December 2010
Terug naar november 20101 december 2010Als onderdeel van het milieuproject brachten we vandaag een bezoek aan het informatiecentrum van Veenendaal-Oost. We fietsten er door de bijtende kou naartoe. Men ontving ons met warme chocolademelk; een sympathiek gebaar. We zagen een filmpje over de nieuwe wijk én een filmpje speciaal over de energievoorziening in deze wijk. De huizen hebben geen eigen cv-ketels en geen radiatoren. Ze hebben allemaal vloerverwarming die voor de hele wijk centraal wordt aangestuurd. Een gevolg is dat er in de huizen ook niet op gas gekookt kan worden. Door diezelfde vloerverwarming wordt in de zomer koud water gestuurd om de huizen te koelen. Met de hele groep rond de maquette staand kregen we nog wat extra informatie en mochten de leerlingen vragen stellen.
Het laatste stuk van deze grote wijk (3200 woningen) wordt waarschijnlijk over veertien jaar opgeleverd. Dan zijn deze leerlingen 27 of 28. Het is dus helemaal niet uitgesloten dat ze zelf ooit nog een nieuwbouwhuis in deze wijk kopen! Vandaag begonnen de leerlingen ook aan een powerpointpresentatie over het project. Maandag aanstaande is er een ouderavond waarop ze hun resultaten moeten presenteren. Dan is een draaiende powerpoint op je kraam een goede aanvulling. Ik heb de paar foto's die ik de afgelopen dagen maakte hier neergezet. De leerlingen kunnen ze er af plukken. Volgende week verwijder ik die foto's dan weer.
Vandaag duikt mijn naam weer in 'De Rijnpost' op. Op bladzijde 15 staat het artikel 'Plan ingediend Van Rijswijkstraat'. Joke van Rijswijk komt in het artikel aan het woord. Zij is de dochter van Kees van Rijswijk. Hij was de eigenaar van het 'Instituut Van Rijswijk' aan de Prins Bernhardlaan waar generaties Veenendalers typen en steno hebben geleerd. Ook ontwikkelde/verbeterde hij een manier van stenograferen en die verbeterde manier werd zelfs in de Tweede Kamer gebruikt. In een gekleurd kader op deze bladzijde staat: ''Joke-Hélène Bruggeman-van Rijswijk heeft begin deze maand een schriftelijk verzoek ingediend bij de straatnaamcommissie van Veenendaal. Zij gaf haar brief met motivatie aan Mats Beek, lid van deze commissie.' Dit is aperte nonsens. Wat er wel is gebeurd is dat ruim een jaar geleden Nic. van Wakeren bij mij thuis kwam en mij namens de familie Van Rijswijk een levensbeschrijving van Kees van Rijswijk overhandigde met het verzoek in de straatnaamcommissie te overwegen of het mogelijk is een straat naar hem te vernoemen. Bij de presentatie van 'Schrijvers geturfd' sprak ik Joke en hadden wij het ook nog even over dit verzoek. Het is helemaal niet uitgesloten dat er ooit een straat naar hem vernoemd zal worden. Wellicht zal er t.z.t. een herontwikkeling komen van het terrein hoek Vijgendam/Prins Bernhardlaan. Als daar nieuwe straten ontstaan, zou het logisch zijn deze straatnaam in de overwegingen mee te nemen. Hier stond immers 'Instituut Van Rijswijk'. 1 bestelling: T.R. Fyvel (tekst) / Boris Kowadlo (foto's), 'Dit is Israël'. Ook heb ik vandaag een klant die een annulering annuleert. Hij wil het boek dus bij nader inzien toch weer wél hebben. 2 december 2010Vanochtend liep ik om tien voor negen door de hal van school. Twee meisjes van een jaar of vijftien waren samen bezig een gezinszak chips leeg te eten. De chipsgeur hing meters in de rondte. Een kwartiertje later kwam ik weer langs en jawel: ze hadden de zak leeg. Ik kan het dan niet laten er een - opvoedkundig bedoelde - opmerking over te maken, die ongetwijfeld als ouwemannengezeur overkomt. In het mileuproject werkten mijn leerlingen vandaag een poosje zélf met een zonnepaneeltje. Ze konden er proefjes mee doen, lampjes laten branden, een motortje laten draaien. Ik had die uren assistentie van Bas, de toa (technisch onderwijsassistent) natuurkunde en dat was maar goed ook. Hij heeft er toch meer kijk op dan ik. Binnen het project waren deze uren een prima aanvulling, maar het was meer spelen voor de leerlingen dan dat ze écht begrepen wat ze aan het doen waren.
Op 23 november meldde ik dat Hans Vervoort twaalf (niet meer in de boekhandel verkrijgbare) titels als gratis ePub dan wel PDF-file op zijn website www.hansvervoort.nl aanbiedt. Vervoort meldt nu dat er in tien dagen 4153 titels zijn gedownloaded. Vervoort: "Ik ben blij dat mijn actie zoveel lezers een plezier heeft gedaan. Die oude titels krijgen nu weer een nieuw leven." Nog bijna dagelijks komen er via de mail reacties binnen op 'Schrijvers geturfd'. Complimenten en aanvullingen. Een voorbeeld van vandaag: 'Beste Mats, Wat een verrassing om mezelf terug te vinden in het aardige Veense boek ‘schrijvers geturfd’. Geweldige titel! Iemand attendeerde mij op de uitgave en ik kon nog juist een exemplaar bemachtigen. Het zal een grote klus zijn geweest! Heel aardig vond ik het dat ook mijn vader werd genoemd. Mijn moeder was trouwens een echte Veense: Maria Hendrika van Ginkel (Prins Bernhardlaan). Mijn ouders zijn in Veenendaal begraven. Op je verzoek wil ik enkele opmerkingen maken ter aanvulling...... Nogmaals complimenten voor het mooie werk. Hartelijke groeten, M.H. (Riet) Karels-Meeuse.' Nieuwe Veense schrijvers (dankzij bovengenoemd mailtje): Korstiaan Karels, Jan-Kees Karels, Annemarie Brouwer-Karels. 3 december 2010Zelfs met deze gladheid komen er meiden op stilettohakken naar school. Ik heb zo al moeite mezelf overeind te houden. Of zou je minder snel uitglijden als je met minder zool de grond raakt?
Een nieuwe Veense schrijver: C.J. Meeuse. Ik ben meer dan een uur met hem zoet geweest. De Koninklijke Bibliotheek telt 124 items van hem. Dat is voor mij een investering in een tweede druk die er wellicht nooit komt. 4 december 2010Achter op een katern van 'de Volkskrant' stond dagelijks een column van Aaf Brandt Corstius. Nu staan er al een poosje columns van vijf verschillende andere dames. De reden staat er ook bij: Aaf Brandt Corstius is tot april met zwangerschapsverlof. Wat is dat voor een flauwekul? Kun je de laatste maanden van je zwangerschap geen pen vasthouden? Kun je maandenlang niet nadenken? Valt je in die maanden niets meer op? In haar column van 26 november meldde ze haar 'imaginaire Volkskrantvrienden' dat het nadenken tijdens een zwangerschap inderdaad niet meer lukt. Het klinkt me onzinnig in de oren. Mevrouw Brandt Corstius is m.i. een voorbeeld van de verwende madido-meisjes. De laatste vier (!) maanden van hun zwangerschap moeten de meeste vrouwen toch echt nog doorwerken en worden ze ook geacht er met hun verstand nog bij te zijn. Piet Grijs zou in zijn columns wel raad hebben geweten met dit gedrag van mevrouw Brandt Corstius. Met Martijn heb ik vanmiddag een forse wandeling (anderhalf uur) door het besneeuwde bos gemaakt. De Slaperdijk af, het stukje heide rond en dan met een grote boog weer terug. Aan het einde van de Dijkstraat stond één van de grote grazers vlak bij de weg. Meestal staan ze helemaal achterin het grote weiland. Op de Slaperdijk woei de sneeuw ons in het gezicht. Aan het eind van de dijk waren ze kerstbomen aan het rooien. Als ze die volgende week verkopen zijn ze in ieder geval vers. Mijn middag was goed toen vlak voor ons een ree het bospad overstak.
Nieuwe Veense schrijvers (uit de laatste twee 'Rijnposten'): Henk Roseboom, Michiel van Meijer. 1 bestelling: Nicole Krauss, 'De geschiedenis van de liefde'. 5 december 2010Met mijn opmerking over Aaf Brandt Corstius heb ik veel mailreacties opgeroepen (ben ik ook eens een keer ongenuanceerd). Uiteraard kan er wat aan de hand zijn; niet alle zwangerschappen verlopen voorspoedig (Lidy heeft ook drie keer plat gelegen). Maar dan had Aaf op 26 november niet zo'n column moeten schrijven, want dan vraagt ze erom. Wim vindt dat ik nu net zo (te) snel oordeel als de oude Piet Grijs dat vaak deed. Ik ben zo vrij dit als een compliment op te vatten. Overgezet: Geerten Gossaert. Ooit zocht ik de drukgeschiedenis van 'Experimenten' uit:
Ook overgezet: Cees van der Pluijm. Nog snel even een betaald boekje voor 17.00 uur in de brievenbus gooien is er voorlopig niet meer bij. De oranje brievenbussen zijn weer 'versmald' met de anti-vuurwerkgleuven. Ik zal dus weer elke dag naar een postagentschap moeten. Heel irritant. 1 bestelling: Lotte Marie van Oordt, 'Mensen tekenen'. 6 december 2010Vanochtend hoefde ik pas rond tien uur te beginnen. Dat is een lekker ontspannen begin van de dag. Daar staat tegenover dat we vanavond een ouderavond hadden waarop de leerlingen de resultaten van het milieuproject aan de ouders lieten zien. Tussendoor ging ik niet naar huis. Dus was het toch nog een dag van 10.00 tot 21.00 uur.
3 bestellingen: Bert Schierbeek, 'De deur', Koos van Zomeren, 'Een jaar in scherven', Martin Bossenbroek e.a., 'Weerzien met Indië'. 7 december 2010Mijn eerste Bapo-dag! En Lidy is wel werken, dus ik heb de dag lekker voor mezelf. Al heb ik wel toegezegd dat ik de bovenverdieping zal stofzuigen. Van je 52e tot je 56e is Bapo een halve dag per week. Op de dinsdagmiddag ben ik al uitgeroosterd voor de vergadering van het zorgteam. Op de dinsdagochtend ben ik nu uitgeroosterd voor de Bapo. Dat geeft de mogelijkheid om niet een halve dag per week, maar een hele dag per twee weken vrij te hebben (op de dagen dat er geen zorgteam is). Dat is veel effectiever, want als teamleider een vrije middag nemen is heel lastig. Je bent op school, wilt naar huis, maar dan gebeurt er net iets met een leerling of een collega en voor je het weet ben je anderhalf uur verder. Een telefoontje van het 'Viseum'. Ze willen in januari een Kees Stip-tentoonstelling organiseren. Of ik daar eens over mee wil denken. We hebben een afspraak gemaakt voor aanstaande maandag. Een fragment voor Frits Bolkestein:
Vanmiddag bracht ik twee boeken naar het postagentschap in de Bruna. Ik kocht het nieuwe 'Literaire juweeltje': 'Route Napoleon' van Martin Bril én de 'Dagkalender van de poëzie 2011', samengesteld door Tjitske Jansen en Victor Schiferli. Bij Van Kooten was hij uitverkocht. Ze hadden hem voor mij besteld, maar het is niet zeker of hij nog bijgedrukt wordt. 'Als je hem ergens anders ziet, koop hem dan maar', zei Jolanda. Bij de Bruna stond er nog een heel rijtje. Te literair voor de gemiddelde Brunaklant waarschijnlijk. Jansen en Schiferli stellen de kalender voor de tweede keer samen. Nu rond het thema 'Engelen en demonen, goden en duivels'. Ze neigen wat meer naar de oudere dichters deze keer: Hillenius, Aafjes, Marsman, Krol, Andreus, Emmens, Eybers, Kloos, Kouwenaar, Lehmann, Lucebert, Nijhoff, Ostaijen......., maar geen Buddingh'! Daarom maar de eerste alinea van Martin Bril:
Vanaf de Ellekoot reed ik naar Ederveen. Kool houdt aanstaande zaterdag weer een veiling en vandaag en morgen is het kijkdag. De boeken staan in een - verwarmde - schuur achter de winkel. Voornamelijk lederen banden, veelal honderdan jaren oud en allemaal religieus van het zwaardere soort. Volgens het bericht in de krant wordt er zaterdag ook 'varia' geveild, maar dat betekent dan waarschijnlijk religieus van het lichtere soort. Er zijn twee kavels bij waarvoor ik eventueel nog wel interesse heb: 128 GEZELLE GUIDO 1830- Dichtwerken van Guido Gezelle in 3 dln AMSTERDAM, Veen L J, z.j. deel 1 Dichtoefeningen 195 -kerkhofbloemen165-gedichten,gezangenen gebeden- kleengedichtjes188-liederen,eerdichten et reliqua168-hiawadha,s lied 195 blz - 391 VONDEL, Joost van den (1587-1679) De amsterdamsche hecuba treur - spel 84 blz. één gravure t' Amsterdam Joannes de Wees 1693 WAARBIJ: Maar ik laat deze veiling toch maar schieten. 2 bestellingen: Theodor Hellbrügge e.a. (samenstelling), 'De eerste 365 dagen uit het leven van het kind. Het ontwikkelingsverloop van de belangrijkste functies', knipsel Roald Dahl. 8 december 2010H3d maakte er de afgelopen weken een potje van. Zeker acht leerlingen druppelden gedurende het eerste half uur van de eerste les nog binnen en verstoorden zo de hele les. De standaardstraf voor te laat komen is 'de volgende dag om half acht melden', maar dat maakt blijkbaar geen indruk meer. Daarom is het voor deze klas tot de kerstvakantie 'te laat komen is vijf dagen om half acht melden.' Dat hakt erin en het werkte meteen. De eerste dagen was iedereen op tijd en als er nu leerlingen te laat komen, dan is het een enkeling. Die enkeling kan wel rekenen: 'Meneer, ik had beter dat hele uur in de aula kunnen gaan zitten. Dan is het spijbelen en moet ik twee uur terugkomen. Dat is veel minder erg dan vijf keer om half acht!' Maar ook als ze die keuze maken en in de aula gaan zitten, is het probleem van binnendruppelende en de les verstorende leerlingen opgelost!
En weer een ouderavond. Een restant van de tien minuten-gesprekken van vorige week én een avond voor de derde klassen havo en vwo. Ouders en oud-leerlingen kwamen vertellen over hun studie en hun werk. De leerlingen volgden drie van deze 'workshops' met het oog op hun profielkeuze. Na afloop maakte ik een praatje met de oud-leerlingen Bram (pilotenopleiding KLM in Groningen) en Tina (studie psychologie in Enschede). 1 bestelling: knipsel Günther Grass. 9 december 2010Het spijbelen in 'mijn' tweede en derde klassen blijft gelukkig heel beperkt. Alleen vorige week was het raak. Het was een activiteitenweek (project, schaatsen, museumbezoek, excursies). Daardoor ontstaan er roosters met tussenuren en is er soms wat onduidelijkheid. En dan gaat het mis. Leerlingen weten twijfel altijd in hun eigen voordeel uit te leggen. Vandaag zocht ik nog zo'n geval uit en haalde daarvoor enkele leerlingen uit de les. Ik had niet in de gaten dat ik een leerling uit een les plukte die ze van haar eigen vader (die bij ons op school docent is) kreeg. Ik vrees dat ze vanavond aan tafel uit moet leggen wat er aan de hand was. Als ik dit eerder gezien had, had ik haar een uurtje later en bij een andere collega uit de klas gehaald. Op dit moment ben ik met een paar tijdrovende klussen bezig. Ik ben de Schrijversinfobladzijde over Gerrit Komrij aan het uitbreiden met de gegevens van de Koninklijke Bibliotheek. Het is ongelooflijk hoeveel bibliofiele uitgaven er van Komrij verschenen zijn en hoeveel hij vertaald heeft. Hij heeft helemaal geen tijd gehad om in Salou rond te lopen, vandaar dat hij er in de Selexyz-reclame zo verdwaasd rondkijkt. De Koninklijke Bibliotheek telt 431 items van Komrij. Die ben ik aan het bekijken en aan de bladzijde toe aan het voegen (ik ben bij nummer 287).
2 bestellingen: 5 x Jean Bruce, Herman Brusselmans, 'Het team der wezen'. 10 december 2010Een collega vertelde me dat in V5 vandaag Rutger Kopland ter sprake kwam. Eén van de leerlingen zei: 'Die heet eigenlijk Van den Hoofdakker'. De collega vroeg hoe hij aan die kennis kwam: 'Twee jaar geleden van mijnheer Beek geleerd.' Kijk, zo wil je graag overkomen bij je collega's. Ik laat ze in V3 van alle schrijvers en dichters die in de methode aan bod komen (met een prozafragment aan het begin van het hoofdstuk of met een gedicht aan het eind van het hoofdstuk) de hoofdzaken op internet opzoeken en in een apart schrift noteren. Daar blijft dan toch het één en ander van hangen! Nog steeds geen pakje van Bubb Kuyper. De veiling is al twee weken geleden. Ik word een beetje ongeduldig. Overgezet (en sterk uitgebreid): Gerrit Komrij. 11 december 2010Jayne uit B2 kijkt kritisch naar mijn kleding en komt vervolgens met kledingadviezen: We werden vanmorgen wakker met C. Buddingh'. Arie Storm besprak enthousiast 'Buddingh' gebundeld' in de 'Tros Nieuwsshow'. Even daarvoor was de carnavals-cd-box van Vic van de Reijt besproken ('Och was ik maar ... Een paard in de gang'). Vic van de Reijt is ook nog eens de uitgever van 'Buddingh' gebundeld', dus dat was een mooie samenloop van omstandigheden.
Dat kastje hierboven bezorgde me een schok van herkenning. Dat is 'Le théâtre et son double', één van de twee kastjes die ik in juni 2006 op de veiling kocht. De ander hangt nog bij mij in de kamer. Het kastje op de foto verkocht ik na enige tijd door aan Wim Huijser. Hoeveel mensen zien foto's van kunstwerken in de krant en hebben het originele kunstwerk ooit aan hun eigen muur gehad? Had 'de Volkskrant' deze foto nog in het archief? Heeft Wim de foto geleverd? Zo.... de gedichten van 'Meulenhoffs dagkalender van de poëzie 2011' staan er op Schrijversinfo bij. De samenstellers (Tjitske Jansen en Victor Schiferli) hebben er een redelijke mix van jongere en oudere dichters van gemaakt. Ook zijn er deze keer wat beroemde buitenlanders opgenomen. Uiteraard hebben ook deze samenstellers zo hun eigen voorkeuren. Dichters waarvan ze meer dan drie gedichten opnamen: Ja! Een doos van Bubb Kuyper! Aan de verkoopprijs kon ik al op de site zien dat een lot 'Domburgse Cahiers' van J.C. van Schagen aan mij was toegeslagen. Van een lot Verzamelde werken van diverse auteurs was dat maar de vraag. Het was verkocht voor mijn maximumbod, maar meerdere schriftelijke bieders kunnen hetzelfde maximumbedrag hebben doorgegeven. In dat geval wordt er geloot. Ik had naar Haarlem kunnen bellen, maar ik besloot de post af te wachten. Zo houd je jezelf nog even in spanning. Aan de grootte van de doos kon ik al zien dat die Verzamelde werken erbij moesten zitten. De omschrijving van Bubb Kuyper van deze twee kavels was: 53/2640 Nescio. Verzameld werk. Ed. L. Frerichs. Amst., Nijgh & Van Ditmar/ G.A. van Oorschot, 1996, 1st ed., 2 vols., 895,(2); 518,(7)p., india-paper, orig. unif. cl. w. dustwr., cl. slipcase. Mérode, W. de. Verzamelde gedichten. Ed. H. Werkman. Baarn, De Prom, 2001, 2nd ed., 1545p., india-paper, orig. cl. w. dustwr. Gezelle, G. Volledig dichtwerk. Ed. J. Boets. Tielt/ Kapellen, Lannoo/ Pelckmans, (1998), 1963p., india-paper, orig. boards w. dustwr. ("Jubileumuitgave 1899-1999"). - AND 7 others in 10 vols. 53/2665 Schagen, J.C. van Domburgsche cahiers. Vol. I-VIa, VIb, VII-Xa, Xb-XII and XIIIa. Domburg, the author, 1963-1968, 15 vols., cyclostyled, orig. unif. wrappers, various sizes. - Seven vols. w. sm. owner's entry on frontwr = Five vols. signed; 3 vols. w. loosely inserted (cyclostyled) signed leaf. AND 2 others by and 1 on the same. Nieuw op Schrijversinfo: Kees Torn. 2 bestellingen: Anna Enquist, 'Mei', Heere Heeresma, 'Geef die mok eens door, Jet!' (Bulkboek 2). 12 december 2010'De Volkskrant' had de foto van het kastje van Buddingh' inderdaad van Wim Huijser. Het in de krant besproken 'Buddingh' gebundeld' is geen eindstation. Er wordt o.a. nagedacht over een Buddingh'-tentoonstelling in het Dordrechts Museum en Wim schreef een artikel over de kastjes voor het volgende nummer van 'De Parelduiker'. Het eindstation moet dan uiteindelijk de Buddingh'-biografie worden. Vanmiddag 'vierden' we een verlate Sinterklaas. Elk jaar zeggen we dat we het rustig aan doen, maar er staat toch steeds weer een hele berg pakjes. Sint bedacht me weer goed, ook met enkele interessante boeken: Van het lot Verzamelde werken van Bubb Kuyper dat gisteren binnenkwam, waren er op de site maar drie omschreven. De rest was dus een verrassing. Een prettige verrassing: Kerstmis: het feest van de katholieke priesters die blij zijn dat er weer een klein jongetje bijgekomen is. 3 bestellingen: 'Nieuwe verhalen voor onder de kerstboom', Rudy Kousbroek, 'De aaibaarheidsfactor', A.G.H. Bachrac, e.a. (red.), 'Willem III de stadhouder-koning en zijn tijd'. 13 december 2010Gisterenavond kwam er een vreselijk geval van seksueel misbruik op kinderdagverblijven in Amsterdam naar buiten. Ik stoor me dan (weer) aan de verkeerde dingen. Bijvoorbeeld aan de opmerking die ik op radio én op televisie hoor: 'De verdachte bood zich ook aan als oppas via internet.' Dat lijkt me een verkeerde woordvolgorde. Ik neem aan dat de verdachte zich via internet aanbood als oppas. Ik neem niet aan dat hij aanbood om via internet op de kinderen te passen. Soms geloof je je ogen niet: Karel Eykman en Ineke Holzhaus stelden 'Zwemmen met je kleren aan. Kalender jeugdpoëzie 2011' samen. Deze samenstellers hebben wel lef: van 2 tot en met 9 januari staan in die kalender gedichten van Karel Eykman en van 10 tot en met 16 januari staan er gedichten van Ineke Holzhaus. Een groot ego is tot daaraan toe, maar dit is wel héél overdreven. Vandaag had ik een gesprek met Natalie Kriek en Peter Balster, twee mensen van het historisch museum Viseum Veenendaal. In januari gaat het museum een tentoonstelling over Kees Stip inrichten (men zit immers sinds kort aan het Kees Stipplein). Ik dacht met ze mee over de thema's voor de tentoonstelling (Veense wortels, diergedichten, kinderboeken, vertalingen, reclamewerk, Polygoon enz.). Het museum heeft een schenking van Hette Wassenaar en bezit zo vrijwel alle boeken van Kees Stip. Het gaat dus meer om de manier van inrichten dan om het materiaal zelf. Wellicht kan ik nog iets bijdragen met knipsels over Stip en bijvoorbeeld met de plastic servetringen met diergedichten (van Calvé). Verder zal ik een lezing verzorgen (op 26 januari), een rondleiding voor de vrijwilligers van het museum (op 3 januari, zodat zij ook het één en ander kunnen vertellen aan bezoekers) en een rondleiding voor bezoekers (op zaterdagochtend 29 januari). Het geheel belooft zeker leuk te worden. 14 december 2010Een griep heeft ons te pakken. We zijn vandaag ons bed alleen maar uit geweest om onszelf te legen, zowel van boven als van onder. Eten durfden we ook niet (los van een kop thee en een droge beschuit). Daarbij hebben we hoofdpijn en overal spierpijn. Martijn belde al voor 7.00 uur. Ook hij heeft het te pakken (zodat we nog even dachten dat we zondag iets verkeerds gegeten hebben). Het is te hopen dat het deze keer niet op mijn longen slaat. Eén ding is wel leuk om te melden. Een telefoontje van het 'Viseum': of ik de Kees Stiptentoonstelling op 3 januari wil openen met een toespraakje van tien à vijftien minuten. Uiteraard wil ik dat. 15 december 2010Nog steeds slap op de benen en vaak naar het toilet. Suzanne heeft vannacht ook over liggen geven. Toch iets verkeerds gegeten zondag? Of er heerst gewoon een griep. Het voordeel van zo'n dagje niks kunnen is dat je tot dingen komt die je al lang een keer van plan was. Liggend op de bank hebben we de eerste drie delen van de tv-serie uit 1994 'De Bokkerijders' bekeken. Naar de boeken van Ton van Reen en met een karakteristieke Joost Prinsen in één van de hoofdrollen. Nieuw op Schrijversinfo: Clara Eggink. 16 december 2010Het voordeel van niets erin en veel eruit is dat je ervan afvalt. Vanaf de zomervakantie probeer ik geleidelijk af te vallen. Het streven was 'onder de 100 kilo' in 2010. Dat is dankzij dit laatste griepstootje nu gelukt. Het volgende streven is 'rond de 92 kilo' bij de volgende zomervakantie. Dapper voorwaarts! Over de Schrijversinfobladzijde over Clara Eggink overlegde ik met Robert J. Ebbeler, haar neef. Hij reageerde in eerste instantie op mijn bladzijde over J.C. Bloem. Daar stond een foutje op. Clara Eggink woonde in Kalenberg niet op haar ark 'De wijze uil'. Bloem en Eggink woonden samen op de boerderij die Clara Eggink had gekocht aan de Kalenbergergracht (Kalenberg Noord 6). Bloem woonde op de benedenverdieping van het voorhuis, Eggink had haar slaapkamer op de bovenverdieping. Samen leefden ze in de stal waar de duizenden boeken stonden. De ark lag naast de boerderij. Clara Eggink had een klein haventje laten uitgraven, waar de ark mooi inpaste, nog geen drie meter van de voordeur van de boerderij. Ebbeler en zijn zus speelden er.
Nieuw op Schrijversinfo: H.J.A. Hofland, Riekus Waskowsky. 1 bestelling: Jack F. Chandu, 'Uw sterrenbeeld is boogschutter'. 17 december 2010De film 'Jesus Christ Superstar' is vanavond op televisie. Een mooie film, dankzij de dubbel-lp van destijds kan ik alle nummers zo meezingen. Maar waarom zenden ze een film over de kruisinging van Jezus vlak voor Kerstmis uit? 'Het kind is niet in Betlehem gebleven: / het is naar Golgotha verhuisd.' dichtte Willem Wilmink destijds. Vorig jaar citeerde ik het gedicht ook al, maar daar gaat hij nog eens:
Herman Finkers verklapte gisteren bij 'De wereld draait door' dat de urn met een deel van de as van Willem Wilmink bij hem op het land begraven ligt. Een ander deel van de as is o.a. verstrooid in de Javastraat en verwerkt in een sieraad. Wilminks vrouw is verhuisd van Enschede naar Almere en vond (terecht en passend) dat ze Willem niet mee kon nemen. Hij moest in Twente blijven. Overgezet (en uitgebreid): Willem de Mérode. 2 bestellingen: F. Harmsen van Beek, 'Wat knaagt & Neerbraak', M. Vasalis, 'Dankwoord bij de aanvaarding van de P.C. Hooftprijs'. 18 december 2010 |
 |
Suzanne zocht een bepaald soort dagboek. Bij twee Bruna's had ze het niet kunnen vinden. Ze herinnerde zich de/mijn opmerking dat Van Kooten alles kan bestellen, maar het boek meestal ook wel heeft. Daarom gingen we er gisteren even kijken. Die opmerking bleek ook voor dit boek op te gaan. Het gezochte dagboek lag netjes op een tafel. Toen we al bijna weer naar buiten liepen, viel mijn oog op 'Het scherp van de snede. De Nederlandse literatuur in 100 en enige polemieken', samengesteld door Pierre Vinken & Hans van den Bergh. Ik had boekenbonnen bij me gestoken en nam dit boek mee. Een interessante bloemlezing van 846 bladzijden. Gerrit Komrij heeft wel een titeltrent gezet met zijn poëziebloemlezing, eerst in 1000 en enige gedichten en later zelfs in 2000 en enige gedichten! |
De afgelopen weken citeerde ik niet meer uit 'Nagelaten werk' van Bergman. Ik las er - 's avonds op bed - wel in verder en het bleef citeerbare zinnen regenen. Ik ben nu op bladzijde 287 (van de 422) en heb nu 65 te noteren citaten geteld. Het is dus absoluut een aan te raden boek. En toch ben ik minder onder de indruk dan ik van zijn 'De tijd te lijf' uit 1994 was. Dat komt enerzijds omdat zijn manier van denken en schrijven toen een verrassing voor me was, maar anderzijds komt het ook omdat er voor dat boek meer geschrapt was uit de oorspronkelijke aantekeningen. Dit boek was sterker geweest als er (iets) meer weggelaten was. Af en toe denk ik nu: Ja, nu weet ik het wel. Maar toch....... Bergman schrijft memorabele zinnen:
De stilte bestaat niet.
Wat wij stilte noemen is moeder natuur die een dagje vrijaf neemt.
Wij horen haar adem in de boomtoppen,
Krakende takken, tierelierende vogels, zoemende insecten,
een oase van rust die wij bang voor onszelf betreden
(blz. 285)Wij hebben weinig keus.
Of wij dienen een god die er niet is
of wij verloochenen een god die er wel is.
Een god die er is dienen, is kinderspel,
een god verloochenen die er niet is, is energieverspilling.
(blz. 284)
Overgezet (en uitgebreid): Richard Klinkhamer, Jan Campert, Jan Blokker.
20 december 2010
Eind december. Dan wil de boekhouder dat ik 'balans'. Hoe groot is mijn voorraad boeken en vooral: wat is de waarde ervan? Wat te koop staat, staat op overzichten van steeds 35 boeken per bladzijde. De dit jaar verkochte boeken zijn daarin genoteerd. Die moeten van de oorspronkelijke voorraad/prijs worden afgetrokken en de nieuwe bedragen komen dan weer op een totaaloverzicht. Dat totaaloverzicht is nu al 12 A4'tjes groot en het blijft groeien. Een rotklus die me deze week een dag of vier kost. Het meeste cijferwerk rond Raban heb ik uitbesteed (aan Lidy en de boekhouder), maar deze klus is jaarlijks toch voor mezelf. Daarnaast zijn er de overzichten/contracten van de boeken die ik op 50/50-basis verkoop. Ook die verkochte boeken moeten worden opgeteld. Dat levert een overzicht van mijn 'schuld aan derden' op. Ook daar schijnt de boekhouder benieuwd naar te zijn.
We deden een rondje dorp. In de Dijkstraat is het echt glad. Verder is er redelijk re rijden. We kochten open haardhout, oliebollen (op het Zwaaiplein), vazen (bij het kringloopcentrum) en ik gaf wat Kees Stipspullen af bij het museum. Morgen ga ik nog even terug om met de conservatrice te overleggen. Ze heeft dan de tentoonstellingsteksten af.
Bij het kringloopcentrum kocht ik vier boekjes:
- G. Sötemannm A. Roland Holst en de mythe van Ierland
- A.L. Schneiders, De trek van de struisvogel
- Gerlinde Sikkema, Vensterkaarten voor alle seizoenen
- Ria Even, Kerstknipkaarten met stof
en vier lp's:
- Hans Vermeulen, I only know my name (had ik ooit als cassettebandje)
- Carly Simon, Boys in the trees
- Cobi Schreijer zingt Malvina Reynolds (van o.a. Little boxes', bekend gemaakt door Pete Seeger)
- Janis Ian, Miracle Row
Door de kou blijft de sneeuw prachtig wit. Vooral op de bomen met lampjes is dat bij de invallende duisternis een prachtig gezicht. De lampjes zitten gedeeltelijk nog onder de sneeuw en het licht komt daar vaag gelig doorheen.
1 bestelling: knipsels Carmiggelt (uit 1963).
21 december 2010
Vandaag arriveerde mijn kerstpakket, of eigenlijk wat ik ervoor kocht. We kregen van school een blikken verfbusje met daarin een kwastje, een tube rode en een tube gele plakkaatverf, een plastic handschoen, het onvermijdelijke badeendje en een sticker van zo'n badeendje. Maar het eigenlijke cadeau zat aan de binnenkant van het dekseltje: een code die bij Bol.com een waarde van € 50,00 vertegenwoordigt. Ik wist onmiddellijk wat ik daarvoor wilde bestellen: 'Heel Nederland' van Rik Zaal. Ik overwoog de koop daarvan al een poosje. Ik koop makkelijk boeken voor mezelf, maar in deze prijsklasse toch ook weer niet zo heel makkelijk. Ook nu nog moet ik er een paar tientjes bijleggen, maar dat is dan te overzien.
En zoëven werd het doosje met het boek (in twee delen; 648 en 644 bladzijden) aan de deur afgegeven.
Ik heb er al wat in zitten bladeren. Het ziet er prachtig uit. Op internet las ik wat zure commentaren. Vooral van mensen die hun eigen woonplaats in het geheel niet terugvonden of die de opmerkingen bij hun woonplaats wat te negatief vonden. Maar laten we wel wezen: er is - naast veel moois - ook veel lelijks in Nederland. En bovendien: vaak is een kritische noot veel leuker om te lezen dan een lofzang.
Vanmiddag was ik weer even in het museum. Ik kon nog het één en ander aan materiaal leveren: o.a. wat boeken, 'Maria Lecina' van Werumeus Buning (waar 'Dieuwertje Diekema' een parodie op is), 'Drie levens van Blekebeen', 'Olvehpolis', 'Verzamelstip 1' en wat poster- en knipselmateriaal. Ze maken daar een bruikleenovereenkomst voor.
De Kees Stiptentoonselling van 2003 was ingericht met materiaal van Ed Zwart en Willem van Ruiswijk (en een klein beetje van mij). Er viel een tentoonstelling uit en dat gat werd hiermee gevuld. Daarmee ging het ook een beetje buiten het museum zelf om. Ze blijken zelfs de poster e.d. zelf niet meer te bezitten. Die heb ik nog wel (hangt al sinds 2003 tussen de boekenrekken). Ik laat er een kleurenkopie van maken. Dat is dan mijn cadeautje aan het museum bij de opening van de tentoonstelling op 3 januari.
Over God
Ken je Sinterklaas?
Alleen in vermomming.Dus, als hij onverhuld voor je staat,
als hij, nat en vies, smeekt toegelaten te worden in je huis,
als hij, nederig, om een maaltijd bedelt?Dan doe ik net of hij niet bestaat.
(J.P. Guépin, Allemaal raadsels, eh?' blz. 33)
3 bestellingen: Hans Hafkamp, 'Ik haat Amsterdam... Amsterdam is een gedoemde stad: Een literaire wandeling door het Amsterdam van Gerard Reve' , Jean Lorrain, 'Denkbeeldige genietingen', G.J. Speekhout (redactie), 'Nederlandsch jaarboek voor de fotokunst 1942-43' (was al door iemand besteld op 12 november, maar nooit betaald).
22 december 2010
Woensdag - oppasdag. Tygo sliep vannacht ook hier. Ik ben vandaag voornamelijk - lekker - met hem bezig geweest: wandelen in de sneeuw, spelen met een ballon, baby-tv kijken, koekjes in de koffie dopen.
Met de post kwam - vanavond om 19.30 nog! - mijn ECI-bestelling: 'Congo' van David van Reybrouck. Het boek kreeg de AKO Literatuurprijs én de Libris Geschiedenis Prijs. Ook recensies waren lovend. Kortom: ik ben nieuwsgierig geworden.
Toch blijft 'Congo' even liggen: Rik Zaal heeft me in zijn ban met 'Heel Nederland'. Eerst heb ik wat hap-snap gelezen en dan natuurlijk vooral over plaatsen die ik ken, bijvoorbeeld van een vakantie. Over Ameland:
Een rondje Ameland zou in Nes kunnen beginnen. In dit niet onaantrekkelijke dorp bevindt zich de grootste concentratie cafés, winkels, restaurants en hotels van het eiland. Alles voor de toerist en bijna alles van slechte kwaliteit voor te veel geld, zoals vaak op de Waddeneilanden.
Tussen Nes en het strand bij paal 13 bevindt zich de toeristenhel van het eiland. Lelijke hotels, gruwelijke appartementencomplexen en smakeloze recreatievoorzieningen bepalen daar het beeld. Vooral vlak voor de opgang naar het strand doet de bebouwing pijn aan de ogen. Opvallend is dat de zomerhuisjes, die allemaal met riet gedekt zijn en waarvan we er op Ameland nog veel zullen tegenkomen, wel smaakvol van architectuur zijn.
Daarna ben ik gewoon voorin begonnen, wat je in een reisgids eigenlijk niet doet, maar dit leest als een geschiedenisboek. Een geschiedenisboek over Amsterdam in dit geval, want daar gaan de eerste 85 bladzijden over.
2 bestellingen: Bzzlletin 245, themanummer Don Quichot, Kader Abdolah, 'Hekajat', Yvonne Keuls, 'Vriendengedoe'.
23 december 2010
 |
Bij Fokas Holthuis bestelde ik eergisteren 'Ithaka'. In dit bibliofiele boekje staan vier vertalingen van het gedicht 'Ithaka' van K.P. Kaváfis. Uiteraard vertalingen van Hans Warren/Mario Molegraaf en van G.H. Blanken (ik had het oktober al over een artikel over hun vertalingen in 'De Parelduiker'), maar ook vertalingen van P. Borghart en van C. Buddingh'. |
Vanmiddag deden we onze kerstboodschappen. Bij De Ellekoot reden we wat rondjes, maar we vonden geen parkeerplek. We reden daarom door naar het centrum. Ook daar was het zoeken naar een parkeerplaats. Al die mensen waren vooral in de supermarkten. In andere winkels was het niet overdreven druk. We spraken in het dorp wat bekenden. We hoorden tot onze schrik dat Albert Hengeveld al anderhalf jaar dood is. We hadden gezien dat het huis te koop stond. De kinderen (hun Martijn is net zo oud als onze Martijn, de moeders lagen op dezelfde zaal in het Juliana Ziekenhuis) willen het blijkbaar verkopen. Dat is overigens wel begrijpelijk. Die kinderen hebben het in het leven niet cadeau gekregen. Moeder rond haar vijftigste overleden aan kanker. Vader zo'n zes jaar later. Zij zijn wel erg vroeg wees. Er is geen redelijke verdeling van ellende in het leven.
als je gedichten wil schrijven
moet je geen gedichten schrijven
maak liever maar reisnotities
misschien hebben die dan nog wel eens wat dichterlijks
per ongeluk
(J.C. van Schagen, Entree (fragment), Domburgse Cahiers III, blz. 1)
Overgezet en uitgebreid: Frits Smit Kleine.
Ik kwam Frits Smit Kleine tegen in 'Het scherp van de snede. De Nederlandse literatuur in 100 en enige polemieken'. Daarin staat 'Tegen F. Smit Kleine' van Lodewijk van Deyssel. Het is een recensie van Smit Kleines 'Schrijvers en schrifturen' uit 1891. De recensie werd door 'De Nieuwe Gids' geweigerd. Men vond het te negatief. Van Deyssel herschreef het artikel (maar het was minstens zo negatief). Het werd later geplaatst in roeping. Uit het oorspronkelijke artikel:
1 bestelling: Felix Timmermans, 'Het kindeke Jezus in Vlaanderen', Abdelkader Benali, 'Kerstmis in Oostende', 'Kerstverhalen'.De Heer Smit Kleine is het prul der prullen, een miserabel vod, lauw van minheid, vies van lamheid, duf van klamheid, gekreukeld, verfomfraaid, vlekkerig en week, de ruïne van een schoen, die in de modder ligt, een krummelig en vet papiertje op een grasveld, iets heel naars, on-smakelijks en nietig disharmonieus en geringelijk weêrzinwekkend.
24 december 2010
Het 'balansen' is af. Een rotklus, waar ik echter niet omheen kan.
Suzanne gooide gisteren een kop soep over haar benen. Eerste- en tweedegraads verbrandingen. Ze zijn er nog mee naar het ziekenhuis geweest en dat was maar goed ook. Vanochtend ben ik verbandgaas e.d. met haar wezen kopen.
In het doosje boeken van Roelof zit heel divers spul. Het verrassendst was: 'De noodlydende Alblasserwaardt ofte omstandig verhaal van de dyk- en inbreuken waar mede de selve Waardt sedert den jaare 1500 en vervolgens heeft te worstelen gehad, en waarinne bysonderlyk de ellenden door de in- of doorbrake van den Lingendyk in desen jaare 1726 veroorsaakt uytvoerig werden beschreven' van Jacobus van Vechoven uit 1727. Ik zet het te koop voor € 250,00
25 december 2010
Een rustige eerste kerstdag in Culemborg. Veel gelezen in 'Heel Nederland' en in 'Congo'. Lekker gegeten. We hadden het eten (ossenstaartsoep, wild zwijn) zelf meegenomen. Dat wordt voor pa toch een beetje lastig, maar dat mag als je de negentig nadert.
De rit naar Culemborg door de besneeuwde Betuwe was prachtig. Ganzen, reigers, een roofvogel die langs de weg in een konijn zat te pikken. Heel mooi waren de grillige en iets overhangende sneeuwranden boven de steile sloten langs de kant van de weg. Prachtige ronde vormen. Op een plek waar dat kon stopten we. Martijn en ik banjerden door de sneeuw naar de slootrand om wat foto's te maken:
 |
 |
 |
26 december 2010
Een rustige tweede kerstdag thuis. In de loop van de middag kwamen de kinderen. We hebben gegourmet en gewokt op tafel. In het AD las ik dat gourmetten vooral populair is onder PVV-stemmers. Vooral, maar toch niet uitsluitend.
Vanmiddag speelden we de bordspel-versie van 'Ik hou van Holland'. Je moet Linda erbij denken, maar verder heeft het wel de sfeer en het soort vragen van het tv-programma: o.a. woorden spellen, liedjes afmaken (er zit een cd bij) en sportvragen.
Vanavond hebben we veel televisie gekeken. Toy Story 3 op dvd, Jiskefet, Het Spaanse schaap en Herman Finkers die geïnterviewd werd door Paul Witteman. Ik ben wel nieuwsgierig geworden naar die liedjes-cd van Finkers. Vooral het nummer over Willem Wilmink vond ik erg mooi.
Ik heb altijd vijf of zes flessen whisky aangebroken staan. Als ik zin heb in een glaasje is de keuze tussen die soorten een deel van mijn ritueel. De laatste weken pakte ik steeds dezelfde fles: Glenlivet whisky 1965, bonded and bottled by Gordon & Macphail. Er staat een leeuw op het etiket en de whisky is in 2006 gebottled. Een heerlijk whisky. Ik kreeg de fles van Albert van Kooten bij de presentatie van 'Schrijvers geturfd'. Gisterenavond schonk ik er de laatste druppels uit. Omdat ik hem zo lekker vind, zocht ik op internet naar deze whisky en ik schrok me rot. Zo'n fles kost € 199,00!. Wat een cadeau! En die heb ik vanaf 9 november even leeg gedronken. Aan de andere kant: hij was lekker en ik heb ervan genoten.
1 bestelling: Andreas Hemberger, 'Barabbas, Roman uit den tijd van Christus'.
27 december 2001
Ik heb ervoor gezorgd dat dit een kerstvakantie is zonder na te kijken boekverslagen. Dat geeft rust. Ze komen nu natuurlijk wel direct na de vakantie, maar dat zie ik dan wel weer.
Wél heb ik één so'tje na te kijken en daar ben ik vanochtend aan begonnen. Het is een leer-so van B2d. Ze hebben de moeilijke woorden en de spreekwoorden wel geleerd, maar naar de dicteewoorden hebben ze nauwelijks gekeken. Leerlingen 'stampen' niet meer en van de resultaten van dit dicteetje (6 woordjes) word ik bepaald niet rustig:
-
dromedaris
- commissaris
- abonnee
- geapplaudisseerd
- marechaussees
- guerrillastrijders
Vierentwintig leerlingen maakten het so'tje. Ze schreven samen dus 6 x 24 = 144 woordjes. Daarvan zijn er 84 fout! Er zijn er dus maar 60 goed!
Acht leerlingen hebben er vijf of meer fout (van de 6!). En ze zijn er heus niet te dom voor, maar wel te lui.
Dan heb ik ook per woord nog maar één fout gerekend. Het woord is goed of fout. Als ik heel streng was geweest, had ik soms wel drie fouten per woord kunnen rekenen. Voorbeelden uit de so:
- commesaris
- geaplaudiseert
- marciascee
- marrechauchêz
- giriljastrijders
De uitverkoop is begonnen. Ik kocht nieuwe schoenen op de Patrimoniumlaan. Rockports. Die heb ik vroeger veel gedragen; in het begin nog met leren veters. Ik moet er tegenwoordig op letten dat ik de zooltjes in de schoenen kan vervangen door de orthopedische zooltjes die ik nu heb. Bij die Rockports kan dat.
We gingen ook naar het centrum. Bij de Free Recordshop vroeg ik of ze de nieuwe cd van Herman Finkers al hadden. Ongeïnteresseerd zwaaide het meisje achter de balie met haar hand in de richting van de cd-bakken: 'Als we die hebben dan staat hij daar.' Daar had ik al gekeken. Zo vragen ze er een cd-winkel om dat je je bestelling bij Bol.com doet. En dat heb ik dan ook gedaan. Voor 21.30, dus heb ik hem morgen al in huis.
28 december 2010
We zijn vanochtend in Den Dolder koffie wezen drinken. In de loop van de middag was er kans op sneeuw, daarom gingen we vroeg. In Den Dolder zagen we een eekhoorntje vlak langs de weg. Tante Dick was beter te spreken dan de vorige keer. Er komt nu dagelijks iemand van de thuiszorg langs. Dat is wel een prettig idee en het lijkt haar ook rust te geven.
 |
Gerard Davelaar stuurt bij wijze van nieuwjaarsgroet (niet ongebruikelijk in de uitgeverswereld) een klein boekje: 'Little Boy Blue & The Blue Boys. Het prille begin van The Rolling Stones, 1961-1962'. Geniet, 16 bladzijden met veel fotomateriaal. In het boekje worden de eerste stappen van (vooral) Mick Jagger en Keith Richards in de muziekwereld geschetst. De twee kenden elkaar al van de basisschool, maar waren elkaar uit het oog verloren. In oktober 1961 kwamen ze elkaar weer tegen op het station van Dartford, waar Mick Jagger met een aantal Chess import lp's onder de arm liep. Ze bleken het enthousiasme voor Muddy Waters en Chuck Berry te delen. Eind 1961 / begin 1962 namen ze op een bandrecorder 12 nummers op (vooral werk van Chuck Berry, maar bijvoorbeeld ook 'You're Right, I'm Left, She's gone' van Elvis Presley). De band raakte verloren, maar dook op 25 mei 1995 op een veiling in Londen weer op. Mick Jagger kocht de band terug op die veiling en betaalde er 50.250 pond voor. Gerard blijkt al een paar jaar dit soort boekjes te maken en als nieuwjaarsgroet 'rond' te sturen. Hij is op zoek naar de muziek van artiesten vóórdat ze bekend waren, achterhaalt zulke nummers, zoekt er fotomateriaal bij en maakt daar dan dergelijke boekjes over. Eerdere nieuwjaarsgeschenken gingen over de twee maanden in 1967 die Gene Clark doorbracht met zijn Gene Clark Group (die nooit van de grond kwam) en over het buitenlandse debuut van The Rolling Stones in het Kurhaus in Scheveningen in 1964. |
Bol.com maakt het waar: gisterenavond om 8.45 uur besteld en vandaag om 13.30 uur al in de bus: 'Liever dan geluk' van Herman Finkers. Mooi uitgevoerd: een cd, een dvd én een boekje van 28 bladzijden met liedteksten en foto's. En dat allemaal voor zestien euro. Jonge mensen kopen geen cd's meer; zij downloaden alles. Om toch nog wat te verkopen zijn de prijzen flink omlaag gegaan. Dat is dan weer gunstig. Er staat een prachtig nummer voor/over Willem Wilmink op:
Vanavond is er een concert van André Rieu op het Vrijthof op televisie. Aan het eind speelt het orkest 'Auld Lang Syne' (Should auld acquaintance be forgot), compleet met doedelzak. Schotser kan het al niet. Het Maastrichtse publiek heeft van dit lied nooit gehoord en zingt uit volle borst 'We houden van oranje om zijn daden en zijn doen', wat door André Hazes inderdaad op dezelfde melodie gezongen is. De cultuurbarbaren! Je snapt wel meteen weer waarom Geert Wilders zoveel stemmen in Limburg kreeg: dat is hetzelfde publiek.Lieve dode dichter
Lieve dode dichter, in je kistje onder glas,
nu je uit je pijn bent, zie ik je pijnen pas.Je moest leven met de tijd
die zich steeds verder sloeg,
van de warmte en de liefde
van oude straat en bruine kroeg.
Je bleef altijd die jongen
met zijn arm tegen de muur
van die warme Twentse kerk
na het hete middaguur.
Verwonderd vroeg je daar:
'Is Jezus een gedicht?'
De kapelaan vond je brutaal
en sloeg je in 't gezicht.
Want de tijd is een wereld
waarin schrijvers het bestaan
meisjes te beschrijven
met de sterren en de maan.
Je riep vaak woedend naar zo'n pummel
die niets om meisjes geeft,
dat je zo'n schoonheid beschrijft met
de geur die om haar sokken zweeft.
Lachend keek men dan
die malle Wilmink aan.
Het jongetje trof telkens weer
die oude kapelaan.
Lieve dode dichter, in je kistje onder glas,
nu je uit je pijn bent, zie ik je pijnen pas.
Je wou van nu naar Sint Brandaan
maar de tijd wou niet weerom.
Nu je uit de tijd bent,
kun je eindelijk andersom.
Noe bi'j oet de tied Wilm.
Noe kö'j aansum.
29 december 2010
Sarien Visser is druk bezig de auteurspagina's op Schrijversinfo door te nemen en er de fouten uit te halen. En dat aantal fouten valt me behoorlijk tegen. Gelukkig zijn het wel voornamelijk tikfouten en inconsequenties (en maar weinig echte taalfouten), maar het zijn er wel veel. Ze corrigeert er elke dag een paar en ik probeer die dan dezelfde dag ook te verbeteren. Op de bladzijde met het alfabetisch overzicht van de bi(bli)ografieën staat er achter de gecorrigeerde bladzijden een #-teken.
Af en toe melden ook anderen me zo'n tikfout. Gisterenavond was dat Kate. Zij zit nu in VWO6. Ze schrijft: 'Ik zat op uw site een stukje te lezen over Toon Tellegen, toen ik een typefout tegenkwam. Ik vond het een beetje slordig staan, dus ik dacht ik stuur er even een mailtje over. Er staat namelijk vriedschap in plaats van vriendschap.' Zulke dingen moet je positief benaderen: leerlingen zitten in de kerstvakantie, 's avonds om elf uur, op internet literaire bladzijden te lezen!
Martijns auto werd vandaag APK-gekeurd. Ik bracht hem aan het begin van de middag naar Bochane. We stopten onderweg bij Van Kooten; even kijken of de uitverkoop al begonnen was. En dat was hij. We kochten beiden zo'n tien boeken. Mijn stapel bestond uit:
- Joost Zwagerman, Hollands welvaren. Nederland 2004-2008
- Cees Nooteboom, Rode regen
- J.J. Voskuil, Gaandeweg
- Jan Wolkers, Dagboek 1974
- Leo Vroman, misschien tot morgen. Dagboek 2003-3006
- Koos van Zomeren, De wereld vereenvoudigen
- Koos van Zomeren, Nog in morgens gemeten
- Frans Kellendonk, De romans
- Jan van der Vegt, Hendrik de Vries. Biografie
- Hella S. Haasse, Oeroeg - een begin
Ik had mezelf een maximum van tien boeken gegeven. Daarom bleven enkele dagboeken van Frida Vogels liggen. Het werden toch elf boeken. Martijn legde 'Zo God het wil' van Niccolò Ammaniti op mijn stapel. Hij vond dat ik die moest lezen. Eerder leende ik van Martijn al 'Ik ben niet bang' van dezelfde schrijver. Het merendeel van de boeken wil ik (eerst) zelf lezen. Enkele zijn direct voor de verkoop. Dat geldt bijvoorbeeld voor 'Nog in morgens gemeten' van Koos van Zomeren. Dat is een boek uit de privé-domein reeks. Van Kooten had hem in de uitverkoop liggen voor € 5,00. Privé-domein doet tweedehands altijd rond een tientje.
30 december 2010
Ik heb de spullen voor de aanvraag van een bouwvergunning voor vier nieuwe 'gedichten op muren' bij elkaar. De aanvraag moet nu via internet, via een landelijke site. Daar hebben ze weer wat nieuws bedacht: we zijn geen particulier en dus willen ze het Kamer van koophandel-nummer weten. Dat nummer weet ik niet. Het zal het nummer van het Kunstplatform moeten zijn. Maar daarvan kan ik zo tussen kerst en nieuwjaar niemand bereiken.
Vandaag maak ik rundvlees met bamboespruiten en peultjes, een recept uit het wokkookboek dat ik met Sinterklaas kreeg. De biefstuk staat nu in de marinade. Toen ik vanochtend in de winkel met de peultjes in de hand stond, twijfelde ik even: we leerden de kinderen in de projectweek dat ze een duurzame maaltijd moeten maken. Deze peultjes komen uit Kenia en zijn dus de halve wereld over gevlogen. Maar .... ik kocht ze toch.
2 bestellingen: Maria Riva, 'Dietrich mijn moeder', knipsel Franca Treur.
31 december 2010
Vanochtend was ik nog even in het museum. De Kees Stiptentoonstelling is zo goed als ingericht, al zie je er nog niets van. Over de vitrines hangen doeken die er maandag bij de opening pas af gaan. Ik mocht even onder en achter de doeken kijken, omdat ik wilde weten hoe e.e.a. opgesteld is. Maandag om elf uur geef ik een rondleiding voor de vrijwilligers van het museum en daar wil ik me op voorbereiden.
 |
 |
In de bibliotheek sprak ik Ed Zwart (die gelukkig weer behoorlijk is opgeknapt), Petra Boelhouwer en Hans Loos. Zo wordt de Cultuurfabriek de ontmoetingsplek die het ook moet zijn. Met Hans kreeg ik het o.a. over het nieuwe gebouw van het CSV. Hij vindt het maar een lelijk gebouw. 'Het Veen kan mij niet rood genoeg!', zei ik daarop. Dat kon hij zich van mij wel voorstellen. Nu ik daar nog eens over nadenk, vind ik dat eigenlijk wel heel gedurfd van de directeur van het CSV. Dick stond bij de locale verkiezingen op de lijst van de PvdA. Onder zijn leiding wordt er een grote nieuwe school neergezet en die maakt hij aan de buitenkant dan helemaal rood. Dat is lef hebben!
Met veel plezier én instemming lees ik het deze week gekochte 'Hollands welvaren' van Joost Zwagerman. Het zijn columns die eerder vooral in 'NRC Handelsblad' stonden (maar ook in 'de Volkskrant', 'De Gids', 'Opinio', 'HP/De Tijd', 'Trouw', 'Vrij Nederland' en 'De Standaard'). Veel van wat hij zegt is me uit het hart gegrepen en het is altijd prettig je eigen mening mooi geformuleerd terug te lezen. Bij voorbeeld over 'leuk':
Alles, van schoolgang tot begrafenissen, moet 'leuk' zijn.
Het feit dat er vaak geklaagd wordt over die leukheidservaring
maakt de dwang er niet minder penetrant op.
(Onze fijne tijden, blz. 43)
Daar heb ik me ook al vaak over verbaasd. Al toen ik nog op de basisschool werkte, maar ook nu in het voortgezet onderwijs. En dat het 'leuk' móet zijn, geldt zowel voor veel leerlingen als voor veel docenten. Bij de leerlingen kan ik het me nog een beetje voorstellen. Die moeten naar school, er is immers leerplicht. Maar van de collega's kan ik het minder goed hebben. Ik heb wel eens tegen zo'n collega gezegd: 'Het is je werk hoor en werk is ook weleens gewoon werk en dus niet leuk.' Met zo'n opmerking maak je geen vrienden. Het is een beetje de door Elma Drayer dit jaar beschreven 'leuk-cultuur' van de ma-di-do-verwende prinsesjes. Bij het kopieerapparaat op mijn basisschool vroeg ik ooit aan een collega waarom zij die kleurplaat stond te kopiëren. Het antwoord was dat dat zo leuk voor de kinderen was. 'En wat léren ze er dan van?', vroeg ik. Daar had ze niet over nagedacht. Wat mij betreft is 'leuk' geen doelstelling! Het is hooguit bijvangst.
Verderop maakt Zwagerman het door zijn woordkeus nog mooier. Hij heeft het op bladzijde 44 dan o.a. over 'op zichzelf gefixeerde thrillseekers en funverslaafden' en over 'fijnetijdfundamentalisten':
Nieuw op Schrijversinfo: Fem Rutke.Fijnetijdfundamentalisten tolereren geen scepsis en gereserveerdheid van derden
- dat vinden zij kwetsend en aanstootgevend.
De kans is vooralsnog vele malen groter dat je in de openbare ruimten in Nederland
het slachtoffer wordt van fijnetijdfundamentalisten dan van radicaliserende moslims.
Door naar januari 2011
