Terug naar september 2006

 

1 oktober 2006

Heerlijk uitgeslapen vanochtend. Tegen half elf werd ik wakker. Een rustig ontbijt met o.a. kaneelbroodjes van de markt en een nieuw soort grapefruitsap (AH).
Daarna wat aan het opruimen, bulkboeken invoeren (nog steeds niet af), lp's digitaliseren (Albert Hammond & Albert West, Het Goede Doel live, Nena) en tekstverklaringen nakijken (bijna allemaal voldoende).

's Middags een enorme onweersbui, met lichtflitsen, plensbuien en hagel. Ik heb de computers niet uitgedaan, maar ik ben dan toch een beetje angstig.

Het stikt in huis van de vliegen. Werkelijk tientallen. Fotolijsten en zeker de rand van de afzuigkap zitten onder de vliegenpoep. Ik heb er vandaag al minstens tien doodgeslagen, maar (zoals opa in Ulvenhout zei) 'Als je er één doodslaat, komen er vijf op de begrafenis.' Mijn oma in Lunteren had vroeger van die langgerekte vliegenvallen. In mijn herinnering zo'n meter lang en een centimeter of vier breed. Het waren een soort papierstroken en er zat lijm op (of was het stroop?). De vliegen bleven daar op vastzitten. Niet zo diervriendelijk, maar heel effectief. Zouden die dingen nog verkocht worden?

2 oktober 2006

Vanochtend nog drie jonge goudvisjes uit de vijver mee naar school genomen om in de vissenkom te doen. Ik heb er ook nog wat groen (penningkruid) bijgedaan. Toen ik naar huis ging, heb ik het zaterdag gekochte borrelsteentje in de vissenkom gehangen. Het ziet er wel wat overdreven uit; het lijkt wel een beetje op een vissen-intensive care. Op Marktplaats heb ik gezocht naar een klein aquarium. Maar daar wordt rond de vijftig euro gevraagd voor het bakje dat ik zaterdag nieuw voor vijfenzestig euro zag staan. Voor zo'n klein verschil koop ik het dan liever nieuw. Ik heb al wel vaker (ook bij de boeken) de indruk dat Marktplaats bezig is zichzelf uit de markt te prijzen. (Eigenlijk is dat dan niet Marktplaats zelf, maar zijn het de gebruikers ervan).

Al een dag of vijf was ik mijn agenda kwijt. Lidy heeft hem vandaag teruggevonden (in de garage, op een stapeltje boeken).

Edwin en/of Hilde hebben al wat foto's van de klassenreünie van vrijdag online gezet. Een bloemlezing:

             

 Hilde

Edwin

Carina

William

Bianca

Mark

Anneke

Het heeft vandaag weer ontzettend geregend. Augustus was nat, september droog. Blijkbaar wordt oktober weer nat.

Geweldig verkocht vandaag! (meer dan € 100,00): Bzzlletin 164, Lezen over Henri van Daele, div. knipsels en boeken H.P. de Boer, Veen, 'Uit onzen bloeitijd' (3 delen).

3 oktober 2006

Eén van de spreekbeurten over anorexia vandaag. Na afloop gaf ik de meisjes een compliment. Ze hadden zó goed over de voorbereiding nagedacht, dat ze het woord anorexia op het bord zelfs steeds magerder lieten worden. Ze waren zo eerlijk om te melden dat dat puur toeval was. In een andere klas was er een spreekbeurt over chocolade. Dit was inhoudelijk misschien niet de beste spreekbeurt, maar de presentatie van de jongens was uitstekend. Ze maakten er af en toe bijna cabaret van. Met magneten hadden ze zes plaatjes van de inhoud van melkchocolade op het bord bevestigd. De laatste twee ingrediënten (o.a. melkpoeder) zaten niet in pure chocolade. Met een stok schoven ze de magneten omhoog, waarna die plaatjes/ingrediënten naar beneden dwarrelden. Heel goed gevonden!

Vanmiddag, toen ik met Piet ging fitnessen, zat de gymnastieksectie in de fitnessruimte te vergaderen. Dat maakt het heen en weer lopen (dwars door zo'n vergadering heen) toch wel bezwaarlijk. We hebben daarom alleen maar een klein half uur gefietst. Het zweet gutste van me af.

Met de post kwam vanmiddag het boek 'Perfect day' van Joost Zwagerman. Een bloemlezing uit twintig jaar artikelen, interviews en essays van Zwagerman over popmuziek. Ik heb er wat in gebladerd en het lijkt me een heel leuk boek.

Vanavond is de CV-ketel schoongemaakt. Daarna is er een buitenkraantje gemonteerd. In de meterkast door de betonvloer naar beneden en in de kast daarnaast vlak naast de buitenmuur weer omhoog. Dan dwars door de muur naar buiten, zodat de leiding 's winters niet kan bevriezen. Het kraantje zelf ziet er hi-tech uit. Terwijl er gewerkt werd, stond de voordeur open. De muggen kwamen werkelijk met tientallen tegelijk naar binnen. Dat kan nog leuk worden vannacht.

1 bestelling: 'Rubber' van M.H. Székely-Lulofs.

       

4 oktober 2006

Het valt niet mee om alles wat aan boeken uitkomt bij te houden en sinds ik niet meer op een basisschool werk lukt me dat zeker niet meer met kinderboeken. De Gouden Griffel, de jaarlijkse prijs voor het mooiste oorspronkelijk Nederlandstalige kinderboek, gaat dit jaar naar 'Big', het tweede boek van Mireille Geus. Van die schrijfster had ik dus nog nooit gehoord. Toch kreeg haar eerste kinderboek 'Virenzo en ik' in 2004 ook al een eervolle Vlag & Wimpel-vermelding . Nog verrassender nieuws vandaag is dat Felix Thijssen de Diamanten kogel 2006 krijgt voor zijn boek 'Het diepe water'. Felix Thijssen ken ik wel, maar van deze prijs heb ik weer nooit gehoord. Ik ken de Gouden Strop, die al zeker sinds de jaren negentig wordt gegeven aan de beste thriller van het jaar, maar de Diamanten Kogel is nieuw voor mij. Het is (ook) een prijs voor de 'beste en spannendste oorspronkelijk Nederlandstalige misdaadroman'.

Vandaag is het dierendag én begint de kinderboekenweek. Het thema van die kinderboekenweek is ook nog eens 'dieren in kinderboeken'. Het leek mij een geschikt moment om in m'n klassen nog maar eens bij Kees Stip stil te staan. Zijn naam zegt de leerlingen niets, maar een dichter die in Veenendaal is geboren vinden ze toch wel interessant. Ik vertel kort wat over hem, sta stil bij de opvallende jaartallenvermelding in de verschillende vroege drukken van 'Dieuwertje Diekema' en laat wat dierenversjes zien op sheet. We zijn net bezig met rijmschema's, dus dat kan ik mooi combineren. Ik heb de leerlingen uitgedaagd om op een verjaardag, of bij opa en oma van één of twee van deze gedichtjes de eerste regels te noemen. De kans is groot dat opa of oma het gedichtje aan kan vullen. Dat geldt bijvoorbeeld voor:

Op een konijn

Bij Noordwijk zwom een nat konijn
te midden van een school tonijn.
'Tja,' sprak het beest, 'dat tomt er van
als men de ta niet zeggen tan.'

Op een bij

Er was een bij te 's Gravenhage
die antwoord wist op alle vragen.
Toen men hem moeielijk genoeg
'Wat was was eer was was was?' vroeg
wrd hij de winnaar van de quiz
met 'Eer was was was was was is.'

Op een woerd

'Den Haag', zo zegt een woerd, 'is blijkbaar
per trein uit Utrecht onbereikbaar.
Want telkens als ik het probeer
begint een goudgebiesde heer
zijn longen vol met lucht te happen
en roept dan: 'Woerden overstappen!'

Uitgeverij Liverse uit Dordrecht laat weten dat er ook voor 2007 weer een verscheurkalender is met niet of nauwelijks gepubliceerde gedichten van KEES STIP….. (€ 14,95)

5 bestellingen: 3 lp's Reinhar Mey en 3 lp's Hildegard Knef, IsaacAsimov, 'Morgen', A. den Doolaard, 'Het land achter Gods rug', knipsels Buch/Wolkers, Lachesis, ' Ik sta er alleen voor' (dat is weer voor over de 100 euro. Als dit doorzet dan kan ik er echt een dag minder van gaan werken!).

5 oktober 2006

Gisterenmiddag hadden we een vergadering van de straatnaamcommissie samen met enkele mensen die bezig zijn met de ontwikkeling van de nieuwe wijk Veenendaal-Oost. Daar moeten niet alleen straatnamen komen, maar ook wat buurt- of wijknamen. Het was een goede, maar wel spannende vergadering. Al snel bleken onze denkwijzen zeer verschillend te zijn. Wij houden bijvoorbeeld rekening met de geschiedenis van Veenendaal en met andere wijk- en straatnamen in Veenendaal. Projectontwikkelaars denken in eerste instantie aan de verkoopbaarheid van hun huizen en willen commercieel interessante (goed klinkende, liefst ook wat chique klinkende) namen. Nu hoeft het één het ander niet uit te sluiten en de kunst zal dus worden voor beide partijen aanvaardbare namen te vinden. Uiteindelijk doen wij een voorstel aan B&W, maar het is natuurlijk wel prettiger als er bredere overeenstemming over is.

Vandaag en gisteren hadden we mentoravonden voor de klassen waar ik verantwoordelijk voor ben. Dat zijn dan lange dagen. Het ging gelukkig goed. Vragen waren er vooral - en terecht - over de nog niet vervulde vacatures economie en natuur-/scheikunde. Maar die invulling lijkt nu te gaan lukken.

Martijn is vanavond met oud-studiegenoten in Utrecht wezen eten. Hij bracht twee DVD's mee: 'Taran en de Toverketel' van Walt Disney. Die zit hij nu te kijken en ik kijk zo half-en-half mee. Het is de enige Disneyfilm met een leeftijdsaanduiding (vanaf 6 jaar) en dat heeft ongetwijfeld met de spanning te maken. Hele kleine kinderen liggen hier vast en zeker wakker van. De andere DVD is 'Walk the line', over het leven van Johnny Cash. Daar ben ik erg benieuwd naar. We gaan hem dit weekend kijken.

2 bestellingen: 3 boeken van Etty Hillesum en Kader Abdollah, 'Portretten en een oude droom'.

6 oktober 2006

Gisterenavond naar bed met koppijn en vanochtend ook weer op met koppijn. Met aspirines gaat het allemaal net. Ik wil de leerlingen die spreekbeurten hebben voorbereid niet voor niets laten komen. Toch gaan er door die koppijn dingen mis. In één klas zou ik een SO afnemen. De leerlingen hadden hem ook geleerd, maar ik had hem niet af en dus niet bij me. Ze namen het sportief op (ik ben ook de beroerdste niet, als zij eens iets vergeten), maar het moet niet te vaak gebeuren.

3 bestellingen: 2 knipsels, 3 x Heemschut, 1 geomorfologische kaart

7 oktober 2006

Een intrigerende vraag vandaag per mail: "Om maar met de deur in huis te vallen : Ik heb een vraag over Bid kindje Bid. Ik weet niet goed aan wie ik mijn vraag voor kan leggen, dus ik probeer het hier maar.. Ik heb twee exemplaren van Bid kindje bid uit 1944, maar de een (gekocht in Belgie) is in blokletter gedrukt, terwijl de tweede in italiced print is gedrukt. Hoe kan dat. Aangezien de boekjes zeldzaam zijn en mij dus een "kapitaal" gekost hebben, heb ik toch het vermoeden dat een van de twee niet"the real thing" is. Kunt U me helpen?". Ik heb dat boekje (van Bertus Aafjes) nooit in handen gehad, maar ik vrees dat het vermoeden van deze 'briefschrijver' juist is. Wellicht is er sprake van een 'roofdruk'? Aan de andere kant: de eerste druk was een oorlogsuitgave (1944) en er kan dus ook best na de oorlog een andere druk uitgegeven zijn. Of een speciale druk voor brave (Belgische) katholieke schoolkinderen? Dat laaste betwijfel ik vanwege de laatste zin uit het boekje: ‘En kinderen, bid nu braafjes, voor Piet Worm en Bertus Aafjes.’ (Piet Worm was de illustrator). Dat trekt het geheel toch een beetje in het ironische. (of zou dat toen niet zo gevoeld zijn?) Wie verschaft licht in deze duisternis?

Vanmiddag zijn we lopend naar boerderijwinkel 'De Eekhoeve' geweest. Landwinkel heet het tegenwoordig.Dat vind ik geen verbetering. Het is herfst, maar lopend in het zonnetje is het nog heerlijk. Eieren, boerenklompendrop en Saksische-kruidkoekmix hebben we gekocht. Hardeman is klaar met het verbouwen van zijn kassen. Nu is hij begonnen aan het verbouwen van zijn huis. Zo te zien komt er een erker voor. Vanuit die erker heeft hij straks uitzicht op deze koeien:

     

   

Bulgarije-Nederland 1-1. Ik had Van Basten graag zien verliezen. Ik had het Nederlands elftal graag zien winnen. Dat laatste zou verdiend geweest zijn.

2 bestellingen: Hans Ferree, 'In & Uit' en 3 x Paul de Wispelaere.

8 oktober 2006

Veel administratie vandaag. De afrekeningen van de plusrekening, dan kan dat deze week ook mee naar de boekhouder. Alles kopiëren. En de deze week verkochte boeken van internet halen. Dat is het nadeel van veel verkopen. Girotel begint een beetje onvoorspelbaar te worden. Vrijdagmiddag waren er geen betalingen bijgeschreven. Dus er hoefde niets naar het postkantoor te worden gebracht. Vandaag betaal ik het e.e.a. en komen er plotseling ook een stuk of zes betalingen binnen, die wel als datum 6 oktober hebben. Het oude verhaal was dat girotel 's avonds na elf uur alles bijschreef. Dat klopt dus blijkbaar niet meer (en dat is irritant).

Vanmiddag hebben we een wandeling gemaakt, die we al maanden van plan waren. We zijn in het bos bij Lunteren naar het middelpunt van Nederland gelopen. Bij de enorm grote camping (bungalowpark?) 'De Goudsberg' ga je het bos in en na een korte wandeling (een minuut of tien) kom je bij drie grote zwerfkeien. In de grootste is 'Middelpunt van Nederland' gebeiteld. De andere twee stenen zijn 'zonnewendestenen'. Ze geven aan waar de zon op de kortste en de langste dag van het jaar opkomt. De stenen zijn in het verleden al eens gestolen, o.a. door studenten uit Wageningen. Vier jaar geleden is de grootste steen er als vervanging van de vorige neergelegd. Het schijnt dat Amersfoort ook claimt het middelpunt van Nederland te zijn. Het verschil is geloof ik of je de Flevopolders wel of niet meeneemt in je berekeningen. Toen die polders er nog niet waren lag het middelpunt bij Lunteren. Het is dus van oudsher het 'Middelpunt van Nederland'. Bij Putten ligt ook een steen in het bos. Die steen markeert het zwaartepunt van Nederland.

     

Terugwandelend namen we een andere route en toen bleek dat die Goudsberg dan misschien geen echte berg is, maar dat hij toch wel flink heuvelachtig terrein oplevert. Er zitten enorme door regenwater uitgesleten gleuven in het terrein en paden die hemelsbreed een meter of tien van elkaar liggen, hebben een hoogteverschil van een meter of zes. Het bos ligt er redelijk verwilderd bij. Omgevallen bomen blijven liggen en dat zijn hier vooral berken. Veel van die berken zitten vol met grote en kleine berkezwammen en we zagen ook diverse berken met gaten, waar spechten enorm hun best op hebben gedaan.

     

Op de terugweg zijn we langs de McDrive gereden. Een hamburger en een beker milkshake. Af en toe eens zondigen maakt het leven leefbaar. 'Achter het raam' zat een Marokkaanse oud-leerling. Vasten i.v.m. de Ramadan en dan in zo'n hamburgertent werken. Dat moet niet makkelijk zijn voor die meiden (en jongens). Schuin tegenover de McDonald staat een gebouw langzaam te vervallen. Daar zat enige tijd geleden een restaurant dat toen meen ik 'De Bijenmarkt' heette. Het was een tijdje (midden jaren '80) één van de chiquere eetgelegenheden van Veenendaal. Lidy en ik zijn er samen wezen eten toen we vijf jaar getrouwd waren (en dat was toen eigenlijk boven ons budget). We waren lange tijd de enige gasten en voelden ons wat opgelaten. Later zijn we er nog eens op de laatste schooldag van het jaar met het team van 'De Grift' wat wezen drinken. Toen was het al minder chique, maar wel goed. Ik herinner me dat we er toen - in de tuin - uitstekende saté gegeten hebben. Nu staat het leeg en het ziet er troosteloos uit. De deur kan door de plantengroei ervoor waarschijnlijk niet meer open. De nog altijd neergelaten zonneschermen zitten dik onder de mossen. Eigenlijk is dat een prachig gezicht. Als je er oog voor hebt ziet verval er ook schitterend uit!

     

Omdat ik twijfelde over de naam van het restaurant (Bijenmarkt of Bijenkorf) ben ik op internet gaan zoeken. Dan blijkt de onbetrouwbaarheid van internet. Op diverse sites bestaat dit restaurant nog en het wordt ook uitbundig aangeprezen! Er zijn foto's van het gebouw, van de tuin en van maaltijden en er wordt een telefoonnumer en een emailadres gegeven om te reserveren. Dan is het maar te hopen dat klanten proberen te reserveren, want je staat raar te kijken als je niet reserveert en je auto de parkeerplaats oprijdt en dan het bovenstaande beeld ziet!


In betere tijden

 

Soms sta je op tenen, terwijl je je daar absoluut niet van bewust bent, getuige het volgende mailtje van Omer Vandeputte: LS Het zal u bekend zijn dat Brussel officieel een tweetalige stad is. Dat kunt u onder meer aan de straatnaamborden merken. Waarom u van de Nederlandse auteur Jan Greshoff een Frans adres opgeeft, dat kan een Vlaming dan ook niet begrijpen. Nederlandstaligen zeggen en schrijven: August Reyerslaan Schaarbeek. Zo'n vermelding van een straat waar een schrijver gewoond heeft, lees ik ergens en die neem ik dan over op een schrijversbladzijde. Deze Vlaming heeft natuurlijk een punt als hij opmerkt dat op een Nederlandstalige bladzijde het voor de hand ligt een Nederlandstalige straatnaam te noemen. Ik zal deze verbetering dan ook aanbrengen.

1 bestelling: Bulkboek Bob den Uyl en een vraag over boekenweekgeschenken (22 stuks) waarvan ik hoop dat het een bestelling wordt.

9 oktober 2006

Het boek 'Sonny boy' van Annejet van der Zijl had ik al lang uit, maar ik wilde er nog wat citaten uit overnemen. Ook treedt in het boek Anton de Kom als romanfiguur op (eventjes maar, als bijfiguur op blz. 88, 184 en 187) en dat wilde ik vermelden op de bladzijde over De Kom. Een citaat:

Nergens anders kan de wereld zo druipend en droevig zijn,
het platteland zo rottend onherbergzaam en de straten zo uitgestorven onder de regenvlagen
als in de late herfst in Holland.
En nooit is de grote stad dan zo troostrijk
en bieden de beslagen ramen van cafés zoveel beloftes van warmte en schuilen bij elkaar voor de winter komt.

(Annejet van der Zijl, Sonny Boy, blz. 13)

 

Vanavond heb ik, n.a.v. een krantenartikel uit 1991, de bladzijde over Cornelis Vreeswijk afgemaakt. Hij was in Nederlandse ogen een liedjeszanger en geen schrijver, maar in Zweden geldt hij wel degelijk als dichter. Hij was én is er onwaarschijnlijk populair. Door zijn liedjes, uitgebracht op vele tientallen lp's, maar ook door zijn opvallende levenswijze (veel drank, uitgesproken meningen, financiële problemen) en door zijn voor Zweden nieuwe manier van troubadour zijn (beïnvloed door jazz en blues (Leadbelly!) en een zeer direct gebruik van het nieuw-Zweeds. Stockholm kent een Vreeswijk-park, een Vreeswijk-museum en jaarlijks een Vreeswijk-dag. Nederland komt er bekaaider af, maar er is een Vreeswijk-genootschap en in IJmuiden staat een Vreeswijk-borstbeeld. Voor de Vreeswijkbladzijde klik hier. Overigens was hij in heel Scandinavië populair. Toen we een paar jaar geleden in Oslo waren, puilden ook daar de bakken in de winkels uit met CD's van Cornelis Vreeswijk (in het Zweeds).

         

Lidy vond vandaag mijn horloge terug. Hij lag op de dekenkist op de overloop.

10 oktober 2006

Als leraar Nederlands wil ik meer dan alleen in een schooljaar op een nette manier de leerstof die de methode ons biedt doorwerken. Ik hoop bijvoorbeeld dat de leerlingen - als ze een jaar les van mij hebben gehad - kritisch zijn geworden op hun eigen taalgebruik en dat ze zeggen wat ze bedoelen. Een terugkerend voorbeeld daarvan is, tijdens de les, een leerling die zegt: 'Meneer, hij loopt te klieren.' Standaard wend ik me dan tot degeen die van klieren beschuldigd wordt en zeg: 'Ga onmiddellijk zitten jij!' Zo'n leerling snapt daar dan niets van en zegt: 'Maar meneer, ik zit toch.' Waarop ik dan zeg: 'Daar snap ik dan niets van, want hij zegt net dat jij loopt te klieren.' Ik heb ook dit jaar de leerlingen 'opgestookt' om aan collega's die zeggen dat ze een stencil uit gaan delen, netjes te vragen of ze wel zeker weten dat het een stencil is. Die bestaan al een jaar of vijtien (twintig?) niet meer. Hoogstwaarschijnlijk is het een kopietje en als het werkelijk een stencil is, dan wordt het tijd dat die collega zijn/haar lessen eens wat aanpast. Na een week of zes in dit schooljaar begint dit te werken, merkte ik vanochtend. Na de les kwam een tweede klasser naar met toe en vertelde dat ze gisteren een discussie met klasgenoten had. Die klasgenoten zeiden dat ze achter de computer zaten, waarop zij zei dat zoiets onhandig is, omdat je dan niet op het beeldscherm kunt kijken. Je kunt beter voor de computer gaan zitten. Deze klasgenoten reageerden met de opmerking: 'Zit niet zo te zeuren jij, je lijkt Beek wel!'.

Bij het doorwerken van oude literaire knipsels stuit je soms op verrassingen. Vandaag kwam ik wat knipsels uit de jaren zeventig over de auteur Loesberg tegen. In die jaren verschenen zijn boeken 'Enige defecten' (1974) en 'Een eigen auto' (1977). Recensenten hebben het in hun bespreking vooral over zijn cynisme, om niet te zeggen mensenhaat:

Nu is het cynisme van deze auteur wel te verklaren uit zijn weinig plezierig verlopen leven (en dat is een eufemisme). Een korte samenvatting:

Loesberg, geboren op 06-05-1944, was het buitenechtelijk kind van de vertegenwoordiger Antoon Matthijs Loesberg en Barbara Geevers. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vocht zijn vader als soldaat voor Duitsland. Na de oorlog werd hij - als collaborateur - gevangen gezet. Op 02-02-1949 trouwde zijn vader alsnog met zijn moeder en erkende zijn kind, waardoor hij officieel de achternaam Loesberg kreeg. Hij maakte zijn middelbare school niet af. Later haalde hij nog wel zijn Mulo-diploma. In 1962 ging hij studeren aan de Rotterdamse kunstacademie. Hier leerde hij Marijke Crusifix kennen. In 1965 trouwden ze. Ze kregen een dochter: Lizzy. In 1970 volgde een scheiding. Loesberg brak niet alleen met zijn vrouw, maar met al zijn familieleden. In 1974 ging hij met een nieuwe vriendin in Den Haag wonen. Ze zouden gaan trouwen, maar een week voor de huwelijksdatum kwam zij bij een treinongeluk in Schiedam om het leven. Theo Sontrop en Mensje van Keulen zetten zich in voor een smartengeld voor Loesberg. Hij ontving ƒ 10,000 van de NS. Loesberg werkte korte tijd op een makelaarskantoor. In 1980 werd hij - na allerlei behandelingen voor epilepsie en alcoholisme - arbeidsongeschikt verklaard. Op 27-12-1990 werd hij dood aangetroffen in zijn woning. Hij moet daar toen al een dag of tien hebben gelegen.

Ik ben wel nieuwsgierig geworden naar zijn schrijfstijl en hoe dat cynisme uit die boeken spreekt. Zelf heb ik geen boeken van hem staan, dus ik zal daar op rommelmarkten e.d. eens op gaan letten.

Vandaag bracht de post 'Terloops te water', het romandebuut van Koos van Zomeren uit 1966. Daarvoor was er al een poëziebundel van hem verschenen: 'De wielerkoers van Hank' (1965). Zo langzamerhand begint m'n verzameling Van Zomeren aardig compleet te worden. Het gaat me bij Koos van Zomeren niet zo zeer om de inhoud van zijn verhalen (Misschien wel bij z'n columns uit de NRC). Het gaat me vooral om z'n sfeertekening en zijn soms aforistische zinnen. Het is wat mij betreft de auteur met de meeste citeerbare zinnen per bladzijde! Dat is bij dit eerste boek nog duidelijk minder. Het is absoluut een jeugdwerk. Hij was pas negentien en ziet er op de foto op de achterzijde aandoenlijk jong uit:

 

 

11 oktober 2006

Een opdracht in de SO: Gebruik het woord chronologische in een goede Nederlandse zin. En ja hoor: 'Hij is chronologisch verkouden.' Daar kon je op wachten. De pijn zit voor sommige leerlingen ook in dat 'goede Nederlandse zin'. Ik wil dus een zin die begint met een hoofdletter en eindigt met een punt (of vraagteken/uitroepteken). Dat hebben ze lang niet allemaal gedaan. Standaard levert dat het eerste cluster boze gezichten en veel verontwaardiging op, maar de rest van het jaar krijg ik wel hoofdletters en punten!

Vanavond had ik een journalist van de Veenendaalse Krant aan de telefoon. Of het waar is dat er plannen zijn voor een maandelijkse boekenmarkt? Op de boekenmarkt in september heb ik met wethouder Pilon daar kort over gesproken (een boeken- en antiekmarkt) en ik heb met hem afgesproken dat ik na een week of wat eens bij hem binnen zou lopen om daar verder over te 'filosoferen'. Dat moet ik dan komende week (of de week daarna - herfstvakantie) dus eens doen. Maar waar zo'n journalist dat nou weer vandaan haalt?

12 oktober 2006

Alma Oostenwint schrijft op haar weblog over de kastjes van Buddingh'. Ze citeert daarbij uit dit weblog van juni. Over mijn 'Schrijversinfo' zegt ze: "elke vaderlandse-literatuur-minnaar belandt vroeg of laat onherroepelijk op zijn zachtgele schat aan informatie".

Een planetoïde die in 1971 is ontdekt en die nog altijd alleen maar een nummer heeft gehad, draagt sinds 2006 de naam van Harry Mulisch. Mulisch heeft een diameter van ongeveer 5,5 kilometer en draait op een afstand van circa 350 miljoen kilometers tussen Mars en Jupiter om de zon.

1 bestelling: Klinkert, 'Kind en geloof'.

13 oktober 2006

Zomaar een mailtje dat gisteren binnenkwam: "Ik ben via de site van jan wolkers bij uw weblog terecht gekomen. Misschien niet aan de orde, maar ik wil even zeggen dat ik het dagboek zeer verrassend vind. Vind dat het met warmte geschreven is en het inspireert mij om in mijn moestuintje aan de gang te gaan en gewoon lekkere recepten klaar te maken!" Wat doet het er toe of het aan de orde is? Dingen die niet aan de orde zijn, zijn meestal het leukst. Het is al mooi dat een boek mensen zo aanspreekt dat ze de behoefte hebben om dat aan anderen mee te delen!

Suzanne en Gijs gaven een feest. Ze hadden hun verjaardagen nog niet gevierd. Half oktober en ruim twintig man 's avonds in de tuin (gedeeltelijk in een partytent, dat wel). Op een gegeven moment was er zelfs helemaal niemand meer binnen. Het was gezellig. Een poosje (bij)gepraat met Liedewij.

       

3 bestelling: knipsel Betje Wolff, Bernlef, 'Hersenschimmen', Dubois, 'Over Jan van Nijlen'.

14 oktober 2006

Zaterdagochtend. Martijn staat pannenkoeken te bakken voor het jeugdtoernooi van zijn tennisclub. Dat heeft tot gevolg dat ik voor eerst in mijn leven heb ontbeten met een pannenkoek met jam. Het kostte trouwens net ook een koekenpan. Hij had de steel nog in zijn hand, maar de pan lag - mét pannenkoek - op de grond.

Vanmorgen hebben we her en der in huis wat dingen opgehangen: een handdoekring in de badkamer, een sleutelkastje in de hal en twee muurversieringen boven ons bed. Een van de twee is het zesentwintig jaar geleden ingelijste bruidsboeket (waarschijnlijk slechts een deel ervan). Handenvol geld kostte dat toen. Maar het geld dat we toen uitgaven is nog niets bij de bruidsindustrie die de laatste jaren is ontstaan. Het kan allemaal niet gek en uitgebreid genoeg. Tegenover school is zelf een winkeltje dat alleen maar bestaat van bedankjes voor de gasten van een bruiloft. Het geld dat uitgegeven wordt aan een bruiloft zou afgezet moeten worden tegen het aantal jaren dat het huwelijk standhoudt. Dan heb je de afschrijvingskosten (net als bij je auto). Met een paar honderd euro per jaar is onze bruiloft nu wel afgeschreven. Maar zolang we elkaar niet afschrijven, gaan we lekker door.

     

Begin deze maand vroeg ik me af of die vliegenvallen van stroken papier nog bestonden. Ze bestaan nog! Lidy bracht deze week een doosje mee van AH. 4 stuks vliegenvangers, afgeprijsd voor € 1,10. Op het doosje staat ook nog: gifvrij en geurloos. Dat klinkt heel vriendelijk, maar dat is het voor die vliegen zeker niet. Er hangt nu één dag zo'n strook voor het achterraam en er zitten een stuk of zes vliegen en één mug op vastgekleefd. Eén vlieg worstelt nog om los te komen, maar dat is een mission impossible. Sterker nog: hoe meer hij worstelt, hoe vaster hij komt te zitten. Eerst alleen met de poten, maar al worstelend komt ook zijn lijf tegen de plak aan te zitten. En dan sterft zo'n vlieg langzaam door uitdroging en uitputting. Als je heel goed luistert, kun je die ene vlieg horen zeggen: 'Vader vergeef het de familie Beek, ze weten niet wat ze doen.'

1 bestelling: Heemschut.

15 oktober 2006

Gisterenmiddag naar Culemborg. Van pakweg vier tot acht uur zijn we bij pa geweest. Zijn nieuwe auto wilde niet meer starten. Er was niets aan de hand: de auto stond op het stuurslot. Bij het uitstappen trekt hij waarschijnlijk iets aan het stuur. Ik had er schik van dat ik bedacht dat het daar wel aan zou liggen, want ik sta niet echt bekend om mijn technisch inzicht. Voor de ingang van de appartementen staat een grote kastanjeboom. Er lagen meer dan tien kastanjes voor het oprapen. Meestal zijn kinderen je wel voor geweest. Ik heb graag een kastanje in mijn jaszak. Ongemerkt speel je met je hand in je zak met die kastanje. Dat schijnt goed te zijn tegen de reuma. Op z'n minst is die beweging goed; in de genezende kracht van kastanjes op zich geloof ik niet echt. Bij kastanjes moet ik altijd aan dit gedicht van C. Buddingh' denken (Verzen van een Dordtse Chinees, blz. 7):

 Herfst met kastanjes

Het is 4 oktober, maar nog mooi, windstil weer.
De bomen staan er roerloos bij
als voetballers wanneer het volkslied gespeeld wordt.

Dit is de klare zang van de herfst.

Natuurlijk, het verval heeft al ingezet,
maar heel rustig, vriendelijk-ingetogen.

Op de tafel staat een schaal met bruinglimmende kastanjes.

Calamiteiten voorbehouden
zullen zij eerder verschrompelen dan ik.
 

Na achten gingen we naar Jan en Marian. Jan en Robin waren deze week jarig. Robin heeft onlangs zijn ogen laten laseren en ziet nog wat wazig, maar het gaat elke dag vooruit. Jan en Marian werken beiden op een school in Culemborg. Pratend en vergelijkend blijkt weer dat het op elke school wel wat is. Conclusie: een mens moet er maar het beste van maken.

Vanmiddag heb ik de vergadering van de straatnaamcommissie van morgenmiddag zitten voorbereiden. Het gaat over de wijknamen voor het nieuwe stuk Veenendaal-oost, in vervolg op een vorige bijeenkomst. Verder moet er één nieuwe straatnaam komen voor op het bedrijventerrein 'De Schans'. Het Ravelijn krijgt daar een extra zijstraat. Dit stuk industrieterrein heeft als thema voor de straatnamen 'vestingwerken', wat historisch aan die kant van Veenendaal een logische keus is geweest. Het is heel leuk om je zo een uurtje in die vestingwerken te verdiepen en internet is er een ideaal hulpmiddel bij. Na enig zoeken kwam ik op de site: www.forten.info, met behalve veel informatie over allerlei Nederlandse forten ook een complete begrippenlijst. De omschrijving van Ravelijn is bijv.: Midden voor een vestingfront gelegen, ongeveer driehoekig of redanvormig buitenwerk, ter dekking van courtine en toegangspoort, alsmede de schouderhoeken der naastliggende bastions tegen vijandelijk vuur. Met ter verduidelijking ook nog eens een duidelijke tekening:

Via email zijn er al wat ideetjes heen en weer gegaan. We borduren voort op de vestingwerken en het gegeven dat deze straat aan de rand van het industrieterrein ligt. We zoeken dus naar namen die passen bij de rand van een vestingwerk. Ravelijn is dat dus al. Andere ideeën zijn dan bijvoorbeeld 'flank', of 'arkeneel'. Dat arkeneel had ik al in Van Dale opgezocht, maar die kende het woord niet in een met vestingwerken verwante betekenis (wel als bijv. gemetselde dakkapel of zolderkamertje met een uitstek). Bovengenoemde site biedt dan uitkomst: Arkeneel: Arkelachtige uitbouw van een kasteel- of vestingmuur. En ook hier weer een tekening:

Spietorens staat onder de tekening. Voor alle zekerheid kijk ik dus ook nog even bij dat begrip: Kleine uitkijk- of wachttoren, uitgekraagd op de hoek van een walmuur, de saillant van een bastion of versterkt huis; later ook uitsluitend als versiering toegepast; ook wel genaamd arkel, peperbus of sentinel. Arkelijn is dus een ander woord voor een spietoren-achtige uitbouw op een vestingmuur. Dan zit Van Dale met z'n 'dakkapel' ook op een logisch spoor.

16 oktober

Vanochtend even na half acht was het op de fiets behoorlijk koud. Handschoenen zijn al geen overbodige luxe meer, dus die moet ik maar weer eens opzoeken. Daarmee is dan de (na)zomer wel echt voorbij. Ook de straatlantaarns brandden nog. Dus fietsverlichting is ook weer een noodzaak. Na een paar minuten fietsen gingen de straatlantaarns uit, maar ik moet die lampjes toch maar weer opzoeken. Je wilt als leraar niet meemaken dat je vlak voor school een bekeuring krijgt!

Het vorige weekend schreef ik over het verval van restaurant 'De Bijenmarkt'. Daar kwamen nogal wat reacties op. Wim herinnert zicht het restaurant goed en ging er vaak met vrienden eten. Ook in zijn herinnering was de keuken uitstekend. Gijs heeft gehoord dat er een kraker in het pand zit en dat er daarom al zo lang niets mee gebeurt. We herinnerden ons ook nog dat er iemand in de bediening werkte die daarvoor op de afdeling onderwijs van de gemeente had gewerkt. Dat vonden we toen een curieuze carrièrestap.

Even zoeken op internet levert al snel de songteksten van de nieuwe CD 'Modern times' van Bob Dylan op. Voor de liefhebbers: Hier.

Vanmiddag was ik op het gemeentehuis voor een (prima) vergadering van de straatnaamcommissie. Vooraf ben ik even bij wethouder Pilon binnengelopen. Hij is volgende week (herfstvakantie) ook met vakantie. Een afspraak over een terugkerende boekenmarkt moet dus nog een weekje wachten. Ik ben ook even bij de griffie binnengelopen. Voor Wil had ik wat oude stafkaarten van Wamel gevonden. Wil liep meteen even naar de postkamer om een envelop die er voor mij lag terug te halen. In de envelop (eindelijk) een koperen plaatje voor op het beeldje dat gemeenteraadsleden hier bij hun afscheid krijgen:

De grote versie van dit beeld staat voor theater De Lampegiet. Het stelt een moeder voor die met haar verklede kinderen en hun lampions Lampegietersavond viert. Nu kreeg ik dus dit plaatje om er op te plakken:

Er zat nog een veel leuker tweede plaatje bij. Het betreft hier een misdruk van mijn achternaam (die dan misschien nog wel beter bij me past). Ik verdenk de griffie er wel van dat het niet een misdruk is, maar dat ze hem voor de grap speciaal hebben laten maken. Het formaat is immers heel anders en past zo nooit op het beeldje, maar leuk is het:

1 bestelling: 2 x Drs. P

17 oktober

Bij toeval had ik vandaag twee keer een gesprek met 'Lonsdale-jongeren'. Dat zijn voor mij lastige geprekken. Ik wil ze - net als alle kinderen - serieus nemen en in hun waarde laten. Tegelijkertijd verzet iets in mij zich nadrukkelijk tegen hun - rechtlijnige - stellingname. Toch kwam het wel echt tot een gesprek. Eén jongen gaf toe dat hij met zijn kleding nadrukkelijk wil provoceren. Die eerlijkheid waardeer ik. Ook kreeg ik uit hem dat dat hij niet "een probleem heeft met alle Marokkanen", "maar wel met veel" zei hij er - iets te snel - achteraan.

Er voetbalt geen Nederlandse club in de Champions League vanavond, maar toch een complete voetbalwedstrijd: Anderlecht - AC Milan. Waarom niet de gewone programmering en dan het voetbal in samenvatting om een uur of tien. Er is al zoveel voetbal op televisie!

 
 4 bestellingen: 2 x Felix Timmermans, Wim Gijsen, 'Daniël', 3 x Heemschut en veel boekenweek. De klant die veel boekenweekgeschenken en boekenweekessays kocht, kwam ze aan het eind van de middag uitzoeken. We hadden een aardig gesprek over het verzamelen van boekenweekgeschenken. We kregen het over het boekenweekgeschenk van 1939 (Drie novellen). Ik wist dat er drie versies van zijn, verschillen in kleur van de tekening op de voorzijde (groen, blauw en grijs). Volgens hem was er nog een vierde - zeer zeldzame - uitvoering en hij had daar ook een foto van bij zich. Weer wat geleerd!

18 oktober

Nadat we met klas 1 en klas 2 een week of acht gewerkt hebben, gaan we (pakweg de laatste twee weken voor een CT-week) werken in het herhalings-/verdiepingsboek. En dan is het elk jaar rond deze tijd hetzelfde gedoe: leerlingen vergeten dat boek mee te nemen. Het staat in de werkwijzer, de vorige les heb ik het met nadruk nog een keer gezegd én opgemerkt: 'Noteer het in je agenda!'. In V2 waren er twee die het niet bij zich hadden. In de ene B2 klas negen en in de andere B2 klas vijftien. Dan valt er niet te werken. Tegen mijn gewoonte in heb ik vandaag strafwerk gegeven. Ik heb ze de eerste bladzijden uit het gewone lesboek (dat begint met een verhaal) over laten schrijven en daarbij het werk - dat de anderen in de klas deden - thuis laten maken. Mijn humeur én dat van de leerlingen lijdt daaronder, dus ik moet wel even uitkijken dat we niet in een negatieve spiraal terechtkomen.

Op 11 oktober had ik kort een journaliste van de Veenendaalse Krant aan de telefoon, die informeerde naar plannen voor een terugkerende boekenmarkt. Ik had niet de indruk dat ze er op dit moment iets mee zou doen, maar vandaag staat er toch een (klein) stukje in en dat zelfs op de voorpagina!

En die Veenendaalse Krant wordt gelezen, want 's middags al had ik een mailtje van Daan met zijn gedachten over zo'n boekenmarkt!

Vanavond had ik een jongedame uit de jongerenraad op visite. Ik heb haar informatie gegeven over het functioneren van de straatnaamcommissie. We willen daar graag een lid in namens de jongerenraad, maar de eventuele gegadigden wilden er graag iets meer over weten.

3 bestellingen: knipsels Thea Beckmann, knipsels Annejet van der Zijl en knipsels Floortje Zwigtman. En nog eenzelfde nummer van Heemschut als gisteren werd besteld, maar ik heb er helaas maar eentje van liggen.

19 oktober

Alweer een prima vergadering van de straatnaamcommissie met de mensen van OVO (Ontwikkelingsbedrijf Veenendaal Oost). We gaan er wel uitkomen met die wijknamen. Het waren deze week drie bijeenkomsten met of i.v.m. de straatnaamcommissie. Dat moet toch niet al te vaak gaan gebeuren.

Met de post kwam een pakket boeken en lp's die ik via Marktplaats had gekocht. In eerste instantie ging het om de dubbel-lp 'Een gebaar. Aksie de bevrijdende lach'. Het is het verslag op grammofoonplaat van een actie voor Amnesty International die op 16 en 17 mei 1983 in theater Carré werd gehouden. De drijvende krachten erachter waren Wim de Bie, Kees van Kooten en Freek de Jonge. Ik weet nog dat ik daar toen op televisie enorm van heb genoten (ook van de andere artiesten die meededen, vooral Joop Visser staat me nog bij) en ik was al een tijdje op zoek naar deze lp. De verzendkosten waren hoger dan de prijs van de lp. Daarom had ik van deze aanbieder op Marktplaats nog het één en ander uitgezocht en daar een gezamenlijk bod op gedaan. De verzendkosten gingen daarmee niet omhoog. Het was o.a.:
- Joost Prinsen, Aan lager wal (lp)
- Kabaret Ivo de Wijs, Kostelijk, kostelijk (lp)
- Jan Arends, Ik had een strohoed en een wandelstok
- Jan Arends, Keefman (ligt helaas los in de band)
- Querido's letterkundige reisgids van Nederland
- De Engelbewaarder, Joop Waasdorp zestig jaar
- G. Brands, Een bever als knecht
- Menno ter Braak, De Propria Curesartikelen 1923-1925

2 bestellingen: Giphart, 'Phileine zegt sorry', 2 bodemkaarten en een geomorfologische kaart.

20 oktober

 

Vandaag is 'Nederland leest' begonnen. Er was in de kranten aandacht voor, landelijk en plaatselijk. Ook op televisie kwamen de boeken van Frank Martinus Arion al langs. Bij Catharine waren de eerste exemplaren gisteren al op televisie te zien. Mensen kregen de boeken uitgereikt en over twee weken komen diezelfde mensen vertellen wat ze van het boek vonden. In Veenendaal nam wethouder Pilon vanmorgen in de bibliotheek de eerste boeken in ontvangst. Ik kon er helaas niet bij zijn, want op dat moment stond ik voor de klas. Maandag over een week gaan we de nabespreking voorbereiden. Daar kan ik gelukkig wel bij zijn.

Martijn is vanavond met Frits en Niels de PvdA-posters op de verkiezingsborden aan het plakken. Groen Links hing er al dagen (met twee posters), maar verder blijft het plaatselijk en landelijk angstvalig stil. Ik ben bang dat de hele verkiezingen gemaakt worden in pakweg de laatste tien dagen voor 22 november en dan nog eigenlijk alleen via de televisie.

2 bestellingen: Ida Vos, 'Vijf en dertig tranen' en twee bulkboeken.

21 oktober

De komende week zal ik het hier wel af en toe over Frank Martinus Arion hebben. Ik wil 'Dubbelspel' dit weekend uitlezen en het de komende (herfstvakantie)week voor de tweede keer lezen. Ik vond boven nog een stapeltje knipsels over hem uit de jaren zeventig. Zijn tweede boek 'Afscheid van de koningin' werd in de pers behoorlijk neergesabeld (dat is vaker het lot van 'tweede boeken'). Kees Fens zei er bijvoorbeeld op 25-10-1975 in de Volkskrant over:

Wat de tweede roman van Frank Martinus Arion, Afscheid van de koningin met zijn bekroonde debuut Dubbelspel gemeen heeft, is de omvang - rond de driehonderdvijftig pagina's - en de opdracht: "Aan vrouwen met moed". Het tweede boek had aan het slot gerust nog een opdracht kunnen krijgen: "Aan lezers met moed", want wie vrijwillig het einde haalt, verdient een onderscheiding voor moed en trouw, zij het misschien niet voor beleid.

Gisteren is 'Dubbelspel' in heel Nederland aan burgemeesters (of wethouders) uitgereikt. Ik meen ook dat ze een flinke stapel kregen, om het aan de gemeenteraad uit te delen. Vanochtend in de krant bleek Nederland nog steeds Nederland te zijn: de burgemeesters van Ermelo, Nunspeet en Putten hebben geweigerd het boek in ontvangst te nemen, omdat er overspel, prostitutie en moord in voorkomen. Dan blijven er weinig geschikte boeken over. Zelfs de boeken van Baantjer vallen af. De burgemeesters bewijzen met deze actie dat god niet bestaat. Als hij wel bestond zou hij ze onmiddellijk door de bliksem hebben laten treffen.

In de tuin aan de gang vandaag. Het houthok is een zootje. Veel (te grote) stukken zijn er in en voor gegooid, waardoor de op maat gezaagde en gekloofde stukken niet meer te bereiken zijn. Alles eruit dus, de grote stukken klein maken en dan alles er weer in. Dat kost een zaterdag.

Laat in de avond zond Nederland 3 Bruce Springsteen en de Seeger Sessions Band uit. Echt goede programma's zijn er alleen na elf uur. Ik had de recorder ingeprogrammeerd om het concert op te nemen. Gelukkig keek ik nog even om half twaalf. Bleek het programma verplaatst te zijn tot na twaalf uur. Het had plaats moeten maken voor een herhaling van de Lama's, omdat die een televisieprijs gewonnen hebben. Omdat ik dat toevallig zag, heb ik de recorder opnieuw in kunnen programmeren, anders had ik het mooi (helemaal niet mooi) gemist. De mevrouw die de programma's aankondigt moet ontslagen worden. Ze zei: "Na de Ster Bruce Springsteen en de Bob Seeger Session Band.". Bob Seger was ook muzikant, maar hier gaat het tocht echt om Pete Seeger! Bij die Bob schrijf je de achternaam trouwens met één 'e': Bob Seger. En voor de volledigheid: zijn band heette de Silver Bullet Band. Het concert was prachtig. Geweldige folkmuzikanten die er samen een feestje van maken!

2 bestellingen: 5 boekenleggers. De andere bestelling is helaas niet te achterhalen. Alweer was ineens al mijn ingekomen email weg. Wat doe ik fout?

22 oktober

De bladzijde over Frank Martinus Arion was al vrijwel af, maar ik miste nog een mooi citaat. Het aantal citeerbare zinnen in 'Dubbelspel' valt wat tegen, maar nu heb ik er toch wel één gevonden:

'Het komt er op neer,' zei Janchi, 'dat een dokter een meisje dat bewusteloos bij hem binnen gebracht wordt,
naait, nadat hij iedereen heeft weggestuurd,
Ja, haar rok oplicht en haar, bewusteloos als ze is, neukt, in plaats van haar weer bij te brengen wat zijn plicht als dokter is !
Zie je, zo doen de politici, die we nu hebben ook met dit volk.
Ze winnen op allerlei slinkse wijzen zijn vertrouwen; of ze stelen zijn stem doodgewoon of ze dwingen zijn stem af, en daarna naaien ze het.
Zélf.
En dat zou tot daaraantoe zijn, maar ze laten ook vreemdelingen aan de naaipartij meedoen !'
(Frank Martinus Arion, Dubbelspel, blz. 175)

Naar aanleiding van de lp 'Aan lager wal' van Joost Prinsen, die ik deze week kocht, heb ik een bladzijde voor Schrijversinfo over hem gemaakt. Dat ligt niet echt voor de hand, maar het is een gevolg van mijn waardering/bewondering voor zijn veelzijdigheid als zanger/presentator/acteur én van het gegeven dat hij als geen ander nummers van Willem Wilmink en Hans Dorrestijn vertolkt. En dat laatste past weer wél op een site als Schrijversinfo. Ik had al de box met drie cd's van hem uit 2003: 'Een kop die je zelf niet bevalt' en zijn andere lp: 'Liedjes van de koude grond'. Een aantal jaren geleden zijn we naar een voorstelling van hem geweest. Hij zong, onder begeleiding van een pianist, op een zondagmiddag in de foyer van 'De Lampegiet'. We namen Martijn en Suzanne (toen nog tieners) mee. Voor ons een plezierige middag en voor de kinderen 'goed voor hun opvoeding'. Een aanrader voor Joost Prinsen-liefhebbers is de site Joost Prinsen web. Een uitgebreide site van een fan, met veel foto's, hoezen van lp's en singles en zelfs downloadbare nummers (die nooit op cd zijn verschenen). De site staat staat bij Geocities en dat levert hetzelfde probleem op dat ik vroeger ook had. De site is af en toe onbereikbaar omdat er te veel dataverkeer is geweest.

4 bestellingen: Piet Terlouw, 'Mensen in een kleine wereld', Aart van der Leeuw, 'De kleine Rudolf', Bulboek Ben Borgart, Bulkboek Cola Debrot en Boeli van Leeuwen, ' Schilden van leem'.

23 oktober

De vrijheid is het zout der aarde,
maar de opvatting dat maaltijden,
uitsluitend bestaande uit zout,
daarom genietbaar of verteerbaar zouden zijn,
is altijd weer een dwaling gebleken.
(Jacques de Kadt, De deftigheid in het gedrang, blz., 507)

Een stukje extra aan het terras gestraat vanochtend. Daar zit je net nog een beetje in de zon. De vierkante steentjes zijn op, dus het is een hoger soort mozaïeken met andere soorten stenen en reststukjes. Daarna nog een uurtje gezaagd om het houthok verder op te ruimen en opnieuw in te delen. De grote stukken met de kettingzaag, de kleinere en dunnere met de handzaag. Daar moet ik morgen nog mee verder, maar dan heb ik voor deze week gelijk m'n fitnessoefeningen gedaan. Met zo'n open haard krijg je het een paar keer warm. Niet alleen van het vuur, maar ook van dit zaag- en kloofwerk. De geuren die bij het zagen vrijkomen vind ik altijd heerlijk. Harsachtig, maar ook allerlei andere (tropische?) geuren. Vooral de geur van het hout dat ook in onze schutting zit, herken ik direct. Daar zou ik wel een wierooksoort van willen hebben. Onderstaan gedicht vam Willem Hussem staat al jaren boven onze open haard. Ik dacht dat het een kaart van Plint was, maar toen ik hem scande zag ik dat ik - zuinig als ik ben - hem destijds uit een folder van Plint heb geknipt:

Vanmiddag Ria op visite én Hannie met kleindochter. Gezellig.

2 bestellingen: knipsels Quintana en Godfried Bomans, 'Een Hollander ontdekt Vlaanderen'.

24 oktober

Vanochtend zijn we bij de bibliotheek 'Dubbelspel' op wezen halen. De actie loopt nu drie dagen, maar de boekjes zijn al op. Er is een ware run op geweest en nu is er veel gemopper van leden die het ook hadden willen hebben. Ik begrijp dat er extra boeken zijn besteld, maar het Centraal Boekhuis zit ook al zonder. Zo houdt het boek in ieder geval de gemoederen bezig. Ik ben wel benieuwd hoe de reacties van lezers zullen zijn. Op het poltieke kant van het boek, maar zeker ook op de seksuele kant. Niet alle brave bibliotheekleden zullen zinnen gewend zijn als: 'Praten, praten, praten. Zich lui uitstrekken, op z'n buik kloppen een paar keren en z'n wederwaardigheden van de vorige avond vertellen. Vertellen dat ze voor hem gezogen had en dat hij in haar mond was klaargekomen. (blz. 220/221 - in mijn derde druk)' Je kunt je afvragen of dit boek een verstandige keus is om zo'n actie mee te starten. Het antwoord is ja, als je een boek zoekt waar veel over te discussiëren is, maar het kan ook negatief uitpakken.

Vanuit de bibliotheek reden we naar de Gamma. Daar kochten we lampen. Dat is één van de klusjes die ik naar deze vakantie had doorgeschoven. Vrijwel geen van de buitenlampen brandt nog. Vooral die in het gangetje naast de garage is al een hele tijd kapot. Verder kochten we twee stekkertjes om de televisie op de zolderkamer aan te kunnen sluiten. Dit soort elektragepriegel is niets voor mij, maar je ontkomt er af en toe niet aan.

Aan het begin van de middag kreeg ik een telefoontje van iemand van uitgeverij SUN uit Nijmegen. Ze zijn bezig met een uitgave, waar ook een gedicht van Judith Herzberg in moet komen. Herzberg wist zelf ook niet meer waar dat gedicht oorspronkelijk gepubliceerd is geweest, maar dankzij de citaten op Schrijversinfo vonden ze dat terug. De concrete vraag was of ze mijn naam en adres aan Herzberg door mochten geven, zodat ze me eventueel een briefje kan schrijven. Daar kan ik geen bezwaar tegen hebben.

De post bracht een pakje van Liverse. 'Hier is Poek' van C. Buddingh' zat er in. Een in de literaire nalatenschap van Buddingh' in het Letterkundig Museum teruggevonden manuscript van een kinderboek, nu uitgegeven als deel 4 in de reeks Buddingh'-Cahiers. Voor Buddingh'-liefhebbers is het een prachtboek. Buddingh' beschrijft overduidelijk zijn eigen kat in zijn eigen gezin. Je herkent bijvoorbeeld dingen uit de dagboeken en uit 'Mijn katten en ik'. Als kinderboek is het wellicht minder geslaagd. Als ik het destijds op mijn basisschool had mogen inzien, had ik het voor school niet gekocht. Af en toe te moeilijke woorden en wat vreemde namen voor de hoofdpersonen (zou ik waarschijnlijk geoordeeld hebben). Verder kreeg ik van Henk een fascimile uitgave van 'Beknopte bijzondere natuurkunde van den gezonden Mensch' van Drs. P. Oorspronkelijk verschenen in 1976. Dat zijn leuke verrassingen! In een begeleidend briefje meldt Henk dat ze (= Wim en hij) Bergman gevonden hebben. Hij woont nu in Den Haag en volgend jaar zal Liverse een bundel met zijn 'overgebleven gedichten' uitgeven.

Jannie mailt me over Emile Buysse. We hadden daar eerder over gemaild (zie januari 2006). Ze heeft ook nog een aanvulling (dat klinkt prettiger dan verbetering): 'De titel van het laatste boek moet zijn: Het boek van Knokke - Het Zoute. Het Zoute is een bepaald deel van Knokke, waar strand, het Zwin, een oude schilderachtige kern en villa's met bloemrijke tuinen deel van uitmaakten. Die toevoeging hoort er dus echt bij. Het boek is in 3 ex. aanwezig bij de Zeeuwse bibliotheek te Middelburg. Door de spelling: Buijsse, i.p.v. Buysse (komt vaker voor) heb je het wellicht niet kunnen vinden. Ik ga proberen het te lenen, want ik hebt het nog niet gelezen'. Buysse was één van die (Zeeuws)Vlaamse schrijvers die in de Duitse overheersing tijdens de Wereldoorlogen een kans zagen om hun Vlaamse idealen te verwezenlijken. Gedreven door die idealen, maakten ze een onjuiste inschatting van de gevaren van het Nationaal-Socialisme. Veel van hen is dat na de Wereldoorlogen duur komen te staan. Achteraf kun je vaststellen dat er te hard over ze geoordeeld is. Ik maakte in januari een bladzijde over Buysse voor Schrijversonfo. Jannie constateert dat deze informatie overgenomen is op Wikipedia. Inclusief de fout die ze hierboven meldt. Je zou in je bladzijden expres fouten gaan maken, om dit soort jat-/overnamewerk te kunnen vaststellen. Wikipedia hoort toch eigenlijk een bronvermelding te geven.

1 bestellin: knipsels Carmiggelt.

25 oktober

Vanmiddag ben ik naar oud-collega tech-Niek in Utrecht geweest. Hij woont op de Vecht in een woonboot en heeft zich, met een eigen website en adviesbureau, toegelegd op woonboten, . Hij was het afgelopen jaar ook als zodanig in een televisie-woonprogramma te zien. In november is hij in datzelfde programma weer te gast. Hij had wat dozen boeken voor me, studieboeken, maar ook literatuur. De rit naar Utrecht verliep via een door Niek gemailde routebeschrijving vlekkeloos. Internet-routeplanners leiden je via het doodlopende 'Zandpad'. Daar blijken prostituees woonboten als ligplaats te gebruiken, maar ik ben te weinig in Utrecht om dat soort dingen te weten. We hebben gezellig bijgepraat, over collega's, maar ook over zijn werk en mijn boeken.

Catherine besteedde in haar televisieprogramma weer aandacht aan 'Nederland leest'. Ze vertelde dat er 150.000 exemplaren extra worden gedrukt. In eerste instantie waren er al 575.000 gedrukt! Ze blijft wel een domme doos, want ze had het nu over de roman 'Dubbelleven' i.p.v. 'Dubbelspel' en ze vertelde dat hij in de bibliotheken uitverkocht was. Dat kan natuurlijk niet bij een boek dat gratis weggegeven wordt.

4 bestellingen: knipsel Maarten 't Hart, Wiesje Bouwmeester, 'Louis Bouwmeester', knipsel Bert Jansen en Anthony van Kampen, 'Prauw aan boord'.

26 oktober

Vanochtend nog weer wat hout staan zagen. Het houthok is nu toon- en bruikbaar en er liggen geen losse stukken hout meer voor. Bij het opruimen van die laatste stukken los hout kwam er een stuk te voorschijn waaruit paddestoelen groeien. Ze komen uit de onderkant en groeien dan met een bochtje omhoog. Een prachtig gezicht. In eerste instantie zie je die wat grotere (een centimeter of vijf) paddestoelen, maar als je het stuk hout beter bekijkt, zie je dat er op de schors aan de andere kant ook hele kleine exemplaren (een paar milimeter) tevoorschijn komen.

   

Vanmiddag hebben we museum 'Het Rondeel' in Rhenen bezocht. Zo dichtbij, maar we waren daar nog nooit geweest. De aanleiding was een tentoonstelling rond en mede samengesteld door Willem van Toorn. Het museum zegt in het bij de tentoonstelling liggende persbericht:

Van Toorn schrijft al tientallen jaren en met grote regelmaat in alle genres over de rivier en het landschap waarin ze stroomt. Hij situeert zijn verhalen en romans op haar oevers, schrijft beschouwende stukken over de teloorgang van het rivierenland en kiest het water tot onderwerp van zijn poëzie. In samenwerking met Willem van Toorn laat het museum zien hoe de voorouders van Van Toorn hem verbinden met de rivier, hoe die band tot uiting komt in zijn werk en hoe collega dichters en beeldend kunstenaars het thema van de rivier gestalte geven.

Op de begane grond van het museum is een vaste tentoonstelling over de geschiedenis van Rhenen. De zaken die je er kunt verwachten, zijn er ook: mammoetkiezen, pijlpunten, Romeinse vondsten (fibula's, olielampjes), baardmannetjes, enz. Maar toch ook verrassende zaken als een stuk of zes bij het dempen van de stadsgracht gevonden Spaanse helmen uit de Tachtigjarige oorlog. Verder is er aandacht voor de verwoesting van Rhenen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Van de foto's van de Herenstraat word je even stil: totale vernietiging. Ook de Cuneratoren krijgt de nodige aandacht. Wat oude beelden uit de kerk en enkele 'spuwers' die het regenwater afvoeren. Je ziet ze meer bij grote kerken en ze zijn vaak fraai gebeeldhouwd.

     

 Cuneratoren. Let op de 'spuwers' op de hoeken

 Verweerde spuwer van voren

 En een andere van opzij

Op de bovenverdieping was 'Altijd weer de rivier' waar we voor gekomen waren. Schilderijen van de Rijn van meerdere schilders, gedichten van Van Toorn, maar ook van andere dichters. Een dichte kast met werk van Van Toorn én een leestafel, waar je wat van zijn boeken kon inzien. Een computer met informatie over Van Toorn. Een brave tentoonstelling, maar de benedenverdieping was eerlijk gezegd interessanter. Het zet me er wel toe om de bladzijde over Willem van Toorn af te maken.

Altijd weer de rivier. Elke seconde
anders dan die ervoor. En altijd van
zijn oever hier gezien, zodat het land
één groot bewegen in zijn oog is onder

het stromend licht. Altijd van links
naar rechts over het tergend wit
dat wacht op het bewegen van zijn hand
(Willem van Toorn)

Het was prachtig weer vandaag. Eind oktober, maar nog boven de twintig graden. Toen we uit het museum kwamen, hebben we nog een rondje door Rhenen gelopen. Overal (oud-)leerlingen, op straat, maar ook in de winkels achter de toonbanken. We zijn door het bos (Defensieweg) weer naar Veenendaal gereden. Veel blad op de weg, dus het is wel herfst, maar de bomen verkleuren nog niet echt.

Vanavond is het programma 'Klasgenoten' op televisie met een uitzending over Wouter Bos. Hij zat in de zesde klas in 1974. Dat betekent dat dit het programma is waarover de redactie van Endemol mij belde met de vraag of ik de lp met de musical van Benny Vreden kon leveren. Ik heb er een stuk of wat staan, maar helaas net niet die van dat jaar.

1 bestelling: bulkboek Bob den Uyl.

27 oktober

Alle boekenkasten in de woonkamer zijn leeg. Een najaarsschoonmaak. Lidy wil ook kijken of twee van de kasten naast de schoorsteen niet beter uitkomen. Ze mag graag zo af en toe de boel eens anders neerzetten. Er stonden ook weer dubbele rijen boeken op enkele planken, dus het kan geen kwaad de inhoud weer eens op volgorde te zetten en te beslissen welke boeken naar boven kunnen, of verkocht.

Enige tijd geleden kocht ik een stapeltje literaire lp's. Om te verkopen (uiteindelijk), maar eerst wil ik ze zelf beluisteren. Vandaag heb ik 'Enny Mols-de Leeuwe draagt vier "Falklandjes" voor van Herman Heyermans' beluisterd en gedigitaliseerd. Het betreft de Falklandjes 'Catarrhus', 'Hij draait zich om in z'n graf', 'Kliniek' en 'Aanzoek'. De voordracht is op 27 januari 1968 "live" opgenomen in het Minerva Paviljoen in Amsterdam.De voordracht is zo'n veertig jaar oud. De Falklandjes zelf zo'n honderd jaar en toch blijven ze boeien. Dat ligt aan de vertelkunst van Heijermans, maar zeker ook aan de voordrachtskunst van de mij onbekende Enny Mols-de Leeuwe. Dit soort voordrachtskunstenaars kennen we tegenwoordig niet meer. Je zou er ook geen zaal meer voor vol krijgen, maar toch is het jammer dat dit verdwenen is. Een enkele (goeie) geschiedenisleraar weet zijn klas nog op die manier te boeien en zijn (of haar) leerlingen zullen zich dat over nog eens veertig jaar nog weten te herinneren.

N.a.v. gisteren heb ik de bladzijde over Willem van Toorn afgemaakt. Met een scan van de drie dichtbundels die ik van hem heb liggen en wat foto's uit het museum van gisteren mag die blz. er best zijn. Zie: http://www.schrijversinfo.nl/toornvanwillem.html.

1 bestelling: een dichtbundel van Alice Nahon.

28 oktober

Een regenachtige zaterdag. Een mooie dag om wat op te ruimen in huis. Ik heb het laatste deel van mijn archief van de gemeenteraadsvergaderingen weggedaan. Een map Olomouc, een map Veense molens enz. enz. Het meeste is tegenwoordig digitaal te raadplegen. Wat ik wel bewaard heb is een mapje dat ik 'rumoer' had genoemd. Het bevat krantenknipsels e.d. over vergaderingen waar het er rumoerig aan toe ging, bijv. mijn discussie met Van Deelen van de SGP over homofilie ('Rel in Veenendaal over blasfemie PvdA-er' kopte het Reformatorisch Dagblad) en knipsels over de Gouden Jojo die ik tijdens een Algemene beschouwing als prijs voor 'zwabberbeleid' invoerde. Wat ik ook heb weggedaan zijn twee mappen vol posters. De oudste had ik op het Verlaat al op mijn slaapkamer hangen. Verder waren het vooral posters die ik destijds op de basisschool achter in mijn klas had hangen, gedeeltelijk zelfs eigenhandig getekend (de provincies van Nederland bijvoorbeeld).

Bij de boeken van Niek zat ook 'Des Vondelings Wraak' van Geo Staad (een ander pseudoniem van Drs. P). Over die pseudoniemen doet dhr. Polzer niet geheimzinnig. Op de laatste bladzijde van het boekje plaatst hij de volgende 'ingezonden mededeling':

Naar aanleiding van het overlijden van Paul Biegel, het vorige weekend, heb ik de blz. over Biegel wat aangevuld en aangepast. Ik heb wat boeken gescand, zodat er niet meer alleen maar tekst op de bladzijde te vinden is (op alle schrijversbladzijden wil ik de komende tijd minstens wat voorkanten van boeken laten zien) en ik heb de handtekening van Paul Biegel gescand onder de brief die hij me op 27-12-2000 stuurde, n.a.v. de bladzijde die ik over hem op internet had gezet (toen nog op geocities). Hij had er wat kleine foutjes in gevonden, een regel over de Tweede Wereldoorlog was op twee manieren uit te leggen en hij stelde een andere tekst voor. Bovendien had hij bezwaar tegen de vermelding van de zelfmoord van zijn zoon die zou hij 'in wat kieser bewoordingen hebben willen aangeduid'.

29 oktober

Vanochtend zijn we met Martijn naar de Makro in Duiven geweest. Winkelen op zondag is absoluut niet mijn favoriete bezigheid. Sterker nog: het is een bezigheid waarvan ik eigenlijk vind dat ik dat op zondag hélemaal niet zou moeten doen. Martijn en ik hebben beiden een externe harde schijf gekocht. Ik wil een back-up van mijn verzameling MP3's maken. Stel je voor dat de harde schijf waar ze op staan kapot gaat!! Dan moet ik al die lp's opnieuw digitaliseren. De tranen schieten al in m'n ogen als ik er alleen maar aan denk. Ik heb mezelf ook een Akai MP3 micro music system cadeau gedaan. Het is een cd-speler die ook mp3's kan afspelen met twee boxjes erbij. Er zit zelfs een USB-poort voorop, zodat je er ook een USB-stick in kan steken. Het werkt uitstekend. Het is de bedoeling dat ik hem op school op m'n kantoortje zet, zodat ik daar ook wat muziek kan draaien. In de zomervakantie had ik al naar zo'n apparaat uitgekeken, maar nu is het er toch van gekomen.

Een email vandaag waarin de schrijver constateert dat er op Wikipedia nog geen bladzijde is over Gabriël Smit: 'Enigszins tot mijn verbazing merkte ik dat er in Wikipedia nog geen lemma over Gabriël Smit bestaat. U daarentegen hebt een uitvoerige lijst met bio- en bibliografische gegevens van hem samengesteld. U zou mijn inziens dan ook de geschikte persoon zijn om een artikel over Smit in Wikipedia te maken. Ik zou u daartoe ook willen aansporen. Als ik het zelf zou doen, moest ik onvermijdelijk veel informatie aan uw site ontlenen.' Een vriendelijke aansporing, maar ik heb toch maar geantwoord dat ik de tijd niet kan vinden om ook nog eens actief te zijn binnen Wikipedia. Deze meneer krijgt mijn zegen om informatie aan Schrijversinfo te ontlenen (hij zal de eerste niet zijn). Bronvermelding en een link worden uiteraard gewaardeerd.

3 bestellingen: Single Wieteke van Dort, 'Mijn kleine nassibal, Gedicht 3, 2 bulkboeken.

30 oktober

Vanmiddag hadden we in de bibliotheek een vergadering over het bespreken van 'Dubbelspel' op 17 november. Dat belooft een leuke avond te worden. Gevarieerd van opzet, gevarieerd van publiek (mensen die in leeskringen zitten, maar ook mensen die nog nooit met anderen over een boek gesproken hebben) en ook gevarieerd wat gespreksleiders betreft (leraar CLV, leraar Ichthus, leraar Rembrandt College en 2 neerlandici die gewend zijn leeskringen te leiden).
Het is in de bibliotheek aan de balie hectisch geweest toen de boeken op waren. Scheldende mensen (we hebben recht op zo'n boek), mede natuurlijk door de ruime aandacht die er in de krant en op de televisie aan gegeven is. Er zijn zelfs bibliotheken die aan de hele actie niet meedoen (bijv. omdat ze moesten bezuinigen en dan zo'n nieuwe actie - de bibliotheken moeten voor de boeken betalen - er niet bij kunnen hebben). Daar zal het dan aan de balie helemaal onrustig zijn geweest.

Vanavond heb ik mijn computer en die van Martijn naar onze onderhoudsman gebracht. Nakijken op virussen e.d. én mijn computer stiller maken. Hij staat in de huiskamer en het lijkt af en toe wel of er een vliegtuig opstijgt, zo'n herrie. Er zal wel veel stof inzitten, maar ik denk dat er ook een nieuwe ventilator in moet. Het is niet voor z'n tijd en hij had er wel door vast kunnen lopen. Een paar dagen geen computer in de kamer, maar gelukkig staan er een paar meer in huis.

Na het eten heb ik een kiwi op uit de tuin van Erich en Ria. Iets kleiner dan die uit de winkel, maar heel smakelijk. Kiwi's uit eigen tuin, dat heeft toch wel iets.

Voor Robert van Gulik blijft toch belangstelling bestaan. Zelfs in Indonesië, getuige het volgende mailtje dat vandaag binnen kwam: 'I just visited your page http://www.schrijversinfo.nl as I am looking for the copyright holder of RH van Gulik's works. We have plan to translate his famous Judge Dees stories into Bahasa Indonesia, so we need to contact his works copyrightholder.I wish you could help me with this.' Ik heb nagezocht wie destijds zijn uitgever was en daar heb ik ze naar verwezen.

1 bestelling: alweer een bulkboek.

31 oktober

Vandaag heb ik zitten lezen in 'Het vertrek naar Amerika' van Alstein. Dat is voor mij zo'n schrijver die je van naam kent, maar waar je nooit iets van hebt gelezen. Het begin van het boek bevalt me wel. En dan heb ik het nog niet eens over de citaten die hij als motto voorin zet:

 

Alles, was sich nicht auf Literatur bezieht, hasse ich.
(Franz Kafka)

 

De vraag blijft: wat wil de man?
Na levenslange studie van het onderwerp is mijn antwoord: meer.
(Renate Rubinstein)

PSV wint met 2-0 van Galatasaray en is na vier wedstrijden in de poulfase al zeker van overwinteren in de Champions League. Dat is door een Nederlandse club niet eerder vertoond!

3 bestellingen: De wonderschone wereld van de science fiction illustratie, een bulkboek en P.J. Risseeuw, 'Ik worstel en ontkom' en 'Vrijheid en brood'.

 

Door naar november 2006

 



Terug naar Weblog

Door naar Raban Internet Antiquariaat
Terug naar de eerste pagina /homepage

Citaten zoeken op trefwoord
Overzicht van trefwoorden
Citaten zoeken op auteur
Overzicht van auteurs
Overzicht van bibliografieën
Andere interessante internet-bladzijden


©2006 Mats Beek, Veenendaal

Schrijf Webmaster


 

 

 

 

 

eXTReMe Tracker