Eugène van Herpen

Profiel

Achternaam: van Herpen
Roepnaam:Eugène
Geboren: 28-06-1906
Te: Zutphen
Overleden: 02-03-1970
Te: Amsterdam

Pseudoniem(en): Eugène van Herpen was het pseudoniem van Maurits Jacob Vles. Hij gebruikte ook de pseudoniemen Frateco ('verbroedering' in het Esperanto) en Frank Lameris.
Na de Tweede Wereldoorlog veranderde hij zijn naam officieel in Eugène van Herpen.

Voor tweedehands boeken	Ook van Eugène van Herpen
Raban Internet Antiquariaat	Klik hier !

Naar Boven

Werk

Proza

Don Quichote van München

Hartsgeheimen (1927)
Droomwereld (1930)
Peterken (1931)
Don Quichote van München (1933)
Hunkering (1934)
Via Dolorosa (1946)
- 1. Boek zonder titel
- 2. De duisternis der naamlozen
- 3. Het licht der wederopstanding

Vertalingen

Thea von Harbau, Metropolis (1928)
Oscar Wilde, De gelukkige prins (1988)

Vertaald:

Via Dolorosa

Der Don Quijote von München (1933)
'Don Quichote van München' verscheen ook in een Franse, Spaanse en Engelse vertaling.
Via Dolorasa (Engelse vertaling van 'Via Dolorosa' door E.O. Lorimer) (1948)

Films

De buitenstaander
Het geweten
Na twintig jaar

Tijdschriften

Hij was adjunct-directeur De Groene Amsterdammer
Hij recenseerde (onder het pseudoniem Frank Lameris) voor het 'Utrechts Dagblad'.

Over Eugène van Herpen

Enno van der Eerden, 'Eugène van Herpen: onverschrokken tot in het hol van de leeuw' in 'De Parelduiker' (2023, nummer 3)

Diversen

Yasmin Richards speelde, op gitaat begeleid door Levie Richards, in 2022 de door Sarah van der Vlerk geschreven voorstelling 'Maurits Vles, een schrijver in verzet'.

Naar Boven

Opmerkingen

Eugène van Herpen was een zoon van Abraham Jacob Vles (1862-1957) en Betsy Warendorf (1876-1941)
Eugène van Herpen groeide op in Arnhem
Eugène van Herpen ging enkele jaren naar de HBS en werd daarna vertegenwoordiger. Daarna werkte hij bij uitgeversbedrijf Holkema & Warendorf (daar zal het feit dat zijn moeder Warendorf heette bij hebben geholpen).
Hij richtte zelf de uitgeverij 'Nederlandsche Uitgevers-maatschappij' op en gaf de derde druk van zijn roman 'Hartsgeheimen' zelf uit. Zijn uitgeverij had een kantoor aan de Reguliersgracht.
Aan de uitgeverij werd in 1929 een boekenclub gekoppeld: de Nederlandsche Vereeniging van Boekenvrienden' Aan die boekenclub was weer een tijdschrift verbonden: 'Het Boek van Heden'. De boekenclub werd in 1930 alweer opgeheven. Zijn uitgeversmaatschappij hield in 1931 op te bestaan. Zijn ervaringen met de uitgeverij verwerkte hij in zijn roman 'Droomwereld' (al draait het daarin om een bouwbedrijf).
Hij trouwde op 03-12-1931 met Bertie Klein. Zij was acht jaar jonger dan hij. Haar ouders zagen aanvankelijk niets in een huwelijk. Ze stuurden hun dochter naar een kostschool in Zwitserland. Maurits reisde ook naar Zwitserland en schaakte haar. Hierna gingen haar ouders overstag. Ze kregen twee zonen. In 1936 gingen ze uit elkaar; ze scheidden officieel op 22-01-1940.
Samen met zijn schoonvader richtte hij in 1930 (weer) een uitgeverij op: De Nederlandsche Keurboekerij. De uitgeverij gaf pakweg honderd boeken uit.
Eugène van Herpen werd als tweede Nederlander gearresteerd in 1940 n.a.v. de publicatie ‘Don Quichote van München”. Hij zat acht maanden gevangen, de langste tijd in Keulen.
Tijdens de oorlog ontmoette hj Esther (Ellis) Vegt, met wie hij samen ging wonen. Na de oorlog gingen ze, samen met zijn vader, in een pension in Amsterdam wonen. Later woonden ze op het Bachplein en in een flat in Buitenveldert.
Eugène van Herpen maakte ook, bekroonde, films.
Hij overleed aan een hartaanval.

Anderen over Eugène van Herpen

De geheele opzet van dit boek toont een leuterzin, een quasi-gewichtigheid, een gebrek aan psychologische uitbeelding, een totaal ontbreken van ieder besef van wat schrijven is, dat men zich erover verbaast, hoe iemand, die meent een ‘keurboekerij’ samen te stellen, zulk dom, bombastisch, keukenmeiderig-schandaallustig geschrijf laat drukken. (R.E. over 'Droomwereld' in 'Den Gulden Winckel, 1931)

Naar Boven