Mink van Rijsdijk

Profiel

Achternaam: van Rijsdijk
Voornaam: Mink
Geboren: 04-06-1922
Te: Wijk en Aalburg
Overleden: 23-02-2000
Te: Rotterdam

Pseudoniem(en): Mink van Rijsdijk was het pseudoniem van Miep (Wilhelmina Helena) Wielenga-Quelle. Mink, omdat haar man haar zo noemde. Rijsdijk was de straat waar ze in Rhoon woonden.

Voor tweedehands boeken	Ook van Mink van Rijsdijk
Raban Internet Antiquariaat	Klik hier !

Naar Boven

Werk

Proza

Edith Scheper (1965)
Voetangels en rozen (1965)
Gewoon een beetje heilig (1968)
Hyena's op mijn stoep (1970)
Klein interview (1970)
Angst was mijn gast (1971)
Vlammen aan de horizon (1972)
Uw moeder was weer erg in de war vandaag (1977)
Liever geen bezoek. Geen bloemen... Maar daarna? (1977)
Rimpels: trouw-cursiefjes (1979)
Voordat de stoet vertrekt (1980)
Voor mij hoeft het niet meer (1981)
Terug-zien (1982)
Moeder, je dochter aan de lijn, zegt vader (1983)
Loontjes en boontjes (kursiefjes) (1983)
Rozen verwelken, schepen vergaan... (1984)
Mijn oma is mijn oma (1986)
Kort met een kuifje (columns) (1988)
Vandaag laat ik jou maar thuis (1989)
Lang gekeken, toch gezien (1989)
Mensen-kinderen (columns) (1992)
Het spanen doosje (verhalen) (1993)
Stukjes schrijven (columns) (1994)
De heilige en het bierviltje, fietsen naar Santiago (1996)

Voor kinderen

Waarom Mary Jones een gedenkteken kreeg (1979)
Zwart op wit (1987)
Hoera. Het regent (1988)

Dagboeken:

Horen, zien en ... schrijven: dagboek van Nairobi van 23 november tot 10 december 1975 (1976)

Brieven:

Wat ik zeggen wou... Brieven aan mijn zoon (1972)
Terug-zien. een briefwisseling (met haar dochter Claran Roger) (1982)

Hoorspel

Gestolen relikwie (NCRV, 1977)

Overig non fictie:

Hoe zit dat?: voorlichting voor meisjes over sex en nog veel meer (1970)
Twaalf ambachten, dertien ongelukken. 30 beroepen voor meisjes (1973)
Hoor haar eens; de christenvrouw en de emancipatie (1974)
Is de baas thuis? Impressies en verslag van "Sexisme in de jaren '70", een consultatie onder auspiciën van de Wereldraad van Kerken, gehouden van 15-22 juni 1974 in West-Berlijn (1974)
Gelijkheid... geloof je 't zelf?: reakties van meisjes en jongens van 15-20 jaar op de emancipatie (1975)
Liever geen bezoek, geen bloemen. ... maar daarna? (2e druk, 1977)
Als angst fobie heet (1979)
Voor mij hoeft het niet meer: over zelfmoord en zelfmoordpoging (1980)
Hoe is het nu met je?: over het bezoeken van zieken (1981)
Voordat de stoet vertrekt: over het brengen van de laatste eer (1981)
Moeder, je dochter aan de lijn, zegt vader (1983)
Vruchtbaar ouder worden: over vrouwen na hun vijftigste (1984)
Kun je 't al zien? Over zwangerschap (1985)
Twintig rode rozen en één rose: over ouders van homoseksuele kinderen (1986)
Ik trouwen? Ben je zestig: over zestig-plussers op zoek naar een nieuwe partner (1989)
Ik heb/had kanker en dat is/was heel naar (1992)
Mag ik u de voeten kussen? leprasignalen (1994)
Nog wel en niet meer: voor en over ouderen (1995)
De schoentjes van een vondeling (1997)
Reünie op papier: Joodse oorlogskinderen kijken terug op hun jaren aan die 'wonderlijke school' (2000)

Bloemlezingen

Tonen

Tijdschriften

Mink van Rijsdijk schreef columns voor 'De Rotterdammer', 'Trouw' en 'Friesch Dagblad'.

Over Mink van Rijsdijk

Een interview met Mink van Rijsdijk in 'Open ogen' van Cees Baan (1990)

Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)

Vlammen aan de horizon

'Hyena's op mijn stoep' verscheen in 1979 als Grote letterboek.
Vlammen aan de horizon verscheen in 1981 als Grote letterboek.
'Mensen-kinderen' verscheen in 1993 als Grote letterboek.

Naar Boven

Opmerkingen:

Haar vader had een boek- en kantoorboekhandel, maar was eigenlijk scheikundige.
Ze groeide op in Diemen en in Soest.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog woonde ze in Soest. Hier was ze actief in de verzetsgroep 'Rolls Royce'. Haar broer Arend werd verraden door Miep Oranje en overleefde de oorlog niet.
Ze trouwde op 22-08-1947 met Johannes Wielega. Ze kregen twee zoons en een dochter. Ze gingen in Hillegersberg wonen.
In 1954 verhuisden ze naar Rhoon.
Vanaf begin jaren '50 gaf ze voordrachtslessen en droeg ze zelf gedichten voor in heel Nederland.
Ze was artistiek leidster van toneelgroep Podium.
Op verzoek van de Wereldraad van Kerken hield zij zich bezig met de emancipatie van de christen-vrouw.
Mink van Rijsdijk bezocht de vijfde Assemblée in Nairobi. Naar aanleiding hiervan publiceerde ze een dagboek: 'Horen, zien en schrijven'.
Mink van Rijsdijk was voorzitter van 'Schrijverscontact'.
Ze overleed in ziekenuis Dijkzigt in Rotterdam aan de gevolgen van een hersenbloeding.

Naar Boven

Handtekening Mink van Rijsdijk

Naar Boven

Mijn favoriete citaat

Komt loontje nou om zijn boontje, dacht ik vlak voor het slapen gaan, of komt loontje om zijn boontje?
Aangezien de complete werken van de heer Stoett niet iedere nacht onder mijn bed liggen
kon ik het niet even snel nakijken.
Natuurlijk is de liefde tot de taal ook mij aangeboren, maar die liefde stond op dat uur allang op de waakvlam.
Zodoende gaf ik mij aan Klaas Vaak over en niet aan F.A. Stoett.
Maar wat leerde de grote spreekwoordenkenner mij de volgende morgen?
Boontje komt om zijn loontje. Doch - loontje komt ook om zijn boontje.
Boontjes en loontjes verdringen elkaar om het mensdom duidelijk te maken dat het kwaad de meester straft.
Eigen schuld dikke bult.
(Mink van Rijsdijk, Loontjes en Boontjes, blz. 7)

Naar Boven