1 november 2005

Ik lees in De Gelderlander van afgelopen zaterdag een recensie van de Dagkalender van de poëzie 2006. Peter van Vlerken schrijft: 'Menno Wigman selecteerde voor elke dag een gedicht, maar minstens zo belangrijk was de inbreng van vormgeefster Tessa van der Waals. Voor de doe-het-zelver bedacht zij twee gaten dwars door de bundel heen, waardoor hij met twee flinke spijkers tegen de muur kan worden geslagen.' Is dit ironie van Van Vlerken of onnozelheid? Ik hou het op het laatste. Er liggen tientallen scheurkalenders in de winkel, maar die twee gaten hebben ze allemaal. En die hebben scheurkalenders al jarenlang. De Bescheurkalenders van Koot & Bie hadden die al. Van Vlerken vindt dat die spijkers maar in het kleinste kamertje in de muur geslagen moeten worden. En dan bedenkt hij nog een geweldige grap. Die grap heeft te maken met het formaat van de afgescheurde velletjes en dat kleinste kamertje. Van Vlerken ga je schamen!

Vandaag zomaar een vrije dag. Ik ben vandaag precies 25 jaar werkzaam in het onderwijs en (sterker nog) 25 jaar bij de gemeente Veenendaal. Gisteren een mooie bos bloemen van school en aan het eind van de maand een half maandsalaris bruto/netto van de gemeente. Ik ga er een DVD-recorder met harde schijf voor kopen en de rest gaat bij het spaarbedrag voor een nieuwe keuken. Het was de bedoeling dat we vandaag naar het museum Valkhof in Nijmegen zouden gaan. Er is daar een tentoonstelling met middeleeuwse handschriften en illustraties van de gebroeders van Limburg. Deze drie broers werden rond 1400 in Nijmegen geboren, hun bekendheid verwierven ze in Frankrijk. De bekendste werken zijn de getijdenboeken 'Les Très Riches Heures' en 'Les Belles Heures', gemaakt in opdracht van de machtige Franse hertog Jean de Berry. De miniaturen worden 'het absolute hoogtepunt van de middeleeuwse schilderkunst' genoemd. Die wil ik wel eens van dichtbij zien. De tentoonstelling lijkt goed bezocht te worden. Je betaalt er extra voor en je krijgt een apart kaartje met de tijd dat je de miniaturen mag bekijken. Zelfs de tijd per miniatuur is voorgeschreven (dat lees ik allemaal op de site van het museum). Maar vandaag gaan we er niet heen, Lidy ligt met griep op bed. Dat levert wel een rustige vrije dag op, waarin ik wat kan rommelen en opruimen. Van de site van het museum hieronder wat overgenomen plaatjes:

Voor in de tuin hebben we vorig jaar een 'borrelsteen' geplaatst. We hebben een cementkuip ingegraven. Daarop hebben we een rek geplaatst met een grote steen en veel kleine, platte stenen eromheen. In de grote steen hebben we een gat geboord en via een klein pompje 'borrelt' de steen nu al anderhalf jaar. Rond de cementkuip hebben we een 'moerasring' gemaakt, waar waterplanten in staan. Die ring is niet helemaal waterdicht, maar iets water blijft er altijd wel in staan.

Op de foto links was het geheel net af. De tuin was verder nog niet ingeplant. De foto rechts is van de zomer van 2005 en het groen heeft zijn plaats ingenomen. Als klap op de vuurpijl zitten op één van de platte stenen twee kinderen een boek te lezen. Licht kitscherig, ik geef het toe, maar lezende kinderen passen bij ons huis.

De hoogte van de straal van de borrelsteen is volstrekt onvoorspelbaar. Soms borrelt hij een tijdje zo zacht dat je nauwelijks ziet dat er water uitkomt. Een tijdje later komt er een straal uit van wel zo'n tien centimeter hoog. Vandaag zag ik dat hij weer behoorlijk hoog spoot en ik vroeg me af of het mogelijk zou zijn om door de straal heen het beeldje van de lezende kinderen te fotograferen. Het lukte redelijk, al moest ik ervoor op m'n buik in de tuin gaan liggen. Er kwam gelukkig niemand langs. Eigenlijk zou ern nog iemand een doek (groen of zwart?) achter het beeldje moeten houden, zodat je de stenen van het huis niet in beeld krijgt:

PSV wint thuis met 1-0 van AC Milan. En het is verdiend ook. Direct na afloop wordt Cocu geïnterviewd. Tijdens het interview slaat de damp in grote hoeveelheden van zijn hoofd af. Het is geen gezichtsbedrog. Hij dampt ontzettend! Is dat normaal? Ligt dat aan de weersomstandigheden? Is het toeval dat ik zoiets nooit eerder heb gezien? Heren voetbalcommentatoren, bij alle geklets voor en na de wedstrijden, leg dit eens uit a.u.b.

Vanavond (laat) het eerste deel van een documentaire over W.F. Hermans. Televisie zoals ze hoort te zijn, interessant en intrigerend. Oude kennissen en liefhebbers vertellen over Hermans en zo worden meerdere kanten van zijn persoon belicht. Geen flitsende zap-beelden, maar rustig en weloverwogen sprekende mensen, bijna allemaal gefilmd voor hun boekenkast. Boeken blijven het mooiste behang. We zien de boekenkast van bijvoorbeeld Cees Nooteboom, Rudy Kousbroek en Lolle Nauta. Alleen de filosoof Jaap van Heerden zit niet voor een boekenkast, maar voor een wand met schilderijen. Vijftien schilderijen tel ik. De maker van de documentaire - Max Pam - komt meer naar voren als een fan dan als een presentator. Hij reist naar Noorwegen ('Nooit meer slapen' achterna) en hij is bijna aandoenlijk in het Letterkundig Museum, waar hij de dozen en laden van het archief van Hermans mag zien, maar niet de documenten zelf (het archief is voor iedereen gesloten). Hij staat voor een laadje met Pa-Pam op het etiket en bedelt om de inhoud te mogen zien, maar zelfs zijn eigen brieven blijven voor hem gesloten. Het meest memorabele moment is dat, waarop twee volwassen mannen aan een plastic zak met boeken staan te ruiken omdat daar de geur van de werkkamer van Hermans nog in zit.

M'n kop trekt dicht en ik begin te snotteren. Ik vrees dat ik die griep van Lidy aan het overnemen ben.

1 bestelling: knipsel Maarten 't Hart

2 november 2005

Inderdaad, ik voel me suf met hoofdpijn, keelpijn en een opkomende bronchitis. Ik ben vandaag dan ook niet naar school geweest. Het is CT-week, dat maakt het minder erg. Toch baal ik er wel van, ik vond juist dat het dit jaar qua gezondheid beter ging.

Enige tijd geleden heb ik 'De tijd te lijf' van Bergman gelezen, een boek in de privé-domein reeks. Ik heb er toen een briefje in gedaan met bladzijden waarop zaken stonden die ik op de internetbladzijde over Bergman (http://www.schrijversinfo.nl/bergman.html) kon verwerken (dat was niet zo heel veel) en met citaten/aforismen die ik over wilde nemen om mijn citatensite (behoorlijk wat). Hier enkele van die citaten:

En een paar wat langere, maar wel heel mooie:

1 bestelling: Bulkboek Tjalie Robinson.

3 november 2005

Nog grieperig. Ik heb er zere benen en een zere rug bijgekregen. In de loop van de middag knapt het wel weer op. Ik ben wel van plan morgen weer naar school te gaan.

Vandaag heb ik wat zitten lezen in 'Buddingh' van A tot Z. Ontmoetingen met Nederlandse en Vlaamse letterkundigen'. Samensteller Ares Koopman heeft uit de literaire nalatenschap, de dichtbundels en de dagboeken opmerkingen en meningen van Buddingh' over andere schrijvers gehaald en die alfabetisch geordend. Het levert een aardig overzicht op en ik kan e.e.a. wel gebruiken op enkele van mijn bladzijden over schrijvers. Het boekje begint al met een prachtig gedicht over Bertus Aafjes:

i remember bertus toen ik de bekende dichter voor de eerste maal ontmoette was hij dronken en vertelde een nogal verward verhaal over een voetreis naar rome. op een gegeven moment viel hij in slaap - halverwege een zin - toen hij na een kwartiertje weer wakker werd, hervatte hij zijn relaas precies na het woord dat hem in had doen sluimeren wat meer indruk op mij maakte dan zijn verzamelde werken

Die Ares Koopman beheerde de literaire nalatenschap van Buddingh' en was zeer actief. Hij bezorgde o.a. de uitgave van:

• De eeuw van het kind (Acht gedichten uit de nalatenschap van C. Buddingh') (1988)
• Je hoeft maar te kijken (vouwblad, bibliofiele uitgave) (1988)
• Mijn katten en ik (1988)
• Een prachtig cadeau voor niemand (1989)
• Tussen de bedrijven. Dagboeknotities uit 1942 (07-03-1942 t/m 01-04-1942) (1989)
• Buddingh' van A tot Z, ontmoetingen met Nederlandse en Vlaamse letterkundigen (1990)
• Een, twee, drie, in godsnaam (1991)
• Dagboeknotities 1977-1985 (31-08-1977 t/m 15-10-1985) (1994)

Bovendien schreef hij zelf: 'Misschien schrijf ik straks nog wel een klein versje. Over de poëzie van C. Buddingh' (1983). En plotseling, halverwege de jaren negentig, is hij van het toneel verdwenen en horen we niets meer van of over hem. Ziekte? Ruzie? Wie zal het zeggen. Op internet kom ik nog wel andere activiteiten van hem tegen. Hij recenseert voor de 'Arnhemse Courant', publiceert in 'Parmentier' en 'Ons Erfdeel' en maakt een literaire documentaire voor de IKON. Ook schijnt hij zich nog ingespannen te hebben om Johnny van Doorn ereburger van Arnhem te maken.

Nederland is maar een dorp. Zo heb ik op school een biologiecollega die een volle neef van C. Buddingh' is. Laatst zei hij me dat ik de enige ben die zijn naam consequent met een ' schrijft. Ik zal hem nog eens vragen of de h wel door iedereen achter zijn naam wordt gezet. Ik vermoed van niet, want Budding (dus zonder h') is een veel voorkomende achternaam in Veenendaal.

De kranten besteden, een dag na de overwinning van PSV op AC Milan aandacht aan het prima debuut van de 17-jarige Ismail Aissati in deze wedstrijd. In de Volkskrant een prima stuk. Over het stuk in de Gelderlander ben ik minder te spreken. Ik citeer de eerste alinea: 'Zou hij al weten hoe het voelt om te tongzoenen? Als je hem zo ziet, buiten het veld, met dat verlegen koppie. Hij is ook pas net zeventien jaar, van Marokkaanse komaf, meer met voetballen bezig dan met meisjes. Dat komt PSV goed uit.' Waar gaat dit over? De tweede zin slaat taalkundig nergens op. Conclusie: die Henri van der Steen beheerst het Nederlands niet en is seksueel gefrusteerd.

De Zonnehof, centrum voor moderne kunst te Amersfoort organiseert van 29 januari t/m 9 maart 2006 de jubileumtentoonstelling Jan Wolkers - hommage aan een dubbeltalent'. In het kader van de tentoonstelling wil men ook een aantal lezingen over zijn werk (literatuur, beeldende kunst, gedichten) organiseren. Ik krijg per mail de complimenten voor de bladzijde over Wolkers en men vraagt of ik suggesties heb voor lezinggevers. Ik heb ze doorverwezen naar boekhandel/uitgeverij 'Het Open Boek' in Den Burg op Texel. Verder is er een familielid/achternaamgenoot van Wolkers die veel over hem verzamelt. Die zou ze wellicht ook verder kunnen helpen.

Vanmiddag naar de tandarts geweest voor controle. Voor het eerst sinds jaren weer gaatjes (3). Ik moet bellen voor een afspraak. Als het aan het eind van de middag moet, dan wordt het eind december.

Een gemeenteraadsvergadering vanavond die binnen een uur was afgerond. Eigenlijk was er maar één echt discussiepunt en dat was het voorstel van Groen Links om te komen tot een burgerinitiatief. Via zo'n burgerinitiatief kunnen burgers een onderwerp op de agenda van de gemeenteraad zetten. Op zich is het een goed idee. Het was wel verstandiger geweest om na zo'n vier jaar eerst het dualisme met elkaar te evalueren en bij de mogelijkheden ter verbetering het burgerinitiatief mee te nemen. Maar goed, dat is niet gebeurd en Groen Links doet nu het voorstel, dus moet de politiek er nu iets van vinden (Groen Links doet het voorstel natuurlijk niet per ongeluk een paar maanden voor de gemeenteraadsverkiezing, daar zit een planning achter). De discussie ging over het aantal handtekeningen dat er nodig is bij indiening en de minimumleeftijd van de ondertekenaars. In het voorstel was het minimaal 25 handtekeningen van mensen van minimaal 13 jaar. CDA/PvdA/CU/LV dienden een voorstel in om daar minimaal 60 handtekeningen van mensen van minimaal 16 jaar van te maken (daarvoor was dus bij voorbaat een meerderheid). Het lijkt me ook een iets realistischer drempel, hoewel elk getal natuurlijk discutabel is. Om het bij mijn school te houden: in het originele voorstel kon elke brugklas een voorstel indienen en dat lijkt me niet de bedoeling.

3 bestellingen: De negentiende deur, Gerard van Eckeren: De paarden van Holst en een knipsel Max Dendermonde.

4 november 2005

Vandaag ben ik weer naar school geweest. De laatste dag van de toetsweek, de tweede inloopdag. Druk dus. In de dagkrant heeft gestaan dat ik 25 jaar werkte, dus veel collega's feliciteerden me.

Vanmiddag de griepprik wezen halen, dat lijkt een beetje mosterd na de maaltijd.

Vanavond naar de gezamenlijke rommelmarkt van veel Veense instellingen en verenigingen in de Veenendaalhal. In de Dijkstraat kreeg ik Notaris Vinke zowat onder de auto. Hij fietst in het donker en zonder licht in zijn donkere vieze-mannenjas. Een notaris, zo'n beetje de laatste van de notabelen, lijkt me toch een voorbeeldfunctie te hebben.
In de Veenendaalhal was het niet druk. Zo'n 35 boeken en 10 platen gekocht (voor weinig). O.a.:

- Lucebert, Apocrief
- Hugo Raes, Bankroet van een charmeur
- Jan siebelink, Hartje zomer
- Koos Meinderts, Leen
- Bertus Aafjes, Annekes avontuur
- J.J. voskuil, De moeder van Nicolien
- Jules de Corte, Liedjes
- Anthonie Stolk, Nacht van de gier
- Anthonie Stolk, Hella's ondegang
- Helene Nolthenius, Moord in Toscane
- Sera Anstadt, Al mijn vrienden zijn gek
- Belcampo, Bevroren vuurwerk
- Fons Jansen, Is er iets zeker?

En de LP's: - Leonard Cohen, songs of - Chess (de musical) - Godfried Bomans, Bomans met een glimlach - Cobi Schreijer, Plant een roos - Cobi Schreijer, Zo goed als nieuw - Randy Newman, Sail away - The Alan Parsons Project, Tales of mystery and imagination - Janis Ian, Night Rains - Pete Seeger, We shall overcome

Kortom dat was de moeite van een ritje zeker waard. Ik ben vooral benieuwd naar die LP's van Cobi Schreijer. Wel van gehoord, maar nooit iets van gehoord. Ze is vooral bekend door protestliederen en liederen over de emancipatiestrijd. De LP's zijn ook uitgegeven door Varagram, dus die link klopt wel.

1 bestelling: Harriet Freezer, Wat doen we met moeder met de feestdagen?

5 november 2005

Vanochtend boekenverkoop in 'Huis in de wei' in Scherpenzeel. Een paar keer per jaar verkoopt dit bejaardenhuis tweedehandsboeken. Waarschijnlijk van overleden oudjes waarvan de familie geen behoefte aan de boeken had. Alles gaat weg voor twee kwartjes per stuk. Langzamerhand begin ik gezichten van andere handelaren te (her)kennen en die komen op zo'n verkoop dus wel af. Ik heb o.a. meegenomen

- Vlooienmarkten in Europa - De Hoge Veluwe - George Nieuwenhuijsen, Open vensters - Inez van Dullemen, Ontmoeting met de andere - J.H. Huizinga, Tom, Dick en Harry - Arie Storm, Hémans duik - Simon Vinkenoog, Zolang te water - Dolf de Vries, Een muur van blauw - James Herriot, Every living thing

Het boekje van Huizinga is wel een verrassing, het is uitgegeven door de tijdens de bezetting te Londen opgerichte Netherland Publishing Company Ltd., het is een voorlichtingsboekje om de Nederlanders voor te bereiden op de bevrijding door de Amerikanen en Engelsen.

Roden probeert de herinnering aan de dichteres Vasalis in leven te houden. Men wil een poëzietuin aanleggen bij de koetsierswoning Havezate Mensinge. De tuin moet een herinnering worden aan het werk van Vasalis. Ze woonde tot haar overlijden in 1998 in Roden. Kunstenaars Wim Cuyvers, Irene Fortuyn en Erick de Lyon zijn gevraagd om een schetsontwerp in te leveren. Voor Vasalis zie: http://www.schrijversinfo.nl/vasalism.html

6 november 2005

Vandaag lees ik de boekenbijlage van de NRC van 28 oktober. Ik loop met die krant altijd iets achter want Laura, een collega, bewaart die bijlage voor me. In deze bijlage bespreekt Noor Hellmann 'Het Engeland van C. Buddingh''. Het boek is al vier maanden uit. Je verwacht toch recensies van boeken die net uit zijn, maar blijkbaar komt dat bij de recensenten niet zo nauw.

Vandaag zijn we naar Culemborg geweest. De zus van de buurvrouw van mijn schoonvader is onlangs overleden en er bleven een hoop boeken over. De familie heeft er al tussen geneusd, dus de echte pareltjes zullen er wel uit zijn. Het zijn elf doosjes en op het eerste gezicht is de inhoud toch heel aardig. Het blijken 356 boeken te zijn. Een aantal, helemaal kapotte boeken, heb ik direct weggegooid (daar leer ik steeds makkelijker in te worden). Veel Engels (92 stuks), maar wel de echte klassiekers en ook Engelse poëzie. Iets teveel religie, want dat heb ik al zoveel en daar wil ik me helemaal niet in specialiseren. Iets teveel naslagwerken, die raak je zowat niet kwijt. Aardig wat leuke Nederlandse literatuur, o.a. (op het eerste gezicht) een eerste druk van Pieter Bas. Veel boeken uit de Novib-serie en wat natuurboeken. Een gegeven paard mag je al helemaal niet in de bek zien, maar dit is dan misschien geen raspaard, gezond is het wel.

Voor het huis van mijn schoonvader staat een grote kastanjeboom. Ik vond er nog één kastanje onder, die nu in mijn jaszak zit. Mijn opa uit Lunteren had altijd een kastanje in zijn zak, tegen de reuma. Als je je hand in je jaszak stopt, ga je automatisch met die kastanje aan het spelen. Wellicht is het meer de vingergymnastiek die heilzaam is dan de kastanje zelf.

De marathon van New York wordt vandaag gelopen. We zien op televisie de laatste kilometers van de vrouwenwedstrijd. De namen ben ik alweer vergeten (ze zijn ook nauwelijks uitspreekbaar), maar in de achtergrond van beide dames zien we minutenlang een rolstoeler die zich door een begeleidende fietser laat voorttrekken. Heeft zo'n man nu niet in de gaten dat hij steeds in beeld is (ook geestelijk gehandicapt blijkbaar)? Zou hij alsnog uitgesloten worden van de wedstrijd op basis van de beelden? Dat soort dingen interesseren me meer dan zo'n hardloopwedstrijd zelf. De finish is getrokken in Central Park. De weg van de finish ziet eruit als een vierbaansweg. Dan kan je nagaan hoe groot zo'n park moet zijn.

Vandaag zijn er weer tornado's in Amerika. Het ziet er ook weer uit als een oorlogsgebied. Vele mensen dakloos. Een andere conclusie is zo langzamerhand niet meer mogelijk: God straft de Amerikanen voor het stemmen op Bush.

Ik bleek zelf nog (bij de nog niet ingevoerde poëziebundels) 'Het zaad' van Martien Beversluis te hebben staan. Ik heb de voorkant gescand en op de blz. over Beversluis erbij gezet. Het boek is verschenen t.g.v. zijn vijftigste verjaardag en heeft achterin een bibliografie. Hiermee heb ik de blz. op internet ook nog wat uit kunnen breiden, vooral met hoorspelen en vertalingen. Zie: http://www.schrijversinfo.nl/beversluismartien.html.

Twee bestellingen: Toon voorhoeve, Terzijde en een grote bestelling Willem Wilmink/Herman van Veen (1 LP, 2 singles, 2 boeken)

7 november 2005

Fietsproject voor de brugklassers. Er is een verkeerstest bij die ze via internet maken. Veertig vragen met foto's die ook werkelijk in Veenendaal zijn gemaakt. Ze mogen er maximaal zes fout hebben. Dat blijk ontzettend tegen te vallen. De beste leerling heeft nog altijd acht vragen fout, maar het scherpt ze wel bij het nadenken over alledaagse verkeerssituaties.

Vanaf vier uur vanmiddag waren er de algemene beschouwingen in de gemeenteraad. Er moeten miljoenen bezuinigd worden. In grote lijnen worden de collegevoorstellen overgenomen. Wij benadrukken nog maar eens dat een groot deel van de problemen voortkomt uit de in Den Haag gevoerde politiek, waarbij de gemeente steeds minder geld uit Den Haag ontvangt en tegelijkertijd wel veel meer taken uit moet voeren. Er bestaat in de raad grote unanimiteit. Geen bezuiniging op het dierenkampje, geen bezuiniging op de speelotheek, geen bezuiniging op het rugzakje-project, geen bezuiniging op de griffie en de rekenkamer. Er worden zelfs dekkingsvoorstellen gevonden waar we het unaniem over eens zijn. De discussie spitste zich daarna toe op de bezuiniging op de muziekschool. Dat ook daar de tering naar de nering gezet moet worden, daar zijn we het wel over eens. Maar in welk tempo en in hoeverre met het mes op de keel, daar verschillen we van mening. Ook over het wel of niet verhogen van de OZB lopen de meningen uiteen. Voor veel partijen is dat een beetje een krampachtig dogma geworden, terwijl een deel van de huidige financiële problemen absoluut te herleiden is naar het jarenlang zelfs niet trendmatig verhogen van de OZB. Hadden we dat wel gedaan, dan waren de problemen nu een stuk kleiner geweest én waren we daar niet extra op gekort door Den Haag. Wordt vervolgd. Vandaag heeft iedere partij zijn moties ingediend en aanstaande donderdagavond gaan we daarmee verder.

Eén bestelling: Osip Mandelstam – Wie een hoefijzer vindt.

8 november 2005

De week van een begrotingsraad is vooral gevuld met politiek. Gisteren laat thuis, daarna slecht geslapen (altijd na zo'n intensieve vergadering) en vanavond weer fractievergadering om ons standpunt te bepalen m.b.t. de ingediende moties.

Vanmiddag (van 15.00 - 19.00 uur) een bijeenkomst van de werkgroep Onderbouw VO in Amersfoort. Een korte inleiding en daarna een uitgebreid en goed gesprek met een groepje collega's, ook teamleiders en ook met een keuze voor scenario twee. Goed ingedeeld dus. Ik heb prima tips gekregen voor de invoering van kernteams en vaardighedenonderwijs.

Met de post kwam een bestelling die ik via Marktplaats had gedaan:
- Jaap van de Merwe, Gij zijn kanalje!
- H. Bakker-Adamcova, Tuinvijvers
- Aldren A. Watsoh, Boekbinden
- Hans Dorrestijn en Fetze Pijlman, Het anti-hondenboek
- Kees van Kooten en Wim de Bie, Het groot bescheurboek
Het ging me vooral om het eerste boek. De andere boeken zijn ook welkom, maar vooral als extraatje besteld, omdat dat beter uitkomt met de verzendkosten.

Vanavond het tweede deel van de W.F. Hermansdocumentaire op televisie. De uitzending is weer meer dan de moeite waard (ik had hem op moeten nemen). O.a. uitgebreid aandacht voor de commotie, o.a. in katholiek Nederland, n.a.v. 'Ik heb altijd gelijk' en over de literaire commotie over 'Mandarijnen op zwavelzuur'. Er wordt ook een prachtige opmerking van Hermans over recensenten aangehaald: 'Literaire kritiek is als sneeuwruimen. Je ruimt op wat vanzelf ook wel verdwijnt'. Uiteraard ook aandacht voor de kritiek op C. Buddingh', met de vraag van Hofland of het nu nodig was om iemand zijn onbenulligheid zo in te peperen. Ook de Weinreb-affaire kwam uitgebreid aan bod.

9 november 2005

Vandaag schaatsdag voor de eerste, tweede en derde klassen. Het schaatsen is altijd weer leuk. Minder leuk is het opvangen en bezighouden van de achterblijvers/niet schaatsers. Van alle derde klassen samen gingen er maar achttien leerlingen mee. Dat levert een enorm grote groep ongemotiveerde thuisblijvers op. Voor de collega's is het niet echt leuk om zo'n groep, of meerdere van die groepen, gedurende drie uur les te geven. We moeten nog maar eens goed naar die organisatie kijken. Volgend jaar geen schaatsen meer aanbieden aan de derde klassen (die zijn in de eerste en tweede klas al meegeweest en hebben het wel gezien) en voor de achterblijvers zou er eigenlijk ook een programma in de sportsfeer moeten zijn.

Lidy is vandaag naar Plaatsman keukens Veenendaal geweest. Ze heeft er een offerte laten maken en de prijs komt aardig in de buurt van die van Van de Brink. Daarvoor heb je dan wel een volledig op maat gemaakte keuken en de kwaliteit lijkt ons ook beter. Volgende week donderdag zetten we het gesprek er samen voort.

Vanavond heb ik de bladzijde over Cees van der Pluijm afgemaakt. Een ondergewaardeerde Nederlandse dichter. Onder het pseudoniem Paul Lemmens heeft hij veel samen met Drs P geschreven (en die stelt strenge eisen aan zichzelf en vast ook aan degeen met wie hij samenwerkt). Hij heeft ook geschreven met en aan Robert Long. Verder heeft hij nogal wat bloemlezingen samengesteld, o.a. van werk van Drs P en Jules de Corte. Meer weten? Zie: http://www.schrijversinfo.nl/pluijmvandercees.html. Hieronder een foto van Cees van der Pluijm in gesprek met Drs. P in Hotel Pulitzer (de foto is gemaakt door de ober).

Bestellingen: J. Treffers, eenzaamheid, een knipsel Jacob Geel en 3 bodemkaarten.

10 november 2005

Ik heb Cees van der Pluijm gemaild en hij had, naast complimenten, nog wat aanvullingen voor de internetblz. over hem. O.a. de titel van een nieuw boek dat net gisteren verschenen is.

Er blijkt via google behoorlijk naar droedels te worden gezocht. Op mijn weblog van september had ik er wat opgenomen n.a.v. een boekje dat we gekocht hadden. Daar blijkt veel naar gegeken te worden, de afgelopen weken door 85 mensen. Als je 'droedels' intikt in google, krijg je veel, maar heel verschillende verwijzingen. De eerste verwijzing geeft 'cryptodroedels' en die vragen heel wat denkwerk voor je weet wat er met de tekening bedoeld wordt. Voor mij is een droedel een simpel tekeningetje, simpel, maar toch zie je niet direct wat het voorstelt, maar als je weet wat het voorstelt denk je 'ja natuurlijk'. Voorbeelden:

Een beer die aan de andere kant in de boom klimt

Een Mexicaan op de fiets

Ook combinaties van letters die op een aparte manier een woord vormen blijken droedels genoemd te worden. Ik kende die dingen wel, maar ik heb ze nooit droedels genoemd. Ik herinner me een kwis op de Belgische televisie (gepresenteerd door Herman van Molle - meen ik) van een jaar of twintig geleden waar elke keer zo'n woordpuzzel in voorkwam. Voorbeelden:

Roomkaas ( R + O om KAAS)

Wonderlamp (W onder LAMP)

Google geeft 580 verwijzingen als je 'droedels' intikt, maar er zijn er maar een paar in dit verband waar je echt wat aan hebt (en daar heb ik bovenstaande vier voorbeelden ook van 'geleend'):

Er zijn sites met droedels in 'mijn' betekenis (simpele tekening, waarvan je denkt 'ja, natuurlijk'):

• Creativepuzzels
• Burre

Dan zijn er sites waar de tekeningen veel ingewikkelder zijn:

• Droedelzak

Er zijn sites waar het vooral gaat om het spelen met letters:

• Guy's homepage

En er zijn sites waar het vooral gedachteloos gemaakte tekeningen zijn:

• Renske Kluin
• SZtuka Fabryka
• Wendie
• Ultraeczema
• Bartmeganck

En dan natuurlijk mijn Weblog september 2005, kijk bij 23 september.

Vanavond was de afsluiting van de Algemene beschouwingen/begrotingsvergadering. Vergadertechnisch was het een absoluut dieptepunt. Er waren tot 19.00 uur nieuwe en veranderde amandementen ingeleverd (dat had de griffie nooit goed moeten vinden). De burgemeester ging alle wijzigingen voorlezen. Voor de gemeenteraadsleden was dat nauwelijks te volgen en voor het publieke al helemaal niet. Direct daarna werd er geschorst. Eerst duurde het een kwartier (voordat alles gecopieerd was) en toen werd er een klein uur per fractie over vergaderd. Al met al begon de eigenlijke vergadering een uur later dan gepland en dan zit het publiek dat uur te wachten. Er was door verschillende partijen flink met cijfers en dekkingen gegoocheld. Sommige op maandag opgevoerde dekkingen (bezuinigen op wegenonderhoud bijvoorbeeld) bleken niet haalbaar. Het meest verrassend was dat de christelijke partijen nu ineens flink willen bezuinigen op de volksuniversiteit, het theater, het jongerencentrum Escape en het sportgala. Met name de laatste drie zijn de afgelopen weken nooit als bezuiniging genoemd en komen nu plotseling uit de hoge hoed. Dat is een onfatsoenlijke manier van besturen, waar in Veenendaal blijkbaar de meerderheid van de raad geen moeite mee heeft. Schande!

1 bestelling: Victor E. van Vriesland: Kortschrift.

11 november 2005

Nog wat doorgedroedeld. Vandaag ben ik in mijn klas begonnen met wat van die woordpuzzels. De leerlingen vinden het leuk en zijn er ook opvallend handig mee. Ze kennen ze nog van de Donald Duck. Vooral deze vind ik zelf prachtig:

Ik heb hem ook aan enkele wiskundedocenten laten zien. Vooral Jeroen is er heel handig in. Hij heeft hem opgeschreven en wil hem ook in de wiskundeles gaan gebruiken.

De mailkrant van 'Taalpost meldt:
"'Apologieverbod' is een perfect ollekebollekewoord", schreven wij in de vorige editie van Taalpost. En onze lezers reageerden: wat is een ollekebollekewoord? Het ollekebolleke is een vorm van plezierrijm, geïntroduceerd door Drs. P. Het heeft een heel strakke vorm:
- tweemaal vier regels, waarvan de eerste drie metrisch klinken als OL-le-ke-BOL-le-ke (lettergrepen in hoofdletters zijn beklemtoond), en de vierde als OL-le-ke-BOL;
- de zesde versregel bestaat uit één woord;
- de vierde regel rijmt op de achtste.
Voor de vijf lezers die ons deze week het mooiste ollekebolleke toesturen met het woord 'apologieverbod', ligt een cd-Rijmrom van Van Dale klaar.'
Die uitdaging ga ik aan. Ik heb de volgende twee ollekebollekes ingestuurd:

Ik heb er een tweede mailtje achteraan moeten sturen, want ik had per ongeluk 'Donner, Jan-Hein' geschreven. Dat was de schaker/columnist/vriend van Harry Mulisch, wel familie van, maar het moest natuurlijk 'Donner, Piet-Hein' zijn. Overigens heeft Cees van der Pluijm, die ik gisteren en eergisteren al noemde, veel Ollekebollekes geschreven.

Een apologieverbod is een verbod op het verheerlijken, goedpraten, bagatelliseren of ontkennen van ernstige misdrijven zoals volkerenmoord of terreurdaden. Dat klinkt prachtig, maar het is natuurlijk gewoon een inperking van het recht op vrije meningsuiting. Bovendien is de definitie van terreur sterk afhankelijk van welke kant je het bekijkt. In de Tweede Wereldoorlog was een overval op een kantoor met voedselbonnen een daad van verzet. Maar in de ogen van de Duitsers was dat een daad van terreur. Als je dan ook nog bedenkt dat deze hele discussie pas goed opgestart is na de moord op Theo van Gogh, dan wordt het allemaal extra droevig. Theo was dé persoon die opkwam voor het recht op vrije meningsuiting en die zou, door zijn dood, worden ingeperkt. (U begrijpt dat dit de uitleg is van wat ik hierboven in dubbele dactylussen heb proberen te verwoorden).

Een klant mailde vandaag o.a. het volgende : Al langer op zoek naar informatie over leven en publicaties van A. Marja stuitte ik op jouw uitgebreide overzicht. Uit je weblog meen ik te kunnen opmaken dat je behalve leraar(?), hartstochtelijk lezer en organisator van literaire activiteiten ook handelaar in tweedehands boeken bent. Dat is mooi gezegd.

Aan het begin van de avond had ik Bouke Jagt aan de telefoon. Bouke Jagt is schrijver, dichter en voorzitter van Altvoorde (Stichting tot behoud van graven van Nederlandse cultuurdragers). In het buitenland worden graven van beroemde mensen goed onderhouden en zijn vaak een soort bedevaartsoord. In Nederland wordt er nauwelijks naar omgekeken en zijn er graven van beroemde schrijvers geruimd. Zie: http://www.altvoorde.nl/index.htm. De activiteiten van Altvoorde zijn begonnen na een bezoek aan het toen vervallen en bijna geruimde graf van Louis Couperus. Dat ziet er nu weer een stuk beter uit:

Bouke Jagt kwam via mijn site over Slauerhoff bij mij terecht. Ik kon hem niet echt verder helpen, maar we hadden een prettig telefoongesprek over schrijvers en schrijversgraven. Ik voel me niet echt neerlandicus, meer een omhooggevallen onderwijzer. Toch blijkt e.e.a., ook door mensen als Bouke Jagt, gewaardeerd te worden.

Vanavond was ik op Ebay de hoogste bieder op 'Het Rijmschap compleet' van Drs P en Ivo de Wijs. Er zit ook een singletje bij dat boek. Die wilde ik al heel lang ontzettend graag hebben. Ik was bang dat ik op het laatste moment nog overboden zou worden, maar dat gebeurde gelukkig niet.

12 november 2005

Vanmiddag wezen kijken bij een tennisfinale van Martijn. Hij speelde een gemengd dubbelpartij met Wilma. Ze wonnen in twee sets. Dat is bijzonder, want meestal verliest hij zijn wedstrijd als wij komen kijken. Het was een leuke wedstrijd om te zien, maar langzamerhand begint het buiten wel koud te worden.

Ook in België is nu een lijst opgesteld met de meest ongelezen boeken (van Vlaanderen). Het programma 'Wilde geruchten' van de Vlaamse omroep VRT heeft er een enquête over gehouden. 'Het verdriet van België' van Hugo Claus staat op nummer 1. De Bezige Bij schijnt nijdig op deze nummer-één-notering gereageerd te hebben. Net als in Nederland is Umberto Eco veel ongelezen, De bijbel staat in België op nummer vier. 'De ontdekking van de hemel' van Harry Mulisch staat in België net buiten de top-tien. Het lijstje:

De gedichten uit 'Met mijn valies vol dromen... Nederlandse dichters op reis' heb ik in de overzichten van de diverse schrijvers opgenomen. Het boekje is voor V&D samengesteld door Ernst van Altena. V&D heeft in de jaren tachtig en negentig dit soort boekjes gemaakt en tijdens de boekenweek gepresenteerd. Ze waren meen ik niet gratis, maar wel goedkoop. Ook bij de boeken die ik vorige week in Culemborg opgehaald heb zaten weer een paar vertalingen van Ernst van Altena, boeken van Patrick Chamoiseau deze keer. wat heeft de Ernst van Altena toch ontzettend veel vertaald!

13 november 2005

Gisteravond tijdens het voetbal (Nederland verloor met 1-3 van Italië) zitten bladeren in 'Verzamelde versjes' van Toon Hermans. Zijn versjes blijven me een dubbel gevoel geven. Soms heel aardig, vooral als een emotie afgerond wordt met een leuke taalvondst, maar vaker kabbelende rijmelarij. Aardig zijn bijv.

De uitgave van dit boek is prachtig. Gebonden, linnen, met een stofomslag, alleen het leeslint onbreekt. Het boek is thematisch ingedeeld. Kortom een fraai geheel. Toch valt hij door de mand als trucmatig rijmer. Vergelijk de fragmenten van de volgende twee versjes:

Souvenir d'amour O, ik heb wat afgevrejen in het gras, op canapejen In kastelen of tehuizen op biljarten en plavuizen (blz. 82)

Vrijen Ik heb wat afgevrejen op zoveel canapeeën Met Josefien uit Huizen lag ik op de plavuizen (blz. 240)

De Volkskrant heeft in het zaterdagmagazine een vaste rubriek 'Mijn weblog' (Volkskrant Magazine belt lezers over hun weblog). Vandaag heb ik ze het adres van dit weblog gemaild. Ik ben benieuwd.

Een onverwachte reactie: Iemand heeft op dit weblog (september) gelezen dat ik op een rommelmarkt een boek van Jonathan Raban heb gekocht en vraagt of ik het al uit heb. Hij is er al lang naar op zoek en wil het graag overnemen.

Via Marktplaats heb ik vanavond een doos singletjes en een stapel lp's gekocht. Ze zijn van een basisschool geweest. Veel Benny Vreden zag ik en de lp's zijn van schoolmusicals. Zowel die schoolmusicals als die Benny Vreden-liedjes werden vaak door bekende schrijvers geschreven. Willem Wilmink kan er tussen zitten, Bies van Ede, Lea Smulders, Burny Bos. Ik ben benieuwd. De verkoper rijdt er deze week een eindje voor om en komt de doos langsbrengen. We delen dan de kosten die de PTT berekend zou hebben. Dat lijkt me een nette oplossing.

3 bestellingen: 2 x A. Marja, 1 x Raban, 1 knipsel Koos van Zomeren.

14 november 2005

Vanmiddag unitvergadering op school. Zeer veel agendapunten, daarom hebben we het leerlingstatuut en het draaiboek schoolreizen wel bij de agenda meegestuurd, maar niet besproken. De collega's konden er na afloop van de vergadering vragen over stellen, of er deze week per mail op reageren. De reacties die er nu al op kwamen waren positief. De vergadering zelf hebben we besteed aan de plannen voor de nieuwe onderbouw. Piet had een mooie powerpointpresentatie gemaakt. Hij vertelde over het landelijk beleid (wat mag en wat moet) en ik nam de schoolplannen voor mijn rekening. Daarna gingen we uiteen in groepen per domein om over de plannen te discussiëren. Ik had er wel een goed gevoel over.

De afgelopen twee dagen is er op google door een aantal mensen gezocht op 'ollekebolleke', 'ollekebollekewoord' en 'apologieverbod'. Dat zijn dan vast en zeker mensen die ook de uitdaging van 'Taalpost' aan willen gaan en eerst wat informatie op internet zoeken. Ik twijfel nog of het nu wel of niet handig was om de door mij ingestuurde ollekebollekes al in dit weblog op te nemen.

Het volgende plaatje is uit de landelijke overheidscampagne 'Werken bij het Rijk': indentiteit !! Als je niet meer kunt spellen, dan verlies je je identiteit!

1 bestelling: Ernest Claes, Floere het fluwijn.

15 november 2005

Suzanne is vandaag jarig. 22 alweer.

De internetbladzijde over Driek van Wissen afgemaakt. De discussie over zijn benoeming als Dichter des Vaderlands heb ik vanuit de zijlijn glimlachend gadegeslagen. Je kunt iemand niet verwijten dat hij campagne voert. En het verwijt - vanuit een klein groepje 'moeilijke' dichters - dat zijn werk te simpel is, snijdt ook absoluut geen hout. Juist de gedichten bij vaderlandse gebeurtenissen zijn voor 'gansch het volk' en moeten niet te ingewikkeld zijn. Het volk vraagt op zo'n moment om een duidelijke boodschap in begrijpelijk Nederlands. En dat is nou net een kwaliteit van Driek van Wissen.

Het aantal light verse-dichters in mijn lijst is verhoudingsgewijs vrij hoog. Maar dat is wel logisch, want mijn voorkeur gaat daar ook wel naar uit. In de lijst staan nu bijvoorbeeld: C. Buddingh', Drs. P, Paul Lemmens, Kees Stip, Driek van Wissen, Daan Zonderland. Dat ik C. Buddingh' hierbij zet, zal niet iedereen me in dank afnemen, maar een deel van zijn werk valt er voor mij echt wel onder.

Een Brabantse fan van Toon Kortooms mailt het volgende: Wou even laten weten, dat er een oud manuscript van Toon is ontdekt. Dit wordt gepubliceerd in het Eindhovens Dagblad. Tot nu toe zijn alle aflevering te downloaden op deze site: http://www.eindhovensdagblad.nl/regioportal/ED/1,1478,16466-ManuscriptToonKortooms-Dossiers!KCE!,00.html. Je kunt je gratis registreren op deze site. Misschien heb je daar belangstelling voor. Ik heb even op de site gekeken en het ziet er fraai uit. Het verhaal heet 'De Peelschipper'. Het is gevonden op zolder bij de familie Korff uit Stiphout en afkomstig uit de nalatenschap van een ongetrouwd familielid, Dien Korff. Zij was een collega van Kortooms, die tijdens de oorlogsjaren als onderwijzer werkte in Helmond. Volgens de familie deed Dien wel eens correctiewerk voor de beginnend schrijver. Het manuscript heeft negenendertig jaar op zolder gelegen. Het is niet compleet en de krant verbindt er een wedstrijd aan, waarin lezers de laatste bladzijden van het verhaal kunnen schrijven. Onderstaande foto's van het manuscript komen ook van de site van het 'Eindhovens Dagblad'.

Drie bestellingen: boekje tuinvijvers (uit Engeland), LP Udo Lindenberg (uit Duitsland) en een grote bestelling Jules Verne boekjes.

16 november 2005

De internetblz. over Isaäc Esser (= Soera Rana) afgemaakt. Zie: http://www.schrijversinfo.nl/esserisaac.html. Veel is er over hem in de diverse handboeken niet te vinden. Gerrit Komrij heeft in zijn 'dikke' één gedicht van hem opgenomen: De karavane, met de fraaie beginregels:

De meeste informatie over hem komt uit het 'Levensbericht' door Maurits Esser, dat op diverse plaatsen op internet te vinden is.

Nederlandse trainers doen het goed vandaag. Foppe de Haan plaatst zich met jong Oranje voor het EK, Leo Beenhakker plaatst zich met Trinidad voor het WK en Guus Hiddink plaatst zich met Austalië voor het WK. Dat is voor Hiddink het derde WK, met drie verschillende landen. Ik verwacht alleen niet dat hij ook met Australië de halve finale zal halen.

Uit 'Sonny Boy' van Annejet van der Zijl (blz. 25):

Het eiland was in rep en roer geweest - een zwarte man hadden ze hier nog nooit gezien, laat staan eentje op zo'n brullend gevaarte. Het scheelde niet veel of oudere dorpelingen kondigden het einde der tijden aan. Maar het gezin Hagenaar had, uitgedost met motorhelm en googles, trots rond hun bijzondere oom en zijn machine geposeerd.

Wat zijn in vredesnaam 'googles'? Het zal iets met motorrijden te maken hebben. Van Dale kent het woord niet. Van Dale E-N kent het woord ook niet. De zoekmachine google helpt me ook niet verder. Wie kent het woord wel?

1 bestelling: een setje bodemkaarten.

17 november 2005

Simon Carmiggelt is weer ADHD'er van de dag bij de site adhd.klup.nl. Bij die vermelding verwijst men ook weer naar mijn (oude) Carmiggeltblz.

Met de post kwam vandaag het op Ebay gekochte 'Het rijmschap compleet' van Drs. P en Ivo de Wijs. Een geweldig boek. Het zijn eerder in Bzzlletin verschenen artikelen over versvormen en poëzie in het algemeen van Drs. P, die eerder werden uitgegeven onder de titels 'Ons knutselhoekje', 'Dartelen met versvormen' en 'Plezierdichten'. Verder de rubriek 'Het Rijmschap' door Drs. P en Ivo de Wijs, uitgebreid met een 'omvangrijk bijvoegsel' van beide auteurs en als klap op de vuurpijl een single met werk van beide heren.

's Middags op school had ik al een aspirine tegen de hoofdpijn genomen. 's Avonds heb ik een campagnevergadering afgezegd. Ik lag om acht uur al op bed. Ik had een boek meegenomen, maar ik heb er geen letter in gelezen. De i-pod met de boxjes stond zachtjes te spelen op het nachtkastje en ik heb een beetje liggen suffen. Volgens Lidy zette ik de i-pod pas om 2 uur 's nachts uit, maar ik heb geen benul van tijd gehad.

18 november 2005

Vanmorgen vroeg was er al een reactie op mijn google-vraag van 16 november (die nog maar ongeveer 14 uur online staat):

Ik volg met plezier je weblog en kwam daarin je opmerking over googles tegen. Ik ga ervan uit dat dit een verbastering is van het Engelse ‘goggles’: veiligheidsbril of skibril. Met vriendelijke groet, Paul Prieckaerts.

Dank je wel Paul. Dat lijkt inderdaad heel logisch. Ik heb het uiteraard nog wel even in het woordenboek nagekeken. Het woord goggle heeft meerdere betekenissen:

• Als zelfstandig naamwoord: 1. starende/ongure blik 2. beschermende bril (zonnebril, sneeuwbril, stofbril, schutbril, duikbril, vliegbril, oogscherm) 3. draaiziekte 4. fok (uilebril)
• Als bijvoeglijk naamwoord: 1. uitpuilend (van ogen) 2. rollend (van ogen)
• Als werkwoord: 1. staren, turen, gapen 2. scheel kijken 3. rondstaren (met de ogen rollen) 4. uitpuilen 5. ~ at aangapen, aanstaren

De bladzijde over Conradus Goddaeus toegevoegd. Een wonderlijke dominee/dichter uit de zeventiende eeuw. Hij was dominee in Vaassen net als zijn vader. Vanaf zijn dertigste was hij ziekelijk, wat hem er niet van weerhield om bij zijn echtgenote tien kinderen te verwekken. Op zijn ziekbed bestudeerde hij de Griekse en Latijnse dichters. Naar hun voorbeeld schreef hij rijmloze Nederlandstalige gedichten (en was hiermee de eerste in de geschiedenis). Bij de klassieke dichters was het metrum heel belangrijk. Bij Goddaeus leidde dit tot het soms erg gezocht omgaan met woorden. Ook zijn tijdgenoten constateerden dit en noemden hem hopeloze verzenlijmer. Conradus Goddaeus wordt genoemd in de correspondentie van Hooft, Huygens en Barlaeus. Hij kwam bij Hooft op het Muiderslot en kan zo tot de bekende letterkundige Muiderkring gerekend worden. In de consistoriekamer van de Vaassense kerk hangt nog onderstaand portret van hem. De internetbladzijde is te vinden op http://www.schrijversinfo.nl/goddaeusconradus.html

Veel taalnieuws in de kranten vandaag. Zo schijnt nu het woord negerzoen verboden te moeten worden. Het is discriminerend! Een aantal jaren geleden heeft een rechter in Amerika al bepaald dat het bekende 'De negerhut van Oom Tom' een discriminerende titel was. Het boek heet nu - kijk maar in de winkel - 'De hut van Oom Tom'. Ik ben tegen discriminatie, maar dit soort geneuzel vind ik echt onzinnig. En nu is de negerzoen aan de beurt. Die negerzoen (ik gebruik het woord maar vaak, nu mag het nog) blijkt een Nederlandse uitvinding te zijn, in 1920 bedacht door banketfabrikant B. Buys uit het Brabantse Oudenbosch. Sinds de Tweede Wereldoorlog zijn de negerzoenen in heel Europa te krijgen. In Frankrijk heette hij 'têtes de nègre', dat is al veranderd in 'bisous de mousse'. In Duitsland heten ze 'Schaumküssen', maar iedereen kent ze als 'Negerkussen'. Het woordenboek van Van Dale zegt: 'zoetigheid bestaande uit een klein rond koekje met een bol van schuim (van eieren en suiker) erop en bedekt met chocolade'. De hele discussie blijkt aangezwengeld door een brief van de stichting eer- en herstelbetalingen slachtoffers slavernijverleden Suriname. Koekfabrikant Van der Breggen in Tilburg, die de negerzoenen van Buys maakt, gaat nu officieel de gevoeligheid van de naam 'negerzoen' onderzoeken. Als je op Google naar plaatjes van negerzoenen zoekt krijg je o.a. de volgende (het spijt me van de derde, maar ik moest er erg om grinniken).

19 november 2005

Ewoud Sanders is al jarenlang intensief met taal bezig. Een rubriek in het 'NRC' en op internet, artikelen in 'Onze Taal' en allerlei boeken over nieuwe woorden, vreemde woorden, verkeerd gebruikte woorden enz. ('Allemaal woorden', 'Fiets! De geschiedenis van een vulgair jongenswoord', 'Van Nergenshuizen tot Absurdistan: verzonnen plaatsnamen in het Nederlands', enz. enz.) Vanochtend op de radio besprak men zijn nieuwe boek 'Aarsrivalen, scheldkarbonades en terminale baden'. In dit boek behandelt hij verhaspelingen van woorden. Behalve de woorden uit de titel van het boek zijn er bijvoorbeeld ook: mond-op-mondreclame i.p.v. mond-tot-mondreclame, middelpuntvliegende kracht i.p.v. middelpuntvliedende kracht en ongewenste intimidatie i.p.v. ongewenste intimiteit. Dat is een boek voor op mijn verlanglijstje.

De combinatie kerk en koningshuis doet het weer goed vandaag. Al uren staat de televisie aan. Eerst de doopdienst van prinses Alexia, het tweede kind van prins Willem Alexander met een gladde hervormde prater en gelijk daarna de inzegening van prins Albert van Monaco met een prevelende paapse pater. 'Zet die tv dan uit', denkt u. Dat gaat niet want Lidy wil het zien. Kan iedere Nederlander zo'n uitgebreide doopdienst op zaterdag geregeld krijgen? Vast niet. En dit weekend staan in de doopkerk de deuren open. D(r)omme(n) Nederlanders willen na de doopdienst de kerk 'in het echt' zien.

Vanmiddag was in het Franse Gat het begin van 'De Week van de Jaren Vijftig'. Deze wijk bestaat vijftig jaar. Twee kunstenaars - Germa Huijbers en Carolina Agelink - belden in de afgelopen maanden bij bewoners aan en vroegen naar voorwerpen uit de jaren vijftig en naar hun herinneringen aan die jaren vijftig. De foto's van de voorwerpen die de bewoners aandroegen (en een aantal van die voorwerpen zelf) zijn te zien op de tentoonstelling 'Boven Tafel' op Jan Steenlaan 63. Die tentoonstelling werd vanmiddag geopend en de honderden foto's aan de wanden vormden een feest van herkenning voor de aanwezigen. Zo'n scheerpapparaat, stofzuiger, Märklin trein, asbak enz. hadden wij vroeger ook! Of wellicht: hebben we nog. Ik herkende onze eigen koektrommel op één van de foto's. De vierde foto hieronder is van de koektrommel waar ik nog vrijwel dagelijks mijn plakje ontbijtkoek uit eet.

Uit alle foto's kunnen de bewoners van de wijk er de komende tijd een aantal kiezen, die dan verwerkt worden op vijfentwintig emaille borden die in de wijk aan de huizen zullen komen te hangen. Een prachtig initiatief van de gemeente Veenendaal en Patrimonium woningstichting. Op de site van de gemeente Veenendaal vindt u meer informatie over dit project:. Ben Dijkhuizen (CDA) was er ook, maar als er 33 gemeenteraadsleden zijn uitgenodigd en wij zijn de enige twee die komen opdraven, dan is dat toch wel een heel matige score.

Vanmiddag bij vishandel Roosendaal op het Slotemaker de Bruïneplein vier versgebakken lekkerbekken gekocht. Eén ervan hebben we thuis meteen opgegeten. Lekker! Dat was lang geleden. Eind jaren zestig, begin jaren zeventig liet mijn vader mij af en toe - ook op zaterdag denk ik - bij de visboer op het Zwaaiplein (toen ook al van Roosendaal) wat lekkerbekken halen die we dan 's avonds bij het brood aten. Een traktatie was dat. Die rol van vistraktatie is in deze tijd overgenomen door de kibbeling, vermoed ik, en daar gaat nu ook flink saus overheen. Bij kibbeling proef je meer kruiden en saus dan vis.

2 bestellingen: 2 Veluwekaarten en Psalmen opnieuw.

20 november 2005

Vandaag met Martijn naar de Mega platen- en CD beurs in de Jaarbeurshallen in Utrecht. We reden om een uur of elf weg en waren rond half zeven weer thuis. Het kaartje gaf ook toegang tot de verzamelbeurs (een uit de hand gelopen rommelmarkt), maar daar hebben we niet eens tijd voor gehad. In de Jaarbeurs was ook een beurs van het tijdschrift 'Margriet', daarom waren de parkeerplaatsen overvol. We hebben uren langs de kramen geslenterd. Martijn heeft vooral gekeken bij goedkope CD's, ik heb vooral gekeken naar aanbiedingen van LP's en dan nog vooral Nederlandstalig. Ik heb o.a. gekocht:
- Magenta (heb ik vroeger ooit van de bibliotheek geleend en op een cassettebandje gezet)
- Kabaret Ivo de Wijs, Kostelijk, kostelijk (o.a. met de nummers 'De jutter' en 'Terug naar de wortels')
- Eric Clapton, 461 Ocean Boulevard (altijd willen hebben. In Spanje moest ik bij het huis van oom Simon aan de hoes denken)
- Billy Joel, Cold spring harbour
- Freek de Jonge, De openbaring
- Jim Croce, I got a name
- 5 LP's van Alan Parson's Project
- Bots, Aufstehn (een Duitstalige LP van deze groep)
Verder nog wat singles en 5 CD's van een euro elk. Opmerkelijke vondst in een aanbiedingenbak: een zelf gebrande CD met 14 nummers van Hans van Deventer. Dat waren precies de nummers die ik zelf ook onlangs op een CD had gebrand, waarschijnlijk afkomstig van dezelfde lp's. Er waren ook kramen met de originele gouden LP's van diverse artiesten, tot aan de Roling Stones toe. Die moeten dan wel honderden, soms duizenden, euro's opbrengen. Vanaf één uur was er een veiling met gesigneerde foto's, posters uit de jaren zestig e.d. Lang niet alles werd verkocht, maar op sommige zaken werd fanatiek geboden en daarvan liepen de prijzen dan ook op tot honderden euro's. Leuk om een poosje naar te kijken. Aan het eind van de middag had een handelaar bij een LP-kraam een bordje gezet met 'Alles gratis', waarschijnlijk had hij geen zin om de boel weer in te pakken en mee naar huis te nemen. Daar heb ik o.a. meegepakt:
- Neil Diamond, Hot august night
- Boudewijn de Groot, Vijf jaar hits
- Henk Elsink, Kleinkunstigheden
- Kate Bush, Lionheart
- Cobi Schreier, Het jaar van de vrouw
Kortom: een leuke en welbestede dag. Het einde was iets minder, want de parkeerplaatsen waren overvol en rommelig. Het heeft ons zowat drie kwartier gekost om van de parkeerplaats af te komen.

Even wat eten. Op de achtergrond de veiling.	Martijn snuffelt in een bak CD's	Overzichtje

1 bestelling: div. Henk van Kerkwijk.

21 november 2005

In de afgelopen pakweg drie dagen zijn er 39 bezoekers op dit weblog (oktober) terechtgekomen via Google na het intikken van de term 'de witte broek van Napoleon'. Daarover staat niets op deze blz., maar de losse woorden komen er wel op voor. Het zal waarschijnlijk om de opdracht van één of andere school gaan, of wellicht om een opdracht in een puzzel/cryptogram van een krant o.i.d.
Ik word dan wel nieuwsgierig naar de betekenis van die 'witte broek van Napoleon'. Het blijkt om een paddestoel te gaan: Het geweizwammetje. Citaat:
'Vooral de kleinere exemplaren zijn onmiddellijk te herkennen als de zwarte beentjes met de witte broek van Napoleon. Het zwammetje is houtig taai. Het lichaam is eigenlijk een verzameling zakjes met elk een opening. Het wit bovenaan komt van de geslachtloze sporen die uit de zakjes breken waar ze in gevormd worden. Het geweizwammetje groeit op dood hout. Je vindt ze in groepjes van enkele tot tientallen, zowel op dennenstompen, eik, esdoorn, de voet van oude aalbesstruiken, populierhoutblokken als door het mos heenbrekend op niet meer te identificeren houtresten.'
En dat geweizwammetje ziet er zo uit (gewei is wat mij betreft een betere duiding dan 'witte broek van Napoleon):

Uit de eerste bladzijden van 'Sonny Boy' van Annejet van der Zijl komt een beeld naar voren van het Suriname in het begin van de twintigste eeuw. Romans over de koloniale geschiedenis van Nederlands Indië zijn er heel veel, romans waarin zo'n beeld van Suriname naar voren komt zijn er beduidend minder. Wat me in eerste instantie te binnen schiet is het werk van Albert Helman, bijvoorbeeld 'De stille plantage' en van recenter datum Cynthia Mc Leod , 'Hoe duur is de suiker?' (1987). Daarna moet ik echt gaan nadenken, of gaan zoeken. Het volgende lijstje komt dan tevoorschijn:

• Albert Helman, 'Zuid Zuid West' (1926)
• Albert Helman, 'De stille plantage' (1931)
• Albert Helman, 'De laaiende stilte' (1952)
• J. van der Walle, 'Een vlek op de rug' (1963)
• L.H. Ferrier, 'Atman' (1968)
• W.F. Hermans, 'De laatste resten tropisch Nederland' (1969)
• Cynthia Mc Leod , 'Hoe duur is de suiker?' (1987)
• Astrid Roemer, 'De wereld heeft gezicht verloren' (1989)
• Albert Helman, 'Verdwenen wereld' (1990)
• Ellen Ombre, 'Maalstroom' (1992)
• John de Bye, 'Ter dood veroordeeld' (1995)
• Astrid Roemer en Gerlof Leistra 'Suriname, gids voor vrienden' (1997)
• Clark Accord, 'De koningin van Paramaribo' (1999)
• Cynthia McLeod, 'Toen het vakantie was' (jeugdboek) (1999)
• Cynthia McLeod, 'De vrije negerin Elisabeth' (2000)
• J. Jansen van Galen, 'Hetenachtsdroom' (2000)
• Inez van Dullemen, 'Maria Sibylla' (2001)
• J. Jansen van Galen, 'Kapotte plantage' (2001)
• Ellen Ombre, 'Negerjood in Moederland' (2004)
• Corry Stoel, 'Het langzame vallen' (2004)
• Clark Accord, 'Tussen Apoera en Oreala' (2005)

Verder moet in dit verband Michiel van Kempen genoemd worden die veel bestudeerd en gepubliceerd heeft over de Surinaamse literatuur, o.a.:

• De Surinaamse literatuur 1970-1985 (1987)
• Surinaamse schrijvers en dichters (1989)
• Woorden die diep wortelen (fotoboek) (1992)
• De geest van Waraku; kritieken over Surinaamse literatuur (1993)
• Woorden op de westenwind (fotoboek) (1994)
• Spiegel van de Surinaamse literatuur (1995)
• Suriname verbeeld (1995)
• Suriname-Catalogus van de Universiteitsbibliotheek van Amsterdam (met Kees van Doorne) (1995)
• Kijk vreesloos in de spiegel (over Albert Helman)(1998)
• Tussenfiguren; schrijvers tussen de culturen (1998)
• Mama Sranan, Bundeling van 200 jaar Surinaamse vertelkunst, van 12 verschillende bevolkingsgroepen (2000)
• Tussen droom en werkelijkheid: een keuze uit de literaire pagina van de Ware Tijd (2001)
• Een geschiedenis van de Surinaamse literatuur (proefschrift) (2002)
• Wandelaar onder de palmen; opstellen over koloniale en postkoloniale literatuur en cultuur; opgedragen aan Bert Paasman (2004)
• Noordoostpassanten, 400 jaar Nederlandse verhaalkunst over Suriname, de Nederlandse Antillen en Aruba (2005)

Tenslotte, als het over Surinaamse literatuur gaat: De Universiteit van Amsterdam gaat een bijzondere leerstoel West-Indische Letteren instellen. Deze universiteit heeft al een leerstoel Zuid-Afrikaanse letterkunde en een leerstoel Koloniale en postkoloniale literatuur- en cultuurgeschiedenis in het bijzonder van Oost-Indie. Per september 2006 zou er een hoogleraar aan moeten treden.

Vanmiddag rapportvergaderingen. Er zullen wel wat kinderen schrikken van hun eerste rapport. Er zijn altijd weer leerlingen die zo'n eerste periode te makkelijk opnemen. De vergaderingen gaan steeds beter. To the point en met de nadruk op handelingsplannen, voor leerlingen die problemen hebben met de leerstof, met de planning, met zichzelf. Uiteraard zijn er ook wel verbeterpunten. Als voorbereiding van de vergaderingen zouden de formulieren, die nu in de vergadering worden uitgedeeld, enkele dagen voor de vergadering in het postvak moeten liggen. De mentor zou daar dan, behalve de cijfergegevens, een voorstel voor een handelingsplan op aan kunnen geven of specifieke vragen aan de collega's kunnen stellen. Men komt dan beter voorbereid op de vergaderingen. Als we volgend jaar met kernteams werken, zijn deze vergaderingen voor de brugklassen niet meer nodig. E.e.a kan dan in de kernteamvergadering worden besproken. Dat schept wat ruimte in het vergaderrooster. Verder zou het mooi zijn als we kunnen regelen dat bij de eerste rapportvergadering van klas twee de mentor/mentotrn van klas één aanwezig zijn.

Van vijf uur tot negen uur een vergadering met de collega's van de beeldende vakken. De brugklassen krijgen met ingang van dit schooljaar les in de 'kunstcarrousel'. Ze krijgen per week drie uur achter elkaar les. Een cluster muziek, een cluster drama en twee clusters beeldend vormen. In die langere lessen kunnen de kinderen beeldend veel verder de diepte in. De collega's merken positief verschil in de beleving van de leerlingen. Planning en indeling van de les is uiteraard belangrijk bij zo'n lange les, maar de voordelen wegen nadrukkelijk op tegen de nadelen. Nu gaat het erom hoe we deze lesvorm in de komende jaren uitbreiden naar de andere klassen. We hebben de bijeenkomst afgesloten met een gezamenlijke maaltijd bij pizzeria Da Gigi. Uiteraard nam ik weer een pizza calzone, Hans Lammers had die nog nooit gegeten en heeft er ook één geprobeerd. Hij vond dat spannend, omdat je bij zo'n pizza minder goed ziet wat je eet. Een gezellige afsluiting van een lange werkdag (van 7.45 tot 21.45 uur).

1 bestelling: Leon Uris, Mila 18

22 november 2005

Tweede ronde rapportvergaderingen vanmiddag. We hebben gisteren en vandaag het zevende en achtste uur laten vervallen en daarna in twee middagen alle klassen besproken. Vorige jaren hadden we op drie dagen vergaderingen en daarvoor vaak verkorte lessen. Die verkorte lessen geven erg veel onrust, dat is absoluut een nadeel. Vergaderen op twee dagen betekent dat we vier vergaderrondes naast elkaar hebben (brugklas, havo/vwo 2 en 3, VMBO en Tweede fase). Dat brengt weer met zich mee dat collega's af en toe moeten kiezen tussen twee vergaderingen, omdat ze in beide klassen les geven. Dat is ook een nadeel. Ik vrees dus dat het in de rest van dit jaar kiezen wordt tussen twee kwaden.

3 bestellingen: 2 bodemkaarten, knipsel Renate Dorrestein en Marianne en Ann Fredriksson, De elf samenzweerders.

23 november 2005

Vanochtend naar de tandarts om drie gaten te laten vullen. Toen ik om vijf voor half tien binnenkwam, kon ik meteen doorlopen. Gelijk kreeg ik de vraag of ik de afspraak vergeten was. Zij hadden kwart over negen in de agenda staan en ik half tien. Ik was thuis zelf nog even rustig gaan zitten omdat ik anders veel te vroeg zou zijn. Een vervelend misverstand. Loots vroeg of ik een verdoving wilde. Dat vraagt hij anders nooit (later zei hij tegen Lidy dat tegenwoordig zoveel mensen er om vragen, dat hij de vraag nu maar zelf stelt). Ik heb me bij boren nog nooit laten verdoven en heb dat nu ook maar niet gedaan. Het ging ook wel zonder verdoving, maar ik blijf een bezoek aan de tandarts iets vreselijks vinden. Je lijkt een hele kerel als je tegen de vijftig loopt, maar van binnen blijf je een klein, angstig jochie. En dan te bedenken dat ik een hele tijd (zo rond m'n tiende jaar) geroepen heb dat ik tandarts wilde worden.

Vanmiddag het tweede deel van de cursus ADSL (Activerende Didactiek & Samenwerkend Leren). De collega's mopperden wat dat het de derde middag was dat ze tot half vijf op school aanwezig moesten zijn. Tja, soms is onderwijs net echt werk.

In de afgelopen drie dagen heb ik redelijk intensief met Henk van Kerkwijk gemaild. Ik heb hem de bladzijde over hemzelf opgestuurd zoals ik die tot nu toe klaar had. Hij heeft er behoorlijk wat aanvullingen op doorgegeven, zodat de blz. nu het internet op kan. Vervolgens heb ik nog wat voorkanten van boeken gescand:

Uit onze schoolbibliotheek heb ik gisteren en vandaag 'Komplot op volle zee' van hem herlezen. Dit boek was in 1969 Jeugdboek van het jaar en dat lijkt me een terechte bekroning. Een spannend, knap opgebouwd verhaal, waarbij vooral ook de fraaie dialogen opvallen. Henk van Kerkwijk heeft veel hoorspelen geschreven en zo heeft hij het schrijven van dialogen uitstekend onder de knie gekregen. Ook Henk van Kerkwijk woont trouwens het grootste deel van het jaar in Ierland. Voor de bladzijde over hem: http://www.schrijversinfo.nl/kerkwijkvanhenk.html

1 bestelling: Julio Alvarez, In de tijd van de vlinders.

24 november 2005

Het is altijd aardig als het lukt om iets van je enthousiasme op de leerlingen over te brengen. Vandaag bracht Ernst uit V2a het boekje van Ewoud Sanders 'Aarsrivalen, scheldkarbonades en terminale baden' (zie 19 november) mee. Zijn moeder had het net gekocht, daar is thuis blijkbaar over gesproken en Ernst heeft de inschatting gemaakt dat ik het wel een leuk boekje zou vinden. Aan het begin van de les heb ik er wat tijd voor vrij gemaakt. Bij het doorbladeren wordt het idee dat het een leuk boekje is zeker bevestigd. Een prachtig sinterklaascadeautje.

Het is volgens de weersverwachting hondenweer vanavond met windstoten tot 110 km per uur. Daarbij voel ik me nog steeds niet echt gezond en heb ik stapels werk liggen. Die optelsom heeft me doen besluiten vanavond niet naar Dordrecht te gaan, waar een bijeenkomst is van het Kees Buddingh'-genootschap i.v.m. het feit dat Buddingh' twintig jaar geleden overleden is. Er wordt een nog nooit opgevoerd toneelstuk gespeeld, dat gevonden is in zijn nalatenschap. Jammer, maar ik zag het even niet zitten.

Vanavond heb ik de lp 'Magenta' (1973) van de groep Magenta gedigitaliseerd. Eind jaren zeventig heb ik de lp een keer geleend van de bibliotheek en op een cassettebandje gezet. Toen ik de lp afgelopen zondag zag staan op de platenbeurs in Utrecht twijfelde ik geen moment: die moest ik hebben. Het is de duurste lp die ik die dag gekocht heb (€ 10,00).
Magenta werd opgericht in 1972 door Roland Arnould en Wim Reiling. Ze hadden hun eerste optreden eind 1972 op 'De nacht van de Poëzie'. In 1974 stonden ze in Brussel in het voorprogramma van Wim Sonneveld. In 1975 hebben ze een poging gewaagd om voor België naar het Eurovisie Songfestival te kunnen gaan. Ze kwamen niet door de voorselectie. Behalve deze lp brachten ze in 1977 nog 'De lifter' uit. In 1978 ging de groep uiteen. In 1981 probeerden ze het nog een keer. Met het nummer 'We gaan naar zee' kwamen ze dat jaar in de Vlaamse top-10. Roland Arnould trad nog een tijdje met Paul Gyles als duo op onder de naam Magenta. In 1983 brachten ze nog het nummer 'All American Fitness Center' uit. Ik heb geen idee wanneer dit duo definitief gestopt is.

Voorkant hoes	binnenkant (klap)hoes

Het is aan een aantal woorden wel goed te horen dat het hier een Vlaamse groep betreft, bijvoorbeeld in het nummer 'vroeger': 'De deur langswaar we beiden gingen'. Het woord 'langswaar' zul je in een Nederlandse tekst niet snel tegenkomen. Een ander voorbeeld in het nummer 'Illusie': 'Weet wat je begint, vooraleer je haar bemint'. Vooraleer? En tenslotte uit 'Heer des huizes': 'Hij woont in een riante flat, niet ver buiten de stad'. Dit rijmt bij Magenta, want 'flat' wordt met de 'a' van 'stad' uitgesproken. Is dit kritiek? Nee hoor, het valt me op, maar ik luister er graag naar en sommige teksten naderen de poëzie. Bijvoorbeeld meteen al de eerste zin van het eerste nummer:

25 november 2005

Het weer was vandaag heel verschrikkelijk, Harde wind, regen bij bakken en later op de dag ook sneeuw. We zouden op school een ontruimingsoefening houden, maar bij dit weer ruim honderd kinderen over het dak sturen (dat is de voorgeschreven vluchtoute voor een aantal lokalen) was niet veilig. Het weer was zo erg dat er aan het begin van de avond meer dan 800 kilometer file in Nederland stond.

Vanmiddag ben ik met V2a naar de jaren-vijftig tentoonstelling op de Jan Steenlaan geweest. Ik dacht dat ik om één uur had afgesproken (begin grote pauze), maar het bleek half twee (eind grote pauze) te zijn geweest. Het gevolg is dat ik met de hele klas een half uur in kou, wind en regen heb staan wachten. Gelukkig hebben deze flats een portiek, zodat we nog een beetje droog konden staan. De leerlingen gedroegen zich heel netjes (op een keer 'belletje trekken' na), mopperden nauwelijks en zongen sinterklaasliedjes. Binnen hebben ze de tentoonstelling bekeken, vragen gesteld en een voorwerp of foto uitgezocht. Daarvan heb ik een foto gemaakt die ze volgende week van deze site kunnen halen. Over dat voorwerp schrijven ze een opstel, waarbij ze de keuze hebben tussen een fantasieverhaal waarin dat voorwerp een hoofdrol speelt of een meer betogend opstel, waarbij ze uitleggen waar het voorwerp voor dient, hoe het werkt en wat de betekenis was van dat voorwerp in de jaren vijftig. Voorafgaand aan dat schrijfwerk moeten ze research plegen d.m.v. een interview met opa, oma, oom of tante. Een enkeling had in grote lijnen het verhaal én voorwerp al in het hoofd en ging nu vooral kijken of er tussen de voorwerpen bijvoorbeeld ook een spiegel hing. Dat is wel een beetje het omdraaien van de opdracht (laat je inspireren door het gekozen voorwerp), maar het is ook niet verboden (slim zijn mag).

Schuilen op de trap	Schuilen op de trap aan de overkant	Jaren '50 radio	Jaren '50 speelgoed

Twee weken geleden stuurde ik twee ollekebollekes n.a.v. de oproep van 'Taalpost'. Mijn inzendingen eindigden niet in de top-5 helaas, maar ik heb daar geen hartzeer over. Afgelopen week publiceerde 'Taalpost' drie ollekebollekes van de winaars en - eerlijk is eerlijk - die mochten er zijn en zaten beter in elkaar dan de mijne. Vooral deze vind ik erg goed:

's Avonds blijkt mijn internetverbinding er uit te liggen. Ik hoop maar dat dat ook aan de weersomstandigheden ligt en er niet een virusprobleem o.i.d. is.

26 november 2005

Jarig vandaag. 47 jaar blijkt een leeftijd te zijn waarop (bij mij in ieder geval) een verjaardag er niet zoveel meer toe doet. Ik voel me niet jarig. Hooguit verheug ik me op een gezellige avond met familie en vrienden. Het is nog steeds hondenweer. Hieronder staat een foto van vanmorgen ca. 11.00 uur. Je ziet de sneeuw vallen:

We hebben alle stekkers uit de router gehaald en er weer in terug geplugd en ja hoor, er was weer internetverbinding.

Vanochtend was er een boekenmarkt in Woudenberg. Die proberen we als het even kan te bezoeken. Vandaag zijn we er i.v.m. het weer, de verjaardag én de grote stapel nog te verwerken boeken maar niet naar toe gegaan.

In het begin van de middag kwam plotseling Wim Huijser langs. Hij had de rijmprent voor me bij zich die donderdagavond in Dordrecht tijdens de Buddingh'-avond aan de leden van het Buddingh'-genootschap is uitgereikt. Op de rijmprent staat het werk van Wim Hofman dat ook staat op de voorzijde van 'Alle gorgelrijmen' (ik begreep nu pas dat deze kunstenaar Wim Hofman dezelfde is als de jeugboekenschrijver van bijvoorbeeld 'Het vlot'). Daarbij staat het handschrift van Buddingh' van het gedicht 'De knork' van 18-03-1985. Omdat het handschrift van Buddingh' niet uitblinkt in leesbaarheid is de tekst er heel klein ondergezet. Het ziet er heel fraai uit. Als extraatje kreeg ik van Wim de DVD 'Multi Culture Club'. Het is het verslag op DVD van een jaarlijks muzikaal project in Dordrecht. Dit project stond deze keer in het teken van C. Buddingh'. Zo staat er o.a. een heel aparte Engelstalige versie op van ''The Bluebuttgurgle'.

The Bluebuttgurgle I am the Bluebuttgurgle My father was a Purgle My mother was a Porulan That explains my oddness, then Raban! Raban! Raban! Raban! Raban! Raban! (vert. Ilker Soylu)

Ik heb Wim de boekjes van de 'Monster-serie' die ik intussen dubbel had meegegeven. Alleen deeltje 10 mist daarbij. Hij is bezig met een Buddingh'-voetbal-boek. Uit een literaire sportboekenserie van een paar jaar geleden had ik nog een boekje liggen met een hoofdstuk over Buddingh' en voetbal. Wim kende dat boekje niet, daarom heb ik het aan hem uitgeleend. Al met al hebben we bijzonder genoeglijk - vooral over literatuur - zitten babbelen (zou een niet nader te noemen iemand gezegd kunnen hebben).

's Avonds kregen we het over oude (land)kaarten. Ik heb nog een doosje met Belgische stafkaarten staan van rond 1920. Het zijn kaarten die twee keer zo groot zijn als de nu gebruikelijke stafkaarten, maar die verder wel vergelijkbaar zijn. Ik heb ze nog niet te koop gezet, want ik heb geen idee wat een redelijke prijs voor zo'n kaart is. Erich, Warner en Steven zijn 'kaartfanaten', dus toen ik het doosje tevoorschijn haalde, was dat een aardig gespreksonderwerp.

27 november 2005

Gisteren kreeg ik van Erich en Ria het boekje 'De Odyssee van Drs. P.' In 79 ollekebollekes beschrijft de Drs. een reis door de Méditerranée. E.e.a. werd eerder gepubliceerd in het tijdschrift 'De Koperen Ploert'. Eerder deze maand schreef ik over het ollekebollekewoord 'Apologieverbod'. Een interessante vraag is nu: Hoe komt Drs. P in die 79 ollekebollekes aan zijn ollekebollekewoorden. Hieronder staan - in alfabetische volgorde - de 79 woorden uit alle zesde zinnen in dit boekje:

Wat valt er nu op aan dit lijstje?

Beginletters: De meest voorkomende beginletter is de 'O' (14 x). Direct daarna komt de 'A' (13x). Op eerbiedige afstand volgt de 'S' (8x). De 'A' en de 'O' winnen, dankzij de voorvoegsels die met deze letter beginnen en die dankbaar gebruikt worden (voorvoegselbruikbaarheid) om de woorden langer te maken en/of op zeslettergrepigheid te krijgen. Bij de 'O' is dat maar liefst twaalf keer het voorvoegsel 'On-'. 'Bij de 'A' is dat vier keer 'Aller-'.
Woordsoorten: 23 van de 79 woorden zijn zelfstandig naamwoorden. De rest is bijvoeglijk. Dit lijkt logisch, vooral omdat bijvoeglijke naamwoorden makkelijker uit te breiden lijken met voor- en achtervoegsels.
Gekunsteldheid:
27 woorden komen voor in het 'normale' spraakgebruik (adembenemende, evenementenhal, grensoverschrijdende).
15 woorden lijken echt, maar zijn geconstrueerd met een voor- of achtervoegsel (onverliesgevende zegt niemand, dat heet winstgevend).
24 woorden zijn duidelijk geknutseld. Ze komen niet of nauwelijks voor in het normale spraakgebruik, maar iedereen zal snappen wat er bedoeld wordt (luchtstroombeherende, argwaanbestendige, festiviteitenroes).
13 woorden kan men betitelen als ronduit onecht: (haarscherpnauwkeurigheid, modderfiguurlijke, welgemanierdheidloos).
Uiteraard is deze indeling aanvechtbaar. De jury bestond in dit geval uit Martijn en mij. Een mooie klus voor als ik niets meer te doen heb: een lijst van honderden ollekebollekewoorden, alfabetisch geordend.

Vanmiddag een knipsel naar de brievenbus gebracht. Deze week al zijn er extra kleine gleuven in de brievenbussen aangebacht i.v.m. vuurwerkgevaar. Dat betekent dat er geen enkel boek meer in de rode brievenbussen kan en ik (of Lidy) dagelijks de gang naar het postkantoor moet maken. En dat tot begin januari. Ik ben er niet blij mee. Onderweg stootte ik weer zowat mijn schouder aan een makelaarsbord in een voortuin. Ik heb me daar al vaker aan geërgerd, maar ik schijn de enige te zijn die zich hier aan stoo(r)t. Hieronder twee foto's uit de Lucretia van Merckenlaan:

Zo hoort het niet	Zo hoort het wel

Vanavond was de documentaire 'Armando, portret van een vriend' op televisie, gemaakt door Cherry Duyns. Armando is absoluut een interessant en veelzijdig mens, maar de documentaire kon mijn aandacht niet vasthouden.

2 bestellingen: 4 knipsels Kortooms, De Tweede Grote Vier Omnibus

28 november 2005

Vanavond commissie Stad. Het agendapunt dat er het eerste uitspringt zijn de bouwplannnen aan de Weverij. Dit is een agendapunt met een historie van een jaar of vijftien. Tussen muziekschool en Nieuweweg wil de gemeente een rij woningen hebben, waardoor het beeld van deze ringweg op een logische manier wordt afgerond. Nu kijk je vanaf de ringweg tegen de achtertuinen van de Wilhelminastraat aan. Zo'n vijftien jaar geleden wilde de gemeente van alle bewoners de helft van de achtertuinen kopen. Dat heeft toen geweldig veel ophef en politiek rumoer gegeven. Uiteindelijk heeft de gemeente besloten om de plannen op een laag pitje te zetten en niet actief te zijn in het aankopen van die achtertuinen. Intussen zijn zoveel mensen verhuisd en wonen er zoveel nieuwe bewoners, dat nu toch iedereen bereid is gevonden een gedeelte van de achtertuin te verkopen. Er ligt nu een logisch uitziend plan om de strook te bebouwen, een 'fijnkorrelige wand' heet dat dan in ambtenarentaal en "De stad toont zich als een voorkant". Ook wil men rekening houden met de privacy van de bewoners van de Wilhelminastraat door het bewaren van voldoende afstand. Bovendien geeft de ambtenaar die het heeft geschreven blijk van historisch besef, als hij (of zij) schrijft: "Het is i.v.m. de geschiedenis van belang zorgvuldig over dit plan te communiceren." Die 'voldoende' afstand wordt nog wel een probleem, want dit 'voldoende' is een zeer individuele waarneming. En het gaat niet lukken om de planvorming rustig te laten verlopen. Er zullen insprekers op de vergadering zijn en er is al emailverkeer geweest over een beslissing van Gedeputeerde Staten van 16-12-1997 over maximale hoogte en maximale goothoogte achtergevel. De plannen zijn in strijd met dit besluit. Dit blijft dus - ook nu nog - een lastig dossier.

2 bestellingen: 1 poëziebloemlezing, 1 AO-boekje Louis Brailleschool

29 november 2005

Vanmiddag om pakweg half vier had ik geen afspraken in m'n agenda staan en heb daarom de kapper gebeld of het op dat moment druk was. Dat was het niet, dus wandelde ik meteen naar Hein Visser. Het blijkt de laatste keer geweest te zijn dat ik me daar kon laten knippen. Hein wilde al langer weg uit dit pand, maar had nog een langlopend huurcontract. Het bestemmingsplan staat daar geen detailhandel toe en dat pakte voor hem ongelukkig uit. Nu komt er een makelaar in (die willen geloof ik allemaal aan de Kerkewijk zitten) en Hein zet zijn kapperszaak voort in de verbouwde garage van zijn huis aan de Willem Barentzstraat.

Vandaag biedt minister Veerman weer excuses aan voor wat hij gezegd heeft over de veranderingen in de medische zorg. In de afgelopen weken was het twee keer minister Pechtold die excuses moest maken voor zijn uitlatingen. Minister Hoogervorst bood onlangs excuses aan voor zijn kokhalsgebaar bij de algemene beschouwingen. Het houdt niet op met dit kabinet. Dit kan twee dingen betekenen: Of deze ministers hebben totaal geen ruggegraat en staan niet voor wat ze gezegd hebben, óf deze ministers weten niet wat ze zeggen. In beide gevallen moeten ze aftreden.

Vanavond heb ik mijn Buddingh'-bladzijde bijgewerkt n.a.v. de voorlopige bibliografie van 'De letteren spreken'. Ik miste nog twee boekjes hieruit in mijn bibiografie en ik had bij twee boekjes een ander jaartal. Ik ga er maar vanuit dat de lijst uit Dordrecht zelf klopt. Wim Huijser houdt een dagboek bij over zijn vorderingen met de Buddingh'-biografie en alle activiteiten die hiermee te maken hebben. Hij meldt ook dat hij zaterdag hier op bezoek geweest is: 26 november.

30 november 2005

Met hoofdpijn die doortrekt naar mijn oor en kaak ben ik om een uur of half vier naar huis gegaan (een kou vanwege mijn geknipte, kalende kop?). Ik ben direct naar bed gegaan en heb ook vanavond op school de ouderavond over de gevaren van internetgebruik laten schieten. Dat is jammer, want de spreker is echt goed. Ik heb hem ooit meegemaakt in een workshop op een symposium van PPSI. Toen ik hoorde dat de ouderraad over dit onderwerp een ouderavond wilde organiseren heb ik ze ook direct aangeraden deze man uit te nodigen. Wat me uit die workshop vooral is bijgebleven, is dat de gewoonte van veel scholen (ook van ons) om op schoolfeesten veel foto's te maken van feestende kinderen en deze foto's op de schoolsite te publiceren een onverwacht gevaar inhoudt. Zo'n fotogalerij is een etalage voor loverboys.

3 bestellingen: P. Keuning, Christelijke kunst en Jack Bom i.s.m. Bas van Aerde, Uw oneindig leven en Fabriekskinderen van J.J. Cremer (in een verzamelbundel)

Antwoord woordpuzzel 11 december: Ik bemin u boven alles. Volgens wiskundecollege Frank zou hier overigens geen streep moeten staan. Die streep betekent 'gedeeld door'. Als je het geheel tussen haken zet is 'boven' wiskundig wel juist. Dank je Frank, maar ik vind het met die streep er toch mooier (echter) uit zien.