1 januari 2008

Het is mistig vanmorgen. Vanacht was het dat ook al, maar toen was het niet helemaal helder of dat mist was of de kwalijke dampen van het vuurwerk.

We kijken naar het Nieuwjaarsconcert uit Wenen. Beelden van de musici worden afgewisseld met sfeerbeelden van kastelen en natuur in Wenen. De bomen staan er nog volop in het blad. Dat zijn dus geen beelden die nu zijn opgenomen. Wanneer dan wel? Eerder dit jaar? Nog langer geleden? En zitten die musici dan wel echt nu te spelen of is dat ook al veel eerder opgenomen? Zet maar uit die televisie!

Ik lees 'Liefde is een zwaar beroep' van Rogi Wieg. Hij hield voor Privé-domein in 1997 een dagboek bij. Het is een fascinerend boek. Van bladzijde 20 tot bladzijde 40 heb ik al achttien citaten voor mezelf genoteerd die de moeite waard zijn om in Schrijversinfo op te nemen (bij de citaten, of als opmerking over een auteur). Geen makkelijk mens die Rogi Wieg, niet voor zijn omgeving en ook niet voor zichzelf. In 2000 deed hij een zelfmoordpoging en werd daarna opgenomen in de psychiatrische afdeling van het Lucas-ziekenhuis. Hierover schreef hij in het boek 'Kameraad scheermes'. Bladzijden vol interessante opmerkingen worden afgewisseld met vrijwel onleesbare bladzijden, bijvoorbeeld over de kwantummechanica. Maar dat is het risico van het lezen van een dagboek. De schrijver noteert wat hem op dat moment bezighoudt en dat kan de kwantummechanica zijn. In de dagboeken van Buddingh' worstel ik me op die manier door de verslagen van cricketwedstrijden heen. Maar je weet dat er op een volgende bladzijde weer wat te genieten is.

Minister Cramer is op televisie in een programma over 'het milieu in 2008'. Ze zegt: 'Mijn slogan is dit jaar: Niet praten maar doen!'. En vervolgens kletst ze nog een poosje verder. De interviewer had hier natuurlijk het interview moeten stoppen en moeten zeggen: 'Nou, aan het werk dan, mevrouw!'

De hele dag gezellig aanloop. Jan en Marian (kwamen pa ophalen), Suzanne en Gijs, Chiel en Betty en Erich en Ria.

2 januari 2008

En weer heb ik tussen kerst en nieuwjaar níet 'De Avonden' herlezen. Ik had er speciaal de paperbackversie van de verstripping door Dick Matena voor gekocht.

Gisterenavond was de eerste aflevering van het televisieprogramma '24 uur met ...'. Wilfried de Jong sluit zichzelf 24 uur op met een gast in een kamer met zitplaatsen, een keuken en eten en drank. Van deze 24 uur worden er zo'n veertig minuten uitgezonden. De eerste gast was Richard Klinkhamer. Het leverde fascinerende televisie op. Klinkhamer loopt heen en weer alsof hij nog in een cel zit opgesloten. 'Je sokken verslijt je op de hakken,' vertelt hij, 'vanwege de draai die je maakt.' Hij heeft een innerlijke klok die hem precies vertelt hoe laat het is. Het is nu zes uur zegt hij, en dat klopt. De Jong heeft de uitzending erg toegespitst op de moord van Klinkhamer op zijn vrouw Hannie. Dat is een keuze, maar ik had bijvoorbeeld ook wel iets willen horen over zijn tijd in het Vreemdelingenlegioen.

Ik ben begonnen de opstellen na te kijken van mijn B2-klassen. Ik noteer veelgemaakte fouten voor ze en deel ze dat blaadje straks bij de bespreking van de opstellen uit. Ze vinden het toch leuk om dan hun eigen zinnen terug te zien op zo'n kopietje (ook al waren ze dan fout, ik zet er geen namen bij). Er staat dan bijvoorbeeld:

Ik word een beetje gek van die posttarieven. Ze waren al schandalig hoog, maar nu zijn pakketjes naar het buitenland nóg duurder geworden. Ik bracht vanmiddag een pakketje voor Noorwegen naar het postkantoor. De mogelijk om 'standaard' te verzenden is vervallen. Het kan alleen nog 'Priority'. Ik had de klant € 8,00 verzendkosten gerekend, maar ik moet nu ineens € 23,25 betalen. Daar gaat deze keer dus geld bij. Bovendien worden het verzenden zó duur, dat mensen geen tweedehands boeken meer op laten sturen. De verzendkosten zijn op een gegeven moment drie keer zo duur als de boeken zelf!

Met Martijn ben ik vanmiddag naar de makelaar geweest. Hij heeft het voorlopige koopcontract getekend voor een appartement aan de Vondellaan. Na de makelaar zijn we op school een half uurtje wezen fitnessen (in het kader van de goede voornemens). Er zijn aan het kant van het spoor diverse ruiten gesneuveld. Waarschijnlijk hebben onverlaten met stenen staan gooien. Het is dubbel glas en alleen de buitenste ruiten zijn kapot, dus er kan niemand door naar binnen. Ik heb het doorgegeven aan de schoolleiding.

Het eerste stapeltje nagekeken opstellen ligt op tafel. Prompt krijg ik een mailtje van één van die leerlingen met een verbeterde versie: Hoi meneer beek. Ik heb een foutje gemaakt met het verhaal van nederlands kom ik net achter. ik wou hem verwijderen en toen zag ik dat ik de IK persoon helemaal vergeten ben in verhaal. ik heb de Ik persoon en nu wel is zitten in het zelfde verhaal dus ik hoop dat ik die nog mag in leveren. Groetjes; esther xxx B2C p.s. het verhaal zit er als bijlagen bij en wild u mij terug mailen of de mail is aangekomen. Dan kan ik natuurlijk consequent en hard zijn: het had de vrijdag voor de vakantie ingeleverd moeten zijn. Maar zo'n leerling neemt de moeite om in haar vakantie het geheel nog eens na te lopen en het hele verhaal van de derde persoon over te zetten in de eerste persoon. Dat moet je toch waarderen. Ik had haar opstel al nagekeken en heb haar 0,3 punt extra gegeven. De andere fouten waren er gewoon in blijven zitten (vergelijkbaar met die in haar mailtje). In mijn antwoordmailtje heb ik wel gereageerd op haar 'wild u mij terug mailen', want die 'd' doet zeer aan de ogen.

1 bestelling: knipsel Marcus Heeresma.

3 januari 2008

Er komt een reactie op mijn mail m.b.t. het Maarten Maartenshuis in Doorn. Hotel Conferentiecentrum Zonheuvel huurt het Maarten Maartenshuis van de Stichting Maarten Maartens. De medewerkers van de afdeling reserveringen weten van de geschiedenis van het huis vrij weinig en voor het bezichtigen van het huis kan er het best een afspraak gemaakt worden, aangezien de zalen verhuurd kunnen zijn t.b.v. vergaderingen, huwelijk etc. Het bestuur van de stichting Maarten Maartenshuis vergadert zelf twee keer per jaar ter plekke. Mijn vragen zijn doorgestuurd aan dit bestuur. Dus wacht ik dat maar weer even af.

Al een jaar of twee doe ik bij elke bestelling een paperclip met 'Raban' er op. Ik schuif er ééntje bovenaan de eerste bladzijde van het boek of van één van de boeken. Vandaag reageert daar voor het eerst een klant op: Leuk, die sjieke bladwijzer! Wie weet tot een volgende keer.

We liepen nog een keer voor Jan Doedel naar de brievenbus. Hij is nu wel weer 'in gebruik', maar nog steeds met een versmalde gleuf (tegen vuurwerk) en daar was m'n pakje te dik voor.

Aan het begin van de avond was de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Veenendaal. Traditioneel in Theater De Lampegiet, omdat er een concert op volgt, aangeboden door de gemeente aan de bevolking. Ik krijg de indruk dat de receptie maar matig werd bezocht. Nog niet de helft van de gemeenteraadsleden was aanwezig. Dat snap ik niet. Het gaat helemaal niet om die hand en die wens aan burgemeester en wethouders: hier ontmoet je bestuurs- en directieleden van verenigingen en instellingen. Een betere plek om te 'netwerken' is er voor raadsleden nauwelijks. Ze zouden er dus - als ze hun werk serieus nemen - moeten zijn. Ik sprak er o.a. iemand van de fietsersbond. Dat kwam mooi uit, want die willen we (we = de straatnaamcommissie) betrekken bij de naamgeving van alle fietspaden in Veenendaal. Of in ieder geval willen we hun mening daarover weten. Ook zij waren tot de conclusie gekomen dat er fietspaden ontbreken op de gemeentelijke fietspadenkaart. Na afloop van de receptie zijn we (we = Lidy en ik) nog een kopje koffie wezen drinken bij mijn moeder.

2 bestellingen, C. Buddingh', 'Dagboeken 1977-85', 'Strandliteratuur. 4 zomerse verhalen', Jean des Bouvrie, 'Gelderland', Mr. S.A.M. Bottenheim, 'Prisma encyclopedie der muziek', Tim Remarque, 'Phil Collins autobiografisch', 'Tekstboek van de Nederlandsche Vereeniging voor den Volkszang', Jan Wolkers, folder tentoonstelling 'Recente beelden en schilderijen', Gemeentelijke expositieruimte Kampen.

4 januari 2008

Vanochtend een korte vergadering op het gemeentehuis. Met Bert, om de planning voor 2008 te maken voor de straatnaamcommissie. We hebben vijf vergaderdagen geprikt en de onderwerpen voor de eerste vergaderingen verdeeld. Er komt een ambtenaar bij voor het notuleren en het versturen van de agenda's. Dat was voor de commissie een verbeterpunt. Ik heb Bert een lp van Harry Sacksioni gegeven. Hij is één van het uitstervend ras van regelmatige platendraaiers. Ik kocht die lp laatst op een rommelmarkt, maar ik bleek hem nu twee keer te hebben.

Taalpost signaleert een nieuw woord: Vuurwerkmist. Op nieuwjaarsdag en veroorzaakt door een enorme concentratie fijnstof (van al het vuurwerk). Zoveel fijnstof, dat het dodelijk kan zijn voor longpatiënten!

Aan het begin van de avond ben ik met Martijn naar de bank geweest om de financiering van zijn appertement rond te maken. Het is verbazingwekkend hoeveel mensen er nog in zo'n bank rondlopen, ook al is hij officieel gesloten. Het is blijkbaar meer een continubedrijf dan ik op het eerste gezicht verwacht.

Op de terugweg reden we nog even langs Van Kooten. Ik kocht een kaartje voor de lezing van Kristien Hemmerechts op 12 februari. 16 januari komt Anneke Brassinga. Dat stond deze week fout in de krant, er stond 6 januari. Martijn kocht nog een hele stapel boeken van de uitverkooptafel. Het is grappig dat hij een paar boeken kocht die ik vorige week eigenlijk ook wel wilde kopen, maar die ik weer teruglegde, omdat ik er al zoveel had. Zelf kocht ik nog: - Tonnus Oosterhoff, Hersenmutor. Gedichten 1990-2005 - Ed Franck, Vind me maar Gedichten Toen we thuiskwamen had de post nog een dichtbundel gebracht: 'De gedichten' van Herman de Coninck. Een fraai uitgevoerde gebonden, luxe uitgave (met leeslint). Mijn bestelling bij de ECI van dit kwartaal. Het blijkt nuttig om daar ook even op de site te kijken. Dit boek stond niet in de catalogus.

's Avonds laat mag ik graag op Spelpunt een potje klaverjassen. In het begin viel m'n internetverbinding af en toe uit, wat me veel punten kostte. Vanavond is het me gelukt om mijn totaal aantal gewonnen potjes groter te laten zijn dan het aantal verloren potjes! 1060 gewonnen en 1058 verloren. Dat zijn alles bij elkaar al heel wat avondlijke uurtjes klaverjassen.

2 bestellingen: 2 x Barbarber, 1 bulkboek Etty Hillesum.

5 januari 2008

Een oude kennis van C. Buddingh' zoekt een goede bestemming/een echte liefhebber voor enkele boeken uit haar verzameling. Via via kan ik ze overnemen. Het zijn vrij zeldzame tot zeer zeldzame uitgaven en ze kosten dan ook wel wat. Toch kan ik zo'n aanbod niet voorbij laten gaan. Alleen dit soort zeldzaamheden ontbreken nog in mijn verzameling, en heel vaak komen ze niet voorbij.... Ik kocht:

De kat. Eerder verschenen in 'Wil het bezoek afscheid nemen?' (Amsterdam 1968) werd begin 1980 door Den Daas BV gedrukt op de restjes van Baudelaires 'Chats', als twee-en-halfde uitgave van 'De Utrechtse'. 540 exemplaren. Een heel klein boekje, 10 blz., 8 x 4 cm. Hoeveel van de 540 zouden er nog terug te vinden zijn. Zoiets kleins raakt snel weg.

5 schilderijen van Piet de Koning en 5 gedichten van C. Buddingh' werd uitgegeven door Uitgeverij Reflex in januari 1985. Oplage 150 genummerde en gesigneerde exemplaren. geen bladzijnummering, 25 x 17 cm. De vijf gedichten zijn: - Mijn mooiste goal - van je familie moet je 't maar hebben - Ode aan de fiets - Prinsjesdag - i remember clifford

In Memoriam Gerrit Achterberg, geschreven tussen 11 en 15 februari 1977, werd op de 5e maart van dat jaar door de auteur uitgetypt in zes niet voor de handel bestemde exemplaren. Hier zijn er dus maar zes van. Zo'n aanbod komt maar één keer voorbij. Extra bijzonder is gedicht V, waar Buddingh' de vierde regel 'Zelfs Jezus lukte zoiets maar een keer.' met de hand veranderde in 'Zelfs goden hebben daar soms moeite mee.' Met die laatste zin is het gedicht later ook in officiële bundels terechtgekomen.

Met enige regelmaat erger ik me aan allerlei stichtingen en actiegroepen die vinden dat 'de school' in haar programma aandacht moet besteden aan ...... . Er is een maatschappelijk probleem, dat geldt ook voor kinderen en hup .... de school moet het maar oplossen. Ik herinner me werkelijk absurde folders en stickers van de stichting handhygiëne (werkelijk, die bestaat, of bestond in ieder geval), maar zij zijn zeker niet de enige die hun goedbedoelde rotzooi over de scholen uitstorten. Kan er geen stichting opgericht worden tegen het bestaan van al die stichtingen?
Die goedbedoelde reinheidsadviezen voor kinderen zijn niet van de laatste tijd. Al in 1964 verscheen het boekje 'Wie zei dat we zo schoon zijn?' van Miep Diekmann in samenwerking met de Stichting ter bevordering van hygiënische gewoonten. Een citaat van blz. 13:

"Hand erop?" "Is het wel een gewassen hand?" "Toon, wat dacht je? Dat ik de hele dag met een washand loop? Ik ben geen wasbeer. ......"

De bladzijde van Jan Prins is aan Schrijversinfo toegevoegd.

1 bestelling: Simone de Beauvoir, 'Brieven aan Sartre 1930-1939' en 'Brieven aan Sartre 1940-1963'.

6 januari 2008

Zo, de opstellen zijn nagekeken. Ik ben er nog steeds niet uit of het nou handig is om dat nakijken uit te smeren, zodat ik elke dag maar een klein beetje hoef te doen, of dat het nou juist onhandig is, omdat je wel de hele tijd de druk hebt dat je nog werk hebt liggen?

Meestal lees ik een paar boeken tegelijk (nou ja, niet echt tegelijk natuurlijk - meer om de beurt). Het zijn er nu een beetje te veel. Momenteel ben ik bezig in:
- Koos van Zomeren, Het verkeerde paard
- Rogi Wieg, Liefde is een zwaar beroep
- L. van Deyssel, Vijfde bundel verzamelde opstellen
- S. Carmiggelt, Met de neus in de boeken
- Pieter Steinz, Lezen @cetera
- Tommy Wieringa, Joe Speedboot
- Pierre H. Dubois, Over de grens van de tijd
- W. Walraven, Brieven
- Klinkhamer, Woensdag gehaktdag
- J.J. Voskuil, Het Bureau 7. De dood van Maarten Koning
Een goed voornemen: Nu eerst deze boeken uitlezen (of er definitief voor kiezen ze niet uit te lezen), voordat ik aan nog weer andere begin.

Bij de boeken die ik vorige week bij Van Kooten kocht zat 'Het Bureau 7'. Daarbij zat als bijlage het boekje 'Ingang tot Het Bureau van J.J. Voskuil'. Ik heb ergens genoteerd dat het gemaakt is door Arjan Peters, maar in het boekje zelf kom ik dat niet tegen. Het geeft de verkorte inhoud van alle zeven delen en een compleet personenregister. Het personenregister is misschien wel handig, omdat er nogal wat personen optreden. Soms denk je: 'Had ik over die man nou al eerder gelezen?' Dat is dus na te zoeken. Het was pas echt een leuk boekje geweest, als de échte namen erbij hadden gestaan. Er staat bijvoorbeeld: HAAN, Dé (hoofd van de afdeling Volkstaal): 1/770. 2/581. 3/825. 4/982. 5/922. 6/705. De echte naam van Dé Haan was Jo Daan. Die weet ik toevallig, maar ik zou dat van veel anderen ook wel willen weten. Je zou dan bijvoorbeeld ook kunnen bekijken of er een systeem zit in de andere namen die hij verzonnen heeft. Bij Dé Haan is de eerste letter van de verzonnen voornaam dezelfde letter als de eerste van de échte achternaam. Deed hij dat altijd, of is dit toeval? De verkorte inhoud is onzinnig. Als er één boek is, waarbij het níét om de inhoud gaat, dan is het wel 'Het Bureau'. Er gebeurt niets, of nauwelijks iets. Het gaat om de sfeer, om de beschrijvingen van personen, om de woordkeus en niet om wat er eigenlijk gebeurt. De omslag van het boekje is wel aardig. Er is een kaartenbaksysteem te zien. Ongetwijfeld het trefwoordenregister van Maarten Koning. Bij het lezen heb je een beeld van zo'n kaartenbak in je hoofd. Bij mij waren dat houten kastjes met plastic laden (had de bibliotheek in Veenendaal die vroeger en komt daar mijn beeld vandaan?). Maar deze zien er heel anders uit.

Langzaam word ik een oude mopperende man, die zeurt dat de vooruitgang alles naar de knoppen helpt. Hier is het volgende bewijs van die stelling. We aten vanavond kaasfondue. Daar hoort ook wat zoetzuur bij. Augurken, zilveruitjes, maar ik had onlangs ook een potje rolmops gekocht en dit was een mooie gelegenheid om dat potje open te maken. 'Wat een raar kleurtje heeft dat houten prikkertje,' dacht ik, maar de rolmops blijkt niet meer vastgeprikt te worden met een degelijk houten prikkerje. Er zit nu een lelijk plastic nietje in. Ik wil mijn houten prikkertje terug, meneer Ouwehand uit Katwijk !!

7 januari 2008

De leerlingen hadden nog een dagje vrij vandaag. De collega's waren wel allemaal op school. Veel handen, zoenen en nieuwjaarswensen en daarna een studiedag over verbetering van de werkwijzers, het vaardighedenonderwijs en de aansluiting van de derde op de vierde klas.

Op Marktplaats vond ik het boekje 'Maarten Maartens en het Maarten Maartenshuis', geschreven door Th. M. Gorissen en uitgegeven door de Stichting Maarten Maartens in Doorn. Een fraaie uitgave: ingenaaid, groen linnen, met goudopdruk en met stofomslag.Veel fotomateriaal en veel informatie over deze onterecht vergeten schrijver. Ik kan er de bladzijde op Schrijversinfo allicht nog wat mee uitbreiden.

Nieuwjaarsbijeenkomst van de PvdA vanavond. De laatste jaren doen we dat steeds in het Macedonisch restaurant Kantina aan de Kerkewijk. Een redelijke opkomst en een heel gezellige bijeenkomst. Korte toespraken van voorzitter en fractievoorzitter en verder vooral wat bijpraten.

2 bestellingen: Manuel van Loggem, 'Mozes in Egypte' en een knipsel Lodewijk van Deyssel.

8 januari 2008

Vermoedelijk was de rode wijn - gisteren op die nieuwjaarsbijeenkomst - niet al te best. Ik heb er twee glazen van gedronken en barstte vanochtend van de koppijn.

De schrijversinfobladzijde over jeugdboekenschrijver Joost Heyink is vandaag toegevoegd. Een fraai citaat van hem:

Gisteren kwam het boek van het Maarten Maartenshuis dat ik op Marktplaats kocht. Op dezelfde dag dag ik dat boek bestelde, bestelde ik - ook op Marktplaats - een stuk of acht oude prentbriefkaarten. In eerste instantie zoch ik naar een kaart van datzelfde Maarten Maartenshuis. Daar blijken er meerdere van te zijn. Ik bestelde er eentje en bij dezelfde verkoper zocht ik nog wat literatuur-gerelateerde kaarten uit, plus een paar die ik om andere redenen leuk vond (De Hoge Veluwe en Zoutelande).

De prentbriefkaart met een foto van de huiskamer	Achterkant prentbriefkaart	Opschrift linksboven	Met een postzegel van anderhalve cent

Sanatorium Zonnegloren in Soest, waar C. Buddingh' jarenlang lag	Ede - Paaschberg met Monument Anna Maria Moens	Assen, Bartje bij het gemeentehuis	Standbeeld Tollens Rotterdam

Vanavond zijn we naar de voorstelling 'Opdat ik niet vergeet' van Marc-Marie Huijbregts geweest. Een jaar of twee geleden hebben we zijn vorige voorstelling gezien. Toen wisten we niet wat we moesten verwachten en bleek het een hele leuke avond te zijn. Hij ging nu - letterlijk - door, waar hij vorige keer geëindigd was. Dat was met het zingen van 'Danny Boy'. Hij zingt trouwens opvallend goed. Wat hij doet is niet na te vertellen. Een flinterdun verhaallijntje (eigenlijk alleen maar een beginopmerking) en daaromheen een hoop slap geouwehoer, vooral over familieleden. Maar wel zo dat je uiterst geboeid en regelmatig met tranen in de ogen (van het lachen) zit te luisteren. Hij speelt de hele voorstelling (op de eerste minuten na) met het zaallicht aan en betrekt de zaal ook bij het geheel. Het geluid in de hele Lampegiet is prima. Hij voert een gesprek met een mevrouw aan de andere kant van de zaal, maar ook wat die mevrouw zegt is prima te volgen. Van de hak op de tak springend, haalt Marc-Marie de koningin en onze-lieve-heer nog even flink door de mangel. Als het even kan, zien we over twee jaar ook weer zijn volgende voorstelling!

1 bestelling: A. v. Kampen, Zee zonder genade'.

9 januari 2008

Er zijn nog geen leerlingen uit de les gestuurd en er waren er maar drie te laat in een les gisteren. Dat is gelukkig een rustig begin van het nieuwe (kalender)jaar. Ik keek gisteren even in het administratieprogramma hoeveel er te laat waren. Eén van die drie kwam ik direct daarna in de gang tegen. "Morgen half acht hè?!" zei ik tegen haar. Waarna een leerling die naast haar liep verzuchtte: "Gaan ze je nu ook al helpen herinneren dat je de volgende dag om half acht moet komen?" Nee, dat gaan we niet doen, dit was toeval. Maar dat heb ik niet tegen ze gezegd. Laat ze maar denken dat ze (zelfs op die manier) gecontroleerd worden, dat kan geen kwaad.

In geen maanden kocht ik iets op Marktplaats en nu deed ik kort na elkaar drie verschillende bestellingen. Vandaag kwam er een boekje over Koos van Zomeren: 'Want je ziet niet alleen wat je ziet' (2004). Gerben Wynia, Willem van Toorn, Monica Soeting en Ed van Eeden schrijven óver Koos van Zomeren en tussen die bijdragen in staan verhalen van Van Zomeren zelf. Omdat de verzendkosten bij één boek relatief oog zijn kocht ik van dezelfde verkoper 'Laatste woorden' van Bas Heijne en 'Vier vrienden' van J.J. Buskes. Dat laatste boek heb ik net vorige week verkocht en nu dus weer mooi voordelig 'aangevuld'.

10 januari 2008

Een mailtje vandaag van een leraar Nederlands die opruiming wil houden in zijn in de loop der jaren verzamelde (en geordende) knipsels. Hij heeft mijn aanbod knipsels gezien en geeft ze liever aan mij dan ze bij het oud papier te zetten. Dat is natuurlijk een genereus aanbod en ik maak er graag gebruik van. De vraag is dan natuurlijk wel direct: waar laat ik het. Het onmiddellijk opkomende antwoord is: de kamer van Martijn. Als hij het huis uit is, zullen we de boel in ieder geval moeten reorganiseren. Nu staat er overal wel wat aan boeken en tijdschriften (met als gevolg dat ik ook steeds vaker iets helemaal niet terug kan vinden).

Vandaag weer wat Buddingh' aangeschaft:
- XXII kwasi kadavers
- de Fonteijne: 10
- Dichters in Dordt
Daarbij ben ik natuurlijk ook benieuwd wat er bij bovengenoemde knipselverzameling over Buddingh' zit!

Het huis van Kees Stip in Sellingen staat te koop. Het is niet echt een streek waar de wat duurdere huizen hard lopen. Voor een Kees Stipmuseum is het wat te afgelegen ("Je woont ver weg Kees," zei Ivo de Wijs, toen hij een keer bij Stip op bezoek kwam. "Jij ook, Ivo," was het gevatte antwoord van Stip.) Het lijkt wel een huis waar ik m'n boeken in kwijt zou kunnen, maar het is wel ver rijden elke dag, op en neer naar Veenendaal.

2 bestellingen: knipsel Frida Vogels, knipsel Jeroen Brouwers, 2 sets bodemkaarten, 1 losse bodemkaart.

11 januari 2008

Een geschiedeniscollega stak vanmiddag zijn hoofd om de deur van mijn 'hok'. Hij meldde dat zijn vrouw al een tijdje af en toe dit weblog leest. Onlangs vroeg ze of ik soms een collega van hem was. Inderdaad. Leuk! Zo langzamerhand word ik wel nieuwsgierig wie dit allemaal lezen. Volgens de teller een lezer of dertig per dag. Als dat allemaal mensen zijn die er pakweg eens in de twee à drie weken naar kijken, dan zijn er toch een paar honderd 'vaste lezers'.

Een telefoontje van Van Kooten: de twee bestelde boekjes zijn aangekomen. Morgen even ophalen.

Suzanne en Gijs kwamen vanavond het fotoboek van hun huwelijk laten zien. Suzanne heeft het via internet zelf samengesteld (net als de kalender die ze ons gaf). Het ziet er prachtig uit. Je kunt blijkbaar eindeloos variëren met achtergronden, combinaties van foto's, bijschrijften enz. Het kost een paar centen, maar dan heb je ook wat. Ik heb de foto's nog eens kritisch bekeken en dit vind ik achteraf de mooiste:

1 bestelling: single 'Flappie'.

12 januari 2008

Op allerlei plekken in huis liggen stapels of dozen ooit gekochte (of gekregen) boeken die nog uitgezocht moeten worden. Het wordt wat te veel en het wordt onoverzichtelijk. Aan de ene kant is dat vervelend, aan de andere kant wordt het een soort schatgraven in je eigen spullen en af en toe duik je dan wat aardigs op, waarvan je niet meer wist dat je het had. Vandaag dook ik twee boekjes van Saul van Messel op:
-onder valse vlag. gedichten
- jacob israël de haan. bloemlezing uit zijn kwatrijnen met hebreeuwse vertaling van saul van messel
Op internet is het eerste boekje maar één keer te vinden en het andere helemaal niet. Ze zijn gedrukt door drukkerij heemstede in een oplage van 200 exemplaren. Het boekje kwatrijnen van de Haan is zelfs genummerd (nr. 82). Dat is heel aardig (en die moeten dan straks ook wel een paar tientjes kosten). Hieronder de voorkant van beide boekjes en het bekende kwatrijn 'Onrust' in het Nederlands en het Hebreeuws:

De laatste tijd verkoop ik weer regelmatig iets van Simon Carmiggelt, vooral aan Belgen trouwens. Carmiggelt wordt onderschat. Hij wordt gezien als 'stukjesschrijver', maar hij schreef ook prachtige, citeerbare zinnen. In 'Met de neus in de boeken' staat een brief van Carmiggelt aan Gerard Reve van 27-06-1971. Ik citeerde daar in december al eens de mooiste karakteristiek (die ik ken althans) van Veenendaal uit:

Deerlijk plaatsje, omzoomd door schone bossen. Als je t.z.t. mijn stukje 'Stadje' leest moet je dat overigens niet helemaal op Veenendaal betrekken. Ik veegde er allerlei landerige ervaringen, opgedaan in visueel minder bekoorlijke menselijke nederzettingen, in bijeen en kruidde ze met enige wisecracks van weer elders. Komaan, men doet wat men kan.

Maar in dezelfde brief staat bijvoorbeeld ook:

Er bestaat niet zoiets als te veel drinken. Wel: ten ongepaste tijde, onder noodlottige omstandigheden en in verkeerd gezelschap drinken.

Ik herinner me ook eens een artikel te hebben gelezen van een medicus, waarin stond dat Marcellus Emants, die altijd over koude voeten klaagde, waarschijnlijk leed aan een ernstige stoornis in de bloedsomloop, die de bodemloze somberheid van zijn oeuvre verklaarde.

Maar er bestaat geen als. Ik bedoel - als Adam tegen Eva had gezegd: 'Nee, geen appel, liever een banaan,' zat jij nu ook hele andere boeken te schrijven, geloof je niet?

Bij het overstappen van de NRC naar het 'moderne' tabloid-formaat is de bijdrage achterop de boekenbijlage van Koos van Zomeren verdwenen. Schande! Ik reageer een beetje laat, want ik heb zelf de NRC niet. Een collega speelt mij regelmatig een stapeltje boekenbijlages door. Eerlijk gezegd is de NRC-boekenbijlage op het moment veel beter dan die van de Volkskrant. Maar daarom de Volkskrant opzeggen, dat gaat me dan net weer wat te ver.

Op de cover van Volkskrant Magazine van vandaag staat een grote foto van Sharon Dijksma, met als bijschrift 'Ik ben een stuk leuker geworden'. Dat kon dan ook makkelijk, lijkt me, want wat ik in het verleden ook voor associaties bij Dijksma heb gehad, 'leuk' heeft daar nooit bijgezeten.

Bij Van Kooten haalde ik vanmiddag de twee bestelde boeken op:

'Een tocht door dit ingedijkt laagland. Holland draagt mijn sporen'. Een boekje van het Ida Gerhardtgenootschap, waarin alle dichtregels van Ida Gerhardt, zoals ze in Nederland voorkomen op monumenten, plaquettes, gevelstenen enzovoort, behandeld worden. De tekst is van Mieke van den Berg, de foto's zijn o.a. gemaakt door Mathilde Rauwerda. Het boekje is in 2007 verschenen bij uitgeverij Kontrast. Gedichten, maar vooral losse dichtregels van Ida Gerhardt duiken op de meest onverwachte plaatsen op: Een gedenkmuur in het Prinsenpark in Apeldoorn, een marmeren gedenkboek n.a.v. de uitbraak van de legionellabacterie in Bovenkarspel, op twee stenen bij de Merwede bij Gorinchem, op een dorpspomp in Gorssel, op een monument ter herdenking van de homoseksuele oorlogsslachtoffers in Den Haag, Op een klok in de Martinitoren in Groningen enz. enz.

Poëzie en Omgeving in Gelderland' van Ton Luijten. Ook van uitgeverij Kontrast en ook uit 2007. Het zijn gebundelde columns, die eerder gepubliceerd werden in het tijdschrift 'poëziepuntgl'. Ton Luijten zocht plekken in Gelderland op die in gedichten genoemd worden. Hij beschrijft die zoektocht, het gedicht en soms ook de ontstaansgeschiedenis van dat gedicht. Het brengt hem o.a. in Arnhem (Johnny van Doorn), Almen (A.C.W. Staring), Hulshorst (Gerrit Achterberg), Rhenen (C.S. Adama van Scheltema), Epe (Hans Andreus), Warnsveld (J.C. Bloem), Hupsel (Willem Sluyter), Ermelo (Jan Kal), De Steeg (Carmiggelt), Klein Rozendaal (Guillaume van der Graft), de Bommelerwaard (Gerard den Brabander).

Ik kon het uiteraard niet laten om nog even op de uitverkooptafel te kijken. Ik nam nog mee:
- Gerrit Komrij, Hutten en paleizen. De mooiste gedichten
- Hugo Claus, Ik schrijf je neer. De mooiste gedichten
- Louis Paul Boonm Vergeten straat
- Koos van Zomeren, Het complete Rekel boek

1 bestelling: Frank Sinatra, 'My way'.

13 januari 2008

Ik rommel wat met mijn AO-boekjes en dan dringt zich wéér 'Het Bureau' op! Deeltje 601 van 9 maart 1956 is geschreven door Jo Daan. Het heet 'Van Kussen en Korenschoven' en gaat over 'Dialect, streektaal, cultuurtaal'. Jo Daan werkte op het Dialectbureau van de Kon. Ned. Akademie van Wetenschappen, Nieuwe Hoogstraat 17, Amsterdam. Dat was 'Het Bureau' en Jo Daan was de echte naam van het personage Dé Haan (zie 6 januari). Achterin dit AO'tje staat ook een klein fotootje van Jo Daan. Dit boekje is van 1956. Het eerste deel van 'Het Bureau' begint in 1957, dus zo moet Dé Haan eruit hebben gezien toen Maarten Koning op Het Bureau kwam werken!

Af en toe steekt in mij weer even de onderwijzer van de basisschool de kop op. Op school wordt dat vooral duidelijk in mijn gerichtheid op de handschriften en de pengreep van leerlingen. Ik vermoed wel eens dat ik op school de enige ben die op die dingen let. Overigens let ik er bij collega's ook op. En dan vooral waar het hun bordschrift betreft. Daar valt bij diverse collega's nog wel wat aan te verbeteren. In de opleiding voor onderwijzer wordt daar speciaal les in gegeven. We hadden een groot lokaal met schoolborden rondom aan de muur. We moesten het handschrift van diverse methodes beheersen en ook schoonschrift werd er op het bord geoefend. Ik krijg niet de indruk dat daar op lerarenopleidingen aandacht aan wordt besteed. De afgelopen week nam er een collega afscheid. Hij vertrekt naar een andere school. Op mijn bureau vond ik - heel attent - een fles wijn van hem, met een klein briefje. De eerste twee regels:

Ik herinner me dat gesprek niet meer, maar het is aardig dat deze collega zich dat nog wel herinnert. Het heeft hem blijkbaar aan het denken gezet en daarmee is mijn doel bereikt. Hoewel, het kan hem natuurlijk ook zijn bijgebleven omdat hij het belachelijk vond! Wat valt er op aan zijn handschrift? Het is in ieder geval leesbaar. Hij schakelt de letters binnen een woord. Daar zit nog het handschrift in dat hem op de basisschool is aangeleerd. Dat is mooi, want veel collega's schrijven losse letters. Zijn handschrift is rechtshellend, dat is vrij gebruikelijk. Als er wat te verbeteren valt, dan zouden dat zijn lusletters zijn: de lussen mogen korter en de lus mag méér lus zijn. De 'r' zou hij wat beter moeten afwikkelen, daar is niet veel meer van over dan een 'i' zonder puntje.

De bladzijde over J.C. Bloem staat ook online. Ik moet er alleen nog een keer wat boekomslagen bij zetten.

portret J.C. Bloem in 'Kristal' (1935)

De nachtegalen Ik heb van 't leven vrijwel niets verwacht, 't Geluk is nu eenmaal niet te achterhalen. Wat geeft het? - In de koude voorjaarsnacht Zingen de onsterfelijke nachtegalen. (Avond, blz. 9)

2 bestellingen: Critisch bulletin september 1954 én de twee bundels van Saul van Messel, waar ik het gisteren over had. Dit weblog blijkt af en toe te functioneren als een soort etalage voor Raban. Ik noem er boeken, waarop mensen mailen dat ze wel in die boeken geïnteresseerd zijn. Zo is het niet bedoeld, maar het is wel mooi meegenomen!!

14 januari 2008

Ook Wijk bij Duurstede blijkt een poëzieroute te hebben: 'Poëzie in steen'. Een wandeling langs gebeeldhouwde gedichten door de binnenstad van Wijk bij Duurstede’. Het bekende 'Denkend aan Holland' van Marsman, 'Heen en weer' van Drs. P (zie de foto hiernaast), 'Vereerd doch verbaasd' van Simon Vestdijk, 'Ik wou', van Toon Hermans, maar ook een Nijntje-rijm van Dick Bruna. Verder gedichten van (mij onbekende) dichters als Diane Butterman en Hans ter Heijden. Op de site www.wijkonline.nl is onder het kopje 'fotoalbum' o.a. een serie foto's van deze gedichten te vinden. Ik heb de VVV van Wijk bij Duurstede een mailtje gestuurd met de vraag om informatie en/of het bijbehorende boekje op te sturen.

Verder surfend op internet vond ik een interessante bladzijde: ‘O, o, Den Haag’ Tijdtafel 1940 - heden. Een lange lijst data van literaire gebeurtenissen in Den Haag. Daar moet ik op een later moment nog eens goed naar kijken. Bij de eerste vermeldingen valt al direct het volgende op:

13 september 1940 : zonder ooit werkelijk in Den Haag gewoond te hebben wordt Kees Stip (geb. 1913) uit het Haagse Bevolkingsregister uitgeschreven naar Veenendaal.

Intrigerend. Waarom gebeurde dat dan en waarom stond hij dan in Den Haag ingeschreven?

Een mooi nieuw woord: Ploetermoeder. Het is een vertaling van slummy mummy, dat voorkomt in de titel 'The secret life of a slummy mummy', een boek van de Londense columniste Fiona Neill. 'To slum' heeft onder andere de betekenis van 'zich behelpen'. Het boek werd in het Nederlands vertaald als 'Het geheime leven van een ploetermoeder'.

De gegevens uit 'Een tocht door dit ingedijkt laagland', over dichtregels van Ida Gerhardt in de openbare ruimte, heb ik vermeld op de Schrijversinfobladzijde over Gerhardt en bij de diverse gemeenten voor de reisgids. Het blijkt een hele rij te zijn. Van een aantal ervan kende ik het bestaan, maar dit is zeer volledig. Strofen uit het gedicht 'Het carillon' komen zelfs op drie plaatsen voor. In chronologische volgorde:

• Een gedicht van Ida Gerhardt op de klok van de dorpskerk (Kerkplein) in Voorschoten (sinds 11-05-1949)
• Een dichtregel 'Nooit heb ik wat ons werd ontnomen zo bitter, bitter liefgehad' op het oorlogsmonument aan de Gerrit Verboonstraat in Schiedam.
• Een gedenkplaat met een kwatrijn van Ida Gerhardt in de toegangspoort naar het Ruitershofje aan de Berkelsingel in Zutphen (gemaakt door de beeldhouwer F. Letterie, onthuld in 1983).
• Een kwatrijn 'De adelaar ...' op een hardstenen wand in het stadskantoor van Deventer (sinds 1984).
• Twee identieke verzetsmonumenten met regels van Ida Gerhardt in Norg (Oude Asserweg in Bonhagen en Voorsteweg in Oosterduinen) (sinds 04-05-1985) Op beide plaatsen werden, vlak voor de bevrijding, verzetsstrijders gefusilleerd.
• Een bronzen gedenkplaat met twee strofen 'Ik ben de Agnietenhof' van Ida Gerhardt in de toegangspoort van de Agnietenhof in Zutphen (onthuld op 28-06-1985).
• Een plaquette met een kwatrijn 'Die in dit huis u aan de naaste wijdt' op verpleeg- en reactiveringscentrum Myosotis, Engelenbergplantsoen, in Kampen (onthuld op 03-01-1986).
• Een gedenksteen met de tekst 'Een tussen de naamloos velen' van/voor Ida Gerhardt op het Koeplein in Kampen (onthuld op 16-04-1987).
• Een gedicht 'Tekst op een rivierbaken' op twee stenen aan de Veerweg - Buiten de Waterpoort - in Gorinchem (onthuld door Ida Gerhardt op 22-04-1988).
• Op Rapenburg 65 in Leiden hangt sinds 27-01-1990 een gevelsteen met twee dichtregel van Ida Gerhardt. In dit gebouw huisde van 1928 tot 1972 de Vereniging van Vrouwelijke Studenten Leiden.
• 'Nooit heb ik wat ons werd ontnomen zo bitter bitter liefgehad' op een gedenkmuur in het Prinsenpark in Apeldoorn (onthuld op 23-04-1990).
• Op 04-07-1990 onthulde Ida Gerhardt samen met stadsbeiaardier Gert Oldenbeuving een bronzen gedenkplaat met twee strofen uit haar gedicht 'Het carillon'.
• De versregel 'Hier vloeit een springbron van gerechtigheid' van Ida Gerhardt is te vinden op een plaquette in de muur van de St. Walburgiskerk aan het 's-Gravenhof in Zutphen (onthuld op 03-05-1991).
• In twee klokken in de Nieuwe Toren, Oudestraat, Kampen, staan strofen van het gedicht 'Het carillon' (sinds 16-03-1993).
• Twee regels op de voet van het Homomonument op de hoek Koninginnegracht - Dr. Alette Jacobsweg (tegenover Madurodam) in Den Haag (sinds 01-10-1993).
• Een strofe uit 'Het carillon' op een klok (de Martinus) in de Martinitoren in Groningen (sinds 16-04-1995).
• Bij de Johanneskerk in Kruinigen staat vanaf 04-05-1995 een hardstenen gedenkplaat met de namen van slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog. Op de voet van het monument staan 4 regels van Ida Gerhardt.
• In de pleisterlaag van de aula van de Koninklijke Bibliotheek/Letterkundig museum in Den Haag zijn twee dichtregels aangebracht (sinds 1997).
• Het gedicht 'De gestorvene' in een marmeren gedenkboek in een bomentuin aan de Spoorsingel in Bovenkarspel (onthuld op 14-10-2000)
• Een steen met het gedicht: 'Onvervreemdbaar' van Ida Gerhardt in het trottoir van de Wirdumerdijk bij de openbare bibliotheek in Leeuwarden, in het kader van 'Poëzie op straat' (sinds 2001)
• In Leiden is, in het kader van het project 'muurgedichten' sinds 24-03-2001 het gedicht 'Code d'Honneur' van Ida Gerhardt te lezen op de muur van Cleveringaplaats 1 (singelzijde).
• In de hal van het stadhuis in Zutphen hangt een plexiglas plaquette met een tekst uit het gedicht 'Dolen en dromen'. Sinds 26-04-2001 hangt dezelfde tekst in brons ook op de buitenmuur van het stadhuis (Gravinnehofsteeg).
• Op het Van Hagerbeekorgel in de Pieterskerk in Leiden staan sinds de restauratie in 2003 twee strofen van Ida Gerhardt.
• Een plaquette met zeven regels van Ida Gerhardt aan de kerkmuur van de dorpskerk (Plein) in Wassenaar. (sinds 12-07-2004)
• Vier (wat aangepaste) regels op een replica van de dorpspomp in de Hoofdstraat in Gorssel (vanaf eind 2004).
• Het gedicht 'Het egeltje' van Ida Gerhardt staat op een witte muur van Overschiestraat 44 (voorheen 42) in Schiedam. Ida Gerhardt woonde hier in haar jeugd.

In de volkskrant van afgelopen vrijdag lees ik dat het 'Limburgs Literatuur Lexicon' verschenen is. De krant zegt ervan: 'In dit naslagwerk krijgen alle Limburgse, of uit de provincie afkomstige, schrijvers een plek. Alsmede uitgeverijen, tijdschriften, prijzen en festivals'. Dat lijkt me wel een hebbeding. Op Google zoek ik naar meer informatie. € 39,00 moet hij kosten lees ik (de krant meldt € 31,00) en verdomd, het boek staat al op Marktplaats! Ik bied € 10,00 en heb binnen een half uur een mailtje dat de verkoper accoord gaat met dat bod. Ik rijd niet naar Venlo om het op te halen, dus er komt nog een bedrag aan verzendkosten bij. De verkoper plaatst me voor een dilemma. Ze mailt: 'opsturen kan ook. En nog wel op twee manieren namelijk het boek in het midden open klappen en in een boeken envelop doen kosten samen €3,65. Of per pakketpost kosten €6,20. Ik merk wel hoe je het hebben wilt aan het bedrag wat je overmaakt.' Dat openklappen vind ik maar niets, maar als er een speciale boekenenvelop is, dan is dit wel een mooie gelegenheid om dat eens uit te proberen. Ik maak dus vanavond nog € 13,65 over.

3 bestellingen: 'Schoon uitzicht. Gedichten op Sonsbeeks Belvédère', samenstelling Ares Koopman, Evert Vermeer, 'The Beatles' (AO-boekje 2173), 10 knipsels Cees Nooteboom.

15 januari 2008

Suzanne heeft Luna laten steriliseren. Op den duur heeft dat voordelen (niet meer/minder loops, minder gedoe met een broekje en maandverbandjes), maar vandaag is ze vooral zielig. Suzanne en Gijs konden beiden geen vrij krijgen, dus de hond ligt bij ons in de kamer op een matrasje. Ze vindt zichzelf heel zielig. Ze zal ook wel pijn hebben en ligt bijna voortdurend te piepen.

Het is CT-week. Vandaag maakten mijn twee V3-klassen hun toets. Ik probeer het werk vanavond al nagekeken te krijgen. Morgen heb ik beide klassen een uur, dan kan ik het werk direct bespreken (ze waren ook nog eens allemaal aanwezig). Dat is dan een snelheidsrecord.

Tussendoor heb ik vanavond de citaten uit ''t Zal je gezegd worden. Venijn en vitriool, schimpscheuten en schofferingen uit heden en verleden', samengesteld door W.F. & W.A. Buddingh' (1983) vermeld in Schrijversinfo. Drie voorbeelden:

16 januari 2008

Het is inderdaad gelukt om de CT's vandaag al in beide V3 klassen te bespreken. Er was overigens wel een leerling afwezig gisteren, maar die was vandaag nog ziek. Ik had in deze toets expres tien taalfouten gemaakt en het vinden van die fouten was een bonusopdracht. Daar zijn ze druk mee geweest, want ze gaan dan het geheel nog eens doorlezen en dan aan alles twijfelen. Ze vonden ook fouten die ik niet zo bedoeld had. Gelukkig niet zo ernstig. Ik was ergens een punt en een vraagteken vergeten.

Vanmiddag heb ik de papieren van het vierde kwartaal 2007 naar de boekhouder gebracht. Voor dat beetje verkochte boeken is een boekhouder eigenlijk niet nodig, maar ik heb gruwelijk de pest aan rekenwerk en dat koop ik zo in feite af.

Ajax voetbalt vanavond voor de beker tegen NAC. De eerste helft is heel matig, NAC leidt met 1-0. Als de spelers het veld opkomen, zegt de verslaggever: 'De Ajax-spelers zijn er al, dan zijn ze deze wedstrijd toch één keer sneler dan NAC.' Een tamelijk vernietigende opmerking. In de tweede helft speelt Ajax een poosje beter dan NAC en het wordt 1-1, maar binnen een minuut is het 2-1 voor NAC en binnen de kortste keren zelfs 4-1. Uiteindelijk wint NAC met 4-2.

Verder veel nakijkwerk. Drie CT's van mijn tweede klassen en nog een kleine honderd boekverslagen en opstellen.

1 bestelling: knipsels Paul van Ostaijen.

17 januari 2008

De collega van wie ik de NRC-bijlagen krijg meldt dat de bomen-column van Koos van Zomeren nog wel in de NRC staat, maar niet meer in de boekenbijlage. Dat verandert mijn 'schande' in een 'jammer'.

In een B2-klas heeft een leerling zijn (schrijf)arm in een mitella. Dat is lastig bij het maken van toetsen. Enkele toetsen, waaronder wiskunde, zijn mondeling afgenomen. Voor de andere toetsen hebben we een laptop voor hem in het dyslexielokaal gezet. Hij maakte gisteren mijn toets Nederlands op die manier. Omdat leerlingen net zo roddelen als volwassenen bereikte mij al snel het bericht dat hij voor het spellingsgedeelte van de toets toch even de spellingchecker van Word er overheen heeft laten gaan. En gelijk heeft hij! In dit soort gevallen zal ik dus toch de toets iets aan moeten passen.

Collega's weten intussen wel dat ik dol ben op woordspelingen e.d. Af en toe komen ze dan ook met adressen van sites of met een printje. Bas gaf me vandaag een blad met een hele rij zaken die 'nooit grappig' zijn. Een paar voorbeelden:
- Een scherpschutter die tegen zijn vrouw zegt: "Ik heb je gemist," is nooit grappig.
- Als het aantal deelnemers van de wandelvierdaagse achteruit loopt is dat nooit grappig.
- Albert Heijn medewerkers die buiten met je afrekenen zijn niet grappig.
- Je dochter, die op 1 april geboren is, Joke noemen is nooit grappig.
- Mabel die in de boot wordt genomen, is nooit grappig.
- Je schouders ophalen bij gevonden voorwerpen is nooit grappig.

Zou het de invloed van televisie zijn? Volgens een leerling is lama's het meervoud van lam!

Een bijzonder aardig mailtje vandaag met de beginregel: 'Al eerder viel me op dat op uw onvolprezen (ik kijk er toch wel vaker dan 2 maal per week in als ik thuis ben) weblog van 28 december 2007 iets stond wat nou ja: correctie behoeft.' Mensen die fouten in dit weblog (of op een andere bladzijde op Schrijversinfo) constateren, melden dat soms met enige schroom. Die schroom is niet nodig. Uiteraard maak ik fouten (taalfouten, of verkeerde vermeldingen) en correcties zijn dan alleen maar prettig. Nu ging het erom dat ik op 28 december meldde dat uitgeverij Kontrast per computer niet te vinden was. Dat is inderdaad onjuist. Of beter gezegd: ik was niet zorgvuldig genoeg in de formulering. De boekjes die ik wilde hebben, had ik gevonden op de fondslijst op internet, dus die uitgever is best te vinden. Ik wilde ze aanschaffen met de boekenbon die ik van de bibliotheek kreeg en daarom deed ik de bestelling via de boekhandel en dáár konden ze de boekjes niet direct vinden in hun systeem. Verder staat in de mail: 'Zelf ben ik een groot (en op een na compleet) Van Zomeren-liefhebber, maar
nog niet echt aan de eerste-drukken-verzameldrift gaan toegeven.' en: 'Tenslotte: Evert Zandstra, woonde, dacht ik, eerst in een houten huisje aan de Hollandseweg op Wageningen-Hoog. Ik zal nog eens kijken in de oude telefoongids van 1965.' Dat is mooi: weer een Van Zomeren-liefhebber. Van Zomeren krijgt niet de waardering die hij m.i. verdient. Wellicht komt dat door de wendingen die hij in zijn schrijverschap heeft gemaakt: van poëzie naar romans, naar thrillers, terug naar romans en dan weer naar korte column-achtige stukjes over de natuur.

18 januari 2008

De vragen die ik krijg, blijven me af en toe verrassen. Vandaag bijvoorbeeld dit mailtje met als titel 'Mijnheer Suup en zijn tram': 'Bij het opruimen van mijn spullen (ik ben een jaar jonger dan Kees Fens) vond ik genoemd verhaal, dat Fens in De Tijd schreef en dat kennelijk geïnspireerd was op de in 1957 opgeheven tram naar Zandvoort. Is dat ooit apart uitgegeven of is er iets naders over bekend ? Ik kon het in uw gegevens niet vinden.' Vorige week mailde ik met een Fens-kenner en ik heb de vraag daar maar laten stellen. Het is aardig om mensen op die manier met elkaar in contact te brengen en de Fens-kenner was er blij mee, want ook hij bleek dit verhaal nog niet te kennen.

Het is een beetje mode om powerpointpresentaties met - mooie of grappige - foto's met bijbehorende - grappige of filosofische - teksten naar bekenden te sturen. De meeste zijn trouwens wel aardig en ook degeen die ik net van Martijn krijg, doet me glimlachen. Tekst op dia 1: Ik heb maar één vraagje Tekst op dia 2: Is het al vrijdag ?????

Het is vrijdag(middag), maar dat betekent niet dat het bijna weekend is ! Gisteren hadden we op school de eerste open dag (van 18.30 tot 21.00 uur) en vandaag doen we de tweede ronde (van 17.00 tot 21.00 uur). Jammer genoeg was het gisteren ontzettend slecht weer. Dan is het echt rustiger dan normaal. Mensen komen toch maar niet, of denken: 'We gaan morgen wel'. Het ziet er trouwens naar uit dat het dadelijk weer slecht weer is. De sfeer was wel prettig gisteren: ontspannen en vriendelijk zou je kunnen zeggen. Veel mensen hebben de keus al bepaald en komen eigenlijk alleen voor een bevestiging. Het gaat langzaam, maar er komen wel duidelijk steeds meer leerlingen van christelijke basisscholen. Daarvan zijn er nu eenmaal veel en veel meer in Veenendaal dan openbare basisscholen en voor een vierjarig kind kiezen veel mensen de school in de buurt, waar ook de buurkinderen naartoe gaan. Je moet dan al heel principieel zijn om voor een openbare of Montessorischool te kiezen. Bij de volgende keuze - als ze twaalf jaar zijn - is die afstand geen bezwaar meer. Bovendien is er in Veenendaal de luxe-situatie dat er geen slechte scholen voor voortgezet onderwijs zijn. In de vergelijkingen van Trouw en Elsevier doen alle scholen het goed en mensen gaan steeds meer de school kiezen die qua sfeer of specialisatie (cultuur , sport) het best bij hun kind past. Dat lijkt me een positieve ontwikkeling.

Als extraatje was er deze open dagen een living statue. Een koperen schoolmeisje zittend in een ouderwets schoolbankje, ook verkoperd. Op het bankje een paar koperen boeken en naast het bankje een koperen schooltas. Het zag er geweldig uit. Bezoekers konden met het statue op de foto en die foto's zijn vervolgens van de site van school te 'plukken'. Zo'n statue spelen zal zwaar werk zijn, want volgens contract was het drie kwartier werken voor haar en dan een uur pauze. De opstelling deed me denken aan het beeld van Theo Thijssen in Amsterdam. Thijssen zit op het tafeltje, naast een leerling om die leerling wat uit te leggen. Dit bankje zag me er te gammel uit om er bovenop te gaan zitten, daarom ben ik naast haar gaan staan om haar wat uit te leggen.

Na de open dag (en het opruimen) was er een borrel voor de collega's. Met een klein clubje bleven we na die borrel nog wat hangen. Rond twaalf uur was er ineens een hoop geloop en gerij van politie rond de school. Een achterbuur van school had de politie gebeld met de melding dat er via een schuifpui drie jongens de school binnen waren gegaan. Waarschijnlijk hebben ze die pui tijdens de open dag stiekem op een kier gezet. Ze hadden er niet op gerekend dat er rond twaalf uur nog mensen aanwezig zouden zijn. Een nooddeur in de gymzaal bleek ook open te staan. We mogen aannemen dat ze via die deur het gebouw weer verlaten hebben. Met die agenten (ze waren met acht man en met drie auto's aanwezig) hebben we het gebouw uitgekamd, maar we hebben niemand meer gevonden. Ik heb gevraagd of ze het adres van de beller kunnen geven, daar mag namens school wel een bloemetje heen. Maandag belt de politie terug. Ze zullen wel niet zomaar adressen door mogen geven. Met al dat gedoe was het half twee 's nachts voordat ik thuis was.

3 bestellingen: 'Sprookjes van Andersen 2', twee bulkboeken, Simon Vinkenoog, 'Stadsnatuur', Sergeant M.Ch. Kokkelink, 'Wij Vochten in het Bos. De Guerillastrijd op Nieuw-Guinea tijdens de Tweede Wereldoorlog'.

19 januari 2008

Onze mediatheek had speciaal voor de open dag boekendrop aangeschaft. Ik had er al eens een advertentie van gezien. Ik meen in de 'Boekenpost'. Kleine dropjes (2,5x1,5 cm.) in de vorm van een opengeslagen boek. Leuk en ook wel lekker (een beetje te zoet). Op internet is te vinden dat het een speciale uitgave is van boekwinkeltjes.nl. Daar zijn de zakjes ook te bestellen voor € 1,25 per zakje van 150 gram. Niet echt goedkoop voor drop, maar wel heel leuk voor bibliotheken, boekenwinkels, boekensteden enz..

Met enige trots heb ik vandaag een boek ván en een boek vóór Kees Buddingh' te koop gezet. Ik heb gezocht, maar er is op het hele internet verder geen antiquariaat te vinden dat deze twee boeken aanbiedt!!

• Bij wijze van spreken. Verzamelde miniaturen van C. Buddingh', uitg. Liverse, 1e druk, 2004, Deel 1 in de reeks Buddingh'-Cahiers, bezorgd en van een nawoord voorzien door Wim Huijser, gebonden, rood linnen, met goudopdruk, met leeslint, 120 blz., 21,5x15 cm., bestelnummer RABU174, € 12,00 (bestellen, klik hier)
• Theo van Baaren, Hommage à Kees Buddingh', uitg. Liverse, 1e druk, 2006, gebonden, illustraties Gertrude Pape, 65 blz., 20,5x15 cm., voorwoord door Wim Huijser, bestelnummer RABU175, € 8,00 (bestellen, klik hier)

Nog een keer Buddingh'. Op blz. 91 van 'De gedichten' van Herman de Coninck vind ik dit gedicht met als titel 'Aan Buddingh''. Er zijn nogal wat gedichten geschreven áán of óver andere dichters. Remco Campert heeft er in 1986 zelfs een bundel mee gevuld: 'Collega's'.

3 bestellingen: Andre Gide, 'Hadjie', LP: Benny Vreden Producties: Hans Peters, 'De wonderlijke machine van professor Knap', 1 single Wim Kan.

20 januari 2008

Gisteren heb ik bewust - na die lange open dagen - geen repetities of opstellen nagekeken, maar vandaag zal ik er toch weer tegenaan moeten.

In de stromende regen zijn we even twee boeken naar de brievenbus wezen brengen. Het regent nu al dagen achter elkaar. We zagen dat er nu een bord 'verkocht' zit op het appartement dat Martijn gekocht heeft. De verkoper kiest voor de veilige weg en gaat nu zelf uitkijken naar een ander huis. Dat kan dus nog wel even duren. Uiterlijk oktober is er afgesproken.

De oude Van Ekeris heeft het de laatste tientallen jaren in Veenendaal goed gedaan. Hij kocht een oude fabriek in het centrum van Veenendaal en begon daar een meubelwinkel in. Midden in het centrum en op een ongehoord groot aantal vierkante meters. Goudgeld moet hij daar verdiend hebben met zijn meubels en daarna nog een keer met de verkoop van de panden. Daarna zijn de keuzes van Van Ekeris wat minder gelukkig geweest. Hij zette aan de Einsteinlaan een veel te groot pand neer (18.000 vierkante meter), terwijl er in dezelfde periode aan de Groeneveldselaan een woonboulevard werd ontwikkeld. Dáár had hij moeten zitten. Hij zat er wel, met een vestiging van Trendhopper. Die houdt nu opheffingsuitverkoop en in het pand aan de Einsteinlaan komt een vestiging van Eijerkamp. Ik heb het vermoeden dat de keuze van Eijerkamp voor Veenendaal niet helemaal toevallig is. Als ik goed ben geïnformeerd is één van de zonen Eijerkamp getrouwd met een meisje uit Veenendaal (dit blijft een dorp). Bij de uitverkoop van Trendhopper kocht Martijn gisteren wat spullen voor zijn huis en Lidy bracht voor mij wat porceleinen schaakstukken mee (de dame is 20 cm. hoog). Die staan nu op de schoorsteenmantel.

1 (grote) bestelling poëzie: 'Twee oren om te horen Twee ogen om te zien' (Kleuteruitgave Kinderboekenweek 1998), 2 x 'Ik wou dat ik twee hondjes was', Gerrit Komrij , 'De Nederlandse poëzie van de 19de en 20ste eeuw in 1000 en enige gedichten', Alice Nahon, 'Vondelingskens', Michel Angelo, 'Sonnetten', P.C. Hooft, 30 gedichten in: 'Spectrum van de Nederlandse Letterkunde 10, Profijtelijk vermaak, Moraliteit en satire uit de 16e en 17e eeuw', Toon Hermans, 'Liggen in het gras' en 3 andere bestelling: Alexander Solzhenitsyn, 'The Gulag Archipelago, 3, 1918-1956', 2 knipsels Hélène Nolthenius, 7 x 'Pim, Frits & Ida'.

21 januari 2008

De dagelijkse email-nieuwsbrief van het Laurens Jz. Costerproject geeft vandaan een gedicht van C. Buddingh'. Boven het gedicht staat een link naar de Wikipedia-pagina over Buddingh'. Zelfs in de URL staat Kees met een 'K', maar toch is er weer Cees (met een 'C') onder gezet. Nog maar eens twee bewijzen uit zijn eigen werk, dat het wat hemzelf betreft echt Kees moet zijn:

Het is vreemd, in de herfst van je leven te zijn. Soms, als ik 's zondagsochtends wakker word, hoor ik mijn moeder roepen: 'Kees! Opstaan! Je moet om tien uur voetballen!' (Zo'n twintig seconden (fragm.),Verzen van een Dordtse Chinees, blz. 8)

Een heleboel mensen kunnen, vreemd genoeg, niet tegen initialen in een schrijversnaam. Dat je als C. Buddingh' publiceert nemen ze - bewust of onbewust - ergens niet: die 'C' moet en zal een naam worden - en zo prijk je, zonder dat je het zelf wilt - ja, terwijl je het zelfs helemaal niet wilt - op de meest uiteenlopende plaatsen als ' Cees', een voornaam die ik zelf wel als laatste zou uitkiezen. (En in een mum is het avond, blz. 231, 10-01-1973)

En gekopieerd van de nieuwsbrief:

Het tijdschrift Onze Taal is nu ook op internet beschikbaar. Het januarinummer is hier gratis te bekijken: http://nieuwsbrief.taalpost.nl/r/tp.plx?2391-748.

Als mensen iets bestellen, vraag ik ze in een PS onder mijn antwoordmail naar tips voor de literaire reisgids. Af en toe komen daar aardige reacties op. Vandaag blijkt iemand die vraag doorgestuurd te hebben naar Hans Krol, de oud-directeur van de openbare bibliotheek van Heemstede. Met hem heb ik enige tijd geleden al eens mailverkeer gehad over Godfried Bomans. Hij mailt diverse wetenswaardigheden over Heemstede. Hij blijkt destijds ook zaken doorgegeven te hebben aan Willem van Toorn voor zijn "Querido's letterkundige reisgids van Nederland" (1982). Nederland is een groot dorp en je komt blijkbaar uiteindelijk bij dezelfde mensen terecht! Een paar weetjes over Heemstede:

• De grootste en beste boekhandel van Heemstede is: Boekhandel Blokker, Binnenweg 138, 2101 JP Heemstede. In 2005 verscheen bij het gouden jubileum van deze firma een aardig boekwerk van Hans van der Prijt: "'Die boekhandel is er altijd geweest'' ; 50 jaar Boekhandel Blokker" . Heemstede, 2005.
• Van Hans van der Prijt verscheen in 1997 een boekje:'" Van Melis Stoke tot Anna Enquist; literaire verkenningstocht door Heemstede en Bennebroek". Een tweede, herziene druk wordt voorbereid.
• Godfried Bomans woonde een aantal (jeugd)jaren in het ouderlijk huis Berkenrode. Naar hem is in Heemstede een laan genoemd en sinds vorig jaar een lunchroom "Bij Bomans" geheten.
• Bijzonder in deze gemeente zijn de tegeltableaus met aforismen van Nicolaas Beets, die zijn aangebracht in de voorgevels van een aantal huizen uit 1921-1922 in de Nicolaas Beetslaan, Bosboom Toussaintlaan, het Nicolaas Beetsplein en het Wilhelminaplein, nabij de Hervormde Kerk waar deze predikant, zich noemende 'herder' , van 1840 tot 1854 werkzaam was.

Vier van die spreuken (en ook dat is weer iets om een keer foto's van te gaan maken):

3 bestellingen: 1 knipsel Jan de Rooy, 3 boekjes Ernst van Altena, bulkboek 230 Remco Campert, bulkboek98, Robert van Gulik.

22 januari 2008

De Rondweg-West stond vanochtend om kwart voor acht helemaal vast. Ik kwam met de auto van de Reede en wilde de Rondweg oversteken naar de Jan Steenlaan. Iemand had zijn auto in de file gezet, recht voor de Jan Steenlaan (waarschijnlijk om in ieder geval door het stoplicht heen te zijn). Hij kon makkelijk achteruit, dus ik reed door, in de verwachting dat hij een paar meter achteruit zou rijden om mij doorgang te verlenen. Dat deed hij dus niet, met als gevolg dat ik midden op dit kruispunt de weg blokkeerde. Dat is al niet prettig, maar tot overmaat van ramp naderde uit de richting Rhenen een ziekenauto met loeiende sirene. En ik stond daar midden op de weg! Het zweet in de bilnaad! De ziekenauto remde af en kon net achter mij langs. En toen pas, op wild gebaren van mij, ging degeen die de toegang tot de Jan Steenlaan blokkeerde een eindje achteruit en kon ik er door. Een fijn begin van de dag.

De afgelopen dagen heb ik vier lp's van Simon Carmiggelt (o.a. gekocht bij Bubb Kuyper) gedigitaliseerd. Prachtige teksten, met fijne nuances en rake typeringen. En dan natuurlijk de stem van Carmiggelt zelf. Bijna nonchalant, maar dat is maar schijn. Ik herinner me nog wel zijn voorlees-optredens op televisie. Een man achter een tafeltje leest een verhaal. Saaier kan het eigenlijk niet. Maar het was niet saai. De toon en de gelaatstrekken van Carmiggelt maakten het tot uiterst boeiende televisie. Het waren de volgende lp's:

- "Kroeglopen" met Simon Carmiggelt (1973) - Simon Carmiggelt leest verhalen over Man en vrouw (1976) - Tony van Verre ontmoet Simon Carmiggelt (1978) - Simon Carmiggelt leest uit z'n bundel 'De rest van je leven (1979)

Op de voorlaatste lp leest Carmiggelt zelf teksten, maar er staan ook teksten van hem op, gelezen of gezongen door anderen: Kees Brusse, Ko van Dijk, Cabaret Ivo de Wijs, Wim Sonneveld en Gerard Cox. 'Juffrouw Nifterink' door Robert Long kende ik. Ko van Dijk is prachtig, gedragen en toch ironisch. 'Later' door Gerard Cox valt wat tegen. Ik ken het nummer ook van Herman van Veen en daar kan Cox toch niet aan tippen. Heel verrassend is 'Van Dijk' door cabaret Ivo de Wijs. Ik ken het nummer, maar van wie? Ook van Herman van Veen! Deze versie is óók heel goed. Plotseling duikt in dit nummer een zin op, die ik de afgelopen jaren wel eens gebruikte als Martijn iets dommigs deed: 'Ik heb mij in een druiloor voortgeplant'. Ik wist werkelijk niet meer dat die zin uit dit nummer kwam. Ik hoop, nu ik er nog eens over nadenk, dat Martijn - als ik dat eens zei - wel aan mijn toon gehoord heeft, dat het een grapje was.

Ik heb bovenstaande tekst niet zelf overgetikt, maar gevonden op internet. Daarna vergeleek ik hem met bladzijde 91 van 'Torren aan de lijm. Alle spotverzen van Karel Bralleput'. Een verzamelbundeltje van alle gedichten van Carmiggelt, onder het pseudoniem Karel Bralleput. Daarna moest ik de tekst toch nog regel voor regel goed nakijken, want er klopte werkelijk helemaal niets van de interpunctie! Geen punten, hoofdletters op de verkeerde plaatsen en komma's buiten de aanhalingstekens. Bovendien gloeide de behanger, en groeide hij niet.

De Schrijversinfobladzijde over Ed Franck is vanavond toegevoegd. Ook deze schrijver in het kader van mijn afspraken met VWO3. Ik plaag de leerlingen wel een beetje door deze bladzijde vanavond pas toe te voegen. Morgen hebben ze een literatuur-SO en over Ed Franck hebben ze dus andere sites dan de mijne moeten gebruiken, maar anders wordt het ook wel een beetje te eensidig.

Geen bestellingen vandaag.

23 januari 2008

Ed vraagt of ik zin heb om samen aan de boekenmarkt in Wageningen mee te doen. 19 april. 125 kramen. Dat lijkt me eigenlijk wel leuk. Twee kramen naast elkaar en samen ook gewoon een leuke dag hebben. Dat gaan we doen.

De Schrijversinfobladzijde over Hendrik Jan Schimmel is vanavond toegevoegd.

Vandaag heb ik in m'n VWO3-klassen de literatuur-so gegeven. Uiteindelijk heb ik ze 33 vragen voorgelegd, waarvan ze er 20 moesten beantwoorden (het gaat om allerlei kleine feitjes en ze kunnen niet alles weten). Ze mochten hun schrift met gemaakte aantekeningen erbij op tafel hebben liggen. Een blik in die schriften leert dat deze leerlingen nog niet goed in staat zijn hoofdzaken van bijzaken te onderscheiden. Ook op een ander vlak valt hun kennis toch nog tegen: In elke klas vraagt een leerling (n.a.v. zijn aantekeningen over Bløf): 'Mijnheer, in welke provincie ligt Middelburg?' 3VWO en dan de provincies en hoofdsteden van Nederland niet kennen!! Het wordt nog erger: na een minuut of wat zegt één van die jongens: 'Ik weet het mijnheer, in Zeeland'. Ik zeg: 'Ok, hoe ben je daar nu achter gekomen'. Dan zegt hij: 'Ik moest aan Tilburg denken en dat ligt ook in Zeeland.' Dit lijkt me toch een gebrek aan basiskennis. Deze mannen hebben over een paar jaar meer dan hard een Tomtom nodig.

Martijn wordt vandaag geciteerd in de 'Veenendaalse Krant' (ik weet nog goed hoe trots ik was, de eerste keren dat ik werd geciteerd). Het gaat om de evaluatie van de Lampegietersweek. Er was geluidsoverlast en de bassen moeten eruit. Martijn vraagt zich af of jonge muziekliefhebbers dan nog komen. De burgemeester maakt een ouwelullengrapje, maar de voorzitter van de commissie middelen fluit hem terug. Martijn had eigenlijk een opmerking moeten maken over het belang van de boekenmarkt in de Lampegietersweek (of zou dat te doorzichtig zijn geweest?)

2 bestellingen: 3 bulkboeken Jan Wolkers, Dr. P.A.E. Sillevis Smitt, 'Handboek voor de heilige geschiedenis'.

24 januari 2008

Vanmiddag ben ik bijtijds naar huis gegaan, om de hele middag toetsen en opstellen na te kijken. Ik wil dat nakijkwerk vandaag afhebben, anders zit ik er het hele weekend weer tegenaan te hikken.

De Schrijversinfobladzijde over Peter Schaap is vanavond toegevoegd. Voor mij vooral de zanger van 'De hoge heren van het dorp', maar later schrijver geworden. Hij schreef fantasy-boeken en kinderboeken.

2 bestellingen: single Joost Nuissl, Toneelgroep Centrum, Gerben Hellinga, Kees de jongen, een toneelspel naar de gelijknamige roman van Theo Thijssen.

25 januari 2008

In de Volkskrant van vandaag bespreekt Ed Schilders 'Raban! Raban! Raban!' en 'De blauwbilgorgel 65 jaar!'. Het blijft een verrassing of boeken besproken worden en zo ja, wanneer dat dan gebeurt. De presentatie van deze boeken was op 24 november en eerlijk gezegd had ik op zo'n recensie al niet meer gerekend. Schilders is enthousiast over de navolgers van de blauwbilgorgel in 'De blauwbilgorgel 65 jaar!' (met name over de gedichten van Cornelis Putemmer, Ingmar Heytze en Jehanne Hulsman). Over 'Raban! Raban! Raban!' is hij minder positief. Hij vindt dat Huijser en De Roos 'geen nieuw licht doen schijnen op het literair-historische ouderschap van 'blauwbilgorgel', omdat Buddingh' het hele verhaal in interviews al heel vaak verteld heeft. Blijkbaar kent Ed Schilders al die interviews van 25 jaar (of meer) geleden nog uit zijn hoofd. Heel knap meneer Schilders, maar de meeste mensen kennen al die interviews niet. En u had er beter aan gedaan om niét die interviews te herlezen, en dít boekje écht te lezen, dan had u nog heel wat nieuw licht kunnen ontdekken. Aan het eind van zijn recensie zegt Schilders dat hij hoopt dat er nog eens uitgezocht wordt hoe het nu precies zit met de bluebillgurgle van Edith Nesbith. Buddingh' zou in één van haar (Engelse) boeken dat fantasiedier zijn tegengekomen en daar zijn gorgeldieren op hebben gebaseerd. Dat kan inderdaad een interessante speurtocht opleveren (die voor een deel al gedaan is: er bestaat een Nesbitt Society en ook daar weet men niet waar het beest in het werk van Nesbitt te vinden is), maar misschien kan Wim Huijser daar in zijn Buddingh'-biografie straks toch nog 'licht op laten schijnen'.

Alle toetsen van het tweede cluster zijn nagekeken en de cijfers zijn ingevoerd. Hèhè. Maar de eerste twee toetsen van het derde cluster liggen alweer op tafel. Het gaat gewoon door.

Ik digitaliseerde 'Zing je moers taal'. Een LP uitgegeven door de CPNB tijdens de boekenweek van 1976. Ad Visser bedacht en produceerde het project. Bekende dichters schreven een liedtekst en popmuzikanten schreven de muziek en zongen het lied. Me name door de muzikanten is het wat gedateerd nu. Wie kent Fungus nog? Of Alexander Curly? Het bekendste nummer is waarschijnlijk 'Terug naar de kust' van Maggie Macneal, geschreven door Theun de Winter. Het mooiste nummer is (wat mij betreft) 'De Kinderballade', gezongen door Boudewijn de Groot en geschreven door Gerrit Komrij. Ik was vergeten dat er ook een tekst van C.Buddingh' opstond: 'Maar één maand', gezongen door Alexander Curly. De LP deed in 1976 niet zoveel. Nog tijden heb ik de bak met lp's tegen uitverkoopprijzen in de winkels zien staan. Later werd het een verzamelobject (veel mensen verzamelen boekenweekuitgaven) en rond 1995 zag ik de lp aangeboden voor ƒ 75,00. Het wat grotere aanbod op internet heeft de prijs weer wat naar beneden gebracht. Je ziet hem nu staan voor prijzen tussen de € 15,00 en € 50,00.

kant 1: Kayak, 'Boezem' (Harry Mulisch) Lucifer, 'Fred' (Jan Kal) Bots, 'Rond' (Bert Schierbeek) Alexander Curly , 'Maar één maand' (Kees Buddingh') Earth & Fire, 'De tijd zegt niets' (Judith Herzberg) Maggie MacNeal, 'Terug naar de kust' (Theun de Winter)

kant 2: Boudewijn de Groot , 'De Kinderballade' (Gerrit Komrij) Fungus, 'Het Dorp' (Theun de Vries) Peter Koelewijn, 'Perpetuum mobile' (Hans Dorrestijn) Focus, 'Avondrood' (Jules Deelder) Drs. P, 'Sober Leven' (Nico Scheepmaker) Robert Long, 'Juffrouw Nifterink' (Simon Carmiggelt)

1 bestelling: 17 boeken geschreven rond 1900.

26 januari 2008

Zoekend naar literaire wandelingen op internet vond ik op een interessante site: www.wandelpad.nl (links naar) 1206 wandelroutes in Nederland, gratis uit te printen. Ik kwam er via een link naar een literaire wandelingen rond Nijmegen: In het spoor van Nescio. Die staat de site van Trouw en komt uit het boekje ’Nescio in Nijmegen: een onhollandse leeswandeling’ van Bert Vanheste. Deze site zal ik bij gelegenheid eens napluizen op andere literaire wandelingen.

Per post kwam - aangetekend - een cadeaubon van de Rabobank, omdat Martijn, via ons, daar zijn hypotheek heeft afgesloten. Of ze hebben nog altijd geld zat, of ze hebben toch last van dat gedoe rond de Opmaat-hypotheken en werken nu aan herstel van hun goede naam. Maar welk van de twee het ook is, zo'n bon is natuurlijk altijd welkom.

4 bestellingen 2 stafkaarten, 1 knipsel Norel, 2 x J.J. Cremer, 2 x stripversie Erik, of het klein insektenboek.

27 januari 2008

Het grootste deel van deze (zon)dag heb ik de literatuur-so's van VWO3 na zitten kijken. De leerlingen hebben in een apart literatuurschrift aantekeningen gemaakt over alle auteurs die in het lesboek behandeld worden (elk hoofdstuk begint met een fragment uit een roman en sluit af met een gedicht). In de so heb ik ze 33 vragen gesteld, waarvan ze er 20 moesten beantwoorden (ze kunnen niet alles weten, zijn geen wandelende encyclopedietjes geworden), met daarna nog 3 verplichte vragen. In die laatste vragen wil ik o.a. van ze weten welke van de bestudeerde auteurs ze als hun favoriet beschouwen en van wie ze juist geen boeken zullen gaan lezen. Daar komen aardige/verrassende antwoorden op:

Favoriete schrijver:

• Joost Heyink, ik vind het grappig dat hij zelf niet van lezen houdt. (Jelle)
• Joost Heyink, omdat zijn boeken mij aanspreken en omdat er veel humor, spanning en liefde in zit. En het was leuk om zijn bibliografie te lezen, want hij had vroeger veel meegemaakt. (Merel)
• Joost Heyink, omdat hij een beetje maf is en humor heeft. (Jaap)
• Joost Heyink, omdat de manier van zijn schrijven heel relaxt en eigentijds overkomt, zijn onderwerpen mij aanspreken. En wat hij vindt wat in een boek moet komen vind ik ook: spanning en humor en af en toe een beetje seks. (Sander)
• Simone van der Vlugt, want ik vind haar stijl van schrijven goed. Net als de boeken van Thea Beckman, deze heb ik veel gelezen. Het historische aspect spreekt me aan. (Stijn)
• Kees Stip, omdat ik een paar Trijntje Fops tegenkwam en die allemaal grappig en "slim" waren gemaakt, waarmee ik bedoel dat je er niets aan kunt veranderen. (Jorg)
• Bløf, omdat ik de teksten erg goed en mooi geschreven vind. Het gaat echt ergens over en zet mij zelf aan het denken. Ook ken ik Pascal een beetje, mjin nicht had namelijk een verhouding met hem. Ook is er over/voor haar een liedje geschreven dat mij erg aansprak. (Florien)

Niet-favoriete schrijver:

• Ellen Warmond, ten eerste houd ik niet zo van gedichten, ten tweede schrijft ze gedichten voor volwassenen met waarschijnlijk erg moeilijk taalgebruik en ten derde schrijft ze over treurige dingen, angst en eenzaamheid, dat vind ik niet leuk, ik lees voor m'n plezier en van gedichten over angst word ik niet blij. (Minke)
• Ellen Warmond, omdat ik denk dat ik van haar verhalen depressief word en dat zou ik graag willen voorkomen. (Max)
• Simone van der Vlugt, het gaat over geschiedenis en dat spreekt me niet aan. (Robert)
• Kees Stip, omdat meneer Beek daar zoveel over verteld heeft dat het mij geen leuke schrijver meer lijkt. (Rick)

Dat laatste is wel een beetje pijnlijk. Zo schiet een leraar zijn doel voorbij!

Het is ongewoon zacht weer. De voorjaarsbollen komen boven de grond en bomen en struiken schieten in de knop. Heerlijk om te zien, tijdens een wandeling met de hond van Suzanne, die dit weekend bij ons is.

Krokussen in de voortuin	Zonlicht in een beukenhaag	Rode knop, rododendron?	Kastanjeknop

Eergisteren had ik het over recensies en dat je er absuluut geen staat op kunt maken wanneer een recensie in een krant verschijnt. Vandaag zit ik knipsels in te typen in Raban. Ik ben bezig met auteurs met een achternaam die met een 'M' begint en ik heb een stapeltje Hannes Meinkema voor me liggen. Inge van den Blink bespreekt Meinkema's boek 'Dora. Een geschiedenis'. De eerste recensie staat op 15-04-1995 in het Utrechts Nieuwsblad, met als titel 'Dora krijgt vleugels'. Letterlijk dezelfde recensie staat op 03-06-1995 in het Rotterdams Dagblad, maar dan met de titel 'Hannes Meinkema over moeder-dochter relatie'. Ik weet dat kranten van hetzelfde concern samenwerken. Recensies van Hans Warren kwam ik ook wel eens twee (of meer) keer tegen. Maar waarom zit er hier twee maanden verschil tussen? Doen ze maar wat? Stuurt Van den Blink het later naar een andere redactie? Denken redacties dat het dan minder opvalt?

28 januari 2008

Vanavond pakte ik een boekje in van voor 1900: J.J. Cremer, 'Hanna de Freule'. Het is een vierde druk van A.W. Sijthoff uit Leiden. Een jaartal staat er niet in, maar op de schutbladzijde staat in een fraai handschrift: Mietje van der Zee, 5 Dec. 1892. Veel boeken van voor 1900 heb ik niet en de paar die ik heb, worden eerlijk gezegd ook niet snel verkocht. Er is maar een beperkt publiek voor dit soort boeken. Het is wel een plezier om zo'n boek te bekijken. Zeker van de omslag werd - in goudopdruk - toen nog werk gemaakt! J.J. Cremer was één van de eerste Nederlandse beroepsschrijvers. Hij schreef gedeelten van zijn werk in een zelfbedacht dialect. Hij schreef het verhaal 'Fabriekskinderen' (1863) als een aanklacht tegen kinderarbeid, na een bezoek aan de Leidse wolfabrieken. Zijn bekendste verhaal was ''t Kriekende kriekske'. Er werd fanmail naar zijn woonplaats Den Haag gestuurd met als enige adressering: 't Kriekende Kriekske in 's-Gravenhage.

Meneer Degen, eigenaar van de stoom-katoenspinnerij Het Kromveld, nabij het stadje Veenwijk, rijdt met de koets terug naar zijn buiten Reespoor en onderbaas Binzer mag meerijden, maar hij moet wel zijn plaats kennen:

"Hola! Jij niet voorin!" roept de oude heer met een afwijzend gebaar, nu hij ziet dat Binzer zich naast den koetsier wil zetten: "Hier achter is de kattebak. Denk je dat ik tegen een rug wil kijken als 't niet noodig is?" "O!" zegt Binzer, die vluchtig wit is geworden, stapt weer af, en klimt in de kattebak. (blz. 2)

Verder in het boek gaat het over het fabrieksvolk en de manier waarop zij uitgebuit worden. Er is geloof in de toekomst van de arbeiderskinderen, als zij maar goed onderwijs zouden krijgen:

Een zonderling geluid doet Wouter eensklaps omzien. De gedachten, die den jongen Werkman hebben vervuld, en opnieuw het bewijs gaven dat zijn geest en aanleg hem een gansch andere toekomst hadden gewaarborgd, indien een degelijk onderwijs hem in zijn jeugd niet ontbroken had, de gedachten - waarvan diepe smart de grondtoon was maar tevens de prikkel om stouter, dan tot nu toe voor de rechten van het arme fabrieksvolk te gaan strijden - zij hebben hem voor een wijle de ongelukkige Hanna doen vergeten, wier leven hij straks tegen het ruwst geweld heeft beschermd. (blz. 121)

Een onverwachte mail uit Turkije. Iemand is daar op zoek naar het adres van Aya Zikken. Blijkbaar is er werk van haar in het Turks vertaald. Het lijkt me een mooie gedachte voor een schrijver, dat in allerlei landen mensen aan je denken en naar je op zoek zijn: I have been looking for Aya Zikken for some years. Right now I found your address through Google. Would you please tell me if she's alive and her email address? Thanks Avniye Istanbul- Turkey. Ik heb geadviseerd om naar de Volkskrant (daar schrijf Aya Zikken een column in) of naar de uitgever te schrijven.

1 bestelling: C. Buddingh', 'Dagoeknotities 1967-1972'.

29 januari 2008

De Schrijversinfo-bladzijde over Piet Bakker is vanavond toegevoegd. Bakker is vooral bekend door zijn Ciske-trilogie, maar ik kwam er onlangs achter dat veel van de plaatjesalbums van Douwe Egberts (ca. 1955) ook door hem geschreven zijn. Een mooie uitspraak over hem van Godfried Bomans:

Bakker was een ogen-mens. Hij behoorde tot het merkwaardig soort journalisten, die een reportage bijna met de zintuigen schrijven. Natuurlijk, hij had een gezond stel hersens. Maar zijn intelligentie, verbijsterd in het vlak der abstracte bespiegelingen, begon pas te werken als hij de dingen kon snuiven, proeven, betasten, zien en horen. Hij moest er zijn, wilde hij iets te zeggen hebben. Maar wat hij dan zei, was opeens de moeite waard en trefzeker van observatie. (Godfried Bomans, Noten kraken, blz. 45)

Laura bracht vandaag twee bomen-columns van Koos van Zomeren mee naar school. Die van 25 januari gaat over het blessen van bomen, als teken dat ze gekapt moeten worden. Vroeger werd er een bles in de schors geslagen, tegenwoordig wordt er met een spuitbus een merkteken op gezet, maar het heet nog steeds blessen. Je denkt daar niet over na, maar er zijn dus mensen die voor hun vak een periode van enkele weken bezig zijn met het blessen van bomen. Een mooi vak lijkt me dat. De column van 18 januari gaat over de problemen van bomen in de stad. De boom heeft problemen om te overleven, de mensen hebben problemen met de boom. Uit deze column van Van Zomeren heb ik nu eens niet de neiging om enkele zinnen te citeren, de column als geheel is het citeren waard! Toch maar een stukje (er gaan vijf regels krantenkolom in één regel op deze bladzijde, ik heb ze geteld):

Hachelijk voor de boom is ook de verharding van het sociale klimaat in de stad. Hij kan zich nauwelijks meer roeren zonder overlast te veroorzaken. Hij moet geen schaduw geven waar iemand in de zon wil zitten. Hij moet niet stuiven waar iemand hooikoorts kan krijgen. Hij moet geen bessen dragen die (al dan niet door tussenkomst van vogels) vlekken geven. Hij moet geen kleverige vloeistoffen op geparkeerde auto's laten druipen, en zeker geen harde noten op spelende kinderen laten vallen. Hij dient zich met zijn zaken en pluis of bladafval verre te houden van terrasjes en voordeuren. Hij mag met zijn naar adem snakkende wortels geen straatstenen of stoeptegels opdrukken. Steeds meer mensen accepteren steeds minder ongemak, zeker van zoiets doms als een boom.

Prachtig Koos, en helaas ook maar al te raak. Een boom in de stad is geen natuur, maar een artikel, groeiend straatmeubilair. En dat groeien geeft de problemen. Van Zomeren sluit af met: Simpel: hoe minder boom, hoe minder overlast. Het zoeken is naar een boom die leeft zonder dat je het merkt. Het zoeken voor de stad is naar de labrador onder de bomen.

Ik vermoed een zetfout/typfout in het grote citaat. Er staat: 'Hij dient zich met zijn zaken en pluis of bladafval verre te houden van terrasjes en voordeuren'. Zaden in plaats van zaken is daar veel logischer. Bij de eerste lezing had ik dat niet gezien, dat krijg je als je een tekst overtypt, dan valt je dat op.

2 bestellingen: Hanne & Andries Foreest, 'Neem nou katten', C. Buddingh', 'De eerste zestig' en 'Verzen van een Dordtse Chinees'.

30 januari 2008

Twee prima betogen in VWO3. Een gedurfde stelling: 'Meisjes zijn slimmer dan jongens'. De leerlinge (uiteraard) kwam met voorbeelden als gemiddelden van jongens en meisjes bij enkele vakken en het toenemende aantal meisjes in VWO. Ze had zelfs de 'NRC Next' van gisteren bij zich, waarin een artikel stond dat haar betoog onderstreepte. Een goed opgebouwd betoog en lekker fel gebracht. Niks mis mee. Natuurlijk waren de jongen in de klas het niet met de stelling eens. Ze hebben gezocht naar zwakke plekken in het betoog en geprobeerd daar gaten in te schieten. Prima, want ook dat is weer heel leerzaam voor ze. Eén van die zwakke plekken was de aanname dat slim zijn hetzelfde is als hoge cijfers halen. Misschien is het óók wel heel slim om met een minimale inzet van energie allemaal zesjes te halen en zo de school te doorlopen. Dat ligt dichter bij de werkelijkheid van een aantal jongens. Een interessante vraag is daarbij in hoeverre het toenemend aantal vrouwelijke docenten (zeker in de basisschool) een positieve invloed heeft op de resultaten van meisjes en in hoeverre het afnemend aantal mannelijke docenten een negatieve invloed heeft op de resultaten van jongens. Tenslotte is de steeds grotere aandacht voor spreken en samenwerken waarschijnlijk ook meer in het voordeel van meisjes van van jongens.

Zo'n dag vandaag waarop ik ontzettend druk ben met leerlingzaken. Zó druk, dat het in m'n hoofd blijft spelen en ik aan literatuur niet toekom. Een enkele keer heeft een leerling problemen die ik niet van me af kan zetten. Dat gebeurt gelukkig niet zo vaak. Er worden ook nog eens ontzettend veel leerlingen uit de les gestuurd. Er komt storm! Vanmiddag wel lekker een uurtje in de fitnessruimte aan de gang geweest. Even afreageren.

1 bestelling: 'De meirevolutie van 1968. Dagboek van Parijs, Reportages, achtergrondartikelen en commentaren zoals die in 1968 in het Algemeen Handelsblad vershenen'.

31 januari 2008

Vandaag moest ik een leerling uit het toilet halen. Huilend van angst voor het te houden betoog. Vorig jaar hielden ze een spreekbeurt in tweetallen. Dat ging nog, maar alleen is een brug te ver. Aan de voorbereiding ligt het niet. Ze heeft er duidelijk werk van gemaakt, dat is te zien aan het blaadje met aantekeningen. Zo'n meisje dwingen om op zo'n moment alsnog voor de klas te gaan staan heeft weinig zin. Toch zal ze haar betoog moeten houden. We hebben nu afgesproken dat ze morgen in de pauze haar betoog houdt voor een groepje van acht vriendinnen. Daarna desnoods nog een keer in een pauze voor pakweg 16 leerlingen en daarna toch echt in de eigen klas.

Ik kreeg vandaag een mailtje van mezelf, waarin ik mezelf - in het Engels - 70% korting aanbied op viagra en andere medicijnen. Het moet toch niet gekker worden. Ik weet dat mijn emailadres voorkomt op een CD met een miljoen emailadressen. Dat schijnt de reden te zijn dat ik zoveel spam krijg. Maar blijkbaar kunnen ze adressen ook zo manipuleren dat ze het verzendadres van de mail lijken te zijn. De computer thuis stond op dat moment niet aan, dus het kan niet zo zijn dat die gehackt was. Dit is vervelend, niet zozeer dat ik dat mailtje krijg, maar wel als allerlei andere mensen zo'n mailtje krijgen met mij (zogenaamd) als afzender!

Van Piet kreeg ik vandaag het hoorspel van 'Het bittere kruid' op MP3. Hij is net als ik oude bestanden aan het digitaliseren en had dit nog op oude geluidsbanden (geen cassettes, maar een bandrecorder) staan. Opgenomen van de radio, lang geleden. Ik heb bij de lp's nog 'Tony van Verre ontmoet Ko van Dijk' staan. Als ik die gedigitaliseerd heb, zal ik Piet daar MP3's van geven.

2 bestellingen: 2 knipsels Menno Wigman, 'Amstelodamum, Maandblad voor de kennis van Amsterdam', 71e jaargang, nummer 6, november/december 1984.