Juli 2009
Terug naar juni 2009
1 juli 2009
Zorgteamvergadering vanochtend. O.a. over de procedure voor het aanvragen van een rugzakje voor een leerling. Daar zit een hele administratie aan vast - en een hoop ambtenarij. Zo moet je bijvoobeeld een half jaar 'handelingsverlegenheid' aan kunnen tonen. We houden elkaar lekker bezig.
Vanmiddag heb ik de H3 klassen ingedeeld. Een hele klus, want ik moest van vier tweede klassen naar drie derde klassen. De leerlingen hebben op briefjes ingevuld bij wie ze graag in de klas willen zitten. Daar heb ik steed een gedeelte van kunnen honoreren. Dan moeten de klassen ook nog even groot zijn (ca. 28 leerlingen) en als het even kan moeten de verhouding jongens/meisjes ook een beetje kloppen. Dat is een paar uur puzzelen, maar het is aardig gelukt.
Aan het eind van de middag liep ik een eindje met de hond. We passen 's woensdags op Tygo en krijgen Luna er gratis bij. Op de Monding waande ik me in Frankrijk. In het perk langs de weg bloeit in grote hoeveelheden de lavendel. Een prachtig gezicht en het geurt heeerlijk in de bijna-dertig-graden-zon. Enne .. als opa en oma op je passen is dat niet alleen maar leuk ........
Het aantal digitaal beschikbare boeken bij DBNL (de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren) groeit maandelijks. Hier staan de nieuwe boeken van de maand juli. Wat mij betreft speciale aandacht voor de aforismen van J. Greshoff in 'Legkaart'. Bijna driehonderd bladzijden met o.a. enkele hoofdstukken vol goed gevonden en puntige uitspraken. Een kleine bloemlezing:
Het doel van het onderwijs kan nooit zijn de domheid te bestrijden.
Dat zou onbegonnen werk zijn.
Doch om haar aangenaam te camoufleren.
Wanneer men aanneemt dat de dood geen einde kan zijn,
moet men er ook vrede mee hebben, dat de geboorte geen begin is.
Een eenzijdige oneindigheid is niet denkbaar.
Men doet het voorkomen of haat en liefde elkanders tegendeel zijn.
Tegenover beide staat onverschilligheid.
Hij die aan zijn ondeugden te juister tijd de huichelarij weet toe te voegen,
verkrijgt de eretitel van bekeerde zondaar.
Mensenkennis en mensenliefde treden nooit gelijktijdig op.
Ik maak mij niet ernstig bezorgd over de uitbreiding van het mechaniek.
Zolang er geen dichtmachine bestaat,
blijft mijn wereld onbereikbaar voor de machinisten.
Ook buiten de vergaderingen wordt er hard doorgewerkt aan 'Gedichten op muren'. Het is even 'aan muren' geweest, maar je schrijft of schildert iets óp een muur (eventueel hang je er iets áán). Er zijn nu ook ontwerpen voor een logo gemaakt. Voorlopig vind ik dit de mooiste:
Overgezet: F. Schmidt-Degener, J.M.A. Biesheuvel, Jaap van de Merwe.
2 juli 2009
We werken met de collega's Nederlands aan nieuwe 'leeslijsten' voor alle klassen. Ze moeten ieder cluster een boek lezen en dan over dat boek een opdracht maken. Met Laura maakte ik een eerste voorstel voor de lijst voor H3/V3. Dat is het jaar dat ze overstappen van jeugdliteratuur naar de boeken voor volwassenen. We hebben geprobeerd (uitgaande van onze lesmethode en adviezen/lijstjes van de mediatheek) een lijst te maken met wat moeilijker jeugdboeken en wat makkelijker boeken voor volwassen. H3 mag het hele jaar uit de hele lijst kiezen. V3 moet het derde en vierde cluster uit de lijst voor volwassenen kiezen.
| Jeugdboeken Els Beerten, Lopen voor je leven Laura Broekhuysen, Zand erover Caja Cazemier, Te snel Caja Cazemier, Weerlicht Caja Cazemier, KID kind Caja Cazemier, De eerste keer Caja Cazemier, Verliefd zijn is een ramp! Wim Daniëls, Ruben Tonke Dragt, Torenhoog en mijlenbreed Imme Dros, Odysseus, een man van verhalen Imme Dros, Ilios, het verhaal van de Trojaanse oorlog Imme Dros, Held van de twaalf taken Imme Dros, Held van het labyrint Theo Engelen, Droomvrouw vermist Gerda van Erkel, Een dubbel vuurteken Ed Franck, Parcival Ed Franck, Tristan en Isolde Ed Franck, Romeo en Julia Ed Franck, Het huis van eb en vloed Anne Frank, Het Achterhuis Peter van Gestel, Die dag aan zee Bobje Goudsmid, Afscheidsbrief Bobje Goudsmid, De ijzeren maagd Halil Gür, Gekke Mustafa Hans Hagen, Rec.play Evert Hartman, De vloek van Polyfemos Evert Hartman, Gegijzeld Evert Hartman, De voorspelling Veronica Hazelhoff, De bijenkoningin Joost Heyink, De afgrond Joost Heyink, Het web Joost Heyink, Obsessie Theo Hoogstraten, IJzige poppen Theo Hoogstraten, Verraderlijke vrienden Theo Hoogstraten, Blind date Theo Hoogstraten, Hot spot Theo Hoogstraten, Lover boy Theo Hoogstraten, Last minute Hanneke de Jong, De laatste brief Harm de Jonge, Het Peergeheim Ted van Lieshout, Gebr. Bart Moeyaert, Wespennest Bart Moeyaert, Broere Anne Provoost, Vallen Anne Provoost, De arkvaarders Anne Provoost, Mijn tante is een grindewal Anton Quintana, Het boek van Bod Pa Lydia Rood, Anansi’s web Lydia Rood, Weg van de zon Marita de Sterck, Splinters Marita de Sterck, Wild vlees Marita de Sterck, Op kot Karlijn Stoffels, Stiefland Karlijn Stoffels, Rattenvanger Karlijn Stoffels Een-nul voor de autisten Karlijn Stoffels, Mosje en Reizele Willem van Toorn, Rooie Edward van de Vendel, De dagen van de bluegrassliefde Edward van de Vendel, De gelukvinder Diet Verschoor, Emma’s Noorderlicht Diet Verschoor, Romeo nu Diet Verschoor, De bruiden van Branca Simone van der Vlugt, Schijndood Simone van der Vlugt, De slavenring Helen Vreeswijk, Overdosis Helen Vreeswijk, Chatroom Helen Vreeswijk, Loverboy Helen Vreeswijk, De stalker Helen Vreeswijk, Eerwraak Jan de Zanger, Voor een halve zak drop Jan de Zanger, Desnoods met geweld Zohra Zarouali, Amel Zohra Zarouali, Amel en Faisel Floortje Zwigtman, Spelregels Floortje Zwigtman, Wolfsroedel |
Voor volwassenen Kader Abdollah, Spijkerschrift Kader Abdollah, De reis van de lege flessen Yasmine Allas, De generaal met de zes vingers Henk Apotheker, De Turkenflat René Appel, Loverboy Gerbrand Bakker, Perenbomen bloeien wit Kees van Beijnum, Over het IJ Kees van Beijnum, De oesters van Nam Kee Naima el Bezaz, De weg naar het noorden Naima el Bezaz, Minnares van de duivel Vincent Bijlo, Het instituut Marion Bloem, Geen gewoon Indisch meisje Marion Bloem, Lange reizen, korte liefdes Khalid Boudou, De pizzamaffia Herman Brusselmans, Ex-drummer Boudewijn Büch, De kleine blonde dood Remco Campert, Het leven is vurrukkulluk Adriaan van Dis, Indische duinen Adriaan van Dis, Nathan Sid Renate Dorrestein, Zonder genade Renate Dorrestein, Het duister dat ons scheidt G.L. Durlacher, Drenkeling G.L. Durlacher, Quarantaine Carl Friedman, Tralievader Ronald Giphart, Ik ook van jou Ronald Giphart, De voorzitter Ronald Giphart, Gala Karel Glastra van Loon, De passievrucht Hella Haasse, Transit Hella Haasse, Sleuteloog Maarten ’t Hart, De kroongetuige Maarten ’t Hart, De zonnewijzer Willem Frederik Hermans, Het behouden huis Mensje van Keulen, De gelukkige Mensje van Keulen, Het andere gezicht Yvonne Keuls, De moeder van David S. Yvonne Keuls, Het verrotte leven van Floortje Bloem Kluun, Komt een vrouw bij de dokter Herman Koch, Red ons, Maria Montanelli Judith Koelemeijer, He zwijgen van Maria Zachea Tim Krabbé, Het gouden ei Tim Krabbé, De grot Tim Krabbé, Kathy’s dochter Tim Krabbé, Een goede dag voor de ezel Tessa de Loo, Isabelle Vonne van der Meer, Eilandgasten Marga Minco, Het bittere kruid Maria Mosterd. Echte mannen eten geen kaas Harry Mulisch, De aanslag Saskia Noort, De eetclub Jona Oberski, Kinderjaren Rascha Peper, Oesters Rascha Peper, Dooi Gerard Reve, De vierde man Ward Ruyslinck, Wierook en tranen Jan Siebelink, Laatste schooldag Carry Slee, Moederkruid Carry Slee, Dochter van Eva Manon Uphoff, Begeerte Simone van der Vlugt, De reünie Leon de Winter, Serenade Leon de Winter, De ruimte van Sokolov Leon de Winter, Gods gym Jan Wolkers Turks Fruit Jan Wolkers, Kort Amerikaans Nilgün Yerli, De garnalenpelster Joost Zwagerman, De buitenvrouw |
En dan begint het puzzelen en piekeren: welke schrijver zou er eigenlijk nog bij moeten. En welke kan er wel af. Koos van Zomeren wil ik er eigenlijk wel op hebben. 'Otto's oorlog' maar doen? Staat er wel genoeg recent werk op?
Vanmiddag heb ik op mijn gemak weer wat 'Kronkels' door zitten lezen. Een mooi citaat:
2 bestellingen: Mary Pos, 'Wie was dr. Verwoerd', knipsel Dick Bruna.Wim Kan vertelde me laatst dat hij met zijn neef, een Leidse student,
wandelde in de Onzalige bossen, een groot natuurreservaat vol wild.
Hij had hoog opgegeven van de herten, die daar rondspringen,
maar ze zagen er die middag niet een.
De student zei: " 't Is hier net Leiden, daar zie je ook geen herten."
(Simon Carmiggelt, Sporen, Kronkel, 24-02-1964)
3 juli 2009
Bijna dertig graden, Wimbledon op televisie en morgen start ook de Tour de France. Zomer! Maar nog wel een week werken, voordat de vakantie begint.
We kijken naar tennis op televisie. Omdat we ons ergeren aan de reclame tussendoor op de Nederlandse commerciële zender, hebben we de Belgische zender aangezet. Mooi scherp, digitaal beeld. En prachtig taalgebruik. Federer wint de eerste game van de derde set op love. In het Vlaams heet dat een 'blank opzetspel'. Gér had gisteren ook een voorbeeld van mooi Vlaams. Hij maakte op vakantie een foto van een bord op een bouwplaats: 'Verboden op het werk te komen'. Doe mij zo'n baas!
Het gedicht van C. Buddingh' op de muur op de hoek van het Buddingh’plein en de Varkenmarkt in Doredrecht is af. De tekst stond er al, maar nu is er ook een achtergrond én een klein kaartje van Nederland, met een pijl naar Dordrecht. 'Dít eiland!'. Wim mailt me een foto én een tekst die vandaag in het AD staat, waarin zelfs verwezen wordt naar de 'Gedichten op muren'-commissie in Veenendaal. Leuk!
 |
Hier, op dit eiland Hier, op dit eiland In dit kleine pannekoekplatte driehoekje C. Buddingh' (1918-1985) Uit: Verzen van een Dordtse Chinees, 1980 |
Buddingh’-biograaf Wim Huijser is verguld met het muurgedicht dat op zijn advies is gekozen. Het initiatief van Progrez past helemaal in de ontwikkeling die je ook elders in het land ziet, vindt hij. ,,Recent zijn er in Gorinchem ook mooie muurgedichten van Ida Gerhardt gemaakt en de gemeente Veenendaal heeft zelfs een officiële commissie ‘Gedichten op muren’ ingesteld. Natuurlijk kunnen er in Dordrecht niet genoeg teksten van Buddingh’ en Eijkelboom op muren verschijnen. Ze dragen bij aan het literaire bewustzijn van de bevolking. En zeker als de teksten zelf ook nog iets zeggen over de plek waar de lezer staat. Dit gedicht draagt bij aan het ‘eilandbewustzijn’ van de Dordtenaren.’’
Ria en Erich kwamen vanavond een borrel drinken. Bij hen thuis woedde een examenfeest. We maakten er een aangeklede borrel van. Er was bij het schoolfeest erg veel saté overgebleven, dus ik had er de barbecue bij aangestoken.
Overgezet: Hugo Claus.
4 juli 2009
Op tafel in de achtertuin bloeit een vetplant; een lange steel met bovenop pakweg vijfentwintig knopjes, waarvan er nu drie open zijn. Achter tegen de garage bloeit de clematis. We moeten daar iets doen om de ranken te leiden. Nu zit alles op elkaar gebonden, wat trouwens wel een dichtopeengepakte bloemenzee geeft.
 |
 |
Henk bracht twee dozen boeken. Vooral studieboeken pedagogiek. In goede staat. Het is niet mijn specialisatie, maar het is wel leuk spul om te verkopen, al is het maar omdat het verhoudingsgewijs veel minder aangeboden wordt dan literatuur. Bij boekwinkeltjes zet ik zo'n boek neer en dan ben ik pakweg de vijfde die zo'n boek aanbiedt. Bij literatuur staan er dikwijls al meer dan vijftig exemplaren te koop. Dan zet ik mijn eenenvijftigste exemplaar er meestal al niet eens meer bij (wél voeg ik dat boek uiteraard op Raban toe)
Lidy is met collega's midgetgolfen en eten. Ik had mezelf opgedragen vanmiddag de boeken van Annemarie én van Henk te sorteren en op te ruimen (de dozen van Annemarie staan al een week in de kamer, zonder dat Lidy heeft gemopperd - ze houdt veel van me!). Het sorteren gaat nog wel, maar het is eigenlijk te warm
om keer op keer twee trappen op te lopen met een doos boeken. Ik vrees dan ook dat ik het vandaag niet af krijg.
Overgezet: Toon Hermans, Rik Valkenburg, Jo Boer, Lucebert.
5 juli 2009
 |
Ik bekeek de tekstschrijvers op de cd 'Vaders' (uit 2005) van Herman van Veen, die ik van Martijn kreeg . Ook om dat op Schrijversinfo te noteren. O.a. twee keer Willem Vermandere, één keer Jan Rot, één keer Liselore Gerritsen, één keer Herman de Coninck, twee keer Willem Wilmink en één keer vrij naar Willem Wilmink. Daarnaast uiteraard ook enkele nummers die Herman van Veen zelf schreef. Een prachtig fragment uit 'Mannoman' dat Herman van Veen samen met Wilmink schreef, vrij naar een tekst van A. de Roovere: |
Weet iemand of er iemand leeft
die ons nog een goed voorbeeld geeft
door het pad dat hij bewandelt?Nu iedereen van afgunst beeft
en alles wat er waarde heeft,
verpest wordt en verhandeld.Minister, pator en pastoor,
ze hebben ons de jaren door
onder hun raad bedolven.Ze schreeuwden in ons ezelsoor:
Maar waar toch dienen herders voor
die heulen met de wolven?
In de vijver bloeit een waterlelie. Later dan andere jaren (heb ik de indruk). Er staan drie waterlelies op de bodem van de vijver, maar uitbundig groeien ze niet. Eén heeft er nog nooit gebloeid, deze bloeit voor het eerst. Ik denk dat ik de mandjes in de herfst eens van de bodem moet halen om ze opnieuw met van die speciale waterleliegrond te vullen.
De druif die tegen het schuurtje staat heb ik vanochtend flink gesnoeid. In de winter en het voorjaar moet je ze niet snoeien, maar nu kan dat geen kwaad (in Frankrijk snoeien ze ze 's zomers vrijwel kaal). De zon kan zo bij de druiven. Het water geven van de druif is een dilemma. Voor de druif zelf zouden we veel water moeten geven, maar het effect is dat die hoek van het schuurtje wegrot. Ook daar moeten we iets op bedenken (maar we vinden het al jaren lang niet belangrijk genoeg om er tijd aan te besteden).
 |
 |
Vandaag zocht ik de dozen van Henk uit. Veel pedagogiek, maar toch ook wat andere - leuke - verrassingen. Bijvoorbeeld het boekje met cartoons '50 + van harte' Negenenvijftig bladzijden met de koptekst 'Je bent pas ècht boven de 50 ...' en daaronder een tekening en een tekst. Bij sommige mag ik me aangesproken voelen. Een paar (tekst)voorbeelden:
Je bent pas ècht boven de 50 ... als je er absoluut van overtuigd bent, dat trappen tegenwoordig veel steiler gebouwd worden dan vroeger.
Je bent pas ècht boven de 50 ... als het je niet kan schelen waar je vrouw heen gaat, zolang je maar niet met haar mee hoeft.
Je bent pas ècht boven de 50 ... als je moet gaan zitten om je onderbroek aan te trekken. Die jonge knullen in je kleedkamer hebben allemaal gekleurd ondergoed, maar het jouwe is wit.
Je bent pas ècht boven de 50 ... als mensen tegen wie je vroeger huizenhoog opkeek, zoals doktoren, politieagenten en dominees, tegenwoordig vaak jonger zijn dan jij.
Die laatste gaat voor mij al heel lang op. Ik had dat vooral met soldaten. Dat waren ooit stoere kerels, maar het zijn al heel lang jochies.
Een andere prettige verrassing is 'Wat een taal! Taalergernissen van bekende taalgebruikers', onder redactie van Jannie Verheijen. 'Wat een taal!' was een radioprogramma. Ik geloof niet dat het nog bestaat. Er zijn meer boekjes van uitgebracht, meestal - net als deze - met columns en andere bijdragen aan het programma. In dit boekje meldden de columnisten ons aan welk taalgebruik ze zich ergeren. Het boekje komt uit 1998; sommige taalergernissen zijn gedateerd, andere blijken na tien jaar nog springlevend. Ad Lansink ergerde zich toen al aan mensen die 'zoiets hebben van ....'. Dat lijkt onuitroeibaar. Marjan Berk ergerde zich aan de jij-zeggers. Ik vrees dat dat alleen maar erger is geworden. 'Moet kunnen' (Annemarie Grewel) en 'Zeker weten' (Martine Bijl) lijken daarentegen over hun hoogtepunt heen.
Toegevoegd aan Schrijversinfo: Herman de Coninck.
Overgezet: Karel van het Reve, Ellen Tijsinger.
6 juli 2009
Unitvergadering vanochtend: de vergaderplanning van volgend jaar, de lokaalindeling (en de nieuwe digitale schoolborden), het nieuwe leerlingstatuut, de nieuwe overgangsnormen, een korte lezing over de werkelijke invloed van energiedrankjes (één blikje maakt je anderhalf uur geconcentreerder en zou dus positief kunnen zijn - verder zijn er alleen nadelen, zeker als ze 's avonds om half elf op een schoolreis nog zes blikjes achteroverslaan), lik-op-stuk-beleid als ze volgend jaar hun boeken niet bij zich hebben.
We lunchten met de sectie Nederlands in het dorp. Er blijkt op maandag bijna niets open te zijn. De tent waar we heen wilden was ook nog eens dicht, omdat er bij sloopwerkzaamheden bij Albert Heijn (bruine) asbest was gevonden. Uiteindelijk belandden we midden in de Hoofdstraat bij 0318 op het terras (waar ook de sectie Engels aanschoof - er was verder niets open). Daar zit je wel een beetje in de etalage. Er paradeerden tientallen leerlingen voorbij. Diverse verse fruitdrankjes voor de vrouwelijke collega's, salades, Italiaanse bollen en een uitsmijter voor alle drie de mannelijke collega's (toeval?). Een matig ei (of eigenlijk drie eieren) op ham en kaas, maar wel heerlijke grote stukken maisbrood eronder.
Joost zei me vandaag: 'Je raadt nooit waar ik dit weekend geweest ben!' Dan probeer ik het ook niet te raden. 'Antwerpen!' Ik wist dat hij regelmatig in Antwerpen komt. Hij heeft in Noord-Brabant gewoond en gaf me ook al eens wat tips voor de derde klasreis naar Antwerpen. Maar er komt nog iets achteraan: 'Naar een concert van Leonard Cohen!' Kijk, daar heeft hij me even stil. Hij vertelt enthousiast over het optreden. 'Beter nog dan in Londen!'. Ik zeg hem dat ik toch wel een beetje jaloers op hem ben. 'En terecht!' is zijn antwoord daarop.
Op de 'Nieuwe woorden-kalender' van vandaag: een mooi woord voor een slappe houding: 'slaptitude'.
Lidy kijkt vanavond naar 'Boulevard' op tv. Jolanthe Cabau van Casbergen vertelt over haar breuk met Jan Smit: Ze zegt: 'Als je dan een tankstation binnenloopt en je ziet jezelf op zes covers dan denk je: 'Heuuu?, oh ja.' Daarmee geeft ze ons toch een verrassend inkijkje in haar gedachtenwereld. Ze denkt: 'Heuuu?, oh ja.' Wat een rijkdom aan gedachten! Wat een verbluffend zieleleven .... 'Heuuu? o ja.'
Vanavond heb ik nog weer met de indeling van de H3-klassen zitten schuiven. Er gaan nog wat leerlingen uit B2 naar V3 en die had ik nog in H3 ingedeeld en uiteraard allemaal in dezelfde klas. Deze klas werd nu een stuk kleine dan de andere twee. Met het daaropvolgende geschuif haadde ik ook weer van alles overhoop.
Overgezet: Alice Nahon, J.C. Noordstar.
2 bestellingen: Harry Paape, 'De Geuzen. De eerste verzetsgroep 40-45', knipsel Tommy Wieringa.
7 juli 2009
Rapportvergaderingen, de hel dag. Altijd (in)spannend. Veel leerlingen halen het met de hakken over de sloot. Enkele daarvan doen dat zeer berekenend. Bij sommige valt die berekening verkeerd uit. We kijken dan vaak wel naar gericht bevorderen (Van V2 naar H3, of van B2 naar T3), maar ik ben niet in alle gevallen een tegenstander van doubleren. Soms moet een leerling gewoon zijn neus een keer stoten en daar lering uit trekken.
 |
Je kon vanavond niet om de herdenkingsdienst voor Michael
Jackson heen. Live op zowat alle zenders. Het was nog redelijk
ingetogen. Ik raak alleen wel geïrriteerd door Amerikaanse
dominees die met een preektoon spreken en dan allerlei zinnen
drie, vier of zelfs vijf keer herhalen. Elke herhaling met iets
meer stemverheffing. Doorzichtige retorische trucs. |
1 bestelling: Carolijn Visser, 'Ver van hier' en 'Buigend bamboe', Redmond O'Hanlon, 'Naar het hart van Borneo', Edward Crankshaw, 'Rusland onder Kroetsjew'.
8 juli 2009
Vanochtend had ik op school maar één afspraak. De rest van de ochtend heb ik alle boeken, mappen, toetsen e.d. op mijn kantoor in verhuisdozen gepakt. In de zomervakantie worden de nieuwe meubels geplaatst, worden de dozen erheen gebracht en dan kan ik na de vakantie mijn kantoor inrichten. Ik maakte vandaag een paar foto's van het lege kantoor:
 |
 |
 |
Het nieuwe kantoor vanaf het trappenhuis. |
Uitzicht vanuit mijn raam. Veel groen en vier keer per uur een trein. |
Vanaf het raam gezien. Nog erg leeg. |
Een personeelsuitstapje dichtbij huis: Ouwehands Dierenpark. Ik was te laat voor koffie met gebak, maar op tijd voor een gedeelte van de rondleiding met een gids. Een praatgrage man. Hier en daar had het wat korter gemogen, maar je hoort feiten en anekdotes die je niet hoort als je er zomaar zelf heen gaat. Ik probeerde intussen wat dierenfoto's te maken, maar dat valt nog niet mee.
 |
 |
 |
We sloten af met een barbecue in Ouwehands. Het was meer een buffet, want buiten stond iemand grote hoeveelheden vlees te grillen en wij konden binnen ons bord vol scheppen. Het was aan de tafel waar ik zat heel gezellig en ik heb al kennis kunnen maken met nieuwe collega Jan. Hij gaat economie geven.
Per bestelling reken ik € 0,60 extra voor de kosten van het inpakken (enveloppen, bubbeltjesfolie e.d.). Niet per boek dus, maar per bestelling. Vandaag krijg ik daar voor het eerst in tien jaar een boze reactie op: 'Je bent wel erg hebberig, want de verzendkosten voor pakketpost bedragen geen 7,35, dat is 6,75. Ik zie verder van de bestelling af.' Die zestig cent staan ook netje op de site vermeld. Ik heb dat deze klant nog maar eens uitgelegd. Het alternatief is dat ik alle boeken een paar dubbeltjes duurder maak, maar één bedrag per bestelling lijkt me eerlijker.
2 bestellingen: Gerrit Krol, 'APPI. Automatic Poetry by Pointed Information', 2 knipsels Cees Nooteboom.
9 juli 2009
De laatste lesweek. Veel losse eindjes, hard werken en weinig literatuur. Maar de vakantie komt eraan.
Alle vier de scholen voor voortgezet hebben definitief aangegeven de lesbrief over Kees Stip te willen ontvangen! Dat betekent dat er 61 klassen mee doen, met 25 stuks per klas maakt dat 1525 lesbrieven.
Overgezet: P.J. Troelstra, Tip Marugg.
4 bestellingen: Dr. H.H. Cohen, Salk-vaccin redt kinderen (Polio)', AO-boekje 667, Willem van Iependaal, 'Madame Pedasco', Meyer Sluyser, 'Daar zaten wij. Impressies over 'Londen '40-'45'', Albert Helman, 'Zuid-zuid-west', Ellen Ombre, 'Negerjood in moederland', Bea Vianen, 'Strafhok'.
10 juli 2009
Een prachtige strip in De Volkskrant vandaag. Sigmund loopt voorbij de taxistandplaats op het Leidseplein. Er staan drie taxi's te wachten. Bij de voorste taxi staat een hele oude man met een rollator. Hij zegt tegen de taxichauffeur: 'Mijn arts weigert euthanasie en heeft me naar u doorverwezen.'
Een plenaire vergadering vanochtend om het schooljaar af te sluiten. Bloemen en toespraken voor vertrekkende collega's. Ook voor Piet en voor mij was er een mooi boeket omdat we dit jaar H4 les zijn gaan geven. Aardig, maar ik voelde me er wel een beetje ongemakkelijk bij. Voor de kerstvakantie zijn we ook al extra bedankt en bovendien is het uiteindelijk gewoon betaald werk.
Veel leuker dan de bos bloemen (die ik overigens naar Suzanne heb gebracht) vond ik het appeltaartje dat een Marokkaans meisje me kwam brengen omdat ik haar zo goed geholpen heb. Veel heb ik niet gedaan, ze kreeg een VMBO-advies en was daar erg teleurgesteld over. Ik heb haar aangespoord om hard te blijven werken en de leraren met goede cijfers te laten zien dat ze het wel kan. Dat is haar gelukt en ze heeft dus een overgangsbewijs afgedwongen.
Ik vroeg me af of er veel schrijvers geëerd zijn met een postzegel. Daar is weinig over te vinden. Ik vond een artikel in de Boekenpost van november/december 1997.
Daarin noemt men:
- 1936: Desiderius Erasmus
- 1937: Joost van den Vondel
- 1938:
Philips Marnix van Sint Aldegonde / Maria Tesselschade Roemersdochter Visscher
- 1939: Nicolaas Beets
-
1940: E.J. Potgieter
- 1942: Aagje Deken / A.C.W. Staring
- 1947: P.C. Hooft
- 1954: Martinus Nijhoff / Johan Huizinga
- 1969: Desiderius Erasmus
- 1974: Herman Heijermans (en ook één met Kniertje uit 'Op hoop van zegen')
- 1977: Baruch de Spinoza
- 1979: Joost van den Vondel
- 1980: Anne Frank
- 1987: Eduard Douwes Dekkker / Constantijn Huygens
- 1988: Jan Hanlo (niet zijn portret, maar het gedicht 'Ik noem je bloemen') / Desiderius Erasmus (het standebeeld)
-
1995: Hendrik Nicolaas Werkman (met een 'Blauwe Schuit'-afbeelding)
- 1996: Marten Toonder (twee postzegels met een Bommelfragment) / Nijhoff-brug / Erasmus-brug
Veel zijn het er niet. En erg veel zullen er daarna ook niet zijn bijgekomen. Wel nog wat stripfiguren overigens. Van veel fantasie getuigt het bovenstaande lijstje niet. Erasmus een paar keer en verder vooral de klassieke auteurs. Al jaren dood. Vaak verschijnt zo'n postzegel dan ter gelegenheid van zijn zoveel-honderdste sterfdag. Alleen de postzegel van Nijhoff verscheen heel kort na zijn overlijden. Waarom zijn er niet meer van die postzegels? Spreken schrijvers onvoldoend aan? Zegt hun kop te weinig over hun werk? Maak dan postzegels met klassiek geworden beginregels van gedichten of met covers van boeken.
In dezelfde 'Boekenpost' staat een interview met Nelleke Noordervliet (als 'bekende boekenliefhebster'). Zij zegt daarin:
Nog een keer 'in dezelfde 'Boekenpost'': op bladzijde 25 wordt onder de kop 'Boekbespreking' het boek 'Een stad is een boek. Het Dordrecht van C. Buddingh'' van Wim Huijser besproken. Een heel positief stukje. Men vergeet de apostrophe achter Buddingh', maar dat gebeurt veel vaker. Men vergeet ook te vermelden wie dit boek over Buddingh' geschreven heeft en dat is toch wel curieus.Echt goede boeken veranderen je, ook al ben je je er niet van bewust.
Dat zijn tikjes die je krijgt.
Ze helpen je om een eigen visie op het leven te ontwikkelen,
te vervolmaken, er in tegenspraak of discussie mee te komen.
Dat is juist de functie van waardevolle fictie:
communicatie van geestelijke waarden.
11 juli 2009
Boodschappen gedaan in Aalden. Een opvallend grote supermarkt voor een dorp van niks. Dat zal te maken hebben met de aanwezigheid van het Landallpark in de buurt. Verder hebben we rustig aan gedaan vandaag, ook vanwege het overwegend regenachtige weer. In de bungalow hoort internet aanwezig te zijn, maar dat blijkt niet te werken. Ik heb gebeld en er komt en monteur langs. Dat moet ook wel, want de aanwezigheid van internet was voor ons een reden om juist deze bungalow te huren.
Ik heb er 'Zeuvendaagse. Wandelen met schrijvers door Drenthe' (red. Ton Peters en Jan Veenstra) uit 2008 bijgepakt. Dit is een mooi moment om de gegevens uit dit boek te verwerken in de reisgids én op Schrijversinfo. Vanavond ben ik met Hans Heyting bezig geweest. Ers staat een borstbeeld van hem in het centrum van Borger. Daar wil ik in ieder geval een foto van maken. Waarschijnlijk gaan we morgen naar Coevorden. Daar wil ik in ieder geval een foto maken van het beeld van de drie podagristen.
De monteur is niet geweest. Dat irriteert me toch wel.
12 juli 2009
Nog steeds geen internet. Weer gebeld naar de helpdesk. Dat heeft me intussen al diverse euro's gekost. Hij gaat het uitzoeken, maar op het scherm staat nog steeds 'Signal.=0'!
In 'Zeuvendaagse' maakt Ton Peters op bladzijde 24 een mooie opmerking die goed past bij mijn werk aan de reisgids. Misschien kan hij zelfs wel in het voorwoord, of als motto:
Zou hij al bestaan: de literaire kaart van Nederland? Een landkaart waarop de namen van dorpen en steden zijn vervangen door die van schrijvers waarmee zo'n plek voorgoed is verbonden.Velp: Siebelink, Den Haag: Couperus, Oegstgeest: Wolkers. Je zou er in ieder geval de verkeersmeldingen een stuk interessanter mee maken. Ten gevolge van een ongeval staat er een file van vijf kilometer tussen Wolkers en Couperus. Door een seinstoring heeft de trein naar Siebelink een half uur vertraging. Natuurlijk leidt zo'n kaart ook tot problemen. Hoe moeten we bijvoorbeeld Amsterdam noemen? Vondel, Carmiggelt, Bredero? En Jorwerd dan, heet dat voortaan Mak of pakken we het groter aan en wordt heel Europa naar hem genoemd? Je moet tenslotte niet te klein denken als het om literatuur gaat.
Even na twaalf uur kwam er een monteur. Het kostte hem moeite, maar hij kreeg het internet aan de gang. Zowel op de laptop als op de televisie. Dat laatste gaat met een klein toetsenbord. De mogelijkheden zijn beperkter dan op een computer, maar het biedt alle huurders van zo'n bungalow wel de mogelijkheid om bijvoorbeeld hun email te lezen. Schrijversinfo is er ook op te bekijken, maar die bladzijde is te breed voor het beeldscherm van de televisie. dat maakt het lezen wel lastig.
Het bleef maar regenen vandaag. In de loop van de middag zijn we toch naar Coevorden gereden. Daar zijn dit weekend de havendagen. We wilden het optreden van enkele shantykoren zien. Op een regenachtig plein in het centrum van Coevorden deden die koren ontzettend hun best op een podiumwagen. Het publiek bewoog met en onder de paraplu's mee. Het eerste koor verraste me met een uitvoering van 'The fields of Athenry', één van mijn favoriete Ierse nummers. Direct daarna brachten ze een Nederlandse vertaling van een Fries lied van Troelstra, die dichter was voordat hij de politiek in ging. Ik heb al eens gezegd dat zo'n koor (als ik er tijd voor had) wel iets voor mij zou zijn. Van dit koor zou ik lid kunnen zijn. Niet van het piratenkoor dat daarna optrad. Ik zou me doodongelukkig voelen met zoveel kettingen om en oorringen in. Bij het eerste koor zou ik me vrees ik wel gaan ergeren aan de ontzettend slechte (Nederlandse) uitspraak van het Engels.
Van het plein waar de optredens waren liepen we naar het Kasteel. Van het kasteel zelf is weinig te zien. Het staat in de steigers. Maar we kwamen ook niet voor het kasteel zelf, maar voor het beeldje van de drie podagristen dat ervoor staat. Bij dit beeldje heb je dezelfde ervaring als bij Manneke Pis in Brussel: wat is het klein.
 |
 |
 |
De drie podagristen waren A.L. Lesturgeon (1815-1878), predikant te Oosterhesselen en Zweeloo), Dubbeld Hemsing van der Scheer (1791-1859, uitgever en schrijver te Coevorden) en Harm Boom (1810-1885, dagbladschrijver te Assen). Deze drie schrijvers maakten een voetreis door Drenthe naar Bad Bentheim in Duitsland (net over de grens). Hier hoopten zij genezing te vinden voor hun voetjicht (podagra). Vandaar de naam "de drie podagristen". Onderweg tekenden zij volksverhalen, dialectwoorden en andersoortige wetenswaardigheden op, wat een interessant en nog altijd verkocht boek opleverde. Het is niet echt zeker of zij alle drie deze voetreis hebben gemaakt. Maar toch kan hun werk gezien worden als het eerste belangrijke werk van Drentse bodem.
Ik probeerde de kleine beeldjes ook apart te fotograferen en vraag me af wie nu wie is?
 |
 |
 |
Guido Weijers zit bij Mart Smeets. Hij komt uit Boxmeer, heeft als jongetje de Ronde van Boxmeer meegemaakt en heeft een kistje met handtekeningen van wielrenners bij zich, nog altijd bewaard. Mart Smeets heeft een prachtige vraag voorbereid: Je eerste show heette Oxymoron (een stijlfiguur waarbij twee woorden die elkaar in hun letterlijke betekenis tegenspreken, desondanks worden gecombineerd tot één begrip: volledig, Zeeland, een levend lijk). Is een 'eerlijke wielrenner' ook een oxymoron? Guido antwoordde na enig nadenken ontkennend.
Overgezet: Aya Zikken, Saul van Messel.
2 bestellingen: Aya Zikken, 'De atlasvlinder', Gerrit Achterberg, 'Meisje' (in facsimile).
13 juli 2009
Als we opstaan schijnt de zon uitbundig. Merels zitten op de rand van gras en struiken met gespreide vleugels te zonnen. Blijkbaar zijn ze erg nat. In die kwetsbare houding gaan ze vlak bij de struiken in de zon zitten, om bij gevaar direct tussen de struiken te kunnen verdwijnen. Dat doen ze dan ook zodra ik de deur open doe. De foto is gemaakt met de deur dicht en door het glas.
Simon Vinkenoog overleed dit weekend. Naar de bladzijde over hem op Schrijversinfo werd gisteren 145 keer gekeken (normaal 2 keer per dag). Ik heb de gelegenheid maar aangegrepen om ook deze bladzijde over te zetten naar de nieuwe layout.
Ik heb mijn nieuwe woordenkalender thuis laten liggen, maar op internet kom je nieuwe woorde genoeg tegen. Bijvoorbeeld: Bierlijk. (Op de zomerfestivals worden er bierlijken gesignaleerd. Dat zijn mensen die zo veel bier gedronken hebben dat ze compleet uitgeteld ergens op de grond liggen te slapen. In het Nederlands is het woord bierlijk nog niet zo gebruikelijk. In het Duits is dat wel het geval: woorden als Bierleiche en Schnapsleiche zijn in Duitse woordenboeken opgenomen).
Een rondje Drenthe vanmiddag. Twee hunebedden, twee schrijversstandbeelden en twee begraafplaatsen. Het hunebed in Borger is de grootste van Nederland. Het hunebedcentrum ligt ernaast. Daardoor is het ook het drukst bezochte hunebed en alle klauterende kinderen en fotograferende toeristen nemen de magie (die er toch rond zo'n hunebed hangt, als het stil is en de zonnestralen over de stenen strijken) een beetje weg. En ja, ik realiseer me dat ik zelf ook zo'n toerist ben.
 |
 |
 |
| Borger (hunebed D27) | Schoonoord (De papeloze kerk) | De papeloze kerk - detail |
Borger eert door middel van een borstbeeld en een standbeeld twee Drentse schrijvers: Harm Tiesing en Hans Heyting.
Hans Heyting was schrijver en dichter, maar ook schilder. Hij kreeg voor zijn literaire werk de Culturele Prijs van Drenthe (1974). Hij was één van de oprichters van 'Oeze Volk', een Drentstalig literair tijdschrift. Hij maakte diverse radioprogramma's voor Radio Noord. Aan de rotonde in het centrum van Borger staat sinds 28 september 1996 een borstbeeld van Hans Heyting, gemaakt door Bert Kiewiet.
 |
 |
 |
Het standbeeld van Harm Tiesing staat wat buiten het centrum en is daardoor wat lastiger te vinden. Het staat op een klein grasveldje tegenover de bibliotheek. Harm Tiesing (1853-1936) groeide op in armelijke omstandigheden en moest al jong aan het werk als boerenarbeider. Later kreeg hij een eigen keuterboerderijtje.
Tiesing ontwikkelde zich door zelfstudie. Hij heeft meer dan duizend publicaties op zijn naam staan in diverse bladen, kranten en tijdschriften, o.a. in de Nieuwe Drentse Volks Almanak. Hij vervulde allerlei (kerkelijke en maatschappelijke) functies in Borger. Hij was er o.a. dertien jaar gemeenteraadslid. De historische vereniging in Borger is naar hem genoemd.
 |
 |
Op de begraafplaatsen van Odoorn en Nieuw Buinen zochten we naar grafpoëzie. In de meivakantie zochten we er al naar in Friesland. In alle drie de noordelijke provincies heeft men, in de ene streek wat meer dan in de andere, korte gedichten in grafstenen laten beitelen. Soms om iets te vertellen over het leven van de overledene, soms om het verdriet van de nabestaanden te verwoorden. Het is geen hoogstaande poëzie en soms is het ronduit religieus gezemel. Ik word wat opstandig als ik 'Zalig is het kinderlot / Jong gestorven, vroeg bij God' op een kindergraf in Nieuw Buinen lees. Al respecteer ik zo'n keus van radeloze ouders, die zich op dat moment waarschijnlijk gesteund voelden door deze gedachte. Mijn opstandigheid bengt me tot tegenverzen als: 'Laat de kinderen tot mij komen / iets te letterlijk genomen' of 'God, die ouwe pedofiel / kon niet wachten, nam mijn ziel'.
Marten Mulder schreef over elke noordelijke provincie een boekje met voorbeelden van zulke grafpoëzie (per plaats). Ik wil voor mijn reisgids wat andere voorbeelden vinden dan de door hem genoemde.
Voorbeelden uit Odoorn:
 |
 |
|
Graf Fennechien Arends (1875-1938) |
Graf Jans Belt (1869-1930) |
De begraafplaats van Nieuw Buinen ligt er mooi bij. Het is verdeeld in verschillende secties, maar het is me niet helemaal duidelijk op basis waarvan. Wellicht op basis van godsdienstige achtergrond. Een aantal graven verzakt nogal. Sommige mensen hebben daar een hekel aan, maar ik begin een begraafplaats dan juist mooi te vinden!
 |
 |
Ook hier grafpoëzie die ik niet vind in het boek van Marten Mulder:
 |
 |
Grietje Schipper (1904-1926) |
Adriaan J.H. Luder (jaren niet leesbaar) |
Voor als u de laatste steen niet kunt lezen: Hij die de zorg voor gade en kroost / nog jarenlang graag had gedragen / werd 't offer dat de dood kwam vragen / van hen wier steun hij was en troost.
Vanavond was de eerste Harry Potterfilm op televisie. Van de tweede hebben we de première in Ede meegemaakt. Deze eerste had ik volgens mij nog nooit gezien. Het aardigst vond ik de twee schaakpartijen. De eerste werd gespeeld met (replica's van) de schaakstukken die Martijn en ik in het British Museum hebben gezien. Ze werden gevonden op een Brits eiland (Isle of Lewis) en zijn de oudst bekende schaakstukken (twaalfde eeuw), gemaakt van walvisivoor en walvistanden. We hebben er ook een paar van in de la van onze salontafel staan, ook replica's uiteraard.
Ria Zifkamp mailt me: 'Aan het kopje 'Brieven' zou u nog kunnen toevoegen: 'Van huis tot huis', verkorte versie van 'Geloof mij steeds', de correspondentie tussen Hans Warren en Ria Zifkamp, 1990 - 2001.' Dat doe ik uiteraard. Ze mailt ook nog een PS, dat ik van harte deel: '25 september zijn allerlaatste dagboek! Spannend, wat?'
14 juli 2009
Nieuwsbrief 313 van Fokas Holthuis via de mail. Er staat een mooie opmerking in over de schrijver J.H. François: 'Altijd boeiend bij François is de precieze en gevoelige wijze waarop het Haagse en het Indische leven beschreven worden, en de figuur van de Indische Nederlander die klem zit tussen de Hollanders en Nederlandsch-Indië.' Die vind ik mooi genoeg om op te nemen bij 'Anderen over ...' op de Schrijversinfobladzijde over J.H. François. Als ik dat wil doen blijkt hij er al letterlijk te staan. Uit nieuwsbrief 205 van Fokas Holthuis van 03-11-2006. Dit boek is in de tussentijd blijkbaar niet verkocht en ze bieden het nogmaals aan.
Vincent van Gogh was ooit één dag in Zweeloo: 02-11-1883. Hij maakte er o.a. een schets van het kerkje met daarvoor een juist passerende herder met zijn kudde schapen (Zou die herder echt net op dat moment gepasseerd zijn, of heeft hij het er voor de sfeer bij verzonnen?). Ik wil proberen de kerk vanuit dezelfde hoek te fotograferen. De kudde zal ik er niet 'bij-photoshoppen'.
 |
 |
De schets van Van Gogh staat sterk vergroot op een bord voor de kerk. Recht voor de ingang ligt een grote steen. Die is bij een verbouwing onder de preekstoel gevonden. Er wordt gedacht dat het een offersteen is, die al in voorchristelijke tijden op deze plaats in gebruik was. De eerste christelijke kerken zijn vaak op zulke plaatsen gebouwd.
Achter de kerk, onder de grote boom rechts op de foto, ligt het graf van één van de drie podagristen.
A.L. Lesturgeon (1815-1878), Hij was predikant in deze kerk. Ik vermoed dat hij in de beeldengroep (zie eergisteren) de rechterfiguur is. De linkerfiguur is duidelijk de oudste en is dus Dubbeld Hemsing van der Scheer, de uitgever uit Coevorden. De andere twee jongere figuren waren journalist en predikant (of misschien toen nog theologiestudent) en dan vermoed ik dat de jonge figuur met de hoge hoed de predikant is.
 |
 |
 |
Onderaan de steen (linkerfoto) staat: 'Van zijn vrienden en vereerders / in de Gemeente Zweeloo'.
Ook op dit kerkhof vonden we weer grafpoezie:
 |
 |
graf Maaike van Haeringen (1947-1970) |
graf Marchje Truin (1867-1904) |
Vanmiddag bezochten we Dries en Aleid in Groningen. We hebben gezellig bijgekletst, wat gedronken, meegegeten. Ik bracht voor hem wat stripalbums van Rik Ringers mee. Dries gaat morgen naar een vriend in Polen. Daar koopt hij altijd wat flessen wodka. Ik kreeg er één van hem: Zubrowka bison grass vodka. In de fles zit zo'n bisongrashalm. Dat moet hele goeie wodka zijn. Ik zal ze deze week eens proberen.
 |
Op de weg terug gingen we even langs bij tante Siny en oom Gerard in Roden. Roden eert Vasalis, die daar jarenlang gewoond heeft. In haar huis is nu een bead-and-breakfast, las ik onlangs. Er schijnt gewerkt te worden aan een Vasalistuin. Woonborg heeft het woonzorgcomplex aan de Touwslager in Roden naar Vasalis genoemd. Er staan gedichten van Vasalis in/op de gordijnen in het atrium. |
In de oude Drentse volksverhalen duiken vaak de Witte wieven op. We zagen op de terugweg de mistvlagen over de velden hangen. De koeien verdwenen hier en daar in de nevel. Mooi. We stopten (iets te laat voor de zonsondergang) om er foto's van te maken. Daarna was ik minder blij met de mist, want de laatste kilometers was het door de mist rijden niet leuk meer.
 |
 |
15 juli 2009
Naar aanleiding van het bezoek aan zijn graf (gisteren) heb ik vanochtend de Schrijversinfobladzijde over de podagrist A.L. Lesturgeon afgemaakt. Daarna ben ik verder gegaan met de bladzijde over Roel Reijntjes, ook een Drentse volksschrijver. Deze week wil ik in ieder geval Beilen bezoeken om een foto van zijn standbeeld en van zijn graf (met borstbeeld) te maken.
Vandaag deden we rustig aan. Beetje zitten, beetje zonnen, beetje lezen. Vanavond gingen we naar Dalen. Daar was een grote avondmarkt. Braderie-achtig en erg druk. Op twee plekken trad tussen de kramen een shantykoor op. Daar hebben ze hier blijkbaar iets mee. Op de markt ook een kar met boeken. Bijna allemaal afgeschreven bibliotheekboeken. Die wil ik eigenlijk niet meer kopen, maar mijn nieuwsgierigheid won het van mijn afkeer. Ik kocht:
- Maarten 't Hart, Het roer kan nog zesmaal om (bibliotheekexemplaar, maar netjes en het is een privé-domeindeel)
Verder wat Drentse literatuur:
- Drèènts Kienderboek, verhalen en gedichten veur kiender
- Roel Reijntjes, Het wollegres
- Literaire reisgids Drenthe (t.g.v. vijftig jaar Provinciale Bibliotheek, 2003
- Een jaargang 'Oeze Volk' (2006)
- Nieuwe Drentse Volksalmanak 1960 (geen bibliotheekex.)
- Nieuwe Drentse Volksalmanak 1961 (geen bibliotheekex.)
Op de weg terug naar onze bungalow zag ik, een paar honderd meter voor het park, plotseling een plexiglas bord tussen twee palen aan de kant van de weg staan. Dat was óf een informatiebord over de daarachter groeiende mais óf een gedicht! Het was een gedicht. Ik zal morgen eens navragen of dat een onderdeel van een poezieroute is. Ook dit is wel een aardige manier om een gedicht in de openbare ruimte te brengen, al zal het niet helemaal hufterproof zijn. Zo zou ik bijvoorbeeld de Blauwbilgorgel wel in mijn voortuin willen hebben.
 |
Bladspiegel Hier daalt de mist rept niet over een vraag Hier toont het land vanzelfsprekend de lucht De plaats van het wachtende wachten met slagboom Gijsje Gramsma |
 |
De eerste strofe breng me onmiddellijk terug naar gisterenavond: de mist over de weilanden en later ook over de weg. Dat is Drenthe. De mais wiegt, de bomen wiegen en alles zwijgt. Lag er vroeger een werkkamp, een concentratiekamp in dit bos, achter deze maisvelden, of duidt de dichteres op de provincie als geheel en verwijst ze hier naar Westerbork? Dat vermoed ik.
Overgezet: M. Vasalis.
16 juli 2009
Vanochtend reden we naar Beilen om woonhuis, standbeeld en graf van Roel Reijntjes te fotograferen. We passeerden de begraafplaats van Witteveen - prachtig gelegen in het bos - en besloten daar te gaan zoeken naar grafpoëzie. Oude grafpoëzie was er niet, maar er blijkt ook in de laatste jaren nog wel door middel van poëzie uiting aan de gevoelens van nabestaanden gegeven te worden:
 |
 |
Op de steen van de tweede foto staat in de derde regel: 'toch rusten we samen in dezelfde grond'. Riekie ligt er ook al bijna twee jaar. Maar bij Jan staat nog geen datum van overlijden. Hij is bijna honderd en leeft blijkbaar nog. De tekst is er alvast maar opgezet. Ik merk dat ik er licht gechoqueerd naar sta te kijken.
Niet echt poëzie, maar wel een boodschap die op poëzie lijkt op het graf van de - onlangs overleden - politicus Relus ter Beek:
 |
 |
In Beilen bezochten we de begraafplaats aan de Asserweg. Daar vonden we wel wat grafpoëzie (ook van recentere datum) maar niet het graf van Roel Reijntjes. Daarom reden we door naar de Torenstraat. Die straat bleek afgesloten, zodat we de auto elders moesten parkeren en we er een iets langere wandeling van moesten maken. Ook op deze begraafplaats geen graf van Roel Reijntjes en trouwens verder ook geen grafpoëzie. Soms zit het tegen. Ik vermoed dan toch dat we op de eerste begraafplaats niet goed genoeg rondgekeken hebben, maar we hadden geen in meer om nog eens terug te gaan.
 |
 |
Graf Renee den Engelsman-Struijs |
Graf Katharinus Helenus Wolters |
Gelukkig vonden we wel snel het standbeeld van Roel Reijntjes, met een prachtige Drentse tekst aan de voet.
 |
 |
 |
Vlak daarbij staat zijn ouderlijk huis, waar Reijntjes zijn hele leven is blijven wonen. De huidige bewoner gaat dat niet levenslang redden, of er moet snel groot onderhoud gepleegd worden, want het huis ziet er tamelijk vervallen uit.
Vanuit Beilen reden we naar Orvelte. Onderweg kwamen we in Westerbork langs een monument waarop ik uit een ooghoek teksten meende te zien staan. Het bleek een oorlogsmonument te zijn, met tekst van Armando!
 |
 |
 |
Zo'n museumdorp als Orvelte kan mij niet bekoren. Te toeristisch en te gemaakt. Bovendien ga je je er erg oud voelen. Het is typisch een doel voor bejaardenuitstapjes. We dronken wat op een terras (Schapendrift). Ik dronk er het kloosterbier van Gulpen. Lekker! We aten er op datzelfde terras een 'twaalfuurtje' bij. Ik ving een gesprek op tussen een oude dame en de serveerster. Als je het onder elkaar zet is het een Barbarberachtige ready-made:
'Er zit toch geen rundvlees in die Van Dobbe-kroketten hè?'
'Nee mevrouw, daar zit kalfsvlees in.'
'Oh, gelukkig, dan is het goed.'
Overgezet: J. Presser.
2 bestelling: knipsels Joost Zwagerman, Vrij Nederland, thema-boekenbijlage Simon Carmiggelt.
17 juli 2009
Een klant heeft de bladzijde met grammofoonplaten op Raban bekeken en vraagt me: 'Vraagje: Waarom zit er soms een gaatje in de plaathoes?'. Het antwoord: 'Zeer waarschijnlijk is het door de platenwinkel met een tang expres gedaan. Dan kon de plaat als 'beschadigd' in de uitverkoopbak. Bij boeken zie je dat soms ook (in verband met de vaste boekenprijs). Dan wordt er vaak met een stift een streep op de onderkant van het boek gezet.'
We hebben de vakantiebonnen van 'De Volkskrant' thuis laten liggen. Niet handig. Daarom kopen we nu maar af en toe een - steeds andere - krant. Vandaag kocht ik het 'Algemeen Dagblad'. Leesbaar, maar niet al te veel achtergrondinformatie. Er gebeurde me bij het lezen iets dat me niet zo vaak meer gebeurt: ik zat me kwaad te maken. Edwin en Meriam Zeubring uit Amsterdam hebben een drieling gekregen. Nu klagen ze dat ze geen hulp en steun van allerlei instanties krijgen. Ze vinden dat ze 'recht' hebben op thuishulp, op een eigen parkeerplaats voor de deur, op hulp door een stagiaire, op kraamzorg (al komen de baby's pas over een maand uit het ziekenhuis), op couveuse-nazorg (al zit die niet in hun verzekeringspakket), op thuiszorg, op gratis kinderopvang. Dit is een typerend voorbeeld van Nederlanders die vinden dat ze overal 'recht' op hebben en dat de overheid daar maar voor moet zorgen. Ze betalen immers belasting. Ze zeggen in het artikel: 'Natuurlijk hebben we als ouders een zorgplicht. Maar dat heeft de lokale overheid ook richting haar eigen inwoners.' Nee Edwin en Meriam: soms heb je gewoon pech en soms moet je gewoon de feiten onder ogen zien. Veel Nederlanders denken dat ze recht hebben op geluk, maar je hebt net zoveel recht op pech.
Het eergisteren gekochte 'Het roer kan nog zesmaal om' van Maarten 't Hart heb ik zo goed als uit. Ik weet niet of ik het ooit eerder heb gelezen. Vermoedelijk niet, want ik heb geen citaten uit het boek op Schrijversinfo staan. Dan zal ik er vanavond enkele aan toevoegen.
Ik was in die eerste jaren van mijn leven zo gelukkig
dat ik mij er niets meer van herinner.
(Maarten 't Hart, Het roer kan nog zesmaal om, blz. 23)
Een mens doet zijn hele leven lang van allerlei dingen die een zeker doel dienen,
en waarbij haast altijd één of andere bijzaak die niets met het doel te maken heeft,
maar er toevalligerwijs uit voortvloeit, de ware levensvervulling schenkt.
(Maarten 't Hart, Het roer kan nog zesmaal om, blz. 46)
Ook C. Buddingh' komt nog even om de hoek kijken. Maarten 't Hart beschrijft op bladzijde 125 hoe hij, nadat hij bedacht heeft dat hij schrijver wil worden, zich afvraagt wat voor beroep hij dan moet kiezen. Daar gebruikt hij Buddingh's 'Encyclopedie van de wereldliteratuur' voor:
Buddingh's Encyclopedie van de wereldliteratuur nam ik ter hand en ik turfde daaruit de beroepen van de schrijvers. Verrassend vaak bleken de schrijvers van huis uit juristen te zijn en verrassend zelden hadden zij een universitaire studie in de een of andere taal achter de rug. Wie schrijver wilde worden, moest in ieder geval geen Nederlands gaan studeren, dat bleek duidelijk, maar helaas kon ik met mijn HBS-diploma geen rechten gaan studeren. Dus koos ik een studie die de letterkunde niet bij voorbaat uitsloot - ik kende de namen van Lodeizen, Barbellion, Hillenius, Vroman, Silanpaä, Jacobsen - maar er ook niet zo vanzelfsprekend toe leidde als welhaast het geval leek te zijn bij de rechtenstudie.
3 bestellingen: 'Lofzangen der latijnse kerk', vertaald door F. van der Meer, Wayne Robinson, 'Barbara. Verhaal van een tank die zich een weg door Europa vocht', '5 x Keesings Historisch Archief'(deze koper meldt tien minuten later dat hij zich fergist heeft en van de koop afziet).
18 juli 2009
 |
Vanmiddag gingen we naar antiquariaat ''t Leitze Pleijn'. We vonden het adres op een foldertje bij de receptie. Zo'n foldertje heb je ook nodig om erop gewezen te worden. Het antiquariaat zit in een oude stal achter een boerderij in Benneveld (Benneveldsestraat 27) en daar kom je niet toevallig langs. Een heel behoorlijk aanbod (een beetje weinig wat nieuwere boeken) tegen een redelijke prijs. Bovendien is er ook nog een galerie in de stal, waar het rondkijken ook de moeite waard is. |
Ik kocht er:
- Jeroen Brouwers, De Bierkaai. Kladboek 2
- Theo Gaasbeek, Een nieuw onderkomen
- Rob Molin, Ontmoetingen met auteurs. Spreken over schrijven
- J.L. Heldring, De taal op zichzelf is niets
- Gerrit Jan Zwier, Een vlek op de toendra
- Harm Koops, Drent in de vrömde
- Edgar Cairo, 'Als je hoofd is geboord'
Theo Gaasbeek is een van oudsher Veenendaalse schrijver. Ik meen dat hij destijds bevriend was met Wim van de Bovenkamp. Ik wist dat hij schrijver was geworden. Er stond al eens een verhaal van hem in zo'n 'Goed geboekt'-boekje. Een verhalenbundel van hem had ik nog nooit in handen gehad. Ik zal hem apart leggen voor het boekje over Veense schrijvers.
Van Benneveld gingen we naar Meppen. Daar woonde in 1937/1938 Anne de Vries, in een 'jachthut' een kilometer of twee buiten Meppen, aan de Mepperstraat. Het huis is in de zestiger jaren afgebroken. Nu is er een picknickplaats die de 'Anne de Vrieshoek' is genoemd. Er staat ook een informatiebord over Anne de Vries. Op de picknickplaats ligt een enorme zwerfsteen.
 |
 |
Draga Rinkema heeft poëzie van Rutger Kopland in het Sloveens vertaald. Ze kreeg er in Slovenie een literaire prijs voor (de beste vertaling van hedendaagse Europese poezie). De bibliografie die ze ervoor maakte, baseerde ze op de informatie van Schrijversinfo. Dat was vandaag voor mij aanleiding om die bladzijde om te zetten naar de nieuwe layout én om het toch nog wat aan te vullen (er ontbraken nog wel wat bibliofiele uitgaven).
Al jaren let ik bij films, televisieseries en reclames op de daarin voorkomende schaakpartijen. Pakweg zeven van de tien keer klopt er niets van: het bord ligt verkeerd, de dame en de koning staan verkeerd, beide lopers staan op een wit veld enzovoort. In het script staat dat er geschaakt wordt, maar er is niemand die iets van schaken afweet. Als je erop let, kun je allerlei fouten zien. Maarten 't Hart let als bioloog weer op andere dingen in zo'n film. Hij geeft er in 'Het roer kan nog zesmaal om' een paar voorbeelden van:
- Vooral het feit dat de weersomstandigheden in films zo razendsnel veranderen stoort me enorm. Zo is het bewolkt, zo weer zonnig, en dan regent het en dan moet men op grond van het filmverhaal maar geloven dat het allemaal op dezelfde dag gebeurt.
- In films ziet men auto's door regenplassen rijden, er is in de auto een shot van dichtbij, dan weer een shot veraf en de regenplassen zijn opeens spoorloos verdwenen.
- In een Hitchcock-film aanschouwde ik een fraaie wegberm. Ik kon eraan zien dat het voorjaar was; het fluitekruid bloeide nog niet, maar klein hoefblad volop. Langs de weg liep een man die achtervolgd werd - iets dat me, met zo'n mooie wegberm er naast dan al helemaal niet meer interesseert. Er was een shot van dichtbij. De man zweette hevig (in het voorjaar?). Het volgende ogenblik loopt dezelfde man op, naar ik uit het verhaal begreep nog steeds dezelfde weg, maar het fluitekruid bloeit opeens en klein hoefblad is al verdwenen. Ja zelfs van groot hoefblad waren alleen nog de grote bladeren te zien.
Volgend jaar zal ik dit eens in de klas voorlezen en vragen of leerlingen hier ook op letten en wat zij voor fouten zien in films. Klassiek zijn natuurlijk de ridders die, wanneer er ingezoomd wordt op het zwaard, een polshorloge om blijken te hebben.
1 bestelling: Arie van den Berg, 'Blijmoedig aan het graf denken'.
19 juli 2009
 |
Drs. P wordt op 24 augustus negentig jaar. Dat zal niet ongemerkt voorbij gaan. Jaap van den Bom heeft een hommage aan Drs. P. geschreven: 'Drs. P daté'. Hij beschrijft hierin chronologisch gebeurtenissen op de 90 verjaardagen van Drs. P. Het boekje verschijnt bij uiteverij Liverse uit Dordrecht. De uitgever zegt erover: 'Heinz Polzer, een erudiet en zeer aimabel mens die ik, in de jaren dat ik hem heb leren kennen, in mijn hart heb gesloten. Derhalve wilden we zijn 90e verjaardag niet onopgemerkt voorbij laten gaan.'
|
Suzanne, Gijs en Tygo kwamen gisteravond naar Drenthe. Omdat Gijs nu op zaterdag werkt, valt hun weekend op zondag en maandag. We waren de hele middag in de dierentuin in Emmen. Het weer vier mee: veel zon en enkele flinke stortbuien, maar we konden dan steeds net ergens naar binnen (restaurant, reptielenhuis, rattenriool). Een mooie dierentuin: de pinguins, de zeeleeuwen, de olifanten, de nijlpaarden. De vlindertuin viel wat tegen. Dat is apart, want ik herinner me dat als het hoogtepunt van de vorige keer dat we er waren. Die vlindertuin is nauwelijks veranderd (misschien waren er de vorige keer wat meer grote soorten vlinders), maar fladderende vlinders om je heen zijn geen nieuwtje meer. En de vlindertuin in de Noordoostpolder vorig jaar was - eerlijk gezegd - mooier. Het is ook wel apart dat je de door de stad van het ene deel van de dierentuin naar het andere deel moet wandelen, maar vervelend is dat niet (behalve als het regent).
 |
 |
 |
1 bestelling: 'mapje met 16 uit de Volkskrant geknipte en op multoblaadjes geplakte stukken van Godfried Bomans, alle uit 1965'.
20 juli 2009
Goed nieuws voor liefhebbers van C. Buddingh'! Er wordt hard gewerkt aan een uitgave van zijn 'Verzamelde gedichten. Van hem zijn ooit uitgegeven 'Gedichten 1938-1970' (1971) en 'Gedichten 1974-1985' (1986), maar die boeken zijn alleen nog tweedehands te vinden. Ook is er na zijn overlijden nog wel het één en ander (ook bibliofiel) uitgegeven. Met de in tijdschriften gepubliceerde, maar nooit in boekvorm uitgegeven gedichten, vormen ze een totaal 'Verzameld werk' waar het zijn gedichten betreft..
De Bezige Bij, waar zijn meeste werk verscheen en waar hij van 1972 tot 1982 voorzitter was (het was immers een coöperatieve uitgeverij), had geen belangstelling voor deze uitgave - waarvoor ze zich diep moeten schamen! Gelukkig was Nijgh & Van Ditmar wel geïnteresseerd. Daar zal het boek in november 2010 verschijnen.
Lezen - van allerlei soorten bladen - kan je niet vroeg genoeg leren. Ook als het alleen nog maar plaatjes kijken is, baart oefening kunst. Tygo zoekt al snel de borst:
 |
 |
Toegevoegd aan Schrijversinfo: Roel Reijntjes.
Overgezet: Anna Blaman, Marga Minco, Sonja Witstein.
21 juli 2009
We deden vanmiddag nog twee begraafplaatsen: Gasselte en Gasselternijveen. Ook hier vonden we weer opvallende grafpoëzie.
Gasselte:
 |
 |
| graf van Geertien Hadders (1873-1928) | graf van Albertien Venema (1858-1942) en Willem Kolthof (1855-1943) |
De tekst op de rechterfoto is niet te lezen. Ik wilde het hele graf laten zien, omdat ik hier in Drenthe veel graven zie met zo'n tegeltjesbedekking. Die heb ik verder in Nederland nergens gezien. Op oudere graven raken tegeltjes los, dat is wel een vervelende bijkomstigheid van zo'n grafbedekking. nog een keer dit graf:
Gasselternijveen: Hier valt iets op (op meerdere zerken) dat verder maar weinig voorkomt: grafpoëzie op de achterzijde van de zerk:
 |
 |
O menschen gaat niet weg of wilt hier wel op letten. Doch merkt gij 't aan of niet, de dood volgt even ras. Hij vraagt niet of 't u komt, te onpas of te pas. Maar zalig zijn ze, die hun werk daar steeds naar zetten. |
| Voorzijde | Achterzijde | De tekst |
 |
Vorige week fotografeerde ik in Meppen de 'Anne de Vrieshoek'. Dat vind ik een mooie manier om een schrijver te eren. Er zitten ook geen bijbedoelingen achter en zeker geen gedachten aan eigen gewin. Dat vind ik anders bij het Landallpark dat 'Land van Bartje' is genoemd. Ze zullen vast beweren dat het ter ere van Anne de Vries is, maar de gedachte dat de mensen graag in een park met deze wat vertederende naam zullen vertoeven, zal toch zeker ook meegespeeld hebben. |
We reden door naar Zuidlaren. Hier wilde ik het beeldje van Berend Botje fotograferen. Zuidlaren wil weten dat Berend Botje dit plaatsje als bestemming had. We zagen een café-restaurant Berend Botje, een rondvaartboot Berend Botje, een camping Berend Botje en natuurlijk het beeldje op een fontein in het centrum (Stationsweg, voor de Rabo-bank). In 2007 is het beeldje door vandalen vernield. Hij stond voor zijn eigen veiligheid enige tijd in een etalage, maar gelukkig staat er nu een replica op de originele plek. Er vlak naast staat nu een groot koperen boek met de twee coupletten van het liedje.
 |
 |
 |
 |
In het centrum van Zuidlaren liepen we op een trottoir tegen een reclamebord van het Chinees restaurant Royal China op. Zij bieden een buffet aan en willen graag dat klanten daarvoor reserveren, maar vroegtijdig reserveren lijkt me dan verstandiger dan voortijdig reserveren. Uiteraard wilde Lidy in Zuidlaren wat winkels in. Bij Blokker kocht ik drie cd's (voor € 12,00): |
We wandelden nog wat langs het Zuidlaardermeer en reden toen terug naar Zuidlaren, waar we op een terras een tapas-menu gegeten hebben. Ik mag graag verschillende dingen proeven en dan is zo'n menu een prima optie.
22 juli 2009
Al vanaf 1991 is Job van de Maarel onze achterbuurman. De achtertuinen grenzen aan elkaar. Als ik mijn vijver bijvul en ik vergeet de tuinslang uit te zetten (wat al een paar keer is gebeurd) heeft hij wateroverlast. Zijn dochters zaten bij mij op de basisschool en daarna ook op het Rembrandt College. In gesprekken met Job is wel eens aan de orde gekomen dat hij uit Maassluis komt.
Gisterenavond las ik de laatste bladzijden van 'Het roer kan nog zesmaal om' van Maarten 't Hart. Maarten somt hier wat meisjes op waar hij verliefd op werd:
Toen ik twaalf was werd ik voor de eerste maal naar mijn idee echt verliefd. De aanbedene heette Els Borst en was hervormd op grote wielen. Niet veel later verschoof mijn altoos geheime affectie naar een meisje met dikke lippen dat altijd krom gebogen door de Zuidbuurt fietste. Ze heette Dike Clements, was hervormd op grote wielen, en werd spoedig opgevolgd door Greetje van de Maarel, omdat die op nog grotere wielen hervormd bleek. Die ging nu werkelijk helemaal nooit meer naar de kerk.
Greetje van de Maarel uit Maassluis. Dat zou maar zo een zus van Job kunnen zijn (of in ieder geval familie). Zo komt de literatuur ineens heel dichtbij, grenst aan mijn achtertuin. Hoe zeggen die netwerkgoeroe's het ook alweer: ben ik in drie handdrukken bij Maarten 't Hart (al zal hij Greetje de hand wel niet gedrukt hebben).
Nog eens Maarten 't Hart, nu over Anne de Vries (die de afgelopen dagen ook al een paar keer ter sprake kwam):
Bij ons thuis werd er bij het ontbijt niet uit de bijbel gelezen. Mijn vader moest zo vroeg weg dat dat niet mogelijk was. Bij het middageten en het avondmaal werd er wel altijd uit het Woord gelezen. Daarbij gebruikten we overigens de kinderbijbel van Anne de Vries. Uit diezelfde kinderbijbel las men ook voor op de keuterschool waar ik als vierjarige heenging. Het allermooiste verhaal eruit vond ik dat over Jozef en zijn broers - als we toe waren aan de episode waarin de onderkoning van Egypte tegen zijn broers zegt: 'Ik ben Jozef, leeft mijn vader nog,' kon ik mijn tranen niet bedwingen. (Maarten 't Hart, Het roer kan nog zesmaal om, blz. 211)
Op basis van het bovenstaande: overgezet: Maarten 't Hart, Anne de Vries.
Nog een Drentse schrijver aan Schrijversinfo toegevoegd: Hans Heyting.
Ik vond deze bladzijde, waarop aangegeven wordt op welke bladzijden Wikipedia naar Schrijversinfo verwijst. Ik was daar zelf al eens naar op zoek geweest, maar dat is een heel 'geklik'. Ik heb daarbij wel gemerkt dat de inhoud van Wikipedia ook op dit gebied flink wisselt. De één voegt Schrijversinfo toe, als link of als bron. De ander vindt dat dan een link die niet genoeg toevoegt en haalt hem weer weg. Het komt overigens ook voor dat ik duidelijk zie dat er van Schrijversinfo overgeschreven is, maar dat de bron niet vermeld wordt. Op dit moment verwijzen de volgende Wikipediabladzijden naar Schrijversinfo:
| - Tip Marugg - Tip Marugg (op de overlegpagina) - Remco Campert - Gerard Reve - Jan Wolkers - Veenendaal (!) - A.M. de Jong - Johan Daisne - Bob den Uyl - Jan de Hartog - Arthur Japin (op de overlegpagina) - Guus Kuyer - Rex/Encarte/Literatruur en taal/Nederlandstalige letterkunde |
- Klaas Hanzen Heeroma - Willem van Toorn - De Kroeg/archief (2x) - Cees van der Pluijm - Hein de Bruin - Connie Palmen - Gabriël Smit - Jona Oberski - Lijst van beeldbepalende rokers (overlegpagina, over Drs. P) - Hospitaal-Kerkschip De Hoop - Overleg gebruiker:84.107.144.232 (over Adriaan van Dis) - Ankie Peypers - A.L. Snijders |
23 juli 2009
Klaas Koppe is een Amsterdamse fotograaf die heel veel foto's van schrijvers én van schrijversgraven heeft gemaakt. De foto's zijn te zien (en te koop) op zijn site. Eergisteren voegde hij een foto van het graf van C. Buddingh' toe. Hij plaatste daarbij een opmerking van mij én een citaat van Buddingh' dat hij vond op de Rabanbladzijde over Buddingh'. Hij mailt me dat hij dat overgenomen heeft, met bronvermelding en een link. Ik dacht eerst dat dat Schrijversinfo moest zijn, maar van mijn Buddingh'aanbod heb ik op Raban een aparte bladzijde gemaakt.
'Een vlek op de toendra. Reisnotities over Lapland' van Gerrit Jan Zwier (vorige week gekocht in Benneveld) heeft iets aparts. Een vorige eigenaar heeft voorin twee (kopietjes van) recensies geplakt en bovendien door het hele boek - aan het einde van hoofdstukken, als er een halve bladzijde over is - plaatjes van Lapland, uit reisfolders o.i.d.. Een citaat uit het begin van boek:
Over de vraag van mijn vader wat hij me voor onderweg mee kon geven, hoefde ik niet lang na te denken: de Verzamelde Gedichten van J. Slauerhoff. Het was daardoor niet meer nodig me zorgen te maken over de plaats waar ik in de toekomst mijn moede hoofd te ruste zou leggen: in zijn gedichten vond ik altijd onderdak. (Gerrit Jan Zwier, Een vlek op de toendra, blz. 11)
Het is zomervakantie, maar het gaat vandaag toch even over de boekenlijsten van scholieren. De site scholieren.com heeft een top 100 gemaakt van de meest gedownloade uittreksels/boekverslagen. Die moet sterk overeenkomen met de lijst van boeken die het meest op de boekenlijsten staan. De top 10:
Nummer |
Vorig jaar |
Boektitel |
Jaar |
Downloads |
1 |
1 |
Het gouden ei door Tim Krabbé |
1984 |
292.413 |
2 |
29 |
Twee vrouwen door Harry Mulisch |
1975 |
285.661 |
3 |
2 |
De aanslag door Harry Mulisch |
1982 |
236.375 |
4 |
3 |
Afblijven door Carry Slee |
1998 |
233.695 |
5 |
6 |
De passievrucht door Karel Glastra van Loon |
1999 |
198.516 |
6 |
4 |
Turks fruit door Jan Wolkers |
1969 |
192.053 |
7 |
5 |
Komt een vrouw bij de dokter door Kluun |
2003 |
181.534 |
8 |
23 |
Oorlogswinter door Jan Terlouw |
1972 |
140.634 |
9 |
22 |
Radeloos door Carry Slee |
2003 |
140.499 |
10 |
9 |
Het bittere kruid door Marga Minco |
1957 |
123.953 |
Het lijstje vertoont grote gelijkenis met wat mijn leerlingen (onderbouw en bovenbouw) dit jaar lazen. 'Twee vrouwen' staat opvallend hoog, maar dat is dit jaar wel verklaarbaar. De bibliotheken deelden het boek dit jaar gratis uit, ook op scholen (aan vierde klassen) tijdens de actie 'Nederland leest'. Volgend jaar zal het boek waarschijnlijk weer een stuk lager staan. De hele top 100 staat op de site. Scholieren.com heeft ook een top 100 van de boeken die niet ouder zijn dan vijf jaar:
1 |
- |
Echte mannen eten geen kaas door Maria Mosterd |
2008 |
118.447 |
2 |
1 |
Joe Speedboot door Tommy Wieringa |
2005 |
108.168 |
3 |
7 |
Zomerhitte door Jan Wolkers |
2005 |
72.495 |
4 |
34 |
De Engelenmaker door Stefan Brijs |
2005 |
53.643 |
5 |
11 |
Lover of Loser: your choice door Carry Slee |
2006 |
43.990 |
6 |
13 |
Dreadlocks & lippenstift door Maren Stoffels |
2005 |
37.660 |
7 |
18 |
Tirza door Arnon Grunberg |
2006 |
37.644 |
8 |
22 |
De helaasheid der dingen door Dimitri Verhulst |
2006 |
37.452 |
9 |
88 |
Blauw water door Simone van der Vlugt |
2008 |
36.443 |
10 |
26 |
Het huis van de moskee door Kader Abdolah |
2005 |
33.925 |
'Echte mannen eten geen kaas' op nummer één is niet echt een verrassing. In al mijn klassen zaten dit jaar leerlingen die het boek gelezen hebben. Voor school, maar ook heel vaak voor zichzelf. Ze waren er vol van en rilden als ik vroeg wat ze van 'de actie met de rat' vonden. Voor wie het boek niet gelezen heeft: De loverboy straft één van zijn 'ondergeschikten' door hem een rat op de blote buik te zetten, met een schaal erover heen. De rat raakt in paniek en vreet zich door het vlees van de jongen een weg onder de schaal door. Het meisje wordt gedwongen toe te kijken. Ik rilde zelf ook tijdens het lezen ervan.
Vanmiddag gingen we naar Sellingen. Daar woont Wim. Hij is collega-antiquaar; literatuur is nadrukkelijk een deel van zijn leven en af en toe reageert hij op dit weblog (en noem ik er ook zijn naam). We hebben elkaar dus al regelmatig gemaild, maar gezien of gesproken hadden we elkaar nog nooit. Dat maakte het een spannende, maar gelukkig hele prettige ontmoeting.
Wim nam ons mee naar het 'Theater van de natuur'. Op een heuveltje aan de Dennenweg
staat een ijzeren frame. Het lijkt de omlijsting van het toneel in een theater. Je herkent de theatergordijnen en erdoorheen zie je de Groninger natuur, het riviertje de Ruiten Aa, de schapen, de bomen. Op de traptreden naar het 'theater' wordt elk jaar een nieuw gedicht onthuld. De eerste was van Kees Stip (die in Sellingen woonde) en er staan er intussen dertien op (Kees Stip, Harry Muskee, Adriaan Morriën, Jean Pierre Rawie, Rutger Kopland, Willem van Toorn, Def P, Lidy van Marissing, H.H. ter Balkt, Hagar Peters, Lévi Weemoedt, K. Schippers, Ilja Leonard Pfeijffer).
 |
 |
 |
Wim woont naast de boerderij waar Kees Stip jarenlang gewoond heeft. We liepen even, met toestemming van de huidige bewoner, om het huis en naar de achtertuin, waar een prieeltje staat waar Kees Stip graag thee dronk en nadacht. Door de hoge mais (het schiet op met de zomer) is het uitzicht sterk afgenomen. De privacy daarentegen is enorm toegenomen. Het huis staat (weer) te koop. Als u interesse hebt, het adres is Veenweg 5, Sellingen.
 |
 |
1 bestelling: Steven Saylor, Renee Vink, Robert van Gulik, Ellis Peters, 'Vier historische zaken. Vier historische detectives'.
24 juli 2009
Inpakken en terug naar Veenendaal. Al met al is het weer nog wel meegevallen. af en toe een bui, maar we hebben ook diverse keren buiten ontbeten/gegeten. Door Drenthe rijdend viel me ook vandaag de afwisselende teelt op de akkers op. Rond Veenendaal zie je óf weilanden óf mais. Maar in in het noorden van het land zie je behalve (niet eens zo veel) mais: aardappels, tarwe, bieten en tegenover het huis van Wim zelfs een hele akker bieslook (ik dacht eerst dat het uien waren). Die aardappels zijn niet voor de consumptie bestemd, ze gaan allemaal naar de aardappelmeelfabrieken. Wim vertelde dat er enkele jaren geleden ook hennep geteeld is. Dat ging mis toen er een soort zaad geleverd was waarbij van de hennep meer dan alleen vezels te oogsten was. De hele boel is toen in beslag genomen en vernietigd.
Even na elf uur waren we alweer thuis. Auto uitpakken, dozen en koffers uitpakken, een beetje rommelen in de tuin (snoeien van de druif en de bruidssluier, onkruid wieden, vijver bijvullen). Ook hier trouwens af en toe een bui. Maar er is binnen nog Tour de France op tv. Ik vertrouw die tijdrit van Contador niet, die bergritten ok, maar hoe kan zo'n iel mannetje direct daarna ook ineens de tijdrit winnen? Hij is Spaans kampioen tijdrijden, maar dan nog, hier reden ook andere specialisten mee. Greg Lemond heeft hier in Franse kranten ook op gewezen. Dat is hem niet in dank afgenomen. Maar die Contador heeft toch een verdacht verleden, waar het doping betreft.
Deze week kreeg ik een mailtje van Leontine Wijman-Engelman. Jan Engelman was de broer van haar opa Fons Engelman. Ze doet aan stamboomonderzoek en kreeg daarom van 'n nakomeling van Carolina Engelman (de zus van Jan) een fotoalbum waarin diverse jeugdfoto's (ook) van Jan staan. Of ik interesse had voor wat scans van jeugdfoto's van Jan Engelman. Maar natuurlijk! Dit zijn de leuke kanten van het bijhouden zo'n site als Schrijversinfo. En dergelijke - spontaan aangeboden - foto's geven de bladzijden op Schrijversinfo net dát beetje meer waardoor ze interessant worden. Gisteren mailde Leontine de scans en ze zijn erg leuk. Zeker de foto van moeder Carolina met de drie jongens. Dat is alleen al vanwege het tijdsbeeld een prachtige foto.
 |
|
25 juli 2009
Een rondje Opheusden en Woudenberg vanochtend. In Opheusden heeft Van de Garde de tuinmeubelen afgeprijsd. Leuk om even rond te kijken, maar we doen het nog maar een jaartje met ons wat ouder, maar nog bruikbaar tuinmeubilair. In Woudenberg was de boekenmarkt van de harmonie. Daar zijn de boeken echt goedkoop. Ze weten soms ook niet precies wat ze verkopen: Theun de Vries ('Het geslacht Wiardi') lag bij de streekliteratuur! Lidy kocht wat 'Aanziens' en zij was daardoor met een klein stapeltje boeken veel duurder uit dan ik met een veel grotere stapel (24 boeken voor € 9,30!), o.a.:
- J.B. Charles, De menseneter van Nowawes en andere verhalen
- Jan Arends, Keefman
- A. Romein-Verschoor, Slib en wolken
- Thomas Rosenboom, Vriend van verdienste
- Renate Rubinstein, Twee eendjes en wat brood
-
Renate Rubinstein, Overgangscursus
- H.C. ten Berge, Vrouwen, jaloezie en andere ongemakken
- Victor de la Montagne, Gedichten
- Zuid-Holland, dichterlijk gewest
- Stephen Cosgrove, Kapitein Vuil (vertaald door Hans Dorrestijn)
- Marijke Boon, Ik fiets door het leven op het zadel des tijds
- Bibeb met .....
Het voetbalseizoen is begonnen: AZ wint met 5-1 van Heerenveen. Ronald Koeman heeft nog iets meer tijd nodig om de erfenis van Louis van Gaal om zeep te helpen.
26 juli 2009
Op het terras in de achtertuin kronkelt een regenworm. Ik pak hem op en gooi hem in de vijver, benieuwd welke vissen daar belangstelling voor hebben. De goudvissen niet, de kois ook niet. Maar een grote grondel slokt hem naar binnen en blijft dan nog minstens een kwartier rondzwemmen met een paar centimeter worm uit z'n bek.
De wereldkampioenschappen zwemmen zijn begonnen. Er worden twee zwemsters geïnterviewd. Is het toeval, of hebben al die meiden van die hoge stemmetjes. Slaat de chloor ze op de stembanden?
 |
 |
 |
Gisteren kocht ik in Woudenberg wat boeken (bundelingen van columns) van Renate Rubinstein. Vandaag blader ik ze door, op zoek naar columns over schrijvers. Dat levert een rijke oogst op en ook nog wel wat citeerbare opmerkingen over haar collega-schrijvers:
In de HP van 17 augustus gaf H.J.A. Hofland een staaltje van zijn retoriek ten beste, ditmaal over wat hij 'de demonisering van homoseksuelen' noemde. Hij beheerst dat genre erg goed en ik trap er steeds weer in. Altijd denk ik, als ik zo'n stuk van hem begin te lezen: Wat spannend, direct komt het, het bewijs, de onthulling, de clou. Hij voert zijn verontwaardiging steeds hoger op en dan ineens is het stuk afgelopen zonder dat het ooit kwam. Als schrijver is de coïtus interruptis zijn specialiteit.
(Renate Rubinstein, Tijd van leven, blz. 20)
Een paar bladzijden verder gaat het onder de titel 'Seks '87' over de opkomst van Aids. Midden in de column staat ineens een vierregelig gedichtje:
En zo bleef alles prachtig
Tot in de jaren tachtig
Aids werd uitgevonden
En seks werd weer een zonde.
Het gedichtje past in het betoog. Er staat niet bij wie het geschreven heeft. Dat wordt pas duidelijk in een P.S. onder de column: P.S. Het Nederlandse versje in dit stukje werd op mijn verzoek gemaakt door Annie M.G. Schmidt. Voor de aardigheid en de verzamelaar: ze maakte ook een Engelse variant:
So everybody lived in heaven
But now, in nineteen eighty-seven
We know the weapon has been found
To punish those who fuck around.
Als het tot een 'Verzameld werk' van Annie M.G. Schmidt komt, dan zou zoiets, in een column van iemand anders, weleens over het hoofd kunnen worden gezien.
Er wordt hier in huis hard gelachen om de woordgrapjes in de 'Donald Duck'. Het is niet mijn soort humor en meestal laten ze de bladzijde waar ze zo om moeten lachen al niet meer aan me zien. Vandaag probeerde Martijn het nog een keer. Ik las eroverheen, maar op het tweede gezicht: er moet een Drs. P-liefhebber in de redactie zitten! Even het verhaaltje (uit Nr. 26-2009): Pluto loopt weg nadat hij van Mickey een penning moet dragen. Hij wordt gepakt door een hondenvanger. Een oud vrouwtje haalt hem uit het asiel, ter vervanging van haar poedel Fifi:
 |
 |
1 bestelling: Jeroen Vullings, 'Profiel Arnon Grunberg' (VN-bijlage).
27 juli 2009
Ik werk nog even door aan Renate Rubinstein. Een paar citaten:
De Nederlander, bestaat hij nog?
Rudy Kousbroek heeft zojuist een boekje over hem geschreven,
maar dat vind ik geen bewijs.
Over God zijn nog veel meer boeken geschreven.
(Renate Rubinstein, Tijd van leven, blz. 39)
Het boekje van Kousbroek is 'Nederland: een bewoond gordijn' (boekenweekessay 1987)
Viel in slaap en droomde dat ik, omdat het een mooie zomeravond was, zou gaan wandelen met Dick Hillenius. Daarop dacht ik: Is die niet dood? Dat vond ik een idioot idee, ik was zeker in de war met, kom hoe heet hij ook alweer, net zo'n naam, zelfde ritme, zelfde klank. Zoekend naar de naam werd ik wakker, besefte dat Dick dood was en barstte uit in een lange hartstochtelijke huilbui. In gedachten begon ik een stukje dat begon met vooral.
Daarna werd ik pas wakker. Mijn ogen waren droog. Zoals in die droom, zo heb ik in werkelijkheid niet gehuild. Ook weet ik niet hoe ik dit stukje met Vooral moet beginnen. Alleen de V is overgebleven.
(Renate Rubinstein, Tijd van leven, blz. 84)
In Drenthe kocht ik 'Een nieuw onderkomen' (1991), verhalen van Theo Gaasbeek. Hij woonde vroeger in Veenendaal, maar ik had hem nog niet bij de 'Veense schrijvers' staan. Daarom ben ik wat verder naar informatie over hem gaan zoeken. Die verhalenbundel is het enige boek dat van hem uitgegeven is. Verhalen eruit kwamen terecht in 'Mooi meegenomen '91' en in 'Feestelijke verhalen'. Van november 1986 tot mei 1989 was hij redacteur van Propria Cures. Daarin schreef hij een artikel over de Fassbinder-affaire, waarvan Renate Rubinstein (daar is zij ook ineens weer) zei dat dit het 'enige verhelderende stuk' erover was. Vanaf 2000 verschenen er diverse vertalingen van zijn hand:
-
Tim Moore, De Grand Tour (2001)
- Sarah Stone , Rode aarde: een liefdesverhaal in Afrika (2002)
- Heidi Howkins, De dodelijke hellingen van de K2 : het meeslepende verhaal van een vrouw die strijdt met de hoogste bergtoppen ter wereld (2002)
- Rita Katz, De terroristenjaagster : het ware verhaal van een vrouw die infiltreert in radicaal islamitische groeperingen (2003)
- Anne Hooper, Kama Sutra voor moderne minnaars (2004)
- Michael Powell, 1000 dromen-almanak (2004)
- Gerhard Schmidt, Handboek intelligentie-training (2005)
- Nicole Bailey, 100% Kama Sutra : sensuele geheimen voor geliefden (2005)
- Richard Barrett, De waarde(n) van mijn bedrijf: zo verander of creëer ik een organisatiecultuur (2006)
Overgezet: Renate Rubinstein, A.L. Snijders, Hugo Pos (uitgebreid), Jo Boer (uitgebreid).
28 juli 2009
Wat snoeiwerk in de voortuin: de onderkant van de berk (dan kunnen we er weer onderdoor kijken), de beukenhaag. Geen idee of het daar de juiste tijd voor is, maar ik heb er nu wel juist tijd voor.
In een zomerkrant van de Veenendaalse Krant staan de evenementen van deze vakantie. Ik vond er: 'Boeken- en platenmarkt. Oude en nieuwe boeken en platen uitgestald over vele kramen. 24 juli t/m 12 augustus. Muziekgebouw Euterpe. Dorpsstraat 35. Lunteren. Tijd: 14.00-21.00 uur.' Volgens mij was die boekenmarkt alleen op woensdag, gelijk met de braderie/Lunterse markt, maar blijkbaar doen ze dat nu de hele zomervakantie. Dat is gunstig, want dan kun je er tenminste je auto kwijt. Kortom: wij reden vanmiddag naar Lunteren. Maar we reden voor Jan Doedel. Het is wel degelijk alleen op de woensdagen. Foutje in de berichtgeving.
De afgelopen dagen ben ik ook weer bezig met de Veense boekenmarkt in september. De eigenares van een nieuwe klerewinkel (waar voorheen de naaimachinehandel zat) begon tijdens de boekenmarkt in juni al te klagen. Ze mist omzet. Ik denk dat dat erg meevalt. Er is nog ruim vier meter trottoir achter de kraam en voor haar winkel. Er lopen zoveel mensen voor haar winkel en achter mijn kraam, dat ik mijn geldkistje goed in de gaten moet houden. De binnenstadsmanager is er zich mee gaan bemoeien (die moet proberen iedereen te vriend te houden, wat een baan) en ook de stichting Lampegietersweek ging zich ermee bemoeien (die moeten de vergunningen voor die week aanvragen). Het resultaat van al dat gebemoei is dat het fietspad op dat stukje Kerkewijk wordt afgesloten en de kramen op het fietspad/de rijweg komen te staan. De twee rijen kramen - aan weerszijden van de weg - horen zo wat meer bij elkaar, daarom heb ik hier wel vrede mee, maar het is een hoop gedoe omdat één iemand begint te blaten. De kramen van de boekenmarkt staan al een jaar of vijf op de oude manier op het trottoir en er is nooit geklaagd.
Overgezet: Nico van Suchtelen (uitgebreid). Om zelf een overzicht te hebben van de bi(bli)ografieën die ik wel en niet heb overgezet (ik had een afstreeplijstje, maar daarop vergat ik steeds af te strepen) heb ik een asteriks (*) achter de nog niet overgezette schrijvers gezet op de bladzijde bi(bli)ografieën. Dat is overzichtelijk en dan kan ik (lekker) iets wegstrepen als ik het werk gedaan heb. Toch is het achteraf niet zo'n goed idee, want ik raak ernstig ontmoedigd en licht depressief als ik zo - heel duidelijk - zie hoeveel werk er nog ligt te wachten. Daarom heb ik vanavond ook F.B. Hotz nog maar gedaan.
1 bestelling: G. de Josselin de Jong, 'Wij zigeuners. Als leeuwentemmers door Europa'.
29 juli 2009
Toch nog maar een keer naar Lunteren. Lidy bleef met Tygo thuis (woensdag = oppasdag) en ik ging met mijn moeder naar Lunteren. Na de boekenmarkt maakten we nog een rondje over de Lunterse markt. Ik kocht nog bijna een nachthemd met/voor mijn moeder. Wél kocht zij op een rommelmarkt (in een leegstaand winkelpand) een fraaie glazen suikerpot. Ik kocht o.a. de volgende boeken:
-
C. Joh. Kieviet, Het slot op de hoef
- P. de Zeeuw J. Gz., Wat een vreemd kerstfeest
- Helene Nolthenius, Moord in Toscane
- J.R.R. Tolkien, De avonturen van Tom Bombadil (vertaald door Max Schuchart)
- Anne de Vries, De man in de jachthut (geschreven in Meppen, waar we vorige week de Anne de Vrieshoek fotografeerden)
- Christopher Isherwood, Afscheid van Berlijn (vertaald door Willem van Toorn)
- In contact met het werk van moderne schrijvers, Anton Koolhaas
- A. den Doolaard, De herberg met het hoefijzer (blauwe salamander mét stofomslag)
- Piet Marée, Boeken in ons huis
Ik ben gek op 'boeken over boeken'. Het vanmiddag gekochte 'Boeken in ons huis' is een topper in die categorie. Het is een Nederlands boekje van Piet Marée uit 1955. Hij gaf tussen 1955 en 1964 meer hobbyboeken uit, met titels als 'Knutselen in huis: doe-het-zelf-cursus voor jong en oud' (1960), 'De aanleg van uw tuin' (1964) en 'De wereld van papier' (1964).
In dit, 255 bladzijden tellende, boekje, vol met schetsen, bouwtekeningen en aanwijzingen geeft Marée de lezer ideeën voor allerlei plekken om boeken te plaatsen, soms voor de hand liggend, soms gezocht en steeds heerlijk gedateerd
(er duikt af en toe op de tekening een platenspeler op). Het boek telt twaalf hoofdstukken, waarvan ik u de titels niet wil onthouden:
1. boekenkasten
2. ingebouwde boekenkasten
3. boeken rond de haard
4. boekentafeltjes
5. boeken op en om de schrijftafel
6. kleine boekenmeubels
7. scheidingswandjes met boeken
8. boeken bij het raam
9. boeken in het trappenhuis
10. boeken in meisjes- en jongenskamers
11. boeken in de slaapkamer
12. holder de bolder, ik heb een boek op zolder
Ik mis alleen de kelder en het toilet. Piet Marée gelooft vast in de bruikbaarheid van zijn ideeën, want onderaan zijn inleiding schrijft hij: 'Alle ontwerpen in dit Bijou-boek mogen door knutselaars worden uitgevoerd of aan meubelmakers in opdracht worden gegeven. Voor de handel en voor seriebouw zijn de auteursrechten voorbehouden aan de uitgever.' Hieronder een paar scans uit het boekje:
 |
 |
| Boekenkast onder de trap | Handig tafeltje met boekenberging |
 |
 |
| de boekenwagen (een uitkomst voor studerenden) |
Boeken in de kinderkamer (een aardige combinatie van paard-en-kastje) |
Overgezet: Maurits Dekker, W.N.P. Barbellion, Ivan Wolffers.
1 bestelling: Reinder Bruinsma, 'Het maakt wel uit wat je gelooft'.
30 juli 2009
Leuke en minder leuke dagen wisselen elkaar af. Gisteren was een leuke dag. Mijn moeder kwam 's ochtends koffie drinken, maar bleef tot 's avonds. Tygo was hier en Martijn, Suzanne en Gijs aten 's avonds mee. Even naar Lunteren geweest: leuk. Vandaag valt in de categorie 'niet leuk'. Vanochtend waren we voor controle naar de tandarts. De eerste controle bij de nieuwe tandarts na het overlijden van Loots. Twee gaatjes, één kies moet getrokken en het tandvlees is hard aan verzorging toe. Bij Lidy was het een vergelijkbaar verhaal. Toen ik destijds van tandarts De Nooij naar Loots overstapte moest er ook getrokken worden trouwens. Maar dit is wel terecht: mijn kaak doet zeer op de plek van die kies en mijn tandvlees bloedt al een tijdje bij het poetsen. Bij Loots was er nog nooit een röntgenfoto van mijn kiezen gemaakt. Vandaag maakten ze er gelijk drie. Ook geen lolletje; ik zat te kokhalzen van dat apparaat in mijn mond. De mondhygiëniste had vanmiddag al tijd voor me (er was iemand uitgevallen), anders werd het gelijk weer weken later (We zouden eigenlijk naar Utrecht gaan, maar dat doen we dan volgende week maar). Dus 's middags zat/lag ik alweer in zo'n stoel. Ik ben nooit eerder bij zo'n hygiëniste geweest. Wat een marteling. Ik was al lang bereid elke overtreding en misdaad te bekennen, maar ze ging maar door. Ik moet van haar dagelijks aan de gang met tandenstokers. Vanavond spoel ik eerst maar eens flink met een sterke whisky.
 |
Na die marteling gingen we naar Ede. Lidy vindt dat we aan een flatscreen-tv toe zijn. Ik twijfel nog, maar we zijn ons wezen oriënteren. Ik kocht de DVD 'Live in Dublin' van Bruce Springsteen with the Session's Band. Veel nummers van Pete Seeger en een paar van hemzelf. Ik had hem al bij de Free Recordshop zien staan voor een tientje, maar hier kostte hij € 7,77 (een rare prijs overigens). Heerlijke, ongecompliceerde muziek. Het publiek weet waar het voor komt en begint af en toe bij het intro al mee te zingen met Pete Seeger-klassiekers als 'Old Dan Tucker' en 'Erie Canal'. Naast de Mediamarkt is de Boni. Daar schonk ik mezelf twee mij onbekende biertjes: Wychwood Hobgoblin en Corsendonck Pater. |
Voor Wim bladerde ik vandaag wat verzamelbundels met poëzie door (die van Komrij, van Warren, Kinderpoëzie, Ik wou dat ik twee hondjes was', 'Groot verzenboek voor al wie jong van hart is' e.d.) om te kijken welke gedichten van Buddingh' daar in staan. Dat alles om te zorgen dat er in het te maken 'Verzameld werk' van Buddingh' niets - of in ieder geval zo weinig mogelijk - ontbreekt. Ik heb niet het gevoel dat in deze bundels veel onbekends op zal duiken. Sterker nog: je ziet veelal dezelfde gedichten terugkomen:
- De blauwbilgorgel
- De bozbezbozzel
- Zeeklacht
- Zoals een man ...
- Zeer vrij naar het Chinees
- Versje dat ik toch maar niet in een poeziealbum heb gezet
- Eight days a week
Als er al niet door Buddingh' zelf gebundeld
werk opduikt, dan zal dat eerder uit literaire tijdschriften zijn: 'Hollands maandblad' of misschien 'Tirade'. De originele versies van 'De Schone Zakdoek' zijn misschien ook het doorkijken waard. Waar zouden die te vinden zijn? In het Letterkundig Museum?
 |
Dat Hobgoblinbier is - ondanks zijn rare naam - een smakelijk biertje. Het komt uit Engeland. De brouwerij zegt op de site: 'Hobgoblin is strong in roasted malt with a moderate hoppy bitterness and slight fruity character that lasts through to the end. The ruby red coloured Hobgoblin is full-bodied and has a delicious chocolate toffee malt flavour balanced with a rounded moderate bitterness and an overall fruity character.' Die chocoladetoffee is geen flauwekul, ik was er als smaakaanduiding zelf niet opgekomen, maar het is waar. |
Wikipedia geeft bij Hobgoblin zelfs een doorverwijspagina met vijf keuzes:
- Hobgoblin (wezen), een fictief wezen.
- Hobgoblin (Marvel), een superschurk uit Marvel Comics.
- Hobgoblin (Dungeons & Dragons), een wezen uit de Dungeons & Dragons spellen.
- Hobgoblins (film), een film uit 1988
- Hobgoblin (bier), een Brits biermerk
Alleen nummer 2 en 4 (de comics en de film) verwijzen ook echt naar informatie, bij de andere drie krijg je de mededeling dat Wikipedia daar nog geen informatie over heeft (zo kan ik het ook).
Overgezet: Jan Engelman.
31 juli 2009
Wim reageert op mijn vraag over 'De Schone Zakdoek': ''De Schone Zakdoek bevindt zich inderdaad compleet in het LM. Je mag het daar niet zelf inkijken, dat doen ze voor je en dan maken ze betaalde kopietjes van wat je nodig hebt. Althans, als er een belanghebbende reden voor is… Anders misschien ook, maar dan duurt het ongetwijfeld een stuk langer. Morgen krijg ik al die kopieën thuis. Overigens: Hans Renders geeft een volledige index van DSZ achterin ‘Verijdelde dromen’ , zijn boek over de surrealisten.'
Suzanne was haar zolder aan het opruimen. Daarom sliep Tygo een poosje bij ons. Gelukkig was hij ook een poosje bij ons wakker.
 |
 |
| Samen bij de vijver | En samen in de tuin-schommelstoel |
Dat 'Corsendonk' is een stevig, donkerbruin Belgisch biertje. 'Pater dubbel' noemen ze het zelf. Een aanrader. Ik heb het in Veenendaal nooit in een winkel gezien. Ik meen me te herinneren het wel eens op een terras gedronken te hebben.
Een mooi artikel in 'De Rijnpost' over 'In breekbaar evenwicht. Park De Hoge Veluwe in 75 impressies' van Wim Huijser. Een halve pagina groot en (terecht) zeer lovend. Martin Brink heeft het over '75 kleine monumentjes', 'kennis van zaken', 'neigend naar een literaire beschouwing' en 'kleine juweeltjes'. Met zo'n bespreking mag je als auteur tevreden zijn.
Vanavond naar Culemborg. Marian is jarig. Het gebeurt lang niet alle zomervakanties dat we beiden op die dag thuis zijn. Zij gaan morgen naar Zoutelande. Ik hoorde op de radio dat Zoutelande is uitgeroepen tot mooiste badplaats van Nederland. Het is geloof ik ook het enige 'zuidstrand' in Nederland. Ik heb er heel wat vakanties doorgebracht. Vermoedelijk wel een jaar of tien achter elkaar huurden mijn ouders er een huis, samen met kennissen. Twee weken lang lagen we de hele dag aan het strand. Ik zou er niet meer aan moeten denken, maar we genoten er toen met volle teugen van. Ik herinner me hoe we er via een radiootje in een strandpaviljoen Jan Janssen de Tour de France hoorden winnen. Het was de eerste keer dat ik mijn vader zag met tranen in zijn ogen.
Overgezet: Jona Oberski (uitgebreid).
1 bestelling: 'W. Hussem, 'Schaduw van de hand '.
