H.E. Kuylman

Profiel

Achternaam: Kuylman
Voornamen: Hendrik Everhard
Geboren: 18-07-1881
Te: Harderwijk
Overleden: 26-07-1958
Te:Bilthoven

Pseudoniem(en): Voor zover mij bekend heeft H.E. Kuylman niet onder pseudoniem gepubliceerd.

Voor tweedehands boeken	Ook van H.E. Kuylman
Raban Internet Antiquariaat	Klik hier !

Naar Boven

Werk

Proza

Voor kinderen:

Snelvoet, de schrik der Veluwe (1924)
Snelwiek, de edelvalk (1925)
Avonturen van Scherpoog het koolmeesje (1926)
Bontje de bergeend (1928)
Vacantie-avonturen van vier jongens (1928)
De schat van Toon den Smokkelaar (1929)
Roofgauw, de sluwe ulk (1930)
Pechvogel (1931)
Het spookhuis in het bosch (1933)
Hans de torenkraai (Verkade-album) (1935)
Koen Borgers (1936)

Overig non-fictie

De boerderij (verkade-album) (1936)

Vertalingen

Vertaald:

Sturmfeder: die Geschichte eines edlen Falken (Duitse vertaling van 'Snelwiek, de edelvalk' door Albrecht Otto) (1937)

Bloemlezingen

Tonen

Tijdschriften

H.E. Kuylman publiceerde in 'Buiten', 'De Levende Natuur', 'Natuur en Techniek', 'Het Licht', 'Stavast', 'Meisjesleven' en 'Dierenbescherming'.
H.E. Kuylman had de vaste rubriek 'Bosch en Beemd', in de 'Biltse en De Bilthovense Courant'.

Over H.E. Kuylman

Marga Coesèl, 'Natuurlijk Verkade. Het verhaal van de albums' (1999)
1 bladzijde over 'Hans de torenkraai' in 'Het kinderboek' (2002)
Jacques Vos, 'H.E. Kuylman' in 'Lexicon van de jeugdliteratuur' (juni 2008)

Naar Boven

Opmerkingen

Als kleine jongen was H.E. Kuylman al zeer geïnteresseerd in de natuur.
Zijn vader had een aantal volières.
Hij was op school al goed in het schrijven van opstellen.
Kuylman werkte als administratief medewerker bij de Nederlandse Spoorwegen.
Voor de Tweede Wereldoorlog las hij af en toe uit zijn voor op de radio.
Hij wordt gerekend tot de 'natuurromantici', schrijvers die de natuurstudie populariseerden en de schoonheid en beleving van de natuur benadrukten.
Hij werd (en bleef) vooral bekend door zijn twee Verkade-albums.

Anderen over H.E. Kuylman

De Albums van Verkade zijn beroemd en algemeen bekend in den lande, maar van dit nieuwe exemplaar ben ik werkelijk verrukt. Het is even belangwekkend als aardig, en begint men er eenmaal in te bladeren, dan kan men niet rusten, eer men de laatste letter van den tekst gelezen, het laatste plaatje bekeken heeft. Jongen, jongen, wat komt er allemaal kijken bij een boerderij, aan granen, bloemen, boomen, bloesems, vruchten, beesten, pluimvee, vogels, insecten, werktuigen, - in lente, zomer, herfst en winter! Dit boek is niet alleen leerzaam het is een ware schat, en de kinderen, ja, haast elk gezin, zullen er ‘reuzeblij’ mee zijn. Dat is nog eens een toepasselijk geschenk voor Nederland! met zijn vakkundigen tekst en zijn menigte, technisch-verantwoorde, maar toch zoo charmante, en hier en daar zelfs poëtische plaatjes. Het is ons werkelijk, als hadden we een poos dit frissche, vrije, maar ook nuttige en werkzame buitenleven meegemaakt, dat zóó innig genoeglijk voortrolt, dat we er maar niet genoeg van kunnen krijgen, terwijl we ons met de meest belangrijke en veelverscheidenste indrukken voelen verrijkt. (Jeanne Kloos-Reyneke van Stuwe over 'De Boerderij', De Nieuwe Gids, 1935)
De (relatieve) bekendheid van Kuylman berust eigenlijk uitsluitend op Hans de Torenkraai en in mindere mate op De Boerderij. Biologen als Portielje, Van Dieren en Strijbos hadden destijds veel kritiek op dit boek: Kuylman was slecht op de hoogte van de laatste stand van zaken in de ornithologie, zo laat hij bijvoorbeeld kauwen in de herfst wegtrekken, terwijl onderzoek had uitgewezen dat de meeste kauwen standvogels zijn. De lyrische, antropomorfe benadering wekte eveneens wrevel. Ook Jac. P. Thijsse was verre van enthousiast. Deze kritiek uit biologische vakkringen had geen invloed op het succes van het boek bij het grote publiek. Hans de Torenkraai haalde elf drukken en in totaal werden er 111.363 exemplaren van verkocht. (Jacques Vos, Lexicon van de jeugdliteratuur, juni 2008)
Als kind las ik het liefst De boerderij en Hans de torenkraai (1935). Die twee albums, geschreven door H.E. Kuylman (1881-1958), bevatten namelijk een doorlopend verhaal. Vooral Hans de torenkraai was bijzonder spannend. Het zat vol drama, moord en doodslag. Zo kwam de echtgenote van Hans akelig aan haar einde.
Ik kwam eens met Jan Wolkers te spreken over de Verkade-albums en hij kon toen de eerste zin van Hans de torenkraai moeiteloos uit het hoofd citeren: ‘Pezen en spieren tot scheurens toe gespannen, schoot Hans de torenkraai door het luchtruim.’ Dat nam me enorm voor hem in. Auteur Kuylman was een specialist op het terrein van de ‘vogelbiografie’ en zijn boeken waren volgens de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren in het bijzonder geschikt voor jongens van een jaar of twaalf. Dat oordeel lijkt mij volkomen juist, al heb ik Hans de torenkraai later met genoegen herlezen. Om de Artis-albums heb ik nooit veel gegeven. Ik zie liever een roodborst in mijn tuin dan een tijger in de dierentuin. (Maarten van Rossem, website 'Maarten!)

Naar Boven

Mijn favoriete citaat

In diep indigo welft de hemelkoepel zich over de aarde;
in het westen, waar de zon reeds is ondergegaan,
kleurt in diep roze de weerschijn van het avondrood.
Traag keeren de lange schaduwen terug naar het punt van uitgang, de westerkim
en uit sloot en moeras rijzen de nevelen,
vrucht van de hitte des daags en de koelte van de nacht.
(H.E. Kuijlma, Bontje de bergeend, blz. 30)

Naar Boven