Terug naar november 2013

1 december 2013

We waren vanmiddag een poosje bij pa in Culemborg. Hij heeft tegenwoordig de verwarming én de televisie bijkans op het maximum staan. Geen wonder dat hij af en toe de telefoon niet hoort.
Onderweg zagen we wat witte reigers en een fazant. In het voorjaar zijn het de wilgen die als eerste groen kleuren. Vandaag viel het me op dat ze ook zowat als laatste nog in het blad zitten.

Suzanne (vanuit haar werk) en Martijn (vanuit de politiek) vragen me af en toe om teksten die naar buiten moeten (nieuwsbrieven e.d.) te controleren op taalfouten. Daar ben ik vanmiddag ruim een uur mee zoet geweest.

In januari ga ik tijdens een 'voorleesontbijt' op een basisschool voorlezen. Voor die gelegenheid wil ik zelf een paar 'kindergedichten' hebben geschreven. Een eerste poging:

Stomme toets

Hè, getverderrie, stomme toets:
Als ik nou zestig schoenen poets
En ieder uur poets ik zes paar,
na hoeveel uur ben ik dan klaar?

Weet ik veel, ik poets nooit schoenen.
Daar heb ik nou een moeder voor,
zij mag lekker schoenen boenen.
En deze som die streep ik door.

Waarom moet ik dit nou weer weten?
Zeg juf, wat heeft dit nou voor nut?
Kunnen we dit niet gewoon vergeten,
want deze toets die vind ik …. niks

 

Voor vanavond maakte ik bruine bonensoep. Ik haal nog niet de smaak van de soep van mijn vader, maar het komt in de buurt.

De sonnetten uit 'Tomben' van Jan Kuijper zijn aan de diverse auteursbladzijden op Schrijversinfo toegevoegd.

Hans op visite, die weet te vertellen dat kaassouflés gemaakt worden van beschimmelde en half verrotte kazen. Een mens moet niet alles willen weten.
Hans heeft een Franse schoondochter. Ik schenk hem drie Franse Simenons/Maigrets om haar voor Sinterklaas te geven. 'Maigret en Hollande' lijkt dan toepasselijk.

1 bestelling: Theo Kroon, 'De christelijke feestdagen', Marguerite Yourcenar, 'Archieven uit het Noorden'.

2 december 2013

Een leerling vertelt me vandaag dat zo'n witte reiger gewoon een naam heeft: zilverreiger. Als ik zeg dat ik dat wel weet, klinkt dat een beetje als een smoesje. Conclusie: gewoon opschrijven wat je weet. Aan de andere kant: Lidy en ik zeggen in de auto wel tegen elkaar: 'Kijk, een witte reiger!'

Een eerste avond met tienminutengesprekken. Ik twijfel plotseling aan de spelling van dit woord. Google geeft het als één woord en als drie woorden (tien minuten gesprekken). Dat laatste vind ik geen gezicht: 'We hadden tien miuten gesprekken', maar dat is wat anders. Ik heb het in het verleden ook wel met een liggend streepje geschreven, maar dan zou je tien als getal moeten schrijven: 10-minutengesprekken.

Als ik thuiskom, zit Lidy 'Dokter Deen' te kijken. Al wekenlang zijn schrijver en auteurs te gast in allerlei televisieprogramma's. De televisie is verworden tot een instituut dat voornamelijk aandacht besteedt aan de televisie. Het is één grote zelfbevlekking.

2 bestellingen: Frans H. Micklinghoff DEJur, ' Slavenburg's Bank, de rechtsstaat en zwart geld', Jan de Hartog, 'Herinneringen van een bramzijgertje'.

3 december 2013

Die wil ik ook (voor het nakijken van boekverslagen e.d.):

Het ziet er echt naar uit dat het appartement van ma verkocht is. Dan moeten nu de meubels nog 'weg'. Ik ben er vorige week foto's van wezen maken. We zetten ze maar op Marktplaats (als er kopers voor zijn, hoeven we ze zelf niet naar beneden te sjouwen).

En als er dan iets bijzonders op televisie is, wordt het op een onmogelijke tijd uitgezonden. Vanavond/vannacht van pakweg 00.00 uur tot pakweg 1.00 uur: 'Willems zingt Brel'. Ontroerend mooi, maar ik moet morgen werken. Is dit op dvd verschenen? Heeft iemand het opgenomen?

2 bestellingen: Jan de Hartog, 'Herinneringen van een bramzijgertje', Ischa Meijer, 'De dikke man voor altijd', Karel van het Reve, 'Lenin heeft echt bestaan', Karel van het Reve, 'Rusland hoe het was. Een merkwaardige verzameling foto's van 80 jaar Rusland ( 1852-1932)', Karel van het Reve, 'De leerboeken en ik', 'Uren met Karel van het Reve. Liber Amoricum', Franz Kafka, 'De gedaanteverwisseling', E.Th. Hoffmann, 'Mademoiselle de Scuderi', knipsel Jan Engelman, knipsel Piet Paaltjens.

4 december 2013

Ik krijg een wonderlijk mailtje van de PvdA: 'Geachte heer Beek, Wij hebben u op uw verzoek uitgeschreven als lid van de Partij van de Arbeid en willlen nu uw opzegbrief doorsturen naar de afdeling binnen het partijbureau die uw brief in behandeling kan nemen of doorsturen naar de fractie van de Tweede Kamer, zodat zij hier op kan reageren. Om te kunnen reageren hebben zij echter uw telefoonnummer nodig wat onjuist in onze administratie staat. Heeft u er bezwaar tegen het goede telefoonnummer door te geven eventueel per omgaande als antwoord op deze mail, dan kan ik dit nummer toevoegen bij uw brief. Dank, met vriendelijke groet, namens afd. Ledenwerving en Ledenbehoud,'
- Een kale tekst in een mailtje. Als dit een officiële mail van de PvdA is, verwacht ik een briefhoofd, logo e.d.
- Ik ben dertig jaar lid geweest, lijsttrekker en fractievoorzitter en ik heb al die dertig jaar hetzelfde telefoonnummer. Hoe kan er dan een onjuist nummer in de administratie staan?
- Op internet is mijn telefoonnummer met een beetje Googlen heel snel te vinden.
- Waarom kan er alleen telefonisch gereageerd worden? Deze meneer reageert nu toch ook, via de mail?

Maar ik ben klaar met de Pvda en heb geen enkele zin hierin te blijven hangen. Het is veel leuker om te vooruit te kijken naar ProVeenendaal en de verkiezingen. Vandaag in de Veenendaalse Krant (weer met de door mij gemaakte foto van Martijn):

Dat 'jongste lijsttrekker' is een vergissing; Jan Breur (SP) is een maand of twee jonger, maar voor de PR is dit nu een prima kop.
In 'de Rijnpost stond er ook een artikel, ook naar aanleiding van de persconfrentie van vorige week:

En op de gemeentepagina in de 'Veenendaalse Krant' stond ook nog een verslagje van gemeenteraadsleden in lessen maatschappijleer op het CLV:

 

Bij die laatste foto denk ik direct: Hé, een krijtbord. Die hebben ze op het CLV nog!

1 bestelling: S. Vestdijk, 'Terug tot Ina Damman' (1e druk).

5 december 2013

De leerlingen waren druk vandaag; hoe later op de dag, hoe drukker. Sinterklaas, storm en 's middags ook nog Zwarte Pieten op de gang en af en toe in de lokalen. Hou ze er dan maar eens met hun aandacht bij.
Ook het huiswerk was om moedeloos van te worden. In een tweede klas met dertig leerlingen hadden er maar zes hun tekstverklaring gemaakt. Dat huiswerk heb ik voor morgen opnieuw opgegeven en dan ga ik het controleren. Wie het dan niet af heeft schrijft het verhaal (waar de vragen over gemaakt moeten worden) maar helemaal over. Ik ben niet zo van het strafwerk, maar het kan ook niet zo zijn dat ze veel huiswerk hebben en dan Nederlands maar laten zitten omdat 'Beek meestal niet moeilijk doet'.

Ik was rond half vijf thuis. Ik kon nog net wat bestelde, betaalde en ingepakte boeken op de bus doen. Dat ging mis: die ellendige anti-vuurwerk-gleufjes zitten weer op de brievenbussen.

Even na vijf uur begon het ontzettend te regenen, te bliksemen en te waaien. Ik ging voor het raam staan en zag de bomen buigen en zwiepen. Tegen Lidy zei ik: 'Dit gaat zo hard, hier gaan bomen mee omver.' Een kwartiertje later stond de 'overbuurvrouw' aan de deur. Er lag een enorme tak op haar oprit (ze kon haar huis niet meer in of uit) en gedeeltelijk ook op de weg. Ze had geen idee wie of wat ze moest bellen en zei: 'Ik dacht, ik vraag het Beek, die heeft bij de gemeente gezeten, dus die zal wel weten wie hij bellen moet.'
Ik belde het gemeentenummer en een minuut of twintig later stond er een brandweerwagen voor de deur. De enorme tak werd in stukken gezaagd en langs de weg gelegd. De boom werd geïnspecteerd: er stond nog een tak op afbreken. Daarom kwam er ook nog een grote 'ladderwagen' (daar zit een bakje aan tegenwoordig) en die hoge tak werd ook afgezaagd.

1 bestelling: J.M.A. Biesheuvel, 'De angstkunstenaar'.

6 december 2013

Vaak zijn de laatste schooldagen voor de kerstvakantie hectisch. Iedereen is moe, heeft een kort lontje. Die laatste dagen zijn dit jaar vroeg begonnen.

Een leerling heeft Martijn in de krant gezien: 'Meneer, uw zoon stond in de krant. Die ken ik wel hoor. Mijn vader organiseert een tennistoernooi en dan komt uw zoon als bondsgedelegeerde soms bij ons thuis!'

Prima spreekbeurten, de afgelopen dagen, in mijn tweede klassen. Vandaag over cosmetische chirurgie. Goede informatie, prima Powerpointondersteuning, losjes verteld (uit het hoofd, niet uit het hoofd geleerd). Dat was zeker een 9,0 waard. In deze les waren er twee spreekbeurten. De tweede spreekbeurt (over spijkerbroeken) was ook heel goed, maar de presentatie was net iets minder losjes, meer gespannen, meer op het blaadje kijkend. De leerlingen zagen zo heel mooi het verschil tussen een goede spreekbeurt en een uitstekende spreekbeurt.
Laat ik in dit verband ook de spreekbeurt (van gisteren) over kindsoldaten noemen. De klas werd er stil van. Ze waren écht onder de indruk. Heel mooi om dat te zien gebeuren.
Ach, we zeuren graag (en veel) in het onderwijs, maar het blijft een heerlijk vak.

Een bosje bloemen van de 'overbuurvrouw' voor de hulp bij het gedoe - gisteren - met die omgevallen boom.

3 bestellingen: Maria Dermoût, 'Toetie/Verhalen, Bulkboek 17', Vincent Mahieu (= Tjalie Robinson), 'Tjies', Jean Cocteau, 'Les parents terribles', 'G.A. Kohnstamm, 'Big Five. Ontwikkeling in de persoonlijkheidspsychologie'.

7 december 2013

Nelson Mandela is donderdag overleden. Hij was ontegenzeggelijk een groot man, maar ik word nu een beetje Mandela-moe. Bladzijdenvol in elke krant die je openslaat en een stroom van beelden op televisie. Ik weet het, ik weet het, maar ik heb er nu genoeg van gezien.
Overigens blijkt niet iedereen het te weten. Martijn liet me op zijn mobieltje een overzicht zien van domme fouten en opmerkingen over Mandela: Mensen die denken dat hij een voetballer was, mensen die hem verwarren met Martin Luther King, mensen die er een foto van de acteur Morgan Freeman bij zetten. Misschien is die stroom van artikelen (al lezen die mensen waarschijnlijk geen kranten) en beelden toch nodig. Dan kijk ik wel niet.

In het weekend wil ik niet teveel vragen van leerlingen beantwoorden, maar ..... als een leerling bij het maken van een werkstuk van een ander vak stuit op een taalprobleem, daar serieus over na gaat denken en mij dan om advies vraagt, verdient hij ook in het weekend een antwoord. Vincent mailt me: 'Hallo meneer Beek, Ik moet voor het vak aardrijkskunde een verslag schrijven, en ik kwam een aparte situatie tegen: Wat als een zin eindigd op een afkorting met een punt erachter (bv etc.). Moet er dan nog een punt achter? Of laat je het zo staan?'
Het antwoord is: Nee, dan komt er geen (extra) punt meer achter. (zie hiervoor ook de site van 'Onze Taal': https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/afkorting-aan-eind-van-zin)
(en omdat ik het positief wilde houden, heb ik van dat 'eindigd' maar niets gezegd)

1 bestelling: Jan Luyken, 'Jezus en de ziel'.

8 december 2013

We vierden Sinterklaas bij Suzanne en Gijs. Tygo heeft er net de mooiste leeftijd voor (bijna vijf jaar). Dylano snapt het niet en wordt er druk van. Hij wil zelfs geen cadeautjes uitpakken. Hij is wel gelijk dol op zijn plastic loopbrommer en blijft daar rondjes op 'rijden'.
Ik hield er o.a. twee dvd's aan over: Nederland van boven en een film over het leven van Cornelis Vreeswijk.

Martijn had een heel klein tafeltennistafeltje meegebracht. Hij heeft dat gekocht voor de tennisvereniging. We werden er zowaar een klein beetje fanatiek in/van.

Voordat we naar Veenendaal-Oost gingen, namen we nog even de maten van de meubels van mijn moeder op. Het appartement lijkt echt verkocht en dan kunnen de meubels ook weg. Ik heb ze op Marktplaats gezet en er staat (tijdelijk) ook een overzichtje hier op deze site. Als er iemand belangstelling voor heeft dan hoor ik dat graag (op Marktplaats staat een minimumbod van 100,00 voor het dressoir en de huiskamerkast/broodkast) en 200,00 voor het antieke vitrinekastje. De rest mag weg voor elk aannemelijk bod.

Er mailt iemand dat hij het dressoir voor € 20,00 graag op komt halen. Ik denk dat ik hem maar terugmail: 'Dat kan ik me voorstellen.'

2 bestellingen: 'Specialiteitenboek Scouts', knipsels Jef Geeraerts.

9 december 2013

Uit school reed ik naar het Ronde Erf. Dat is helemaal opgeknapt en verbouwd. Ik was aan een gedicht voor 'de Rijnpost' hierover begonnen, maar daarmee was ik een beetje vastgelopen. Nu heb ik er een minuut of tien rondgekeken en daarbij heb ik genoeg gezien om dat gedicht mee aan te vullen en af te maken. De eerste twee strofen in opzet:

Als bij een oude boerderij
lag het Erf er rommelig bij.
Misschien niet helemaal verkeerd,
maar toch een  beetje gedateerd.

Dus ging de boel er op de schop
en ik moet zeggen: Dat ruimt op.
Ik ging er deze week eens heen
en zag: de ouwe zooi verdween.

Ik werk aan een Schrijversinfobladzijde over Karel Wasch (1886-1967). Ik kocht laatst een klein boekje over zijn werk en leven: 'Een rijk leven', geschreven door zijn kleinzoon met dezelfde naam. Zijn eerste roman (uit 1919) heet 'De salon-Salomé'. Ik zocht op internet naar informatie en/of een cover van dat boek, maar kwam weinig tegen. Wél vond ik het logo van een Salon Salomé, een schoonheidssalon in Arnhem. Via hun facebookpagina vroeg ik ze of de naam van de salon iets met dat boek te maken heeft. Dat bleek niet zo te zijn: 'Hallo Mats, Ik was mij er niet van bewust dat er een boek was met die naam. Mijn naam is Salomé, als in Vrede. En Salon Salomé allitereert mooi, daarnaast zijn mijn producten gebaseerd op zout/sal vanuit de dode zee. Bedankt dat je mij hier op gewezen hebt! Vriendelijke groet, Salomé'.

2 bestellingen: Gerrit Krol, 'Polaroid. Gedichten 1955-1976', Walter Barten, 'Helmut Ziegner'.

10 december 2013

Vannacht, toen ik op bed tot rust kwam, kwamen er betere strofen voor dat gedicht over het Ronde Erf. Tussen 01.00 en 03.00 uur ging ik vier keer mijn bed uit om nieuwe strofen op te schrijven. Ik was met name tevreden over de laatste twee:

Als, op zo’n bankje op het plein,
ik laat de laatste zit te zijn,
xblaast Jumbo met zijn grote snuit
pal voor mijn neus de lichtjes uit.

Wanneer  ik weer naar huis toe rijd,
raak ik die beelden niet meer kwijt
en ik bedenk dan, heel tevree:
Dit Erfstuk kan nog jaren mee!

Vandaag mailde ik het gedicht naar 'de Rijnpost'.

Vandaag werd ik tijdens een toetsje door een leerling van V2b ontzettend te pakken genomen. Hij zat tijdens de toets steeds in zijn linkerhand te kijken. Dat was me te verdacht. Ik liep naar hem toe, pakte zijn linkerhand en zei: 'Wat staat er in je hand?' Ik maakte zijn hand open en daar stond met zwarte stift geschreven: 'Niets'. Ik trapte er nog dieper in door te vragen: 'En in je andere hand?' Daarin stond: 'Ook niets'. Hilariteit alom. Ze wisten er allemaal van en zagen me er met open ogen inlopen.

Nieuw op Schrijversinfo: Karel Wasch.

11 december 2013

Een drukke woensdag, maar wat ik af wilde hebben, heb ik af: alle toetsen per klas verzameld en in een bakje, vragen van ouders beantwoord, gesprekken met leerlingen, leerlingen toetsen in laten halen, toezeggingen die ik op de ouderavond heb gedaan afgerond.

Omdat Margret thuis herstelt van een operatie heb ik in december geen Bapo. Dan voel ik toch dat ik geen twintig meer ben. Het is dan ook oliedom dat de regering die Bapo af wil schaffen. Als ze ons tot ons zevenenzestigste aan het werk willen houden, dan helpt af en toe zo'n dag tot rust komen daar zeker bij.

Om half zes maakte ik met Dylano een wandeling door de wijk. Hij met een zaklamp in de hand. Dat is reuze spannend als je twee bent (leuke dingen hoeven niet altijd geld te kosten).

Vanavond hadden we op school een avond voor de klassen H3 en V3. Ouders en oud-leerlingen vertelden in drie ronden over studie en beroep. We hadden veel deelnemende ouders en oud-leerlingen en konden daarom hele kleine groepjes maken (pakweg acht leerlingen per groepje). Het was een leuke avond. Er waren twee dingen die er voor mij uitsprongen:
1. Een vader vroeg of ik Mats Beek was. Die had nog als welpje voor mij als akela met twee vingers in de lucht gestaan. Toen hij om half tien naar huis ging, groette hij me ook met twee vingers.
2. Toen bijna iedereen naar huis was, vroeg ik aan drie meiden: 'Wachten jullie op je taxi?' Eén van de drie bleek een moeder te zijn. Zij zei: 'Nee, ik ben de taxi!' Ik zei: 'Dan heb ik u, geloof ik, net een compliment gemaakt.'

12 december 2013

De slaapkamermeubels van mijn moeder zijn verkocht via Marktplaats. Niet voor veel geld, maar de koper komt de boel uit elkaar schroeven en weghalen. Dat scheelt ons een hoop werk als het appartement leeg moet.

Vandaag valt 'De Groene Amsterdammer' op de mat. Vijf keer, gratis en het stopt automatisch. Veel aandacht voor Mandela, maar dat zal elk opinieblad deze week wel hebben. Verder o.a. schuldhulpverlening in Doetinchem, Het probleem van de democratie en Seksueel geweld in Egypte. Ik kijk natuurlijk vooral naar de literaire bijdragen: o.a. over Marcel Proust, Aukelien Weverling en Willem Bilderijk. 'De Groene' heeft als columnist o.a. H.J.A. Hofland, Rob Wijnberg, Marja Pruis, Perquin en Opheffer. Een alinea uit de column van die laatste (om over na te denken):

Is er een probleemgezin, dan komen er jeugdbeschermers, leerplichtambtenaren, beleidsmakers, jongerenwerkers, wethouders, schuldhulpverleners, artsen etcetra op dat gezin af. Die kosten samen ongeveer 150 000 euro om dat ene gezin te helpen, terwijl dat gezin moet rondkomen van tachtig euro per week.

Vanavond vulde ik de formulieren in voor het zitting nemen als lid van het stembureau bij de komende verkiezingen. Voor de gemeenteraad op woensdag 19 maart en voor het Europees parlement op donderdag 22 mei. Toen ik ze had ingevuld, las ik in de brief die erbij zat dat mensen die op de lijst van een partij staan geen stembureaulid mogen zijn bij de gemeenteraadsverkiezingen. Dat is dan nieuw beleid, want ik heb er de afgelopen twintig jaar als zodanig wel gezeten (en veel anderen met mij). Dat voelt een beetje als een motie van afkeuring met terugwerkende kracht.

1 bestelling: Baantjer, 'De Cock en de dansende dood'.

13 december 2013

Mijn tweede klassen hebben 'moeilijke woorden' en hun betekenissen geleerd en maken daar vandaag een so'tje over. Het grootste deel heeft het goed geleerd en er vallen hoge cijfers (zelfs tienen). Er vallen een paar onvoldoendes voor leerlingen die er te weinig aandacht aan hebben besteed.
Behalve de betekenis van de woorden, vraag ik ze ook twee woorden op een logische manier in een zin te gebruiken. Daarbij vallen sommigen dan door de mand. Zo gebruiken het woord 'aanvankelijk' in de betekenis van 'afhankelijk': 'Het resultaat is aanvankelijk van hoe ik heb geleerd.' hier gebeurt bij het leren iets wat ik al vaker heb zien gebeuren: Ze leren van een moeilijk woord (dat ze niet begrijpen) de betekenis (die ze ook niet begrijpen). En dan zijn we uiteindelijk terug bij de docent (bij mij dus) die iets tijdens het bespreken niet goed (genoeg) heeft gedaan.

Een H3-meisje vraagt me vandaag in alle ernst: 'Meneer, haat u Scherpenzelers?' Nou haat ik helemaal niemand en ik heb zelfs een hekel aan dat woord 'haten', maar waarom zou ik Scherpenzelers haten? Blijkbaar gaat dat verhaal door school. Na veel denkwerk schiet me te binnen dat ik wel eens een klas verteld heb dat Lampegietersavond in Veenendaal vroeger anders werd gevierd. Er waren geen kleine optochten met lampions in de wijken, maar één grote optocht in het centrum. En na die optocht werd er door opgeschoten Veense jongens gevochten met jongens uit Scherpenzeel, die daarvoor speciaal naar Veenendaal kwamen. De laatste jaren stond de ME klaar om vervolgens die vechtende jongens weer uit elkaar te slaan. En ja: Ik heb begin jaren '70 op zo'n avond voor die ME uitgerend (en ook toen liep ik al niet zo hard. Die wapenstokken leveren blauwe plekken op!). Misschien is dit verhaal bij de leerlingen een eigen leven gaan leiden?
Ik had het er met collega Jelle over. Hij vond dat ik dit verhaal zeker aan de leerlingen moest vertellen. Dat zou mijn street credibility ten goede komen (ik wist helemaal niet dat ik die zou kunnen hebben).

Mijn gedicht over het Ronde Erf staat vandaag in 'de Rijnpost'. Ze zijn er weer in geslaagd om het er verkeerd in te zetten. Geen witregel tussen de strofen en de hele handel gecentreerd. Het is geen gezicht. Hieronder de versie van 'de Rijnpost' naast de mijne.

Het Ronde Erf op de schop Als bij een oude boerderij lag het Erf er rommelig bij. Misschien niet helemaal verkeerd, maar toch een tikje gedateerd. Dus ging de boel er op de schop en ik moet zeggen: Dat ruimt op. Ik moest er deze week eens zijn en zag een veel moderner plein. Er is een wijkcentrum ontstaan dat werk’lijk is vooruitgegaan: Dit is voor de wijk Dragonder als winkelhart een stuk gezonder. Een zootje zalen is nog oud: daar is een schil omheen gebouwd, en op de hoek staat kolossaal. een wel geweldig grote zaal. Waar treden naar beneden gaan, is een theatertje ontstaan. Het toneel van dit theater bestaat gek genoeg uit water. Als, op zo’n bankje op het plein, ik laat de laatste zit te zijn, blaast Jumbo met zijn grote snuit pal voor mijn neus de lichtjes uit. Wanneer  ik weer naar huis toe rijd, raak ik die beelden niet meer kwijt en ik bedenk dan, heel tevree: Dit Erfstuk kan weer jaren mee!

1 bestelling: 'Hard gras 66. Het jaar van de adelaar'.

14 december 2013

Gisteravond gingen we met Suzanne en Gijs naar de Mediamarkt. Zij voor een fototoestel, wij voor een blue rayspeler en een laptop. We hebben ons uitgebreid voor laten lichten en zijn tevreden en met dozen beladen weer naar huis gegaan. Ik kocht een Philips blue rayspeler en een medion laptopje. Van die laatste is het scherm los te klikken en te gebuiken als tablet. Om dat mogelijk te maken heeft het ding twee harde schijven: één in de tablet/het beeldscherm en één in het toetsenbord.

Ik heb nog een los dvd-spelertje staan. Gekocht voor het vorige laptopje en nu weer bruikbaar om op de nieuwe Word en Dreamweaver te installeren. Gedoe, maar het werkt.

3 bestellingen: Henk van der Meyde en Jan Langereis, 'Yeah Yeah Yeah. Zo zijn de Beatles', 10 boekjes 'Veiling leren lezen', Viorst, 'Dat is heel wat voor een kat, vind je niet?'

15 december 2013

Gisteren kochten we een klein kerst-speelgoedtreintje (voor weinig). Lidy had nog een paar van die kitscherige kerst-huisjes. Vanmiddag hebben we de schaakstukken uit de salontafel (met lade en glasplaat) gehaald en daar een kersttafereel voor in de plaats gelegd/gemaakt. Dat ik dat ooit nog eens zou doen!

De poëziebundels van Burgersdijk Niermans van de veiling van vorige maand zijn nu allemaal te koop gezet. Veel Jan Hanlo en veel Gerrit Kouwenaar, maar van die laatste verkoop ik eigenlijk nooit iets.

Bij het pakken van open haardhout zag ik dat er dit jaar toch weer een merelnestje in het houthok heeft gezeten. Linskboven in de hoek, achterin op het hout. Deze keer hebben we het niet gemerkt.

Bij het opruimen op de studeerkamer kwam een knipsel uit het 'Gelders Dagblad' tevoorschijn van 25 mei 1996 over Ed Zwarts tentoonstelling van Veense schrijvers in zijn Galerie Céline. Er worden wat schrijvers genoemd en ik vergeleek die met mijn lijstje op Schrijversinfo. Daar zijn toch nog weer namen bij die ik er niet bij heb staan: Ben Leenders (lichte muziek) en M. Pach (recepten). Over deze twee schrijvers kan ik niets vinden.

3 bestellingen: Louis Couperus, 'Van Oude Mensen, de Dingen die Voorbijgaan', John Vrouwenfelder, 'Belast verleden (vijftig jaar verzamelen van fiscalia)', V.S. Naipaul, 'Een domein van duisternis'.

16 december 2013

Vandaag werd ik in de gang door leerlingen gefeliciteerd. Ik had geen idee waarmee. Er bleek in de schoolkrant te staan: 'Wist je dat meneer Beek een zoontje krijgt?'. Die schoolkrant kan ik niet mee naar huis nemen, want Lidy weet nergens van. Uiteindelijk bleek het om meneer Van Beek te gaan!

Vanavond begon een winterse serie van de quiz 'De slimste mens'. Twee van de kandidaten gebruikten 'die' in plaats van 'dat' toen er een vraag aan ze werd gesteld buiten de quizvragen om. Wat doe je dan in een quiz die op zoek is naar de slimste mens? Er was sprake van enige gerechtigheid: de derde kandidaat won.

3 bestellingen: Peter Vervloed, 'licht in de nacht', Maria Krabbe, 'Beelddenken en woordblindheid', J. Zurcher, 'Koerden van Irak', Elma van Rossum, 'Koerden in het Midden-Oosten'.

17 december 2013

Er loopt de hele dag een klein mannetje zo'n anderhalve meter voor me. Hij heeft een touw in de hand. Daarmee trekt hij mij richting kerstvakantie.

De post brengt een kookboek voor in de kerstvakantie: 'Culinaria Italia. Italiaanse specialiteiten' van Claudia Piras. Een dikke pil van 496 bladzijden met recepten, achtergronden, culturele en geografische informatie. Alweer een reden om me op de kerstvakantie te verheugen.

Dit weekend ontdekte ik dat de Dordtse dichter en Griekenlandkenner Kees Klok boekenpraatjes van pakweg tien minuten op internet zet. Niet 'glossy', maar ontroerend simpel: een man in zijn studeerkamer, achter zijn bureau, die over (zijn eigen en andermans) boeken vertelt en eruit voorleest. Tik in YouTube 'Kees Klok' in, of klik hier voor zijn boekenpraatje over de dagboeken van o.a. Paul Leautaud, C. Buddingh', J. Rentes de Carvalho en Hans Warren.
Hij maakte me zo nieuwsgierig naar 'Tussenjaar' van J. Rentes de Carvalho dat ik het zondag direct bestelde. Ook dit boek kwam vandaag met de post en ik las na het eten de eerste bladzijden. Rentes de Carvalho schreef het in het jaar voordat hij 65 werd. Op de eerste bladzijde:

Misschien omdat ik hem sinds mijn puberteit niet meer vier, heeft mijn verjaardag altijd iets triests, weemoedigs. Vandaag is dat niet anders, te meer omdat het jaar dat nu begint, althans volgens de bepalingen van de wet die het leven beheerst, het laatste van mijn middelbare leeftijd wordt. Aan het eind ervan zal ik toetreden tot het grote leger van AOW'ers, ouden van dagen, overtolligen, zij die iedere dag beseffen dat het leven tot de veertig een recht is en vervolgens tot de zestig een geschenk, maar dat het vanaf dat moment alles weg heeft van een gunst van het noodlot.

De Koninklijke Ginkel Groep vierde dit jaar zijn honderdentienjarig bestaan. Daar is op diverse manieren bij stilgestaan. Vanavond mocht ik in een vergadering bij Van Ginkel het gedicht voorlezen dat ik voor dit jubileum schreef. In dat gedicht blikte ik terug op de geschiedenis van het bedrijf, maar ook op de manier waarop Van Ginkel steeds een rol in mijn leven heeft gespeeld.

Van een bloemrijk verleden	(en een fleurige toekomst)
Honderdtien jaar groene vingers, Dat is Van Ginkel, Veenendaal. Het bedrijf staat goed bekend: een familiair succesverhaal.
	Zelf ben ik nu vijfenvijftig en het valt onmid’lijk op: wat ik ook doe als Veense jongen, altijd duikt van Ginkel  op!
De wortels van de tuinderij die vinden we in Zeist. In negentiendrie kwam Erris Pieter naar Veenendaal gereisd.
	Mijn moedertje kwam ook uit Zeist. (Mijn pa uit Veenendaal) ‘Het zijn deftige mensen daar’: was altijd haar verhaal.
Begonnen aan de Nieuweweg. Naast de Nieuwewegse school Niet alleen de grond bleek vruchtbaar: Vijf kind’ren groeiden hier als kool.
	Ik zat op die ‘Nieuwewegse’ en zo moest ik naar mijn klas langs een haag van coniferen, die dus van Van Ginkel was
De Kerkewijk in  ‘23 Waar Flora toen de aanwas was. In ’68 fraai beschreven als: een zelfbedieningskas.
	Wim zat er  één klasje lager. Daar zat ook mijn broertje Jan. Wij waren Gelders: GVVV dus. Wim was meer een DOVO-man.
Dan zijn we in de jaren vijftig: een nieuwe wijk: Het Franse Gat Voor ieder een gazon en rozen: een klus die op waarde werd geschat.
	We haalden samen ons diploma en dat moest toen ook gevierd: samen in mijn pa’s garage: Door Wim met palmen fraai versierd.
Veenendaal had snode plannen Er kwam een nieuwe Nieuweweg Dat bracht Van Ginkel aan de Castor voor bloemen en voor tuinaanleg.
	1980: ik ging trouwen: wij haalden ons bruidsboeket bij Van Ginkel aan de Castor. ‘t Hangt gedroogd boven ons bed.
Nieuwe tijden, nieuwe namen: met Optima en Pius op karwei. Een bedrijf verlegt zijn grenzen: en Heem dat brengt natuur dichtbij.
	Toen ging ik de politiek in, waar ik Van Heteren tegenkwam Die sprak graag over ‘Groene massa’, verdiende hier zijn boterham.
Voor zo’n bedrijf, groen én sociaal blijft er een plaats in Veenendaal.

2 bestellingen: Jules Verne, 'De reis om de wereld in 80 dagen', Henri Arnoldus, 'Roel en Remi, twee trouwe vrienden'.

18 december 2013

Als ik mijn auto naast school geparkeerd heb, kan ik op twee manieren naar de schooldeur lopen: door het hek bij de parkeerplaats en dan over het schoolplein, of over het trottoir en dan door het hek bij de voordeur. Ik ging altijd over het plein, maar dan moet ik soms het hek van het slot halen én weer op slot doen. Bovendien is de route via het trottoir iets korter. Deze week ontdekte ik een reden om toch maar weer voor de iets langere route over het plein te kiezen: ik moet op dat trottoir de hink-stap-sprong doen om alle hondenpoep te ontwijken.

Bij het boekverslag wordt aan de leerlingen gevraagd: 'Waar speelt het verhaal zich af? In welk land en in welke plaats (of plaatsen) speelt het verhaal zich af? Hoe weet je dat?' Een (fout) antwoord dat af en toe terugkomt is: 'Land: Nederland, ze praten Nederlands tegen elkaar.' Daar zet ik standaard bij: 'Dat zegt niets. In een vertaling doen ze dat ook.'

Overgezet in de nieuwe lay-out: N.E.M. Pareau.

Nieuw op Schrijversinfo: Greet Beukenkamp.

19 december 2013

De mannen van Van Ginkel hebben een foto en een tekstje op de website van de 'Veenendaalse Krant' geplaatst:

Stadsdichter Mats Beek was 17 december jl. een onverwachte gast bij een managementoverleg van de Ginkel Groep. Directeur Wim van Ginkel werd verrast door een persoonlijk gedicht van Mats Beek ter afsluiting van het 110-jarig jubileumjaar van de Ginkel Groep. Mats en Wim kennen elkaar al van kinds af aan en op een voortreffelijke wijze wist Mats de gezamenlijke historie in dichtvorm te presenteren.

Kerstdiner met de collega's en een kerstfeest voor honderden leerlingen. Over dat kerstdiner heb ik gemengde gevoelens. Ik was werkelijk ontroerd door een koortje van pakweg twintig meiden uit de eerste en de tweede klas dat kerstliedjes zong. Het diner was een redelijk verzorgd warm en koud buffet (de saté hoorde vreemd genoeg bij het koude gedeelte). Prima bruikbaar bij een straatbarbecue, maar niet mijn idee van een kerstmaaltijd. Bovendien: ik weet dat ervoor gekozen is een alcoholvrije school te zijn. Ik ben het er ook mee eens dat er op de schoolfeesten geen alcohol geschonken wordt, maar een glaasje wijn bij een kerstdiner is toch niet teveel gevraagd? Nu stond er dubbelfris en cola.

Ik kocht twee kookboeken voor onder de kerstboom. Voor Lidy 'Rudolph kookt. Hét basiskookboek voor iedereen' van Rudolph van Veen en voor mezelf (welja) 'Pizza. 40 verrassende recepten van de bekroonde pizzabakker' van Pete Evans.

2 bestellingen Charivarius, 'Is dat goed Nederlands?', R. Kok, 'Weven op stokjes'.

20 december 2013

Net als vorig jaar heb ik in de halfuurslesjes van de laatste vrijdag voor de kerstvakantie Willem Wilmink maar in de strijd gegooid. Vier van zijn kerstgedichten en 'Frekie' als toegift. Van 'Frekie' werden ze stil en zelfs (licht) ontroerd.

Een collega gaf me haar kerstcadeautje door: 'We moeten nog een lied. Zelfhulpgids voor bruiloftsgasten en andere feestgangers' van Ronke Berkenbosch, Willem Koetsenruijter en Pauline Slot. Een leuk en voor de bedoelde gelegenheden zeer bruikbaar boekje met tips (rijm ruim / Strategisch jatten / De top 5 van liedjes die tweestemmig te zingen zijn) en voorbeelden. Op bladzijde 50:

Het Hazes-criterium

Welke onderwerpen lenen zich juist niet voor feestliederen? Er is een simpele stelregel: heeft André Hazes erover gezongen of er persoonlijk mee geworsteld, dan is het niet geschikt.
Kijk even mee:

1. Meer of minder ernstige ziektes, van lichaam of van geest (inclusief verslavingen)
2. Exen
3. Faillssementen en andere financiële narigheid
4. Uiterlijk en gewicht (vooral bij vrouwen)
5. Geheimen (een buitenechtelijk kind, een borstvergroting, gevangenschap)

En daarmee is het qua boeken nog niet klaar: in mijn kerstpakket zit - naast een foeilelijke schilderij-/fotolijst - een aardige bon van bol.com. De komende week maar eens rustig iets uitzoeken. Misschien wel dat boek van uitgeverij Vantilt: '1001 vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis'.

2 bestellingen: Jan Hanlo, 'Zonder geluk valt niemand van het dak', Godfried Bomans, 'De avonturen van Pa Pinkelman en Tante Pollewop'.

21 december 2013

Vandaag ben ik vooral druk geweest met de verkoop van de meubels van ma. Vanochtend kwamen ze met drie man de slaapkamermeubels ophalen. Het uit elkaar halen van de kledingkast was nog het meeste werk. En natuurlijk het sjouwen van al die onderdelen. En hier was er nog een lift! Op het Rembrandtpark, waar de boel weer in elkaar gezet moest worden, moesten ze er drie trappen mee op.
Bij het demonteren van het bed bleek daar een elektrisch verstelbare (hoofd- én voeteneinde) bedbodem in te zitten. Dat had ik bij het opnemen van de maten en het maken van de foto's niet gezien. Daarmee hebben ze deze slaapkamermeubels écht voor een koopje.
's Middags kwam er iemand de 'broodkast' uit de woonkamer ophalen. Ook voor - feitelijk - veel te weinig geld, maar weg is weg. Anders gaat het naar een opkoper of kringloopcentrum en moeten we het allemaal zelf demonteren en naar beneden sjouwen.

In de krant las ik een lovende recensie van 'Live at the cellar door', een nieuw-oud live-album van Neil Young. Ik luisterde ernaar op Spotify en dit is de Neil Young die ik graag hoor (er zijn ook albums van hem met een enorme bak herrie). De vraag is nu: zal ik de cd kopen, of zal ik toch maar vijf euro per maand aan Spotify gaan betalen (om altijd te kunnen luisteren én om van die reclameboodschappen af te zijn)?

2 bestellingen: J.W.F. Werumeus Buning, 'Jacob en de engel', Hans Kooger, 'Een aardappel verveelt nooit', J.H. Kruizinga, 'Van aardappel tot patates frites', K. Hartsuyker, 'Aardappels... moe en ziek'.

22 december 2013

Zo, eerst maar eens flink uitgeslapen.

Even na elven reden we naar de Makro in Duiven. De eindejaarsuitkeringen zijn binnen. Daarom hadden we het geld ietsjes los in de zak. Lekkere dingen voor kerst, wat verschillende soorten bier (Gert komt morgenavond), wat luisterboeken (voor € 0,99 per stuk -exc. btw), wat kookboeken (gehaktballen, tomatensaus en Rudolphs bakery), drie zakken hout voor de open haard.
Toen we naar buiten liepen kwam er een tv-ploeg van Omroep Gelderland op mij, of eigenlijk op mijn volle kar af. Of dit de kerstinkopen waren en wat we gingen doen met kerst. Je weet nooit wat ze in zo'n journaalitem zullen stoppen. Om 19.00 uur keken we naar dat journaal en daar vertel ik dat we dit jaar Italaans gaan met kerst. Er is ook in de binnenstad van Arnhem gefilmd. Aan het eind van het journaalitem kom ik nog een keer in beeld en zeg - als afsluiting - 'We zijn er klaar voor.'
Ze vroegen me ook nog of het binnen 'lekker druk' was. Ik antwoordde: 'Druk wel, lekker niet.' Ik had eigenlijk verwacht dat ze zo'n zin ook wel in het filmpje zouden stoppen.

Eigenlijk vind ik dat hele winkelen op zondag maar niets. Voorlopig houd ik daar mijn mond maar even over.

Op de terugweg luisterden we in de auto naar één van die luisterboeken: 'Er is een kind geboren. Een kunsthistorische reis door het kerstverhaal' van Karin Braamhorst. Een bijzonder interessante 'geschiedenis' van het kerstverhaal, o.a. over apocriefe boeken, over volksverhalen en over kerstsymbolen op oude schilderijen. Het is in feite een college kunstgeschiedenis. We zijn halverwege de eerste cd. In de auto luister je er rustig naar, thuis ben je te druk met van alles. Het is dan ook maar de vraag of we voor (of tijdens) de kerst de andere tweeënhalve cd beluisterd zullen hebben.

Begin december plaatste ik hier mijn eerste gedicht voor kinderen. Net voor de kerst maak ik er nog eentje af met een oproep om kinderen geen 'nuttige cadeaus' te geven.

Nuttige cadeaus

Hij’s fijn: een boek! ‘Van Sint en Piet’.
Ik zal mij niet vervelen.
Op mijn verlanglijst stond dat niet,
maar dat kan Sint niet schelen.

Wél op mijn lijst staat wat ik wil
en dat is géén pyjama.
De Sint die moet een nieuwe bril,
want zo wordt het een drama.

Dus lieve ouders, Sinterklaas:
t’ Moet afgelopen wezen!
Ik stop niet met mijn wild geraas
en ga dat boek niet lezen.

2 bestelling: Gerrit Kouwenaar, 'Totaal witte kamer', Tonnus Oosterhoff en Toon Tellegen, 'Gelukkig nieuwjaar'.

23 december 2013

Vandaag heb ik voor het eerst een boek (dat niet door de brievenbus past) verstuurd met DNL. Een klant vroeg daarom, omdat ze vlak naast een afhaalpunt van DNL woont. Het was uitzoeken hoe het werkt. Ik stond vorige week al bij het afhaalpunt bij het zwembad, maar je moet de verzending eerst digitaal 'voorbereiden' en betalen. Dan kun je een adresbon uitprinten en dan is het alleen maar een kwestie van afgeven en een verzendbewijs meekrijgen.
Ik ga dit vermoedelijk wel vaker doen. Waar ik op het postagentschap € 6,75 betaal, betaal ik nu € 4,00. Zeker voor dikke boeken die via Bol.com bij me besteld worden is dat een serieuze optie. De portokosten zijn daar bij de prijs van het boek inbegrepen. Dus ik verdien in zo'n geval zelf € 2,75 meer aan dat boek.

Uit de 'Veenendaalse Krant (online) van vandaag:

Nieuwjaarsreceptie in gemeentehuis VEENENDAAL - De nieuwjaarsreceptie van de gemeente wordt vrijdag 3 januari tussen 19.00 en 21.00 uur in de centrale hal van het gemeentehuis gehouden. Het lijkt er op dat gekozen is voor een bijeenkomst met een meer sober karakter. Andere jaren vond de nieuwjaarsreceptie plaats in theater De Lampegiet en was er na de receptie altijd een nieuwjaarsconcert. Volgens een gemeentelijk woordvoerster is gekozen voor een nieuwe opzet. ,,Het is altijd de wens geweest om de nieuwjaarsreceptie in het gemeentehuis te houden. Het nieuwe gemeentehuis biedt hiervoor de mogelijkheid.” Tijdens de receptie, waarvoor de inwoners van Veenendaal zijn uitgenodigd, houdt burgemeester Wouter Kolff een toespraak en leest stadsdichter Mats Beek een gedicht. Er is ook een hapje en drankje.

Voor het eerst sinds pakweg vijfentwintig jaar heb ik weer Mens-erger-je-niet gespeeld. In een Cars-versie deze keer. Met Tygo en Suzanne. Tygo won en we hebben hem niet gespaard (op één keer na). Het blijft een irritant spel, maar het glimmende gezicht van Tygo maakt veel (alles) goed.

Het taalgebruik van 'hengelaars' naar mijn bankcodes leek erop vooruit te gaan. Maar dit is weer te mal voor woorden: 'Geachte klant, Onlangs heeft onze gegevens blijkt dat uw ING Bank rekening mogelijk gemaakt door een derde partij illegale binnenkomst. De veiligheid van uw rekening is onze primaire zorg, daarom besloten om toegang tot uw rekening tijdelijk te beperken. Om volledige toegang tot uw rekening moet u uw gegevens te herstellen om te bevestigen. Klik op het onderstaande link om uw gegevens te verifiëren.'

Dat hele kerstgebeuren bekijken we ook vanuit ons eigen referentiekader. Als Tygo 'Gloria in excelsis Deo' hoort, zegt hij: 'Dat spuit mijn vader ook onder zijn armen.' En als hij het kerstverhaal navertelt, heeft hij het over spoken. Ach, die zijn ook net zo wit als engelen.

Een uitermate aangename avond met Gert Baas. Vanwege het nare weer haalde ik hem op en bracht hem (na 0.100 uur) weer naar huis. We hebben wel lang gewacht na onze vorige avond. Dat moet in februari geweest zijn, want toen leende ik boeken van Oek de Jong van hem, ter voorbereiding op mijn gesprek met Oek de Jong in de boekenweek. Eén van die boeken (Hokwerda's kind) heeft De Jong voor Gert gesigneerd. We dronken er vier flesje Rochefort bij (niet elk vier, maar samen vier).

Nieuw op Schrijversinfo: Carl Friedman.

1 bestelling: Gerrit Komrij, 'Tutti-frutti', Marcellus Emants, 'Domheidsmacht' (de bestelling werd een paar uur later helaas weer ingetrokken).

24 december 2013

We beleven het vervelendste kerstweer sinds jaren. Storm en nattigheid. Binnenblijfweer.

Omdat Gert hier gisterenavond was, namen we 'De slimste mens' op. Owen Schumacher blijft afleveringen winnen. Marion Pauw deed voor het eerst mee en vloog er gelijk weer uit. Ze vertelde over haar hond en zei 'die hondje'. En dat voor een schrijfster. Opgeruimd staat netjes.

Onze Hartman buitentafel en de bijbehorende klapstoelen zijn na een jaar of tien aan vervanging toe. We gingen vanmiddag bij Van der Garde aan de Groeneveldselaan kijken. Die hebben de modellen van het afgelopen jaar flink afgeprijsd (tot 50 %) omdat ze ruimte moeten maken voor de nieuwe modellen. Daar zat wel wat voor ons bij, al zal het nog een paar maanden duren voor we het gaan gebruiken.
Op het parkeerterrein was goed te zien dat het vandaag stormt. Voor Van der Garde stond een enorm spandoek op een kar. Dat spandoek ving zoveel wind dat de hele stellage omver was gewaaid. Dit ondanks de twee enorme stukken beton die op het ijzerwerk op de kar lagen. Het was maar goed dat ik mijn auto er niet naast had gezet.

Gert bracht een mapje Rudy Kousbroek-knipsels mee. Die zit ik vandaag gelijk maar in te voeren.

Hagelslag Vroeger, in voorbije tijden, Werd de chocoladehagelslag Nog met de hand gemaakt, Korreltje voor korreltje, Met liefde voor het vak. Dat had je toen nog: Het eerlijke echte handwerk, Kom daar nu eens om! De wereld is veel te jachtig, Dat komt nooit meer terug, De ambachtelijke hagelslag. Rudy Kousbroek (NRC, 25-04-1997)

 

Een gedeelte van mijn kerstpakket (of eigenlijk van de daarmee bestelde zaken) kwam vandaag binnen. Twee cd's: 'Tempest' van Bob Dylan en 'Live at the cellar door' van Neil Young. 'Tempest' is van vorig jaar. Toen dacht ik: 'Die luister ik eerst wel op Spotify en ik bestel hem pas als hij goedkoper is geworden.' Hij kostte nu nog een tientje en dan kreeg ik ook nog een speciale uitgave toegestuurd. In de kartonnen box zit, behalve de cd, ook nog een opschrijfboekje. Op de linkerbladzijde is ruimte voor aantekeningen en op de rechterbladzijde staat steeds een andere foto van 'His Bobness'. Daar zat ik ook echt op te wachten.

1 bestelling: Wim J. Simons, 'Aaah... Oooh... Spelen met vuur (over vuurwerk)'.

25 december 2013

Al vroeg was de verfilming van Pietje Bel op televisie. Ik had die film nog nooit gezien. Hij is aardig, maar je moet hem wel zien als een vertelling en dus niet al te erg letten op het realiteitsgehalte (de boeven zijn dom en aan het eind komt alles goed). Als kind heb ik de crisis van de dertiger jaren in de Pietje Bel-boeken nooit zo nadrukkelijk gelezen. In de film is die wél nadrukkelijk aanwezig.

De nieuwe paus vertikt het om iedereen in tientallen talen prettige kerstdagen en gelukkig nieuwjaar te wensen: 'Ze begrijpen me zo ook wel.' Dat past bij zijn sobere imago en hij poetst dat imago zorgvuldig op. We zouden bijna vergeten dat hij de leider blijft van een tot in de kern verrotte criminele organisatie.

Ik was benieuwd of Willem Alexander in zijn kersttoespraak zou proberen de koning van alle Nederlanders te zijn en niet, zoals zijn moeder, de koningin van het protestants gristelijk volksdeel. Hij slaagt daar heel redelijk in. Hij noemt het kerstgebeuren met nadruk een 'verhaal', vermijdt het woord 'god', maar wenst ons aan het eind wel een 'gezegend kerstfeest'. Qua inhoud een ruime voldoende, maar ik zou bij een leerling punten van het cijfer aftrekken vanwege de hopeloze dictie. Om de vier à vijf woorden gaat zijn stem nadrukkelijk omhoog en stopt dan even en dat volledig los van de interpunctie. Dit is duidelijk een matige voorleesbeurt en geen toespraak.

De (klein)kinderen waren vanmiddag en vanavond bij ons. We hadden een Italiaanse kerstmaaltijd. Olijvenbrood en Stinca già arrosto (geroosterde beenham) als voorgerecht. Daarna kon iedereen voor zichzelf een pizza en/of lasagne maken. We hadden voor die lasagne stenen éénpersoons lasagnebakjes gekocht. Dat werkte prima. Ik mag volgende keer alleen iets meer lasagnevellen en iets minder saus in zo'n bakje doen.

Bij de Makro kocht ik afgelopen weekend een fles bubbeltjesrosé (Freixenet cordon rosado). Ik nodigde Tygo uit om hem samen met mij open te maken en waarschuwde hem voor de knal. Maar op zo'n knal had hij niet gerekend. Ik mag het de volgende keer van hem wel alleen doen (uit de foto's die Suzanne met haar nieuwe camera maakte, blijkt dat we het allebei spannend vonden).

Vanavond keken we deel 1 van 'De Hobbit'.

1 bestelling: Toni Morrison, 'Beminde'.

26 december

Vrijdag, 8 juli - Zonnige namiddag. Het hoofd vrij van zorgen, de geest wakker, de spieren soepel, de botten geolied, stap ik fluitend op de tram. Ik blijf staan, hand losjes rond e ben stang, en pas als het meisje tegen mijn arm tikt, merk ik dat ze me haar plaats aanbiedt. Een zo vriendelijk gebaar kun je niet weigeren. Ik bedank haar, ga zitten en weg goeie zin. Want op sommige dagen zit de ouderdom niet in jezelf, maar zijn het de anderen die je met de beste bedoelingen dwingen hem te accepteren. Om het met Sartre te zeggen: 'La veillesse, c'est les autres.'
(J. Rentes de Carvalho, Tussenjaar, blz. 101)

's Avonds heb ik deel 3 en 4 van 'Home alone' gekeken. Die had ik - merkwaardig genoeg - nog nooit gezien. Deze ene keer is overigens ook wel vodoende; het is een weinig verrassende invuloefening van een bekend thema.

Nieuw op Schrijversinfo: Cornelis Verhoeven.

1 bestelling: Annie Vivanti, 'De onderbroken reis'.

27 december

Toen ik vanmorgen boeken naar het postagentschap bracht en wat boodschappen deed, zag ik tientallen mensen hardlopen. Ik dacht dat het minder werd, maar zo vlak na de kerst is dat zeker niet zo. Wat bezielt die lui toch? Ze hopen waarschijnlijk gezonder te zijn en langer te leven. Ik vermoed dat de extra levenstijd (als die er al is) ongeveer evenveel is als al die uren die ze hardgelopen hebben. Dan is de netto winst nul. Ik begin er dan ook maar niet aan.

De afgelopen twee dagen heb ik de voorraad van Raban weer berekend. Een zinloze onderneming, maar de boekhouder wil het, want de belasting wil het. De verleiding is groot om het met een natte vinger te doen, maar ik noteer in die overzichten bij ieder boek de datum waarop het verkocht is en dan ligt het voor de hand om de volgende stap (het totaalbedrag aan verkochte boeken van de voorraad aftrekken) ook te zetten.

Vanavond keek ik weer naar 'De slimste mens'. Het is een leuk tv-programma, onder meer door het jurycommentaar van Maarten van Rossem. Uiteraard is het ook aardig om met enige regelmaat antwoorden wél te weten, wanneer de kandidaten die niet weten (Wat een sukkels! Dat wéét je toch!) Vanavond drong deze gruwelijke waarheid zich aan mij op: Volgens dit programma zijn alleen bekende Nederlanders mensen.

Op Schrijversinfo in de nieuwe lay-out: Jan de Hartog (er moeten nog covers bij).

28 december

Vanochtend haalden ik met mijn broers en zus (en 'aanhang') het huis van tante Dick in Den Dolder leeg. Dat blijft toch altijd een beetje een triest gebeuren. Zelfs als iemand niet overleden is, maar naar een bejaardenhuis is gegaan. Je staat de restanten van iemands leven op te ruimen.
Dat wil niet zeggen dat het daarom een vervelende dag was. Zo vaak zijn we niet met z'n allen (en zeker niet met z'n allen aan het werk). Alleen daarom al was het toch weer leuk. We praatten bij, dolden wat en maakten afspraken voor de Beken-tapas begin januari.

Martijn stuurde me deze scan. Die wil ik nog wel een keer in een les gebruiken en als ik hem hier neerzet, raak ik hem in ieder geval niet kwijt:

Nieuw op Schrijversinfo: René Appel.

1 bestelling: Eric van der Steen, 'De laatste dertien Controversen'.

29 december

Gijs werkt vandaag ook bij het vuurwerk. Daar is het deze dagen uiteraard topdrukte. Suzanne kwam rond 13.00 uur vragen of ik meeging naar het bos (Tygo heeft onthouden dat we dennenappels zouden zoeken voor in de open haard). De jongens hadden hun laarzen aan en gingen dwars door elke plas. Die lagen er genoeg, want het is nat en blubberig in het bos. We hebben ongeveer twee uur gewandeld, vanaf het eind van de Dijkstraat tot aan het Egelmeer en met een bocht weer terug.

Bij de commentatoren van de olympische kwalificatiewedstrijden hoorde ik vandaag en gisteren een vreemd gebruik van het achtervoegsel -heid. 'Ligt dit aan zijn ervarenheid?' Dat heet volgens mij gewoon 'ervaring'.

Ik schreef op 23 december over Tygo en het woord 'deo'. J. Rentes de Carvallho schrijft daar ook over in zijn dagboek 'Tussenjaar' op bladzijde 121/122:

Woensdag 17 augustus - Deo. Deo gratias. Deo volente. Cum Deo. In de mis en daarbuiten ben ik op het horen van dat woord altijd bij wijze van spreken in de houding gesprongen. Deo. God. De naam waarin alle mysteries besloten liggen, die van onze nietszeggende levens en die van de eeuwigheid.
Maar alles verandert. Het meisje op het tv-scherm glimlacht en heft haar armen op. Uit een flesje stijgt damp op in de vorm van dons en een stem fluistert: 'Deo x, vierentwintig uur bescherming voor uw oksels.'
Als het spottend bedoeld was, zou het pijn doen. Maar dat is het niet. Zelfs geen onwetendheid. Het is gewoon reclameopportunisme en de acceptatie dat alles, zelfs wat heilig is, geprostitueerd kan worden.

Selfie was volgens 'Van Dale' het woord van het jaar 2013. Ik vind het een naar woord. Te Engels en al dat gefotografeer van jezelf op armafstand is mij te selfish.

Vanavond keek ik 'Boven is alles stil'. Martijn laat hier af en toe wat dvd's achter, maar ik ben geen filmkijker. Ik heb er de rust niet voor. Het feit dat Jeroen Willems hier de hoofdrol in speelt, trok me over de streep. Je hoeft hier niet naar te kijken voor de flitsende dialogen of de filmmuziek. Het spel van Jeroen Willems maakt de film toch de moeite waard. In het begin van de film komen twee mannen een nieuw bed in elkaar zetten. Ik meende in één van de twee Gerbrand Bakker zelf te herkennen, maar ik zal me wel vergissen, want op internet lees ik hier niets over.

2 bestellingen: Dirk Ayelt Kooiman, 'De vele oorlogen van Jan Montyn' (Vrij Nederland, themabijlage 12-01-1980), 5 'Kronkels'.

30 december

Vanmorgen heb ik een overleg gehad met bestuursleden van het Ritmeester Veenzangers Mannenkoor en met Jaap Pilon. We bekijken de mogelijkheden van een optreden waarin ook de geschiedenis van Veenendaal aan bod kan komen en waarvoor ik wat teksten zou kunnen leveren. Ik ben benieuwd of dit wat wordt!

Vanmiddag bracht ik wat boeken naar het postagentschap. Ik kocht er twee doosjes postzegels van € 0,60 en twee doosjes met postzegels van € 1,20. Dan mag je € 480,00 afrekenen! Per 1 januari worden de postzegels weer duurder, dus ik heb nu wat op voorraad én voor de eerste maanden van 2014 de eerste € 32,00 alvast verdiend.
We reden door naar de C&A. Niet tot mijn genoegen, maar af en toe moet dat maar. Op de posters aan de muren is duidelijk te zien dat deze kleding bedoeld is voor mooie mensen. Je vraagt je dan af wat al die lelijkerds hier lopen te doen.
Wél tot mijn genoegen was ons bezoek aan Boekhandel Van Kooten. Dat is tussen Kerstmis en Oud en nieuw één van de vaste kleine genoegens des levens. Albert ruimt met gulle hand op. Ik nam van de uitverkooptafels mee:
- Willem Wilmink, Waar komt dat kind vandaan?
- A.L. Snijders, De mol en andere dierenzkv's (met luister-cd)
- Kees Fens, De hemel is naar beneden gekomen. Een keuze uit de literaire nalatenschap
- Maria Barnas, Twee zonnen
- Kees van Beijnum, Zoon van
- Erik Jan Harmens (samenstelling), Ik ben een bijl. Nieuwe dichters uit de jaren nul
- Ted van Lieshout (samenstelling), Vijf draken verslagen. Querido's Poëziespektakel 4

Geluk

Een steen tegenkomen in een hap krentenbrood
zonder er eerst op gebeten
te hebben. Een groot geluk, vol diepe geruststelling.

Chris van Geel

Het is buiten alweer een vuurwerkgeknal van jewelste. Misschien is dat verbieden van consumentenvuurwerk toch niet zo'n slecht idee.

31 december

Een oudejaarsgedachte van Jan Boerstoel:

Ik moet altijd zo huilen
om alles wat ik weet.
En altijd weer zo drinken,
voordat ik het vergeet.

De zkv's van A.L. Snijders in 'De mol en andere dierenzkv's' (gisteren gekocht) zijn prachtig. Maar dit is in feite een overbodige mededeling. Alle zkv's van A.L. Snijders zijn immers altijd prachtig.

Kleinzoon

Ik weet niet of mijn Canadese kleinzoon, Jack, een boeddhist is, maar hij lijkt wel op Boeddha. Bovendien houdt hij van rust en filosofie. In de meeste kinder-tv-programma's is veel beweging en lawaai, daar houdt hij niet van. Hij is een liefhebber van het gescharrel in het tuinprogramma van Jan Wolkers. Over hem zegt hij: 'Die man kent de dieren.' Nota bene, hij is twee jaar.

En dan het mooiste: bij dit boek zit een dvd waarop Snijders de zkv's uit dit boek zelf voorleest.

Vanmiddag heb ik boekverslagen na zitten kijken. Nog van het eerste cluster. Daar liep ik een eind mee achter. Ik heb mijn leerlingen voor de kerstvakantie al mijn excuses gemaakt. Ze accepteren dat, omdat ik andere toetsen altijd binnen een paar dagen heb nagekeken.
Ik ben maar gelijk doorgegaan met de eerste boekverslagen van het tweede cluster. Die moeten tien januari zijn ingeleverd, maar ijverige leerlingen hebben hun boekverslag al digitaal ingeleverd en nagekeken is maar nagekeken.

Lijstjes gelezen boeken (het lijstje van V2b had ik hier al eens neergezet):

V2a
Thea Beckman, Kruistocht in spijkerbroek
Elle van den Bogaart, Verdoofd
Khalid Boudou, Pizzamaffia
Herman van de Campenhout, Muziek in haar hoofd
Marion van de Coolwijk, Tafel 7: 3 cola!
Victoria Farkas, Dik in mijn hoofd
Evert Hartman, Vechten voor overmorgen
Joost Heyink, Tweestrijd
Agave Kruijsen, Floris
Bianca Mastenbroek, Zonnestorm
Mrjam Mous, Vals spel
Lydia Rood, Party!
Carry Slee, Fatale liefde
Carry Slee, Pijnstillers
Maren Stoffels, Gezicht van Britt
Edward van de Vendel en Anoush Elman, De gelukvinder
Simone van der Vlugt, De guillotine (2x)
Simone van der Vlugt, Schuld
Helen Vreeswijk, De stalker

B2c
Elle van den Bogaart, Duizend kilometer
Caja Cazemier, Te snel
Caja Cazemier, Vamp
Tonke Dragt, Ogen van tijgers
Imme Dros, Ongelukkig verliefd
Evert Hartman, Gegijzeld
Joost Heyink, Zwarte engel
Gonneke Huizing, 4 love
Maria Mosterd, Echte mannen eten geen kaas (2x)
Mirjam Mous, Boy7
Lydia Rood, Party!
Roger H. Schoenmans, Het mes van Milosh
Carry Slee, Joël
Carry Slee, Spijt
Annejoke Smids, Piratenbloed
Niki Smit, 100% Mila
Maren Stoffels, Cocktails en ketchup
Maren Stoffels, Gezicht van Britt
Jan Terlouw - Oorlogswinter
Simone van der Vlugt, Morgen ben ik weer thuis
Simone van der Vlugt, Schuld
Simone van der Vlugt, Vlinders
Helen Vreeswijk, De stalker
Helen Vreeswijk, Overdosis
Anke de Vries, Blauwe plekken

B2d
Daniëlle Bakhuis, Wraak!
André Boesberg, Bloeddroom
Caja Cazemier, Geen bericht, goed bericht
Caja Cazemier, Heb jij het al gedaan?
Caja Cazemier, Lotte en Karima
Caja Cazemier, VAMP, pas op voor de webcam...!
Lieneke Dijkzeul, Aan de bal
Lieneke Dijkzeul, De tweede viool
Emmy van Dullemond, Onvoltooid verleden tijd
Pieter Feller, Chatgevaar
Bobje Goudsmit, De stalker
Marco Kunst, Isa's droom
Hans Kuyper, Walvis-Eiland
Francine Oomen, Hoe overleeft Rosa in New York?
Carry Slee, Afblijven
Carry Slee, Joël
Carry Slee, Kappen (2x)
Carry Slee, Spijt (2x)
Annejoke Smids, De opdracht van de koning
Niki Smit, 100% Beverly
Jan Terlouw, Oorlogswinter (2x)
Simone van der Vlugt, De guillotine
Helen Vreeswijk, Chatroom (2x)
Jacques Vriens, Oorlogsgeheimen
Gijs Wanders, Vogelvrije vrienden
Anne West, De macht van het zwaard

We hebben deze dagen niet veel naar de Top 2000 geluisterd. Ook niet naar gekeken trouwens, want Cultura ligt eruit (Net als veel andere zenders. Neem nooit Ziggo!). Vanmiddag hebben we de radio wel aanstaan en we horen de klassiekers voorbij komen.

Nieuw op Schrijversinfo: Sonja Pos.

Oud en nieuw bij pa in Culemborg 'gevierd'. Een gesprek met hem is in feite niet meer mogelijk. Zijn standaard antwoord is 'Ik begrijp niet wat je zegt.' Heel soms lukt het je na een poging of vier om een mededeling over te brengen.

1 bestelling: Emile Zola, 'Nana'.

Door naar januari 2014