14 februari 2015

Bekenden informeerden, via de mail of 'live' of er problemen waren. Onbekenden mailden dat ze het jammer vonden dat ik gestopt was met schrijven:

Toevallig ben ik op uw site gekomen - via van ’t Reve - Veenendaal - Schrijversinfo enz. Ik moet zeggen dat ik nog steeds geniet van uw weblog en zal het betreuren indien U echt gaat stoppen. Na uw griepje moet u nog maar eens een poging wagen. Groeten en succes

jammer dat je zo abrupt bent gestopt met je weblog, al snap ik je besluit omdat je het gevoel kreeg dat het 'moeten' werd. Misschien kan ik je twijfel nog wat verder voeden door te zeggen dat het jammer is je 'avonturen' niet verder te kunnen volgen. Het ga je goed en wie weet komt er toch een vervolg!

Dank voor je antwoord! (Ik zat, omdat ik je blog toch met meer nieuwsgierigheid was gaan volgen dan ik vond dat passend was, wel even te aarzelen: is het je vader, je vrouw, zijn het je kinderen, de kleinkinderen, die ‘’stoorden’’!) Gelukkig ben je weer op de been.

Dat is bijzonder aardig en het trekt me door mijn twijfel heen. Ik wil nu alleen voorkomen dat het hier noteren van zaken een 'moeten' wordt. Daarom sta ik mezelf toe af en toe een dag over te slaan en stop ik ook met 'vaste rubrieken'. Wel blijf ik de op die dag bij mij bestelde boeken noteren. Ik merkte dat ik dat miste; als handeling én als naslagwerk.

Afgelopen woensdag was er in het Cultureel Café (dit jaar in 'Het witte paard') de verkiezing van de nieuwe stadsdichter. Er hadden zich acht dichters aangemeld (wat me niet tegenviel) en de drie genomineerden lazen woensdagavond elk drie gedichten voor, waarna de jury een keuze maakte.

Christiaan Abbing	Joyce Willemse	Wilco van Doorn

De keuze viel op Joyce Willemse. Ik mocht zelf (bij wijze van afscheid) enkele gedichten voorlezen: de twee kindergedichten die ik vorig jaar schreef én een (verse) vertaling van 'First we take Manhattan' van Leonard Cohen. Daarna mocht ik de nieuwe stadsdichter gelukwensen / toespreken.

Bij de voorstellen die ik destijds deed voor het stadsdichterschap in Veenendaal zat ook het na de twee jaar 'in functie' uitbrengen van een boekje met de meest geslaagde 'stadsgedichten' van de betreffende stadsdichter. Dat idee heeft men opgepakt. Op de eerste foto heb ik het boekje in de hand. Het betreft hier een dummy. Ik mag de komende week die gedichten zelf nog uitzoeken!

Leonard Cohen schrijft prachtige teksten. Ik betwijfel alleen of er écht naar die teksten geluisterd wordt door zijn fans. Men luistert naar zijn stem, naar de achtergrondzangeressen, naar de melodieën, naar de muziekinstrumenten.
Eén van zijn mooiste nummers vind ik 'First we take Manhattan'. Een Amerikaan heeft twintig jaar gevangen gezeten omdat hij 'het systeem van binnenuit heeft willen veranderen'. Nu is hij vrij. Hij zit vol haat en wil terugslaan: 'First we take Manhattan, then we take Berlin'. Bij die zin denk ik momenteel meer aan een terroristische aanslag van moslim-extremisten. Dat zou ook in Veenendaal kunnen gebeuren, want ook hier zitten moslim-jongeren vol boosheid (en vast ook haat).
Vanuit die gedachte heb ik dit nummer herschreven. Een pakweg twintigjarige jongen zit met zijn vriendin op een stalen bankje op station Veenendaal-centrum (niet echt een romantisch plekje) en hij vertelt haar dat van hun liefde niets terecht kan komen. Hij heeft een andere - jihadistische - keuze gemaakt:

They sentenced me to twenty years of boredom For trying to change the system from within I'm coming now, I'm coming to reward them First we take Manhattan, then we take Berlin I'm guided by a signal in the heavens I'm guided by this birthmark on my skin I'm guided by the beauty of our weapons First we take Manhattan, then we take Berlin I'd really like to live beside you, baby I love your body and your spirit and your clothes But you see that line there moving through the station? I told you, I told you, told you, I was one of those Ah you loved me as a loser, but now you're worried that I just might win You know the way to stop me, but you don't have the discipline How many nights I prayed for this, to let my work begin First we take Manhattan, then we take Berlin I don't like your fashion business mister And I don't like these drugs that keep you thin I don't like what happened to my sister First we take Manhattan, then we take Berlin I'd really like to live beside you, baby ... And I thank you for those items that you sent me The monkey and the plywood violin I practiced every night, now I'm ready First we take Manhattan, then we take Berlin Ah remember me, I used to live for music Remember me, I brought your groceries in Well it's Father's Day and everybody's wounded First we take Manhattan, then we take Berlin

Ze hebben me m’n paspoort afgenomen Omdat ik vrijheidsstrijder wilde zijn Dan vecht ik hier wel verder, voor mijn dromen Eerst pakken we de Hoofdstraat, daarna Albert Heijn Ik ga nu voor de tweeënzeventig maagden Die niet vragen, waar mijn voorhuid toch kan zijn Ik laat nu mijn wapen voor me spreken Eerst pakken we de Hoofdstraat, daarna Albert Heijn Ik had echt met je samen willen leven Maar ik zal geen vader voor je kind’ren zijn Zie je die trein daar in de mist verdwijnen Ik zeg je, ik zeg je, ik zeg je: dat ik zó verdwijn Ach ik wilde naar de havo, maar dat zat er echt niet in Wél voor mijn blonde vriendje en al snel was ik te min ‘k Denk dat die meester mijn eerste slachtoffer zal zijn Eerst pakken we de Hoofdstraat, daarna Albert Heijn Zelfs m’n huis in ’t Schrijverspark is afgebroken Het leek er eventjes Mosoel wel, in ’t klein Die beelden blijven op mijn netvlies spoken Eerst pakken we de Hoofdstraat, daarna Albert Heijn Ik had  echt met je samen willen leven… Ik haat ze voor de ‘hulp’ die ze me gaven De straathoekwerker had geen medicijn Ik ga hem, samen met mijn jeugd begraven Eerst pakken we de Hoofdstraat, daarna Albert Heijn Ze kennen me, de lichtgetinte rapper ze kennen me, ik mocht hun dealer zijn Ik ben uitgedeald, kom mijn beloning halen Eerst pakken we de Hoofdstraat, daarna Albert Heijn

3 bestellingen: Gust Gils, 'Verbanningen', Anne Cameron, 'Dochter van Kopervrouw', 'Spiegel Historiael' (11e jaargang, nr. 7/8, juli/aug 1976).

15 februari 2015

'De laatste roker' van Willem Frederik Hermans heb ik in etappes uitgelezen. Het is een aan te raden boek. Omdat het losse, essayistische stukken zijn, is in etappes lezen geen enkel bezwaar.
Nog één keer een citaat:

'Beste jongens', zei een oude eens tegen zijn zoons, 'geluk, dat is tevreden zijn met wat je hebt.'
'Of iemand daarin slaagt, hangt van twee dingen af, papa', antwoordde de oudste zoon, 'van wat hij is en van wat hij heeft.'
En de jongste zoon zei: 'Dat is een hele goeie raad, pappie. Waren de meeste mensen maar tevreden met wat ze hebben! 't Zou het leven van degenen die graag nog wat meer willen hebben, zoveel eenvoudiger maken.'

De laatste weken heb ik wat teleurstellende ervaringen met het veilen van boeken op Catawiki. Ik heb de boeken die ik er aanbood (atlassen, boeken over Zuid-Afrika) bijna voor niets weggegeven. Aanstaande woensdag is er een speciale Lucebert-veiling. Daar heb ik een archiefdoos met 120 knipsels ingebracht. Als die ook weinig opbrengt, stop ik - denk ik - met Catawiki. Als dat wel wat wordt, ga ik er meer mappen met knipsels aanbieden.

Bovenstaande kop staat op de voorpagina van 'Trouw' van dit weekend. Ik vind 'opgeschrikt' geen gezicht; het is toch een sterk werkwoord. 'Onze Taal' geeft aan dat het beide mag, maar dat 'opgeschrokken' de voorkeur verdient.

Voor mijn gevoel heb ik de laatste tijd veel aan mijn diverse 'Boekwinkeltjes' toegevoegd. Dat is ook een voordeel van dit weblog: op 18 augustus 2014 noteerde ik de aantallen. Daar zet ik de huidige aantallen achter:

Raban	4850	5496
Uitverkoopbak	3189	3472
Boekenweek	235	287
Kronkels	540	549
Stafkaarten	19	170

Waarbij wel bedacht moet worden dat er in die tussentijd ook nog eens een paar honderd boeken zijn verkocht!
Nog 26 boeken erbij en ik heb er 10.000 bij Boekwinkeltjes te koop staan.

Tussen de op te ruimen rommel kwam een teamfoto van school tevoorschijn van augustus 2004/2005. Er staan 84 collega's op (wat waren we een stuk jonger). Daarvan werken er intussen 35 (!) niet meer bij ons en van die 35 is bij 3 collega's overlijden de reden daarvan.

16 februari 2015

Een jubileum: Slijterij Het Plein, Residence Rhenen en Van Wees organiseren al tien jaar een whiskydiner. Ook dit jaar twee keer: vorige week maandag en vanavond. Het diner én de whisky's waren weer uitstekend:

Op hout van whiskyvaten gerookte pulled pork met gemarineerde rode kool.	Bunnahabhain 2005 (46%) Yn Kerrin
Tartaar van kalf met mayonaise van spek. Gebakken bloedworst met cranberry-zuurkool. Salade van gepocheerde zalm met ingemaakte prei.	Benromach 10 years (43%)
Crème van pastinaak met schuim van truffel en krokantje van coppa di parma.	Tamdhu 2005 (60,3%) The Ultimate
Combinatie tussen gegrilde striploin en langzaam gegaarde kalfswang, mousseline met walnoten en jus van aceto	Longmorn 1968 (55,4%) Gordon & MacPhail Reserve
Roomijs van amarene kersen met crunch van bourbon en hazelnoten. Tarte tatin van peer met saus van babbelaar afgemaakt met whisky. Taartje van pure chocolade met crème anglaise en witte chocoladekrullen.	Edradour 2003 Portwood (46%)

Al een aantal jaren help ik (samen met Peter) Jan met het schenken en ronddelen van de whisky's en de laatste vier (?) jaar lees ik voor of na het hoofdgerecht een paar gedichten voor. Dit jaar las ik de gedichten die ik ook bij het Cultureel Café voorlas én ik daagde mezelf uit met de opdracht om tijdens het eerste diner rijmwoorden te vinden op de Schotse whiskymerken. Sommige waren snel gevonden, andere vereisten wat denkwerk:

Bij Bunnahabhain is het maar net hoe je het uitspreekt:

Weet je wat ze mij vanavond gav'n
Het Pleins heel eigen Bunnahabnain

of:

Bunnahabhain
Lussik 24/7

Benromach was snel gevonden (en schatplichtig aan Kees Torn):

Ik denk dat het aan mijn vrouw lag
Je krijgt geen koppijn van Benromach

Tamdhu was lastig, zeker omdat ik aanvankelijk dacht dat er een 'p' in zat: Tampdu:
En ik bleef een beetje hangen in mijn eerste - onnette - associatie bij tampdu:

Het voorkomen van gonoroe
Is altijd weer een heel gedoe
Mijn jongeheer speelt kiekeboe
Als ik zo'n rubber om mijn tampdu

De eerste avond las ik:

Het is gewoon een ramp hoe
Er geen donder rijmt op Tamdhu
Maar dat interesseert me echt geen reet
Dan rijm ik wel op Ultimate

Na een paar dagen piekeren werd het:

Als ik de mosterdsaus over de ham doe
Denk ik: Ook hierbij lust ik wel een Tamdhu

Op Longmorn had ik al snel:

Wat wil je: mais en daarvan popcorn
Doe mij maar gerst en daarvan Longmorn

En ook de Edradour was een inkoppertje:

Ik voel mij gauw twee dagen ouwer
Na één dag zonder Edradour

Overdag las ik enkele van de gedichten aan twee van mijn H3-klassen voor. Eén leerling zei: 'Meneer, u moet rapper worden.' Ik beschouw dat maar als een compliment.

3 bestellingen: Heidi Smits, 'Een meeuw in nood', Marijke van Bokhoven, 'De eendenkooi', Zadie Smith, 'Witte tanden'.

17 februari 2015

De leerlingen van B2d hebben een klasgenoot verzonnen. Als er een stoel leeg blijft, dan zit Ellis daarop. En de hele klas weet dat. Toen ik dat doorkreeg, zocht ik snel op YouTube Smokie op: Who the fuck is Alice. Mijn leerlingen kenden dat nummer niet, maar brulden uit volle borst mee: 'Alice ... Alice ... Who the fuck is Alice.' Ze vonden de kleding en de haardracht wel typisch jaren zeventig (het origineel is uit 1976, de 'who the f*-versie' is uit 1995, maar ik denk dat de beelden van de originele versie zijn. Dat hebben ze dus goed gezien).
Na deze lesonderbreking van drie minuten hadden we een kort gesprek over de Nederlandse en de Engelse schrijfwijze van deze meisjesnaam en daarna gingen ze weer braaf aan het werk.

18 februari 2015

Ik lees met veel genoegen 'Kom hier dat ik u kus' van Griet Op de Beeck. Het boek heeft (letterlijk) twee delen. Het eerste deel is in 37 hoofdstukjes geschreven vanuit een jong meisje dat haar moeder verliest in een auto-ongeluk en een stiefmoeder krijgt, waarna een niet bepaald ideale gezinssituatie ontstaat. De kindergedachten zijn zéér geloofwaardig én humoristisch opgeschreven. In het tweede deel (42 hoofdstukjes) is het meisje een jonge vrouw geworden. Ook mooi, maar minder verrassend dan het eerste deel. Wel blijft ze prachtige zinnen schrijven, deze staan allemaal op bladzijde 213:

Charlie zegt dat alle mensen een blinde vlek hebben, een streepje onwetendheid over alle manieren waarop ze zichzelf stokken in de wielen steken zonder dat te beseffen.

Een oude man zit op een muurtje, hij duwt zijn gestrekte handen tegen de zijkanten van zijn gezicht, alsof hij bang is dat het uit mekaar zal barsten, alsof hij tranen die niet zomaar willen komen er eigenhandig uit probeert te persen, als verslagenheid geen woord was maar een beeld, dan zag het er misschien wel zo uit.

Ik wou dat op een dag, gewoon opeens, alle angst op was, zoals het warme water als ik heel lang heb gedoucht, maar dan overal en voor iedereen.

Ik las bij een groot denker dat een mens niet moet proberen om gelukkig te zijn, maar wel om interessant te zijn, ik dacht: wat jammer dat hij denkt dat het met kiezen is.

3 bestellingen: Karen Blixen, 'Out of Africa', Leo Vroman, '...ik zoen soms een blaadje... Van en over Leo Vroman', P.H. Muller (samensteller), 'De dichter vertelt. Een bloemlezing vertellende en beschrijvende poëzie'.

19 februari 2015

Vannacht kwam ik er - lezend in 'Kom hier dat ik u kus' - achter dat het boek uit drie delen bestaat (1976-1978 / 1991 / 2002) . Ik heb u gisteren dus een onwaarheid verteld.

Vandaag zat in H3 een meisje haar nagels met een grote rode stift te kleuren. Ik vertelde haar dat men dat gewoonlijk met lak doet en ik raadde haar af om haar lippen op die manier rood te maken. Wie had gedacht dat ik ooit nog eens een vijftienjarig meisje make-upadviezen zou geven?

De Lucebert-knipsels hebben op Catawiki € 40 opgebracht. Dat is net niet genoeg. Als ik ze had verkocht via Raban, hadden ze zeker zes keer zoveel opgebracht. Maar ja..... als .... Zo hard verkopen die knipsels daar niet en geld is geld. Ik ga het dus toch nog maar eens met de knipsels over een andere schrijver proberen.

2 bestellingen: Arthur Japin, 'De droom van de leeuw', Peter Hintzen, 'Confrontatie met Japan (Philips versus Akai/Sony e.a.)'.

20 februari 2015

In alle drie mijn H3-klassen was er vandaag een so grammatica. Mijn klacht blijft hetzelfde: Ze lezen niet goed en daardoor doen ze niet wat er staat. Opdracht 1 is: Juist of niet juist? Streep het foute antwoord door. Als ze een paar minuten bezig zijn, loop ik door de klas en ik zie omcirkelde goede antwoorden en ook onderstreepte goede antwoorden. Ik besluit er tóch wat van te zeggen: 'Dames en heren, ik zie dat sommige leerlingen erg slecht kunnen mikken. Zij willen het foute antwoord doorstrepen, maar komen dan met hun pen onder dat antwoord terecht. Maar ik ben de beroerdste niet; ik zal zo'n onderstreept antwoord beschouwen als het foute antwoord.' Onmiddellijk schieten er een paar leerlingen in de stress: 'Nee, nee, met het onderstreepte antwoord bedoel ik het goede antwoord!'
Ik leg ze nog maar eens uit dat ze góed moeten lezen en moeten dóen wat er staat. Of moet ik er soms elke keer achter schrijven: 'Hé lul, heb je het goed gelezen?' Volgens Kuno zou dat wel helpen!

Je moet je boeken af en toe ook een uitstapje gunnen. Alle gorgelrijmen uit mijn boekenkast zijn op vakantie bij Arvid en Loes. Hun twee dochters zijn met die gorgelrijmen bezig. Ze plaatsten een foto van de boeken op hun tafel op Facebook:

Die poster is overigens ook helemaal niet verkeerd.

21 februari 2015

Voor mij ligt de 'Vrij Nederland' van deze week. De literaire oogst is mager: een recensie van 'Harem' van Ronald Giphart (ik beschouw dat dan maar - ruimhartig - als literatuur), columns van Arnon Grunberg en Stephan Sanders en de literaire kroniek van Carel Peeters (over Karl Philipp Moritz - Duits en nooit van gehoord).
Waar zijn de tijden van de - prachtige - literaire bijlagen van 'Vrij Nederland'? Als het je om de literatuur te doen is, koop dan niet de 'Vrij Nederland' (€ 5,95). Voor € 0,25 meer heb je op zaterdag én de boekenbijlage van 'de Volkskrant' én die van 'Trouw'.

Jaren geleden kocht ik (via Marktplaats) tien mappen met het (losbladige) 'Kritisch Lexicon van de Nederlandstalige Literatuur na 1945'. Op de omslag staat het iets korter: 'Kritisch literatuur lexicon'. Ik heb het af en toe gebruikt om een bladzijde voor Schrijversinfo (af) te maken. Nu heb ik besloten om de mappen compleet door te werken, alle schrijversbladzijden ermee aan te vullen en dan de hoofdstukken apart op Boekwinkeltjes aan te bieden. In zijn geheel wordt de serie wel vaker aangeboden (prijzen rond de € 100,00), maar verzamelaars van een bepaalde schrijver zullen de hele serie niet kopen, maar wellicht wél (hoop ik) de bladzijden (van ca 10 tot ca. 30) over hun lievelingsauteur. Hetzelfde ga ik doen met de elf mappen 'Lexicon van literaire werken' die ik onlangs via Catawiki kocht.

22 februari 2015

Soms sterft de mensch aan het leven,
nog eer hij gestorven is aan den tijd.
(F. Bordewijk, De korenharp, blz. 33)

Ik herlees 'De korenharp' van F. Bordewijk. 'Karakter' en 'Bint' worden nog wel gelezen, maar of dat met zijn andere werk ook gebeurt? Ik ben er niet zeker van. Toch is dat werk ook de moeite waard, misschien minder vanwege de kracht van de verhalen, maar zeker vanwege de schoonheid van zinnen en woorden. Hier, op bladzijde 69: 'De muur is stekelig, onoverkomelijk beschervetopt.' Dat is toch prachtig! Je moet er even over nadenken, maar dan ze je die muur voor je, met ingemetselde glasscherven op de bovenrand: onoverkomelijk beschervetopt!!

We kijken naar PSV-Dordrecht. Op die reclameborden met wisselende tekst (langs het hele veld) verschijnt de tekst: 'De nieuwe JAKO catalogus 2015 is uit'. Dat betekent dat er nu dus al een oude JAKO catalogus 2015 is. Dat lijkt me sterk. Ik vermoed dat de nieuwe JAKO catalogus uit is. Ik vermoed ook dat de JAKO catalogus 2015 uit is.

1 bestelling: Paul Gallico / Agatha Christie / Sinclair Lewis, 'Het verschrikkelijke antwoord'.

23 februari 2015

Vakantie is een periode waarin je niet mag werken en in plaats daarvan 's ochtends naar het oeverloze gewauwel van Loretta Schrijver moet luisteren.

Vanmiddag wezen winkelen in 'het dorp': V&D (koffiebonen, cadeautjes), Hema (lakens, cadeautjes), Houtbrox (klerewinkel voor Lidy) en Zeldzaam (ik had wel een Chouffe verdiend). Wat me vooral bijgebleven is, is het enorme aantal leegstaande panden, ook in Veenendaal dus.

Steeds meer jongeren komen na gebruik van pillen tijdens dansfeesten in het ziekenhuis. Dat zou wat mij betreft niet vergoed moeten worden door de ziektekostenverzekering. als je zulke pillen slikt tijdens een 'feest', neem je bewust dat risico.

Als het whiskydiner één van mijn kleine genoegens is, dan is een avond met Gert een andere.

1 bestelling: Anne Provoost, 'Vallen'.

24 februari 2015

Lidy wilde een A5-notitieblok. Voor dat soort dingen is tegenwoordig de Action de aangewezen winkel (sorry boekhandelaar). Dan ga ik graag even mee; om naar de luisterboeken te kijken, maar er landt wel meer in het karretje: een uitschuifbaar en knikbaar zaklampje (hebbedingetje), honingdropjes, een wandklokje voor onder de overkapping. Gekochte luisterboeken (38 cd's voor € 15,92, hoe kan het?):
- Jan Wolkers & Rik Zaal, Jan Wolkers op Texel. In het voetspoor van Jac. P. Thijsse (radiodocumentaire) (1 cd)
- Midas Dekkers leest Rood, een bekoring (5 cd's)
- P.F. Thomése leest De weldoener (9 cd's)
- Hard gras Live (2 cd's)
- Simone van der Vlugt, Op klaarlichte dag (6 cd's)
- Simone van der Vlugt, De reünie (6 cd's)
- Simone van der Vlugt, Blauw water (4 cd's)
- Tatiana de Rosnay, Het appartement (5 cd's)

En dan bracht de post ook nog de nieuwe cd van Bob Dylan: 'Shadows in the night', van Bol.com, samen met een verjaardagscadeau voor Tygo. Dat is nog van de cadeaukaart van mijn kerstpakket.
Al met al is het een luisterrijke middag.

En nog meer post (van weer een andere postbode, maar daarover een andere keer): 'De Parelduiker' en 'Boekenpost'. Het is een beetje jammer dat die tegelijk op de mat ploffen. Het genoegen is zo minder groot dan wanneer ze gespreid binnen vallen.
Boekenpost is inhoudelijk een stuk beter dan de vorige keren: C. Buddingh', Marten Toonder, A. Moonen, en dan ben ik nog maar op bladzijde 18 (van de 66).
De Parelduiker: Hans Keilson, Multatuli, Arthur van chendel, de Berliner Beobachter, W.A.M. de Moor en een veelbelovend eerste artikel (van een serie van drie) over Groningse schrijvers.

Ik begon mij een weinig zorgen te maken over het kleine aantal bestellingen van de afgelopen dagen, maar ziedaar: vandaag 7 bestellingen: Simone de Beauvoir, 'De druk der omstandigheden', Cees Nooteboom, 'De omweg naar Santiago' (bestelling weer geannuleerd), F.E. Newing / Richard Bowood, 'Het weer', L. De Garde Peach, 'Christoforus Columbus', Theo Kars, 'De vervalsers of de Opkomst en Ondergang van het bediendenwezen', knipsel Elisabeth Eybers, Keniz Mourad, 'De tuin van Badalpur'.

25 februari 2015

Aan het eind van de ochtend gingen we met de jongens naar de Eekhoeve. Dat is een boerenlandwinkel/kinderboerderij/theehuis bij ons in de straat. We hadden gehoord dat er biggetjes waren. We begrepen nu dat er twee dood waren geboren en dat de zeug er één kort na de geboorte heeft doodgedrukt, maar er waren er nog steeds een heleboel. We zagen ook honderden kuikentjes, een pauw, schapen, paarden, eem pony, koeien, konijnen en dan vergeet ik vast ook nog het één en ander. In het theehuis (dat er nog niet zo lang staat) was het boordevol lunchende gasten. Het draait goed daar!

Een telefoontje van een meneer uit Amsterdam: 'Ik heb een vrij grote brievenbus. Daar past het door mij bestelde boek best doorheen. U hoeft er dus geen € 6,95 op te plakken.' Tja. zo werkt dat niet. Op het postagentschap hebben ze een plastic 'pasgleuf'. Als het pakje daar niet doorheen past, moet er € 6,95 betaald worden en dat heeft met de grootte van de brievenbus niets te maken. De beste man is hoogstverbaasd: 'Wij hebben in de hele straat onze brievenbussen moeten vergroten, van de post!'

Vanmiddag heb ik een kleine twee uur in het huis van Suzanne gezeten. Er zou vanmorgen een nieuwe wasmachine bezorgd worden. Dat werd uiteindelijk vanmiddag en tóen moest ze werken. Ik vond het niet erg. Er liggen vier grammaticatoetsen om na te kijken en thuis heb ik steeds wat anders te doen (ik ben net een leerling). Wachtend bij Suzanne had ik niets anders te doen en ik kreeg bijna twee van de vier toetsen af.

Vandaag kocht ik 'Liefs van Annie: de mooiste brieven van Annie M.G. Schmidt' (2011). Veel brieven aan haar moeder, haar man en haar zoon, maar ook incidentele brieven aan Jan Greshoff, J.W.F. Werumeus Buning, A. Roland Holst, Sal Tas, Frans Halsema, Gerard Reve, Hella S. Haasse, Geert van Oorschot en elf brieven aan Fiep Westendorp. Die namen heb ik gezien bij het doorbladeren. Gelezen heb ik de brieven (uiteraard) nog niet. Ik heb het bestaan van de brieven (in dit boek) wel gelijk vanmiddag vermeld op de diverse bladzijden van Schrijversinfo.

7 bestellingen: knipsels C.J. Aarts en knipsels Elsschot, Godfried Bomans, 'Adviezen van een oude rot & ander sportief proza', 'De Vrije Katheder' (zesde jaargang, No. 19, 13-09-1946), Justus Perthes, 'Taschen-Atlas', Angeles Encinar, 'Palabras palabras', Renate Rubinstein, 'Over de liefde', Tony Hillerman, 'Heksenwerk'.

26 februari 2015

Twee biertjes kan ook teveel zijn, of ze kunnen verkeerd vallen. Vannacht om 00.15 uur stond ik in mijn blote kont met mijn benen in de mouwen van mijn pyjamajas. Maar gelukkig weet niemand dat.

Februari, als de dagen
Langer worden, mooier ook
Als je al na weinig weken
Stuit op je salarisstrook
(Ivo de Wijs, Februari, Vroege vogels verzen, blz. 18)

Het bovenstaande versje heb ik altijd leuk gevonden en Ivo de Wijs heb ik 'hoog zitten', dus die geloof ik op zijn woord. Vandaag dacht ik over dit versje na en het blijkt - in mijn geval - toch niet te kloppen. Mijn salaris wordt op of rond de 25e uitbetaald. Tussen 25 januari en 25 februari zitten 'gewoon' 31 dagen. Dus op deze salarisstrook stuit ik niet 'na weinig weken'. Het salaris van maart krijg ik daarentegen wél na een periode die een paar dagen korter is dan de andere elf!

Het gedicht 'De mus' (Tjielp, tjielp, tjielp enz.) van Jan Hanlo roept nog altijd reacties op. Het hangt als muurgedicht in Veenendaal op de muur van Vögele (wat op zich al een aardig grapje is). Uiteraard vinden mensen dit 'geen gedicht' en zeggen 'Zo kan ik het ook.' Dat is prima, want een goed gedicht roept emoties op.
In de 'Veenendaalse Krant' van gisteren schiet Aart Aalbers in een column door. Hij vindt zo'n gedicht op een muur zonde van het (gemeenschaps)geld en hij heeft Jan Hanlo gegoogled en ontdekt dat deze dichter pedofiele neigingen had. Dat vindt hij nóg een reden om zo'n gedicht niet op te hangen. Een bezwaar tegen de kosten, daar kan ik mee leven (al ben ik het er niet mee eens), maar een bezwaar tegen de geaardheid van de dichter vind ik een gotspe. Of Godspe. Deze Aart heeft bij een vorige verkiezing op de lijst van de SGP gestaan en bewijst met zijn column nog maar eens dat SGP'ers enger zijn dan pedofielen.

Tygo sliep vannacht bij ons. Gisteren waren hij en zijn broertje helemaal weg van mijn uitschuifbare én magnetische zaklampje. Vanochtend gingen we daarom met hem naar de Action om twee van die lampjes te kopen (Voor € 2,99 kan zo'n cadeautje wel tussendoor). Tygo was vooral druk met het magnetische kopje van het zaklampje. We gingen nog even naar de supermarkt en daar had hij vrij snel door wat van metaal was en wat niet (vooral de rekken). Hij was er maar druk mee (en heeft weer wat geleerd).

Vanavond zagen we in De Lampegiet 'Heerlijk duurt het langst'. Een vijftig jaar geleden door Annie M.G. Schmidt geschreven musical. Er is voor gekozen de originele tekst te gebruiken (grapjes over Boer Koekoek en Jan Cremer). Het publiek is in hoge mate grijs en snapt die grapjes daarom wel. De liedjes blijven recht overeind ('Kom Kees, het is maar tijdelijk', 'Op een mooie pinksterdag', 'Ze mag hem hebben') en het is aardig om daar nu ook de context van te kennen. De stem van Annie M.G. Schmidt wordt ook nog ingezet als de moeder die uit de hemel/als geweten goede raad geeft. Dat is wel een aardige vondst. Echt goed is de musical niet; wat te fragmentarisch en wat te weinig diepgang.

27 februari 2015

En maar klagen dat er niet meer gelezen wordt. Er wordt méér gelezen dan ooit. Alleen niet van papier, maar vooral van schermen en schermpjes. Al die berichtjes lézen ze.

Aan de hoeveelheid tekst in de afgelopen dagen is af te zien dat het vakantie is. Ik heb tijd en ik heb rust. Ik weet niet of het aan die rust lig, maar zelfs uit de 'Vrij Nederland' van deze week springen de mooie zinnen mij om de oren. Zelfs uit een ingezonden brief:
- Het percentage zelfverrijkers bij de VVD ligt een stuk hoger dan het percentage jihadisten onder moslims. (Sander Donkers en Robert van de Griend)
- Stephan Sandres' column altijd graag gelezen, deze (VN 6) schoot mij ook direct in het goede keelgat. (Hans den Uijl)
- De Nederlandse literatuur wemelt immers van de Zusters Immaculata. (Jeroen Vullings)

Vanmiddag reden we naar Culemborg. Veel vogels, bijna lente-achtig: biddende valken, zonnende aalscholvers, vliegende reigers en jawel: nestelende ooievaars voor het grote rode gemeentehuis van Buren.

Dit weekend hebben we de hond van Suzanne en Gijs te logeren. Twee keer een korte, nachtelijke wandeling voor het slapen vind ik wel prettig (maar meer zou ook niet hoeven).

Al een paar dagen gaat het in de krant en op tv over het - volgens de kinderombudsman - schandalige gegeven dat scholen nog werken met door een commissie afgekeurde anti-pestprogramma's. Ik hoor als tegenargument van scholen dat de regering of de ombudsman niet over het de keuze van lesprogramma's gaat. Ik hoor als tegenargument van wetenschappers dat wetenschappelijk van geen enkele methode de werking aangetoond is.
In de hele discussie mis ik de rol van docent. Die is m.i. veel groter dan die van de methode: beter een afgekeurde methode met een goede docent dan een goedgekeurde methode met een slechte docent.

3 bestellingen: Kronkel 'De lik' (woensdag 22-05-1968), Bernd Stone, 'Inspekteur Kaasjager', Hildebrand, 'El la "Camera Obcura"' (vertaling in het Esperanto).

28 februari 2014

Een hoop gedoe over Willem Alexander die een speedboot van zo'n € 800.000,00 heeft gekocht. Het lijkt mij een teken van volwassen worden (eindelijk): van Prins Pils naar Koning Speed.

Vorige week mocht Pieter Steinz de inhoud van een uitzending van 'De wereld draait door' bepalen. Het werd een interessante uitzending, maar het meeste indruk maakte de aan ALS lijdende Steinz zelf. Zijn dochter Jet Steinz voerde het woord (Pieter kan niet meer praten) over de door haar en haar vader samengestelde 'Gids voor de wereldliteratuur', door haar 'De dikke Steinz' genoemd. Het boek ligt nog niet in de winkel, maar ik nam me alvast voor het te gaan kopen.
Met Martijn over Steinz pratend haalde ik 'Made in Europe: de kunst die ons continent bindt' en 'Lezen Etcetra: gids voor de wereldliteratuur' tevoorschijn en ontdekte toen dat die 'Dikke Steinz' een aangevulde uitgave van 'Lezen Etcetera' is. Dan koop ik die 'Dikke' misschien toch maar niet.
Steinz heeft een geheel eigen soort non fictie-boeken ontwikkeld. Je leest ze alsof je op internet aan het surfen bent. Zaken zijn met elkaar verbonden, verwijzen naar elkaar en voor je het weet ga je kris-kras door het boek.

4 bestellingen: Marelle Boersma, 'Vals alarm', knipsels Louis Ferron, Karen Blixen, 'Out of Africa / Een lied van Afrika', C.J. Aarts / M.C van Etten, 'Kort. Honderd Nederlandse en Vlaamse verhalen uit de twintigste eeuw'.

 

Door naar maart 2015