Terug naar augustus 2007

1 september 2007

Een fancy fair bij de katholieke kerk vandaag. Dat is elk jaar begin september en we komen er altijd met een doosje boeken vandaan. Ze kennen me er onderhand (Jos Schilte en Wim Veenendaal stonden achter de boekenkraam). Dat zal de prijs wel iets opdrijven, maar het was toch weer alleszins redelijk. Ik kocht o.a.:
- 8 jaarboeken 'De Zilveren Camera'.
- Renate Dorrestein, 'Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor' (net een jaar uit)
- Hilbert Kuik, 'Ojongensjongens, wat een gepiep!'
- Peter van Straaten, 'Feest'
- Fetze Pijlman, 'Harmonie en fanfare'
- Aad Struijs, 'Nederland voor nop'.
- Elif Shafak, 'Het luizenpaleis' (ook net een jaar uit)
- Hans Martin, 'Malle gevallen'
- Rindert Kromhout, 'Een spartelende speelgoedhond'
- Frederik van Eeden, 'De nachtbruid'
Verder 2 lp's van Elly & Rikkert en nog 3 singles.

Ik mis nog de betaling voor twee kramen voor de boekenmarkt van 15 september. Ik had de betalingen wel genoteerd, maar nog niet nagekeken wie er nog moet betalen. In totaal zijn er zestien kramen. Bij de kerk kwam ik Willem vanmorgen tegen. Hij had nog niet betaald voor zijn twee kramen. Dat hoef ik dus al niet meer uit te zoeken. Met de betaling bevestigt men zijn deelname. Zo verzeker ik me ervan dat het me niet overkomt dat mensen niet op komen dagen en ik met de kraamhuur blijf zitten. De eerste twee jaar heeft die boekenmarkt me geld gekost. Nu houd ik er iets aan over. Zelf sta ik er de vijftiende niet met een boekenkraam. Suzanne trouwt de veertiende en ik heb geen zin om me op de bruiloft in te houden, of dingen niet te doen omdat ik de volgende dag vroeg op moet voor de boekenmarkt.

1 bestelling: 4 x Pim, Frits en Ida en Mira Lobe, 'Wie wil Pluisje?'.

2 september 2007

Vannacht was weer de jaarlijkse verzameling van 'De dode dichters almanak' van de VPRO, met als titel 'De 8ste Televisienacht van de Poëzie'. De wekelijkse uitzending mis ik meestal en het opnemen inprogrammeren schiet er ook bij in. Dan is deze anderhalf uur poëzie een uitkomst. Ik ben er niet voor opgebleven, maar heb het opgenomen. Vanmiddag heb er stukken van bekeken. Gerard Reve, Willem Wilmink, Hans Faverey, Bert Schierbeek: een feest van herkenning. Minstens de helft van de dichters was buitenlands, dat is dan geen herkenning, maar een kennismaking, behalve bij Jacques Brel. Wie kan mij helpen aan uitzendingen van de vorige jaren, op video of DVD? Gerard Reve las o.a. onderstaand gedicht:

Herkenning

Nu weet ik, wie gij zijt,
de Jongen die ik eenzaam zag te Woudsend en daarna,
nog op dezelfde dag, in een kafee te Heeg.
Ik hoor mijn Moeders stem.
O Dood, die waarheid zijt: Nader tot U.
(Nader tot U, blz.156)

Zondagochtend 16 september (van 10.00-12.00 uur) is in het programma De Gulle Lach op WeertFM een special over Toon Hermans te horen. Presentator Frank de Koning spreekt dan met Maurice Hermans, de zoon van Toon. Bekend, maar ook onbekend werk van de cabaretier passeert de revue. Op de radio is deze zender alleen te ontvangen in Weert en omstreken, maar Weert FM is ook te volgen via de website www.weertfm.nl.

2 bestellingen: Hans v Straaten, 'Ze zullen eikels zaaien op mijn graf ( teruggevonden gesprekken met WF Hermans)', Jef Geeraerts, 'Marcellus'.Door naar oktober 2007

3 september 2007

De C1000 heeft weer de Matsweken. Deze keer is het in de folder pas echt raak: Het Matsuurtje, Ronde Mats prijs, 2=1 Mats, Volumemats, Wat is de internetmats van deze week? Combimats, 3=2 Mats, Matsdoos, Matskorting, 4=3 Mats. Het kan niet op.

Vanavond heb ik nog een stukje muur in de bijkeuken geverfd. Even over negen was het te donker om nog te zien wat wel en niet was geverfd. Dat krijg je als het jaar al weer vordert. Ondanks dat het vandaag pas de eerste schooldag was: het is herfst.

Het gedoe in Den Haag over het te grote aantal lesuren dat uitvalt in het voortgezet onderwijs heeft wel resultaat. Al jaren hadden we op de eerste maandag vergadering, kwamen de leerlingen op dinsdag hun rooster halen en was op woensdag de eerste lesdag. Dat is nu ingekort: op maandag vergaderingen én rooster ophalen door de leerlingen en dinsdag de eerste lesdag. En dat blijkt best te kunnen.

Gisteren en vandaag maak ik de éne na de andere afspraak. De dagen/avonden schieten vol op deze manier:
- morgenavond 4 september kapper én Hette Wassenaar. Hette heeft weer een nieuw boek over Kees Stip geschreven. Ik ga het voor hem kritisch doornemen.
- woensdagavond 5 september komt mijn moeder op visite. Ze wil ook even wat meer over de bruiloft weten (de planning van de dag).
- donderdagavond 6 september komt Arjan de ketel schoonmaken.
- vrijdagmiddag 7 september ga ik voor een gesprek over de reisgids naar de uitgeverij.
- zaterdag 8 september komt een klant de 2 grammofoonplaatjes en de spiegelcaroussel van Teddy 'De grammofoon kinderplaat' ophalen. Het is spul dat ik voor Loes verkoop. Op internet vond ik maar één site met informatie er over. De maker van die site wil dit wel kopen, vooral omdat hij de spiegelcaroussel ook nooit gezien had. Een leuke site trouwens, één en al jeugdsentiment. De bedoeling was dat je de singel draaide en dan de spiegelcaroussel midden op de platenspeler zette. Kijkend in de spiegeltjes zag je dan een soort animatie, passend bij het gespeelde liedje.

   

- zondagmiddag 9 september komt Wil Quax op visite. Ze verhuisde al weer een paar jaar geleden naar Friesland en is voor het eerst weer in Veenendaal.
Voor wat verderop in september heb ik een afspraak met iemand uit Haarlem gemaakt om samen eens na te denken over zaken in Noord-Holland die in de reisgids opgenomen kunnen worden.

1 bestelling: single, kinderliedjes o.l.v. Marius Borstlap.

4 september 2007

Vandaag ben ik mijn lessen begonnen met deze zin op de overheadprojector:

Al stond in het centrum van het huis een kachel als uit de machinekamer van een stoomschip en stortte ik deze vol kolen en hout uit het bos, ze verspreidde geen warmte, -zoals er ook van mij, volgestort met het witte water van de firma Bols, niet echt meer iets constructiefs uitging.

Jeroen Brouwers kreeg voor deze zin de Tzum-prijs 2007 (voor de beste zin in verhalend proza van het afgelopen jaar). Hij staat in de inleiding van 'In het midden van de reis door mijn leven'. De prijs bestaat uit een beker en evenveel euro's als de zin woorden telt (52 dus). Een mooie zin, maar tweede klassers kunnen er niets mee. De firma Bols zegt ze niets (Bols maakt geen breezers vermoedelijk) en van het woordje 'Al' gaat geen signaalwerking uit. Op mijn vraag: 'Wat zegt de schrijver hier eigenlijk?' komt de reactie: 'Dat hij in een fabriek woont'. Drie VWO kon er al beter mee uit de voeten.

In alle families is wel wat, maar soms lees je iets dat net even verder gaat. In de familie van de schrijver Marcellus Emants bijvoorbeeld. Marcellus Emants ligt begraven op de Gemeentelijke Begraafplaats in Den Haag (grafnr. A IV rij 5 nr. 7). Op zijn steen werd gezet: 'Beklaag nooit de verloste uit de krankzinnigheid die leven heet'. In oktober 1957, toen zijn weduwe overleden was, liet zijn dochter de regels verwijderen. Op basis van de nalatenschap betwijfelde zij dat de schrijver zelf deze regels op zijn graf gewild zou hebben.

De muur achter de kast in de bijkeuken is af.

Nog niet gemeld deze week, maar toch wel leuk: In de VARA-gids staan wekelijks, in de rubriek 'Ingelijst', 10 liedjes rond een bepaald thema. Giel Beelen verzorgt het, maar laat via internet mensen nummers aandragen. Deze week een top 10 van liedjes die je niet wilt horen in een neerstortend vliegtuig. Martijn was vorige week op internet bezig en vroeg welk nummer ik in dat geval niet zou willen horen. Ik zei: 'Down down' van Status Quo. Dat nummer stond er op internet nog niet bij en Martijn vulde het in. Het staat deze week in de VARA-gids in het lijstje op nummer 7. De top 3:
- No wing me, no wing you - Abba
- Ashes to ashes - David Boeing
- Freefalling - Tom Petty

1 bestelling: Fenand van den Oever, 'Casper van Adel'.

5 september 2007

Met mijn VWO3-klassen heb ik afgesproken dat de leerlingen dit jaar in een apart schrift aantekeningen gaan maken over de schrijvers die we bespreken. Dat worden in ieder geval de zes schrijvers van de verhalen waar de hoofdstukken mee beginnen en de zes dichters van de gedichten waar de hoofdstukken mee afsluiten. In het tweede en het vierde cluster krijgen ze een open-schrift-repetitie. Ik stel vragen over deze schrijvers en de leerlingen beantwoorden die vragen met hun schrift open. Luie(re) leerlingen, die weinig aantekeningen hebben gemaakt, halen een laag cijfer. IJverige leerlingen, met veel aantekeningen, halen een hoog cijfer. Iets nieuws (zoals dit) opstarten is niet zo moeilijk. Het vervolgens consequent volhouden, dat is de kunst. We behandelen zo dit jaar:
- Simone van der Vlugt
- Ellen Warmond
- Joost Heyink
- Bløf
- Ed Franck
- Ted van Lieshout
- Bart Moeyaert
- Rutger Kopland
- Anne Provoost
- Remco Campert
- Renate Dorrestein
- Maarten 't Hart
- J. Slauerhoff

2 bestellingen: 3 boeken van Jan de Zanger, 1 van Jacques Vriens en Johan Fabricius, 'De schreeuw van de witte kakatoe (De Pattimura-opstand in de Molukken)'.

6 september 2007

Bladzijden over onbekende schrijvers op Schrijversinfo worden soms maar een paar keer per week bekeken. Daar staat tegenover dat mensen dan vaak wel heel blij zijn dat ze de informatie hebben gevonden. Misschien is dat wel leuker dan één van de vele sites over een bekende schrijver te hebben. Het levert soms ook een enthousiast mailtje op, bijvoorbeeld deze vandaag n.a.v. de bladzijde over Emile Buysse. Het onderwerp van het mailtje was 'eindelijk':

goedendag vandaag gevonden wat ik al jaren zocht emile buijsse ik
bewaarde korte verhalen die emile schreef in het damesblad prinsess
ik was betoverd door de manier waarop hij het vlaamsa leven beschreef
en wilde graag weten wie en hoe die persoon was ik weet nu ook dat
hij niet meer leeft ik vond na eindeloos weer proberen uw website en
ben daar zo blij mee ik hoop die verhalen nog eens te vinden
gebundeld wie weet ze zijn uit de tijd van vroeger en dat spreekt mij
zo aan 73jr ben ik ik was ook eens in belgie">geweest om wat
spreurwerk te doen maar zonder resultaat was lang geleden en nu dit
is mooi hartelijke groet

 

Meewerkend met de leerlingen (zie gisteren) heb ik de bladzijde over Simone van der Vlugt afgemaakt. Jeugdboekenschrijfster sinds 1995 (De amulet) en sindsdien neergezet als de opvolgster van Thea Beckman. Thrillerauteur sinds 2004 (De reünie).

             

Met haar thrillers valt ze op het goede moment in een stroom van vrouwelijke Nederlandse thrillerschrijfsters (Saskia Noort, Maaike Kroesbergen, Maarten Meester en dus Simone van der Vlugt). Haar thrillers zijn wel iets meer omstreden dan haar jeugdboeken. Met name Gerrit Komrij is genadeloos (en dat soort kritiek is leuker om te lezen dan lovende kritieken):

Aan brutaliteit geen gebrek bij Simone van der Vlugt. Ze verkracht en misbruikt de literatuur niet alleen, ze wil het slachtoffer liefst ook nog vermoorden. In een interview in de Volkskrant verklaarde ze pas: 'Maar wat is literair? Reve, en noem dat hele stelletje maar op. Okay, als dat literair is, dan hoef ik niet literair te zijn, want ik hou niet van dat soort boeken. Het is misschien heel erg knap, maar ik val erbij in slaap. Klaar.' Een nieuwe literaire horde heeft zich aangediend. Ik ben meteen naar Jantje Smit gaan luisteren. Mozart, wie is dat? (Gerrit Komrij, Vrij Nederland, 22-10-2005)

Druk emailverkeer vanavond. Ook mijn blz. over Joost Prinsen leverde reacties op. Robin Maas mailt:

Beste Mats, Al lang ben ik op zoek naar een toneelstuk of hoorspel waarin Joost Prinsen heeft meegespeeld. Het gaat om een verhaal dat speelt op de ark van Noach. Weet jij waar ik het over heb? Het schijnt gemaakt naar een boek, waar ik ook de titel niet van weet. Kun jij me verder helpen?

Dat kon ik helaas niet en dat mailde ik hem ook. Op mijn Schrijversinfo vond hij dat Prinsen in Halfweg woont. Hij zocht het telefoonnummer via internet en trok de stoute schoenen aan:

Mats, Bedankt voor je snelle antwoord! Ik heb de man (J Prinsen) inmiddels telefonisch bevraagd, en hij wist mij te vertellen dat het gaat om “de verstekeling”. een bewerking van het boek door Julian Barnes genaamd: A History of the World in 10 1/2 Chapters. Inmiddels heb ik het boek al via amazon besteld. Dankzij jouw website heb ik nu een voor mij bijna 15 jaar slepend raadsel opgelost, en zal ik het (of anders: een) licht zien.

Ik vind het wel lef, om gewoon te bellen. Aan de andere kant, waarom niet? Voor m'n reisgids moet ik ook eens wat adressen van schrijvers op die manier natrekken (handig dat internet). Via Google vond ik al snel informatie over 'De verstekeling'. Het blijkt een lunchvoorstelling van het RO-Theater uit 1998 te zijn. Ik heb tenslotte Robin gevraagd of ik zijn email hier mocht citeren:

Mats, Al googelende heb ik denk ik de verkeerde trefwoorden gebruikt, want die lunchvoorstelling (of elke andere voorstelling) ben ik niet tegengekomen. Waarschijnlijk was het missende keyword “verstekeling” ? Daar had ik nog niet mee gezocht. Via het telefoonboek heb ik de goede man gebeld en de vraag voorgelegd om welk toneelstuk of hoorspel het gaat, en naar welk boek... Het ging dus om een monoloog - zo corrigeerde de meester mij toen ik stotterend en haspelend om uitleg vroeg. Hij wist gelijk waar ik het over had, en spelde ook nog eens de naam van de schrijver letter voor letter. Je mag doen wat je wilt met m’n mailtjes. Maar graag zou ik dan zien dat m’n emailadres niet openbaar wordt. Met vriendelijke groeten, Robin Maas

7 september 2007

Het bezoek aan de uitgever ging vanmiddag niet door. Ik kwam rond half twee thuis, toen was er net gebeld dat hij met autopech ergens onderweg stond. Wordt vervolgd.

Op 4 september schreef ik een apart verhaal op m.b.t. het graf van Marcellus Emants. Nog zo'n familietragedie, nu rond Jean-Louis Pisuisse: Jean-Louis Pisuisse introduceerde het moderne cabaret in Nederland. Hij wordt ook wel 'de vader van het Nederlandse cabaret' genoemd. Pisuisse werd op 26-11-1927 aan de voet van het standbeeld van Rembrandt in Amsterdam door Tjakko Kuiper (een 'liefdesrivaal' die zijn nederlaag niet kon verkroppen) vermoord samen met zijn derde vrouw: Jenny Gilliams. De moordenaar doodde daarna ook zichzelf. Pisuisse en Jenny werden in één graf begraven op Oud Eik en Duinen in Den Haag (grafnr. E2 I-3217). Er ontstond een meningsverschil over de schuldvraag van de moord en men liet het lichaam van Jenny uit het graf halen en apart leggen in het graf ernaast. In 1975 (achtenveertig jaar later) werd Fie Carelsen, de tweede vrouw van Pisuisse, bij hem begraven.

 

 

 

De herfsttijloos in de voortuin
komt al weer boven de grond,

Het berkje dat twee jaar geleden spontaan opkwam bij de waterpartij is nu zo'n tweeënhalve meter hoog en krijgt op de onderste helft al een witte stam.

De hond uitlatend zag ik tussen de eikels op de grond op het voetpad achter de Vondellaan ineens ook hazelnoten liggen. Een struik in de border van de flat waar Jeanette woont.

Ali Groebe mailde vandaag het programma voor het cultuurdebat van woensdag 19 september in Theater "De Lampegiet":

Opening door Wim Schluter (voorzitter tijdens het lijsttrekkersdebat van vorig jaar)

Inleiding door Hans Kombrink (oud wethouder en - staatssecretaris van de PvdA)

3 zeepkistverhalen.
De beeldend kunstenaar Hedda Buijs, de directeur van de Muzen Alexander Plooy en de dramadocente Marthie Overeem zullen zullen een presentatie geven en hun visie op cultuur laten horen.

Na de pauze zal Mats Beek een kort optreden verzorgen over Kees Stip.
Hierna kan de discussie losbarsten.

Het is de bedoeling dat er een 10 puntenprogramma aan wethouder Pilon wordt overhandigd.
De avond wordt muzikaal en artistiek omlijst.

Soms blijkt een afspraak niet duidelijk genoeg gemaakt te zijn. Wij zaten vanavond met koffie op Jan en Marian te wachten. Zij zaten in Culemborg met koffie op ons te wachten. Om 21.00 uur hebben we maar eens gebeld en werd e.e.a. duidelijk. We zijn toch maar in de auto gestapt. De weg tussen Veenendaal en Rhenen bleek ook nog eens afgesloten te zijn, dus moesten we omrijden via Elst. Tegen 22.00 uur waren we in Culemborg en rond 01.30 weer thuis. Ik was n.b. om zeven uur nog naar de AH gefietst om alcoholvrij bier te halen. Jan vraagt daar nogal eens om en de vorige keren had ik het niet in huis. Ze blijven goed tot januari.

1 bestelling: knipsel Marcel Möring.

8 september 2007

Een nieuw boek van Koos van Zomeren is wat mij betreft groot nieuws. Volgende week verschijnt van hem de gedichtenbundel 'Ik heet welkom'. Hij debuteerde in 1965 met 'De wielerkoers van Hank', maar daarna verscheen er weining poëzie meer van hem. Af en toe een gedicht zoals 'Toen iedereen nog leefde' in 'Nog in morgens gemeten'. In 'De Gelderlander' van vandaag staat een kort interview met Van Zomeren. Hij geeft aan dat de bundel is ontstaan als een soort compensatie voor het hoge werkelijkheidsgehalte van het andere werk waar hij de laatste tijd mee bezig is. Vorig jaar het boek over Herwijnen en momenteel de bomenserie voor 'NRC Handelsblad'. Een citaat uit het artikel:

Somber wil Van Zomeren zich niet noemen,
wel iemand met een 'monter soort pessimisme'.
"Ik werk met een gezond gevoel voor humor
maar zie de toekomst vrij pessimistisch in.
Je wordt niet vanzelf vrolijk,
daarvoor moet je je inspannen."

Nog een apart verhaal over de dood van een schrijver: Pé Hawinkels overleed op 16-08-1977 aan een hartaanval, zittend achter zijn bureau. Omdat zijn auto een straat verderop stond geparkeerd, dacht men dat hij niet thuis was (hij bleef wel vaker zomaar een paar dagen weg). Men vond hem pas vier dagen later.

Kopers van grammofoonplaten heb ik eigenlijk zelden aan de deur. Vanavond twee vlak na elkaar. De plaatjes met spiegelcaroussel waar ik het op 3 september over had en Herman van Veen, 'On Broadway'. Met beide mannen een poosje gesproken over oude Nederlandse grammofoonplaten en het daarmee bezig zijn op internet. De een heeft er een site over, de ander heeft nog een tijdje in een winkel met tweedehands platen in Zwolle gewerkt.

Balkenende verzet zich tegen de zesjescultuur. Zou hij enig besef hebben van het rapportcijfer dat de Nederlanders hem geven (en dat al een hele tijd). Hij mag blij zijn als hij een zes-min haalt. Als hij consequent is, verbindt hij hier zijn conclusies aan en stapt op.

9 september 2007


Uit de Lampegietersweek-krant
Huis-aan-huis bezorgd in een grote kring rond Veenendaal

Wil en Sietse waren vanmiddag hier. Gisteren hadden ze een bijeenkomst van een vereniging waar Sietse lid van is in De (Blije) Wereld in Lunteren. Ze hebben een nachtje bijgeboekt en bezoeken vandaag bekenden in Veenendaal. Bij ons aten ze tussen de middag een broodje. Wil heeft haar rijbewijs gehaald. Dat maakt ze een stuk mobieler. Sietse had ik nooit eerder ontmoet (wel gezien op hun bruiloft, maar dat is alleen letterlijk een ontmoeting. Bovendien is elkaar zien in dit geval ook een eenzijdige activiteit). Nu konden we wat doorpraten met elkaar. Een aardige man. Ze hadden ook nog wat tips voor de reisgids m.b.t. Leeuwarden.

In de tweede helft van de middag ben ik met Luna een rondje door het bos wezen wandelen. Het kortst mogelijke rondje is het fietspad naar Prattenburg op. Dan halverwege, na een maisveld, links een bospad op en via het paadje langs de sauna weer terug naar de Dijkstraat. Luna is loops. Ik had een wandelstok met scherpe punt mee als anticonceptiemiddel, maar ik hoefde die gelukkig niet te gebruiken. Waar je het bos ingaat vanaf het fietspad is direct links een open plek in het bos. Het was gras, maar ook de heide begint het daar te proberen. Ook vliegdennen proberen het. Een prachtige berk heeft zich onderaanin drieën gesplitst. Verderop in het bos vallen de bessen (vooral zwart, nog een enkele rood) van de bospest op.

           

10 september 2007

 
Uitgeverij De Meulder geeft nog steeds nieuwe deeltjes van Paulus de Boskabouter uit. Geen herdrukken, maar nog nooit in boekvorm verschenen verhalen. In juni van dit jaar verschenen 'In de nesten' en 'Slakkenpraat'. De Meulder beheert ook het Paulusarchief. Eind jaren tachtig stopte deze uitgever met alle andere activiteiten op stripgebied en richtte zich nog uitsluitend op het uitgeven van werk van Jean Dulieu. In 1992 verscheen 'De hooikooi'. Dit boek en ook ook later uitgegeven werk van Dulieu was verschenen in regionale bladen, maar nog nooit in boekvorm uitgegeven. De serie bestaat nu uit twintig delen. Ik heb die twintig deeltjes ook opgenomen op mijn Dulieu-bladzijde van Schrijversinfo. Alleen de jaren van verschijnen (zoals ik ze gevonden heb) lijken me onwaarschijnlijk. De Meulder geeft ook het tijdschrift (over Paulus de Boskabouter) 'De Bouterbode' uit.

In de laatste Boekenpost stond een artikel over Rechter Tie als stripheld. Robert van Gulik had destijds (jaren '60) veel succes met zijn Rechter Tie verhalen. Ze verschenen oordspronkelijk in het Engels, maar al snel ook in het Nederlands (en diverse andere talen). In 1964 was zelfs het boekenweekgeschenk 'Vier vingers' een Rechter Tie-verhaal. Door Fritz Kloezeman, die bij Toonder had leren tekenen, werden er stripversies gemaakt. Ze verschenen in diverse regionale kranten, maar ook van 1980 tot 1985 in het 'Algemeen Dagblad'. De verhalen werden in 1970/1971 (Wolters-Noordhoff) en in 1980/1981 (Loeb) ook in boekvorm uitgegeven. Uitgeverij Boumaar brengt ze binnenkort opnieuw op de markt. Ook Dick Matena maakte een Rechter Tie stripboek (Chrysant, 2000).

1 bestelling: 'Spiegel Historiael'.

11 september 2007

Langzaam komt het gewone schoolleven weer op gang. Er wordt alweer een enkele leerling de les uitgestuurd. Om half acht melden zich een paar leerlingen die de dag ervoor te laat in een les waren en ook de eerste verzoeken om buitengewoon verlof zijn alweer binnen. Ik begon vandaag mijn lessen met 'galgje', een woord uit de krant van zaterdag: 'fecaliënvermaler'. De letters verschenen op het bord, behalve de f en de c. Ze lazen aliënvermaler en hadden daar al allerlei voorstellingen bij. Op televisie wordt volop reclame gemaakt voor de Sanibroyeur. Daarmee kun je wasmachines en toiletten plaatsen op plekken waar geen afvoer zit. Het apparaat pompt het water weg. Voor een toilet is de afvoerpijp die gebruikt wordt te smal en moeten de uitwerpselen eerst in kleine stukjes en juist.... daarvoor gebruik je een fecaliënvermaler. Een poepmolen dus.

N.a.v. de Lampegieterskrant nog een aanmelding voor de boekenmarkt. 17 kramen. Dat past precies. Vorig jaar hadden we er twintig, maar dat was net te veel.

Vanavond zijn we naar Gos geweest. Op het weiland naast zijn huis is vandaag de grote witte tent opgezet voor de bruiloft vrijdag. Het ziet er prachtig uit. De familie van Gijs maakt veel werk van de aankleding. Alle voorwaarden voor een leuke bruiloft zijn aanwezig en vanavond was het ook al heel gezellig.

Suzanne had nog wel pech vanavond. Ze had een afspraak bij een nagelstudio. Toen ze er aankwam zat er een briefje op de deur. Er was dit weekend een gewapende overval en daarom zijn ze nu gesloten. Heel vervelend als je overvallen wordt, maar je kunt toch wel even je klanten afbellen! Via-via heeft ze nog een afspraak voor donderdagmiddag ergens anders kunnen maken.

1 bestelling: Hans Andreus,'Valentijn'.

12 september 2007

De post bracht het boek 'Interviews' van Max Pam. Eerder in tijdschriften gepubliceerde interviews met o.a. Johan Polak, Cees Nooteboom, Jaap van Heerden, Hugo Pos, Gerrit Krol, Kees Fens, Hans Warren. Op bed las ik gisteren het interview met Hans Warren. Prima. Uit de inleiding: 'Op het dak koeren de duiven en op het erf loopt een troepje krielhennen, dicht tegen elkaar geklit als een wandelende donzen deken. Hier woont de dichter Hans Warren, die zowel de paus als de Griekse godheid der Zeeuwse letteren is genoemd. De contacten zijn wat moeizaam verlopen, want Warren heft de telefoom, die duivelse onruststoker, nooit in zijn huis binnengelaten.' Zo zet je Warren in een paar zinnen heel treffend neer. Pam vraagt naar de afbraak van de Zeeuwse natuur, het thuiszitten, het schrijven van kritieken, het Geheim Dagboek, het vertalen van de Sade, zijn vrouw en zijn vriend, Gerrit Komrij. Ook dat rijtje vragen zet Warren goed neer.

4 bestellingen: knipsels Geerten Meijsing, AO-boekje nr. 2314, 1 x Bomans, P.J. Risseeuw, 'Anneke Jans'.

13 september 2007

Noureddine, een Marokkaanse jongen uit Havo-5 gaf me vanmorgen in de aula een Lion-reep. Toen ik hem vroeg waarom hij die aan mij gaf, zei hij: 'Ik trok hem net uit de automaat, maar ik realiseer me ineens dat de ramadan begonnen is. Eet u hem maar op.' 'Dankjewel,' zei ik, 'maar dan ben ik een kaffir (ongelovige hond)'. Waarop hij eerlijk zei: 'Dat bent u toch wel.' Niet brutaal , niet agressief, gewoon rustig de waarheid. Een kaffir die je een reep chocola gunt. Hij smaakte goed.

 
De nieuwe 'Hollands Diep' kwam met de post. Een dik nummer met o.a. het interview met Plasterk waarin hij zegt dat 'Mein Kampf' misschien maar beter gewoon beschikbaar kan zijn. De kranten en de journaals stonden de afgelopen dagen bol met reacties op die opmerking. Het is een aardig tijdschrift, maar wel erg glossy en de hoeveelheid Nederlandse literatuur valt in dit nummer wat tegen. En wat moet ik met een monster Nivea Visage? Heb ik een abonnement genomen op een vrouwenblad?

Vandaag staat vooral in het teken van de voorbereiding voor de bruiloft van morgen. Slingers ophangen, ballonnen opblazen. Klaas en Lida kwamen de rode loper brengen en wat extra stoelen. Speech nog een keer doorlopen enz. Het is ook aardig om mee te maken hoe mensen met je meeleven, je feliciteren enz. Het toppunt is wel een mailtje van een wethouder, die me wat vraagt en afsluit met: 'PS: prettige dag morgen, drink niet te veel!' Sta ik op het gemeentehuis bekend als een zuiperd?

Vanmiddag heb ik met Jan afspraken gemaakt voor de opstart van de boekenmarkt zaterdagochtend.

2 bestellingen: Bulkboek Koot & Bie, 5 x Utrecht in Woord en Beeld.

14 september 2007

Vandaag de trouwdag van Suzanne. Een leuke dag, met weinig tijd om te schrijven.

       
       
       

3 bestellingen: knipsels Connie Palmen en Ilja Leonard Pfeijffer, nog eens 17 knipsels, o.a. van Nienke van Hichtum en Nel Benschop, Pieter Langendijk: Het wederzijds huwelijksbedrog (leuke bestelling, op de trouwdag van m'n dochter).

15 september 2007

Het was laat vannacht. Ik sliep gelukkig goed. Om een uur of tien kwamen we uit bed. Lidy heeft binnen de slingers en versierselen opgeruimd. Ik heb dat op de oprit gedaan. Gisteren zag de oprit er zo uit:

Om een uur of één ben ik op de fiets naar de boekenmarkt gegaan. Prachtig zonnig weer en veel wandelend publiek tussen Veenendaal Artistiek (rond de Lampegiet) en de Hoofdstraat. Ik begreep van Jan dat de kramen precies goed waren neergezet en dat er geen problemen bij het opstarten waren geweest. Ik heb met alle handelaren een praatje gemaakt (tevreden, 's ochtends iets minder verkocht dan vorig jaar). Verder heb ik van iedereen heel precies naam, adres en emailadres opgeschreven. Zo heb ik weer een lijst met recente gegevens voor het uitnodigen voor de volgende keer (en geen verzameling losse papiertjes). Ik had foto's willen maken van de boekenmarkt, maar was het fototoestel vergeten. Dat betekent nog een jaar dezelfde foto's voor reclamedoeleinden.
Op Veenendaal Artisitiek stond een boekenkraam van een serviceclub met alle boeken voor een euro. Dat is wel een beetje vervelend, zo vlak bij een boekenmarkt. Het houdt me aan de andere kant ook niet tegen om er zelf het één en ander te kopen, o.a.:
- Willem G. van Maanen, Een huis van lief en leed
- Willem Frederik Hermans, De donkere kamer van Damocles (6e druk, 1963)
- Albert Helman, De medeminnaars
- Helen Knopper, Zonder schutkleur
- S. Vestdijk, Het eeuwige telaat
- F.B. Hotz, Proefspel
- L. Th. Lehmann, Tussen Medemblik en Hippolytushoef

Vanaf de boekenmarkt fietste ik naar Suzanne en Gijs. Die bleken niet thuis te zijn. Door het raam zag ik de 'Donald Duck' op tafel liggen. Dat is in ieder geval goed gekomen. Gijs is geen lezer. Alleen wél van de Donald Duck. Als hij bij ons komt is dat het eerste dat hij pakt. We hebben ze een abonnement op de Donald Duck cadeau gedaan. Dan komt hij in ieder geval niet alleen voor de Donald Duck bij ons op visite. Toen ik thuis aankwam bleken Suzanne en Gijs bij ons te zitten. Op de Citta gekomen (met z'n tweetjes), want hun auto stond nog bij ons.

Om drie uur reden we naar Gos. Een soort afterparty na gisteren. De tent was als vrijwel helemaal leeggeruimd. Heerlijk in een septemberzonnetje hebben we met een man of twintig wat nagepraat over gisteren, de biertap nog wat verder leeggemaakt en resten taart en salades 'opgeruimd'. Op een deken op het gras zaten Bregtje en Laurens elkaar broodkorstjes te voeren.

 

2 bestellingen: Harry Mulisch, 'Twee vrouwen' (Bulkboek 215), Willem van Iependaal, 'De bocht in de vaart'.

16 september 2007

Zo af en toe lees ik een paar bladzijden in 'Staart uit het raam' van Jacques den Haan (Ooievaar 164, 1e druk, 1962). Het boekje heeft als ondertitel 'Luchtigs over leven en lezen' en die vlag dekt de lading. Maar juist omdat het luchtig is en niet barst van de literaire pretenties is het prettig om te lezen. 'Staart uit het raam' slaat hier nu eens wél op iemand (de schrijver) die uit het raam staart en niet op het 'belegen grapje van het dorpstoneelgezelschap'. Op blz. 25 vertelt de schrijver in 'Tiroler notities' dat hij steeds weer door een vrouw op de gang van het hotel gegroet wordt:

"Grüsz Gott!" en dat driemaal binnen het half uur, hetgeen me deed denken aan de jongen uit het boek van de zo schandelijk vergeten Theo Thijssen, die zich afvroeg: wat moet ik nou, blijven pet afnemen?

De schandelijk vergeten Theo Thijssen. Dat is dan sinds 1962 in ieder geval verbeterd. Simon Carmiggelt heeft zich ingespannen om met name 'Kees de Jongen' onder de aandacht te brengen. Ook Remco Campert heeft diverse malen betoogd dat dat zijn lievelingsboek is. En volgende maand staat het boek 'De gelukkige klas' centraal in de actie 'Nederland leest'.

De bestellingen van de afgelopen vier dagen zijn ook afgehandeld (veel knipsels). Ik had de bestellers wel een mailtje gestuurd dat het i.v.m. de bruiloft na het weekend werd. Het is nog net in het weekend geworden.

Nu moet ik mij op Kees Stip gaan richten. Woensdag aanstaande mag ik over hem een kwartiertje volpraten op het 'Cultuurdebat' in theater 'De Lampegiet'. Ik weet wel ongeveer wat ik wil zeggen, maar ik ben nog wel even bezig met op een rijtje zetten en schaven. Ik ben van plan het verhaal niet volledig uit te schrijven, maar het van een papiertje met hoofdpunten te houden. Dat vraag ik per slot van rekening ook van mijn leerlingen als zij hun spreekbeurt houden!

In mijn mapje met Stip-knipsels kwam ik een envelop met foto's tegen. Het bestaan ervan was ik vergeten. Het zijn foto's van het huis waarin Stip in Sellingen woonde. Ik kreeg ze van Wim Sanders voor de tentoonstelling over Kees Stip in het 'Klein Veenlo'.

Marion en haar man waren vanmiddag even hier. Zij is een oud-collega van een andere openbare basisschool dan waar ik werkte. Ze kwam op mijn Hans Andreus-bladzijde en herkende mijn naam. We hebben de afgelopen week wat gemaild. Ze gaf me tips voor de reisgids (o.a.: rond het Lonnekermeer bij Hengelo (mooi natuurgebied) zijn drie wandelingen uitgezet met de bekende gekleurde paaltjes. Eén ervan is de Willem Wilminkroute (3 km.). Je leest onderweg gedichten van hem.) Ze hebben een boekenwinkel in Hengelo. Ze kocht bij mij een boekje van Hans Andreus.

Vanavond een mailtje van een lezer van dit weblog. Zij wijst mij op twee werkwoordspellingsfouten in het stukje van vandaag. Daar baal ik van. Ben ik te moe? Wil ik te snel? Het komt wel vaker voor dat ik een dag later bij het overlezen nog een foutje vind (zonder t), maar in de werkwoorden, en zelfs twee stuks! De les voor nu: zelf nog een keer kritisch doorlezen voordat ik het online zet.

3 bestellingen: Tom Sharpe, 'Wilt zit omhoog', 1 knipsel Koos van Zomeren, Frank Herzen, 'Het jaar van de bazzio'.

De Veenendaalse Krant heeft gisteren volop foto's gemaakt. Ook van de boekenmarkt. De foto's zijn van de site van de Veenendaalse Krant en gemaakt door Erik van Dijk:

   

17 september 2007

'De Gelderlander' kopt 'Lampegietersweek start succesvol'. In een opsomming van de zaterdagse activiteiten zegt ze: 'Lampegiet. In en rond het theater is het drukker dan druk. De boekenmarkt trekt gelukszoekers die dat ene mooie exemplaar hopen te vinden.'

Voor de tweede klassen stond een herhaling van het taalkundig ontleden en dan met name van het vinden van het koppelwerkwoord op het programma. De leerlingen wisten dat ik vrijdag afwezig was vanwege de bruiloft van Suzanne. Daarom schreef ik op het bord:

Mijn dochter is getrouwd.

Mijn dochter is op huwelijksreis.

Mijn dochter is lief.

en vroeg ze wat voor soort werkwoord 'is' in deze drie zinnen is. (1. hulpwerkwoord 2. zelfstandig werkwoord 3. koppelwerkwoord).

Rond half acht ging ik met de hond wandelen (die is hier, omdat Suzanne op huwelijksreis is). We liepen letterlijk tegen een Lampegietersavondoptocht aan. De hond moest niets van het muziekcorps hebben. Hij probeerde zich los te rukken en er vandoor te gaan. Verderop in de wijk speelden opgeschoten jongens met rookbommen en vuurpijltjes. De hond beleefde weinig plezier aan deze wandeling.

Gisteren en vandaag gemaild met Frank Herzen. Hij woont in Hellevoetsluis en draagt allerlei zaken aan voor de reisgids. Dat brengt mij er weer toe om eerst maar eens de bladzijde over hem voor Schrijversinfo af te maken. Ik zal hem die mailen en vragen om aanvullingen en verbeteringen.

1 bestelling: 4 x hetzelfde AO-boekje (door degeen die het boekje destijds geschreven heeft).

18 september 2007

Het zijn allemaal golfbewegingen, zeker in het onderwijs. Maar toch word ik er chaggerijnig van. We hebben een fusiegolf gehad in alle lagen van het onderwijs. Daar zijn wonden bij geslagen. Nu is de top van de golf geweest en gaan we de andere kant op. Agnes Kant van de SP pleit voor defusering en een kleinschaligheidsbonus. Dan kan er een managementlaag tussenuit. En een geld dat dat gekost heeft én weer gaat kosten. Als al dat geld nou eens gewoon aan de basis in het onderwijs gestopt was?

Vandaag word ik zelfs op school door collega's aangesproken dat het zaterdag zo'n leuke boekenmarkt was. Boeken gevonden waar ze al jaren naar zochten!

Mijn 'spreekbeurt' over Kees Stip is nu wel af. Misschien moet ik er zelfs nog iets uit weglaten, om niet te ver over mijn tijd heen te gaan. Morgen op school heb ik een beamer geregeld en ga ik in de vier klassen die ik morgen heb de leerlingen over Kees Stip vertellen. Dan kan ik mooi uittesten hoe lang ik spreek. Om twee uur moet ik in theater 'de Lampegiet' zijn om beamer en geluid te testen. Dan van drie tot zes een cursus vergadertechnieken op school. Dan gauw naar huis, eten, omkleden en om kwart over zeven weer bij het theater zijn.

2 bestellingen: knipsels Theo Thijssen (i.v.m. 'Nederland leest'?) en 2 boeken van Godfried Bomans (deze klant mailde me. Hij zocht Bomans' verhalen over de eerste computer en over de Olympische spelen. Ik heb zitten bladeren en de verhalen gevonden. Vervolgens bestelde hij beide boeken. Het is service, maar je moet op zo'n manier je tijd niet rekenen.)

19 september 2007

 
Met de post kwam vandaag 'De wandelaar' van Adriaan van Dis. Ik begin een liefhebber van zijn werk te worden. Het meeste heb ik nu wel gelezen. Het leest prettig, hij heeft wat te melden en schrijft ook nog eens mooie zinnen. Ik lees hem liever dan dat ik hem hoor. Het kakkineuze in zijn stem irriteert.

Het cultuurdebat in 'De Lampegiet' was wel een succes. Ruim 150 mensen in de zaal viel me helemaal niet tegen. Wel een hoog ons-kent-ons gehalte (politici, bestuursleden, kunstenaars). De eerste sprekers namen ruim de rijd, waardoor het voor de pauze uitliep. Mijn bijdrage over Kees Stip viel goed. Het was voor het eerst dat ik alleen op een podium stond, met de spot op me gericht en het zaallicht uit. Je kijkt tegen een zwarte muur aan en ziet echt niemand zitten. Heel apart. Ik had een paar heel bekende dierenversjes van Stip uitgezocht en die werden in de zaal ook herkend. Men bleek het Veens volkslied niet te kennen en gecombineerd met het verhaal van Stip daarover in 'Geen punt' viel ook dat goed. Ik had de CD's van de Nacht van de poëzie meegenomen, waardoor we ook nog naar Kees Stip zelf geluisterd hebben, die 'Het hanengeschrei' voorlas. Zijn stem schallend door het theater vond ik zelf het mooiste onderdeel van de avond. Afsluitend deed ik een voorstel voor de aankleding van het Kees Stipplein: links een plaquette aan de muur, met de kop van Stip en een tekst als 'Kees Stip. Dichter. Geboren in Veenendaal op 25 augustus 1913'. Rechts op het plein een standbeeld. Dat hoeft niet van Stip te zijn, maar bijvoorbeeld een grote bij (Veenendaal heeft één keer per jaar een bijenmarkt) met op de sokkel een gedicht van Kees Stip over een bij (Er was een bij te 's-Gravenhage .....). En dan tussen die twee kunstwerken een lijn van opvallende stenen, een stippellijn. Als je dicht bij die stenen bent, zie je dat op elke steen 'Kees' staat: een Kees stippellijn op het Kees Stipplein !!

   

Deze drie dingen komen er natuurlijk niet allemaal. Een plaquette zal er wel komen, maar ik zou zo'n stippellijn ook wel erg leuk vinden. De sprekers kregen na afloop een boek van Kees Stip (ik vermoed de eerste verzamelstip). Ik kreeg een boekenbon, omdat men dacht dat ik alles van Kees Stip al wel heb.

     

 De sprekerd naast Stip

 Naast het Veens volkslied

 En naast de stippellijn

3 bestellingen: 4 knipsels Adriaan van Dis, 3 x Pim, Frits en Ida en 'Over hagelkruisen, banpalen en pestbosjes'.

20 september 2007

De dagelijkse nieuwsbrief van het project Laurens Jz Coster geeft vandaag een link naar een site met 'bewerkte boeken'. Een prettige verrassing, gaat dat zien! De kunstenaar Brian Dettmer doet aan 'book autopsies'. Hij snijdt en knipt in boeken (meest encyclopedie-achtige boeken). Ik ben tegen boekverminking, maar dit geeft wel een prachtig effect. Hij isoleert plaatjes en soms zinnen. Alle bladzijden erboven worden weggeknipt, de bladzijden eronder blijven - in die vorm - zitten. Ik krijg het - vrees ik - niet goed uitgelegd, maar een plaatje zegt hier meer dan duizend woorden:

Ik liep vandaag klas B2b in om wat aan een collega te vragen. Gisteren had ik in deze klas mijn verhaal over Kees Stip 'geoefend'. De halve klas vroeg onmiddellijk: 'Hoe ging uw spreekbeurt gisteravond, mijnheer?' We mopperen wel eens op onze leerlingen, maar ze zijn gewoon ontzettend vriendelijk en belangstellend!

Martijn heeft gisteren twee verstandskiezen laten verwijderen (niet laten trekken, ze zaten nog helemaal in zijn kaak). Het was redelijk snel gebeurd en ook met de napijn lijkt het (voorlopig) mee te vallen. Over een week of wat volgen de andere twee verstandskiezen.

1 bestelling: 6 x toneel.

21 september 2007

Twee dagen achter elkaar een cursus op school van 15.00 tot 18.00 uur. Bovendien woensdagavond de bijeenkomst in De Lampegiet en gisterenavond een ouderavond voor de tweede klassen. Ik kwam om tien uur thuis gisterenavond en ben met een knallende koppijn direct naar bed gegaan. De laatste twee dagen heb ik ook zelfs niet op dit weblog geschreven en óók geen bestellingen beantwoord. Die laatste twee dingen overkomen me eigenlijk nooit!

1 bestelling: 2 x Marten Treffer.

22 september 2007

Ik ben gevorderd tot bijna halverwege deel 6 van 'Het Bureau'. Nog een paar honderd bladzijden dus. Op bladzijde 227, we zijn aangeland in 1984, staat: 'Tegen het eind van de ochtend liepen ze naar de trein. Het was slordig weer, een harde zuidwestenwind.' Met die trein gaan ze het zoveelste bezoek aan zijn dementerende schoonmoeder brengen. Maar wat is 'slordig weer'? Blijkbaar iets met wind. Slordig omdat de wind alles in het wilde weg over straat blaast? Ik ken die uitdrukking niet. Via Google vind ik wel meer "slordig weer". Meestal in zinnen als 'Wat slordig weer van me', maar ook als 'Aangezien het op dien dag erg slordig weer was, en ik tot overmaat van ramp verschrikkelijk geplaagd was met eksterogen tengevolge waarvan ik mijn voet haast niet op de keien waarmede de straten gevloerd waren durfde neer te zetten, genoot ik niet bijzonder veel van mijn uitstapje naar het vreemde Rijk, doch aangezien Antwerpen van paardetrammen was voorzien maakte ik daar een gretig gebuik van en liet me voor 10 Centimes de stad naar links en rechts doorkruisen.' De laatste zin is van Auke Klapper en het lijkt me daarmee een Vlaamse uitdrukking.

Afgelopen woensdag zei iemand me dat het verhaal dat ik hield over Jan Stip (de vader van Kees Stip) ook in het nieuwe nummer van 'Oud Veenendaal' stond. Dat nummer heb ik vanochtend gekocht bij Van Kooten, met 'Ik heet welkom' de nieuwe bundel gedichten van Koos van Zomeren. Dat laatste boek kocht ik met de boekenbon die ik woensdag in De Lampegiet kreeg. Van Kooten blijft mij verbazen met zijn aanbod. Ik was ervan overtuigd dat zo'n dichtbundel besteld zou moeten worden, maar hij lag er gewoon twee keer!  

Die Jan Stip was in zijn tijd (2 april 1883 - 20 februari 1962) een bekende Veenendaler. Hij was boekhouder bij een textielfabriek en - nadat deze fabriek tijdens de crisis van de dertiger jaren failliet ging - verkocht hij verzekeringen en staatsloten. Zijn bekendheid had hij vanwege zijn activiteiten in het verenigingsleven. Hij was tientallen jaren voorzitter van de oranjevereniging, mede-oprichter en meer dan vijftig jaar voorzitter van de gymnastiekvereniging Sparta en penningmeester van de Veenendaalse Zweminrichting. Die zweminrichting stelde naar hedendaagse maatstaven niet zo veel voor. Het was een langs de Kanaalweg met lijnen afgezet stuk omleidingskanaal, met daarnaast enkele badhokjes. Het zal naar alle waarschijnlijkheid de plek zijn geweest waar Kees Stip zwemmen heeft geleerd en waarvan hij in 'Au! De rozen bloeien' op blz. 29 zegt:

Zwemmen

Twee varkensblazen heb ik aan mijn lijf:
een kikker die verkeerd heeft leren kwaken.
Records zijn er voorlopig niet te maken.
Ik mag al dankbaar zijn wanneer ik drijf.

Had ik tenminste kieuwen aan mijn kaken,
het water was een aangenaam verblijf.
Verdrinkingsangst maakt alle spieren stijf
Nu geen paniek om in paniek te raken.

Al sla ik met mijn handen en al spat
ik watertrappend water op zodat
het schuimend opstuift in een regenboog -
het draagt mij niet. Van water is heel tastbaar
het draagvermogen niet met mij belastbaar.
Mijn zinkgehalte is misschien te hoog.

De bekendste anekdote over Jan Stip speelt op 31 januari 1938. Beatrix was geboren en dat werd gevierd. De scholen gingen dicht en er was een samenzang / aubade op de Markt. Voorzitter Stip sprak de menigte toe en ontstak daarna een vreugdevuur. Daarbij stak hij ook zijn eigen jas in de brand en het ging als een lopend vuurtje door Veenendaal: 'Stip staat in brand'.

Bij Van Ekeris kocht ik vandaag een kistje dat het uiterlijk heeft van twee boeken. Hebbedingetjes, waar ik wel een paar tientjes voor over heb:

   

 

Vandaag 5 tijdschriften 'Utrecht in Woord en Beeld' ingepakt en opgestuurd. Ik vond op internet een site waar het tijdschrift werd genoemd. Op die site staat: 'Het weekblad 'Utrecht in Woord en Beeld' verscheen van 1925 tot 1940'. De exemplaren die ik heb liggen zijn uit 1946, 1947, 1948 en 1949. Ik heb emailcontact met ze gehad en ze nemen de - nog nooit door hen geziene - tijdschriften graag van mij over.

5 bestellingen: 20 knipsels Kader Abdollah, Evert Zandtra, 'Het klotsend meer / Dewijdse stilte', 'Een Veluws dorp. Een herinneringswerk voor Ir. M.M. van Hoffen', Top Naeff, 'Voorbijgangers', E.F. Schumacher, 'Hou het klein' en 'Gids voor de verdoolden', J.M.A. Biesheuvel, 'De klacht van de dorpsschoolmeester' en 'Een dag uit het leven van David Windvaantje', Koos van Zomeren, 'Zomer'. Eén van de bestelling wordt gedaan door een Zuid-Afrikaan die in Nieuw-Zeeland woont. Zijn mail is in het Engels, het P.S. in het Zuidafrikaans: (naskrif:. Jammer dat ik niet in de Nederlandse taal kan skrijf niet. - G.)

23 september 2007

In een vorige vakantie maakte ik een tekstverklaring van een column van Heleen van Royens. 'Actie', uit de bundel 'Leven met lef'. Ze schrijft over de rust in Almere en haar oprechte verbazing dat de gemeente luistert naar haar inwoners. Ik vraag aan de leerlingen wat de reclamekreet is die de stad Almere gebruikt (Het kan in Almere) en vraag ze er vervolgens zelf één te verzinnen voor hun woonplaats. Ze blijken hun woonplaats vooral gezellig en rustig (als reactie op de tekst?) te vinden. Het lijkt er in ieder geval op dat deze veertienjarigen tevreden zijn. Een bloemlezing (gemeentebestuurders, doe er uw voordeel mee):

Veenendaal
- Leuk wonen is nergens zo normaal als in Veenendaal
- Veilig en wel, in Veenendaal
- In 't Veen sta je nooit alleen
- Veenendaal verrast!
- Groen, groener, Veenendaal
- Je hebt het in Veenendaal
- Shoppen dat doe je in Veenendaal
- In Veenendaal is er nooit kabaal
- Veenendaal maakt het mogelijk
- Veen blijft veen in 't Veen
- Veenendaal daar begin je pas met leven
- Veenendaal heeft het allemaal
- Veenendaal de stad van je leven
- Zo schoon als Veenendaal
- In Veenendaal geen gebrek aan winkels
- Het vrolijke Veenendaal is hier
- Veenendaal, het kan niet gezelliger
- Veenendaal, heerlijk groen!
Rhenen
- De rust van Rhenen
- Rhenen rijk aan Cunera
- Voel de rust in Rhenen
- In Rhenen kan het
- Neem de benen. Kom naar Rhenen!
- In Rhenen voel je je op je gemak
- Beleef het in Rhenen
- Het gebeurt allemaal in Rhenen
- Rhenen groen en goed
- In Rhenen is alles mogelijk
- Mens en natuur één in Rhenen
- Rhenen, een juweel aan de Rijn
- De beste rust is Rhenense rust
- Rhenen, het beste wat Nederland te bieden heeft!
- Rhenen het grootste kleinste stadje in Nederland
Scherpenzeel
- Scherpenzeel, wat bied je veel
- Scherpenzeel, klein maar fijn
- Scherpenzeel, iedereen kent elkaar en het is gezellig
- Scherpenzeel brengt rust en vrienden
Lienden
- Genieten in Lienden
- Lienden is klein, maar fijn!
- In Lienden is 't leven goed
- In Lienden wonen je vrienden!
- In Lienden kun je de vogels horen zingen
- Lienden het gezelligste dorp van Nederland
Elst
- Rustig en bereikbaar gemengd met een stukje natuur
- Een leuke plaats voor je dochters en zonen? Kom in Elst wonen!

Wij allen wonen hier
Met z'n allen hebben wij plezier
Buiten spelen ja tot enen
Ja dat is Elst vlakbij Rhenen
Maarsbergen
- Maarsbergen doet het goed
- Maarsbergen ja Maarsbergen het mooiste dorp van Nederland
Kesteren
- Kesteren altijd gezellig
- Het blijft rustig in Kesteren
Ochten
- Gezelliger krijg je het niet
- Ochten, the place to be
Leersum
- In Leersum is het altijd feest
Maarn
- Maarn is tof!
Amerongen
- Amerongen, het dorp achter de dijk
Ederveen
- Ederveen: iedereen kent elkaar en helpt elkaar

24 september 2007

De eerste twee spreekbeurten vandaag. Over orkanen en over ADHD. De meisjes zetten goed de toon met deze spreekbeurten. Inhoudelijk goed, rond de zes minuten (dat is de opdracht), verstaanbaar, niet opgelezen of uit het hoofd geleerd. Dat is prettig, want de ervaring leert dat de rest van zo'n klas zich qua niveau aanpast aan de eerste spreekbeurt. Dat komt in B2b en V2a dan dit jaar wel goed!

Het wordt kouder buiten. De muggen hebben dat ook in de gaten en komen met tientallen tegelijk naar binnen. In de woonkamer heb ik er vanavond zeker vijftien geëlectrocuteerd. In de garage ook nog eens eens een stuk of wat. Als dat vannacht op de slaapkamer maar goed gaat. Ik slaap niet met dat gezoem rond m'n hoofd. Het steken doet me niets, maar dat rotgeluid!

Willem van Iependaal, vooral bekend door zijn boeken (bijv. 'Polletje Piekhaar'), was ook bekend om zijn gedichten van de zelfkant. Tijdens de Eerste Wereldoorlog nam hij vrijwillig dienst in het Engelse leger. Dit kostte hem zijn Nederlanderschap, dat hij pas ver na de Tweede Wereldoorlog (1954) terugkreeg (wegens zijn verdiensten in het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog). In België overleefde hij tijdens de oorlog de verschrikkingen van de loopgraven.Willem van Iependaal ging in zaken met de handelaar Broekhuis. Ze verkochten van alles, o.a. haring aan Duitsland, maar alleen de koppen werden geleverd (De Duitsers wilden maar niet begrijpen, dat een Hollandse haring z'n lijf verliest aan transport- en administratiekosten). Van Iependaal zat een aantal keren in de gevangenis, o.a. vanwege een jeneverhandel in 1923. In de gevangenis begon hij gedichten te schrijven. Via de gevangenisdominee en SDAP-Kamerlid A. van der Heide kwamen die bij A.M. de Jong terecht. Deze was onder de indruk van het - ongepolijste - talent. Dankzij A.M. de Jong kreeg hij na een jaar gratie. Hij dankte A.M. de Jong o.a. met dit vers:

Aan wijlen A.M. de Jong

Er kwam tot mij een keur van reclassenten
Met vroom gebazel over Onsliefheer,
Een ouwe broek, een handje losse centen
En een tractaatje over deugd en eer.

Zij, meest geridderd, hadden niets te geven
Dan de benepenheid van hun fatsoen,
De weë geurtjes van hun dure teven
En milde weldaad van verdachte poen.

Gij daarentegen hebt mij niet gesproken
Over de eerloosheid van m'n gewin;
Gij hebt uw beide handen toegestoken:
"Zit aan m'n haard! Heb deel aan m'n gezin!"

Gij liet uw huis, uw kroost in mijne hoede,
Toen heeft een boef z'n weelde uitgeschreid
En onderging een hart, dat schier verbloedde,
De milde heul van uw grootmenslijkheid.
(Willem van Iependaal, Alle liederen van de zelfkant, blz. 17)

2 bestellingen: Single: 'Joost mag 't weten', 2 knipsels Noni Lichtveld.

25 september 2007

Ik was positief over wat er van het ontleden bij mijn tweede klassen was blijven hangen. Voor VWO3 geldt dat niet. Een groot deel van de klas haalt alles door elkaar en kan zelfs geen lijdend voorwerp meer vinden. Daar zal ik wat extra tijd in moeten steken. De helft van de groep zat vorig jaar ook bij mij in de klas, dus ik moet ook naar mezelf kijken: ik weet zeker dat ik het met ze behandeld heb. Te weinig herhaald en ingeprent misschien? Te snel gedacht 'Dit is VWO, dus dat snappen ze wel'? Of toch 'gewoon' in de vakantie weggezakte kennis?

Iedereen kent de vier basissmaken: zoet, zout, bitter en zuur. We leerden vroeger dat er op de tong verschillende smaakzones aan te wijzen zijn. Dat is een achterhaalde theorie: de vier basissmaken worden door alle smaakpapillen over heel de tong herkend. Bovendien lees ik nu dat er een vijfde basissmaak is: Umami. De Japanse professor Kikunae Ikeda beschreef de smaak zo'n honderd jaar geledenen. Hij is onmisbaar bij het proeven van zeewier. Deze professor noemde die smaak umami, Japans voor 'hartig' of 'rijk van smaak'. Umami speelt een belangrijke rol bij het ervaren van onder meer paddestoelen en gerijpte kaas. Umami van natuurlijke oorsprong is bijvoorbeeld ketjap, trassi maar ook Parmezaanse kaas of de exquise Spaanse ham pata negra. Koks weten dat vaak niet, kennen alleen de negatieve kant van umami, zoals de Chinese smaakmaker ve-tsin. Meer hierover op Kokswereld.nl

 
'Het psalmenoproer' van Maarten 't Hart is uit. Het is de eerste roman van 't Hart die in het wat verdere verleden speelt. Het hele verhaal is typisch 't Hart (de religieuze kant, de muziek, de toon) en toch is het heel anders. Misschien wel te gezocht anders. Het overmatig gebruik van gezocht verouderde woorden irriteert op den duur. Ik wil best wat nieuwe woorden leren (graag zelfs), maar ik wil er niet mee om de oren geslagen worden. Ook de grote tijdsprongen tussen de verschillende hoofdstukken lezen niet prettig. Geen goed boek dus? Jawel, toch wel. Op z'n minst wil je weten hoe het afloopt, dus je leest door en een boek van 't Hart is nooit echt slecht.

2 bestellingen: AO 651, 'Kattepraat', Hanne & Andries van Foreest, ' Neem nou katten ...', Godfried Bomans, 7 x 'Pim, Frits & Ida'.

26 september 2007

Vandaag m'n lessen begonnen met palingrammen en palindromen. Ik gaf als voorbeelden 'pop', 'lepel' en 'dood'. Uit drie klassen na elkaar kwamen de kinderen met 'parterretrap', legovogel' en 'meetsysteem'. Hoe is het mogelijk dat zo'n legovogel drie keer na elkaar tevoorschijn komt! Deze woorden zijn met speels gemak uit te breiden:
parterretrap wordt nepparterretrappen
legovogel wordt legokogel en dan neplegokogelpen
meetsysteem wordt koortsmeetsysteemstrook
Daarna vertel ik het verhaal bij het prachtige omkeerwoord: potstalmelkkoortspilstaalplaatslipstrookklemlatstop.
Mijn favoriete omkeerzinnen zijn: 'Baas, neem een racecar, neem een Saab!' en 'A man, a plan, a canal, Panama'. Misschien nog wel mooier, maar niet gebruikt, omdat ik hem voor deze leeftijd te moeilijk vind: 'Dogma, I am God'. Ik moet ergens nog het boek 'Symmys' van Battus hebben liggen. Het verscheen in 1991 en bevat honderden van deze omkeerzinnen in alle mogelijke talen. Tachtig procent (of meer) ervan kan ik dus niet eens lezen, maar het blijft een prachtig boek. Ik geloof dat ik het in 1992 bij het afscheid van mijn (toen nog basisschool)klas cadeau kreeg.

3 bestellingen: Daan van der Vat, 'Uit het vreemde Britse leven', 'Mietje met de kalfsogen' en 'Een bakermat in Babylon', C. Buddingh', 'Leve het bruine monster', 2 lp's Cobi Scheijer.

Die lp's van Cobi Schreijer is wel een apart verhaal. Begin maart van dit jaar mailde iemand over het lied 'Plant een roos'. Haar moeder was ernstig ziek en wilde dit lied graag op de begrafenis laten spelen. Ze konden het nergens vinden, hadden zelfs Paul de Leeuw al gemaild. Ik heb één van de te koop staande lp's toen gedigitaliseerd en op een CD gezet voor ze. Nu bestelt iemand telefonisch beide lp's, nadat ze hetzelfde lied op een begrafenis hebben gehoord. Na even doorpraten blijkt het om dezelfde begrafenis te gaan. De mevrouw die in maart met de voorbereiding van haar eigen begrafenis bezig was, is twee weken geleden begraven.

27 september 2007

En weer een roosterwijziging. Vanaf volgende week geef ik ook op donderdag het tweede uur les. Daar gaat m'n mogelijkheid om één keer in de week uit te slapen. Ik heb gewoon een volledige baan, dus nergens recht op, maar alleen al het idee dat ik één keer wat langer zou kunnen blijven liggen was al lekker!

Vanmiddag ben ik in Soesterberg bij uitgeverij Aspekt langs geweest. We hebben gesproken over de literaire reisgids, maar ook over mogelijkheden om Schrijversinfo op de één of andere manier in boekvorm uit te gaan brengen. Ik geloof wel dat Perry er serieus mogelijkheden in ziet. Het is heel aardig om een uurtje met zulke creatieve geesten mee te denken. Voor je het weet heb je samen de plannen voor minstens zes boeken op tafel liggen. Die moeten dan nog wel even 'gemaakt' worden. Ik heb boeken nog nooit zo als 'produkt' gezien. Je hebt het idee van een schrijver die maanden of zelfs jaren zit te zwoegen en dan een uitgever moet zien te vinden. Diverse keren afgewezen wordt ook nog. Hier wordt het proces omgekeerd. Er worden mogelijkheden en haalbaarheden onderzocht, boeken bedacht, die dan in het hoof al bestaan, maar die nog wel geschreven moeten worden.

Op het terrein van Aspekt staat een enorme kastanjeboom met daaronder op de grond werkelijk honderden kastanjes (het is blijkbaar niet alleen een goed eikeljaar). Ik raapte er een stuk of vijf op en stopte die in m'n zak. Wim, met wie ik opliep, vertrouwde me toe dat hij er op de heenweg al een stuk of wat in z'n zak had gestopt. Mijn opa had altijd kastanjes in z'n zak tegen de reuma. Wim zijn vader - die deze week overleden is - deed hetzelfde!

Nog meer uitgeverscontacten vandaag. Het zou aardig zijn als de gemeente in de relatiegeschenkensfeer wat met Kees Stip zou doen. Ik heb geprobeerd de uitgever die de rechten op het werk van Stip heeft en de gemeente met elkaar in contact te brengen. Het lijkt me een haalbaar project, maar verder moeten ze dat onderling maar met elkaar regelen.

Vanavond heb ik de uitnodigingen voor de straatnaamcommissie van volgende week woensdag rond gemaild. Volgende week gaan we alle fietspaden van Veenendaal op de fiets langs. Die moeten ook een naam krijgen. Er zijn in Veenendaal nogal wat vrijliggende fietspaden. Dat is lastig voor de hulpdiensten (hoe leg je een ziekenauto uit waar hij moet zijn) en voor de politie (die schrijven hun vingers blauw: op het fietspad gelegen tussen ... en .... ter hoogte van .... - een vormfout is snel gemaakt). Namens de jongerenraad zit er een meisje in de commissie dat tevens leerling bij mij op school is. We nemen er ruim de tijd voor (van 14.00 tot 20.00 uur) en die leerling heeft dan nog een uur les. Volgens mij krijgen werknemers volgens veel CAO's vrij voor zulke functies. Dan zal dat toch voor leerlingen ook wel gelden. Dat betekent dat ik als voorzitter van de commissie bij een collega teamleider vrij ga vragen voor deze leerling. Dat is weer eens iets anders. Bij de uitnodiging deed ik een MP3-tje van een nummer van Robert Paul, waarin hij zijn verwondering uitspreekt over de wonderlijke straatnamen van de jaren tachtig en negentig en zich afvraagt wie toch die absurde namen bedenkt. Altijd goed voor een straatnaamcommissie om zich eens te bezinnen op haar werk.

Een instellingsbibliotheek in Amsterdam wil van de volledige verzameling stafkaarten af. Of ik ook belangstelling heb. Dat heb ik wel, maar het zijn er zo veel (bijna duizend), dat het te betalen bedrag wel erg hoog dreigt te worden. Het probleem daarbij is, dat ik wel stafkaarten verkoop, maar ze druppelen weg en ze vliegen zeker niet weg. Het duurt dan jaren en jaren voordat ik m'n investering terug heb verdiend. Wat is wijsheid? Ik heb een bedrag geboden dat wel een hoop geld is, maar dat omgerekend per stafkaart maar heel weinig is. Ze moeten overleggen daar in Amsterdam en ik hoor morgen of ze accoord gaan.

28 september 2007

In de vergadering van de ouderraad was er wat gemopper over docenten. Op de vraag of er niets positiefs te melden was, werd er o.a. gemeld dat de leerlingen mijn lessen erg leuk vinden. Zo'n schouderklopje blijft altijd prettig. Tegelijkertijd geldt dat 'leuk' geen criterium is (hooguit een voorwaarde). Leren ze er ook wat? Ik ben zo vrij te denken dat ook dat wel goed zit.

Het één lokt het ander uit: vorige week hield ik een verhaal over Kees Stip. Nu meldt zich iemand die toen in de zaal zat. Hij heeft het Veens volkslied op een grammofoonplaat, maar weet niet zeker of het de versie van Stip is. Volgende week komt hij op een avond met die plaat langs. Ik ben benieuwd.

Ik ben het met die Amsterdamse bibliotheek eens over die stafkaarten. Het is een rib uit mijn lijf, maar op termijn verdien ik het zeker terug. Nu nog even regelen dat ze hier komen. Ik zal proberen ze het op te laten sturen. Het zal wel een doos vol zijn, maar heen en weer rijden naar Amsterdam kost ook het e.e.a. aan benzine.

Volgende week komt het boek 'Woensdag gehaktdag' van Richard Klinkhamer uit. Klinkhamer schreef het al in 1991/1992 Het boek gaat over een man die condooms vindt in de septictank bij zijn huis en daarmee bewezen acht dat zijn echtgenote een verhouding heeft. Hij vermoordt haar, sleept het lijk naar een hotel, hakt het daar in mootjes en haalt het door de gehaktmolen. In feite beschrijft hij in het boek hoe hij zijn eigen vrouw vermoordde (op 30-01-1991). In 1997 verhuisde hij naar de Bijlmer in Amsterdam. De nieuwe bewoner van zijn huis in Finsterwolde ontdekte op 3 februari 2000 de resten van het lichaam van zijn vrouw in een kuil onder het schuurtje. In september 2000 werd hij veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf. Vanavond heb ik de bladzijde voor Schrijversinfo over Klinkhamer afgemaakt.

Martijn bracht vandaag weer twee doosjes boeken mee van een collega (een andere dan de vorige keer). Het is een beetje link, want je kent de mensen niet. Het zou troep kunnen zijn, maar het is weer van prima kwaliteit. De toets is in feite simpel: als het op een rommelmarkt lag, zou ik dan minstens de helft meenemen? Hiervan zeker wel!

3 bestellingen: John Boland, 'Sneeuw in augustus', Yvonne Keuls, 'De moeder van David S., geb.3 juli 1959', Tim Krabbé, 'Het gouden ei', Tessa de Loo, 'Isabelle', 5 x S. Carmiggelt: 'Klein beginnen', 'Kleine avonturen aan de tap', 'Louter leugens', 'Mag 't een ietsje meer zijn?', 'Speciaal voor u. Een klein feestgeschenk van de Paroolpers'.

29 september 2007

Ik weet ook nog goed: 1957, hoek Bosboom Toussaintstraat-Bilderdijkstraat.
Midden in de nacht heeft Bernlef daar geprobeerd om het boek Malone dies van Beckett op te eten.
Ik heb het boek laatst nog eens bij hem in de kast opgezocht.
Zijn tanden stonden er inderdaad nog in. Ach jongen, die literatuur.
(K. Schippers, Op de klapstoel, blz. 106)

Erik Hazelhoff Roelfzema overleed afgelopen woensdag op Hawaii, meldt het radiojournaal. Hij is vooral bekend door zijn 'Soldaat van Oranje', maar daarvoor schreef hij al 'Rendez-vous in San Francisco' (1939). Dat laatste boek verkoop ik tweedehands vaker dan 'Soldaat van Oranje'. Erik Hazelhoff Roelfzema zou 'Soldaat van Oranje' eerst onder de titel 'Het hol van de ratelslang' uitgeven bij de Geïllustreerde Pers. Het zou niet in de winkels komen te liggen, maar langs de deuren worden verkocht. Hazelhoff Roelfzema zag niets in het idee en verwierf zelf de rechten in ruil voor enkele artikelen in de 'Nieuwe Revue' (ook van de Geïllustreerde Pers). Hij bedacht de nieuwe titel 'Soldaat van Oranje' naar analagie van 'Koerier van de tsaar' van Jules Verne. Het boek werd enorm verkocht na een optreden van Erik Hazelhoff Roelfzema in 'Voor de vuist weg' van Willem Duys. Al na een maand waren er 100.000 stuks van verkocht.

Soms lees je dingen die volslagen onbelangrijk zijn, maar die je zo verrassen dat je er een tijdje mee in je hoofd blijft lopen. Dit bijvoorbeeld: Ronald Giphart werd geboren in de Bankastraat in Dordrecht. Dat is de straat waar C. Buddingh' vrijwel zijn hele leven woonde!
Wim wijst me er in een mailtje op dat Buddingh' Giphart in zijn dagboeknotities noemt (zonder zijn naam te noemen): 9-4-1984 Vanmiddag twee middelbare scholieren uit Baarn (een van hen een zoon van Wijnie Jabaaij), die volgende week samen een spreekbeurt verzorgen over nonsenspoëzie en daarover allerlei vragen kwamen stellen. Heel genoeglijk. En vrijdagochtend komt er weer een jongen van het gymnasium hier in Dordt om me te interviewen voor een alternatieve schoolkrant. Als het even kan, ga ik altijd op dat soort verzoeken in. Middelbare scholieren die zich met poëzie bezighouden moet je, vind ik, een beetje koesteren. Eén van de twee scholieren uit Baarn - de zoon van Wijnie Jabaaij - is Giphart. Die Wijnie was lid van de Tweede Kamer voor de PvdA.

Vanmiddag kwam een klant twee boeken van Evert Zandstra ophalen. Hij is geïnteresseerd in Zandstra, omdat hij al jaren in het huis in Wageningen woont waar Zandstra destijds in woonde (Hertenlaan 17). Daarom wil hij nu ook wat boeken van hem in de boekenkast hebben. Dat zou ik ook willen in zo'n geval. Hij vertelde dat het leven van Zandstra zeker ook zijn tragische kanten had. Zijn vrouw overleed in Wageningen, bij een aanrijding tijdens het oversteken van de Keyenbergseweg (tussen Bennekom en Renkum). Zijn zoon pleegde zelfmoord in Zwitserland. Dan heb je je portie ellende ook wel voor de kiezen gehad. In het oude huis vindt de huidige bewoner af en toe achter zolderplanken en schotten nog kleine briefjes met aantekeningen van Zandstra. Als hij er weer eentje vindt, mailt hij een scan ervan (of brengt het briefje langs). Dat is leuk voor op de Schrijversinfo-bladzijde over Zandstra (die nog niet op internet staat).

30 september 2007

Gisterenavond de zestigste verjaardag van Cees Sanders, onze PvdA-wethouder. Het werd gevierd op de deel van 'Buitenlust' in Amerongen. Gezellig. Een leuke sfeer en heel aardige live-muziek van drie countryzangers/gitaristen. Ik heb hem het Hay-on-Wye-boek van Wim Huijser (Kingdom of books) cadeau gedaan. Cees was daar ooit op vakantie en stuurde me een prentbriefkaart met boekwinkeltjes. Wim was bij mij en zag die kaart, in de tijd dat hij hard aan het werk was aan dat boek. Wim heeft er voor Cees een aardige opdracht in geschreven, zo krijg je een heel apart cadeau. Ook in dit restaurant trouwens weer een oud-leerling achter de bar. Ik ga me daarvoor niet meer inhouden (en heb nu een lichte hoofdpijn).

Henk Verweerd heeft voor zijn uitgeverij 'Liverse' alle rechten verworven op het werk van Kees Stip. Hij geeft nu o.a. 'Verzamelstips' en Stip-scheurkalenders uit. Er wordt ook gewerkt aan een biografie. Henk las op dit weblog dat ik bezig was met het Veens volkslied en mailt me een scan van het originele typewerk van Kees Stip! Dat is nog eens leuk en ik mag het hier ook aan de wereld tonen:

Emailcontact vandaag met de vrouw van de schrijver Hans Vervoort (de man van de onsterfelijke titel: 'Heden mosselen, morgen gij'). Ze kon op Schrijversinfo op de bladzijde auteurs.html niet klikken op de gekleurde letters. Ik had die klacht al eens vaker gekregen. Snappen doe ik het niet, want op mijn computer werkt alles wel. Misschien heeft het te maken met een andere browser(versie). Voor alle zekerheid heb ik er nu een kaal rijtje hoofdletters ondergezet en die aanklikbaar gemaakt. Dat zou dan moeten werken. Ze miste op Schrijversinfo informatie over haar man. Die bladzijde was al wel zo goed als klaar. Ik heb hem als bijlage in mijn antwoord meegestuurd en gevraagd om aanvullingen en verbeteringen.

Oud-leerling Ruud (die af en toe dit weblog bekijkt om nog iets van het Rembrandt-College mee te krijgen) reageert vandaag al op het bovenstaande probleem. Hij denkt dat het inderdaad aan de gebruikte browser ligt. Het werkt niet met Firefox. Bij mevrouw Vervoort werkt het niet op de Apple-computer en ook niet op een andere computer met Firefox. Dus dat zal het wel wezen. Hij draagt de volgende oplossing aan: 'Waarschijnlijk is het probleem opgelost als u deze regel (in de bron): <img src="alfaaut.gif"> (het staat na </map>) vervangt door: <img src="alfaaut.gif" usemap="#alfaaut" border="0">.' Dank je Ruud!

Als je prei in de bijkeuken vergeet, gaat die enorm doorgroeien naar boven. De prei was recht afgesneden aan de bovenkant. Ik houd er op de foto een meetlat naast: tien centimeter uitgelopen! Op de andere foto een prachtige rode struik in de tuin van de overburen, met op de voorgrond de gele bloemen in de border in onze oprit.

   

 

Door naar oktober 2007

 



Terug naar Weblog

Door naar Raban Internet Antiquariaat
Terug naar de eerste pagina /homepage

Citaten zoeken op trefwoord
Overzicht van trefwoorden
Citaten zoeken op auteur
Overzicht van auteurs
Overzicht van bibliografieën
Andere interessante internet-bladzijden


©2007 Mats Beek, Veenendaal

Schrijf Webmaster


 

 

 

 

 

 

 

 

 

eXTReMe Tracker