Gaston Duribreux
Profiel
Achternaam: Duribreux
Voornaam: Gaston
Geboren: 28-05-1903
Te: Oostende
Overleden: 27-05-1986
Te: Oostende
Pseudoniem(en): Gaston Duribreux gebruikte het pseudoniem Jan van Wieren voor 'Karoen in 't aanschijn van de zee'..
| Voor tweedehands boeken | Ook van Gaston Duribreux |
| Raban Internet Antiquariaat | Klik hier ! |
Werk
Proza
- Karoen in 't aanschijn van de zee (1934)
- Flouc dans le monde des crabes (1937)
- Bruun (1939)
- Zee- en visschersvolk op Vlaanderens kust (1941)
- Derina of het teere spel der liefde (1942)
- De Roeschaard: een visschersroman (1943)
- De laatste visschers (1944)
- De bron op de berg (1945)
- De grote hemme (1950)
- Het gouden zeil (1951)
- De zure druiven (1952)
- Tussen duivel en diepzee (1953)
- Schipper Jarvis (1955)
- De parabel van de gehate farizeeër (1955)
- De parabel van de geliefde tollenaar (1956)
- Kantwerk en zwanen (1958)
- Het wrede spel (1960)
- Ballade van de hopeloze zuiverheid (1971)
- Spiegel en bokswant (2009)
 |
 |
Overig non-fictie
- De Visscher (1942)
Vertalingen
Vertaald:- Die letzten Fsicher (Duitse vertaling van 'De laatste visschers' door mil Charlet) (1941)
- 1 in het Frans vertaald verhaal: 'Tenir, Servir, Sauver' in 'Anthologie de la Prose Néerlandaise' (1968)
Bloemlezingen
Tijdschriften
- Gaston Duribreux publiceerde in Volk & Kultuur', 'Bloei', 'Het Laatste Nieuws', 'Ons Volk', 'Dietsche Warande & Belfort', 'West-Vlaanderen'.
Over Gaston Duribreux
- Een interview met Gaston Duribreux in 'Mens en kunstenaar I' van Louis Sourie (1955)
- Een interview in 'Te gast bij Vlaamse auteurs' van J. de Ceulaer (1962)
- Paul Hardy, 'Gaston Dribreux' (1963)
Literaire prijzen
- Premie van de beste eersteling van de provincie Antwerpen 1942 voor 'Bruun'
- Lode Baekelmans-prijs 1947
- Prijs van de Scriptores Catholici 1951 voor 'De grote hemme'
- Vlieberg-prijs 1952 voor 'Tussen duivel en diepzee'
- Vijfjaarlijkse prijs voor het Verhalende Proza van de provincie West-Vlaanderen 1952 voor 'De zure druiven'
Opmerkingen
- Gaston Duribreux ging naar het Onze-Loeve-Vrouwecollege in Oostende.
- Daar studeerde hij moderne humanoria.
- Een van zijn leraren was August Benoot.
- Aan de Franse Riviera (drie jaar) en in Duitsland (één jaar) leerde hij het vak van hotelier.
- Gaston Duribreux trouwde op 15-05-1929 met Louise-Marie Dierikx-Visschers. Ze kregen drie zonen.
- In de zomer was hij hotelier van het Parkhotel in Mariakerke. Schrijven deed hij vooral in de - rustiger - winterperiode.
- In zijn Parkhotel ontving hij in de weekenden bekende Vlaamse schrijvers.
- Gaston Duribreux schreef streekromans die spelen aan de Vlaamse kust.
- In later werk speelt het christelijk geloof een belangrijke rol.
- Gaston Duribreux was ridder in de kroonorde en de Leopoldsord en officier in de Leopoldsorde.
Anderen over Gaston Duribreux
- Beter dan wie weet Duribreux zulk een atmosfeer op te roepen: van een streek, een volk, een tijd; - en in zijn eerste hoofdstukken, met hun verscheidenheid van mensen, episoden, taferelen, ziet men de mozaïeklegger aan de arbeid: met vele bonte stukken van het grootse, het scherp afgelijnde, het onvergetelijke en uiteindelijk weldoende beeld. Want geleidelijk loopt alles samen tot een bovenmate tragische intrigue, in een eerste morgenschemer. (em. Janssen S.J. in 'Streven' (1951-1952)
- Duribreux heeft op magistrale wijze de akelige atmosfeer van de bezetting opgeroepen, zoals ze niet enkel in zijn kuststad maar in alle steden van ons land bestond. Hij doet het met een vermogen tot atmosfeer-schepping, die soms gewoonweg meesterlijk moet worden genoemd. (Albert Westerlinck over 'De zure druiven', Dietsche Warande en Belfort, 1952/7)
- Ten aanzien van een schrijver als Gaston Duribreux geldt ongetwijfeld in grote mate het zielkundig beginsel dat het kind de vader is van de volwassene. Als wij daarmee rekening willen houden worden ons enkele constanten in zijn werk heel wat duidelijker: de drang naar het absolute bij velen van zijn personages; hun walging voor compromissen; hun geneigheid om, bij wijze van katharsis, hun conflicten fysisch uit te vechten; de voorliefde van de schrijver om gebeirtenissen in een van spanningen vervulde duisternis te laten plaats grijpen; zijn liefde voor de zee "die al zijn onderneminfen voorafgaat"; het besef tenslotte, waar hijzo diep van doordrongen is, "dat niet de goede dingen van het leven en de gelijkmoedigheid alleen het volleldig geluk uitmaken"; dat er ook nog de drang is naar de volmaaktheid in het goede en in het kwade, de eindeloze kwetsbaarheid van ons wezen, het onweerstaanbaar hunkeren naar het offer en de adembenemende strijd tegen ons eigen verloren gaan". (Paul Hardy, Gaston Duribreux, blz. 31/32)
- Deze auteur is een getormenteerde persoonlijkheid, bezeten door een kuisheidsfanatisme, wellicht een trauma uit zijn jeugd. (G.J. van Bork en P.J. Verkrujsse, De Nederlandseen Vlaamse Auteurs, blz. 183)
Mijn favoriete citaat
Een houthakker had drie zonen.
Toen hij zijn einde voelde naderen riep hij ze tot zich en sprak geen woord meer.
Hij wist dat niets hun ingeboren aard kon veranderen en dat zij elk hun eigen weg zouden gaan.
Tot zijn laatste ademstoot keek hij naar de blozende dienstmaagd die toevallig in de sterfkamer stond.
Zijn jongste zoon bleef daarbij onverschillig, de tweede grinnikte
en de oudste verbleekte van ergernis. hij was de farizeeër.
(Gaston Duribreux, De parabel van de gehate farizeeër, Dietsche Warande en Belfort, 1955)
Bronnen o.a.
- Paul Hardy, Gaston Dribreux (1963)
- Spectrum Nederlandstalige auteurs (1985)
- Moorden met woorden. Honderd jaar Nederlandstalige misdaadliteratuur (2000)
- Website van de Koninklijke Bibliotheek (oktober 2023)
