1 juli 2018

Ik lees met veel genoegen 'Memoires van Boontje' van Louis Paul Boon. Een boek uit de Privé-domein reeks, uit het kavel dat ik bij Bubb Kuyper kocht uit de nalatenschap van Theo Sontrop. Los van het plezier dat ik aan het lezen heb, kan ik ook af en toe een hoofdstukje over een collega-schrijver (van Boon, niet van mij) vermelden op Schrijversinfo.

Hopelijk heb ik U vorige week niet reeds gemeld, wat ik nu zou willen zeggen.
Want ik krijg stilaan een memorie gelijk het stramien dat grootmoeder vroeger gebruikte:
met allemaal gaatjes in, waarlangs niet alleen het water maar ook de spinazie wegstroomde.
(Louis Paul Boon, Memoires van Boontje, blz. 106)

We legden vanavond een braadworst op de barbecue. Het is er weer weer voor.

2 juli 2018

Ook de laatste toets is nagekeken. Tussen afspraken met leerlingen door ben ik begonnen mijn kantoor leeg te ruimen. Er is heel veel naar het oud papier gegaan. Ik word hier licht weemoedig van.

Het is er weer voor!

Martijn legde hier enige tijd geleden 'De Standaards van Spits II' van Frits Spits neer. Net als bij het eerste deel ben ik onder de indruk van de omschrijvingen die Spits van artiesten weet te geven. Ik stoor me alleen een beetje aan zijn hoofdlettergebruik in de titels.

Wie minstens één van de bijna twintig theatervoorstellingen van cabaretier Jeroen van Merwijk heeft gezien, weet dat er veel van zijn incasseringsvermogen wordt gevraagd. Jeroen spaart zijn publiek niet, hij spaart niemand. Hij doet dat met een zelfverzekerdheid die sommigen voor arrogantie verslijten, maar die de oplettende toeschouwer naar waarde weet te schatten. Want Jeroen van Merwijk mag dan harde grappen maken, ze staan altijd in dienst van een wereld waarvan hij hoopt dat die ooit beter zal worden. (Frits Spits, De Standaards van Spits II, blz. 382)

En hij maakt me nieuwsgierig naar een Vlaamse tekstschrijver:

Ik wil hier eigenlijk de ruimte benutten om Lieven Tavernier te bezingen. Wie? Ik hoor het u vragen. Inderdaad. Het is een in Nederland vrijwel onbekende naam. Maar ik kan u verzekeren dat hij bij onze zuiderburen een reputatie heeft die te vergelijken is met die van Lennaert Nijgh bij ons. Tavernier is namelijk niet zomaar een tekstschrijver. Hij wordt wel het neefje van zijn grote held, Bob Dylan, genoemd. In veel van wat hij geschreven heeft, grijpt hij terug op het verleden, op zijn verloren liefdes, op een tijd die voorbij is gegleden, op geluk dat hem is ontglipt. Maar deze onderwerpen geven zijn werk juist zo'n eigen karakter. Dat verloren geluk, dat koestert hij. Hij lijkt niet bedroefd over wat hij is kwijtgeraakt, eerder beandrukt hij de roes waarin hij ooit leefde en de herinnering eraan, die hij levend wil houden. (Frits Spits, De Standaards van Spits II, ,blz. 287)

2 bestellingen: Tété-Michel Kpomassie, 'Een Afrikaan op Goenland', S.P.A. Gipman, 'Vrouwen en opvoeding (Vrouwelijke denkers over opvoeding en onderwijs)', S.C. Derksen, 'Vrede en opvoeding', G.J. Hoenderdaal, 'Erasmus', 'Het menselijk tekort, Als mens en christen leren omgaan met mislukkingen'.

3 juli 2018

Ik heb twee nachten slecht geslapen, heb hoofdpijn en diarree. Daarom meldde ik me vandaag voor school af. Het had misschien gekund, maar ik heb vandaag geen afspraken staan, er zijn geen lessen en ik ben niet bij sportdagen ingedeeld. Als ik vandaag rustig aan doe, trek ik het weer tot volgende week vrijdag (= de laatste schooldag van dit jaar).

2 bestellingen: Gertrude Eberie, De wagenmenner, Hans Dijkman, 'Koninklijke Luchtmacht 75 jaar'.

4 juli 2018

De druif is weer gesnoeid. Vrijdagmiddag heeft Martijn een afscheidsreceptie van zijn werk in Zeist. Daarna komt hij met ongeveer vijftien collega's bij ons in de tuin barbecuen. Dan moet de tuin er wel netjes bijliggen.

Marianne Thieme zal het er wel niet mee eens zijn, maar mij bevalt deze ouderwetse vliegenvanger in de achterkamer uitstekend. Ik erger me rot aan het gezoem van die beesten en dan heb ik het nog niet eens over de hygiëne. We hebben een elektrische vliegenval besteld en we gaan horren bestellen. Uiteindelijk komt het goed. Tot die tijd werkt deze dieronvriendelijke manier prima. Net als de iets diervriendelijker elektrische vliegenmepper. En ja, ik weet het: opa in Ulvenhout zei het al: 'Als je er één doodslaat, komen er tien op de begrafenis.' Hij had de leeftijd om in het onafwendbare te berusten. Ik heb die leeftijd - misschien - bijna, maar voorlopig ga ik de strijd nog aan.

Gisteren en vandaag waren de diploma-uitreikingen. Bij de Havo-leerlingen mocht ik samen met Esther en Piet achter de 'diplomatafel' zitten om de leerlingen hun diploma te laten tekenen. Esther en ik kregen ook nog een mooie bos bloemen als dank voor onze inspanningen als leerlingbegeleiders van deze leerlingen in de afgelopen jaren.

1 bestelling: Franz Kafka, 'De gedaanteverwisseling'.

5 juli 2018

Zolang je binnen school blijft, heb je niet door hoe warm het buiten is. Als je wel even buiten komt, overvalt de hitte je.

Tussen de gesprekken en vergaderingen door blijft ik bezig met het op- en leegruimen van mijn kantoor. Langzaam dringt het tot de collega's door dat ik er volgend jaar nog maar twee dagen per week ben en ze beginnen daar nu ook vragen over te stellen en opmerkingen over te maken.

De eerste proefdruk van het boekje 'Help ... ik word Rembrandt-ouder' was vandaag beschikbaar. Ze hebben er een ontzettend leuk geheel van gemaakt. Voor een paar bladzijden vragen ze nog om ideeën voor illustraties. Ik heb de tekst nog een keer kritisch doorgenomen. Het sonnet bij het eerste hoofdstukje moet echt witregels tussen de strofen krijgen en ik vond ook nog een tikfoutje: 2 x 'ten' in tentoonstelling.

6 juli 2018

Vandaag konden leerlingen voor de laatste keer dit schooljaar toetsen inhalen. Het waren vooral leerlingen die vorige week in de toetsweek (bijvoorbeeld) een dag ziek zijn geweest, maar er kwamen ook nog wel wat oudere so'tjes op tafel.

Ik ging bijtijds naar huis, want Martijn had vandaag zijn afscheid van Vitras. Vanmiddag was er een - goed bezochte - receptie in gebouw 'De Koppeling' in Zeist. Toespraken, cadeaus en veel handen en praatjes. Het is als ouders leuk om te zien hoezeer je zoon op zijn werk gewaardeerd werd.

Vanavond was er voor een kleine groep collega's van Martijn een barbecue bij ons in de tuin. Martijn had drank geregeld via 'Het Plein' en vlees, salades en sauzen via 'Het Pakhuis'. Dat was allebei goed voor elkaar. Ook nu toespraakjes, een lied en veel gezelligheid. Het was zo'n beetje twaalf uur voordat de tuin weer leeg was.

1 bestelling: George Simenon, 'Het zwarte balletje', George Simenon, 'De spoken van de hoedenmaker'.

7 juli 2018

We lagen vannacht om 01.30 uur in bed. Vanochtend sliepen we dus eerst maar eens uit. Na een rustig ontbijt en het doorbladeren van de weekendkranten ruimden we de feestrestanten van gisterenavond op.

Maar wat ik ook meteen ondervond,
dat al die roem eeen beetje werkt als alkohol.
In het begin wringt het wat in uw keel,
daarna krijgt ge dat prettige gevoel
en weer een ietsje later komt de bittere nasmaak.
(Louis Paul Boon, Memoires van Boontje, blz. 161)

1 bestelling: 'Aantal (13) knipsels over Andrej Sacharov (+ 4 over Almarik)'.

8 juli 2018

Dinsdagavond komen de leden van de MR bij mij in de tuin barbecuen. Dinsdag zijn er rapportvergaderingen, maar bij toeval ben ik dinsdagmiddag niet ingedeeld. Dan kan ik die barbecue mooi voorbereiden. Vandaag gaan we naar de grote AH in Ede om er inkopen voor te doen (ik houd niet zo van winkelen op zondag, maar hier gaat gemak voor principes).

De herinnering is alles wat mij is overgebleven.
O, mijn trouwe, o mijn nooit genoeg beminde herinnering!
Alles wat de herinnering zegt in mij wordt zoo mooi en zoo zoet.
Wij zien elkaâr aan. Wij alleen herkennen elkaâr altijd.
Ik hoor een stem, een welbekende stem.
Het is de stem van mijn herinnering.
En ik denk aan niets meer, en ik luister urenlang,
en droom en ween met mijn herinnering.
(Lodewijk van Deyssel, Het IK, blz. 21)

9 juli 2018

Vanochtend konden de leerlingen hun laatste toetsen in komen zien. Het was niet druk. Ze staan deze week al volledig in de vakantiemodus.

De rest van de dag gebruikte ik om met diverse mentoren de rapportvergaderingen van morgen en overmorgen voor te bespreken.

2 bestellingen: Har Scheepens en drs. M.B. Teipe, 'Uitzicht, letterkundig leesboek voor de middelklassen 1', '15 fietsverhalen'.

10 juli 2018

Ik had vanmorgen vijf uur rapportvergaderingen achter elkaar. Dat is een inspannende bezigheid, omdat ik ze voorzit én notuleer. Dat is vandaag en morgen de laatste keer dat ik dat doe. Volgend jaar ben ik geen leerlingbegeleider meer en dan 'hoef' ik alleen de rapportvergaderingen van mijn eigen klassen bij te wonen. Dat wordt een stuk rustiger en veel meer ontspannen.

In de middag had ik geen vergaderingen en dat kwam goed uit. Om vijf uur kwamen de leden van de medezeggenschapsraad bij mij in de tuin barbecuën en dat gaf mij de mogelijkheid die barbecue vanaf een uur of twee voor te bereiden. Ik bleek die tijd hard nodig te hebben, omdat ik ze geen standaard barbecue met speklappen en hamburgers voor wilde zetten. Ik maakte o.a. gevulde gehaktbakjes, omhuld met rookspek en afgedekt met kaas en varkenshaasjes gevuld met pesto, ham en gatenkaas.

Niets in de staatsloterij. Ik blijf dat hier melden, omdat ik hoop ook eens een keer wat anders te kunnen melden.

11 juli 2018

Vandaag waren er de hele dag rapportvergaderingen. Ik begon gelijk om acht uur en vergaderde door tot pakweg vier uur. Gelukkig zaten er wel wat 'tussenuren' tussen. Ik heb één keer een 'voorzitterstruc' toegepast. Bij een te bespreken leerling waren er veel verschillende meningen en standpunten. We kwamen er niet echt uit. Toen heb ik gezegd: 'Ik constateer dat er geen meerderheid is die vindt dat deze leerling moet blijven zitten. Dan is hij dús over.' En om mij heen werd 'ja' geknikt. Het is echter een gegeven dat er ook geen meerderheid voor overgaan was. Ik had dus ook het tegenovergestelde kunnen zeggen, dat was óók waar geweest en er is een goede kans dat er dan om mij heen ook 'ja' geknikt was. Deze leerling heeft hier geen weet van, en weet dus ook niet dat hij/zij mij eigenlijk wel dankbaar mag wezen.

Na de vergaderingen gingen we met de sectie Nederlands bij 'Zeldzaam' eten. Het was gezellig en we namen als sectie afscheid van collega Pascale, die volgend jaar in Den Bosch gaat werken.

1 bestelling: Haruki Murakami, 'boekenlegger: Kafka op het strand'.

12 juli 2018

Vanochtend was er een vergadering met de schoolleiding met als belangrijkste doel het 'nalopen' van de rapportvergaderingen om vast te stellen of er nog 'losse eindjes' zijn. Hebben alle leerlingen volgend jaar een plekje? Deze vergadering verliep verbazend vlot. Dat zeg ik, omdat het twee jaar geleden nog een uiterst rommelige en daardoor vervelende vergadering was. Nu zijn we blijkbaar 'in control' en dat is een prettige constatering

Het gaf mij de ruimte om mijn kantoor verder op te ruimen. Ik krijg het kantoor deze week niet leeg, maar wel opgeruimd. Het leeghalen doe ik de eerste maandag van de vakantie.

1 bestelling: Heinrich Böll, 'Der Zug war pünktlich'.

13 juli 2018

De laatste schooldag. Er was nog een revisievergadering, maar ik hoefde daar niet bij te zijn. Om tien uur was de afsluitende plenaire vergadering. Er was een toespraak van de rector, waarin hij zowel achteruit- als vooruitblikte. Daarna namen we afscheid van enkele collega's. Ik sprak Pascale toe. Ze kreeg - op eigen verzoek - twee delen van 'Het Bureau' van de sectie. In mijn toespraak vroeg ik me af of dit cadeau symbolisch was. Is ze van plan 'De School' te gaan schrijven, waarin ze genadeloos terugblikt op haar vijftien jaren bij ons op school. Voskuil had voor zijn collega's andere namen bedacht, maar ze waren voor insiders zeer herkenbaar. Ik verzon nieuwe namen voor vier van mijn collega's:

Koos Fontanel, de altijd woordspelige collega Frans (= Joost Hontelez)
Olivier Burger, de collega wiskunde die zich met zijn luide politieke uitspraken in de personeelskamer duidelijk op de rechterflank bevindt (= Adri Hoveling)
Antonio Westerboer, de soms opvallend geklede man, die het niet-onderwijzend personeel aanstuurt (= Ricoardo Obermeier)
Piet Herten, de kale, enigszins ADHD-achtige en luidruchtig enthousiaste collega beeldend vormen (= Jan Beerten)

Dit was slechts een inleiding, uiteindelijk was het natuurlijk de bedoeling dat ik Pascale typeerde en waardeerde. De kern van mijn waardering voor haar is dat ze snapt dat het leven bestaat uit het maken voor keuzes, dat ze het lef heeft om die keuzes te maken en dat ik daar diep respect voor heb.

Als afsluiting van het schooljaar was er een uitstapje naar Renkum. Niet alle collega's hebben op de laatste vrijdagmiddag van het schooljaar daar nog zin in, maar we waren toch met een 'man' of vijfitg. We kregen een lunch aangeboden bij 'De Beken', wandelden in vier groepjes onder leiding van een gids door het beekdal naar de molen in het dorp. Op die molen is één van onze conciërges de vaste molenaar en het is aardig om zo de hobby van één van je collega's eens te bekijken. Tenslotte was er nog een borrel op het terras van een café in het centrum van Renkum. Het was al met al een leuke middag. Dat beekdal is de moeite zeer waard en als 'extraatje' zagen we een slapende bosuil in een boom.

3 bestellingen: J. Houtgast, 'Hier ... Radio-Melkweg! (De radiosterrenwacht te Dwingeloo)' (2x), Bruce Chatwin, 'Anatomie Van De Rusteloosheid. Een Keuze Uit De Geschriften 1969-1989'.

14 juli 2018

De eerste vakantiedag. Uitslapen dus, en daarna eens rustig in de spa

Vanmiddag was de verjaardag van Dylano. Hij werd afgelopen dinsdag alweer zeven. Anne-Marie was er ook en we hebben lekker bijgepraat. We mochten blijven eten, maar deze opa is na een uurtje of drie het gekwek en de herrie van zoveel kleine kinderen wel zat.

Nee, de schok van herkenning kwam toen ik achter de buxus de akeleien en de pioenen zag. Het was een gevoel of ik door de tijd bij de kraag werd genomen, teruggesleurd werd naar het kinderland waarvan ik altijd was blijven dromen, het land dat ik in mij droeg en nooit had willen verlaten. Ik was alleen in de tuin en ik huilde. Zelden ook was ik zo innig gelukkig.
(Rudolf Bakker, Hoe het komt dat ik nog leef, blz. 7)

3 bestellingen: A.P. Margadant-Bakker, 'Gespreksvoering bij welzijswerk. Een leidraad', W. Blok, 'Verhaal en lezer. Een onderzoek naar enige structuuraspecten van "Van oude mensen, de dingen die voorbij gaan" van Louis Couperus', Carole Vos, 'Koen koopt een kans'.

15 juli 2018

Bij het opruimen van mijn kantoor in de afgelopen week heb ik heel wat kilo's papier in de papiercontainer gegooid. Op één van die momenten zag ik een stapeltje boeken in de papiercontainer liggen. Het waren afgeschreven schoolbibliotheekboeken. Boeken die jarenlang niet werden uitgeleend, worden weggedaan. Ik haalde er 'Het einde van mensen in 1967' van Herman Brusselmans tussenuit. Op het ingeplakte blaadje voorin staat één datumstempel: 17 nov 2015.
Ik heb er gisteren en vandaag in zitten lezen. Ik word geboeid door zijn stijl (en zijn Vlaams), maar afgestoten door het totale gebrek aan inhoud. Het lukt geen moment om met de beschreven personen mee te leven. Ze zijn letterlijk 'afstotelijk'.

Een voorbeeld van bladzijde 30:

... haar vader had ze wreed graag gezien. Hij had haar dan wel verkracht, maar ten eerste, wie verkrachtte zijn dochters niet in Lensbeke en ten tweede, ze had het niet onplezierig gevonden. Dat ze geen kinderen kon krijgen lag niet aan haar vader, maar aan haar broer, die geen verstand had van verkrachten en veel te ruw tekeer was gegaan, de rotzak. Gelukkig dat die later doodgereden was door de oude advocaat De Meester. Frieda schoot in de lach als ze eraan dacht dat de oude advocaat De Meester aan het eind van z'n leven de ene Lensbekenaar na de andere had doodgereden. Vele nabestaanden hadden er werk aan overgehouden, ook Frieda, die op het kasteeltje mocht gaan poetsen. Ze was ermee opgehouden toen ze werd verkracht door de zoon van advocaat De Meester, die nog bruter was geweest dan de ouwe advocaat De Meester en zelfs nog bruter dan haar broer zaliger.

Martijn zette hier vorige week - als dank voor de plek en hulp voor het afscheid van zijn oud-collega's - een doosje met zes flesjes bier van Brouwerij 't IJ neer. Ik zette ze gisteren koud en dronk vanavond hun witbier en hn 'Flink'-biertje. Heel smakelijk.

16 juli 2018

Vanochtend heb ik mijn kantoor ontruimd. Ik had er een foto van willen maken, maar het is deprimerend, zo'n van alle persoonlijke zaken ontdane ruimte. Over zes weken is het iemand anders z'n kantoor.

Tussen de bedrijven door heb ik de financiële overzichten van de laatste drie maanden met de boekhouder doorgenomen.

Vanavond begon er een nieuwe serie van 'De slimste mens'. De winnaar van vanavond was niet de slimste, maar de minst domme.

17 juli 2018

Nog één keer naar school vandaag, voordat ik me aan een vakantiegevoel kan overgeven. Van 11.30 tot 12.30 uur had ik een laatste overleg met Bart om voor het boekje 'Help ... ik word Rembrandtouder' de laatste puntjes op de i te zetten. Ze kunnen nu de layout afmaken en de boel drukken. Dan is het boekje op tijd klaar voor de brugklas-ouderavond aan het begin van het nieuwe schooljaar.

Terwijl Bart op zijn laptop bezig was, ging mijn telefoon. Ik zei: 'Dat moet Lidy zijn, want verder word ik nooit gebeld. Ik neem hem even op.' Het was Lidy niet. Het was iemand van het gemeentearchief: of ik op het gemeentehuis op 17 september om 12.30 uur een lunchlezing over Kees Stip wil geven in het kader van 'Broodje Geschiedenis'. Dat doe ik graag. Ze blijken Martijn om mijn o6-nummer gevraagd te hebben! Volgende week dinsdag heb ik een afspraak op het gemeentearchief om e.e.a. door te spreken. Het is aardig als bij dergelijke lezingen ook wat materiaal uit het archief ter sprake komt. Dat kan al gauw, want Hette Wassenaar heeft een flinke Stip-collectie aan het archief geschonken.

Na de vakantie werk ik alleen nog op dinsdag en woensdag. De vraag van het gemeentehuis komt dus precies op het goede moment. Ik kan vanaf nu op maandag om die tijd!

4 bestellingen: Ingrid Harms en Jannetje Koelewijn, 'De pitbullterrier' (Vrij Nederland, themabijlage 26-09-1987), 'Thomas de stoomlocomotief, Thomas en de stormachtige dag (verhalenboek met meer dan 50 stickers)', Per Nilsson, 'De geur van Melisse', 'Hollands Weekblad, tweede jaargang, nummer 69, 7 september 1960'.

18 juli 2018

Vanochtend ben ik met Lidy naar de fysiotherapeut geweest. Ze ging eergisteren door haar rug en kan nauwelijks lopen. Een verschoven tussenwervel is nu de diagnose. Hij heeft haar rug ingetapet en met een paar dagen pijnstillers én volgende week maandag nog een behandeling moet dat goedkomen. Aanstaande zaterdag gaan we met Anne-Marie in Carré 'Het pauperparadijs' bekijken. Ook dat moet net goedkomen.

Vanmiddag had ik een zonnepanelen-adviseur in huis. Er volgt via de mail nog een offerte. Ik heb de afgelopen weken wat op internet naar de prijzen gekeken en ik denk dat dit een heel redelijk aanbod wordt.

3 bestellingen: Jac. van Looy, 'De Wonderlijke Avonturen van Zebedeus. Nieuwste bijlagen', Hella Haasse, 'De verborgen bron' (Bulkboek 191), Hella S. Haasse, 'De wegen der verbeelding' (Bulkboek 216), A.M. de Bakker, 'De aantrekkingskracht van het labyrint. P.C. Hooftprijs voor Hella S. Haasse', Jan & Sanne Terlouw, 'boekenlegger: De verdwenen menora'.

19 juli 2018

De kleinzoons logeren hier. Wij deden vanochtend heel stil, omdat we dachten dat ze nog sliepen, maar toen ik om kwart over acht naar beneden ging, bleek dat ze al lang televisie zaten te kijken.

Vanmiddag ging ik met de jongens een ijsje eten bij 'De Eekhoeve'. Ik bestelde een bakje met twee bolletjes ijs voor ze. Dylano keek wat sip en zei: 'Ik wilde eigenlijk een hoorntje.' Het meisje achter het ijs bedacht zich geen seconde en plaatste een hoorntje bovenop de bolletjes ijs in het bakje. Tygo moest even moed verzamelen, maar vroeg toen toch of hij er ook een hoorntje bij mocht.

Het eten van zo'n ijsje neemt dan wel extra veel tijd in beslag, want uiteraard moet het ijs dan met dat kleine lepeltje van het bakje in het hoorntje worden geschept.

2 bestellingen: Judith Herzberg, Prentbriefkaart: gedicht: 'Er is nog zomer en genoeg', Francois Mauriac, 'Therese Desqueyroux / Het einde van de nacht'.

20 juli 2018

Vanochtend maakte ik met Tygo een rondje-boodschappen: boeken naar het postagentschap, croissants, kaas en bloemen op de markt, een boek uit de garagebox halen, boodschappen bij de Jumbo in het PWA-park en tanken. We waren er even druk mee. Toen we op de markt bij de bakker wegliepen, zei hij zachtjes: 'Vorige keer kreeg ik hier een koekje.' Dat kon ik me ook herinneren, maar resultaten uit het verleden ....... Bij de bloemist kreeg hij een gerbera. Dat vond hij wel grappig, maar ik vrees dat hij van een koekje meer plezier had gehad. Bij de benzinepomp was het druk. Voor ons stond een jonge vrouwt (net haar rijbewijs? auto geleend?) een paar minuten aan het klepje van de benzinetank van haar auto te frunniken. Ze kreeg hem blijkbaar niet open, stapte weer in en reed weg.

Vanmiddag gingen we even naar het kringloopcentrum. De boeken waren 3 halen-2 betalen (de goedkoopste gratis). Ik nam mee:
- Boudewijn Büch, Het geheim van Eberwijn (gebonden)
- Midas Dekkers, De larf
- Anna Enquist Contrapunt (gebonden)

3 bestellingen: J.J.Raimond jr., 'Radiostralen uit de sterrenwereld', W.J.A. Schouten, 'Kootwijk hoort de Zon', C. Buddingh' (inleiding), 'Als er maar geen kind in de kabel komt, versprekingen van een collega, opgetekend en getekend door Otto Dicke', Thea Dubelaar, fragment uit 'Alleen gekken blijven'.

21 juli 2018

Vandaag 'verzilverde' ik mijn verjaardagscadeau van Anne Marie. We gingen met zijn vieren naar Carré om daar de voorstelling'Het Pauperparadijs' te zien. We waren aan het eind van de ochtend in Oostzaan, lunchten daar, zagen van 15.00 tot 18.00 de voorstelling, reden door Amsterdam-Noord weer terug (langs wat locaties die momenteel helemaal 'hip' zijn) en aten 's avonds Chinees. We hadden een ontzettend leuke dag.

De voorstelling was best de moeite waard, maar niet echt groots. Er is niet echt een keuze gemaakt tussen het vertellen van het historische verhaal van Veenhuizen en het levensverhaal van de twee hoofdpersonen. Daardoor is het dat allebei nét niet en ontbreekt de diepgang. De voorstelling was oorspronkelijk locatietoneel in Veenhuizen. Het kan goed zijn dat zo'n voorstelling ter plekke meer imponeert. Door het geschiedenisverhaal was de voorstelling overigens zéker interessant.

In de benedengang van Carré fotografeerde ik vier 'koppen' van beroemde bespelers van het theater:

De auto stond geparkeerd voor een huis met dit opschrift:

Daar word ik dan wel nieuwsgierig van en wikipedia biedt al snel uitkomst: Christiaan Andriessen (1775 - 1846) was een Nederlands tekenaar. Hij was de zoon van Jurriaen Andriessen, een bekende behangschilder, tekenaar en docent aan de Stads Teekenacademie. Hoewel Christiaan Andriessen de ambitie had om kunstschilder te worden, en daartoe enkele schilderijen naar exposities had gestuurd, zijn er geen schilderijen van hem bewaard gebleven. Wel is zijn "dagboek" met ruim 700 tekeningen bewaard gebleven. Het dagboek bestond uit tekeningen voorzien van een kleine tekst. Indien naar zijn mening de tekst pikant was, schreef Andriessen in geheimschrift.

3 bestellingen: 9 x boekenweek, J. Abrahamse en J.D Buwalda, 'Wadlopers' (2x), Herman Pieter de Boer, 'Gekleurde gedichten', Herman Pieter de Boer, 'Heks, ik hou van jou'.

22 juli 2018

Martijn was gisteren even hier, leid ik af uit een grote tas met kranten en tijdschriften. Die zal ik vandaag maar eens op bruikbare knipsels 'scannen'. Verder doen we rustig aan.

Ik las laatst dat het aantal insecten ontzettend terugloopt. Met onze bruine kliko leveren we dan toch een mooie bijdrage aan de imstandhouding van tenminste enkele soorten vliegen.

Een mooi compliment van Kees Klok op zijn Facebookpagina vandaag: 'Veel respect voor Mats Beek, die zijn prachtige site nauwgezet bijhoudt. Zelfs mijn in september te verschijnen nieuwe dagboekdeel staat al vermeld.'.
Dank je wel Kees, maar zó nauwgezet is het helaas niet. Het bijhouden van de site is voor een groot deel van toeval afhankelijk. Dat toeval zit er bijvoorbeeld in dat ik van uitgeverij Liverse af en toe een mailtje met nieuwe en/of nog te verschijnen boeken krijg. Daar stond Kloks nieuwe boek bij. En het tweede toeval is dat ik op dat moment blijkbaar de tijd had om dat boek er op de site even bij te zetten. Ik probeer wel nauwgezet te zijn, maar zoiets van iedere schrijver red ik natuurlijk nooit.

En jawel: Martijn redt het zelfs om in de spa in slaap te vallen.

3 bestellingen: Sj. Groenman (inleiding), 'Delta. Poort van Europa', Hélène Matze, 'Bak met plezier deel 3, 70 zoete en hartige variaties met Oetker bakproducten', 'Bak met plezier deel 4, luchtig vruchtengebak', Hans Dorrestijn, 'Nu de liefde zo tegenzit'.

23 juli 2018

Een paar weken geleden zei een leerling in alle ernst tegen me: 'Mijnheer, mijn vader heeft me geleerd hoe je 'helaas pindakaas' in het Frans zegt: 'domage pindafromage''.

Als iemand sterft moet zijn geboortehuis worden afgebroken.
Dacht ik in 1952, lopend in de Van Baerlestraat,
waar mijn grootvader net gestorven was.
Het leek mij een natuurlijke, vanzelfsprekende gedachte,
maar ik heb haar nooit bij iemand aangetroffen.
(A.L. Snijders, Bordeaux met ijs, blz. 77)

Vanmiddag om 13.00 uur had ik een afspraak op het gemeentearchief over de op 17 september te houden lunchlezing over Kees Stip. Die lezingen blijken goed bezocht te worden: gemiddeld zo'n honderd bezoekers! We hadden een constructief gesprek. Zij gaan in het archief op zoek naar bruikbare foto's en ander beeldmateriaal en maken eventueel ook de te gebruiken powerpoint. Ik stel de komende twee weken de grote lijn van mijn tekst op. Dat gaat goed komen.

Vooraf ging ik even bij Martijn langs. Ik was nu toch op het gemeentehuis. Gisteren sprak ik dat al met hem af. Dat was maar goed ook, want je loopt tegenwoordig niet meer zomaar door naar een wethouder. Ik moest me beneden bij de balie melden, aangeven of ik een afspraak had en vervolgens werd er 'naar boven' gebeld. Ik mocht in de hal eerst even gaan zitten en toen er toestemming 'van boven' kwam, mocht ik met de lift naar boven. Daar zit de deur naar de hal van de wethouders ook nog eens op slot. Je wordt daar dan opgehaald.

Ik was op de fiets naar het centrum: heen met elektrische ondersteuning. Terug zonder die ondersteuning. Dat is met deze hitte geen lolletje. Ik ben langs de fietsenmaker gegaan. Daar hebben ze nu het apparaatje dat op mijn stuur zit aan een oplader liggen. De accu laadt ik braaf op, maar ik had geen idee dat dit apparaatje ook af en toe opgeladen moet worden. Dat heeft ook niemand ooit gezegd. Ik heb er geen goed gevoel bij. Voor hetzelfde geld was ik heen met ondersteuning naar Wijk bij Duurstede gefietst en had ik dat hele eind zonder ondersteuning terug moeten fietsen!

1 bestelling: Kaj Munk, 'Actuele eeuwigheid'.

24 juli 2018

Aan de kant van de Rondweg ligt de Dijkstraat al een maandje open. Er komt een nieuw riool in, of eigenlijk twee: het huishoudelijk afvalwater wordt gescheiden van het regenwater. In november zijn ze hier voor de deur aan het graven, maar allerlei kleine werkzaamheden gaan daaraan vooraf. Vandaag kunnen we onze oprit niet af, want de stoep ligt open; ze zijn met de waterleiding bezig.

Siemens belde vanmiddag over de niet betaalde rekening voor de reparatie van de koffiemachine (zie vorige maand). Ik heb deze dame nog maar weer eens uitgelegd waarom ik niet van plan ben twee rekeningen te betalen voor één reparatie. Ik had - achteraf gezien - die eerste rekening nooit moeten betalen. Deze dame constateerde 'dat wij er niet uit kwamen' en ze gaat zorgen dat ik teruggebeld word door dezelfde dame als de vorige keer.

2 bestellingen: Yvonne Keuls, 'Alle Indische tantes', 'Hollands Weekblad' (nr. 53 en nr. 70).

25 juli 2018

Er ligt een offerte voor zonnepanelen. Het is al de vierde versie, want de aanbieder is wat slordig. Hij denkt wel goed mee en de prijs is heel redelijk. Bovendien krijgen we extra korting, omdat de buren ook zonnepanelen nemen bij dezelfde aanbieder. Vandaag had ik via internet ook contact met de 'klussenier'. Hij gaat - als we eruit komen - een nieuw dakraampje plaatsen.

2 bestellingen: Tomas Ross, 'De klokkenluider', Hulme Kathryn, 'Zuster Luc'.

26 juli 2018

Ik ben niet zo van de korte broeken, maar met deze hitte is dat toch wel aangenamer. Het is nu overdag zo warm, dat je maar beter binnen kunt blijven. De kleinkinderen hebben vannacht hier geslapen. Ook zij hebben niet de minste aandrang om naar buiten te gaan en blijven het liefst de hele dag in hun pyjama lopen.

In augustus werkt zo'n val prima voor wespen: kop van de fles af en die 'op de kop' er weer inzetten. Lokstof onderin. De wespen kunnen er wel in, maar ze kunnen er niet meer uit. Met een plakje leverworst erin blijkt het nu prima als vliegenval te werken. Binnen een uur zaten er een stuk of dertig in. Voor de lekkerbekvliegen heb ik er ook een klein scheutje limonadesiroop ingegooid. Daar worden de vleugeltjes lekker plakkerig van.

1 bestelling: Pramoedya Ananta Toer, 'Een koude kermis'.

27 juli 2018

Vandaag waren de kleinkinderen niet bij ons, maar wij bij de kleinkinderen. Suzanne en Gijs hebben airco en dat is bij deze warmte een stuk prettiger!

Ik reed vanochtend even naar mijn garagebox en naar de markt. Daarbij kwam ik langs de oude begraafplaats in het centrum. Ik stopte om wat foto's te maken, o.a. van het oude familiegraf van de familie Stip. Die kan ik in september gebruiken bij mijn lunchlezing. Kees Stip is een bekende Nederlander (geweest), maar zijn vader was zeker een bekende Veenendaler en de Stips waren een bekende familie in Veenendaal:

 

Ik bekeek vandaag het in 1994 heruitgegeven 'Twee meisjes en ik' van A.H. Nijhoff. Bij het lezen van de tekst achterop het boek, val ik bijna van mijn stoel van verbazing. Wat een taalfouten, wat een slordigheid! Uitgeverij Vita geeft blijkbaar een serie 'Erf Goed' uit. Vooruit, dan is dat een verwijzing naar die serie en geen fout.

3 bestellingen: Piet Kralt, 'Nelleke Noordervliet - Tine of De dalen waar het leven woont (uit: Lexicon van Literaire Werken)', Hugo Claus, 'Een bruid in de morgen', 3x W.L.F. van de Ven, 'Jeroen Bosch'.

28 juli 2018

Buurman Hans had gezien dat mijn dakgoot tamelijk vol met rotzooi ligt. Vandaag maakte ik die dakgoot schoon. Twee emmers met zand en verrot blad. Ik heb dat maar als een soort compost in de voortuin gemikt. Die dakgoot is vorig jaar vernieuwd. Nu ik er zo met mijn neus bovenop stond, zag ik dat deze goot ook veel beter en vooral meer op maat is dan de vorige. Aan de achterkant loopt het metaal tot onder de dakpannen door. Als de goot al overloopt, kan dat alleen maar aan de voorkant en loopt het water niet meer - zoals bij de vorige goot - mijn garage in.

Aan het begin van de avond wandelden we even naar het water bij de Vondellaan. Daar heeft de dit voorjaar door mij illegaal gedumpte waterlelie al een mooi bladeroppervlak ontwikkeld. Er zitten ook al flink wat bloemen in, maar die staan nu, in de schaduw, niet open:

Een paar weken geleden las ik in één weekend de helft van 'München 1938' van Robert Harris. De weken daarna kwam ik aan het boek niet toe. Gisteren en vandaag las ik het boek uit. Het boek beschrijft aan de hand van twee oude studievrienden (één aan Britse en één aan Duitse kant) de Conferentie van München in de laatste paar dagen van september 1938. Met het hier getekende verdrag werd de agressieve annexatie door Adolf Hitler van het Tsjechische Sudetenland door de grote mogendheden geaccepteerd. Het verdrag moest de vrede in Europa garanderen en werd door premier Neville Chamberlain van het Verenigd Koninkrijk bij terugkomst aangeduid met 'Peace for our time'. Chamberlain dacht serieus dat met Sudetenland de annexatiehonger van Hitler gestild zou zijn. In de eerste helft wisselt het boek per hoofdstuk van perspectief (dan weer de Duitse hoofdpersoon en dan weer de Engelse hoofdpersoon). Mijn leerlingen houden niet van zulke boeken, maar hier is het wel logisch, omdat het zo naar de gezamenlijk meegemaaakte conferentie toewerkt. Het boek is vlot geschreven en is uiteindelijk meer een leuke geschiedenisles dan een roman.

2 bestellingen: Dick Dreux, 'Dolle Dirck, de Zaankanter', Pramoedya Ananta Toer, 'Aarde der mensen. Roman uit Indonesië'.

29 juli 2018

De druiven in de achtertuin doen het goed met deze warmte. Er hangt één trosje net boven de schuurdeur. Ik heb hem wat opgebonden, want hij hing een tijdje vóór de schuurdeur en kreeg elke keer dat die deur openging een klapje. Daardoor is het vel van een aantal druiven afgeschaafd. Toch groeien ook deze druiven door en ze hebben om de één of andere reden nu zelfs een gouden glans:

Op de barbecue maakte ik vanavond o.a. een gevulde paprika. Ik maakte er een grote fles Leffe tripple bij open. Ik lette heel goed op dat er geen vlieg in mijn glas kwam. Ik lette iets minder goed op of er geen vlieg im de fles kroop! Bij het uitschenken van het laatste beetje landde er een heel dikke, verdronken bromvlieg in mijn glas. Gadverdamme! Ik heb om mezelf te ontsmetten daarna maar twee glazen whiskey gedronken.

1 bestelling: Andy Griffiths, 'boekenlegger: De waanzinnige boomhut van 65 verdiepingen'.

30 juli 2018

Ons oude campingkoelkastje bewijst de afgelopen weken goede diensten. Eerst voor vlees en drank bij een paar barbecues en nu voor onszelf om voldoende (fris)drank koel te hebben staan.

Ondanks de warmte ben ik toch maar in de voortuin aan het werk gegaan. Lidy had de struiken die eruit moesten al teruggesnoeid. Vanochtend heb ik ze uitgegraven. Ze zitten nu kortgeknipt in de bruin kliko (tussen de maden).

Met deze temperaturen zijn we ook maar weer aan het zelf maken van (aardbeien)roomijs begonnen. Achter me draait de ijsmachine op volle toeren.

Via Schrijversinfo en Raban krijg ik de meest onverwachte vragen binnen. Ik kan voor de beantwoording ervan niet altijd tijd maken, maar het is nu vakantie, dus ...... Iemand vraagt of ik in de dikke halve jaargang van de Katholieke Illustratie (2e helft 1958) wil kijken of het artikel van R. Kalkhoven 'Jazz van Harlem naar Amsterdam' erin staat. Hij heeft er zelfs de pagina's bij: 1641 - 1644. Dat helpt niet, want die paginanummers bestaan niet. Na een tijdje bladeren ontdek ik dat die bladzijdenummers een soort code zijn! De '16' staat voor week 16 en daarin is het dan bladzijde 41-44. Dat is een nummer uit de eerste helft van het jaar. Ik kan deze vragensteller dus niet helpen .. en toch weer wel, want ik kan hem melden in welk nummer dit artikel stond.

'Als ik de visumaanvraag naar waarheid had ingevuld,' zei Brons, 'was ik hier niet binnengekomen. Ik ben lid geweest van een communistische organisatie.' Hij raadpleegde de Interstate Road Atlas die op zijn schoot lag. 'Waarschijnlijk dient zo'n formulier alleen om na te gaan of je bereid bent te liegen en zo ja, dan ben je welkom.'
(Koos van Zomeren, Nog meer vogels, blz. 55)

7 bestellingen: 'De Revisor, derde jaargang, nr. 5, oktober 1976, Themanummer: Vertaalnummer', 3 x boekenlegger 'Pagerclip - Gezocht Afmakers!', 'Aantal (44) knipsels van en over C.O. Jellema', Patricia Hitzel-van Heyst, 'De Linge Lusthof van Nederland ', Co Coppens, 'Verkeersplein', 2 x 'Heemschut', Ina Boudier-Bakker, 'De klop op de deur'.

31 juli 2018

Vakantie en heel warm weer. Ik heb weinig te melden, want ik doe weinig.

 

Door naar augustus 2018