters en 'Rode en zwarte dagen' van Hans Ree heb ik aan de diverse bladzijden op Schrijversinfo toegevoegd.

2 bestellingen: knipsels Abel Herzberg, single: Bill Bledsoe, 'A vessel of honor for God'.

14 augustus 2013

Oppasdag, want voor Suzanne en Gijs is de vakantie voorbij. Veel met Tygo en Dylano bezig geweest vandaag, o.a. twee keer naar de speelplek in de wijk.

De vertaalde gedichten uit 'Dutch interior: Postwar Poetry of the Netherlands and Flanders' heb ik vandaag genoteerd op de diverse bladzijden van Schrijversinfo. Het is interessant om gedichten die je kent in een Engelse vertaling te lezen. Je leest ze toch als het ware opnieuw 'voor het eerst'. Twee voorbeelden:

Sufficient unto the day This morning after breakfast I discovered in my groping way that the lid of the marmite pot (4 oz. net, medium size) exactly fit the small bottle of heinz sandwich spread of course I tried at once to fit the lod of the sandwicht spread on the marmite pot and it fit yes it did C. Buddingh' - vertaling Elizabeth Willems-Treeman

Young lettuce I can take it all, the withering of beans, flowers dying, with dry eyes I can see the potatoes being dug up, when it comes to those, I'm really tough. But young lettuce in September, just planted, still limp in little moist beds, no. Rutger Kopland - vertaling Ria Leigh-Loohuizen

Wiel Kusters werkt aan een biografie van Kees Fens. Die moet in 2014 verschijnen. Nu wil hij graag kennis nemen van wat knipsels uit mijn verzameling. Als dank daarvoor wil hij me noemen in de dankbetuiging. Ik kan er ook een paar euro voor vragen, maar dit is eigenlijk veel leuker.

Een groot stuk over Martijn in de Veenendaalse Krant vandaag. Het is leterlijk het door hen zelf geschreven persbericht over het accepteren van de zetel voor ProVeenendaal. Daarboven staat enorm groot een foto van hem voor theater de Lampegiet (leunend op het lampegietersbeeldje). Papa is dubbel trots, want dat is ook nog eens een door mij gemaakte foto! Die foto is achteraf heel toepasselijk: en kleine versie van dat beeld krijgen gemeenteraadsleden in Veenendaal bij hun afscheid.

Nieuw op Schrijversinfo: Marian Boyer.

1 bestelling: knipsels Remco Campert.

15 augustus 2013

Tygo bleef vannacht bij ons slapen. Vanochtend reed ik met hem naar de Hoge Veluwe. Kinderen tot zes jaar bleken gratis entree te hebben, dat viel weer mee.
In het Kröller-Müller Museum liet ik me door hem leiden. Ik was benieuwd waar de aandacht van een vierjarige naar uit zou gaan. Dat was in ieder geval niet naar de schilderijen, daar holden we bijna langs. Als ik ergens stopte en zei dat ik dat schilderij mooi vond, nam hij dat voor kennisgeving aan.
Beeldentuin en beeldenbos waren meer aan hem besteed. Kunstwerken zijn voor een vierjarige pas de moeite waard als ze beklommen kunnen worden. Van de Jardin d'email kreeg hij geen genoeg (en dat had ik eigenlijk ook wel verwacht). Eerst een paar keer dwars oversteken en dan rondjes hollen langs de rand ervan.

Maar de trappen van de Franse Berg waren minstens even interessant als de kunstwerken.

 

We holden ook nog even door het bezoekerscentrum, waar vooral de glazen vloer zijn belangstelling had. Hij durfde er pas overheen te lopen toen ik hem had laten zien dat die glazen vloer sterk genoeg was om mij te 'houden'.
We staken over naar de speeltuin bij de Koperen Kop. Ik trakteerde mezelf op een kaasplankje en een flesje Leffe blond. Tygo trakteerde zichzelf op diverse rondjes touwbrug. Na een kwartiertje begon het te regenen. Gelukkig zat ik onder een parasol, die nu als paraplu dienst deed. Tygo kwam me vertellen dat zijn shirt van mama best nat mocht worden en speelde vervolgens rustig verder. Hij kletst ook in zo'n speeltuin met iedereen en ging met een gezin schuilen in allerlei klimtoestellen en speelhuisjes.

1 bestelling: Marijn ten Holt en Hetty Mooi, 'Macramé mogelijkheden'.

16 augustus 2013

Soms is er weinig te melden: knipsels opgeruimd, kast heringericht.

Begonnen aan 'De donkere kamer van Damokles' voor het Cultuurdiner van 11 oktober.

1 bestelling: J.H.G. van den Berk, 'Ultrasonoor'.

17 augustus 2013

Een schouderklokje m.b.t. Schrijversinfo van Kees Klok op Facebook: 'Het is en blijft een geweldige bron van informatie, dankzij Mats Beek. Dat moet maar weer eens hardop worden gezegd.'

Bauke Jan wijst me op een een aardig artikel op internet over 'de islamitische Reve'.

Vanavond haalde ik wat nummers van 'Maatstaf' uit 1980 tevoorschijn. Zo'n literair tijdschrift blijft verrassend actueel. Het merendeel van de gedichten en verhalen had ook in een vergelijkbaar tijdschrift van deze maand kunnen staan. Je kunt hooguit zeggen dat de namen van de auteurs gedateerd zijn. In het juli-nummer: Jean-A. Schalekamp, Maartje Luccioni, Ed Leeflang, J. Kroeskop, Anton Korteweg, Astère Michel Dhondt, J.B. Charles, F.L. Bastet. Hans Barendregt.

Nieuw op Schrijversinfo: Dries Janssen.

5 bestellingen: François Haverschmidt/Piet Paaltjens, 'Met gedempte stem', 'Acrylverftechnieken', J. Bierenbroodspot en M. de Roever, 'De begraafplaatsen van Amsterdam', J.L. Eggermont, 'Kleine Bever de Owaga-Indiaan', Paul de Wispelaere (samenstelling), 'Vlaamse verhalen na 1965'.

 

18 augustus 2013

Zo, de nieuwe kast is ingedeeld en de spullen die jarenlang op de vensterbank (naast de computertafel) lagen, hebben een nieuwe plek. Dat betekent dat die vensterbank nu leeg is.

'Harry Mens hoeft echt geen lintje' staat er groot op de voorpagina van 'de Gelderlander' van dit weekend. Ik geloof er niets van. Mensen die dat roepen, zijn teleurgesteld dat ze er tot nu toe geen gekregen hebben. Die Harry Mens lijkt me nu juist zo'n type dat er verguld mee zou zijn.

Voor 'Veenendaal doet' schreef ik vanmiddag een blog. Die zal morgen wel geplaatst worden. Laat ik hem hier ook maar eens opnemen:

Kees Stip over Veenendaal Kees Stip werd vooral bekend door zijn dierenversjes. In de eerste regel daarvan wordt meestal en plaatsnaam genoemd. Veenendaal ben ik op die manier nooit tegengekomen. De vraag dringt zich dan op of Kees Stip ooit over zijn geboorteplaats geschreven heeft. Het antwoord daarop moet zijn: ‘Jawel, maar niet veel.’ Geen Punt In 1998 verscheen van Kees Stip het boekje ‘Geen punt’. Het bevat losse herinneringen, gedachten, aantekeningen en aforismen. Het lijkt erop of hij wat schoenendozen met losse briefjes heeft leeggeschud en de aantekeningen op die briefjes wat heeft geordend. Tussen deze herinneringen komt ook af en toe Veenendaal tevoorschijn. Op bladzijde 10: OVER SCHENKEN De inwoners van Veenendaal waren in mei 1940 een week lang geëvacueerd naar Ammerstol. Ze schonken hun gastheren kerkramen. De inwoners van Wageningen waren het laatste oorlogshalfjaar geëvacueerd naar Veenendaal. Toen de Wageningse cafés weer opengingen, stond daar: AAN VEENENDALERS WORDT NIET GESCHONKEN. Op bladzijde 79, 80 en 81 vertelt Kees Stip de ontstaansgeschiedenis van het door hem geschreven  Veense volkslied. De in Veenendaal bekende Hamp van Schuppen vroeg hem (omdat hij immers verzen schreef) een ander volkslied te maken dan het tot dan gebruikelijke ‘O, Veenendaal (bis), wat is je boerkool lekker’ (op de wijs van ‘O, Tannenbaum’). Stip had daar niet veel zin in en stelde het werkje uit. Enige tijd later nam hij de telefoon aan. Hamp van Schuppen meldde Kees dat hij bij dokter Roodenburg moest komen, omdat zijn vader ernstig ziek bleek te zijn. Zijn vader zat erbij en vroeg hem: ‘Wie was dat?’ Kees Stip had geen zin om de harde waarheid te zeggen en zei daarom: ‘Hamp van Schuppen, of het Veense volkslied al af is.’ Hij kreeg van zijn vader op zijn kop en maakte het daarna snel af. Dat ‘snel’ is er nog altijd aan af te zien. Het is een beetje ‘maakwerk’ en mede daardoor is het ook nooit een veelgebruikt volkslied geworden. Ik citeer de eerste strofe: Daar ligt, waar Utrechts heuvelrij zich heft naar de planeten, een lustoord in een lustvallei: daar kan zich niets mee meten. Want nergens is de lucht zo blauw als tussen Rhenen en Renswou. Daar mengt zich met sirenentaal der schapen blij gemekker: O Veenendaal, o Veenendaal, wat is je boerkool lekker. Is dat dan alles? In letterlijke zin wel, maar voor wie beter kijkt én de geschiedenis van Veenendaal een beetje kent is er toch méér. Kees Stip schreef behalve dierenversjes ook een flink aantal sonnetten. Ze verschenen in 1983 in de bundel ‘Au! De rozen bloeien. Sonnetten van bedreigd geluk’. Hij kijkt in deze sonnetten vaak terug op zijn in Veenendaal doorgebrachte jeugd. Zo beschrijft hij hoe hij als kind door het achterraam de molen in de mist zag verdwijnen. Wie weet dat hij op de Nieuweweg woonde, weet ook dat dit gedicht dus over de Nieuwe Molen gaat. Het sonnet heeft ook een tijdje ín de molen aan een muur gehangen. Ook beschrijft hij hoe hij fietsen leerde en zich daarbij vastgreep aan lantaarnpalen. Dat moet op de Nieuweweg geweest zijn. Het gedicht kunt u nalezen op de rode muur tegenover de ingang van het gemeentehuis. De vader van Kees Stip was een ‘bekende Veenendaler’: bestuurslid van Oranjedag, oprichter van gymnastiekvereniging Sparta en ook bestuurslid van de Veenendaalse badinrichting. Deze badinrichting was een met lijnen afgezet stuk omleidingskanaal (aan de Kanaalweg). Hier leerde Kees zelf ook ongetwijfeld zwemmen. Die zwemlessen beschrijft hij in het volgende sonnet: Twee varkensblazen heb ik aan mijn lijf: een kikker die verkeerd heeft leren kwaken. Records zijn er voorlopig niet te maken. Ik mag al dankbaar zijn wanneer ik drijf. Had ik tenminste kieuwen aan mijn kaken, het water was een aangenaam verblijf. Verdrinkingsangst maakt alle spieren stijf. Nu geen paniek om in paniek te raken. Al sla ik met mijn handen en al spat ik watertrappend water op zodat het schuimend opstuift in een regenboog – het draagt mij niet. Van water is heel tastbaar het draagvermogen niet met mij belastbaar. Mijn zinkgehalte is misschien te hoog.

 

2 bestellingen: 'Een kind, een kind is zoveel meer. Een bundel poëzie van en over kinderen', William H. Calvin, 'De rivier die tegen de berg opstroomt'.

19 augustus 2013

Ik begin het steeds lekkerder te vinden om me langzaam in een heet bad te laten zakken. En dan de ogen dicht en wegkabbelen. Op de rand van het bad (naast mijn hoofd) moet dan een glas whisky staan. Niet eens om te drinken, maar om de geur. Ardbeg voldoet prima. Na een kwartiertje doe ik mijn ogen open, neem (nu wel) een slok en pak het boek dat ik had klaargelegd.
Dat boek was deze keer 'Ventoux' van Bert Wagendorp. Dat had ik immers gekocht om in de vakantie te lezen. Ik heb dus nog twee weken. De eerste pakweg veertig bladzijden bevallen me prima. Goed geschreven én citeerbare zinnen:

Ik denk dat vriendschap meer is gebaseerd op gedeelde ervaringen dan op sympathie of aantrekkingskracht. (blz. 24)

Toeval bestaat niet. We noemen dingen toeval bij gebrek aan een betere verklaring. (blz. 26)

Of in iets meer zinnen de volgende dialoog op bladzijde 27. Twee oude vrienden zien elkaar na een jaar of vijfentwintig terug:

Hij keek me serieus aan. 'Sorry,'zei hij. 'Voor al die jaren van stilte. Ik had een keer moeten reageren. Minstens op het geboortekaartje van je dochter.'
'Je was druk zeker.'
'Nogal.'
'Geen excuus, klootzak.'
'Nee.'
'Ze wordt binnenkort eenentwintig.'
'Ja. Toch nog van harte gefeliciteerd met de kleine hoor.'
'Dankjewel.'
'Heb je een foto bij je? Benieuwd wat je ervan gebakken hebt.'

1 bestelling: Kees Leibbrandt, 'Spaghetti van Menetti'.

20 augustus 2013

Dichten is soms ook 'gewoon': gaan zitten en doorwerken. Gisterenavond (vannacht) maakte ik mijn 'Ode aan Kees Stip' af. Ik heb definitief zeven bekende dierenversjes van Kees Stip genomen en die elk in vier regels herschreven. of beter: beschreven. Daarmee is het een ode aan de meester, maar eigenlijk meer nog aan zijn lezers. Wie de originele gedichten niet kent, zal dit gedicht niet bijzonder vinden, maar voor wie ze wel kent zou het een 'feest van herkenning' moeten zijn. Het is me zelfs gelukt in elke strofe een grapje of een woordspeling te stoppen. Kortom: ik ben er tevreden mee. Ik geef het gedicht nog niet weg. Het is voor 'de Rijnpost' en voor het Kees Stip Festival. Eén strofe (met het originele gedicht van Kees Stip ervoor):

'Den Haag', zo zegt een Woerd, 'is blijkbaar per trein uit Utrecht onbereikbaar. Want telkens als ik het probeer begint een goudgebiesde heer zijn longen vol met lucht te happen en roep dan: 'Woerden overstappen!''

In Woerden staat op het perron één die Den Haag niet halen kon. Hij is de trein daar uitgeschopt door iemand die hem Trijntje Fopt.

En u wist natuurlijk dat Trijntje Fop het pseudoniem is dat Kees Stip de eerste jaren voor zijn dierenversjes gebruikte.

Zo ging ik na twaalven naar bed en ik was er om 3.00 uur weer uit! Suzanne barstte van de buikpijn en ging met Gijs naar het ziekenhuis. Wij gingen op de kinderen passen. Er is een röntgenfoto van haar buik gemaakt. Ze heeft laxeermiddelen meegekregen, er is bloed geprikt en ze moet morgen terugkomen.

2 bestellingen: Allen Carr, 'Stoppen met roken (de Carr-methode)', Frank Westerman, 'Stikvallei'.

21 augustus 2013

Oppasdag/Opa'sdag! Vanmiddag zat ik drie kwartier met een boek, in het zonnetje, op een bankje in het speeltuintje om de hoek, terwijl Tygo zich daar prima vermaakte. Ik vermaakte mij daar met 'Rondom Staal' van Koos van Zomeren. Wat wil een mens nog meer? Nou, misschien wat te drinken erbij.

Er klonken stemmen. Maar de stilte was sterker. Dit was een stilte die dieper ging dan alleen maar de afwezigheid van geluid. Dit was zo'n stilte die je voorzichtig tusse duim en wijsvinger kon nemen en dan zou aanvoelen als zijde. (blz. 102)

Afgunst is een vrij betrouwbare graadmeter voor ambitie (blz. 112/113)

Sommige mensen zeggen: maar er bestaat natuurlijk geen toeval.
Dan zeg ik: er bestaat alleen maar toeval.
Bij herhaald toeval spreken we van een natuurwet (blz. 120)

Prietpraat van vandaag:

Dylano zit met zijn vingertjes aan de knoppen van de vriezer. Tygo komt ons waarschuwen: 'Dylano zit aan de ijsjesbak.' (wat er verder in zit, interesseert hem niet, maar de ijsjes komen uit die bak!)

Tygo is trots op zijn vader: 'Mijn vader kan alles maken: stoelen, kasten, alles!' 'Ja', zeg ik, 'en jou kan hij ook maken.' Daar moet hij even over nadenken: 'Nee joh, ik ben toch niet stuk!'

Vanavond is Suzanne weer naar het ziekenhuis. Ze barst van de buikpijn: verstopte darmen. Laxeermiddelen en klysma's hebben nog niet geholpen. Ze maken vanavond in ieder geval weer een foto van haar buik en er wordt weer bloed geprikt. Tygo en Dylano slapen daarom voor de tweede achtereenvolgende nacht bij ons.

Twee jaar geleden kroop Tygo in de tuinhaard. Dylano is nu even oud en doet vanmiddag hetzelfde. Even later blijken ze er ook samen in te passen!

4 bestellingen: Frank Westerman, 'Stikvallei' (inderdaad, nog een keer), J.C. Bloem, 'Sintels', Paul Biegel, 'De rover Hoepsika', J. Vos (hoofdredacteur), 'Leestekens. Tijdschrift voor jeugdliteratuur en onderwijs, Proefnummer'.

22 augustus 2013

Suzanne is vanochtend weer onderzocht: een rijtje galstenen! Ze hebben bekeken of ze haar vandaag nog konden opereren, maar er was geen plek op de OK. Nu wordt het morgen om 12.00 uur.

In de voortuin hebben we een cementkuip ingegraven. Daar ligt een rek op en daarop weer een 'borrelsteen'. Om die kuip heen hadden we een ring voor moerasplanten. Die 'moerasplantenring' bleek al snel niet waterdicht en een paar maanden geleden hield de steen op met borrelen. Deze week maak ik die ring leeg. Dat is meer werk dan het zo lijkt: de ring ligt vol met kleine platte stenen. Dat is in de loop der jaren één geheel geworden met zand, bladafval en vooral plantenwortels. Omdat ik stenen en planten wil hergebruiken, zat er weinig anders op dan de boel met de hand 'afgraven'. De stenen in bakken en de planten in andere bakken. Ik heb er al een uurtje of zes op de knietjes 'in'-gezeten, maar nu schiet het toch op.
Met een beetje mazzel is de pomp niet kapot. De gele lissen stonden niet naast de cementkuip, maar erin! Waarschijnlijk hebben de wortels daarvan de pomp vast doen lopen. Dat kan ik zien als ik de ring leeg heb en het rek op kan tillen. Wordt vervolgd.

Dylano en Tygo waren vandaag op Okidoki/De Boomhut. We haalden ze vanmiddag tegen zes uur op, nadat we even bij Suzanne in het ziekenhuis waren wezen kijken. Ze wacht rustig de operatie van morgen af. De dokter heeft op de foto elf kleine galstenen geteld. Dylano en Tygo slapen nu voor de derde achtereenvolgende nacht bij ons, maar ze maken het ons niet al te moeilijk. Ze gaan zonder mopperen naar bed en slapen door tot een uur of zeven. Dylano liep vanavond niet naar zijn eigen bedje, maar holde boven rechtstreeks naar ons bed en kroop daar in. Ik ben een kwartiertje naast hem gaan liggen. Hij vond het spannend, maakte snurkgeluidjes, maar echt aanstalten om te gaan slapen maakte hij niet. Hij stal mijn hart door mij, toen ik net deed of ik sliep, over mijn wang te aaien.

Al zappend kom ik om 23.00 uur op een Belgische quiz terecht: Canvascrack. Een aardige quiz, maar wat me vooral opvalt is de presentator: Herman van Molle. Toen we net getrouwd waren (33 jaar geleden!) keken we naar de Belgische I.Q.-Kwis, gepresenteerd door - jawel - Herman van Molle. Dat moet in Vlaanderen intussen een tv-icoon zijn!

3 bestellingen: Maaijke Jansma, 'Pim en de vis', Maaijke Jansma, 'op school', AO-redactie, 'Dode lente, op leven en dood'.

23 augustus 2013

Een spannende dag: Suzanne is aan het begin van de middag geopereerd. De galblaas eruit, mét 46 galsteentjes. Als Suzanne iets doet, dan doet ze het ook goed! Vanavond was ze nog een beetje suffig van de narcose en de morfine, maar we gaan ervan uit dat ze morgen weer naar huis mag.

1 bestelling: Sal Santen, 'Deze vijandige wereld'.

24 augustus 2013

Als ik naar bed ga, kijk ik nog even bij Tygo en Dylano. Bij Tygo is het net of ik dertig jaar terug in de tijd ga. Dat hoofdje lijkt op dat van Martijn van toen en hij ligt ook net zo in bed. Vannacht deed hij voor het eerst iets wat hij thuis ook af en toe doet: hij ging naar de wc en koos toen - slaapdronken - niet voor zijn eigen bed maar voor dat van ons. Hij kroop dicht tegen me aan (wat wil opa nog meer?), we hebben hem even laten liggen en hem toen toch maar weer in zijn eigen bed gelegd.

Suzanne mocht vanochtend naar huis! We brachten rond twaalf uur Tygo en Dylano naar haar toe. Dylano (twee jaar) heeft niets in de gaten en gaat thuis lekker spelen. Tygo (vier jaar) heeft wel door dat er iets aan de hand is geweest (mama met een au-buik). Hij ziet Suzanne in bed liggen en gaat onmiddellijk naar de zolder om zijn dokterskoffertje te halen. Hij luistert even met zijn stethoscoop en beslist dan dat er een verband om haar arm moet.

Stippendag in de Veense bibliotheek. Activiteiten voor kinderen, lezers konden hun favoriete gedicht van Kees Stip voorlezen en Hette Wassenaar hield een lezing over Kees Stip. Die lezing trok nog behoorlijk wat belangstellenden. Na afloop was er voor alle aanwezigen bovendien een handout van de tekst van de lezing (kan in mijn Stip-archief). Ook oud-burgemeester Elzenga las enkele gedichten voor, waarbij hij tot mijn verrassing ook mijn 'Op een valkje' voorlas!

Ties Elzenga	Hette Wassenaar

Mijn broer Jan is benoemd tot Keeper of the Quaich. Ik neem het u niet kwalijk als u er nooit van gehoord heeft. Deze honorering wegens erkenning van positieve bijdrage aan de Schotse whiskywereld wordt uitgereikt tijdens een feestelijke bijeenkomst op Blair Castle in Schotland. De onderscheiding is voorbehouden aan een handjevol mensen dat hun sporen op het gebied van Schotse malt whisky heeft verdiend. Het is een exclusieve onderscheiding voor diegenen die zich inzetten voor Schotse whisky's, gegeven voor het leven.

Vandaag wordt Drs. P 94 jaar. Cees van der Pluijm plaatst op literair weblog De Contrabas de eerste vier regels van een ollekebolleke en daagt de lezer uit het vers af te maken. Zo'n uitdaging neem ik altijd aan:

Ja, 94
Ruim 30.000 dus
Als men de jaren
In dagen vertaalt.

Nog 94?
Hiephiephoerageroep?
Mij lijkt de kans maar klein
Dat hij dat haalt.

Buurtbarbecue vanavond (van dit stuk Dijkstraat). Goed georganiseerd en gezellig. Helaas wel een beetje regenachtig, maar er waren voldoende parasols en een grote partytent.
Drie straatgenoten hadden in de 'Veenendaalse Krant' gelezen dat Martijn in september in de gmeeenteraad komt en feliciteerden me daarmee. Over gedoe in de PvdA e.d. begint niemend. Mensen onthouden de hoofdlijn uit zo'n verhaal en vergeten de rest!

2 bestellingen: Hella S. Haasse, 'Oeroeg, een begin', stafkaart 11E Drachten (1970) en 12C Smilde (1960).

25 augustus 2013

Oud-collega Jean-Paul stuurt me een scan van de geschiedeniskalener van vandaag:

En het anwoord:

Een prachtige dag vandaag: Mijn salaris wordt bijgeschreven terwijl ik de afgelopen 31 dagen geen moment zelfs maar aan mijn werk gedacht heb!

Gisteren naar de bibliotheek heb ik - voor het eerst in een week of vier - weer sokken aan gehad.

Vanmiddag waren we een poosje bij pa in Culemborg (beschimmeld brood, maar in de koelkast niets dat over de datum was). Onderweg letten we altijd op de dieren die er te zien zijn. Meestal vooral op de levende! Vandaag viel het aantal doodgereden konijnen op. Gisteren zagen we die hier overigens ook al. Zijn dat onvoorzichtige jonge konijnen die nu de wijde wereld intrekken? Of is het gewoon toeval?

De kliko zit vol maden. Dat is de eerste keer deze zomer, wat met die warmte eigenlijk nog meevalt. De ene week wordt de bruine kliko geledigd (gft-afval) en de andere week de grijze (restafval). Eens in de twee weken is 's zomers eigenlijk te weinig.

Wegzappend bij de sport kwam ik op de eerste film van de Millennium-trilogie terecht. Op een niet-commerciële zender, dus zonder die verschrikkelijke reclameblokken. Ik werd onmiddellijk weer in het verhaal gezogen. Toch ben ik niet blijven zitten; de film duurde tot 00.40 uur. Martijn heeft die drie Millennium-films. Misschien toch maar weer eens van hem lenen.

2 bestellingen: C. Buddingh', 'Leve het bruine monster en andere schrifturen', Han Vink, 'De Flevolijn', H. Smits, / Th.J. Dirks, 'Natuur in Flevoland', A.C.W. van der Vet, 'Mensen in de delta', Cor Nijmeijer, ''Keep 'm flying' (Het Vliegend Museum in Lelystad)', G.D. van der Heide, 'Het oude Flevomeer', E. Griffioen, 'Flevoland, tien jaar provincie', Minze Tonkens, 'Flevoland en Lelystad', C. van Rijsinge, 'Dicht die Delta! (afsluiting der zeegaten)'.

26 augustus 2013

Gijs had vorige week bij de operatie van Suzanne vrij gekregen, maar vandaag moest hij toch weer aan het werk. Hij bracht vanochtend (op weg naar zijn werk) Tygo en Dylano bij ons. Dan kon Suzanne het vandaag nog rustig aan doen. Een extra oppasdag (leuk maar vermoeiend).

Ik krijg die maden in de kliko niet dood. We hebben een fles (met zo'n knijphandvatje) met een chemisch goedje. Ze beginnen te kronkelen als je dat op ze spuit. Misschien gaan ze ook wel dood, maar kruipen er weer nieuwe legioenen uit de kliko naar boven. Het zal iedereen wel eens gebeuren, maar ik vind het toch vervelend als die kliko morgen aan de weg staat en iedereen die langskomt ziet de maden eruit kruipen. (Dan is het weer niet zo consequent dat ik het hier wél opschrijf.)

Met de post kwam 'Reisgriep. Literair dagboek 2007 - 2008' van Kees Klok. Een beschrijving van twee voor hem zware jaren. Zijn moeder overleed eind 2006. Zijn echtgenote Stella Timonidou overlijdt in deze periode. Zijn eerste dagboek heb ik gelezen. Deze kwam vandaag dus binnen en het dagboek dat daartussen zit ('Idioten ontloop je nergens') heb ik gelijk maar bij Liverse besteld, tegelijk met 'Verzamelstip II'.
Deze dagboeken lezen als een trein. Leesplezier voor iedereen, met een extra feest van herkenning voor mensen uit het onderwijs. Twee citaten van de eerste bladzijden:

Alles voor de eer, de roem en de onsterfelijkheid, zodat er in de toekomst talloze straten naar mij zullen worden vernoemd in even zo vele, onveranderlijk troosteloze, nieuwbouwwijken.
(Kees Klok, Reisgriep, blz. 13, 06-01-2007)

Gisteravond na het journaal voor de buis blijven hangen. Zag Bernlef bij Pauw & Witteman, over zijn nieuwste boek. Ik vind dat hij steeds meer op Fred Flinstone gaat lijken. Stella meent dat hij lijkt op een paardenslager.
(Kees Klok, Reisgriep, blz. 16, 18-01-2007)

Vanavond voor het eerst dubbel gebruik gemaakt van onze nieuwe badkamer: eerst een kwartiertje in de stoomdouche en daarna drie kwartier in een lauwwarm bad. Wellness heet dat geloof ik tegenwoordig.

Overgezet naar de nieuwe layout: Emile Buysse.

1 bestelling: knipsels Koos van Zomeren.

27 augustus 2013

Vandaag ben ik weer een uurtje of vier wezen werken. Om erin te komen. E-mails gelezen en beantwoord. Een deel ook doorgestuurd naar de teamleiders van de Tweede Fase. Die leerlingen zaten vorig jaar in H3 en 'vielen onder mij'. Ze willen nu graag overgeplaatst worden naar een andere klas, maar dan moeten ze bij de teamleider van H4 en H5 zijn. De kans op een positief antwoord is beperkt, want de indeling van die klassen wordt in eerste instantie bepaald door de profielen.

De indeling van de derde klassen heb ik van Word overgezet in Excel. Ik heb niets met cijfers en daarom ontweek ik tot nu toe het gebruik van dat programma. Margret spoorde me aan het nu wel te gebruiken en ze heeft gewoon gelijk. Een aantal dingen gaat in Excel veel makkelijker.

Vanmiddag zijn we bij Rein Veenendaal naar e-bikes wezen kijken. We zijn er eigenlijk wel uit dat we er twee gaan aanschaffen. De vraag is nog even hoeveel geld we eraan uit willen geven. Ik heb de neiging om het dan maar gelijk goed te doen.

We haalden vanmiddag Tygo en Dylano op bij Okidoki/De boomhut. Morgen is het woensdag/vaste oppasdag. Dan zijn ze toch bij ons. Als ze dan maar gelijk bij ons slapen, kunnen Suzanne en Gijs vannacht een goede nachtrust meepakken.

We kijken deze zomer weer met veel plezier naar de kennisquiz 'De slimste mens'. In de afgelopen weken hebben we geen uitzending gemist (wel een enkele uitzending de volgende dag in de herhaling bekeken). De formule is aardig, de vragen soms verrassend en het commentaar van Maarten van Rossem een plezier om te horen (ik ben het vrijwel altijd hartgrondig met hem eens).
De afgelopen dagen is Lucky Fonz III één van de kandidaten. Bij 'De wereld draait door' vond ik hem helemaal niks. Ook in deze quiz moest ik aan hem wennen. Ik weet nooit helemaal zeker of hij serieus is. Maar hij is in ieder geval origineel en heeft ook wel humor.

1 bestelling: Margriet de Moor, 'De Verdronkene'.

28 augustus 2013

'De Rijnpost' is vandaag een beetje een 'Mats Beekpost'. Het krantje telt 28 bladzijden. Daarvan zijn 19,5 bladzijden gevuld met advertenties en 8,5 bladzijden met redactionele tekst. Op die 8,5 bladzijden kom ik 7 keer voor!

• blz. 1: foto bovenaan om te verwijzen naar 'Mats Beek het land in' + een vermelding in het verslag van de 'Stippendag' in de bibliotheek.
  
• blz. 3: in zijn column vraagt Henk Jansen zich af hoeveel mensen er nog Vestdijk lezen. En leest het nageslacht nog Maarten 't Hart? Of boeken van de Edese Jan Siebelink? En om nog dichter bij huis te blijven, van de Veenendaalse romanschrijfster Joyce Willemse of de gedichten van de Veenendaalse onderwijzer Mats Beek?
• blz. 11: artikel Stadsdichter gaat het land in
  
• blz. 13: een fotoimpressie van de 'Stippendag' in de bibliotheek met daarop dezelfde foto als in het bovenstaande artikel.
• blz. 21: 'Kees Stipjaar draait inmiddels op volle toeren', met een beschrijving van m.n. de activiteiten in Sellingen, waar ik zaterdag op zal treden:
  
• blz. 24: Mijn 'Ode aan Kees Stip' (met helaas witregels in strofe 5 en 6). Ik 'herschreef' zeven dierenversjes van Kees Stip en probeerde daar steeds een grapje of woordspeling in te stoppen. Wie de originelen (her)kent zal dit (hoop ik) een aardig gedicht vinden. Wie de originelen niet kent zal er weinig van begrijpen. Maar ja, dan moet je Kees Stip ook maar lezen!
  
  

Bovenstaande 'Ode' staat vandaag ook op het Nieuwsblog van de Nederlandse Poëzie Encyclopedie.

3 bestellingen: 'Juliana Regina 1974' (zesentwintigste deel), Mats Beek, 'Schrijvers geturfd', C. Buddingh', 'Deze kant boven'.

29 augustus 2013

Vandaag nog wat voorbereidende werkzaamheden op school, wat mailverkeer en het maken van werkwijzers. En uiteraard het begroeten van collega's en het bespreken van vakanties. Ik heb met de collega die ook B2-klassen heeft afgesproken dat we de spreekbeurten in het tweede cluster gaan doen in plaats van in het eerste en het opstel in het eerste in plaats van in het tweede. Die B2-klassen zitten overvol (allemaal dertig leerlingen), dus die spreekbeurten kosten veel tijd. In het eerste cluster kun je op zijn vroegst in de derde of vierde week met die spreekbeurten beginnen, omdat de leerlingen toch enige voorbereidingstijd nodig hebben (al doen de meesten dat uiteindelijk toch op de avond ervoor). Nu kunnen we halverwege het eerste cluster de afspraken met de leerlingen maken en daarna in de eerste week van cluster twee daadwerkelijk met de spreekbeurten beginnen.
In V2 doe ik de spreekbeurten wel - gewoon - in het eerste cluster. Die klassen zijn kleiner en bovendien spreid ik het aanhoren van al die spreekbeurten zo een beetje voor mezelf.

Vanmiddag konden we als collega's een kijkje nemen in de nieuwe locatie van het Rembrandt College aan de Mispel. Het hoofdgebouw is na de verrassend grote aanmelding van brugklassers (350!!) echt te klein. Met ingang van dit schooljaar zitten T3 en T4 in de schoolwoningen aan de Mispel. Dat gaf in eerste instantie wat gedoe (elke verandering levert protest op), maar het is allemaal heel fraai geworden. Ik vermoed dat de kleinschaligheid, het feit dat alle docenten hier straks die pakweg tweehonderd leerlingen kennen en de relatieve rust op deze locatie de cijfers van deze leerlingen positief gaat beïnvloeden (ik heb ingezet op gemiddeld een halve punt per vak).

Op de deurmat vielen:
- Willem Otterspeer, Dorbeck, waar ben je? Een biografisch essay over De donkere kamer van Damokles (ter voorbereiding op het Cultuurdiner van 11 oktober)
- Kees Klok, Idioten ontloop je nergens
- Kees Stip, Verzamelstip II

Ik vorder flink in het dagboek 'Reisgriep' van Kees Klok. Daarmee lees ik ze niet in chronologische volgorde, maar dat is niet zo erg. Zijn beschrijving van de ziekte en het overlijden van zijn vrouw zijn aangrijpend. Hij ziet kans het zowel afstandelijk (in de zin van neutraal) als liefdevol te beschrijven en dat grijpt je naar de keel.
In 'Idioten ontloop je nergens' heb ik vast even gebladerd en ik kan niet anders dan concluderen dat we als docent wel op elkaar lijken.

Aan het eind van een les spreek ik mijn leerlingen weleens optimistisch toe in de trant van: 'zo jongelui, we zijn weer veertig minuten dichter bij het moment van onze dood,' al ben ik doorgaans meer van het carpe diem dan van het memento mori.
(blz. 8, 31-08-2005)

3 bestelingen: Lois Lowry, 'Nummer 19', knipsels Willem G. van Maanen, Bernardo Atxaga, 'Obabakoak of het ganzenbord'.

30 augustus 2013

Even na 11.00 uur zijn we op weg gegaan naar Sellingen/Bourtange. We lieten ons leiden door de Tomtom. Die stuurde ons via de A2 (met prachtig bloeiende heide in de brede bermen) ruim 80 kilomer over Duitse snelwegen. Zo zou ik zelf nooit gereden zijn. Gelukkig hadden we onze paspoorten bij ons gestoken. Het zal vast de snelste route geweest zijn, want in Duitsland mag je je gaspedaal intrappen. We reden hele stukken harden dan 150! En dan nog word je ingehaald door een klein soort vrachtauto. Ook in Duitsland staat er overal mais langs de snelweg. Verder vielen me diverse kleine 'wachttorentjes' op. Observatieplekken? Om te jagen?

We bezochten de vesting Bourtange. Rond 1960 was de vesting vervallen en dreigde leegstand. Daarna zijn ze e.e.a. op gaan knappen en is de vesting in 18e eeuwse luister hersteld. Het ziet er prachtig uit, het is een plezier om er rond te lopen, de kleine musea te bezoeken. (all-in voor € 6,00) en je een beeld te vormen van zo'n verdedigingswerk uit die tijd. Aan het centrale plein zijn wat winkeltjes en twee restaurantjes. Bij het ene lunchten we en bij het andere dronken we wat toen we het geheel bekeken hadden.

We boekten voor twee nachten een hotel in Bourtange. Bij herberg/restaurant 'De Staakenborgh' staan vijf aparte driehoekige huisjes met uitzicht op het Gronings akkerland (en daarachter Duitsland). Dit was ook het uitzicht van Kees Stip in Sellingen, inclusief de Duitse windmolens. Als het buiten donker is, valt op dat die dingen rode lampjes hebben die om de paar seconden aan de horizon oplichten, als een horizontaal snoer lampjes in een kerstboom.

Na het eten reden we vast even naar Sellingen. waar we de poëzietrap/theater van de natuur bekeken. Morgen komen we er ook, maar dan zijn we met veel mensen en krijgen we niet de kans het rustig te bekijken.

1 bestelling: Simon Carmiggelt / Kronkel, 'Teder' (Parool, vrijdag 04-06-71, over kleindochter Klaartje en 'De kleine waarheid').

31 augustus 2013

Vandaag het Kees Stip Festival. Iets gespannen was ik wel!

In de ochtend bezochten we de tentoonstelling 'Nu en later is er hoop' over Kees Stip in de Oude Stelmakerij in Sellingen. Die tentoonstelling zit in het gebouw waar ook het VVV-kantoor is en is vrij toegankelijk. De basis van de tentoonstelling is de van het Viseum geleende collectie, maar ze hebben er behoorlijk veel 'Gronings' aan toe weten te voegen: foto's, een prachtige 'tijdlijn' van zijn leven, bladmuziek van een dierenversje met daarboven een (zijn?) viool. En natuurlijk aandacht voor de Sellingse poëzietrap met het gedicht van Kees Stip waar deze tentoonstelling zijn titel aan ontleent (zie de foto van gisteren). Ik liet bij de tentoonstelling een exemplaar van 'de Rijnpost' achter waarin het artikel staat over Hanneke Zwart en de zeventien bronzen Kees Stip-koppen die zij gemaakt heeft voor het Kees Stipplein in Veenendaal (ze worden deze week opgehangen/onthuld).

Het festival werd geopend op de Poëzietrap. Mark Schimmel zat op een trede van die trap gitaar te spelen toen het gezelschap aan kwam lopen. Hans ter Heijden (de organisator van het festival) voerde er het woord en na hem Adriaan Nette (de kunstenaar die de poëzietrap bedacht heeft) en - daartoe uitgedaagd - ook Lévi Weemoedt (van wie er ook een gedicht op zo'n traptrede staat).

Adriaan Nette op 'zijn' trap	Mark Schimmel en Patty Scholten

Hierna ging een deel van het publiek met eigen vervoer naar Veenweg 5 in Laudermarke (want daar woonde Kees Stip: bij Sellingen, maar niet ín Sellingen). Een ander deel nam het speciaal geregelde 'treintje' naar de Veenweg. Goed bedacht, want veel parkeerplaatsen zijn er niet op de Veenweg. Het treintje bleek een treintje fop te zijn, want er werd een verkeerde afslag en daardoor een ontzettend onhandige route genomen, over bospaadjes en langs maisvelden. De optredens begonnen daardoor later dan gepland, wat Hans ter Heijden wel wat hoofdbrekens gekost zal hebben, maar door wat omzettingen hield hij het geheel in de hand.
In de boerderij was een theatertje met zeventig stoelen geïmproviseerd. De huidige bewoner blijkt in Veenendaal gewerkt te hebben. Toen de makelaar hem bij de bezichtiging vertelde dat Kees Stip hier vroeger woonde, herinnerde hij zich de gedichten van Kees Stip op muren in Veenendaal!! Vooral die op de Markt, waar hij af en toe op het terras van Meneer de Uil zat. Dit zorgde er (mede) voor dat hij besloot dit huis te kopen!

Het treintje bleek een Trijntje Fop	Tijdens een pauze: Mats Beek in gesprek met Adriaan Nette. Hans ter Heijden in gesprek met Joop Visser.

Op het Festival traden op: Patty Scholten (gedichten), Margot Meendering (o.a. op muziek gezette gedichten van Kees Stip), Joop Visser & Jessica van Noord (uitleg overbodig), Mats Beek (gedichten), Lévi Weemoedt (gedichten) en Mark Schimmel (o.a. op muziek gezette gedichten van Kees Stip). Ik genoot met volle teugen van Joop & Jessica. Ze zongen o.a. hun lied over Veenendaal. Ik zag enkele mensen meewarig naar de Veenendaalse stadsdichter kijken, maar ik heb dat bij mijn optreden (hoop ik) weer rechtgetrokken. Ik was wel onder de indruk van het optreden van Lévi Weemoedt: een vlotte prater op een natuurlijke toon, zowel bij de poëzietrap (waar hij zich niet op had voorbereid) als op het festival zelf. Zijn korte humoristische gedichten zijn bovendien zéér spitsvondig. Ik moest er erg om grinniken en hij had van mij nog wel even door mogen gaan. Ik bestelde zijn bundel 'Rijk verleden'.

Patty Scholten	Mats Beek
Lévi Weemoedt	Mark Schimmel

2 bestellingen: Werner Verstraeten, 'De rozijnen fluit. Gedichten 1958-1960', Jef Last, 'De persoonlijkheid van André Gide'.

Door naar september 2013