November 2017


 

Terug naar oktober 2017

1 november 2017

Na nogmaals een goed ontbijt in 'De Brouwery' reden we vanochtend weer naar Veenendaal. We hebben overwogen via de koppen van de Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden te gaan, maar we waren bang voor wat veel vrachtverkeer op die wegen.

In Zeeland vielen de net geploegde klei-akkers me weer op. Die grote hompen vette klei zijn vooral prachtig als de herfstzon er overheen strijkt. Verder vielen de enorme hopen voederbieten ons op én de fazanten op de akkers en in de bermen.

Ik had voor deze korte vakantie zes boeken in de auto gelegd. Ik wil wat te kiezen hebben. Het was drie keer fictie en drie keer non-fictie. Mijn uiteindelijke keuze was wel typerend voor wat ik de laatste tijd vooral lees. De fictie bleef in de auto.
Ik heb wat gelezen in 'Het verloren land. Opmerkingen over Nederland' van Bas Heijne. Een tijd geleden heb ik hem met veel plezier gelezen, maar ik bleef hier nu toch wat in steken. Als ik me afvraag waar dat aan ligt, bedenk ik dat hij me waarschijnlijk wat te veel rechtse praat uitslaat.
Wel veel heb ik gelezen in 'Met bonzend hart. Brieven aan Hella S. Haasse' van Willem Nijholt. In zijn brieven kijkt hij terug op zijn jeugd in Indonesië en de jaren in het jappenkamp. Ook vertelt hij over zijn film- en musicalervaringen en geeft hij commentaar op de boeken die hij leest (Brakman, Kees 't Hart).

Vanavond was de kapster weer bij Suzanne. Ze zag aan de huid op mijn achterhoofd dat ik daar te veel krab. Dat was mij ook al opgevallen. Ik moet er zalf op smeren en eigenlijk raadde ze me aan er mee langs de huisarts te gaan. Een bijverschijnsel van mijn diabetes?

2 november 2017

Het is de afgelopen dagen in het quarantainelokaal allemaal goed gegaan. Daar was ik toch wel nieuwsgierig naar na een paar dagen afwezigheid. Die afwezigheid zorgde er vanochtend ook voor dat ik eerst ruim een uur bezig was met het wegwerken van mijn e-mail.
Verder lagen er vier na te kijken toetsen in mijn postvak. Ik kan voorlopig weer vooruit.

In 'de Volkskrant' van vanochtend staat een ongebruikelijk positieve recensie van werk van Bob Dylan. Het betreft de cd-box 'Trouble No More. The Bootleg Series Vol. 13 (1979-1981)'. Dat is zijn religieuze periode, met lp's als 'slow Train Coming' en 'Saved'. Ik was daar - net als de meeste mensen - niet zo van onder de indruk. Gijsbert Kamer betoogt dat dit muzikaal gezien wel een interessante periode was en dat zijn begeleidingsband van die jaren 'misschien wel zijn beste en zeker zijn meest soulvolle band was.' Verder vindt hij dat 'Dylan in deze jaren beter zong dan ooit.'
Met deze bewering gaat hij toch voorbij aan 'The Band' als begeleidingsband. Hij maakt me wel nieuwsgierig naar deze cd-box, zeker ook omdat er registraties van live-concerten in zitten, plus een dvd van zo'n concert. die zitten helaas wel alleen in de luxe uitvoering en die kost € 189,00

3 november 2017

Op- of aanmerkingen

Toetsen nakijken is ook werk. Heel veel toetsen nakijken is vervelend werk. Gelukkig krijgt deze out-of-the-box-denkende leerling tijdens het nakijken een glimlach op mijn gezicht. (Weglatingstekens had hij niet nodig. Een beetje jammer van de 'ij' in 'bijde')

 

Ik dacht maar aan wat mijn moeder eens tegen iemand zei
die ontzettend zwart gemaakt werd, namelijk:
'Stront krijg je altijd vanaf een mestkar naar je toegeworpen,
nooit vanuit een gouden koets.'
En verdomd, ze heeft gelijk.

(Willem Nijholt, Met bonzend hart, blz. 92)

Willem Nijholt schrijft in één van de brieven aan Hella S. Haasse (18-05-2005) over zijn ervaringen in de musical 'Een kannnibaal als jij en ik', geschreven door Bram en Freek. De musical werd geen succes. Er waren zeer uiteenlopende acteurs voor gevraagd (in de hoop dat ieder zijn eigen publiek mee zou brengen), maar het probleem was volgens Nijholt dat zijn publiek niet naar iets van Bram en Freek kwam kijken en dat het publiek van 'Neerlands Hoop' niet naar Willem Nijholt en Corrie van Gorp kwam kijken.

Een kannibaal als jij en ik

Ik kocht ooit een voorbespeeld cassettebandje van deze musical. Veel heb ik daar niet naar geluisterd, maar één nummer vond ik ontzettend mooi: 'Op de grens van dood en leven', gezongen door Willem Nijholt.

Nu ik het bovendstaande noteer, valt me op dat iedereen het over 'Bram en Freek' had; in die volgorde! Terwijl Freek toch de frontman en de aandachttrekker was. Klinkt dit beter? Is het in verband met de alfabetische volgorde? Het is in ieder geval een - wat mij betreft - terecht eerbewijs aan Bram Vermeulen.

1 bestelling: Chris Vos, 'De zomer van 1938' (VN-bijlage), Benjo Maso, 'De legende van de Tour (Lijden is de volledige ontplooiing van de wilskracht! Bewijs dat u een man bent!)' (VN-bijlage).

4 november 2017

Rommelmarkt in de Veenendaal. Dat was in de afgelopen jaren steeds op vrijdag én zaterdag, maar vanaf nu is dat alleen nog maar op zaterdag. Het was er druk. Lidy vond dat er meer kwalitatief goed spul werd aangeboden dan anders (en minder 'rommel'). Ik had dat idee niet zo. Terwijl ik tussen boeken stond te snuffelen, werd ik door de verkoper aangesproken: 'Is dit wat voor u? U schrijft toch voor 'De Rijnpost'? Dit was even niet gebeurd, maar hier was weer iemand die dacht dat ik Aart Aalbers ben. Die schrijft trouwens voor de 'Veenendaalse Krant' en niet voor 'De Rijnpost'.

De boeken waren vandaag niet duur. Ik kocht er negen voor in totaal zes euro:
- Adriaan van Dis, Tikkop
- Karel Glastra van Loon, Ongeneeslijk optimistisch
- Kristien Hemmerechts, Alle verhalen
- Wim Hofman, Zwart als inkt
- Muus Jacobse, De mooiste gedichten van
- Erwin Mortier, Gestameld liedboek
- Marco Nijmeijer, Lief er zal geen liefde zijn
- Jamie Oliver, Jamie's Italië
- Gerard Reve, Brieven aan mijn lijfarts 1963-1980

Ook in 'Brieven aan mijn lijfarts' van Reve staat weer een aantal in Veenendaal geschreven brieven. Uit al die hier geschreven brieven, de biografie en de twee boeken van Teigetje en Woelrat, aangevuld met wat gesprekken met Veenendalers die Reve hier meegemaakt hebben, moet toch een boekje over die paar jaar van hem in Veenendaal te maken zijn. Als ik met pensioen ben ...?

boekenmarkt Hans Vervoort

Toen we net thuis waren werd er een doosje met twaalf boeken van Hans Vervoort aan de deur afgegeven. Ik kocht ze eerder deze week op Catawiki. Ik ben vooral benieuwd naar de drie delen van 'Het bedrijf', waarin hij zijn jaren bij de 'Weekbladpers' beschrijft. Bij verschijnen werden deze boeken vergeleken met 'het bureau'. Dat schept verwachtingen.

Het gaat me vandaag lukken om de drie H3-toetsen nagekeken te krijgen. Het is aanpoten, maar af is maar af.

4 bestellingen: Charlotte Mutsaers, 'Koetsier Herfst', Tessel Pollmann en Juan Seleky, 'Een militaire dictatuur op Ambon, 1950. De macht van de baretten in de Republik Maluka Selatan' (VN-bijlage), Giovanni Raja, 'DAS Pronto ontdek een nieuwe wereld', Bodemkaart 41 West Aalten.

5 november 2017

'Er is hier niemand' van J. Rentes de Carvalho heb ik de afgelopen weken 'voor het slapen gaan' gelezen. Het is na 'Tussenjaar' het tweede dagboek dat ik van hem lees. Deze keer over de periode mei 1999 - mei 2000. En ook deze keer heb ik het met veel plezier gelezen. Rentes de Carvalho is een ondergewaardeerd schrijver. Misschien omdat hij tussen Portugal en Nederland is blijven hangen. Hij woont in Nederland, maar is vaak in Portugal. Hij blijft in het Portugees schrijven. Zijn werk wordt door anderen (in dit geval door Maartje de Kort) in het Nederlands vertaald. Het beschreven leven is niet 'groots en meeslepend', maar zijn gedachten zijn interessant, zeker ook zijn bespiegelingen over het verschil tussen het leven in Portugal en dat in Nederland.

Zonder nu meteen een kluizenaar te zijn, kan ik mezelf ook niet zien als een gemiddeld sociale persoon,
want afgezien van mijn beperkte talent voor gezelligheid,
verdraagt mijn geduld de banaliteit van de meeste conversatie maar slecht.

(J. Rentes de Carvalho, Er is hier niemand, blz. 43, 08-06-1999)

De bijbel zie ik niet als een heilig boek, maar als een historisch document.
De religies - christendom, boeddhisme, islam en de andere -
bezie ik met het respect dat millennia oude massafenomenen afdwingen
en met verbijstering omdat ze nog altijd zoveel verschrikkingen teweegbrengen.

(J. Rentes de Carvalho, Er is hier niemand, blz. 77, 13-07-1999)

Soms denk ik: 'Wat moet ik toch een hoop moeite doen voor de verkoop van een boek van € 4,00.' Maar dan lees ik dit weekend in de krant een artikel over de baantjes van vijftienjarigen en dat zo'n jongen of meisje voor een uur borden spoelen en wassen ook maar net iets meer dan € 4,00 verdient en dan heb ik weer vrede met mijn 'gedoetje'.

In de 'Trouw' van gisteren las is een interessante ingezonden brief over het gebruik van 'letterlijk' als overtreffende trap. De briefschrijfster bleek ook nog eens uit Veenendaal te komen. Dat was voor mij aanleiding de brief te scannen en er tien vragen bij te bedenken. Morgen start ik het nieuwe cluster in H3 met een onverwachte tekstverklaring. Ze kunnen er bonuspunten mee verdienen voor de 'echte' tekstverklaring verderop in het cluster (een 6 = + 0,1, een 7 = + 0,2 enz.).

Letterlijk (toets)

1. Wat is het tekstdoel van bovenstaande tekst?
2. Wat is de tekstsoort van bovenstaande tekst?
3. Wat is de tekstvorm van bovenstaande tekst?
4. Wat is de bron?
5. Wat is de hoofdgedachte?
6. Wat was voor de schrijfster de aanleiding om deze tekst te schrijven?
7. Wat bedoelt ze in regel vijf en zes met ‘halloweenwaardige mededeling’?
8. Waarom vraagt ze zich af (regel zes t/m 8) of de foto misplaatst is?
9. Wat bedoelt ze in de laatste regel met ‘letterlijk scheve gezichten’?
10. Wat bedoelt ze in de laatste regel met ‘figuurlijk scheve gezichten’?

Als u uw antwoorden mailt, ben ik bereid ze na te kijken.

6 november 2017

Vanmorgen moest ik voor het eerst dit najaar de ruiten van de auto ijsvrij maken. Ik zag, toen ik aan kwam lopen, het dak al glimmen.

Aan het eind van de middag hadden we een 'College tour'. Een stuk of vijftien nu studerende oud-leerlingen waren drie keer een half uur aanwezig. Sommigen gaven een presentatie. Anderen werden geïnterviewd. Onze leerlingen (uit de hoogste klassen) hadden zich ingetekend voor drie sessies.
In de tweede en derde ronde interviewde ik Ruben. Hij studeert politicologie in Leiden én is aanstormend talent binnen de Veense VVD. Toen hij nog bij ons op school was, mocht hij al graag met me komen discussiëren, wetend dat ik van een andere politieke kleur ben. Het was, net als bij het tv-programma 'Collegetour' de bedoeling dat de leerlingen ook vragen gingen stellen en dat lukte aardig. Het kost je een paar uur aan het eind van zo'n middag, maar het is ontzettend leuk om te doen.

In de jaren '40 lag C. Buddingh' enkele jaren met tbc in een sanatorium in Soest. Daar schreef hij zijn 'De blauwbilgorgel'. Het is dan ook geen toeval dat er momenteel in Museum Soest een tentoonstelling is rond 75 jaar 'De blauwbilgorgel'. Wim Huijser schreef er een boekje voor: ''Ik ben de blauwbilgorgel. Biografie van Buddingh's oergorgelrijm'. Afgelopen weekend ontving ik dat boekje als lid van het Buddingh' Genootschap.
Het is bekend dat Buddingh' in dat sanatorium in een Engels kinderboek van Edith Nesbit las over 'the bluebillgurgle'. Hij maakte er 'de blauwbilgorgel' van en ging vervolgens aan het spelen met allerlei fantasiedieren en de gorgelrijmen waren een feit. Ik lees in dit nieuwe boekje dat de Engelsman David Colmer in 2004 een aantal van die gorgelrijmen in het Engels heeft vertaald. 'De blauwbilgorgel' wordt dan 'The Bluebum Gorgle':

I am the bluebum gorgle,
My father was a porgle,
My mother was a poruleerd -
That's why their kids all turned out weird.
Rabeard! Rabeard! Rabeard!
Blauwbilgorgel

Het is interessant om te zien dat het Nederlandse woord 'bil' hier letterlijk is vertaald als 'bum' en het dier dus uit twee keer vertalen 'nieuw' tevoorschijn komt. De vertaler zegt daarover:

Translating these poems I tried to see where the words had gone, rather than where they were coming from. That's why my version is called the 'Bluebum Gorgle' and not the 'Bluebill Gorgle'. Buddingh' knew very well that a 'bill' is a 'beak', but he chose to have fun and use the Dutch word 'bil' instead, which means 'bottom' or 'bum'. Translating it into English I've tried to convey how the original poems comes over in Dutch.
So you see that translation is not a shuttle bus that travels neatly back and forth between two languages. It's a mystery tour that will always take you to new and exciting places.

3 bestellingen: H. Enno van Gelder en M.P. de Bruin, 'Munten kwamen tot leven. De schat van Serooskerke', Ingrid Harms en Jannetje Koelewijn, 'Het nieuwe VVD bolwerk (Purmerend - Overwhere)', Bruno Ernst e.a. (redactie), 'Pythagoras. Wiskundetijdschrift voor jongeren, 6e jaargang, 1966/1967, nr. 1'.

7 november 2017

De eerste nachtvorst van dit jaar, hoor ik op de autoradio in het acht uur-journaal, nadat ik mijn ruiten schoon heb gekrabd. Maar ik moest toch echt gisteren ook al krabben.

Gisteren interviewde ik Ruben. Vandaag zag ik op zijn Facebookpagina dat hij bij de komende gemeenteraadsverkiezingen op nummer 6 staat op de lijst van de VVD. Dat is mooi voor zo'n jonge knul! Ik schreef op zijn Facebook: 'Mooi man, ik zou bijna gaan hopen dat de VVD straks zes zetels haalt!'

Gisteren bestelde ik een soundbar voor onder de televisie. Voor zes tientjes wil ik dat wel eens uitproberen. Vandaag werd hij al bezorgd! Het installeren was makkelijk en het televisiegeluid klinkt zo inderdaad beter (voller, warmer).
Een bijkomstig voordeel is dat het geluid van mijn mobieltje (Spotify) via bluetooth op deze manier ook door de kamer schalt. Dat vind ik misschien nog wel een grotere aanwinst.

1 bestelling: Hannes Meinkema, 'En dan is er koffie'.

8 november 2017

Vorig jaar hadden we een 'kastje' waarmee we half-illegaal films konden kijken en internetradio konden luisteren. Dat ding werkt niet meer. Vandaag zocht ik die internetradio terug, via een nieuwe app op mijn telefoon. Dat is gelukt en ook die radio (Folk Alley, DylanRadio.com) klinkt nu in de kamer via de gisteren geïnstalleerde soundbar.

Suzanne hielp vanmiddag een buurvrouw met een kinderfeestje. Wij pasten bij haar op Dylano en zijn vriendje. Ik had nakijkwerk en mijn laptop meegenomen. We zetten de twee jongens ook even in de auto, want we moesten de griepprik halen. De twee mannen wilden wel even mee naar binnen om te kijken hoe ik geprikt werd (ze vonden het wel knap, dat ik niet hoefde te huilen).

1 bestelling: '3pak 2016'.

9 november 2017

Suzanne en Gijs waren vanavond naar een ouderavond. Wij pasten op. Tijdens dat oppassen van gisteren en vandaag kreeg ik mooi al mijn toetsen nagekeken.

10 november 2017

Voor de toetsweek kwam ik in H3 niet aan de fictietoetsen toe. Ik sprak daarom met mijn drie H3-klassen af dat we die ná de toetsweek zouden doen. Als ik ze snel nakijk, kunnen die nog gewoon meetellen in het eerste cluster. De leerlingen vonden dat op dat moment een goed idee. Deze week vonden ze het - achteraf - een minder goed idee. Ik trouwens ook: was ik net klaar met het nakijken van de ct's, kwamen er weer drie toetsen achteraan. Maar het is klaar!
Die fictietoetsen zijn opvallend goed gemaakt. Ik gaf dezelfde toetsen vorig jaar ook, maar de cijfers zijn nu gemiddeld zeker twee punten hoger. Er waren zelfs drie tienen1 Even dacht ik: ze zullen toch niet de vragen en antwoorden op de één of andere manier bemachtigd hebben? Een fijnere optie is dat ik het veel beter heb uitgelegd. De meest waarschijnlijke optie is dat de leerlingen door de matig gemaakte ct een hoog cijfer nodig hadden om hun gemiddelde wat op te halen en dat ze daarom deze keer wél goed geleerd hebben.

Ik besteedde aan het begin van mijn lessen deze week aandacht aan palingrammen en palindromen. Daar beleef ik zelf veel plezier aan (en dat is ook niet onbelangrijk). Ik gooide de 'potstalmelkkoortspilstaalplaatslipstrookklemlatstop' nog maar eens in de strijd. De meeste leerlingen vinden het aardig. Er worden spontaan aantekeningen gemaakt, terwijl ze weten dat dit niet in toetsen terug zal komen. Ik had het boekje 'Symys' van Battus meegenomen. Daarin staan honderd bladzijden vol met omkeerzinnen in alle talen van de wereld. Een duidelijk voorbeeld van een boek 'waar je niets aan hebt, behalve plezier'.
Ik stipte even Jelle Brandt Corstius aan (zoon van Battus). Dat hebben de meeste leerlingen wel meegekregen. Je kunt deze weken ook nauwelijks om die hele 'Me too'-hype heen.

2 bestellingen: 'Boekenpost nr. 39, jaargang 7' (januari/februari 1999), Jaap Meijer, 'J.K. Rensburg 1870-1943 een joodse graalzoeker' (De Engelbewaarder 21), 'Een reservaat van pekelharingen. Nederlandse schrijvers over hun verre vaderland', Gerrit Krol, 'De tv.-bh', Gerrit Krol, 'Een ongenode gast', Gerrit Krol, 'Het vrije vers', Rudy Kousbroek, 'Anathema's 1', Rudy Kousbroek, 'Anathema's 2', Gerrit Komrij, 'De stankbel van de Nieuwezijds'.

11 november 2017

Vijf euro in de Staatsloterij. Ik moet maandag weer gewoon aan het werk.

Ik heb nog zoveel andere mooie dingen ge- en herlezen. Bijvoorbeeld ook weer Man in de verte van Otto de Kat. O, om zo over je vader te kunnen schrijven, zo zonder pathos, sentimentaliteit of overdreven verering. Zo'n vader te hebben gehád. Zo'n liefde voor je vader te hebben gekend en ook teruggekregen. En in een táál! Als een bescheiden rivier stil door een niet overdonderend landschap stromend, vloeiend bijna, met af en toe fraaie als van onder het oppervlak opkomende kringeltjes in zijn stroom, een woord een vergelijking, een bekennen van leven voelen, gevoel beléven. Nou ja, ik ben erg weg van Otto de Kat, dat merk je wel. (Willem Nijholt, Met bonzend hart. Brieven aan Hella S. Haasse, blz. 144/145, 12-08-2005)

In de 'Trouw' van vandaag lees ik een recensie van 'Of heb ik het verzonnen?' Een nieuw brievenboek van Herman Koch & Wanda Reisel. 'Trouw' stelt haar lezers de vraag: 'Schrijft u nog brieven of is contact met vrienden via mail of whatsapp net zo waardevol? Laat het ons weten in max. 120 woorden.' Ik mailde ze het volgende (in precies 120 woorden):

Ik schrijf geen brieven (meer) en ik betreur dat! Ja, ik mail en ik whatsapp, maar het is niet hetzelfde. Voor een brief neem je de tijd. Over de zinnen in je brief denk je na, je kauwt op een woord, op een zin en beslist het toch nét even anders op te schrijven.
Ik lees ‘Met bonzend hart. Brieven aan Hella S. Haasse’ van Willem Nijholt. Daarin zie je dat hij over een brief, vanwege ziekte of emotie soms meerdere dagen (18, 20 en 23 juli 2005) doet.
Een brief hoort in de categorie ‘schrijven’. Mail  en whatsapp horen in de categorie ‘praten’, zijn vluchtiger. Er zijn veel brievenboeken te koop. Boeken met verzamelde wahatsapps zie ik niet verschijnen.

2 bestellingen: 'Ons Amsterdam, Jaargang 25' (1973), Erica Jong, 'Fear of flying. The female answer tot Portnoy's complaint'.

12 november 2017

Tristesse de l'automne
Jaar na jaar najaar. De dagen vergelen
waarin ik haar tot op het laatst heb bemind.
Vergetelheid komt het geheugen bestelen,
schudt aan de wereld. Het vallen begint.

(Homma A. Piest, Gedichten, blz. 34)

Homme A. Piest (1965 - 2000) studeerde algemene taalwetenschap en astronomie in Leiden. Op de eerste dag van het nieuwe millennium maakte hij een eind aan zijn leven. Hij liet veel gedichten na (hij was medewerker van 'Meander'). De dood is in die gedichten al nadrukkelijk aanwezig. Zijn familie én een groep vrienden maakten in 2000 een keuze uit zijn gedichten en publiceerden die onder de titel 'Gedichten'. Wat het vreemde gevolg heeft dat er twee dichtbundels van hem bestaan met dezelfde titel en hetzelfde jaar van verschijnen. De oplage verschilt (300 en 400 exemplaren). De inhoud verschilt (101 en 30 gedichten). Ik maakte vandaag een Schrijversinfo-bladzijde over hem.

13 november 2017

Ik hoor net een nieuw woord bij Matthijs van Nieuwkerk: Aquacadabra (toverwater?)

Collega Luuk raadde me de serie 'Lilyhammer' aan, te vinden op Netflix. En dat is inderdaad een leuke serie. Een Maffiafiguur in Amerika pleegt verraad. Hij mag ergens onderduiken en kiest niet voor een warm tropisch eiland, maar voor Lillehammer. Hij heeft van dat slaperige Noorse stadje beelden in zijn hoofd van de Olympische Winterspelen. Dat valt dus nogal tegen. Hij integreert een beetje in de Noorse samenleving, maar raakt zijn maffiagedrag niet kwijt. Het is een comedy, maar niet zo over de top dat je het niet meer gelooft.Ik heb in een paar dagen vijf afleveringen gekeken en kijk zeker nog verder.

1 bestelling: Patrick Süskind, 'Het parfum'.

14 november 2017

In 'De Wereld Draait Door' werden gisteren weer twee liedjes in de adelstand verheven. Eerder ingebrachte liedjes passeerden de revue, waaronder een liedje van Alex Roeka. Dat is een Nederlandse zanger waar ik helemaal niets van ken. Dan is Spotify een heerlijk hulpmiddel. Ik had hem moeten kennen! Spotify geeft als vergelijkbare artiesten o.a.: Maarten van Roozendaal, Huub van der Lubbe, Theo Nijland, Zijlstra, Ernst Jansz, Gerard van Maasakker. Dat is me nogal een rijtje!
Aan het eind van de middag luisterde ik een poosje naar hem. Indrukwekkende teksten die je dwingen te luisteren. Een heel eigen, hier en daar wat rauw stemgeluid. De Nederlandse Tom Waits? Eerste aanraders: 'Moeder', 'Alleen maar dit moment' en 'Gestreeld en gekrast'.

1 bestelling: Klaus Beekman, 'Louis Ferron -Turkenvespers' (uit: Lexicon van Literaire Werken).

15 november 2017

Een praatje met de buurman. Er is in de garagewereld nauwelijks aan monteurs te komen. Jonge monteurs nemen ontslag en beginnen voor zichzelf. Ze importeren jonge tweedehands auto's uit het buitenland (Europa) en verkopen die hier weer. Er is een paar duizend euro aan zo'n auto te verdienen. Je hoeft er maar een paar per maand te verkopen om je bedrijfje te kunnen runnen en er nog wat aan over te houden. De crisis is voorbij!

Stadsdichter Christiaan Abbing van Veenendaal heeft het eerste jaar van zijn termijn er alweer zo goed al op zitten. Voor mijn gevoel heb ik niet zo heel veel van hem gehoord, maar dat kan natuurlijk ook betekenen dat ik niet was op de plekken waar hij wel was.
Op de site stadsdichterveenendaal.nl tel ik toch eenentwintig door hem (dit jaar) geschreven gedichten. dat is geen 'stil zitten'.
Hij dicht vormvast en dat bevalt mij wel. Ik houd daar toch meer van dan van die maar doormeanderende en qua vorm vrije gedichten. Die zijn mij iets te vaak geënt op maar één woordspeling of idee. Aan de andere kant: het is goed om ook daarin bij stadsdichters een beetje af te wisselen. Zijn gedicht uit de'Rijnpost' van vandaag:

Christiaan Abbing

We gingen vanavond bij Suzanne - vanwege haar verjaardag - wat drinken. Ze had bitterballen uit de airfryer. Die waren goed te eten. Een wat dikke korst, maar dat is wel smakelijk. Dat viel me mee, want ik at ooit patat uit zo'n apparaat en dat vond ik helemaal niet lekker.

1 bestelling: M.C. Capelle, 'Gevecht op de heuvel'.

16 november 2017

Ik meldde me vanochtend ziek. Een hoofd vol watten, rillerig. Ik heb door de dag heen ook drie keer een paar uur op bed gelegen. De tandarts moest ik daarom ook afbellen. Ik zag het laten vullen van een gaatje, waarbij je niet door je neus kunt ademen, ook helemaal niet zitten. Voor je het weet verslik je je in al dat water en de rommel in je mond.

Een verrassing: bij een stapeltje poëziebundels zat een gesigneerde 'Ik herinner mij Klaas Kristiaan' van Sjoerd Kuyper:

Handtekening Sjoerd Kuyper

1 bestelling: Axel Hacke, 'Achter het behang. Overlevingsadviezen voor ouders'.

17 november 2017

Ik voel me weer wat beter. Mijn hoofd is minder wattig en loopt nu leeg. Snotteren maar. Tussen het snotteren door heb ik mijn studeerkamer wat toonbaarder gemaakt.

Een nieuwe Veense schrijver: Sandor Lemstra.

18 november 2017

Ineens lees ik overal over de Japanse noedelsoep ramen. Ik zag er deze week al een stuk over op televisie en nu staat er een artikel over in 'Volkskrant Magazine': 'Het concept lijkt eenvoudig: voeg aan een geurige bouillon met tarwenoedels een aantal toppings toe zoals varkensrollade of ander vlees, viskoekjes, groenten, een gemarineerd zacht gekookt ei, gefermenteerde gember, zeewier of wat de kok maar heeft bedacht. Een smakelijke kom warm eten, bomvol opbeurende hartigheid. Een gerecht bovendien dat in de keuken snel in elkaar kan worden gezet. Maar achter elk van de onderdelen zit een complex bereidingsproces en Japan zou Japan niet zijn als er geen obsessieve hang naar perfectie aan ten grondslag zou liggen.' Ik word er wel nieuwsgierig naar.
'De Gelderlander' meldt vandaag dat soep 'hot' is. Er veschijnen allerlei nieuwe soepboeken: een 'Soepbijbel' en jawel: 'Het Ramen Kookboek'.

Ik ben toch maar Premium-lid van Spotify geworden. Geen reclame meer. Ik heb Spotify nu op al mijn computers (inclusief die op school) staan én op mijn telefoon. Die telefoon in combinatie met de nieuwe soundbar in de voorkamer is een openbaring.

Sinterklaas nadert. Hij kwam vandaag in Dokkum aan. De protesten tegen Zwarte Piet zijn intussen onderdeel van de traditie. De protestanten mochten een half uurtje hun borden en spandoeken in de lucht steken, ruim voor de eigenlijke feestelijkheden. De bussen met actievoerders werden ver voor Dokkum door 'gewone Nederlanders' tegengehouden. Ze hadden met hun personenauto's de snelweg geblokkeerd. De burgemeester was bang voor confrontaties en zij verbood alsnog alle demonstraties. De bussen gingen onder politiebegeleiding terug naar 'de randstad'. Ik ben vóór het recht om te demonstreren, maar toch hebben vandaag die 'gewone Nederlanders' mijn sympathie.

speculaaspoppen

Wij hadden padvinders met speculaaspoppen aan de deur. We kochten er drie voor € 5,00. De prijs blijft al jaren gelijk. Ik geloof wel dat de poppen kleiner worden. Ik rekende samen met Lidy uit hoe lang het al geleden is dat we zelf vanuit de werkplaats van mijn vader voor de eerste keer die poppen verkochten (om geld voor de Jamboree te verdienen). Dat moet 43 jaar geleden zijn!

Vanmiddag wilde Lidy voor plantjes bij Welkoop en/of de Praxis langs. Het was niet veel bijzonders. Ik kocht drie zakken haardhout; we waren er nu toch. Bij de kringloop ertegenover kocht ik wat boeken:
- Flevoland, literaire reis door de tijd
- Jan Boerstoel, Eerst keus. Liedteksten 1968-1986
- Koert Broersma, 'Buigen onder de storm'. Levensschets van Philip Mechanicus 1889-1944
- Al Galidi, Blanke Nederlanders doen dat wél (columns)
- Jac. Overeem, Tussen de heuvels daar woonden zij
- Gerard Reve, Nader tot U (gebonden)
- Hans Warren, Geheim dagboek 1987-1990
Deze keer kocht ik ook gedeeltelijk voor de verkoop. Dat heb ik goed gedaan: Al Galidi, Overeem en Warren worden op Boekwinkeltjes nauwelijks en op Bol.com helemaal niet aangeboden. Die kan ik dus wel weer verkopen en ook voor een redelijke prijs. De 'Geheime Dagboeken' van Warren waren in het begin een 'hype'. De eerste delen worden dan ook in overvloed aangeboden. Bij de laatste delen was de 'hype' voorbij. Daar zijn er maar weinig van verkocht en die zijn nu goed tweedehands te verkopen. Voor het bovenstaande deel betaalde ik bij de kringloop € 3,00 (een stevige prijs voor een kringloopwinkel). Ik heb hem te koop gezet voor € 22,00 en daarmee ben ik bij Boekwinkeltjes de goedkoopste en bij Bol.com de enige aanbieder.

We hadden de auto op de parkeerplaats voor de oliebollenkraam gezet. Voor bij de koffie kocht ik er drie appelbeignets en drie met room gevulde oliebollen. Een mens moet zichzelf af en toe verwennen (en niet te veel aan de diabetes denken).

Een week geleden schreef ik: In de 'Trouw' van vandaag lees ik een recensie van 'Of heb ik het verzonnen?' Een nieuw brievenboek van Herman Koch & Wanda Reisel. 'Trouw' stelt haar lezers de vraag: 'Schrijft u nog brieven of is contact met vrienden via mail of whatsapp net zo waardevol? Laat het ons weten in max. 120 woorden.' Ik mailde ze het volgende (in precies 120 woorden):
Vandaag staat mijn reactie in 'Trouw'. Ik ben de enige 'reageerder' die geen brieven meer schrijft. Anderen vertellen over de brieven die ze nog steeds schrijven:

Helaas, geenbrieven meer

5 bestellingen: Loes Bollekamp, 'Weight watchers kookboek', 3 lp's A-ha, 'Spektator. Tijdschrift voor neerlandistiek, jaargang 17, nummer 5, 1987-1988 / mei', D. v.d. Stoep, 'Het grote kerstboek', 3 x AO, 1 x Heemschut.

19 november 2017

Sinterklaas heeft twee cadeautjes voor de kleinkinderen voor de open haard gelegd, maar die blijven er vandaag liggen. Tygo zat eergisteren al met zijn vingers aan zijn kiezen te peuteren. Die deden zeer. Vandaag vroeg hij zelf om een pijnstiller. Vanmiddag heeft de tandarts er twee eigenwijze wisselkiezen uitgesneden.

Gisteren deed ik onderaan de trap de lamp van het halletje boven aan. Een knal en een hoop getik van vallend glas. De hele lamp ontploft! We veegden de boel op en stofzuigden voor de zekerheid ook nog maar een keer. Vandaag prutste ik het restje van de lamp uit de fitting en schroefde er een nieuwe lamp in.

3 bestellingen: Henri Arnoldus, 'Leks en Reks', Henri Arnoldus, 'Leks en Reks lopen weg', Judith Koelemeijer, 'Anna Boom', Amy Tan, 'De honderd geheime getuigen'.

20 november 2017

Weer naar school, al zit mijn hoofd nog wel vol watten. Drie lessen geven, e-mail vanaf vorige week woensdag bijwerken en de rapportvergadering van morgen voorbereiden. Druk zat.

Ik moet nog even terugkomen op mijn opmerking van zaterdag over de scouting-speculaaspoppen. Bij nader inzien kom ik tot de conclusie dat ze niet kleiner zijn geworden. Ze zijn wel minstens de helft dunner!

Ik zette weer wat oude afleveringen van 'Hollands Weekblad' te koop. Sommige dicussies blijken al heel lang te woeden. Bijvoorbeel die over de voertaal tijdens colleges op de universiteiten. In nummer 169 (29 augustus 1962) pleit W. Drees Jr voor een 'Andere voertaal voor onze universiteiten'. Zijn voorkeur gaat uit naar het Engels. Hij betoogt o.a.: 'Twee eeuwen geleden was Latijn de voertaal. Deze taal had veel minder betekenis dan het Engels nu, omdat hij in geen land werd gesproken. De studie in het Latijn was bij de scholen waarvan het einddiploma recht gaf tot het afleggen van academische examens, slecht algemeen verplicht omdat Latijn de universitaire voertaal was. Engels is, op grond van zijn grote betekenis ook buiten het hoger onderwijs, op alle middelbare scholen verplicht. De contructie van het Engels is zoveel simpeler dan het Latijn dta de nederlander het snekl meester wordt.'
Twee nummers later (171, 12 september 1962) gaat F.W. N. Hugenholtz daartegenin, met name omdat hij de argumenten m.b.t. het Latijn halve waarheden vindt en in feite niet ter zake doende. Verder pleit hij voor een goede beheersing van het Nederlands: 'Geven we de werkelijk volledige beheersing van de eigen taal op ten bate van die van één algemene wereldtaal, dan krijgen we onvermijdelijk ook één steriele, gladgeschaafde, esperantistische wereldbeschaving, waarin te leven voor een aantal eenzijdige technologen misschien prettig en zeker gemakkelijk zal zijn, voor de mensheid als geheel geestelijk onmogelijk. En dat is wel het laatste dat moet worden bevorderd.'

Verderop in nummer 171 draagt Leo Ross zijn gedicht 'Tovertuin' (over Hendrik de Vries) op aan drs Wilmink!

1 bestelling: 'De Revisor, eerste jaargang, nr. 9/10, december 1974, thema: Literatuur en film'.

21 november 2017

Een dag vol rapportvergaderingen. Om acht uur begon ik en ik had er toen gelijk negen van een half uur achter elkaar. Zonder pauze. Gelukkig bracht een oplettende collega me tussendoor een keer koffie.

2 bestellingen: A.M.A. van den Oever, 'F. Harmsen van Beek - Geachte Muizenpoot en achttien andere gedichten' (uit: Lexicon van Literaire Werken), Paul Rodenko (samengesteld door), 'Nieuwe griffels schone leien.Van Gorter tot Lucebert van Gezelle tot Hugo Claus, bloemlezing uit de poëzie der avant-garde'.

22 november 2017

 

Vanonder de koperen ploert

Een paar weken geleden kocht ik stapel boeken van Hans Vervoort op Catawiki. Ik was vooral benieuwd naar de drie delen 'Het bedrijf', maar begon (zonder goed te weten waarom) in 'Vanonder de koperen ploert', waarin hij een reis door Indonesië beschrijft. Hij is daar geboren. Zijn vader was er KNIL-militair en hij zat er tijdens de Tweede Wereldoorlog in een jappenkamp. De eerste druk verscheen in 1975. Dit is een herdruk uit 1988. Vervoort geeft een indringende en heel persoonlijke beschrijving van het Indonesië van begin jaren '70 en van een voorzichtige speurtocht naar overblijfselen van zijn jeugdherinneringen. Goed geschreven; het wordt nergens sentimenteel.
In Malang gaat hij op zoek naar een huis waar Willem Walraven gewoond heeft:

Je kunt nauwelijk spreken van een literaire gigant als iemands totale oeuvre bestaat uit een boekje met enkele novellen, die na zoveel jaar wat stijfjes aandoen. Willem Walraven (1887-1943) is echter iemand die door de brieven die hij schreef - gebundeld door uitgever Van Oorschot - geheel levend voor je staat met al zijn prettige en minder prettige eigenschappen, en het volmaakt op papier zetten van één personnge is een krachttoer die de meeste romanciers hun leven lang vergeefs nastreven (blz. 176)

Suzanne heeft een cursus vooor haar werk en Gijs is bij het vuurwerk aan het werk. Daarom waren we vanavond oppas. Dylano zit nu in groep drie en begint te lezen. Op bed las hij me voor uit een boekje dat hij in zijn schoen vond. Het blijft aandoenlijk om zo'n mannetje de letters te horen herkennen en nadrukkelijk uit te spreken. Het is wel een inspannende manier van lezen.

Ik vroeg Tygo naar zijn ervaring in het afgelopen weekend met het trekken van twee kiezen. Hij wilde het er niet meer over hebben.

Ik had mijn laptop én de nieuwe 'De laatste deur' van Jeroen Brouwers meegenomen en vermeldde alle daarin behandelde schrijvers op de diverse Schrijversinfobladzijden. Op een later moment zal ik de diverse hoofdstukken nog wel eens doornemen om er verdere informatie en wat citaten uit te halen.

2 bestellingen: Léon Vié, 'Canasta', Vrij Nederland, 'VN's Detective- en Thrillergids 1991', Vrij Nederland, 'Detective & Thrillergids 1998'.

23 november 2017

Op dagen dat ik er allemaal niet zo'n zin in heb, slepen mijn leerlingen me erdoor. Vandaag probeerde H3e me nieuwe woorden te leren. Een mens is nooit te oud voor straattaal. Ik moet morgen 'fa'ka' zeggen tegen een klas die binnenkomt. Ze hebben me bezworen dat het geen lelijk woord is (het heeft niets met 'fuck' te maken) en betekent zoveel als 'Hoi, alles goed?'

Eén leerling had via een app een prankcall naar zijn moeder geregeld. Ik verstond 'pringel' en dacht dat ze het over chips hadden (hilariteit). Een prankcall is een fop-telefoongesprek. Zijn moeder kreeg te horen dat ze een bekeuring had gekregen. Je kunt meeluisteren naar de reactie van het 'slachtoffer'. Deze leerling wilde de hele klas laten meeluisteren, maar daar begon ik niet aan. Ik ga zo'n moeder niet tegenover de hele klas van haar zoon voor schut zetten. Later in de les vroeg ik deze jongen of hij geld bij zich had. Dat had hij niet. Of hij geld van mij wilde lenen dan? Nee, hij zou niet weten waar hij dat voor nodig had. 'Nou', zei ik, 'ik neem aan dat je zometeen een bosje bloemen voor je moeder gaat kopen!' Dat was nog niet bij hem opgekomen.

Een collectante aan de deur. Iets met (waarschijnlijk tégen) MS. Wat me opviel is dat in het deksel van de collectebus een pinapparaat was ingebouwd. Modern collecteren!

3 bestellingen: Hans Warren, 'Geheim Dagboek 1987-1990' (zie 18 november!), 17 AO'tjes, Dirk-Jan van Baar / Auke Kok, 'De Millennium Top-40'.

24 november 2017

Mijn reactie in 'Trouw' van afgelopen zaterdag was naar aanleiding van het nieuwe brievenboek van Herman Koch en Wanda Reisel. De uitgever van dat boek heeft mijn reactie op haar Facebookbladzijde gezet:

DasMag

Ik besprak vandaag in mijn H3 klassen de laatste ct. Toen ik het bijwoord, n.a.v. één van de vragen uit die toets, nog eens besprak, stak een leerling een vinger in de lucht en vroeg: 'Mijnheer, is honing ook een bijwoord?' Ik vrees dat ik licht geërgerd reageerde, totdat het tot me doordrong dat er door deze leerling een woordspeling werd gemaakt.

Uitgeverij Liverse uit Dordrecht mailde deze week een lijstje 'kelderopruiming'. Mooie boekjes, veel light verse, voor maar een paar euro. Vandaag lag er een envelop op de mat met:
- Sprekend Buddingh', je moet de werkelijkheid niet zien, zoals ik ben
- Drs. P, Broeders, ontwaakt!
- Drs. P, Fabelmensen II
- Drs. P, Drs. P variété
- Kees Klok, Een zootje ongeregeld. Literair dagboek 1975-1979

Het dagboek van Kees Klok heb ik vanavond al ruim voor de helft (162 blz.) uit. Het is een 'voorloper' van zijn andere dagboeken en ietsje minder van kwaliteit. Het zijn kortere notities, zakelijker en met minder uitgewerkte gedachten. Maar toch zeer de moeite waard. Hij stapt in de beschreven jaren over van het basisonderwijs naar het voortgezet onderwijs, volgt een studie voor geschiedenisleraar en is druk met allerlei literaire zaken.

Was het wel zo'n goed idee om op de mavo te gaan werken?
Ik mis die leuke, lagere schoolkinderen.
De brugklassers lijken er nog een beetje op, daar werk ik het prettigst.
(blz. 138, 21-09-1977)

4 bestellingen: Remco Campert, 'De familie Kneupma', Ynskje Penning, 'Zephuros', Els Lodewijks-Frencken, 'Op opvoeding aangewezen', George Hoyer, '7 stompjes kaars'.

25 november 2017

Sinds de zomervakantie heb ik niets meer voor 'Argus' geschreven. Ze willen nog wel graag een bijdrage. Het probleem is dat mijn leven nou ook weer niet zó interessant is geweest dat ik allerlei gebeurtenissen uit kan blijven werken, die voor iedereen interessant zijn. Wat ik al schreef, zat ook al allemaal in het kleine. Paul mailt dat hij dat nou net aan mijn bijdragen interessant vindt. In zijn woorden: 'Naast de diverse paukenslagen mis ik wel eens het geluid van een bescheiden trommeltje.' Ik heb nog een aanzet liggen van een verhaal over de tekst op het voormalig woonhuis van Gerard Reve aan de Boslaan. Daar kwam ik niet helemaal uit. Misschien moet ik hem dat maar sturen met de vraag om advies over het afronden ervan.

Vorig jaar kreeg ik van Martijn de biografie 'Boud. Het verzameld leven van Boudewijn Büch' voor mijn verjaardag. Die kostte toen € 29,95. Nu ligt hij, pas een jaar uit, bij de Libris-winkels in de uitverkoop voor € 5,95 (gebonden, hardcover!).

Ik vier morgenmiddag mijn verjaardag. Even na 12.00 uur verzorgen we een lunch voor vrienden en bekenden. Lidy heeft al een hoop voorbereidingen gedaan. Ik bakte vanmiddag een paar aardappeltortilla's.

aardappeltortilla

Het gisteren binnengekregen dagboek van Kees Klok heb ik vanmiddag al uit! Hij is enthousiast over de dagboeken van Léautaud. Dat was Buddingh' in zijn dagboeken ook. Ik moet Léautaud toch maar eens gaan lezen. Over Buddingh' gesproken:

De aanval van Hermans op Buddingh' (NRC - Prima. Prima. Bijzonder aardig.) gelezen. Het is zoals Thijs vrijdagavond al zei: een commando-raid. Er blijft werkelijk niets van hem over. Een gruwelijke moord op klaarlichte dag, maar wat heeft het allemaal voor zin? Het stuk doet niets af aan mijn waardering voor Buddingh' en zijn werk. Ondanks Hermans kijk ik alweer vol verwachting uit naar dagboekdeel vijf. Kees zal geen leuk weekeinde hebben, maar je moet Hermans behandelen als de valse kettinghond die hij is: of je geeft hem een rotschop, of je loopt in een boog om hem heen. Dat laatste zou ik doen, denk ik. Dan verstomt het geblaf wel weer. (blz. 214, 01-10-1978)

en

Kees Buddingh', gisterenavond, met Han en mij in de auto op weg naar het teamschaak: 'Hermans, ach, daar lach ik maar een beetje om. Hij leest mijn boeken blijkbaar nauwkeuriger dan ik de zijne. (blz. 239, 12-05-1979)

26 november 2017

Familie en vrienden weten intussen wat ze mij voor mijn verjaardag moeten geven: drank en boeken(bonnen). Qua boeken:
- Onno Blom, Het litteken van de dood. De biografie van Jan Wolkers
- Lorna Brash, Het slowcooker kookboek
- Afrikaans met een knipoog. De leukste woorden, uitdrukkingen en zegswijzen van de Afrikaanse taal

Het was vanmiddag gezellig. Lidy's lunch oogstte veel lof. Vanavond ontdekten we met een schok dat we haar hele groentetaart vergeten zijn. Die stond nog in het aluminiumfolie in de garage. Maar niemand heeft te weinig gegeten. Het is gelijk duidelijk wat wij morgen eten.

Hans Vervoorts 'Vanonder de koperen ploert' heb ik uit. Een fijn boek! Willem Nijholts 'Met bonzend hart. Brieven aan Hella S. Haasse' heb ik bijna uit. Ik lees bijna achterin het boek dat ze elkaar tot kort voor deze brieven nooit ontmoet hadden. Ze kennen elkaar van het tv-programma 'Villa Felderhof', waarin ze samen te gast waren. Dat klikte en ze hebben daarna contact gehouden.

3 bestellingen: Tatiana de Rosnay, 'Het appartement, Luisterboek 5 cd's', Theo Elfrink, 'Achter glas schilderen', '3pak'.

27 november 2017

Af en toe heb je een dag dat je denkt: Lekker lesgegeven! En dan ook nog eens in alle lessen grammatica (samengestelde zinnen). Ze waren erbij, ze deden mee, het liep lekker.

Het was overigens lastig lesgeven: ik ben mijn boek kwijt. Dat moet vorige week vrijdag in een lokaal zijn blijven liggen, of een leerling heeft hem per ongeluk in zijn tas gestopt. Ik ga er maar van uit dat het boek wel weer opduikt. Ik heb een reserve-exemplaar, maar dat heb ik net aan Suzanne uitgeleend om voor haar taaltoetsen te oefenen.

Na het eerste cluster doe ik de toetsen van elke klas netjes in een opbergbak. Ik bewaar alle toetsen het hele schooljaar. Mocht er 'gedoe' komen over een cijfer, dan kan ik het papier er altijd weer bij halen. De bakken van vorig jaar moesten nu leeg, om plaats te maken voor de toetsen van dit schooljaar. Ik had een grote plastic bak vol toetsen:

toetsen

Zo'n bak vol papier geeft wel te denken: dat is vorig jaar allemaal door mijn handen gegaan om na te kijken. Dit jaar moet ik weer ongeveer net zoveel. Maken we de leerlingen en onszelf niet gek met al dat getoets?

Gisteren schreef ik Felderhoff met dubbel-f. Lidy vermoedde dat het met één f moest. Toen ik dat via Google natrok, zag ik dat Haasse en Nijholt in het eerste jaar van het programma in de achtste en laatste uitzending zaten op 14 oktober 1996.

2 bestellingen: Huub Oosterhuis, 'Tot op vandaag', 'De dolle tweeling'.

28 november 2017

Vanochtend werd ik op een ongebruikelijke manier aangesproken op school, terwijl ik stond te kopiëren. De jeugdverpleegkundige kwam uit de vergaderkamer, keek me aan en zei: 'U bent toch de vader van Suzannne?' Ik zei: 'Ik heb een dochter die Suzanne heet, maar ik moet bekennen dat ik geen flauw idee heb wie u bent.' Het bleek de nieuwe jeugdverpleegkundige van de GGD te zijn én de overbuurvrouw van Suzanne. Haar zoontje speelt vaak met Tygo.

Toen ik het bovenstaande aan Loes vertelde, werd ik door haar uitgelachen. Ik begin een oude man te worden en had het niet over de jeugdverpleegkundige, maar over de schoolzuster. Die term wordt niet meer gebruikt, maar hangt nog in mijn hoofd. Wij hadden op mijn basisschool een schooldokter en een schoolzuster.

Vanmiddag had ik van 14.00 tot 18.00 uur vijf vergaderingen achter elkaar. Ik ben er maar naar drie van de vijf geweest. Twee waren er in lokaal 105, waar bij de ingang een grote doos met mandarijnen klaarstond. Er zaten tientallen collega's een mandarijn te pellen en te eten en er hing dan ook een alles doordringende mandarijnenlucht. Ik ga van die lucht over mijn nek, heb één stap in dat lokaal gezet en ben toen weer teruggegaan naar mijn kantoor. Ik had nog werk zat liggen.

29 november 2017

Een vrije Bapo-dag die niet echt vrij is: van 17.00 tot 21.30 uur heb ik 10-minutengesprekken met ouders. Ik heb deze keer extra veel gesprekken, omdat er een mentor langdurig ziek is. Ik heb die klas voor Nederlands én ik ben als leerlingbegeleider een soort reservementor. Dat is al de tweede zieke collega die me dit jaar veel extra werk oplevert. Het hoort erbij. Ik heb de verhalen over werkdruk meestal weggewuifd, maar het begint nu toch wel zo te voelen.

Vanochtend ben ik Sinterklaasinkopen wezen doen. we hebben dit jaar afgesproken surprises voor elkaar te maken. Ik ben daar uiteraard alweer laat mee, maar ik wil het niet hélemaal op de laatste dag aan laten komen.

Iedereen heeft het over moe zijn (zit het in de lucht?)
en niet alleen ouwe mensen zoals ik, maar ook jongelui.
Is het dat idioot razende tempo van ons hedendaags bestaan?
Het schrijnend tekort aan warm menselijk contact.
de hufterigheid waarachter alleen maar angst schuilgaat?
Het gevoel dat je bekruipt dat we in ons land omringd zijn door gevaarlijke gekken,
botteriken, door seks geobsedeerde, door sleutelgat loerende Jeroen Bosch-figuren
op die vermaledijde televisie?
We zijn in de klei aan het terugzakken en worden kwaadaardige, gif kwijlende weekdieren.

(Willem Nijholt, Met bonzend hart. Brieven aan Hella S. Haasse, blz. 258, 22-06-2007)

3 bestellingen: Stefan Zweig, 'De legende van de derde duif', J.M. Knaud, 'Wajang poerwa (Tussen schemering en dageraad)', 3 x 'De Nieuwe Taalgids'.

30 november 2017

Soms begint je dag al goed: Toen ik vanochtend de school binnenwandelde zaten enkele jongens uit H3c in de hal met elkaar 'te klieren'. Eén jongen zei: 'Meneer, hij maakt met zijn mobieltjes foto's van mij. Ik vind dat u zijn mobiel moet inpakken!' Ik antwoordde dat ik weet dat het Sinterklaastijd is, maar dat het inpakken van iemands eigen mobieltje me toch echt te ver gaat.
'Ik bedoel natuurlijk afpakken', zei hij. Ik vertelde dat ik dat begreep en dat hij ook innemen had kunnen zeggen: 'Dat is een interessant taalfenomeen en dat heet contaminatie. We gaan het daar in de les over dertien weken over hebben, onthoud het voorbeeld maaar goed!' Die 'dertien weken' maakte een verpletterende indruk op ze. Ze waren er helemaal stil van: 'Weet u dat uit uw hoofd?' Ik gaf maar eerlijk toe dat 'dertien' een gok was, maar het zal wel in die buurt zitten. Ik geef al een paar jaar les in H3 uit dezelfde methode en dan weet je wat er nog aan lesstof komt.

Mijn H3-boek is terug. Een leerling uit H3e was bij huiswerkbegeleiding tot de ontdekking gekomen dat hij 'ineens' twee boeken had. Hij wist nog dat ik gemeld had dat ik mijn boek kwijt was. Ik zal bij het door de klas lopen mijn boek even op zijn tafel gelegd hebben. En hij zal het zonder verkeerde bedoelingen in zijn tas hebben gestopt. Meestal komen dit soort zaken gewoon weer goed. Niet in de paniek schieten. Rustig afwachten.

2 bestellingen: R.L.K. Fokkema, 'Gerrit Achterberg' (uit: Kritisch Literatuur Lexicon), Prof. Dr. H. Jonker, 'Gereformeerde prediking in onze tijd'.

 

Door naar december 2017