• Home
• Bibliografieën
• Citaten
• Weblog
• Links
• Raban

• Profiel
• Werk
• Opmerkingen
• Anderen over
• Citaat
• Links
• Bronnen

Pieter van der Meer de Walcheren

Profiel

Achternaam: van der Meer de Walcheren
Roepnaam: Pieter
Voornaam: Petrus Matthias Balthazar Albertus
Geboren: 10-09-1880
Te: Utrecht
Overleden: 15-12-1970
Te: Breda
Pseudoniem(en): 'Levenswil' verscheen onder de naam Pieter van der Meer.

Werk

Proza

• Jong leven (2 delen) (1903)
• Job de bootwerker (nooit uitgegeven en vernietigd)
• Van licht en duisternis (1904)
• Levens van Leed, studies en schetsen (1905)
• Levenswil (1905)
• Het Geheime: vreemde verhalen (1906)
• De jacht naar geluk (2 delen) (1908)
• Uit Italië: reisindrukken (1911)
• Van het verborgene Leven (1919)
• Het Grote Avontuur (1951)
• Mijne Vrienden (1957)
• Vier parabels (1964)

Brieven

• 1 brief aan Pieter van der Meer de Walcheren in 'Gerard Walschap Brieven 1921-1950' (1998)

Dagboeken

• Mijn dagboek. Mijn dagboek, November 1907 - Juni 1911 (1913)
• Menschen en God I (1940)
• Menschen en God II (1946)
• Klein Dagboek (1950)
• Dagboek 4 (1963)
• Dagboek 5 (1963)
• Daboek 6 (1965)

Overige non-fictie

• Levens van Leed, studies en schetsen (1905)
• Léon Bloy, zijn persoon en zijn werk (1917)
• De heilige Benedictus (1922)
• Branding (1924)
• Catalogus van werken van Matthieu Wiegman (ca. 1926)
• Het Witte Paradijs (1929)
• Wereldgeschiedenis en Christelijke moraal (1940)
• Gods uur: beschouwing en getuigenis (1950)
• Het beste deel: het leven in een Benedictijner abdij (ca. 1950)
• Benedictijnen (1955)
• Dankwoord van Fr. Pieter van der Meer de Walcheren (1955)
• Kruisweg (met Christine A.M. van der Meer de Walcheren) (1956)
• Het Beste Deel (1956)
• Alles is liefde: Léon Bloy, Raïssa Maritain, Christine en Pieterke (1960)
• Maak alles nieuw (1969)

Vertalingen/bewerkingen

Vertaald

• Journal d'un converti (Franse vertaling van 'Mijn dagboek' door hemzelf) (1917)
• Das weisse Paradies (Duitse vertaling van 'Het witte paradijs') (1930)
• Heimweh nach Gott: Tagebuch von Pieter van der Meer de Walcheren (Duitse vertaling van 'Mijn dagboek' door H. v.d. Mark) (1937)
• Le paradis blanc (Franse vertaling van 'Het witte paradijs' door Jacques Maritain) (1939)
• Das weisze Paradies (Duitse vertaling) (1949)
• The white paradise (Amerikaanse vertaling van 'Het witte paradijs' door Jacques Maritain) (1952)
• 'Het witte paradijs' werd in het Spaans vertaald (uitgegeven in Buenos Aires).
• Cécile Duprat vertaalde zijn boeken in het Portugees. Ze werden 'in Brazilië, in heel Latijns Amerika, gretig gelezen', meldt hij op 20-01-1954 in zijn dagboek.
• Benito de Nursia (Spaanse vertalin) (1955)
• La gran aventura (Spaanse vertaling) (2e druk, 1960)
• Alles ist Liebe (Duitse vertaling) (1961)
• Todo es amor (Spaanse vertaling) (1961)
• El paraiso blanco (Spaanse vertaling) (1961)
• Nostalgia de dios (Spaanse vertaling) (1962)
• Via crucis (Spaanse vertaling) (1964)
• Dieu et les hommes I (Franse vertaling) (1964)
• La hora dios (Spaanse vertaling) (2e druk, 1964)
• Magnificat, tomo I en II (Spaanse vertaling) (1964)
• Encontros (Portugese vertaling) (1964)
• Dios e os homens (Portugese vertaling) (?)
• Cuatro parabolas (Spaanse vertaling) (1965)
• 'Mijn dagboek' wordt vertaald in het Tsjechisch. (meldt Van der Meer de Walcheren op 17-04-1966 in zijn dagboek).
• Diario de um convertido (Portugese vertaling) (?)
• La terre et le royaume: Journal 1936-1962 (Franse vertaling van 'Dagboek 1936-1962') (1968)
• Hombres y dios (Spaanse vertaling) (4e druk, 1968)
• La terra e il regno (Italiaanse vertaling van 'Dagboek 1936-1962') (1969)
• Diario di un convertido (Italiaanse vertaling) (6e druk, 1969)
• Uomini e dio (Italiaanse vertaling van 'Mensen en God' door Carlo M. Richelmy) (1969)
• Il paradiso bianco (Italiaanse vertaling van 'Het witte paradijs' door Carlo M. Richelmy) (1969)
• La vérité vous rendra libres (Franse vertaling van 'Maak alles nieuw' door Antoine Freund) (1971)
• Rencontres: Léon Bloy, Raïssa Maritain, Christine et Pieterke (Franse vertaling van 'Alles is liefde' door Dom Walter Willems) (1992)

Pieter van der Meer de Walcheren schreef een voorwoord/inleiding voor

• Albert Kuyle, Rond Jezus' kleed: verhalen, vertellingen en gedachten rond het aardse Leven van de Zoon Gods (1954)
• Gerard Bruning, Verontrust Geweten (1961)
• Charles Péguy, Het portaal van het mysterie van de tweede deugd (2014)

Bloemlezingen

Tonen

Tijdschriften

• Pieter van der Meer de Walcheren was van1921 tot 1924 kunstredacteur van 'De Nieuwe Eeuw'.
• Van 1924 tot 1929 was hij hoofdredacteur van 'Opgang'.
• Pieter van der Meer de Walcheren was (mede-)oprichter van 'Roeping' en 'Gemeenschap'.
• Pieter van der Meer de Walcheren publiceerde in 'Nieuwe Gids', 'Maasbode', 'Residentiebode'.

Over Pieter van der Meer de Walcheren

• Jos. J. Gielen, 'Globetrotters' (1935)
• G.P.M. Knuvelder, 'Pieter van der Meer de Walcheren: leven en werken' (1940)
• Pieter van de Meer de Walcheren en Vlaanderen (ca. 1950)
• Jan de Ridder, 'Pieter van der Meer de Walcheren' (serie 'Ontmoetingen') (1970)
• Theo Kroon, Pieter van der Meer de Walcheren (AO-boekje 1829) (1980)
• Albert Helman, 'Vriend Pieter: het levensavontuur van Pieter van der Meer de Walcheren' (1980)

Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)

• Jan de Ridder (redactie), 'Vriendenboek voor Pieter van der Meer de Walcheren' (1970)

Opmerkingen

• Pieter van der Meer de Walcheren groeide op in Utrecht, Den Haag en vanaf zijn elfde in Maastricht. Hij stamde uit een oud adellijk geslacht.
• Zijn vader was wijnhandelaar. Hij had drie zussen.
• Afons Diepenbrock was een huisvriend va nde familie. Hij had veel invloed op Pieter.
• In 1894 ging hij naar het Gymnasium aan de Weteringschans in Amsterdam.
• Pieter van der Meer de Walcheren studeerde vanaf 1896 klassieke talen aan de Gemeente-Universiteit in Amsterdam. Hij was onder de indruk van Frank van der Goes en Herman Heijermans en werd een strijdbaar socialist.
• In 1900 ging hij in Brussel wonen. Hier was hij te vinden in het Socialistische Volkshuis 'Maison du Peuple', tussen studenten, artiesten en arbeiders. hier leerde hij zijn vrouw - Christine Wilhelmina Françoise Verbrugghe - kennen. Zij studeerde tekenen in Brussel.
• Hij trouwde op 18-06-1902 in Brussel met Christine Verbrugghe.
• Pieter van der Meer de Walcheren werd protestants christelijk opgevoed. Hij werd samen met zijn vrouw in 1911 lid van de katholieke kerk, onder invloed van de Franse schrijver Léon Bloy.
• In 1907 maakt hij een reis naar en door Italië.
• In 1910 ging hij in Parijs wonen.
• In 1917 overleed hun jongste zoon, Janneke-Frans op tweejarige leeftijd.
• In 1918 ging hij in Oosterhout wonen, in 1921 in Helmond en in 1924 in Amsterdam.
• In 1929 vestigde hij zich (opnieuw) in Parijs.
• In 1933 overleed hun oudste zoon, Père Pierre O.S.B. Om dit te verwerken wonen zowel Pieter van der Meer de Walcheren als zijn vrouw als novic in het klooster (tot 1936).
• In 1939 komen ze terug naar Nederland. Ze wonen eerst in Bilthoven en vanaf 1940 in Breda.
• In 1953 overleed zijn vrouw.
• In 1956 werd hij tot priester gewijd. Hij had zich toen al teruggetrokken in de benedictijner St. Paulusabdij in Oosterhout.
• Vanaf 1961 gaat zijn gezichtsvermogen achteruit.
• Pieter van der Meer de Walcheren schreef romans waaruit zijn sociale bewogenheid spreekt.
• Pieter van der Meer de Walcheren werd vooral bekend door zijn dagboeken.
• Katholieke schrijvers als Jan Engelman, Anton van Duinkerken , Albert Kuyle en Gerard Wijdeveld werden door hem beïnvloed.
• Pieter van der Meer de Walcheren werd begraven op de begraafplaats van de St. Pauliusabdij der Benedictijnen in Oosterhout.

Anderen over Pieter van der Meer de Walcheren

• Als student schreef Pieter van der Meer zijn eerste gedichten en korte verhalen. Aanvankelijk probeerde hij zijn debuut bij Willem Kloos in De Nieuwe Gids geplaatst te krijgen. Toen dat niet lukte kwam Pieter terecht bij De Jonge Gids van Herman Heyermans, wiens socialisme hij al op jeugdige leeftijd aanbad. In dat socialistische tijdschrift verschenen van Pieter een tiental gedichten, enkele schetsen en verhalen, en ook zijn toneelstuk over de klassenstrijd De Groote Strijd. (J.J.G.M. de Ridder, Brabantse biografieën. Levensbeschrijvingen van bekende en onbekende Noordbrabanders)
• Pieter van der Meer de Walcheren is anarchist geweest en socialist. Hij had niet dat anarchisme en socialisme van Domela Nieuwenhuis en Troelstra. Veeleer was het bij hem die adhaesie, die het socialisme ontving uit kringen van schrijvers en dichters en van burgerlijke intellectueelen, groepeeringen waarvoor Gorter, Paap en Van der Goes als voorbeelden kunnen gelden. Het is trouwens onder invloed van den laatste, dat hij tot het socialisme kwam, en hij maakt er zich vrijwel zonder moeite van los, met die argumenten, die ook van Deyssel hanteerde om er zich polemisch tegen te verzetten. (Antoon Coolen, Gemeenschap, 1940, blz. 428)
• Een belangrijke culturele taak nam Van der Meer op zich, toen hij in 1921 redacteur van de rubriek Kunst en Letteren werd van het sterk progresieve weekblad 'De Nieuwe Eeuw'. Drie jaar lang oefende hij een ongekend scherpe kritiek uit op het katholieke culturele leven van die tijd, en die arbeid bleef niet zonder resultaat, want talrijke jonge katholieke kunstenaars voelden zich door Pieter van der Meer de Walcheren aangesproken. Jan Engelman, Anton van Duinkerken, Gerard Wijdeveld, Gerard en Henri Bruning, Gerard Knuvelder, Charles Eyck, Joep Nicolas en vele anderen vonden in zijn persoonlijkheid en zijn kritische werk een aansporing tot nieuwe frisse creativiteit. (Jan de Ridder, Elseviers Magazine, 13-12-1980)
• Tijdens de Tweede Wereldoorlog woont Van der Meer, die dan in de katholieke wereld inmiddels een levende legende is geworden en er de status van goeroe heeft bereikt, te Breda, alwaar hij op bescheiden wijze aan het verzet deelnam. (Frans Ruiter en Wilbert Smulders, Literatuur en moderniteit in Nederland 1840-1990, blz. 207)

Mijn favoriete citaat

Gisterenmiddag is Martin Leopold gekomen om een woning te zoeken.
Hij moet evenals alle bewoners van de kuststreek Bergen verlaten.
We praten over de roman, waarvan ik beweer dat het een minderwaardige vorm is
en voorbijgaand, als uiting van een inzinkende tijd.
De moderne romans hebben mij ontgoocheld. Zij bevallen en boeien mij niet meer.
Ik acht het werkelijke leven van de aardse mens belangrijker dan alle romantische misvorming van de werkelijkheid.
(Pieter van der Meer de Walcheren, Dagboek 4, blz. 162, 28-10-1942)

Links

• Raban Internet Antiquariaat - voor tweedehands boeken van Pieter van der Meer de Walcheren
• DBNL -Pieter van der Meer de Walcheren
• Thuis in Brabant - Pieter van der Meer de Walcheren (1880-1970)
• historici.nl - MEER DE WALCHEREN, jhr. Petrus Balthasar Albertus van der (1880-1970)

Bronnen o.a.

• Albert Helman, Vriend Pieter: het levensavontuur van Pieter van der Meer de Walcheren (1980)
• Theo Kroon, Pieter van der Meer de Walcheren (05-09-1980)
• Spectrum Nederlandstalige auteurs (1985)
• Hun laatste rustplaats (1985)
• Website van de Koninklijke Bibliotheek (oktober 2022)