• Home
• Bibliografieën
• Citaten
• Weblog
• Raban

• Profiel
• Werk
• Prijzen
• Opmerkingen
• Anderen over
• Citaat
• Bronnen

Maarten van Roozendaal

Profiel

Achternaam: van Roozendaal
Voornaam: Maarten
Geboren: 03-05-1962
Te: Heiloo
Overleden: 01-07-2013
Te: Amsterdam
Pseudoniem(en): Voor zover mij bekend heeft Maarten van Roozendaal niet onder pseudoniem gepubliceerd.

We zouden hem op Zorgvlied gaan begraven
En die plek is mij inmiddels wel bekend
Van Koen en Wim en Willemijn
Van Martin, Frans, Suzan en Hein
Je bent een lul als je daar niet begraven bent
En ’t is vreemd dat zo’n begrafenis nooit went
(Maarten van Roozendaal, De begrafenis van Rene, fragment)

Werk

Poëzie

• Red mij niet (2005)
• Barmhart (met dvd) (2008)
• De gemene deler (2012)
• Om te janken zo mooi (2013)
• Jij blijft bij mij: verzameld werk (2014)

Theater

• Nacht (1994)
• Adem uit (1996)
• Kerstmis in april (1998)
• Aan gezelligheid ten onder (2000)
• Tijdelijk tekort aan chronisch geluk (2002)
• De samenvatting (2002)
• Niks dan rottigheid (2003)
• Ouwe meuk (bij Theatergroep Flint) (2004)
• Maarten van Roozendaal Verzamelt werk (2004)
• Nog meer rottigheid (2005)
• Barmhart (2005) (= 8e voorstelling)
• Stormgek (met theatergroep 'Huis aan de Amstel) (2007)
• Het Wilde Westen (2008)
• Cabaret voor wie er niet van houdt (met Kees Torn, Jeroen van Merwijk en Theo Nijland) (2008)
• En noem het maar vrienden (2009)
• Late Night 2009 (met Lebbis) (2009)
• Zonder vrienden (2010)
• Hauser Orkater Tribuut (met anderen) (2010)
• Heimwee naar de hemel (met Paul de Munnik) (2011)
• De gemene deler (2012)

CD's

• Nacht (1995)
• Adem uit (1997)
• Kerstmis in april (1999)
• Trouw zijn (single) (2000)
• Aangezelligheid ten onder (2000)
• Red mij niet (single) (2001)
• Tijdelijk tekort aan chronisch geluk (2003)
• Maarten nvan Roozendaal verzamelt werk (2005)
• Ben zo benieuwd (single) (2005)
• Barmhart (2006)
• Het Wilde Westen (2008)
• En noem het maar vrienden (2009)
• En noem het maar vrienden in levende lijve (2010)
• Heimwee naar de Hemel (2011)
• De Gemene Deler (2012)

DVD's

• Barmhart (2008)
• Het Wilde Westen (2009)

Bloemlezingen

Tonen

Over Maarten van Roozendaal

• 1 hoofdstuk: ''Holy Moses, die reaties had ik even niet zien aankomen'' over 'Mooi' in 'Nieuwe klassiekers. 21 verhalen over 21 liedjes met eeuwigheidswaarde' van Daan Bartels (2013)
• 1 hoofdstuk: 'Christoffel - Maarten van Roozendaal' in 'De Standaards van Spits' van Frits Spits' (2015)
• 1 hoofdstuk: 'Mooi - Maarten van Roozendaal' in 'De Standaards van Spits II' van Frits Spits' (2017)
• Patrick van den Hanenberg, 'Het leven heeft geen zin, maar ik wel: leven en werk van Maarten van Roozendaal' (2019)

Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)

• Maarten van Roozendaal noemt in 'Groeten van Rottumerplaat. Het beslissende album volgens 100 en enige schrijvers' (2008) 'Heart of Gold' (DVD) van Neil Young als het album dat hij mee zou nemen naar een onbewoond eiland.

Prijzen

• Publieks- en juryprijs Amsterdams Kleinkunstfestival 1994
• Zilveren Harp 1998 voor 'Adem uit'
• Annie M.G. Schmidt-prijs voor het beste theaterlied van 2000 (Red mij niet)
• Gouden Mus 2006 met Bob Fosko en Pierre van Duyl voor 'Nog Meer Rottigheid'
• Zilveren Krekel 2007 met theatergroep Het Huis aan de Amstel voor 'Stormgek'
• Poelifinario 2008 voor 'Het Wilde Westen'
• Dirk Witte Prijs 2011 voor zijn gehele oeuvre

Werk van Toon Tellegen geciteerd in overlijdensberichten

Volkskrant, 19-04-2023

 

Biografische opmerkingen

• Maarten van Roozendaal was zanger, drummer en toetsenist in diverse popbands in Alkmaar en omgeving.
• Begin jaren '90 trok hij naar Amsterdam, waar hij vaak te vinden was in 'De Engelenbak'.
• Met een groep vrienden ging hij in Bergen wonen, in 'splendid isolation'. Ze ontvluchtten de wereld met behgulp van drank en drugs.
• Toen hij negentwintig jaar was, ging hij weer bij zijn ouders wonen.
• Vanuit 'De Engelenbak' trad hij op op het Amsterdamse Kleinkunst Festival.
• Vanaf 1990 bracht hij zijn eigen Nederlandstalige nummers.
• Hij werd vergeleken met o.a. Tom Waits, Jacques Brel en Bram Vermeulen.
• De titel van zijn eerste programma bestaat uit één woord, van zijn tweede uit twee woorden, van zijn derde uit drie woorden, van zijn vierde uit vier woorden en van zijn vijfde uit vijf woorden.
• Maarten van Roozendaal werkte eerst samen met contrabassist Kim Soepnel, later met bassit Egon Kracht en gitarist Marcel de Groot.
• Zijn geliefde Eva Bauknecht was zijn regisseur.
• Hij schreef muziek voor theater- en dansvoorstellingen en voor tv-programma's als 'De sprookjeskast' en 'Knoop in je zakdoek', maar ook voor 'Teleac' en 'Schooltelevisie'.
• Maarten van Roozendaal zette enkele gedichten van Jean Pierre Rawie op muziek.
• Enkele thema's komen in zijn werk steeds weer terug: Het leven, de liefde, de dood en de drank.
• Maarten van Roozendaal overleed aan kanker.

Anderen over Maarten van Roozendaal

• Maarten van Roozendaal vocht zich vanachter een piano in de kroeg het theaterpodium op. (Jan J. Pieterse, Geluk is gelul met een k. Cabarestafette te boek, blz. 125)
• Als de teksten van Van Roozendaal worden beluisterd, hoor je een harde cynicus. Het maakt niet uit hoe Van Roozendaal een nummer aanpakt - een speldeprik, dolkstoot of beuk, het is altijd raak. Al het geluk lijkt uit zijn teksten te zijn gezandstraald. Maar daarachter zit een intense gevoeligheid, de aai, een enorme genegenheid voor mensen die falen in dit leven, mensen met schrammen op de ziel, die de liefde niet kunnen vinden, die treuren om de dood van vrienden. Van Roozendaal kan met zijn inktzwarte pen de nutteloosheid van het bestaan feilloos beschrijven. (Patrick van den Hanenberg, Volkskrant, 02-07-2013)
• Op de kleinkunstacademie van Den Bosch, het Koningstheater, worden de liedjes van Maarten het meest gecoverd, met een straatlengte voorsprong op Bram Vermeulen. (Jan Rot, Volkskrant, 03-07-2013)
• Het allerlaatste programma van Maarten van Roozendaal heette 'De Gemene Deler'. Ik heb het in 2012 gezien in een klein theatertje in Hilversum. Meer dan een vleugel had hij niet nodig. Ik herinner me de halvemaanarmen waarmee hij pianospeelde, zijn hand die door zijn haardos streek en die zaalvullende, onontkoombare aanwezigheid van die ene man op dat schaars verlichte podium. (Frits Spits, De Standaards van Spits, blz. 324)
• Maarten van Roozendaal is oveleden. Ik had nog nooit van hem gehoord. We zitten hier in een verre uithoek van de maatschappij waar niet alles doordringt. We zijn vooral goed in het rond laten gaan van oude koek.
  Grietje leende mij een cd van Van Roozendaal. Ik moest naar 'Het te late einde' luisteren.
  Nog nooit hoorde ik zo'n mooi liedje over oude mensen, Ik vroeg Grietje hoe zij er, als beginnend alzheimerpatiënt, naar luisterde. 'Het is misschien gek maar het geeft me rust. Of beter gezegd: berusting. Maar wel met behoud van energie.'
  Er staan nog meer prachtige liedjes op de cd. Wie schrijft voor Maarten Het te vroege einde?
  (Hendrik Groen, Pogingen om ies van het leven te maken, blz. 184/185)

Mijn favoriete citaat

Geluk

Het geluk lacht ons toe en fluistert kleine dingen
Zoals kijk eens in het hoekje, misschien val ik je ten deel
Het geluk zegt: Neem de ruimte, ontspan en wees jezelf
Het geluk heeft mooie woorden, maar het praat wel een beetje veel
Het praat wel een beetje veel

Het geluk zegt: Leef in het nu, neem je lot in eigen handen
Het geluk zegt: Maak een keuze, grijp het leven bij de keel
Het geluk zegt: Ga de wereld in, pak je kans voor het te laat is
Het geluk bedoelt het goed, maar het praat een beetje veel
Het praat een beetje veel

Het geluk zegt: Hou het simpel, wees dankbaar en tevreden
Het geluk zegt: Doe niet moeilijk, het leven is een pijp kaneel
Het geluk zegt: Stop met piekeren, het geluk is met de dommen
Ik vind het geluk op zich best aardig, maar het praat wel erg veel
Het praat wel erg veel

Het zegt: Verzorg jezelf en denk om je gezondheid
Het geluk zegt: Stel je open, voel je deel van het geheel
Het geluk zegt: Wees vrijgevig, dan zul je ook ontvangen
Het geluk heeft wel gelijk, maar het praat gewoon te veel
Het praat gewoon te veel

Het geluk heeft het begrepen, het zegt mij nu niet meer zo veel
We zijn elkaar soms bij het wandelen of wanneer ik piano speel

(Maarten van Roozendaal, uit: Het Wilde Westen)

Bronnen o.a.

• Volkskrant (02-07-2013)
• Website van de Koninklijke Bibliotheek (oktober 2024)