• Home
• Bibliografieën
• Citaten
• Weblog
• Links
• Raban

• Profiel
• Werk
• Prijzen
• Opmerkingen
• Anderen over
• Citaat
• Links
• Bronnen

Willem Brakman

Profiel

Achternaam: Brakman
Roepnaam: Willem
Voornamen: Willem Pieter Jacobus
Geboren: 13-06-1922
Te: Scheveningen
Overleden: 07-05-2008
Te: Boekelo
Pseudoniem(en): Willem Brakman publiceerde in 1988 de dichtbundel 'Rechtop in de kamer' onder het pseudoniem Wim Akijn. Brakman gebruikte ook het pseudoniem V. Quaedvlieghe. Beide pseudoniemen zijn personages uit zijn romans.

Werk

Poëzie

• Op het quatrijn (met Nol Gregoor) (bibliofiel, 350 ex.) (1980)
• Dichtoefeningen (bibliofiel, 75 ex.) (1986)
• Rechtop in de kamer (bibliofiel, 50 ex.) (1988)
• Wit gepleisterd en met rieten dak (bibliofiel, 88 ex.) (2002)
• Troostbrieven (beperkte oplage) (2002)

Proza

• Een winterreis (1961)
• Die ene mens (1961)
• De weg naar huis (verhalen) (1962)
• De opstandeling (1963)
• De gehoorzame dode (1964)
• Water als water (verhalen) (1965)
• Het godgeklaagde feest: een beeldroman (1967)
• Debielen en demonen (1969)
• Kind in de buurt (1972)
• Het zwart uit de mond van Madame Bovary (1974)
• De biograaf (1975)
• Glubkes oordeel & Over het monster van Frankenstein (novelle
• De blauw-zilveren koning (1977)
• Zes subtiele verhalen (1978)
• Typograaf (bibliofiel, 50 ex.) (1978)
• Vijf manieren om een oude dame te wekken (verhalen) (1979)
• Come-back (1980)
• De gegoeden (1980)
• Zeeland bestaat niet (verhalen en essays) (1981)
• Ansichten uit Amerika (1981)
• Een weekend in Oostende (1982)
• Waar niet woont is iedereen thuis (bibliofiel, 68 ex.) (1982)
• De reis van de douanier naar Bentheim (1983)
• De oorveeg (1984)
• Een familiedrama (1984)
• De bekentenis van de heer K. (1985)
• Kanttekeningen bij een bekentenis (1985)
• Ziel (bibliofiel, 110 ex.) (1985)
• Leesclubje (1985)
• De graaf van Den Haag (1986)
• Het doodgezegde park (1986)
• Jongensboek (verhalen) (1987)
• Oom Anton (niet in de handel) (1987)
• Heer op kamer (1988)
• De vadermoorders (1989)
• Pop op de bank: een autobiografie (1989)
• Noctua (bibliofiel, 150 ex.) (1990)
• Met een klein handje (bibliofiel, 65 ex.) (1990)
• Van de in hogere kringen verliefde (1990)
• Een heiligverklaring (1991)
• Inferno (1991)
• Scherf (bibliofiel, 30 ex.) (1992)
• Ludwig in De Kokerjuffer (bibliofiel, 50 ex.) (1992)
• Barbaars gebrul (bibliofiel, 50 ex.) (1992)
• Kunstenaarssociëteit (bibliofiel, 50 ex.) (1992)
• Een vreemde stam heeft mij geroofd (1992)
• Vincent (1993)
• Late vereffening (1994)
• Een goede zaak (1994)
• Haagse school (bibliofiel, 75 ex.) (1994)
• Een zonnig toneelstuk of Als ik Terugdenk Aan De Oorlog (bibliofiel, 112 ex.) (1995)
• Een voortreffelijke ridder (1995)
• Interieur (1996)
• Het groen van Delvaux (1996)
• De oertekst (bibliofiel, 85 ex.) (1997)
• Voltreffer (bibliofiel, 75 ex.) (1997)
• De gelukzaligen (1997)
• Bric à brac (samengesteld door Gerben Wynia) (bibliofiel, 75 ex.) (1997)
• De oertekst (bibliofiel, 85 ex.) (1988)
• Ante diluvium (1998)
• Het goede boek (1998)
• Vestdijk en pantoufles (bibliofiel, 45 ex.) (1999)
• Museumrevolte (bibliofiel, 35 ex.) (1999)
• De koning is dood (1999)
• Het onlieflijke stadje E.: Willem Brakman en Enschede: een bloemlezing (1999)
• De sloop der dingen (2000)
• De intrigant (bibliofiel, 30 ex.) (2000)
• Gesprekken in huizen aan zee (2002)
• De gifmenger (2003)
• Nazomer (2003)
• De afwijzing (2004)
• Rivalen (bibliofiel, 79 ex.) (2004)
• J'accuse! - Een autobiografie (2004)
• Moenens luchtige sprongen (2005)
• Naar de zee, om het strand te zien (2006)
• De verhalen (2013)
• Brakman voor beginners: honderd aforismen, citaten en fagmenten gekozen en ingeleid door Arjan Peters (2022)

Brieven

• 1 brief aan Hans Visser in 'Brieven rond de Vestdijk-biografie' (1989)
• Met een klein handje (brief aan Vestdijk, bibliofiel, 65 ex.) (1990)
• De afwezige aanwezige, brieven van Willem Brakman (door Gerrit Jan Kleinrensink) (2008)
• Willem Brakman en Simon Vestdijk, Gaven, giften en vergiften: brieven (samengesteld door Nico Keuning) (2018)

Hoorspel

• Nadere kennismaking (NCRV, 1982)

Overige non-fictie

• Glubkes oordel & Over het monster van Frankenstein (novelle
• Zeeland bestaat niet (verhalen en essays) (1981)
• Een wak in het kroos (1983)
• De jojo van de lezer (1985)
• De pop ontpopt.... (toespraak) (1985)
• Glossen en schelfhoutjes (samengesteld door Gerben Wynia) (1988)
• Vrij uitzicht (2001)
• Een jaar later (met anderen) (2001)
• Brakman's route door het Rijksmuseum Twente (met Gerrit Jan Kleinrensink) (2007)
• Voltreffer (2011)

Vertalingen/bewerkingen

Vertaald

• Richard Huijing vertaalde 'Het evangelie naar Chabot' en nam het als 'The gospel acoording to Chabot' op in de bundel 'The dedalus book of Dutch fantasy' (1993)
• Een Duitse vertaling van een verhaal van Willem Brakman in 'Zeitkristalle: Erzählungen aus dem Niederländischen', door Herbert Van Uffelen (1991)
• Christian Marcipont vertaalde werk van Willem Brakman in het Frans.

Willem Brakman schreef een voorwoord/nawoord voor

• Jan Zitman, Betoverd draaitoneel (bibliofiel, 145 ex.) (1989)
• L. Th. Lehmann, Obscure roem: over John Cowper Powys (bibliofiel, 40 ex.) (1999)
• Franz Kafka, 'De gedaanteverwisseling' (2003)

Tekenwerk

• Een zelfportret van Willem Brakman in 'Schrijvers tekenen zichzelf' (1980). Een uitgave van 'De Revisor'.
• Ondertekend (bibliofiel, 150 ex.) (1985)
• Handtekening, uitgave ter gelegenheid van de zeventigste verjaardag van Willem Brakman (bibliofiel, 140 ex.) (1992)

Bloemlezingen

Tonen

Tijdschriften

• Willem Brakman debuteerde in 1960 in 'De Gids' met verhalen.
• Willem Brakman publiceerde in 'NRC Handelsblad','De Tijd', 'Maatstaf', 'De Revisor', 'Vrij Nederland', 'Trouw', 'Tubantia'.

Over Willem Brakman

• C.J. Bittremieux: 'Dat éne boek. Over Willem Brakman' in 'Hollands Weekblad 152' (03-05-1962)
• 1 hoofdstuk: 'Een winterreis' in 'Keurschrift uit de hedendaagse Noord- en Zuidnederlandse letteren' van Willem Brandt (1964)
• 1 hoofdstuk: 'Willem Brakman' in 'Auteurs van nu. Gegist bestek III' van C.J.E. Dinaux (1969)
• 1 hoofdstuk 'Leven met Bovary' over 'Het zwart uit de mond van Madame Bovary' in 'Woord en schroom' van Hugo Bousset (1977)
• 1 bladzijde over Willem Brakman in 'Lezersmemorie. Vierentachtig auteurs met hun boeken bij Querido - gekiekt, belicht en in lijstjes gezet' (1977)
• 3 hoofdstukken over Willem Brakman in 'Meester en leerling: In de voetsporen van S. Vestdijk' van Wam de Moor (1978)
• 'Tom van Deel in gesprek met Willem Brakman. De troost van de vorm' in 'De Revisor' (februari 1979)
• Een interview met Willem Brakman in 'Bij het schrijven' van T. van Deel (1979)
• 'Jan Campertprijzen 1979: Hugo Claus, Roland Jooris, Willem Brakman en Henk Barnard' (1979)
• 1 hoofdstuk: 'Schrijven is zinvol ordenen. Willem Brakman' in 'Schrijven: interviews' van Jan Brokken (1980)
• 3 recensies van boeken van Willem Brakman in 'Recensies' van T. van Deel (1980)
• Maarten 't Hart, Willem Brakman (met 'Hermanus Berserik' door Thérèse Cornips. t.g.v. P.C. Hooft-prijs 1980, 175 ex.) (1981)
• J. Diepstraten (red.), 'Het verlangen om er niet te zijn: Beschouwingen over het werk van Willem Brakman (1981)
• 'Bzzlletin' gaf in mei 1981 een Brakman-nummer uit.
• Rudi van der Paardt, 'Antieke motieven in de moderne Nederlandse letterkunde: een eigentijdse odyssee' (1982)
• Een recensie van 'De bekentenis van de heer K.' door Willem Kuipers in 'Een jaar boek (1984-85)' (1985)
• Gerben Wynia, 'Brakmans 'Götterdämmerung'' in 'Bzzlletin' (februari 1985)
• 'Wam de Moor in gesprek met Willem Brakman' in 'De Revisor' (augustus 1985)
• Ernst van Alphen, 'Over Bahlsen cakes en madeleines. Kunst en werkelijkheid bij Brakman en Proust' in 'Spektator' (december 1985)
• Twee hoofdstukken over Willem Brakman in 'De komma bij Krol' van T. van Deel (1986)
• Een bespreking van 'De graaf van Den Haag' in 'Eerste druk '86. Overzicht en bespreking van Nederlandstalig literair proza dat voor het eerst verscheen in 1986' van Bert Peene (1987)
• 1 uittreksel: 'De biograaf' in 'Prisma Uittrekselboek Nederlandse literatuur 1945-1980', samengesteld door Jet Matla, Rob van Riet, Johan van Ommen en Lizet Penson (1987)
• Ernst van Alphen, 'Bij wijze van lezen: verleiding en verzet van Willem Brakmans lezer' (proefschrift) (1988)
• Een recensie van 'Jongensboek' door Maarten van Buuren in 'Een jaar boek. Overzicht van de Nederlandse en Vlaamse literatuur 1988', samengesteld door Aad Nuis (1988)
• 'Explicateur en advocaat van mijzelf' (Nol Gregoor in gesprek met Willem Brakman), bezorgd door Gerben Wynia (1989)
• Gerben Wynia, 'Een zweem blauw: Willem Brakman, schilder en schrijver' (1990)
• 1 hoofdstuk: 'De verborgen fluiter (Willem Brakman - Een wak in het kroos, 1983') in 'Denkwijze 298. Hoogte- en dieptepunten in de Nederlandse literatuur uit de jaren tachtig' van Gerrit Jan Zwier (1991)
• Josje Kraamer: Verstrikt in een web van teksten - Over intertekstualiteit en Brakmans roman Inferno' in 'Bzzlletin 204' (maart 1993)
• Een hoofdstuk: 'De schaduw van de Ripper' over Willem Brakman in 'Opmars der plagiatoren' van Hans van Straten (1993)
• 4 privé-foto's met begeleidende tekst (waarvan één van T. van Deel) in 'De gevoelige plaat', redactie Lisa Kuitert en Mirjam Rotenstreich (1995)
• 1 hoofdstuk: 'Willem Brakman - Come-back' door Rudi van der Paardt in 'Lexicon van Literaire Werken' (mei 1995)
• Brakman cahier (3 nummers, uigave van de Stichting Willem Brakman Kring) (1996-2001)
• Een bijdrage over Willem Brakman in 'Kritisch Lexicon van de Nederlandstalige Literatuur na 1945' (oktober 1983/februari 1996).
• Tom van Deel, 'Allemachtig, wat een belastend verhaal is dat zeg! vijfde Drienerwolde lezing' (1996)
• Kees Hendrikse, 'Een rebellerende bovenkamer' (over Willem Brakman, Interieur) in 'Boekenpost' (september/oktober 1996)
• Bart Vervaeck, 'Lijf en letter: over 'Het godgeklaagde feest' van Willem Brakman' (bewerkt proefschrift) (1997)
• Gerrit Jan Kleinrensink (samenst.), 'Het onlieflijke stadje E. - Willem Brakman en Enschede' (1999)
• 1 hoofdstuk: 'Willem Brakman - Een winterreis' in 'Mijn eerste boek. 30 schrijversdebuten' van Kees de Bakker (1999)
• J.H. Snijder, 'De lijdensgeschiedenis van Maarten Olie - Over een personage uit Willem Brakmans Ante Diluvium' in 'Literatuur' (januari/februari 2000)
• 1 hoofdstuk over Willem Brakman in 'Schrijvers in Overijssel: De plaats, de plek' van J. Heymans (2000)
• 'Letter in kleur' (2001), boek bij de tentoonstelling van Brakmans 'Boektekeningen' in het Enschedees Rijksmuseum Twenthe.
• 1 hoofdstuk: 'Willem Brakman - Het zwart uit de mond van Madame Bovary' door Rudi van der Paardt in 'Lexicon van Literaire Werken' (september 2008)
• 1 hoofdstuk: 'Willem Brakman - De gehoorzame dode' door Jaap Goedegebuure in 'Lexicon van Literaire Werken' (november 2009)
• Een interview: 'Het zuiverste gif' door Arjen Fortuin in 'Het moet pijnlijk blijven. De mooiste schrijversinterviews' samengesteld door Frénk van der Linden en Freddy van Thijn (2011)
• Niels Cornelissen, 'Armando Brakman Mutsaers: over literatuur en filosofie' (proefschrift) (2012)
• 1 hoofdstuk: 'Willem Brakman - Een vreemde stam heeft mij geroofd' door Rudi van der Paardt' in 'Lexicon van Literaire Werken' (mei 2012)
• Lars Bernaerts en Bart Vervaeck (red.), 'Het binnenste buiten : werk en leven van Willem Brakman' (2012)
• 1 hoofdstuk: 'Willem Brakman - Het godgeklaagde feest' door Bart Vervaeck in 'Lexicon van Literaire Werken' (mei 2013)
• Arjan Peters, 'Naar boven met Willem Brakman' (bibliofiel, 99 ex.) (2015)
• 1 lemma: 'Brakman, Willem' in 'Steinz Gids voor de wereldliteratuur' van Jet & Pieter Steinz (2015)
• Nico Keuning, ''Puur pooierachtige diefstal'' in 'De Parelduiker' (2018/2)
• Nico Keuning, 'Een ongeneeslijk heimwee. Leven en werk van Willem Brakman' (2019)
• Nico Keuning, ''Schrijven vind ik iets verrukkelijks' Over een ongepubliceerd verhaal van Willem Brakman' in 'De Parelduiker' (2019/3)

Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)

• In café 'The Little One' (Schoolstraat 4, 4811 WB Breda) vond in de jaren tachtig een literair café plaats. De ruimte hoorde toen nog bij 'De Arent'. Op de muren zijn nog twaalf citaten en gedichten overgebleven uit deze periode. Schrijvers die bij zo'n literair café aanwezig waren, lieten zo iets van zichzelf achter. Ook van Willem Brakman staat er een citaat te lezen.
• Willem Brakman noemt in 'Het favoriete personage' (1983) Mr. Scogan uit 'Crome Yellow' van Aldous Huxley als zijn favoriete personage.
• Nol Gregoor meende zich te herkennen in de heer Nop in 'De graaf van Den Haag' en schreef als antwoord aan Brakman het verhaal 'De heer Nop herinnert zich', uitgegeven in 'De heer Nop herinnert zich & Herenleed' (1987)
• Walter Stein uit 'De opstandeling' werd door Inez van Eijk en Rudi Wester beschreven in hun 'Honderd helden uit de Nederlandse literatuur'.
• 'Interieur' werd in 1997 uitgegeven als 'Grote letterboek'.
• 'De bekentenis van de heer K.' werd in 1998 uitgegeven als 'Grote letterboek'.
• 'Ante diluvium' werd in 1999 uitgegeven als 'Grote letterboek'.
• Er bestaat een 'Brakmankring', inlichtingen: Albert Megens: Sint Jansstraat 1, 5171 CJ, Kaatsheuvel.
• 'Letter in kleur : schilderijen en tekeningen' (2001)
• Willem Brakman noemt in 'Het beslissende boek' (2002) van Margot Dijkgraaf en Martijn Meijer 'Der Zauberberg' van Thomas Mann als het voor hem beslissende boek.
• 'De gifmenger' verscheen in 2004 als Grote letterboek.
• 1 portret van Willem Brakman in '222 schrijvers. Literaire portretten' van Eddy en Tessa Posthuma de Boer (2005), met het citaat 'Ik ben een diepgelovige wat betreft de inval. Je moet de tijd nemen, voor je uit kijken. Het is een gearticuleerd proces, niet een kwestie van aan mooie vrouwen denken. 's Ochtends vaak fietsen, hier in de omgeving van Boekelo, met potlood en papier mee. Als me iets te binnen schiet, stap ik meteen af om het op te schrijven. Iedere verstoring kan het laten verdwijnen. Als een tegenligger aan komt fietsen die zegt: 'Goeiemiddag meneer, mooi weertje', dan is het weg.'
• Een portret (olieverf op doek) van Willem Brakman door Ad Swier, gemaakt in 2004, in 'Schrijversportretten', samengesteld door Sjoerd van Faassen, Pauline Bloemsma en Hester Quist (2010)
• Op 09-10-2015 werd er aan de Van Galenstraat in Enschede een kunstwerk voor Willem Brakman onthuld.

Literaire prijzen

• Lucy B. en C.W. van der Hoogt-prijs 1962 voor 'Een winterreis'
• Vijverbergprijs voor 'Zes subtiele verhalen'
• F. Bordewijk-prijs 1979 voor 'Zes subtiele verhalen'
• P.C. Hooft-prijs 1980 voor proza voor zijn gehele oeuvre
  
  

Rouwadvertentie Willem Brakman

Opmerkingen

• Willem Brakman werd geboren in de Jan van Houtstraat in Den Haag. Zijn ouders waren Zeeuwen (Souburg, Terneuzen). Ze woonden in Den Haag ook aan de Elsstraat 5.
• Willem Brakman volgde de Lagere school, MULO en machinistenschool in Scheveningen en de HBS in Den Haag.
• Hij was bevriend met o.a. Nol Gregoor, Leen Müller en Max Velthuis.
• Daarna studeerde hij medicijnen in Leiden. Hij voltooide deze studie in 1951.
• Hij was arts, ziekenhuisarts en huisarts.
• Willem Brakman vestigde zich in 1957 in Overijssel.
• Willem Brakman was schrijver en (bedrijfs)arts in Enschede. Als arts maakt hij 'het verval' dagelijks mee. Het is (daarom?) ook een centraal thema in zijn boeken. Thema's die daarnaast terugkomen in zijn werk zijn eenzaamheid, angst en erotiek.
• Willem Brakman debuteerde in 1961 met 'Een winterreis'.
• Door protestants-christelijke lezers werd zijn boek 'De gehoorzame dode' (1964) gezien als een aanval op het christendom. Er werden in de Eerste Kamer vragen over gesteld.
• Willem Brakman heeft zijn hele leven getekend en geschilderd. Hij heeft geëxposeerd en op een aantal van zijn boeken staat een tekening of schilderij van hemzelf afgebeeld.
• Zijn proza is vaak autobiografisch en ademt een sfeer van een benarde jeugd en een ingewikkelde studietijd. De tegenstelling tussen werkelijkheid en verbeelding is in later werk een belangrijk thema.
• Willem Brakman werd beïnvloed door Simon Vestdijk.
• Willem Brakman woonde in Boekelo.

Anderen over Willem Brakman

• Hij verstaat de kunst landschappen en situaties indringend, maar zonder overbodige woorden, te beschrijven. (M.G. Schenk, Paspoort voor de lezer. Nederlandse en Vlaamse auteurs van nu, blz. 16)
• De wereld van Brakman is niet ieders wereld. Je moet er met aandacht in trachten door te dringen. Zijn eenlingen zijn zonderling en Brakman legt hun eigenaardigheid vertellend bloot, zonder dat hij daarbij de psychiatrische toer op gaat. (Wam de Moor, De Tijd, 08-06-1974)
• Zo leeft hij Meneer Vissers hellevaart,
  voor Vestdijk knielend als hij't huis bestaart
  waarin geschreven wordt wat hij wil lezen
  en, angstig zwetend, als zijn evenbeeld ervaart.
  (Nol Gregoor, De epigoon, in ' Op het quatrijn', geciteerd in UN, 13-02-1981)
• Zijn romans en verhalen, die elkaar regelmatig opvolgen, verraden in hun psychologisch realisme, scherpe analyse en onderkoelde humor de invloed van Vestdijk. Compositorisch raffinement, ewen voorkeur voor het grillige en bizarre en historische belangstelling sluiten daarbij aan. Brakman is een virtuoos stilist, al gaat zijn schrijfwijze door het soms al te vernuftige en beladene wel eens vermoeien. (J. Goedegebuure, De Nederlandse en Vlaamse auteurs van middeleeuwen tot heden, blz. 102)
• Door de grote aandacht voor de man-vrouw-relatie, het thema van de verhouding werkelijkheid-verbeelding, en zeker ook door de grillige humor is enwordt de naam Brakman vaak aan die van Vestdijk gekoppeld. Daarbij kwam in het begin van de karen zestig dan nog de omstandigheid dat Brakmans boeken elkaar snel opvolgden, zodat ook zijn produktie Vestdijkiaans genoemd mocht worden. (Kritisch literatuur lexicon, oktober 1983)
• Het is verleidelijk om naar overeenkomsten te zoeken tussen dit beeldende en het, pas later geschreven, literaire werk van Brakman... Maar ik geloof niet dat het veel zin heeft om naar directe ralaties tussen de beeldende en de literaire voorstelling te zoeken. Wie vertrouwd is met Brakmans literaire werk ervaart zonder veel moeite een dieper liggende overeenkomst in beeldvorming en stemming. (Tom van Deel, Vrij Nederland, 21-12-1985)
• Hij is vermoedelijk de enige schrijver in Nederland met een groot aantal vaste lezers dat weinig van zijn boeken begrijpt en er toch erg veel plezier aan beleeft. (J. Huisman, AD, 01-02-1986)
• Willem Brakman is de lustigste schrijver van ons taalgebied. Hij bewandelt zijn volzinnen alsof het lange paden in een park zijn, en met een knipje van duim en wijsvinger tovert hij pralende priëlen of vriezende vijvers. (Alfred Kossmann, Het Vrije Volk, 14-06-1986)
• Hij schrijft elke dag, heeft hij eens in een interview gezegd; 'zelfs op kerstmis' voegde hij eraan toe, alsof we van de intensiteit van zijn schrijfdrift nog overtuigd moesten worden. Ik heb hem een aantal jaren geleden eens op de universiteit van Nijmegen over literaire kritiek horen spreken. Hij had een dergelijk plezier in de eigen formuleringen en genoot zo van verbeeldingsvrijheid dat ik, daardoor afgeleid, nauwelijks iets van de lezing heb onthouden. (Kees Fens, Doorluchtig glas. Vijftig jaar P.C. Hooft-prijs, blz. 70/71)
• Het universum van Willem Brakman heeft één ding gemeen met de werelden van science fiction en horror: de grens tussen de dagelijkse werkelijkheid en de droom is een flinterdun behang vol kieren en scheuren waardoor fabelwezens en vreemde machten ongehinderd kunnen passeren. (Jaap Goedegebuure, HP/De Tijd, 17-11-1995)
• Brakman is erudiet. Hij kan heel geestig zijn, en zijn barokke schrijfstijl is imponerend, ook al is hij op zijn best wanneer hij in korte, heldere zinnen schrijft. (Monica Soeting, Volkskrant, 30-11-2001)
• Ik heb me wél even opgedrongen aan Willem Brakman, die ik zeer bemin om wat en hoe hij schrijft. Op hem ben ik afgestapt en heb hem gevraagd of ik hem de hand mocht schudden omdat ik altijd zo van zijn boeken geniet, ook als ik niet meer weet waar het allemaal over gaat, want dan lees ik gewoon stug door (sla ook wel eens bladzijden terug om de draad van het labyrint van zijn verhaal weer op te kunnen pakken en die hele zwalk van vreemde figuren die het bevolken en altijd maar op zoek zijn naar ... ja soms naar wat? ... opnieuw hun plaats te geven). Daar moest hij erg om lachen en zei tegen mij dat als zijn vrouw wist dat hij nu met mij stond te praten ze heel jaloers op hem zou zijn. Hij nam mijn complimenten met een grote korrel zout (zoals hij ook doet met veel menselijke gebreken in zijn boeken, vermoed ik), want later hoorde ik van iemand die erbij stond, dat hij haar had gevraagd of zij dacht dat ik echt méénde dat ik zijn werk las. Godsamme, ik heb hier wel dertig boeken van hem in de kast staan en bijna allemaal gelezen! En ervan genoten. Kafkaïaans en zo geestig. (Willem Nijholt, Met bonzend hart. Brieven aan Hella S. Haasse, blz. 29, 26-11-2004)

Mijn favoriete citaat

Maar binnen was alles zoals het zijn moest:
vleugje rottingsgeur,
verder bier, boenwas en tabakken.
(Willem Brakman (over een café), Kind in de buurt, blz. 7)

Links

• Raban Internet Antiquariaat - voor tweedehands boeken van Willem Brakman
• Brakmankring
• Collegenet - Willem Brakman
• DBNL - Willem Brakman
• Klaas Koppe - Willem Brakman
• Annemiek Neefjes (VN) - Willem Brakman: De biograaf als souffleur
• De leeswolf - Willem Brakman
• Boeklog - Willem Brakman

Bronnen o.a.

• Wie is die.... Auteurs van Singel 262 (1966)
• Paspoort voor de lezer. Nederlandse en Vlaamse auteurs van nu (1968)
• Lezersmemorie (1977)
• Lexicon van de moderne Nederlandse literatuur (1978)
• Ik hou van jou. Drieënnegentig auteurs van Querido (1982)
• Querido's letterkundige reisgids van Nederland (1983)
• Kritisch literatuur lexicon, oktober 1983/februari 1996
• Spectrum Nederlandstalige auteurs (1985)
• De Nederlandse en Vlaamse auteurs van middeleeuwen tot heden (1985)
• Nederlandse literaire prijzen 1880-1985 (1986)
• Winkler Prins Lexicon van de Nederlandse letterkunde (1986)
• Prisma uittrekselboek Nederlandse literatuur1945-1980 (1987)
• Prisma van de pseudoniemen (1992)
• Oosthoek Lexicon Nederlandse & Vlaamse literatuur (1996)
• Encarta '98 (1997)
• Kees Fens, Doorluchtig glas. Vijftig jaar P.C. Hooft-prijs (1997)
• Schrijvers. 2000 auteurs van de 20e eeuw van A tot Z (2002)
• Website van de Koninklijke Bibliotheek (januari 2020)