Terug naar januari 2010

1 februari 2010

Er mailen nu mensen dat ze bij toeval op de bladzijden over 'Schrijvende Veenendalers' zijn terechtgekomen. Verrast over de volledigheid, maar toch nog met enkele aanvullingen op de bladzijden over Daan Thoomes en J.G. Thoomes. Ik hoop dat de bladzijden ook snel gevonden worden door de zoekrobots van Google en andere zoekmachines. Er zijn altijd mensen die hun eigen naam 'Googelen'. Dat moet dan nog aanvullingen en verbeteringen op gaan leveren.

Een V4-leerling komt me vragen of ik wel eens van de schrijver W.J. Maryson heb gehoord. Ik heb daar nooit van gehoord. Al snel komt de aap uit de mouw. Ze heeft een dik fantasy-boek gelezen en haar docent Nederlands verbiedt haar nu dit boek voor een boekverslag te gebruiken. Ze had het kunnen weten; ze heeft ooit een namenlijst van toegestane auteurs gehad. Nu moet ze voor morgen een ander boek lezen. Ze hoopt van mij argumenten te krijgen waarmee ze mijn collega kan overtuigen dat dit boek wél mag, maar aan zulke argumenten kan ik haar niet helpen. Teleurgesteld en bijna berustend verlaat ze mijn kantoor weer. Ik ben dan intussen wel nieuwsgierig naar die W.J. Maryson. Wikipedia geeft antwoord: Het is het pseudoniem van de Nederlander Wim Stolk (De Lier, 1950). Hij is de voornaamste Nederlandse fantasy-auteur.Hij organiseert de jaarlijkse schrijfwedstrijd Paul Harland Prijs voor fantasy-, sf- en horrorverhalen. Zijn romans zijn o.a. vertaald in het Duits, Spaans, Portugees, Pools, Lets en Bulgaars. De band Maryson is in 1996 door hem opgericht. De muziekstijl is symfonische rock. Alle nummers zijn gebaseerd op zijn zesdelige cyclus Meestermagiër. Thijs van Leer speelde op één van de CD's van de band mee. Indrukwekkend, maar geen literatuur.

Ik heb de inzendingen van het Rembrandt College voor de Kees Stip-gedichtenwedstrijd vanmiddag bij de bibliotheek in de brievenbus gedaan. De leerlingen vonden het ontzettend moeilijk: zes regels, gepaard rijm, een plaatsnaam in de eerste regel, een dier erin, liefst wat woordgrapjes en ook nog een verrassend/grappig slot. Het is misschien ook veel gevraagd. Tijdens het zevende uur kreeg ik - op de valreep - nog één gedicht ingeleverd. Dat was een prettige verrassing, want het stak met kop en schouders boven de andere ingeleverde gedichten uit. Het zou me niet verbazen als dit uiteindelijk een prijswinnaar is!

2 bestellingen: William D. Kuik, '45 gedichten', Henk van Kerkwijk, 'Scooter'.

2 februari 2010

Vandaag gaf ik drie lessen wiskunde (H3, H4 en T4). Nou ja, lessen geven is veel gezegd, want ik snap absoluut niets van die lesstof. De klassen 1 en 2 zijn vandaag schaatsen in Deventer. Ik stond reserve voor dat gebeuren, maar ik voel daar helemaal niets voor. Wiskundecollega Adri wilde juist heel graag gaan schaatsen. Daarom 'gaf' ik vandaag zijn drie lessen wiskunde. Mijn eigen leerlingen vroegen vorige week al of ik mee ging schaatsen. Ik heb daar een standaard antwoord op: 'IJs is bedoeld om als kleine blokjes in je whisky te doen en niet om met ijzeren staven onder je schoenen op te gaan lopen.' Na dat antwoord zien de leerlingen af van verdere vragen: 'Laat die man maar.'

Ik heb 'Gods toorn over Nederland' van J. Rentes de Carvalho bijna uit. Een aanbevelenswaardig boek. Hij kwam in de jaren vijftig naar Nederland omdat het in Portugal niet meer veilig voor hem was. In de ruim vijftig jaar dat hij hier nu is, is hij een Nederlander geworden (al schrijft hij nog in het Portugees). In dit boek beschrijft hij prachtig zijn aanvankelijke verbazing over allerlei zaken:

Tot mijn verbazing volgden de Nederlanders de regels, zelfs als er geen autoriteiten aanwezig waren, ze gehoorzaamden aan de wet!
Op mij, een man uit het zuiden, eraan gewend dat een ongestrafte overtreding een soort sport was, maakte een dergelijke gehoorzaamheid een ziekelijke en verdachte indruk. Het deed er weinig toe dat het een deugd werd genoemd, want voor wie ogen in zijn hoofd had was het een soort kuddegedrag. En niet alleen de gehoorzaamheid, maar ook de neiging die ze aan de dag legden om zichzelf bij afwezigheid van het bevoegd gezag tot dienaren der wet te promoveren.
(J. Rentes de Carvalho, Gods toorn over Nederland, blz. 29)

Hij geeft in een noot op badzijde 37 een taaltip, die hij kreeg van Prins Claus. Een tip die ik goed kan gebruiken voor allochtone leerlingen. Voor het geval u bij de tip een kleine uitleg nodig hebt: verkleinwoorden krijgen altijd het lidwoord 'het':

Op een dag in november 1995, bij de enige gelegenheid dat ik met hem sprak, toonde Prins Claus begrip voor mijn moeilijkheden met de Nederlandse taal en ried hij mij aan zijn voorbeeld te volgen: bij twijfel over het lidwoord was de oplossing het woord in de verkleinvorm te gebruiken.

En nog een mooie opmerking over geschiedenis:

Het verleden van landen is, ondanks de goedbedoelde getuigenissen en de door de geschiedenis gedocumenteerde 'zekerheden', nooit goed of mooi. Het wordt gekleed in de modellen die het beste passen bij het beoogde effect, men richt een paar standbeelden op voor deze of gene persoon, plaatst hier en daar een monument, en creëert zo een illusie.
(J. Rentes de Carvalho, Gods toorn over Nederland, blz. 118)

Nieuw bij de Veense Schrijvers:
- Jaap Schouten
Nog aan te vullen bij Veense schrijvers:
- Jacob Bax
- Jac. Overduin
- W. Jongsma
- P. Vermaat
- J. van Beelen
- M. Jongebreur
- N. Slokker

3 februari 2010

Een rare dag. Vannacht is mijn moeder niet lekker geworden. We dachten aan een tia, maar de dokter sluit dat uit. Ze kan niet zelfstandig lopen, maar in de loop van de dag ging het ondersteund lopen wel licht vooruit. De dokter wil het een paar dagen aankijken. Ze is verder helder en heeft nergens pijn. Maar goed is het natuurlijk niet. Ik heb vanochtend één klas naar de aula gestuurd. Daarna had ik een tussenuur, dus ik kon even naar haar toe. De drie uren daarna heb ik wel weer les gegeven, al was ik er met mijn hoofd niet helemaal bij. Na school ben ik niet naar de vergadering van de Straatnaamcommissie gegaan, maar weer naar haar huis (er was wel steeds iemand van de kinderen bij haar).

4 februari 2010

Vanochtend gaf ik een opvoedkundige preek aan een leerling die de laatste weken iets te vaak net buiten de gebaande paden gaat. Ik maakte hem duidelijk dat ik de komende tijd een andere houding van hem verwacht. Hij vatte mijn preek bondig samen in zijn vraag: 'Qua alles?' Jazeker, qua alles!

Tijdens een les aan een tweede klas zaten twee jongens vooraan niet helemaal op te letten. Ze stoorden de les niet, dus ik liet ze maar even. Het ging over dingen waar jongens van een jaar of veertien geïnteresseerd in beginnen te raken. Het ene mannetje overblufte blijkbaar het andere mannetje met een term die hij nog niet kende. Hij was zo beduusd dat hij direct door de klas (keihard) aan me vroeg: 'Bestaat dat echt, meneer, dierenporno?' Daar had ik toch een paar seconden nodig om mijn positie en mijn antwoord te bepalen. Ik maakte er iets van als: 'Jongen, elke afwijking die je kunt bedenken bestaat ook, maar dat soort mensen is natuurlijk wel ziek in het hoofd', waarna ik snel overging tot de orde van de dag.

Er zijn twaalf boeken genomineerd voor het mooiste boekomslag 2010 (het gaat dan uiteraard om boekomslagen uit 2009). Van Studio Jan de Boer is bij de genomineerde omslagen 'Beter' van de lange afstandzwemmer Maarten van derWeijden.

Mark mailt me n.a.v. mijn opmerking over het overlijden van Salinger: 'Een overlijden dat mij meer heeft geraakt – en waar de kranten nauwelijks over hebben bericht – is dat van Dolf Zwerver. De van oorsprong Friese, maar in Utrecht woonachtige kunstenaar, wiens schilderijen in de jaren zeventig en tachtig menig Salamanderpocket sierden en in de afgelopen jaren de bundels van Ingmar Heytze, overleed vrijdag 22 januari na een kortstondige ziekte. Dolf Zwerver is 77 jaar geworden.'

Vanmiddag werd op het Rembrandt College het Veenendaals Kieskompas officieel in gebruik genomen. Het is samengesteld in samenwerking met alle partijen die over een maand meedoen met de lokale verkiezingen. Het is te vinden op http://veenendaal.kieskompas.nl. Ik gaf in een vlot tempo (niet teveel nadenken) antwoord op de dertig vragen en ik was héél benieuwd wat eruit zou komen (je zult twaalf jaar voor de PvdA in de gemeenteraad hebben gezeten en nu te zien krijgen dat je standpunten het best bij de SGP of de VVD passen!). Maar ik kan rustig ademhalen. Hieronder het beeld dat het kieskompas n.a.v. mijn antwoorden geeft:

Ik ben nu wel de rechterflank van de PvdA zo te zien. Dat zal de leeftijd zijn, want voor mijn gevoel zit ik meer op de linkerflank.

Nieuw bij de Veense Schrijvers:
Marrigje Rikken

5 februari 2010

De top-tien van de best verkochte boeken van 2009 is bekend gemaakt. Vooral veel Stieg Larsson. Die loopt postuum binnen (hij overleed in 2004). Herman Koch moet het literaire gehalte van de top-tien waarborgen en Paulien Cornelisse zorgt ervoor dat er nog een 'talig' boek in die top-tien staat. Ik kocht dat boekje onlangs niet, omdat ik het - bladerend in de winkel - zo gemaakt grappig vond. Wim heeft het wel gekocht en raadt me aan het wél te kopen. Misschien doe ik dat nog wel.

	Boek	Auteur	Publicatie in Nederland
1	Mannen die vrouwen haten	Stieg Larsson	2006
2	Haar naam was Sarah	Tatiana de Rosnay	2009
3	Het verloren symbool	Dan Brown	2009
4	Het diner	Herman Koch	2009
5	De verbouwing	Saskia Noort	2009
6	De vrouw die met vuur speelde	Stieg Larsson	2007
7	Gerechtigheid	Stieg Larsson	2008
8	De eenzaamheid van de priemgetallen	Paolo Giordano	2009
9	Taal is zeg maar echt mijn ding	Paulien Cornelisse	2009
10	Het spel van de engel	Carlos Ruiz Zafón	2009

Ik had wat opgezocht in de dikke Van Dale en liep met deel één onder de arm terug naar de sectiekamer Nederlands. Omdat ik even wat aan een collega wilde melden, liep ik een lokaal binnen. Eén van de leerlingen vroeg: 'Is dat een bijbel?' Ja en nee! Niet 'de' bijbel, maar wel 'de bijbel van leraren Nederlands' (in zekere zin).

Op één van de eerste drie dagen van deze week hadden de derde klassen een 'snuffelstage'. Ze moeten een profiel gaan kiezen en oriënteren zich daarom op hun beroepskeuze. Als ze een eerste keuze gemaakt hebben, gaan ze een dag 'snuffelen' op een bedrijf in die sector. Vaak heel leuk voor ze, soms ook heel leerzaam in die zin dat het hélemaal niet met hun verwachting blijkt te kloppen. Van de Seat garage (Vallei auto groep) kreeg ik drie foto's van de snuffelstage. Misschien doen ze dat altijd, misschien deed Hans (chef werkplaats) het ook wel speciaal omdat hij mijn buurman is.

1 bestelling: Willem Brakman, 'Glubkes oordeel & Over het monster van Frankenstein'.

6 februari 2010

Mijn moeder slaapt sinds woensdag bij Peter. Het lopen gaat langzaam vooruit. Zou het toch een beklemde zenuw geweest zijn? We sluiten zelf een lichte tia toch niet uit. Gisterenmiddag waren we bij haar, omdat Joukje naar de tandarts moest. Ik dronk aan het eind van de middag met Peter een Chouffe en daarna een bodempje whisky. Op de fles stond 15 jaar, maar deze fles kwam uit een partij die 35 jaar lang ergens 'vergeten' gelegen heeft. Een hele lekkere whisky.

Ik heb verdorie weer een ingegroeide teennagel. Dertig jaar geleden ben ik daar eens aan geopereerd. Eens, maar nooit weer wat mij betreft. Met de teen in het sodawater, betadine jodium erop (tip van een medische site) en de rand van die nagel masseren (pijnlijk). En nu maar hopen dat dit een operatie kan voorkomen.

Afgelopen donderdag zaten we weer bij elkaar met de commissie 'Gedichten op muren'. Omdat we met Kees Stip begonnen zijn, kiezen we ook voor het vervolg voor light verse. Dat heeft meerdere voordelen: de gedichten hebben op die manier een zekere samenhang, ze zijn ook bij vluchtige lezing te begrijpen (en de meeste passanten lezen vluchtig), we onderscheiden ons op die manier van andere plaatsen waar gedichten in het straatbeeld zijn opgenomen.
Er moeten twee gedichten komen voor het pand van Hein van Schuppen, midden in de Hoofdstraat. Die gevel springt een eind in en heeft zo twee hoge egale zijkanten. Dat vraagt om twee gedichten die een beetje elkaars tegenovergestelde zijn. De ene lees je als je vanaf de Markt komt lopen, de andere lees je als je vanaf de Scheepjeshof komt. Als je recht voor het pand gaat staan, kun je ze allebei lezen. Ik dacht eerste aan een gedicht over 'vrouwen' aan de ene en een gedicht over 'mannen' aan de andere kant. Daar had ik ook al een paar van uitgezocht. Deze week kreeg ik een beter idee. 'Aan Rika' van Piet Paaltjens aan de ene kant en het 'Antwoord aan Paaltjens' van Drs. P aan de andere kant.

Aan Rika Slechts éénmaal heb ik u gezien. Gij waart Gezeten in en sneltrein, die den trein Waar ik mee reed passeerde in volle vaart. De kennismaking kon niet korter zijn. En toch, zij duurde lang genoeg, om mij Het eindloos levenspad met fletsen lach Te doen vervolgen. Ach! geen enkel blij Glimlachje liet ik meer, sinds ik u zag. Waarom ook hebt gij van dat blonde haar, Daar de englen aan te kennen zijn? En dan, Waarom blauwe oogen, wonderdiep en klaar? Gij wist toch, dat ik daar niet tegen kan! En waarom mij dan zoo voorbijgesneld, En niet, als ’t weerlicht, ’t rijtuig opgerukt, En om mijn hals uw armen vastgekneld, En op mijn mond uw lippen vastgedrukt? Gij vreesdet mooglijk voor een spoorwegramp? Maar, RIKA, wat kon zaalger voor mij zijn, Dan, onder helsch geratel en gestamp, Met u verplet te worden door één trein? Piet Paaltjens

Antwoord aan Paaltjens Uw minnedicht bevalt mij niet. Verdwijn, Mijnheer! het is wellicht de kolendamp, Die schade heeft berokkend aan uw brein.. Of anders uw studentengeslampamp. De inhoud van uw fantasieproduct, Mijnheer, heeft mij afgrijselijk ontsteld. Daarom, ik zeg het u onopgesmukt, Wil ik u niet ontmoeten, voor geen geld! Ik wensch niet weer te hooren van uw plan, Dat onwelvoeglijk is, en vol gevaar. Ge noemt uzelven een ontwikkeld man? Ik heet u woesteling en moordenaar! Hier treed wel overtuigend aan den dag, Hoezeer de studie (of de ‘poëzij’) Terstond het menschelijk fatsoen vermag Te doen verkeeren in een woestenij. Met u verplet te worden door een trein? Ik hoop, dat uw dolzinnigheid bedaart Door sober leven, goede medicijn En ook wat minder dichten uiteraard. Drs. P

Overgezet: Remco Ekkers (uitgebreid).

7 februari 2010

Van twee klassen betogen nagekeken en de rapportvergaderingen voor de tweede en derde klassen voorbereid. Daar is het grootste deel van de zondag mee gevuld. Veel kon ik verder vandaag toch niet doen; Lidy heeft de hele nacht over liggen geven. Vandaag ben ik broeder, theebrenger en huisman.

Martijn heeft de cd 'to the Heartland' van Ricky Koole gekocht. Hij liet hem hier vanmiddag even achter (zelf is hij is het kader van de verkiezingscampagne naar buurthuis 'De Til'). Een aantal van de jazzy nummers herken ik nog van het optreden in De Lampegiet van een week of wat geleden. Ze komen - los van het visueel geweld in het theater - rustiger over; meer easy listening, maar het blijft een genot om naar te luisteren. 'House for sale' klinkt nog net zo prachtig. Geen cover, maar een interpretatie. Je herkent de woorden, maar de melodie is totaal anders, waardoor je er weer echt naar gaat luisteren. Bij Margriet Eshuys ging het om een verhuizing. Nu blijkt het om een echtscheiding te gaan! De achtergrond van de keuze van de foto's op het hoesje ontgaat me. Het is niet het beeld dat ik bij Ricky Koole heb (uitgezonderd de foto op de binnenkant).

Zappend kom ik op Geschiedenis24. Een Teleac-uitzending van 'De Romeinen in ons land'. Ik herken die beelden onmiddellijk. Het is een schooltelevisie-uitzending die ik met mijn klassen in het midden van de jaren '80 een paar jaar gebruikt heb. Meer dan twintig jaar geleden (ik had ze op V2000-banden van Philips), maar ik herinner me nog hele gedeelten. 'Nu pikt er op die markt een jongen een appel', dacht ik.... en jawel hoor!

Nieuw op Schrijversinfo: Arij Prins, Franca Treur.

2 bestellingen: knipsels Remco Campert, Dr. A.J.C.M. Gabriels, 'De Heren als Dienaren en de Dienaar als Heer. Het stadhouderlijk stelsel in de tweede helft van de achttiende eeuw'.

8 februari 2010

20 maart is 'Culturele zaterdag' in Veenendaal. Het is een zaterdag in de boekenweek en die Culturele zaterdag zal dan ook vooral op literatuur gericht zijn. Om die reden zal er dan op de bekende plek aan de Kerkewijk een boekenmarkt zijn. Dat is dan de eerste boekenmarkt die niet door mij, maar door dhr. Helder wordt georganiseerd. Ik twijfelde nog of ik mee zou doen (ik vind maart een beetje vroeg voor een boekenmarkt in de buitenlucht). Nu komt er een ander verzoek binnen. Ook heel leuk. De bibliotheek wil op diezelfde zaterdagmiddag de film 'De Avonden' vertonen en vraagt of ik voorafgaande aan de film een inleiding wil houden. Over 'De Avonden', maar daar zou ik ook wat leuke gegevens over de tijd dat Reve in Veenendaal woonde aan toe willen voegen. Dat lijkt me aardiger dan die boekenmarkt. Daar ga ik dus 'ja' op zeggen (al is uit het 'Piet Paaltjens-gebeuren' gebleken dat ik niet echt een publiekstrekker ben).

Elke avond komt een mevrouw aan een keukentafel mij op televisie vertellen dat de indexering van mijn pensioen belangrijk is, omdat ik anders - als ik gestopt ben met werken - misschien wel geen mandarijn meer kan kopen. Heb ik even mazzel: ik lust helemaal geen mandarijnen. Dus ik hoef me over mijn pensioen geen zorgen te maken.

Nieuw bij de 'Veense schrijvers' (met dank aan Constant van den Heuvel):
- W. den Hengst
- R.J. van der Weerd
en
- Dries Koster

1 bestelling: Gerrit Achterberg, 'Eiland der ziel'.

9 februari 2010

De rapportvergaderingen zitten er ook weer op. Vanmiddag heb ik van half één tot half zes zitten notuleren. Dat is een inspannende bezigheid. Ik heb het zo 'gehad' dat ik de campagnevergadering van vanavond afzeg. Ook omdat Lidy nog steeds niet is opgeknapt. Ze geeft niet meer over, maar is nog slap en heeft nog buikpijn. Er schijnt griep te heersen.

N.a.v. de bestelling knipsels van Remco Campert heb ik die knipsels op jaar geordend en in plastic mapjes gedaan. Die heb heb ik daarna opgeruimd in een kartonnen archiefdoos. Hetzelfde heb ik met de knipsels over Harry Mulisch gedaan. Vanavond ben ik met de knipsels over Gerard Reve bezig. Daar voeg ik dan meteen de knipsels over Reve uit Cuijk aan toe. Door de dikke mappen zo uit de twee archiefkasten te halen, maak ik in die kasten plaats voor nieuwe knipsels. Op die manier hoop ik het totaal voorlopig op twee archiefkasten te kunnen houden (plus daarbovenop dan die kartonnen archiefdozen).

Werkend aan die knipsels van Reve ben ik meteen begonnen aan de voorbereiding van mijn verhaal over 'De Avonden' op 20 maart.

Ik haat Vinkenoog niet, maar ik word er telkens dodelijk beroerd van als ik die piepende aalscholver weer een hele dag moet aanhoren over zijn evangelie, dat niets is dan lucht en leugen. (Gerard Reve, NRC, 14-10-1967)

Die uitspraak blijkt een gevolg te zijn van een handgemeen dat beiden hadden op een dichtersfestival in Leeuwarden. Ook daarover kwam ik in de stapel een knipsel tegen. De vechtersbazen blijken van elkaar gescheiden te zijn door C. Buddingh'!

2 bestellingen: H.J.A.Hofland, 'Opmerkingen over de chaos', Susanne Stöcklin-Meier, 'Een handvol natuur. Knutselen en spelen met natuurlijk materiaal'.

10 februari 2010

Lidy was nog te slap om vandaag op Tygo te passen. Vanochtend kon hij op het kinderdagverblijf terecht. Daar haalde ik hem even na tweeën op en vanmiddag heb ik op hem gepast/met hem gespeeld.

'Boekblad' viel weer in de bus. Enthousiast word ik ook van dit nummer niet, al vind ik hem leesbaarder dan de vorige. Er staat een vrij uitgebreid overzicht in van de bestverkochte boeken van 2009 (in ieder geval veel meer dan een top-10). Opvallend bij de eerste vijftig:

13. Maria Mosterd, Echte mannen eten geen kaas
15. Kluun, Komt een vrouw bij de dokter
17. Heleen van Royen, De mannentester
19. Simone vande Vlugt, Herfstlied
20. Esther Verhoef, Alles te verliezen
22. Tommy Wieringa, Caesarion
25. Youp van 't Hek, Omdat jij mijn beste vriend bent
26. Francine Oomen, Hoe overleef ik (zonder) dromen?
29. Maria Mosterd, Bindi
30. Robert Vuijsje, Alleen maar nette mensen
33. Marion Pauw, Daglicht
34. Lucie Mosterd, Ik stond laatst voor een poppenkraam
36. Martin Bril, Mijn leven als hond
39. Esther Verhoef, Close-up
40. Kluun, Klunen
41. Arthur Japin, De overgave
43. Kluun, De weduwnaar
48. Suzanna Jansen, Het pauperparadijs

Dan valt het aandeel van de literatuur me eigenlijk nog mee (en dan noem ik de chicklit gemakshalve ook maar literatuur). Kluun en de dames Mosterd lopen aardig binnen dit jaar. van deze vijftig boeken heb ik er vijf in huis. Ik heb er ook vijf van gelezen (en dat zijn niet dezelfde als die ik in huis heb). Op mijn lijstje van boeken die ik nog wil lezen staan uit deze lijst 'De vrouw die met vuur speelde', 'Het diner', 'Caesarion' en 'Alleen maar nette mensen'.

Vanavond heb ik mijn workshop voor brugklassers over het christendom zitten voorbereiden. Drie kwartier is erg kort voor een totaaloverzicht. Ik ga eerst maar eens begrippen die ze kennen inventariseren op het bord en zal daar dan proberen een verhaal van te maken. Verder wil ik dan geen monoloog van ruim een half uur houden, maar vooral proberen met ze in gesprek te komen. Ik neem een stapeltje bijbels (in meerdere talen) en gezangenboeken mee. Ik ben benieuwd.

Overgezet: Rouke Broersma (uitgebreid), Johan Brouwer.

3 bestellingen: Kees Stip / Drs. P, 'Drie levens van Blekebeen / Sven de bevijder', Donner-Ree, 'Donner-Ree, Polemiek en tweekamp. Schaakbulletin', Anthony Storr, 'De kracht van het alleen zijn'.

11 februari 2010

De 'workshop' over het christendom in B1h liep erg leuk. Al is gastles een betere benaming dan workshop. Ze wisten heel veel woorden te noemen m.b.t. het christendom. Met die woorden als uitgangspunt kon ik mijn verhaal wel kwijt. Het was vooral aardig dat ze lopende mijn verhaal vragen bleven stellen en dat er regelmatig bij kinderen plotseling een kwartje viel: 'Oh, is dat dáárom'. Aan het eind van de les gaf de collega/mentor van de klas aan er zelf ook nog wel wat van geleerd te hebben.

De auto is naar de garage geweest voor een controle/kleine beurt na één jaar. Al voor twaalf uur belden ze dat het klaar was. Ik dacht bij een nieuwe auto geen kosten te hebben, maar zo'n standaardcontrole blijkt al meer dan tweehonderd euro te kosten. Dat valt me eigenlijk wel een beetje tegen. Een nieuw pollenfilter van een tientje of vijf. En dat moet dan zeker elk jaar?

Mijn tweede klassen schrijven een betoog over een vorm van dierenleed. Veel zeehondjes, dierenproeven, legbatterijen en vissenkommen. Eén leerling beschrijft het afslachten van olifanten voor het ivoor. Ze heeft het consequent over slachttanden. Ik vrees alleen dat het geen woordspeling van haar is.

4 bestellingen: 3 x 'Tirade', 2 x 'Literatuur', Louis Paul Boon, 'Memoires van de Heer Daegeman, Joan Helen Zéguers, 'Traject''.

12 februari 2010

Modeverschijnselen zie je op een school snel voorbijkomen. Momenteel lopen de modebewuste leerlingen in spijkerbroeken waarvan het kruis ongeveer tussen hun knieën hangt. Het lijkt me niet makkelijk lopen.

Vanmiddag zijn we met een groepje collega's wezen biljarten. De souplesse is er bij mij wel af. Het is meer dan vijfentwintig jaar geleden dat ik het regelmatig deed. We speelden een spelletje snooker, tien over rood, pool, driebanden en nog een keer pool. Omdat ik vrij hard stoot (ik hoor mijn vader daar nog over mopperen) gaat poolen mij het best af. Het was leuk en wat mij betreft ook wel voor herhaling vatbaar.

Mijn moeder is gisteren naar een specialist geweest en die heeft vastgesteld dat het wel degelijk een tia is geweest. Dat is dan verdorie een blunder van de huisarts die haar niet meteen naar het ziekenhuis heeft gestuurd en het eerst maar eens een weekje wilde aanzien. Nu pas, anderhalve week later, krijgt ze bloedverdunners en volgende week moet ze een dag naar het ziekenhuis voor verder onderzoek. Wij beredeneerden met ons boerenverstand dat een tia het meest waarschijnlijk was en zo'n doorgestudeerde meneer wuift dat weg. Je zou een klacht indienen.

1 bestelling: John van Duyn Southworth, 'De geschiedenis van de wereld. Van stenen tijdperk tot atoom-eeuw'.

13 februari 2010

Van half elf tot half vier stond ik vandaag voor de PvdA bij een marktkraam in de Hoofdstraat. De mensen zijn nog niet met de verkiezingen bezig, dat werd wel duidelijk. Veel afwerende gebaren en veel verbaasde blikken. Natuurlijk kwamen er ook mensen op de pennen, de winkelwagenmuntjes en de ballonnen af en een enkeling verzamelde folders van meerdere politieke partijen. Die waren er overigens lang niet allemaal. De PvdA, het CDA en D66 hadden een marktkraam en de SP liep met folders door het dorp. De andere partijen wachten blijkbaar op iets warmer weer, want koud was het wel! We haalden een paar keer koffie bij de MacDonalds, al was het maar om er de handen aan te warmen.
Ik heb met bewondering naar Abdennour staan kijken. Die jongen is een meester in dit werk. Hij spreekt de langskomende Marokkanen aan, maakt een praatje, geeft een folder, praat maar door, geeft uit zijn linkerjaszak al pratende een balpen aan zijn gesprekspartner, praat maar door en haalt dan ook nog een ballon (hij weet blijkbaar of ze kinderen hebben) of een winkelwagenmuntje uit zijn andere jaszak. Er valt geen onvertogen woord, er is nauwelijk stemverheffing en vriendelijk gaan ze weer uit elkaar. En het werkt. Bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen haalde 'Appie' in zijn eentje anderhalve zetel binnen.

Tussendoor ging ik me vandaag ook even opwarmen in 'De Lampegiet'. In dit theater én in jongerencentrum 'Escape' is vandaag en morgen het Amateur Festival. Koren, toneelgroepen, bands, schoolorkesten, schooltoneel en nog veel meer is er deze dagen gratis te zien. Martijn zit in de organisatie en alles wijst erop dat het een geslaagd festival is geworden. Vanavond zijn we in de grote zaal wezen kijken. We zagen een stukje van 'De leeuwenkoning' van het CLV, 'Alles is liefde', het locatietoneel van het Rembrandt College en het koor MoorSound. Tot mijn verrassing begeleidde mijn collega-docent Hans dit koor op de vleugel. En dat deed hij heel knap. Zo zijn er altijd weer dingen van directe collega's waar je geen weet van hebt.

Yasmina el Haddad reageerde vandaag via de mail op de 'Veense schrijvers-bladzijde' die ik over haar maakte. Ze was er door vrienden op gewezen en had een paar aanvullingen voor me. Ze is van Marokkaanse afkomst, geboren in Rhenen en getogen in Veenendaal. Ze zat op het Rembrandt College en was de winnares van de El Hizjra-prijs 2005 voor gedichten voor het gedicht ‘Afrikaanse continentale overpeinzingen en onstuimigheden in midden augustus’ in de categorie poëzie 19-25 jaar. Ik heb ooit op een gedichtendag een gedicht van haar voorgelezen bij de start van een gemeenteraadsvergadering.

14 februari 2010

Valentijnsdag. Ik heb daar niets mee. Op school hebben leerlingen elkaar vrijdag - via de leerlingenraad - rozen kunnen geven. Een hoop gedoe, soms leuk, maar het heeft mij te veel nadelige kantjes. Het is een beetje een populariteitsmeting: 'Hoeveel rozen heb jij gekregen?' en ik ben ervan overtuigd dat sommige rozen niet aardig zijn bedoeld, maar in feite een pesterij zijn. Als ik dat voor het zeggen had, werd die rozenactie afgeschaft.

Vanmiddag waren we bij Peter, eigenlijk natuurlijk bij mijn moeder, die daar nog steeds logeert. Ze loopt weer redelijk, maar gaat dinsdag in het ziekenhuis voor de zekerheid helemaal door de tia-contole-molen. Jan was er vanmiddag ook, met kind en aanstaande vrouw. Het was daardoor een gezellig middag/avond en verder heb ik dus vandaag weinig uitgevoerd.

2 bestellingen: E. Nakken-Rövekamp, 'Elseviers gezinskookboek, Cor Bruijn / Arie Pleysier e.a. (samenstelling), 'Het boek voor de jeugd'.

15 februari 2010

Vanochtend reed er een auto dwars door het schoolhek. De bestuurder moest uitwijken, raakte de macht over het stuur kwijt, knalde tegen een boompje voor het hek (het boomje ging in drie stukken), draaide om zijn as en ramde dwars door het hek heen. De bestuurder van de Mercedes kwam er zonder kleerscheuren af. Achterin de auto zat iemand (waarschijnlijk zonder gordel) die op een brancard en met een nekkraag om uit de auto werd gehaald. Als het boompje en het hek er niet gestaan hadden, was de auto zo het schoolplein op geschoten, waar op dat moment ook leerlingen liepen!

De dag stond vandaag op school in het teken van de actie Alpe d'HuZes. Enkele docenten, leerlingen en ouders gaan later dit jaar proberen een paar keer tegen de beroemde berg op te fietsen. Met dat fietsen vragen ze aandacht en geld voor de kankerbestrijding. Rondom dat fietsen vinden er dit jaar op school allerlei acties plaats, allemaal met het doel geld op te halen. Het streefbedrag is € 30.000,--. Thomas Zijlma, schrijver van het boek '37 nietjes', waarin hij vertelt over zijn strijd tegen de kanker, was de hele dag op school en hield voor alle jaarlagen een inspirerend verhaal. Nadat ze zijn verhaal hadden gehoord en vragen aan hem mochten stellen, gingen de hogere klassen mogelijkheden verzinnen om geld te verzamelen. Ik deed dat - omdat de mentor vandaag ziek was - met V3a. In groepjes brainstormden ze en maakten een plan. Daarna verdedigde elk groepje het plan voor de hele klas. Tenslotte moest er één plan gekozen worden. Het werd een mini-kermis, waarin veel van de andere ideeën ingepast konden worden. Het kostte me een paar uur, waarop ik niet gerekend had, maar het was de moeite waard. Het is weer eens een hele andere manier om met zo'n klas om te gaan.

2 bestelling: Hollands maandblad 342, knipsel Bernard Sijtsma, W.F.M. Ahoud e.a. (red.), 'De Gelderse leeuw'.

16 februari 2010

Tijdens het milieuproject ging ik met mijn groep op excursie naar het informatiecentrum in Veenendaal-Oost. Nu begint men daar met de bouw van het energiehuis en dat moment markeert men door onze tweede klassen gratis de voorstelling 'De wereldwachter' aan te bieden. Een beetje als - iets verlate - afsluiting van het milieuproject.

Hij speelde de voorstelling vandaag twee keer. De eerste keer reageerde de zestig leerlingen enthousiast en werd de voorstelling daardoor bijna hilarisch. De tweede groep was veel afwachtender, bovendien dacht hij dat een meisje een jongen was en dat vond de groep leerlingen duidelijk niet prettig. Het was voor Clown Chagi die tweede keer dan ook veel harder werken. Het verliep verder wel goed, maar het is interessant om te zien hoe bij dezelfde voorstelling de interactie de ene keer heel anders verloopt dan de andere keer.

Eén keer per jaar lees ik in mijn klassen wat nummers van Jeroen van Merwijk, uit zijn bundel 'Wat zijn de vrouwen groot'. Ik pas mijn voorlezen wat aan aan de klas waar ik voorsta. Wel doe ik altijd 'Wat zijn de vrouwen groot' en 'Het anti-kattenlied'. Soms vul ik dat aan met 'Er moeten nieuwe dieren komen', 'Alle mannen moeten dood' of 'Dat tuig uit Nieuwegein'.

Veel dingen zijn soms minder leuk, bijvoorbeeld menstrueren
Of een been kwijt bij een ramp en dan een jaar revalideren
Met het in onbinding zijnde lichaam van een walvis copuleren
Maar niets is zo afschuwelijk als kinderen uit Almere

Tenslotte lees ik dan 'Het leven is kut'. Ze vallen van verbazing van hun stoel: een docent die in twee minuten tijd een keer of veertig 'kut' zegt. Ik probeer ze bewust te maken van hun onbewuste gebruik van dat woord en zeg er ook bij dat dit mag omdat het kunst is. Als ze in de gang dat woord gebruiken, spreek ik ze er gewoon op aan!

't Leven is kut
't Leven is kut
En we gaan maar door, dat is het idiote
't Leven is algeheel, totaal, volslagen en volledig kut
En is 't een keer niet kut dan is 't klote

Ter voorbereiding op mijn lezing over 'De Avonden' bestelde ik vanavond via Boekwinkeltjes:
- Gerard Reve, 'De Avonden' (2001, 49e druk, fascimile-uitgave van manuscript en typoscript)
- Sjaak Hubregtse (samengesteld door), 'Tussen chaos en orde. Essays over het werk van Gerard Reve'

Twee bestellingen: P. de Zeeuw J. Gzn., 'De gondelier van Venetië', Meindert H.M. Marijs (samenstelling), 'Rotterdam in Beeld - een selectie uit het weekblad Groot-Rotterdam 1923-1940'.

17 februari 2010

Op woensdagochtend loop ik een rondje met de hond van Suzanne voordat ik naar school ga. Vanochtend zijn de eksters extreem luidruchtig. Hebben ze honger? Of kondigt dit nu toch een eerste begin van de lente aan. De eenden lijken de winter ook zat te zijn. Ze zitten langs de kant van het water van de Nijhofflaan. 's Zomers vliegen ze er massaal vandoor als de hond nadert. Nu blijven ze rustig op de kant zitten kleumen. Zijn ze verzwakt, of hebben ze eindelijk doorgekregen dat de hond toch aan de andere kant van het hek blijft?

In mijn tweede klassen geef ik vandaag een SO-tekstverklaren. De toets eindigt met vijf vragen naar hun eigen mening over het gelezene. Annemijn steekt aan het eind van de les haar vinger op: 'Meneer, mag je liegen?'. Ze heeft een antwoord gegeven met daarin het verhaal dat ze over dit onderwerp een film heeft gezien. Die film heeft ze verzonnen. Is dat liegen? Ik heb haar gezegd dat ze zich bij dit soort toetsen mag afvragen wat haar docent wil lezen in het antwoord en dat het soms verstandig is dat antwoord (of zo'n soort antwoord) dan ook maar te geven. Leer ik ze nu liegen? Ik help ze in ieder geval van hun onschuld af. En zo zetten ze kleine stapjes op weg naar de volwassenheid.

De post bracht twee boeken van de ECI. Ik moet er daar dit jaar toch weer een paar bestellen en dit zijn twee boeken die ik gelezen wil hebben:
- Herman Koch, Het diner
- Franca Treur, Dorsvloer vol confetti

Ik houd erg van boekjes met aforismen. In een doos van Dries zit 'Ervaren is zien met je hart' van Paul van den Bergh. Een paar van zijn Aforismen:

Veel mensen verstaan onder luisteren:
wachten tot de ander ophoudt met praten.

 

Bij een discussie gaat het er niet om
wie gelijk heeft,
maar om de sfeer waarin inzicht groeien kan.

18 februari 2010

Vanmiddag was er nog een 6VWO-examen literatuur waar ik als tweede docent bij aanwezig was. Als boek waar de leerling het liefst over wilde praten, noemde ze 'Eindelijk de zee' van Thomas Verbogt. Een verrassende keuze, want zoveel wordt hij door leerlingen niet gelezen. Ze vertelde dat ze het een prachtig boek vond en dat ze goed met de hoofdfiguren mee kon leven. Ze vond alleen de uitgebreide natuurbeschrijvingen niet zo prettig om te lezen.

Rouke Broersma stuurde me drie boeken uit de Feinetbibliotheek: - Célestin Freinet, Minet - C. Freinet, De Moderne school - Rouke Broersma en Freek Velthausz, Petersen & Freinet. Het zijn mooi uitgegeven paperbacks. Het kinderboek 'Minet' lijkt me vooral interessant voor de echte Freinet-liefhebbers en in die zin vooral historisch interessant (waarmee ik voorzichtig zeg dat het als kinderboek niet zoveel voorstelt). De andere twee boeken, één van Freinet zelf en één over Freinet zijn onderwijskundig zeker interessant. Een school die helemaal uitgaat van de ideeën van Freinet lijkt me moeilijk uitvoerbaar, maar onderdelen ervan zijn zeker inpasbaar in het huidige (basis)onderwijs en dan met name het lerend ontdekken (niet in je opnemen wat anderen bedacht hebben, maar zelf handelend en experimenterend zoeken en ontdekken én daar met anderen over communiceren).

Vanavond zette ik nog een stapeltje boeken van Jeanette te koop. Het boekje 'Van Aap tot Zet' van Mensje van Keulen blijkt gesigneerd en voorzien van een toepasselijke opdracht:

Ik twijfelde aan de handtekening, maar op internet vond ik een vergelijkbare opdracht (in hetzelfde handschrift) en ook een vergelijkbare handtekening. Dit is dus echt het handschrift van Mensje van Keulen.

2 bestellingen: B.Groult, 'Een eigen gezicht', Simon Carmiggelt, 'Alle kattenverhalen', 'Morgen zien we wel weer', 'Later is te laat', 'Een toontje lager' en 'Klein beginnen'.

19 februari 2010

Gisteren kreeg ik van de moeder van een leerling twee dozen boeken. Van alles wat. Een klein gedeelte zal ik wegdoen omdat die boeken beschadigd zijn. Het grootste deel is best verkoopbaar. In eerste instantie viste ik eruit:
- Victor de la Montagne, Gedichten
- Yvonne Keuls, De tocht van het kind
- Stijn Streuvels, De rampzalige kaproen
- Heere Heeresma, Geef die mok eens door, Jet!
- Tony de Ridder, Van den Akker
- Rudyard Kipling, Het weeshuis
- Graham Greene, Mogen we je man even lenen?

In de bijkeuken hangt een klein elektrisch kacheltje voor de winterse bijverwarming. Onlangs gaf dat kacheltje de geest. Lidy wilde vanmiddag bij de Praxis een nieuw kacheltje halen. Dat viel tegen, want - uiteraard - zijn die kacheltjes de afgelopen periode flink verkocht. Veel bijzonders hadden ze niet meer. Bij het kringloopcentrum ertegenover kocht Lidy drie vaasjes en ik wat boeken:
- Clark Accord, De koningin van Paramaribo
- Henk van Woerden, Moenie kyk nie
- Olaf J. de Landell, Probleem in Aerdenberg
- Rick de Leeuw, De laatste held
- Joost Zwagerman, Kroondomein
- Midas Dekkers, Poot

20 februari 2010

Het kabinet is gevallen en ik ben ziek. Ik denk overigens niet dat er een oorzakelijk verband is. De val van het kabinet leek me onvermijdelijk. De oorzaak lijkt me te liggen bij de debatten van drie jaar geleden. Balkenende maakte Bos op een uiterst onfatsoenlijke wijze uit voor draaikont en leugenaar. Zulke beschuldigingen krijg je een keer als een boemerang terug. Dat is dan nu gebeurd. Het wordt wel spannend om te zien waar in de komende dagen de zwarte piet zal komen te liggen. Als het gunstig uitpakt kan Bos Martijn (met zijn vierde plek op de lijst) wel eens aan een raadszetel geholpen hebben.
Ik werd vanmorgen wakker met hoofdpijn, nam twee aspirines en stond om half elf aan de marktkraam van de PvdA. De reacties waren heel positief én heel negatief, maar toch het meest positief. We kregen nogal eens te horen: 'Ik twijfelde of ik nog op de PvdA zou stemmen, maar nu doe ik het weer'.
Mijn hoofdpijn ging niet over en om één uur lag ik weer in bed, waar ik deze dag niet meer uitgekomen ben.

21 februari 2010

De afgelopen anderhalve week ben ik aan de 'Veense schrijvers' niet toegekomen. Constant mailt me vandaag weer wat aanvullingen (ik moet er wel aan denken hem ergens in het boek te bedanken). Gelukkig is het nu vakantie en vind ik hopelijk de tijd om daar ook mee verder te gaan. Al moet ik wel vaststellen dat deze vakantie bij voorbaat goed gevuld is: hypotheekafspraak bij de bank, De Amazing Stroopwafels in de Lampegiet, laatste campagnevergadering PvdA, informatiebijeenkomst voor de verkiezingsdag op het gemeentehuis, een flinke stapel correctiewerk, schrijven van de nieuwe lesbrief 'Gedichten op muren', voorbereiden lezing over 'De Avonden' en ook nog wat klusjes in huis (bel rapareren, afzuiger in het toilet vernieuwen). Kortom: de week zit alweer aardig vol.

Lidy is met Martijn naar de verjaardag van Frank. Ik heb me aangekleed, maar mijn darmen gaan nog zo tekeer, dat ik toch maar niet mee ben gegaan.

Nieuw op Schrijversinfo: C.E. Pothast-Grimberg (n.a.v. een boek uit de deze week gekregen dozen):

22 februari 2010

Nu het niet meer sneeuwt, is het regenachtig druilerig. Dat is ook niks. Wel blijkt onder de sneeuw het voorjaar doorgezet te hebben. In de voortuin bloeien de krokussen en langs de weg zie je allerlei 'katjesbomen' in bloei staan.

We hebben vannacht voor het eerst het Olympisch schaatsen gevolgd. Van twaalf uur tot tegen tweeën. Het is toch vakantie! De 1500 meter voor vrouwen was spannend en werd gewonnen door Irene Wust. De bewegende streep op het ijs, die de tijd van de snelste rit tot dan toe weergeeft, maakt het geheel nog spannender. Een mooie technische aanvulling.

Bij verkiezingen is YouTube tegewoording ook een bruikbaar medium. Er staan nu een eerste een tweede PvdA-Veenendaal-flimpje op. In het eerste filmpje sta ik aan de kraam met Ed te praten.

Ik rommel vanochtend met kranten en knipsels. Het mooiste citaat staat vandaag op de voorpagina van de Gelderlander: 'Tranen met Tuitert'. Het ergste citaat is de kop van een interview met schrijfster Susan Smit in het AD: 'Ik ben niet zo van de pyjamabroek, ik schrijf in een gezellig rokje'. Een artikel met zo'n kop lees ik al niet meer en het voorspelt ook weinig goeds over de lectuur die uit dat gezellig gerokte schrijven voortkomt.

In Reusel weigerde pastoor Buyens de hostie aan prins Carnaval omdat deze openlijk homoseksueel is (stiekem mag blijkbaar). Daarom kwamen gisteren tientallen openlijk homoseksuelen (gewapend met een roze driehoekje) naar de mis. De pastoor trok daarop de hele communie in. Al jaren zitten vooraan in de kerken echtbrekers, overspeligen, inbrekers en witteboordencriminelen. Zij krijgen in de hele wereld de hostie uitgereikt door kinderverkrachtende priesters, maar nu wordt er ineens een streep getrokken. En wie is er nu gek?

Pa gaat woensdag voor een dag of tien naar Marbella. Ik mag hopen dat ik negentig word en er dan ook nog zo even tussenuit ga! We gingen vanmiddag even koffie bij hem drinken. Het was al weer een week of wat geleden dat we hem gezien hadden. We deden op weg naar huis boodschappen bij de Coop in de beruchte wijk Terwijde. Een grote en hele nette winkel. We namen dan ook iets meer mee dan de bedoeling was. De aanbiedingen waren in ieder geval voordelig (de diepvries-vissoep bijvoorbeeld). De croissants die ik kocht voor morgenochtend waren wel iets duurder dan ik gewend ben.

Martijn had een USB-stick met muziek bij zich. Die draaiden we in de auto. Er stond o.a. De Herman van Veen-100 op. Het viel bij de nummers die ik hoorde onmiddellijk op dat ze opnieuw ingezongen waren. Dat is niet altijd een verbetering. 'Fiets' is erop vooruitgegaan. Maar van 'Rozegeur en maneschijn' is weinig overgebleven. Voor mensen die veel lp's en cd's van hem hebben is dit een aardige aanvulling, maar als je denkt een grote verzamel-CD te kopen, zal het toch tegenvallen dat je de bekende nummers in een andere uitvoering gekocht hebt.

23 februari 2010

De boekverslagen van V3 zijn nagekeken. Ze moesten een recensie schrijven en ik ben niet tevreden over de resultaten. Maar ik moet eerlijk zijn en de oorzaak bij mezelf zoeken. Vanwege tijdgebrek heb ik ze de opdracht thuis laten maken én heb ik gewoon te weinig instructie gegeven. Er moest een synopsis in de recensie zitten én een gemotiveerde beoordeling met minstens vier soorten argumenten (realistische, emotionele, morele, structurele, intentionele of formele). Dat hebben ze allemaal wel, maar ze geven apart een samenvatting, apart wat informatie over de schrijver en apart hun oordeel. In een goede recensie is dat nou juist allemaal opgenomen in één lopend verhaal. Ik moet ze wat goede recente recensies laten zien en dan bij het volgende boek (over een week of zes) nog maar eens dezelfde opdracht geven.

Ze lazen nu (het mocht voor de laatste keer nog een jeugdboek zijn):
- Kader Abdollah, De reis van de lege flessen
- Remco Campert, Het leven is vurrukkulluk
- Caja Cazemier, Te snel
- Anne Frank, Het Achterhuis
- Bobje Goudsmit, De ijzeren maagd
- Evert Hartman, De voorspelling (3x)
- Evert Hartman, Gegijzeld
- Joost Heyink, Obsessie (2x)
- Theo Hoogstraten, Blind date (2x)
- Theo Hoogstraten, IJzige poppen
- Theo Hoogstraten, Last minute
- Tim Krabbé, Kathy's dochter
- Marga Minco, Het bittere kruid
- Saskia Noort, De eetclub
- Anne Provoost, Mijn tante is een grindewal
- Simone van der Vlugt, Schijndood
- Helen Vreeswijk, Chatroom
- Helen Vreeswijk, Loverboys (4x)
- Helen Vreeswijk, Overdosis (2x)

We hebben weer meer muizen in huis dan me lief is. Ze lopen in de keukenkastjes en ze lopen op zolder. Lidy is - vakantieklusje - de voorste zolderkamer aan het opruimen, op zoek naar bewaard speelgoed (een houten hond aan een touwtje). Ze haalt ook spullen tevoorschijn die we vanmiddag maar gelijk naar de stort gaan brengen. Tussen de dozen staat een muizenval. Die was een week of wat geleden ineens weg. Het is duidelijk waarom! Daar is een muis met zijn poot in vast komen te zitten. Hij of zij is ermee in een hoekje gekropen en heeft de hele muizenval om de poot heen weggeknaagd. Ongelooflijk. De korreltjes plastic liggen in een enorme hoeveelheid rond de val. Het beest moet geen tanden meer over hebben gehad.

Nieuw op Schrijversinfo, Frans Budé (na enige malen emailcontact met Budé).

Handschrift Frans Budé

Voor de (alweer) laatste campagnevergadering ben ik even bij mijn moeder langs geweest. Die is vandaag voor het eerst sinds haar tia weer alleen thuis. Het gaat eigenlijk wel gewoon goed met haar, al loopt ze niet meer zo parmantig kwiek als een maand geleden. Ze loopt nu als iemand van 76, maar dat is dan ook.

1 bestelling: Rem Ananikyan, 'Veravan a guide'

24 februari 2010

Kramer verliest schlemielig de tien kilometer. Kemkers vergist zich en stuurt hem de binnenbaan in waar dat niet moest. Ik merk dat ik meer met Kemkers te doen heb dan met Kramer. Die jongen begint wat eigenwijs over te komen. Die kan hiervan leren. Al moet ik toegeven dat hij vrij snel na de race op een uiterst professionele manier de pers te woord stond. Op internet circuleren vanochtend al allerlei grappen en knip- en plakwerk. Op televisie en in de kranten lijkt het hele gebeuren een soort nationale ramp. Het doet mij weinig. Ik heb een grotere kater als Feijenoord verliest (maar heb daardoor ook wel wat ervaring in dit soort gevoelens).

Woensdag is oppasdag. De afgelopen nacht heeft Tygo ook bij ons geslapen. Vanochtend ging ik lekker met hem in bad. Hij vindt dat heerlijk, spattert er op los en vindt vooral de spuitende douchekop prachtig. Van enthousiasme schoot hij een keer onder water. Ik ben meer geschrokken dan hij. Als Lidy hem aan het aankleden is, gaat ze op het toilet zitten met Tygo op schoot. Op dat moment laat hij zijn plas lopen! Lidy's hele broek nat.

Ik heb de eerste vier hoofdstukken van 'Dorsvloer vol confetti' gelezen. Het boek bevalt me wel. Het is geschreven vanuit de belevingswereld van een twaalfjarige die alles als logisch en natuurlijk aanneemt. Alles is zoals het is. Vanuit die kijk op het leven beschrijft ze het christelijke boerengezin op Walcheren. De tale Kanaäns is ruim aanwezig, alsook de Zeeuwse streektaal. Die combinatie maakt het tot een interessant geheel. Daarbij schrijft Franca Treur ook nog mooie zinnen:

Koeien gaan voor. Zij zijn eerder geschapen dan degenen die ze moeten melken. (blz. 11)

Dat had een zin van Koos van Zomeren kunnen zijn, in de periode dat hij met koeien bezig was.

Het probleem met woorden is dat je er, als je ze eenmaal hebt uitgesproken, geen vat meer op hebt.
Ze zijn losgelaten, vrij om te gaan en te staan waar ze willen. (blz. 26/27)

In huis is de geur van boter karakteristiek voor die van de kamers die door alle gezinsleden worden gebruikt. Niet de boter die je bij de SRV-wagen koopt, en zeker niet de valse substantie in plastic kuipjes, die alleen zo heet omdat de hagelslag erop blijft liggen, maar die verder geen enkel merkteken draagt van ware zuivel.
Nee, de geur van uit onvervalste melk gekarnde roomboter, vet als jonge haring, smeuïg als heidehoning en, wanneer ze een dag gestaan heeft, sterk als de kloten van een eenjarige ram. Die geur verspreidt zich over de gehele ruimte, en is tegelijk onmiskenbaar één en uniek. De geur van 'niet werken maar zwoegen'. (blz. 32)

Dit boek zal de eerste weken even blijven liggen. Ik moet 'De Avonden' herlezen en daarbij wat secundaire literatuur over Reve doornemen, ter voorbereiding van mijn lezing. Waarom zijn dingen toch altijd minder leuk als ze 'moeten'? Zelfs als dat 'moeten' van jezelf afkomt.

Vanmiddag was er een instructiebijeenkomst voor stembureauleden. Bert had bijna twee uur nodig om de hele uitleg met ons door te nemen. Bij de vorige verkiezingen was legitimeren voor het eerst verplicht. Nu moeten mensen, als ze een volmacht bij zich hebben, ook een kopietje van een paspoort o.i.d. van de volmachtgever bij zich hebben. Dat is eigenlijk wel zo logisch, maar het kan gedoe geven als mensen het niet wisten (het staat overigens wél op de stempas). Verder moet er steeds meer geturfd en bijgehouden worden. Hoeveel mensen zich melden met een ongeldige stempas bijvoorbeeld. Dat moet genoteerd worden 'voor de statistieken'. Het wordt wel weer een lange dag. Om 6.30 uur moet ik op het gemeentehuis wezen om de stemtrommel en de sleutels op te halen. Het stembureau is open tot 21.00 uur en daarna moet er nog met de hand geteld worden. dat kan maar zo tot na elf uur duren. Tussendoor heeft ieder stembureaulid een paar uur pauze, maar het is hele zit.

1 bestelling: Jan Brokken, 'De moordenaar van Ouagadougou'.

25 februari 2010

Een rommeldag. Opruimen op de studeerkamer. Tulpenbollen poten (wat laat i.v.m. met alle sneeuw van de afgelopen tijd). Lege flessen wegbrengen. Knipsels intikken. Op weg naar de supermarkt viel de enorme hoeveelheid molshopen me op. Niet overal, maar waar ze liggen, liggen ze op enkele tientallen centimeters van elkaar af in zeer grote hoeveelheden.

Nieuw op Schrijversinfo: Jacob Vredenbregt.

Overgezet: Willem van Toorn (uitgebreid).

4 bestellingen: John Kennedy Toole, 'Een samenzwering van idioten', Gerrit Kouwenaar, 'de tijd staat open, De Vrije Academie. Een unieke kunstinstelling, Vrij Nederland, themabijlage 10-10-1987', Max Ehrlich, 'In de greep der verleiding'.

26 februari 2010

Vanochtend hadden we een gesprek over onze hypotheek bij de Rabobank. Ik had veel vertrouwen in die bank, maar dat is de afgelopen periode - met alle gedoe rond hun Opmaat-hypotheek - snel minder geworden (het zijn net zulke boeven als de rest). Onze hypotheekperiode loopt in augustus af. We wachten nog maar even tot de zomer en gaan zeker ook bij andere hypotheekverstrekkers om informatie vragen.

Van half één tot twee uur stond ik met Jos en Gerard voor de PvdA op de markt op het Bruïneplein. Martijn en Abdennour waren in die tijd met folders naar de moskee (het vrijdaggebed). Het regende af en toe en mede daardoor was het niet erg druk. We maakten ook een praatje met enkele marktkooplui. Die hebben het de afgelopen winter niet breed gehad. Met al die sneeuw waren de markten stil en ook nu nog is het erg rustig. Om twee uur nam ik daarom maar tien harde broodjes en vijf potjes krokussen mee naar huis.

Ter voorbereiding op de lezing over Gerard Reve kocht ik van de site met aanbiedingen van uitgeverij Lubberhuizen twee boeken over Reve, plus nog drie andere boeken:

• Wim Wennekes, Jezus Maria! Van het Reve van het Violet en van de Dood
  
• Hans Hafkamp, Ik haat Amsterdam... Amsterdam is een gedoemde stad. Een literaire wandeling door het Amsterdam van Gerard Reve
  
• Marcellus Emants, Brieven aan Gonne Loman-van Uildriks
  
• Jos van Waterschoot, Van hooggeleerde heren, opstandelingen en pornografen. Een wandeling door de geschiedenis van de boekhandel in Amsterdam
  
• Bob Frommé, Er kan een enkele harde tussen zitten. Columns over taal & letteren
  

Dat laatste boek blijkt gesigneerd te zijn, wat wel apart is voor een boek dat rechtstreeks van de uitgever komt.

Nieuw op Schrijversinfo: Arnold Heumakers (na wat mailcontact met Heumakers). De bladzijde over Wim Huijser is op Schrijversinfo van 'Veenendaal' naar 'Bibliogriafieën' gepromoveerd. Ik zie op deze bladzijde ineens dat bovenaan de bladzijde het trema in 'bibliografieën' op de verkeerde 'e' staat! Dat is dan op alle bladzijden zo en ik kan dat niet met één handeling veranderen; dat moet per bladzijde. Dat ga ik niet ineens doen, maar ik zal het aanpassen als ik toch op een bladzijde bezig ben (er is nog niemand die het gezien heeft, of in ieder geval heeft nog niemand me erop gewezen).

Via Boekwinkeltjes verkocht ik vandaag 'Wat is creativiteit?' van S. Dresden. Dat boek had ik te koop staan voor € 0,00. Het moest € 10,00 zijn. Ik heb de koper gemaild dat € 0,00 natuurlijk een tikfout was en hem het boek aangeboden voor € 6,00. Dat is goedkoper dan elk ander aanbod op Boekwinkeltjes. Hij mailt terug: 'Geen probleem. € 6.00 vind ik alleszins redelijk.'

27 februari 2010

Volgens de weersverwachting zou dit de mooiste dag van de week worden, maar het is alweer miezerig en mistroostig. Het 'voorjaar' van de voorjaarsvakantie is een beetje mislukt.

De boeken die gisteren binnenkwamen - en dan met name die over Gerard Reve - zijn wel ongeveer wat ik ervan verwachtte. Een prettige verrassing is het boekje van Bob Frommé (pseudoniem van Jos Bloemkolk). Ik ben geen Parool-lezer, anders had ik hem gekend. In 'Er kan een enkele harde tussen zitten' staan columns die hij over taal & letteren voor het Parool schreef. Hij schrijft prettig en durft in zijn columns stelling te nemen. Vóór Gerard en Karel (van het) Reve, vóór Carmiggelt en Elsschot, vóór Nabokov en Kafka. Tégen Nooteboom, A.F.Th. en Mulisch. Ook tégen Paul Theroux, die teveel kennis etaleert in zijn ogen. Dat deel ik met hem. Ik ben een paar keer aan die reis- en treinboeken van Theroux begonnen, maar ik kom er niet doorheen. Een paar citaten uit het boekje:

Het wonderbaarlijke is niet dat je af en toe door de ogen van Carmiggelt kijkt. Dat overkomt je vaker bij grote schrijvers als je ze net gelezen hebt. Het wonderbaarlijke is dat dat carmiggeltiaanse als het ware losstaat van wat zich in je eigen schedel afspeelt: de werkelijkheid is soms carmiggeltiaans. Nederland is voor een niet onaanzienlijk deel persoonlijk eigendom van een bijna zeventigjarige man met vele rimpels en een treurige oogopslag. (blz. 12)

Als je bekende Nederlanders moet geloven, hebben ze op hun vakantiereizen zoveel literaire meesterwerken bij zich, dat ze een boekenkist mee moeten slepen waar Hugo de Groot in heen en weer kan lopen. (blz. 17)

Oompje Bies! Wat je zelf ook beweren mag, je bent waarachtig geen overtollig mens. Bedenk toch dat er personen zijn die erg veel van je boeken houden. Ik ken zelfs iemand - ik noem hier zijn naam niet, want ik ben het zelf - die vindt dat de helft van zijn boekenkast weg kan vanwege twee verhalen die zich in jouw werkkamer afspelen: 'Reis door mijn kamer' en 'Bewogenheid en paradijs'. Dat zijn mooie verhalen vadertje! Nee, we hoeven niet naar Port Churchill of Parijs om een mens te zijn. (blz. 19)

Ik ben een boer in het diepst van mijn gedachten. Maar ik ben gelukkig niet de enige. (blz. 23)

Als ik tegen Lidy zeg: 'Heb ik je recentelijk nog medegedeeld dat ik je innig liefheb?' kijkt ze me glazig aan. Als Van Morrison zingt: 'Have I told you lately that I love you?' is dat een prachtig nummer en snapt iedereen wat hij bedoelt!

Overgezet: Renate Dorrestein (nieuw boek 'De leesclub' toegevoegd)

2 bestellingen: Jaap van der Zwan, 'De dag dat het manna viel', 'Een bundel gedachten. N.V. Uitgevers-maatschappij W.E. Tjeenk Willink 1838-1963'.

28 februari 2010

Van Frans Budé kreeg ik, per post, drie van zijn boeken, uit waardering voor de bladzijde over hem op Schrijversinfo. Bijzonder aardig!
- Frans Budé, Een huis in de grond (bibiofiel, 350 ex.) (2003)
- Hans Groenewegen en Marc Kregting (redactie), Men raakt elkaar geruisloos aan. Voor Frans Budé (2005)
- Sander Philippen, Ter plaaste (tekst en gedichten van Frans Budé bij foto's van Sander Philippen) (2006)
Het laatste boek is een prachtig uitgegeven boek met zwart/witfoto's. Frans Budé fotografeert zelf ook, maar levert hier het commentaar bij foto's van een ander.
De dichtbundel 'Een huis in de grond' is van deze drie boeken het meest intrigerend, door het verhaal erachter. In de tuin achter zijn huis in het Jekerdal in Maastricht vond Frans Budé in 1976 menselijke botten. Het bleken resten te zijn van Franse militairen, gesneuveld tijdens het beleg van Maastricht in 1673. In het voorjaar van 2003 heeft de archeologische dienst van de gemeente Maastricht de skeletten opnieuw opgegraven en onderzocht. De overblijfselen werden na afloop van het onderzoek weer 'bijgezet' in de tuin. De gedichten ontstonden vanaf 1976. Het mooi uitgegeven boekje met gedichten en foto's verscheen in 2003.

Gebeente

Het graf komt los uit aarden zegels,
de boom werpt schaduw af, legt zich tegen.
Hoe over de grond vlekken strijken,

vluchtig springen, hartstochtelijk op zoek.
Het scheppen een terugkeer, de tijd opnieuw.
Al het licht dat over hun schouders valt,

onze ogen die aan hen vreten, over het wit
gebeente gaan. En nooit meer aan te raken
het landschap, wegrollend, in hen afgedaald.

Wij met hen mee, het licht in de kamer aan
en uit, mijmeren bij het draaien van de wind.

(Frans Budé, Een huis in de grond, blz. 21)

Vanmiddag zag ik samen met Lidy de 'Amazing stroopwafels' met hun nieuwe programma 'Van eigen deeg' in De Lampegiet. Het was een heerlijke middag. Het enthousiasme en het speelplezier spat er nog altijd van af. Een mix van bekende nummers (Het vak, Zwart Nazareth, Oude Maasweg, Ik ga naar Frankrijk, Zwemles), nieuwe(re) nummers (Wit Nazareth, Ontspan je, Alcohol, Slobozia aan de Prut, Veerman bij de Kandelaar, Oerknal) en verzoeknummers (Kees, Radijs, Ome Kobus, Geld maakt gelukkig). Bij de verzoeknummers blijkt dat de drie toegevoegde muzikanten niet het hele repertoire beheersen, maar erg is dat niet. Het brengt juist een aardige afwisseling in het geheel.

Deze week stond er een recensie van de nieuwe CD (met dezelfde titel als deze toernee) in de Volkskrant. Zeer positief .. en terecht. Patrick van den Hanenberg schrijft:

Wim Kerkhof is een van de meest onderschatte componisten/tekstdichters van Nederland, en The Amazing Stroopwafels is een van de meest onderschatte bandjes.

en

Kerkhof schittert vooral in de weemoedige, historisch verantwoorde liedjes die teruggaan naar de jaren vijftig en zestig. In die categorie valt het romantische Ford V8, met fraaie mandoline ondersteuning van Rens van der Zalm. Prachtig is ook Schip in de dijk over schipper Arie Evegroen die in februari 1953 het gat in de Schielandse dijk dichtte door zijn graanschip precies in het stroomgat te laveren, waardoor miljoenen mensen in Zuid-Holland veel leed bespaard is gebleven.

De voorstelling duurde van drie uur tot na vijven. We zouden - vast voor zijn verjaardag, dinsdag is hij druk met de verkiezingscampagne - bij Martijn gaan eten. Daarom gunden we onszelf geen tijd om na afloop een CD van de Stroopwafels te kopen (die verkopen ze na de voorstelling vanaf het toneel). Vanavond heb ik de laatste twee CD's daarom maar bij Bol.com besteld. Een paar euro duurder, maar dat moet dan maar. Ik ben het met Van den Hanenberg eens dat het lied over die Ford prachtig is en dat etiket geldt wat mij betreft ook voor het nummer 'Veerman bij de Kandelaar' van de vorige CD.

Nieuw bij de 'Veense schrijvers': Marco Verloop, Geurt van Hardeveld, Hans Bakker, R. Loonstra, Kirsten Benschop.

Nieuw op Schrijversinfo: Michel van der Plas.

Door naar maart 2010