Ida Simons

Profiel

Achternaam: Simons
Voornaam: Ida
Geboren: 11-03-1911
Te: Antwerpen
Overleden: 27-06-1960
Te: Scheveningen
Pseudoniem(en): Ida Simons debuteerde met gedichten onder het pseudoniem C.S. van Berchem.

Er was niemand op het perron om ons af te halen
en mijn moeder zei dat ze tevoren geweten had dat het een nee-dag zou worden.
Op een nee-dag ging alles mis en ja-dagen kwamen maar uiterst zelden voor.
(Ida Simons, Een dwaze maagd, blz. 21)

Voor tweedehands boeken	Ook van Ida Simons
Raban Internet Antiquariaat	Klik hier !

Naar Boven

Werk

Poëzie

Wrange oogst, 1940-1945 (1946)
Fantaisie-Inpromptu (in 'Ter herinnering aan Ida Simons-Rosenheimer') (1960)

Proza

Een dwaze maagd

Slijk en sterren: twee novellen (1956)
Een dwaze maagd (1959)
Het gelukkige paar (in 'Ter herinnering aan Ida Simons-Rosenheimer') (1960)
Als water in de woestijn: fragmenten en verhalen (1961)
In memoriam Mizzi (2015)

Vertalingen

Timmen före midnatt (Zweedse vertaling van 'Een dwaze maagd' door per Holmer) (2015)
Aptal bakire (Turkse vertaling van 'Een dwaze maagd' door Erhan Gürer) (2016)
A foolish virgin (Engelse vertaling van 'Een dwaze maagd' door Liz Waters) (2016)
Vor Mitternacht (Duitse vertaling van 'Een dwaze maagd' door Marlene Müller-Haas) (2016)
Una virgen imprudente (Spaanse vertaling van 'Een dwaze maagd' door Goedele de Sterck) (2016)
O fecioara nesabuita (Roemeense vertaling van 'Een dwaze maagd' door Gheorghe Nicolaescu) (2016)
Una verge insensata (Catelaanse vertaling van 'Een dwaze maagd' door Maria Rosich) (2016)
Uma virgem tola (Braziliaanse uitgave van 'Een dwaze maagd', vertaald door Crisrtiano Zwiesele do Amaral) (2018)

Bloemlezingen

Tonen

Over Ida Simons

Pierre H. Dubois en Marnix Gijsen, 'Ter herinnering aan Ida Simons-Rosenheimer' (1960)
Een bijdrage over Ida Simons in 'Kritisch lexicon van de Nederlandstalige Literatuur na 1945' door Marianne Vogel (februari 1997)
Maarten 't Hart, 1 hoofdstuk: 'Ida Simons, schrijfster, 1911-1960, Literair hoogtepunt' in 'Onbekende vaderlanders. Over minder bekende helden & schurken uit de Nederlandse geschiedenis', samengesteld door Frank Dam (2009)
Mieke Tillema, 'Ida Simons. Pianiste, schrijfster, overlevende' (2021)

Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)

De twee novellen in 'Slijk en sterren' zijn 'In memoriam Mizzi' en 'Overmacht'.
'Een dwaze maagd' verscheen in 1977 als Grote letterboek.

Naar Boven

Opmerkingen

Ida Simons was van Belgische afkomst. Haar meisjesnaam was Ida Rosenheimer. Ze was enig kind.
Haar vader was van Duitse afkomst. Haar moeder was in Londen geboren, maar was van Nederlandse afkomst.
De familie Simons vluchtte tijdens de Eerste Wereldoorlog uit België naar Nederland (eerst Scheveningen, later Den Haag) en bleef hier ook na die oorlog.
In het begin van de jaren twintig verhuisden ze naar Berlijn, Na een paar maanden kwamen ze weer terug naar Nederland, waarschijnlijk vanwege de sterke inflatie in Duitsland.
Ida Simons was korte tijd concertpianiste. Ze studeerde bij bekende pianisten als Jan Smeterlin (in Londen) en Paul Loyonnet (in Parijs). In Nederland speelde ze met alle bekende symfonieorkesten.
Ida Simons trouwde op 11-01-1933 met David Simons. Hij was jurist. Ze kregen één zoon (op 19-03-1937).
Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwam ze samen met haar zoon via Barneveld (Kasteel de Schaffelaar) in Westerbork en in Theresienstadt. Ze overleefden alle drie de oorlog.
Ze beëindigde haar carrière als pianiste in de jaren vijftig (ze kon de inspanning van de optredens niet meer aan).
Ze overleed heel onverwacht in haar huis in Den Haag. Ze werd begraven op de joodse begraafplaats in Den Haag.
Van 'Een dwaze maagd' verscheen in 2014 een heruitgave. Het boek stond enkele weken in de bestsellerslijst.

Naar Boven

Anderen over Ida Simons

Achter Simons' ontgoocheling verbergt zich bezeerdheid; humor is 'de kleverige lap die een wond moet bedekken.' Deze regel - stammend uit een gedicht van Simons dat alleen opgenomen is in Ter herinnering aan Ida Simons-Rosenheimer - laat zien dat de thematiek van de overlevingsstrategie ook voor de auteur persoonlijk van belang is, en haar geestigheid en ironie middelen zijn om zich te handhaven. (Marianne Vogel, Kritisch lexicon van de Nederlandstalige Literatuur na 1945, februari 1997)
Wat is het een prachtig boek, die korte roman Een dwaze maagd. Voluit autobiografisch, ongetwijfeld. De lotgevallen van een Joods-Belgische familie, gezien door de ogen van een argeloos meisje, een dwaze maagd, die maar één doel voor ogen heeft: pianiste worden. De vader en moeder van de dwaze maagd verkeren als kat en hond met elkaar en daarom reist de moeder regelmatig met haar dochter af naar Antwerpen om daar bij familie te logeren. Van Antwerpen, en de grote Joodse gemeenschap daar, krijgen we een prachtig humoristisch beeld. Het boek heeft een lichte toon, Ida Simons vertelt snel, want ze heeft zoveel te vertellen, en soms zou je wensen dat ze even de pas zou inhouden en ons wat gedetailleerder, à la Adri van der Heijden, het wel en wee zou beschrijven van die Elsschot-achtige zakenwereld waarin de dwaze maagd terechtkomt. (Maarten 't Hart, NRC, 16-07-2007)
Het is muzikaal proza: niet zozeer in de woordkeus, maar in de onverewachte routes die Simons gedachten nemen - inderdaad als een pianiste die een zijpaadje inslaat om dan terug te keren bij het hoofdthema. (Arjen Fortuin, NRC, 30-05-2014)

Naar Boven

Mijn favoriete citaat

Van jongsaf aan was ik eraan gewend mijn vader, ongeveer dagelijks, te horen zeggen, dat hij zijn medemensen ernstig benadeeld had omdat hij niet begrafenisondernemer geworden was. Naar zijn stellige overtuiging zou, onmiddellijk daarna, de bevolking van onze planeet louter uit onsterfelijken hebben bestaan. Hij was een sjlemiel en hij wist het.
(Ida Simons, Een dwaze maagd, blz. 7)

Naar Boven