Terug naar december 2013

1 januari 2014

Daggedachte (2)

En dat 2014 dus mag brengen wat we eind 2012 van 2013 verwachtten
omdat 2011 dat dus niet had gebracht.
(Vrij naar: Koot & Bie, Het groot bescheurboek, blz. 38, 1976)

We eten deze dagen te veel 'hapjes' en te weinig 'gewoon' brood. Met als gevolg dat ik vanmiddag een hap van mijn broodje neem en alleen maar schimmel proef. Maar ik wil - zo net in het nieuwe jaar - overal de positieve kant van zien: Een mooi argument om al om 13.00 uur een glas whisky in te schenken, om mijn mond te ontsmetten.

Vanmiddag gingen we in Zeist/Huis ter Heide tante Dick onze nieuwjaarswensen brengen. Ze ziet er beter uit dan ze in oktober deed. De spanning voor haar tachtigste verjaardag (zonder haar tweelingzus) en de verkoop van haar huis heeft ze achter zich gelaten.

1 bestelling: Emile Zola, 'Nana'.

2 januari 2014

Daggedachte (3)

Beste wensen, gelukkig nievejaar, santé, en dat we toffe jongens zijn… Brrr.
Wat ben ik blij dat het weer allemaal achter de rug is, want zoiets zoudt ge niet lang volhouden.
Vanmorgen zei het me nog iemand, die met mij naar het treintje en het werk opstapte:
"Moest mijn baas me elke dag zo doen eten en drinken, ik zou rap naar ander werk uitkijken."
(Louis Paul Boon, Boontjes 1967, blz. 9)

 

Geen 'Gelderlander' vandaag. We hebben al jaren twee kranten ('de Volkskrant'en 'De Gelderlander'), maar het is een beetje veel van het goede. Omdat juist het lokale nieuws in de 'Gelderlander' kwantitatief én kwalitatief slecht verzorgd is, hebben we vorig jaar besloten dat abonnement op te zeggen. Lidy zal de puzzel missen en ik zal de column van Thomas Verbogt missen. Van het geld dat we nu besparen kunnen we ons wel een puzzelboekje en het nieuwe boek van Verbogt veroorloven.

Vandaag op de boekensite van de VPRO:

Wie zei dat poëzie een niche is? Er volgden maar liefst 150 reacties op de oproep om deel uit te maken van het VSB Poëziepanel. Uit de aanmeldingen hebben we vijf mensen geselecteerd die de genomineerde bundels aan een kritische lezing zullen onderwerpen. Waar de officiële jury bestaat uit Ahmed Aboutaleb (voorzitter), Saskia de Jong, Hilde Keteleer, Joep Leerssen en Jan Rock, kijkt boeken.vpro.nl wat liefhebbers van de bundels vinden. Dit jaar zullen de volgende lezers zich voor een lastige keuze stellen: Mats Beek Rolf Clason Lia Spitters Hannelore Steenhoff en Max Visser Kunnen zij zich vinden in wat de jury schrijft over de bundels? Welk boek zouden zij bekronen, en waarom? Zullen ze het überhaupt eens worden in hun keuze voor een winnaar?

 

Morgen lees ik een gedicht/een paar gedichten voor op de nieuwjaarsreceptie van de gemeente. Ik heb uiteindelijk gekozen voor vier gedichten: 'Elk voorjaar hep ze najaar', 'Veenendaal-Oost, met name', 'Munnikenhof, tien minuten' en 'Het Ronde Erf op de schop'. Daarmee heb ik uit het afgelopen jaar een gedicht over Veenendalers, over een Veenendaalse wijk, een persoonlijker gedicht en een gedicht over een op de schop genomen wijkcentrum.
Ik heb lang lopen twijfelen: lees ik alleen gedichten, of houd ik ook een - wat politiekere - nieuwjaarsbeschouwing? De stadsdichter is ook de hofnar. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen alleen gedichten te lezen (en iets over het onstaan daarvan te vertellen). Dat hofnargedeelte doe ik dan volgende week woensdag bij het Cultureel Café, waar ik net als vorig jaar een soort oudejaarsconference houd.

Om niet helemaal terug te halen redenen (Zeeland, Liverse, Kees Klok?) nam ik een abonnement op het literaire tijdschrift 'Ballustrada'. Daar heb ik geen spijt van. Het laatste nummer heb ik, grasduinend en met tussenpozen, met veel plezier gelezen: Een artikel van Jan J.B. Kuipers over Halifax, gedichten van Jacoline de Heer (om maar eens wat te noemen). Ik ben nu al benieuwd naar het volgende nummer.

Nieuw op Schrijversinfo: Maria Barnas, Gerbrand Bakker.

2 bestellingen: J.J. Oversteegen, 'Gemunt op wederkeer. Het leven van Cola Debrot vanaf 1948', Wim J. Simons, 'Aaah... Oooh... Spelen met vuur (over vuurwerk)'.

3 januari 2014

Daggedachte (4)

Het fysieke oud worden is barmhartig:
we slijten en rimpelen, maar zo geleidelijk
dat de spiegel ons iedere morgen een beeld toont
dat niet verschilt van dat van de dag tevoren.
J. Rentes de Carvalho, Tussenjaar, blz. 253)

Suzanne kwam de nieuwe tuinset bewonderen en spoorde me aan om de oude tafel / bank / hangmatset te demonteren en naar de gemeentewerf te brengen. Zo'n aansporing heb ik soms nodig om aan het werk te gaan. We demonteerden de boel (waar mogelijk met gereedschap, waar nodig met grof geweld), laadden de auto vol en brachten de boel naar de gemeentewerf.

Ik lees vanavond bij de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Veenendaal wat gedichten voor en kom daarmee na de toespraak van burgemeester Kolff. Hij kijkt terug op het afgelopen jaar, maar zal daarbij waarschijnlijk niet veel over zichzelf zeggen. Dat geeft mij dan mooi de gelegenheid om even terug te kijken op zijn eerste jaar als burgervader van Veenendaal. Dat kan positief, want volgens mij doet hij het goed. Ik hoor tenminste alleen maar goede berichten. Toen hij bij ons op school was, werd hij opgevangen door de conciërge. Een paar weken later kwamen zij elkaar weer tegen in het centrum. De burgemeester groette de conciërge en wist diens naam nog. Kijk: dan scoor je punten! Bovendien heeft hij humor, weet ik uit eigen ervaring. Ook bij het bedrijfsleven ligt hij goed (wat niet vreemd is voor een VVD-burgemeester): ik weet verschillende bedrijven die al een speciale Kolfruimte hebben ingericht!

Tussen de bovenstaande regels en deze zit het optreden tijdens de nieuwjaarsreceptie. Ik ben er wel tevreden over. Een aandachtig gehoor. Ik had voor het eerst zo'n headset-microfoontje op. Je voelt hem niet zitten en het werkt prima. De Kolfruimte leverde wel een lach op. Ik oogstte een applaus voor Nermina Kundic, die deze week werd uitgeroepen tot het beste raadslid van 2013. Het gedicht 'Munnikenhof, tien minuten' (over het graf van mijn moeder) leverde me na afloop weer veel positief commentaar op. Dat is toch mijn best gelukte gedicht van 2013.
Inge zette deze foto voor me op Facebook:

Het spreekgestoelte stond nog afgesteld op de hoogte van de burgemeester, die beduidend langer is dan ik. Ik begon maar met de opmerking dat ik me zo een klein jongetje voelde. Dat breekt meteen het ijs.

Ik wil niet teveel van fascebook plukken en hierneer zetten, maar dit vind ik wel heel bijzonder. Als ik docent beeldend vormen was, zou ik hier een opdracht van maken:

Een nieuwe Veense schrijver op Schrijversinfo: B. Labee.

1 bestelling: Simone van der Vlugt, 'Jacoba, dochter van Holland'.

4 januari 2014

Daggedachte (5)

Rookt u alweer? Of houdt u het nog dapper vol?
En, zeg eens, heeft u nou uw moeder al gebeld?
Steeds in gesprek? Dat is een argument dat telt...
Oh, hoe bevalt het leven zonder alcohol?

Enfin... Nog éénenvijftig weekjes wachten maar,
dan krijgen wij opnieuw de kans met Oudejaar.
(Jan Boerstoel, Goede voornemens)

We kochten deze week - in de opruiming - een nieuwe barbecue. Een echte: de 'Weber Performer Premium GBS 57 cm'. Hoewel het er niet het jaargetijde is, heb ik hem vanavond toch uitgeprobeerd. We hebben met kinderen en kleinkinderen heerlijk (binnen) gegeten.

Ik reed langs de visboer aan de Zandstraat. Uit een ooghoek zag ik op een spandoek 'Lekker Bekken' staan. Daar zal ik volgende week een foto van maken. Het moet haast betekenen dat je er heerlijk kunt tongzoenen, maar voordat ik dat daar tegen betaling ga doen, wil ik toch eerst zien wie er achter de toonbank staan.

Vandaag werd er door een koerier een envelop van de VPRO gebracht met daarin (in alfabetische volgorde):
- F. van Dixhoorn, De zon in de pan
- Micha Hamel, Bewegend doel
- Antoine de Kom, Ritmisch zonder string
- Miriam Van hee, Ook daar valt het licht

Het vijfde boek (Maria Barnas, Jaja de oerknal) wordt nabezorgd.

Uit deze vijf mag ik in de komende twee weken mijn favoriete bundel gaan kiezen en die keuze vervolgens in een recensie verantwoorden. Die recensie komt op de boekensite van de VPRO.

Het valt me onmiddellijk weer op: Bij allemaal staat onder of naast de titel met grote letters 'Gedichten' (of bij Van Dixhoorn: 'Gedicht'). Wat is dat toch voor een rare gewoonte. Hebben de uitgevers dat afgesproken? Je ziet ook wel 'Roman' onder een titel staan, maar dat toch minder consequent. Is het een waarschuwing voor argeloze lezertjes? 'Pas op hoor, dit is niet zomaar een leesboek. Je zou er van kunnen schrikken. Het zijn gedichten. Weet waar je aan begint!'

5 januari 2014

Daggedachte (6)

Ik was dronken toen ik je ontmoette.
Ik was dronken toen ik je verloor.
Wat kan er nog een hoop gebeuren
tussen twee dronkenschappen door.
(Lévi Weemoedt, Rijk verleden, blz. 93)

Vandaag heb ik mijn weblog vanaf januari 2013 doorgenomen ter voorbereiding op mijn optreden in het Cultureel Café van aanstaande woensdag. Opvallende gebeurtenissen in Veenendaal (maaar dat wordt niet de hoofdmoot), door mij geschreven gedichten in dit afgelopen jaar én per maand een aardige anekdote uit het onderwijs. Het is nu al duidelijk dat het te veel is voor 2 x 20 minuten, dus als ik het even heb laten bezinken kan ik gaan schrappen.

Ik nam vanmiddag een pauze, waarin ik een film keek die Martijn hier had achtergelaten: 'Olympus has fallen'. Er staat een filmkeuring op: vanaf 16 jaar en dat is wel te begrijpen, gezien het aantal doden dat er valt (en vaak op een gruwelijke manier). De Koreanen veroveren op ingenieuze en gewelddadige wijze het Witte Huis. De held van het verhaal voorkomt op het laatste nippertje dat alle kernkoppen in Amerika zelf ontploffen en uiteraard loopt het goed af (behalve voor al die doden dan). Het klinkt naar James Bond en die vergelijking is te maken, maar het is ruwer.

Nieuw op Schrijversinfo: Miriam Van hee.

1 bestelling: A. de Vries, 'IJzeren dictators (De beveiliging van de Nederlandse Spoorwegen)'.

6 januari 2014

Daggedachte (7)

Er wordt meer tijd verknoeid met werken dan met nietsdoen.
(C. Buddingh', Een centje voor de erepoort, blz. 24)

De leerlingen waren nog een dagje vrij. Het personeel had een studiedag in het kader van de invoering van 'Passend onderwijs'. Ik schreef bijna 'Weer samen naar school', want ik houd sterk het gevoel dat ik dit allemaal al een keer heb meegemaakt.
Dat neemt niet weg dat dit een goed georganiseerde en soepel verlopende studiedag was (met als thema 'omdenken'). Voorafgegaan door een nieuwjaarstoespraak van de interim-rector en geopend door Paul Abma. Die doet dat boeiend en inspirerend, maar het is de tweede keer dat hij bij ons een studiedag in- en uitleidt en je zou dat bij één keer moeten laten. Hij doet het vakkundig, maar de tweede keer ga je zijn opbouw en trucjes doorzien.

Mijn optreden van woensdagavond heb ik (zo'n beetje) klaar. Ik ben er niet helemaal tevreden over: te weinig samenhang.

7 januari 2014

Daggedachte (8)

Dikwijls is datgene wat wij bescheidenheid noemen,
niets anders dan het verlangen om tweemaal geprezen te worden.
(Godfried Bomans, Korte berichten)

En een eerste echte werkdag in het nieuwe jaar. Ik kwam wat met horten en stoten op gang. Ik viel vannacht pas na drie uur in slaap (zenuwen voor morgenavond?). Vanochtend was ik dan ook niet helemaal helder. Vervolgens bleek ik net voor de vakantie ook nog een nieuwe leerling vergeten te hebben. Hij was ingeschreven en was in een klas ingedeeld, maar een telefoontje net voor de kerstvakantie was wel zo netjes geweest. Nu kwamen de ouders gisteren zijn boeken halen (die had ik ook wel laten bestellen) en gaf iemand van het niet-lesgevend personeel ze een rooster.
Ik haalde de nieuwe leerling vandaag even uit de les, bood hem mijn excuses aan en regelde wat er nog geregeld moest worden. Daar was o.a. een mailtje aan al zijn docenten bij, zodat ze hem niet meer zouden begroeten met 'Wat kom jij hier doen?'

Met een collega, waar ik de laatste weken veel mee samenwerk, kreeg ik het gisteren bij de nieuwjaarsborrel over poëzie. Zij wist niet dat ik momenteel stadsdichter ben. Vandaag liet ik haar op mijn computer 'Munnikenhof, tien minuten' lezen. De tranen stroomden haar over de wangen. Aan de ene kant voel ik me daarbij wat ongemakkelijk. Aan de andere kant is het prachtig dat je zoiets met het in een bepaalde volgorde zetten van woorden kunt bereiken. Bovendien: zij heeft mijn moeder niet gekend, dus boor ik hier blijkbaar een algemeen menselijke emotie aan.

2 bestellingen: Jean Bruce, 'Bericht uit Parijs', Prof. Dr. G.J. Kloosterman, 'Wordend moederschap'.

8 januari 2014

Daggedachte (9)

Dort wo man liest,
dort setzt euch ruhig nieder.
Böse Leute haben keine Bücher.
(Jacques den Haan, Verzamelen is ook een kunst, blz. 7)

In december vervielen mijn BAPO-woensdagen, daarom ben ik in januari elke woensdag vrij. Vandaag begon ik rustig, in voorbereiding op vanavond, met een stoomdouche. Daarbij leerde ik weer wat: Als je met de verstuiver in de bovenhoeken wat eucalyptusgeur verspreidt, moet je zelf niet omhoog blijven kijken. Het prikt dan namelijk ontzettend in je ogen.

De boel voor vanavond nog eens doornemend, zie ik dat er twee thema's in mijn verhaal zitten: dood en drank. Verder komen er (kort) diverse schrijvers/zangers aan bod:
- Hans Dorrestijn
- Willem Wilmink
- Drs. P
- Oek de Jong
- Peter Koelewijn
- Gerard Reve
- Boudewijn Büch
- Saskia Noort
- Sylvian Poons
- Kees Stip
- Godfried Bomans
- Jan Boerstoel
- Lévi Weemoedt
- Stef Bos
- The Waterboys
En daartussendoor dan nog gedichten van mezelf. Dat gaat nooit lukken in twee keer twintig minuten, maar je kunt beter te veel hebben dan te weinig.

'Jaja de oerknal' van Maria Barnas zat nu ook bij de post. Daarmee heb ik de vijf genomineerden voor de VSB Poëzieprijs compleet. En wat vind ik er nou van. In eerste instantie valt voor mij F. van Dixhoorns 'De zon in de pan' af. Sterker nog: ik snap absoluut niet hoe ze dit hebben kunnen nomineren. Je slaat de ene na de andere bladzijde om en wat je doet, lees je ook elke keer:

om
de ene na
de andere
om

en dat lees je dan zestien keer. Vooruit: er staat af en toe een andere titel boven: 'Nog mooier' of 'want zo'n avond is het'. In het tweede boekje uit de omslag lees je hetzelfde dan nog twaalf keer. Vooruit: er staat op twee bladzijden wat anders en soms staan er haakjes omheen.
Het zal een soort conceptuele kunst zijn, maar ik heb er niks mee.

Het optreden in het Cultureel Café is goed gegaan. Na een minuut of wat was ik mijn zenuwen wel kwijt en achteraf hoorde ik dat men mij 'heel ontspannen' vond. De publieke belangstelling was boven verwachting. Collega Achterberg was er ook. Dat vond ik aardig van hem, maar dat lag anders: De twee muzikanten - die voor én na mij optraden - bleken zijn zoons te zijn. Aardige jongens en prima musici. Vooral het nummer waarbij ze samen op één contrabas speelden vond ik indrukkwekkend (en gewoon ook lekkere muziek).

2 bestellingen: Jules de Corte, 'Corte metten', P. Wybenga, 'Moet de Lauwerszee dicht / Moat de Lauwerssé ticht?'.

9 januari 2014

Daggedachte (10)

Mensen zeiden: de schooltijd is je beste tijd.
Jezus, dacht ik, het kan dus nog erger!
(Arthur Japin, Vrij Nederland, 06-10-2012)

Een welgevulde dag. Te beginnen om 8.00 uur met een steunles Nederlands. Daar komen steeds meer tweedeklasser vrijwillig naartoe! Zelfs als ze het tweede uur vrij hebben en dus eigenlijk pas om 9.30 uur zouden hoeven te beginnen! En allemaal vragen ze om extra uitleg over het redekundig en taalkundig ontleden. Gelukkig heb ik voldoende materiaal en manieren van uitleg paraat om in die behoefte te voorzien. Het is dan heerlijk om af en toe zo'n leerling te horen verzuchten: 'Ik denk dat ik het nu snap!'

We aten vanavond bij Suzanne en lieten ons knippen. Daarna moest ik in het appartement van ma zijn, waar ik een koper had voor haar antiekerig vitrinekastje. De rest van de avond (tot tegen twaalven) was gevuld met een vergadering van het Cultuurplatform. We vergaderen niet overdreven vaak, maar als we het doen is het een welgevulde en eigenlijk altijd ook wel gezellige avond. Belangrijkste voorstel: een cultureel debat vlak voor de lokale verkiezingen en dat dan net een schaal groter dan in het Cultureel Café (bijvoorbeeld in de nieuwe zaal aan het Kees Stipplein).

3 bestellingen: Enno Develing, 'Het einde van de roman', J.Nowee, 'Arendsoog', Herman Heijermans, 'Op hoop van zegen'.

10 januari 2014

Daggedachte (11)

Een kat is een edel dier, dat liever sterft dan dat het aan een touw ligt.
Een mens is een minderwaardige kat, die liever aan een touw ligt dan te sterven.
(Jacob Israël de Haan)

De procedure voor een nieuwe rector loopt. V2b vertelde me dat een leerling uit die klas ook gesolliciteerd heeft (dertien jaar!). Ik speelde daar in de klas wat mee. Ik gaf huiswerk op. De leerlingen vroegen me of dat echt nodig was. Ik zei: 'Natuurlijk, daar zit mijn toekomstige rector. Die mag toch niet zien dat ik huiswerk weer intrek!' Ik ben wel benieuwd of hij echt het lef heeft gehad om een brief te sturen.

Na de pauze meldde een meisje uit H3 zich bij me. Ze was de les uitgestuurd. Ik vroeg haar door welke docent. Ze had geen idee hoe hij heet. Bij doorvragen bleek ze de helft van haar docenten niet bij naam te kennen. Daar schrok ik van. Ik vroeg de administratie om de foto's van haar docenten voor me te printen. Daar liet ik haar - bij wijze van straf - een memoriespel van maken (foto op het ene kaartje, naam en vak op het andere kaartje). Daarna heb ik samen met de docent die haar uit de les heeft gestuurd ook echt dat memoriespel met haar gespeeld. Als ze maandag de namen niet kent, spelen we het nog een keer .... en nog een keer.

Een paar weken geleden had ik een gesprek met Gerard van Kalkhoven. Een aardige man en iemand die zich al jaren op allerlei terreinen als vrijwilliger inzet. Ik schreef een stuk over hem en bood dat aan 'De Rijnpost' aan. Het stond er vandaag in:

11 januari 2014

Daggedachte (12)

Mijn opa, een voormalige soldaat
Gaf mij een oude Duitse handgranaat
'Die zie je tegenwoordig nooit
Maar vroeger werd je ermee doodgegooid'
(Kees Torn, Inkijkexemplaar, blz. 101)

 

Vanochtend om 11.30 uur werd er in de bibliotheek een foto gemaakt van een groep 'Veense schrijvers'. Voor het derde jaar achtereen organiseert de bibliotheek op de zaterdag van de boekenweek een 'schrijversmarkt'. Deze foto is bedoeld als promotiemateriaal voor die zaterdag. Er waren vanochtend minstens twee keer zoveel schrijvers als op de vorige twee boekenweekzaterdagen. Dat belooft wat voor 15 maart!

Het appartement van mijn moeder lijkt nu écht verkocht. Op 31 januari gaan we e.e.a. bij de notaris bezegelen. Vanmiddag haalden we met elkaar ook de laatste meubels en potten en vazen eruit. In het lege appartement dronken we met elkaar nog een glas bubbels en knabbelden we een toastje weg. Anne Marie had voor de gelegenheid mijn moeder beroemde feestsnack 'gekookt ei in rookvlees in ham in schnitzel' meegebracht. Mooi!
Toen het appartement leeg was, gingen we met elkaar naar de Boldermanhof, waar we onze jaarlijkse nieuwjaarstapas 'vierden'. Uiteraard was er weer veel te veel, maar dat brengt het voordeel met zich mee dat je van alles kunt eten, kunt kiezen en nog eens iets nieuws proeft.
Omdat het toch een beetje een definitief afscheid van ma is (ook de 'zorg' voor haar appartement is weg), lieten we toen het donker was zo'n chinese ballon voor haar op (en omdat er twee in de verpakking zaten ook maar een tweede). Dat blijft een fascinerend gezicht.

2 bestellingen: Hella S. Haasse, 'Twee on-rijmen' in 'Gastenboek van Singel 262, John Steinbeck, 'De parel'.

12 januari 2014

Daggedachte (13)

Op zondag is de wijk nog meer uitgestorven dan door de week.
De verveling van de mannen is dan bij die van de vrouwen opgeteld.
(Wim Kayzer, Goed gebundeld 1987, blz. 119)

Ik lees 'Verzamelen is ook een kunst. Onsterfelijkheid in oude boeken' van Jacques den Haan (redactie) uit 1971. Een heerlijk boek. Er vallen twee dingen ontzettend op:
1. Aan de liefde voor het oude boek en de - mogelijk - daaruit voortvloeiende verzamelwoede is niet echt veel veranderd.
2. Aan de manier waarop men aan zijn boeken kan komen is ontzettend veel veranderd. In dit boek is steeds sprake van catalogi (van antiquariaten en van veilingen) om kennis over boeken op te doen, van het bezoeken van atiquariaten en het spreken met de boekhandaren en vooral van het onuitsprekelijk geluk als ergens in een donker antiquariaat dat ene boek gevonden is. Dit geluksgevoel is mij en u door het internet ontnomen.

Ireen Wüst wint de Europese kampioenschappen met overmacht. We hebben meer sporters met dit soort overmacht zien winnen: Lance Armstrong, Ben Johnson. Algemene wet: als iets te mooi lijkt om waar te zijn, dan is het ook niet waar. Hetzelfde geldt voor het schaatsen van Sven Kramer. Waarom zet niemand in Nederland hier vraagtekens bij?

1 bestelling: Kristien Hemmerechts, 'Weerberichten'.

13 januari 2014

Daggedachte (14)
Een heleboel mensen zouden een boel slaap te kort komen
als ze overdag niet naar kantoor hoefden.
(Jean de Boisson)

Dit weekend kreeg ik via It's learning een stuk of zes mailtjes van licht paniekerige leerlingen die niet snapten wat ze nu precies voor de toetsweek voor Nederlands moesten leren. Ik vind dat flauwekul: Het boek kent zes hoofdstukken. Wij werken in vier clusters per jaar. Dus elk cluster doen we anderhalf hoofdstuk. Dit was het tweede cluster. Dus we hebben de tweede helft van hoofdstuk twee gedaan en heel hoofdstuk drie. In de werkwijzer kunnen ze precies zien welke opdrachten we gedaan hebben. Die moet je dus leren voor de toets.
Maar ja: Ik wil niet bekend staan als de leraar die leerlingen in hun paniek laat stikken. Dus vandaag bladerde ik in mijn lessen al die opdrachten met ze langs en zette op het bord netjes al die opdrachtnummers in volgorde. Nu weten ze van mij wat ze zelf ook hadden kunnen beredeneren.
Het bijkomende voordeel voor hen is wel dat we op deze manier in een notendop alle lesstof nog eens doorgenomen hebben. Als ze goed opletten kunnen ze uit mijn commentaar soms ook wel afleiden waar ik in de toets vragen over zal stellen. (Misschien doen ze het daar wel om!)

Sterk uitgebreid op Schrijversinfo: J. Presser (scans van boekomslagen volgen).

5 bestellingen: John Wiseman, 'SAS Survival Guide', Jean E. Charon, 'Eeuwen verkennen het heelal, 2500 jaar kosmologie', D.A.M. Binnendijk, J.Kunst, G. Knuttel, 'Kroniek van kunst en kultuur, 5e jaargang nummer 17/18, 15 October 1940', Etty Hillesum, 'Het verstoorde leven, dagboek van Etty Hillesum', Drs. C.J. Kuik, 'Helden op sokkels. Literaire standbeelden in Nederland'.

14 januari 2014

Daggedachte (15)

Tijdens hun leven slikken de meeste mensen zoveel medicijnen
dat hun stoffelijke overschotten helaas als chemisch afval gekwalificeerd moeten worden.
(Maarten 't Hart, Dienstreizen van een thuisblijver, blz. 316/317)

Ik deed bij de administratie nieuw papier in de printer en sneed me daarbij aan zo'n blad papier. Wat zijn die krengen scherp! Maar gelukkig hebben ze op de administratie ook een doosje pleisters staan.

Nieuwe 'Veense schrijvers': Karin Quint, L.B.C. Boot.

1 bestelling: J.D. Salinger, 'The catcher in the rye'.

15 januari 2014

Daggedachte (16)

Ik droomde weer van Vasalis.
Ze zei dat ze had willen schrijven:
Ik droomde dat ik liever leefde.
Zo kwam de zin in haar hoofd.
(Maria Barnas, Jaja de oerknal, blz. 24)

Vandaag staat dit gedicht in 'de Rijnpost'. Recht uit mijn hart, maar daar maak je niet uitsluitend vrienden mee:

Tot nu gebruikte 'de Rijnpost' steeds het logo waarbij ik naar links kijk (naar de titel). Nu kijk ik ervan af. Dat is wel aardig gevonden. Ik had in mijn Word-versie de eerste regel van elke strofe vet gemaakt (en de laatste twee woorden van de laatste strofe ook). 'Veenendaal doet' is namelijk de bedoelde pr-kreet van de gemeente en die keert zich in dit gedicht tegen die gemeente.
'Bloed' in de laatste strofe had natuurlijk 'bloedt' moeten zijn. Ik moet leren dit soort zaken een dag te laten rusten en het dan de volgende dag nog eens rustig na te kijken, voordat ik het opstuur. Voortaan zal ik natuurlijk beweren dat dit de bedoeling is; dat het een onterechte bezuiniging verbeeldt.

Vanmiddag maakte ik mijn verhaal voor het VSB-poëziepanel van de VPRO af. Het komt volgende week op de boekensite van de VPRO. Als het daar staat, zal ik het hier ook neerzetten.

Het was vandaag een BAPO-dag, geschikt voor het afmaken van dat soort klusjes. Mijn verhaal voor de VPRO afmaken, de jurering voor Caecilia plannen, nog wat correctiewerk. Het is even doorwerken, maar daarna voelt het wel prettig dat veel van die 'dat-moet-ook-nog-even' klusjes af zijn.

Een extra vergadering van de straatnaamcommissie vanmiddag. Aan de Weverij (vlak achter de oude muziekschool) worden huizen gebouwd en daar kan niet aan de Weverij genummerd worden. Er was nog één reservenaam: Ververij. Die vonden we niet echt mooi en te veel op 'Weverij' lijken. Een alternatief is de naam van een 'oude Oranje'. In de directe omgeving liggen o.a. de 'Willem de Zwijgerstraat', 'Frederik Hendrikstraat' en 'Mauritsstraat'. We kwamen uit op 'Lodewijkstraat' (broer van willem van Oranje, gesneuveld op de Mokerhei). Verder is er een straatnaam nodig aan de oostkant van Veenendaal in wat 'De Groene Grens' wordt genoemd. We hadden daar al een naam voor, maar die schijnt bij projectontwikkelaar en wethouder niet zo goed te vallen. Nu heeft het college de toekomstige bewoners (kopers van de kavels) voorstellen laten doen. Als het college dat in de toekomst vaker wil doen, moeten ze die burgers (onze) randvoorwaarden meegeven (geen verwarring met andere straatnamen en wijkthema's, uitspreekbaar, maximum aantal lettertekens e.d.). Nu moesten we namen vanwege onze vaste randvoorwaarden afkeuren. Zilverreiger(straat) is bijvoorbeeld verwarrend, er is al een vogelbuurt). Over wat overblijft zijn we ook niet echt enthousiast, maar soms moet je je maar bij het onvermijdelijke neerleggen.

Om half zes zat ik samen met Tygo (bijna vijf jaar) snooker te kijken. Hij snapte de bedoeling van het spel en we zaten te raden welke bal de speler zou gaan potten en in welk gat. Je kunt met sommige dingen niet jong genoeg beginnen.

16 januari

Daggedachte (17)

Er zijn veel vlinders die ontkennen ooit rups geweest te zijn.
(Gerd de Ley, Paren en onparen)

Vandaag is Sinterklaas bij ons langs geweest. Hij woont in Den Haag en bracht op weg naar Almelo acht bananendozen vol boeken naar Veenendaal. Vanwege het gewicht zitten die dozen niet helemaal vol, maar het is alles bij elkaar een prachtige verzameling literatuur en literaire tijdschriften. Veel W.F. Hermans bijvoorbeeld, ook A.F.Th. van der Heijden. Literatuur vanaf eind jaren zestig tot pakweg vijf jaar geleden. Ik ga ze de komende weken te koop zetten, maar dacht ook bij enkele boeken: 'Eerst lezen.' Er kwam bijvoorbeeld 'Ruim duizend dagen werk' van Koos van Zomeren uit tevoorschijn. Die kocht ik al eens via internet, maar toen kocht ik per ongeluk de e-book versie.

3 bestellingen: C.G.L. Apeldoorn e.a., 'F. Bordewijk, Blokken / Knorrende beesten / Bint', L.L. Haft, 'De anti-Confucius campagne in China', Peter Hintzen, 'China telt mee', W. van der Laan, 'China in nieuw gewaad', Willem Wilmink, 'Over cabaret', Vladimir Vojnovitsj, 'De bontmuts'.

17 januari

Daggedachte (18)

Aan de vrouwtjes
Toe bespaar mij het gehaspel
van het voorspel en het naspel.
(Ivo de Wijs)

We hebben met een lot bij de Grote Clubactie vier toegangskaarten voor Walibi gewonnen (t.w.v. € 126,-). Dat heb ik weer. Win ik wat, heb ik totaal geen behoefte aan die prijs. Ik zal hem maar doorgeven aan onze kinderen.

Op de website archive.is vind ik 82 'snapshots' van bladzijden van Schrijversinfo. Zo worden mijn bladzijden (uit 2013 in dit geval) voor het nageslacht bewaard. Netjes met vermelding van de originele bladzijde. Wie of wat is archive.is en wie zit daar achter?

1 bestelling: Thor Heyerdahl, 'De Kon-Tiki expeditie, 8000 kilometer per vlot over de Grote Oceaan'.

18 januari

Daggedachte (19)

'Een wolk die voorbij is gedreven zie je nooit meer terug,'
dacht ik, 'je leven lang niet'
en ik voelde warme tranen achter mijn oogleden.
(Maarten 't Hart, De huismeester, blz. 7)

Ik zit de boeken uit Den Haag beetje bij beetje te koop te zetten, maar ik word er niet vrolijk van. De handel in tweedehands boeken ligt op zijn kont. Een voorbeeld. Voor mij ligt een vierde druk van het boek 'Huldigingen' van Alfred Kossmann (uit 1996). Op de paperback (in nieuwstaat) zit een - trotse - goudkleurige sticker 'Bekroond Libris literatuurprijs 1996'. Dus dit is een net én fatsoenlijk boek.
Op 'Boekenwinkeltjes' blijkt het boek negenenvijftig keer te worden aangeboden. De prijs loopt van € 1,30 tot € 9,50. Dat boek van € 1,30 zou een ex-bibliotheekboek kunnen zijn, maar daarna staat hij zes keer voor € 2,00 en vier keer voor € 2,50. Voor mijn gevoel is € 4,00 een redelijke prijs (eigenlijk nog niet duur), maar dan wordt het boek zevenentwintig keer goedkoper aangeboden en verkoop ik het nooit.
Als ik het boek hier wil verkopen, kan ik bijna niet anders dan er € 2,00 voor vragen. Daar gaan voor mij dan nog de kosten van de website en het inpakmateriaal van af. Dus mag ik blij zijn dat ik het boek gekregen heb, want als ik het boek had moeten inkopen, zou ik erop verliezen.
Bij Bol.com wordt het boek (tweedehands) achtentwintig keer aangeboden; de prijzen variëren van € 3,95 tot € 14,00. Wie hier rond de vier euro vraagt, legt er geld bij. Bol vraagt € 1,00 + 15% provisie. Dat is bij € 4,00 dus € 1,60. Dan houd je € 2,40 over. Bij Bol zitten de portokosten voor de verkoper bij de prijs in. Dit boek weegt 156 gram. De portokosten zijn dus € 2,56. Wie dit boek voor € 4,00 te koop zet verliest er dus zestien cent op! Als ik op dit boek één euro wil verdienen, moet ik het dus te koop zetten voor minimaal € 5,25. Dan wordt het op die bladzijde veertien keer goedkoper aangeboden! Waarbij ook nog eens het meerendeel het boek als 'als nieuw' aanprijst. Het boek hier te koop zetten lijkt me zinloos.

Dit zijn de - twee weken geleden - beloofde foto's van de visboer aan het Davidsplein:

 

Goedemiddag kapper. Ja, ik ben eergisteren ook geweest, maar ik dacht: och, ik heb vanmiddag toch niets te doen, dus ik ga nog maar een keertje naar de kapper.

Waarom begint een mens aan een bepaald boek? Wel, in dit geval is het simpel: ik moest poepen en dit boek lag bovenop de stapel te koop te zetten boeken. Het is natuurlijk een tref als zo'n boek je, in de tijd die het kost je te ontlasten, bij de strot grijpt, zo dat je de verdere avond door gaat met lezen. Dat gebeurt mij vanavond met 'De kroeg van groot verdriet' van Marnix Gijsen.
Gijsen beschrijft de avonden vanaf 23.00 uur in een New Yorkse kroeg, waar hij elke avond de op straat gekochte nachteditie van 'The New York Times' las en een paar 'kelkjes' dronk. Hij beschrijft met mededogen en met humor de levensverhalen die de vaste gasten hem vertellen en produceert daarbij genietbare zinnen:

Ze had heel kleine grijze ogen. Ik had de indruk dat het een boos wijf moest zijn. Toen de kelk van haar mond verdween, werd dat bevestigd. Wat een mondje! Haast geen lippen, een kleine vurigrode tuit, geen mond om te zoenen, gewoon een opening om spijs, drank in te nemen en boosaardigheid te spuien. (blz. 9)

Haar ogen waren helblauw en ze bediende er zich van als van zoeklichten: als ze een man aankeek schitterde hij en alles rond hem werd donker. Je bleef in die straal gevangen. (blz. 14)

3 bestellingen: A.F.Th. van der Heijden, 'Het bankroet dat mijn goudmijn is', Annemarie Selinko, 'Désiree', Rainer Maria Rilke, 'Het gevaarlijke glas van ons geluk. Twee brieven'.

19 januari

Daggedachte (20)

Marthe moest er, twintig jaar geleden, best uitgezien hebben.
Ze was nu nog een aardige ruïne,
en iedereen weet dat een romantische ruïne, kunstig belicht, er heel goed kan uitzien.
(Marnix Gijsen, De kroeg van groot verdriet, blz. 10)

Ik las vandaag 'Was Sinterklaas maar een gracht' van Nicolaas Matsier. Een dun boekje (geniet) waarin vier artikelen verzameld zijn die hij voor 'NRC' schreef over de teloorgang van het Sinterklaasfeest halverwege de jaren '90. Uiteraard krijgt de oprukkende Kerstman de schuld, maar ook de vrije opvoeding en het verdwijnen van de gezinsstructuur (Wat nu een Eenoudergezin heet, was in mijn verre jeugd nog een Gebroken gezin). Het opmerkelijkst in het boekje is zijn conclusie dat het Sinterklaasfeest een soort vrolijke voorafbeelding is van het Laatste Oordeel (Sinterklaas als God, met het grote boek, waarin alles staat. Zwarte Piet met zak en roe als de duivel. Er wordt beloond en gestraft).

We blijven in de prijzen vallen. Nu komt er een Hema-cadeaubon onze kant op én de dvd-box 'De aarde vanuit de hemel'.

3 bestellingen, Ton Heijdra, 'De Pijp, Quertier Latin van Amsterdam', Jean Bruce, 'O.S.S. 117 Filmfestijn vol venijn', W. van Starkenburg, 'Boekenweekgeschenk en andere propaganda voor het boek 1930-1997'.

20 januari

Daggedachte (21)

Ik ben gelukkig, ook al zie ik het niet.
Te veel ontevreden met alles.
Te weinig tevreden met niets.
(Stef Bos, Gelukkig, Kloofstraat)

Zaterdag kocht ik bij de Jumbo zes flesjes Belgisch bier. Bij de kassa moest ik me legitimeren. Daar zat namelijk een oud-leerling die het wel grappig vond om mij om mijn legitimatiebewijs te vragen. Daar maakte ik geen bezwaar tegen. Sterker nog: ik zei dat ik het als een compliment beschouwde; blijkbaar zie ik er nog heel jong uit. Dat was nou ook weer niet de bedoeling van die oud-leerling.

Vandaag in de nieuwsbrief van de 'Veenendaalse Krant':

‘Eat & Greet’ met charmante dichters bij Meet Poetry Op zaterdag 1 februari kan men tijdens de 5e editie van ‘Meet Poetry’ in De Cultuurfabriek lunchen met de dichters Ester Naomi Perquin, Tjitske Jansen en Ellen Deckwitz en met presentator en stadsdichter Mats Beek. Voor iedereen die meer wil weten over deze drie gastdichters en over onze stadsdichter is er de mogelijkheid om hen het hemd van het lijf te vragen tijdens de ‘Eat & Greet’. Om 12.00 uur wordt een heerlijke lunch geserveerd voor € 9,50 p.p. Reserveren is gewenst en is mogelijk door een e-mail te sturen naar: metstip@lampegiet.nl o.v.v. Meet Poetry. Vanaf 13.00 uur start het programma van deze Culturele Zaterdag met o.a. voordrachten van de gastdichters uit eigen werk, prijsuitreiking van de gedichtenwedstrijd voor scholieren en zang door de Veense kunstenares en zangeres Leena Blom. Filmhuis Veenendaal vertoont om 20.00 uur in Spectrum ‘Io Sono Li’ (Shun Li and the Poet). Een indrukwekkend portret over het leven van een Chinese immigrant in Italië, maar ook een verhaal over liefde en vriendschap. Reserveren van kaarten: www.filmhuisveenendaal.nl.

Nieuw op Schrijversinfo: Anton Quintana.

21 januari

Daggedachte (22)

Je moet er niet op uit zijn om mensen bewust te beledigen,
maar we wonen wel in een wereld
waarin veel mensen er bewust op uit zijn om beledigd te worden.
(Kees Klok, Idioten ontloop je nergens, blz. 89)

Tijdens de toetsweek wordt er af en toe ruimte gemaakt voor cursussen en werkvergaderingen. Vanmiddag zaten we met de sectie Nederlands bijeen om plannen te maken voor ons (begrijpend) leesonderwijs. We willen wel een 'instaptoets' begrijpend lezen in de eerste week van de brugklas. Dit vooruitlopend op het moment dat de basisscholen hun leerlingvolgsysteem aan ons willen overdragen bij aanmelding van een leerling.
Vanmiddag hebben we o.a met het CITO gebeld. Daar doen ze niet aan het verkopen van losse toetsen. Je moet gelijk een hele toetsbatterij kopen. Ali B. zou zeggen: 'ik wil een instaptoets zonder ansjovis!'

Op de televisie is er vanavond aandacht voor het nationale voorleesontbijt van morgenochtend. Dat is aardig om te zien, als je er morgen zelf aan meedoet. Ik ga op basisschool 'Het Mozaïek' in Petenbos in alle klassen voorlezen. Daarbij laat ik het landelijke thema (krokodil) los. Als de stadsdichter komt voorlezen, dan moet hij wel gedichten lezen. Mijn bedoeling is om na een klassengesprekje over gedichten en dichters bij de kleuters voor te lezen uit Wilminks 'Deze vuist op deze vuist', in de groepen 3 en 4 uit Wilminks 'De liedjes voor kinderen' en in de hoogste groepen uit Roald Dahls 'Gruwelijke rijmen'. In de hoogste klassen kan ik daar mijn twee onlangs geschreven 'gedichten voor kinderen' voorlezen en eventueel een gedicht over Veenendaal.

2 bestellingen: Alex Haley, 'Roots', knipsel Willem Jan Otten.

22 januari

Daggedachte (23)

Zoiets bedenk je niet: we zitten in het café, hij maakt het pakje open en haalt Wittgesteins Tractatus logico-philosophicus te voorschijn. Een eerste druk. Ik slik droog. Dat hij geld verdiend heeft in de handel, weet ik, maar ik heb hem nog nooit over een boek horen praten, beschouw hem niet als ontwikkeld, en intellectuele dingen, nee, en zeker geen filosofie.
'God zeg, Wittgenstein.'
'Voor mijn vrouw. Zij spaart boeken van schrijvers met namen waarin Wit voorkomt, haar meisjesnaam.'
(J. Rentes de Carvalho, Tussenjaar, blz. 197)

Het voorlezen tijdens het 'voorleesontbijt' op basisschool 'Het Mozaïek' was een feestje. Ik ging de klassen - als een soort Sinterklaas - één voor één langs en in elke klas stond er een grote stoel voor me klaar (dat zal de stoel van de juf wel geweest zijn). De leerlingen reageerden spontaan op mijn vragen en op de gedichten, waardoor er een ongedwongen sfeer ontstond. Een jongen in klas 3/4 wist wel wat een gedicht is: 'Veel woorden en een beetje ouderwets.' Toen ik hem vroeg dat 'ouderwets' uit te leggen, zei hij: 'Wij hebben thuis zo'n boek en de bladzijden zijn in het midden helemaal geel en bruin.'
Als boekpromotie was het ook geslaagd. Minstens de helft van de leerlingen van de hoogste groepen wil de andere 'Gruwelijke rijmen' nu graag lezen.

De VPRO heeft mijn leesverslag van de vijf voor de VSB Poëzieprijs genomineerde bundels vandaag op haar site gezet:

 

Het panel spreekt #1 Jaja de poëzie Wie zei dat poëzie een niche is? Uit 150 aanmeldingen hebben we vijf mensen geselecteerd voor het VSB poëziepanel: een groep liefhebbers die de genomineerde bundels aan een kritische lezing onderwerpt. Vandaag oordeelt Mats Beek: De brievenbus heeft twee keer geklepperd en nu liggen de vijf voor de VSB Poëzieprijs genomineerde bundels voor mij op tafel. ‘You shouldn’t judge a book by its cover’, maar een eerste indruk krijg je, of je dat nu wilt of niet. Er vallen me twee dingen op: De vijf bundels zien er heel verschillend uit, qua grootte, qua dikte, qua kleur. Alle uitgevers hebben onder de titel met koeienletters het woord ‘Gedichten’ gedrukt (of bij Van Dixhoorn: 'Gedicht'). Wat is dat toch voor een rare gewoonte. Hebben de uitgevers dat afgesproken? Je ziet ook wel 'Roman' onder een titel staan, maar dat toch minder consequent. Is het een waarschuwing voor argeloze lezertjes? 'Pas op hoor, dit is niet zomaar een leesboek. Je zou er van kunnen schrikken. Het zijn gedichten. Weet waar je aan begint!' Die bovengenoemde twee keer klepperen van mijn brievenbus heeft te maken met het feit dat ‘Jaja de oerknal’ even niet beschikbaar was. Ik heb nu een tweede druk voor mij liggen. Zegt dat iets? Goed verkocht? Een voorzichtige kleine eerste druk? Het zegt nog niets. Trouwens, die hoge verkoopcijfers zijn meestal niet voor de beste boeken! Ik zoek geen vijftig tinten poëzie. Ik zoek kleuren die me verrassen. F. van Dixhoorn – De zon in de pan Na een eerste keer bladeren en lezen valt ‘De zon in de pan’ van F. van Dixhoorn voor mij af. Ik ben het met de jury eens dat deze poëzie minimalistisch is (maar het is de vraag of ik dat positief bedoel) en dat de lezer het ritmisch gebeuren van het omslaan van de bladzijden volgt: je slaat de ene na de andere bladzijde om en wat je doet, lees je ook elke keer, maar dat is niet meer dan ‘aardig bedacht’. Het zal een soort conceptuele kunst zijn, maar ik heb er niks mee. Ik wil een poëziebundel een tweede, derde, vierde keer in de hand kunnen nemen om er dan iedere keer weer iets nieuws in te ontdekken. Dat zal me met deze bundel niet gebeuren. Antoine de Kom – Ritmisch zonder string In ‘Ritmisch zonder string’ valt veel te ontdekken, ook bij herhaalde lezing. Het is ritmisch zoals een mitrailleur ritmisch is. De Kom vuurt zijn woorden op je af. Dat levert verrassingen op, aardige vondsten, maar het is op den duur vermoeiend. Daarbij is de bundel een tikje rommelig. Lange gedichten, e-mailgedichten, prozagedichten. ‘Maak een keuze’, zou ik zeggen en... waarom gedichten gecentreerd afdrukken? Micha Hamel – Bewegend doel Deze bundel begint met de regel ‘Geen lust om over mijn snikkel te dichten.’ ‘Gelukkig maar’, denk ik dan, want dat zou – zelfs – een bewegend doel voorbij schieten. Vervolgens ben ik daarom – zegt de dichter - laf, achterbaks en kleinburgerlijk. Dat is dan maar zo. De dichter stoot in dit openingsgedicht zijn lezers af. De kunst is dan natuurlijk om ze vervolgens weer naar je toe te trekken. Dat lukt gedeeltelijk. Zeker met een openingszin als ’10.000 bier geleden zei ik tegen mijn vrouw: "Ik ben even weg om een mammoet te stenigen." Dan ben ik benieuwd naar de rest van zo’n gedicht, maar te vaak verdwaal ik vervolgens in 10.000 woorden. Dat geldt ook voor een gedicht als ‘De genade van de paarse onderbroek’. Daar zitten aardige vondsten in, zoals de discussie over een schoonmaakdoekje, maar die laatste twee strofen zouden voor mij als gedicht al voldoende zijn. Hamel heeft vaak te veel woorden nodig om te weinig te zeggen, maar dat weinige is vaak wel de moeite waard. Maria Barnas – Jaja de oerknal Die knal moet, aan de cover te zien, ontzettend hard zijn geweest: alle vogels zijn verschrikt opgevlogen. Toch hoef je van deze bundel niet te schrikken. De gedichten zijn overzichtelijk en rustig. Barnas schrijft over de ‘gewone’ dingen van het leven: haar jeugd, een pistoletje, angsten, het dichten, dorpen en steden. Dat doet ze op een pakkende manier; haar gedichten nodigen uit tot herlezing. Af en toe wil ze laten zien dat ze niet van de straat is. Dan duikt Vasalis op, of ‘Der Doppelgänger’. Bij herlezing valt ook het af en toe gezochte gebruik van adjectieven op (De stromende mannen de meanderende vrouwen en de opspattende kinderen). Dat mag soms wel een tandje minder. Miriam Van hee – Ook daar valt het licht Dit is de bundel die ik zou bekronen, maar het is lastig te zeggen waarom. Niet vanwege de omvang, want het is de dunste van de vijf bundels. De gedichten zien er traditioneel uit, al rijmen ze niet. Het is vooral mijn nieuwsgierigheid – als ik begonnen ben met lezen - naar het vervolg van ieder gedicht. Bij herlezing is die nieuwsgierigheid er weer. Van hee neemt de lezer in – schijnbaar – gewone spreektaal mee naar heel gewone dingen: een bushalte, een uitzicht, een hotelontbijt, een bootje. Maar door haar ogen zien we er ineens iets bijzonders in, of bekijken we het van een andere – onverwachte - kant. Ze heeft me te pakken en wint me met haar gedicht ‘in memoriam rutger kopland’ definitief voor zich. Hulde! Mats Beek

 

Vanmiddag heb ik met de dames cultuurcoördinatoren het programma van 'Meet poetry' van zaterdag 1 februari doorgenomen. Een mooi programma, maar strak in de tijd. Dat zal voor mij bij de presentatie ervan de grootste opgave worden: het binnen die tijd ook daadwerkelijk 'afwerken' van het programma.

Na het eten spelen we met Tygo (en een beetje met Dylano) 'Roodkapje'. Hij kent het liedje 'Zeg Roodkapje waar ga je henen' en uiteraard is ook in de huiskamer 'Pas maar op daar komt de wolf' het hoogtepunt van het geheel. Tygo zegt ook heel 'tonelerig': 'Oma, wat heb je een grote ogen!' En tenslotte snijdt hij met een nepmes de buik van de wolf open. Hij is dan de slager. Geen jager, daar heeft hij nog nooit van gehoord en dan lijkt de slager een logische vervanger.

Televisiereclame van Specsavers: Bij Specsavers kunt u nu twee complete brillen krijgen, zonder bijbetaling. Dat lijkt me logisch: krijgen is altijd zonder bijbetaling. Mét bijbetaling is het geen krijgen meer, dan is het kopen.

Escape heeft mijn gedicht over de sluiting van dit jongerencentrum, uit 'de Rijnpost' van vorige week woensdag, vandaag op haar Facebookpagina gezet. Daar lokt het veel reacties uit, wordt het vier keer gedeeld en binnen en paar uur meer dan vijftig keer 'geliked'.

2 bestellingen: Harry Mulisch, 'De aanslag', Karel Glastra van Loon, 'De passievrucht'.

23 januari

Daggedachte (24)

Ontboezeming

Zij voelde zich een beetje afgezet.
(Kees B. Tam)

Toeval bestaat niet, maar toch ..... In de toetsweek is het mijn taak om in de tweede en derde klassen Havo en Vwo te controleren of alle leerlingen aanwezig zijn en, als ze afwezig zijn, te controleren of ze ziek zijn gemeld. Als ze niet ziek zijn gemeld, bel ik even naar huis. In mijn tweede klassen ontbreekt vanochtend slechts één leerling, maar in Magister staat hij niet ziek gemeld. Voordat ik naar huis bel, loop ik even langs het verlengerslokaal. Misschien zit hij om de één of andere reden vandaag daar. Ik vraag dat aan de surveillant. Zij blijkt zijn mentor te zijn en zegt: 'O ja, dat had ik je nog moeten zeggen. Zijn moeder heeft mij gisterenavond gebeld en uitgelegd waarom hij er vandaag niet kan zijn ...' Ruim honderd collega's en net deze ene zit in het verlengerslokaal te surveilleren!

De toetsen beginnen deze week om 8.10 uur. Ik heb met twee collega-teamleiders afgesproken dat we niet alledrie dagelijks om 7.45 op school hoeven te zijn. Als één van ons er dan is, kan die eventuele calamiteiten regelen/oplossen. Als de andere twee er rond 8.30 uur zijn, is dat vroeg genoeg om een rondje langs de klassen te lopen. Een prima afspraak, maar als we die nog een keer maken, moeten we eerst even op het rooster kijken. Vandaag is Helma er vroeg, maar de brugklassen beginnen pas om 9.10 uur. Ze was er dus uitsluitend voor mijn klassen. Morgen ben ik er vroeg, maar dan beginnen mijn klassen pas om 9.10 uur en ben ik er dus alleen voor de brugklassen.

Met de post kwam vandaag 'De gevoelige plaat', redactie Lisa Kuitert en Mirjam Rotenstreich (1995). Honderd Nederlandse schrijvers leverden één of meer foto's uit hun privé-fotoalbum en schreven daar een kort commentaar bij. Een prachtige combinatie; je blijft bladeren, kijken en lezen. Hermine de Graaf bij de Goedheiligman (met een duidelijk aangeplakte baard; je denkt dat onmiddellijk en zij schrijft het er ook bij). Maarten 't Hart met zijn vader, moeder en zusje. Je herkent Maarten niet in het blonde jongetje, maar je herkent hem wél in zijn vader!

Een eerste, goed bezochte open dag. Ik heb de indruk dat het drukker was dan vorig jaar op donderdagavond. De sfeer was goed en verder moeten we het allemaal maar afwachten.

3 bestellingen: Desanne van Brederode, 'Door mijn schuld', Jan Eekhout, 'Russen', Piet Calis, 'Onze literatuur tot 1916'.

24 januari

Daggedachte (25)

De waarheid is datgene wat wij in staat zijn te geloven.
(Eric van der Steen)

Weinig te melden. Van vóór acht uur 's morgens tot tien uur 's avonds op school voor een laatste toetsdag en een tweede open dag (= avond). Op de open dag sprak ik verrassend veel oud-leerlingen. Een enkele met het eigen kind, maar vaker als gids voor het kind van een familielid. 'Wat doe je tegenwoordig?' is een clichévraag, maar het is wel ontzettend leuk om de verhalen over studies, afgebroken studies, opgepakte studies en werk van ze te horen. De opvallendste: opgeleid voor docent beeldend vormen, helemaal geen zin om voor de klas te gaan staan en nu werkend als assistent-bedrijfsleider bij een vestiging van Kruidvat.

25 januari

Daggedachte (26)

Het voordeel van een schuldgevoel is
dat men nooit gaat proberen zijn onschuld te bewijzen,
wat zeer tijdrovend kan zijn.
(Gerard Reve, Het boek van violet en dood, blz. 31)

Het wordt nu toch fris buiten. In het noordoosten van het land zou het gaan sneeuwen. Misschien krijgen we toch nog winter. We kregen vandaag in ieder geval erwtensoep. Niet gepureerd. Lidy vindt gepureerd lekkerder. Ik vind het prettiger eten als je af en toe nog een stuk wortel o.i.d. herkent (het mondgevoel!).

Van Jeannette van 'Het Mozaïek' kreeg ik via de mail foto's van het voorlezen, afgelopen woensdag. Ze schrijft erbij dat leerlingen en leerkrachten enthousiast zijn. Ik schreef woensdag al dat ik het zelf ook een feestje vond:

De middelste van de drie foto's werd door 'Het Mozaïek' ook op de website van de 'Veenendaalse Krant' geplaatst met deze tekst:

Nationale voorleesdagen smakelijk gestart. Met een zelf meegebracht ontbijt zijn de nationale voorleesdagen op het Mozaïek, locatie Petenbos van start gegaan. Tijdens het gezamenlijk ontbijt werd in iedere groep voorgelezen. Het Petenbos had zelfs een speciale gast: Mats Beek, de stadsdichter van Veenendaal. Hij heeft in iedere groep een aantal gedichten voorgelezen. Gedichten lezen saai? Welnee, Mats Beek maakte er een feestje van! De kinderen deden enthousiast mee en genoten enorm. Speciaal voor de leerlingen van de bovenbouw had Mats nieuwe gedichten geschreven. Dit vonden de leerlingen van de groepen 6, 7 en 8 geweldig! Wij hopen dat er nieuwe talenten opstaan en de volgende stadsdichter afkomstig is van het Mozaïek Petenbos…

 

We bekeken vanavond de finale-aflevering van 'De slimste mens' (gisterenavond had ik immers open dag). Owen Schumacher won. Hij was in deze serie ook wel de 'slimste'. Als je nu van de afgelopen drie series de winnaars bekijkt, dan dringt zich de conclusie op dat de slimste mens een man is en dat hij zich politiek aan de linkerzijde bevindt.

De verslaggever van Studio Sport weet het bij de wedstrijd Roda JC - Utrecht mooi te zeggen. Roda staat voor en hij zegt: 'De verschijning van Maria in de mergelgrot is waarschijnlijker dan de gelijkmaker van Utrecht.'

Nieuw op schrijversinfo (ter voorbereiding op 'Meet Poetry"): Ester Naomi Perquin en Ellen Deckwitz (en de bladzijde over Tjitske Jansen is uitgebreid).

26 januari

Daggedachte (27)

Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten,
maar sta al dertig jaren voor de klas,
en wat voor god ik ben doorgrond ik pas,
als 't sneeuwt en zij mij met hun ballen wachten.
(Jac. Van Hattum, Lachen mag van God, blz. 66)

Op facebook vliegen de noordelijke sneeuwfoto's me om de oren. Prachtige plaatjes van o.a. Wim, Herman en Cor. Ik heb een hekel aan de rotzooi die het geeft, maar het ziet er prachtig uit. Laat toch maar komen.

Gisterenavond pasten we op bij Suzanne. Vandaag waren we een paar uur bij pa in Culemborg. Die twee momenten waren net genoeg om mijn toetsen nagekeken te krijgen. Nu moet ik alleen de cijfers nog berekeken. Die zijn niet echt geweldig hoog. Alleen waar ik op gehamerd heb (en op die manier eigenlijk min of meer heb voorgezegd dat die vraag in de toets zou komen), hebben ze écht uit het hoofd geleerd. Moet ik nu vaker hameren, of moet ik er in het algemeen op hameren dat ze beter moeten leren?
De cijfers zitten zo tussen de 4,5 en de 7,5, met het zwaartepunt tussen de 5,0 en de 5,5. Gehamerd heb ik op 'de limerick'. Daar kwamen ze wel uit (en ik zag weer een kans om Kees Stip in de strijd te gooien):

4 bestellingen: Jozef Eijckmans, 'Verzamelde Gedichten', Milan Kundera, 'De ondraaglijke lichtheid van het bestaan', Godfried Bomans, 'De man met de witte das. Spelen in de zandbak van de Nederlandse politiek', Martijn van Tigglen, 'De bevrijding van Steenbergen of Scherven van een spiegel'.

27 januari

Daggedachte (28)

Ik ben een God in ‘t diepst van mijn gedachten
En zit in ‘t binnenst van mijn ziel ten troon
Maar verder ben ik helemaal gewoon,
Met haaruitval en spijsverteringsklachten
(Drs. P, Weelde & feestgedruis, blz. 29)

Opruimen: 15 jaar agenda's in de papiercontainer (en ja... nog een keer doorgebladerd).

In mijn eigen klassen lees ik vandaag en morgen ook maar wat 'gruwelijke rijmen' voor. Vandaag bleek het merendeel van de leerlingen ze niet te kennen.

Henk zet een postitief plaatje op Facebook. Ach, het is maar net hoe je je voel. In het vervelende rijtje kan er één blijven staan wat mij betreft:

traandag dansdag doemsdag zonderdag nijddag haterdag ondag

2 bestellingen: Aldous Huxley, 'De ogen uitgestoken' (Eyeless in Gaza), Cees Nooteboom, 'Een nacht in Tunesië'.

28 januari

Daggedachte (29)

Misschien is het geheel niets waard. En zelfs dát niet.
(Kees B. Tam)

In het rijtje 'Het zal je gebeuren': Ik mailde gisterenavond met een biograaf die momenteel niet in het archief van de uitgeverij terecht kan ..... wegens zilvervisjes!

Morgen nog een keer Bapo i.p.v. de Bapo in december. Voor de eerste keer deze maand heb ik op zo'n woensdag geen rijtje afspraken. Ik hoef het huis dus niet uit. Ik heb echter wel een rijtje afspraken met mezelf. De presentatie van 'Meet poetry' moet worden voorbereid, er moet uit vier gedichten van basisschoolleerlingen een winnaar worden gekozen en er moet gewerkt worden aan een Valentijnsgedicht voor Caecilia.

3 bestellingen: Arthur van Schendel, ' Een zwerver verliefd, Marjan Berk, 'Koninginnedag', 'Inpakken & wegwezen 1994', Marjan Berk, 'Een mooi leesboek', Yvonne Keuls, 'Die kat van dat mens', Yvonne Keuls, 'Jan Rap en z'n maat', 'IJskoude verhalen', Leonard Roggeveen, 'Daantje helpt een handje', Leonard Roggeveen, 'Daantje gaat schaatsenrijden'.

29 januari

Daggedachte (30)

Een plekje achter in de stal,
ofschoon behoorlijk in verval,
blijkt voor de koeien van boer Jetze
zeer geschikt om bij te kletsen.
'n Typisch voorbeeld, welbeschouwd,
van achterstallig onderhoud.
(Rikkert Zuiderveld, Van rococo tot roekoekoe, blz. 27)

Bert (lid van het Godfried Bomansgenootschap) beweert al jaren dat Bomans nooit in Veenendaal is geweest. Recent heeft het gemeente-archief een hele rij jaargangen van 'De Vallei' gedigitaliserd. Daar doorheen struinend kwam Bert tot zijn verrassing toch Bomans in Veenendaal tegen: 19 april 1961.

Vanmiddag maakte ik een begin met het verwerken van de vorig jaar november op de veiling gekochte brieven en kaarten aan dhr. Boonekamp. Ik wil ze elk apart te koop zetten en er ook van elke schrijver eentje scannen en dat stukje handschrift op Schrijversinfo op de betreffende bladzijde zetten. De eerste van vanmiddag was H.C. ten Berge.

De laatste avonden lees ik in bed een paar bladzijden (= columns) uit 'Ruim duizend dagen werk' van Koos van Zomeren. In deze bundeling staan al zijn NRC-stukken. Een deel ervan is al eens thematisch gebundeld ('Zomer, 'Winter', 'Wat wil de koe' e.d.) en die heb ik dus al eens gelezen, maar een groot deel is nieuw en het andere deel is het herlezen waard.
Op 01-05-1992 schreef Van Zomeren over de Kaapse bossen bij Doorn: 'Op de heuvelrug is daar een solide houten uitkijktoren neergezet. Zeven trappen - een kans om een aan de bovenkant uit het bos te treden. Je komt boven de beuken die om de toren heen staan. Het uitzicht reikt van de Lange Jan in Amersfoort tot de Prins Bernhardsluis bij Tiel.'
Dit las ik deze week en dacht toen: 'Als het woensdag een beetje mooi weer is, ga ik daar met Tygo eens kijken.' Zo'n toren moet voor zo'n jongen indrukwekkend groot zijn. Ik herinner me een vrij open, bijna gepionierde toren. Die zal Van zomeren in 1992 ook beklommen hebben, maar intussen staat er een nieuwe, dichte (en veel veiliger) toren. Het was zonnig, maar niet echt helder. De Dom en De Lange Jan bleven onzichtbaar, maar ook zonder die oriëntatiepunten is het uitzicht prachtig. Voor mij dan .... het deed Tygo niets. Hij vond al die trappen leuk en wilde daar zo snel mogelijk weer vanaf.

30 januari

Daggedachte (31)

'Ach,' sprak een eendagsvlieg te Doorn,
'hoe heerlijk is het ochtendgloren
en hoe verrukkelijk het uur
waarop het laaiend zonnevuur
verstild ter kimme wordt gedreven!
Men moest twee dagen kunnen leven.'
(Kees Stip, Het grote beestenfeest, blz. 39)

De presentatie van 'Meet poetry' van zaterdag is voorbereid. Een lunch met o.a. Tjitske Jansen, Ester Naomi Perquin en Ellen Deckwitz en vervolgens een middag poëzie. Gratis toegang in de Cultuurfabriek/bibliotheek in Veenendaal!

Bij de veiling van Catawiki was 'De doos van Hans' te koop. Ter gelegenheid van zijn 75ste verjaardag (in 2006) schreven, drukten en bonden 37 vriendinnen en vrienden van marge-drukker Hans Rombouts van de Augustijn Pers een doos vol bijdragen bij elkaar. Sommige heel persoonlijk, andere heel bibliofiel. het resultaat was een bijzondere doos met drukwerk in allerlei varianten. Die doos wordt maar zelden aangeboden. In de hier aangeboden doos ontbreekt de bijdrage van Ger Kleis, maar dan is het nog steeds een 'hebbeding'. In dit geval bevat hij:
1. Een verhaal van Konstantin Paustovskij (75 ex., Frans de Jong)
2. De kostbare vaas - Carmiggelt (85 ex., Jan Keijser, Avalon Pers))
3. Willem Wilmink (Jaap Schipper, Statenhofpers)
4. Er is een grote norse neger - Lucebert (120 ex., Bubb Kuyper, Lojen Deur Pers)
5. Dagboekblad - C.O. Jellema (99 ex., Frans den Breejen, Mikado Pers)
6. Beeckestijn (ets) - Joop Vermeij (90 ex.)
7. In of uit de vleeshal - Kees Stip (Peter Hendriks, Condorpers)
8. Perzikken - Lodewijk van Deyssel (95 ex., Peter Bekker, Koekanger Handpers)
9. 't Takske zal eens boom bedijgen - Guido Gezelle (75 ex., Marja Scholtens, De Klaproos)
10. Papieren Paradijzen (miniatuurboekje) - George Moorman (75 ex., Erik Schots)
11. Een -8 meter 25- lange felicitatie (guirlande) - (85 ex., Debbie Saul)
12. Zondagskind - Erica Wesseling (110 ex., Dick Ronner, Triona pers)
13. Gedeelte uit het manifest van Adolf Loos (120 ex., Bram de Does, Spectatorpers)
14. Hans Anders Rombouts! (75 ex., Alex Barbaix, Pastei)
15. Felicitatiekaart (100 ex., Rob Over de Linden, Ovira Linda)
16. Tijd - Herman Verbeek (Elze ter Harkel, De Vier Seizoenen)
17. De roomse jeugd van een bescheiden maar beminde Haarlemmer - reportage van Joke Linders - (80 ex., Pauline van Wensveen, Vette Venus Pers)
18. o.e.s.a. (Wim Vogel)
19. Reünie (85 ex., Willem Kramer, Mercator Pers)
20. Simpelman schrijft een boek (100 ex., Nop Maas)
21. foto + persoonlijke bijdrage (100 ex., Piet Jacobs, Priegelpers)
22. Verras me (75 ex., Roni Klinkhamer)
23. Paper Girls on page 3 (Hanneke Briër, Horny Girl Production)
24. pers. tekst op A4 (Marianne Andriessen - Canoy)
25. pers. tekst op A4 (Marijke en Cees van Steijnen)
26. De jongen vliegt - J.B. Charles (100 ex., Doortje de Vries, Eikeldoorpers))
27. Elise van Mansfeld (105 ex., Kees Thomassen, De Uitvreter)
28. Tjies - Vincent Mahieu - Tjalie Robinson (Karin Ottenhoff)
29. tekst van Joris v.d. Berg (Jaap Binsbergen, Tussen Haakjes)
30. Geachte Heer Hartz - A.F.A. van Royen Saltet (Ser J.L. Prop)
31. Rombouts Facetten (Jan Dekker)
32. San Sebastian (75 ex., Leo Divendal)
33. felicitatiekaart (Dick Jalink, Kalamos pers)
34. De Doelen (Martijn van de Griendt, Het Y)
35. Dierenleven in de Jardin des Plantes - Adriaan van der Willigen (Jacques van Gent, Kopwit)
36. Copie Copie (Gerrit van Dijk)
37. zonder titel (Joke Linders)

De bijdragen van Carmiggelt, C.O. Jellema en Lucebert zijn (los) zeer gezocht. De laatste twee kan ik op internet nergens vinden. Die van Carmiggelt wordt aangeboden voor € 85 en € 125. Voor mij zou de bijdrage van Kees Stip een aanwinst zijn.
De bovenstaande inhoudsopgave heb ik overgenomen van Catawiki. Die verdwijnt na de veiling van vanavond van internet en verder kon ik hem nergens vinden.
Uiteindelijk heb ik de doos overigens niet gekocht. Ik ben begonnen met bieden op € 125 en ben doorgegaan tot € 265. Toen vond ik het welletjes. De nieuwe eigenaar heeft hem voor € 275,00 en krijgt bij deze mijn excuses voor het opdrijven van de prijs (en de verzekering van mijn lichte jaloezie).

Vandaag te koop gezet:
Evert Blankesteijn, geprinte brief (A4, 29-01-1998) aan Gert Boonekamp met handtekening in handschrift (Blankesteijn bedankt Boonekamp voor diens brief en lovende woorden over zijn boek 'Een geur van augustus') in originele, handgeschreven envelop + de hiervoor genoemde, geprinte brief van Boonekamp aan Blankesteijn (niet ondertekend, 02-01-1998) + een knipsel/recensie van 'Een geur van augustus' door Adri Gorissen uit 'Dagblad De Limburger', bestelnummer BN37503, € 12,00

Van Evert Blankesteijn verscheen alleen dat ene boek. Op internet is er niets over te vinden. Daarom maakte ik, met het weinige dat ik weet, toch een bladzijde over hem voor schrijversinfo.

1 bestelling: Maaijke Jansma, 'Mies gaat naar Dop'.

31 januari

Daggedachte (32)

Zulke dingen herinnerde opa zich heel goed.
Een keer of dertig per dag desnoods.
(Koos van Zomeren, Sneeuw van Hem, blz. 114)

Een beetje een onwezenlijke dag op school. Een deel van de schoolleiding en van de collega's was elders aan het werk, omdat ze in één van de sollicitatiecommissies voor een nieuwe rector zitten. Vandaag waren er gesprekken en die waren buiten school georganiseerd.

Lidy is vandaag samen met Suzanne in de bijkeuken aan het werk geweest. Eén van de kasten is eruit en komende week wordt er een nieuwe vrieskast bezorgd. Lang geleden hadden we een kast. Toen die 'op' was, moest er een kist komen en nu die - na twintig jaar - aan vervanging toe is, moet er weer een kast komen. Ik leg me daarbij neer.

2 bestellingen: M. Jongman, 'Rits' (luisterboek), Lucy Watson, 'Schetstechnieken. Doeltreffend leren schetsen'.

Door naar februari 2014