Terug naar december 2011

1 januari 2012

Gijs had weer prachtig vuurwerk van zijn werk meegenomen. De eerste pot stond wel een minuut of tien vuurpijlen de lucht in te spuiten.Tygo was 'op', maar bleef tijdens het vuurwerk binnen. In eerste instantie uit zichzelf, later verplicht. Na het vuurwerk mocht hij even naar buiten. Hij vermaakte zich - met een vuurwerkbril op - met knalerwten en 'sissers'. Die sissers vind ik nog best eng. Als hij hem te hoog vastpakt, heeft hij brandblaren.

De oudejaarsconférence van Youp van 't Hek beviel me goed. Scherp en actueel. Van Lidy mag hij wat minder gvd's gebruiken. We hebben de conférence opgenomen. Ik vond hem goed genoeg om hem nog eens rustig een tweede keer te bekijken, Vanavond is Freek de Jonge op televisie. Volgens recensenten is die deze keer ook zeer scherp. Ik ben benieuwd.

Vanmiddag gingen we 'op de koffie' bij tante Dick. Ze ziet er slecht uit. De doorlopende pijn is aan haar gezicht af te lezen. Ze heeft morfinepleisters. Die verlichten, maar zijn in feite niet voldoende. Sinds kort heeft ze een traplift, daarmee blijft het wonen in haar eigen huis nog mogelijk. Bovendien heeft ze voldoende zorg en huishoudelijke hulp. Oud worden is op die manier niet écht leuk. Ik verving een lamp voor haar en Lidy had een maaltje erwtensoep en hutspot meegenomen. Ze wilde graag naar een Chinees restaurant. Dat hebben we afgehouden, mede omdat het op 1 januari daar vaak erg druk is. We hebben wel beloofd binnenkort terug te komen en dan gaan we met haar 'Chinezen'.

We zagen onderweg nogal wat vuurwerkschade. hier in Veenendaal een verkeersbord waarvan bord en rand gescheiden waren. Ze lagen beide onderaan de paal waar het bord aan vast had gezeten. In Woudenberg zagen we een compleet ontplofte prullenbak. Ik ben het niet zo vaak met dit kabinet eens, maar als ik Opstelten dan hoor zeggen dat dit soort vandalisme onacceptabel is, ben ik het hartgrondig met hem eens.

Uit de doos van Bubb Kuyper pakte ik het boekje 'Elementen. Ida Gerhardt (1905-1997). Het is een uitgave van het Ida Gerhardtgenootschap uit 2005, ter ere van haar honderdste geboortedag. Er staan bijdragen in van Anneke Reitsma, Rudi van der Paardt, Ad Zuiderent én - verrassend genoeg - van André van Dijk, op dat moment nog docent Nederlands op het CLV. Zijn bijdrage is getiteld: 'Zes gym leest Ida Gerhardt' en dat is een vlag die de lading dekt. André beschrijft drie lessen waarin hij met zijn klas gedichten van Ida Gerhardt behandelde:
- De teruggewezen gave
- Het Carillon
- De Fazant

De dagen in de goede volgorde gezet: januari 2010, februari 2010, maart 2010.

Overgezet naar de nieuwe layout en sterk uitgebreid: Pierre H. Dubois.

1 bestelling: dvd 'The Muppet Show' (deel 3, bekende actrices)

2 januari 2012

Met Suzanne, Tygo en Dylano gingen we vanochtend naar Culemborg. Het was rustig op de weg. We dronken koffie en aten een middagboterham bij pa. Hij voelt zich goed, maar zijn geheugen blijft achteruit gaan. In zijn koelkast staat veel soep. Dat koopt hij in plastic bekers, waarschijnlijk bij een slager of misschien bij de cateringafdeling van een supermarkt. Ik ben bang dat die soep het enige warme is dat hij voor zichzelf maakt. Als we rond 12.00 uur bellen, zegt hij dat hij 's avonds warm gaat eten. Als we rond 18.00 uur bellen, zegt hij dat hij tussen de middag warm heeft gegeten. Dat zegt hij overigens ook als je op dezelfde dag op die twee tijden belt.
Op de terugweg zag Tygo een boot op het Amsterdam-Rijnkanaal. Omdat hij dat prachtig vond, besloot ik - met de pont - via Wijk bij Duurstede terug te rijden. Je doet er iets langer over, maar het is een prachtig ritje. Over de dijk van Wijk bij Duurstede naar Amerongen (als je Amerongen nadert, zie je over de uiterwaarden de molen, de kerktoren én het kasteel liggen) en dan over de Amerongse berg en door Overberg naar Veenendaal.

De dagen in de goede volgorde gezet: mei 2009, juni 2009, juli 2009, augustus 2009, september 2009, oktober 2009, november 2009.

Overgezet naar de nieuwe layout: G.H. 's-Gravesande.

2 bestellingen: Adriaan van Dis, 'Het mussenjong en andere Parijse verhalen', J. Aarse, H.C.Hazewinkel, Alfred Kossmann, 'Prentenboek van Rotterdam, Een wandeling door de tijd en door de stad'.

3 januari 2012

We ruimen op vandaag. En in het groot! Suzanne is deze week vrij. Ze heeft de kinderen wél naar het kinderdagverblijf gebracht en helpt ons sjouwen en opruimen. Van de achterste zolderkamer is alles wat weg kan (boeken naar de garagebox en oude computerschermen naar de stort) nu ook weg. Daar kunnen we nu de boel goed in gaan delen. Ook de zolderberging boven de garage is geschoond. Dat leverde een tweede rit naar de gemeentewerf op. Een deel van de 'rommel' is naar de kringloopwinkel gegaan. Die hebben een 'innamepunt' op de gemeentewerf.

Gisteren ben ik begonnen met het nakijken van de boekverslagen. Er ligt een enorme stapel: zo'n honderd stuks. Het is geen onplezierig werk, maar het zijn er een beetje veel. Mijn tweede klassen hebben een ander eind moeten verzinnen voor het boek dat ze gelezen hebben en mijn derde klassen hebben een recensie geschreven, waarbij ze verschillende soorten argumenten moesten gebruiken.
Ik heb nu de volgende vijfentwintig boekverslagen nagekeken:

B2e
Elle van den Bogaart, De gele scooter
Caja Cazemier, Heb jij het al gedaan?
Caja Cazemier, Offline
Rom Molemaker, Gijzeling
Joyce Pool, Sisa
B2f
Khalid Boudou, Pizzamaffia (2x)
Hanneke de Jong, De laatste brief
Rom Molemaker, De eerste steen
Jan Terlouw, De kunstrijder
Helen Vreeswijk, Overdosis
B2?
Thea Beckman, Kruistocht in spijkerbroek
Pieter Feller, Chatgevaar
Evert Hartman, Oorlog zonder vrienden
Ineke Holtwijk, Engelen van het asfalt
Hanneke de Jong, De laatste brief
Judith Visser, Stuk
Simone van der Vlugt, Bloedgeld
V3a
Bobje Goudsmit, De ijzeren maagd
Kluun, Komt een vrouw bij de dokter
Karel Glastra van Loon, De passievrucht
Maria Mosterd, Echte mannen eten geen kaas
Simone van der Vlugt, De reünie
Simone van der Vlugt, De slavenring
Simone van der Vlugt, Schijndood

De cijfers lopen van 3,4 tot 8,2. Die 3,4 vind ik vervelend om te geven, maar deze Marokkaanse leerling heeft niet alle opdrachten volledig uitgevoerd (één beoordelingswoord gebruiken als er drie gevraagd worden, het eind van het verhaal in één zin beschrijven als er vijf gevraagd worden) en schrijft bovendien verschrikkelijk slecht Nederlands. Het is ook moeilijk voor haar, maar op dit niveau gaat ze geen havo-diploma halen en dat moet ik haar toch met een cijfer duidelijk maken.
Wél vrolijk word ik van een alternatief einde voor Pizzamaffia: De hoofdpersonen beginnen een pizzeria in de buurt van Marakech en de pizzakoeriers rijden daar op een kameel. Deze Nederlandse leerling heeft bovendien Arabische lettertekens gevonden op zijn computer en verwerkt die in zijn verhaal (met de 'vertaling' erachter).

De dagen in de goede volgorde gezet: januari 2009, februari 2009, maart 2009, april 2009,

1 bestelling: Thijs Booy, 'Het is stil op Het Loo.. Overpeinzingen in memoriam koningin Wilhelmina'.

4 januari 2012

Na twee 'kommavoorbeelden' uit 'De geschiedenis van de komma' van Wim Daniëls ben ik gestopt ze hier te noteren, maar ze zijn leuk genoeg om er toch nog een paar te laten volgen:

De zin
Ik kan niet langer bij u blijven, want ik heb nog een ander vervelend bezoek af te leggen
is zonder komma na het woord 'ander' erg beledigend voor de u-persoon, omdat door het weglaten van de komma en passant gezegd wordt dat ook het bezoek aan de u-persoon vervelend was.

De dagen in de goede volgorde gezet: oktober 2008, november 2008, december 2008.

2 bestellingen: 'Handboek scouts: spelen, programma en training', 4 x A. Roland Holst: 'Onderweg', 'Uitersten', 'Proza deel 1 en 2', 'Tegen de wereld'.

5 januari 2012

Ede heeft een Albert Heijn-XL. Daar deden we vanmiddag inkopen voor aanstaande zaterdag. Dan komen mijn broers en zus met hun gezinnen bij ons om met een tapa's-feestje het nieuwe jaar in te luiden. Peter en Martijn bedachten dat op de verjaardag van Anne Marie en het zou de start van een nieuwe traditie moeten zijn.
Iedereen brengt wat tapa's mee. Daar hebben we geen afspraken over gemaakt. Ik ben benieuwd of er veel dubbelingen in zullen zitten. Ik wil de open haard als barbecue gaan gebruiken om wat kleine tapa's te grillen. De AH voorzag in een kant en klare schotel 'grill-tapa's'. De andere dingen maken we wél zelf.

Onderweg naar Ede zagen we dat de Grift en ook de diverse sloten tot de rand toe vol zitten. Langs de Grote Beer stonden in enkele achtertuinen de zitjes niet áán het water, maar ín het water. Het is ongetwijfeld niet zo erg als in het noorden van het land (waar rivierdijken op doorbreken staan), maar we hebben hier ook de gemiddelde hoeveelheid regen van januari in een paar dagen op ons dak gekregen.

Matthijs mailt me: 'Goedemiddag Mats, Ruim drie jaar geleden, toen wij elkaar wel eens tegenkwamen op Het Rembrandt: jij leraar Nederlands en teamleider, ik ambulant begeleider, mailde ik je over een gemeenschappelijke belangstelling: de dichter Bergman. Mijn verhaaltje plaatste je op (of in?) je weblog. Lees ik vandaag in Vrij Nederland dat het de Koninklijke Bibliotheek heeft behaagd jouw verhalen 'in een doosje te doen' met daarop het etiket 'digitaal erfgoed'. Dat zou zomaar de titel van een, jammergenoeg niet meer te verschijnen, bundel van Bergman kunnen zijn! Van harte gefeliciteerd Mats. Weer een aanleiding om Bergman uit de kast te halen.' Waarna hij o.a. nog een gedicht van Bergman citeert. Ik vond Matthijs een prettige ambulant begeleider: betrokken en op een sympathieke manier sturend. Omdat hij ook nog eens een liefhebber van Bergman bleek te zijn, herinner ik me hem nog goed.

Die 'Vrij Nederland' ligt in de voorkamer op tafel. Nog in het plastic. Uiteraard maakte ik dat snel open. Hoe zou zoiets dan in 'VN' staan? In een artikel over de Koninklijke Bibliotheek? In een artikel over weblogs? Het bleek nog veel verrassender te zijn. Op bladzijde tien staat een paginagroot artikel van Elma Drayer met als titel 'Blog om in een doosje te doen'. Ze blijkt een regelmatig lezer van het weblog te zijn: 'Sindsdien behoort de blog van Schrijversinfo tot mijn heimelijke genoegens. Altijd goed voor een bezoekje als je even afleiding nodig hebt.' Drayer heeft er een leuk en positief artikel van gemaakt. Ze leest al langer met me mee en zegt 'Ik ken deze blogger inmiddels beter dan mijn eigen achterbuurman.' Dat ze al langer meeleest blijkt ook uit de voorbeelden die ze geeft: de geboorte van Tygo, taalergernissen, het overlijden van Ans, de Straatnaamcommissie en zelfs de bestellingen van klanten. Bij elk voorbeeld citeert ze een zin uit het weblog.
Bij het artikel staat de foto die vorige week ook in 'De Gelderlander' stond. Die zullen ze dan wel van de fotograaf van 'De Gelderlander' hebben gekocht. Verdient zij er ook nog wat extra's aan. Of zou de krant zelf daar het geld voor opstrijken?

Overgezet naar de nieuwe layout (en bijgewerkt): Jean Dulieu.

1 bestelling: 'Heemschut: Oktober 1993 - No. 5'.

6 januari 2012

Bij het nakijken van de boekverslagen valt me op dat de leerlingen ontzettend veel spaties gebruiken op plekken waar dat helemaal niet moet: gemeente huis (gemeen tehuis was nog gekker geweest), wereld beroemd, tiener meisje, mee gemaakt, pleeg gezin, in de tussen tijd. Nu zijn deze leerlingen daar niet uniek in. Je ziet het overal, bijvoorbeeld in advertenties, e-mails en tijdschriften.
Er bestaat een website SOS (Signalering Onjuist Spatiegebruik). Daar kon je eind 2011 stemmen op de grootste spatieblunder van het jaar.
Het werd 'Veel diarree gevallen in Nickerie' op de Surinaamse nieuwssite GFK Nieuws.
Op de tweede plaats eindigde een slager uit Bunnik. Hij bood een 'wild triootje' aan (hert, haas en zwijn).
Op de derde plaats eindigde de gemeente Rotterman met 'De bezoekers passen in de paal links van u'.
Om het compleet te maken: de winnaar was vorig jaar V&D met de advertentietekst 'Nijntje kussen 5 euro'.

Ik heb weer vijfentwintig boekverslagen nagekeken:
B2e
Herman Koch, Het diner
B2f
Elle van den Bogaart, Duizend kilometer
Klaas Bond, Groener gras
Caja Cazemier, Cool
Joost Heyink, Zwarte Engel
Joost Heyink, Morgen sla ik terug
Mariken Jongman, Rits
Helen Vreewijk, Loverboys
B2?
Theo Hoogstaten, Het oog van de duivel
Martine Letterie,De schaduw van het verleden
Lydia Rood en Mohamed Sahli, Zoon van de souk
Annejoke Smids, Meester van de schaduw
V3a
Anne Frank, Het Achterhuis
Ronald Giphart, Gala
Evert Hartman, De vloek van Polyfemos
Marita de Sterck, Wild vlees
V3b
Caja Cazemier, De eerste keer
Henk van Kerkwijk, Schakelfout
Tim Krabbé, Een goede dag voor de ezel
saskia Noort, Koorts
Erna Sassen, Dit is geen dagboek
Simone van der Vlugt, De slavenring
V3?
Kader Abdollah, De reis van de lege flessen
Bobje Goudsmit, Afscheidsbrief
Karlijn Stoffels, Rattenvanger

Bij Van Kooten kocht ik vanmiddag een extra exemplaar van 'Vrij Nederland'. Om te bewaren. Albert had het artikel nog niet gezien. Ik liep ook nog maar een keer langs de uitverkooptafel en nam daarvan mee:
- Alex Boogers, Het boek Estee
- De laatste van mijn demonen. Voor Hugo Claus
- Peter Claessens, Alle lust wil eeuwigheid. Het magistrale levensscenario van Friedrich Nietzsche

Met de post kwam 'De omgevallen boekenkast' van Hans van Straten. Een boek over boeken in de reeks Privé-domein. Het is eigenlijk wonderlijk dat ik dat boek nooit eerder kocht. Ik kocht het nu via boekwinkeltjes.nl voor een tientje. Dat is niet duur (zelfs niet voor een boek met enige onderstrepingen van een vorige eigenaar). Deze verkoper (Antiquariaat Eland uit Alkmaar) rekent wel € 5,50 voor het opsturen. Hij stuurt het boek op met een rekening, dus je weet vantevoren niet hoe hoog die verzendkosten zijn. De werkelijke kosten (aan postzegels) zijn € 2,50. Eland doet daar voor zichzelf dus € 3,00 bij. Dat vind ik wel een beetje veel. Ik stuur het boek niet terug, maar zeur er hier even over, dan ben ik het ook kwijt.

De dagen in de goede volgorde gezet: juli 2008, augustus 2008, september 2008.

3 bestellingen: Gerrit Achterberg, 'Zestien', Ed. Hoornik, 'De overweg', 'Sprekend verleden 1 havo/vwo' (werkboek + cd-rom).

7 januari 2012

Gisterenmiddag kwam ik bij de ingang van de Corridor (bij V&D) een collega Frans tegen. Zoenen, gelukkig nieuwjaar en al snel komt het gesprekje op onze overleden collega. Deze collega Frans kende haar niet zo goed, had eigenlijk nooit echt met haar gesproken. Daar liep ik later nog over na te denken. Er werken ruim honderd mensen op school en veelal zijn dat part-timers. Dan kun je ook niet iedereen spreken. Er zijn ook collega's die ik nauwelijks of niet spreek: als ze geen les geven in de klassen waar ik teamleider van ben en ze geven ook nog eens een heel ander vak (bijvoorbeeld natuurkunde; dan geven ze les in een rij lokalen waar ik nooit les geef).
Bovendien: wat is 'écht spreken'? 'Goeiemorgen' en 'lekker weer vandaag' zeg je tegen iedereen wel eens, maar dat is geen écht gesprek. Met wie heb je een écht gesprek? En dan bedoel ik niet eens over de grote levensvragen. Van mensen die je écht spreekt, weet je hoe het met hun kinderen gaat, wat hun hobby's zijn, wat ze bezighoudt. Als ik dat van de pakweg honderd collega's van een stuk of twintig weet, dan heb je het wel gehad.

Vanaf een uur of drie druppelde mijn familie binnen. We vierden het nieuwe jaar met een tapa's-feestje. Iedereen bracht wat schalen tapa's mee. In totaal was er (natuurlijk) veel te veel, maar daardoor hadden we een ruime keuze uit zeer verschillende hapjes. Jan bracht een complete gedroogde achterpoot mee van een Italiaans wild zwijn. Het aansnijden daarvan is nog een kunst op zich, maar het was heerlijk.
De kinderen hadden veel plezier met de op de tv aangesloten Playstation van Suzanne en Gijs. Ze speelden een junglespelletje, waarbij apen allerlei ingewikkelde opdrachten moeten vervullen. Later op de avond speelden de ouderen Buzz! The music quiz, al is er van Martijn dan nauwelijks te winnen. Het was al nacht toen we met het geheel stopten. Dit lijkt me rijp voor een nieuwe traditie (de hele dag, niet persé de eindtijd).

De dagen in de goede volgorde gezet: mei 2008, juni 2008.

1 bestelling: G.J. Resink, 'Perifeer en efemeer. Verzamelde gedichten'.

8 januari 2012

Door de dag heen kijk ik elke keer een paar boekverslagen na. Eén daarvan ging over 'Het meisje in mijn hoofd' van Sofie van Gelder. Dat boek gaat over anorexia bij jonge meisjes. Ik zie de naam van de leerling die dit boekverslag maakte en denk: hield zij in het vorige cluster ook al niet een spreekbeurt over anorexia? Ja dat deed ze! Dan gaan er toch in je achterhoofd alarmbellen rinkelen. Is dit meisje daarmee bezig? Ik heb niet de indruk, maar zal dat de komende weken toch eens in de gaten houden. Misschien ga ik de gymdocent vragen dat ook te doen.

De dagen in de goede volgorde gezet: januari 2008, februari 2008, maart 2008, april 2008.

3 bestellingen: Miquel Bulnes, 'Zorg', H. Hoving, 'Júf, die vlinder heeft mijn pyjama aan', John Erskine, 'Het korte uur van François Villon'.

9 januari 2012

Om 8.00 uur stond ik voor mijn tweede klas. Volgens de leerlingen stond er 'iets raars' op het scherm over aardrijkskunde op dit eerste uur. Kort daarna kwam een collega aardrijkskunde het lokaal in. Woensdag voor de kerstvakantie blijk ik er een mailtje over gehad te hebben. Mijn eerste uur van maandag is verplaatst naar het eerste uur op dinsdag (dan kan hij op dinsdag zijn kleine naar de crèche brengen). Achteraf meen ik inderdaad dat mailtje wel gezien te hebben. Het betekent wel dat ik vandaag even uit had kunnen slapen (en morgen dus niet).

Evert (nu H4) kwam me prettig nieuwjaar wensen en gaf me daarbij een klein 'proef'flesje whisky. Je ziet dit soort flesjes wel in cadeauverpakkingen met vier of vijf flesjes. Aardig van hem. Ik stopte het flesje in mijn bureaulade en zei: 'Nu moet de schoolleiding niet mijn la opentrekken, want dan krijg ik commentaar!', waarop hij zei: 'Wat dacht u van mij, als ze mij met dit flesje hadden zien lopen?' Daar heeft hij een punt. Als iemand hem op school met alcohol betrapt had, had hem dat een schorsing op kunnen leveren. En het is maar de vraag of hij weg was gekomen met: 'Die wilde ik aan meneer Beek geven.'

Tijdens het tweede uur (om 9.15 uur) rinkelt er plotseling een telefoon in de klas. Dan moet ik dat telefoontje wel innemen (en is de leerling hem een week kwijt). Het bleek geen 'beller' maar een 'wekker' te zijn. De vorige week - op vakantie in Zeeland - heeft deze leerling zijn telefoon als wekker gebruikt. 9.15 uur. Dat is een mooie tijd om op te staan.

Aan het begin van het derde uur komt Martijn bij mijn bureau staan: 'Meneer, mijn moeder heeft een boek van u in de kast staan. Ik zocht een ander boek en zag ineens uw naam!'

Het stuk in 'Vrij Nederland' roept weer nieuwe dingen op: donderdagmiddag word ik geïnterviewd door een journalist van het 'AD'.

De dagen in de goede volgorde gezet: juni 2007, juli 2007, augustus 2007, september 2007, oktober 2007, november 2007, december 2007.

2 bestellingen: Willem Jan Otten, 'De eend', Nancy Eekhof-Stork, 'Smakelijke ovengerechten. Voor de gas-, elektrische en de circulatieoven'.

10 januari 2012

Vanmiddag was er op school nog een afscheidsplechtigheid voor Ans. De aula zat behoorlijk vol met leerlingen, collega's en familie. De directie sprak, Guido (haar direct leidinggevende) en Pascale (collega Nederlands) hadden zelf een gedicht voor haar geschreven, één van haar leerlingen speelde piano en er was muziek (gedeeltelijk hetzelfde als bij de begrafenis). Op de stoelen lagen boekjes met daarin de volgorde van de sprekers, een mooie foto van Ans en de liedteksten. Zou Ans gemopperd hebben over de foute spelling van 'omarmd' in de tekst van het lied van Guus Meeuwis, of had ze erom moeten lachen?

Ik kende dat nummer helemaal niet. Even zoekend op internet blijkt het nummer in de begrafenis top-10 op nummer 10 te staan. Ook van het bestaan van die top-10 was ik niet op de hoogte. Erg origineel waren we vanmiddag qua muziekkeuze overigens niet: nummer 6, 9 en 10 uit die top-10:
1. Andrea Bocelli & Sarah Brightman, Time to say goodbye
2. Marco Borsato, Het water
3. Paul de Leeuw, De steen
4. Robbìe Williams, Angels
5. Marco Borsato, Afscheid nemen bestaat niet
6. Eric Clapton, Tears in heaven
7. James Blunt, Goodbye my love
8. Stef Bos, Papa
9. Bette Midler, The rose
10. Guus Meeuwis, De weg
Mieke Telkamp is van de begrafenissen blijkbaar verdwenen. En als je 'De steen' laat horen op een begrafenis, dan neem je toch verdorie de originele (en véél mooiere) uitvoering van Bram Vermeulen! Even doorzoekend blijken er meerdere van deze lijstjes te bestaan. Dela heeft zelfs een 'uitvaartmuziek top50'. Ook daar staat Mieke Telkamp niet meer op. André Hazes wel: met 'De vlieger'.

Naar aanleiding van het artikel in 'Vrij Nederland' krijg ik vooral via de mail veel reacties. Ik blijk zelfs aan Veenendaalpromotie te doen: 'Door Vrij Nederland op Uw weblog geattendeerd. Het is een feest om te lezen. Om de een of andere duistere reden heb ik altijd een lichte weerzin gevoeld om door Veenendaal te rijden. En dat was niet de enige stad! Ook Winschoten valt dan in de prijzen. Sinds ik U lees is die weerzin helemaal weg.'

Op 2 mei 2007 noteerde ik: 'Ook bij de post: 'Verzonken boeken' van Gerrit Komrij. Ik ben vooral benieuwd naar wat hij schrijft over Maurits Wagenvoort. Ook bij het zoeken naar dit boek vielen de prijsverschillen bij diverse aanbieders weer op. Van € 8,50 tot € 20,00.'
Ik roep steeds dat de prijzen van tweedehands boeken zo kelderen. Dat kan ik aan de hand van dit voorbeeld mooi controleren. En ja hoor! Bij Boekwinkeltjes.nl wordt dit boek zevenentwintig keer aangeboden: van € 4,00 tot € 20,00. In 2007 was de goedkoopste € 8,50. Er staan er nu zestien !!!! voor minder, waaronder drie voor ongeveer de helft!

De dagen in de goede volgorde gezet: april 2007, mei 2007.

Overgezet naar de nieuwe layout: Maurits Wagenvoort.

4 bestellingen: Hendrik van Teylingen, 'Van aldoor groter hoogte plat op het zeil', Lucie Th. Vermij, 'Een literaire clown; leven en werk van Henriëtte van Eyk', 14 knipsels A.L. Snijders, Joop van den Berg e.a., 'Columbus gs, 1 vmbo-t/havo'.

11 januari 2012

Oudejaarsavond is al even geleden, maar Tygo speelt het vuurwerk nog na. Hij legt een blokje op de grond en zegt: 'Kijk, vuurwerk!'

Het artikel in 'Vrij Nederland' krijgt de komende dagen nog een staartje: morgen komt er een journalist van het 'AD' en maandag eentje van RTV-Utrecht. Overigens staat het VN-artikel nu ook online: hier.

BAPO vandaag. Met Tygo en Martijn bracht ik een stapel ingepakte boeken naar het postkantoortje. Zelfs de vier bestellingen van gisterenavond waren vanochtend al betaald. Van het Bruïneplein reden we door naar Van Kooten aan de Zandstraat. Voor Lidy haalde ik een boekenbon voor een afscheid nemende collega en Martijn had nog niet op de uitverkooptafels gesnuffeld. Tygo mocht ook een boek uitzoeken. Hij vond - niet op de opruimingstafel - een boekje van 'Diego'. Die kent hij van televisie en over een ander boek viel niet meer te praten. Zelf kocht ik:
- Bernlef, Hoe van de trap te vallen. Jazzverhalen (met cd)
- Mensje van Keulen & Jan Jutte, Tien stoute katjes/Ten Naughty Kittens
- Hilde Vandermeeren, Mijn mooiste dierensprookjeskijkboek
- Marcel Raadgreep, Ik krijg zo'n drang van binnen. Bibliografie van het werk van Annie M.G. Schmidt

'Ik krijg zo'n drang van binnen' uit 2009 is een prachtig uitgevoerd boek. Gebonden, groot formaat, leeslint, stofomslag. En ook de inhoud mag er zijn: 317 bladzijden beschrijving van werkelijk al haar boeken en daarvan weer elke druk, met een foto van de omslag. En dan niet alleen haar eigen boeken, maar ook de vertalingen ervan én boeken waarin een bijdrage van haar verscheen enz. enz. enz. Ik ga er de Annie M.G. Schmidtbladzijde van Schrijversinfo mee aanvullen en eventueel kan ik het boek daarna wel weer verkopen. Ik betaalde er € 10,00 voor. Als ik er bij Bol.com € 30,00 voor vraag, ben ik de goedkoopste.

Lidy was vanmiddag naar het afscheid van een collega. Ik was dus in mijn eentje met de twee kleinkinderen thuis. De oudste heel druk (duizend dominostenen over de vloer in de voorkamer) en de jongste niet helemaal lekker en dus aan het huilen. Ik kreeg hem alleen stil als ik hem op de arm nam en door de kamer ging lopen. Op hetzelfde moment wilde ik eigenlijk ook met koken beginnen. Dat heet dus oppassen (en ik weet eerlijk gezegd niet of ik het nou wel zo leuk vind).

De dagen in de goede volgorde gezet: januari 2007, februari 2007, maart 2007.

2 bestellingen: E. den Tex, 'Schipbreuk', 'Letterkundig maandblad Criterium', nr. 2, februari 1941, Louis Paul Boon, '16 van Louis Paul Boon', J. Bernlef, G. Brands en K. Schippers, 'Barbarber een keuze uit dertig nummers', 'De Gids', nr. 6/7, 1979, 'De Gids', nr. 1, 1982, Hubert Lampo, 'De goden moeten hun getal hebben'.

12 januari 2012

Vanmiddag ontving ik thuis een journalist van het 'Algemeen Dagblad' en later op de middag ook een fotograaf. De journalist had zich goed voorbereid: de website bekeken en zelfs telefonsich contact gehad met de Koninklijke Bibliotheek. Daar gaf men aan dat het wat mijn mijn website betreft vooral om de Schrijversinformatie gaat, maar dat men ook het weblog de moeite waard vindt ('Er zijn duizenden weblogs en daar conserveren we er maar een paar van').
Het interview staat waarschijnlijk morgen al in het 'AD' en anders zaterdag.

Het ouder werk van Drs. P wordt zelden te koop aangeboden. Het waren destijds - toen hij als 'zanger' nog niet bekend was - kleine oplagen en bovendien blijken er tegenwoordig nogal wat verzamelaars te zijn. Op Marktplaats.nl wordt sinds gisteren 'Zang- en leesboekje voor belangstellenden' aangeboden. Er zijn er in 1953 vierhonderd van gedrukt t.g.v. het achtste lustrum van het Rotterdamsch Studenten Corps. Van die vierhonders werden er vijftig gedrukt op speciaal papier (Ingres) en genummerd. Het aangeboden exemplaar heeft nummer 50. Vandaag is er vijf keer op geboden. Dat begon met € 75,00 en de teller staat nu op € 130,00. Dat is mij te gortig, maar als u belangstelling hebt: Drs. P intikken op Marktplaats en u heeft het zo gevonden. De meneer of mevrouw die nu de hoogste bieder is (en die zijn bod al twee keer heeft verhoogd) zal niet blij zijn met mijn aansporing aan u, maar ik heb er verder geen belang bij (en een beetje maling aan die meneer of mevrouw: de klant is koning en de hoogste bieder is Keyzer).

De dagen in de goede volgorde gezet: oktober 2006, november 2006, december 2006.

2 bestellingen: J.A. dèr Mouw, 'Volledig dichtwerk', F.M. Dostojewski, 'De vernederden en vertrapten II'.

Ik probeer bestellingen dezelfde dag nog te beantwoorden.Meestal lukt dat, gisteren lukte dat niet. Dat wilde ik daarom echt vanavond doen. Eerst deden we nog wat andere zaken (naar de Praxis, lamp ophangen, darten kijken), maar tenslotte beantwoordde ik toch ook de mailtjes van gisteren. Ik maakte excuses voor de late beantwoording, waarna dit antwoord kwam: 'Geachte heer Beek, U bent inderdaad laat: het is al na middernacht.'

13 januari 2012

In een B2-klas kregen we het over serieboeken. Uit de klas kwam de vraag of de Harry Potterboeken ook serieboeken zijn. Dat vind ik lastig te beantwoorden. Het is niet een serie als 'De Kameleon' of 'Snelle Jelle'. Er zit in het hele Potterverhaal ook wel zoveel ontwikkeling dat de delen niet via hetzelfde stramien geschreven zijn. Misschien is 'delen' wel de sleutel tot het antwoord: Het verhaal van Harry Potter bestaat uit meerdere delen, maar het is geen serie.

Ik vertelde over vertaler Wiebe Buddingh'. Hij maakte de Nederlandse vertaling van Harry Potter en was wereldwijd de eerste die daarmee aan de slag ging. Hij verzon ook wat meer Nederlands klinkende namen voor de hoofdpersonen. Vertalers in andere landen mochten dat niet meer. Dumbledore heet overal Dumbledore, maar in Nederland heet hij ....... (hier liet ik een stilte vallen om het antwoord uit de klas te laten komen ...) 'Pepermuntje', riep één van mijn tweedeklassers. Fonetisch lijkt dat wel op Perkamentus.
Een lijst van Nederlandse vertalingen van namen en termen uit Harry Potter vindt u hier.

Uitgeverij Liverse vordert met de 'VerzamelStip II'. In een notitieblok van Kees Stip vond Henk:

Beeldende Veendaalse volkstaal: een dag voor zijn dood
was hij nog niet sterfelijk, maar daarna onzichtbaar.

De dagen in de goede volgorde gezet: juli 2006, augustus 2006, september 2006.

1 bestelling: stafkaart 69 B, Maastricht.

14 januari 2012

Vanochtend deed Suzanne weer mee aan zo'n open huis-route. Omdat Gijs op zaterdagochtend moet werken, zat ik vanochtend bij Suzanne op de bank boekverslagen na te kijken, voor het geval er meerdere 'kijkers' tegelijk zouden komen. Dat was niet echt nodig geweest. Er was één stel, met een vader en een aankoopmakelaar. Maar die waren dan wél serieus geïnteresseerd. Ik vermoed dat ze komende zomer gaan trouwen en nu op zoek zijn naar een huis. Wie weet; je hebt tenslotte maar één koper nodig.

Ik pak vandaag een kookboek in om het naar België te versturen. De verhouding tussen de kosten voor het boek en de portokosten is wel een beetje zoek. Het boek gaat weg voor € 1,00. De verzendkosten zijn € 6,80. Deze klant heeft dat ervoor over, maar ik vind het niet gek als mensen in zo'n geval zeggen: 'Laat dan maar zitten.'

Vandaag ben ik vooral bezig de garage op te ruimen. Maandag komt RTV-Utrecht en dan moet het er wel een beetje toonbaar uitzien.

De artikelen over Schrijversinfo n.a.v. de KB in de 'Veenendaalse Krant' en de 'Gelderlander' heb ik een paar weken geleden direct in dit weblog geplakt. Met het artikel in 'Vrij Nederland' heb ik gewacht tot het betreffende nummer van 'VN' niet meer in de winkels ligt. Dat is nu:

Blog om in een doosje te doen Door Elma Drayer De Koninklijke Bibliotheek conserveert de site van een docent uit Veenendaal als ‘digitaal erfgoed’. Proost! Eerlijk gezegd behoort de persoonlijke weblog niet tot mijn favoriete genres – in de oorspronkelijke noch in de moderne Facebook-variant. Dat ligt aan mij. Nooit begrepen, vrees ik, waarom je je privébeslommeringen zou willen delen met de ganse virtuele wereld. Maar er zijn gelukkige uitzonderingen. Jaren geleden kwam ik bij toeval terecht op een site over Nederlandse schrijvers, vol alleraardigste quotes, verwijzingen naar knipsels, handige biografische weetjes en bibliografieën. De vormgeving was toen al hopeloos gedateerd, maar de inhoud steeg daar met gemak bovenuit. Niet veel later ontdekte ik dat aan de site een weblog was gekoppeld, waarop de betreffende maker zijn dagen in kaart brengt. Sindsdien behoort de blog van schrijversinfo.nl tot mijn heimelijke genoegens. Altijd goed voor een bezoekje als je even afleiding nodig hebt. En ik blijk niet de enige te zijn. De Koninklijke Bibliotheek besloot recentelijk om de complete site toe te voegen aan ons nationale ‘digitaal erfgoed’. Bestaat dat? Ja, dat bestaat. Het instituut loopt naar eigen zeggen internationaal voorop in het ‘duurzaam bewaren van gearchiveerde websites’. Sinds 2007 blijkt de KB al bezig om born digital bronnen – zonder equivalent in de tastbare werkelijkheid, zeg maar – te selecteren en te conserveren. Over enkele jaren zullen er in het zogeheten e-Depot zo’n tienduizend sites voor het nageslacht zijn opgeslagen. Waarin de charme van juist deze blog schuilt, is gek genoeg niet eenvoudig aan te wijzen. Wellicht zit die in de precisie waarmee initiatiefnemer Mats Beek, docent Nederlands te Veenendaal en in zijn vrije tijd handelaar in tweedehandsboeken, het alledaagse bestaan in kaart brengt. Hij doet dat bovendien op een wijze die je in de papieren wereld zelden tegenkomt: zonder pretenties. 'Ik ken deze blogger inmiddels beter dan mijn eigen achterbuurman' Inmiddels ken ik hem bij wijze van spreken beter dan mijn eigen achterbuurman. Zo keek ik mét hem uit naar de geboorte van het eerste kleinkind, weet ik wanneer de auteur een griepje onder de leden heeft (‘Ik liep te zwalken van misselijkheid’), mopper gezellig mee over de taalzonden die hij tegenkomt (‘Wordt hier bij uitgeverijen niet meer naar gekeken?’), lees over het onverwachte sterven van een collega (‘Ik kon vannacht niet in slaap komen’), volg de roerselen van de Commissie Straatnaamgeving, waarvan hij voorzitter is, bestudeer zelfs geïnteresseerd welke nieuwe bestellingen hij via het web binnenkrijgt (‘Dat bewijst weer eens dat als er een schrijver overlijdt ik de week erna minstens één boek van die schrijver verkoop’). Trouwens, wie wil weten hoe het leraarschap er tegenwoordig uitziet, kan nergens beter terecht dan op deze blog. In december beschreef Beek hoe zijn tweedeklassers tijdens een ‘milieuprojectweek’ ineens ontdekten dat ze behalve internet ook boeken zouden kunnen gebruiken om gegevens op te zoeken: ‘Moet je kijken, handig! Alle informatie bij elkaar!’ En hoe een moeder van een oud-leerling naar hem toe kwam om te vertellen dat haar dochter nu talen studeert, ‘mede door de lessen Nederlands’ die ze destijds van hem kreeg. ‘Op zulke effecten hoop je (stiekem) en het is lekker om te horen dat het af en toe ook lukt!’ Uiteraard was er de afgelopen maand gepaste aandacht voor de onverwachte uitverkiezing door de Koninklijke Bibliotheek. ‘Ik voel mij vereerd,’ meldde Beek, ‘en drink hier vanavond maar eens een mooi glas op.’ Virtueel proostte ik met hem mee.

 

En uit het Utrechts Nieuwsblad/AD van gisteren:

Een leuk artikel. De foto is wel wat apart. De fotograaf wilde me achter de computer, met mijn bril in de hand en voor zijn lens. Het weblog van deze maand staat op het beeldscherm: 11 januari met de cover van de bibliografie van Annie M.G. Schmidt. Datzelfde boek ligt open voor me. De journalist heeft niet helemaal goed geluisterd. Hij schrijft: 'De site van Beek, die dagelijks door zo'n 90 mensen bekeken wordt,'. Negentig is het aantal mensen dat dagelijks naar het weblog van 'vandaag' kijkt. De site als geheel heeft dagelijks zo'n 1400 bezoekers. Maar ach, wie onthoudt zo'n aantal? De journalist was 's middags bij me en moest het stuk nog schrijven voor de krant van de volgende dag. Een beetje haastwerk dus. Dat verklaart waarschijnlijk 'Ze stuurde' i.p.v. 'Ze stuurden' in de voorlaatste alinea en 'zo leefde' i.p.v. 'zo leefden' in de laatste alinea, maar slordig is het wel. Mijn leerlingen kost dit 0,4 punten.

1 bestelling: 'Nieuw Nederlands ster-editie / 2 Vmbo-t/havo'.

15 januari 2012

In de voortuin bloeit ál de eerste crocus, terwijl de laatste trosanjer nóg bloeit!

 

Het opruimen in de garage schiet op. Voor het eerst in jaren zijn de gangpaden helemaal vrij! Ik heb er gelijk ook de stofzuiger doorheen gehaald. Er stonden nog allerlei doosjes met boeken die nog niet te koop staan. Daarvoor haalde ik nog twee grote dozen uit de garabox, vulde ze en bracht ze weer terug naar het PWA-Park. Op de terugweg zag ik op een fietspad langs De Monding een enorme witte wolk. Midden in die wolk een dode duif. Daar moet een roofvogel bezig zijn geweest; midden in de bebouwde kom!

Ik weet niet of het aan de recente aandacht voor Schrijversinfo in de pers ligt, maar de laatste dagen krijg ik opvallend meer mailtjes met complimenten voor en aanvullingen op bepaalde schrijversbladzijden. Bijvoorbeeld die over Nescio:

Beste Mats Beek, Een aantal kleine toevoegingen aan de (verder erg complete!) pagina over Nescio op Schrijversinfo.nl: 
- Het luisterboek 'Titaantjes', gelezen door Alfred Schaffer, wordt genoemd, maar er wordt geen melding gemaakt van het feit dat zowel 'Titaantjes' als 'De Uitvreter' ook door Job Cohen zijn voorgelezen, verschenen in respectievelijk 2010 en 2009.
- Daarnaast is het misschien interessant om een citaat op te nemen uit het 'Herdenkingsartikel voor Nescio' door G.A. van Oorschot (in Tirade, juli/augustus 1961, ook geciteerd in  T. Wierema. De Engelbewaarder 2 - Nescio. Amsterdam, 1976: 61). Helaas heb ik er zelf alleen het volgende citaat uit overgenomen: 'De schrijver Nescio is begraven, zoals hij geleefd heeft. Zonder officiële erkenning. In alle stilte' en bezit ik het boek zelf niet.
- Ook is in 2005/2006 een brug naar Nescio vernoemd; zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Nesciobrug
- Tot slot: dit jaar (20 maart) verschijnen voor het eerst' De Uitvreter, Titaantjes, Dichtertje'  in één Engelse vertaling. Ze worden gepubliceerd door de uitgeverij van de 'New York Review of Books' onder de titel 'Amsterdam Stories'. Vertaling door Damion Searls (vertaalde eerder o.a. werk van Hans Keilson- hopelijk krijgt Nescio eenzelfde behandeling als Keilson in de Amerikaanse pers, al ben ik benieuwd of de Amerikanen het proza van Nescio kunnen waarderen).

Toen ik de Nesciobladzijde bekeek zag ik dat ik daarvoor de KB nog niet geraadpleegd had. Dat deed ik vanavond dan maar meteen. De bladzijde is nu vooral uitgebreid met vertalingen en bibliofiele uitgaven.

 

Estee keek naar haar lege bord. Jus lag tegen de rand. Ze staarde ernaar.
Sommige paranormaal begaafden kunnen in water de toekomst zien;
water, kaarsen en spiegels, dat waren de benodigdheden om de toekomst te kunnen zien.
Gebruikte Nostrademus ook water?
Ik bedacht dat Estee haar toekomst in de jus op haar bord zag,
of misschien was het gewoon water op haar bord,
maar zag haar toekomst er troebel en donker uit.
(Alex Boogers, Het boek Estee, blz. 26/27)

3 bestellingen: Hans Christian Andersen, 'De sparreboom', knipsels Bob den Uyl, Wim Ramakers (red.), 'Roland Holst, ten afscheid', A.L. Schneiders, 'De trek van de struisvogel', A. van Anders (= A.L. Schneiders), 'Rapport van de secretarisvogel'.

16 januari 2012

Gisteren waren we in Culemborg bij pa. Het was niet echt gezellig van me, maar daar heb ik de resterende - pakweg dertig - boekverslagen nagekeken:

B2e Corien Botman, Schaduwspits Caja Cazemier, Cool Caja Cazemier, De eerste keer Caja Cazemier, Geen bericht, goed bericht Sofie van Gelder, Het meisje in mijn hoofd Bobje Goudsmid, De stalker (2x) Bobje Goudsmid, Waanzinnig verliefd Evert Hartman, Gegijzeld Joost Heyink, Tweestrijd Rom Molemaker, Gijzeling Aline Sax, De hond van Roosevelt Anne Joke Smids, De zwarte baron Helen Vreeswijk, De stalker Gijs Wanders, Gedwongen verzet Gijs Wanders. Spoorlood verdwenen Gijs Wanders, Stille getuigen (2x) Jan de Zanger, Hadden we er maar wat van gezegd B2f Evert Hartman, gegijzeld Rom Molemaker, Een gang met gele deuren Helen Vreeswijk, Overdosis

V3a Evert Hartman, De vloek van Polyfemos Evert Hartman, De voorspelling Joost Heyink, Het web Joost Heyink, Obsessie (2x) Carry Slee, Dochter van Eva Simone van der Vlugt, De reünie V3b Corien Botman en Yasmine van leur, Hou van mij Remco Campert, Het leven is vurrukkulluk bobje Goudsmiud, Afscheidsbrief Evert Hartman, Gegijzeld Harry Mulisch, De aanslag Harry Mulisch, Siegfried Willem van Toorn, Rooie Edward van de Vendel & Anoush Elman, De gelukvinder Simone van der Vlugt, De slavenring Simone vander Vlugt, Schijndood

Vandaag had ik een journalist van RTV-Utrecht op bezoek. Hij filmde ruim een uur in de garage tussen de boeken en achter de computer en op zolder tussen de knipsels. Gedeeltelijk met tekst/antwoorden van mij, gedeeltelijk ook zonder tekst (als sfeerbeelden). Uiteindelijk moet dat een item worden van zo'n tweeënhalve minuut. Aan het eind van de middag mailde hij dat het gelukt is én dat hij er tevreden over is. Het zit morgenavond in de uitzending van U-vandaag. Het zal ook op de site van RTV-Utrecht te zien zijn (dus kan ik er morgen een link naar maken).

De dagen in de goede volgorde gezet: mei 2006, juni 2006. Waarmee deze klus geklaard is, want de maanden daarvoor stonden al goed.

Overgezet naar de nieuwe layout: Guus Dijkhuizen.

1 bestelling: C.S. Adama van Scheltema, 'Een weg van verzen'.

17 januari 2012

Toetsweek. Een onderdeel van mijn taak is de dagelijkse aanwezigheidscontrole in de tweede en derde klassen havo/vwo. Van de afwezigen moet ik nakijken of ze ziek zijn gemeld door de ouders (of de vorige dag al ziek waren). Is dat niet het geval, dan bel ik naar huis. Wellicht zijn de ouders vergeten hun kind ziek te melden, maar het kan - in het ergste geval - natuurlijk ook zo zijn dat de leerling een ongeluk heeft gehad op weg naar school.
Vandaag belde ik een vader van een leerling op zijn 06-nummer. Hij wist niet beter of zijn dochter was naar school gegaan. Dat klopte: ze zat haar toets in de mediatheek op een computer te maken. Dat had de surveillerende docent moeten weten, maar ik had het eerst ook even moeten controleren. Nu had ik de hartlslag van die vader - onnodig - behoorlijk omhoog gejaagd.
Een andere leerling had de bus gemist. Ze belde zelf netjes op om dat te melden. Ik ving haar op toen ze op school kwam en regelde dat ze iets langer de tijd kreeg om haar toetsen te maken. Dan voorkomen we dat er weer een inhaalmoment met een nieuwe toets moet komen. Bovendien hoeft zij de stof dan - een week later - niet nog eens helemaal door te nemen.

RTV-Utrecht zendt vandaag een 2,29 minuten durend filmpje over mij uit in het programma U-vandaag. Het wordt de hele avond nog herhaald, zo rond vijftien minuten over het hele uur. Daar wordt wel naar gekeken: ik heb de eerste twee reacties via de mail al binnen. Voor wie RTV-Utrecht niet kan ontvangen: het filmpje staat ook op de site.
Hieronder vier fragmenten uit het filmpje: achter de computer in de garage, tussen de boeken(planken) en op zolder bij de knipsels.

 

3 bestellingen: knipsels Dick Bruna, Trix van Lieshout, 'Pedagogische adviezen voor speciale kinderen', Frank Herzen, 'De vier Heemskinderen'.

18 januari 2012

Vanochtend had ik een gesprek met de organisatoren van het Veenendaals Cultuurbal, dat elk jaar in september 'gehouden' wordt. Ik legde mijn idee voor een cabaret-achtige bijdrage op tafel en we hebben die knoop doorgehakt: ik ga dat doen. Dit is het derde Cultuurbal en ik sta daarmee in het rijtje Hans Dorrestijn-Jeroen Wielaert-Mats Beek. Het is aan u om dat een aardig rijtje te vinden ...., of te denken: dat gaat met grote stappen achteruit in kwaliteit.

Tandartsbezoek vandaag. We hebben een nieuwe tandarts, want de oude is vertrokken naar elders. Binnen deze praktijk werken meerdere tandartsen, dus het heeft voor ons niet zoveel gevolgen. Ik was even bang dat (als iedere nieuwe tandarts tot op heden) deze jongen weer gebitsrestauratieadviezen zou hebben, maar gelukkig vond hij dat alles er goed uitzag. Ik moet alleen wel van hem naar de mondhygiëniste (en daar heb ik een hekel aan...). Toch heb ik gelijk maar een afspraak voor volgende week woensdag gemaakt.

De postbode duwde vandaag en gisteren enkele vermeldenswaardige zaken door de bus:

- Het Buddingh' Genootschap stuurt haar leden een Koppermaandagdruk van Houtpers te Wageningen: het niet eerder gepubliceerde gedicht 'Oud en nieuw' van C. Buddingh'. Er zijn er maar vijfenvijftig van gedrukt. De eerste strofe:

De oude romantiek verloor haar zin
toen zij werd overwoekerd door het heden;
ons sprookje hield geen avontuur meer in,
slecht tien geboden om te overtreden.

- Daan stuurde me een exemplaar van het blad 'Lessen', een uitgave van het Nationaal onderwijsmuseum en haar Vereniging van Vrienden. Ik kende het blad niet, maar het doorbladeren ervan is zekerde moeite waard. Daan zelf schreef het artikel 'Poëzie over, voor en van schoolkinderen'. Dat had hij me al gemaild, dus de inhoud kende ik al. Hij besteedt onder andere aandacht aan het blad 'Kriskras' en de versjes daarin van Annie M.G. Schmidt in een veel ruimer historisch overzicht van gedichten vóór en óver kinderen. Een aardig overzicht, al mis ik daarin 'Poëzie als kinderspel. Kinderen gedichten leren schrijven' van Fred Portegies Zwart uit 1975. Maar daarbij ben ik niet objectief: daar werkte ik mee, de eerste jaren dat ik voor de klas stond, maar dat wil natuurlijk nog niet zeggen dat het boek een plaats in zo'n algemeen overzicht verdient.
Andere artikelen in 'Lessen' gaan over 'Muziek en dans in het dovenonderwijs', 'Inkt en schrijfgerei' en 'Agenda's en popmuziek. Beeldverslag'. Met name dat laatste artikel - met veel foto's - levert een feest van herkenning op. Ach ja.... de Rijam agenda!

- Tenslotte: Op Marktplaats bestelde ik een foto van Karel Eykman, C. Buddingh' en Nico Scheepmaker tijdens de boekenweek van 1982. Een aardige, maar geen originele foto. Het is uit een boek geknipt of gesneden. Als dat een dik boek over de Boekenweek was, dan kan de verkoper daar nog aardig aan verdienen (als er voldoende verzamelaars zijn die zo'n foto van hun favoriete schrijver willen hebben).
Bij dezelfde verkoper bestelde ik het boek 'Het favoriete personage van vijfenzeventig Nederlandse schrijvers, dichters en uitgevers van A. Alberts tot Ad Zuiderent'. Een lange titel, die echter wel precies weergeeft waar het in dit boekje over gaat. Ik kan dat favoriete personage op vijfenzeventig Schrijversinfobladzijden gaan vermelden. Op meer bladzijden zelfs, als zo'n favoriet personage uit een Nederlands boek afkomstig is. Een paar voorbeelden:

Schrijver	Favoriet personage
F.L. Bastet	Oblomov
Mensje van Keulen	Winnetou
Aad Nuis	Kazan de wolfshond
Nico Scheepmaker	Alice

 

1 bestelling: A. Vrolijk, 'Gesprekstechniek'.

19 januari 2012

Een deel van de 'favoriete personages' blijk ik al op enkele Schrijversinfobladzijden te hebben staan. Het was in 1982 een serie in 'Vrij Nederland' en vanuit die artikelen heb ik het toen al gedeeltelijk overgenomen. Met dit boekje erbij kan ik het nu in ieder geval compleet maken.
De schrijvers en dichters vertellen er ook bij waarom ze dit personage kiezen, of noemen er een paar en kiezen er daar dan eentje van. Sommigen maken eerst wat relativerende opmerkingen over het kiezen van zo'n favoriet personage:

Ik ben te trouweloos om er langer dan een poosje één favoriet personage op na te houden, en vóór je het weet ga je een figuur liegen om te laten merken dat je niet van de straat bent, of proberen iets te verzinnen waar vermoedelijk niemand anders aan heeft gedacht ('het personage dat mijn leven beslissend heeft veranderd, is Bruintje Beer'), dat soort ijdeltuiterij; zelfs als inzenders de waarheid spreken, geloof ik ze nooit. (Jan Blokker)

en:

Een gehechtheid aan personages uit de literatuur die even sterk is als gehechtheid aan levende personen komt in onze cultuur denk ik alleen maar voor bij lezeressen van Kasteelromans. En bij kinderen natuurlijk. (J. Eijkelboom)

Na RTV-Utrecht volgt nu ook nog de radio. Of in ieder geval de radiojournalistiek. Leerlingen van Hogeschool Utrecht/School voor Journalistiek gaan me volgende week telefonisch interviewen. Een deel van wat zij maken kan uiteindelijk op de radio terechtkomen. Maar ook als dat niet zo is, heb ik die paar minuten wel voor ze over.

Verder valt er vandaag weinig te melden. Vandaag en morgen zijn er 'Open dagen' op school. Dat betekent dat de eerste toetsen vanmorgen om 8.10 uur begonnen en dat we de hele dag doorgaan tot pakweg 22.00 uur vanavond. Dan zijn we toch veertien uur lang met elkaar aan het werk. Voor iedereen die de stakende leraren niet begijpt of die staking onzin vindt: daar kunnen wij geen overuren voor schrijven; achtentwintig uur maken in twee werkdagen hoort er gewoon bij.

20 januari 2012

Gisteren hadden we 'ergens' kortsluiting. De aardlekschakelaar sloeg af. Die kortsluiting zat in groep vijf van de meterkast. We trokken diverse stekkers los, deden lampen uit e.d., maar het bleef kortsluiting geven. Tot overmaat van ramp zat ook de cv-ketel op deze groep, dus we zaten in de kou.
's Avonds - terwijl ik op school de 'Open dag' had - heeft Gijs ook nog eens ruim een uur allerlei apparaten gecontroleerd. Hij schroefde zelfs de buitenlamp eraf, die ik begin deze week nieuw had opgehangen, maar ook hij vond de oorzaak van de kortsluiting niet.
Na de 'Open dag' haalde ik Lidy op bij Suzanne en Gijs. De vriendin van Suzanne die daar op bezoek was, werkt bij een electrotechnisch bedrijf. We mochten haar vanochtend om 8.00 uur bellen en zij regelde dat er vanochtend al een electricien langskwam. Ook die moest drie kwartier zoeken: het bleek losse stekkerdoos in de voortuin te zijn. Daar zat vocht in. Voor deze electricien was dit al de zoveelste door de Karwei verkochte 'buitenstekkerdoos' die helemaal niet geschikt is om buiten te gebruiken!

Tijdens de 'Open dag' van gisterenavond maakte ik een komisch misverstand mee. Collega Marloes stond naast me en raakte in gesprek met een moeder. Die moeder wist dat Marloes onlangs een baby heeft gekregen. 'Wat is het geworden', 'Een jongetje', 'Vijftien weken', zo'n gesprekje werd het. Op een gegeven moment zei Marloes: 'Maar ik ben nu weer lekker aan het werk', terwijl die moeder op hetzelfde moment vroeg: 'Hoe ging het?' Die moeder bedoelde de bevalling, maar Marloes was in haar hoofd al bezig met 'Ik ben weer aan het werk', pakte mijn arm en zei: 'Ik heb een fijne collega, die helpt me als ik het moeilijk heb.' De ogen van die mevrouw werden als schoteltjes zo groot, want zij begreep dat ik Marloes tijdens de bevalling had bijgestaan in haar moeilijke momenten. 'Beek, voor al uw bevallingen', dat moesten we maar niet gaan doen.

In de toets van mijn B2-klassen zit de vraag 'Wanneer noemen we een boek een klassieker? (minimaal drie dingen)'. Gewenste antwoorden zijn: Een oud boek (je opa en oma hebben het al gelezen), het wordt nog steeds gelezen, is over de hele wereld bekend, het is verfilmd, er zijn toneelstukken van gemaakt, wordt bewerkt enz. Rowan heeft er nog één antwoord bij dat niet in het boek stond: 'Meestal is de schrijver dood'. Dat lijkt me juist, maar het is wel voor de hand liggend, als je opa en oma - als kind - het boek van die schrijver al gelezen.hebben. Ik vind het wel een beetje flauw van mezelf, maar ik heb hem er geen punten voor gegeven.

21 januari 2012

Twee van die lange 'open' dagen hakken er bij je in. Ik sliep vanmorgen tot 11.30 uur. Daarna hebben we wat gerommeld en opgeruimd. Wat boeken te koop gezet en wat toetsen nagekeken. Dan glijdt zo'n dag aan je voorbij. Aan het eind van de middag bracht Suzanne Dylano bij ons. Zij ging uit eten met haar schoonfamilie. Tygo ging mee, maar een baby meenemen is niets gedaan. Dat gaf ons de gelegenheid wat met Dylano op schoot te zitten. Als Tygo er is, vraagt hij veel van je aandacht. Nu konden we onze aandacht compleet aan Dylano geven. We maakten ook wat foto's:

2 bestellingen: Rudie Kagie, 'De kracht van de maan, waarnemingen in de wonderlijke wereld van magie en bijgeloof', Michel Ragon, 'De schilderkunst van het expressionisme'.

22 januari 2012

Gisteren kwam ik om 11.30 uur uit bed, vandaag zelfs om 12.30 uur. Maar nog steeds hangt er een zekere loomheid om me heen. Van dit druilerige weer word je ook al niet actiever. Om 15.30 uur heb ik mijn haar gewassen, me geschoren én me toch maar aangekleed.

Door alle aandacht voor dit weblog, met name door 'Vrij Nederland' en 'RTV-Utrecht', was het aantal 'hits' de laatste twee weken aanmerkelijk hoger dan voorheen (vrijwel verdubbeld). Nu zakt dat aantal weer terug naar 'normaal'. Ik houd er wel een aantal buitenlandse lezers aan over. Vermoedelijk zijn dat Nederlanders die in het buitenland wonen en een abonnement op 'Vrij Nederland' hebben. Als ik de teller bekijk dan zie ik bij de laatste twintig bezoekers vijf buitenlandse vlaggetjes staan: 2x België (Antwerpen en Kalmthout), Zuid-Afrika (Durbanville), Spanje (Málaga) en Noorwegen (Storsteinnes). Die meneer uit Noorwegen is niet nieuw. Ik weet ook dat het een meneer is, omdat ik al eens emailcontact met hem heb gehad.

2 bestellingen: Elly de Waard, 'Anderling', J. Bernlef, 'Bermtoerisme'.

23 januari 2012

De afgelopen twee dagen kwam ik laat uit bed. Vandaag ben ik er helemaal niet uit geweest. Buikgriep, of ik heb iets verkeerds gegeten (ik verdenk de voorgesneden kipblokjes van zondag). Ik heb ooit mijn vader horen zeggen: 'Ik weet niet of ik van voren of van achteren pies.' Dat lijkt me een adequate omschrijving van de situatie.

Ik pleeg nu ook een beetje geschiedvervalsing, want ik schrijf dit op de vierentwintigste.

1 bestelling: Ronald Prud'homme van Reine, 'Rechterhand van Nederland, Biografie van Michiel Adriaenszoon de Ruyter'.

24 januari 2012

Op 07-12-2011 beschreef ik een gesprek met de moeder van een oud-leerling. Elma Drayer citeerde een opmerking uit dat gesprek in haar artikel in 'Vrij Nederland' en vervolgens herkende die oud-leerling zich weer in dat artikel. Ze schreef me de volgende mail:

Beste meneer Beek,

Toen ik in Vrij Nederland een artikel over u tegenkwam, werd ik overvallen door enthousiasme en begon meteen mijn vriend te vertellen over de geweldige lessen Nederlands die ik vroeger van u kreeg. Helaas ben ik over die tijd toch veel vergeten, en ik heb u ook maar kort als docent gehad, maar "Driewerf hoezee voor Drs. P!" is mij bijgebleven. En ook iets over een Kees Stippellijn op het Kees Stipplein... Ik heb door die lessen de daaropvolgende Sinterklaas een bundel light verse en 'nonsensgedichten' gekregen, wat afgelopen Sinterklaas weer een wedstrijd limericks en ollekebollekes schrijven tussen mijn vriend en mij opleverde. Ik vind limericks leuker en makkelijker, de zeslettergrepigheid van ollekebollekes maakt het wel heel lastig (maar daardoor natuurlijk ook weer een interessante uitdaging!)
Ik moest daar weer aan denken toen ik laatst een meisje sprak, dat naar een feestje met Nederlandse muziek was geweest. "Ja, het was wel leuk," zei ze, "maar er werd ook zo'n raar lied gedraaid! Iets over een veerboot die de hele tijd maar heen en weer gaat... Echt saai." Helaas heeft niet iedereen dezelfde waardering voor mooie teksten, hoewel ik misschien ook niet de juiste waardering heb voor stoommachines of economische statistieken. Ieder z'n smaak, maar ik ben blij dat u mij de schoonheid van taal heeft laten zien.
In het artikel van Vrij Nederland meende ik zelfs mijzelf genoemd zien worden! Een blik op uw weblog bevestigde dat. Mijn moeder heeft weer lekker zitten kletsen over mij... Maar ik voel me gevleid dat ik een gelukt effect ben, hoor! U zei op de leerlingenavond dat u aan mijn enthousiasme en het glimmen van mijn ogen kon zien dat ik nu goed op m'n plek zat. Zo voel ik me ook. Ik voel me thuis tussen boeken en teksten. Als u het niet erg vindt dat ik een beetje inspiratie van u overneem... Ik wil een weblog beginnen met boekrecensies. Ik lees heel veel, en wil niet langer ongeinteresseerde mensen vervelen met mijn mening over boeken die zij toch niet gelezen hebben. Dus dump ik het maar op internet, zoals iedereen doet met overbodige informatie. Maar ach, wie weet word je nog eens benoemd tot digitaal erfgoed...
Daarvoor mailde ik dus eigenlijk. Gefeliciteerd met deze eer, en bedankt voor uw lessen. Ik hoop dat u inmiddels nog veel meer leerlingen geinspireerd heeft!
Vriendelijke groeten, Marjolein de Raat
P.S. Hoewel ik meestal wel zelfverzekerd ben wat betreft mijn spelling en grammatica, levert het toch een boel stress op om naar een leraar Nederlands te schrijven! Merkt u ooit dat leerlingen meer hun best doen op mails naar u, dan naar bijvoorbeeld hun docent aardrijkskunde?

Ik antwoordde haar:

Dag Marjolein,

Dank voor je mail en je lovende woorden. Ja, die ollekebollekes zijn moeilijk, maar leuk. Als je ermee bezig bent ga je overal die dubbele dactylus herkennen. Waarschijnlijk ga ik aan het eind van dit jaar in De Lampegiet een kort optreden doen tijdens het Veens Cultuurbal (dan staat o.a. ook de Cultuurprijs Veenendaal op het programma). Ik wil dan in ollekebollekes terug gaan kijken op he Veense nieuws van 2012.
Grappig dat je jezelf herkende in VN. Je moeder is duidelijk heel trots op je hoor, dus laat die maar kletsen. Zo'n weblog moet je zeker doen. En al helemaal als je die recensies toch al voor jezelf maakt. Als je me tegen die tijd je site doorgeeft, zal ik op mijn bladzijden over die schrijvers een link naar jouw site maken.
En dank voor je felicitatie. Ik ben heel blij met die actie van de Koninklijke Bibliotheek. Zij passen de komende honderd? jaar de uitgekozen websites aan de nieuwe technieken aan, zodat de informatie beschikbaar blijft, ook als ik zelf met aanvulling zou stoppen. Dat is een prettige gedachte. Ik verbeeld me dat over honderd jaar iemand een proefschrift schrijft voor onderwijskunde en dan mijn weblog als bron opvoert om aan te geven hoe het er 'lang geleden' op een regioschool  aan toeging
Jij moet vooral doorgaan met je gedachten op papier zetten, want ook je mail leest heel prettig. Daarom deze vraag: mag ik je mail op mijn weblog plaatsen?

Groet, Mats Beek

Marjolein was de afgelopen week met vakantie, daarom duurde het even voor ik toestemming van haar kreeg haar mail hier te citeren.

Nieuw op Schrijversinfo: Dirk Kroon.

Ik vroeg Dirk Kroon om een scan van een stukje handschrift. Hij mailde me het handschrift van het gedicht 'Volle leegte' dat ik al als mooiste gedicht uit zijn laatste bundel had genoteerd:

Volle leegte De lachende gezichten van verloren vrienden, de zachtheid en de warmte van ooit toegenegen vrouwen - je weet niet goed wat je ervan moet zeggen, je draagt ten slotte elke uitgestorven wereld zwijgend met je mee

 

Vanmiddag bekeek ik een aflevering van de dvd-serie 'Life' van David Attenborough. Die set van vijf dvd's wonnen we bij de Postcodeloterij. Ik had die prijs bijna gemist. Er lag een envelop van die Postcodeloterij en ik wilde die envelop al ongeopend in de prullenbak mikken, ervanuit gaande dat het wel weer een bedelbrief voor meer loten zou zijn. Op het laatste moment besloot ik de envelop toch open te maken. Een prijs! Ik kon op internet kiezen uir een stuk of zes dvd-series en mijn keuze zou ik dan binnen een week in huis hebben.

2 bestellingen: Hans Warren, 'Geheim dagboek tiende deel, 1975-1976', Arthur ten Cate, 'De laatste divisie, De geschiedenis van 1 Divisie '7 'December' na de val van de Muur 1989-2004'.

25 januari 2012

Ik heb nu drie dagen vrijwel de hele dag op bed gelegen. Daarmee ben ik blijkbaar uitgeslapen. Van 0.00 tot 2.00 heb ik liggen nadenken en zulke uurtjes kunnen uiterst creatief zijn. Ik bedacht:
- Ik zou Jan kunnen vragen als voice-over bij mijn optreden op het cultuurbal. Het zou toch mooi zijn als we als broers een volle Lampegiet een kwartiertje kunnen bezighouden.
- Misschien kan ik bij het whiskydiner wat versjes van Kees Torn voorlezen. Ronald zal daar ook wel zijn en dan hoort hij in ieder geval dat ik serieus voorwerk voor het artikel heb gedaan (nu het schrijven nog).
- Ik ga een brief schrijven aan diverse uitgeverijen. Met als bijlagen de arikelen uit 'VN' en 'AD' kan ik ze misschien wel zo ver krijgen dat ze mij op mail- en verzendlijsten plaatsen, zodat ik aandacht aan hun auteurs en nieuwe uitgaven kan besteden. Of nog mooier: dat ze me recensie-exemplaren gaan sturen. Of nog mooier: dat ze willen adverteren op Schrijversinfo.
- Ik dacht na over ollekebolleke-woorden. 'Potverdriedubbeltjes' blijkt er één te zijn. Dat moet dan een ollekebolleke over de Bond tegen het vloeken worden. Bijvoorbeeld:

'Vloeken is aangeleerd' meldt ons een papegaai op het NS-station, maar ook op straat. Zie het eens andersom potverdriedubbeltjes: Bijbelcitaten zijn ook nagepraat!

Als kind zat ik op de Juliana van Stolbergschool. Daar leerden we elke week een 'psalmversje' uit het hoofd. Dat ging via 'napraten'. Meester Fondse of meester Hiensch zei de psalmen regel voor regel voor en wij 'praatten ze na'. Hetzelfde gold voor de tien geboden en de volgorde van de bijbelboeken. Later op catechesatie was het al niet anders. We hadden een boekje met vragen en antwoorden. Die antwoorden moest je uit je hoofd leren: napraten dus. En nu mag dat 'napraten' ineens niet meer!

 

Mariët Meester in Veenhuizen Een kijkje in de keuken van een schrijfster - Aflevering 17     Sarien Visser

De vorige aflevering van deze rubriek werd geplaatst op 27 juli 2011. In deze aflevering ga ik u bijpraten over de activiteiten van de auteur Mariët Meester tijdens het afgelopen half jaar. Ze woont met haar partner nog steeds in de voormalige katholieke pastorie in Veenhuizen en het ziet ernaar uit dat haar verblijf ruim een jaar gaat duren, hoewel vorig jaar van drie maanden werd uitgegaan. Mariët geeft aan dat als ze dit vorig jaar had geweten ze een televisie had meegenomen, want ze heeft de beelden gemist die zorgen dat je bijblijft in deze snel veranderende maatschappij. In haar woonkamer in de pastorie hangt sinds enkele weken een schilderij boven de bank van een vriendelijk kijkende pastoor Smits, dat is geschilderd door Adolf Gantzert, dezelfde persoon die de muurschildering heeft gemaakt waarover ik in aflevering 7 op 7 mei 2011 een en ander heb verteld. Dit schilderij, dat zich in de op 1 mei 2011 gesloten katholieke kerk bevond, heeft Mariët Meester opgehangen omdat haar nieuwe roman zal gaan over deze pastoor Smits, die van 1936 tot 1950 in Veenhuizen werkzaam was en vooral tijdens de oorlogsjaren een belangrijke rol heeft gespeeld. De schrijfster heeft zich het afgelopen half jaar vooral beziggehouden, in het kader van het Oral History project, met het op schrift zetten van de herinneringen van tientallen (oud-)inwoners van Veenhuizen. Dit heeft geresulteerd in tien verhalen. Begin januari 2012 heeft Mariët de concepttekst naar vijfentwintig geïnterviewden gestuurd, met de vraag onjuistheden en onvolkomenheden te rapporteren en te signaleren of de tekst de juiste gevoelswaarde ademt. De auteur kiest hierbij voor woorden die populair waren tijdens de periode dat het betreffende verhaal zich afspeelde. Over verschillende onderwerpen hebben meerdere mensen informatie aangedragen. Zo stuurde Mariët mij de hoofdstukken acht en tien. Voor hoofdstuk acht had ik een deel van het onderwerp aangedragen en voor hoofdstuk tien had ik bijna alle informatie verstrekt, omdat het gaat over het werkterrein van mijn vader.  Mariët gebruikte in hoofdstuk acht het gedateerde woord ‘mieters’ om onze gevoelens te duiden tijdens een ernstige situatie die zich afspeelde tijdens de tweede helft van de jaren zestig. De auteur en ik kregen een discussie over het woord ‘mieters’. We vonden het helemaal niet ‘mieters’ toen we stonden toe te kijken bij wat er gebeurde. We vonden het wel spannend, want het werk van je vader was in het geding. Hoe zou Justitie deze dreigende situatie gaan oplossen? De situatie doornemend, kwam Mariët ook tot de conclusie dat er een ander jaren zestig woord voor ‘mieters’ moest worden gevonden, om de lezer onze gevoelens te laten ervaren tijdens het ernstige voorval. De auteur was heel benieuwd naar de reacties van de vijfentwintig aangeschreven mensen. Dit varieerde van het toegestuurde materiaal zonder één opmerking terugsturen tot mensen die aangaven dat ze het heel fijn vinden en emotioneel werden dat er eindelijk eens op een waardige wijze aandacht wordt geschonken en erkenning is voor de problematiek die zij destijds hebben meegemaakt. Een reactie is: Je hebt gruwelijke gebeurtenissen waardig weergegeven. In het boek zullen luchtige en zware verhalen, die zich in Veenhuizen hebben voltrokken tussen 1920 en de dag van vandaag elkaar afwisselen. Het materiaal is zoveel mogelijk chronologisch en per onderwerp gerangschikt. De auteur werd hierbij voor de volgende dilemma’s geplaatst:                                                        - Tegenstrijdige informatie; wat is wel en niet waar? Als ze er niet uitkwam besloot ze het weg te laten, omdat mensen soms boos reageerden op de uitlatingen van een ander persoon.                                - Door de onbetrouwbaarheid van het menselijk geheugen moest Mariët contact met mensen opnemen, om uit te leggen waarom bepaalde informatie niet kan worden overgenomen. De auteur verwacht alsnog de nodige reacties als het boek uitkomt. - Informatie die niet op basis van Oral History werd verkregen, kan niet worden gebruikt, hoewel de boodschapper soms veel moeite heeft gedaan de auteur informatie te bezorgen.  - Spanningen, door de vraag: Hoe zet ik het verhaal op?                                                                - Er is zoveel materiaal beschikbaar gekomen, zodat Mariët moest kiezen:          - wat gebruik ik;  - wat gooi ik weg;  - wat kan ik voor mijn nieuwe roman gebruiken. Mariët: ‘Een roman bouw je in laagjes op. Hier moest ik het vele materiaal ‘weghakken’ tot de essentie overbleef.’ De schrijfster heeft gebruik gemaakt van haar ervaring als romancier door bepaalde verhalen te fictionaliseren, waardoor het verhaal wordt verrijkt en daardoor aantrekkelijker. Door de vele interviews die de auteur afnam, is deze manier van werken een veel socialere bezigheid dan een roman schrijven, waarbij de schrijver zich terugtrekt in haar werkkamer.  Op vrijdag 6 januari ontving ik de twee hoofdstukken, waarop de auteur graag een reactie van mij wilde ontvangen. ’s Middags heb ik de hoofdstukken, die elk uit dertien bladzijden bestaan, gelezen om de inhoud tot me te nemen. ’s Nachts ben ik de tekst heel geconcentreerd gaan lezen en heb allerlei notities bij de tekst geschreven. Daarna heb ik het materiaal tot maandagmiddag weggelegd, om afstand te nemen. Toen heb ik de teksten nogmaals rustig gelezen en nog enkele verfijningen aangebracht. Op maandag 16 januari hebben Mariët en ik de opmerkingen doorgenomen tijdens het interview voor deze aflevering van ‘Een kijkje in de keuken van …’. Zo nodig gaat de schrijfster ook contact opnemen met de andere geïnterviewden over hun opmerkingen bij de tekst.         Mariët heeft de opmerkingen, voor zover zij die zinvol vindt, verwerkt. De deadline voor het inleveren van het materiaal was 31 december 2011, maar is verschoven naar 1 februari 2012, mede omdat op 12 januari 2012 het boek De mythische oom van Mariët Meester verscheen, dat voor de verschijningsdatum de nodige aandacht vroeg. In aflevering 18 zal ik ingaan op de verschijning van dit boek. Het Oral History materiaal ligt nu bij de redacteur die er inhoudelijk met een onbevangen blik naar zal kijken. Haar uitgangspunten vormen onder andere de vragen:                                        - Is de tekst duidelijk voor een buitenstaander?                                                                      - Kan deze tekst worden gerealiseerd in een boek dat 120 tot 150 pagina’s bevat? De auteur is op zoek naar een geschikte foto voor de voorkant van het boek. Ze heeft inmiddels enkele foto’s ontvangen, die worden doorgestuurd naar de uitgever, Stichting het Drentse Boek, die een definitieve keuze gaat maken. Het boek, dat in mei uitkomt, heeft nog geen titel.

 

 

Een BAPO-rondje met de hond is heel anders als Tygo meeloopt. We verbaasden ons samen over de hoge ladder van een glazenwasser bij de appartementen aan de Nijhofflaan. De neus van de hond is overigens niet best: hij zat te poepen op een centimeter of veertig van het nog bevederde karkas van een duif .... en hij rook dat niet eens. We sjouwden een hele stapel takken mee. Die stoppen we straks in de open haard. Tygo hield de dikste en langste tak voor zichzelf en ja hoor..... hij moet in maart nog drie jaar worden, maar nu al houdt hij zo'n tak omhoog en roep pauw en pieuw..... Hoe harder je roept, hoe harder je schiet en dat je opa dertig jaar geleden met een gebroken geweertje op zijn jas liep, daar heb je niks mee te maken ........ pauw opa! Je krijgt wel vieze handen van die takken:

 

Koperdieven sloegen eergisteren hun slag en stalen 'literaire' kunstwerken, waar ik in de afgelopen jaren al eens een foto van maakte (en nou niet zeggen: gelukkig hebben we de foto's nog):

Simon en Tiny Carmiggelt in De Steeg, gefotografeerd op 09-05-2007.	Monument door Armando in Westerbork, gefotografeerd op 16-07-2009.

 

Die jongens van 'Antiquariaat Fokas Holthuis' gaan handig met dit soort gebeurtenissen om: Eergisteren werd dat beeld gestolen, vandaag mailen ze 'Nieuwsbrief 448' aan hun klanten met daarin vierentwintig - vaak bijzondere - aanbiedingen van en rond Simon Carmiggelt: boeken, brieven, typoscripten, foto's, 45-toeren plaatjes.

26 januari 2012

Vandaag ging ik weer aan het werk na twee dagen ziek en één Bapo-dag. Dat betekent wel dat er wat achterstalling werk ligt (waaronder mail van vier dagen). De echte brandjes zijn uiteraard door de collega's de afgelopen dagen wel geblust, maar op zo'n dag als vandaag hol je toch vooral achter de feiten aan.
Daarbij was er vandaag ook nog eens een landelijke onderwijsstaking. De vorige keren was de stakingsbereidheid bij ons op school niet zo groot, maar vandaag ging er toch een behoorlijk grote groep naar Utrecht. Zonder mij: ik heb bij de vorige stakingen iets te veel jolig uitgedoste collega's de wave zien doen in het stadion van F.C. Utrecht. Als de bonden écht indruk op de poltici en op de burgers (die vinden dat leraren niet moeten zeuren met al die vakanties) hadden willen maken, dan hadden ze over drie weken, in de voorjaarsvakantie een 'staking' moeten organiseren. Als er dan net zo veel leraren naar Utrecht waren gekomen, hadden we pas echt een statement gemaakt.

Gezaghebbende Veenendalers blijven maar roepen dat de komst van de koningin op 30 april zo goed is voor het dorp. Voor de uitstraling, voor de pr. Ik geloof daar niets van. Vraag willekeurige Nederlanders waar de koninigin zes jaar geleden was, of vier jaar geleden..... ze hebben geen idee. Ze weten alleen dat ze in één van de vorige jaren in Apeldoorn is geweest. Dat blijft hangen, dus ...... als het je werkelijk om de naamsbekendheid van Veenendaal gaat, moet je zorgen dat er een aanslag wordt gepleegd.
En dan moet je ook zorgen dat er geen monument in de weg staat. Vroeger stond er midden op de Markt een pisbakachtig kunstwerk, maar dat is jaren geleden al weggehaald. De schuin aflopende Markt was vorig jaar wel een mooie plek geweest om met een auto van af te zoeven richting Koninklijke familie. Uit Apeldoorn weten we dat aanslagplegers slecht voorbereide sukkels zijn. Daarom zie ik in Veenendaal wel een aanslagpleger voor me die niet van de recente herinrichting van het centrum op de hoogte is ..........

Wat een verjaardagsfeest Beatrix! Maxima! De Hoofdstraat opgetuigd. En dan .... een klap! Deze chauffeur heeft wat aanslagpleegtechnische fouten gemaakt, want daar is nu een trap!

 

2 bestellingen: C.J. v.d. Weij, 'Zakwoordenboekje Engels-Nederlands', 'Staalgids Staalharderij NEVE'.

27 januari 2012

Een meisje uit B2 komt vanmiddag haar Blackberry bij me ophalen. Ze was hem een week kwijt (eigenlijk zou ze hem maandag pas terugkrijgen, maar ik ben, zo vlak voor het weekend, ook de beroerdste niet). We lopen naar de kluis en ze zegt tegen me: 'Weet u meneer, eigenlijk is het best relaxt, zo zonder mobieltje. Je hoeft niet de hele tijd overal op te reageren.' Tja, zo relaxt hadden we het een jaar of tien geleden allemaal. Ik bood haar aan het mobieltje nog een weekje in de kluis te laten liggen, maar dat was nou ook weer niet haar bedoeling.

Met de post kwam de nieuwe cd van Leonard Cohen. Die wilde ik hebben zodra hij 'uit' was, daarom stond de bestelling al even in de wacht bij Bol.com. Zingen doet de oude bard nauwelijks meer. Hij zaagt met een hese stem zijn teksten de lucht in en de instrumenten en achtergrondzangeressen passen daar wonderwel bij. Ik hoor hem liever zo dan met een discodreun of met een andere - niet passende - muzikale omlijsting. Als dit de eerste cd was die je van Cohen beluisterde, dan zou je de andere cd's niet aanschaffen. Als je al die andere lp's en cd's al hebt aangeschaft, dan is dit een welkome aanvulling op die collectie.

In de kerstvakantie bestelde ik een serie van tien kookboeken bij 'de Volkskrant'. € 9.95 voor tien boeken .. en nog leuke boeken ook. De serie heet 'Wereldkeuken' en elk boek behandelt een land, aan de hand van uit dat land afkomstige koks. Peter vond dat - net als wij - geen geld en ik bestelde ook voor hem zo'n set. Vanavond brachten we die naar hem toe. Koffie, een biertje (en nog één) en een gezellige avond.
Ik nam van hem 'Bad as me', de laatste cd van Tom Waits mee. Een ouderwetse Tom Waits, de nummers liggen dicht bij die van de cd's die ik van hem het mooist vind '(Rain dogs', 'Closing time').

28 januari 2012

Alweer een 'opruimdag'. Naar het afvalbrengstation van de gemeente met stenen, glas naar de glasbak, boeken in dozen.

Woensdag kom de fotograaf van de makelaar! Ons huis is te koop. Dat is verrassend snel gegaan. We zitten hier prima, maar dromen wel eens van een ander huis; dat huis zou geen trappen moeten hebben én het zou een grote extra ruimte moeten hebben voor de boeken. Dat huis hebben we gevonden en we hebben het in principe gekocht. Die koop kent één ontbindende voorwaarde. Ons huidige huis moet binnen een jaar verkocht zijn. Lukt dat niet, dan gaat de koop van het andere huis niet door. In de tussentijd mag de verkopende partij het huis aan anderen verkopen (die het dan kopen zonder zo'n ontbindende voorwaarde). Het is dus nog helemaal niet zeker dat we gaan verhuizen, maar een kans is er wel. Op deze manier komen we in ieder geval niet met twee hypotheken te zitten en die zekerheid is me veel waard. En als het niet doorgaat .... hier zitten we ook prima.

We beleven tot nu toe een natte en vrij warme winter. Weinig vogels in de tuin en de vogelvoervoerzieningen in onze tuin hangen er dan ook vrij nutteloos bij. In de achtertuin hangt zo'n koker mer een restje vogelvoer. De vogels blijven er af en het voer is aan het ontkiemen. De grashalmen (of wat voor zaad het dan ook is) , steken er een centimeter of vijf uit.

 

We reden in de loop van de middag naar Culemborg. Een vage beginnende mist hing boven de laagstamboomgarden en de geploegde vette klei. Op de heenweg vonden we dat nog een mooi gezicht. We stopten zelfs om er foto's van te maken (In de berm. Daar bleven we zowat steken in de modder). Op de terugweg was die mist aanmerkelijk minder aangenaam. Het was nog net niet eng.

2 bestellingen: Jac. van Hattum, 'Verzameld werk. Verzen', Karel Jonckheere, 'De ringen van de boom', Isabel Allende, 'Eva Luna', D. Aichele, 'Wat bloeit langs onze wegen. 120 Wilde planten in kleuren', Rie van Rossum, 'Gepaarde schelpen', Rie van Rossum, 'De gestolen roos'.

29 januari 2012

Laatste grote opruimronde voordat de makelaar komt fotograferen. Martijn, Suzanne en Gijs hebben mee lopen tillen en sjouwen. De knipselbakken terug in de archiefkasten, wat meubilair en dozen in het middenpad van de garagebox (ik had mezelf beloofd dat dat pad vrij zou blijven, maar dit is tijdelijk en voor 'het goede doel'), de tuin opgeruimd, de inhoud van kasten en kastjes rechtgezet en gedeeltelijk weggegooid, enz., enz.

Als dat hele huizenverhaal niet door zou gaan, hebben we in ieder geval dit huis weer eens grondig binnenstebuiten gekeerd en opgeruimd.

Gisteren en vandaag heb ik de resterende opstellen van mijn tweede klassen nagekeken. Wat deze keer vooral opvalt is het veelvuldig gebruik van 'me' in plaats van 'mijn' in zinnen als 'Toen zei me moeder' en 'Ik pakte me tas'. Verder zijn er nog teveel leerlingen - en dat vind ik ernstiger - die de verleden tijd enkelvoud van 'zeggen' schrijven als 'zij'. Zo kan een basisschool toch eigenlijk geen leerlingen - met een Havo-advies - afleveren!

Voor het eerst heb ik thuis de cijfers van toetsen en opstellen in Magister in zitten voeren. Het geheel, is web-based, dus dat kan tegenwoordig. Eigenlijk wil ik schoolwerk zo veel mogelijk op school doen, maar doordat ik vorige week een paar dagen ziek was, loop ik achter met dit nakijkwerk en de leerlingen zijn benieuwd naar hun cijfers. In deze dagen kijken leerlingen en ouders veelvuldig op Magister en ik wilde ze niet nog langer laten wachten.

2 bestellingen: Martin Veltman, 'Spiegelgevecht', M. Nijhoff, 'Nieuwe gedichten'.

30 januari 2012

Een staaltje van christelijk superioriteitsgevoel in het 'Algemeen Dagblad' van afgelopen vrijdag. De bond van Oranjeverenigingen vindt dat het eerste én het zesde couplet van het Wilhelmus op elke basisschool aan de kindertjes geleerd moeten worden. Dat betekent dat alle moslimkindertjes én niet-kerkelijke kindertjes uit hun hoofd moeten leren:

Mijn schild ende betrouwen
zijt Gij, o God mijn heer
..............
Dat ik toch vroom mag blijven
uw dienaar t'aller stond

Dat kan en mag je toch niet verwachten, maar je doet het wel .... met je christelijk superioriteitsgevoel. Het gedachtengoed (en dan ben ik positief ... ik ga ervan uit dat er daar nagedacht wordt) van Oranjevereniging en PVV blijken griezelig dicht bij elkaar te liggen.

1 bestelling: Jan Lammerse, 'Autodesign in Nederland'.

31 januari 2012

Mijn lessen zijn wat onevenwichtig over de week verdeeld. Zestig procent van mijn lessen geef ik in de eerste twee dagen en hoewel ik mijn andere taken net zo belangrijk vind als het lesgeven, meet ik het verstrijken van de week toch vooral af aan mijn lessen. Naast die lessen waren er vandaag vooral vergaderingen: zorgteam, mentorvergadering, plenaire vergadering.

Van mijn kleinste klas (zeventien leerlingen in een V3-klas) was vandaag meer dan de helft op stage. Er zaten zeven kinderen voor mijn neus en die kropen ook nog eens alle zeven achter in het lokaal (wat is dat toch voor een vreemd fenomeen?).

Wat ik verder te melden heb wordt wat eenzijdig: opruimen, weggooien, rechtzetten en dat allemaal voor de makelaar die morgen foto's van het huis komt maken. Ik begin het nu ook wel zat te worden.

1 bestelling: knipsels Connie Palmen.

Door naar februari 2012