September 2011

Terug naar augustus 2011

1 september 2011

Ik ben - gelukkig - weer heel tevreden over mijn vier klassen. De sfeer is prettig, ik hoef mijn stem niet te verheffen en ze reageren goed als ik ze uitdaag om te reageren. Je moet in het onderwijs niet te vroeg juichen, maar ik denk toch dat dit een leuk jaar wordt.

De gedichten uit 'Ik heb alleen woorden. De honderd meest troostrijke gedichten over afscheid en rouw uit de Nederlandse poëzie', samengesteld door Hans Warren en Mario Molegraaf (uitgegeven in 1998) heb ik vandaag op de diverse bladzijden van Schrijversinfo vermeld. Het boekje was van Warners moeder. Dit ga ik niet te koop zetten, maar houd ik voorlopig zelf. Ik krijg nog wel eens vragen om een gedicht als er een familielid overleden is. Dan kan ik dit boekje uitlenen.

Het is niet erg om niet te zijn geboren,
kan het dan zeer doen dood te wezen?
Kun je het dood zijn zien, voelen of horen?
Zo nee, wat is er dan te vrezen?

(J.B. Charles, Laatste troost, fragment)

Er stond iemand op mijn antwoordapparaat. Hij is bezig aan een boek over Chr.J. van Geel als kunstenaar en is nu op zoek naar de exacte data waarop van Geel in 1972 in Galerie Balans exposeerde. Het archief van de galerie is naar een centraal archief verhuisd en nog niet 'ingewerkt'. Daar kun je nu niet in terecht. Op de knipselsite van 'Raban' heb ik daar twee knipsels over te koop staan:
- Chr. J. van Geel, Veel tijd, over expositie in Galerie Balans, VN, 21-10-1972.
- Chr. J. van Geel, Chr. J. van Geel, over expositie in Galerie Balans, Volkskrant, 25-11-1972.
Of ik eens wilde kijken of in die knipsels de data van de expositie worden genoemd. Ik denk dan niet commercieel (ik hoef er ook niet van te leven) en ga die knipsels bekijken. Helaas zijn het zeer kleine knipseltjes en worden de gezochte data niet vermeld.

Voor het eerst hebben we in de woonkamer muggen. Het zijn er dan ook wel direct tientallen. Waarschijnlijk gisterenavond naar binnen gevlogen toen we 's avonds op straat nog even met de overbuurman stonden te praten. Ik ben er met de elektrische mepper achteraan gegaan. Je ruikt de crematielucht: 'Burn, motherfucker, burn!'
De afgelopen nacht zaten ze nog niet boven. En nu maar hopen dat dat zo blijft.

2 bestellingen: Neil Postman, 'Wij amuseren ons kapot. De geestdodende werking van de beeldbuis', Jaap van den Born, 'De Canon van Nederland'.

2 september 2011

Suzanne was vanochtend voor het eerst met Tygo naar peuterzwemmen. Lidy paste op Dylano. Het was zulk mooi weer dat ze met hem in de wagen naar school wandelde. Ik nam Dylano voor en na de eerste pauze even mee mijn klas in. Ook meisjes van dertien reageren al vertederd op baby's van een week of acht.
Toen Dylano al even de klas uit was stak Bas zijn vinger op: 'Mijnheer, dat baby'tje is een achterneefje van mij!' Bas heet Van den Brink, dus dat kan kloppen. 'Is jouw vader dan de Van den Brink met al die koikarpers', vroeg ik. Dat klopte. De vader van Gijs is een broer van de vader van Bas.
In de eerste weken van het schooljaar ben ik nooit bezig met de achternamen van mijn leerlingen. Ik houd niet zo van: 'Dan ben je zeker een zusje van die?' of 'Dan ken ik je vader wel'. Leerlingen willen zichzelf zijn en niet een afgeleide van iemand anders. In de loop van het schooljaar komen dat soort familiebanden vanzelf een keer ter sprake. Omdat ik intussen meer dan dertig jaar in het Veense onderwijs werk én in Veenendaal geboren en getogen ben, ben ik daarbij dan waarschijnlijk wel één van de leraren die de meeste ouders kennen.

Vanavond - vlak voor Nederland - San Marino (11-0) gingen we hals-over-kop naar Suzanne. Tygo had zich in de douche een gat in zijn kop gevallen. Hij is nu precies tweeënhalf jaar. We hadden iets dergelijks eigenlijk al wel eerder verwacht. Tijdens het voetbal pasten wij op Dylano, terwijl Suzanne en Gijs met Tygo naar het ziekenhuis waren. Twee hechtingen (en geen kik).
Met dat gat in zijn kop mist hij volgende week al direct zijn tweede zwemles.

Tijdens het oppassen/voetbal kijken dronk ik een Duveltje. Zoals ik voor mijn vader/schoonvader altijd jonge jenever in huis had, heeft Suzanne een Duveltje in de koelkast staan!

3 bestellingen: A.F. Ruitenberg-de Wit, 'Formule in den morgenstond. Een studie over het dichtwerk van Gerrit Achterberg', A. Middeldorp, 'De wereld van Gerrit Achterberg', 'MeMo / 1 Havo/vwo, werkboek', Robbert Welagen, 'Lipari'.

3 september 2011

Een heerlijke (na)zomerdag. We hebben wat in de tuin en gezeten en geslapen en tussendoor wat kleine klusjes gedaan (Lidy is nog een keer het dak van de bijkeuken opgeweest om het houtwerk te boenen. Nu niet via het badkamerraam, maar via een ladder, buitenom). Aan het eind van de middag hebben we samen gebarbecued. Dat is de tweede keer deze zomer. De eerste keer op de vrijdag dat de vakantie begon en nu op wat wel eens de laatste zomerdag geweest kan zijn.

Overigens is het met schrijvers als met honden:
ze horen vrolijk te zijn.
Sneu worden ze onuitstaanbaar.

(Arthur Japin, Zoals dat gaat met wonderen, blz. 62)

Zelfbedrog houdt de menselijke soort in stand.
Darwin zat ernaast.
Niet de sterkste overleeft,
maar degene die zichzelf het beste voor de gek kan houden.

(Arthur Japin, Zoals dat gaat met wonderen, blz. 60)

1 bestelling: Aad Kamsteeg en Ronald Westerbeek, '40 dagen: Feest van genade'.

4 september 2011

Onze elektrische gitaar 'spelende' buurjongen is verhuisd naar Leeuwarden. Zo ver had nou ook weer niet gehoeven, maar opgeruimd staat rustig.

Zondagmiddag wordt een beetje de vaste Culemborgmiddag. Pa gaat hard achteruit. Je merkt dat zijn geheugen hem steeds meer in de steek laat, maar minstens zo zorgwekkend vind ik dat de vaste patronen eruit gaan. Volgens mij hielden die hem juist overeind. Altijd stonden er twee vazen gele rozen in zijn kamer, plus één gele roos voor de foto van Lidy's moeder. Al wekenlang zijn er geen rozen meer (we brachten vandaag maar een bosje voor hem mee). Tot voor deze zomervakantie ging hij koffie zetten als we binnen waren. Nu blijft hij in de bank zitten en als we zelf geen koffie gaan zetten, komt die er ook niet. Vandaag waren er voor het eerst geen koekjes meer in huis. Nu hoef ik niet altijd een koekje bij de koffie, maar het geeft aan dat hij het niet meer ziet en dát tekent de achteruitgang.

Op de heenweg zagen we in de Betuwe geen ooievaars meer. Ik vermoedde al dat ze intussen allemaal naar het zuiden zijn vertrokken. Op de terugweg zagen we er nog één. Hij (of zij) zat bovenop een lantaarnpaal in het midden van een rotonde. Als die maar niet tevergeefs wacht op zijn maatje en zo de groepsvlucht gemist heeft.

2 bestellingen: Toon Tellegen, 'De ontdekking van de honing', M. Pelgrim, 'Wandelgids. Luxemburg. de 26 mooiste wandelingen'.

5 september 2011

In lokaal 207, waar ik het eerste uur les aan B2e gaf, fladderde een tiental nachtvlinders door het lokaal. Niet tegelijk, maar één voor één. Dat verstoort je les ontzettend. Ik heb er een stuk of acht met de hand gevangen en buiten het raam weer losgelaten en ik heb er een stuk of twee (zonder dat de leerlingen dat zagen) met de hak vermorzeld. Waarschijnlijk is er het hele weekend een raam open blijven staan. Dat is dan een beetje pijnlijk, want ik was zelf vrijdag de laatste die in dit lokaal les gaf.

Eén van mijn leerlingen zit de eerste zes weken van dit jaar op Rebound. Een 'time-out'-regeling voor de gezamenlijke scholen voor voortgezet onderwijs in Veenendaal. De leerling krijgt daar onderwijs, maar werkt - omdat het in eerste instantie de bedoeling is dat zo'n leerling terugkomt - volgens onze werkwijzers. Wij zijn dan ook verantwoordelijk voor de cijfers en dus voor het aanleveren van toetsen. Dat is een taak voor de teamleider en dat betekent dat ik die toetsen verzamel en mail of breng. Brengen heeft op dit moment mijn voorkeur. Suzanne woont er schuin tegenover en dan kan ik mooi even tien minuten met Dylano of Tygo op schoot zitten. Toen ik dat op Rebound vertelde, hebben ze me - met een knipoog - aangeboden mijn leidinggevende te melden dat we elke keer anderhalf uur overleggen. Maar dat moesten we toch maar niet doen.

Af en toe geeft iemand door dat een email-link op 'Raban' niet werkt. Vandaag heb ik al die bladzijden handmatig gecontroleerd en inderdaad: op een aantal bladzijden werd de mail nog doorgestuurd naar mijn oude orange- of wanadoo-adres. Dat moet me in de afgelopen periode bestellingen gekost hebben. Ik verkoop momenteel vooral via Boekwinkeltjes en via Bol.com. Misschien neemt nu de verkoop via mijn eigen site weer wat toe.

Met de post kwam vandaag een mooi zilverkleurig doosje met daarin 'Weer of geen weer' van Drs. P en Jaap van den Born. Het verscheen bij uitgeverij Liverse t.g.v. de tweeënnegentigste verjaardag van Drs. P in een oplage van slechts vijftig exemplaren. Het doosje bevat twaalf vouwbladen met daarop de beschrijving van een figuur (Dracula, Gulliver, Klaas Vaak, Lorelei, Magere Hein, Pri, Satyr, Sinterklaas, Tarzan, Triton, Weerwolf, Wilhelm Tell) en aan de binnenzijde een ollekebolleke van Drs. P over deze figuur én een ollekebolleke van Jaap van den Born over dezelfde figuur.
Het ollekebolleke van Drs. P lijkt handgeschreven, maar is in werkelijkheid gezet in de DrandusP, een door Jaap van den Born ontwikkeld font gelijk aan het handschrift van Drs. P.

Sinterklaas

Zeker hij is er nog
Ene Sint Nicolaas
Bisschop van Myra
Verzot op de jeugd

Nu rijst de hamvraag van
Aartsachterdochtigen
"Heeft die als priester
Soms ook niet gedeugd?"

Drs. P

Sinterklaas

Bij hem op schoot zitten?
In die jeneverwalm?
Nou dat verhoogt wel
Meteen mijn tarief

Ik neem niet zomaar die
Incontinentielucht
En dat sigarenaroma
Voor lief

Jaap van den Born

Ik zal morgen een voorbeeld van het 'handschrift' scannen.

1 bestelling: 'Memo, T3, handboek'.

6 september 2011

De vissenkom - met daarin deze keer vier visjes en één vis uit mijn vijver - staat weer in de vensterbank van mijn kantoor. De eerste leerlingen zijn de les weer uitgestuurd en niet alle laatkomers van gisteren hebben zich vanochtend om half acht gemeld. Het schooljaar is weer écht begonnen.

Songs in the key of life

In de MP3-shufflestand kwamen nummers van 'Songs in the key of life' van Stevie Wonder langs. Ik heb en had niet veel met Motown-muziek, maar dit was een prachtige lp. Sterker: hij was sensationeel. De muziek én de uitvoering: een dubbel-lp met daarin nog als extraatje een ep met vier nummers die niet meer op de lp's pasten. Ik had in 1976 geen geld om veel lp's te kopen, maar deze moest ik hebben!
1976: dat is vijfendertig jaar geleden! Ik was achttien en toen vond ik muziek van vijfendertig jaar eerder (1941!) niet om aan te horen. Ik herinner me een uitzending van de Cosbyshow waarbij de vader samen met een vriend enthousiast oude (78 toeren?) platen zat te beluisteren. Toen vond ik dat maar belachelijk gedoe. Nu kan ik het me heel goed voorstellen.
Er is in die tweede vijfendertig jaar wel veel veranderd. De jongeren van nu hebben méér met de muziek van 1976 dan ik toen met die van 1941 had (waarbij ik mijn eigen kinderen maar als ijkpunt neem).

En de gisteren aangekondige ollekebolle in de computerletter naar het handschrift van Drs. P:

Tarzan

1 bestelling: De Groene Amsterdammer, Themanummer Andy Warhol.

7 september 2011

Bij de C1000 in het Franse Gat kreeg ik 'Gogo's' bij mijn boodschappen. Zelfs hier stond buiten de winkel een dranghek met daarachter een stuk of acht kinderen met hun handje door de spijlen. In deze wijk zijn dat dan voornamelijk (maar niet alleen) allochtone kindertjes. Dat lijkt me toch het toppunt van integratie: bij een winkel achter een dranghek staan en vragen om hebbedingetjes. Dat zie je in Marokko niet.

Na een complete schooldag (met een laatste afspraak met een ouder om vier uur) hadden we vanavond ook nog een ouderavond tot kwart over tien. Dat laat weinig ruimte voor andere zaken. Eenmaal thuis keek ik met Lidy naar een aflevering van 'Midsummer murders'. We hadden die al een keer gezien. Ik herinnerde me sommige details, maar niet 'whodunit'.

3 bestellingen: Han G. Hoekstra, 'De zandloper. Verzamelde gedichten', Christine Nöstlinger, 'De augurkenkoning kan de pot op', knipsels Hans Faverey.

8 september 2011

Een rustige lesdag: vier lessen en in alle vier maakten de leerlingen een tekstverklaring. Ik redde het zelfs om die zesennegentig tekstverklaringen vandaag ook nagekeken te hebben. Het is een bult werk, maar je moet het toch doen. Dan kan het maar beter gelijk af zijn. De leerlingen waarderen het als een toets snel nagekeken is. Zo bouw ik wat krediet op voor de boekverslagen. Daar doe ik aanzienlijk langer over.
Er waren achten en zelfs een negen-en-een-half. Helaas waren er ook drieën en vieren. Het is voor de meeste tweedeklassers hun eerste cijfer van dit jaar en het is vervelend om met een drie te beginnen. Ik vertel de tweedeklassers dat ze dat cijfer over drie weken 'op kunnen halen'. Dan doen we een leer-so'tje over moeilijke woorden en spreekwoorden. Goed leren moet daar een acht of negen bij op kunnen leveren. Voor de derdeklassers geldt dat niet. Daar doen we die 'makkelijke' leer-so'tjes niet meer.

Met Petra maakte ik vanmiddag een opzet voor de lesbrief 'Gedichten op muren' van dit jaar. We hadden al gekozen voor het thema 'vriendschap'. Met gedichten, aforismen en een songtekst is daar wel een leuke les met klassengesprek over te verzinnen. De afgelopen twee jaar was de dichtopdracht vooral op de vorm gericht ('net als Kees Stip' en '160 precies'). Nu gaan we niet voor de vorm, maar voor het onderwerp: Vriendschap:

Vrienden? Ik heb ze nooit gehad.
Eén keer deed iemand een poging.
Hij zei: 'even goede vrienden.'
En ik zei: 'Nou, héél even dan.'

(Youp van 't Hek, Makkelijk praten, blz. 121, uit Verlopen en verlaten)

Het zekerste teken dat vriendschappen ten einde lopen:
dat je het telefoonnummer op moet gaan zoeken.

(C. Buddingh', Dagboeknotities 1977-1985, blz. 411, 2-1-1982)

Vriend is wie je tijdens je leven zegt wat anderen na je dood vertellen.
(Karel Jonckheere, Filter uw dag, blz.104)

Wie prat gaat op het aantal zijner vrienden bewijst daarmee dat hij niet weet wat vriendschap is.
(J. Greshoff, Nachtschade, blz. 141)

Men zoekt zijn vrienden allerwegen
en landt op vele plaatsen aan,
maar vriendschap komt men zelden tegen,
dat heb ik wel voorgoed verstaan.

(J. van Delden, Rondeel, fram., Wisselend bewolkt, blz. 28)

Hij beweerde altijd dat hij niet in vriendschap geloofde.
Vriendschap was een tijdelijk verschijnsel volgens hem,
hij vergeleek het met de wind.
Soms begint het ineens te waaien en dan houdt het ineens weer op.

(Janwillem van de Wetering, De dood van een marktkoopman, blz. 40)

Lidy is oppassen bij Tygo en Dylano. Ik loop wat op te ruimen. Het geeft me ook de kans eens rustig te zappen. Van dat zappen komt weinig terecht. Ik beland als snel bij 'Geen probleem', een comedyserie over drie boezemvrienden, geschreven én gespeeld door Wim van Helsen, Theo Maassen en Stefaan van Brabandt. Gewéldig! Uit de tv-gids: 'drie belezen, overbewuste, egocentrische en op het neurotische af overgevoelige boezemvrienden, die na de mislukte zelfmoordpoging van één van hen besluiten om elke week samen te komen.' Dat zegt het wel ongeveer en het levert weergaloze televisie op.

2 bestellingen: 3 x Willem Brakman, E. Kubler-Ross, 'De cirkel van het leven'.

9 september 2011

Mijn laatste werkdag! Morgen win ik een paar miljoen in de staatsloterij!

De leerlingen mogen hun telefoon nu gebuiken in de aula, bij de kluisjes en in de grote hal beneden. Toch blijven ze ook in de rest van de school kijken hoe laat het is (en meer). Dagelijks worden er wel twee of drie telefoontjes afgepakt en in de kluis gestopt (voor een week). We hebben veel leerlingen die uit de Betuwe komen. Dat betekent dat er meisjes zijn die een heel eind in hun eentje over een dijkje fietsen. Dan willen ouders dat hun dochter ze kan bellen als er iets aan de hand is. Dat plaatst je als school voor een dilemma. Bij recidivisten wijken we niet van de regels af. Bij een eerste overtreding willen we het telefoontje op verzoek van ouders nog wel eens teruggeven en een vervangende straf regelen. Dat is ook lastig, want die vervangende straf moet even erg zijn als 'een week je mobieltje kwijt'.
Vanmiddag vroeg een tweede-klas-meisje me: 'Wat is zo'n straf dan?' Ze kon zelf niets bedenken dat zó erg was. Ik zei (niet serieus bedoeld): 'Drie middagen wc's schoonmaken met een tandenborstel'. Ze had een vriendin bij zich die het nog erger maakte: 'Met je éigen tandenborstel!' Fijn zo'n meelevende vriendin.

Vandaag kreeg ik van een leerling én van een collega een advertentie met een rare fout erin:

Fontijntje Aanbieding

Vanavond deden we boodschappen in 'het dorp'. Alvast een cadeautje voor Dylano (nu in de aanbieding), een karretje halfvol bij AH en een cd bij de Free Record Shop: Nina Simone, 'Trilogie'. Drie cd's voor minder dan zeven euro. Opnamen uit 1958/1959.
Ik stond ook even te kijken bij de bouwwerkzaamheden aan de Nard van Kreelpoort. Daar hangt op dit moment de bovenverdieping van 'Rijkoompje' op een vervreemdende manier in de lucht.

2 bestellingen: Jan Hanlo, 'In een gewoon rijtuig', S. Groenveld e.a., 'Wederdopers, menisten, doopsgezinden in Nederland 1530-1980'.

10 september 2011

Aan het begin van de middag bracht ik twee dozen naar de garagebox (kinderboeken en koningshuis). Daarna reed ik naar Van Kooten, waar ik 'Naar de natuur' van Koos van Zomeren kocht. Zijn nieuwste boek, net uit. In interviews zegt hij dat het zijn laatste boek is.
Er zijn maar weinig rivieren die onder hun eigen naam de zee bereiken.
(Koos van Zomeren, Naar de natuur, blz. 9)

Vanmiddag keken we even bij het net opgeleverde huis van Gerrit en Chantal aan de Klemstraat. Ze zijn er druk aan het werk. Schuifdeuren tussen keuken en kamer, plaatsen van de badkamermeubelen, een wandje op zolder. Het wordt mooi, maar ik word al moe als ik naar al het gedoe kijk.
We reden met Suzanne en Gijs door naar de Boldermanhof. Van hun huis ligt daar nu de betonvloer op de fundering. Volgend jaar zomer moet het klaar zijn.

De vloer ligt De vloer ligt

1 bestelling: Henri Nouwen, 'Kun je de beker drinken?'

11 september 2011

9-11, maar daar is de afgelopen week wel genoeg aandacht aan besteed. Misschien zelfs wel te veel.

Misselijk, hoofdpijn, vlekken voor mijn rechteroog. Ik ben tot pakweg 13.00 uur in bed blijven liggen en doe verder vandaag ook niet veel. We zouden naar Culemborg, maar dat wordt woensdag. Waarschijnlijk gaat Lidy dan samen met Suzanne.

Op mijn nachtkastje ligt - naast de nieuwe Koos van Zomeren - 'Zoals dat gaat met wonderen' van Arthur Japin. Terwijl ik dus een boek van hem aan het lezen ben, vraagt Arthur Japin mij of ik op Facebook vrienden met hem wil worden. Waarschijnlijk vraagt hij dat deze dagen aan heel veel mensen, maar het blijft toch leuk.

In het septembernummer van 'Oud Veenendaal' staat een door Ineke van Schuppen geschreven verslag van mijn spreekbeurt van 16 juni. Ze weet daar op twee bladzijden een prima (en complimenteuze) samenvatting van te geven. De spreekbeurt was naar aanleiding van mijn boek over Schrijvende Veenendalers voor Van Kooten. Uit dat boek hebben ze daarom de foto van Albert en Christa van Kooten overgenomen. Zo'n foto gaat zo nog een geheel eigen leven leiden.

1 bestelling: Nanda van der Zee, 'Prof. Dr. Bob smalhout - Gesprekken in de middag'.

12 september 2011

Nog steeds vlekken voor mijn ogen. Ik ben daarom vandaag niet gaan werken. Veel geslapen en een klein beetje opgeruimd. Lezen lukt ook niet erg; de letters gaan dansen.

4 bestellingen: Jan Terlouw, 'Oorlogswinter', Geert Kimpen, 'De kabbalist', Christine Longaker, 'Het licht van afscheid', 3 x Adriaan Roland Holst.

13 september 2011

Een eerste algemene vergadering vanmiddag over de - extra - taal- en rekenexamens die verplicht worden. Niet iedereen ziet het nut ervan in, maar ik sta hier wel achter. Dat komt misschien ook omdat ik eerst jaren in het basisonderwijs heb gewerkt. Daar gaf ik hoofdrekenen aan groep acht. De meesten beheersen dat dan, maar in het voortgezet onderwijs leren ze dat heel snel weer af! Kijk maar aan beide kanten van de kassa in een winkel. Hoofdrekenen is er niet meer bij.

Ik werk hard aan het invoeren in Raban van de Fens-knipsels uit Cuijk. Met enige regelmaat zijn het complete bladzijden uit boekenbijlagen van 'de Volkskrant'. Daar knip ik dan ook de knipsels over andere auteurs uit. Zoals over 'Saluut aan Holland' van Koos van Zomeren:

Niemand schrijft zo mooi over niets bijzonders als Koos van Zomeren.
(J.A. Dautzenberg, Volkskrant, 17-04-1992)

Europees voetbal vanavond (Barcelona - AC Milan, 2-2. Milan scoort in de eerste én in de laatste seconden). Ik kijk tv met de laptop op schoot. Het ziet ernaar uit dat we Veense voornamen gaan gebruiken voor de fietspaden. Ik heb in Excell een overzicht van de 62384 voornamen van de Veenendalers zoals ze op het gemeentehuis bekend zijn. Die laat ik voorbij rollen op mijn scherm en zie zo in één oogopslag als een naam heel veel voorkomt. Dat levert een zere wijsvinger op van het bijna drie uur ingedrukt houden van de 'scroll-toets'. Het levert deze meest voorkomende namen op (met uitroeptekens als ze héél vaak voorkomen:

A
Adriaan(tje)/Adriana/Adrianus
Ahmed
Albert(a)/Albertha/Albertina/Albertus
Anna/Anne
Anthonia/Anthonie/Anthony
Anton(ia/ie/ius)
Arie

B
Barend(ina)/Berend(ina)
Bart(+)/Bert(us)
Bastiaan
Bernard(ina/us)
Bianca

C
Carolina/Caroline
Catharina
Chantal
Christiaan/Christina
Clasina
Cornelia / Cornelis (!!)

D
Daan/Daniël(le)
Daphne
David
Dennis
Dina
Dirk(je) (!!)

E
Eduard
Edwin
Elis/za(beth) (!!)
Emma
Eric/Erik
Erwin
Esther
Everdina
Evert(je) (!!)

F
Fat(i)ma
Femke
Fleur/Floor(tje)
Francina

Francisca/Franciscus
Frank
Frans
Frederik(a)

G
Geert(je)
Geertruida (!!)
Gerard(a/us) (!!)
Gerda/Gerdina
Gerrit(je) (!!!)
Geurt(je)
Gijsbert(a/ha/us) (!!)
Grada/Gradina
Grietje

H
Hans
Harm(en)
Hassan
Helena
Hendrik(a/je/us) (!!)
Henriëtte
Herman(us) (!)

I
Ida
Ilon(k)a
Ilse
Ingrid
Iris

J
Jacob(a/us) (!!)
Jan(na) (!!!)
Jannetje/Jantje
Jannigje
Jasper
Jelle
Jeroen
Johan(na)/Johannes (!!!)
Jolanda
Judith
Julia(n/a)

K
Karel
Kevin
Kim
Klaas

L

Lambertus
Lars
Laura
Leendert (!)
Linda
Lisa(nne)
Louisa/Louise
Lucas

M
Maaike
Maarten/Maartje (!)
Marcel
Marco
Margaretha (!)
Maria(ne) (!!!)
Mari(n)us (!!)
Marjolij/ein
Mark
Martijn/Martinus
Matthijs
Melis(sa)
Mich(a)el(le)
Mirjam
Moham(m)ed (!!)
Monique

N
Naomi
Neeltje (!)
Nicolaas
Niels

O

P
Patricia
Patrick
Paul
Peter (!!!)
Petronella (!!)
Petrus
Pieter (!!!!)

Q

R
Rachid(a)
Reijer(tje)
Reinder(t)
Remco
René
Richard (!)

Rijk
Rob(b)ert
Robin
Roelof (!)
Ronald (!)
Ruben

S
Sander/Sandra (!)
Sanne
Sara(h)
Saskia
Sharon
Simon (!)
Sophia
Stefan(ie)
Steven (!)
Sus/zanne/a

T
Tamara
Tessa
Teunis (!!)
Teuntje
Theodora/us
Thijs
Thomas
Tim
Trijntje

U

V
Vincent

W
Wessel(ina)
Wijnand(a)/Wijntje
Wilhelmina (verwarrend?)
Willem (!!!)
Willemijntje
Wouter (!)

X

Y
Youssef
Yvonne

Z

De christelijke achtergrond van veel Veenendalers is duidelijk. Allochtone namen komen voorzichtig tevoorschijn. Ik ben benieuwd of dit wat wordt met die fietspaden!

2 bestellingen: 3 x toneelwerk van Hugo Claus, G.H. Wormgoor, 'Houten speelgoed maken'.

14 september 2011

C. Buddingh' woonde vrijwel zijn hele leven aan de Bankastraat in Dordrecht. Na zijn dood in 1985 bleef Stientje (zijn vrouw) er nog een aantal jaren wonen. Toen ze het huis verkocht, wilde de makelaar er in eerste instantie zelf gaan wonen. Later deed hij dat toch niet en hij verkocht het huis. De nieuwe bewoner vond in een hoek op zolder een doos met handschriften, aantekeningen, brieven en manuscripten. Vanochtend ben ik elders in Dordrecht (hij woont intussen zelf ook niet meer aan de Bankastraat) de spullen in die doos wezen bekijken. Hij wil ervan af en twijfelt tussen verkopen aan een archief of museum (en zo 'de boel' bijelkaar houden) en het in de 'losse verkoop' doen. Van mij wilde hij advies over de waarde ervan en ik vind het heel leuk om zulke spullen eens door mijn handen te laten gaan. Een mooie besteding van een BAPO-ochtend.
Een deel van de materialen heeft hij gefotografeerd. Ik kreeg de foto's op een cd mee. Een paar voorbeelden:

Deibel Brief Bernlef
Compleet handschrift 'Deibel' in schrift Brief Bernlef op Barbarber-papier
Kastjes tentoonstelling Parry & Co
Flyer tentoonstelling 'kastjes' Schriftje met opstel dertienjarige Buddingh'

Op de heenweg luisterde ik in de auto naar 'Het wilde westen' van Maarten van Roozendaal. Ik bedacht al luisterend dat zijn nummer 'Geluk' heel geschikt is om er de personificatie mee uit te leggen:

Het geluk lacht ons toe en fluistert kleine dingen
Zoals kijk eens in het hoekje, misschien val ik je ten deel
Het geluk zegt: Neem de ruimte, ontspan en wees jezelf
Het geluk heeft mooie woorden, maar het praat wel een beetje veel
Het praat wel een beetje veel

2 bestellingen: Leonard Roggeveen, 'De ongelofelijke avonturen van Bram Vingerling', single: Tee Set, 'She likes weeds / A Country Ride'.

15 september 2011

Heerlijk lesgegeven vandaag. Het gaat bijna te lekker. Ik heb er zoveel plezier in, dat ik 'losga' en het met de leerlingen over van alles heb, maar te weinig over de lesstof. Ik maak de leerlingen dan zélf druk. Dat is prima voor de sfeer in de klas, maar het kan niet elke les. Uiteindelijk moet er 'gewoon' gewerkt worden.

Als we aan het taalkundig ontleden zijn, wacht ik op het moment dat een leerling het niet kan volgen. Dan volgt vanzelf een vraag als: 'Mijnheer wat is 23?' Ik antwoord dan: '23 is een bepaald hoofdtelwoord'. De klas raakt in de war en is even later in rep en roer. Zoëven heb ik gezegd dat het juiste antwoord bij 23 'voorzetsel' is. Jazeker: het juiste antwoord bij 23, maar 23 zélf is een bepaald hoofdtelwoord. Dat vinden ze dan flauw van mij, maar ik heb ze weer even scherp.

Deze keer kreeg dit nog een bijzonder fraai vervolg. Na de les kwam een licht autistische leerling naar mij toe. hij zei: 'Meneer, u moet niet alles zo letterlijk nemen!'. Prachtig! Met zijn intelligentie heeft hij intussen geleerd dat hij dat zélf niet moet doen, en hij geeft mij nu de 'tip' dat ook niet te doen. Daarbij heeft hij nog een waardevolle aanvulling: Bij de toetsen geef ik aan hoeveel punten ze voor een antwoord kunnen krijgen. Dat moet natuurlijk zijn voor een goed antwoord!

Toen ik om half vijf naar huis reed, was het prachtig weer. Ik had zin om naar de heide achter de Slaperdijk te gaan. Tygo en Dylano bleken bij ons thuis te zijn en ik nam Tygo op de fiets mee naar de heide. De wandeling was vermoeiend, want hij had weinig zin om te wandelen en wilde bij mij op de schouders. Dan heb ik mijn rondje fitness meteen ook weer gehad (marcheren met bepakking):

Heide Tygo

6 bestellingen: Hans Warren, 'Het dagboek als kunstvorm', David Macaulay, 'Over de werking van de kurketrekker en andere machines', Saul Bellow, 'Humboldt's nalatenschap', Toon Tellegen,'Kruis en munt', Rilke, 'Vertellingen over Onze Lieve Heer', Alfons Dierick, 'De kerkramen van Chartres'.

16 september 2011

Op de één of andere manier zijn de vrijdagen de gekste dagen op school. Zijn we moe na een week werken en aan het weekeinde toe? Het was vandaag in ieder geval weer bal: een vechtpartij met een schorsing als gevolg, een gestolen horloge, klagende ouders. En dat allemaal tussen het lesgeven en mijn gewone taken door.

Dat dure horloge wisten we uit een schooltas omhoog te krijgen! Hij was tijdens die vechtpartij van de pols van één van 'vechters' gevlogen. We hadden een vermoeden wie het had opgeraapt. Samen met een meisje was hij van het 'Tatort' weggelopen. Ik haalde eerst dat meisje uit haar les: 'Jullie liepen met dat horloge weg en ik wil dat horloge terughebben.' Waarop zij zei: 'Ik weet niet wat hij ermee gedaan heeft meneer, dat moet u echt aan hemzelf vragen.' Dat was een nuttig antwoord, want hiermee bevestigde zij - ongewild - ons vermoeden.
De knaap draaide er ook niet omheen en haalde het horloge uit zijn tas. Het blijft natuurlijk vreemd dat dat horloge in zijn tas zat en niet was ingeleverd bij conciërge of teamleider. Hij beweerde bij hoog en bij laag dat hij dat horloge zeker na dit lesuur ingeleverd zou hebben. Voor het lesuur was er te weinig tijd. Ik kan nooit bewijzen dat hij dat niet gedaan zou hebben. Hij kan nooit bewijzen dat hij het wel gedaan zou hebben. Maar de schijn heeft hij tegen.

Vanavond was er 'Cultuurbal'. Martijn is één van de vier organisatoren en is er weer druk mee geweest. Hij kan terugkijken op een geslaagde avond. Een afwisselend programma met Veense artiesten (Argos, Prove it, Jeroen Wielaert) en artiesten uit 'de rest van Nederland' (Einara Shafigullina, Eric Koller) uitmondend in de uitreiking van de Cultuurprijs 2011 aan Marthie Overeem. Verdiend!

Om Eric Koller heb ik me letterlijk tranen gelachen. Mime-achtig cabaret, waarbij hij je onzettend nieuwsgierig maakt naar zijn volgende vondst. Vooral zijn poppenkastact was hylarisch. Ik heb zelden zo zitten schateren tijdens een voorstelling. Hij heeft voor dit soort cabaret zijn hoofd ook mee. Ik had nooit eerder van hem gehoord. Zijn hoofd meen ik te kennen uit een tv-reclame.

1 bestelling: Hafid Bouazza, 'Momo'.

17 september 2011

'De Hoge Veluwe' blijft in mijn/de literatuur opduiken. Ik stuurde al eens een dagboekfragment van Hans Warren naar de redactie van het ledenblad van de 'Vrienden van de Hoge Veluwe'. In 'Naar de natuur' van Koos van Zomeren kom ik ook weer een fragment tegen dat goed zou passen in dat ledenblad:

21 juli
Toen we aan de zuidkant van het museum het Pompelse Zand op reden, vroeg Henk Ruseler of ik de graven van de Kröller-Müllers weleens had gezien. We stapten uit bij een hek met een hangslot waarvan hij de sleutel had. Vervolgens beklommen we een heuveltje, en inderdaad, daar lagen ze. Twee platgelegde stenen met een toepasselijk opschrift. Aan de ene kant de bosrand, aan de andere een eindeloze vlakte. 'God,' zei ik, 'wat een uitzicht; wat jammer dat die mensen dood zijn.'
Op het hoofdeinde van meneer Kröller lagen een paar keuteltjes. 'Boommarter,' zei Henk terloops. Natuurlijk. Die gewonden, touwachtige structuur. Maar of ze ook het bouquet hadden dat ik indertijd beschreven heb ('een zweem van bessen, iets fruitigs, bijna als niveazalf, geparfumeerd zelfs' - maart 1992), dat heb ik niet gecontroleerd.
De legendarische, vroeger eigenlijk alleen van dit soort sporen bekende boommarter! Hij gebruikt markante plekjes om zijn territorium te proclameren; en de grafsteen van meneer Kröller, kon het markanter? Ik bleef dus nog even staan kijken en dacht: misschien is dit een moment dat je bijblijft.

In de boekenbijlage van 'de Volkskrant' van vandaag wordt het Henk Romijn Meijer-nummer van 'De Parelduiker' besproken. Dat is een beetje laat. Ik heb dat nummer al weken in huis. Aan de andere kant: alle aandacht ervoor is meegenomen. Het is een zeer leesbaar nummer en Romijn Meijer is een ondergewaardeerd auteur. In deze 'Parelduiker' staan dagboekaantekeningen uit 1955, de tijd dat Romijn Meijer bevriend was met J.J. Voskuil en met Gerard Reve. Alleen al die aantekeningen maken deze 'Parelduiker' de moeite waard.

Open huizen-route vandaag. Ook het appartement van mijn moeder was onderdeel van deze route. Ik zat er van 11.00 tot 14.00 uur. Geen bezoekers.

1 bestelling: K. Groen, 'De kamer met de zeven ramen', H. Voordewind, 'De nieuwe Voordewind over misdadigers en hun berechting', Marten Treffer, 'Moord in de Helmersstraat', Marten Treffer, 'Moord op de Zeedijk', Marten Treffer, 'Moord is taboe'.

18 september 2011

We wonen aan de rand van Veenendaal. Meestal is dat een voordeel: het is betrekkelijk rustig en je wandelt zo het bos in. Vanochtend is het een nadeel. Op een grasveld schuin tegenover ons is eind deze week een grote witte tent opgesteld. We vreesden voor nachtelijke feestherrie. Het blijkt om zondagochtendlijke kerkherrie te gaan. Eerst kwebbelende fietsers onder het raam en daarna orgel- en psalmgegalm. Van uitslapen komt niets vanochtend.

19 september 2011

'Branden' duikt als nieuw woord op in de jongerentaal. Vandaag hoorde ik twee leerlingen dat woord gebruiken.
'Vorig jaar heb ik daar zitten branden' in de betekenis 'Vorig jaar zat ik daar en dat was heel vervelend voor mij'.

2 bestellingen: 'Lof der tabak', Martin Gardner, 'Is dat nog wel wetenschap?'.

20 september 2011

Vanochtend vroeg ik een leerling waarom hij zich niet om half acht gemeld had. Hij antwoordde: 'Ik was echt op tijd uit bed meneer en ik wilde ook op tijd naar school gaan. Maar toen begon mijn vader een hele discussie over waarom ik me om half acht moest melden. Dat duurde zo lang, dat ik er niet meer om half acht kon zijn. Het werd vijf over half acht.'
Dat verzint zo'n jongen niet. Ik ga ervan uit dat dit de waarheid is. Normaal moeten ze zich twee keer om half acht melden, als ze niet zijn geweest. In dit geval leek één keer opnieuw me wel voldoende.

Oude kaas Ik eet bij mijn glaasje whiskey graag een klein stukje oude kaas. In ons stuk kaas zitten witte korrels.
Schimmel? Daar lijkt het niet op. Het zijn eerder korrels. Ze knarsen ook tussen je kiezen.
Zout? Het smaakt niet zout.
Volgens kaas-sites op internet is het uitgekristalliseerd eiwit (kristallen van kalkzouten en aminozuren die tijdens de rijping ontstaan uit eiwit) en een teken van goede rijping.
Je kunt het zonder problemen eten.
Dat doe ik dan ook maar.

1 bestelling: Aya Zikken, 'Een land als Maleisie'.

21 september 2011

Vanavond zat het appartement van ma weer in een open huizenroute. Weer nul belangstellenden. Ik krijg er een hard hoofd in. Door die route en de bijbehorende folder waren er wel aanzienlijk meer 'kijkers' op Funda.

De auto van pa is verkocht. Dat is wel een geruststellende gedachte: vandaag of morgen had hij iemand (een kind?) aangereden.

3 bestellingen: Paul Gellings, 'Witte Paarden', 'Diabetes Mellitus', Johan van der Woude, 'Maria Dermoût, de vrouw en de schrijfster'.

22 september 2011

De spreekbeurten van de tweede klassen 'draaien' weer. Vandaag was er een erg leuke spreekbeurt over 'pasta'. De meiden hadden veel werk van de voorbereiding gemaakt, een goede powerpointpresentatie als versterking van het gesproken woord (het bleef een spreekbeurt) en veel materiaal meegenomen. Uiteraard heb ik altijd wat te zeuren. Ze beweerden dat groene pasta van spinazie is gemaakt en rode pasta van bieten. Ik denk dat die pasta gewoon van tarwemeel is gemaakt, maar dat de kleur afkomstig is van spinazie of bieten.

Een vergadering van 'Gedichten op muren' vanmiddag. De gedichten rond de dodenherdenking schieten op. 'Het fietsje' moet worden verplaatst. Het hangt nu op het - te slopen - dienstenkantoor. We willen het op de muur tegenover de ingang van het gemeentehuis bevestigen. Machiel krijgt veel positieve reacties op het gedicht bij Prummel en ook op dat bij Van Manen.

Surinaamse schrijvers en dichters

Michiel van Kempen schreef veel over de Surinaamse literatuur. Hij stelde ook de bloemlezing 'Spiegel van de Surinaamse poëzie' (1995) samen.
Vandaag bracht de post zijn 'Surinaamse schrijvers en dichters', hierin schetst hij een totaalbeeld in hoofdstukken als 'Luister hoe die tori gaat....' en 'Wie de Surinaamse literatuur leest, leest de Surinaamse geschiedenis'. Daarnaast geeft hij korte profielschetsen van 79 van die Surinaamse schrijvers.
Ik kocht het boekje tweedehands bij Bol.com. Dat was - omdat er nog wel € 1,95 aan afhandelingskosten bijkomt, maar verder geen verzendkosten - deze keer goedkoper dan bij bijvoorbeeld 'Boekwinkeltjes'.

De eerste Rambofilms had ik al eens gezien. Gedeelten ervan zelfs meerdere keren. Vanavond zag ik op televisie (vaak onderbroken door reclameblokken) deel 4. Dat is verreweg de bloedigste en de gruwelijkste, maar je blijft toch kijken.

1 bestelling: Johan van der Woude, 'Maria Dermoût, de vrouw en de schrijfster'.

23 september 2011

Vanochtend kon ik niet wakker worden. Om pakweg 7.30 uur zat ik op de bank om mijn schoenen aan te trekken; ik viel zittend in slaap en schrok enkele minuten later weer wakker.

Spreekbeurten over vulkanen en over kindermishandeling vandaag. Beide heel goed qua informatie en manier van vertellen. Iets minder qua 'aankleding', maar het moet ook in de eerste plaats een 'spreekbeurt' zijn.

Spreekbeurt over vulkanen Spreekbeurt over kindermishandeling

2 bestellingen: knipsels Godfried Bomans, knipsels Wim Meuldijk.

24 september 2011

Vanochtend stond Suzanne met kinderen en hond voor de deur. Ze wilde op deze zonnige herfstdag in het bos gaan wandelen en Tygo wilde opa meehebben. Daar kan (en wil) opa dan geen nee tegen zeggen. We gingen deze keer niet ons gebruikelijke rondje aan het eind van de Slaperdijk, maar reden 'de berg' op richting Amerongen en parkeerden de auto links van de weg op een grote parkeerplaats in het bos. We lieten ons verleiden tot het lopen van een uitgezette (blauwe) route van ruim twee kilometer. Dat is voor de kleine beentjes van Tygo ver zat. Bovendien loopt hij het in zijn enthousiasme bijna twee keer.
Prachtige bedauwde spinnenwebben in de heistruiken, tientallen glanzende mestkevers op en naast het pad (waarvan de helft platgetrapt of aangevreten), veel paddestoelen (vooral aardappelbovisten) en een heerlijk zonnetje tussen de bomen door. Het bos rook ook ontzettend 'bossig'.
Op een bankje in het bos aten we een broodje kaas en dronken we wat limonade. Ik had een picknicksetje (onlangs gekocht in een aanbieding bij de Makro) meegenomen. We aten dus van felrode plastic bordjes.

Bos Bos
Bos Bos

Vanmiddag waren we bij pa in Culemborg. We deden boodschappen met hem; dan heeft hij in ieder geval weer een weekje zijn gele roosjes staan. We hadden spaghetti kant-en-klaar van thuis meegenomen. Op het ene moment denk je dat het wel redelijk met hem gaat. Op het andere moment heeft hij een oude vriend/collega aan de telefoon en dan denkt hij dat het zijn broer is. Kortom: het blijft achteruit kachelen.

25 september 2011

En weer een zonnige nazomerdag (er verkleurt nog nauwelijk blad, daarom is het méér nazomer dan herfst). We dronken onze koffie in de tuin. In de seringenboom zat 'ons' roodborstje. Achter de sering hangt een spiegel tegen de muur. Daarin zag het roodborstje zichzelf, maar hij dacht er een concurrent te zien. Wild fladderde hij tegen de spiegel op en neer, maar zijn 'tegenstander' deed uiteraard exact hetzelfde.

Suzanne en Gijs kochten vandaag een abonnement voor Ouwehands Dierenpark en gingen daarmee uiteraard ook direct vanmiddag het dierenpark in. Tygo viel en kwam in de brandnetels terecht. Zijn armpje zat onder de blaren. Ik vind dat geen reclame voor de staat van onderhoud in die dierentuin: Er horen toch geen grote hoeveelheden brandnetels direct langs de wandelpaden te staan! Ze gingen ze wel meteen weghalen. Als het kalf verdronken is...... (om het maar bij dieren te houden). Ze kwamen uit Rhenen naar ons toe in de hoop dat wij zalf tegen die huidirritatie in huis hadden (en dat hadden we).

4 bestellingen: Annie Cohen-Solal, 'Jean-Paul Sartre zijn biografie', Marita Mathijsen, 'De geest van de dichter. Elf zogenaamde gesprekken met negentiende-eeuwse schrijvers en een debat', J.M.W. Scheltema, 'Chansons, Gedichten en Studentenliederen', Herman van Veen, 'Het groot kinder lied-jes-boek van Herman van Veen'.

26 september 2011

Ouders vinden het meestal leuk als hun kind op televisie te zien is. Voor mij gold dat dit weekend niet. Er blijkt een filmpje van Martijn getoond te zijn bij Bureau Hengeveld (de provinciale versie van 'Opsporing verzocht'). Dezelfde beelden stonden ook op de site van het programma én op de site van de politie. In de tekst bij foto en film werd gevraagd of degeen die deze persoon herkende dat door wilde geven aan de politie. Martijn werd ervan beschuldigd op 1 juli te hebben gepind met een via een babbeltruc gestolen pas. Hij heeft inderdaad op die datum gepind, maar deed dat met zijn eigen pas. Bij het pinapparaat op 'De Ellekoot' hangt een camera en daarmee is hij - al pinnend - gefilmd.
Martijn heeft zaterdag direct gebeld, maar 'in het weekend konden ze niks doen'. Vandaag kreeg hij wel de agent te pakken die dit 'behandelt' en filmpje en foto waren binnen een uur van de sites en in de komende uitzending van 'Bureau Hengeveld' volgt een rectificatie. Dit hele - Orwelliaanse - gedoe roept wel een aantal vragen op:

  • Hoe kan het dat er een verkeerd filmpje wordt getoond?
  • Wie is daar verantwoordelijk voor, de politie of de Rabobank?
  • Waarom verricht men geen recherchewerk vóórdat er zo'n filmpje wordt getoond? Tien minuten met de foto op de Ellekoot en iemand had Martijn echt wel herkend.
  • Waarom staat er bij de foto het woord 'dief' en niet 'verdachte' of 'mogelijke dief'? Je bent in Nederland toch onschuldig tot het tegendeel is bewezen?
  • Hoe zorgvuldig is men bij de politie als dit 'zomaar' op de site wordt gezet en het er - na een telefoontje - ook 'zomaar' weer vanaf wordt gehaald?
  • Is hier geen sprake van een onrechtmatige daad?
  • Wordt Martijn op deze manier niet ernstig aangetast in zijn eer en goede naam?
  • Hoeveel kans heeft hij dat dit gedoe hem nog jarenlang - bijvoorbeeld bij sollicitaties - achtervolgt?
  • Zouden we eigenlijk geen klacht in moeten dienen of een schadevergoeding eisen?
Het hele gedoe heeft ons drie dagen flink bezig gehouden. In eerste instantie was dat vooral de vraag: hoe krijgen we valse beschuldigingen van internet af? Nu dat gebeurd is, blijf ik er toch over nadenken en met dat denken maak ik me eigenlijk steeds kwader.

1 bestelling: 6 x Bob den Uyl.

27 september 2011

Een prachtige vorm van volksetymologie, opgetekend op het werk van Lidy. Een moeder vertelt dat haar dochter zich niet helemaal lekker voelt: 'Zij lag voor pampers voor de televisie.'

Ik vind toch eigenlijk dat Martijn het er niet bij moet laten zitten! M.i. heeft hij drie opties:
- een klacht indienen (de politie heeft daar vast een 'route' voor).
- een melding doen bij een/de ombudsman.
- aangifte doen van smaad/onrechtmatige daad/aantasting van eer en goede naam.

Aan het eind van de ochtend bracht ik weer een stapeltje toetsen naar onze leerling op de Rebound. Toen ik daar van het terrein afreed, kreeg ik bijna een oud vrouwtje onder de auto. Een grijze knot van hoge leeftijd op een elektrische fiets. Ze had haar benen stil, maar reed op dat elektrische vehikel veel harden dan ik - afgaand op het hoge grijze gehalte - had ingeschat.

1 bestelling: A.J. Gillam, 'Schaken voor beginners. Combinaties'.

28 september 2011

BAPO: we sliepen eerst maar eens een gat in de dag. Daarna deden we op ons gemak wat klusjes: pakketjes naar het postagentschap brengen, een bloemenbon voor Mylene kopen, met Martijn naar de nieuwe gemeentewerf (zijn oude tv, onze oude partytent), twee dozen literaire tijdschriften naar de garagebox, lege flessen naar AH, met Suzanne en Tygo kastenjes, eikels, beukenootjes en hazelnoten zoeken voor een 'herfstschaal'. Zo in een opsomming lijkt het nog heel wat, maar op je gemak en verdeeld over de dag valt het reuze mee.

Toen we van AH terugkwamen stonden er een politieauto en een ziekenwagen bij de gevaarlijke kruising, net over het spoor. Op de weg lag - in stabiele zijligging - een oud vrouwtje, Naast haar - jawel - een elektrische fiets. Dat had mij dus gisteren ook kunnen gebeuren; die oudjes rijden op zo'n elektrische fiets veel harder dan je als automobilist inschat.

Vandaag was er op televisie al een rectificatie op 'Bureau Hengeveld'. Deze keer was Martijns gezicht onherkenbaar gemaakt. Dat is wel terecht denk ik: Wie het vorige keer gezien heeft, weet dat het over hem gaat en hoort nu dat hij er niets mee te maken heeft. Wie het vorige keer niet gezien heeft, hoeft hem nu ook niet zo nodig te herkennen. Men voert als excuus een 'grote technische storing' aan. Bij het filmapparaat van de Rabobank dan zeker? Ik vind het niet erg overtuigend. De politieman in het programma biedt Martijn zijn verontschuldingen aan. Hij struikelt over het woord 'verontschuldigingen'. Waarschijnlijk is hij niet gewend dat woord uit te spreken. Maar vooruit: ze hebben het gerectificeerd en meer mag je daar waarschijnlijk ook niet van verwachten.

Rondom de universiteit in Wageningen vormt 'Food Valley' een samenwerkingsverband tussen Wageningen, Ede, Veenendaal en Barneveld. Eén van de activiteiten in die Valley is 'Food4You'. Daar doet Veenendaal dit jaar ook aan mee, met het Wereldkampioenschap spruitjes koken! Wie verzint zoiets? Wat zullen ze in Wageningen en Ede gelachen hebben: 'Veenendaal wil ook meedoen. Oh ja, nou dat dorp is vergeven van de spruitjeslucht. Laat ze daar dan maar een wereldkampioenschap spruitjes koken organiseren.'
En zo is Veenendaal weer in het nieuws. Met spruitjes koken, met een verbod op Amber Alert op zondag, als vestigingsplaats van de Bond tegen het Vloeken. Zo kom je nooit van die spruitjesgeur af, al gooi je er als gemeente tonnen aan promotiebudget tegenaan.

1 bestelling: 9 x Literair Juweeltje.

29 september 2011

Sinds twee weken geef ik op school een steunles handschriftverbetering. Er komen steeds meer leerlingen, en dan vooral jongens, van wie het handschrift nauwelijks te lezen is. Dat kost ze punten bij hun toetsen. In de brugklas doen de docenten nog wel moeite om het handschrift te ontcijferen, maar hoe hoger ze komen, hoe sneller docenten het antwoord fout rekenen omdat ze het niet kunnen lezen.
Een laptop gebruiken bij toetsen is dan een mogelijkheid, maar ik vind het iets teveel 'de weg van de minste weerstand'. Je zou eerst geprobeerd moeten hebben iets aan dat handschrift bij te stellen. Als dat echt niet lukt, zou je nog door kunnen verwijzen naar een therapeut (want dat ben ik natuurlijk niet) en dán zou je het inzetten van een laptop kunnen overwegen.
De eerste jongens op mijn steunles zijn enthousiast. Ze hebben echt last van hun handschrift en zijn gemotiveerd om er iets aan te veranderen. Dat maakt het voor mij dankbaar om te doen. Vanmorgen zei Frank: 'Ik moet eigenlijk ook naar steunles wiskunde en Nederlands, maar ik kom liever naar u, want daar heb ik mijn hele leven wat aan.'

Het vijfentwintigste nummer van 'Hollands Diep' viel vandaag op de mat. Ik ben abonnee vanaf de eerste nummers (niet echt vanaf hét eerste nummer) en voel elke keer bij het eerste doorbladeren weer een lichte teleurstelling. Té glossy, té weinig inhoud. Om het vijfentwintigste nummer extra luister bij te zetten is er een gatis cd met verhalen en gedichten van o.a. Kees van Kooten, Remco Campert, Adriaan van Dis, Rutger Kopland, Toon Tellegen en Tjitske Jansen. Dat is leuk, maar de cd zit niet bij het tijdschrift. Je moet eerst een 'account' aanmaken op de website van het blad en daar je gegevens controleren. Waarschijnlijk kunnen ze je nu via je email allerlei reclame doen toekomen. Daar zit ik ook niet op te wachten. Op deze manier voelt zo'n cd toch iets minder als een cadeautje.

Wim vraagt me of ik een naam als 'food4you' niet veel erger vind dan die spruitjeslucht. Daar heeft hij me wel een beetje bij mijn lurven. Zo'n naam is inderdaad vreselijk, maar ik ben bang dat ik daar - omdat ik met jongeren werk - al een beetje (te veel) aan gewend ben.

Vanavond zat er weer een muis in de val in het schuurtje. Deze zat er alleen met één pootje in. Hij pobeerde weg te komen met val en al, maar de val bleef achter tuingereedschap haken. Door alle getrek (en misschien ook wel gebijt) was het botje van zijn pootje op de rand van de val te zien. Geen prettig gezicht, maar - belangrijker - voor de muis waarschijnlijk ook geen prettig gevoel. Ik heb hem gefotografeerd en daarna tussen de struiken losgelaten. Waarschijnlijk valt hij ten prooi aan een kat, of sterft van de geleden stress, maar ik krijg het niet over mijn hart hem met een hamer een tik op zijn kop te geven.

Muis met zijn poot in de val muis met zijn poot in de val

Lidy kocht vanmiddag drie haringen. Die eten we als we naar het voetbal op televisie kijken. Twente heeft al met 4-1 gewonnen. PSV staat halverwege de eerste helft met 1-0 achter. Bij die anderhalve haring drink ik een glaasje vodka (met zo'n spriet buffelgras erin, die fles kreeg ik van Dries). Een lekkere combinatie.

30 september 2011

Met de PvdA in Veenendaal heb ik het zo langzamerhand een beetje gehad. 'Men' vindt politiek een slangenkuil vol liegende en bedriegende macho's (m/v) en wat de Veense PvdA betreft blijkt dit grotendeels waar te zijn. Té lang ben ik blind geweest voor het gemanipuleer, de frustraties en het verrekenen van nog openstaande rekeningen. Het interim-bestuur maakt het mij gelukkig makkelijk en nodigt mij de laatste maanden niet meer uit voor bijeenkomsten en vergaderingen. Als men mij er - blijkbaar - niet meer bij wil hebben, dan geef ik daar voorlopig maar gehoor aan. Daarom stuurde ik interim-voorzitster Ali Groebe vandaag de volgende mail:

Beste Ali,

En weer heb ik geen uitnodiging mogen ontvangen voor de aanstaande ledenvergadering. De vorige keer was het argument dat er een oud emailadres van mij bekend was. Dat kan deze keer het argument niet zijn. Tijdens de vorige ledenvergadering/ ledenbijeenkomst is er een presentielijst rondgegaan waarop ik (en bijv. ook Jos) het juiste emailadres heb genoteerd.
Als het daar niet aan kan liggen, moet het een bewuste keuze zijn mij niet uit te nodigen. Uiteraard heb ik nagedacht over de mogelijke beweegredenen hiervoor. Het enige dat ik kan bedenken is dat je bevreesd bent dat ik mijn opmerking van de vorige keer kracht bijzet door het voorstel te doen beide overgebleven raadsleden te vragen hun zetel ter beschikking te stellen.
Maar dat kan het dan weer niet zijn, want in een gesprek met de schaduwraadsleden heb je gezegd dat je deze gedachte nog van niemand gehoord hebt, dus blijkbaar ben je vergeten dat ik het daar de vorige keer over gehad heb.
Als dat ook niet de reden is, dan tast ik in het duister over de ongewenstheid van mijn aanwezigheid.
Wel heb ik er mijn buik dusdanig van vol, dat ik - ook nu ik heb gehoord dat die vergadering er is - besloten heb niet aanwezig te zijn. Ik beraad me daarbij op de wenselijkheid om lid van de PvdA te blijven. Mocht ik besluiten mijn lidmaatschap op te zeggen, dan is de vraag: doe ik dat nu direct of doe ik dat anderhalve week voor de plaatselijke verkiezingen, vergezeld van een persbericht.

Met vriendelijke groet,
Mats Beek

2 bestellingen: Ingmar Heytze, 'Nietzsche schrijft een laatste vers. Gedichten over filosofen', J. Terwel, 'Samen onderwijs maken. Over het ontwerpen van adaptief onderwijs' (rede).

Door naar oktober 2011


 

 

eXTReMe Tracker