Nannie van Wehl
Profiel
Achternaam: van Wehl
Voornaam: Nannie
Geboren: 12-11-1880
Te: Den Haag
Overleden: 15-04-1944
Te: Rotterdam
Pseudoniem(en): Nannie van Wehl was vanaf 1904 het pseudoniem van Susanna Jacoba Adriana Lugten-Reys. Ze debuteerde in 'School en Leven' onder het pseudoniem Susanna. In tijdschriften gebruikte ze (o.a.) ook de pseudoniemen Mater Conata (= ervaren moeder), Anna Frölich, Anna F., Huisvrouw, Nannie en S.. Af en toe publiceerde ze ook onder haar eigen naam (Susanne Lugten-Reys of S. Lugten-Reys).
| Voor tweedehands boeken | Ook van Nannie van Wehl |
| Raban Internet Antiquariaat | Klik hier ! |
Werk
Poëzie
- Er zijn geen gedichten van haar in boekvorm uitgegeven, Wél publiceerde ze kinderrijmpjes in tijdschriften als 'De Merel' (1929) en 'Zonneschijn' (1930)
Proza
- Zonde (1981)
Voor kinderen:
- De Boschjesclub (1905)
- De tante van het duinveld (1906)
- Het moeilijke begin (1906)
- De buren (1907)
- Wij zijn jong! (1907)
- Meisjesjaren (1908)
- Vooruitgestuurd (1909)
- Aan den waterkant (1909)
Do en Lo Verster (1910) - Huize Labor (1910)
- De kleinkinderen van mevrouw Beukema (1910)
- Anneke van den dokter (1912)
- Acht dagen uit Rita's leven, en Joop's avontuur (1916)
- Lientje's verzoeking, en De groote geleerde (1916)
- De Schillekinderen en andere verhalen (1916)
- Constance trok van huis tot huis (1917)
- Het boek met de verhalen van Suusje (1917)
- De vriendschap van Bertha en Beata (1918)
- De familie Van Clarenbeek en hun trouwe Antoon (1919)
- De geschiedenis van een kleinen jongen (1921)
- De verhalen van mijn jongen (1922)
- Bij regenweer (met W. Blokker) (1932)
- Rietje zorgt ervoor en Naar 't zonlicht toe (1934)
 |
 |
 |
Vertalingen/bewerkingen
- Elise Singmaster, De grote taak van Emmeline (1937)
- Harriet Beecher Stowe, De negerhut (1937)
- Kate Douglas Wiggin, God gaf, God nam, zijn naam zij geloofd (1939)
Bloemlezingen
Tijdschriften
- Nannie van Wehl debuteerde in 1901 met het verhaal 'Terug naar een mooi plekje' in 'School en Leven'. Ze gebruikte hierin het pseudoniem Susanna.
- Ze was in 1913 de oprichtster van de 'Haagsche Vrouwenkroniek'. Hierin schreef ze zelf onder allerlei pseudoniemen.
- Nannie van Wehl publiceerde voor kinderen in 'Voor 't jonge volkje', 'Onze meisjeswereld', 'Nieuw leven', 'Het jonge Holland', 'Droom en Daad', 'Zonneschijn', 'Wiegekind en kleuter', 'Europa', 'Op de hoogte', 'Ons eigen tijdschrift', 'De Kinderwereld' 'Kindercourant van het Nieuws van de Dag'.
- Nannie van Wehl publiceerde recensies en artikelen in 'Leven en Werken', 'Tijdspiegel', 'De Vrouw en haar Huis', 'Eigen haard', 'NRC'.
- Verder publiceerde ze in 'Het Kind', 'Europa', 'Nederland', 'Morks Magazijn', 'Gezin en school', 'Jeugdkerkblad', 'Astra', 'Favoriet', 'De Haagsche dameskroniek', 'De Rotterdamsche dameskroniek', 'Het Landhuis', 'De huisvrouw in Indië', 'De Bandoengse huisvrouw', 'De huisvrouw in Semerang', 'De huisvrouw in Deli', 'De kleine Androcles', 'De liefde sticht', 'Wiegekind en kleuter', ''s Levens opgang', 'Ons thuis', 'Opgang', 'Algemeen Handelsblad', 'De Wandelaar', 'Onze Eeuw', 'Het Tooneel', 'De Hollandsche Revue'.
Over Nannie van Wehl
- Een bijdrage over Nannie van Wehl in 'Lexicon van de jeugdliteratuur' door Janneke van der Veer (juni 1998)
- Suus Boef-van der Meulen, ' Zij kon het schrijven niet laten... : een overzicht van het oeuvre van Nannie van Wehl (schrijfstersnaam van Susanna Lugten-Reijs (1880-1944) (2006)
- Een hoofdstuk over Nannie van Wehl in 'Bekend en onbekend. Een aantal biografieën van bekende en onbekende auteurs van jeugdboeken' (2007) van Marjan Schuddeboom.
Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)
- Nannie van Wehl was vanaf 1910 redactrice van de 'Juliana-Bibiotheek' van uitgeverij Ten Brink in Meppel.
- Een bijdrage: 'Jan Ligthart als taalleraar' in 'Jan Ligthart herdacht, schetsen over zijn leven en werk' bijeengebracht door R. Casimir (1916)
Opmerkingen
- Haar vader was gymnastiek- en schermleraar. Ze werd geboren in Den Haag op Westeinde 79. Zij was de oudste van vier kinderen.
- In 1882 verhuisde het gezin naar Bilderdijkstraat 1b en in 1895 naar Westeinde 29.
- Ze ging naar de openbare school in de Korte Lombardstraat en daarna twee jaar naar de openbare burgerschool aan de Zuidwal.
- Als kind was Nannie van Wehl vaak ziek.
- Nannie van Wehl volgde een opleiding tot onderwijzeres. Ze haalde haar hoofdakte en ook de akten Frans, Nuttige handwerken en Vrije- en Orde-oefeningen. Ze kreeg Nederlands van Jan Lighthart, hij spoorde haar aan om schrijfster te worden.
- Ze werkte in Den Haag op enkele lagere scholen (o.a. in de Ferdinand Bolstraat) en op de Kweekschool in de Elandstraat, waar zij Nederlands, Frans, aardrijkskunde, geschiedenis en natuurkunde gaf.
- In 1905 ging ze in Rotterdam werken. Eerst als onderwijzeres, later als waarnemend hoofd van een meisjes-ULO. Ze woonde in Rotterdam op kamers op het Noordereiland.
- In 1908 trouwde ze met C.M. (Kees) Lugten. Hij was civiel ingenieur. Ze kregen twee kinderen (Susanna en Kees). Ze woonden in Rotterdam aan de Maaskade en later in Kralingen (Vijverweg 5). Ze hadden een tweede huis in Bilthoven, waar ze meestal de hele zomer was.
- Uiterlijk leek Nannie van Wehl wel wat op koningin Wilhelmina en daar was ze trots op!
- Haar dochter werd ziek en overleed. Deze gebeurtenis, het bombardement van Rotterdam en de Duitse bezetting in het algemeen sloopten haar krachten. Ze werd steeds zieker en overleed in 1944.
- Nannie van Wehl stond tolerant tegenover homoseksualiteit. Dit blijkt o.a. uit haar novelle 'Zonde' (1909). Nop Maas zorgde ervoor dat dit verhaal in 1981 werd herdrukt. Hij zou het boek aan Gerard Reve hebben laten lezen, die er emotineel op reageerde.
Handschrift Nannie van Wehl
Anderen over Nannie van Wehl
- Zij was niet alleen schrijfster van meisjesboeken, maar ook van levendige essays over paedagogische en feministische vraagstukken. In theorie en practijk verdedigde ze een opvoeding, die meer vrijheid gaf aan jonge mensen, dan in ons land gewoonlijk gegeven werd. (D.L. Daalder, Wormcruyt met Suycker, blz. 119)
- In tal van boeken verwerkte zij jeugdherinneringen. Deze boeken zijn gesitueerd in gegoede kringen in en rond Den Haag, het milieu waarin zij zelf opgroeide. Zij geven een beeld van de zeden en gewoonten omstreeks de eeuwwisseling in deze kringen: grote huizen, veel personeel, lekkernijen en veel uitjes. Ook haar liefde voor de natuur rond de stad - de Scheveningse Bosjes en de duinen - komt in deze boeken tot uitdrukking. (Janneke van der Veer, Lexicon van de jeugdliteratuur, juni 1998)
- De toon in haar boeken is opgewekt, al gaat ze problemen niet uit de weg. Hoewel ze gezien haar betaalde werk duidelijk geëmancipeerd was, kan men haar geen feministe noemen. Kennelijk was dat voor haar een te grote stap. Toch was ze voor haar tijd vooruitstrevend. (www.damescompartiment)
- Susanne/Nannie was volgens de mensen in haar omgeving een aardige vrouw, die wel eens scherp uit de hoek kon komen. Als er kritiek werd geleverd op een van haar artikelen, kon ze ook schriftelijk wel eens venijnig reageren. (Marjan Schuddeboom, Bekend en onbekend. Een aantal biografieën van bekende en onbekende auteurs van jeugdboeken, blz. 222)
- Susanna was meer dan een schrijfster van gedateerde meisjesboeken, hoezeer die soms ook nu nog kunnen boeien. Zij was een zelfbewuste vrouw, met een emancipatorische inslag, al hoorde zij niet bij de spraakmakende georganiseerde feministen. De Nationale Tentoonstelling voor Vrouwenarbeid in 1898 had een onuitwisbare indruk op de toen 18-jarige gemaakt. Het belang van werken voor vrouwen is in haar werk een terugkerend thema, inclusief de dilemma's die daarmee samenhangen. Daar worstelde zij zelf mee: zij wilde een professioneel auteur zijn en ook een modelgezin realiseren. Van haar ervaringen en haar meningen maakte zij de buitenwereld met overtuigingskracht en vlotte pen deelgenoot. In de honderden verhalen, columns, beschouwingen en boekbesprekingen in het door haar opgerichte tijdschrift en de ca. 45 andere bladen en blaadjes waarin zij publiceerde, gaf zij een openhartig beeld van zichzelf en haar leefwereld. (Suus Boef-van der Meulen, Zij kon het schrijven niet laten, blz. 5)
Mijn favoriete citaat
Zwaar hingen de donkergrijze wolken neer.
Sneeuw droegen ze, zachte witte, kille vlokken; hagel droegen ze,
venijnige, prikkelende korreltjes en telkens werd hun last hun te zwaar.
Dan vlogen den menschen de sneeuwvlokken om de ooren
of tikten de hagelkorrels hen op de paraplu's, op de hoeden;
soms sprongen ze de menigte op de kade nijdig in het gelaat,
alsof het lange wachten alleen nog niet onaangenaam genoeg was.
(Nannie van Wehl, Vooruitgestuurd, blz. 1)
Bronnen o.a.
- D.L. Daalder, Wormcruyt met Suycker (1950)
- Lexicon van de jeugdliteratuur (juni 1998)
- Bekend en onbekend. Een aantal biografieën van bekende en onbekende auteurs van jeugdboeken (2007)
- Suus Boef van der Meulen - Zij kon het schrijven niet laten (2009)
- Website Koninklijke Bibliotheek (januari 2024)
