Oscar Timmers

Profiel

Achternaam: Timmers
Roepnaam: Oscar
Voornamen: Oscar Anthonius Gerardus Maria
Geboren: 13-09-1931
Te: Heerlen
Overleden: 01-03-2018

Pseudoniem(en): Oscar Timmers publiceerde vooral onder het pseudoniem J. Ritzerfeld. Ritzerfeld was de achternaam van zijn overgrootmoeder van vaderskant. 'Haar gaan & haar liggen' verscheen onder zijn initialen O.T.

Voor tweedehands boeken	Ook van Oscar Timmers
Raban Internet Antiquariaat	Klik hier !

Naar Boven

Werk

Proza

Landklimaat (1957)
Geblaf in het hondsdal (1960)
Stier voor de piranha's (1961)
Enkele reis retour (1963)
Nelson's oog (Enkele reis retour/Geblaf in het hondsdal/Stier voor pranha's/Oogappel) (1968)
Oogappel (1969)
Haar gaan & haar liggen (1971)
Anima 'Je reinste film' (1974)
De amazone (1977)
De paardendief (1979)
De Poolse vlecht (1982)
Grensovergang Oestiloeg (1984)
Italiaans concert (1985)
Zee van marmer (1986)
Zee van marmer (Grensovergang Oestiloeg/Italiaans concert/Zee van marmer) (1993)
Dromen van stof (bibliofiel, 50 ex.) (2000)
Dromen van stof (2002)

Brieven

1 brief van Oscar Timmers aan Mischa de Vreede in 'Ik heb er slechts één nul af gedaan. Brieven van en aan Geert Lubberhuizen' (2004)

Vertalingen

Dennis Wheatly, De vlucht van Roger Brook (1962)
Wolfgang Bühl, Eros met grijzende slapen: een wijze leidraad bij de seksuele problemen van de man en de vrouw boven de veertig (1962)
Margery Allingham, De man die twee keer stierf (1962)
Frans Fabris, Heldencarroussel (1962)
Melita Maschmannm Sporen van as (1962)
Alfred Andersch, De roodharige (1963)
Erskine Caldwell, Oproer in juli (1963)
James Baldwin, Niet door water maar door vuur (1963)
Edward Adler, De tiende straat (1963)
Gregory Marton, Mijn vriend de sneeuwstorm (1963)
Al Dewlen, Jury-proces (1963)
Joseph Baratz, Dorp aan de Jordaan: de geschiedenis an Degania (1963)
Victor Canning, De drakenbloedboom (1963)
James Baldwin, Een ander land (1963)
Jon Manchip White, Het uur van de rat (1964)
Wolfdietrich Schnurre, Vonk in het sprokkelhout (1964)
Konrad Farner, Opstand van de abstracte kunst (1964)
Gisela Elsner, De reuzendwergen (1965)
J. Klein-Hapaerash, Wie vlucht voor een leeuw (1966)
Jacov Lind, Ergo (1967)
Jerzy Kosinski, Stappen (1968)
Peter Weiss, Viet Nam (1968)
Jerzy Kosinski, Aanwezig (1970)
Jerzy Kosinski, Duivelslboom (1973)
Jerzy Kosinski, Cockpit (1975)
Jerzy Kosinski, De onbekende partner (1978)
Jerzy Kosinski, De geverfde vogel (1979)

Vertaald:

Der polnische Knoten (Duitse vertaling van De Poolse vlecht) (1989)
Mramorno more (Servische vertaling van 'Zee van marmer' door Ivana Scépanovic) (1996)

Bloemlezingen

Tonen

Tijdschriften

Oscar Timmers was redacteur van 'Galerie Zuid' en van 'Proefschrift'.
Oscar Timmers publiceerde in 'Schrijversalmanak '56', 'Vandaag', 'Bzzlletin', 'Aan het werk', 'De Nieuwe Stem', 'Kroniek van kunst en kultuur', 'De Gids', 'Raster','Nieuw Vlaams Tijdschrift', 'New Found Land', 'De Revisor'.

Over Oscar Timmers

'Bzzlletin' bracht in februari 1983 een J. Ritzerfeld-nummer uit.
Een recensie van 'Italiaans concert' door T. van Deel in 'Een jaar boek (1984-85)' (1985)
Een bijdrage over Oscar Timmers in 'Kritisch Lexicon van de Nederlandstalige Literatuur na 1945' door Graa Boomsma (mei 1987)
1 hoofdstuk: 'J. Ritzerfeld' in 'Het literair pseudoniemenboek' van Wim Hazeu (1987)
1 herinnering aan Oscar Timmers in 'Buddingh' van A tot Z: ontmoetingen met Nederlandse en Vlaamse letterkundigen', verzameld door Ares Koopman (1990)
Paul Arnoldussen, 'Oscar Timmers (1931-2018)' in 'De Parelduiker' (2018/2)

Diversen

Tussen 1972 en 1974 verschenen 17 delen in de reeks Dar-pockets onder zijn redactie.
Vrij Nederland vroeg twintig Nederlandse schrijvers (o.a.) wat ze het beste en het slechtste boek van 1975 vonden. Oscar Timmers gaf 'Something Happened' van Josef Heller als het beste boek en niets als het slechtste boek van 1975.
Oscar Timmers noemt in 'Het favoriete personage' (1983) 'Het Poolse jongetje' uit het gedicht 'De geverfde vogel' van Jerzy Kosinski als zijn favoriete personage.

Literaire prijzen

nominatie AKO-literatuurprijs 1987

Oscar Timmers was lid van de jury voor:

De Zwarte Roos 1967
Reina Prinsen Geerligs-prijs 1970

Naar Boven

Opmerkingen

Zijn vader had een taxibedrijf in Heerlen.
Hij logeerde, met zijn twee zusjes, vaak op de boerderij van zijn grootouders.
In 1950-1951 woonde hij in Utrecht, daarna in Amsterdam.
In 1955 ging hij in Haarlem wonen.
Oscar Timmers werkte als corrector op de zetterij van 'De Telegraaf'.
Oscar Timmers werkte vanaf 1964 bij De Bezige Bij in Amsterdam.
Oscar Timmers trouwde in 1958 met (de dichteres) Lizzy Sara May. Ze kregen een zoon en een dochter. Ze verloren in 1958 hun (toen vierjarig) zoontje na een ongeval
In 1973 verhuisden ze naar Hoofddorp, in 1977 naar Oosthuizen.
Lizzy Sara May overleed in 1988.
'De Poolse vlecht' is zijn bekendste boek.

Anderen over Oscar Timmers

J. Ritzerfeld is een schrijver die eigenlijk steeds hetzelfde verhaal schrijft. (Frans de Rover, VN, 21-04-1979)
Het probleem van J. Ritzerfeld. Prachtig proza, maar wel onverkoopbaar. (Ben Herbergs, HVV, 02-04-1983)
Het werk van Oscar Timmers, die nu al weer vier boeken lang onder het pseudoniem J. Ritzerfeld schrijft, heeft altijd sterk in het teken van de Tweede Wereldoorlog gestaan. De geobsedeerdheid met iets waar eigenlijk geen woorden voor zijn spreekt al uit Stier voor piranha's (1961), om te culmineren in De Poolse vlecht (1982), de roman waarmee Ritzerfeld uit de schaduw van zijn betrekkelijke onbekendheid wist te treden. In De Poolse vlecht bleeeft trouwens nog een ander aspect van dit schrijverschap zijn apotheose: de neiging om veresthetiserende, en dus omtrekkende bewegingen om het onbenoembare te maken. (Jaap Goedegebuure, HP, 16-06-1984)
Sinds Oscar Timmers zich als schrijver J. Ritzerfeld noemt, spelen muziek en film een steeds grotere rol in zijn werk. Niet alleen verwijst hij regelmatig naar deze kunstvormen, hij hanteert ook bij muziek en film gebruikte technieken om zijn verhaal te vertellen (Wim Sanders, Parool, 07-07-1984)
Het lijkt me dat Ritzerfeld ten onrechte zo lang is veronachtzaamd. HIj schrijft niet alleen mooi, hij heeft ook belangwekkende en subtiele dingen te zeggen, over het creatieve proces bijvoorbeeld, en over de verraderlijke onderstromen tussen gevoel, verbeelding en gedachte. Maar niet zelden lijkt hij het totale effect van zijn eenzelvige droomspinsels onvoldoende te beheersen, zodat ze hun greep op de lezer verliezen. (Aad Nuis, Volkskrant, 28-06-1985)
Wat in Timmers' proza vooral opvalt, is de overrompelende tastbaarheid. Grote woorden als treurnis, angst en vredigheid zijn bij hem op zijn plaats, omdat hij er concreet over schrijft, als waren het adembenemende wezens. Zijn uitgeloogde taal, kaler nog dan de kaalste zinnen van F.B. Hotz, zijn volkomen trefzeker. (Anniemiek Neefjes, VN, 16-03-2002)

Naar Boven