Klik hier om te printen

Theo Thijssen

Profiel

Achternaam: Thijssen
Roepnaam: Theo
Voornaam: Theodorus Johannes
Geboren: 16-06-1879
Te: Amsterdam
Overleden: 23-12-1943
Te: Amsterdam
Pseudoniem(en): Theo Thijssen gebruikte o.a. de pseudoniemen Alex Nijgaard, Frans Taus en Otto L. Fieggen (voor Barend Wels).

Voor tweedehands boeken Ook van Theo Thijssen
Raban Internet Antiquariaat Klik hier !

Werk

Poëzie

Proza

 

 

 Prisma-pocket

 Actieboek Nederland leest

Voor kinderen:

Dagboeken

Brieven

Schoolboeken

Theo Thijssen schreef, samen met zijn collega Jan Soederhuijzen veel reken- en cijferboekjes, bijv:

Overige non-fictie

Vertalingen/bewerkingen

Vertaald

Theo Thijssen schreef een voorwoord voor

 
'Zestig jaren bondsleven 1874-1934. Gedenkboek van de Bond van Nederlandse Onderwijzers' uit 1939. Theo Thijssen schreef er - namens het hoofdbestuur - een voorwoord in. Een typisch gedenkboek in de ronkende taal van die dagen. Men had grote plannen, want op de eerste bladzijde staat 'Eerste deel'. Voor zover ik kan nagaan is een volgend deel er nooit gekomen. Het boek is uitgegeven door de N.V. Bondsdrukkerij De Volharding - Warmoesstraat 35 - Amsterdam C.. Zo'n vermelding maakt, met de prachtige omslagtekening, het tijdsbeeld compleet! Thijssen zou het gedenkboek eerst zelf maken. Hij zegt daarover in zijn voorwoord: 'Ondergetekende werd door het H.B. belast met het schrijven en samenstellen van het werk. Hij begon vol moed met het verzamelen van de beschikbare illustraties'. Maar het werk bleek meer te omvatten dan gedacht en het mocht geen 'met vlotte pen gemaakt namaak-Gedenkboek' worden. 'Toen kwam er in zijn leven de eerste waarschuwing van moeder Natuur, dat iemand niet altijd kan doorgaan met zovéél te werken, als hij wil: en in het najaar van '37 moest hij het H.B. verzoeken, om gezondheidsredenen ontslagen te worden van de vererende opdracht het Gedenkboek van de Bond te schrijven'. Het werk werd overgenomen door E.J. van Det.

Bloemlezingen

Tonen

Tijdschriften

Over Theo Thijssen

Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)

Opmerkingen

Anderen over Theo Thijssen

Mijn favoriete citaat

Ik ben bereid, de minachting der serieuzen te ondergaan
- maar ik geloof aan het goed recht van vrolik proza, ook in dezen tijd.
(Theo Thijssen, geciteerd in Theo Thijssen een beeld van zijn leven, blz. 56)

Naar een overzicht van citaten van Theo Thijssen

Uit mijn weblog: 24-10-2007

Vanmiddag zijn we even in de bibliotheek naar het 'Theo Thijssenplein' (i.v.m. de actie 'Nederland leest') wezen kijken. De boeken van Ria en mij staan er netjes bij in een vitrine. Zelfs met een kaartje 'met dank aan mevrouw R. Lubout en de heer M. Beek'. Bovenin de boeken die met 'De gelukkige klas' te maken hebben. Onderin een afdelinkje 'Kees de jongen', met o.a. de Oer-Kees, het toneelscript en de DVD van de filmversie. In het midden een afdeling allerlei, met o.a. het beeldje van Thijssen zittend op een ouderwetse schoolbank.

     

Uit mijn weblog: 19-03-2023

Vorige week zag ik, 's avonds laat, de verfilming van 'Het leven is vurrukkelluk' van Remco Campert. Het boek heb ik nooit gelezen. Twee dingen sprongen uit die verfilming naar voren:
- Remco Campert speelde als verteller zelf mee in de film (aan het begin en aan het eind)
- Kees de jongen en zijn Rosa Overbeek uit het boek van Theo Thijssen spelen een niet onaanzienlijke rol in de film. Kees is een oude zwerver en Rosa een oude toiletjuffrouw (in het Vondelpark?). Aan het eind van de film worden beiden door de hoofdrolspeelster in de film (weer) met elkaar in contact gebracht.
Ik wilde in het boek nakijken of dat daar ook gebeurde (boeken en verfilmingen willen nogal eens van elkaar afwijken), maar ik bleek het boek niet meer in huis te hebben (ook niet in de verkoop). In mijn garagebox lag hij nog wel, bij de boekenweekgeschenken. In 2011 stond het boekje centraal in de actie 'Nederland leest'. En ja, in het boekje komen Kees en Rosa ook voor, alleen is het hier de mannelijke hoofdrolspeler die ze met elkaar in contact brengt:

Hij had de grijsaard voor laten gaan, de retirade in, en over de schouder van de oude man, die plotseling stilstond zodat hij bijna tegen hem opbotste, zag hij tante Rosa zitten. Ze keek op met de beleefe glimlach die ze voor haar klanten reserveerde, maar toen zag hij iets in haar gezicht veranderen. Er kwam een trek van grote verbijstering, van schrik bijna, om haar lippen; haar ogen gingen wijdopen; ze stond langzaam op en bracht haar hand naar haar mond. Voor Tjeerd stond de grijdaard te knikken.
'Tante Rosa ...' zei Tjeerd. maar hij hield verder zijn mond, want hij zag dat er niet naar hem geluisterd werd en dat ze hem waarschijnlijk niet eens gezien had.
'Ik ben Kees' zei de grijsaard schor.
Tante Rosa moest zich aan de tafel vasthouden om staande te blijven. Ze wilde spreken, maar er kwam geen klank over haar lippen. De grijsaard bleef knikken.
Toen kreeg tante Rosa de beheersing over haar stem terug en vroeg: 'Ben jij die Kees die als kind daar en daar (de naam van de straat was Tjeerd ontschoten) op school ging?'
En de grijsaard schraapte zijn keel en antwoordde op eigenaardige toon: 'Ja Rosa Overbeek, die Kees ben ik.'
(Remco Campert, Het leven is vurrukkelluk, blz. 148/149)

Bronnen o.a.

 

 

Voor Tineke Lubout

eXTReMe Tracker