Ton van Oudwijk
Profiel
Achternaam: van Oudwijk |
 |
| Voor tweedehands boeken | Ook van Ton van Oudwijk |
| Raban Internet Antiquariaat | Klik hier ! |
Werk
Proza
 |
 |
- Mijn dochter doet het goed, misschien (verhalen) (1957)
- De man Lucas (1958)
- Ludovicus Ludovicus (Twee maal Ludovicus) (1959)
- Mijn oom Victor (1967)
- Memoires van een doodgraver: en andere verhalen (1969)
- Die wordt honderd (1970)
- Vader in De Kist (niet gepubliceerd)
 |
 |
Bloemlezingen
Tijdschriften
- Ton van Oudwijk publiceerde in 'De Gids', 'Libertinage' en 'Tirade'.
Diversen
- Dat Ton van Oudwijk eind jaren '50 een auteur was die 'er toe deed' blijkt o.a. uit
'Nieuwsbrief 372 (24 augustus 2010)' van Antiquariaat Fokas Holthuis. Zij bieden hierin 'De muze vertelt' (boekenweek 1958) en 'De muze en het heelal' (boekenweek 1959) aan. Het eerste gesigneerd door 54 auteurs en het tweede gesigneerd door 22 auteurs, waaronder - beide keren - Ton van Oudwijk.
(BOEKENWEEK 1959) De muze en het heelal. [Amsterdam], VBBB, 1959. Ingenaaid. 80 p. Geïllustreerd. 1e druk.
€ 85
* Met op pagina (1) en (3) maar liefst 22 handtekeningen van 21 auteurs: Bert Voeten, Jan Hanlo, Adriaan Morriën, John O'Mill, Harriët Freezer, Clara Eggink, Remco Campert, Ad den Besten, Pierre H. Dubois, Hans Martin, Siegfried van Praag, Cees Nooteboom, Simon Vinkenoog, Ben van Eysselsteijn, Ton van Oudwijk, Max Dendermonde, Henriëtte van Eyk, Michel van der Plas, Nol Gregoor, Gerard Reve, Bert Voeten (nogmaals) en Anton Koolhaas.
Biografische opmerkingen
- Ton van Oudwijk was het tweede kind in een katholiek gezin met negen kinderen.
- Als kind was ze een buitenbeentje, o.a. omdat ze als kind al schreef.
- Ze had alleen een lagere school-opleiding. Ze ontwikkelde zichzelf door heel veel te lezen.
- Ze trouwde voor de Tweede Wereldoorlog en kreeg twee dochters.
- Tijdens de Tweede Wereldoorlog sloot haar man zich aan bij een communistische verzetsgroep.
- Haar man kreeg een verhouding met een vrouw die hij in verzetskringen had ontmoet. Kort na de oorlog scheidden ze.
- Ton van Oudwijk was een mooie, intelligente vrouw met veel humor. Er kwamen nieuwe verhoudingen, maar die hebben nooit tot een huwelijk geleid, omdat ze nog steeds praktiserend katholiek was. Ze heeft een kerkelijke echtscheiding proberen te regelen. maar dat is niet gelukt.
- Ze was onrustig van aard en zwierf, met haar dochter van adres naar adres.
- Ze bleef altijd schrijven en besprak nieuw werk met haar dochter (die ze wel haar 'literaire geweten' noemde).
- Ton van Oudwijk werkte enkele jaren bij de Vereniging Kunstliefde in Utrecht waar ze hielp bij tentoonstellingen e.d.
- Ze leed de laatste jaren aan A.L.S. Haar huisarts onderkende dit niet, verwees haar niet naar een specialist en bleef beweren dat haar klachten 'tussen haar oren zaten'. Pas tien dagen voor haar overlijden werd de diagnose A.L.S. gesteld.
- Het manuscript van het tot dusver ongepubliceerde 'Vader in de mist' is in het bezit van de Koninklijke Bibliotheek.
- Het korte verhaal 'De Dood van Magnus' stond in 1959 in 'De Gids'. Het is om onbekende redenen niet in zijn geheel opgenomen in 'Memoires van een doodgraver'.
Anderen over Ton van Oudwijk
- Het proza van Ton van Oudwijk geeft vaak op zeldzaam navrante wijze de atmosfeer van de verhalen weer. Het is droog, kort, afgebeten geschreven, met veel stilten tussen de woorden. De zinnen lopen vaak aarzelend; de vraagtekens zijn talrijk; de dialoog is geschreven in een taal die men wellicht het best een "dode taal" kan noemen. De wereld van "Mijn dochter doet het goed, misschien..."is een verschrikkelijke wereld, maar een die medelijden opwekt, een medelijden waarvan de schrijfster zelf ook vol is. ik vind Ton van Oudwijks boek een heel knap debuut. (Kees Fens, De Tijd, 11-01-1958)
- Mijn moeder was een principiële vrouw die geen of weinig compromissen sloot. Mede daardoor heeft ze een moeilijk maar wel bewonderenswaardig leven geleid. (haar dochter Aimée Boezeman, mail aan Mats Beek, 23-10-2013)
Handschrift Ton van Oudwijk
Mijn favoriete citaat
Ik heb vandaag mijn grijze pak aangetrokken. Louise zegt dat het zonde is voor in huis, maar Louise is er vandaag immers toch niet. Het is natuurlijk wel stom dat ik het gedaan heb, want ik moet nog van alles doen in huis. Gelukkig heeft ze, voor ze ging, nog eerst mijn Moeder aangekleed en bij de kachel geïnstalleerd. Als ik zo naar mijn Moeder kijk, en bedenk hoe coquet zij vroeger was en hoe levenslustig, dan hoeft zij niet te vragen, zoals zo vaak - Iemand zit daar zo strak naar me te kijken - wie is dat toch? - Want dan kijk ik al vanzelf heel gauw een andere kant op omdat ik niet anders kan. Het gaat nog als ik mij niet hoef te realiseren dat het mijn Moeder is die zo werd en zo heel anders was, vroeger. Ik heb de radio voor haar aangezet, ofschoon wij nooit weten of zij er eigenlijk naar luistert. Ik geloof eigenlijk zeker van niet, maar als hij afstaat vraagt ze erom. Zij mist dan toch iets dus. Ik moest eigenlijk werken, boven op mijn kamer. (Ton van Oudwijk, De vlucht, in 'Libertinage', november/december 1948)
Bronnen o.a.
- Informarie van Aimée Boezeman (haar dochter) (oktober 2013)
- Informatie P.F. Huizer (september 2014 en november 2015)
- Website van de Koninklijke Bibliotheek (mei 2024)
