1 Oktober 2005

Tientallen mailtjes vandaag met als titel 'I love speelotheek de Bolderwagen'. De speelotheek is één van de instellingen die in de bezuinigingsgolf haar subsidie dreigt kwijt te raken. Ik snap dat men een actievorm zoekt, maar ik betwijfel of deze mailtsunami effectief is. Bij mij niet in ieder geval, het levert mij vooral ergernis op en ik betwijfel of ik daardoor positiever over de speelotheek ga denken. De objectieve benadering is het stellen van de vraag of het onderhouden van een speelgoeduitleenvoorziening een kerntaak van een gemeente is. Het antwoord is nee!

Vanmorgen zijn we naar de Makro in Duiven geweest. Het wordt steeds meer een gewone supermarkt. Diverse etenswaren zijn nu ook per stuk te koop. Kinderen mogen tegenwoordig ook naar binnen. Een nieuwe jas en een paar schoenen gekocht. Een muziek-DVD van John Fogerty en een DVD met 'Kees de Jongen'. Ik ben heel benieuwd naar die film. Bij de food- afdeling een grote doos cantharellen gekocht. Vroeger gingen we die zelf in het bos plukken. Mijn vader bakte ze met een uitje, tomaten en eieren. Dat aten we dan op een (witte) boterham. In Nederland schijnen ze nauwelijks meer voor te komen. Deze 500 gram komt uit Litouwen.

Op de terugweg stonden we tussen Ede en Veenendaal in de file. Een camper stond aan één kant flink gedeukt in de berm. Tegen een boom gebotst? Gekanteld?

Op de website www.kluun.nl heeft men een verkiezing gehouden van het meest onuitgelezen boek aller tijden. Genomineerden waren o.a. 'De Avonden', 'Het bureau', 'Gewassen vlees', 'Max Havelaar' en 'De Duivelsverzen'. Herkenbaar. En dat geldt ook voor de top 3: op 3 'In de ban van de ring'. Op 2 'De ontdekking van de hemel' en op 1 'De Kleine Vriend' van Donna Tartt . De nummers 2 en 3 kon ik inderdaad ook niet doorheen komen. Aan nummer 1 ben ik nooit begonnen. Ik vermeld ook nog nummer 4: 'De slinger van Foucault'. Kluun is Raymond van de Klundert en hij weet zelfs het acht uur journaal te halen met zijn verkiezing!

Gewerkt aan een blz. over Jac. Gazenbeek. Binnenkort moet ik het Gazenbeek-centrum in Lunteren eens bezoeken.

1 bestelling: Virginia Woolf, Naar de vuurtoren.

2 Oktober 2005

Ik meldde al eens dat Ria me een liedbundel voor de basisschool liet zien, waarin 'Ik ben de blauwbilgorgel' van C. Buddingh' was opgenomen. Op het brugklaskamp had de nieuwe muziekdocente diezelfde bundel bij zich. Het blijkt een verplicht boek te zijn op de docentenopleiding. Zo blijft de blauwbilgorgel in ieder geval nog onder de aandacht. Het boek heet 'Eigen-wijs. Liedbundel voor het basisonderwijs' (1999) en is geschreven door Frans Havenkort e.a. Jammer dat ook hier weer Cees met een 'C' geschreven staat:

Het is vandaag een prachtig zonnige oktoberzondag. Op een steen in de voortuin zat (nog) een vlinder te zonnen. Een prachtig gezicht was vooral de schaduw in vlindervorm op de steen onder hem. Ik wilde daar een foto van maken, maar hij vloog net weg. Wel kwam hij terug en ging op een bloem zitten, waar ik nog snel deze twee foto's van maakte:

   

Er staan veel nummers van Hans van Deventer op de dubbel-lp's 'Een kroniek van 15 jaar kleinkunst en cabaret'. Zelf heb ik deel 1: 'Wie in Nederland wil zingen... de jaren '60-'65' en deel 3: 'De gelaatstrek van het lied...de jaren '65-'70'. In totaal staan hier 14 nummers van hem op. De serie is samengesteld door Han Peekel (later vooral bekend geworden door zijn omvang en enkele strip-programma's). Han kan het ook niet laten en neemt op deel 3 twee eigen liedjes op. Een kwaal waar meer samenstellers aan lijden. De 14 nummers van Van Deventer heb ik gedigitaliseerd en samen op een CD'tje gebrand. De mevrouw die ik via Ebay gemaild had mailt terug. Ze heeft ook geen informatie over of MP3's van Hans van Deventer. Wel wijst ze me op de site www. fonos.nl. Hier kun je (alleen) muziek van Nederlandse bodem kopen die niet meer in de platenzaak verkrijgbaar is. Men beschikt over zo'n 150.000 lp's! Daartussen zit er één van Hans van Deventer: 'Jeugdgodinnen'. De CD ervan is te bestellen voor € 19,95. Zelf doe ik dat niet, want vrijwel alle nummers staan al op de dubbel-lp's die ik daarnet noemde.

De gemeente Veenendaal verkoopt blijkbaar groenstroken die langs de wegen liggen. Hier een voorbeeld van een groenstrook aan de Monding (Veenendaal-West).

Ik heb me al vaker geërgerd aan dit soort borden op gemeentegrond. Maar ook als de borden in de tuinen van te verkopen of verkochte huizen staan, dan staan ze vaak zo op het randje van de tuin dat je nog je hoofd of je schouder stoot als je er langs loopt. Zou makelaar van Essen een bedrag per jaar betalen voor het plaatsen van deze borden op gemeentegrond? Winkeliers betalen voor reclameborden die op de straat staan. Wat mij betreft gaan makelaars hiervoor ook betalen, of nog liever: wat mij betreft wordt het makelaars verboden de borden op of boven gemeentegrond te plaatsen.

Sparta verloor vanavond op het Kasteel met 1-2 van Ajax. Sparta kwam wel eerst met 1-0 voor. We zagen Jules Deelder met een glas in de hand (champagne?) op en neer springen en luidkeels een Sparta-lied meebrullen. Een echte fan, maar wat heeft die man een raar scheef mondje.

2 bestellingen: Herman de Man, Rijshout en rozen en 1 knipsel Rowling.

3 Oktober 2005

De internetblz. over Jac. Gazenbeek afgemaakt. zie: http://www.schrijversinfo.nl/gazenbeekjac.html. In het boek 'Jac. Gazenbeek en zijn Veluwe. Jac. Gazenbeek schrijver, natuurvriend en folklorist (1894-1975)' (2001) van Henri G. Kerkdijk en Louis Fraanje gebeurt iets grappigs. Op blz. 15 gaat het over 1915 en dit gaat gelijk op tot en met blz. 31, waar het over 1931 gaat. Daarna houdt dit gelijk lopen op.  

Vandaag waren de sollicitatiegesprekken voor unitleider tweede fase. De gesprekken waren op het gemeentehuis en niet op school. Dat betekent dat de directie en de unitleider VMBO-T de hele dag niet op school waren, met als gevolg dat vrijwel alle vragen bij Jos of mij terecht kwamen. Een heftige dag daardoor. En woensdag is de tweede dag van dat circus.

4 Oktober 2005

Het boek 'De wijde wereld' van Bas Heijne uitgelezen. Beschouwingen over het leven, eerder gepubliceerd in de NRC. Essays die je aan het denken zetten, bijna filosofisch, vaak met een film als startpunt van het denken. Daarbij af en toe een heel citeerbare zin:


 Dat Europa belangrijk is, is er afdoende bij je ingehamerd,
maar het idee van een verenigd Europa wil in je hoofd maar geen vaste vorm aannemen.
Het blijft een vage abstractie, zoiets als de ouderdom
- onvermijdelijk, maar je hebt er het liefst zo lang mogelijk niets mee te maken.
(Bas Heijne, De wijde wereld, blz. 105)


De hopeloos rondvliegende moraal en onmachtige parabelretoriek van cabaretier Freek de Jonge
wordt door mannen als Barend, Van Dorp en Jan Mulder met evenveel klef ontzag bewonderd
als de kracht van een jonge voetballer:
Die Freek, die spreekt zich tenminste uit over de wereld.
Wat hij zegt doet er niet toe, niemand die dat trouwens weet.
Het gaat om de hartstocht van het gebaar.
(Bas Heijne, De wijde wereld, blz. 158)

 

Het fenomeen stadsdichter grijpt toch langzaam om zich heen. In Lelystad wordt op 30-10-2005 een Stadsdichtersdag georganiseerd. Voor informatie zie: http://www.gerardbeense.nl/stadsdichtersdag2005.html. Als stadsdichters worden genoemd: Martin van Kralingen uit Den Helder, Frouwkje Zwanenburg uit Gouda, Ronald Ohlsen uit Groningen, George Moormann uit Haarlem, Cornelis Putemmer uit Hoorn, Arjan Hut uit Leeuwarden, Gerard Beense uit Lelystad, Jan Kuipers uit Middelburg, Hans van Bergen uit Roermond, Kees Alderliesten uit Vlaardingen, Paul Gellings uit Zwolle, Nick Swarth uit Tilburg, Merijn Hilte uit Nijmegen, Dick Metselaar uit Deventer, Marco Termes als officieel benoemde Dichter bij de Zee uit Zandvoort en uit Vlaanderen Willie Verhegghe, de stadsdichter van Ninove. Deze dichters zullen op 30-10 ook aanwezig zijn. Andere stadsdichters zijn nog: Ramsey Nasr, stadsdichter van Antwerpen, Erwin Mortier, stadsdichter van Gent, Frans Hoppenbrouwers, stadsdichter van Valkenswaard, Jan Eijkelenboom, stadsdichter van Dordrecht, Harrie Kemperman, dorpsdichter van Westerfoort, Joost Zwagerman, stadsdichter van Alkmaar.

Martijn is vandaag naar Utrecht geweest. Hij zou voor mij bij de ECI 'Knielen op een bed violen' van Jan Siebelink meenemen. Dat bleek uitverkocht te zijn. Dan zijn die mobiele telefoontjes toch wel handig, want nu kon hij uit de winkel bellen welk boek ik dan wilde hebben. Hij heeft nu 'Een jongensoorlog' van Bernlef voor me meegebracht.

Als het blad 'Onze Taal' van het Genootschap Onze Taal binnenkomt, kijk ik altijd het eerst naar de rubriek 'Ruggespraak' op de achterbladzijde. Hierop staan krantenknipsels waar taalkundig wat op aan te merken is. Niet zozeer met betrekking tot spelfouten, maar meer stijlfouten of een woordkeuze die op twee manieren uit te leggen is. Ik mag er graag een paar op sheet zetten en als begin van een les laten zien. Het allerleukst van het oktobernummer is wel deze:

2 bestellingen: Helman, Orkaan bij nacht en Renard, Natuurlijke historietjes

5 Oktober 2005

Het CDA en de SGP hebben samen een plan voor een Manifest Waarden en Normen: het Veenendaals Manifest. Ze hebben het slim aangepakt. Het woord god of bijbel komt in het hele stuk niet voor. Maar als je wat kritischer doorleest gaat het wel over de schepping en over goed rentmeesterschap. Het is dus gewoon een poging in een modern jasje om de christelijke waarden en normen aan anderen op te leggen. En dat blijft precies wat me tegenstaat in christenen en christelijke politiek. Iedereen moet respect hebben voor zondagsrust enz., maar zelf kunnen ze respect voor anderen niet opbrengen en willen ze hun waarden en normen opleggen aan anderen.

Michiel staarde voor zich tussen de lamoenstokken naar de deinende staart van het schonkige paard.

Het lijkt het begin van een ouderwets jongensboek, maar het is het begin van 'Een jongensoorlog' van Bernlef. Van lamoenstokken heb ik nooit gehoord, maar als er een paard tussen loopt dan kun je de betekenis van dat woord wel raden. Van Dale zegt:

'lamoen (o,;-en) [<Oudfr, limon (brancard)], disselboom met twee armen, waartussen een paard of ander trekdier ingespannen wordt'

'Een jongensoorlog' (2005) blijkt niet echt een nieuwe Bernlef te zijn. Het is een bewerkte heruitgave van 'Achterhoedegevecht' (1989) en dat was weer een bewerking van zijjn prozadebuut 'Stukjes en beetjes' (1965). De achterkant van het boek zegt: 'Nu heeft Bernlef het verhaal nog meer tot zijn essentie teruggebracht'. Diezelfde achterkant zegt ook: 'uitstekende eerste roman, die, bij alle realiteit in de beschrijvingen en figuurtekening, toch zo duidelijk het produkt is van een rijkgeschakeerde verbeelding.' En dat is dan een tekst van C. Buddingh' uit 1965 in 'Schrijfkrant'. Buddingh' blijkt nog steeds een meetellende recensent te zijn!

Het NOS-journaal besteedt op haar site http://www.nos.nl/nosjournaal/artikelen/2005/10/5/051005_goudengriffel.html aandacht aan de gouden griffel voor Guus Kuijer voor zijn boek 'Het boek van alle dingen' (het is al de vierde gouden griffel voor Kuijer). Het journaal is zo vriendelijk om te verwijzen naar mijn site over Kuijer: http://www.schrijversinfo.nl/kuijerguus.html (en ook naar die van Richard Thiel).

2 bestellingen: 2x Theo Kars en Rink v.d. Velde, Berenburgse vertellingen

6 Oktober 2005

Vandaag een symposium van het PPSI voor vertrouwenspersonen. Een interessante en leerzame dag. Veel is bij ons op school wel goed geregeld, zeker waar het de steun die we van de directie krijgen betreft. Wat wel beter kan zijn de protocollen. Daarvoor heb ik vandaag wat handvatten gekregen. Sjoerd van Vliet (Gemeenteraad, Groen Links) was er ook. Hij is sinds kort vertrouwenspersoon op zijn school. Vanochtend op weg naar Amersfoort drie keer in de file gestaan. Druk op de weg, o.a. door de mist.

Via Marktplaats heb ik 24 complete series knipsels Ollie B. Bommel gekocht. Ze kwamen vandaag binnen. Heerlijk om door te bladeren. Willem heeft een catalogus met de prijzen ervan. die moet ik binnenkort eens lenen.

Vanavond een inspraakavond 'Praat met de raad'. Burgers en instellingen reageren op de voorgestelde bezuinigingen. De avond was goed georganiseerd. Een uitstekende gespreksleider (beter dan Wielaert vorig jaar, die maakte er een Wielaert-show van) en burgers die zich goed hadden voorbereid en die niet in schelden vervielen. Vooral de allochtone moeders van het Opstapje-project maakten indruk op me. Het is ramadan, maar zelfs hun eten hebben ze uitgesteld om vanavond te kunnen reageren. Het project is goed voor de integratie van de moeders en het helpt grote achterstanden aan het begin van de basisschool te voorkomen. Harry Brasser van de muziekschool viel me tegen. Hij bracht geen inhoudelijk verhaal, maar maakte wat algemene opmerkingen met de slotsom dat de muziekschool de nek wordt omgedraaid.

Geen bestellingen

7 Oktober 2005

Vanmiddag Rembrandt-café met het afscheid van Lambert als unitleider.

In Vives staat een artikel over filosoferen met kinderen. Het gebeurt op een aantal basisscholen al vanaf de groepen 1 en 2. Ik ga toch nog eens proberen om het bij ons in de nieuwe onderbouw opgenomen te krijgen.

Met de post kwam een bundel en twee vouwbladen van Jan H. de Groot. Een van de vouwbladen met handtekening. Het gaf me aanleiding om de blz. over Jan H. de Groot af te maken, zie: http://www.schrijversinfo.nl/grootdejanh.html.

We zouden vanavond naar Robert Long in theater De Lampegiet. Het ging niet door, want Robert Long heeft onlangs een hartaanval gehad. Het schijnt al weer beter met hem te gaanen de kaartjes blijven geldig voor het optreden dat nu in mei zal plaatsvinden. Op zijn eigen site staat deze column van hem waarin hij over zijn herstel schrijft.

Geen bestellingen.

8 Oktober 2005

Vanochtend excursie met de commissie stad naar 'De Hel'. Een prachtig natuurgebiedje aan de rand van Veenendaal. Hier ziet het er nog uit, zoals de hele omgeving er een paar honderd jaar geleden heeft uitgezien. Trilveen, moeras, blauwgras en veel riet. In het gebied komt kwelwater omhoog dat afkomstig is van zowel de Veluwe als van de Utrechtse Heuvelrug (op de Hoge Veluwe is dat in het Museonder heel mooi in beeld gebracht). Nu Veenendaal een grote nieuwe woonwijk gaat bouwen, direct grenzend aan dit natuurgebied is - terecht - de vraag gesteld of dit de grondwaterstromen niet gaat beïnvloeden. Er is een MER-studie uitgevoerd (MER = Milieu Effect Rapportage) en de conclusie is dat dit niet noemenswaardig zal gebeuren. De excursie werd geleid door een boswachter van Staatsbosbeheer (de beheerder van 'De Hel') en door twee heren die de MER hebben uitgevoerd. Het was een interessante ochtend. Het meest apart was een wandeling dwars door het moerasgebied. De boswachter had eerder deze week voor wat planken gezorgd waar we overheen konden lopen, maar deze waren spekglad en sommige lagen zo'n twintig centimeter onder water. Hieronder enkele foto's van vanochtend. Niet van die wandeling door het moeras, want toen had ik alle aandacht nodig om op het rechte pad te blijven. Dat is overigens niet gelukt. Ik gleed uit en landde op m'n knieën. Wel op de foto Henk van de Heuvel, die het ook niet droog hield en die - terug op vaste grond - de schade eens opneemt.

Op de laatste foto Tineke Bette-van de Nadort (CU) die een foto van wat schapen maakt. Wim van Heteren (SGP) maakt een foto van Tineke Bette-van de Nadort (CU) die een foto van wat schapen maakt. En ik maak dus weer een foto van Wim van Heteren (SGP) die een foto maakt van Tineke Bette-van de Nadort (CU) die een foto van wat schapen maakt.

Vanmiddag ben ik met Lidy en Martijn naar Ede geweest. Daar is deze week een filiaal van de Mediamarkt geopend. Een aanwinst voor Ede en de aantrekkelijkheid van het winkelcentrum. De vraag is alleen of cd-zaken en winkels als Scheer & Foppen het zullen overleven. Martijn was op de openingsdag al geweest, maar er was een dvd afgerekend voor de originele prijs i.p.v. de aanbiedingsprijs. Daarom vanmiddag nog maar eens. Er zit een enorm grote parkeergarage (in twee lagen) onder de winkel. Ik heb er voor aardige prijsjes gekocht:
- Patti Smith Group, Easter (cd) - jeugdsentiment (en sommige nummers zijn toch wel herrie).
- Bob Dylan, Selfportrait (cd) de enige Dylan die ik nog nooit gekocht had, niet als lp en niet als cd.
- Stef Bos, Stad en land, Live 92/98 (cd) aan de foto op de achterkant ook nummers van de tour/het optreden dat we in De Lampegiet van hem hebben gezien.
- Bram Vermeulen, Tijd (cd), met extra cd - Vrije Tijd - een uitgave uit 1995 (die ik niet kende) met daarop dus het vroegere solowerk.
- Hans Dorrestijn & Martin van Dijk, Cirkels (dvd), hun eerste gezamenlijke programma.
- Made in Holland (cd) cadeautje van de zaak, omdat het van 5 t/m 10 oktober muziek10daagse is.

Een open sollicitatiebrief van een 24-jarige jongen uit Lunteren. Hij wil graag in een boekwinkel werken. Dat is natuurlijk prachtig, maar ik verkoop echt niet genoeg om personeel aan te nemen. En als ik daar wel genoeg voor verdiende, dan nam ik eerst mezelf aan (dan ging ik een dag minder werken op school).

Gisteren een enorme aardbeving in Pakistan/India. Er is elke week wel iets met veel doden. Aardbevingen, overstromingen, tsunami's, tornado's en anders wel een terrroristische aanslag. En het doet me weinig meer. Je went ook aan de beelden. Ingestorte huizen, zoekende mensen tussen het puin. Maar we nemen nog een pilsje.

Vier bestellingen: 3 x Ferdinand Langen, Willem v. Toorn, De toeschouwers, Rudolf de Jong, De Spaanse burgeroorlog en enkele stafkaarten. Het boek van Willem van Toorn kan ik helaas nergens vinden.

9 Oktober 2005

Een rustige zondag. Uitgeslapen. Rustig gegeten en een eindje gewandeld. De stukken voor de commissie Stad van morgen nog eens doorgenomen. Behalve het masterplan voor Veenendaal-Oost staat er niet veel bijzonders op de agenda. Het milieukwaliteitsplan is uitvoering. Het kader is eerder dit jaar vastgesteld. Verder heb ik opstellen van de brugklas na zitten kijken en wat administratie gedaan.

De lp 'Double take' van The Mark & Clark Band gedigitaliseerd. Vooral het nummer 'Worn down piano' was eind jaren zeventig een hit. Ik meen me te herinneren Dat Mark en Clark een tweeling vormden. Behalve deze lp geloof ik niet dat we nog iets van de heren Seymour gehoord hebben, maar deze lp mocht er zijn.

Ramona Bloemers stuurt me een mailtje waarin ze Jan-Jaap Reinders (1972) voordraagt voor een plekje in mijn 'schrijversinfo'. Er is net een nieuwe bundel 'Eiland op de akker' van hem uit (schrijft ze). Ik heb nog zo'n vijfduizend blz. over auteurs waaraan ik werk, maar deze Jan-Jaap Reinders zit daar nog niet tussen. Ik zal op basis van dit mailtje een eerste opzet maken, maar dat is nog lang niet genoeg om er een fatsoenlijke blz. voor 'Schrijversinfo' van te maken.

1 bestelling: C. Buddingh', Het mes op de gorgel

10 Oktober 2005

Commissie Stad vanavond duurde toch nog tot half elf. Er waren insprekers die bezwaar maakten tegen het tijdelijk over de industrielaan rijden van het vrachtverkeer. De bejaardenflats bij de stoplichten zullen daar inderdaad wel hinder van ondervinden. Het is een tijdelijke oplossing omdat - tot de rondweg Oost klaar is - de Grote Beer momenteel veel te druk is. De wethouder denkt op deze manier de 'pijn' wat over heel Veenendaal te verdelen. Meerdere commissieleden vroegen om verkeerstellingen (is dat mogelijk alleen voor vrachtverkeer?).

Geen bestellingen.

11 Oktober 2005

Vandaag een spreekbeurt over muggen in V2a. Goed voorbereid en met een verrassend extraatje. De jongens hadden een dvd-speler geregeld, die ze vervolgens gebruikten om (jpg)foto's te laten zien van muggenlarven. Deze spreekbeurt heb ik gefilmd en met de klas teruggekeken. Beide camera's van school bleken al uitgeleend te zijn voor een I-uur. Tussendoor ben ik daarom nog gauw naar huis geweest om mijn eigen camera te halen. Ze keken de volle 10 minuten weer geïnteresseerd naar de opname. Het is dus een hele brave klas, of het was een hele interessante spreekbeurt. Volgens de kinderen dat laatste. De 8,5 is daarom wel verdiend.

Behalve stadsdichters bestaan er ook dorpsdichters. Een overzicht hiervan is te vinden op http://www.dichter-bij-de-sterren.nl/

1 bestelling: een knipsel

12 Oktober 2005

Er worden conciërge-van-het-jaar verkiezingen georganiseerd door een website in samenwerking met een radioprogramma. De leerlingen kunnen nog een paar dagen hun stem uitbrengen op de website. De nummers 1 en 2 hebben nu zo'n 1100 stemmen. Een school als de onze met minder dan 1000 leerlingen is bij dit soort evenementen dus bij voorbaat kansloos. De winnaar komt uit een grote school, waar de leerlingen elkaar kunnen mobiliseren. De winnaar is dus de meest geliefde conciërge op grote scholen in Nederland. Ze zouden eigenlijk een formule moeten toepassen waarbij de grootte van de school wordt meegerekend. Dat zou een eerlijke einduitslag opleveren.

Het blijft verrassend om te zien via welke zoekwoorden in google bezoekers op dit weblog terecht komen. Een maand is een hele lap tekst en als men losse zoekwoorden intypt dan kan die combinatie al gauw op zo'n blz. voorkomen. Enkele voorbeelden:

- strakke onderbroeken, nr. 5 van 47.400
- vijverrand latten, nr. 9 van 332
- verbouwing ervaringen, nr. 1 van 21
- leilindes prijzen, nr. 5 van 110
- piramide van hout maken me nijlen, nr. 1 van 28
- stafkaart bloemendaal, nr. 2 van 32
- een enquete over een voetbal veld die gemaakt is door een leerling, nr. 4 van 309

2 bestellingen: Annie M.G. Schmidt en Brand van Hendrik Ibsen. Verder iemand die informatie vraagt over de dikke verzamelbundel van de 1000-en-1-nacht verhalen van Rodenko.

13 Oktober 2005

Simon Carmiggelt is ADHD'er van de dag. Zie 30 juli en 5 september. Het zijn dus inderdaad tussenpozen van een week of vijf.

Vanavond schoolfeest. Een griezelparty, waar zo'n 600 leerlingen op afkomen. Het feest verliep prima. Kinderen huren tegenwoordig zelfs kostuums voor deze feesten. De nieuwe feestcommissie had het geheel ook weer prima versierd en opgetuigd. Ook de ploeg die het hek 'bewaakt' had een makkelijke avond. Het is prachtig dat we zulke feesten in onze eigen school kunnen organiseren en er verder ook geen bewakingsdiensten o.i.d. voor hoeven in te schakelen. Op onderstaande foto's is te zien dat de collega's het zwaar hadden deze avond.

   

Ik ging om half twee naar huis. Dat is wel aan de late kant, zeker omdat de studiedag vrijdag om 9.00 uur begon.

14 Oktober 2005

Studiedag activerende werkvormen vandaag. Verzorgd door het CPS, wat voor een openbare school wel bijzonder is. Het is wel terecht, want ze hadden gewoon het beste aanbod. De dag was vandaag ook prima verzorgd. De groep collega's (voornamelijk lesgevend in de brugklassen) was enthousiast, de gegeven voorbeelden waren werkbaar en direct toepasbaar.
Op een gegeven moment was er in de cursus een ballon met daarop de opdracht: vertel iets over je allereerste werkdag in het onderwijs. Ik kreeg de ballon als eerste, vertelde over de schakelklas in Sola Fide en sloeg de ballon het lokaal weer in. Hij kwam terecht bij Hans Termeer, waarop één van de jonge collega's zei: 'Weer bij zo'n oude man'. Au! Maar voor een twintiger ben ik natuurlijk ook een oude vent. Over twee weken werk ik vijfentwintig jaar in het onderwijs. Toen ik net begon was voor mij iemand die zijn vijfentwintigjarig jubileum vierde bijna een fossiel.

Een bijzonder aardige email vandaag: Via deze weg wilde ik je een groot compliment maken over de site die u opgestart heeft. Ik kon ik kon het niet laten het gelijk door te vertellen tegen vrienden en familie. Er zijn dagen bij dat ik rustig een uur per dag citaten aan het doorlezen ben.Ook ben ik boeken gaan lezen Reve, mede door de citaten die ik van hem las op u website.
Zelf schrijf ik ook graag brieven en als ik even vastzit wil een mooi citaat me net soms een een zetje geven om iets anders te gaan zien of iets anders te gaan beschrijven. Ik hoop nog een lange tijd van u citaten te genieten, weet dat de waardering er zeker is.

Voor mij, als leraar Nederlands, is het natuurlijk prachtig dat ik via m'n site mensen aan het lezen van Reve krijg!

Ik ben vandaag woedend op Lidy. Ze heeft aan een auto van IW4 (die bij de buren was) alle boomstammen meegegeven die nog los in de tuin stonden. Die wilde ik GVD net morgen in stukken gaan zagen voor de open haard. We hebben er n.b. een kettingzaag voor gekocht. Dezelfde voorraad haardhout kopen kost ons zeker 80 euro.

Iemand informeert maar een oude stafkaart van Scherpenzeel, maar die heb ik helaas niet meer liggen.

15 Oktober 2005

Vandaag heb ik twee van de vier planken voor bij de vijver in de lak gezet. Het (larix)hout moet uit zichzelf tegen een stootje kunnen, maar het komt op een plantendoek te liggen die doorlopend vochtig is. Daarom toch eerst maar het hout in de lak.

'Knielen op een bed violen' van Jan Siebelink heeft de AKO literatuurprijs gekregen. Het was op 4 oktober uitverkocht bij de ECI, dat ondersteunt wat mij betreft de bekroning. Het van zich af schrijven van een streng religieuze opvoeding vindt nog altijd veel lezers en waarschijnlijk dus herkenning. Daarmee lijkt het me een boek dat niet alleen verkocht, maar ook echt gelezen is door grote hoeveelheden lezers.

Vandaag de blz. over H.A. Meijer online gezet. George Slieker werkt aan een biografie over hem en mailde me dat de geboortedatum op m'n schrijversverjaardags- kalender niet klopte (de datum staat in allerlei handboeken verkeerd). Hij heeft de weinige gegevens die ik had verbeterd en aangevuld. Het is nog niet echt veel, maar er is verder op internet ook nauwelijks iets over hem te vinden: http://www.schrijversinfo.nl/meijerha.html

Martijn bracht van de Mediamarkt uit Ede de dcd 'Erik of het klein insektenboek' voor me mee. Het was een aanbieding en die stond ook in de folder:

En dan staat op de voorkant van de dcd toch heel duidelijk Erik met een 'k'. Maar eronder zetten ze rustig Eric met een 'c' in de folder!!

3 bestellingen: een setje Veilig Leren Lezen, een boek over de labrador en een boek over Drenthe. Verder nog een bestelling Proust, maar dat boek is al verkocht.

16 Oktober 2005

Een rustige zondag en nog steeds mooi herfstweer. We wilden naar de Remmerdense hei, maar Lidy voelde zich niet lekker, hoofdpijn, dus dat ging niet door.

17 Oktober 2005

Vandaag voor een midweek naar Zeeland (Kamperland, De Banjaard). We zijn voor het eerst via Rotterdam/Zierikzee gereden (normaal gingen we via Breda/Bergen op Zoom). Dat is ons uitstekend bevallen. Het zijn minder kilometers, maar ook minder snelwegen (vooral op de eilanden). Toch rijdt het prettiger en je hebt sneller het idee dat je vakantie begonnen is met alle bruggen en dammen waar je overheen rijdt. Onderweg zagen we twee Russische vrachtwagens met het nummerbord in grote letters op de achterkant van de wagen. Is dat gebruikelijk in Rusland? We zitten in een klein huisje, maar groot genoeg voor ons tweetjes. De inventaris is goed verzorgd, inclusief magnetron en DVD-speler. Alleen het bed bleek waardeloos te zijn, we hadden 's ochtends allebei rugpijn.

   

's Middags hebben we een strandwandeling gemaakt. Ons huisje staat echt maar een meter of honderd van het duin af. Als je daar via wat trappen het duin oversteekt zie je onmiddellijk de Oosterscheldedam liggen. Er wordt op het strand druk gewandeld. wij liepen met de wind mee richting Veerse Meer. Aan de strandkant herken je de dam van het Veerse Meer niet, het strand loopt gewoon door en de duinen links van je ook (lijkt het). Toen we het duin weer opklommen, merkten we dat we al een eindje langs de dam gelopen hadden (en was de weg terug, met wind tegen, langer dan we gedacht hadden.

   

 De Oosterscheldedam

Wandelen richting het Veerse Meer

18 Oktober 2005

Vanochtend hebben we lekker uitgeslapen. Vanmiddag hebben we een rondje Walcheren gemaakt. Via Serooskerke en Domburg naar Vlissingen en via Veere weer terug. In Serooskerke stond een stalletje met tweedehands boeken langs de weg. De eigenaar doet officieel in computers, maar heeft in zijn garage een boekenstal ingericht. De boeken waren met diverse kleuren stickertjes geprijsd en er stond een bakje waar je je geld in kon achterlaten (Dat werd nooit veel geld, want de prijzen gingen in kwartjes). We hoefden ons geld niet in dat bakje te doen, want de eigenaar kwam zelf ook even kijken. We hebben gekocht:
- Encyclopedisch jaarboek 1982 (Elsevier/Winkler Prins)
- Bertus Aafjes, Capriccio Italiano (een eerste druk)
- Jacques Post, Het Pincoffs spel
- Max Dendermonde, De duiven boven moeders graf
- Mr. A. Roothaert, Onbekende dader
- Martin Ros, Wielerhelden
- Bastiaan Plompverloren, Limerick... of limerjij
- Daan Zonderland, Mietje met de kalfsogen
- Kazuzo Kude, Modern judo 2. Grepen
- Dola de Jong, Gastvrouw in het groot
- Peter Zeemeijer, Naaktfotografie voor iedereen
- Aart Romijn, De achtergrond
- Wessel te Gussinklo, Het engeltje
- Marianne Witvliet, Enkele reis Aix (met boekenlegger en knipsel)
- Maarten van Nierop, Woordjes sprokkelen. Uit de taaltuin 3

In Vlissingen wordt de laatste jaren flink gebouwd. Er zijn aan de boulevard een paar hoge nieuwe gebouwen verrezen en in het centrum ligt een enorm diepe bouwput. Voor de internetbladzijde over Jacobus Bellamy (1757-1786) heb ik foto's gemaakt van het Bellamypark en van de plaquette aan zijn geboortehuis, die daar sinds 1850 hangt. Onverlaten hebben zijn ogen op die plaquette een blauwe kleur gegeven.

In het Bellamypark staat een gietijzeren fontein ter nagedachtenis aan Betje Wolff en Aagje Deken. Deze fontein stamt uit 1884. Betje Wolff werd in 1738 in Vlissingen geboren. In 1755 veroorzaakte zij in Vlissingen een schandaal, omdat ze zich liet schaken door de oud-vaandrig Matthijs Gargon. Na enkele dagen kwam ze ontgoocheld naar Vlissingen terug. In 1759 trouwde ze met dominee Adrianus Wolff. Ze verliet toen Vlissingen.

In Vlissingen kochten we bij Bart Smit nog 2 dvd's (die waren maar 3 euro per stuk):
- Murder on the Orient Express
- Cotton club

Op de terugweg naar Kamperland hebben we Veere nog even bezocht. Daar is in de herfstvakantie niet veel te doen. Uitgestorven is te veel gezegd, maar die kant gaat het wel op. Ik heb nog een foto gemaakt van de Grote of Onze Lieve Vrouwekerk. Deze kerk speelt een rol in één van de verhalen van Nescio, daarom wil ik die foto op de Nescio-bladzijde gaan gebruiken. Nescio schrijft in 'De Uitvreter':
Twee dagen sjouwden Bavink en Japi in Veere rond en toen jijden en jouwden ze elkaar al. Urenlang zaten ze samen op 't dak van 't Hospitaal en keken over Walcheren, over de Kreek en 't Veergat en den ingang van de Oosterschelde en de duinen van Schouwen. En daar had je dikke Jan ook weer, den toren van Zierikzee, nu in 't Noorden. En daar had je Goes en Lange Jan, den toren van Middelburg, de spil van Walcheren, het hart dier wereld. En 't tij kwam in en 't tij ging uit; 't water rees en viel.
Dat hospitaal is geen ziekenhuis, maar de Grote of Onze Lieve Vrouwekerk. Tijdens de Franse bezetting werd het gebruikt als hospitaal voor de soldaten. Zo hoog moet je ook wel zitten om al die plaatsen in de wijde omtrek te kunnen zien.

   

Toen we Veere verlieten, kwamen we langs een kerkhof. Daar zijn we gestopt omdat ik dacht dat Martien Beversluis daar begraven lag. Beversluis was als mens en als schrijver een windvaan. Hij scheef socialistische verzen, christelijke verzen en was tijdens de Tweede Wereldoorlog als NSB'er betrokken bij allerlei uitgaven. Uiteindelijk werd hij NSB-burgemeester van Veere en later ook van Vrouwenpolder. Na de oorlog kreeg hij een publicatieverbod. Hij overleed in 1966 in Veere. Op dit - overigens idyllische - kerkhof lag hij niet. Voor het kerkhof stond een bordje dat de richting naar het nieuwe kerkhof wees. Een moderner en een stuk minder idyllisch kerkhof, waar we ook gezocht hebben, maar hier lag hij ook niet. Zou z'n graf nu al geruimd zijn? We zijn maar weer gegaan en terug in de bungalow heb ik het nog eens nagekeken in de twee boeken die ik bij vakanties binnen Nederland altijd bij me heb:
- Querido's letterkundige reisgids van Nederland
- Waar ligt Poot? Over de dood en de laatste rustplaats van Nederlandse en Vlaamse schrijvers
En wat bleek: Ik heb me vergist. Hij ligt helemaal niet in Veere begraven, maar in Gapinge, een paar kilometer verderop. Daar moeten we dan morgen nog maar even gaan kijken, al is Lidy niet echt een liefhebster van kerkhoven.

19 Oktober 2005

Vandaag wilde ik graag eens gaan kijken op het Pykeswegje in Goes, waar Hans Warren vele jaren gewoond heeft. Uit de dagboeken krijg je de indruk dat het een zeer afgelegen woning op het Zeeuwse platteland is, maar dat pakte wat anders uit. De tijd en de nieuwbouwplannen van Goes hebben dat beeld achterhaald. Een nieuwbouwwijk ligt nu enkele tientallen meters van het Pykeswegje af. Sterker nog: het wegje loopt nu dood tegen de nieuwbouw aan. Het huis zelf is verkocht en wordt momenteel duchtig verbouwd. Alleen de stenen palen aan de weg met daarop de naam welgelegen ('welge' op de ene paal en 'legen' op de andere) zijn waarschijnlijk nog hetzelfde als een aantal jaren geleden. Toch maar wat foto's gemaakt, want anders was de onderneming helemaal voor niets geweest:

 

 

 

Detail van de kaart van Goes. Links onderin op de grens van licht- en donkergroen het Pykeswegje. Ik denk dat het oranje stukje bebouwing Pykeswegje 3 is en dat Pykeswegje 1 er niet eens op staat.

Het Pykeswegje gezien vanaf de ingang van Pykeswegje 1.

 Commentaar overbodig.

   

Er wordt druk getimmerd en gemetseld. Ongetwijfeld in opdracht van de nieuwe bewoner.

Dit had ik kunnen zien als ik een maand of twee/drie eerder geweest was.

Daarna naar Middelburg geweest. Een prachtig oud centrum. Ik herinner me een steegje, waar we nu overigens niet geweest zijn, dat achter de huizen loopt en waar je je in de middeleeuwen waant. Op het terras van 'De Huifkar' hebben we wat gedronken: een koffie en een dubbele Leffe van het vat. In dat restaurant gingen we, toen we jaarlijk naar Zoutelande op vakantie gingen, één keer eten en dat was één van de hoogtepunten van de vakantie. Het heet nog altijd De Huifkar, al staat er geen huifkar meer op de gevel. Van binnen is het (uiteraard) ook sterk veranderd. Naar mijn smaak is er een beetje te veel formica gebruikt. Behalve restaurant is het ook hotel. Achterin stond een grote boekenkast (voor de hotelgasten?) met daarin een eerste druk van één van de laatste boeken van Koos van Zomeren, dat is dan weer een pluspuntje.

Aan de rand van het centrum ligt aan de Turfkaai antiquariaat De Boekenbeurs. Als ik in Middelburg ben, dan moet ik daar even heen. Uit de bak van € 0,50 voor de winkel haalde ik:
- P. Minderaa, Het koor der verschrikking
- Cornelis veth, De politieke prent in Nederland.
En binnen voor iets meer geld, maar nog steeds niet duur:
- H. de Bruin, Ebben en ivoor
- Adriaan Morriën, Concurreren met de sterren.
Vooral met de bundel van Hein de Bruin ben ik blij, want ik zoek al jaren naar werk van hem, maar je komt het nauwelijks tegen.

Op de terugweg gingen we weer op zoek naar het graf van Martien Beversluis. Op het kerkhof in het dorpje Gapinge lag hij niet. Er waren daar zo weinig en dan nog vooral hele oude graven, dat het dorp haast wel elders een begraafplaats moest hebben. We vroegen het aan een oude man die op de brommer een brief kwam posten en zo'n andere begraafplaats bleek er inderdaad te zijn. Het was weer flink zoeken, maar hier vonden we, weggedrukt in een hoekje, zijn graf. De zerk staat wat scheef. Het groen dringt op en het lijkt er niet op dat iemand recent nog de aandrang heeft gehad om iets op het graf te plaatsen of te planten. Ik ben niet zo thuis in symbolen en tekens, maar de vlam op de zerk zal toch geen toeval zijn. In 'Waar ligt Poot?' wordt gesproken van de grafheuvel in Gapinge. De begraafplaats ligt niet op een heuvel, dus dat grafheuvel zal een vergissing zijn, of grafheuvel is Walchers dialect voor begraafplaats.

   

Een beetje weggestopt

Zijn het vlammen op de zerk? Een toorts?
   

Zo lijkt het iets minder weggestopt

 De tekst is nog redelijk leesbaar

Het project Laurens Jz Coster zet (o.a.) veel oudere teksten integraal op internet. Daarnaast verstuurt men een dagelijkse email-nieuwsbrief met daarin een gedicht en een citaat (Aan- en afmelden: http://www.lists.nl/mailman/listinfo/coster-l ). Rond dat citaat en vaak ook rond een actueel literair thema vermeldt men drie websites. Vandaag staat er een citaat van Jac. van Looy en men noemt daarbij mijn Van Looy-site: http://www.schrijversinfo.nl/looyvanjacobus.html. Meestal verwijst men daar naar de DBNL-site. Ik klikte de link naar mijn site aan en las hem nog eens over. Daar vond ik verdorie toch weer twee typefouten. Ik zal toch een keer de tijd moeten nemen om alles rustig door te nemen, al blijft het risico aanwezig dat je over je eigen fouten heen leest.

20 Oktober 2005

Lidy voelde zich niet lekker, dus we hebben heel rustig aan gedaan. Op de bank zittend viel mijn oog op een struik aan de overkant van het pad: groene blaadjes, rode bessen, het zonlicht erdoorheen en de blauwe lucht erachter. Dat moet een mooi plaatje kunnen opleveren:

   

In de loop van de middag ging het wat beter, dus zijn we nog even naar Zoutelande geweest. Het blijft een ontzettend toeristisch dorpje met vooral cafés, eettentjes en souvenirwinkeltjes. We kochten een krant en in dat winkeltje stond 'Steeds verder weg' van Boudewijn Büch in het rek. € 7,50 voor een pocket is eigenlijk te gek voor woorden, maar ik kon het niet laten. Ik heb het dezelfde dag nog voor de helft uitgelezen. De man had fascinerende fascinaties. Een hoofdstuk over prikkeldraad en de langste hekken van de wereld. Een hoofdstuk over de pik van Napoléon. Je blijft lezen. Over de pik van Napoléon staat volgens mij ook iets op één van de verzamel-dvd's die ik het afgelopen jaar van hem gekocht heb. Tegenover de kiosk (boekwinkel is teveel eer) was een eettentje waar men vooral vis serveert. De tent heet Vistaria 't Harinkje. Ik heb al heel wat winkelnamen eindigend op -ette en -taria gezien, maar vistaria was nieuw voor me. Erger kan het nu nauwelijks meer worden! Over de dijk teruggelopen naar onze auto. De zee was ontzettend hoog en wild, van dat schouwspel hebben we een klein uurtje zitten genieten. De strandhuisjes zijn afgebroken, maar als ze er nog gestaan hadden, dan hadden ze voor de helft in het water gestaan.

       

Ik ben geen vogelaar, maar het grote aantal vogels op Walcheren is opvallend. We hebben tientallen valkjes zien 'bidden'. 'Sommige vogelsoorten zijn het meest te duchten als ze bidden. Sommige mensen ook.' zegt C. Buddingh' in zijn dagboeknotities. Fazanten hebben we ook gezien, veel reigers en zelfs een zilverreiger. Op diverse plekken liggen achter dijken en duinen kleine kreekjes (van vroegere dijkdoorbraken?). Dat zijn prachtige kleine natuurgebiedjes en het lijken me paradijsjes voor diverse vogelsoorten.

Op de terugweg zijn we nog even gestopt in Westkapelle. De geallieerde tank staat er nog altijd op de dijk. Er zijn nu wat informatieborden met o.a. foto's omheen geplaatst. In 1944 moest Walcheren veroverd worden om de weg naar de haven van Antwerpen vrij te maken. De geallieerden hebben toen de dijk bij Westkapelle gebombardeerd om Walcheren onder water te zetten. Het dorpje Westkapelle is daarbij als door een tsunami weggevaagd. Ik kende het verhaal, maar de foto's maken de verschrikking voor de bewoners pas echt duidelijk. Sinds kort is er een dijk- en oorlogsmuseum in het Polderhuis gevestigd. We zijn er niet binnen geweest, maar op een prominente plaats in de 'etalage' (heet dat bij een museum ook zo?) lag het boek dat A. den Doolaard in 1946 over de wederopbouw van Walcheren na dat bombardement geschreven heeft:

21 Oktober 2005

Ik barstte vanmorgen van de hoofdpijn. Waarschijnlijk van de felle wind gisteren op de dijk in Zoutelande. Van de alcohol kan het niet komen (deze keer). Rond half tien kwam de dame van de eindcontrole. Ze vond dat het huisje er heel schoon uitzag. Dat is niet zo'n kunst als je maar met z'n tweeën bent. We hadden alleen de bezem er even doorheen gehaald. Het is namelijk verplicht om vijftig euro voor de eindschoonmaak te betalen. Wat kost een werkster tegenwoordig? Toch niet meer dan vijftien euro per uur. Drie uur werk hebben ze echt niet aan dit huisje. We konden vertrekken en waren even voor twaalf uur alweer thuis. Rustig wat gerommeld, opgeruimd, email bekeken (bestellingen beantwoorden doe ik morgen) en zitten typen aan deze bladzijde. De laptop had ik maar niet meegenomen.

De Televizierring is vanavond uitgereikt. De genomineerde programma's waren:
- Peter R. de Vries
- Hart van Nederland
- Gewoon Jan Smit
- Boer zoekt vrouw
En Jan Smit kreeg de prijs. Hoera en hulde, maar niet heus. Als dit soort programma's het beste is wat er in Nederland verschijnt dan is het droevig gesteld met Nederland. Onbenul en stupiditeit. De kijker als kleuter, die vooral niet aan het denken gezet moet worden, maar die vermaakt moet worden en dan graag zo plat mogelijk. Maar het is al jaren zo. Je denkt dat het niet erger kan, maar elk jaar weer blijkt dat het wel erger kan.

En gelukkig was er ook televisie. Hoe dommer het programma, des te groter de afleiding.
(Vonne van der Meer, Eilandgasten, blz. 88)

 

Het streven van het grootste deel van de televisiemakers is erop gericht de mensen te treiteren,
hun het gevoel te geven dat ze helemaal niets zijn.
Ik ben ervan overtuigd dat zij die het bij de televisie voor het zeggen hebben
precies weten dat de masochistische behoefte van mensen eindeloos is.
Misschien wel het gevaarlijkst - voor henzelf -
is het totaal scheve beeld dat ze krijgen van hun medemensen.
Mensen zijn namelijk niet op alle manieren altijd even vulgair en ordinair.
(Gerrit Komrij, De buitenkant, blz. 165)

22 Oktober 2005

Een vlooienmarkt in de Veenendaalhal vandaag. Bij een rommelmarkt is de toegang gratis, voor een vlooienmarkt betaal je meestal entreegeld. € 3,00 per persoon in dit geval. Het was er niet druk en ik hoorde de standhouders mopperen over de geringe verkoop. We hebben toch nog aardig wat gekocht. Lidy een glazen vaas en een karaf. Ik o.a. de verzamelde versjes van Toon Hermans (gebonden voor 50 cent), een stapeltje grote lijsters voor 20 cent per stuk, een Fries boek: Durk van der Ploeg, Skepsels fan God, A.C. Baantjer, De Cock en de ontgoochelde dode (eerste druk) en nog wat klein spul. Ik kijk op dit soort markten ook altijd of ik kleine (kitscherige) beeldjes zie van figuren die een boek lezen, vandaag kocht ik er vier voor € 2,70. Als ik er wat meer bij elkaar heb, zal ik ze op een boekenmarkt weer proberen te verkopen. Ik had ooit al eens lezende stenen engeltjes, die 'vlogen' in Deventer weg.

Vandaag was de kerkelijke bruiloft van Prins Floris en zijn Aimée uitgebreid op televisie te zien. Waarom moeten we getuige zijn van al die trouwerijen en waarom wel van het kerkelijk huwelijk en niet van het huwelijk in het gemeentehuis? Wat een overdreven gedoe. Afgelopen donderdag had de bruid een mantelpakje aan en vandaag bij het kerkelijk huwelijk was ze in een bruidsjurk. Daarmee laten ze duidelijk zien het wettelijk gebeuren als niet zo belangrijk te beschouwen. Het echte huwelijk vindt in de kerk plaats blijkbaar. Ik merk dat ik me daarover opwind, wat ik natuurlijk helemaal niet zou moeten doen.

Bestellingen in de afgelopen dagen:
- stafkaart Kampen
- A. den Doolaard, Het land achter Gods rug
- Bulkboek F. Bordewijk
- 2 knipsels (Burnier/Bernlef)
- De mens Ernie Pyle, Het levensverhaal van een nobel mens - knipsels Anton van Wilderode

23 Oktober 2005

Op 5 oktober meldde ik dat het NOS-journaal op haar site verwijst naar mijn site over Guus Kuijer. Tot en met vandaag komen er 64 mensen via die link bij mij terecht, meldt de teller. Zie: http://stats.schrijversinfo.nl/webalizer/usage_200510.html.

De vijver was toen we uit Zeeland terug kwamen plotseling helemaal helder. Vier dagen eerder kon je de bodem nog absoluut niet zien. Waar komt dat ineens door? Minder zon? Temperatuur? Biologisch evenwicht gevonden? Minder prettig was dat de vijver weer een heel eind leeggelopen was. Ik heb hem bijgevuld, maar de volgende dag was er weer een centimeter of tien verdwenen. Weer bijgevuld en de beekloop uitgezet. Dan blijft de vijver vol. De beekloop lekt dus weer ergens. Vandaag de randen hier en daar opgehoogd en wat stenen verlegd, waardoor het water minder hoog staat. Ik ben benieuwd hoe hoog het water morgen weer (of nog) staat.

   

Suzanne en Gijs kwamen vanmiddag langs. Een groot deel van de dag regende het, maar vanmiddag was het ook een poosje droog. We zijn nog even met Luna wezen wandelen. Onderweg naar paddestoelen uitgekeken, maar die zijn er heel weinig. Hieronder een foto van Luna bij de enige paddestoel die we vonden. Luna heeft een bruin en een blauw oog, maar dat is op deze foto niet te zien. Daarnaast twee foto's van de runderen die een klein stukje verderop in een weiland aan de Dijkstraat staan.

     

Vanavond de bladzijde over Martien Beversluis afgemaakt. Zie: http://www.schrijversinfo.nl/beversluismartien.html.

Verder vandaag de lp's die ik heb van Bram Vermeulen gedigitaliseerd
- Bram Vermeulen en de Toekomst (1980)
- Doe het niet alleen (1981)
- Tegen de tijd (1982)
- Bram Vermeulen (1983)
- Rode wijn (1988)). Tot nu toe heb ik vrijwel overal mp3's van gemaakt. Ik overweeg deze lp's toch allemaal apart ook als cd te branden.

Er is een nieuw boek uit van Koos van Zomeren. Hij heeft uit zijn werk de mooiste citaten bijeengezocht. In een interview merkt hij op dat hij gewacht heeft of zich iemand aandiende die dit wilde doen, maar dat hij - toen dat niet gebeurde - het zelf is gaan doen. Koos van Zomeren is één van mijn favoriete schrijvers en op mijn citatensite staan van hem misschien wel de meeste citaten. Ik had dus al een aanzet voor dat nieuwe boek en ik heb vorig jaar een poosje met de gedachte gespeeld hem te schrijven en hem te polsen of zo'n citatenverzameling een haalbare zaak zou zijn. In alle drukte, en ook een beetje uit schijterigheid, is die brief er nooit van gekomen. Een gemiste kans (Shit!). In 2002 kreeg hij de Prins Bernhard Cultuurfonds Prijs voor Natuurbehoud. Ik heb toen krantenkoppen over hem aangeleverd en covers van zijn boeken. Tijdens de toespraak zijn die toen in het groot op de wand achter hem geprojecteerd. Van het bureau dat e.e.a. organiseerde en waarmee ik toen veel ge-emaild heb, kreeg ik een video-opname van die middag. Het mooiste citaat dat ik van hem ken:

Uitsterven is een wel erg hevige manier van sterven.
(Een jaar in scherven, 17 september, blz. 239)

2 bestelling: Raskin, Het koekoeksjong (2x) en 6 kaarten.

24 Oktober 2005

Er is in de media veel te doen over het nieuwe Groene boekje. Deze spellingsvernieuwing volgt ook wel erg snel na de vorige. En dat de 'kenners' over elkaar heen rollen is elke keer hetzelfde liedje. De paardenbloem i.p.v. paardebloem is in ieder geval een verbetering. Dat was een achterlijke regel. De regel was: samenstellingen waarvan het eerste deel naar een dier verwijst en het tweede deel een plantkundige aanduiding is, krijgen geen tussen-n. Dat kun je toch niet met droge ogen aan een klas kinderen uitleggen? Nu dacht ik altijd dat het vooral ging om de woorden paarde(n)bloem en katte(n)kruid, maar bij nadere bestudering blijken er veel meer van dit soort samenstellingen te zijn. Daar komen ze: apenbroodboom, apennootje, biggenkruid, duivenboon, duivenkervel, eendenkroos, ganzenbloem, garnalenplant, hazendistel, kattendoorn, kattendoren, muizengerst, muizentarwe, paardendistel, paardenkastanje, rattenkruid, schapengras, schapenzuring, slangenkruid, slangenwortel, vliegenzwam, vossenbes, zwanenbloem.

Vanavond zijn het verkiezingsprogramma en de lijst vastgesteld in de ledenvergadering. Over beide heb ik wel een goed gevoel. Uit het programma moeten nog wat concrete punten gehaald worden om 'de markt' mee op te gaan, maar dat komt wel goed. Op de vergadering zelf proberen enkele leden (uiteraard) nog wat van hun eigen stokpaardjes in het programma opgenomen te krijgen, en soms lukt dat ook. Over de bovenste 10 op de lijst is na de vorige vergadering geen discussie meer. Wel is er nog discussie over de plek op de lijst van de wethouder. Cees wil - terecht - niet meer terug in de raad als hij onverhoopt geen wethouder wordt. De vraag is: moet hij dan wel of niet op de lijst, de lijst is immers voor de raad. Aan de andere kant is hij wel een bekend gezicht in Veenendaal en zal dus stemmen trekken. Uiteindelijk is het voorstel van het bestuur door de vergadering gevolgd: Cees op 11, na de eerste 10 die serieus voor een raadszetel gaan. In de verkiezingsstrijd Cees gaan we wel nadrukkelijk presenteren als onze wethouderskandidaat en hij krijgt in die periode in de campagne ook nadrukkelijk een taak. Tenslotte diende Albert een voorstel in om mij lijstduwer te maken. Eerlijk gezegd had ik daar zelf ook een beetje op gerekend. Dat leverde nog een hele hoop gedoe op. Niet in de discussiesfeer, want over het idee was de overgrote meerderheid het wel eens, maar volgens de reglementen kun je niet twee mensen op de lijst 'omruilen'. Er moet per plaats schriftelijk (immers: het gaat over personen) over gestemd worden. Dat betekent dat er per plaats die ik moest zakken een schriftelijk stemronde nodig was. Eigenlijk belachelijk en er ontstond ook een lacherige sfeer. Er waren twee leden van het gewestbestuur aanwezig en dat zijn ware reglementenneukers, zodat de procedure ook helemaal op die manier moest plaatsvinden. Aan de ene kant ben ik het daar hartgrondig mee oneens: de stemming in de vergadering was duidelijk, eigenlijk ben je dan klaar. Aan de andere kant is het vasthouden aan reglementen terecht: als er op een later moment gedoe ontstaat en iemand kaart aan dat e.e.a. niet volgens de reglementen is gegaan, dan hang je en heb je pas echt een probleem.

Vandaag en gisteren heb ik ge-emaild met één van de kinderen van de dichter Martin Leopold. Deze Martin Leopold was bevriend met de dichter Hendrik de Vries. Hendrik de Vries is o.a. bekend vanwege zijn vertaling van Spaanse copla's. Bij deze, door hem vertaalde copla's zijn er die oorspronkelijk in het Andalusisch waren geschreven. De vrouw van Martin Leopold, een Spaanse (Sevillaanse), vertaalde ze eerst voor hem in het Spaans.

5 bestellingen: knipsel Mulisch, Tolstoj, Wina born, Tirade 391 en J. Nowee: Vacantiegenoegens

25 Oktober 2005

Er zijn van die woorden die jarenlang niet gebruikt worden, maar die dan plotseling weer opduiken. Momenteel is dat 'pandemie'. Van Dale zegt: 'Zich over een geheel land of continent verbreidende ziekte'. Nu uiteraard steeds gebruikt in verband met de opdringende vogelgriep. In die context zal het woord ook wel door iedereen begrepen worden. Ik vroeg vandaag in een klas of ze (tweede klassers) wisten wat het woord betekende en er was in ieder geval één leerling die de betekenis zo uit het blote hoofd gaf. Toen ik een krantenartikel met een foto erbij liet zien, reageerde de rest ook met een oh ja....

Vanavond ben ik samen met Martijn naar het programma 'Doe mee en win!' van Kees Torn in 'De Lampegiet' geweest. Geweldig woordspelig. De hele avond op het puntje van de stoel. Twee jaar geleden ben ik met Lidy naar z'n vorige programma geweest, ook in 'De Lampegiet'. Toen was het lang niet uitverkocht, nu zat het toch wel bijna vol. Al waren er bijzonder veel scholieren die waarschijnlijk voor CKV 'moesten'. Aan het begin van de avond nam Torn het hele verschijnsel CKV flink op de hak. Het gaat allemaal zo snel, dat je niet in staat bent een woordspeling na te vertellen. Ook gebruikt hij diverse versvormen, bijvoorbeeld het Ollekebolleke en de Triolet (ook enkele van Frank van Pamelen). Hij legt enkele versvormen op het toneel ook uitgebreid en serieus uit, al vraag ik me af of het grootste deel van het publiek dat kan volgen (Sommigen beginnen tijdens de uitleg te lachen, op momenten dat hij niets grappig bedoelt). Voor de liefhebbers is in de boekwinkel vast nog zijn boekje 'Inkijkexemplaar' te koop. Met op de voorkant een sticker (lijkt het) als bij De Slegte. Kom er maar op. Het andere boekje 'Gekke ventjes' is verramsjt en zal alleen nog bij antiquariaten te koop zijn. Hieronder de voorkanten van die twee boeken en vier versjes uit 'Inkijkexemplaar'.

 

Gekke ventjes, Cabarettekst Kees Torn & Matthias Giesen, uitg. Novella, 1996, paperback, 72 blz.

 

Inkijkexemplaar, uitg. Nijgh & van Ditmar, 1e druk, 2001, paperback, 128 blz.

 

Dubbel pech

Als ik haast heb, heb ik altijd pech
Heb ik keihard lopen rennen voor de trein
Rijdt dat rotding eerst al voor mijn ogen weg
Blijkt het ook nog de verkeerde trein te zijn.

 

 Extra

Er zijn mensen, die zijn doof en blind
Dus dan ben je best gehandicapt
Als je ook nog door de koude wind
Geen gevoel meer in je vingers hebt.

 

Echt gebeurd

Mijn opa, een voormalige soldaat
Gaf mij een oude Duitse handgranaat
'Die zie je tegenwoordig bijna nooit
Maar vroeger werd je ermee doodgegooid'

 

Onlangs sprak een oude vlam mij aan
Of ik niet eens met haar uit wou gaan

 

26 Oktober 2005

Vandaag op de voorpagina van de Veenendaalse Krant: Tekin Kürkcü verhuist van CDA naar PvdA. Tekin is gemeenteraadslid voor het CDA. Je mag stellen dat ze dankzij hem minstens één zetel hebben gekregen bij de verkiezingen van 2002. Zeer veel Turken en Marokkanen hebben op hem gestemd. Vervolgens hebben ze hem niet in de commissie Welzijn gezet (wat hij heel graag wilde), maar in de commissie Werk. In het begin zat hij hier als enige CDA'er, zonder enige vorm van begeleiding. Het CDA heeft hem laten zwemmen en vervolgens bijna laten verzuipen. Ik vond het overigens niet zo logisch dat hij voor het CDA koos, niet als je kijkt naar zijn ideeën en ook niet als je kijkt naar de Veenendaalse confessionele inslag van het CDA. Wat we niet lezen en ook waarschijnlijk nooit te horen krijgen is of Tekin binnen het CDA bij de volgende verkiezingen nog een kans gekregen zou hebben. Ik ben blij dat hij nu niet bij ons op de lijst voor de verkiezingen staat. Je zou wellicht allerlei verwijten kunnen krijgen. Nu wordt hij lid, kan in activiteiten vier jaar meedraaien en bij de verkiezingen in 2010 zien we dan wel weer.

Leerlingen en collega's weten intussen wel dat ik van woordspelingen en taalgrapjes houd. Vandaag kreeg ik van Bas Schrijver een lijstje woorden met (alternatieve) uitleg. Enkele hele aardige daarvan.
- ACHTERAF = min acht
- BEDACHT = naast bed nummer zeven
- CONTINENTEN = inenten op een delicate plaats van het lichaam
- DAUWWURM = peuter die zijn eigen kinderwagen duwt
- MINIMAAL = kleine maaltijd
- MISLEIDER = priester
- POLITICUS = zoen van een politieagent
- PROFEET = professor aan tafel
- UITZONDERLIJK = begrafenisondernemer op reis
- VERZUIPEN = drinken in het buitenland
- WENTELTEEF = stewardess in een helicopter

2 bestellingen: knipsels C.O. Jellema en een sprookjesboek van Andersen.

27 Oktober 2005

Muggen! De afgelopen nacht sliep ik slecht en daarbij ben ook nog eens drie keer het bed uit geweest om muggen te vangen. We hebben zo'n elektrische vliegenmepper. Als je toch al chagrijnig bent, is dat wel een fijn apparaat. Je wraaklust wordt beloond, want je ziet, hoort en ruikt de muggen verbranden en je hebt ook nog eens niet je eigen bloed op het behang zitten. Vanochtend kon ik nauwelijk mijn bed uitkomen. Ik ben blijven liggen tot na half acht. Het gevolg is dat ik acht uur natuurlijk nooit meer haalde. Nu geef ik op donderdag het eerste uur geen les en er stonden ook geen afspraken, dus dan is tien over acht nog wel acceptabel.

Vandaag de laatste spreekbeurt in de tweede klas. Ik ben altijd weer blij als dat achter de rug is. Op zich is het heel leuk en deze klas deed het dit jaar zeker erg goed, maar het vreet tijd en daarom moet je door de basislesstof heen schieten, waardoor sommige leerlingen net niet die oefening en herhaling krijgen die ze nodig hebben. De spreekbeurt van vandaag ging over wicca. Wicca/hekserij begint steeds meer een 'normaal' verschijnsel te worden. Deze meiden hadden zich als doel gesteld: erachter komen of ze wicca serieus moeten nemen, of met een korreltje zout. De conclusie was het korreltje zout. Ze hielden een goed opgebouwde spreekbeurt, alleen was de uitleg (zeker in het begin) niet zo, dat iedereen het direct begreep. Na de spreekbeurt behandelde ik nogmaals het redekundig ontleden en dan met name het naamwoordelijk gezegde met ze. Na afloop dacht ik: Je kritiek op die spreekbeurt geldt nu ook voor jezelf. Een beetje warrige uitleg en niet iedereen heeft het begrepen. Sterker nog: misschien heb je er een paar die het begonnen te begrijpen weer flink in de war gebracht. Ik zal ze dat de volgende les ook maar (zelf) eerlijk zeggen.

Over 'wicca' gaat ook de Kriq van vandaag. Via www.kriq.nl kan iedereen zich aanmelden voor een dagelijkse nieuwsbrief met uitleg over een bepaald woord. De eindredactie is in handen van de Taaladviesdienst van het Genootschap Onze Taal. Heel informatief en ik roep iedere taalliefhebber ook op om zich te abonneren. Na zoveel reclame voor ze mag ik de inhoud van vandaag vast wel overnemen:

 COVEN

UIT:
Wicca moet maar lekker klein blijven door Marjolijn van Heemstra (Trouw, 22 oktober 2005)

CONTEXT:
Behalve tussen stads- en dorpsheksen is er ook verschil tussen heksen die zelfstandig opereren en die bij COVENS zijn aangesloten. Sommige covens, zegt Sim, hebben 'zware inwijdingsrituelen', vieren álle acht jaarfeesten (feesten die overgangen in de natuur symboliseren) en elk maanfeest. "Je moet niet denken dat je daar een beetje de Harry Potter kunt uithangen; het is heel intensief."

BETEKENIS:
verband van heksen

UITSPRAAK:
[KO-vuhn] of [KOV-vuhn]

WOORDFEIT:
Coven, een Engels woord, is een variant van covin, dat uiteindelijk van het Latijnse convenire 'samenkomen' komt.
Vroeger waren deze heksenverbanden geheim; de moderne covens zijn rijkelijk vertegenwoordigd op internet.

Tenslotte was wicca deze week ook nog in het nieuws omdat er door het CDA vragen gesteld zijn over de fiscale aftrekbaarheid van een wicca-opleiding. Een rechter heeft in september beslist dat zo'n opleiding onder de regels hiervoor valt. Het CDA vindt het maar de vraag of een heksenopleiding tot de beroepskosten gerekend mag worden. Als dat het geval is (als deze mevrouw dus na 13 lessen hekserij op de Heksehoeve in Appelscha een betere heks is geworden) dan mag ze het bedrag van € 2067 voor die opleiding volgens de wet aftrekken. De rechter vond dat inderdaad het geval, vooral omdat de bewuste heks zelf ook wicca-workshops organiseert en de verkregen heksenwijsheid therapeutisch inzet. Haar autokosten mocht ze niet aftrekken.

Van Martijn kreeg ik dit mailtje:
1. surf naar Google via http://www.google.com
2. type het woord "Failure" (mislukking) in,
3. klik op "ik doe een gok", naast de button "google zoeken"
4. ...geweldig, niet ?
5. stuur het gauw door voordat ze het bij Google doorhebben...

Ik meld hier niet wat er verschijnt, totdat ze het bij Google doorgekregen hebben.

Twee bestellingen: Anne Philipe en Over hagelkruisen, banpalen en pestbosjes.

28 Oktober 2005

Openbare basisschool 'Achtbaan' vierde vandaag haar 10-jarig bestaan. Dat gebeurde met een middag- en avondvoorstelling van een toneelstuk waar alle leerlingen in meespeelden. De voorstelling werd gegeven in de aula van het Rembrandt College. Nu is de Achtbaan mijn oude school en het Rembrandt College mijn nieuwe school. Dat betekent automatisch dat ik 's middags allemaal oud-collega's tegen het lijf liep. Dat is aan de ene kant heel leuk. Aan de andere kant steekt het een beetje dat de school bij zo'n jubileum oud-collega's niet uitnodigt.

Gisterenavond 'Steeds verder weg' van Boudewijn Büch uitgelezen. Fascinerend zei ik al. Eén van de onderwerpen die vaak bij hem terugkomen is de rol van 'foute' schrijvers in de Tweede Wereldoorlog. In dit boek besteedt Büch een hoofdstuk aan Alfred Haighton (1896-1943). Ook Martien Beversluis passeert weer even.
Die Haighton was de oudste zoon van Johannes Gerard Haighton en Louise Mathilde de Haas. Zijn vader was de oprichter van de firma Lotisco. Deze firma bood een loterijsysteem aan met een verzekering waardoor men nooit de inzet kon verliezen, mits men doorlopend meespeelde. De familie zelf verdiende hier miljoenen aan.
Na de lagere school ging hij naar het Eerste Haagsche Gymnasium. Hier doorliep hij alleen de eerste klas. Hij wilde graag in militaire dienst, maar werd zowel in 1915 als in 1918 afgekeurd. Alfred Haighton brak in 1919 zijn heup, waardoor hij de rest van zijn leven mank zou lopen. In datzelfde jaar erfde hij de N.V. Lotisco, waardoor hij miljonair werd. Hij maakte reizen over de hele wereld en besteedde veel geld aan zijn liefhebberijen: de literatuur en de politiek.
Al heel vroeg voelde hij zich aangetrokken tot het fascisme. In 1922 was hij betrokken bij de oprichting van de eerste Nederlandse fascistische partij: het Verbond van Actualisten (VvA). Later richtte hij zelf de fascistische Vereeniging 'De Bezem' op. Hij was geen leidersfiguur en bovendien vaak afwezig, daarom liet hij H.A. Sinclair de Rochemont en J. Baars de vereniging leiden. Baars liet vervolgens Haighton tijdens een jaarvergadering op 29-06-1932 uit de partij zetten.
In 1923 trouwde Alfred Haighton met de onderwijzeres Marie Reintjes. In 1930 scheidden ze. Alfred kreeg in 1932 ruzie met zijn broer Willem. Er kwam een financiële schikking, maar de broers bleven levenslang gebrouilleerd. Zijn tweede huwelijk was met (de vijftien jaar jongere) Johanna (Jopie) Hermina van Nooten. Opmerkelijk feit: zij had slechts één been. kort na hun trouwen kocht Alfred Haighon een kunstledematenfabriek waarvan hij zelf korte rijd directeur was. Jopie overleed in 1935 aan een hersentumor. Zijn derde huwelijk was in 1937 met de (achttien jaar jongere) Oostenrijkse Beatrix Speigl. Opmerkelijk feit: zij had slechts één been. Beatrix overleed aan tbc in 1941. Zijn vierde huwelijk was in 1941 met (de negentien jaar jongere) Adela Maria Boode. Opmerkelijk feit: zij had slechts één been.
Haighton woonde in Beekbergen, aan de Kaapbergweg 11. Haighton zou in Los Angeles gepromoveerd zijn op een proefschrift over Schopenhauer. Jeanne Kloos-Reyneke van Stuwe meldt dat in mei 1943 in 'De Nieuwe Gids'. Maar bewijzen voor deze promotie zijn nooit gevonden. Zelf heeft Haighton beweerd dat hij ni 1926 in de wijsbegeerte is gepromoveerd aan de Universiteit van Los Angeles, Maar ook hiervoor onbreekt elk bewijs.
Boudewijn Büch richt zich vooral op de éénbenigheid van zijn 2e, 3e en 4e vrouw. Zijn eerste huwelijk zou misschien zelfs wel mislukt zijn omdat zijn vrouw beter ter been was dan hij. Een citaat van Boudewijn Büch: 'Wat nu te denken van een man die ooit in Duitse lokale krantjes advertenties met de volgende tekst zette: 'Vermogende Hollandse heer is op zoek naar een vrouw met één been'? Wat te denken van een man die naar Duitsland afreisde om dames met één been die op de advertentie gereflecteerd hadden, aan hun stompjes te gaan voelen? Met Haighton heeft de lezer en de historicus misschien wel de grootste circusact uit de geschiedenis van het fascisme te pakken.' (Steeds verder weg, blz. 167/168)

29 Oktober 2005

Vanmorgen naar Plaatsman Keukens in Heteren gereden. We hebben de toeristische route genomen via Rhenen, Wageningen, Renkum en Heelsum. Prachtige herfstkleuren en mensen in korte broek (volgende week is het november!). In Wageningen kwamen we langs stadion 'De Wageningse Berg'. Nog altijd met tribunes en grote masten met lampen. Vergane glorie die het lang uithoudt. Vroeger fietsten we daar een enkele keer voor een wedstrijd naartoe. Ik herinner me vooral de wedstrijd tegen PSV in november 1974. Wageningen was in de tweede helft (verrassend) met 1-0 voorgekomen. Na een loeiharde vrije trap van Willy van der Kuijlen verliet de bal het doel weer door het zijnet. Volgens ons was die bal natuurlijk nooit ín het doel geweest. De wedstrijd werd stilgelegd en de scheidsrechter nam de beslissing dat het een geldig doelpunt was geweest. Duizenden aanwezigen scholden de scheidsrechter voor hi-ha-hondenlul (toen nog zonder -n). De eindstand was 1-1 en volgens ons was Wageningen een overwinning ontstolen door de scheidsrechter.
In 1991 heeft Plaatsman onze bij Brugman gekochte keuken geplaatst. We waren toen onder de indruk van de vriendelijkheid, het meedenken en de vakbekwaamheid van Plaatsman. In Heteren staat een grote showroom, waar we overigens de enige bezoekers waren. We zijn geschrokken van de aangegeven prijzen, die ook nog eens allemaal zonder apparatuur waren. Lidy is bij Van de Brink aan de Cuneraweg wezen praten. Aanstaande zaterdag hebben we er samen een afspraak.

Vanmiddag op de fiets naar het dorp. Bij de "Oude kassa" acht boeken voor een euro gekocht:
- Dr. Jaap Meijer, Lieve ouders
- Koos van Zomeren, Explosie in mei
- Verhalen voor onder de kerstboom
- Walter van den Broeck, Amanda en de widowmaker
- Herman Gorter, Mei
- J.W.F. Werumeus Buning, Een boekje van de wijn, een boekje van het glas
- M.H. Szekely-Lulofs, De hongertocht van 1911
- Herman de Man, Het wassende water
Mevrouw ten Napel is vrijwilligster in deze winkel. Ze heeft deze zomer een cruise langs de kust van Noorwegen gemaakt (de Hurtigruten) tot aan de Russische grens en vertelde daar enthousiast over. Haar dochter woont in Noorwegen. Noorwegen is (en blijft) ons favoriete vakantieland.

Daarna naar boekhandel van Kooten. Met voorsprong de beste boekwinkel van Veenendaal. Acht boeken voor een euro red je daar niet. Wel de Dagkalender van de poëzie 2006 (voor de tweede keer niet samengesteld door Warren/Molegraaf, maar door Menno Wigman), de Onze Taal taalkalender 2006 en Gerrit Komrij's Eendagsvliegen voor pakweg 45 euro. Met name naar het boek van Komrij ben ik benieuwd. Volgens de recensies krijgen andere schrijvers er flink van langs in dit boek. Dat kan ik wellicht goed gebruiken op enkele schrijverssites. Het begin van het boek valt tegen, taai en weinig opwindend. Rondkijkend bij Van Kooten (wat altijd plezierig is) zag ik diverse nieuwe boeken van schrijvers waar ik een site over heb, die nog niet op die site vermeld staan. Ik red het dus niet om alle nieuwe boeken uit kranten en tijdschriften op te pikken. Ik zag een nieuwe Louis Paul Boon en een nieuwe Hemmerechts bijvoorbeeld. Dan moet ik binnenkort toch nog maar eens met een opschrijfboekje naar de winkel. Het ziet er dan uit alsof ik een verlanglijstje maak o.i.d.

Vanavond heb ik de bladzijde over Hans van Deventer afgemaakt en online gezet. Het is wat informatie betreft een magere bladzijde, maar verder is er op internet niets te vinden, dus het is in ieder geval een uitbreiding voor wie informatie over hem zoekt. Ik houd me aanbevolen voor aanvullingen!!
Zie: http://www.schrijversinfo.nl/deventervanhans.html. Misschien ga ik als aanvulling nog wat liedteksten van hem uittypen.

4 bestellingen: Clare Lennart,Robert Gulik, een kerstboek en vier knipsels (de knipsels is een bestelling uit Sri Lanka!)

30 Oktober 2005

Het boek 'Eendagsvliegen' van Komrij begint pas na een bladzijde of 150 interessant te worden. Op blz. 152 een opmerking die wonderwel aansluit bij wat ik op 28 oktober over Haighton schreef: 'Vrek. Hij ging scheiden van een vrouw met één been, één arm en een afgezette tiet - en wou maar de helft van de alimentatie betalen.'

Gisteren en vandaag heb ik de laatste twee planken voor de vijverrand staan te lakken. Tijdens het lakken zag ik dat ons (winter)roodborstje ook weer terug is.

En alweer een prachtige oktoberzondag. Het is 22 graden buiten en een jas aan is bijna te warm. Gijs en Suzanne kwamen langs om samen met ons een boswandeling te maken. We wandelden langs de sauna het bos in, achterlangs de Slaperdijk naar het heidegebied daar en toen met een bocht door het bos weer naar huis. Ik maakte onderweg o.a. de volgende foto's:

   
   

Al wandelende dacht ik: 'Hoever zou zo'n foto nou hemelsbreed van mijn huis af gemaakt zijn? Ik dacht dat het nooit meer dan twee kilometer kon zijn. Weer thuis heb ik een stafkaart van Veenendaal opgezocht. Het is een wat oudere kaart (1985), dus ons huis zelf staat er nog niet op, maar de afstand is goed te zien. Vanaf ons huis tot het tweede heidegebiedje voorbij de Slaperdijk is precies vier centimeter en met een schaal van 1 : 25 000 is dat dus precies één kilometer. Waarmee weer het bewijs is geleverd dat ik op een prachtig plekje woon. De eerste foto (de mais is van de akker, je ziet de herfstbomen) zal nog net in Veenendaal gemaakt zijn (het stukje ten zuiden van de Dijkstraat). De andere drie foto's zijn zeker geen Veenendaal, maar grondgebied van Amerongen.

1 bestelling: knipsels Sartre.

Als een kat in een doos is geboren dan schijnt hij de rest van zijn leven een voorkeur voor dozen te houden. Voor Winnie, onze buurkat, gaat dat zeker op. En niet alleen voor dozen trouwens. De eerste foto (in een bloempot) is van vanmiddag. De andere zijn van de afgelopen periode.
     
Maar hij kan nog wel wat anders dan slapen, getuige de volgende foto's. Naar aanleiding van deze 'vangsten' heeft hij een belletje omgekregen. Bij de meeste katten is dat om te zorgen dat ze geen vogeltjes vangen. Bij Winnie vooral om te voorkomen dat er nog meer eekhoorns ten prooi vallen.
     

31 Oktober 2005

Ik denk bij het woord 'bundel' onmiddellijk aan een boekje met gedichten. Leerlingen hebben dat niet als eerste associatie en veel volwassenen denken waarschijnlijk tegenwoordig ook allereerst aan hun mobiele telefoon ("50% korting op je bundel en een gratis toestel" schreeuwt vandaag een advertentie).

CT-week, deze week. Voor de kinderen hard werken, voor mij vaak een net iets rustiger week. Hoewel, er gebeurt weer van alles tegelijk. Vandaag en morgen is er een cursus signaleren en begeleiden (van soft drugs-gebruik) in het kader van de cursus stuff-op-maat. Stuff-op-maat is een project van twee jaar, waarbij we nu het tweede jaar ingegaan zijn. De titel is niet helemaal juist, want het gaat over alcohol, roken, verdovende middelen en gokken, dus veel ruimer dan 'stuff'. We hebben vorig jaar de schoolregels tegen het licht gehouden, een anoniem meldpunt ingesteld, een studiedag en een ouderavond georganiseerd en gekeken naar afstemming binnen de vakken. En op zes middagen is er steeds voor een groep van pakweg achttien collega's deze cursus 'signaleren en begeleiden'. Ook doen dit jaar al onze eerste en tweede klassen mee aan de Actie Tegengif. Ze (minstens 90 % van de klas) tekenen een contract, dat ze tussen 1 november en 1 mei niet zullen roken. De organisatie beweert dat van deelnemende klassen na een paar jaar aanzienlijk minder leerlingen zijn gaan roken, omdat ze door deze actie minder experimenteren. Verder was er vandaag de eerste van vier inloopmiddagen voor de groepen acht uit de regio. Deze achtste groepers komen bij ons vijf lessen van een half uur volgen, om eens mee te maken hoe het er op een school voor voortgezet onderwijs aan toe gaat. Ze krijgen een roostertje en moeten ook zelf steeds het volgende leslokaal opzoeken. Heel spannend voor ze allemaal. Wat ik vooral leuk vond om te zien, is dat collega's aan het experimenteren gaan met de activerende werkvormen die ze twee weken geleden op de cursus aangeboden hebben gekregen. De wil bij de collega's is er dus wel!

Nog wat 'vondsten' in 'Eendagsvliegen'. Komrij is geen liefhebber van Bernlef:

… het lijkt me een hondser taak dan het tellen van de sterren aan de hemel,
de zandkorrels in de woestijn of de mislukte gedichten in het oeuvre van J. Bernlef.

Ook niet van Boudewijn Büch trouwens:

Hij zal er zich bij moeten neerleggen dat mét het aantal van zijn vrienden ook zijn literaire reputatie afkalft.
Bij een schrijver als Gerard Reve, die ook weinig vrienden meer overheeft,
voelt elke vijand bij het mededelen van zijn grieven
de behoefte éérst te vertellen hoe hoog hij de waarde van zijn talent aanslaat,
eenvoudigweg omdat het onontkoombaar is.
Van Boudewijn Büch zal niets overblijven:
wie een eenzame wolf wil zijn moet over een groot talent beschikken.
Zijn oude verdedigers trekken teleurgesteld in zijn persoon,
allemaal het vergoelijkende gordijn dat ze over zijn hebben gelegd met zich mee.

En, niet over andere auteurs, maar gewoon een mooi citaat:

We hebben de prachtigste communicatiemiddelen
– kabels, antennemasten, glasvezels, lasers, radar, wat niet al,
maar gewoon niet veel om te communiceren.
De communicatietechniek stelt aan elk onderdeel de hoogste eisen, behalve aan de communicatie zelf.
Wat we doen is weinig meer dan het per computer en satelliet doorseinen van de Enkhuizer almanak.

En toch valt het boekje wat tegen, ook omdat hij zichzelf herhaalt. Het volgende citaat is mooi, maar het stond ook al op blz. 17 in 'De buitenkant'.

Ik zou niet weten waar men het beschavingspeil van een land het beste aan kan afmeten,
maar zeker eerder aan de mildheid van zijn gevangenissysteem
dan aan het feit dat de politieke leiders er met mes en vork kunnen eten.

Twee bestellingen: een bundel van Michel v.d. Plas en een Encyclopedie voor puzzelaars.


Door naar november 2005

Terug naar weblog
Terug naar de eerste pagina /homepage

Citaten zoeken op trefwoord
Overzicht van trefwoorden
Citaten zoeken op auteur
Overzicht van auteurs
Overzicht van bibliografieën
Andere interessante internet-bladzijden


©2005 Mats Beek, Veenendaal

Schrijf Webmaster


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  eXTReMe Tracker