1 juni 2006

Lidy's verjaardag vandaag. Het lukte vanmiddag om vroeg thuis te zijn. Suzanne was er en ook Ria kwam vanmiddag al even langs.

Aan het eind van de middag zijn we even bij Plieger Veenendaal (Standaardruiter 6) wezen kijken. Ze zitten sinds kort in Veenendaal en Gijs heeft daar zijn nieuwe baan gevonden. Plieger is een groothandel in loodgietersmaterialen en voor een leek als ik is dat een wondere wereld om in rond te kijken. Ik schat dat ik zo'n 20% van de spullen herken, maar verreweg de meeste van de - meest fantastische - onderdelen kunnen wat mij betreft overal voor bedoeld zijn.

's Avonds een gezellige verjaardag, maar niet al te laat, zo midden in de week.

Jong Oranje wint - tot ieders verrassing - van het onverslaanbaar geachte Frankrijk en staat voor het eerst in de finale. Vooral dankzij de Feijenoorders Hofs en Castelen! De wedstrijd werd gespeeld in het prachtige, als in de rotsen uitgehouwen, stadion, waar bij een eerder kampioenschap ook het Nederlands Elftal speelde.

1 bestelling: Toon Hermans, Ritselman en andere liedjes.

2 juni 2006

Vanmiddag zijn we met Fred en Hanny Wubben naar De Knipe in Friesland gereden. Daar trouwde vandaag Wil Quax met Sietze. 's Middags van 14.00 tot 16.00 uur was er een receptie in het zaaltje Ny Brongergea. Het is wel een hele onderneming, helemaal naar Friesland voor een hand, een zoen en een kop koffie, maar Wil heeft vroeger op mijn basisschool ontzettend veel vrijwilligerswerk gedaan. Haar grootste werk was het beschilderen van de wanden van de handenarbeid- en overblijfruimte met reusachtige Walt Disney-muurschilderingen. Dat zag er prachtig uit (toen het gebouw werd overgenomen door een Gristelijke basisschool zijn al deze muurschilderingen als heidense werken weer gesneuveld onder de witkwast!). We hadden daarom deze reis graag voor haar over. We hadden, zelfs op deze vrijdagmiddag voor pinksteren, geen files (die stonden aan de andere kant van de weg) en het gaf een mooie gelegenheid om met Fred en Hanny bij te praten. Omdat Fred reed had ik ook de gelegenheid om de omgeving en de natuur eens goed in mij op te nemen. Ik heb ooievaars zien vliegen, een buizerd zien zitten en op diverse velden de mais al weer uit de grond zien komen. Mijn vader nam steeds de hoogte van de mais als meetpunt voor het verstrijken van de zomer. Die paar centimeter mais geeft dus aan dat de zomer nog helemaal aan het begin is.

1 bestelling: 15 theaterverhalen (alweer het eerste verkochte boekje van de nieuwe stapel van Gert)

3 juni 2006

De zon probeert het wel, maar echt pinksterweer wil het nog niet worden.

Een rommelmarkt vandaag bij voetbalvereniging Achterberg. Zij organiseren ook 'De Achterbergse Dag' in het zandgat. Die dag trekt tienduizenden bezoekers, maar zonder subsidie redden ze het niet meer. Dit jaar gaat die dag in ieder geval niet door. De rommelmarkt van vandaag is kleinschaliger, maar mag er toch ook wezen. We kochten 26 boeken, 2 lp's en het 'Koffertje van Wim Kan' voor € 26,50. De boeken waren o.a.:
- Havank, Polza Mazurka (linnen)
- Jan Wolkers, De doodshoofdvlinder (1e druk)
- Maarten Spanjer, Eigen schuld
- Herman de Man, Rijshout en rozen
- Anne Frank, Verhalen rondom het Achterhuis
- Olaf J. de Landell, Met liefde en respect. Het devies
- Koos van Zomeren, De nodige singels en pleinen
- Jan Terlouw, Oosterschelde windkracht 10
- Jan de Zanger, De knikker
- Belcampo, rozen op de rails
- Marjan Berk, Nooit meer slank
- Kees van Beijnum, De oesters van Nam Kee

De muur die de buren achter neer hebben gezet, laat ruimte om ons terras iets te vergroten. Er liggen nog een stuk of veertig van die stenen, dus het kan zonder extra kosten. Het gaat niet zonder extra werk en ik heb een rothekel aan dit soort klussen. Het is m'n werk niet en lukt nooit zo netjes als het eigenlijk zou moeten. Ook nu weer niet, maar we blijven lachen. Overigens: het oranje 'Hup Holland Hup' knielkussen komt van Plieger. Niet alleen oranje, maar ook nog functioneel.

Aan het eind van de middag werd het nog heel aardig weer. Na het eten heb ik zelfs nog een poosje in de hangmat liggen lezen.

Gert Baas mailde of ik op de veiling van Bubb Kuyper nog iets bemachtigd had. Ik heb geen idee, want ik heb nog niets van ze gehoord. Maar nu blijkt dat je ook niets van ze hoort. Op hun internetsite staat voor welk bedrag de kavels verkocht zijn. Achter vier van de zes waar ik op geboden heb staat een lager bedrag dan mijn maximumbod. Die zouden dan dus voor mij moeten zijn. Dat betekent vooral dat ik dan de trotse bezitter van twee 'kastjes' van C. Buddingh' ben geworden!
Uit de catalogus van Kuyper:

• Buddingh', C. "Some Shakespearian themes". Small wooden showcase, 36,5x30x5 cm., glass front, w. a composition made up of small objects (such as a compass, an empty tube, 2 clothes-pegs, a chain etc.), signed and "'72" and titled in black felt-tip pen on verso
• Buddingh', C. "Le Théâtre et son double". Small wooden showcase, 31,5x25,5x5 cm., glass front, w. a composition made up of small objects (such as a spoon, miniature mask, 2 small horses etc.), signed and "'72" and titled in black felt-tip pen on verso
• Berge, H.C. ten. Liederen van angst en vertwijfeling. Amst., 1988, 1st ed., 121,(1)p., orig. wr. Harten, J. Wat kan een manser betalen? Amst., 1977, 1st ed., 72p., orig. wr. Koetsier, H. Ik lijd verschrikkelijk. Amst., 1976, 1st ed., (41)p., orig. boards, sq. 8vo. - AND 28 others, all Dutch (a few transl.) poetry. - ADDED: 2 works on Dutch poetry and GEDICHT, Tijdschrift voor poëzie. Ed. R. Campert. No.1-8 (Amst., 1974-1975, 8 parts, orig. wr.)
• Tirade. No. 1-41, 43-49, 51-56, 59-62, 65-68, 71-83, 85-88, 90-107, 109-117, 119-138, 143, 144, 147. Ed. A. Morriën, G.A. van Oorschot, G.K. van het Reve a.o. Amst., G.A van Oorschot, 1957-1969, in (156) parts as issued, orig. (col.) lithogr. plates by i.a. N. WIJNBERG, MELLE, M. KOORNSTRA a.o., orig. (col. lithogr.) wr., 4to (no.1-48)/ 8vo.
  = With contributions by i.a. R. CAMPERT, A. MORRIËN, NESCIO, C. NOOTEBOOM, G. K. VAN HET REVE and J. WOLKERS

Om circa 21.30 uur kwam de ziekenwagen de overbuurman ophalen. Blijkbaar te ziek om thuis te sterven. Ik vrees dat dit de laatste keer was dat we hem weg zagen rijden. Sterkte Jaap.

4 bestellingen: Geert Boogaard, Brood en wijn, 3x Jos Brink, een knipsel Roald Dahl en 'Ziet de dag komt aan'.

4 juni 2006

Bij het inkopen van boeken op een rommelmarkt zit een deel van de lol in het later op de dag, of de volgende dag, goed bekijken van de stapel boeken, die deels in een opwelling (noem het: op gevoel) gekocht is. Bij de boeken van gisteren zitten er dan twee die de aandacht vragen. De eerste is 'De gouden bijl. Sprookjes van Piet van Beest'. Van Piet van Beest had ik nooit gehoord. Op internet is er, behalve het aanbod van dit en een ander sprookjesboek op diverse veilingsites, ook niets over hem te vinden. Het boek springt er echter uit door de illustraties van Ton van de Ven. Sprookjesachtige illustraties (dat past natuurlijk in een sprookjesboek) die doen denken aan Anton Pieck en aan Noorse beelden van trolachtige figuren. Het boek wordt daardoor een plezier om door te bladeren.

Verder zat '4 x andermaal' in de stapel. Een Belgische bundel met verhalen van Gerard Walschap, Johan Daisne, Ward Ruyslinck en Jos Vandeloo. Een boek uit 1972 met van Ruyslinck twee verhalen en van de andere auteurs één. Er staat een citaat van Johan Daisne over spellingshervorming op de achterkant van het boek. Dat citaat sluit mooi aan bij de dicussie over de spelling waar ik het vorige week over had:

Ik kreeg vragen wat een crock-pot is. Vorige week schreef ik dat ik daarin stoofvlees had gemaakt. Het is een dubbelwandige stenen pot met een glazen deksel. In de dubbele wand zit een verwarmingselement. Zo is het een ideaal apparaat om stoofgerechten heel langzaam in klaar te maken. In feite is het nog het best vergelijkbaar met het ouderwetse petroleumstel, alleen dan zonder de petroleumlucht en het gedoe. Het ding wordt ook wel 'slowcooker' genoemd en dat is misschien wel een logischer naam dan crock-pot. Zou Crock de uitvinder ervan geweest zijn? Even zoeken op internet maakt duidelijk dat Crock-pot in ieder geval een merknaam is. De fabriek bestaat nog en is te vinden op, jawel: www.crockpot.com/. Een site met de nieuwste modellen en meer dan 1400 recepten. Voor de beeldvorming: twee foto's

Van buiten	En van binnen met opnieuw een stoofpotje

Vanmiddag en vanavond verjaardag bij Warner en Gerda. Het weer was goed genoeg om daar in de tuin te zitten. Gezellig bijgepraat met bijvoorbeeld zijn zus Ria, die ik al in geen jaren meer gezien had. Ze blijkt tegenwoordig ook Nederlands in het voortgezet onderwijs te geven. Aan het eind van de middag hadden ze een prima barbecue geregeld, met een electrische en een 'echte' barbecue. Zo'n electrische is makkelijk, verbrandt minder, maar het is toch meer een vorm van koken dan van stoken. En voor mij moet er toch echt rook en vuur aan te pas komen, anders is de lol er vanaf en kun je je eten net zo goed in de keuken klaar maken.

Jong Oranje is Europees kampioen geworden vanavond. Leuk voor die jongens en terecht als je naar de halve finale en de finale kijkt. Maar de eerste drie wedstrijden waren niet best. Maar beter zo dan de manier waarop Frankrijk dit toernooi speelde: drie ongenaakbare overwinningen in de eerste drie wedstrijden, maar onderuit in de halve finale. Het opvallendste aan dit jong oranje is dat er in feite een B-ploeg staat. Robben had qua leeftijd mee mogen doen, Van der Vaart ook en Heitinga en Sneijder en zo misschien nog wel een paar jongens die in het 'grote' oranje meespelen.

1 bestelling: J.W. Ooms, Dijkleger.

5 juni 2006

Het weer is minder dan gisteren. Niet goed genoeg om - met pa - in de tuin te zitten. In die tuin bloeit nu het speenkruid rond de vijver.

Albert Koevoet mailt dat zijn reis naar Macedonië geweldig was. Hij heeft foto's online staan en het reisverslag volgt. Als bijlage stuurt hij me onderstaande foto van het Doolaardmonument in Ohrid. Enige tijd geleden noemde ik vier boeken van A. den Doolaard die in Macedonië spelen. dat was niet helemaal juist. Ze spelen in voormalig Joegoslavië en omstreken. Maar om precies te zijn:
- 'De bruiloft der zeven zigeuners' en 'Oriënt-Express' spelen in Macedonië
- 'Het land achter Gods rug' speelt in Montenegro
- 'De herberg met het hoefijzer' speelt in (het noorden van) Albanië

Precies een maand geleden gaf ik hier het citaat van Stendhal dat Atte Jongstra geïnspireerd had tot zijn boektitel 'De tak van Salzburg'. Het is een bekender citaat dan ik dacht. Wiel Kusters plaatst het als motto voor in zijn dichbundel 'Laatst' en vermeldt ook de plek waar het bij Stendhal te vinden is: in zijn in 1822 verschenen beschouwing 'De l'Amour'. In de bundel zelf verwerkt Kusters het gegeven ook in een gedicht:

Een prachtige opmerking van Koos Hageraats in een polemisch bedoeld essay in Nieuw Wereldtijdschrift van juni/juli 1987:
Vanaf het allereerste begin is Rudy Kousbroek allerwegen bewierookt als de goeroe van het intellect. Niet alleen omdat hij blijk gaf van een grote eruditie, maar vooral omdat hij met een bommentapijt van vooronderstellingen en verabsoluteringen de schijn van een onontkoombare waarheid wist te scheppen: de waarheid van de logische zekerheid. Daar schrok men blijkbaar zo hevig van dat men niet beter wist of het was waar wat Kousbroek allemaal beweerde. (Koos Hageraats, Nieuw Wereldtijdschrift, juni/juli 1987, blz. 20)

Suzanne is wezen wandelen in het zandgat en brengt van die wandeling een potje met kikkervisjes en hele kleine kikkertjes mee. We hebben ze voorzichtig in de vijver gedaan. De visjes hebben we nog niet teruggezien en de kikkertjes klommen gelijk de kant op. We gaan het volgen.

6 juni 2006

6-6-6 vandaag. Het getal van de duivel. Volgens de radio zijn er overal in het land 24-uurs gebedsdiensten om wat tegenwicht aan Satan te geven. Het zal ongetwijfeld ook een geliefde trouwdag zijn vandaag, met zo'n makkelijk te onthouden datum.

Tante Pos heeft per 1 juni de prijs voor een pakketzegel verhoogd naar € 6,20. Tegelijkertijd is de zegel voor pakketjes van 5 tot 10 kg. vervallen. Het versturen van pakketjes van 0 tot 10 kg. kost nu dus € 6,20. Dat is gunstig voor wie veel pakketten van 8 kg. verstuurde. Die is goedkoper uit. De meeste van mijn pakketten zitten onder de 5 kg. Het versturen van één wat dikker boek blijft zelfs meestal onder de 1 kg. Maar de zegel voor pakketten van 0 tot 1 kg. is een paar jaar geleden al afgeschaft. Het versturen van één (wat dikker) boek kost nu dus € 6,20. Dat wordt voor klanten wel een drempel. Het boek zelf is vaak goedkoper!

Vanavond is Gijs komen helpen om de planken op maat (en in verstek) te zagen en rond de vijver te bevestigen.Het is goed gelukt en ziet er ook zo uit als we het in ons hoofd hadden. We hebben gelijk de pomp schoongemaakt. Het viel erg mee wat daar aan vuil en alg in zat. Ook het laatste stuk van de beekloop is van zijn plaats geweest. De laatste keer dat ik dat deed, lekte er daarna flink water weg. Even in de gaten houden dus.

Ik heb Bubb Kuyper gebeld. Voordat ik belde had ik de veilingvoorwaarden ook nog eens bekeken en uitgeprint. De gang van zaken is op zich duidelijk. Ik heb aangegeven dat ik de spullen op kom halen. Dat kan tot twee weken na de veiling. Dus gaan we aanstaande donderdagmiddag naar Haarlem.

Vanavond kwamen onverwacht Wim en Marian langs. Ze waren een rondje Prattenburg wezen fietsen en brachten de dubbel-CD 'Portret' van Adèle Bloemendaal mee. Daar hadden we het vorige keer over gehad. Nummers uit de bekende televisieseries waar ze destijd in meespeelde (As je mekaar niet meer vertrouwen kan, De nachten zijn te kort), een paar van haar carnavalskrakers (Wat heb je gedaan, Daan), nummers van Hans Dorrestijn (De vleselijke woning), nogal wat nummers van Drs. P en van Jaap van de Merwe en een onvolprezen versie van 'Het Huwelijk' van Willem Elsschot. Genieten!

Even nadat we Wim en Marian hadden uitgezwaaid, kwam er een lijkwagen aanrijden. De overbuurman is dus al overleden. Het is ongelooflijk hoe snel dat kan gaan.

1 bestelling: 2 boeken van Ignazio Silone.

7 juni

De dubbel-CD 'Portret' van Adèle Bloemendaal heb ik nog eens goed bekeken (en beluisterd). Ze kiest haar nummers met zorg uit en de lijst van tekstschrijvers van de 40 nummers op deze CD is dan ook indrukwekkend:

Gert Baas was vanavond hier met alweer een doosje heel aardige boeken. Voornamelijk de boeken die hij dubbel heeft van W.F. Hermans nadat hij daar onlangs een kavel van heeft gekocht op een veiling. Ze zien er heel behoorlijk uit en het is altijd aardig om een redelijke hoeveelheid van schrijvers als Hermans in de verkoop te hebben. We hebben het o.a. over Buddingh', Boon, Koos van Zomeren, Privé-domein en veilingen gehad. Op een gegeven moment liet ik Gert 'Het huwelijk' van Elsschot horen van de CD van Adèle Bloemendaal (prachtig, ingehouden gezongen), met de onsterfelijke regels (niet aan het begin, maar aan het eind van het gedicht). Gert kende de eerste regels over wetten en praktische bezwaren, maar kende niet de regels over weemoedigheid. Hij liep naar mijn kast en haalde daar Het Bureau deel 5 van J.J. Voskuil uit. Dat deel heet: 'En ook weemoedigheid' !

Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad Staan wetten in de weg en praktische bezwaren En ook weemoedigheid die niemand kan verklaren En die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.

1 bestelling: Selma Lagerlöf, Kerstvertellingen.

8 juni

Vanmiddag zijn we naar (veilinghuis) Bubb Kuyper in Haarlem geweest om de spullen op te halen. Het was in Haarlem, met veel éénrichtingsverkeer, wel even zoeken. We hadden een parkeerplaats net om de hoek. In een prachtig oud pand met boekenkasten tot aan het plafond zit een aantal studenten boeken in te pakken en helpt tussendoor de mensen die hun spullen op komen halen. Het was even zoeken voor ze, maar ik kreeg de spullen netjes mee. Ik ben ontzettend blij met de kastjes van C. Buddingh'. In z'n dagboeken vond ik een hele beschrijving van het ontstaansproces van 'Some shakespearian themes'. Hij was zelf zeer tevreden over dit kastje. Dat maakt het bezit ervan extra leuk. Later zal ik een foto van het kastje op mijn Buddingh-site zetten, met die teksten uit de dagboeken.

Some Shakespearian themes	Le théâtre et son double

Verder had ik meer dan honderd Tirades, vooral van de eerste jaargangen en een stapel poëzie, met werk van o.a. H.C. ten Berge en Jan Kal.

Vanuit Haarlem zijn we doorgereden naar Zandvoort. We hebben lekker over het strand gewandeld, waar de meeuwen ons om de oren vlogen, en we hebben in een beachclub (strandtent kan blijkbaar niet meer) wat gedronken. Zomaar een doordeweekse middag en ik zit aan het strand aan een Duveltje en een tosti. Het komt dicht bij geluk. Minder gelukkig was de terugrit. We schoven van de ene file in de andere. Over de heenweg deden we iets meer dan een uur. De terugweg kostte ons twee en een half uur.

2 bestellingen: Willem van Iependaal, De commissaris kan me nog meer vertellen en Willem Wilmink, Waar het hart vol van is + Klinkende munt.

9 juni

Bij het naar huis fietsen rook ik op de hoek van de Jan Steenlaan en de Rondweg West een overweldigende vliergeur. Het stoplicht was rood, dus ik kon even om me heen kijken. Op de hoek, tegen de flat, stond inderdaad een metershoge en metersbrede vlierstruik te bloeien. De zomer is begonnen.

Vandaag kwam met de post 'The Journal of a Disappointed Man' van W.N.P. Barbellion'. Ik schreef de afgelopen weken al over de Nederlandse vertalingen van zijn werk 'Dagboek van een teleurgesteld man' (1997) en 'Laatste dagboek' (2006). Daarmee bezig zijnde, dacht ik: 'Dat Engelse origineel zou ik nou graag zelf hebben.' Zoekend op internet kwam ik één aanbieder tegen in Nederland en dat boek heb ik toen besteld. In Engeland werd het wel iets goedkoper aangeboden, maar dat geeft toch weer meer gedoe. Het is een derde druk uit juli 1919. De eerste druk was van maart 1919. Het zegt wel iets dat ik dat boek wil hebben, want ik word steeds makkelijker in het verkopen van boeken en wil steeds minder vaak boeken zelf bezitten. Ook de stapel van zo'n dertig poëziebundels die ik gisteren in Haarlem ophaalde gaat vrijwel geheel de verkoop in. Als ik er al wat zelf van houd, dan is dat:
- Jaap Harten, Wat kan een manser betalen?
- Pierre H. Dubois, Spinrag van tijd
- Jan Kal, Fietsen op de Mont Ventoux

Vanavond kreeg ik via de email contact met een kleindochter van de dichte A. van Collem. Ik heb één bundel van hem in de verkoop en daar informeerde ze naar. De bladzijde zoals ik die nu heb, heb ik als bijlage met dat mailtje meegestuurd. Wellicht kan ze de informatie wat aanvullen.

10 juni

Vanmiddag werd in de kantine van DFC, in aanwezigheid van veel oud leden (nu lid van Oud-DFC) het nieuwe boek van/over Buddingh' 'Zo links als Willem van Hanegem' gepresenteerd. Van internet had ik een routebeschrijving gehaald, die deze keer eens helemaal klopte. Toen ik de snelweg afreed, was er alleen in Dordrecht een betonnen afscheiding midden op weg geplaats. Ik moest daar naar rechts, maar mocht alleen naar links en werd teruggeleid naar de snelweg. Via de snelweg en een andere afrit werd ik dwars door Dordrecht naar wijk 2 geleid, maar zie dan zo'n straat maar eens te vinden. Uiteindelijk ben ik op de stadionlampen afgegaan en vond zo een parkeerplaats bij het stadion (Krommedijk). Toen ik aan iemand vroeg waar de kantine van DFC was, bleek dat dat niet de profclub van het stadion was, maar een voetbalclub aan de andere kant van het stadion. Er omheen rijden was volgens deze meneer erg ingewikkeld, maar ik kon m'n auto ook laten staan en via het stadion naar DFC lopen. Dat heb ik uiteindelijk maar gedaan.

In de bestuurskamer van DFC zat al een flinke afvaardiging van oud-DFC leden. Mensen die Buddingh' gekend hebben en soms zelfs nog met hem hebben gevoetbald. Voorzitter van oud-DFC dhr. Van Dongen hield een openingstoespraak en Wim Huijser vertelde over het ontstaan van het nieuwe boek en over Buddingh' als voetballer én als schrijver over voetbal. Dhr. Van Dongen las enkele gedichten voor, waaronder het gedicht dat hij zich herinnerde als 'De zeppelin', maar dat 'Luchtverkeer' blijkt te heten. De prent op de voorkant van het boek geeft dezelfde zeppelin weer (de tekenaar heeft zich blijkbaar door dit gedicht laten inspireren):

Het nieuwe Buddingh'-boek	De (overdreven, maar erg aardige) opdracht van Wim Huijser

Daarna las ook Wim Huijser nog wat werk van Buddingh' uit het boekje voor. Het viel mij en enkele andere aanwezigen op dat Wim voorleest met een intonatie en stembuiging die sterk aan Buddingh' doet denken. Hij vertelde dat hem dit al vaker was gezegd en dat het niet alleen opvalt bij werk waarvan opnames van Buddingh' zelf bestaan, maar ook als hij dagboekfragmenten voorleest, die nooit door Buddingh' zelf in het openbaar zijn voorgelezen.

De voorzitter opent de bijeenkomst	De voorzitter leest het gedicht over de zeppelin	Wim Huijser leest enkele gedichten

Opmerkelijk was nog het volgende: Wim Huijser las het gedicht 'Zo zijn onze manieren', waarin Leo van Bruggen door zijn leraar Nederlands de klas uit wordt gestuurd. Deze Leo van Bruggen was aanwezig en vertelde dat het inderdaad zo gegaan was als in het gedicht omschreven, behalve dan dat hij niet daadwerkelijk de klas was uitgestuurd!

De titel van het boekje is afkomstig uit de dagboeken van Buddingh'. Op 1 maart 1972 noteert hij:

Vind ook nog een zesde etuitje (leeg ditmaal,) lees erop:
Als men mij vraagt: hoe links
ben je nu eigenlijk, zeg ik
altijd maar: net zo links
als Willem van Hanegem
Is dat nu aardig, althans een beetje aardig? Ik herinner me nog goed dat ik daar geen flauw idee van had toen ik het - alweer maanden terug - opschreef. Nu ik het herlees, weet ik het nog net zo min.

Robert Mulder mailt dat hij zich verbaast over de spelling 'Nienke' in Nienke van Hichtum. Op mijn site over haar staat bij 'Pseudoniem(en)' : Nienke van Hichtum was het pseudoniem van Sjoukje Maria Diederika Troelstra-Bokma de Boer. In haar jeugd kende ze twee 'Nienkes' die goed konden vertellen (Nynke fan Foudgum en Nynke van Syds), vandaar haar pseudoniem Nienke. Het 'van Hichtum' is toevallig gekozen. Hichtum is een dorpje vlak bij Bolsward. In Friesland: Nynke fan Hichtum. Robert mailt: Vreemde logica. Nienke of Nynke. Volgens Pieter Jelles (Gedenkschriften) was het Nynke. Ik heb het nog eens voor hem nagekeken in enkele handboeken (Wormcruyt met suycker, Waar ligt Poot e.a.), maar in het Nederlands wordt het toch echt over het algemeen als Nienke gespeld. Troelstra was zelf Fries en kan natuurlijk best - ook in Nederlandstalig werk - zijn vrouw consequent Nynke zijn blijven noemen.

11 juni

Vanochtend hebben we samen in de tuin ontbeten. Het was buiten zo lekker dat ik onmiddellijk de hangmat heb opgehangen en na het ontbijt heb ik nog een uurtje liggen dommelen. Heerlijk. In de loop van de ochtend zijn we bij Erich en Ria koffie wezen drinken i.v.m. de verjaardag van Iris. Gezellig druk en dat geeft de gelegenheid wat bij te praten met de mensen die we daar meestal op verjaardagen zien. 's Middags heb ik mijn speech voor 's avonds voorbereid en uiteraard hebben we naar de eerste wedstrijd van het Nederlands elftal gekeken (1-0 tegen Servië-Montenegro).

Vanavond was er een diner van de fractie i.v.m. het afscheid van Maryam en mij na de vorige raadsperiode. Ze hadden me gevraagd of ik uit eten wilde met de oude of met de nieuwe fractie. Ik heb gekozen voor de nieuwe. We moeten vooruit kijken en niet teveel achteruit. Het is goed voor de teamvorming van de nieuwe fractie en bovendien zat ik in de commissie die de lijstvolgorde heeft voorgesteld, dus de nieuwe fractie is ook een beetje mijn kindje. Het was heerlijk weer en we hebben bij 'De koning van Denemarken' de hele avond (van 19.00 tot ca. 23.00 uur) op het terras gezeten. Cees Sanders sprak mij toe en gebruikte daarbij enkele gedichten van Willem Wilmink (altijd goed) en gaf daarbij aan Wilmink door mij te zijn gaan lezen. Van de fractie kreeg ik (behalve het diner) twee boekjes:
- Eisse Kalk, De rode geranium. Leven en werk van Eiske ten Bos-Harkema (1885-1962), de eerste vrouwelijke wethouder van de SDAP in Nederland
- Jeroen Terlingen, Allemansvriend. Het levensverhaal van Johan Stekelenburg
Ik had als aardigheidje een 'repetitie' voor de aanwezigen gemaakt. Twee Nederlandse versies van de Internationale met de vraag van wie de vertaling was en uit welk jaar (Henriëtte Roland Holst, 1899 en Jaap v.d. Merwe, 1971). Daarna liet ik 7 keer de Internationale horen met daarbij de vraag: Welke taal is dit. Dat was puur gokwerk voor ze, want het waren talen als Kroatisch, Hebreeuws en Filipijns. Voor de winnaar had ik een voetbalboek van C. Buddingh' (Het bruine monster) en voor alle anderen een CD met de Internationale in 40 talen (als MP3).

We konden kiezen uit drie voorgerechten: Graved lax, Gamba spiesjes of Carpaccio di Danmark. Voor het hoofdgerecht was er een keuze uit: Op de huid gebakken zalmfilet, Tournedos van de haas of Parelhoenpootje. Als nagerecht was er een 'combinatie dessert'. Ik had de Graved lax en de Tournedos. Het was uitstekend. De groente was wat mager: een peultje en een snipper paprika op het bord en een klein schaaltje salade.

12 juni

Vanavond heb ik nagezocht wat C. Buddingh' schreef in zijn dagboek over het kastje 'Some Shakespearian Themes':

24-04-1972

Ik ben zeer benieuwd hoe het kastje zal worden waar ik momenteel aan bezig ben: het heeft hetzelfde formaat als de twee laatste die ik maakte (39 x 25), maar ik heb het in vieren gedeeld en de vakjes elk een andere kleur gegeven: blauw, bruin met goud, groen en rood (van links naar rechts en van boven naar onderen gerekend) en het moet: Some Shakespearian Themes gaan heten. (De titel van een studie van L.C. Knights waar mijn blik een dag of tien geleden op viel.) Maar het zal wel volgende week worden eer ik er aan verder kan gaan.

25-04-1972

Vanavond toch nog, onverwachts, snel gevorderd met 'Some Shakespearian Themes': het rechterboven- en linkerondervakje zijn klaar: voor het linkerbovenvakje hoef ik enkel een paar dingetjes te laten drogen om ze in te kunnen lijmen; rest alleen het rechterondervakje nog, daarvoor zweeft me al wel iets voor dee geest, maar nog bijzonder vaag. Voor elk van de vakjes gebruik ik maar twee elementen. Als ook de rest naar wens gaat, kan dit een van de mooiste worden. Het gaat er nu alleen om, mijn ongeduld in toom te houden. Wat is het toch afschuwelijk soms, dat een mens slaap nodig heeft.

Twintig minuten later: ook voor het vierde vakje de oplossing gevonden. Maar ik kan het idee nog niet uitwerken: ik moet eerst wat al klaar is goed laten drogen. 'Wacht nu toch even! Wacht nu toch even!' roep ik mezelf toe terwijl ik met een van de onderdelen die ik gebruiken wil in mijn hand sta. En ik wacht even. (Dwz: tot morgenochtend.) Maar ik laat wel de kachel doorbranden (ik heb het kastje op de schoorsteenmantel gezet, waar ik er, vanaf mijn stoel, het beste gezicht op heb: ooghoogte), zodat de lijm zo snel mogelijk hard wordt.

26-04-1972

Bij half vier: Some Shakespearian Themes is af en het is, al zeg ik het zelf, wonderschoon geworden. Natuurlijk is dat hoogstwaarschijnlijk zwaar overdreven, maar het is prettig om een enkel maal eens een ogenblik volmaakt content over jezelf te zijn.

Daarna heb ik ook nog 'En in eem mum is het avond' doorgebladerd om te kijken wat daar nog over zijn kastjes in staat. Al lezend kwam het boekblok los van de omslag. Jammer, maar het is uiteindelijk toch het mooist als je een boek stuk leest. Een groter compliment voor de schrijver is er in feite niet. Aan de andere kant kan het ook gewoon een rottig gelijmd of gebonden boek zijn.

13 juni

C. Buddingh' beschrijft in zijn dagboeken hoe hij op het idee van de kastjes komt en van sommige kastjes beschrijft hij ook vrij precies het denk- en maakproces. Het eerste kastje ontstaat na een bezoek aan de Man Ray-tentoonstelling in Museum Boymans in Rotterdam. Hij is er samen met Henk (= J. Bernlef) en Gerard (= K. Schippers) en ze raken aan de praat over kunst:

30-09-1971

Gerard vroeg of ik nog wel eens schilderde, zei dat het er de laatste tijd bij ingeschoten was, maar dat ik juist weer een paar nieuwe ideeën had, o.a. een schilderij van een schaakbord waarop de stukken in de aanvangsstelling staan, alleen: één witte pion (die op c2) is niet wit, maar groen. Het zou moeten heten: een vreemde indringer, maar ik zag tegen het schilderen op: al die precieze vierkante vakken. Henk: 'Nee, je moet natuurlijk zoveel mogelijk gebruik maken van bestaand materiaal, een zakschaakboekje of zoiets.' Leek me een uitstekend idee, en Gerard kondigde meteen aan dat hij het van me kocht. De volgende dag thuis meteen aan de slag gegaan, zakschaakboekje gekocht, met insteekstukjes, die aan de ene kant schaakfiguren hebben en aan de andere kant damschijven. Idee - de titel had ik al gewijzigd in 'Paniek in Wall Street' - toen ook nog wat veranderd: op c2 in plaats van een pion een damschijf gezet - waarvoor ik nog een tweede boekje moest kopen - en het 'Droom van een damschijf' genoemd. Bij Wim Bogers naar lege sigarenkistjes gevraagd: hij had er wel een paar, maar veel te diep, toen twee kistjes zelf gekocht: tien Gulden Vlies Primados voor ƒ 7,- en tien Panatellas Extra van Cadena voor ƒ 4,-; van het eerste kistje het deksel gehaald, het bruin geschilderd met plakkaatverf, het opengeklapte schaakboekje erin gelijmd en er vanochtend een gisteren besteld glasplaatje - 19.3 x 14.3 cm - op bevestigd. Zodat ik het morgen, als ik in A'dam moet zijn, al kan overhandigen. (Er moet, aan de achterkant, alleen nog zo'n klein metalen driehoekje op, zodat hij het ophangen kan.

Het eerste kastje is dus min of meer een noodsprong, omdat Buddingh' tegen het schilderen opziet. Het inspireert Buddingh' wel en er schieten hem allerlei ideeën voor nieuwe objecten te binnen:

30-09-1971

Door het contact met Gerard en Henk en mede ook door Man Ray's uitspraak: 'Met niets kan een ieder alles', is mijn fantasie dermate gestimuleerd dat het ene idee na het andere voor 'objecten' me binnenviel, ze genoteerd op het pijpragersetuitje - waar ik altijd graag invallen op noteer - maar dat is al vol; ik neem ze hier over, want het zou niet voor het eerst zijn dat ik zo'n etuitje - 'Royal Pipe Cleaners Free From Loose Lint Sterilized Evenly Wound Full Bodied Highly Absorbant Strong and Pliable' - toch weer kwijtraakte. Ik wil nog maken: Een vlinderkast, maar dan opgeprikte papieren vlinders inplaats van echte. Een porseleinen hond, zoals je die in galanteriewinkels ziet, op een met een oud-Hollands doekje gedrapeerde sokkel; titel: 'De vriend van de mens'. Twee dubbelstopcontacten en vier enkelstopcontacten, op een goud gemaakt stukje meubelplaat; titel: ''Portret van de Koninklijke Familie'. '64 maal 3 cent': een schaakbord waarvan de vakjes zachtgeel en donkergroen zijn gemaakt, met telkens drie op een iets andere manier neergelegde centen erop. Een blauw geschilderd sigarenkistje, daarin drie grote 'sierlucifers' met roze-rode koppen ; titel: 'Een nobel drietal'. Vier diadoosjes, zò beschilderd (met kleurige tralies) dat je er net niet meer door kunt kijken: 'Les secrets de la vie'. Dichtgelijmd doosje voor schaakstukken, waarop staat: 'Staunton Schaakspel' op sokkel; titel: 'Schaakspel?' (Dat weet je namelijk niet, zo'n doosje kan iets heel anders bevatten.)

En zo gaat het nog even door. Ideeën genoeg. Waarbij het schaken nog een belangrijke rol speelt en waarbij hij uitgaat van sigarenkistjes met een glasplaatje ervoor. Een uur na het opschrijven van bovenstaande ideeën komen er alweer vier nieuwe bij. Buddingh' realiseert zich dat niet elk idee uitvoerbaar zal zijn en dat er ook wel minder goede ideeën tussen zitten, bijvoorbeeld het idee om twee onplezierig uitziende benen uit een kleurenfoto te knippen en op ivoorkarton te plakken, met als titel: 'Je zal toch zulke benen hebben'. Hij noteert:

30-09-1971

Dit laatste idee is uitgesproken zwak, maar je moet, heb ik geleerd, alles noteren - wat invallen betreft dan - omdat sommige ideeën niet onmiddellijk komen, maar in fasen, met tussenstadia. Het kan best zijn dat een slechte inval een slechte inval blijft, (is meestal het geval), maar er kan dagen of weken later plotseling ook een heel goed idee uit resulteren. Waar je het eerste dan soms nauwelijks meer in herkent.

14 juni

De uitslagen van de examens komen vandaag binnen. Dat geeft een hoop drukte en spanning op de administratie en bij de verantwoordelijke collega's. Uiteraard ook bij de leerlingen en hun ouders, maar daar merk je op school rondlopend weinig van.

Vandaag heb ik de planning voor de mentorlessen van volgend jaar uitgewerkt. We hebben nu een methode gekozen voor in die lessen en dat betekent ook dat de mentorlessen vanaf volgend jaar echte lessen zijn, die ook altijd doorgaan. In de afgelopen jaren waren het momenten geworden waarop de mentor gesprekjes met de leerlingen kon houden. Voor die mentorgesprekjes gaan we een ander moment aan het eind van een lesdag inroosteren.

Vandaag kwam met de post een pakketje van 6 poëziebundels die ik op Ebay had gekocht. Samen voor € 1,00. Er kwam nog wel € 6,50 aan verzendkosten bij, maar per bundel is dat dan nog niet duur. Ik had ook geboden op de twee eerste - in eigen beheer uigegeven en zelf uitgetypte - bundels van Theo van Baaren. Tegen het eind werd er flink op geboden. Ik wilde niet verder gaan dan € 45,00. Ze gingen weg voor € 46,50.

2 bestellingen: een knipsel Gerard Reven en zes stafkaarten.

15 juni

Vandaag weer een aardige woordverklaring in de email-Kriq. In het AD van 10 juni staat:
Want buurman John barbecuet het hele jaar door, het is voor hem gewoon dé manier om vis en vlees te bereiden. Wij inboorlingen beginnen er pas over te denken bij een hittegolf. Als we er al over peinzen: welopgevoede lieden associëren de barbecue met de krochten van een villawijk, met vader in z'n vrolijke schort, ongedwongen gezelligheid, aangeschoten buren, geblakerde worstjes, zwarte rookwolken, de KODDEBEIER en de brandweer.
De uitspraak is [KOH-duh-bei-uhr]. De betekenissen van koddebeier zijn 'jachtopziener' en 'veldwachter, politieagent'. Zij worden zo genoemd omdat ze bekendstaan om het zwaaien met een stok: kodde betekende vroeger 'knots' en beieren is 'heen en weer zwaaien'.

Geen bestellingen.

16 juni

De eerste dag van de toetsweek. Dat betekent dat de lessen van dit schooljaar er alweer opzitten. Nog een toetsweek volgende week en twee weken waarin de leerlingen voor diverse activiteiten op school of op het sportveld verwacht worden. Daarbij nog vergaderdagen en een personeelsuitstapje. De laatste loodjes in ieder geval. Wat mij betreft zou die toetsweek wat naar achteren moeten schuiven, zodat de lesvrije periode voor de eigenlijke vakantie korter wordt. Op deze manier is het bijna een verlenging van de vakantie.

De rand langs beekloop groeit langzaam dicht, vooral met penningkruid. Dat is trouwens zo'n onstuimige groeier, dat het ook in de beekloop doorgroeit. Vanaf de andere kant van 'het water' komen sieraardbeitjes, die ook flink doorgroeien. Het wordt, zeker met het bloeiende penningkruid, een prachtig gezicht.

Vanavond zijn we Lida wezen feliciteren met haar diploma. Ik heb altijd respect voor mensen die als ze al een eindje voorbij de twintig zijn nog een keer een studie oppakken. De tuin en het huis waren vol feestvierders. In hun behoorlijk grote vijver zwemt een blinde schildpad. Een apart gezicht. Nogmaals gefeliciteerd Lida. Bij Van Kooten heb ik een boekenbon voor Lida gekocht. In de boekenwinkel kwam ik een leerling tegen. Albert constateerde dat het schooljaar Nederlands daarmee geslaagd was. Voor lidy kocht ik een schort met een gedicht erop gedrukt: 'Het huwelijk" van A. Marja. We zijn zondag 26 jaar getrouwd.

3 bestellingen: E. Phillips Oppenheim, 'Oplichters zijn welkom', Arthur van Schendel, 'Het fregatschip Johanna Maria' en Bulkboek 16 over Johan Daisne.

17 juni

Deze week ben ik begonnen de Tirades te koop te zetten. De eerste nummers zie je zelden te koop en die zet ik wat duurder weg. De eerste paar tientallen nummers doe ik voor een tientje per stuk weg. Zeker als er bijdragen van Gerard Kornelis van het (toen nog) Reve in staan. Daarnaast ben ik vandaag bezig geweest de 21 dichters voor de 21ste eeuw uit 'Op het oog' in Schrijversinfo op te nemen. In het boek staan ook biografische gegevens, inclusief geboortedata. Daarmee heb ik ze ook meteen opgenomen in de Schrijversverjaardagskalender.

De LP 'Luchtkastelen' van Ton Lebbink gedigitaliseerd. Het blijft leuk om er (af en toe) naar te luisteren. Behalve popdichter/performer was Lebbink ook drummer van de band Mecano. Behalve 'Luchtkastelen' (1981) maakte hij ook de LP 'Hongerwinter' (1982). Ton Lebbink heeft ooit verklaard vooral C. Buddingh' en Jules Deelder te kunnen waarderen. Dat is aan de licht absurde/surrealistische teksten te horen.

Martijn is met zijn tennispupillen naar het Gooimeer. Omdat hij er nogal wat mee moest nemen, heeft hij onze auto mee.

Suzanne en Gijs kwamen langs met de Morris cabrio en de (oppas)kinderen van Gos. Ze brachten een steur mee, vast voor vaderdag. Ik had vorige week door laten schemeren dat ik die nog graag in de vijver wilde hebben. Zelf hebben ze er twee in hun vijver, waarvan één enorm grote. De kinderen hadden deze al Spooky genoemd, dus nu hebben we zelfs een vis met een naam.

Ria en Erich waren vanavond hier (thuis was er een examenfeest). We wilden eindelijk onze schaakpartij met de borrelglaasjes spelen. De WK-voetbalwedstrijd Italië-VS was echter zo spannend, dat we die eerst helemaal af hebben gekeken. Drie rode kaarten en uiteindelijk de spanning of Amerika het - met een man minder - op 1-1 kon houden. Dat is ze gelukt. Laat in de avond hebben we nog wel geschaakt. Nu met rode en witte wijn in de glaasjes. Erg leuk. We zijn aan elkaar gewaagd. Weinig schaaktheorie, veel intuïtief en hoogstens twee zetten vooruit denkend. Dat is voor herhaling vatbaar.

2 bestellingen: een knipsel Harry Vaandrager en acht knipsels Cees Nooteboom.

18 juni

26 jaar getrouwd vandaag, vaderdag en ook nog eens prachtig weer. Tel uw zegeningen. Suzanne en Gijs zijn hier overdag. In de loop van de middag gaan we naar mijn schoonvader in Culemborg. Ik heb Lidy een boek over Baantjer en een schort gegeven (van Plint) met een gedicht erop, een poëziesloof. het gedicht is van A. Marja:

Van Lidy kreeg ik Dode Zee-badzout. Niet om een beetje in het bad te doen, maar echt als een soort kuur. Er moet 500 gram in het bad per keer. Van Martijn kreeg ik de nieuwste Heleen van Royen: 'De ontsnapping'. Van Suzanne en Gijs had ik gisteren al een steur gekregen. Op internet las ik dat steuren zich - omdat ze niet achteruit kunnen zwemmen - soms vastzwemmen in planten of draadalg en dan verdrinken. Daarom heb ik netten- en handenvol alg uit de vijver geschept. Je schrikt van de hoeveelheid die je eruit haalt.

Een net vol alg	Een bloempot vol alg	Om hem veilig te laten zwemmen

19 juni

Vanavond bladerde ik in het febr./maart 1974-nummer van Maatstaf. In het portfolio in het midden van het blad staan 12 zwartwit-foto's van kunstwerken van Louis Paul Boon. Met name over zijn fietswiel-beelhouwwerken had ik gelezen in een dagboek van Buddingh', daar waar het ging over de gezamenlijke expositie van de 'kastjes'. Boon schrijft erover in een brief aan Buddingh':

Eerembodegem, maart 72

beste Cees,
ook ik maakte indertijd een aantal kastjes, maar die zijn nu ver uitverkocht - wat mij overblijft zijn een aantal tekeningen achter glas, en verder wil ik straks een viertal beelhouwwerken maken (met oa. fietswielen). Graag exposeer ik die samen met u in Dordrecht - de moeilijkheid is alleen maar: hoe krijgen we die ernaar toe? Ken je een man die van aanpakken weet, en bereid is met een vrachtwagentje of zo, te gelegener tijd, de boel te vervoeren? Er zit inderdaad lente in de lucht, en op mijn schrijftafel ligt een elastiekje in de vorm van een schaartje, haha!

Boontje

Met dat schaartje verwijst Louis Paul Boon naar een bekend gedicht van Buddingh:

In zijn dagboekaantekeningen van veertien maart 1972 komt Buddingh' hier nog even op terug. Hij zit in de kamer. Stientje is twee dagen naar Eindhoven. Hij drinkt Rosé d'Anjou, die hem niet smaakt, maar zijn zoon heeft het laatste flesje bier opgedronken en het lijkt er zelfs op dat hij zich zit te vervelen:

Ik zou nu aan een nieuw kastje moeten kunnen werken, maar de plankjes die ik besteld heb kan ik morgenochtend pas gaan halen. Op het kleed ligt een elastiekje, maar zelfs niet in de vorm van een schaartje, Boontje, of van een brilmontuurtje, maar van een ineengeschrompeld knakworstje. En ik houd toch al helemaal niet van knakworstjes.

Het brilmontuurtje komt hier plotseling uit de lucht vallen, maar is een logisch vervolg op de opmerking van Boon. In dezelfde bundel van Buddingh' staat namelijk ook:

In zijn brief noemt Louis Paul Boon zijn plan om 'een viertal beelhouwwerken maken (met oa. fietswielen)'. Dit plan heeft hij daadwerkelijk uitgevoerd. In het 'Maatstaf'-nummer van Febr./maart 1974 staan twaalf zwartwit-foto's van deze beeldhouwwerken plus een verzameling van de 'Boontjes' die hij hierover schreef met als titel 'Over mijn beeldhouwwerken. Over de fietswielen zegt hij o.a.:

Weet je wat ik nu doe? me het wiel zoeken van een oude fiets, en een deel van de staven verf ik in het donkerzwart en het andere deel laat ik blinken en schitteren alsof de zon er op valt. En natuurlijk zou ik ook hier een vrouw bij te pas brengen. Of twee vrouwen zelfs die met al hun krachten aan het wiel vastgeklemd hangen en het trachten in beweging te krijgen: zou met dat weer een meesterwerk van moderne kunst worden!
De eerste vereiste was nu een oud fietswiel te vinden. Iets wat me niet zo moeilijk leek, want naar mijn oordeel lag de hele wereld vol met oude fietswielen. Och, op de rommelmarkt zei mijn vrouw... daar moet je opletten of je breekt je hals en benen over al die oude fietswielen. Wij naar de rommelmarkt, en geen enkel fietswiel te vinden.

Het wordt nog een heel gezoek, maar uiteindelijk brengt een buurmeisje hem een oud fietswiel. Hij zet het wiel in zijn tuinhuis en vergeet het de eerste tijd. Uiteindelijk wordt het 'De Ruimtevaarster':

Het gebeurt niet zoveel meer dat ik beeldhouwwerken maak. Het is te zeggen van die dingen die ik beeldhouwwerken noem, doch waar tot nog toe iedereen hoofdschuddend om lachen moest. Bijvoorbeeld dat oud fietswiel, waarop ik met ijzerdraad en pleister een vrouwenfiguur vastmaakte, en die ik een helm over het hoofd aanbracht, en dan 'De Ruimtevaarster' noemde.
Het stond boven op de teevee, en eens zei een bezoeker: u bezit een mooi teeveetoestel, maar een met zo'n wiel bovenop zou ik toch niet verlangen. Ach, mensen hebben vreemde gedachten nietwaar. En toen kwam er een andere bezoeker en die zei: Het mag me kosten wat het wil, maar ik moet óók zo'n wiel boven op mijn teevee hebben.
Ik schudde er alleen maar het hoofd om, en verkocht hem dat wiel. En toen zei mijn vrouw: Nu zitten we hier mooi, zonder wiel op onze teevee... maak me nu eens een ander, maar voor mij alléén, en doe het niet meer weg of ik laat u zitten.

Het nieuwe wiel komt er. Eén met een vrouw (of engel) erbij, die probeert het wiel te berijden.

Nel Benschop blijkt behalve religieuze poëzie ook liefdesgedichten te hebben geschreven. In februari 2001 heeft ze een bundel met die (veertig jaar oude) liefdesgedichten aan cd-producent Willem Hooijer gegeven. Nel Benschop overleed in januari 2005. Hooijer wil er nu een CD mee uitgeven. De pleegzoon van Nel Benschop probeerde dat op 15 juni middels een kort geding in Lelystad tegen te houden. De gedichten gaan namelijk over haar relaties met getrouwde mannen. Dat werpt toch een ander licht op deze brave christelijke lerares Nederlands. Voor Nel Benschop zie: http://www.schrijversinfo.nl/benschopnel.html.

2 bestellingen: A. den Doolaard, 'Wampie' en drie keer Martin Mons.

20 juni

Uit hetzelfde Maatstafnummer van gisteren een gedicht van Ed van der Meer:

Over die Ed van der Meer kan ik nauwelijks informatie vinden. Het enige dat ik - na flink zoeken - vind is nog wat gedichten in het tijdschrift 'Raam' (mei 1968). Maar dan moet wel opgemerkt worden dat daar dan toch weer hele aardige tussen zitten. Bijv.:

Uit dit Maatstafnummer ook nog enkele van de aforismen van Theo Kars bij de citaten opgenomen. Zie: kauteurs

21 juni

De zomer is begonnen, maar het weer is er niet naar. Bewolkt en druilerig.

Een grote foto in de Rijnpost vandaag van Martijn die de WMO-visie van de PvdA presenteert. De tekst onder de foto: De Veenendaalse afdeling van de PvdA heeft zijn '10 punten visie' op de WMO (Wet Maaschappelijke Ondersteuning) gepresenteerd. Dit gebeurde officieel door de overhandiging van het plan door Martijn Beek (voorzitter WMO werkgroep PvdA) aan Margriet de Leeuw, directeur van het Vrijwilligers Netwerk Veenendaal (VNV).

Een mailtje van Edward Krabbendam, die zich intensief bezighoudt met Godfried Bomans: Geachte heer Beek, Wat heeft u een werk moeten verzetten om de gegevens van Bomans in kaart te brengen! Bewonderenswaardig. Sinds een jaar of drie onderzoek ik het werk van Bomans. Daar zijn briefjes en korte stukjes uit voortgekomen maar ook langere studies zoals het boekje 'Bomans als provo' en artikelen in de 'Godfried' en 'Bomanskrant' waaronder 'Bomans als cultuurfilosoof' en 'Bomans als humorist'. Laatst heb ik een stuk geschreven voor de Godfried dat waarschijnlijk in september geplaatst zal worden. Het gaat over de Italiaanse reis. U laat dat in navolging van Van der Plas in 1935 plaatsvinden, het was echter 1936. U noemt Bomans als medewerker van 'Elseviers Weekblad' en 'de Volkskrant'. Het is niet helemaal duidelijk hoe lang hij daar gewerkt heeft. In beide gevallen begon het betaalde werk in 1945. Elsevier bleef hij tot na zijn dood en begrafenis trouw. Zijn laatste werk - een interview met Cruijff - verscheen immers een dag na zijn begrafenis (25-12-'71) in dat weekblad. Twee jaar eerder had Bomans de tamelijk revolutionair geworden Volkskrant moeten verlaten. U noemt Wout van Leersum de secretaris van het Bomansgenootschap. Hij is kortgeleden met die functie gestopt. Voor meer informatie kunt u zich wenden tot Jan Henry van het Genootschap. Hopelijk doe ik u met deze gegevens een plezier.
Dat doet hij zeker. Door dit soort mailtjes en opmerkingen wordt mijn Schrijversinfo alleen maar completer en worden de (onvermijdelijke) foutjes er uit gehaald.

Wim Huijser heeft in zijn weekboek over de presentatie van 'Net zo links als Willem van Hanegem' de foto's van dit weblog opgenomen.

Dat stomme taalgebruik van voetbalcommentatoren (Nederland-Argentinië vandaag, 0-0): 'Hij heeft zijn handen vol aan deze Messi.' Volgens mij loopt er maar één Messi op het veld, dus waar slaat dat 'deze' op?

2 bestellingen: knipsels Kaandorp en knipsels Liberg.

22 juni

Lidy wilde voor de vakantie graag een digitale camera. Daarom zijn we vanmiddag even in Ede bij de Mediamarkt wezen kijken. We hebben de knoop ook maar gelijk doorgehakt en een Sony DSC-W30 gekocht. In de midden-prijsklasse en het lijkt een uitstekend cameraatje. Van de tafels met goedkope CD's en uit zo'n grabbelbak namen we mee:
- The Dubliners, 40 years of the Dubliners. Their greatest hits
- Joe Jackson Band - Volume 4
- Daryl Hall + John Oates - Ultimate
- Ilse de Lange - The great escape
- Elton John Live - With Elton to Russia (DVD)
Daarna zijn we nog even boodschappen wezen doen in de 'Boni', naast de Mediamarkt. Dat is echt een goedkope supermarkt, al neem je, als je er min of meer voor je lol heen gaat, wel allerlei dingen mee die eigenlijk niet hoeven. Vanavond eten we dus appelflappen bij de koffie en oranje negerzoenen hebben we voor bij de volgende wedstrijd van Nederland.

Jan de Heer mailt een aanvulling op de blz. over Rudy Kousbroek: Onder de naam H.N. Kousbroek een (engelstalig) hoofdstuk over de auto- en vliegtuigconstructeur Gabriel Voisin getiteld "Avions Voisin" in het boek "The Motorist's Bedside Book", B.T. Batsford Ltd, London 1962

2 bestellingen: Max Dendermonde, De wereld gaat aan vlijt ten onder (gebonden) en twee geomorfologische - en één bodemkaart.

23 juni

Er zit een nest met jonge merels in de klimop. De ouders zitten met een worm in de snavel op de rand van de schuur en vliegen daarvandaan steeds de klimop in. Een prachtig gezicht. Ik zal proberen een foto te maken van zo'n merel op de rand van het dak.

Eergisteren mopperde ik op de voetbalcommentatoren. Vandaag stel ik dat iets bij. Aan het eind van de middag was er een rampzalig slechte wedstrijd tussen Tunesië en Oekraïne. De commentator: 'Het goede nieuws is dat één van deze twee ploegen straks naar huis gaat. Het slechte nieuws is dat één van deze twee ploegen straks door gaat in het toernooi.'

2 bestellingen: Anna Blaman, De kruisvaarder en Eugeen de Bock, 'Nu hoort, ik zal een nieuwe zang beginnen. Bekende en minder bekende verzen uit de rederijkerstijd'.

24 juni

In 1990 vroeg 'Vrij Nederland' tientallen schrijvers naar wat zij het meest overschatte of het meest veronachtzaamde boek van de laatste vijftig jaar vonden. Als overschatte boeken worden genoemd: 'Hersenschimmen', 'De Avonden' en de dikke pillen van A.F. Th. v.d. Heijden. Als onderschatte schrijvers worden o.a. L.H. Wiener, Frans Erens en K. Schippers genoemd. Anton Korteweg brengt bij de lezer Jan Emmens onder de aandacht en doet dat op een prachtige manier:

Jan Emmens' poëzie is een vorm van buitengewoon lucide, niet zelden pijnlijke, zelfanalyse, gekenmerkt door een persoonlijke, vaak wat korzelige, gesprekstoon. Zijn gedichten zijn navrante pogingen om zichzelf overeind te houden. Je krijgt de indruk dat hij zichzelf altijd bewust was, dat hij dat juist niet wilde, dat hij het daar dan moeilijk mee had. La conscience est une maladie - vanuit dat besef lijkt zijn poëzie geschreven. Hij is een beetje een negatieve, balorige Vasalis en zou haar, en Judith Herzbergs, populariteit verdienen. (Anton Korteweg, VN, 08-09-1990)
Voor Jan Emmens, zie: http://www.schrijversinfo.nl/emmensja.html

Ook prachtig is het pleidooi van Peter Verstegen voor L.H. Wiener:

Zijn specialisme is het korte verhaal. Zijn stijl is bondig, trefzeker, onopgesmukt maar verrassend beeldend; karakterisitiek zijn zijn volzinnen afgewisseld met éénregelige alinea's. De verhalen worden gekenmerkt door hartgrondige zwartgalligheid, maar Wiener verpakt zijn pessimisme in zo navrante ironie dat zwarte humor het resultaat is. (Peter Verstegen, VN, 08-09-1990)

Lidy fotografeerde met haar nieuwe toestel het roodborstje in de beekloop. Het kostte weinig moeite om de foto's van het interne geheugen van de camera (via een USB-kabeltje) in de computer te krijgen:

Niemand die me ziet	Spetter, spetter (goed kijken)	En klaar om weg te vliegen

Oh, die voetbalcommentatoren. Argentinië scoort in de verlenging: 2-1 tegen Mexico. De Argentijnen op de tribune laten zich horen. De commentator zegt: 'Alsof je je in Buenos Aires waant.' Dat is natuurlijk onzin. Of hij moet zeggen: 'Je waant je in Buenos Aires', of hij moet zeggen: 'Alsof je in Buenos Aires bent.'

Met m'n moeder 's avonds tot na elf uur in de tuin gezeten.

1 bestelling: 2 knipsels Enquist

25 juni

Er is ontzettend slecht weer voorspeld, maar voorlopig is het alleen nog maar druilerig. Een beetje sport kijken op tv (wielrennen: kampioenschap van Nederland) en een beetje rommelen. In het begin van de avond begon het echt te gieten. Bij het uitbouwen hebben de buren de regenpijp op een meter of drie boven de grond afgezaagd. Daar verbaasde ik me al over (ze zullen er toch wel een knik richting hun platte dak aan vastmaken?). Nu het zo regent klettert het water naar beneden. De hele muur van hun uitbouw is kletsnat. Het zou me niet verbazen als ze dat lekkage oplevert.

Gisteren gekocht bij De Slegte: 'Moorden met woorden. Honderd jaar Nederlandstalige misdaadliteratuur' van Jan C. Roosendaal, Bert Vuijsje en Chris Rippen (2000). Een overzicht van honderd jaar, dat men laat beginnen bij het boek 'Het succes van de rechercheur' van P. Tesselhoff Jr. uit 1900. Er staan interviews in met misdaadauteurs (overgenomen uit allerlei dagbladen en tijdschriften) en een uitvoerige bibliografie. Vandaag heb ik met dit boek mijn bladzijden over misdaadauteurs aan zitten vullen.

2 bestellingen: knipsels Patricia de Martelaere en Jan Mens, Lampions der liefde.

26 juni

Het regende gisterenavond niet alleen op de Dijkstraat! Op school hadden we enorme wateroverlast. De gymzaal stond blank en ook de vloeren bij de natuurlokalen waren kleddernat. De Rembrandtlaan is het laagste stukje Veenendaal, dat is bekend, maar daar kan het niet alleen mee te maken hebben. Ook op de tweede verdieping stonden de gangen onder water. Dat zijn dan constructiefouten waarschijnlijk. Nou was de hoeveelheid water ook wel extreem gisteren.

Vanochtend hadden we - bij wijze van overval - een onderwijsinspecteur op visite. In de twee kamer was enige tijd geleden discussie over de onderwijstijd. Meer precies: over het aantal uitvallende lessen in het voortgezet onderwijs en dan met name in de laatste weken. De minister heeft nu dus opdracht voor een onderzoek gegeven. We namen alle toetsweken, studiedagen en de laatste weken door. We lopen daarmee aardig in lijn met de meeste scholen en we sprongen er positief uit m.b.t. de duidelijkheid in de jaarplanning wat deze dagen betreft.

Gerard Reve blijkt niet de enige te zijn die een boek 'De vierde man' heeft genoemd. Ik kom bijvoorbeeld ook tegen:
- Udo van Ewoud, De vierde man (1933) (een detective)
- Agatha Christe, De vierde man (ook een detective, o.a. in De drieëntwintigste Agatha Christie vijfling)
- Gerard Reve, De vierde man (1981)
En dan bestaat er ook nog:
- Piet van Aken, Vierde Martijn (1958)
- Henry van Dyke, Het verhaal van de vierde wijze man uit het oosten
- John Irving, De vierde hand (2001)
- Robin Hunter, De vierde engel (2002)
- Bob Land, De vierde managementcrisis (2003)

Een prachtig woord van de week in de Vlaamse 'Taallink': Buppie Een buppie is een zwarte yuppie uit de groeiende zwarte middenklasse in Zuid-Afrika. Buppies zijn Zuid-Afrikaanse zwarten die de vruchten hebben geplukt van de positieve discriminatieprogramma's van de regering. Daardoor konden ze studeren, kregen ze een goede baan en hielpen ze de Zuid-Afrikaanse economie heropleven. Buppie is gevormd uit de woorden 'black' en 'yuppie'.

Vanavond op school het toneelstuk 'De nieuwe orde'. Lidy is meegeweest. geconcentreerd en strak gebracht - wat modern - toneel. Het is toch knap dat dit met leerlingen gerealiseerd kan worden, ook wat het geluid, licht e.d. betreft.

27 juni

De steur heeft zich vastgezwommen in het draadalg. Hij hing voor lijk een veertig centimeter onder het wateroppervlak tegen de voorste rand aan. Met het schepnetje kreeg ik hem er met enige moeite uit. Hij was nog niet dood, maar het scheelde weinig. Zo'n steur heeft vrij scherpe punten onder aan de buikrand, waar de draadalg ontzettend aan vastzat. Het kostte me echt moeite om dat van hem af te peuteren. Ik heb vervolgens de steur in een klein aquariumpje gedaan, met daarbij de zuurstof-bruisbol uit de vijver. Hij ligt als het ware op de intensive-care en aan het zuurstof, maar ik vrees dat hij niet meer te redden is. Waarschijnlijk heeft hij ontzettend geworsteld om los te komen en is daar helemaal van uitgeput. Ik vermoed zelfs dat hij zo met z'n staart heen en weer heeft geslagen dat z'n rug daardoor beschadigd is, er zit tenminste een rare kronkel in z'n rug die er eerst niet was.

2 bestellingen: een bundel van Rutger Kopland en een videoband van Jan Wolkers' Brandende liefde.

28 juni

De steur leek vanmorgen dood, maar toen ik het water uit het aquariumpje wilde gieten, zat er toch nog enig leven in. In de loop van de dag heeft hij definitief de geest gegeven. Van zo'n dode steur kun je wel goed de haaiachtige onderkant bekijken, met voelsprieten op de punt van de kop en de bek in het midden onderin.

's Avonds het eindfeest op school. Het verliep prima en ook bij het hek deze keer helemaal geen flauwekul. We waren daar wel bang voor, omdat er op de Patrimoniumlaan een soort braderie was. Onrustzoekers zouden heen en weer kunnen gaan lopen tussen die braderie en dat schoolfeest. Het feest was, zeker voor de docenten die bij de poort staan wel lang: van 19.00 tot 01.00 uur.

29 juni

1 bestelling: James Oliver Curwood, Thor de beer.

30 juni

Vanmiddag zag ik voor het eerst één van de blauwe windes een vlieg van het wateroppervlak van de vijver opeten. Ze schieten naar de vlieg toe en hebben hem te pakken. Gelijk schieten ze ook weer naar dieper water. Zo pakken ze trouwens ook het visvoer. Waar goudvissen rustig zwemmend aan de oppervlakte naar de korrels happen, schieten de blauwe windes er razendsnel op af. Nu is het wachten op het moment dat de windes boven het water uit springen om muggen en vliegen te vangen.

Vanmiddag belde er iemand van het gemeentehuis of ik zitting wil nemen in de nieuw op te richten straatnaamcommissie. Dat lijkt me erg leuk en dat had ik ook al hier en daar laten vallen. De commissie adviseerde de afgelopen vier jaar aan de raad en was 'gevuld' met raadsleden. De commissie gaat nu aan het college adviseren en is 'gevuld' met burgers en enkele ambtenaren. Dat moet een slagvaardiger werkwijze op gaan leveren.

2 bestellingen: Bodemkaart31 oost Utrecht en CD-rom 'Poelen en amfibieën'.