Pieter A. Kuyk

Profiel

Achternaam: Kuyk
Voornaam: Pieter A.
Geboren: 06-03-1922
Te: Amsterdam
Overleden: 08-02-1999
Te: Haarlem
Pseudoniem(en): Voor zover mij bekend heeft Pieter A. Kuyk niet onder pseudoniem gepubliceerd.

Voor tweedehands boeken	Ook van Pieter A. Kuyk
Raban Internet Antiquariaat	Klik hier !

Naar Boven

Werk

Poëzie

In de kraag van kwaad weer (1982)
Niet maar even weg te krijgen (1983)
Spoorloos bijeen (1988)
Uit een binnenland van tijd (1990)
Diaorama (jaarwisselingsgeschenk) (1991)
Zal ik je wijzen waar ik woon (1995)
Kleurval (2000)

Vertalingen/bewerkingen:

Vertaald:

Poèmes/Gedichten (Nederlands-Franse bloemlezing uit zijn werk, vertalingen door Iris Van de Casteele) (1989)

Bloemlezingen

Tonen

Tijdschriften

Gedichten van Pieter A. Kuyk werden gepubliceerd in 'Maatstaf', 'Lambe', 'De Zingende Zaag', 'De Tweede Ronde', 'Tirade'.

Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)

'Wat niet over wil: een hommage aan Pieter A. Kuyk' (1999), door de Bloemendaalse Dichterskring.

Naar Boven

Literaire prijzen

'Zal ik je wijzen waar ik woon' werd genomineerd voor de C. Buddingh'-prijs 1996.

Pieter A. Kuyk was lid van de jury voor volgende prijzen:

Globe-literatuurprijs 1983.
George Orwell-Globe-literatuurprijs 1985.
George Orwell-Literatuurprijs 1986.

Naar Boven

Opmerkingen:

Pieter A. Kuyk was een bekend atleet.
Pieter A. Kuyk ging in 1939 naar de sportacademie. Hij gaf vijfentwintig jaar zwemles aan telegrafisten van Radio Holland.
Hij haalde zijn MO-akte Nederlands en was veertig jaar leraar Nederlands op een middelbare school in Amsterdam (nu Esprit Scholengroep, vestiging Berlage).
Pieter A. Kuyk was lid van de Bloemendaalse Dichterskring.

Naar Boven

Anderen over Pieter A. Kuyk:

Het is, besef ik nu, de onvoorwaardelijke kwetsbaarheid die in dit vers en enkele andere de lezer uitnodigt tot betrokkenheid. En dat maakt veel, zo niet alles goed. Verstechnisch mag er dan dan wat rammelen - het ontroert, en dat is niet het minste kenmerk van poëzie.Vanuit dit perspectief gelezen kan Zal ik je wijzen waar ik woon niet meer teleurstellen. Na 'Wanda' volgen er nog twee afdelingen: 'Moest ik niet van je houden', het verslag van een verdrietige relatie, en 'Ingrepen', waarin het ouder worden wisselend wordt belicht. Als redacteur zou ik Kuyk sterk ontraden hebben om de laatste afdeling in deze bundel op te nemen; maar de gedichten in 'Moest ik niet van je houden' zijn indrukwekkende echo's van de Wanda-verzen. Wat mij betreft zijn de twaalf gedichten van deze afdeling alleen al de aankoop van de bundel waard. (Arie van den Berg, NRC, 16-06-1995)
Als de betere gedichten niet achterin de bundel hadden gestaan, was het debuut van Pieter A. Kuyk te lang geweest. De eerste en omvangrijkste afdeling van Zal ik je wijzen waar ik woon heeft een uitgewogen opbouw. Samen met de volgehouden simpele toon van de vrije verzen, de consequente anekdotiek en de opzet van aan een gestorven geliefde gezonden berichten, zorgt dat voor een eenheid die als zelfstandige bundel niet zou misstaan. (Hans Groenewegen, Ons Erfdeel, 1996)
Toen we samen een keer optraden in Zeeland kreeg ik van Job Degenaar de bundel Kleurval van de in 1999 overleden Pieter A. Kuyk, een dichter wiens bescheiden oeuvre meer aandacht verdient dan het tot nu toe heeft gehad. (Kees Klok, weblog, 14-10-2007)

Naar Boven

Mijn favoriete citaat

Ontmoeting

Ik kwam je tegen
in Amsterdam in de
Apollolaan

je wees de villa aan
waarvoor we stonden:
jij had in zoiets kunnen wonen

je liep de tuin in, belde aan
men schudde nee
men had al zonen
(Pieter A. Kuyk, Kleurval, blz. 11)