Selma Vrooland
Profiel
Achternaam: Vrooland
Roepnaam: Selma
Voornamen: Selma Joyce
Geboren: 18-03-1950
Te: Amsterdam
Overleden: 18-06-2004
Te: Middelburg
Pseudoniem(en): Selma Vrooland schreef columns en liedjes onder de pseudoniemen D. Duif, M. Mus, P. Parelhoen, S. Spreeuw, Anna de Gaai en Lavolière.
| Voor tweedehands boeken | Ook van Selma Vrooland |
| Raban Internet Antiquariaat | Klik hier ! |
Werk
Poëzie
- Ik laat je achter in een tranenpoel: zesentwintig diep doorvoelde smartekreten, op muziek gezet door Ton (1985)
Proza
- Onder aan de ladder: notities van een bijstandsmoeder (columns) (1984)
- Je moet er boven staan: nieuwe notities van een bijstandsmoeder (columns) (1986)
- Mijn pitbull begrijpt me niet (columns) (1989)
- Van huis uit (columns) (1989)
- Voor de leeuwen (verhalen) (1990)
- Hoera we worden rijk, mijn broertje heeft een krantenwijk (1983)
Vertalingen/bewerkingen:
Vertaald:
- Zum Lachen gehn wir in den Keller: eine Sozialhilfemutter erzählt (Duitse vertaling van verhalen uit: 'Onder aan de ladder' en 'Je moet erboven staan' door Martina Sander) (1993)
- Mein kleiner Himmel voller Geigen: aus dem Leben einer alleinerziehenden Mutter (heruitgave van 'Zum Lachen gehn wir in den Keller : eine Sozialhilfemutter erzählt') (1998)
Bloemlezingen
Tijdschriften
- Selma Vrooland schreef onder diverse pseudoniemen columns in tijdschriften.
- Onder het pseudoniem M. Mus schreef ze van 1982 tot 1985 in 'Vrij Nederland' (Notities van een bijstandsmoeder / Onder aan de ladder)
- In 'De Waarheid' gebruikte ze (1983) het pseudoniem S. Spreeuw.
- In 'De Volksrkant gebruikte ze de pseudoniemen P. Parelhoen (1984) en Anna de Gaai (1985).
- In 'NRC Handelsblad' gebruikte ze het pseudoniem Lavolière (1986).
- Selma Vrooland schreef onder haar eigen naam in 'Trouw'.
Diversen
- Onder het pseudoniem D. Duif schreef ze politiek getinte, maatschappijkritische liedjes die gezongen werden bij diverse protestmanifestaties. 'Neeltje Smit Blues' en 'De giftruckers' zijn hier voorbeelden van.
- Naar haar columns werd in 1993 door Ben Sombogaart de zevendelige televisieserie 'Mus' gemaakt.
Opmerkingen:
- Haar ouders waren beiden journalist.
- Ze woonde tien jaar in Engeland en werkte daar als tuinierster.
- Ze had twee zoons en was, als weduwe, zeven jaar bijstandsmoeder.
- Ze las haar stukjes ook voor op de radio (Radio Stad Amsterdam en Ikon).
- Toen duidelijk werd dat ze geen bijstandsmoeder meer was (maar daar nog wel over schreef), kwam er gedoe bij 'Vrij Nederland'. Hugo Brandt Corstius steunde haar. Renate Rubinstein was 'tegen' haar.
- In 1999 werd ze door 'Trouw' wegens verjonging ontslagen. Ze was toen 49 jaar.
- Selma Vrooland werd begraven in Middelburg.
Anderen over Selma Vrooland:
- Dit boekje geeft geen illusies, geen spannende avonturen, geen verantwoorde gepraat, wèl grappige anekdotes. Het is niet geschreven in bloemrijke taal, het leven is wèl indringend getekend. Maar het belangrijkste ervan is dat het de goede vorm heeft om iets duidelijk te maken. Niet voor even, maar voor steeds. (Herman Tromp over 'Hoera, we worden rijk, ..', Volkskrant, 05-04-1984)
- Mus kan het niet uitstaan als ze niet serieus genomen wordt. Schuld daaraan zijn al die keren dat van haar gezegd werd dat ze geen bijstandsmoeder kon zijn, want daar schreef ze te intelligent voor en al die keren dat ze boze lezersbrieven ontving, omdat ze één keer in een column biefstuk had gegeten en een andere keer spruitjes buiten het seizoen. Dat mocht absoluut niet, dat was te duur! ('In het begin schrok ik daarvan, maar achteraf gezien heb ik precies de juiste vijanden'). (Schrijven, Nr. 3, 1985)
- Wat bij herlezing verbaast aan Mus' notities, is dat ze veel minder grimmig zijn dan ik ze onthouden had. Ze zijn voor het merendeel lief, grappig, en soms zelfs wat klef. Mus' moederhart is een gouden hart, er is een lieve sprookjesachtige grootmoeder met donzen appelwangetjes en begrip voor de nieuwe tijd, en de zoontjes René en Paultje lijken uit een boek van W.G. van de Hulst weggelopen. Het is bijna aanstootgevend: de grimmige buitenwereld van formulieren, computerfouten, overwerkte sociaal raadsmannen en maatschappelijk werksters contrasteert schril met de knusheid en saamhorigheid binnen Mus' 'alleenstaande' gezin. (Diny Schouten, VN, 27-09-1986)
- En wat dacht u van mevrouw M. Mus, de langjarig schrijvende bijstandsmoeder uit Vrij Nederland? Het was een rubriek van de hoogste originaliteit, niet klagerig van toon, helder en touchant. (Martin van Amerongen/Arthur Langevled, Groene Amsterdammer, 20-08-1986)
Mijn Favoriete citaat
Aan een touwtje tussen het keukenraam en de slaapkamer van René hangen allemaal plastic zakjes,
die we met een katrolletje naar binnen zouden kunnen halen, als de ramen niet dichtevroren waren.
Het leek zo'n goed idee met dit koude weer. Diepvries voor de mimima!
Maar goedkope renovatie met goedkope sponningen creëert altijd weer nieuwe problemen.
Ik stond met een aansteker bij het keukenraam, terwijl René in zijn slaapkamer een kaarsje brandend hield,
omdat we de gehaktballen binnen wilden krijgen voor het avondeten, toen de controlearts aanbelde.
(M. Mus, Vrij Nederland, 19-01-1985)
Links:
Bronnen o.a.
- Prisma van de pseudoniemen (1992)
- Website van de Koninklijke Bibliotheek (januari 2020)
