1 maart 2006

Sneeuw op de eerste dag van maart. En behoorlijk wat ook deze keer:

's Avonds een vergadering van de campagnecommissie, gecombineerd met de analysecommissie. We hebben gebrainstormd over mogelijke coalities na de verkiezingen. Gelukkig blijken we daar vrijwel hetzelfde over te denken. En de verschillen liggen op een vlak waar ze al jaren liggen, bijvoordbeeld bij de vraag: willen we wel of niet samen met de SGP in een college. Na afloop zijn we wat wezen drinken bij Zeldzaam. Adri is daar het motortje van en vraagt steevast na een vergadering wie er mee gaat. Gezellig en ook goed voor de teamvorming binnen de vaste krachten van de partij. Toen ik tegen twaalf uur naar huis ging bleek het flink doorgesneeuwd te hebben.

Op de markt was vandaag de verkiezingsbus van de provinciale televisie. 's Middag en 's avonds een debat en eromheen activiteiten van de verschillende partijen. Martijn werkt niet op woensdag en kon dus rond de bus met folders e.d. aanwezig zijn. Het viel de televisiemensen op dat er in Veenendaal veel jonge politici zijn en Martijn werd ook geïnterviewd. Dat was dan zijn eerste televisie-optreden als politicus.

2 bestellingen: Max Dendermonde, De wereld gaat aan vlijt ten onder en Theun de Vries, Het geslacht Wiarda.

2 maart 2006

Martijn is vandaag jarig. 25 jaar alweer. De hele wereld is wit. Volgens Martijn was dat vorig jaar op zijn verjaardag ook zo. Hij herinnert zich dat omdat hij toen niet kon tennissen!

Vanochtend kreeg ik van Thea een flesje wijn met een kaartje, omdat het vanavond mijn laatste officiële raadsvergadering is. Dan kan ik daarna, met de benen omhoog, bij een glaasje wijn mijmeren over hoe het was. Thea is altijd ontzettend attent in dit soort zaken (daar kan ik nog wat van leren).

Frits belde vanmiddag naar school dat hij ziek is en dus niet bij de raadsvergadering kan zijn. Vervelend voor hem, maar voor mij toch met de prettige bijkomstigheid dat ik mijn laatste vergadering niet hoef te zwijgen, maar het woord kan voeren over het initiatiefvoorstel van Groen Links over evenementen op zondag. Dat ging heel aardig. Groen Links kreeg geen enkele steun voor het voorstel. Het was ook een verkiezingsstuntje van ze. In het raadsprogramma is afgeproken dat we daar in deze periode niet aan tornen. We zijn het met Groen Links eens, maar afspraak is afspraak. De handtekening van de PvdA is wat waard! Groen Links mag over een week terugkomen met het voorstel en dan willen we het ook mee indienen.

2 bestellingen: een wiskundeboek en een grote bestelling van ca. 10 boeken.

3 maart 2006

Gisteren in de gemeenteraad is ook de benoeming van Hans Lammers als rector van het Rembrandt College aan de orde geweest. Het was een hamerstuk en Hans is unaniem benoemd. Vanochtend heb ik op school geregeld dat er een groot bloemstuk voor hem was. Nu deze aanstelling rond is komt de post van conrector officieel vacant. Daar zal Thea zeker op solliciteren. Als zij aangesteld wordt (wat ik wel verwacht) komt de post van unitleider basisvorming vacant enz. Ik hoop wel dat er een beetje haast achter de hele procedure gezet wordt, want het geeft toch altijd onrust.

Vanmiddag was er een instructiebijeenkomst voor stembureauleden. Deze keer ben ik er wel naar toe gegaan, want de procedure is anders dan vorige keren. Iedere kiezer kan in elk stembureau in Veenendaal stemmen. Daarom is er dus niet meer zo'n dik boek met alle kiezers van het stembureau. In plaats daarvan is er een lijst met alle niet meer geldige stemkaarten van heel Veenendaal. De stemkaarten zijn gedrukt door degeen die ook het Nederlandse geld drukt en er zitten vergelijkbare echtheidskenmerken in. Daarom moeten we elke kaart ook onder een speciale lamp houden ter controle.

Morgen gaan we met ongeveer 60 collega's naar Friesland voor een personeelsuitje van zaterdagmorgen tot zondagmorgen. Ik ben benieuwd. Onder de dagkrant heb ik vanwege dit reisje het volgende fragment gezet:

1 bestelling: Jan Engelman, Vrijheid

4 en 5 maart 2006

Dit weekend hadden we een personeelsweekend in Friesland. Gedeeltelijk nog om het twaalfenhalfjarig jubileum van het Rembrandt College te vieren. Het overgrote deel van het personeel was mee en we hebben een heel leuk weekend gehad. Om ongeveer elf uur vertrokken we met de bus naar Friesland. We bezochten in Workum het Jopie Huisman Museum. Huisman is beroemd geworden door de schilderijen die hij maakte van oude kleren, schoenen en gebruiksvoorwerpen. Hij was voddenman in Workum en schilderde veel van zijn eigen voddenmateriaal. Hij was autodidact en dat blijkt vooral uit zijn onvermogen om gezichten te schilderen. Zijn gezichten zijn alleen te pruimen als hij er karikaturen van maakte. Maar vodden schilderen kon hij! Een heel aardig museum.

Voorkant museum van roestig ijzer	Fragment van dat ijzer	Het mooiste schilderij	Maar deze mag er ook zijn	Voor het museum, kijkje naar links

We hadden tijd over en pikten - buiten het programma om - het stadje Hindeloopen nog even mee. Even uitwaaien op de dijk en een wandeling door het pittoreske stadje. Het zal er 's zomers misschien druk zijn, maar nu was er geen barst te doen. In de drie kwartier wandelen kwam ik uitsluitend collega's tegen!

Op de dijk links	en op de dijk rechts

In een klein tweedehands boekenzaakje in Hindeloopen kocht ik:
- Belcampo, Het grote gebeuren (premieboek Wereldbibliotheek)
- A. Marja, De keuze

Stadshart Hindeloopen	Waar collega's loopen	En de voogelgriep nog niet is doorgedrongen

Daarna reden we door naar Idskenhuizen, waar we de zeilschool Neptunus (althans de gebouwen daarvan) hadden gehuurd. Dat blijkt de zeilschool die Hans Schellevis jaren terug begonnen is. Met Hans en zijn familie zijn we vroeger nog op vakantie naar Zoutelande geweest. We schilderden onze eigen kop (buiten, het was ijskoud), aten van een geweldig buffet (heerlijke vis), klaverjasten en pokerden in het bijbehorende kroegje, zongen vreselijke liedjes van Jan Smit, Frans Bauer en Corry Konings, gingen laat naar bed, stonden laat weer op en waren rond twee uur weer in Veenendaal. Op de terugweg dronken we koffie bij Harry, die zelf op het Friese platteland een huis aan het verbouwen is. Een prachtig plekje, maar ik moet er niet aan denken om dagelijks dat hele eind te moeten rijden.

Thea vertelt	Harry fotografeert	Zeilschool Neptunus in wat ooit een kerkje was

2 bestellingen: Heijermans toneelwerken en diverse vertaalde boeken, o.a. van Plato, Dylan Thomas en P.H. Lawrence.

6 maart 2006

Centimeters sneeuw vanochtend. Veel leerlingen en collega's komen daardoor te laat. Ik heb de eerste drie lesuren alleen maar rondgelopen om leerlingen naar de aula te sturen om daar op hun docent te wachten en om buiten te zorgen dat er niet met sneeuwballen op passerende fietsers en auto's gegooid werd. Dat laatste is dan meteen een test hoeveel gezag je hebt. Dat valt gelukkig nog altijd mee. Ze luisterden en slechts één keer schampte een sneeuwbal mijn arm.

Achtertuin om 7.00 uur	Voortuin en Dijkstraat om 7.00 uur

Aan het eind van de middag hebben we met drie man gefolderd op het station. Morgen kan daar namelijk ook gestemd worden op een mobiel stembureau. Dat folderen was geen succes. Op een zaterdag in het dorp zijn mensen (op hun vrije dag) wel bereid om een folder aan te pakken en even met je te praten. Forensen die uit de trein stappen, willen maar één ding: naar huis! Er werd zeer afwijzend op onze praatje en onze folders gereageerd. We zijn er dan ook eerder mee opgehouden dan de bedoeling was. 's Avonds is er door een grote groep nog door heel Veenendaal gefolderd. Alles wat we nog over hadden is in diverse wijken in brievenbussen gestopt. Abdennour en Martijn hadden in het weekend trouwens ook al veel weggebracht in Veenendaal-West en in diverse flatwijken. Ik heb de laatste tijd last van mijn bovenbeen en heb deze loopactie aan mij voorbij laten gaan. Bovendien moet ik morgen om zes uur op om de spullen op het gemeentehuis op te halen en op tijd op het stembureau te zijn.

De Taallink van de Belgische Taaltelefoon (http://www.taaltelefoon.be/) gaat vandaag over Pimpen. Pimpen betekent zoveel als 'opdirken' of 'op een overdadige, kitscherige manier versieren'. Het woord komt vrij vaak voor in het Nederlands, vooral in jongerentaal. Pimpen gaat terug op het Engelse zelfstandig naamwoord pimp, dat 'pooier' betekent. In het Amerikaanse slang wordt het werkwoord to pimp gebruikt voor het overdadig versieren of 'pooierwaardig' maken van een auto.

2 bestellingen: Godfried Bomans, De onsterfelijke Pa Pinkelman en Gelre LXXIX.

7 maart 2006

Verkiezingsdag! Vandaag was ik voorzitter van het stembureau in de Juliana van Stolbergschool (dependence 2) aan de Gerard Terborchstraat. We zitten daar al een paar verkiezingen lang met een vaste club (in ieder geval drie van de vier personen). Je gaat elkaar kennen en praat weer wat bij. Het is een lange dag van zeven uur 's ochtends tot negen uur 's avonds. Omdat er vier personen op het stembureau zijn ingedeeld en er telkens drie aanwezig moeten zijn, kan iedereen tussendoor een paar uur naar huis. Ik had wat werk meegenomen om saaie uren door te komen, maar daar ben ik helemaal niet aan toegekomen. Het was een leuke dag en de kiezers kwamen heel verdeeld over de dag stemmen. Alleen 's morgens vroeg was het (door de sneeuw en de kou waarschijnlijk) erg rustig. Op de foto hieronder zijn de zoutsporen op de vloer van de gymzaal te zien, gemaakt door mensen die met een rolstoel binnenkwamen. Dat lijkt me niet erg best voor zo'n vloer.

Na negen uur 's avonds sloten we het stembureau en lieten de stemcomputer de stemmen tellen. Ik hield de telstrook in de hand en noemde hardop het aantel stemmen per partij op dit stemburau. Ik kon mijn ogen niet geloven:

Er waren voor dit stembureau 1217 oproepen verstuurd, dus bijna 50% van de kiezers is geweest. Omdat je deze keer in elk stembureau mocht stemmen is dat niet met zekerheid te zeggen. Wij hadden een kleine honderd stemmers die een oproepkaart hadden voor een ander bureau en de vraag is dan hoeveel van 'onze' kiezers op een ander bureau hebben gestemd.

Op het gemeentehuis was het feest. De fantastische uitslag op mijn stembureau was een opmaat voor de gemeentelijke uitslag. We gaan van drie naar zes zetels! We waren de op één na kleinste fractie en zijn nu de op één na grootste fractie! Er is een niet-confessionele meerderheid!

Zes zetels betekent ook dat er een kans is dat Martijn als schaduwraadslid in een commissie mee gaat draaien. Dan vergadert er ook de komende tijd nog steeds een M. Beek mee! Vanuit het gemeentehuis gingen we met een grote groep de kroeg in, waar we 's nachts uiteindelijk uit moesten omdat ze gingen sluiten.

De burgemeester spreekt de gekozenen toe	En daarna in de kroeg	Niet alleen bier op de tafel

8 maart 2006

Vandaag studiedag op school. Een gedeelte van het personeel (de derde groep) deed de cursus ADSL (Activerende Didactiek en Samenwerkend Leren). Ik had met een andere groep een studiedag 'Cultureel erfgoed'. Met een aantal collega's kregen we een rondleiding door iemand van een architectenbureau in 'Stad in de stad' in de wijk Petenbos. Een opvallend project, waar de architect zich heeft laten inspireren door een middeleeuwse stad. Een andere groep ging naar de Davidsstraat, die geheel in de sfeer van de Amsterdamse school is opgetrokken. Heel interessant om daar een keer de achtergronden van te horen. Alleen was het wel verrekte koud en nat. Van de rondleidster kregen we als herinnering een boek mee:
- Een zonnig gevoel. Wonen met Patrimonium (uitgegeven t.g.v. 85 jaar Patrimonium Woningstichting in 2004. Er komen huurders van Patrimonium in aan het woord. Eén van die huurders is ons nieuwe PvdA-raadslid Abdennour El Ktibi! Zo heeft alles weer met alles te maken)

Het is vervolgens de bedoeling dat we dit soort cultureel erfgoed integreren in onze lessen en projecten. Een mooi streven en ik zie er ook best kansen in. Er zal alleen door het management wel op gestuurd moeten worden.

's Avonds hadden we een gezamenlijke vergadering van de PvdA campagnecommissie en analysecommissie, waar we de taktische lijnen voor de komende college-onderhandelingen hebben uitgezet (maar die ga ik hier natuurlijk niet verklappen).

9 maart 2006

Ik begin alle vergaderingen van de afgelopen weken + het personeelsweekend te voelen. Moe! Vanmiddag vroeg naar huis. We hebben de afspraak dat ik, als ik geen afspraken heb en het werk het toelaat op donderdag bijtijds naar huis ga. Dat is niet officieel een middag vrij, maar pakt regelmatig wel zo uit. Ik had de donderdagmiddag i.v.m. de gemeenteraadsvergaderingen die meestal op donderdag zijn.

Bij boekhandel Van Kooten een kaartje voor de lezing van Bernlef op 21 maart opgehaald. Er waren ontzettend veel liefhebbers voor en de laatste kaartjes zijn verloot. Ik had dus mazzel.

Van de aanbiedingstafel twee gedichtenbundels gekocht: - De geur van ieder seizoen. De mooiste gedichten over de jaargetijden - Naar 't Zuiderland. Moderne Nederlandstalige dichters langs de Middellandse Zee

Ook vandaag is er in de Gelderlander uiteraard nog aandacht voor de historische overwinning van de PvdA. Bij het artikel staat een grote foto, met duidelijk herkenbaar daarop Lidy achter Ali Groebe en Jos Schilte (met zijn duimen omhoog).

1 bestelling: een bodemkaart en een geomorfologische kaart.

10 maart 2006

Om niet alles op het laatste moment te hoeven doen, zijn we voorzichtig aan het afbreken van de keuken begonnen. Lidy heeft al veel keukenkastjes leeggehaald. Er blijkt enorm veel in te staan wat makkelijk tijdelijk in een doos kan, omdat je het zelden gebruikt. Je zou je af kunnen vragen of je het niet net zo makkelijk weg kunt gooien (dat is bij een verhuizing ook de vraag). Ook hebben we al een plankje en wat kastdeurtjes weggehaald.

Gisteren nam ik in B2b een leerlingenenquête over een collega af. De ervaring is dat leerlingen dit uiterst serieus invullen en dat de uitslag ook heel leerzaam kan zijn. Aan het eind van de les praatte ik nog wat met de leerlingen door, waarbij één jongen aan me vroeg: "Is het waar dat u soms een hele les niks doet?" Ik heb hem uitgelegd dat het wel eens voorkomt dat we een hele les het boek niet aanraken, maar dat dat nog niet betekent dat er niets wordt geleerd.
Vandaag begon ik de les in V2a met het op het bord zetten van het woord 'Imago'. De leerlingen kenden het woord en konden er ook voorbeelden van geven. Daarna heb ik ze uitgelegd dat het bovenstaande niet het imago is dat ik wil hebben. We praatten door over het hoe en waarom van een leerlingenenquête, waarbij bleek dat deze klas nog nooit zo'n enquête over een docent heeft ingevuld. De volgende - voorspelbare - vraag was dan ook: "Mogen we die niet over u invullen?"
Daar kun je dan bijna geen 'nee' op zeggen. Ik heb het met de conrector overlegd en die gaat in deze klas deze enquête over mij afnemen. En ik merk nu toch dat ik dat spannend vind. De lessen lopen als een tierelier en ordeproblemen zijn er niet, maar wat ze precies van je vinden, dat weet je toch niet.

Vanavond vierde Matthy Spies in de GVVV-kantine dat ze 18 jaar is met 42 jaar ervaring. De eerste vier jaar dat ik in de gemeenteraad zat, was Matthy fractiegenoot. Toen ze uit de gemeenteraad was, werd ze gevraagd voor het bestuur van GVVV, de club die op dat moment bestuurlijk volledig op z'n gat lag. Ik begrijp de laatste tijd dat mensen denken dat de G in GVVV voor Gereformeerd staat (hoezo imago van Veenendaal?) Overigens: Matthy is de enige die mij 'Matsje' mag noemen.

2 bestellingen: AO 631 en Pearl s. Buck, Pioenroos/Jeff Shapiro, De geheimen van Sant' Angelo.

11 maart 2006

Simon Carmiggelt is weer eens ADHD' er van de dag.

Vandaag een uiterst rustig dagje. Suzanne en Gijs zijn een dagje weg met het (vuur)werk van Gijs. Wij hebben daarom Luna hier. We zijn drie keer met haar wezen wandelen. Verder heb ik geschreven aan de toespraak die ik dinsdag in de afscheidsraad ga houden.

Martijn is vandaag de hele dag met de nieuwe PvdA-fractie 'de hei op' geweest. Het voelt nu toch wel gek dat ik daar niet meer bij hoor. Uit zijn verslag kan ik wel opmaken dat het een zinvolle dag is geweest. Er is duidelijkheid geschapen, de grote lijnen zijn uitgezet en de commissies zijn verdeeld. Het ziet er naar uit dat Martijn commissie Middelen gaat doen. Die deed ik de afgelopen jaren. Dat betekent dat er een doorlopende lijn is: in de verslagen zal blijven staan: aanwezig: M. Beek!

2 bestellingen: knipsels Adriaan van Dis en 6 verschillende boeken.

12 maart 2006

Lekker uitgeslapen. De toespraak voor dinsdag heb ik in twee delen geknipt. Eén voor in het openbare gedeelte en één als tafelspeech bij het diner. Die laatste maak ik persoonlijker.

De gedichten uit 'Naar 't Zuiderland. Moderne Nederlandstalige dichters langs de Middellandse Zee' ben ik op aan het nemen bij de verschillende dichters in de rubriek 'Gebloemleesd'. Elke keer als ik daaraan begin onderschat ik de tijd en het typewerk die het vraagt. Toch is het de moeite waard, want het is één van de zaken waarmee mijn schrijversinfo-site zich onderscheidt van andere literatuurbladzijden.

1 bestelling: een boek dat ik niet terug kan vinden. Opruimen Beek!

13 maart 2006

Vanavond was er de start van de college-onderhandelingen. Geleid door Henk van Soest (= Christen Unie = grootste partij). Een aardige man, maar op en top een ambtenaar. Deze week beantwoordt elke fractie wat vragen over de hoofdlijnen van de onderhandelingen en programmapunten. Die beantwoording hoeft pas vrijdag binnen te zijn. Volgende week wordt dat verwerkt en pas eind volgende week is er dan de volgende vergadering. Twee weken tijdverlies! De punten zijn al lang bekend, die staan in ieders verkiezingsprogramma. Dat kan dus in een dag. Dit wordt een uiterst langdradige rituele paringsdans.

3 bestellingen: 2x Pim, Frits en Ida, een single Corry Brokken (La Mamma / Geef mij je hand) en S. Vestdijk, De toekomst der religie.

14 maart 2006

Een nerveuze dag. Tegen mijn eigen verwachting in ben ik ontzettend gespannen voor de afscheidsvergadering van de gemeenteraad en de koninklijke onderscheiding die ik ga krijgen. Meestal weet je dat niet vantevoren, maar omdat nogal wat PvdA-politici een lintje weigeren heeft men mij dat toch maar eerst gevraagd. Ik heb daar lang over na moeten denken. Ik heb nooit onder stoelen of banken gestoken dat ik het koningshuis een achterhaald relikwie uit de middeleeuwen vind en een principieel/democratisch verwerpelijk fenomeen. Als je dat vindt, dan ligt het voor de hand dat je een koninklijke onderscheiding weigert. Daar staat tegenover dat ik mijn familie zo'n weigering nauwelijks uit kan leggen en dat het ook waardering uitdrukt voor mijn activiteiten buiten de raad, als voorzitter Open School, voorzitter bibliotheekbestuur en lid van diverse andere besturen. Doorslaggevend voor het wel accepteren van de onderscheiding is dat het voor mij een koninklijke rehabilitatie is van het mij door een vorig college aangedaan leed. Ik ben op een schandalige manier behandeld door de wethouder onderwijs in 1998/1999 en uiteindelijk ontslagen als directeur van mijn basisschool. Ik heb dat achter mij gelaten en ben er op een prima manier uitgekomen. Dit lintje zet daar voor mij nu definitief een streep onder. Het blijft een compromis en ik zal het lintje dan ook nooit dragen.

Op school was vanmiddag de laatste bijeenkomt met mentoren voor het kiezen van een methode voor in de mentorlessen. Uiteindelijk zijn er twee methodes overgebleven, 'Traject' en 'Multiple choise'. De mentoren hebben deze twee methodes bekeken en vergeleken en kiezen unaniem voor 'Traject'.

De gemeenteraadsvergadering begon al om 18.00 uur. Er werd afscheid genomen van zestien leden en lang niet al die zestien hebben er (zoals ik) zelf voor gekozen om te stoppen. Voor de overgrote meerderheid geldt dat de partij/ledenvergadering of de kiezers hebben bepaald dat ze niet meer in de gemeenteraad terugkomen. Als dat zo is, dan is zo'n afscheidsraad lang niet zo leuk als voor mij. Wellicht verklaart dat ook waarom er van de zestien maar twee wilden spreken: Gerry van de Wal en ik. Dat zijn ook de twee die een onderscheiding kregen. Ik had het hele weekend aan mijn speech gewerkt en het pakte goed uit dat ik een wat langer verhaal had. De rest van de vergadering was uitgesproken saai en mede daardoor werden de grapjes en woordspelingen die ik er in had verwerkt gewaardeerd. Omdat het mijn afscheidsspeech was, neem ik hem hier 'integraal' op:

Voorzitter,

Mijn leerlingen verbied ik om bij een spreekbeurt het hele verhaal uit te schrijven. Doen ze dat toch, dan hebben ze al voordat ze beginnen een onvoldoende. Ik had mezelf beloofd dit laatste verhaal uit het hoofd en uit het hart te doen, maar wat ik ga zeggen hangt van fijne nuances en van mijn zenuwen aan elkaar, dus ik doe het toch van papier. Het is dus bij voorbaat een onvoldoende.

Het past mij om te beginnen met het uitspreken van mijn dankbaarheid.

Dankbaarheid in de eerste plaats voor het feit dat ik dit raadswerk twaalf jaar heb mogen doen. Dank aan mijn vrouw en kinderen voor hun steun en begrip. Dank aan mijn fractiegenoten door die jaren heen. Voor coaching in het begin, voor stimulans en remming op de juiste momenten. Dank aan mede-raadsleden voor de sfeer waarin we in Veenendaal met elkaar werken. Soms scherp, maar altijd met oog voor persoonlijke verhoudingen. Ik ga een paar collega-raadsleden noemen:

• Nico van Wakeren, met wie ik politiek vaak sterk van mening verschilde, maar met wie ik het steeds goed kon vinden.
• Herman van Braak. Met wie ik in de eerste jaren veel samen in commissies zat en met wie het 'klikte'.
• Jaap Pilon. Die - als wethouder - mij leerde dat je ook als je het ergens mee eens bent, dat moet laten blijken, toen hij zei: 'Jochie, ik weet dat je het met me eens bent, laat mij dan niet alleen de kastanjes uit het vuur halen'. En Jaap is één van de collega's van wie ik weet dat hij me gaat missen, al was het maar omdat hij nu geen dropjes meer bij me kan bietsen. Daarom hierbij een cadeautje voor Jaap.
• Anneke Koning, CDA'er die ook in het onderwijs zat en met wie ik kibbelend van mening kon verschillen. Ze heeft me ooit, toen ze vond dat ik teveel de schoolmeester uithing, toegebeten: 'Goed gedaan hoor, je krijgt straks een stempeltje'. En bij haar afscheid kreeg ik een fraai ingepakt stempeltje van haar.
• Jessica van Wijngaarden, met wie ik in een bakje van een hoogwerker van de brandweer hoog boven gemeentehuis en raadhuisplein heb gezweefd. Zij is daarmee het enige vrouwelijke raadslid dat ik ooit geknepen heb (vanwege de hoogtevrees, hecht ik om erbij te zeggen)
• Rogier Postma, die ik in de laatste raadsvergadering lelijk heb bejegend. Ik grijp deze kans om in openbaarheid te belijden dat dat was vanwege de woordspeling (een aardige woordspeling, dat wel) en niet gericht op zijn persoon

Vier burgemeesters heb ik in die 12 jaar op zien treden. En ik mag vaststellen dat deze raad er in slaagt om geheel van elkaar verschillende voorzitters te recruteren. Een manager-Frits, druk met het opstoten van Veenendaal en zichzelf in de vaart der volkeren. Burgervader- Salamander-Jaap met een geheel eigen, maar voortreffelijk, taalgebruik. PvdA-Peter, die heeft laten zien dat ook in Veenendaal een PvdA-burgemeester tot de mogelijkheden behoort (ik neem het de PvdA-lobbyiste nog steeds kwalijk dat ze in de eerste ronde geen uitstekende PvdA- kandidaat naar voren heeft geschoven). En dan tenslotte deze hier naast mij zittende burgemeester die zoveel lovende woorden over mij heeft gesproken, dat ik er bijkans van bloos.

A. Roland Holst, de prins der dichters, zei ooit over een gehuldigde jubilaris:
Leeg en gehuldigd
Kwam hij thuis
Vermenigvuldigd
Tot een muis

We weten met elkaar dat zo'n verhaal eenzijdig is en u heeft de nare kantjes van mijn karakter er zelf wel bijbedacht. Toch: het was een mooie toespraak en ik wil de burgemeester dan ook vragen om de tekst ervan op de afdeling onderwijs aan mijn personeelsdossier toe te voegen. Dat is goed voor het gemiddelde beeld, zullen we maar zeggen.

Dan heb ik gesproken over de collega-raadsleden en de burgemeesters. Rest mij nog iets te zeggen over de ambtenaren:
Een nadeel van het dualisme is in mijn ogen dat - door de komst van de griffie - raadsleden minder direct contact met ambtenaren hebben. Ik bewaar goede herinneringen aan het direct contact met ambtenaren in de eerste jaren van mijn raadslidmaatschap. Ik noem bijv. Theo Snijder op economische zaken en Wim Bakker op Milieu. En natuurlijk aan Wil van Wel, die zelfs zijn eigen zoon ter beschikking stelde aan Veenendaal voor een reclamecampagne voor het inzamelen van gebruikte luiers. En aan dezelfde Wil van Wel die tijdens een commissievergadering Milieu, waar de commissieleden niet uitblonken in de helderheid van hun betoog, de historische woorden sprak: 'Ik verzoek de commissieleden rekening te houden met het bevattingsvermogen van de notulist'.

Ik heb al aangegeven met plezier terug te kijken op de afgelopen twaalf jaar in deze raad. Tegelijkertijd merk ik dat dat plezier wel langzaam minder is geworden. Waar ik zo'n tien jaar geleden 's avonds om half zeven dacht: 'Zo dadelijk mag ik weer', merk ik dat ik de afgelopen periode om half zeven dacht: 'Zo dadelijk moet ik weer'. En daarom is dit voor mij een mooi moment om te stoppen.

Ik ben na vier jaar nog steeds niet overtuigd van de weldaden van het dualisme. Dat wat we tot nu toe veranderd hebben, had ook gekund in een monistisch bestel. Het doen voorzitten van commissies door een raadslid vind ik een verbetering, maar kaderstelling en volksvertegenwoordiging heb ik niet zien verbeteren. In de eerste acht jaar had ik het gevoel dat ik als raadslid de gemeente bestuurde samen met burgemeester en wethouders. Dat gevoel is weg in het dualisme. We controleren B&W en ik vind dat geen vooruitgang.
U hoort het. Dit is het gemopper van een ouwe zak, die vind dat vroeger alles beter was. En daarom is dit voor mij een mooi moment om te stoppen.

Ik mag vaststellen dat Veenendaal in die 12 jaar erop vooruitgegaan is. In centrumfunctie, als stad om in uit te gaan. Ik herinner mij waarderingen van buitenaf als groenste stad, fietsstad (met als gevolg een verschrikkelijke fietsende circusartiest op het gemeentelijk papier), schoonste stad, stad met een uitstekend sociaal beleid. En daar mogen we met elkaar best trots op zijn.

Het politieke spel heb ik in die jaren met enthousiasme en plezier gespeeld. Jazeker, politiek gaat ergens over en de belangen zijn groot, maar tegelijkertijd is er een niet onbelangrijk spelelement. Ik herinner mij dat ik bij een begrotingsbehandeling een prijs: De Gouden Jojo in het leven heb geroepen voor de wethouder met het duidelijkste jojo-beleid. Wethouder Marijnissen was niet blij met de die prijs en heeft hem enkele maanden later doorgegeven aan een jojo-end D66-raadslid. Toen ze hem na weer een half jaar weer terugkreeg, vond ze dit zo onterecht dat ze de jojo in de prullenbak heeft gemikt. Van dit soort zaken kon en kan ik genieten. En ondanks dit genieten is dit voor mij een mooi moment om te stoppen.

En zeker is het een mooi moment om te stoppen vanwege de verkiezingsuitslag. Het zal u niet ontgaan zijn dat mijn partij er licht op is vooruitgegaan. En ik ben ervan overtuigd dat ik niet stop op het hoogtepunt. Over vier jaar gaan we voor acht zetels!

Niet alleen groei voor de PvdA, maar ook een niet confessionele meerderheid. Hier wil ik even bij stilstaan:

Er is na de verkiezingen van vorige week géén niet-confessionele meerderheid in de Veense raad. De VVD is namelijk ook een confessionele partij. Zij hangen de religie aan van de vrije markt. Uit de vrije markt vloeien alle weldaden voort. Wat goed is voor de markt is goed voor ons allen. Dankzij het weldadig ingrijpen van een onzichtbare hand (The invisable hand, zo verwoord door de profeet Adam Smith die uit Schotland kwam nedergedaald) wordt het heelal evenwichtig geordend. Het gouden kalf staat op een voetstuk. De reien dansen. Het wemelt van de kooplieden in de tempel en de toornige, langharige man die de tafels van de wisselaars wil omwerpen, wordt in een dwangbuis weggevoerd. (Dit gaat natuurlijk nergens over, maar ik vind het heerlijk om te zeggen)

Ik heb in de afgelopen jaren twee keer mogen roepen dat het de schuld is van het grootkapitaal. Maar het grootkapitaal heet tegenwoordig marktwerking. Natuurlijk hadden we ons harder moeten verzetten tegen het uitventen van de nutsbedrijven, onze nutsbedrijven. We zijn een heilloze weg ingeslagen en de burger gaat de tol betalen. Multinationals onttrekken zich aan nationale wetten en maken de dienst uit. Jazeker voorzitter, als ik vandaag moest kiezen werd ik anti-globalist.

Terug naar die niet confessionele meerderheid. Die hadden we na een vorige verkiezing ook en ik vind achteraf dat we daar toen veel te hard op hebben ingezet. Zo'n twee jaar lang ging het steeds weer over die verhouding. En ik geef daarom - als een soort testament - aan de nieuwe raad mee hier zorgvuldig mee om te springen. Met een zetelverhouding van 17-16 of 16-17 is de bevolking van Veenendaal en de samenstelling van Veenendaal niet plotseling en wezenlijk veranderd. Natuurlijk gaat het in de politiek om stemverhoudingen en dus om macht. Natuurlijk gaan we het hebben over evenementen op zondag, ik hoef maar te verwijzen naar mijn eigen woorden in de laatste raadsvergadering, maar ik zou het betreuren als deze wankele stemverhouding in de komende periode de boventoon gaat voeren.

Ik sprak al over de voor ons mooie verkiezingsuitslag. Die uitslag maakt het mogelijk dat mijn zoon schaduwraadslid wordt. En het ziet er naar uit dat hij de commissie Middelen gaat doen. Dat betekent dat er in het commissieverslag bij de aanwezigen M. Beek blijft staan. Pappie is trots.

Tenslotte. Ik wil de raad eraan helpen herinneren dat de straatnaamgeving voor Centrum-Oost nog niet bekrachtigd is door de raad. Ik roep u op om dit snel te doen, en doet u het mij niet aan om terug te komen op de beslissing om het cultuurplein Kees Stip-plein te noemen.
Aan het eind van de vergadering kregen Gerry en ik ons lintje (ze gaven ons de verkeerde. De 'medaille' is hetzelfde, maar het oranje lintje is voor dames meer een strikje, en die kreeg ik dus opgespeld, na een minuut of tien hebben we daarom maar geruild). Raad en andere aanwezigen kwamen ons feliciteren. Het was leuk dat behalve Lidy, Martijn, Suzanne en Gijs ook mijn moeder en schoonvader aanwezig waren. Ze hoefden niet op de publieke tribune te zitten, maar kregen een soort ereplaatsje diect achter de raadsleden 'ter rechter zijde'. Ook Ria en Erich waren speciaal naar deze bijeenkomst gekomen en van elk kreeg ik een boek met een leuke tekst erin geschreven:
- Smakelijke verhalen. 25 geliefde gerechten van bekende Nederlanders
- Met vertrouwen in de toekomst
Van Martijn had ik overdag al gehad:
- Verjanpeteren, dramademocratie en andere schrikmomenten
Van mijn schoonvader kreeg ik geld om zelf nog een boek te kopen.

Na de vergadering was er champagne en daarna was er voor (schaduw)raadsleden en aanhang een buffet in de bedrijfskantine. Ook hier heb ik, meer uit de losse pols, nog gesproken, waarin ik vooral mijn relatie (maar ook waardering) voor Roelof Bisschop heb belicht.

Van Lidy en de kinderen
kreeg ik een 'boekenklok':

15 maart 2006

Vandaag ben ik wat later opgestaan. Om even over half tien was ik op school, waar ik enkele schalen koekjes op de tafel in de personeelskamer heb gezet. Piet had al een stukje over mijn lintje in de dagkrant gezet en in de pauze sprak hij mij ook nog toe en overhandigde me een bos bloemen.

Al met al werd het een wat rommelige dag, die vooral in het teken van de verwerking van de dag ervoor stond. Ik moest nog terug naar het gemeentehuis om een handtekening te zetten voor het controleren van de 'geloofsbrieven'. Dat waren ze gisteren vergeten te vragen en zonder die handtekening van mij en de andere twee leden van de commissie kan de nieuwe raad niet eens geïnstalleerd worden.

's Avonds ledenvergadering PvdA (waar Arie de Graaf nog per ongeluk binnen liep, hij had een vergadering van het Rode Kruis o.i.d. elders in het gebouw), waar ik aan het eind ook nog een grote bos bloemen van de partij kreeg. De kamer staat nu echt barstensvol bloemen!

Zes bossen en een lintje

16 maart 2006

Vandaag hadden we de vertegenwoordiger van de methode 'Traject' op school. Ik was al enthousiast en hij heeft me nog enthousiaster gemaakt. De boeken voor klas 1 en 2 hebben 18 hoofdstukken. Als blijkt dat je op je school bepaalde hoofdstukken helemaal niet gebruikt, kunnen ze de methode voor je drukken zonder die hoofdstukken. Dat kost dan niet meer dan de gewone uitgave (ook niet minder trouwens). De keuzebegeleiding van VMBO 3 en 4 hadden we nog niet gezien. Hij had het bij zich en ook die zien er op het eerste gezicht prima uit. Piet gaat ze nog wel even kritisch bekijken, maar ik vermoed wel dat we hier mee uit de voeten kunnen. Dat betekent dat we in vrij korte tijd toch een mooie verandering van ons onderwijs hebben kunnen bewerkstelligen.

Vanavond werd de nieuwe gemeenteraad geïnstalleerd. Frits Beckerman had voor zes bossen rode rozen op de tafels van de PvdA-raadsleden gezorgd. Dat zag er prachtig uit. De rozen op zich, maar ook de breedte van de zesmansfractie.

Ook vanavond werd ik nog, o.a. door de burgemeester, gecomplimenteerd met mijn speech van dinsdag. Ik merk dat me dat goed doet en dat het mijn afscheid voor mij compleet en goed maakt. En nu voorlopig wat avonden lekker niks moeten en niks doen.

17 maart 2006

Ik was vanmorgen mooi op tijd op school, maar ik kon weer terug naar huis. Met m'n slaapdronken kop was ik m'n tas (en dus m'n agenda en brood) vergeten.

Verder ben ik de halve dag bezig geweest met een knokpartij tussen twee 3-havo leerlingen van ons en een groep leerlingen van het CSV. Gelukkig werken we goed samen met de schoolleiding van het CSV in dit soort zaken. Omdat er zo'n twintig man één leerling van ons stond op te wachten op het station, heb ik deze leerling met de auto naar het station in Rhenen gebracht. Ik vrees dat we hier volgende week ook nog wel even mee bezig zijn.

De plaatselijke politicus die in de periode voor de verkiezingen het meest consequent zijn partij-weblog heeft bijgehouden is ongetwijfeld Niek Dijkmans van Lokaal Veenendaal. Wat Niek minder goed kan is luisteren. Een citaat uit zijn weblog van de 14e:
Na afloop van de raad mochten we aanschuiven aan het buffet. (of moet ik bij een buffet spreken over langs schuiven) Het werd gelukkig gehouden in het bedrijfsrestaurant en niet zoals onze vertrekkende PvdA raadslid zo graag wilde bij de Vendelier. Potverteren is de PvdA blijkbaar nog niet verleerd.
Wat ik bij mijn toespraak tijdens het buffet gezegd heb, is dat het raadsuitje van mij eens in de vier jaar best wat meer cachet mag hebben, al hoeft het ook weer niet een diner in 'De Vendel' te worden. Kortom: Niek heeft slecht geluisterd. Een tijdje geleden beging hij al de blunder om op zijn weblog te schrijven over een besloten vergadering van de commissie onderwijs. Daar is hij door de gemeente voor op zijn vingers getikt en die tekst heeft hij ook weg moeten halen. Tenslotte: Niek zou een cursus spelling moeten gaan volgen. In het bovenstaande (korte) citaat staan al vier taalfouten en in de alinea daaronder maakt hij het nog veel bonter: zoek de fouten:
Hier kon onze burgervader zijn spel spelen. Men vind het blijkbaar leuk om na de vooraf aangemelde sprekers ook andere aanwezige een microfoon in de hand te stoppen met de opmerking dat hij maar even het woord moest nemen. Volgens Mats Beek is dat een normaal en moet dat kunnen bij raadsleden. Blijkbaar vind hij het normaal dat raadsleden het woord nemen maar niets zeggen. Dat was namelijk het geval bij de meeste van deze spontane sprekers. Blijkbaar moet je als raadslid bij elke gelegenheid een standaard speech in je zak hebben zitten. Mats beschreef het als volgt. Wordt je gevraagd kijk dan verbaasd en pak je tekst uit je binnenzak en neem spontaan het woord door je vooraf geschreven tekst voor te lezen.
Ook hier heeft hij niet goed naar me geluisterd, maar veel erger zijn de minstens tien taalfouten die in dit kleine stukje staan.

Martijn en ik staan vandaag op één bladzijde van 'de Rijnpost'. Hij met een foto waarop hij voor restaurant 'Kantina' de eerste prijs van het zetelspel krijgt overhandigd. Ik met een (hele slechte) foto van dinsdagavond.

Vandaag een mailtje van een bedrijf dat gespecialiseerd is in internetreclame. Zij bieden me geld om een advertentie op 'Schrijversinfo' te mogen zetten. Kijk, dat gaat de goede kant op!

Sjoerd van Vliet belde me vanavond. Er komt op dinsdag 4 april een wereldrecordpoging collecteren (voor de gehandicaptensport). Er heeft zich een basisschool aangemeld om mee te doen en Sjoerd vraagt of het Rembrandt College eventueel mee wil doen. Dat lijkt me een goed idee. Zeker omdat onze school ook Olympisch steunpunt is. Ik zal het aanstaande dinsdag inbrengen in de MT-vergadering. Zie ook: www.NFSG.nl.

18 maart 2006

Vanochtend was er een boekenmarkt bij een kringloopcentrum in een boerenschuur in the middle of nowhere, even voorbij Overberg. De boeken waren redelijk geprijsd in de schuur. In het kringloopcentrum zelf waren ze me te duur. In totaal kocht ik 49 boeken voor 27 euro. O.a.:
- Anthony Grey, Peking
- Umberto Eco, De naam van de roos
- Marcel Proust, Combray
- Insecten in plastic en wat andere boekenweekgeschenken
- 7 x Nel Benschop
- 2 x Toon Hermans
- 2 x Simon Carmiggelt
- 4 x Godfried Bomans
- Hugo Claus, Het verdriet van België
- Anthony van Kampen, Kapitein Jan van Leeuwen
- A.M. Wessels, Zeeland in de Patriottentijd
- Gerard Reve, Oud en eenzaam
- A.F.Th. van der Heijden, Advocaat van de hanen
- Jan Wolkers, De hond met de blauwe tong

Uit Overberg reden we door naar Suzanne en Gijs. Zij hebben zich in laten schrijven voor de loting voor een nieuwbouwhuis in Dragonder-Oost, het zuidelijk gedeelte. De loting is aanstaande woensdag. De huizen staan aan de MacBridestraat. MacBride is iemand die ooit de Nobelprijs voor de vrede heeft gekregen. In het eerste stuk Dragonder-Oost, dat grenst aan de Dragonderweg, heeft de straatnaamcommissie voortgeborduurd op het woord Dragonder. Daar kwamen dus allerlei soldatennamen in de straatnamen terecht: Gele Rijders, Huzaren e.d.. Voor het tweede stuk Dragonder-Oost werden er nog meer soldatennamen voorgesteld, maar een deel van de commissie vond het toen wel oorlogszuchtig genoeg en stelde (voor het evenwicht) voor om hier winnaars van de Nobelprijs voor de vrede te vernoemen. Dat is nu dus gebeurd. Er zal op de straatnaambordjes dan wel bijgezet moeten worden 'Winnaar Nobelprijs 19zoveel', want ik vrees dat de gemiddelde burger al die namen niet kent. Voor de volledigheid: Sean MacBride werd geboren in Ierland. Hij leefde van 1904 tot 1988. Hij was president van Amnesty International, secretaris-generaal van de Internationale Commissie van Juristen te Genève, en president van de Namabië Commissie van de Verenigde Naties. Hij kreeg de Nobelprijs voor de vrede in 1974.

Sean MacBride (1904-1988)	De toekomstige MacBrideweg	Hier moet het ongeveer zijn

Daarna gingen we bij de Praxis schuurpapier en mest voor het gras kopen. Gelijk gingen we nog even naar het Veense kringloopcentrum dat daar recht tegenover ligt. Nog meer boeken gekocht dus:
- Fons Jansen, Zullen we handhaven
- Rinus Ferdinandusse, Tappelings
- Marie-Sophie Nathusius, Het manuscript
- Jan de Zanger, De mensen kijken altijd zo
- Rutger Kopland, Alles op de fiets
- Twee boekenweekgeschenken

Tenslotte zijn we nog naar winkelcentrum 'De Ellekoot' en naar boekhandel Van Kooten geweest. Het is immers boekenweek en het boekenweekgeschenk wil ik - traditioneel - toch wel hebben. Ik kocht:
- Bram Vermeulen, Rust!
- Pluche. De mooiste liedteksten
- Paul Witteman, Erfstukken (het boekenweekessay)
en kreeg:
- Arthur Japin, De grote wereld (het boekenweekgeschenk)

Boekenweekgeschenk voorzijde	Boekenweekgeschenk achterzijde	Boekenweek boekenlegger 2006

Albert van Kooten had blijkbaar in de krant gezien dat ik uit de gemeenteraad ben en wenste me veel tijd om te lezen toe. Ik heb hem gezegd dat ik nu in ieder geval tijd krijg om naar zijn schrijversavonden te komen. In de afgelopen jaren was er steeds op die avonden wel een vergadering op het gemeentehuis. Aanstaande dinsdagavond is de eerste avond al, met J. Bernlef. Achterin de zaak speelde een kwartet zigeunerachtige muziek. Waarschijnlijk leerlingen van de muziekschool. Twee ervan herkende ik ook als Rembrandt Collegeleerlingen. Eén ervan - Jochem - had ik een uur daarvoor ook nog gezien, want hij bezorgt op zaterdag bij ons de post.

Sjoerd van Vliet kwam vanavond folders afgeven over dat wereldrecord collecteren. Hij vroeg of ik verhuisplannen had. Ik reageerde heel verbaasd op die vraag. Toen bleek dat hij me gisteren gezien heeft in Dragonder-Oost. Hij reed over de weg erlangs, net toen wij daar liepen. Conclusie: Veenendaal is een dorp (maar dat wisten we al).

2 bestellingen: 1 knipsel Olga Rodenko en John Wyndham, Chocky.

19 maart 2006

Ria heeft gelezen dat ik het gisteren over zigeunermuziek had. Dat blijkt het niet te zijn. Ze mailt: De muziek waar je het over had is KLEZMER . Een stroming met joodse en jiddische liedjes en muziek. Eline vertelde me toevallig afgelopen week dat Jochem en Sharon met nog twee anderen samen een klezmergroep vormden. Weer wat geleerd.

Op allerlei plaatsen in de kamer liggen stapeltjes boeken en kranten. Die heb ik vandaag op m'n dooie gemak opgeruimd. Dat dooie gemak is ook waar ik voor mezelf naar op zoek ben. Nu ik uit de raad ben, hoeven allerlei dingen niet meer zo nodig. Als je gemeenteraadslid bent, moet je altijd nog wel iets lezen, iemand bellen, iets uitzoeken of voorbereiden. Het voelt nog niet of die last van m'n schouders is gevallen.

Voor de deur staat een mandje met voorjaarsbloemen. Vanmiddag ging ik een bestelling naar de brievenbus brengen en toen ik daarna weer naar binnen ging, rook ik de hyacinten. Heerlijk:

1 bestelling: vier boeken over literatuurkritiek.

20 maart 2006

Griep, zowel Lidy als ik. Vandaag gelegen, geslapen, niets gedaan.

Bestellingen: Joep Spikkel, knipsel Hotz, Het gevecht op de ladder.

21 maart 2006

Zaterdag kocht ik het boekje 'Hars van de levensboom. Aforismen' van J. v. Teunissen. Tachtig bladzijden aforismen, wel duidelijk van christelijke huize, maar ook met wat algemene 'pareltjes':

Een verschrikkelijk bericht op school vandaag. Een leerlinge van 5 Havo heeft in het weekend op een manege een ongeluk gehad waarbij haar oog beschadigd raakte. Vandaag heeft men in het ziekenhuis het oog moeten verwijderen. Daar moet je toch niet aan denken.

Met Bertus had ik de afspraak gemaakt om vanmiddag met fitness te beginnen. Maar omdat ik gisteren ziek was, leek dat toch niet zo'n goed idee. Intussen had ik Piet en ook Guido enthousiast voor een fitnessuurtje. Met als gevolg dat deze twee collega's hard aan het fietsen waren vanmiddag en ik toe stond te kijken. Volgende week dinsdagmiddag zijn zij beiden afwezig. Dan zijn we daarna alledrie één keer geweest ;)

Een alleraardigst kaartje vandaag met de post van Arie de Graaf: H.G. met je koninklijke onderscheiding. Jannie en Arie de Graaf. Dit soort dingen zijn het leukst uit de hoek waar je ze het minst verwacht. Dank je Arie!

Vanavond was er weer een schrijversavond bij boekhandel Van Kooten. Bernlef deze keer, maar die bleek ziek te zijn. Vanochtend was er dus lichte paniek bij de boekhandel, maar ze hebben vandaag nog een vervanger kunnen vinden: Nicolaas Matsier. Je kon je geld terugkrijgen, maar verreweg de meeste mensen bleven. Dat ik heb ik ook gedaan, want ik was er nu toch. Ik zat naast Jeannette Sonneveldt. Zij interviewt morgenavond Jan Siebelink in de bibliotheek in Rhenen. Verder zag ik er Christel Engelman en Marion van Aken. Ik heb het al eerder gezegd, Veenendaal blijft een dorp. Voor me zat een mevrouw, waarvan ik dacht: 'Is het nou mevrouw van den Bosch (mijn lerares Engels van het Lyceum), of is ze het niet?' In de pauze heb ik het haar gevraagd en ze was het. Ze herkende mij na enig nadenken ook nog (al zei ze erbij dat dat kwam doordat ze nog wel eens in de krant over me had gelezen) en vertelde dat ze nog wist dat ik in de brugklas een onvoldoende voor een SO haalde en dat Anton de Ruiter toen zei: 'Daar kan hij niets aan doen mevrouw, hij heeft een talendeuk, maar een wiskundeknobbel.' Vijfendertig jaar geleden en ze weet zoiets nog! We waren wel de eerste klas waar ze - als invalster - les aan heeft gegeven. Dat zal schelen, maar dan nog. Later blijkt dat van die knobbel helaas ook niet waar geweest te zijn.

Nicolaas Matsier vertelde over zijn nieuwste boek 'Het achtenveertigste uur'. De titel slaat op de 48-uurs procedure voor asielzoekers op Schiphol, waarin beoordeeld wordt of een asielzoeker een kans maakt om in een 'gewone' asielprocedure erkend te worden als 'echte' asielzoeker. Deze procedure wordt beschreven door de ogen (en het denken) van verschillende ambtenaren, advocaten en tolken. De asielzoeker zelf blijft op de achtergrond. Het wordt in het boek niet duidelijk of het asielverhaal nu waar is of niet. Wat des te duidelijker wordt is de afgestomptheid van de ambtenaren, de onervarenheid van de jonge advocaten en de feitelijke onuitvoerbaarheid van de hele procedure. Matsier zegt geen aanklacht te hebben willen schrijven, maar zich vooral - gefascineerd - te hebben verdiept in het geheel. Die fascinatie weet hij al pratend over te brengen en die spreekt ook uit de stukken die hij uit het boek voorlas. Al met al een onverwachte, maar heel leuke avond.

Ik heb een tijdje naar de onderlip van Matsier zitten kijken. Daar is iets mee. Als hij praat staat die onderlip op een aparte manier strak. Een beetje in een boogje naar boven. Heel apart

Het boek zelf	Nicolaas Matsier signeert	Matsier babbelt met Albert van Kooten (en neemt een slok koffie)

Bestellingen: 2 kerstboeken, een boekenweekgeschenk, LP Ivo de Wijs.

22 maart 2006

Andere jaren had ik daar niet zo het zicht op, maar nu merk ik dat onze oudste leerlingen (6 VWO) af en toe met de auto naar school komen. Een behoorlijke groep van die leerlingen is bezig met rijlessen. Vandaag kwam ik Mieke in de gang tegen, die mij meldde dat ze nu geslaagd was voor haar rijexamen. Gefeliciteerd Mieke! Daarbij is het natuurlijk ook ontzettend leuk dat leerlingen die ik al vier jaar geen les meer geef me dit soort zaken nog even melden.

1 bestelling: een bulkboek.

23 maart 2006

Plaatsman keukens belde vandaag. Op 7 april wordt de keuken geleverd en op 10 april gemonteerd. Dat loopt dus mooi volgens de planning.

Vanmiddag hebben we de belastingpapieren naar Cees gebracht. Veel te laat, want het lag al weken klaar. Bij Cees vandaan zijn we naar de beddenzaak aan de Prins Bernharlaan gereden. Zij stoppen ermee en houden al een tijdje opheffingsuitverkoop. We kochten nu twee nieuwe bedbodems met electronisch verstelbaar hoofd- en voeteneinde.

De tweede ronde van de college-onderhandelingen vanavond. Christen Unie leidt het geheel uitermate onhandig. Bureaucratisch en formeel ambtelijk. Er is een agenda opgemaakt (waar niemand in gekend is) die er toe zal leiden dat het allemaal nog avonden lang gaat duren. Jaap Pilon vroeg direct bij de opening van de vergadering het woord en diende een ordevoorstel in: nu meteen noemen wat het gewenste college is en niet over al die agendapunten gaan praten (waar we het toch wel over eens zijn), maar direct over de duidelijke geschilpunten (evenementen, ook op zondag, bordeelbeleid). Daar was een meerderheid voor. Roelof Bisschop mopperde nog even dat we dan de agenda en werkwijze op de kop gooien, waar we eerder mee hebben ingestemd. Dat is niet zo. De agenda wordt ingekrompen. En terecht. We kennen elkaars verkiezingsprogramma's en hebben de eerder ingediende meningen kunnen bestuderen. Dat rituele rondedansje kunnen we dus best overslaan.
Dat schoot dan ineens op, want al snel werd duidelijk dat evenementen op zondag en de verplaatsing van het bordeel de splijtzam vormden. SGP en CU verschilden hierover van mening met de rest van de raad en gaven aan hier in een college een minderheidsstandpunt in te zullen nemen. Omdat dat nu net de zaken zijn die wij (en met ons de meerderheid van de raad) snel willen regelen, is daarmee eigenlijk het college gemaakt. Het CDA beweegt daarin heel duidelijk. In de afgelopen jaren schurkten ze tegen de Christen Unie aan (bang om stemmen te verliezen?). Nu positioneren ze zich als een partij die zich baseert op het geloof, maar die wel midden in de wereld van vandaag staat. Frits Beckerman formuleerde het goed: "Als we in verkiezingstijd twee uur zendtijd op de provinciale radio vullen, dan gaat het een uur over bordelen en een uur over zondagsrust. Dat moet veranderen, dat is niet het imago dat Veenendaal moet hebben.
Daarmee was het duidelijk dat we afstevenen op een college van PvdA/VVD/CDA/Lokaal Veenendaal. Jaap Pilon zei: '1 liberale partij, 1 sociaal-democratische partij, 1 christelijke partij en 1 algemene partij'. Dat is daarmee een breed gedragen college. Wat mij betreft komt daar ook goed in tot uitdrukking dat er in de raad geen confessionele meerderheid mee is. Twee van de vier wethouders uit een christelijke partij zou, met het gegeven dat de burgemeester van CDA-huize is, nog steeds een confessionele meerderheid in het college betekenen.

We hebben het succes van de avond gevierd in Zeldzaam. Ook het CDA en de VVD zaten daar na te borrelen. Al met al werd het toch nog laat (tegen twee uur thuis), maar je moet van je successen even genieten, zeker in de politiek, want het kan zo weer anders zijn.

24 maart 2006

Vanmiddag had ik een gesprek met iemand van uitgeverij Thiemen. Zij willen graag contact met schoolleiders om te weten wat er op scholen leeft en om zich zo voor te bereiden op de komende jaren. Wat mij betreft betekent dat: handleidingen gratis beschikbaar op internet, ondersteuning van docenten op beschermde websites en boeken veel meer in katernvorm, zodat een school kan kiezen wat ze wel of niet aan wil bieden. Het was een prettig gesprek, waarbij ze er ook in slaagde om mij aan het denken te zetten. Bijvoorbeeld met de vraag: Jullie zijn nu bezig met ADSL, betekent dat dat de schoolleiding er op toeziet dat dit in nieuwe aan te schaffen methodes ook aan de orde komt?

Vanochtend hebben ze die gisteren gekochte bedbodems al gebracht en geïnstalleerd. De bak van het bed moest er nog iets voor verbouwd worden, dus ik ben blij dat ze dat vanuit de winkel kwamen doen. De bedbodem van Martijn was kapot, er schoot steeds een latje los, dat hebben ze in één moeite door ook gerepareerd.

Gisteren een mailtje met als titel: 'Lof!': Te beseffen dat iemand 36 jaar na je dood nog tot in detail bezig is met alles wat je teweegbracht. Onder de indruk, Marnix Kappers
Ik vermoed dat het over de internetblz. Godfried Bomans gaat, die overleed in 1971. En vervolgens vraag ik me dan af of dit cabaratier/acteur Marnix Kappers is. Hij speelde in diverse series op televisie en samen met Sylvia Millecamp in een programma voor gehandicapten. Ik luister nog altijd graag naar de lp van Kabaret Ivo de Wijs, waar hij in meespeelde. Ik meen dat dat de laatste show was. Vooral het nummer over steeds weet gestolen fietsen vind ik erg leuk. Ik heb ook nog een solo-lp van hem liggen met luisterliedjes, maar eerlijk gezegd luister ik daar nooit meer naar.

1 bestelling: Knipsels Toonder

25 maart 2006

Twee boekenmarkten vanochtend. Eerst zijn we naar Woudenberg geweest. Twee dozen, 70 boeken voor in totaal 34 euro. Daar koop je nieuw net één boek voor:
- 3 kookboeken
- 9 studieboeken
- 4 verhalenbundels
- 4 boekenweek
- 3 kinderboeken
- 17 poëzie
- 2 tekeningen
- 3 buitenlandse literatuur
- 25 Nederlandse literatuur
Daarna door naar Overberg, ook een boekenmarkt van een harmonie trouwens. Twee plastic tasjes, 32 boeken voor € 14,50
- 3 jaarboeken (Aanzien van/World Press Photo)
- 1 buitenlandse literatuur (Lagerloff)
- 2 verzamelbundels (o.a. Andermans veren)
- 1 kinderboek (Miep Diekmann)
- 4 boekenweek (o.a. Taal en teken)
- 2 studie
- 19 Nederlandse literatuur (o.a. Bob den Uyl, Mien Labberton, Lex Althoff, F. Bordewijk, Max Dendermonde, Gerard Reve, Kristien Hemmerechts)

Een mail van Bouke Jan. Hij heeft veel knipsels over en van C. Buddingh' en wil die wel kwijt. Ik neem ze graag van hem over. Hij komt woensdag en brengt ook nog twee doosjes knipsels allerlei mee.

Op 18 november schreef ik dat de fabrikant van de negerzoenen de gevoeligheid van de naam negerzoen ging onderzoeken. Ze zijn eruit: die dingen heten vanaf nu geen negerzoenen meer, maar 'Buys Zoenen'. We zijn gek geworden met z'n allen. Dit is geen gevoeligheid, dit is overgevoeligheid. Uit protest eet ik voortaan geen 'zoenen' meer.

1 bestelling: Ida Gerhardt

26 maart 2006

Eindelijk een beetje een lentedag. Een lekker zonnetje en een bijna warm aanvoelende wind. Vanmiddag hebben we een rondje gewandeld en tegelijk wat bestellingen gepost. De brievenbus op de Linge is verdwenen! De post heeft nieuwe (oranje) brievenbussen geplaatst, maar tegelijkertijd hebben ze dus blijkbaar het aantal brievenbussen ook verminderd. Al met al is het gewoon weer een ordinaire bezuinigingsoperatie!

Een ander gevolg van de lente-achtige dag is dat we vandaag voor het eerst onze vissen weer gezien hebben. Ze komen uit hun schuilplaatsen achter de plantenzakken en zwemmen weer hun rondjes. Ik was een beetje bang dat ze achter die zakken de winter niet hadden overleefd, maar dat was dus achteraf nergens voor nodig. Wat mij betreft is, met het tevoorschijn komen van de goudvissen, de lente nu echt begonnen.

1 bestelling: Koos Meinderts, Leen.

27 maart 2006

Vandaag heb ik voor de tweede keer contact gehad met de Veenendaalse krant over een eventueel door mij te schrijven column. Het lijkt me erg leuk om te doen. Nu ik uit de raad ben, zou ik tijd over moeten houden. Ik wil dan vervolgens niet afwachten tot anderen naar mij toe komen om die tijd in te vullen, maar zelf serieus nadenken wat me nu leuk lijkt om te gaan doen. Daarbij heb ik dan twee dingen bedacht. Eén: lid worden van de nieuwe straatnaamcommissie, met externe leden (ik ben ervaringsdeskundige) die gaat adviseren aan het college. Twee: een column schrijven voor een plaatselijke krant. Ik heb beide wensen 'in de week gezet' en nu maar afwachten.

Een tweede vergadering van de commissie activiteitenweken op school. Na de eerste vergadering dacht ik: 'Dit wordt niks'. Veel te veel en uiteenlopende wensen. Vandaag ben ik een stuk positiever. We gaan toch één richting uit en lijken nu de meest belangrijke knelpunten te kunnen oplossen. De huidige activiteitenweken zijn ongunstig (qua periode) voor de schoolreizen. Biologie kan ook slecht met de gekozen periodes uit de voeten. De reizen leggen een hoge druk op de activiteitenweken, waardoor CKV in de knel komt. Wordt vervolgd.

Albert Doelwijt is formateur geworden. Een prima keuze. Hij ligt goed bij andere partijen, is een tacticus en heeft veel politieke ervaring. Hij is voorzitter van de afdeling geweest en heeft vier jaar in de Provinciale Staten gezeten.

De vissen blijven zichtbaar hun rondjes zwemmen. we hebben ze ook weer voor het eerst gevoerd. Ze hebben de hele winter niets te eten gehad, maar zijn toch niet merkbaar dunner geworden.

5 bestellingen vandaag: 'Het is wat als je Jansen heet', Renate Rubinstein 'Nee heb je', Olaf J. de Landell 'Het bloeien van de porceleinboom', Dick Hillenius en Multatuli (Barbertje moet hangen) en van Geerten Gossaert een knipsel en de bundel 'Experimenten'.

28 maart 2006

Henk van Soest (CU) haalt vandaag zijn gram middels een ingezonden brief in de Gelderlander. Hij toont zich daarmee een slecht verliezer. Of hij is werkelijk naïef en heeft niet door hoe de politieke hazen lopen. Ik vrees dat het het laatste is.

Vanmiddag op school voor het eerst in de fitnessruimte aan het 'werk' geweest. Bertus heeft een schema voor me opgesteld met lopen, oefeningen op allerlei martelapparatuur en fietsen. Het viel me reuze mee, maar het was maar een rustig begin natuurlijk. Wel netjes geregeld, compleet met hartslagmeter.

Vanavond een leefstijlavond voor ouders. Goed geregeld door Jeannette. Er kwamen zo'n zestig ouders op af die er in de lokalen hoorbaar plezier in hadden. Vooraf werd er in de aula een opname van een leefstijlles van een tweede klas vertoond. De mentor van die klas was Geert Coret. Geert is al twee dagen afwezig, omdat hij in het weekend tijdens een hockeywedstrijd keihard een bal tegen zijn klokkenspel heeft gekregen. Daar moet je toch niet aan denken. Op de vertoonde film vanavond doet hij een oefening met zijn klas met een ...... blauwe bal. Dat verzin je niet, hilariteit alom onder de collega's.

Vandaag was de sollicitatieronde voor conrector. Thea is daar - volgens verwachting - goed doorheen gerold. Nu zal de ronde volgen voor unitleider basisvorming. Ik heb daar over na moeten denken. Het is leuk werk, maar tegelijkertijd mis ik het lesgeven wel (ik geef nog drie lesjes). Maar het leven bestaat uit keuzes maken.

2 bestellingen: 4 bodemkaarten en 4 delen Spectrum van de Nederlandse literatuur.

29 maart 2006

Vanmiddag heb ik de planning voor de schoolreis voor de tweede klassen naar de Hoge Veluwe afgemaakt. We gaan met een klein - maar daardoor waarschijnlijk wel geïnteresseerd - groepje. Kunst kijken, fietsen, picknicken, vissen bij het jachtslot Sint Hubertus bekijken. Ik verheug me er erg op.

Vanavond een half uur wezen wandelen, opdracht van trainer Bertus. Een prachtige zonsondergang. Ik had mijn fototoestel mee moeten nemen. Verder vandaag ook geen alcohol gedronken. Alleen in het weekend, ook dat is de opdracht van Bertus. Maar ik weet niet of ik dat wil volhouden.

Vandaag een prachtig mapje met knipsels van en over C. Buddingh' gekocht. Ik kocht ze van een verzamelaar van o.a. knipsels over en van Hugo Brandt Corstius. Ik heb al eerder jaargangen Vrij Nederland van hem overgenomen. Voor de knipsels heb ik een redelijk bedrag betaald, maar ik kreeg er twee bananendozen vol andere literaire knipsels bij (De Tijd, Groene Amsterdammer, Vrij Nederland, ook boekenbijlages van Vrij Nederland). Daar verdien ik het wel weer aan terug. Ik heb vanavond al wat knipsels gelezen en online gezet. In één ervan deze prachtige opmerking over Carmiggelt:

Wie voluit Simon Carmiggelt neerschrijft of zegt, gedraagt zich vrijmoedig, tenzij hij een intimus van de auteur is of dat wil lijken. In het laatste geval gedraagt hij zich niet vrijmoedig, maar brutaal. Carmiggelt lijkt afstand te houden met die enkele "S". En al is het best mogelijk dát hij, die zo gevoelig blijkt in het kiezen van namen voor zijn personages, overgevoelig is voor zijn eigen voornaam, ik heb die distantie altijd zeer zinvol gevonden. Wie zich zo intens met het dagelijks leven bezighoudt, mag geen blijken van familiariteit geven. En wie wil observeren, hoede zich voor verbroedering. (A.L. Boom, De Tijd, 20-05-1977)

30 maart 2006

Nog wat doorgewerkt met de nieuwe knipsels. Een citaat:

Begrafenis van Nescio. Met ons drieën lopen we in de kleine stoet mee. Gerrit Borgers, Remco Campert en ik. "Heren," zeg ik snuivend in de zomerwind, "ik geloof dat ik de begrafenisborrel al ruik." "Nee, dat ben ik," zegt Remco. "In de tram zeggen ze ook altijd dat ik zo stink." (Hans van Straten, VN, 26-09-1987)

Een documentaire over Google op televisie. Het is bijna eng zo groot als dat bedrijf wordt en nog enger is de macht die ze krijgen. Ze slaan alle gebruikte zoektermen van gebruikers op. Er bestaan ook diverse bedrijven die de plaatsing op de ranglijst zeggen te kunnen beïnvloeden. Gebruikers denken een objectieve ranglijst te zien te krijgen, maar die ranglijst is in hoge mate gemanipuleerd.

De keukenmonteur belde. Hij komt volgende week donderdag, misschien woensdag. Dat is wel een beetje laat. In de eerste plaats omdat we morgen al gaan slopen. In de tweede plaats omdat hij, als het zo snel kan, wel erg veel geld vraagt voor twee dagen werk.

Mijn computer weigerde email te versturen. Ik kreeg de mededeling dat de afzender geweigerd werd. Wat is dat nou weer. Ik vreed dat ik een hacker o.i.d. op mijn computer had. Dat is vervelend want ik had Sjoerd beloofd om de namen van de leerlingen door te geven die mee willen doen met de recordpoging collecteren.

2 bestellingen: AO 2547: Robert Burns en een bestelling van 5 boeken: Robert van Gulik, Halssnoer en kalebas / De gedichten van de Schoolmeester / Gerrit Jan Zwier, Een terloopse handreiking / Willem Elsschot, Het dwaallicht / Willem Elsschot, Lijmen - Het been.

31 maart 2006

De email werkt weer gewoon. Ik snap daar helemaal niets van, maar ik accepteer het maar gewoon als iets dat ik niet begrijp.

Vandaag heb ik een uit de hand lopende situtatie in een brugklas proberen recht te breien. Ouders zijn op school uitgenodigd en ik ben zelf op huisbezoek geweest. Het loopt echt verkeerd als je het gevoel begint te krijgen dat je als school en ouders tegenover elkaar komt te staan. Je moet natuurlijk naast elkaar staan en samen het beste voor het kind proberen te bewerkstelligen. Dat gevoel is in ieder geval weer terug en daarna kunnen we samen verder.

De bestelde paperclips werden vandaag gebracht. Het zijn bedrukte paperclips. Een gele achtergrond en daar met rode letters 'Raban' op. In veel kleinere letters heb ik er www.schrijversinfo.nl op laten zetten. www.raban.tk is link, want ik weet niet hoelang dat adres blijft bestaan en het complete wanadoo-adres is veel te lang om er op te laten drukken. Nu is het een mooie combinatie van Raban en Schrijversinfo. Bovendien heb ik over en weer genoeg links op de bladzijden, dus mensen komen best van de ene op de andere site.

Vanavond hebben we de keuken gesloopt. Martijn en Lidy hadden in de afgelopen week al veel voorwerk gedaan. Deurtjes eraf, kastjes leeg en heel veel al losgeschroefd. Mede daardoor viel het erg mee en waren we in een paar uur klaar. Nu is er een grote leegte (tot donderdag).

3 bestellingen: Single Martine Bijl, meerdere knipsels Wolkers, 1 knipsel Toon kortooms.