Eelke de Jong
Profiel
Achternaam: de Jong
Roepnaam: Eelke
Geboren: 17-07-1935
Te: Apeldoorn
Overleden: 01-08-1987
Te: Amersfoort
Pseudoniem(en): Voor zover mij bekend heeft Eelke de Jong niet onder pseudoniem gepubliceerd.
| Voor tweedehands boeken | Ook van Eelke de Jong |
| Raban Internet Antiquariaat | Klik hier ! |
Werk
Poëzie
- Uit het schemerdonker bovenaan de trap ... (bibliofiel, 25 ex.) (1980)
Proza
- Ginds: Hollandse schetsen (1971)
- Dorpsschetsen (1973)
- Mae West in Giethoorn: veehoudersdagboek (met 6 prenten van Jan Cremer) (1978)
- Het boek van Kantelbeen (1979)
- Winter (500 ex.) (1980)
- Alleen op het land: verzamelde schetsen 1970-1980 (1981)
- Drama in het bos: uit het leven van een schaapherder (1982)
- De eenzame oorlog van Koos Tak (met Rijk de Gooijer) (1983)
- De natte gemeente van Koos Tak (met Rijk de Gooijer) (1984)
- De kunst van het lassowerpen (1984)
- Koos Tak, man van het jaar (met Rijk de Gooijer) (1986)
- Koos Tak is de naam (met Rijk de Gooijer) (1987)
- The best of Koos Tak (met Rijk de Gooijer) (1988)
- De geit (relatiegeschenk) (1989)
- De verhalen (gekozen door H.J.A. Hofland en Hans Sleutelaar) (1989)
- De spinnentuin (1974)
- De vreemde gast (1974)
- Het verlaten dorp (1974)
- Het leventje van de koningin (jaarwisselingsgeschenk) (1974)
- Een tuin vol spinnen (1980)
Brieven
- Beste jongens (met Rijk de Gooijer) (1978)
- Nieuwe brieven van de Beste Jongens (met Rijk de Gooyer en Peter van Straaten) (1981)
Overig non fictie
- Hond op wacht (met foto’s van Jack Jacobs) (1980)
- Ontmoeting met Toon Tieland (1984)
- De man achterin: portretten 1965-1987 (1989)
Vertalingen
- Lewis Carroll, De avonturen van Alice in Wonderland (1982)
Vertaald:
- Bludný bruslar?: povesti a báchorky z Nizozemska a Flander (Tsjechische vertaling van een selectie uit: 'Sagen en legenden van de Lage Landen' door Magda de Bruin-Hüblová) (2005)
Bloemlezingen
Tijdschriften
- Eelke de Jong begon in 1953 als journalist bij de Nieuwe Apeldoornse Courant.
- Eelke de Jong publiceerde in 'Proefschrift' (midden jaren '50).
- Eelke de Jong was journalist voor 'Het Vrije Volk' en 'De Telegraaf'.
- Eelke de Jong schreef columns voor de 'Haagse Post'. Hij was hier van 1963 tot 1971 redacteur.
- Eelke de Jong schreef met Rijk de Gooijer de brievenrubriek 'Beste jongens' in de 'Haagse Post' en ook het feuilleton 'Van onze speciale verslaggever' (= Koos Tak).
- Eelke de Jong publiceerde in 'Maatstaf', 'Hollands Diep', 'NRC Handelsblad', 'De Combinatie', 'Grasduinen'.
Over Eelke de Jong
- 1 hoofdstuk 'Fotorealistische ansichtkaarten' over 'Dorpsschetsen' in 'Woord en schroom' van Hugo Bousset (1977)
- Een bijdrage over Eelke de Jong in 'Lexicon van de jeugdliteratuur' door Matee ten Wolde (oktober 1990)
- 1 hoofdstuk: 'Sprookjes van de lage landen' in 'De allermooiste boeken voor kinderen. Van Rupsje Nooitgenoeg tot Kees de Jongen' van Bregje Boonstra, Nicolaas Matsier, Marja Roscam Abbing en Marjoleinde de Vos (1990)
- Een hoofdstuk over het graf van Eelke de Jong in 'Tot in eeuwigheid. op Reis langs luisterrijke begraafplaatsen' van Sietse van der Hoek (1994)
- 1 hoofdstuk over Eelke de Jong in 'Schrijvers in Overijssel: De plaats, de plek' van J. Heymans (2000)
- 1 hoofdstuk: 'Eelkes kerfstok' in 'Weer wankelt de boekenkast' van Hans van Straten (2000)
- Een hoofdstuk over Eelke de Jong in Hans Heesen & Harry Jansen, 'Pen in ruste. Schrijversgraven in Midden-Nederland' (2001)
- 1 bladzijde over 'Sagen en legenden van de Lage Landen' in 'Het kinderboek' (2002)
Diversen
- 1 verhaal: 'Jan Arends I presume' in 'Ik had een strohoed en een wandelstok' van Jan Arends (1974)
- De verhalen over Koos Tak zijn door Theo van Gogh verfilmd.
Literaire prijzen
Eelke de Jong was lid van de jury voor
- Staatsprijs voor Kinder- en Jeugdliteratuur 1970
Nico Scheepmaker won de Cestoda-prijs 1974 wegens het moeiteloos beoefenen van de Nederlandse taal in al haar genres. De prijs bleek een grap van Eelke de Jong, K. Schippers en Theun de Winter te zijn. Scheepmaker maakte er een echte prijs van, met zichzelf als jurylid. Van 1975 tot 1989 reikte hij de prijs uit, o.a. aan Gerrit Komrij, Hugo Brandt Corstius en Drs. P.
Opmerkingen
- Eelke de Jong werd geboren in Apeldoorn, waar zijn vader politieman was. Hij groeide op in Hoog-Soeren.
- Zijn eerste huwelijk was met Eva Smit. Zij kregen in 1960 een dochter.
- In 1965 was Eelke de Jong samen met fotograaf John de Rooy de eerste die Prinses Beatrix met Claus 'betrapte'.
- Eind jaren zestig ging hij in Giethoorn wonen, waar toen ook Rijk de Gooijer en Peter van Straaten woonden.
- Met zijn tweede veouw kreeg hij in 1971 een dochter en in 1974 een zoon.
- Eelke de Jong was van 1975 tot 1987 schaapherder op de Veluwe. Hij doet hiervan verslag in 'Alleen op het land' (1981)
- Hierna werd hij voorlichter van het psychiatrisch ziekenhuis Veldwijk in Ermelo.
- Hij woonde begin jaren '80 in Amsersfoort (Korte Bergstraat).
- Zijn laatste boek 'De begoocheling' is niet meer verschenen.
- Begin 1987 werd er bij hem longkanker vastgesteld. Er werd één long verwijderd. Eerst leek het weer goed te gaan, maar op vakantie in Frankrijk kreeg hij 'uitvalsverschijnselen'. De kanker bleek zich naar zijn hersenen te hebben uitgezaaid. Hierna ging het snel en hij overleed op 01-08-1987 in een ziekenhuis in Amersfoort.
- Eelke de Jong ligt begraven op de natuurbegraafplaats in
Assel (op de Veluwe) (graf 991, op het bordje staat 363)
Anderen over Eelke de Jong
- Een heel enkele keer lijkt het erop, dat er iets als een verhaal verteld zal worden. Maar net als zich een plot dreigt te gaan vertonenm zijn de feiten op: de rest is stilte. Er dreigde iets te gaan gebeuren. Maar het bleef ten slotte toch uit: de bui, die de grijsheid zou kunnen verdonkeren of met bloksem het landschap eindelijk in het licht zal zetten en mensen in hun vervallen huizen scherp zichtbaar zal maken, drijft over. De pen gaat weer over op het noteren (Opvallend is dat de paar schetsen die de stad als plaats van handeling hebben, een even niet-handelende wereld en even grote velatenheid en stilte oproepen.) De Jong spreekt bijn overal op de rand van het zwijgen, bij uitzondering o pde rand van de echo-put. (Kees Fens, over 'Dorpsschetsen', Volkskrant, 22-02-1974)
- Meer een breed uitgesponnen anecdote over een hedendaagse Olomow dan een aaneenschakeling van beklijvenswaardige gebeurtenissen, dit verhaal. Eelke de Jong beschikt over een elegante, beheerste stijl, waardoor het boek prettig leesbaar is, maar als iemand mij over tien dagen zou vragen waar het over ging, dan vrees ik het ergste. (Wim Sanders over 'Het boek van Kantelbeen', Parool, 16-03-1979)
- Als Eelke op reportage was in de provincie zou hij nooit de kans voorbij laten gaan om verwarring te zaaien door en passant te vragen naar - pakweg - de Betty van Garrelstraat, om daarna nog een hele reeks verzonnen straatnamen te noemen, zodat de chaos geduchte vormen aannam. (Emma Brunt, geciteerd door Jeroen Brouwers in 'Zachtjes knetteren de letteren', blz. 198)
- Zo schrijft Eelke de Jong, koel (maar niet koud), doorzichtig,
onopdringerig. Je hebt de bundel uit voordat je het weet en dan
het sterke gevoel dat je veel gemist hebt.
Dat is waar en niet waar. Bij herlezing zie je beter hoe precies de Jong zijn woorden wikt, uitweidingen mijdt, gegevens doseert en de pointe toedient. ij is vooral een meester in het weglaten, met het gevolg dat zijn verhalen bijna banaal van eenvoud zijn. (Hans Vervoort, NRC, 19-10-1984) - Hij was een stille jongen die graag alleen door de bossen zwierf. Hij blonk nergens in uit. Het enige opmerkelijke in hem was zijn verbeeldingskracht. (Hans Sleutelaar, geciteerd in Hans Heesen & Harry Jansen, Pen in ruste. Schrijversgraven in Midden-Nederland, blz. 122)
- Koos Tak was gebaseerd op Jan Spierdijk, ooit chef kunstredactie van de Telegraaf. In het verleden had hij ons nog wel eens dwarsgezeten. Eelke had hij als verslaggever bij de Telegraaf ontslagen, van mij schreef hij dat ik een acteur van lik-me-reet was. Mij maakte dal allemaal niks uit, maar voor Eelke was dat feuilleton een zoete wraak. Die Spierdijk heeft er ontzettend veel last van gehad. Mensen gingen hem gewoon Koos noemen. Zijn huisarts heeft zelfs nog eens naar HP gebeld: of we er alsjeblieft mee wilden ophouden. Vanaf dat moment lieten we ook Jan Spierdijk zelf, onder zijn eigen naam, zo af en toe in het feuilleton optreden. Kon de echte Spierdijk zeggen: zie je wel, dat ik Koos Tak niet ben. (Rijk de Gooyer, Op de klapstoel, blz. 81)
- Wat me er precies in aantrekt, kan ik noet zo maar zeggen. De Jongs stijl is die van een man die zijn plaats weet in een wereld die hij door en door kent, maar die hem altijd weer voor raadsels plaatst en pijnlijk weet te verrassen. Zijn stijl is knoestig en elegant tegelijk, vol verwondering en trefzekerheid. Zijn stem is er eentje vol deemoed of misschien wel ootmoedigheid. Hij is nederig zonder ooit onderdanig te zijn. Zijn stem is de stem van een man van het land, met de nadruk op land en daarna op van. Hij kende zijn plaats. (Martin Bril, NRC, 20-01-1995)
Mijn favoriete citaat
Een paar dagen later kwam hij met zijn koe langs het huis van de dominee.
Die stond juist voor het open raam een pijpje te roken.
"Hoe gaat het er mee?"
"Ach," zei de jongen. "Het gaat wel.
Maar een ding zit me dwars.
Kleine bedriegers worden gestraft,
maar de grote daar nemen ze de hoed voor af."
Daarop nam hij zijn hoed af en vervolgde zijn weg.
(Eelke de Jong, Dorpsschetsen, HP , 17-02-1973)
Links
Bronnen o.a.
- Querido's letterkundige reisgids (1983)
- Spectrum Nederlandstalige auteurs (1985)
- Keesings historisch archief (1987)
- Oosthoek Lexicon Nederlandse & Vlaamse literatuur (1996)
- J. Heymans, Schrijvers in Overijssel (2000)
- Hans Heesen & Harry Jansen, Pen in ruste. Schrijversgraven in Midden-Nederland (2001)
- Gees Bartels-Martens, ABC daar begint het mee. Jeugdliteratuur van Overijssel (2016)
- Website van de Koninklijke Bibliotheek (februari 2021)
