November 2011

Terug naar oktober 2011

1 november 2011

Ik kreeg nogal wat commentaar op de foto van gisteren. Mensen vinden zo'n dode muis vies, eng of shockerend. Het is niet mijn bedoeling te shockeren. Zelf vind ik het vies, eng en shockerend dat die muizen in de schuur mijn spullen en vooral mijn tuinkussens kapot vreten. Zo'n dode muis vind ik vervolgens interessant en de 'streep' in de nek laat zien dat zo'n grijze plastic muizenval technisch uitstekend werkt. Diervriendelijk zelfs: in 0,1 seconde is de nek gebroken en is de muis pijnloos dood.

Aan het eind van de middag 'haalde' ik de griepprik. Daar voel ik me weer jong door: de gemiddelde leeftijd van de 'prikhalers' ligt aanzienlijk hoger dan de mijne.
Lopend naar de dokter hoorde ik overal om me heen de - gemeentelijke en particuliere - bladblazers. Met z'n allen gaan we het blad - fanatiek en lawaaierig - te lijf. Wat is er mis met dat blad? Ik wil morgen met Tygo lekker door zo'n met blad bezaaid stuk gras lopen schoppen, maar het zal zoeken worden om zo'n plek te vinden. De grasvelden langs en bij de Nijhofflaan liggen er glad en groen bij.

We hebben vorig jaar kunnen regelen dat er op de bouwmuur aan het Kees Stipplein gedichten van Kees Stip bevestigd werden. Nu staat er zo'n zelfde bouwmuur rond het oude postkantoor. Met een beetje geluk komen daar ook - light verse - gedichten op te hangen en wordt dit in het centrum van Veenendaal een nieuwe gewoonte! Het hoeft niet nog meer Kees Stip te zijn. Er zijn immers veel meer lichte dichters. Vanavond zocht ik wat van die gedichten uit. Ik heb er bloemlezingen van in huis, ook nog wel wat bundels en ook de 'De light scheurkalenders' van een paar jaar geleden hebben nu nog hun nut. Het volgende gedicht is minder geschikt voor zo'n muur, maar ik moest er flink om grinniken:

Social climbing

Ik las laatst, dat
de arbeiders in hun
ondergoed slapen,
de burgers in pyjama
en nog hoger
slaapt men naakt.

Ik wil vooruit
- daarom slaap ik nu
voortaan naakt!

Maar ja ...
kan ik nu eigenlijk nog
wel in de wasbak pissen?

Riekus Waskowsky

1 bestelling: M. Vasalis, 'Parken en woestijnen'.

2 november 2011

Bapo. Suzanne is weer aan het werk. Dat betekent dat Gijs vanmorgen voor half acht Tygo en Dylano al kwam brengen. Dit jaar ben ik één keer in de twee weken op woensdag thuis om Lidy te 'helpen' met oppassen. We maakten er vandaag een lekker rustig dagje van met 'onze jongens': een beetje spelen, met z'n drietjes in bad, een boterhammetje eten, wandelen met de hond, weggooiglas wegbrengen, in de tuin tennissen met Martijn, lekker met herfstbladeren klooien in zo'n bladverzamelkooi, kijken naar 'The Lion King', Tygo verkleden als piraat. Allemaal niet schokkend, maar alles bij elkaar een heerlijke dag.

Tygo In bad Tygo als piraat

Door de vrijdagse zwemles is Tygo in bad nu ook heel vrij. Hij duikt met zijn hele hoofd onder water. Op een gegeven moment gaat zijn fantasie met hem op de loop: Hij verzint een ijsbeer, maar is vervolgens zo bang voor die ijsbeer dat hij onmiddellijk het bad uit wil. Hij wil zelfs niet in de badkamer afgedroogd worden..... Weg! Er zit hier een ijsbeer!

Bij toeval krijg ik 'De Telegraaf' van gisteren in handen. Mijn vooroordelen worden al snel - op de voorpagina - bevestigd. Centraal staat daar een grote kleurenfoto van André van Duin en Ron Bransteder die in kokskostuum stamppotten staan op te scheppen in het 'De La Martheater'. Dit belangrijke nieuws drukt op de voorpagina - letterlijk - het referendum in Griekenland en het CDA en Mauro naar de randen van de pagina. Ook het onderstaande artikel is voor 'De Telegraaf' voorpaginanieuws:

Telegraafnonnen

Tussen de bedrijven door én 's avonds tijdens het voetbal op televisie kijk ik het grootste deel van de CT van V3 na. Ik heb aangedrongen op het letterlijk uit het hoofd leren van defenities en dat hebben ze heel behoorlijk gedaan. Aan het eind van de CT stelde ik een 'bonusvraag'. Hier heb ik het niet met ze over gehad, maar ik ben benieuwd of ze zoiets uit het nieuws (of thuis) oppikken. Als ze het weten krijgen ze 0,2 punt extra:

De bibliotheken geven deze weken een gratis boek weg. Heel Nederland kan dus dat boek lezen. Het is geschreven door Remco Campert. Hoe heet dat boek?

Het is teveel gevraagd. De meeste leerlingen vullen niets in, een enkele leerling neemt de moeite om 'iets' te proberen en er zijn er twee die het weten. Enkele antwoorden:
- Remco de campeerder
- Verrukkelluk (bijna goed, + 0,1)
- Meneer Beek op vakantie
- Nederland leest (zo heet de actie, vooruit + 0,1)
- Haha, weet ik veel. Ik was te druk met leren

2 bestellingen: 'Memo VWO-1', 'Getal & Ruimte havo CM/EM 1 en 2'.

3 november 2011

In de toets vraag ik: 'Wat is het verschil tussen een werkwoordelijk gezegde en een naamwoordelijk gezegde?' Eén leerling weet dat niet en heeft het lef om te antwoorden: 'De woorden 'werk' en 'naam''. Dat kost hem twee punten, want het is natuurlijk fout (of in ieder geval niet het gewenste antwoord), maar voor het lef én omdat ik erom noet grinniken, krijgt hij er 0,1 voor als bonus.

Tijdens het voetbal op televisie keek ik de laatste V3-boekverslagen na. Voor de kerst mogen ze nog jeugdboeken lezen, daarna moeten het boeken voor volwassen zijn. Een deel van de leerlingen heeft nu al een boek voor volwassenen gekozen:

René Appel, Loverboy (2x)
Naima El Bezaz, De weg naar het noorden
Caja Cazemier, Te snel
Caja Cazemier, Verliefd op je leraar
Lieneke Dijkzeul, De geur van regen
Imme Dros, Ilios
Anne Frank, Het Achterhuis
Peter van Gestel, Die dag aan zee
Ronald Giphart, Gala
Karel Glastra van Loon, De passievrucht (2x)
Bobje Goudsmit, De ijzeren maagd
Bobje Goudsmit, Voorbij
Maarten 't Hart, De kroongetuige
Evert Hartman, Gegijzeld (2x)
Joost Heyink, Het web
Joost Heyink, Obsessie (2x)
Theo Hoogstraten, Blind Date
Theo Hoogstraten, Hot spot
Theo Hoogstraten, Last minute
Theo Hoogstraten, Verraderlijke vrienden
Kluun, Komt een vrouw bij de dokter
Herman Koch, Het diner
Bart Moeyaert, Het is de liefde die we niet begrijpen
Harry Mulisch, De aanslag
Harry Mulisch, Twee vrouwen
Saskia Noort, De eetclub
Willem van Toorn, Rooie
Simone van der Vlugt, De reünie
Simone van der Vlugt, De slavenring (3x)
Simone van der Vlugt, Schijndood
Helen Vreeswijk, De stalker

2 bestellingen: W. Barnard, 'Lieve gemeente. Een jaargang schriftuitleg', knipsel Kader Abdollah.

4 november 2011

Een rommelmarkt in de Veenendaalhal. Het is niet één grote rommelmarkt, maar een gezamenlijke markt van diverse verenigingen en kerken. Dat betekent (voor mij) dat je op diverse plekken in de hal tafels met boeken vindt. Erg goede boeken deze keer. Veel in nieuwstaat en zelfs met een onbeschadigd stofomslag. Lidy kocht wat kinderboeken voor onszelf. Alles bij elkaar hadden we tweeënveertig boeken voor zevenentwintig euro (Dat is 42 voor de prijs van 1!!). Daarbij waren twee exemplaren van mijn eigen 'Schrijvers geturfd'. Ik had al voorspeld dat die op Veense rommelmarkten tevoorschijn zouden komen. Van Kooten gaf er een jaar geleden vijftienhonderd gratis weg. Als het gratis is, pakken klanten het boek wel aan, maar niet iedereen zal hier ook echt interesse voor hebben. Deze exemplaren ga ik zelf te koop zetten. Ik kan ze uiteraard 'gesigneerd' aanbieden. Verder kocht ik o.a.:
- Gerard Reve, Nader tot U
- Anna Enquist, De thuiskomst
- Dimitri Verhulst, Mevrouw Verona daalt de heuvel af
- J.C. Bloem, Poëtica
- Ivo de Wijs, Vroege vogels' radioverzen
- Ellen Tijsinger, De rode vlieger
- Hella S. Haasse, Sleuteloog
- Gijs IJlander, Zwartwild
- Frank Westerman, De graanrepubliek
- Herman Koch, Eten met Emma
- Frénk Westerman, Laten we eerlijk zijn. 25 jaar spraakmakende interviews
- Gerrit Komrij, Leesliefde
- Saskia Noort, Terug naar de kust

Nieuw op Schrijversinfo: Jaap Kroonenburg.

Vrees voor den dood

Zoo diep-verdoken blijft het pijnlijk denken
aan dood en eeuwigheid,
dat tot het laatst het hart blijft aandacht schenken
aan de geluiden van den tijd;
zóó, dat de liefde tot het leven
verraadt, het heimelijke beven
voor 't laatste tikken van den tijd:
het ondergaan in d'eeuwigheid.

(Jaap Kroonenburg, Mensch en nood, blz. 16)

5 november 2011

Vanochtend heb ik met de hand én met de stofzuiger alle bladresten en ander vuil uit de rand tussen motorkap en voorruit van beide auto's verwijderd. Vorig jaar moest ik daar bij de grote beurt veel geld voor betalen. Dat is nou één van de weinige zaken die ik bij de auto zelf nog wel kan.

De verhalen uit het gisteren gekochte 'Op gewicht. De leukste verhalen over de lijn' en de interviews uit 'Laten we eerlijk zijn. 25 jaar spraakmakende interviews' van Frénk van der Linden heb ik vermeld op de diverse bladzijden van Schrijversinfo. Het meest verrassend was het verhaal 'Dieet houden' van C. Buddingh' in 'Op gewicht'.

In de Gelderlander staat vandaag een groot (twee bladzijden) artikel over Saskia Noort. Er wordt vermeld dat haar boeken vertaald zijn in Duitsland, Frankrijk, Rusland, Denemarken en Noorwegen. Zo'n rijtje landen schrijft iedereen van elkaar over en niemand neemt de moeite om eens uit te zoeken of er nog meer landen te noemen zijn. Even kijken op de site van de Koninklijke Bibliotheek levert in een minuut of tien dit overzicht op:

  • Das dunkle Haus (Duitse vertaling van 'terug naar de kust' door Annette Wunschel) (2005)
  • Pobeg iz Amsterdama (Russische vertaling van 'Terug naar de kust' door Vera Trenina e.a.) (2005)
  • Middagsklubben (Noorse vertaling van 'De eetclub' door Eve-Marie Lund) (2006)
  • Madklubben (Deense vertaling van 'De eetclub' door Birthe Lundsgaard) (2006)
  • Ruokakerho (Finse vertaling van 'De eetclub' door Titia Schuurman) (2006)
  • The dinner club (Engelse vertaling van 'De eetclub' door Paul Vincent) (2006)
  • Il gusto amaro del tradimento (Italiaanse vertaling van 'De eetclub' door Claudia Di Palermo) (2006)
  • Middagssällskapet (Zweedse vertaling van 'De eetclub' door Olov Hyllienmark) (2006)
  • Nye naboer (Deense vertaling van 'Nieuwe buren' door Birthe Lundsgaard) (2006)
  • El club gastronómico (Spaanse vertaling van 'De eetclub' door Julio Grande) (2007)
  • As amigas do clube (Braziliaanse uitgave van 'De eetclub', vertaald door Cristiano Zwiesele do Amaral) (2007)
  • Klub gurmanov (Russische vertaling van 'De eetclub' door Vera Trenina e.a.) (2007)
  • Und hüte dich vor dem Bösen (Duitse vertaling van 'De eetclub' door Annette Wunschel) (2007)
  • Retour vers la côte (Franse vertaling van 'Terug naar de kust' door Mireille Cohendy) (2007)
  • Klub°at na tuzarite (Bulgaarse vertaling van 'De eetclub' door Aneta Danceva-Manolova) (2007)
  • Shija e hidhur e tradhtisë (Albanese vertaling van 'De eetclub' door Virgjil Kule) (2007)
  • Petits meurtres entre voisins (Franse vertaling van 'De eetclub' door Mireille Cohendy) (2007)
  • Novi s'sedi (Bulgaarse vertaling van 'Nieuwe buren' door Radostina Androva-Andonova) (2008)
  • Lukofilíes: muthistór&hibar;ema (Griekse vertaling van 'De eetclub' door Ntaïk-Mpalta) (2008)
  • O gosto amargo da traição (Portugese vertaling van 'De eetclub') (2008)
  • Back to the coast (Engelse vertaling van 'Terug naar de kust' door Laura Vroomen) (2009)
  • D'excellents voisins (Franse vertaling van 'Nieuwe buren' door Mireille Cohendy) (2011)


In de Scheepjeshof zit tegenwoordig een Boni-supermarkt. Die kenden we al uit Ede, waar we af en toe de combinatie Mediamarkt - Boni deden. We waren gisteren in de Scheepjeshof en het was er behoorlijk druk. Misschien is die Boni de trekker die ze nodig hadden. We kochten er o.a. Koopmans cakemixen en vanavond bakte ik zo'n cake.

2 bestellingen: Ute Ehrhardt, 'Elke dag een beetje brutaler', knipsels Jeroen Brouwers.

6 november 2011

Op 19 november presenteert de Veense schrijfster Ellis Overbeek haar tweede roman: 'Kwaad bloed'. Op Schrijversinfo heb ik de titel al aan 'haar' bladzijde toegevoegd. Op internet zocht ik een plaatje van het boek en vond opvallend veel boeken met dezelfde titel. Ik zou dat toch even hebben nagezocht en dan zou ik waarschijnlijk een andere titel hebben gekozen:

- Ellis Overbeek, Kwaad bloed (2011)
- Leighton Cage, Kwaad bloed (2011)
- Linda Fairstein, Kwaad bloed (2008)
- Henk Goorden, Kwaad bloed (2008)
- Barbara Smit, Kwaad bloed (2006)
- Marita de Sterck, Kwaad bloed (2006)
- Lorna Sage, Kwaad bloed (2004)
- Minck Oosterveer, Kwaad bloed (2004)
- Suzanne Proulx, Kwaad bloed (2002)
- Erica Spindler, Kwaad bloed (2001)
- Rob Pieters, Kwaad bloed (2001)
- Reina ten Bruggenkate, Kwaad bloed (2000)
- Marco Kuipers en Marcel de Jong, Kwaad bloed (1999)
- Peter Kennedy, Kwaad bloed (1998)
- Hans Hagen, Kwaad bloed (1996)
- Sarah Dunant, Kwaad bloed (1995)
- Annie M.G. Schmidt, Harriët Freezer e.a., Kwaad bloed (1969)
Kwaad bloed

De gedichten uit het eergisteren gekochte 'Leesliefde in 100 & enige gedichten', samengesteld door Gerrit Komrij en de verhalen uit 'Blijven lachen. Met 11 cabaretiers op vakantie' heb ik vermeld op de diverse bladzijden van Schrijversinfo.

Nieuw op schrijversinfo (n.a.v. de uitzoekerij van gisteren): Saskia Noort.

Vanavond keek ik 'Terug naar de kust'. Martijn gaf die dvd een tijdje geleden bij ons af: 'Die moet je een keer kijken!'. Na het maken van de bladzijde over Saskia Noort voor Schrijversinfo is dat een mooie afronding van het weekend. Het is een spannende en uitermate beklemmende film. Ik ben niet zo'n liefhebber van Linda de Mol, maar deze hoofdpersoon weet ze overtuigend - en niet te dik aangezet - neer te zetten.

Door het hele weekend heen keek ik de ct's van mijn tweede klassen na. Ik ben er niet erg tevreden over. Ze hebben het weer allemaal 'ongeveer' begrepen, maar écht geleerd hebben ze (ik generaliseer: hebben de meesten) niet.

7 november 2011

De bibliotheek organiseert vrijdag een 'pubkwis-literatuur'. Onze school neemt er met een groepje collega's aan deel, maar ik moet helaas verstek laten gaan. Voor vrijdagavond hebben we theaterkaartjes voor de solovoorstelling van Stef Bos en die ga ik er niet voor laten schieten.

Ons tijdperk is in wezen tragisch, dus weigeren wij het tragisch op te vatten. Het cataclysme heeft plaatsgegrepen, we zitten tussen de puinhopen, we beginnen nieuwe woonplaatsen te bouwen, nieuwe kleine verwachtingen te koesteren. 't Is nogal zwaar werk, er is geen effen weg naar de toekomst: maar we lappen het hem, of struikelen over de hinderpalen. We moeten leven, hoeveel hemels er ook gevallen zijn.
(D.H. Lawrence, openingsalinea 'Lady Chatterley's minnaar)

Een prachtig begin van een boek. Het is de tijd net na de Eerste Wereldoorlog, maar het kan de tijd na elke grote crisis zijn. Zelfs de zoveelste economische.
Het woord 'cataclysme' vraagt wel om uitleg. Het gaat terug op de Griekse benaming van de Zondvloed en andere bijbelse rampen (Sodom en Gomorra, de 10e plaag van Egypte). Later werd het de geologische aanduiding voor een ramp in de aardgeschiedenis: Pompeï of de inslag van een komeet. In die zin is het woord hier misplaatst, al geeft het wel treffend aan hoe veel mensen zich net na die Eerste Wereldoorlog gevoeld zullen hebben.

1 bestelling: 2 x Godfried Bomans, 'Het duel'.

8 november 2011

Vanochtend heb ik met Petra de lesbrieven voor de dichtwedstrijd 'Gedichten op muren' afgeteld en rondgebracht. De scholen hebben tot eind januari de tijd om hier aandacht aan te besteden. We zijn deze keer in ieder geval op tijd.

Wim meldt dat cataclysme volgens zijn Van Dale ook 'grote ommekeer' betekent. Daarmee klopt de zin. Deze tweede betekenis in Van Dale is ongetwijfeld afgeleid van de eerste (ramp in de aardgeschiedenis). Zo'n ramp zal vaak een 'grote ommekeer' inleiden.

Vanmiddag heb ik mijn trouwring van mijn vinger laten zagen. Al een paar jaar kreeg ik hem niet meer van mijn vinger, ook niet met zeep en andere glijmiddelen, maar naar zo'n glimmertjeswinkel gaan, dat kwam er niet van. Nu ik er om andere redenen toch was, kon ik van de nood een deugd maken. Misschien stelde ik dat zaagwerk ook wel uit, omdat ik het eigenlijk maar een eng idee vond. Nou, dat viel reuze mee! Het zagen stelde niets voor, maar daarna trok deze grijs geknotte dame met twee tangetjes de ring open en moest ik mijn vinger eruit wurmen. Dat lukte slecht. 'Als het echt niet lukt, haal ik één van de jongens van boven, die zijn sterker', vertrouwde ze mij toe. Maar dat deed ze liever niet, want het was eigenlijk haar eer te na. Dus bleef ze het proberen, op het gevaar af dat mijn vinger bekneld zou raken tussen de twee scherpgezaagde ringdelen. Uiteindelijk lukte het. Nu moet ik een maand of twee ringloos door het leven. Ze kon nu, vanwege het duidelijke knelspoor van de ring, mijn vinger niet opmeten. Die moet eerst zijn natuurlijke vorm weer aannemen. Wordt vervolgd.

3 bestellingen: Kubler-Ross, 'Lessen voor levenden', Hans Dorrestijn, 'Positief genieten met Hans Dorrestijn', bundel: 'de Tien Sterkste Drank Verhalen', bundel: 'Mislukte vakanties en andere vreemde reisverhalen', Pauline de Bok, 'Berichten van een naderend einde'.

9 november 2011

In juli 2010 vroeg ik hier of iemand de herkomst kende van een Drs P-lied dat eindigt met de zin “heren, toch niet met een schaar”. Vandaag mailt iemand me: Het betreft een parodie op De Dodenrit (De Troika) van de meester. Het is getiteld “De Zuidpoolexpeditie”. Deze parodie werd geschreven door Hugo Matthysen en halfweg de jaren 1980 door het Vlaamse duo Braem & Van Gool opgenomen. De imitatie (van stijl en stem) was zo goed dat velen het inderdaad nog steeds als een authentiek Drs P-nummer beschouwen. Ondermeer de Vlaamse “alwetende”  presentator Ben Crabbé (Vrt – “Blokken”) hoorde ik ooit eens Drs P imiteren met de hierboven geciteerde slotzin, waarna hij besloot: “Dat kan alleen Drs P.” Ik deel zijn bewondering voor de heer Polzer, maar dit was toch op z’n minst ongelukkig.

De warenmarkt is weer terug op de Markt in het centrum. De plek tussen Kees Stipplein en de AH was best te doen, maar de markt hoort op de de Markt. Het is het afgelopen weekeind op allerlei manieren gevierd, o.a. met speciale aanbiedingen. Bakkerij het Stoepje heeft een wel heel speciale aanbieding: Ze bieden ons nu maar 2 koeken voor een euro:

Aanbieding Stoepje

2 bestellingen: Neeltje Maria Min, 'Voor wie ik liefheb wil ik heten', Jan G. Elburg, 'Drietand. gedichten 1952-1958'.

10 november 2011

Op diverse plaatsen op school wordt middels posters reclame gemaakt voor een nieuwe seksuele afwijking: Velofilie. Sommige mensen vallen op meisjes, andere mensen op jongens, maar er blijken ook mensen op fietsen te vallen:

Ik val op fietsen

Waarop Henk informeert of pedovelofilie strafbaar is (voor de liefhebbers heeft hij in de schuur nog een kinderfietsje).

Woensdag 23 november treedt Kees Torn op in 'de Lampegiet'. Ik heb kunnen regelen dat we 's middags een foto van hem maken bij het door hem geschreven gedicht dat in de garderobe hangt. Daarna heb ik een interview met hem. De uitwerking van dat interview moet leiden tot een artikel in het blad 'Whisky Passion'.

1 bestelling: Giorgio Bassani, 'Lida Mantovani'.

11 november 2011

Tijdens het vijfde uur stonden ineens alle meisjes van mijn B2-klas op en begonnen elkaar te omhelzen en te knuffelen. De jongens en ik keken dat vol verbazing aan. Het bleek 11 over 11 op de 11de van de 11de van 2011 te zijn. En dan zaten we in lokaal 110 en niet eens in 111.

Vanavond Stef Bos, 'Solo' in de Lampegiet. Een prima voorstelling met nieuw én oud werk, met als rode draad de gedachte dat wij niet voor onszelf leven, maar dat wij deel zijn van een geheel. En dat hing Stef dan weer op aan de geboorte van zijn zoon (anderhalf jaar geleden). Stef trad 'buiten zichzelf' in een poging een hit te schrijven. Met de beat van een synthesizer en een tekst met veel schuttingtaal kreeg hij het publiek aan het meeklappen en meezingen, maar gelukkig trok hij de conclusie dat dit voor hem geen begaanbare weg is. Verder bekende thema's, met het doortrekken van eerdere gedachten en hier en daar een nieuwe wending. Wat me bijbleef: De Engelsen zijn 'too polite to be honest' en de Nederlanders 'too honest to be polite

3 bestellingen: 2x Neeltje Maria Min, 'Voor wie ik liefheb wil ik heten', W.H. Schukking, 'De oude vestingwerken van Nederland'.

12 november 2011

Met de post kwam deze week de poëziebundel 'Gezicht op Sloten' van Sipko Melissen. Ik bestelde het in mijn doorlopende zoektocht naar geografisch bepaalde gedichten. Veel Amsterdam en één keer Lemmer. Het mooiste gedicht uit deze bundel:

Stille zaterdag

Het regent nu en dat betekent niets
het regent in zoveel gedichten
het weerbericht voorspelde weliswaar
zacht voorjaarsweer maar dat betekent niet
dat ik de moed laat varen op dit plein

ik denk aan jou en dat betekent niets
je duikt zo vaak door mijn gedachten
weer geen bericht maar dat betekent niet
dat jij niet bezig bent met mij ook nu
het regent op dit godverlaten plein

Dries doet af en toe een rondje Veenendaal en omstreken. Als hij vanuit Groningen een dag zijn 'roots' naloopt, probeert hij wat bezoeken te combineren. Vandaag was hij om 17.00 uur bij ons, at mee en vertrok rond 19.00 uur weer om zijn moeder in Bennekom op te zoeken. Die twee uur is net genoeg om - af en toe met volle mond - bij te praten. Vandaag deed hij me aan Erik van Muiswinkel en Diederik van Vleuten in 'Antiquariaat Oblomov' denken. Hij bracht een fles rode wijn en een echte Groninger koek van Knol mee. Bij 'Oblomov' was het port en speculaas, maar dit komt dicht in de buurt!

3 bestellingen: M. Vasalis, 'Parken en woestijnen', knipsels Bob den Uyl, Neeltje Maria Min, 'Voor wie ik liefheb wil ik heten' (vier keer verkocht in vier dagen, meer heb ik er niet. Het blijkt dat haar gedichten op muziek zijn gezet en dat 'De wereld draait door' hier aandacht aan besteedde. Vandaag maakte ik daarom ook maar de Schrijversinfobladzijde over haar af).

Ma had verfoeilijke ideeën
omtrent de kooktijd van het loof:
een uur of twee! Ik rook de weeë
lucht al voor ik aan tafel schoof.

(Neeltje Maria min, Een vrouw bezoeken, blz. 22, fragment)

13 november 2011

Formido Vanochtend haalden we pa op in Culemborg. Het was onprettig rijden: dichte mist. Op de terugweg was de mist genoeg opgetrokken om bij het binnenrijden van Kesteren een reclamebord van Formido te zien. Laat ik nou altijd gedacht hebben dat het de bedoeling van Formido is dat je zoveel mogelijk spullen uit hun winkel in je huis zet. Dat blijkt een foute gedachte te zijn. Ze willen juist dat je zoveel mogelijk uit je huis haalt!

1 bestelling: 3 x Cees Nooteboom.

14 november 2011

De vorige schoolkrant werd door de drukker in de eerste week van de zomervakantie op school afgeleverd. Slordig! De redactie heeft daarom een aantal artikelen - waaronder een interview met mij - nogmaals geplaatst. Het staat er netjes in, al schijn ik een keer 'dat vond ik best wel erg' gezegd te hebben. Ik hoop dat dit een formulering van de interviewende leerlingen is en niet van mijzelf. Een andere vraag:

Waar kunnen we u midden in de nacht voor wakker maken?
Eh, liever nergens voor. Maar als het echt moet, voor een goed glas whisky!

Suzanne op Facebook: Sta ik met Tygo in de rij bij de Action. Staat er een Marokkaanse vrouw voor ons. Geheel in het wit/creme gekleed met een hoofddoek/sluier. Roept Tygo ineens heel hard: "Ieeeh mama een pook (spook) wegwezen hierrrrrrr!!!"

Op Schrijversinfo in de nieuwe layout: Ernst van Altena.

15 november 2011

Soms kan ik het niet laten om mijn werk als teamleider te vermengen met mijn werk als docent Nederlands. Twee jongens uit H3 komen me vertellen dat hun ketting er onderweg naar school afgelopen is. Ze zijn dus niet met opzet te laat gekomen en vinden dat ze zich dan ook morgen niet om 7.30 uur hoeven te melden. De conciërges noteren alleen 'te laat' en oordelen niet over de geldigheid van de reden. Dat mag ik doen en dit lijkt me wel een geldige reden. Daarom vervang ik in Magister code 11 (te laat) door code 28 (lekke band - lees 'problemen met de fiets'). In mijn scherm verschijnt dan de volgende mededeling: De melding 11 (telaat) is oorzaak van een bestaande terugkommaatregel. Wilt u deze maatregel verwijderen?. Ik vraag dan aan zo'n leerling: 'Moet ik nu op 'ja' of op 'nee' klikken?' Dan gaan ze ernstig kijken, want zulke ambtelijke taal is lastig voor ze. Uiteindelijk vinden ze dan altijd wel dat ik op 'ja' moet klikken.

In mijn V3-klas moest ik i.v.m. de te schrijven recensie uitleggen wat een moreel argument is. Ik moest ze in feite 'mores leren'. Ik nam daarvoor het verhaal van Suzanne, gisteren in de Action. Ik heb intussen begrepen dat witte kleding voor een Marokkaanse mevrouw betekent dat ze in een rouwperiode is. Dat maakt het iets minder 'om te lachen'.
Ik vertelde mijn klas wat er gebeurd was en legde ze het dilemma voor: is dit om te lachen, of is dit naar en moet je dit zo'n peuter afleren. Mijn veertien- en vijftienjarigen gingen erover in discussie en kwamen tot de conclusie dat je hier best om mag lachen. Als er thuis met een laken om het lichaam voor spook gespeeld wordt, is het niet gek dat zo'n peuter de vergelijking maakt.
Na het trekken van deze conclusie keken ze allemaal naar de Marokkaanse klasgenote met hoofddoek. Die zei: Natuurlijk mag je daarom lachen, het is toch gewoon een klein kind!

€ 125,- in de Staatsloterij! Leuk, maar nog altijd heb ik er de laatste jaren veel meer aan betaald dan eruit gekomen is. Op dus naar een échte prijs.

3 bestellingen: J. Bernlef, 'Vreemde Wil', J.G. Kikkert, 'Geheimen van de Oranjes V. Minder bekende episoden uit de geschiedenis van het Huis Oranje-Nassau', 'MeMo' 2Vwo Werkboek.

16 november 2011

Gisteren is oom Simon (Jelsma) overleden. Oud-priester, oud-pleinpreker, oprichter van de Novib en van de Postcodeloterij. Simon was 93 en ging de laatste tijd hard achteruit. Een lang, rijk en vol leven lijkt hier als omschrijving niet misplaatst. Pa accepteert het overlijden van zijn broer als een gegeven. Alleen belt hij ons ieder uur om te vragen of we 'het' al gehoord hebben.
Op internet verschijnen de eerste meldingen van Simons overlijden. Ze zijn nogal onvolledig. Daarom hier een wat vollediger beschrijving:

  • Simon Jelsma werd op 21-08-1918 geboren in Groningen.
  • Simon Jelsma studeerde humaniora, wijsbegeerte en theologie bij de missionarissen van het heilig hart (m.s.c.).
  • Hij werd in 1944 priester gewijd.
  • In 1945 bediende hij een volksparochie in Groningen.
  • Na de Tweede Wereldoorlog ging hij psychologie studeren in Utrecht.
  • Pater Jelsma was door zijn orde vrijgesteld voor oecumenisch werk. Hij wilde het woord oecumene (Grieks - bewoonbare aarde) letterlijk nemen.
  • In 1954 was Simon Jelsma mede-oprichter van de 'Pleingroep' die bijeenkwam in café Boschlust aan de Bezuidenhoutseweg in Den Haag. Dit was een groep intellectuele katholieken die discussieerden over de mondiale vraagstukken.
  • In 1954 startte hij met zijn Pleinpreken, ook kwam er een maandblad: 'Plein'.
  • De 'Pleingroep' ging later op in de 'Sjaloomgroep'.
  • Simon Jelsma was 'radiopater' voor de KRO.
  • Simon Jelsma was in 1956 een van de oprichters van de Novib (die voortkwam uit de 'Pleingroep'). Hij zat bijna dertig jaar in het dagelijks bestuur en was twaalf jaar vice-voorzitter.
  • Er kwam van kerkelijke zijde kritiek op zijn contacten buiten de katholieke kerk, m.n. zijn publicaties in 'Vrij Nederland' en zijn contacten met PvdA, PSP en NVV. Jelsma was één van de weinige katholieken die toch doorging met het onderhouden van deze contacten.
  • Vanaf 1965 kwam Simon Jelsma steeds meer los te staan van de kerk.
  • Jelsma werd in 1968 hoofd informatieve televisieprogramma's van de (toen nog vrijzinnig protestantse) VPRO.
  • Simon Jelsma trouwde in 1971 met Troedi Jongenelen. Ze kregen een zoon - John.
  • In 1981 werd Simon Jelsma - bij het vijfentwintigjarig jubileum van de Novib - benoemd tot officier in de Orde van Oranje Nassau.
  • Daarna werkte hij tot 1983 bij de NOS.
  • Simon Jelsma was bedenker en voorzitter van de Nationale Postcode Loterij en de Nederlandse Sponsor Loterij. Er kwam nogal wat kritiek op het feit dat de bedenkers van de Postcode loterij er zelf ook aan verdienden. Simon Jelsma zei hierover in 'Onze Wereld': 'Rijk worden van een kwaad doel gaat absoluut langs het publiek heen. Verdienen aan het werken aan een goed doel mag kennelijk niet. Als je een bestseller schrijft, stuur je het geld toch ook niet terug naar de uitgever? Wij hebben bij wijze van spreken een bestseller geschreven. Dat komt eens in de zoveel jaar voor. Bedenk eens iets waardoor er niet een beetje, maar heel veel wordt gegeven voor een goed doel. Het is ook tot mijn eigen verrassing een concept geworden dat die werking heeft, het had ook kunnen mislukken en dan was ik veel geld kwijt geweest.'
  • Als lid van de 'Dutch Novamedia Group', was Jelsma ook actief in Rusland, o.a. met het uitgeven van tijdschriften als 'The Moscow Times'.
  • Op 4 november 1994 overleed zijn vrouw Troedi.
  • Simon Jelsma bleef tot op hoge leeftijd actief, o.a. als adviseur van Oxfam Novib.
  • Het laatste half jaar van zijn leven woonde hij in het Rosa Spierhuis in Laren.

Werk

Poëzie

  • Liefde in opstand (1998)
  • De toekomende tijd (2006

Overig non-fictie

  • De triptiek van het Godsrijk (met N.G.M. Doornik en A. v.d. Lisdonk) (1950)
  • Reformatorisch protest: herhaald naar aanleiding van het dogma van Maria's ten hemel opneming (1951)
  • Profeten in Parijs (1952)
  • Bezit en Vrijheid. Een reeks pleinpreken (1957)
  • Tussen vrees en hoop. Protest tegen de onmacht. Lijdensmeditaties )1958)
  • Kerk in opstand : pleidooi voor een greep naar de onmacht (1969)

Vertalingen

Vertaald
  • 'De triptiek van het Godsrijk' werd in 1960 in het Engels vertaald als ' A Handbook of the Catholic Faith (the Triptych of the Kingdom).

Bloemlezingen:

'Gebloemleesd'
Proza
  • Bijdragen in '10 jaar NOVIB, 10 jaar ontwikkelingshulp' 1966)

Tijdschriften

  • Simon Jelsma was redacteur van 'Plein'.
  • Simon Jelsma schreef vanaf 1951 regelmatig in 'Vrij Nederland'.
  • Simon Jelsma publiceerde o.a. in 'De nieuwe Eeuw', 'Te elfder ure', 'Sjaloom', 'De Nieuwe Linie'.

Over Simon Jelsma

  • Een interview van Rudie Kagie met Simon Jelsma in 'Zware shag en gironummers. Twaalf Nederlanders over de Derde Wereld' (1991)

Simon Jelsma deed de redactie van

  • Katholicisme en geestelijke vrijheid: bijdragen tot een gedachtenwisseling (1951)
  • De tafel van één: leren rekenen met een nieuwe wereld: een documentaire van de Sjaloomgroep (1967)
  • Frans Dijkstra, Filippijnen: een landenmap (1987)

Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)

  • 'De triptiek van het Godsrijk' beleefde in 1959 een zesde druk.

Rsut wat
Een van de laatste foto's van Simon Jelsma.
Hier viert hij zijn 93e verjaardag met broer en zussen.

Vanmiddag hadden we weer een vergadering van de straatnaamcommissie. Het ging vooral over namen voor de Veenderij (Rietveen, Grauwveen, Moerman, Raaigreppel, Veenboor, Tonnemand, Kienhout). We hebben nu een groslijst met bruikbare namen, dus als er in de komende maanden een definitieve kaart is, kunnen we daaruit kiezen. Verder moet er voor de nieuw te bouwen huizen aan wat nu Panhuis is (over de Rondweg-West) een straatnaam komen. Panhuis? Pionier? Of toch een nieuwe naam? Daar zit nog wat 'uitzoekwerk' aan vast, maar we hebben nog even de tijd. Bij deze vergadering was Gerard van Wijk, journalist van de Veenendaalse Krant, aanwezig. Voor de zomervakantie schreef hij al een klein stukje over de straatnaamgeving in Veenendaal en hij wil er nu een wat groter stuk over schrijven. Hij wist te vertellen dat de gemeente Rhenen een straatnaamcommisse 'naar Veens model' in het leven wil roepen. Dat horen we graag natuurlijk.

Tygo vindt zaklampen momenteel heel interessant. Vanavond liep ik daarom met hem naar de sauna. De weg daarheen is al redelijk donker en voorbij de sauna is het écht duister. Hij vond het prachtig, scheen met de zaklamp op elke struik en boom, maar werd wel steeds stiller. Voorbij de sauna begon hij te fluisteren en even later wilde hij toch maar opgetild worden. Toen begonnen er ook nog twee honden te blaffen én stak er iemand vuurwerk af. Als hij vannacht eng droomt, is het mijn schuld.

Gisteren en vandaag is er boekenveiling bij Burgersdijk & Niermans in Leiden. De resultaten van gisteren staan vandaag al op de site! Ik bood via internet op vier kavels. Twee daarvan (Gerrit Achterberg en Bob den Uyl) gingen ruim boven mijn maximumbod weg. Twee anderen (36 x poëzie en Ida Gerhardt) gingen vijf euro boven mijn maximumbod weg. Dat betekent dat iemand in de zaal vijf euro 'doorbood'. Tja, als ik dat niet wil, moet ik ook maar zelf in de zaal gaan zitten (en nu dus niet zeuren).

N.a.v. het bovenstaande maakte ik een Schrijversinfobladzijde over Simon Jelsma. De bladzijde over Nicolaas Beets/Hildebrand heb ik sterk uitgebreid én overgezet naar de nieuwe layout.

17 november 2011

Vanochtend geeft een leerling uit V3 me een krantenknipsel uit de 'Veenendaalse Krant' van gisteren: 'Eerste oplaatpunt voor elektrisch vervoer'. Het is heel mooi dat er in Veenendaal zo'n oplaadpunt komt, maar dan wel met een 'd'. Je kunt hier de accu van je vervoermiddel opladen. Een ballon oplaten doe je maar ergens anders. Slordig van de 'Veenendaalse Krant' en mooi dat ik ook dit jaar de leerlingen weer heb kunnen activeren om dergelijke artikelen uit te knippen en mee naar school te brengen!

Plotseling heb ik weer een Buddingh'-verrassing in handen: 'Welkom in zonnig Saigon. Oorlogspoëzie van Vietnam-veteranen' uit 1974. Op de voorkant van het boek staat: 'De gedichten in Welkom in zonnig Saigon, behoren tot het meest indrukwekkende dat ik over de Vietnamese oorlog gelezen heb. C. Buddingh'. Op bladzijde 3 staat een rijtje vertalers en daaronder staat: 'met medewerking en onder supervisie van C. Buddingh'. Dan gaat dit boekje niet de verkoop in, maar in de Buddingh'-kast.

18 november 2011

Een rustige dag, waarvan er meer dan dertien in een dozijn gaan. Op school was ik vooral bezig met het corrigeren van leerlingen die door collega's uit de les waren gestuurd: brutaal tegen een stagiaire, voor de zoveelste keer de boeken niet bij zich, een stoeipartij in de kleedkamer. Verder lijk ik zelf soms net een leerling: er moest deze week een rugzakaanvraag worden ingevuld. Dat stelde ik steeds uit en dus zat ik vrijdagmiddag om vier uur die aanvraag nog in te vullen.

Het was ontzettend mistig vanavond. Ik moest om zeven uur in het centrum zijn, maar toen al vond ik het vervelend rijden.

Er staat een hele rij advertenties voor oom Simon in 'De Telegraaf'. Waarom in die krant, vraag ik mij af? Ik geloof nooit dat Simon daar zélf voor gekozen zou hebben. Novib, VPRO, dan denk je toch eerder aan 'de Volkskrant', of desnoods het 'NRC'.

1 bestelling: Tim Wynne-Jones, 'de maestro'.

19 november 2011

Af en toe gebruik ik waarschijnlijk onderwijsjargon. Gisteren was dat het woord 'rugzakaanvraag': Leerlingen met een gediagnosticeerd 'probleem' (PDD-NOS en allerhande andere (gedrags)stoornissen) waarvoor de school kan aantonen 'handelingsonbekwaam' te zijn (en aan kan geven wat er allemaal al geprobeerd is) kunnen een rugzakje aanvragen. Dat is in feite een som geld waar extra ondersteuning mee ingekocht kan worden. Vaak is dat een persoonlijke mentor die één of twee keer in de week met zo'n kind de gang van zaken bespreekt en een planning voor het werk maakt. De papierwinkel voor zo'n aanvraag is niet mijn favoriete klus.

Wim meldt dat de advertenties voor Oom Simon ook in andere kranten dan 'De Telegraaf' stonden Ik zag ze, maar wel in een verhouding van pakweg 3 : 11. Het ergste is dat de advertentie die mede namens mij is geplaatst ook in 'De Telegraaf' stond.

We hebben toch maar besloten dat de grote berk in de voortuin weg moet. Vanochtend zette ik er een trap tegenaan en begon met de zijtakken. Vervolgens ben je al gauw een uur of twee bezig die takken in stukken te knippen. Het kleine spul in de bruine kliko en de de dikkere stukken in een doos voor de open haard. 's Middags was Suzanne er en kwam Tygo me helpen met het opruimen van de takken. Daar wordt zo'n klus wel leuker door (maar duurt ook langer).

We aten vanavond bij Martijn. Lekker, want hij kookt goed. Ik nam drie cd's van hem mee naar huis, om te beluisteren en om er eventueel wat mp3's van 'te trekken':
- Sting, The best of 25 years
- Bløf, Radio Berlijn
- De wereld draait door recordings
De voorkant van 'Radio Berlijn' van Bløf lijkt duidelijk geïnspireerd op de uitstraling van Radio Kootwijk.
Radio Berlijn

Johnny de Mol doet vanavond mee aan het tv-programma 'Ik hou van Holland'. Voor een te spelen rol draagt hij zijn haar in een 'hanenkam'. De naam voor dat soort kapsel blijkt goed gekozen te zijn. Tygo zit ernaar te kijken en zegt: 'Kijk, een kip'.

De chaos bij Ajax is compleet. Ik kijk er met enig leedvermaak naar. Ze spelen vandaag ook nog eens met 2-2 gelijk tegen NAC. Ik denk niet dat Louis van Gaal er écht aan het werk zal gaan. Hij heeft een diepe rancune tegen Ajax en volgens mij wéét hij dat hij door deze gang van zaken de chaos vergroot en geniet hij van dat idee. Met een beetje mazzel kan hij aan de hele gang van zaken nog een mooei afkoopsom overhouden.

20 november 2011

Ik keek de laatste boekverslagen uit mijn tweede klassen na. Het waren er nog iets meer dan ik dacht, maar het is klaar (voor eventjes, want in de kerstvakantie heb ik alweer honderd nieuwe). Deze tweede klassers lazen:

B2e B2f
Abbing & Van Cleef, De zwarte rugzak
Thea Beckman, Gekaapt!
Annemarie Bon, Love u 2 much
Klaas Bond, Geesten
Corien Botman, Schaduwspits
Caja Cazemier, Te snel
Lieneke Dijkzeul, Bevroren tijd (2x)
Tonke Dragt, Toren hoog mijlen breed
Peter van Gestel, Nikki
Bobje Goudsmit, De koffer
Bobje Goudsmit, De stalker (2x)
Evert Hartman, Oorlog zonder vrienden
Theo Hoogstraten, Het oog van de duivel
Ria Lazoe, Zeg dan nee
Rom Molemaker, De eerste steen (2x)
Rom Molemaker, Gijzeling (2x)
Maria Mosterd, Echte mannen eten geen kaas
Mirjam Mous, Nee!
Jan Terlouw, Oorlogswinter (2x)
Diet Verschoor, Romeo nu
Mel Wallis de Vries, Uitgespeeld
Mel Wallis de Vries, Verblind
Gijs Wanders, Stille getuigen
Gijs Wanders, Vogelvrije vrienden
Thea Beckman, Geef me de ruimte
André Boesberg, Bloeddroom
Lieneke Dijkzeul, De tweede viool
Imme Dros, Ongelukkig verliefd
Theo Hoogstraten, Blind date
Theo Hoogstraten, Het oog van de duivel
Theo Hoogstraten, Hot spot
Theo Hoogstraten, Last minute
Mariken Jongman, Rits
Susanne Koster, Een bed van rozen
Susanne Koster, Zwarte lieveling
Rom Molemaker, De eerste steen
Maria Mosterd, Echte mannen eten geen kaas
Joyce Pool, Groeten uit Londen
Carry Slee, Bangkok Boy
Jan Terlouw, Oorlogswinter (2x)
Ellen Tijsinger, De rode vlieger
Dimitri Verhulst, Problemski hotel
Suzanne Vermeer, Bella Italia
Simone van der Vlugt, De bastaard van Brussel (2x)
Helen Vreeswijk, Eerwraak
Gijs Wanders, Gedwongen verzet
Gijs Wanders, Spoorloos verdwenen (2x)

Veel Theo Hoogstraten (5x) en Gijs Wanders (5x). Dat was vorige jaren ook al zo. Rom Molemaker is nieuw als 'veelgelezen auteur', ook 5x.
Ik moet nog flink aandacht besteden aan de spelling van de werkwoorden en aan het plaatsen van komma's.

Overgezet naar de nieuwe layout én sterk uitgebreid: F. Bordewijk.
Nieuw op Schrijversinfo: Esther Verhoef.

Vanavond keek ik naar 'De passievrucht'. Een film kijken die gemaakt is naar een boek dat je al gelezen hebt is apart, maar als je er de afgelopen tijd ook al een stuk of twintig boekverslagen van hebt nagekeken, wordt het helemaal een aparte ervaring.

Ik had de DVD in de herfstvakantie al meegenomen naar Zeeland, maar toen kwam het er niet van.

De passievrucht

1 bestelling: Hans Warren, 'Geheim dagboek 1977-1978'.

21 november 2011

Vandaag sprak ik de rapportvergaderingen door met de mentoren. Het is een beetje gek dat ik wel de voorbereiding doe, maar er morgen in die vergaderingen niet bij ben. Morgen is de crematie van oom Simon.

Vanavond ging ik weer eens rustig in bad (glaasje whisky op de rand en iPod met boxjes op de wastafel). Ik las er verder in 'Zoals dat gaat met wonderen' van Arthur Japin. Hij blijft me verrassen met zijn onderwerpen en zinswendingen:

Sterven in je slaap wordt alom beschouwd als een genade.
Ik geloof dat ik in de laatste ogenblikken liever bij zinnen zou zijn.
Van de twee belangrijkste levensmomenten maak je de eerste,
je geboorte, ook al niet bewust mee.
(blz. 266)

Verder dacht ik na over de vragen die ik Kees Torn woensdag in mijn interview zal gaan stellen. Ik begin maar met het op tafel zetten van drie flessen whisky. Hij mag kiezen wat hij drinken wil en dan ben ik benieuwd naar zijn motivatie. Uit mijn eigen whiskykast neem ik mee:
- Loch Dhu black wisky
- Frysk Hynder
- Arran Malt Anniversary bottling

2 bestellingen: Martijn Lofvers, 'Dodenmars', 3 x Abdelkader Benali, 'TXT. Alles is mogelijk in zestien verhalen' (met 3 verschillende omslagen)

22 november 2011

Vandaag was het afscheid van oom Simon. De familie verzamelde zich rond 10.30 uur in zijn huis in Blaricum. Vandaar gingen we met een bus naar het Singer in Laren. Daar dronken we koffie en gingen daarna de goed gevulde zaal in. Caroline Tensen leidde de plechtigheid. Er waren toespraken (van o.a. Jon Jelsma, Boudewijn Poelmann en Derk Sauer, maar ook van oom Gerard en tante Lies) en optredens (van Willeke Alberti, Gerda Havertong en een Haags koor). Het geheel was plechtig, maar persoonlijk en daardoor was het een waardig afscheid. Na afloop waren er in het Singer ruim drank en hapjes (pasteitjes, broodjes, sandwiches) voorhanden. Er liepen zelfs twee visboeren met emmers verse oesters rond. Oom Simon was daar dol op en schijnt dat zelf zo bepaald te hebben.
Hierna reden we met de bus naar Uithoorn, waar in kleine kring in het crematorium nog een simpele plechtigheid werd gehouden. Terug in Blaricum waren er nog broodjes en soep en rond 20.00 uur waren we weer thuis.

4 bestellingen: bodemkaart 31 Oost Utrecht, bodemkaart 32 West, knipsels Hubert Lampo, 'Oor voor dichters uurwerk'.

23 november 2011

Met de post kwam 'Een deur in oktober' van Koos van Zomeren. Die had ik al wel, maar niet als 'grote letterboek'. Een verzameling is nooit compleet, er zijn altijd wel weer zijwegen te bewandelen.

Vanmiddag interviewde ik Kees Torn in theater De Lampegiet (waar hij 's avonds optrad). Het ging allemaal wat chaotisch. Hij was de afspraak vergeten en stond op het punt het theater uit te gaan om te gaan eten. Zijn technicus ging wel vast eten. Dan voelt het toch een beetje of je hem tegen zijn zin 'vasthoudt'. Bovendien wilden we een foto van hem maken naast het gedicht van hem dat in de garderobe hangt, maar de fotograaf was aan de late kant. Daarom begonnen we in de foyer vast met het interview, maar dat is geen ideale plek, want mensen zien je zitten en beginnen op de ramen te bonken dat ze naar binnen willen.
Ondanks de door onszelf gecreëerde chaos werd het een aardig gesprek. Ik heb het opgenomen met de kleine voicerecorder die ik vorig jaar kocht. Het uitwerken doe ik na dit weekend en dat moet dan leiden tot een artikel in 'Whisky Passion'. Enkele opvallende zaken:
- Kees Torn drinkt tijdens de voorstelling geen echte whisky. Ook geen thee trouwens. Hij doet een eetlepel 'zwarte whisky' (vroeger Loch Dhu, nu Cú Dhub) in een fles en lengt dat aan met water tot het de kleur van 'gewone' whisky heeft. Dat is makkelijker dan thee zetten. Het toeval wilde dat ik een fles Loch Dhu bij me had. Maar die vindt hij 'niet te zuipen', het is net verbrande drop.
- Er staan whiskyversjes in 'Inkijkexemplaar', maar hij heeft er nog veel meer geschreven. Hij gaat me er een aantal mailen.
- In zijn huidige voorstelling 'Loze kreten' zitten ook diverse van die whiskyversjes. Hij vertelt dat hij rijmwoorden gezocht heeft bij de namen van de whisky. Maar de Schotse uitspraak blijkt heel anders te zijn dan je denkt. Nu hij die uitspraak weet, moest hij dus weer andere rijmwoorden zoeken (en die zijn bij die Schotse klanken toch al zo moeilijk te vinden).

Voor veel antiquariaten/winkels met tweedehands boeken staat een uitverkoopbak: boeken voor een euro, waar de klant eens lekker doorheen kan rommelen. Voor de winkelier is het het voorportaal van 'weggooien' en wellicht krijgt hij er toch nog een paar euro voor. Ik mis voor mijn virtuele boekwinkel zo'n uitverkoopbak. Vandaag maakte ik op 'boekwinkeltjes.nl' zo'n bak aan. Een apart boekwinkeltje met de naam 'uitverkoopbak'. Ik haal deze boeken uit mijn boekenkasten (en maak zo plaats voor andere te-koop-te-zetten boeken), doe ze in een doos en ga ze dan over pakweg anderhalf jaar - als ze niet verkocht zijn - alsnog weggooien.

1 bestelling: J. Presser, 'Orpheus en Ahasverus'.

24 november 2011

Ik begon mijn lessen vandaag met wat liedjes en korte gedichten uit 'Inkijkexemplaar' van Kees Torn. In dit boekje staan teksten uit zijn eerste vier programma's. V3 kan er om grinniken. Deze leerlingen zien de humor van de woordspelingen wel in. B2 kan er niet om lachen (sterker nog: het merendeel van de leerlingen zit me schaapachtig aan te kijken). 'Ouwemensenhumor' is de conclusie van één van deze leerlingen. Dat mag, maar ze kunnen niet meer zeggen dat ze nooit van Kees Torn hebben gehoord.

Echt gebeurd

Mijn opa, een voormalige soldaat
Gaf mij een oude Duitse handgranaat.
'Die zie je tegenwoordig nooit
Maar vroeger werd je ermee doodgegooid'

2 bestellingen: Boudewijn Büch: 'In gedichten', knipsels Willem Brakman.

25 november 2011

'Meneer, mag een leraar je telefoontje afpakken als hij hem niet heeft gezien?' Ik moet altijd even nadenken voordat ik antwoord geef, maar dit antwoord is makkelijk: 'Ja, dat mag, als hij het telefoontje hoort rinkelen.' Vervolgens komt er een heel verhaal. Het telefoontje is niet in gebruik als telefoon. Er zit niet eens een sim-kaart in. Ze gebruikt dit oude telefoontje als wekker en gisteren was ze de eerste uren vrij, heeft de wekfunctie niet uitgezet en daarom rinkelde hij nu in de klas. Dat wil ik allemaal geloven, maar een telefoon die rinkelt wordt ingenomen. Dat is de afspraak. 'Maar meneer, dan moet de hele volgende week mijn moeder me wakker maken!' Ik kan niet inschatten hoe erg dat is en ja, dat is dan het gevolg. Ze heeft ook nog een heel weekend om een andere wekker aan te schaffen.

Dit telefoontje heeft later op de dag nog een staartje. De collega die het telefoontje innam komt me vragen of ik dit ook noteer in het leerlingvolgsysteem. Ik snap zijn vraag, maar ik heb er een heel dubbel gevoel bij: Het lijkt me wel goed om het bij te houden en zo te kunnen constateren of het vaker gebeurt. Aan de andere kant word ik steeds meer een administrateur. Ik wil met leerlingen praten en ze intussen in de ogen kijken. Ik wil niet - zoals mijn huisarts - met ze praten met mijn handen op het toetsenbord en mijn ogen op het beeldscherm.

Het is een échte vrijdag. Een vrouwelijke collega komt me vertellen dat ze van me heeft gedroomd (dan moet je voorzichtig worden). In de droom stond ik op een toneel, samen met Katja Schuurmans. Ik moest Katja zoenen, maar dat weigerde ik. De zaal zat vol met leerlingen. Die begonnen allemaal te joelen, omdat ik Katja niet wilde (of durfde) zoenen.
Zou ik bezwaar hebben tegen een knuffel van Katja? Ik vermoed van niet. Maar los daarvan, wat moet ik met zo'n mededeling? Vertelt zo'n collega dit uitsluitend als een grappige anekdote, of moet ik aan droomduiding gaan doen?

2 bestellingen: Kees van Kooten, 'Kees van Kooten leest 'Het Schaampaard', Godfried Bomans, 'Enige richlijnen voor bisschoppen en andere verhalen'.

26 november 2011

Ja, dank u. Drieënvijftig alweer. Tjongejonge, waar blijft de tijd.

Allerlei bedrijven stellen prijs op het kennen van mijn geboortedatum. Vandaag ontvang ik felicitatiemailtjes van ze (daar zit je op te wachten). Autobedrijf Bochane stuurt me een mooie foto van een kaart met één kaarsje. Dat lijkt me wat jong om een auto bij ze te kopen. ECI schenkt me een week lang de verzenkosten. Dat is wel aardig, maar een mailtje van een uur eerder schonk me namens Sinterklaas ook al de verzendkosten van mijn volgende bestelling, dus een écht cadeau is het niet.

Mijn familieleden en mijn vrienden kennen mij de laatste jaren goed genoeg om niet meer met 'ongewenste' cadeaus aan te komen. Ze komen nu soms zelfs met 'zeer gewenste' cadeaus. Het duidelijkste voorbeeld is het 'Rarewoordenboek. Van bereshit tot zeeajuin' van Guus Middag. Ik las erover in de krant en dacht: die wil ik hebben. Ontzettend leuk is ook het cadeau van mijn zus. Ze heeft een fietsroute langs kunst en cultuur in Amsterdam uitgezet en we gaan die in het voorjaar samen rijden. Verder mooie boeken (o.a. een boek over de Italiaanse keuken 'Mijn little Italy'), wijn, bier (o.a. N'Ice Chouffe) en whisky (Knockando 18 years), kleding (ochtendjas, sloffen en jawel: een Muppets boxershort). En daarboven kreeg ik van het hele spul een gezellige middag en avond.

1 bestelling: 'Henkie in de brugklas'.

27 november 2011

Vannacht om half twee ruimden we nog wel de etenswaren op, maar we hadden geen zin meer in de afwas. Vanochtend - met het aanrecht vol glazen, kopjes, bordjes - houdt de afwasmachine ermee op. Er blijft een enorme plas water onderin staan. Met de plopper kun je daar niet bij, dus mikten we er een fles ontstoppingsmiddel (of eigenlijk twee flessen met twee 'componenten') in. Dat moest twee keer een uur staan om te ontstoppen, dus is het gevolg dat we die hele afwas weer, ouderwets, met de hand hebben gedaan.

Er is een mailtje van Kees Torn. Hij heeft in 'zijn' Schrijversinfobladzijde twee foutjes ontdekt én mailt me nog een groot aantal whiskyversjes. De onderstaande drie laten zien dat er een ander rijmwoord moet komen, als je een Schot de naam van de whisky hebt horen uitspreken:

Stond er bij de Esso
Maar een pomp Glenglassaugh

 

Ik checkte of Glenglassaugh
Naar diesel smaakt. Dat was zo

 

Onder kenners is Glenglassaugh
Bijna niemands favoriet
Leopold von Sacher-Masoch
Lustte het bijvoorbeeld niet

Het 'Rarewoordenboek' van Guus Middag is zeer de moeite waard. Het bevat 50 beschouwingen die eerder in het blad 'Onze Taal' zijn verschenen. Guus Middag heeft ongebruikelijke woorden die hij in gedichten tegenkwam 'verzameld' en noteert vervolgens, ruim associërend en gedichten citerend, zijn gedachten bij dat woord. Dat levert lezenswaardige stukken op.
Bij sommige van die woorden heb je zelf direct een beeld (een 'Kerstmisschuddeding' moet zo'n bolletje met nepsneeuw zijn en een 'inktvisbot' zal zo'n wit skeletje zijn dat je vroeger in vogelkooitjes en op het strand zag), maar bij andere woorden heb je de uitleg van Guus Middag meer dan nodig: Behaspelen, Boetelingensneeuw, Dorpslucullus, Koolpikravenzwart, Vek)

2 bestellingen: Drs. P, 'Grabbelton', 'Bart Moeyaert schreef en leest De baas van alles' (luisterboek).

28 november 2011

Niet alleen de leerlingen wijzen me op 'taalaardigheden', ook collega's doen dat. Collega Luuk heeft in Arnhem poster van 'Koen' zien hangen, een concurrent van 'Loesje'. Deze Koen is taalvaardig:

Glas komt uit zand voort.

 

Kleding kopen via internet is ongepast.

Op Internet vond ik ook nog:

Er zijn nu eenmaal campings voor nudisten, daar doe je niks aan.

Twee meiden uit H3 willen (bij een collega) een werkstuk over Kees Stip maken. Of ik wat van mijn verzameling voor ze mee naar school wil nemen. Dan kunnen ze er foto's van maken. Zeg daar maar eens 'Nee' tegen.

Machiel mailt me de door hem vorige week woensdag genomen foto's van Kees Torn. Prachtige foto's waar ik heel blij mee ben:

Kees Torn bij het gedicht in De Lampegiet

Kees Torn bij het gedicht in De Lampegiet

Kees Torn bekijkt het etiket

De whisky's die al op tafel staan vindt Kees Torn maar niets.
Hier bestudeert hij de fles Arran Malt Anniversary bottling. Die bevalt hem een stuk beter.

Kees Torn

1 bestelling: Carry van Bruggen, 'Prometheus'.

29 november 2011

Een drukke, maar weinig vermeldenswaardige dag: les geven, lessen van mijn stagiaire beoordelen en bespreken, zorgteamvergadering, leerlingen nalopen die vrijdag of maandag afwezig waren, mailcontact met ouders, tweedeklassers indelen voor het project van volgende week en daarna 's avonds van 19.00 tot 22.00 uur tienminutengesprekken.

30 november 2011

BAPO. Ik blader (op het toilet, maar wat kan u dat schelen?) door deel 3 van het 'Verzameld werk' van Martinus Nijhoff: de vertalingen. 'De geschiedenis van den soldaat' van C.F. Ramuz staat erin. Duidelijk van vlak na de Eerste Wereldoorlog, maar tegelijk zó algemeen menselijk en van alle tijden. Verder bijvoorbeeld - bij de vertaalde gedichten - 'De hippopotamus' van T.S. Eliot. In Londen kocht ik ooit het Engelse origineel en was meteen verkocht. Dit is absoluut één van mooiste spotverzen op de kerk. Het lijkt nog zo lovend te beginnen:

The broad-backed hippopotamus
Rests on his belly in the mud;
Although he seems so firm to us
He is merely flesh and blood.


Flesh and blood is weak and frail,
Susceptible to nervous shock;
While the True Church can never fail
For it is based upon a rock.

De hippopotamus ligt languit
log in de modderige vloed;
al ziet hij er onverwoestbaar uit,
hij is enkel vlees en bloed.


Vlees en bloed zijn bederfelijk
omdat het leven ze verteert;
maar de Ware Kerk is onsterfelijk
want ze is op een rots gefundeerd.

Ik heb toen zelf geprobeerd het te vertalen, niet wetende dat Nijhoff dat ooit al gedaan had. Ik zou het woord 'nijlpaard' gebruikt hebben, maar verder kan ik het beter aan Nijhoff overlaten. Na de eerste strofen komt de kerk er beduidend minder positief af:

The 'potamus can never reach
The mango on the mango-tree;
But fruits of pomegranate and peach
Refresh the Church from over sea.
De 'potamus ziet een broodboom staan
en is tot plukken niet in staat,
maar er keert geen schip uit de oceaan
of de Kerk krijgt rijst en muskaat.

Achterin dit deel van het verzameld werk zoek ik naar een bibliografie van de vertalingen. Daar maakt de samensteller zich wel erg makkelijk van af. Er is een bladzijde met de kop 'Beknopte bibliografie', maar daar staat alleen maar: 'Voor een volledige bibliogafie zie het bibliografisch kaartsysteem van het Letterkundig museum te 's-Gravenhage'. Zo kan ik het ook.

Martijn Vanochtend fotografeerde ik Martijn & consorten op enkele plaatsen in Veenendaal. Het was zowaar redelijk zonnig, al maakte iemand de opmerking dat je de mooiste foto's maakt bij lichtbewolkt weer.

 

Op de terugweg liep ik de 'Action' in, in de hoop dat er nog luisterboeken lagen. Die waren er niet. Wél lag er een stapel 'Hard Gras' van de afgelopen jaren. Ik kocht er acht voor nog geen vier euro.
Dat is mooi, maar ik stoorde me aan het etiket op het rek in de winkel:
- Hard gras is een tijdschrift en géén boek.
- Het is al hélemaal geen 'leesboek'.
Wat is dat toch voor flauwekul om het over 'leesboeken' te hebben. In elk boek kun je lezen (en plaatsjes bekijken is ook lezen). Dát wat je leest kan verschillen. Het kan fictie zijn, of je kunt er iets van leren, maar ook in een 'leerboek' zit je te lezen!
Hard Gras als 'leesboek'

Vanmiddag was bij Van Kooten de presentatie van 'Verhalen uit de Vallei' van Sjoerd de Jong. In de herfstvakantie vroeg Sjoerd of ik een voorwoord wilde schrijven. Dat deed ik graag voor hem en op bladzijde vijf van het boek staat:

Sjoerd de Jong weet ons – in ‘De Rijnpost’ én in zijn boeken – steeds weer te verrassen met boeiende verhalen over kleurrijke en interessante plaats- en streekgenoten. In zijn vorige zes boeken met titels als ‘Veensch verleden’ en ‘Veenendaal binnen en buiten’ waren dat onder andere mensen als Lammert Stutvoet en Barend Wesseloo.
Deze keer kijkt hij heel bewust verder dan de Veenendaalse gemeentegrens. Hij verlegt zijn terrein de Gelderse Vallei in en schuift mensen als Johan Elenbaas, Martha van den Heuvel en Geurt van de Haar naar voren.
Maar ook de oude ‘Veensen’ komen aan bod. Zo leest u over de kruideniers Barend van Deelen en Gert de Rooi en over de in Het Franse Gat geboren parlementair verslaggever Frits Wester (voor de duidelijkheid: de Westersingel is niét naar Frits vernoemd).
Met zijn verhaal over Gert de Rooi wekt hij direct mijn persoonlijke interesse. De  supermarkt van De Rooi aan de Groenelaan was in het tweede deel van de vorige eeuw een begrip in Veenendaal. Zeker voor CLV-leerlingen zoals ik. De winkel lag op loopafstand van de school en nergens was het snoep zo goedkoop als daar. Ook toen ik ouder was – en vader – bezocht ik de winkel minimaal twee keer per jaar. Onze tandarts Loots had zijn praktijk daar in de buurt en na de halfjaarlijkse controle gingen we er  met onze kinderen snoep kopen. Toen ze wat ouder werden vonden we dát opvoedkundig gezien toch niet zo’n goede combinatie en staakten we die bezoeken aan De Rooi.
Ook bij u zullen de hier ten tonele gevoerde plaats- en streekgenoten zeker dergelijke herinneringen naar boven brengen en daarmee heeft Sjoerd de Jong weer een waardevolle bijdrage geleverd aan de regionale geschiedschrijving.

 

Sjoerd de Jong Sjoerd signeert
Sjoerd de Jong vertelt over het ontstaan van zijn boek. Sjoerd de Jong signeert het boek voor Kees Boone, over wie er een hoofdstuk in het boek staat.

 

Ga naar december 2011

 

 

 

eXTReMe Tracker