Oktober 2010
Terug naar september 20101 oktober 2010Gisterenavond kwam via de mail de nu volledig door de vormgever bewerkte versie van 'Schrijvers geturfd' binnen. Het ziet er goed uit, maar het levert dit weekend nog wel een uur of wat werk op, want ik moet toch alle 240 bladzijden weer kritisch doornemen. Een leerling kwam vanochtend met een nieuw woord. Hij had vandaag een spreekbeurt (over racisme) en liet me zijn kleine spiekbriefje zien: 'Kijk meneer, mijn steekzinnen.' Sarien kent Mariët Meester uit Veenhuizen. Zo kwam mijn Schrijversinfobladzijde 'in opzet' bij haar terecht en vandaag stuurde Mariët me aanvullingen en wat foto's. Daarmee maakte ik de bladzijde af en zette die vandaag online. hij staat hier.  Mariët Meester met Roma- kinderen in Roemenië. 1 bestelling: C.J. van Doorne, 'Uitstapjes door Nederland in 1937 per spoor, tram, boot, auto of rijwiel'. 2 oktober 2010Vanmiddag was ik gastheer in theater De Lampegiet bij de tentoonstelling van kunstwerken van alle kunstenaars die aan de kunstroute van dit weekend deelnemen. Ik loste Martijn af, die de uren daarvoor gastheer was. De gedachte is dat mensen in de Lampegiet dat werk komen bekijken, dat ze de werken uitkiezen waar ze wat mee hebben en dat ze vervolgens bij die kunstenaars in het atelier op bezoek gaan. Ik heette de mensen welkom en gaf ze het boekje met foto's van alle kunstenaars en hun werk en met een plattegrond van Veenendaal met daarop alle te bezoeken ateliers. De kunstwerken die op mij het meeste indruk maakten:
De hollende bronzen hazen zou ik zelf wel in mijn achtertuin willen hebben, maar € 3250,- is me net te veel. Er kwamen ook wat jongeren de tentoonstelling bezoeken. Waarschijnlijk vanwege een CKV-opdracht (van het CLV?). Die vroegen netjes of ze foto's mochten maken en fotografeerden vervolgens elkaar, staande bij een kunstwerk. Waarschijnlijk om te bewijzen dat ze écht geweest zijn en hun informatie niet van internet hebben gehaald. Uiteraard liet ik ze fotograferen. Ik erger me mateloos aan al die Nederlandse musea waar dat streng verboden is. Ik was in musea in Londen en Parijs en zag daar iedereen fotograferen, maar in Nederland doen we daar uitermate kinderachtig over. En waarom? Omdat er in de museumwinkel prentbriefkaarten van de kunstwerken moeten worden verkocht? Deze medaille heeft ook een andere kant.... het lijkt in het buitenland soms wel of de bezoekers alléén maar foto's lopen te maken. Die mensen kijken niet echt meer om zich heen. Thuis zien ze op de foto's wat ze in het museum in het echt hadden kunnen zien. Na afloop liepen we het dorp nog even in. Boodschappen bij Trekpleister en Albert Heijn en besteden van de cadeaukaart bij de Free Record Shop. Ik kocht ervoor: Ik vroeg Mariët Meester om een stukje handschrift. Ze schreef voor mij het citaat op dat ik als 'mijn favoriete citaat' op de bladzijde had opgenomen. In eerste instantie scande ze haar handschrift mét haar handtekening eronder. In tweede instantie heeft ze haar handtekening toch liever niet voor iedereen op internet beschikbaar. Daar is wat voor te zeggen. Dat betekent in feite ook dat schrijvers hun boeken beter niet met hun officiële handtekening kunnen signeren. Daar had ik nog nooit zo over nagedacht.
Dit is een zin uit 'De eerste zonde', het is ook het motto van de roman. Mariët Meester mailt me dat ze door het op een rijtje zetten van wat ze tot nu toe gedaan heeft tot de conclusie komt dat ze zich weer meer op de literatuur moet gaan richten. De laatste tijd wordt ze steeds benaderd vanwege haar kennis van de Roemeense Roma. In 'Vrij Nederland' staat deze week een artikel dat ze over dat onderwerp heeft geschreven. Zo kan ik (een beetje eigenwijs) zeggen dat ik dit weekend een auteur weer terug naar de literatuur heb gebracht. 3 oktober 2010Dit weekend was in het voormalig klooster (nu hotelschool) in Amersfoort het door Jan voor Van Wees georganiseerde Pot Still Festival. Vorig jaar zou ik er al heen, maar toen had ik griep. Vanmiddag kwam het er wel van, al zat het met de reis niet mee. Tussen Rhenen en Driebergen-Zeist bleken er vandaag geen treinen te rijden. De NS had bussen ingezet. Dat lees je wel eens vaker, maar dan overkomt het anderen. Als het jezelf overkomt is het heel irritant. Ik schoot er bij het kaartjesapparaat op het station al licht van in de stress en drukte op het knopje '2' voor 2 kaartjes i.p.v. tweede klasse. Zulke fouten maken kost je geld.
In de sfeervolle ruimte kon je in het bij binnenkomst uitgereikte glas 365 verschillende dranken proeven. Vooral whisky, maar ook rum, cognac, grappa,calvados en armagnac. Tussen de verschillende dranken door was er volop water om mond en glas te spoelen en overal stonden mandjes vers stokbrood. Wat me vooral opviel was de gemoedelijke en zelfs gezellige sfeer. Geen dikdoenerij en kouwe kak en ook geen mensen die zich voor dertig euro vol komen gieten, maar vooral mensen die op een zondagmiddag eens wat onbekende dranken komen proeven. Slijters ook, die een nieuw assortiment komen bepalen. Je kon aan de gerichte en ter zake doende vragen soms wel horen wie er beroepshalve waren.
De twaalf jaar oude Speyside vond ik niet zo lekker. Een beetje een scherpe smaak. Deze stokerij maakt ook de Cu Dhub. Een nieuwe zwarte whisky. Ik heb een zwarte whisky in de kast (nog van Rick geweest), maar dat is een blend, die wordt niet meer gemaakt. Deze nieuwe zwarte heb ik niet geproefd. Er is voor de kleur van alles aan toegevoegd en whisky moet zo zuiver mogelijk zijn.
Na vijf uur hielp ik een uurtje opruimen. Dat ging allemaal behoorlijk vlot. Daarna was er een diner voor alle medewerkers (waar ik voor vanmiddag ook even bij hoorde, al had ik alleen maar helpen opruimen) en producenten in het restaurant van deze hotelschool. Ik reed met Peter mee naar Veenendaal. Erg leuk om zo'n middag eens meegemaakt te hebben. 4 oktober 2010Vanochtend haalde ik een leerling uit de les: 'Waarom was jij pas om 8.55 uur op school? Verslapen?' Hij had een verrassend antwoord: 'Nee, meneer, ik zit op kickboksen en ik moet tegen allemaal mannen van vijfentwintig jaar en ouder. En ik heb gisteren ontzettend klappen gehad. Ik was vanmorgen helemaal stijf en ik had ontzettend pijn.' Die had ik nog niet eerder gehoord en ik vermoed dat het echt waar is. Toch wil ik een briefje van zijn moeder én ik heb hem gezegd dat ik dit niet vaker accepteer. Met een variant op een uitspraak van mijn vader: 's Zondags een kerel ..... 's maandags een kerel. 2 bestellingen: Monika Fagerholm, 'Het Amerikaanse meisje', Tessa de Loo, 'Isabelle'. 5 oktober 2010Dag van de leraar! Het zal de leerlingen een zorg zijn, maar de directie had ervoor gezorgd dat er in de pauze gebak was. Dat is dan weer mooi meegenomen. Vanochtend was na het ontbijt het brood op. Ik wilde in de pauze een broodje gezond voor mezelf kopen, maar er stonden zoveel leerlingen voor mijn deur in de pauze (met vragen of omdat ze straf hadden), dat ik pas ná de pauze naar de keuken kon en toen waren natuurlijk alle broodjes al op. Uit arremoei nam ik toen nog maar een gebakje. Het is overigens niet alleen de dag van de leraar; het is ook nog eens de wisseljewachtwoordweek. Morgen begint ook de Kinderboekenweek. Het is allemaal niet bij te houden. Daan was gisteren te laat in een les, maar had zich vanochtend niet om half acht gemeld. Ik haalde hem uit de klas en vroeg hem waar hij om half acht was. 'Niet hier.' Nee, dat was duidelijk. Hij draaide er verder niet omheen en accepteerde de straf: hij moet zich nu morgen én overmorgen om half acht melden. 'Goed', zei hij. Waarop ik zei: 'Nee, dat is helemaal niet goed.' Daan antwoordde zonder nadenken: 'Oké, dan is het accoord.' Zowel Gert als ik hebben 'Schrijvers geturfd' nog een keer helemaal doorgenomen. Doordat de vormgever er mee bezig is geweest, waren er wat afbreekfouten, maar er waren ook nog veel andere zaken blijven zitten: inconsequent gebruik van enkele en dubbele aanhalingstekens, de ene keer wel een spatie voor een dubbele punt, de andere keer niet, vergeten punten aan het eind van een zin en ook nog wel een enkele échte schrijffout.
2 bestellingen: Sara Lewis, 'De slow cooker. De nieuwe manier van koken', 4 knipsels Remco Campert. 6 oktober 2010Ik heb er diep en lang over na moeten denken, maar ik weet een voordeel van dit nieuwe kabinet: We krijgen in ieder geval Plasterk niet terug als minister van onderwijs! Na elk laatste loodje blijkt er nog één te komen. Het boek heeft nog geen tekst voor de achterkant. Albert was daar heel zakelijk over: 'Zo'n tekst op de achterkant is bedoeld om de verkoop te bevorderen. We verkopen dit boek niet, we geven het weg. Dan hoeft er dus ook geen tekst op de achterkant.' Er is zakelijk gezien weinig tegen die redenering in te brengen, maar ik vind het toch kaal, zo'n boek met een lege achterkant. Daarom heb ik toch maar een tekst voorgesteld en Jan mailde een PDF met het omslag:
7 oktober 2010In de tweede klas leren de leerlingen dat het eerste doel van een schrijver is om te amuseren, te vermaken. Dat is logisch, want als een roman niet amuseert, dan houd je op met lezen en een schrijver wil dat je het boek uit leest. Daarnaast kan een schrijver nog andere bedoelingen hebben met het boek: je iets leren, je ergens over na laten denken, je ergens tegen waarschuwen. De boeken van Carry Slee zijn geschikt om dat aan de leerlingen uit te leggen. De leerlingen kennen ze én herkennen de bedoeling van Slee: Waarschuwen tegen pesten in 'Spijt', tegen drugs in 'Afblijven'. Aymen weet nog wel een bedoeling die een schrijver met zijn boek kan hebben: choqueren! Hij heeft helemaal gelijk, waarschijnlijk meer dan hij zelf beseft. Er komt een mailtje binnen van een 'printing on demand'-uitgeverij: 'Ik mail u namens uitgeverij mijnbestseller naar aanleiding van uw weblog schrijversinfo.nl. Gezien de kwaliteit van uw geschreven stukken en de populariteit hiervan, zijn wij er in geïnteresseerd om de columns die u op uw weblog schrijft, te bundelen en uit te geven in boekvorm. Bij het publiceren van een boek geven wij u compleet de vrije hand, om een selectie van passende columns te maken, die samen een mooi en leuk boek vormen.' In eerste instantie streelt het mijn ego, in tweede instantie roept het vooral vraagtekens op. Waarschijnlijk zijn ze via Google op zoek gegaan naar weblogs en hebben tientallen mensen dit mailtje gehad. Bovendien is 'columns' niet echt een goede omschrijving voor wat ik hier doe. Door het werk aan het boek heb ik nog geen tijd gehad me op de boekenmarkt van zaterdag voor te bereiden. Dat doe ik vanavond en morgenmiddag. Morgenavond kan niet, want dan heb een uitnodiging voor een kijkje in de nieuwe bibliotheek aan het Kees Stipplein. 8 oktober 2010Vanmiddag hebben we alle boeken voor de boekenmarkt van morgen klaargezet, ingepakt en in de auto geladen. Dat is toch altijd weer een hele klus. Vanavond was er voor oud-personeelsleden en oud-bestuursleden gelegenheid om de nieuwe bibliotheek aan het Kees Stipplein te bekijken (en meteen ook het nieuwe museum en de ruimtes van de historische vereniging Oud Veenendaal). Als je aan komt lopen over het Kees Stipplein ligt de bibliotheek er imposant bij. Zeker 's avonds met de grote glazen wand aan de voorkant. Op de benedenverdieping staan me iets te veel betonnen palen. Het moest de uitstraling hebben van een oude fabriek, maar als het waar is dat een deel van deze palen geen andere functie heeft dan een sierfunctie, dan had het wel met een paar minder afgekund. Verder niets dan lof voor indeling en afwerking van de bibliotheek. Vooral de jeugdafdeling ligt er uitdagend bij. Er is een boekenberg ontworpen, waar kinderen doorheen kunnen lopen en op kunnen klimmen, terwijl ze aan alle kanten omring zijn door te lenen boeken. Ik ben heel benieuwd wat de uitwerking hiervan op kinderen zal zijn: Gaan ze rennen? gaan ze klimmen? Ik ben ook benieuwd hoe lang het personeel aan het eind van de dag bezig zal zijn de boel weer op te ruimen! De bovenste twee verdiepingen van de bibliotheek zijn te bereiken via een roltrap. Al s je met de roltrap weer naar beneden komt, lees je recht voor je op de muur een gedicht van Kees Stip (de bibliotheek zit immers aan het Kees Stipplein). Op de eerste verdieping staat n.b. mijn favoriete dierenvers van Stip (over de paarden met wortels van marsepein die echt van wortel blijken te zijn). Ik zette dat versje eerder dit dit jaar in het wedstrijdgedichtenboekje en in de lesbrief. Petra vindt hem duidelijk ook leuk (en ook begrijpelijk voor jongeren) en koos het vers voor op die muur! Een verdieping hoger staat een wat moeilijker vers van Stip. Op de begane grond staat een speciaal voor deze gelegenheid geschreven vers van Ivo de Wijs óver Kees Stip op de muur. De gemeente heeft hem dat laten maken. Het kóst wat, maar dan heb je ook wat. Ik zal de komende week foto's van deze gedichten gaan maken. Achter de bibliotheek liggen de ruimtes van het museum (voorheen 'Het Kleine Veenlo') en van de Historische Vereniging. Ik stond er met een folder van de vereniging in de hand toen Hennie Henzen tegen me zei: 'Mats, je gaat me toch niet vertellen dat jij nog geen lid bent?' Dat ging ik hem wél vertellen en ik zei er ook bij waarom. Toen ik in 1994 net gemeenteraadslid was, kreeg ik een brief van de Historische Vereniging met als belangrijkste mededeling: U bent nu lid van de gemeenteraad, nu móet u ook lid worden van de Historische Vereniging. Dan heb je aan mij een verkeerde, als ik iets moet dan doe ik het juist niet. Terwijl ik in die tijd al wel half en half van plan was lid te worden. Dat is nu zo lang geleden dat het wel als 'verlopen' kan worden beschouwd en daarom ben ik ter plekke alsnog lid geworden. Hier sprak ik ook Kees Hootsen. Hij is penningmeester van het museumbestuur. Als bestuurslid kun je bij zo'n verhuizing je lol op. Er gaat dan gegarandeerd meer tijd in zitten dan ze je voorgespiegeld hebben toen ze je vroegen als bestuurslid. 1 bestelling: knipsels Remco Campert. 9 oktober 2010Een drukke en geslaagde boekenmarktdag. We kregen 's morgens om acht uur pas te horen welke kramen we kregen. Ik stond in de Hoofdstraat (voor de Xenos) en dat is een prima plek. Na anderhalf uur had ik de kraamhuur al terugverdiend en ook de rest van de dag verkocht ik goed. Ik had veel literatuur en poëzie bij me (omdat ik dat zelf leuk vind) en dan weet je dat je daar niet heel veel van verkoopt. Ik verkocht wél veel stafkaarten (ik had ze allemaal meegenomen in vier nieuw gekochte plastic kratjes), Engelse pockets en strips en zelfs een aantal boeken van C. Buddingh'.
Ik kreeg ook nog wat leerlingen aan en achter de kraam. Evert en zijn broer (die op een andere school zit), Rachelle op weg naar dansles en een groepje kwebbelende B2-meisjes dat er luid joelend 'Meneer Beeeeeeek' aan kwam fietsen. Dat is altijd beter dan dat ze met een grote boog om je heen fietsen. De boekenmarkt (50 kramen) was door de gemeente georganiseerd ter gelegenheid van de opening van het Kees Stipplein. Een ambtenaar kwam me een stevige kartonnen poster met een gedicht van Kees Stip overhandigen om in de kraam te hangen. Zo waren er vandaag in het centrum tientallen gedichten van Kees Stip te lezen. Ik mocht de poster aan het eind van de dag mee naar huis nemen (en nam er ook drie mee die aan de kramen naast mij waren blijven hangen). In mijn kraam hing:
3 bestellingen: Marion Bloem, 'Lange reizen korte liefdes', A.H. Nijhoff, 'Twee meisjes en ik', Rascha Peper, 'Oesters', Tim Krabbé, 'De grot', Karel Glastra van Loon, 'Lisa's adem', Tim Krabbé, 'Vertraging', 'Spectrum van de Nederlandse Letterkunde 24, Strevend Vlaanderen, 19e-eeuwse teksten in verband met Vlaanderens heropleving', knipsels Kellendonk en Menno ter Braak. 10 oktober 2010Het komt niet zo vaak voor: ik heb twee dagen geen tijd gehad om hier iets te noteren. Ik heb met boeken lopen sjouwen voor de boekenmarkt van gisteren, vrijdagavond was er de bezichtiging van de nieuwe bibliotheek en daarna een verjaardag bij de buren en gisteren was de boekenmarkt, waar ik afgedraaid van thuiskwam. Ik zal het vandaag of morgen met terugwerkende kracht noteren. Maar onze kamer staat vol kratten met boeken, dus die ga ik eerst allemaal weer op hun plaats zetten. De invloed van Geert Wilders op het dagelijkse leven wordt steeds duidelijker. Ik zie vandaag wat reclameboodschappen op televisie: Biefstuk gebakken in de beste Nederlandse roomboter en melk van uitsluitend Nederlandse koeien. Wat is dat voor flauwekul? Sinds wanneer is dat belangrijk in een reclameboodschap? Wat is er mis met melk van Duitse of Vlaamse koeien (van net over de grens)? Eigen koeien eerst? Het is een warme zondag, maar aan de vijver kun je zien dat het herfst is. Het hoornblad is al vrijwel geheel uit de vijver verdwenen. Het heeft zich teruggetrokken in de overwinteringsknoppen op de bodem, wachtend op het volgende voorjaar. De vissen moeten nog even wennen aan de nieuw ontstane ruimte in de vijver.
1 bestelling: Arie van der Lugt', 'De rode lantaarn'. 11 oktober 2010Vandaag had ik een leerling die blij was met haar strafwerk! Ze moet voor Duits 'Redemittel E' twee keer overschrijven. Haar reactie: 'Dat moet ik toch leren voor de centrale toets, dan ken ik het gelijk goed. Dat had ik ook met Engels, ik moest de woordjes overschrijven en toen had ik voor de toets een 10.' Een nuttige straf dus, waar ze in feite mee geholpen wordt. En een leerpunt voor zo'n leerling: overschrijven is dus blijkbaar - ook als het niet voor straf hoeft - een goed idee. Gisteren en vandaag kijk ik de SO's van B2 na. De meeste leerlingen hebben de moeilijke woorden en de spreekwoorden goed geleerd. Zo kunnen ze hier met gemak een hoog cijfer voor halen. Ik merk wel steeds vaker dat leerlingen de stof 'ongeveer' leren. Ze lezen het een paar keer over en hebben dan ook echt wel door waar het over gaat, maar de defenities uit het hoofdstuk hebben ze niet letterlijk uit het hoofd geleerd. Twee voorbeelden van dezelfde leerling uit deze SO: Vraag: Wat betekent dit spreekwoord? - Goede wijn behoeft geen krans. Vraag: Welk spreekwoord heeft deze betekenis? - Hij schept meer op zijn bord dan hij op kan. Die laatste vraag levert bij een andere leerling een nog veel tragischer antwoord op: En bij weer een andere leerling: 'Hij heeft meer ogen in zijn maag.' (In ieder geval met een hoofdletter). Op de diverse bladzijden van Schrijversinfo heb ik bij 'Prijzen' de Gouden Harpen en de Annie M.G. Schmidt-prijzen in zitten vullen. Geen echt interessante klus, maar de bladzijden worden er wel mooi volledig door.
Nieuw op Schrijversinfo: Jan Boerstoel.
3 bestellingen: Hans Vlek, 'Anatomie voor moordenaars', Dirk Ayelt Kooiman, Montyn (Bulkboek), Piet Paaltjens, 'Des zangers min' en 'Jan van Zutphen's afscheidsmaal, 1257'. 12 oktober 2010Vanochtend ben ik na een maand of twee moeilijk lopen toch maar naar de dokter gegaan. Ik dacht aan jicht in mijn linkervoet, maar het blijkt iets heel anders te zijn: fasciitis plantaris (peesplaatontsteking). Die komt vaak door overbelasting bij het sporten, maar dat kan bij mij nauwelijk het geval zijn. In mijn jeugd heb ik steunzolen gehad (ik herinner mij meneer Sol in een kamertje achterin de apotheek in de Hoofdstraat, die eerst gipsmodellen van mijn voeten maakte), met die 'platvoeten' van mij kan het te maken hebben, maar nog iets fanatieker afvallen zou ook een goed idee zijn. De dokter verwijst me naar de podologen voor een vorm van moderne steunzolen. Dat moet ik in de herfstvakantie (volgende week) dan maar gaan regelen. Jan Rijken neemt ruim de tijd voor je. Dat heeft als nadeel dat hij altijd uitloopt. Je zit dus nogal eens een tijdje in de wachtkamer. Ik zat er 41 bladzijden van 'Overpeinzingen' van S. Montag lang. S. Montag is een pseudoniem van Henk Hofland. 'Overpeinzingen' was een wekelijkse column in 'NRC Handelsblad'. En Montag kan het mooi zeggen:
Prachtig dat 'beschermt hij het lichaam van zijn meester, of beschermt hij de meester met zijn lichaam?' Zo'n zin kan ik een paar keer overlezen en er dan een poosje in gedachten mee spelen. Ook mooi is Montags beschrijving van een échte boekwinkel':
Boekhandel van Kooten slaagt glansrijk voor deze test. Het kantoortje is er, al wissel je er nooit lang van gedachten met Albert; hij neemt je al snel mee voor een kop koffie en dan gaat het gesprek verder aan de lees- en koffietafel. Dit 'boekwinkelcitaat' moet ik maar even in gedachte houden voor mijn toespraak op 9 november. 3 bestellingen: knipsel Michel v.d. Plas, boek 'Over den dichter Roland Holst', Stafkaart 'Hoog Soeren'. 13 oktober 2010Tygo sliep vannacht hier (Suzanne en Gijs maakten gisteren het huis op orde voor de fotograaf van de makelaar). Hij was wat grieperig en werd om 23.30 uur wakker en wilde niet meer slapen. We lieten hem drie kwartier huilen, maar het hield niet op. Daarom haalden we hem er toch maar uit en zo zat ik midden in de nacht op de grond met Duplo te spelen. De leerlingen van V3 moeten in het volgende cluster een betoog houden. Omdat ik daar direct bij het begin van het cluster mee wil beginnen, maak ik deze week al afspraken met ze. Ze moeten vier minuten spreken, volgens een vaste indeling: Voor Van Kooten heb ik een lijstje met namen en adressen van uit te nodigen mensen voor 9 november gemaakt. De gedichten uit 'Nacht van de poëzie 1989' heb ik vanavond toegevoegd aan de overzichten op Schrijversinfo.
Overgezet: J.H. Donner. 1 bestelling: knipsel Dick Bruna. 14 oktober 2010Vanmiddag zat ik in mijn kantoor te werken. Aan de tafel in mijn kantoor zat een meisje uit B2 een toets in te halen. Ik had zin in een kop thee ('s middags probeer ik geen koffie meer te drinken). Nou is het een beetje asociaal om in je eentje thee te gaan zitten drinken, dus vroeg ik aan de leerling: 'Wil jij een kopje thee?' Ze viel bijna van haar stoel van verbazing: een leraar die op school aan je vraagt of je thee wilt. Een collega zag een H4-leerling met een rugzak het jongenstoilet binnengaan en er even later met een dunnere rugzak weer uitkomen. Dat is er verdacht als er 's avonds een schoolfeest is; het systeemplafond van het toilet is een bekende plek om sterke drank in te verstoppen. We pakten een trapje en tilden een plafondplaat op. Boven de toiletten zag ik twee bierblikjes staan. Kort daarna kwam dezelfde knaap de school weer binnen. Ik nam hem mee naar het toilet, stuurde hem het trapje op en vroeg hem wat hij zag. 'Twee bierblikjes meneer.' Ik zei hem dat die volgens mij van hem waren. 'Echt niet meneer.' Dat leek me onwaarschijnlijk. Hij was net de toiletten binnengegaan met zijn rugtas. 'Toen heb ik alleen maar gel in mijn haar gedaan, meneer. Erewoord.' Ik had de neiging hem te geloven en ging verder niet in discussie. We schoven het trapje dichter naar de toiletpotten toe (daar staan ze bovenop als ze de blikjes of de flügelflesjes verstoppen) en ik pakte de bierblikjes: LEEG!!! Die blikjes stonden er dus al sinds het vorige schoolfeest, of er wordt onder lestijd door iemand gedronken. Het goede nieuws is dat ik deze jongen dus terecht geloofde. Mijn inschattingsvermogen is nog goed. Stel je voor dat ik hem niet geloofd had, in discussie gegaan was, of zijn ouders had gebeld en er dan tenslotte achter was gekomen dat de blikjes leeg waren.
We gingen vanavond met de Straatnaamcommissie uit eten bij 'De Gulle Griet' in Leersum. Dit was om afscheid van twee vertrekkende leden te nemen. Vanwege de reorganisatie op het gemeentehuis van dit jaar valt de commissie onder een andere afdeling en daardoor zitten er ook andere ambtenaren in. Het was in 'De Gulle Griet' niet druk (we waren de enige gasten), maar het eten was er prima: een terrine van gevogelte, een bouillon, wild zwijnmedaillons en een desert van het huis. Daarnaast was het ook heel gezellig. We vormden een prima club met goede onderlinge verhoudingen. Dat bleek ook vanavond weer. Bert gaf aan de anderen ter afscheid een klein boekje en voor mij had hij een fietspaden-straatnaambord laten maken. Ons voorstel wordt om de fietspaden namen te geven van door Marten Toonder voor zijn Bommelstrips bedachte woorden. Een hommage aan Toonder en een leuke manier om Veenendaal als fietsstad weer extra op de kaart te zetten. Het is wel een voorstel waar verschillend over gedacht zal worden: je vindt het heel leuk of je vindt het helemaal niks. Daarom willen we het binnenkort met de burgemeester (die het in zijn portefeuille heeft) in een vooroverleg bespreken. Als het dan onverhoopt wordt afgeblazen, heb ik als herinnering in ieder geval dat straatnaambord nog. Het schoolfeest (thema: 'Het foute horrorfeest') verliep goed. Er waren dj's van radio 538, er was een enge man met slangen en spinnen, waarmee de leerlingen op de foto konden (volgens minstens tien vrouwelijke collega's was de man enger dan zijn beesten) en er werden films vertoond (Scarry movie). Helaas moest ik twee jongens wegens een vechtpartij door hun ouders op laten halen. Die komen er voor straf ook bij het kerst-schoolfeest niet in.
1 bestelling: knipsels Louis Ferron, Anton Koolhaas, Theun de Vries, Koos van Zomeren, Maarten 't Hart, A.F.Th. van der Heijden, J.L. Heldring. 15 oktober 2010De nieuwe regering wil de tussenuren in het lesrooster verbieden. Dat lijkt me - zeker in de bovenbouw - een onhaalbare zaak. 'De Gelderlander' heeft wat scholen in de regio gebeld en het lijkt de meeste geïnterviewden ook onhaalbaar. Al citeert men van de roostermaker van Het Pantarijn in Wageningen een joekel van een dubbele ontkenning: 'Een rooster zonder tussenuren kun je niet voorkomen.' In B2b zijn de spreekbeurten klaar. Vandaag de twee laatste: over vulkanen en over dromen. De meisjes die ons over 'dromen' vertelden, verlieten kort voor hun spreekbeurt het lokaal en kwamen even later in hun pyjama terug. Origineel! Albert van Kooten was even bij me op school. Vandaag verstuurt hij de uitnodigingen voor 9 november. Het boek wordt gratis aan bezoekers meegegeven. Hij denkt er zo voor de sinterklaasdrukte vijftienhonderd kwijt te zijn. Het boek aan klanten geven als ze een ander boek kopen (zoals in de boekenweek) blijkt wettelijk niet te mogen. Het is een soort koppelverkoop waarvoor de boekenweekorganisatie een ontheffing heeft gekregen. We hebben dingen in dit land toch raar met elkaar geregeld. Leuk nieuws via de mail: op 11 november wordt er op het huis aan de Boslaan waar Gerard Reve woonde een plaquette onthuld. Daarnaast wordt er een boek gepresenteerd over 'Gerard Reve in Veenendaal' en worden er aan de biliotheek en aan het Viseum (de nieuwe naam voor het museum) foto's aangeboden waarop Reve in Veenendaal is te zien. Het geheel wordt georganiseerd door Patrimonium Bouwvereniging. Piet de Vrije mailt me dit en meldt dat de officiële uitnodiging volgende week volgt. Daarnaast meldt hij dat ik hem kan toevoegen aan de lijst van 'Veense schrijvers'. Dat is dan helaas net te laat voor het boek. Een verjaardag in Culemborg. Het viel niet mee om daar te komen. De N320 was afgesloten. We reden via de snelweg A15 maar moesten een heel eind om. Bovendien was in Culemborg zelf ook een aantal wegen afgesloten. We deden er veel meer dan een uur over en reden meer dan vijftig kilometer. Terug gingen richting Utrecht en namen de A12. Ook tussen Culemborg en Utrecht was men aan de weg aan het werk en moest al het verkeer over één strook van de snelweg. 2 bestellingen: Han B. Aalberse, 'De liefde van Bob & Daphne. Ontluikende driften', knipsel Kees Fens. 16 oktober 2010Een eerste vakantie- en dus een opruimdag. Lege flessen naar de glasbak en kranten bij het oud papier. Dat alles nadat ik tot 11.30 uur geslapen had. Piet voelt wel voor een gedicht op het voormalig woonhuis van Gerard Reve aan de Boslaan. Liefst een gedicht met een link naar Veenendaal. Gerard Reve heeft niet zoveel poëzie geschreven. En voorzover ik weet al helemaal niets in relatie tot Veenendaal. Zijn gedichten zijn vaak op de drank, het geloof (op zijn geheel eigen wijze) of op seks gericht. Bijvoorbeeld:
'Scheppend kunstenaar' en 'Allerzielen' zou ik in Veenendaal nog wel op een muur durven zetten. 'Roeping' is waarschijnlijk zijn bekendste en meest geciteerde gedicht. Er zou ook een citaat uit zijn werk op zo'n muur kunnen (i.p.v. een gedicht). bijv.
We hebben deze weken (waarschijnlijk ter promotie ervan) Eredivisie-live op televisie. We zagen Ajax met gemak van NAC winnen en Twente met moeite van Feijenoord. 1 bestelling: I. Snoek (bewerking), 'Overeenstemming der vier evangeliën benevens de handelingen der apostelen'. 17 oktober 2010In twee poëziebundels (nog van de meiveiling in Haarlem) kom ik gedichten óver C. Buddingh' tegen:
Zou Wim ook een overzicht hebben van óver Buddingh´ geschreven gedichten? Dat zal ik hem eens vragen. Aad Meinderts, directeur van het Letterkundig Museum, reisde de graven van de honderd schrijvers uit zijn literair pantheon af. Op de graven legde hij een witte roos. Van elk grafbezoek werd een filmpje gemaakt dat te zien is op http://www.literaireroadtrip.nl/. Er is ook een boek van verschenen: 'Een literaire roadtrip'. Tot halverwege 2011 zal er in het Letterkundig Museum aandacht aan de roadtrip worden besteed. 2 bestellingen: 3 x C. Buddingh', P.J. Sarels van Rijn, 'Ik kan huishouden. Geïllustreerd handboek voor de vrouw die een huishouding goed, practisch en voordelig wilbesturen'. 18 oktober 2010Volgens de weersverwachting is vandaag de enige droge dag van deze week. Daarom zijn we in de tuin aan het werk gegaan. Wat (dode) struiken en uitgebloeide planten eruit en de klimop wat gesnoeid. Ik wil er niet té veel uit hebben. De vogels rommelen 's winters graag tussen uitgebloeide planten en afgevallen bladeren. Een gedeelte laten staan en laten liggen dus. Op De Ellekoot bracht ik wat pakjes naar het postagentschap. Ik wilde postzegels in het voren kopen. Ze worden per 1 januari duurder. De zegels met nr. 1 blijven ook na de prijsverhoging geldig, maar de nr. 2-zegels zijn er nog niet. Wel die van € 0,88, maar daar moet je na januari wél centen bijplakken. Die koop ik dus nog niet. Suzanne was mee. Zij wilde nog even naar het Kruidvat en naar de Hema. Bij die laatste was ik op De Ellekoot nog nooit geweest. Er ligt al volop marsepein. Het kostte moeite, maar ik liet die marsepeinen aardappeltjes liggen. Als ik af wil vallen, moet ik daar dus afblijven. Het is een vrij kleine Hema. Hoe bepaal je nou wat je wél en wat je niet in het assortiment neemt op zo'n beperkt aantal vierkante meters? Warme halve worsten verkopen ze er niet (!?) Wel hele worsten voor € 2,00. Er liggen ook magere worsten. Daar zit dus minder in, maar ze zijn wel duurder (€ 2,25). Dat lijkt me niet logisch. Bij het Kruidvat zag ik ook al zoiets: plastic zakjes met een stuk of tien dennenappels voor € 1,35. Hoever staan die mensen van de natuur af? Waarom gaan ze zelf niet naar het bos om die dingen gratis op te rapen? Ik zette nog wat dichtbundels te koop. Reinold Kuipers eert in 'Rendez-vous met een Remington' (1948) een aantal oudere dichters. Het mooist vond ik zijn gedicht voor Hendrik de Vries:
Vooral 'het goddelijk ademhalen dat in de liefste verzen trilt' vind ik heel mooi. Soms grijpt een gedicht je bij de strot, word je er stil van en wil je het herlezen en herlezen. Iets trilt mee, terwijl je het leest en waarom zou dat 'iets' geen goddelijke ademhaling zijn? A. Marja schreef een naschrift voor de bundel van Reinold Kuipers. Dat gaf me aanleiding om de Schrijversinfobladzijde over A. Marja aan te vullen en over te zetten in de nieuwe layout. 3 bestellingen: AO: Vincent van Gogh: "De waardering van zijn werk", '50 psalmen Van Michel v.d.Plas en Huub Oosterhuis', Jan J. Pieterse (samenstelling), 'Geluk is gelul met een k. Cabarestafette te boek'. 19 oktober 2010
Vanmiddag was ik (eindelijk) weer even bij Ed Zwart. We hebben koffie en een pilsje gedronken en heerlijk bijgepraat. We delen over de boekenverkoop veel ervaringen, o.a. met betrekking tot Boekwinkeltjes. We reageren ook hetzelfde op veel van deze ervaringen. Ik zou Ed vaker moeten zien en spreken. De laatste dagen kom ik steeds weer C. Buddingh' tegen. Vandaag is dat in de 'Spiegel van de surrealistische poëzie in het Nederlands', samengesteld door Laurens Vancrevel (1989). Er staan gedichten in van te verwachten dichters als I.K. Bonset, Theo van Baaren, Chr. J. van Geel, L.Th. Lehmann en Simon Vinkenoog. Een compleet overzicht (dat ik ook opneem op de diverse bladzijden op Schrijversinfo): Begin deze maand maakte in - na e-mailcontact met Mariët Meester - een Schrijversinfobladzijde over haar. Het contact kwam tot stand via Sarien Visser, die net als Mariët in Veenhuizen woonde. Vandaag was Sarien in Veenhuizen, waar ze o.a. de (school)woning fotografeerde waar Mariët Meester vanaf 1959 opgroeide. Bij deze één van die foto's (rechts de woning, links de school):  20 oktober 2010Gisteren aten we tortilla's. Ik maakte een vulling met gehakt, champignons, uien en taugé. Ik vond het gehakt niet echt lekker ruiken, maar gaf de schuld aan de hoeveelheid vet die erdoor zat. Vanochtend waren we allebei ontzettend misselijk. Dat zal dan toch dat gehakt geweest zijn; iets bedorven wellicht. Vandaag was de eerste verjaardagsdatum van ma na haar overlijden. De steenhouwer had beloofd dat de steen er voor vandaag op zou liggen. Er is de afgelopen maanden van alles misgegaan, zoals o.a. de levering van verkeerde letters, maar nu is het eindelijk voor elkaar.
21 oktober 2010
Al een paar dagen achter elkaar hoor ik mensen op tv zeggen: 'Jij bent toch vegetarisch?' (Loretta Schrijver tegen Jan Vayne vanochtend). Jan Vayne antwoordt dan: 'Ik ben geen vegetariër. Ik houd gewoon niet zo van vlees.' Heel goed Jan: Je eet vegetarisch, maar je bent vegetariër. In een doos met op te ruimen knipsels en tijdschriften kwam ik een paar oude nummers van 'Hollands Diep' tegen uit de jaren '70. Ik blader ze door en knip en scheur er artikelen uit. (D. Hillenius, J.H. Donner, Tim Krabbé). Dat gescheur kost me nog steeds moeite, maar voor zo'n tijdschrift beur ik een paar euro en dat beur ik voor elk los artikel ook. Zakelijk gezien kan ik zo'n tijdschrift dus maar het beste kapot maken. Het nieuwe (november/december)nummer van 'Hollands Diep' viel deze week ook op de mat, dus ik vergelijk automatisch de nummers uit de jaren '70 met het nummer van nu en dat valt héél zwaar in het nadeel uit van de moderne uitgave. Het is glossy uitgevoerde gebakken lucht. Honderddertig bladzijden lang staat er eigenlijk niets in. Nou vooruit: het interview met Arnon Grunberg op blz. 22 -32 is de moeite van het lezen waard en het artikel over Toon Hermans op blz. 80-90 kan er mee door. Kees van Kooten is een schim van zichzelf geworden en Bas Heijne weet me niet te boeien. Zij sluiten zich bij het lage niveau van het tegenwoordige 'Hollands Diep' aan. Misschien moet ik mijn abonnement maar opzeggen.
De gedichten boven de roltrappen in de bibliotheek zijn niet te missen:
Het gedicht dat Ivo de Wijs schreef over Stip en Veenendaal is te lezen op de muur boven de bar van het leescafé:
Om dan maar gelijk volledig te zijn: In het museum in hetzelfde gebouw ('Viseum' heet dat nu) staat op een muur een tekst van dominee Ph.J. Hoedemaker uit zijn boek over de kinderarbeid: 'De fabrieksarbeiders te Veenendaal'. In mijn 'Schrijvers geturfd' geef ik een compleet overzicht van de publicaties van én over deze Ph.J. Hoedemaker. Het is te laat om daarbij te vermelden dat deze tekst nu op de muur van dit Veense museum prijkt:
We aten vanavond bij 'Tante Loes' in Rhenen. We moesten via Elst rijden, want de Cuneraweg is afgesloten. Ze gaan daar van die middengeleiders in de rotonde aanbrengen. We zaten bij 'Tante Loes' aan het raam en hadden een prachtig uitzicht op de Rijn en op de ondergaande zon. Die zon zorgde voor een mooie rode lucht. Er werden als amuse twee oesters voor ons neergezet. Die had ik nog nooit op. Ik had ook nooit de aanvechting ze te bestellen. Het leek me niks, maar het viel me niet tegen. Vleziger dan ik had gedacht en door de limoendruppels smaakten ze heel fris. Lidy had een forse biefstuk en ik at gegrilde tonijn. Als voorgerecht had ik Rucolasoep met zalm. Heel zacht en erg lekker. Voor wie het wil proberen: hier staat een recept. 1 bestelling: een stapeltje boeken voor Noorwegen. 22 oktober 2010Martin Brink belde gisteren. We maakten een afspraak voor een interview over 'Schrijvers geturfd' voor in de Rijnpost. Martin staat zelf overigens ook in het boek. Hij schreef een aantal boeken over de geschiedenis van Veenendaal. Bij Van Kooten haalde ik de plotproef van het boek op (weer een nieuw woord geleerd). Dat ziet er netjes uit. Ik nam gisterenavond het geheel nog een keer door en haalde er toch nog weer 6 schrijffouten uit (dingen als militeire i.p.v. militaire, Museum Klein Veenlo i.p.v. Museum Kleine Veenloo). Vanochtend belde ik met de drukker. Het is een pdf-file, daar kan de drukker niets aan veranderen. Dat moet via de vormgever. Die is op vakantie. Maar het is nog geen 9 november. Een paar extra dagen rond dit weekend is geen probleem voor de drukker. Rik Valkenburg komt in het boek ook uitgebreid aan de orde. Laatst zag ik dat zijn graf recht tegenover dat van mijn ouders is. De laatste keer dat ik op de begraafplaats was, heb ik dat graf gefotografeerd. die foto's heb ik op de Schrijversinfobladzijde over Rik Valkenburg gezet:
'Schrijvers geturfd' is achterhaald voordat het boek uit is. Dat kan ook bijna niet anders. Ook ben ik al weer nieuwe schrijvers tegengekomen. Willem Lenderink, oud-directeur van 'De Vaart', schreef '100 jaar Harmonie Caecilia. Een eeuw Veense muziek'. Het boek verscheen in 2004. Piet de Vrije, directeur van Patrimonium Woonstichting, heeft ook boeken geschreven. Marjon Mennink werkt niet meer bij de Stichting Welzijn Ouderen. En zo zullen er nog wel regelmatig aanvullingen bij komen.
Volgens mij is het nummer niet eerder live uitgebracht. Cohen zong het als toegift bij zijn laatste toer (meen ik). Ook hier geldt: luisteren de mensen wel echt? Cohen vertelt in dit nummer hoe Janis Joplin hem in het Chelsea Hotel pijpte op het niet opgemaakte bed. Hoort u het Marco Borsato in het Nederlands zingen? Ik niet! Sterker nog: als er een vertaling gemaakt wordt, dan draaien de vertalers er omheen. Op deze site is een YouTube-filmpje te zien uit een documentaire over Leonard Cohen. Hij zingt 'Chelsea Hotel,' er is een filmpje van een man en een vrouw in een hotelkamer gemaakt en onderin beeld verschijnt een Nederlandse vertaling van de tekst. Vrij nauwkeurig vertaald, behalve bij 'giving me head on the unmade bed'. Daar maakt de vertaler/vertaalster 'en je liet me begaan op het onopgemaakte bed' van. Dat is een schijterige vertaling en draait bovendien de actieve rol van de vrouw naar de man. 23 oktober 2010In stilte werk ik door aan mijn literaire reisgids. Bijna dagelijks, maar in ieder geval een paar keer per week noteer ik 'iets'. Elke poëziebundel blader ik door, op zoek naar gedichten over een bepaalde plaats. Vandaag zette ik 'Waar nooit gemaaid wordt' (1974) van Kees Winkler te koop. Daarin staan:
De burgerman lijkt met zichzelf tevreden. Maar dat blijkt verderop in het vers toch wat tegen te vallen: 'ik had illusies indertijd / maar daar is niet veel van gekomen' en 'en de vervulling van mijn leven / is maar een lege huls gebleven'. Zijn mooiste gedicht staat in 'Zeven x vijf' op blz. 19:
Naar aanleiding van het bovenstaande heb ik vanmiddag de Schrijversinfobladzijde over Kees Winkler afgemaakt.
Jan, Monica en AnneMarie waren vanmiddag in Veenendaal om het graf te zien nu de steen er (eindelijk) weer op ligt. Het was regenachtig weer, dus we stonden met paraplu's op de begraafplaats. We zouden met Suzanne en Gijs kaasfondue eten. We haalden nog wat extra in huis en Jan, Monica en AnneMarie bleven eten. Dat was onverwacht en heel gezellig. Als je zou weten dat ze bleven eten zou je waarschijnlijk geen kaasfondue plannen, maar het was, met zijn allen rond de tafel in de voorkamer, goed te doen. We hadden ook wat spruitjes beetgaar gekookt en dat was heel smakelijk in zo'n jasje van kaas. Overgezet: Tanneke Wigersma (uitgebreid). 1 bestelling: Poster Francine Oomen. 24 oktober 2010Tygo sliep vannacht bij ons, dan konden Suzanne en Gijs een keer uitslapen. Hij zorgde ervoor dat wij vannacht tussen drie en vier wakker waren. En vanochtend waren we dus uiteraard ook bijtijds wakker. We namen hem vanochtend mee voor een kop koffie bij tante Dick in Den Dolder. We lieten ons leiden door de Tomtom. Die stuurde ons over de A12 en dan niet bij Maarsbergen eraf, maar pas bij Zeist. Heel Zeist door, over de Panweg en zo naar Den Dolder. Dat doe ik volgende keer toch weer anders. Al was het maar omdat we bij station Zeist een minuut of zes voor de gesloten overweg stonden te wachten. Feijenoord verloor vanmiddag met 10-0 van PSV. Je moet als Feijenoordfan een dikke laag eelt hebben, maar die kweek je ook wel door de jaren heen. Martijn kwam bij ons voetbal kijken (Ziggo levert een maand gratis Eredivisie-live). Suzanne en Gijs kwamen Tygo ophalen. Het gezelschap had erg veel schik van de tien doelpunten en keek mij steeds meewariger aan. Op de Schrijversinfobladzijde over Hans de Boer staan deze scans:
Vandaag krijg ik antwoord op die laatste vraag: Beste Mats. Ik kwam terecht op de pagina over mijn oom Hans de Boer, op schrijversinfo. Daarop stond onderin een plaatje van zijn handtekening en van een briefje dat in de bundel zat. Ik kan je met grote zekerheid zeggen dat dat briefje is geschreven door mijn moeder, de jongere zus van Hans. Zowel het handschrift als de stijl, licht ironisch: 'gesigneerd, jawel!' Met vriendelijke groet,' De vormgever van 'Schrijvers geturfd' was deze week op vakantie. Hij is terug, vond mijn mail over nog zes te plegen verbeteringen en de mail van de drukker met de vraag naar een aangepaste omslag (omdat het een gebonden boek wordt!). Hij ging gelijk vanavond aan het werk en de aanpassingen zijn naar de drukker. Daar kunnen ze dan deze week aan het werk! Ik kan niet wachten tot ik het boek in mijn handen heb. 2 bestellingen: G.H.M. van Huet, 'Met en tegen de tijd', Johs.H. Huijts, 'Jean Jacques Rousseau's Emile of over de opvoeding. Bewerkt ten dienste van ouders en onderwijzers, voorzien van een beknopte levensschets'. 25 oktober 2010Vanochtend, na de herfstvakantie, begon de winter: er zat ijs op de autoruit. Ik raak steeds geïnteresseerder in de geschiedenis van Veenhuizen. Ik las recent weer werk van Mariët Meester en mail af en toe met Sarien Visser, die ook in Veenhuizen gewoond heeft en die op allerlei manieren nog bij het dorp betrokken is. Ze maakte foto's in Veenhuizen en mailde me ook een gedicht met enkele bijpassende foto's (waarbij ik vanwege het tijdsbeeld voor de oudere foto's koos). Een begrafenis van een verpleegde was een stuk tragiek en wie het Veenhuizer kerkhof bezoekt en de vele verpleegden-graven ziet, komt toch wel onder de indruk van de wellicht duizenden 'onbekende thuislozen' die daar in grote eenzaamheid en verlatenheid hun laatste rustplaats vonden. Onderstaand gedicht, dat na het meemaken van zo'n begrafenis werd geschreven, tracht daarvan iets te laten blijken.
1 bestelling: Anthony Mertens, 'Sterke verhalen (rond de Tweede Wereldoorlog)'. 26 oktober 2010Vanochtend was Martin Brink van de 'Rijnpost' op school om me te interviewen i.v.m. 'Schrijvers geturfd'. We hadden een prettig verlopend gesprek. Hij presenteerde me nog wat nieuwe Veense schrijvers. Een moeder en een dochter die elk net hun eerste boek hebben uitgebracht: Ria Mandersloot (dochter en schrijfster van de avonturenroman 'De koning van Galisië') en E. v.d. Bovenkamp (moeder en dichteres van 'Rijmpjes'). Ik kon aan Martin merken dat hij zelf ook boeken geschreven heeft. Hij zag de vellen van de plotproef en zei meteen: 'Zo, een gebonden uitgave!' Hij weet veel over Veenendaal. We kwamen te spreken over 'Turf en sigaren' en 'De Veense'. Van 'De Veense' heeft hij zelf alle verschenen nummers thuis liggen. Aan de eettafel zit ik knipsels van en over Jan Blokker uit te zoeken en per jaar in een mapje te doen. Op de computer draait de muziek die ik in Windows Media Player vijf sterren heb gegeven. Dat zijn de nummers die ik het mooist vind en die ik moeiteloos mee kan zingen. 'De hoge heren van het dorp' van Peter Schaap komt langs. Ik zit hardop mee te zingen en het is weer even 1974. Het was één van de eerste Nederlandstalige nummers die ik op de radio hoorde die me wat deden. En hoe ouder ik word, hoe waarder het is. Het blijft een prachtige tekst:
Ik zing het mee en val stil bij de vijfde regel van het derde couplet 'Maar is het werkelijk wel zo anders nu als toen'. Peter toch: 'als toen' moet natuurlijk 'dan toen' zijn! Dat ik dat nooit eerder bewust gehoord heb! En zou hij dat zelf destijds niet opgemerkt hebben. Hij was per slot van rekening onderwijzer. Wellicht vond hij 'als' lekkerder zingen dan 'dan'. Laat ik het daar maar op houden. En nu ik toch met Peter Schaap bezig ben, zet ik ook maar meteen zijn Schrijversinfobladzijde over naar de nieuwe layout. 1 bestelling: Mario Vargas Llosa, 'De stad en de honden'. 27 oktober 2010Een spreekbeurt over anorexia in een tweede klas vandaag. Een degelijke en ruim voldoende spreekbeurt. Ook nu weer met een fraaie powerpointpresentatie, met soms iets te felle achtergrondkleuren en uitgesproken nare foto's van veel te magere meisjes. Na afloop van de spreekbeurt vroeg ik aan de klas: 'Wat zouden jullie doen als je het vermoeden had dat een goede vriendin anorexia had?' Er ontstond een klassengesprek: Als het echt een goede vriendin is met haar moeder gaan praten. Het tegen de vriendin zelf zeggen. Maar die zal het altijd ontkennen. Zo rolde het gesprek een minuut of zes door en ik was uitermate verbaasd: geen enkele leerling komt op de gedachte dat je je mentor in zou kunnen schakelen, of je mentor van vorig jaar, of de vertrouwenspersoon op school. Het komt gewoon niet bij ze op! Martin Brink heeft het interview al uitgeschreven. Het is even afwachten of het vrijdag of volgende week woensdag in de 'Rijnpost' komt, maar op de site (hier) is het nu al te zien. Hij heeft er een aardig verhaal van gemaakt, al vind ik een enkele keer zijn woordkeus minder gelukkig (bijvoorbeeld in 'Beek is idolaat van boeken' en in 'Beek is lyrisch over Jan de Boer'). Ook maakt hij van het jubileum een kwart-eeuw i.p.v. een halve eeuw. Maar als geheel is het een aardig artikel. Het boek is nog niet uit, maar aan de website voeg ik nu al schrijvers toe die er niet in staan. Dan maar in een eventuele volgende druk ;) - J. J. Oversteegen, In het schuim van grauwe wolken – Het leven van Cola Debrot tot 1948 - J. J. Oversteegen, Gemunt op wederkeer – Het leven van Cola Debrot vanaf 1948 - Hans Goedkoop Het leven van Herman Heijermans - Annie Cohen-Solal, Jean-Paul Sartre-Zijn biografie - Marek van der Jagt, De geschiedenis van mijn kaalheid - Hélène Nolthenius, Moord in Toscane – een monnik als speurder in de middeleeuwen 28 oktober 2010Albert van Kooten had gisteren deze - paginagrote - advertentie in de 'Rijnpost':
Zolang de voorraad strekt. 'Voorraad' met één 'r', dat is wel een beetje jammer. Maar volgens mij heeft nog niemand het gezien, of in ieder geval is er nog niemand die er iets over gezegd heeft (tegen mij). En als ik dan toch kritisch ben: tussen 'KOOTEN' en 'ZANDSTRAAT' had wel een spatie mogen staan. Het platte dak van de bijkeuken was al een tijdje aan vervanging toe. De loodgieter zou in augustus komen. Dat werd dus eind november! Maar nu kan het er weer jaren tegen. De politie houdt 's ochtends weer fietslichtcontrole. Er kwam een H3-leerling me melden dat hij aangehouden was en vijfendertig euro moest betalen. Daardoor kwam hij ook nog eens te laat op school en moet zich nu morgenochtend om half acht melden. Hij vond het niet rechtvaardig dat hij dubbel gestraft werd voor het rijden zonder licht. Ik vond zijn pleitrede wel indrukwekkend en heb hem het om half acht komen kwijtgescholden.
2 bestellingen: Gerard Reve, 'De ondergang van de Familie Boslowits * Werther Nieland', Mazo de la Roche, 'Het schaakspel op Jalna'. 29 oktober 2010 |
