Oktober 2009
Terug naar september 20091 oktober 2009In de tweede klassen komt (uiteraard) bij de werkwoordsspelling regelmatig 'Het kofschip' aan de orde. Of 't fokschaap zo u wilt. En tegenwoordig meestal 't ex fokschaap. Vandaag vertelde een leerling me dat hun meester van groep zeven een woord had bedacht voor het omgekeerde kofschip (de letters waarna in de verleden tijd en bij het voltooid deelwoord een 'd' wordt geschreven): De bromvliegzwaan. Dat zijn degelijke én leuke onderwijzers, die zoiets met hun klas verzinnen. En drie jaar later vertellen hun leerlingen dat dan - nog steeds trots- aan mij. Zo'n man (of vrouw) moet een onderwijsprijs krijgen!
Frank bracht de Telegraaf van 30 september voor me mee. Bij een artikel op bladzijde T3 moest hij aan mij denken. Het artikel gaat over Hans Bauer uit Groningen. In zijn huis liggen zo'n tienduizend boeken en de woningbouwvereniging (die daar ook Patrimonium heet) vindt het niet langer acceptabel (vooral vanwege de veiligheid/het brandgevaar). De kantonrechter is eraan te pas gekomen en Hans zal het pand nu echt moeten ontruimen. Een gigantische klus. 2 oktober 2009Ik hoest al een dag of twee. Een ontzettend droog hoestje, waarmee ik groene klodders ophoest. Vannacht zaten daar bloedslierten in, van de kapotgehoeste luchtpijp. Ik belde de dokter. De assistente had liever niet dat ik naar het spreekuur kwam: het zou Mexicaanse griep kunnen zijn. Uiteindelijk heeft ze met de dokter overlegd en krijg ik een penicillinekuur om te voorkomen dat het slijm vast gaat zitten. Edwin mailt me nog een 't Kofschip-vervanger: XTC-koffieshop. En hij zegt erbij: 'Vinden vooral de ondeugendere jongetjes leuk... worden zij ook eens aangesproken door een taalfenomeen.' (Er moet wel een opmerking bij gemaakt worden: 'c' en 'h' horen aan elkaar, als in 'lachen'. Maar daar zijn we dan leraren voor, om dat erbij te vertellen.) 3 bestellingen: knipsel Boris Vian en knipsel Giphart, 1 setje Veilig leren lezen. 3 oktober 2009Ik doe niet veel meer dan op de bank liggen en een beetje televisie kijken. Zelfs lezen hou ik - met een kop vol watten - niet lang vol. Daarom is het prettig dat we toevallig net vorige week een abonnement op een groot aantal extra zenders hebben genomen. Ik zag - al zappend - gisteren en eergisteren o.a.:
Nog een keer televisie: We blijken ineens ook Eredivisie Live te hebben. Daar heb ik niet voor betaald. Blijkbaar een ledenwerfactie o.i.d.. Dat is dan in dank aanvaard. Vanavond kijken we naar Feijenoord - RKC. Wat hebben toch veel voetballers lelijke taoeages op hun armen. Waarom doen ze dat? Afschrikwekkend overkomen? Dan zouden het vooral verdedigers moeten zijn, maar ik geloof niet dat dat zo is. Ook bij donkere spelers zie ik nu die tatoeages. Het valt minder op, maar ze hebben ze wel degelijk. 2 bestellingen: 4 bulkboeken en 2 x Agatha Christie (net vorige week al verkocht). 4 oktober 2009Het hoesten wordt minder, dank u. Maar als ik hoest, heb ik zó'n hoestbui dat ik er af en toe duizelig van word.
Ook ben ik nog even in het mapje met handschriften gedoken. Ik haalde er een envelop uit (14,5x11 cm.). Albert Helman stuurde hem eind jaren dertig of begin jaren veertig van de vorige eeuw uit de 'Republica Espanola' (getuige de postzegel) aan J. Uitman in Utrecht. Uitman was redactiesecretaris van 'De Gemeenschap', dus hoogstwaarschijnlijk zal er kopij in gezeten hebben. Geen idee, want ik heb alleen de envelop, handgeschreven, dat wel.
Die envelop wil ik te koop zetten, maar wat is zo'n ding nou waard? Literaire waarde heeft hij niet (dan had je de inhoud ook moeten hebben). Curiositeitswaarde heeft hij wel. Als ik Helman verzamelde, zou ik het leuk vinden om zo'n handgeschreven envelop te hebben. Het is dan wel weer jammer dat er met een perforator gaatjes in zijn geknipt. Ik vind bij anderen geen vergelijkingsmateriaal en ga hem te koop zetten voor € 8,00 2 bestellingen: Drs. Bert Paasman, 'Veluws verleden. Ahasverus van den Bergh's "Geografie van Veluwe"', Ons Amsterdam, Jaargang 31, 1979. 5 oktober 2009Een beetje rommelen en tussendoor wat rusten. Het ruimt in ieder geval de oude kranten op. Lidy is het oud papier naar de stort wezen brengen. Ze stond - op maandagmiddag n.b. - in de rij. Nog wat advertenties:
De nominaties voor de AKO Literatuurprijs zijn bekend: Wie leest 'Trouw' en heeft de krant van 21 september nog liggen? Ik kreeg er de volgende mail over: 'Hallo, ik heb enige tijd geleden enkele knipsels over Dick Bruna bij u gekocht. Ik zag toen dat u erg veel knipsels uit verschillende (dag)bladen aanbiedt. Daarom kom ik met mijn vraag bij u terecht. In dagblad Trouw van 21 september jl. stond een artikel over Dick Bruna en wereldvrede, op pag. 24 en 25. Ik had dit artikel heel graag gehad. Ik zou het natuurlijk via een pdf. bestand kunnen uitprinten, maar ik verzamel uitsluitend originele knipsels van Dick Bruna. Ik heb inmiddels ook een mail naar de klantenservice van Trouw gestuurd, maar ik wacht nog op een antwoord. Wellicht weet u iemand die een abonnement op Trouw heeft en dit exemplaar nog ergens heeft liggen, of weet u een andere manier hoe ik aan dit artikel zou kunnen komen? Het spreekt voor zich dat ik alle kosten voor mijn rekening wil nemen.' Boeken verenigen hun lezers in enthousiasme en conversatie. Ik sla de kan van het koffiezetapparaat kapot op de rand van het aanrecht. Honderden glasscherven door de hele keuken. Een Douwe Egbertsapparaat, dus er kan niet zomaar een andere kan onder. Dat krijg je ervan als je met een kop vol watten koffie gaat zetten. Ik moet dat ook niet doen. Ik moet op de bank gaan liggen en me laten verwennen. We kijken naar 'Holland sport' op Nederland 3. Willfried presenteert de quiz 'Petje op, petje af'. Op een gegeven moment zegt hij: 'De foute mensen gaan zitten.' Dat is natuurlijk heel wat anders dan 'De mensen die het foute antwoord gaven gaan zitten.' 6 oktober 2009Het artikel van Dick Bruna waar ik gisteren om vroeg, was om 21.00 al gevonden. Dank je Hannie!
De musical 'Ciske de rat' is een succes. Hij 'draait' al twee jaar en kreeg nogal wat prijzen. Maar over een paar weken houden ze er toch mee op. In alle verhalen rond die musical valt de naam Piet Bakker nauwelijks. Hoeveel mensen zouden spontaan de naam van de schrijver weten? Hoe diep gaat het collectieve geheugen. Ik vrees in dit geval niet verder dan de film! En dan nog de laatste verfilming uit 1984. De eerste verfilming was in 1955 en het boek (het eerste van drie delen) verscheen in 1942. 1 bestelling: Frederik van Eeden, 'De kleine Johannes', Bulkboek 125. 7 oktober 2009Ik begin me iets beter te voelen. Mijn kop zit nog vol, mijn ogen tranen, maar ik hoest een stuk minder. Maar nu ligt Lidy op bed, met koorts, hoofdpijn en kotsneigingen. De lamme helpt de blinde. Uit een stapel kranten komen wat NRC-bijlagen uit 1998. Achterop zo'n bijlage staat de kinderpagina. Wat een kwaliteit. Naast elkaar staan verhalen van Toon Tellegen, G. Brands en K. Schippers en daarboven staat ook nog eens een gedicht van Rudy Kousbroek. Ik vond altijd 'De blauw geruite kiel' van Vrij Nederland de beste kinderbladzijde ooit, maar dit is toch wel - minstens - vergelijkbaar.
8 oktober 2009Ook (of misschien wel juist) bladzijden over relatief onbekende schrijvers leveren af en toe reacties op. Vandaag over Josef Cohen: 'Geachte heer Beek, Al googlend kwam ik op uw site met betrekking tot Josef Cohen. Dat zat zo. Ik ben bezig met het schrijven van een stuk over de componist Isr. J. Olman. Die vermeldt in zijn memoires dat in 1911 een opera van zijn hand in premiere ging, de eenakter 'Rina' op tekst van J. Cohen. Jammer genoeg geeft Olman niet meer informatie dan deze. Omdat ik vermoedde dat het hier om Josef Cohen ging raadpleegde ik uw site, waarop veel info. Maar de eenakter 'Rina' ontbrak. Is die u onbekend? Wel zag ik dat Olman een of meer gedichten van Cohen op muziek gezet heeft. Een interessante man, die Cohen.' Op basis van deze mail keek ik nog even bij de Koninklijke Bibliotheek. Daar vond ik wat dingen die nog niet op mijn Cohen-bladzijde staan, maar niet het gezochte 'Rina'. Toch lijkt de vondst me aannemelijk. Bovendien, waarom zou Olman daarover onjuistheden noteren? Ik neem 'Rina' in ieder geval op mijn Cohenbladzijde op. 'Vrij Nederland' heeft vanaf het nummer van deze week een nieuw uiterlijk. Het probleem is alleen dat het bij een opinieblad om het innerlijk gaat en niet om het uiterlijk. En inhoudelijk gaat het blad al jaren alleen maar achteruit. Op z'n best was het op krantenpapier, mat paginagrote interviews van o.a. Bibeb en met een aparte boekenbijlage. Van de interviews is weinig over en qua boekbesprekingen is het helemaal hopeloos. Koos van Zomeren en Tom Lanoye moeten het literaire gehalte deze week waarborgen. Nu ben ik wel tevreden met aandacht voor Van Zomeren, maar het is te weinig, helaas. 3 bestellingen: Jan Kuys, Leontien de Leeuw e.a., 'De Tielse kroniek. Een geschiedenis van de Lage Landen van de Volksverhuizingen tot het midden van de vijftiende eeuw, met een vervolg over de jaren 1552-1566', YFC/BKV, 'Het komt je niet aanwaaien, 23 bijbelstudies inleiding en gespreksvragen', 23 knipsels over diverse jeugdboekenschrijvers. 9 oktober 2009Gisteren ging het beter, maar vanochtend was ik rillerig. Het zou nu toch over moeten zijn. De pillen zijn op en ik wil maandag weer aan het werk. Vanmiddag om vijf uur was de officiële opening van de 'Kunstroute Veenendaal'. Ik ben daar - hopend dat ik niet op de verkeerde momenten moest hoesten - naartoe gegaan. Een goede toespraak van Tineke Hake (al was het maar omdat ze de 'Gedichten op muren' nog eens onder de aandacht bracht) en een iets te 'ikkerige' toespraak van wethouder Pilon. Onder de 32 kunstenaars die dit weekend hun atelier aan de mensen tonen was ook een moeder van twee leerlingen. Daar ga ik morgen denk ik even kijken. Zondagmiddag zijn Martijn en ik 'gastheren' in het theater, waar een overzichtstentoonstelling van alle tweeëndertig kunstenaars is. 3 bestellingen: 5 knipsels (Simon Carmiggelt, Jeroen Brouwers, Martin van Amerongen), 5 boeken van Aar van de Werfhorst, Mevrouw van Osselen-van Delden, ''t Jodinnetje van Elspeet'. 10 oktober 2009Vanmorgen hebben we bij Karwei drie kasten voor CD's/DVD's gekocht. Het is nu een allegaartje en vooral de DVD's liggen door het hele huis. Uiteraard zijn het weer bouwpakketten en daar zie ik nu al tegenop. Het in elkaar zetten schuiven we door naar de herfstvakantie. We zijn daarna kort naar mijn moeder geweest. Voor koffie, maar vooral om haar weer op het spoor van haar email te zetten. Het zijn teveel stappen voor haar. Het is gelukt om via de site van Telfort een simpeler wachtwoord te regelen. Ik zal haar wat foto's van Tygo mailen. De stapel oude NRC's uit Cuijk slinkt nu behoorlijk. Nog twee plastic zakken en dan is die hoek van de studeerkamer weer vrij. Vanmorgen kwamen ze voor het eerst de huis-aan-huis-papiercontainer legen. Die was bij ons al twee weken vol. Ik gaf ze ook nog vier dozen NRC-resten mee. Vanmiddag verknipte ik o.a. de NRC van 19-02-1999. Op bladzijde 25 en 27 staan artikelen met een titel die een boek waardig zijn:
door Max van Rooy, over de verloedering van het Damrak en het Rokin in Amsterdam. En:
door Rudy Kousbroek, over de Kaaps-Hollandse architectuur in Zuid-Afrika.
11 oktober 2009Alle dozen boeken van Taeke zijn leeg geweest en weer - soort bij soort - ingepakt. Wat oude bibliotheekboeken en 'Het beste van Reader's Digest' heb ik direct weggegooid. Vooral de boeken over Indië, over de mariniers en over oud-Rotterdam zijn interessant. Nogal wat romans zijn door zijn vader - als onderwijzer, net als op school - geplastificeerd. Veel mensen hebben daar een hekel aan en het verlaagt de prijs daarom. Nadat ik alle dozen de kamer weer uit had, heb ik mezelf gisterenavond getrakteerd op aflevering 1 van 'The Singing Detective': 'Skin'. Ik was bang dat het tegen zou vallen, maar dat deed het niet. Het is nog altijd prachtige televisie. De foto op de cover van het DVD-hoesje komt uit die eerste aflevering. Philip Marlow staat op een brug te kijken hoe er een naakt lijk uit het water wordt gevist. Knippende in - met name de culturele supplementen van - NRC Handelsblad van 1999, ontstaan er voorkeuren voor bepaalde columnisten. Het gebeurt namelijk nogal eens dat ze 'op elkaars achterkant' staan. Die voorkeur heeft te maken met de ingeschatte verkoopbaarheid. Bas Heijne gaat voor H.J.A. Hofland/S. Montag, maar Maarten 't Hart (met zijn stukken over de bijbel) gaat weer voor Bas Heijne. Ik begin elk jaar na de zomervakantie met een heel prettig, of in ieder geval heel acceptabel rooster. Maar lopende het jaar, met opeenvolgende roosterwijzigingen, kachelt mijn rooster achteruit. Ik heb vijftien lesuren. De andere uren, verdeeld over de dag, zijn voor mijn taken als teamleider. In het begin van het jaar zijn die vijftien uren mooi over de week verdeeld. Nu staan er vijf op donderdag en ook nog eens vier op eerste uren. Ik begin niet graag op het eerste uur met lesgeven. Ik ben een trage starter, 'rommel' liever eerst wat, help collega's en leerlingen op gang, leg mijn spullen voor de dag klaar. Als ik maar drie uur per dag les geef, waarom moet dat dan op vier dagen al op het eerste uur. Samen met Martijn was ik vanmiddag van 13.00 - 15.00 uur gastheer in theater De Lampegiet. Hier was een verzameltentoonstelling van de Kunstroute. Tweeëndertig kunstenaars stellen dit weekend hun atelier open voor bezoekers. In De Lampegiet hing van iedere kunstenaar werk. Wij gaven de bezoekers een brochure en een plattegrond. Ook was er een verloting met als prijs een kunstwerk van één van de kunstenaar (voor maximaal € 750,00). We hadden in die twee uur een kleine honderdvijftig bezoekers. Dat valt me voor een Veenendaalse zondagmiddag reuze mee. Er kwamen nog heel wat bekenden binnen. Daardoor, en ook omdat ik het samen met Martijn deed, was het heel leuk om te doen. Ik maakte foto's van wat ik de mooiste kunstwerken vond (op de site van de Kunstroute staan betere foto's).
Vanmiddag verjaardag in Culemborg. Claudia heeft boekenbijlagen van 'Het Parool' voor me bewaard. Heel attent. 12 oktober 2009We hadden de tweede bijeenkomst van een scholing vanmiddag. Net als bij de leerlingen dwalen mijn gedachten dan wel eens af en dwarrelt mijn aandacht door het lokaal. Mijn blik viel in dit natuurkundelokaal op de grote plaat met het periodiek systeem der elementen. Daar stond mijn schoolafkorting op: Bk. Daar werd ik nieuwsgierig van. Bk is berkelium (atoomnummer 97). Een vakcollega vertelde met later dat het een atoom is dat niet in de natuur voorkomt. Het ontstaat alleen - tijdelijk - in de laboratoriumfase en verandert tijdens het proces weer in een ander atoom. De naam berkelium is afgeleid van de naam van de universiteit waar het element voor het eerst is 'gesynthetiseerd'. Vanavond gingen we met unitleider en teamleiders basisvorming uit eten. Het is goed om elkaar zo af en toe ook eens buiten de werksfeer en werkdruk te 'ontmoeten'. We aten bij Tante Loes, Veerplein 1 in Rhenen. Die straatnaam Veerplein maakt duidelijk dat hier vroeger een veerpont heen en weer moet hebben gevaren. Dat is aan beide zijden van de Rijn ook nog wel te herkennen. Daardoor is het een prachtige locatie, met een ruim uitzicht over de rivier. Een uitzicht dat met het verstrijken van de tijd en het donkerder worden buiten steeds van kleur en sfeer verandert. Het eten was goed, maar alleen al voor dat uitzicht zou je hier - en dan bij voorkeur in de zomer en op het terras buiten - nog eens terugkomen. We namen ruim de tijd voor het eten en voor elkaar, we zaten er van pakweg 17.30 tot 21.30 uur. Margret blijkt als kind 's zomers veel in Heemskerk (bij haar grootouders) geweest te zijn. Dat op een steenworp afstand van de plek waar wij met groep 8 van 'De Grift' altijd - in de duinen - gingen kamperen. Ik vroeg Tante Loes om een Belgisch biertje. Dat werd een La Trappe dubbel. Lekker, maar niet Belgisch: La Trappe wordt in Tilburg gebrouwen! Ik heb hem toch maar niet teruggegeven, al was het strikt genomen niet wat ik bestelde. 2 bestellingen: Jan Ligthart en H. Scheepstra, 'Pim en Mien 2', deel III van het verzameld werk van E. du Perron. 13 oktober 2009Gisterenavond liet ik mijn USB-stick op school liggen. Daar staat ook de laatste versie van dit weblog op. Daarom is er gisteren geen nieuwe 'post' verschenen, maar zet ik er nu in één keer twee dagen bij. Een mooi woord: Wachtverzachter Een collega bracht een paar hele oude boeken voor me mee: 'De onderlinge brandwaarborgmaatschappij thans onder directie der firma De Jong & Co. gevestigd te Amsterdam beschouwd in het licht van hare geschiedenis en hare resultaten over het tijdvak 1909-1927 ter gelegenheid van het eeuwfeest der firma De Jong & Co., gevierd op 11 mei 1927.' Dat is nog eens een titel! Het tweede boek heet: 'De onderlinge brandwaarborgmaatschappij thans onder directie der firma De Jong & Co. gevestigd te Amsterdam beschouwd ter gelegenheid van haar eeuwfeest beschouwd in het licht van hare geschiedenis, hare resultaten en haar reglement.' Heel apart. Daarnaast gaf hij me nog een doosje met een stuk of veertig exemplaren van 'Leven en Werken - Maandblad der R.V.U.' Het lijkt wel wat op de bekende AO'tjes, maar is ouder. De eerste delen zijn uit 1937. Ze zijn vooral aardig omdat er heel bekende auteurs nummers of gedeelten van nummers voor schreven. Bij de eerste drie zag ik al: Prof. Dr. P. Geyl, Dr. Jan Romein, S. Vestdijk, Dr. Menno ter Braak en Anton van Duinkerken. Het kan minder. 14 oktober 2009SO's in mijn tweede klassen vandaag. Ze moeten moeilijke woorden leren. Ik vraag dan niet alleen naar de betekenis, maar laat ze de woorden ook op een logische manier in een goede Nederlandse zin gebruiken. Voor mij begint een goede Nederlandse zin met een hoofdletter en hij eindigt met een punt (of vraagteken, of uitroepteken). Dat vinden ze erg flauw van mij, maar ze gaan daar in ieder geval over nadenken. Ook het logische gebruik van een woord valt soms tegen:
2 bestellingen: Jan Fillekers / Henk van der Horst, 'Showroom', Wiel Kusters, 'De killer. Over de poëzie en poëtica van Gerrit Kouwenaar'. 15 oktober 2009Na het schoolfeest van gisterenavond (geslaagd, zo'n 450 leerlingen, wel vooral uit de onderbouw) hadden de leerlingen vandaag vrij. Het personeel had vandaag een studiedag op De Hoge Veluwe. Het binnenrijden van De Hoge Veluwe leverde een sprookjesachtig beeld op. De bodem was met rijp bedekt en over de rijp scheen een lage, maar felle ochtendzon. Feeëriek. Het thema van de dag was 'binding': Hoe voel je je verbonden met school, wat zou er beter moeten op school en wat kun jij daar zelf aan bijdragen? Een tikje een wollig thema, maar het liep heel lekker. Betrokken en enthousiaste collega's en behoorlijk scherp gestelde doelen. 's Ochtends werden we letterlijk het bos ingestuurd, met een duidelijke vraagstelling, plus de opdracht ons antwoord creatief te verbeelden:
Terugwandelend naar De Koperen Kop passeerden we twee bronzen dieren:
De studiedag was even na vier uur afgelopen. Ik was met opzet alleen gekomen. Ik wilde namelijk na afloop nog een wandeling maken rond de Franse Berg. Even de graven van de Kröller-Müllers zien, de zandvlakte aan de voet van de Franse Berg én (en daar ging het me om) de stukken Maulbronner zandsteen, die er sinds 1922 liggen. Aangevoerd om een nieuw groot museum te bouwen. Dat museum is er door de financiële crisis nooit gekomen. Een deel van de stenen is na de Tweede Wereldoorlog gebruikt voor de erebegraafplaats in Bloemendaal. Een klein deel ligt al bijna honderd jaar aan de voet van de Franse Berg. Bemost,gedeeltelijk overwoekerd, half in de grond gezakt. Een stilleven. Nog voor de Franse Berg zag ik fraaie paddestoelen. De herfst is begonnen:
Het uitzicht vanaf de Franse Berg (de derde foto doet me denken aan de omslag van 'Als een kinderhemd' van Kristien Hemmerechts):
En de Maulbronner zandsteen (het werk werd - als alles van de Kröller-Müllers - serieus aangepakt. De blokken zijn genummerd):
De wandeling rond de Franse Berg bracht me aan de achterkant van het Kröller-Müller Museum. Ik fotografeerde Monsieur Jacques (zo genoemd omdat de kunstenaar het beeld op Jacques Bloem vond lijken) en zag nu voor het eerst dat hij achter zijn rug zijn hoed in zijn hand heeft. Het stukje van het museum terug naar De Koperen Kop deed ik op een witte fiets.
De postbode had het weer druk vandaag: Drie boekjes van Judy Hindley en Nick Sharratt, bewerkt door Ivo de Wijs: 'Eén voor Eén', 'Hoe laat is het?' en 'Groot en klein' en 'Een geschiedenis van de Surinaamse literatuur' (2 banden) van Michiel van Kempen. Dat laatste is een lijvig boekwerk (handelseditie van zijn proefschrift) waar ik al eens naar op zoek was geweest. Hij werd me niet al te duur aangeboden. Nog steeds wel veel geld overigens, maar als ik hem zou willen verkopen kan ik er nog wel wat aan verdienen. 1 bestelling; 2 x Leo Vroman. 16 oktober 2009Mijn tweedeklassers zijn berekenende consumenten. Na twee so's kan ik geen andere conclusie trekken. De leerlingen die voor de tekstverklaring een onvoldoende hadden, hebben de leer-so goed geleerd en halen nu achten en negens. De leerlingen die voor de te tekstverklaring een ruime voldoende hadden, hebben nu niet echt goed geleerd en halen vijven en zessen. Koele berekening en de vraag is dan, moet ik me daar tegen verzetten?
Onlangs verscheen 'Verbeelde gedichten' van J. Slauerhof. Jonge Nederlandse en Vlaamse tekenaars hebben op hun eigen manier een gedicht van Slauerhoff 'verstript'. Blijkbaar spreekt zijn werk ook de huidige generatie aan. Dat is mooi én op deze manier blijft zijn werk onder de aandacht. Een internetversie van een 'verbeeld gedicht' (Afrikaanse elegie) staat hier. Overgezet: Bruce Chatwin, Josef Cohen, Jo Daan, Jules de Corte. 1 bestelling ´Wat ze je niet leren op de universiteit´. 17 oktober 2009
1 bestelling: Meyer Sluyser, 'Daar zaten wij. Impressies over 'Londen '40-'45''. 18 oktober 2009We vierden vandaag de verjaardag van mijn moeder, met alle kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen bij Peter thuis. AnneMarie bracht twee dozen boeken voor me mee. Een doos met een encyclopedie (die ik waarschijnlijk maar weg doe) en een doos met meer dan honderd Engelstalige pockets. Daar zitten er ongetwijfeld een stel tussen die in Nederland nauwelijks worden aangeboden. Van Jan kreeg ik het nieuwste nummer van 'Whisky Passion'. Een blad 'voor de whiskyliefhebber' waar Jan zelf ook regelmatig voor schrijft. Bij het Whiskydiner van vorig jaar zat ik naast Ronald Zwartepoorte, de hoofdredacteur van het blad.19 oktober 2009Zo..... Vakantie! Een beetje rommelen en opruimen, al hebben we wel weer iets te veel dingen gepland voor deze week. We zijn er blijmoedig aan begonnen. Vanochtend hebben we de administratie van het derde kwartaal naar de boekhouder gebracht. Cees is een oude kennis en we praten ook altijd wat bij. Binnenkort gaat hij een dagje naar Dries. Zij hebben elkaar gevonden via een aanstaande reünie van hun lagere (CNS)-school. Zo vindt mijn ene kennis mijn andere kennis in Groningen. It's a small world. Ik word steed vrolijker van al die nieuwe tv-zenders in ons abonnement. Vanmiddag zag ik zomaar ineens een documentaire met veel stukjes uit zijn programma van 2006 (Dat kunnen alleen de hele groten) van Jeroen van Merwijk. zo'n kwartiertje voelt als een cadeautje. Het vrijwilligersproject Laurens Jz. Coster verstuurt dagelijks een email nieuwsbrief met een gedicht, wat links naar sites over die dichter en wat links naar actueel literair nieuws. Ik krijg die brief al jaren en begin er meestal mijn ochtend mee. De voor-de-hand-liggende links naar informatie over de dichter zijn meestal DBNL en Wikipedia, maar vandaag is het een link naar mijn Jan H. de Groot-bladzijde. Meestal staat er onderaan de nieuwsbrief nog een korte opmerking óver de dichter. Die komt vandaag ook van mijn site: Naar aanleiding van het bovenstaande heb ik de bladzijde over Jan H. de Groot 'overgezet'. 20 oktober 2009Koos van Zomeren beschrijft in 'die stad, dat jaar' de beginjaren van de SP in Nijmegen (Dominicanenstraat 1). Ook Jan Marijnissen komt al vroeg in die geschiedenis voor. In Nijmegen zaten de idealisten, de partijtijgers. In Oss zaten meer de realisten, of in de woorden van Van Zomeren 'Wij in Nijmegen keken meer naar het socialisme dan naar Nijmegen, zij in Oss keken meer naar Oss dan naar het socialisme. Richtlijnen die bij ons altijd nog de schoonheid van de theorie behielden, werden in Oss onverbiddelijk getoetst aan de praktijk.' Nog een citaat (blz. 25):
Eerst een Eend en toen een Renault 4. Dat hadden wij ook, al waren de kleuren van onze auto's anders. Onze Eend was rood en de Renault groen. Wat hebben we met die autootjes een lol gehad. De eend ging - de achterbank eruit - mee op welpenkamp. We deden er boodschappen mee en scheurden - dak open, vier welpen staand achterin - over bospaadjes. Allemaal niet verantwoord, maar wel leuk. Met de Renault 4 gingen we naar Ameland (huwelijksreis). De fietsen konden, als je de voorwielen eraf haalde, rechtop staand achterin (ook hier met de achterbank eruit). Even terug naar Van Zomeren. Dit boek is al een week of wat uit. Voorzover ik weet heeft op televisie nog geen enkel programma deze geschiedschrijving van de SP opgepikt. Of zouden de SP of Van Zomeren zelf geen zin hebben in het opdraven in dit soort programma's. Van de SP kan ik me het voorstellen, die worden misschien niet héél graag herinnerd aan hun Maoïstisch verleden. Minister Plasterk roert zich vandaag. Hij vindt dat de moderne kunst in het museum van Scheringa bij elkaar moet blijven. Als ik Scheringa was (wat om allerlei redenen nauwelijks voor te stellen is) dan zou ik hier heel nijdig om worden: 'Dan ben je minimaal één dag te laat minister! Had dan je mond open getrokken toen de boel nog gered kon worden!' Maar het is wel weer typisch Ha! Plasterk. Jeroen Brouwers zal dit gedrag herkennen. Doodse stilte als er nog iets gedaan kan/moet worden en als het te laat is dan staat hij met hoed, gitaar en grote mond vooraan. Overgezet: Piet Prins. 3 bestellingen: Gerrit Achterberg, 'Vergeetboek', Marguerite Duras, 'Moderato cantabile', 'Gedenkboek, 75 jaar 'Bloemendaal' 1892-1967'. 21 oktober 2009Sommige boeken 'staan' er direct. Andere boeken hebben een aanlooptijd nodig (al wordt die ze tegenwoordig steeds minder gegund). Als je een oude krant doorbladert, vallen je dit soort zaken op: In de NRC van 06-08-1999 bespreekt Pieter Steinz 'De passievrucht' van Karel Glastra van Loon in de serie 'Klein kapitaal', 'een serie recensies van boeken die in het literaire hoogseizoen onopgemerkt bleven'. Met de kennis van nu zeg je: Hoe is het mogelijk dat de recensenten dat boek er niet gelijk uitpikten? In zijn recensie meldt Steinz dat het boek net op de longlist van de Generale Bank Literatuurprijs terecht is gekomen. Die prijs zou Glastra van Loon later ook krijgen. Met het boek is het goed gekomen. Met de schrijver niet. Hij overleed in 2005 op tweeënveertigjarige leeftijd aan een hersentumor. Zappend kom ik op Eurosport terecht. Er is vrouwentennis: Radwanska - Kirilenko. Als ik even zit te kijken merk ik dat ik hoop dat Kirilenko wint. Waarom hoop ik dat? Ze zeggen me geen van beiden iets. Ik vermoed dat ik hoop dat degeen wint die het prettigst is om naar te kijken (dan zie je die eventueel in een volgende ronde weer). En prettig om naar te kijken is: niet van dat gekreun en een leuk koppie (in willekeurige volgorde). Dat verklaart dan meteen waarom ik altijd hoop dat de Williams-zusters verliezen.
Woensdag is oppasdag. Dat is in de vakantie dan ook mijn oppasdag. Tygo roept in de box om aandacht. Als hij die niet krijgt, gaat hij zelf zitten spelen.
Overgezet: Ellen Warmond. Nieuw op Schrijversinfo: Joop Waasdorp. 22 oktober 2009Drie dagen geleden noemde ik de nieuwsbrief van het vrijwilligersproject Laurens Jz. Coster, omdat in die nieuwsbrief verwezen werd naar Schrijversinfo. Vandaag gebeurt dat alweer. Deze keer naar de bladzijde over J.B. Charles. Ik beschouw het als een vorm van waardering voor Schrijversinfo en ben daar blij mee. Ik heb ook maar gelijk deze bladzijde 'overgezet'. Erich snoeide deze week zijn kiwi. En als hij dat doet, neemt hij geen halve maatregelen. Vanmiddag heb ik een deel van zijn snoeihout opgehaald voor in de open haard. Het lakken en in elkaar zetten van die drie cd/dvd-kastjes is toch nog een hele onderneming. Twee zijn er nu klaar. Van de derde moeten de kleine plankjes nog één keer gelakt worden. Een week of wat geleden vroeg Loes me, na een discussie daarover op haar werk, naar het verschil tussen de woorden "ieder" en "elk". volgens het huidige woordenboek is er geen verschil. Gevoelsmatig is dat er - voor sommige mensen - wel. Ik had daar toen geen goed antwoord op, in ieder geval niet meer dan dat er officieel geen verschil is. Vandaag mailt Loes met het antwoord dat ze vond op de website van Onze Taal:
Als ik daar even over nadenk, deel ik wel de voorkeur om ieder voor personen en elk voor niet-personen te gebruiken. Een beetje vreemd is dan wel het voorbeeld 'Elk van de twee bruidsmeisjes'. Bruidsmeisjes zijn niet-personen? Nee, hier gaat het dan weer om een kleine groep. De 'Geheime dagboeken' van Hans Warren laten je zijn leven volgen gedurende een jaar of vijftig. Alleen daarom al is het een uniek document. Als je de boeken voor je legt, zie je ook aan de foto's op de omslag dat leven vorderen:
Er ligt deze week een envelop met literaire knipsels voor mijn computer met allemaal auteurs waarvan de achternaam met een 'W' begint. Tussen de bedrijven door voer ik steeds een stapeltje in op Raban. Af en toe ga ik dan met zo'n auteur aan de gang voor Schrijversinfo. Gisteren was dat Joop Waasdorp. Vandaag was het Hans van de Waarsenburg. Zo af en toe maak ik nog een whisky open die ik vorig jaar voor mijn verjaardag kreeg. Ik kan er nog zeker een jaar mee vooruit. Ik had moeten noteren wat ik van wie kreeg. Daar heb ik nu geen flauw idee meer van. Vanavond proefde ik Knockando. Een single malt van 12 jaar oud. De kleur is aan de lichte kant, de smaak is aan de zoete kant. Wel lekker. Op internet vond ik deze omschrijving:
2 bestellingen: Gerrit Kouwenaar, 'Een eter in het najaar', 4 x 'Gandalf'. 23 oktober 2009Lezend in het dagboek van Hans Warren komen allerlei lijnen bij elkaar. Gisteren maakte ik de Schrijversinfobladzijde over Hans van de Waarsenburg. In zijn werk speelt de zee een belangrijke rol. Als kind ging Hans jarenlang in de vakantie (net als ik) naar Zoutelande. Hans Warren schrijft op 20-06-1998 dat Mario het hoge duin bij Zoutelande de mooiste plek op de wereld vindt:
Vier bladzijden verder is het dagboek ineens ontzettend actueel. Warren bezoekt op 26-07-1998 met Mario het museum van Dick Scheringa (toen nog Frisia-museum) in Spanbroek. Zijn oordeel over de collectie is vernietigend. Vanwege de actualiteit citeer ik een iets groter stuk:
In de Volkskrant van vandaag bevestigt Rutger Pontzen die mening: 'De kunstverzameling van de zakenman, met zijn door velen verguisde smaak, is boeiender dan museaal Nederland ons doet geloven. Niet zozeer vanwege de kwaliteit, maar juist door het gebrek eraan.' en 'Laten we wel wezen, meer dan de helft van de verzameling bestaat uit winkeldochters en werk van epigonen. Veel schilderijen en beelden hebben nauwelijks een artistieke waarde die langer dan de dag van aankoop mee zal gaan. Scheringa, die het vetorecht op iedere aankoop bezat, had de neiging zijn voorliefde voor het magisch realisme te verwarren met goedkoop sentiment.' Uiteindelijk stelt Pontzen voor het museum en de collectie te behouden als voorbeeld van wansmaak, dat werpt in ieder geval een nieuw licht op het pleidooi van minister Plasterk. Wansmaak kan hem niet ontzegd worden. Pontzen noemt deze werken als 'De vijf beste werken uit de collectie Scheringa': Bladerend in de stapel knipsels (auteurs met een 'W') kwam ik nog een titel tegen die in de top-tien van mooiste titels kan: 'Wegens mensenkennis gesloten' van L.H. Wiener. Van dezelfde auteur is ook de titel: 'Bomen die te mooi zijn moeten worden omgezaagd'.
1 bestelling: Frances Hodgson Burnett, 'De geheime tuin'. 24 oktober 2009Wat een genot om alle DVD's eindelijk bij elkaar te hebben. Niet zozeer vanwege de films. Ik ben geen filmkijker en veel films op DVD hebben we ook niet, voornamelijk wat verfilmde Nederlandse literatuur. Lidy heeft verder een stapeltje crimi's. Een film kijk je ook maar één keer, dus is de aanschaf ook niet zo voor de hand liggend. Wel hebben we nogal wat muziek-DVD's: concerten van Paul Simon, Bob Dylan, Leonard Cohen, Johnny Cash, The Dubliners, Elton John, Boudewijn de Groot, Drs. P, Ray Charles. Die kan ik rustig een paar keer achter elkaar zien. Gisteravond al keken we nog eens naar het concert dat de Dubliners gaven bij hun 40-jarig jubileum. Verder heb ik wat televisieprogramma's op DVD. Literair: Adriaan van Dis (10 DVD's) en Boudewijn Büch (9 DVD's) en humoristisch: Monty Python, THe Muppet Show. Vanmiddag keek ik naar Boudewijn Büch over schrijvers (de derde DVD van de eerste serie). Hij loopt in een regenachtige Dapperstraat en vraagt daar aan willekeurige Amsterdammers of ze weten dat er een gedicht over die straat bestaat. Hij leest het gedicht ook een paar keer voor, al beperkt hij zicht bij een stel oudere dames met ADHD tot de laatste strofe (en ook daar kakelen ze dwars doorheen). Prachtige televisie. Op deze DVD staat ook een stukje over een busreis door Noord-Holland die Büch als reisleider (Querido's reisgids in de hand) met een groep schrijvers/bekende Nederlanders maakt. Neeltje Maria Min, Joost Prinsen en Willem Wilmink krijgen we te zien. Bij een tussenstop in een café zingt Wilmink zijn lied/gedicht 'Moeder' over een jongen die zijn Prikkebeen-kleren niet naar school durft te dragen, bang om gepest te worden door de grote jongens. Wilmink begeleidt zichzelf op zijn trekharmonica. Ontroerend, vooral de zinnen die eindigen met een klagend 'moeder'.
Bij de V&D kochten we een rekje voor de cupjes van de Nespresso. We bestelden deze week voor het eerst via de site nieuwe cupjes. Binnen 48 uur hadden we ze via de post in huis. We hebben nu van vier smaken elk vijftig stuks. Daar moeten we het een kleine twee maanden mee kunnen doen. In het rekje is ook precies plaats voor vier rijen cupjes. Lidy heeft het rekje direct gearresteerd: ik krijg hem over een maand voor mijn verjaardag. Dat krijg je als je in feite alles al hebt. Met het schonen van de boekenkast heb ik ook wat boeken opzij gelegd om te koop te zetten. O.a. 'Het spel van de wilde jacht' van Gerrit Achterberg. Een eerste druk uit 1957, Romeins genummerd exemplaar XXII. Romeins genummerde exemplaren zijn zeldzaam en gezocht. Deze moet dan ook € 50,00 kosten.
1 bestelling: De opstand der Rikscha-koelies' (Jan Stavast Reeks no. 11) 25 oktober 2009Een paar jaar geleden heb ik mijn knipsels van en over W.F. Hermans geïnventariseerd en uitgetypt voor Raban. Daar is toen iets mis mee gegaan. Ik heb destijds die stapel in een hoek gelegd en nooit de tijd genomen om dat uit te zoeken. Dat betekent dat er al jaren geen knipsels van Hermans te koop staan, terwijl ik er wel honderden heb. Ook nieuwe knipsels heb ik steeds apart gelegd en er is nu ook een map uit Cuijk bijgekomen. Hoog tijd dus om dat eens uit te zoeken. Het oudste knipsel over Hermans is van 11-01-1958. Kees Fens bespreekt in 'De Tijd' 'Een landingspoging op Newfoundland' én 'Mijn dochter doet het goed, misschien ...' van Ton van Oudwijk. Over Ton van Oudwijk (pseudoniem van Anna Koppelman, 1911-1990) kan ik op internet - behalve bij de Koninklijke Bibliotheek - helemaal niets vinden. Daarom heb ik mijn - ook heel summiere - bladzijde over haar wél aan Schrijversinfo toegevoegd, vanuit de gedachte: beter iets dan niets. We hebben ook dit weekend nog gratis Eredivisie-live op televisie. Het maakt me vooral duidelijk dat ik hier geen geld voor over heb. Het Nederlands voetbal is maar zelden zo goed dat je er anderhalf uur met plezier naar gaat zitten kijken. In de samenvatting valt het vaak nog wel mee, maar als je de hele wedstrijd ziet (AZ-Ajax vanmiddag) zie je ontzettend veel missers en onnodig balverlies. El Hamdaoui van AZ speelt deze wedstrijd al met handschoenen aan. Wat met die jongen nog aantrekken als het echt koud wordt. Het waren meer W.F. Hermans-knipsels dan ik dacht, maar ze staan erop. Met de knipsels heb ik ook de W.F. Hermansbladzijde op Schrijversinfo nog wat kunnen aanvullen. Ik zat een knipsel uit het VARA TV-magazine in te voeren, over de documtentaire die Max Pam maakte over Hermans. Het artikel van Hofland heet 'Tot de laatste snik'. Ik had hem op de kop liggen en tikte de titel van dat artikel: 'Lets twist again'. Dat ging over Oliver Twist, maar die titel had ook heel goed boven een artikel over Hermans kunnen staan! 1 bestelling: single: Rijk de Gooijer, 'Een bord met spaghetti'. 26 oktober 2009In hun boekverslag moeten mijn tweedeklassers ook vermelden wat de schrijver ze met dit boek wil leren. Voor sommige leerlingen is dat een lastige vraag. Ik leg het ze nog een keer uit en geef wat voorbeelden: 'Dat je altijd eerlijk moet zijn, dat je niet te gauw op moet geven, dat je uit moet kijken voor loverboys en (omdat ik tegen een groepje meisjes praat) dat jongens niet te vertrouwen zijn'. Dat laatste stuit op luidruchtige instemming, vooral van Natalie. 'Daar heb ik ervaring mee,' zegt ze. 'Wil je erover praten?' vraag ik en zonder een seconde na te hoeven denken, zegt ze: 'Nee, ik wil kleien'. Dat is een verrassende reactie. Het blijkt bij haar thuis een gevleugelde opmerking te zijn: 'Wil je erover praten of wil je kleien?' De eerste boekverslagen druppelen binnen (eind van de week moet ik ze allemaal hebben): Overgezet: W.F. Hermans, Aar van de Werfhorst (uitgebreid), Bob Stempels (uitgebreid), Joost Prinsen. 3 bestellingen: Herman Looman, Tijs Wijs de torenwachter (2x), Henri Strategier, 'Het Groot Amsterdams Sprookjesboek', Annie M.G. Schmidt, 'Ik ben lekker stout'. 27 oktober 2009Een originele spreekbeurt in B2f vanmorgen: 'Typisch Nederlands eten'. De spreekbeurt was verdeeld in snacks, koekjes/snoep en stamppotten/toetjes. De meiden waren druk aan het 'Googlen' geweest en kwamen met aardige weetjes over o.a. kroketten, frikadellen, vrijers van speculaas, pepernoten en boerenkool. Zo wisten ze te vertellen dat de eerste frikadel in 1954 gemaakt werd in Dordrecht door slagersknecht Gerrit de Vries. Hij maakte gehaktballen en na gedoe met de Warenwet moest hij het product veranderen. Hij veranderde niet het recept maar de vorm en noemde zijn gehaktworst frikadel. De frikadel is verbeterd en grootschalig in productie genomen door Beckers. Nog zo'n weetje: Jan Bekkers liet zijn naam veranderen in Beckers. Dan stond hij in het telefoonboek vóór zijn concurrent. Na het zevende uur was ik op het bureau mijn spullen bij elkaar aan het zoeken. Er kwam een brugklas binnen. Die hadden er het achtste uur wiskunde van Edwin. Ik maakte een praatje met de brugklassers. 'Welk vak geeft u?' wilden ze weten. 'Wat denk je?' vroeg ik. 'Economie', was het verrassende antwoord. Toen ik vroeg waarom ze dat dachten, bleek het feit dat ik een colbertjasje droeg ze die kant op te brengen. Dat zullen ze op de basisschool niet gewend zijn (daar werken trouwens al bijna geen mannen meer) en ik kan me ook niet zo gauw een collega (die brugklassen heeft) bedenken die af en toe een colbertjasje draagt. De Giro d'Italia start in 2010 in Amsterdam. De tweede etappe gaat van Amsterdam naar Utrecht en pakt daarbij een route over de Amerongse Berg. Het plaatje is niet helemaal duidelijk, maar de route lijkt bij ons langs te komen, en als het niet de Dijkstraat is, dan is het wel de Monding (dat lijkt me beter te fietsen met zo'n peleton). Deze etappe wordt verreden op 9 mei. Dat is een zondag. Dat kan in Veenendaal nog gedoe geven. Het zou me niet verbazen als de SGP hier kritische vragen over gaat stellen. Maar ze komen langs geen enkele kerk zo te zien.
Overgezet: Louis Ferron (uitgebreid). Nieuw op Schrijversinfo: Jan Cremer. 1 bestelling: DVD 'Barend & van Dorp. De meest memorabele momenten uit 5 seizoenen Barend & van Dorp'. 28 oktober 2009Nu ligt er een enorme stapel boekverslagen van mijn tweede klassen. Dat is wel een nadeel als je veel klassen in dezelfde jaarlaag hebt: je hebt van dit soort zaken er dan heel veel tegelijk. Dit zijn er vier keer per jaar pakweg honderdentien tegelijk. Ik heb het eerste stapeltje meteen nagekeken. Eén van mijn vragen aan de leerlingen is in welke plaats het boek speelt. Zo helpen ze me weer een beetje verder met mijn reisgids: Een leerling vroeg me of ik wel eens een boek van Hennie Mankel gelezen heb. Nee, sterker nog, ik heb er nooit van gehoord. Dat vond die leerling onbegrijpelijk. Thuis lezen ze alle boeken van die schrijver. Omdat ik dan toch nieuwsgierig word, heb ik de naam maar eens in Google ingetikt. Ik vermoed dat het om Henning Mankell gaat. Een Zweedse schrijver van literatuur, maar ook van detectives, toneelstukken en kinderboeken. Met Riet heb ik vanmiddag bij de bibliotheek de exemplaren voor de leerlingen van 'Oeroeg' opgehaald die in het kader van 'Nederland leest' aan de scholen worden aangeboden. 'Twee vrouwen' werd vorig jaar door de leerlingen goed gelezen. Ik vind Oeroeg een prachtig boek. Geschikt ook voor zo'n actie, tenminste waar het volwassenen betreft. Het is de vraag of zestienjarigen iets met Nederlands-Indië kunnen. Een leerling met straf kreeg vanmiddag van mij vissenkomcorvee. Het water in de kom is nog wel redelijk schoon, maar het glas en de steentjes zijn groen uitgeslagen. Ze is op de fiets naar het dorp geweest om bij een dierenwinkel nieuwe plantjes te halen. Met behulp van de TOA is de kom grondig gereinigd. Ze hebben de steentjes zelfs met chloor schoongemaakt. Ze zijn goed nagespoeld, maar ik kreeg wel de vraag of ik even in de gaten wilde houden of er geen vis 'scheef ging zwemmen'. Het ziet er weer prachtig uit. In alle dagelijkse hectiek neem ik af en toe een paar minuten om even rustig naar de vissen te kijken, de bolletjes voer tussen duim en wijsvinger te verkruimelen, ze te voeren, te kijken hoe ze happen naar het voer. De kom staat nu in de vensterbank, dus als ik voor de kom sta, kijk ik ook naar buiten. Ik kijk uit op de spoorlijn Utrecht-Rhenen. Af en toe een trein, maar tussen de treinen door opvallend veel vogels. Vanmiddag volgde ik een poosje een prachtige Vlaamse gaai.
Ik heb Koos van Zomeren opzij gelegd en lees nu eerst verder in Hans Warrens 'Geheim Dagboek 1998-2000'. Te veel gezeur over ruzies, lichamelijke ongemakken, museumbezoek en lekker eten (in wel erg dure restaurants) ... en toch lees ik gretig door. Het is de stijl, het zijn de mooie zinnen en het is een beetje het doorduwen omdat ik dan ook de hele serie gelezen wil hebben. Op bladzijde 116-117 schrijft hij over Gerard Reve:
Overgezet: Con Schröders. 29 oktober 2009Een geweldigde spreekbeurt vandaag, over kannibalisme. Over heel vroeger, over Nieuw-Guinea nu, over recente krantenberichten van een geval in Duitsland en over een ramp met een vliegtuig in de bergen van Zuid Amerika. Over die laatste ramp is een film gemaakt, waarvan de meiden een stukje lieten zien. De hele klas was er stil van en je zag de leerlingen worstelen met de gedachte: Wat zou ik doen. Lesgeven is er dat uur niet meer van gekomen. Tenminste: les uit het boek. Soms is de sfeer in een klas zo, dat er belangrijker zaken zijn dan het koppelwerkwoord. Op weg naar huis lag er op het fietspad een platgereden kikker. Ik had toevallig mijn fototoestel bij me. Dit soort platheden intrigeren me. Een bijkomende vraag is hier: wat rijdt er op een fietspad dat een kikker in zijn geheel zo plat krijgt. Of is het platrijden in een paar sessies gebeurd?
Vanavond was er de eerste van een serie ouderavonden op de scholen van voortgezet onderwijs. De scholen uit Veenendaal en omstreken presenteerden zich in rondes van een half uur aan de ouders van leerlingen uit groep acht. Vanavond was het bij ons op school. De komende weken is het in dezelfde opzet op de andere scholen (waar wij ons dan ook weer presenteren). Omdat Margret ziek is, was ik er vanavond ook bij. Niet voor de presentatie, maar om bij de wachtende ouders, met een kopje koffie, eventuele vragen te beantwoorden 1 bestelling: S. Dresden, 'De structuur van de biografie'. 30 oktober 2009De afgelopen dagen waren schitterend door de herfstkleuren. Vooral vanaf het schoolplein richting de Rondweg was het een feest van verschillende kleuren. Ik wees er een jonge collega op. Het was hem nog niet opgevallen. Is dat een kwestie van interesse of van leeftijd? Ik vrees het laatste. (Later op de dag mailt Martijn me. Hij geniet van de herfstkleuren op weg naar zijn werk in Zeist en heeft in de file ook ruim de tijd om ernaar te kijken. Dus toch geen leeftijdskwestie? Of is hij erfelijk belast? Of heet dat opvoeding?) Een spreekbeurt over A.F.C. Ajax in B2c. Die jongens hebben lef, want ze weten dat ik voor Feijenoord ben (ik heb af en toe mijn Feijenoordsokken aan). Hun lef bleek ook uit het feit dat ze hun spreekbeurt afsloten met het (hard en vals) zingen van het Ajax-clublied. Ik heb ze gezegd dat ze beter zongen dan dat Ajax gisterenavond speelde (Ajax won voor de beker met moeite en pas in de laatste minuut van de verlenging van Dordrecht). 1 bestelling: 'Boekenpost 43'. 31 oktober 2009Tygo was vanacht benauwd. Daarom ben ik met Suzanne en hem vanmiddag even naar de huisartsenpost in Ede geweest. Het zal toch geen Mexicaanse griep zijn? We werden gerustgesteld: dat is het niet. Zijn longetjes piepen wel wat, maar dat is met wat pufjes Ventolin nog prima te verhelpen. Het was ontzettend druk op die huisartsenpost. Hoestende mensen, mensen met gespalkte vingers, met gekneusde enkels, een geblesseerder voetballer, nog in het clubtenue (gezond dat sporten) en een indische mevrouw in een rolstoel, waarmee het echt niet goed ging. Aan het hoofddoekje en de plukjes haar te zien een kankerpatiënte. Ze had vreemde trillingen in het gezicht. Dat zag er niet goed uit. Ze had geen afspraak, maar mocht als eerste naar binnen. Je wilt dan helemaal niet ruilen.
'Vrij Nederland' (in de nieuwe opmaak) heeft deze week beduidend meer aandacht voor literatuur dan vorige week: Een interview met Annelies Verbeke (n.a.v. 'Vissen redden'). Een groot artikel over het nieuwe boek van Rik Zaal: 'Heel Nederland' en een katern (niet losbladig, maar bladzijde 57 t/m 80) met veel recensies, ook van buitenlandse literatuur. Er is dus nog hoop wat dat betreft.
Door naar november 2009
|
