Terug naar november 2011

1 december 2011

Vermoedelijk heb ik gisteren iets verkeerds gegeten, ik ben ontzettend misselijk. Ook Lidy voelt zich beroerd.

Ook bij de veiling van Bubb Kuyper van gisterenavond zijn er geen (of misschien twee) kavels aan mij toegeslagen. Een kavel Bob den Uyl ging weg voor € 210,00 waar mijn maximumbod € 160,00 was. Een kavel recente poëzie ging weg voor € 190,00 waar mijn maximumbod € 120,00 was. Voor een kavel diversen Boekenweek bood ik € 90,00, het ging weg voor € 170,00.
Bij twee kavels staat mijn maximumbod als eindprijs. Dat kan betekenen dat ik ze gekocht heb, maar als iemand anders hetzelfde maximumbod deed, werd er geloot. Ik heb per mail aan Kuyper gevraagd of deze kavels wel of niet aan mij toegeslagen zijn. Het betreft een kavel Louis Ferron en een kavel biografieën.

Al vrij snel krijg ik een mail terug van het veilinghuis: 'Alleen 2946 is aan je toegeslagen.' Laat dat nu ook het kavel zijn waar ik het meest in was geïnteresseerd (en dan is het wel weer logisch, want ik had ook redelijk hoog geboden):

55/2946 Goedegebuure, J. Zee, berg, rivier. Het leven van H. Marsman. Amst./ Antw., De Arbeiderspers, (1999), 434p., plates, orig. cl. w. dustwr. (Open Domein 35). Liagre Böhl, H. de. Met al mijn bloed heb ik voor U geleefd. Herman Gorter 1864-1927. (Amst.), Balans, 1996, 559p., plates, orig. cl. w. dustwr. Hanssen, L. Een misverstand om in te geloven. De poëzie van M. Vasalis. Amst., Athenaeum - Polak & Van Gennep, 2006, 374p., ills., orig. wr., large 8vo. - AND 25 others, all biographies and essays, i.a. by/on J. Campert, T. van Deel, I. Gerhardt, I.L. Pfeijffer and P. Rodenko.

Allemaal biografieën en essays. Dat is het soort boeken waar ik momenteel het meest interesse voor heb én dat ik kan gebruiken voor Schrijversinfo. Prima zo. Ik had ook niet alles moet 'krijgen' waar ik op geboden heb, want dan was ik veel te veel geld kwijt geweest.

Op internet lees ik dat Veilinghuis Bubb Kuyper gaat verhuizen. Ze blijven in Haarlem, maar gaan in de loop van 2013 naar een monumentale stadsvilla aan het Kenaupark. De reden is dat er op de Jansweg niet meer te laden en te lossen is. Dat is heel lastig met al die dozen boeken. Toen ik vorig jaar, samen met Gert, de door ons gekochte boeken ophaalde was dat ook al een probleem.

Met de post kwam een nieuwe afstandsbediening van Ziggo. Die had ik niet besteld. Hij bleek van chocola te zijn. Dat is weer eens wat anders dan een chocoladeletter. Ziggo doet wat voor de vaste klanten. Dat is aardig, maar er zal wel eem marketingstrategie achter zitten waar door dure jongens lang over is nagedacht. Het voelt als een goedmakertje voor de analoge zenders die de kijkers zijn afgenomen.

1 bestelling: cd: Michel Legrand, 'Paris Jazz Piano'.

2 december 2011

Vanochtend wilde ik weer naar school, maar ik liep te 'zwalken' van misselijkheid. Toch maar niet dus. Verveldend, want ik was intussen te laat om de leerlingen via de 'telefoonboom' te waarschuwen. Bovendien moet ik nog wat voorbereiden voor het milieuproject dat maandag begint. Dat zal betekenen dat ik zaterdag of zondag een paar uur naar school moet.

Nieuw op Schrijversinfo: Selly de Jong.

3 december 2011

Dus ben ik vanochtend een uur of twee naar school geweest om het project voor te bereiden. Het denkwerk en de afspraken waren klaar. Vanochtend deed ik het papier- en kopieerwerk. Als je de enige in de hele school bent, kun je wel lekker doorwerken.

Vanmiddag bezochten Martijn en ik - vermomd als Goedheiligman en Pietermanknecht - de schoonfamilie van Suzanne. Een huis vol en daarbij drie kleintjes in de passende leeftijd. Dat is leuk om te doen, al is het op zich ook een vak, dat je waarschijnlijk beter beheerst als je het vaker doet. Ik vond het spannend: zou Tygo ons herkennen? Op een gegeven moment stond hij Martijn heel ingespannen te bekijken, maar er kwam geen opmerking. De dubbelrol Sint en opa ging me niet helemaal goed af. Op een gegeven moment zei Sint tegen Tygo: 'Ga maar even bij de andere opa op schoot zitten.' Ik hoorde het mezelf zeggen. Hieronder drie foto's van de voorbereiding én van de meligheid achteraf.

Uit een doos met knipsels diep ik een envelop op met daarin recensies van kinderboeken uit 1975. Al snel kom ik er een paar tegen die geschreven zijn door Hans Dorrestijn. Die recenseerde in die tijd kinderboeken voor 'Vrij Nederland'. Nieuwsgierig lees ik deze knipsels aandachtig door voordat ik ze te koop zet. Heeft Dorrestijn in deze besprekingen al zijn eigen geluid? Dat heeft hij. Hier zou een bundeling van uitgegeven moeten worden!! Over 'De mist in' van Wim Hofman is Dorrestijn op 22-11-1975 ronduit negatief. Hij begint met:

Het derde boek van Wim Hofman is bij vlagen wel geestig. Af en toe stuit je zelfs op een lollige opmerking. Maar wat een vervelend boek! De aan achterlijke, woordspellende lezers aangepaste stijl lijkt socialer dan zij is, want soms neemt de moeilijkheidsgraad onverhoeds met 200 pct toe. Men kan dan niet beweren dat 'De mist in' een constant leesniveau heeft.

Om te eindigen met:

Tot slot. Het boek schijnt over een schat te gaan, waarnaar een paar halfzachte dieven voor wie Adriaan en Olivier model gestaan hebben, op zoek zijn. Te bedenken dat hun originelen al zo godgeklaagd flauw en oubollig zijn. Flauw, oubollig, verveldend, suf en taai, dat zijn mijn kwalificaties van 'De mist in'. De schrijver heeft het boek zelf geïllustreerd. Daar had hij het bij moeten laten.

Op dezelfde dag is Hans Dorrestijn een stuk positiever over 'De reuzenperzik' van Roald Dahl:

Als Roald Dahl zo doorgaat, kan ik straks aardig rondkomen van het bespreken van zijn werk. Na 'De reuzenperzik' liggen er alweer twee nieuwe werken van zijn hand voor bespreking: 'Danny, the champion of the world' en 'De tovervinger'.

1 bestelling: 'Tastspelletjes'. Ik heb genoteerd dat die op 30-08-2011 is verstuurd. Blijkbaar heb ik die verkocht via Boekwinkeltjes en ben ik vergeten hem bij Bol.com weg te halen. Dat is het risico, als je boeken op meerdere plekken te koop hebt staan. Het vervelende is - in dit geval - dat er een negatieve klantbeoordeling op kan volgen.

4 december 2011

Vanochtend haalden we pa op in Culemborg om bij ons Sinterklaas te vieren. We zeggen elk jaar dat we het klein houden, maar elk jaar staat de vloer voor de open haard weer bezaaid met pakjes. Voor pa hadden we wat glazen schalen met kerstversiering en een amaryllis. Die namen we vanochtend vast mee naar Culemborg, want vanavond gaat hij met de taxi van Valys terug en dan is dat lastig meesjouwen voor hem.

Het werd een gezellige Sinterklaas. Ik kreeg o.a. de poëziekalender 2012 en een live-cd van Bob Dylan uit 1963.

5 december 2011

Deze week draaien we het milieuproject. Ik heb een week lang een groep van zesentwintig tweedeklassers voor me (net als vroeger). Die groep is wel een beetje onevenwichtig samengesteld: vierentwintig jongens en twee meisjes. Maar dat komt wel goed. Vanochtend hadden we al een gastspreker: meneer Tigchelaar van Patrimonium Woonstichting, die boeiend vertelde over alle zonnepanelen op de flats in Veenendaal én over het stoken van ketels van grote comlexen met houtpellets. We wandelden met de groep naar de Oranjetoren, waar we in de ketelruimte ook nog een uitleg van hem kregen.

's Middags vierden de tweedeklassers in hun mentorgroep Sinterklaas. Daaraan voorafgaand was er een film in de aula. Een stuk of acht collega's waren gefilmd terwijl ze auditie deden voor 'De Sint Factor'. Ze werden één voor één door een jury van Pieten afgewezen (uiteraard tot hilariteit van de leerlingen) totdat er één collega overbleef. Die kwam aan het eind van de film 'live' met drie Pieten de aula ingelopen en las daar nog wat gedichten over leraren en leerlingen voor.

Het mooiste kado kwam vandaag niet van Sinterklaas, maar van de Koninklijke Bibliotheek. Schrijversinfo.nl is door hen bestempeld tot ´Nederlands digitaal erfgoed´. De Koninklijke Bibliotheek gaat mijn website maandelijks archiveren en voor de lange termijn bewaren. Uit het mailtje: 'Websites bevatten vaak waardevolle informatie die niet analoog verschijnt en die ten gevolge van de grote 'omloopsnelheid' het risico loopt voorgoed verloren te gaan. Dat websites als 'digitaal erfgoed' het behouden waard zijn, is internationaal erkend in het Unesco Charter on the Preservation of the Digital Heritage uit 2003. Het signaleert dat digitaal erfgoed verloren dreigt te gaan en dat het bewaren daarvan voor gebruik door de huidige en toekomstige generatie onderzoekers zeer urgent is.
Als nationale bibliotheek is de KB wettelijk verantwoordelijk voor het verzamelen, beschrijven en bewaren van in Nederland verschenen publicaties, al of niet elektronisch. De KB ziet het als haar taak om ook websites duurzaam te bewaren en raadpleegbaar te houden voor toekomstige generaties en ze te behoeden voor verlies door bijvoorbeeld technologische veroudering. Om die reden archiveert de KB websites die als verzameling een representatief beeld geven van de Nederlandse cultuur, geschiedenis en samenleving op het internet. Uw website zal daartoe gearchiveerd en duurzaam opgeslagen worden.'
Dat betekent dat mijn website in principe over honderd jaar nog steeds te raadplegen zal zijn. En dat inclusief mijn gedachtenspinsels in dit weblog. Ik voel mij vereerd en drink hier vanavond maar eens een 'mooi glas' op.

3 bestellingen: Godfried Bomans, 'Dagboek van Rottumerplaat. relaas van een angstige ervaring', F. Bordewijk: 'Het eiberschild', M. Szabo, 'Deur'.

6 december 2011

Steeds weer loop ik tegen andere 'Literaire wandelingen' aan. Vandaag kwam het bestelde 'De zoen in het hanengeschrei. Een letterkundige wandeling door Utrecht' binnen. Het boekje is door Ton H.M. van Schaik in 1992 geschreven ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de Gemeentebibliotheek Utrecht.
Dit boekje wilde ik zéker hebben, want de titel is ontleend aan een gedicht van Kees Stip. Ik heb dat gedicht al eerder genoemd. Dat 'Hanengeschrei' is een klein straatje in Utrecht, waar de student Stip een meisje zoent dat net een garnalenkroketje gegeten heeft uit de automatiek in de Choorstraat. De laatste strofe:

Voor deze zoen mag de duivel mijn ziel,
en mijn lichaam de schillenboer halen.
Ik proefde de eeuwige zaligheid
en een klein beetje ook de garnalen.

Er bestaat een luisterboek van 4 cd's: 'Ode aan de Nacht. het beste uit De Nacht van de Poëzie', hierop leest Kees Stip dit gedicht zelf voor. Tegenwoordig hangt het gedicht op hout geschilderd in die straat. Een particulier initiatief van de kledingzaak op het hoekje.

2 bestellingen: Johanna Kruit, 'Zoals wind om het huis', Jelly Verwaal, 'Open vensters'.

7 december

Een drukke projectdag: een film over 'De aarde vanuit de ruimte' (als vervanger van de film 'Earth') en een recensie schrijven over die film, een lezing van een vader van een leerling over zijn expeditie naar Antarctica (héél inspirerend) en een mindmap maken over die lezing en daarna hadden we ook nog eens een excursie naar het informatiecentrum in Veenendaal Oost, waar de leerlingen vooral moesten letten op de innovatieve manier van verwarming in deze wijk (er is geen gas in de huizen en er is een centrale (vloer)verwarming die in de zomer ook nog eens koelt middels warmtepompen met warmte-/koudeopslag in de bodem).

's Avonds waren er op school nog tienminutengesprekken voor de collega's die de ouders niet in één avond 'kwijt konden' én was er een LOB-avond voor de derde klassen havo en vwo waar ouders en oud-leerlingen vertelden over hun studie en loopbaan. Ik raakte aan de praat met een (taxi)moeder van zo'n oud-leerling. Beide ouders deden een technische opleiding, deze leerling deed dat ook ruim een jaar, maar constateerde dat haar hart daar niet lag. Haar hart ligt bij talen en nu studeert ze Japans. Het feit dat haar hart bij taal ligt, komt volgens moeder mede door de lessen Nederlands die ze van mij kreeg en waar ze vaak met enthousiaste verhalen van thuis kwam. Zo werden naar aanleiding van mijn verhalen de lp's van Drs. P en van Jaap Fischer van zolder gehaald.
Op zulke effecten hoop je (stiekem) en het is lekker om te horen dat het af en toe ook lukt!

Ajax vliegt op miraculeuze wijze uit de Champions league. Het kijken naar (het laatste half uur) van zo'n wedstrijd is bij voorbaat prettig. Als Ajax het goed doet, ben ik tevreden dat er een Nederlandse ploeg verder is. Als Ajax verliest, ben ik tevreden dat Ajax verliest.

1 bestelling: single Anneke Grönloh (met orkest o.l.v. Ger van Leeuwen), 'Paradiso / Niets ter wereld kan ons scheiden / Brandend zand / Trommel van Bahia'.

8 december

De zesentwintig leerlingen in mijn projectgroep zijn druk doende met onder andere het beschrijven van verschillende manieren van energieopwekking (Hoe werkt het? Wat zijn de voordelen? Wat zijn de nadelen? Kunnen wij er op school wat mee?). Dit project met mijn tweedeklassers duurt de hele week. Vijf dagen dus. Aan het eind van dag vier komen twee jongens op een verhelderende gedachte: Misschien hebben ze wel boeken over energie in de schoolmediatheek! Het zijn moderne leerlingen: boeken zijn niet de eerste bronnen van informatie waar ze aan denken. Na tien minuten komen ze met twee boeken het lokaal weer in en ze laten die boeken trots aan de andere leerlingen zien: 'Moet je kijken, handig! Alle informatie bij elkaar!'

Overgezet naar de nieuwe layout: K. Schippers.

4 bestellingen: C. Buddingh', 'Dagboeknotities 1967-1972', Stephen Levine, 'Ontmoetingen op de grens', R.C. Seriese en W.H. Blok, 'Mavo Examenbundel geschiedenis voor 1988', 'Op nieuw niveau, 2 Vmbo-b/lwoon, Basisboek'.

9 december

De Veenendaalse Krant heeft de plannen van de Koninklijke Bibliotheek met deze website opgepikt. Het artikel staat sinds gisteren in de online versie van die krant en zal dan waarschijnlijk aanstaande woensdag in de papieren versie staan.

Schrijversinfo.nl is 'Nederlands digitaal erfgoed' VEENENDAAL - De internetsite Schrijversinfo.nl van Veenendaler Mats Beek is door de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag bestempeld als 'Nederlands digitaal erfgoed'. Schrijversinfo.nl heeft vier onderdelen: Informatie over circa vierhonderdvijftig Nederlandse schrijvers/schrijfsters; informatie over ruim driehonderd Veenendaalse schrijvers/schrijfsters; tienduizenden citaten uit de Nederlandse literatuur en een weblog (sinds juli 2005) over het maken van de website, maar ook over andere zaken als werk, familie, Veenendaal. Mats Beek is docent Nederlands op het Rembrandt College in Veenendaal. Hij was in Veenendaal onder meer twaalf jaar gemeenteraadslid en is momenteel voorzitter van de Commissie Straatnaamgeving en voorzitter van de werkgroep 'Gedichten op muren'. Beek is blij met deze actie van de KB. ,,Het is een erkenning voor het werk aan deze site en de kwaliteit daarvan. Het is een prettige gedachte dat, wanneer ik stop met het werken aan de site, mensen nog heel lang bij deze schrijversinformatie kunnen komen. Daarnaast is het heel leuk dat men over pakweg honderd jaar nog steeds de kleine dingen in mijn dagboek kan lezen (mooie opmerkingen van leerlingen, bespreking van gelezen boeken, het opgroeien van mijn kleinkinderen). Het is natuurlijk ook een aansporing om met 'dubbele energie' door te gaan en informatie over andere/nieuwe schrijvers aan de site toe te voegen." Uit de mededeling van de Koninklijke Bibliotheek: 'Websites bevatten vaak waardevolle informatie die niet analoog verschijnt en die ten gevolge van de grote 'omloopsnelheid' het risico loopt voorgoed verloren te gaan. Dat websites als 'digitaal erfgoed' het behouden waard zijn, is internationaal erkend in het Unesco Charter on the Preservation of the Digital Heritage uit 2003. Het signaleert dat digitaal erfgoed verloren dreigt te gaan en dat het bewaren daarvan voor gebruik door de huidige en toekomstige generatie onderzoekers zeer urgent is. Als nationale bibliotheek is de KB wettelijk verantwoordelijk voor het verzamelen, beschrijven en bewaren van in Nederland verschenen publicaties, al of niet elektronisch. De KB ziet het als haar taak om ook websites duurzaam te bewaren en raadpleegbaar te houden voor toekomstige generaties en ze te behoeden voor verlies door bijvoorbeeld technologische veroudering. Om die reden archiveert de KB websites die als verzameling een representatief beeld geven van de Nederlandse cultuur, geschiedenis en samenleving op het internet. Uw website zal daartoe gearchiveerd en duurzaam opgeslagen worden.'

 

Vanmiddag sprak ik Gerard van Wijk van de 'Veenendaalse Krant'. Aanstaande woensdag staat in ieder geval ook zijn artikel over de Commissie Straatnaamgeving in de krant. Dat kan betekenen dat ik in dezelfde krant in twee artikelen 'voorkom'.

Collega Van den Broek is uitgekozen om in de dagen voor de Olympische Spelen in Engeland (bij Cardiff) een stuk met de Olympische vlam te rennen. Je kon je daar - gemotiveerd - voor aanmelden. Hij verzamelt boeken over de Olympische Spelen en heeft er echt ontzettend veel (en soms héél oud). Hij maakte een foto van zichzelf tussen die boeken en deed die bij zijn aanmeldingsbrief en dat heeft gewerkt. Als gymdocent met een passie voor de Olympische Spelen moet dit wel een geweldige ervaring voor hem worden.

1 bestelling: Dr. W. Drees, 'Herinneringen en Opvattingen'.

10 december

De gedichten uit 'Dagkalender van de poëzie 2012', samengesteld door Tjitske Jansen en Victor Schiferli, heb ik in de afgelopen dagen toegevoegd aan de diverse schrijversbladzijden op Schrijversinfo. Ook deze twee samenstellers kunnen het niet laten in hun bloemlezing een gedicht van zichzelf op te nemen.
Een prettige verrassing is het aantal gedichten van C. Buddingh' in deze kalender: zes stuks! En Buddingh' is de enige dichter met zes gedichten in deze kalender. Een paar dichters krijgent vijf gedichten (Remco Campert, Eva Gerlach, Marijke Hanegraaf, Vrouwkje Tuinman). Ik vermoed dat deze plotselinge belangstelling voor Buddingh' te maken heeft met het verschijnen van 'Buddingh' gebundeld' eind 2010. Het gegeven dat er vorig jaar géén gedicht van Buddingh' in 'Meulenhoffs dagkalender' stond en het jaar daarvoor maar één lijkt mijn vermoeden te bevestigen.

11 december

Veel knipsels uitgetikt vandaag. Met name 'Hervormd Nederland', waar we ooit tientallen jaargangen van ophaalden, en kleine stapeltjes per auteur gesorteerde knipsels van begin jaren '90. Ik vermoed dat die laatste nog uit Utrecht komen.
De overkapping boven de garage is nu vrijwel 'knipselvrij'. De achterwand van de garagebox staat bijna tot aan het plafond vol met dozen knipsels. Er staan kleine archiefmappendoosjes bij, waarin ik per keer een centimeter of acht knipsels mee kan nemen. Dan blijft de rommel hier in huis tenminste te overzien.

Ik zat wat te bladeren op Marktplaats (je weet nooit wat je tegenkomt van C. Buddingh' of Kees Stip) en stuitte op één exemplaar van 'Schrijvers geturfd', aangeboden door Denise uit Amsterdam voor € 8,25. De omschrijving:

Beschrijving Een inventarisatie van Veense schrijvers. Uitgave van Boekhandel van Kooten, 1e druk, 2010. Gebonden. Met bijdragen over o.a. Rijk van Rotterdam, Kees Stip, Gerard Reve, Theo Gaasbeek, Stef Bos. Bevat tevens briefwisseling tussen Mats Beek en Theo Gaasbeek over o.a. Simon Carmiggelt en Gerard Reve.

Gezien op Facebook. Zo'n boom zou ik ook wel willen!

Riet las in het Edese sufferdje een artikel over de aanrijdtijden van de ambulance. Ze schreef me dat, maar ik las eroverheen! Zo'n ambulance komt nooit op tijd als hij aanrijdtijden hanteert i.p.v. aanrijtijden!

2 bestellingen: Alicia Appleman-Jurman, 'Vergeten kan ik niet', Marcus A. Heeresma, 'Een vrij twijfelende twijfelaar'.

12 december

Het moment nadert dat boeken verkopen niet meer lonend is. De prijzen denderen naar beneden. Ik zat een stapel knipsels te koop te zetten en kwam een knipsel tegen over 'Ed. de Nève schrijver, journalist, verzetsman, 1889-1961' van Emile van der Wilk. Over Ed. de Nève heb ik een bladzijde in voorbereiding. Daarom dacht ik: laat ik eens kijken wat dat boekje over hem kost. Op Boekwinkeltjes wordt het vijftien keer aangeboden. De prijzen variëren van € 15,00 tot € 1,00. Toen heb ik het exemplaar voor € 1,00 maar besteld. Voor dit soort bedragen wordt het interessanter om een mooie eigen bibliotheek op te bouwen dan een eigen winkeltje met tweedehands boeken. In feite streef ik naar een combinatie daarvan: een mooie eigen bibliotheek, waarvan de boeken toevallig allemaal te koop zijn.

3 bestellingen: Josef Cohen, 'Kleine liedjes', 'Electronica in praktijk 3. Tweelamps middengolf ontvanger', 1 bodemkaarten: 'blad 6 west en oost'.

13 december

Lidy kreeg van Sinterklaas 'Is uw man al af?' van Esther Verhoef. Het is een bundeling van columns die eerder in 'Margriet' werden gepubliceerd. De columns vallen me niet tegen, zijn hier en daar zelfs grappig, maar het zijn wel babbelcolumns die nergens de diepte ingaan of stelling nemen. Maar hoogstwaarschijnlijk waren ze ook bedoeld als lekker weglezende babbelcolumns en dan mogen ze als geslaagd worden beschouwd. Misschien zijn we toe aan een herdefiniëring van het begrip 'column'.

Vanochtend hadden we nog een keer zo'n dertig basisschoolleerlingen (groep 8) op bezoek. Zij zitten op christelijke basisscholen in de regio en het bestuur van die scholen staat niet toe dat ze klassikaal een openbare school bezoeken. De ouders zijn 'burgerlijk ongehoorzaam' geworden en zijn nu zelf met hun kinderen naar ons toegekomen. Nu het niet onder verantwoordelijkheid van de school gebeurt, geeft men de kinderen wel die halve dag vrij (wij herkennen hier de vaker voorkomende gristelijke hypocrisie).

Vanavond sloten we het milieuproject af met een markt/tentoonstelling waar de leerlingen hun resultaten, bevindingen en adviezen aan de ouders konden presenteren. Niet vrijblijvend, want de ouders vulden beoordelingsformulieren in, die straks meetellen in de totale beoordeling van het project. Het was weer een geslaagde avond. Een verbeterpuntje is de bezetting van de presentaties. Deze tweedeklassers zijn zó enthousiast dat ze in dat uurtje ook de presentaties van vrienden en vriendinnen willen bekijken (of een hapje willen halen van het duurzaam samengestelde menu). Het resultaat is dat sommige presentaties minutenlang onbeheerd zijn.

3 bestellingen: 'Geschiedeniswerkplaats, 2 Vwo, Informatieboek', 'Geschiedeniswerkplaats, 2 vwo, Werkboek', D. Kostzolanyi, 'Anna'.

14 december

Vanochtend had ik een journalist en een fotograaf van 'De Gelderlander' over de vloer. We spraken uitgebreid over Schrijversinfo en dat moet leiden tot een artikel in 'De Gelderlander' van één van de komende dagen. Ik ben benieuwd en heb er ook wel vertrouwen in. Hij had zich in ieder geval serieus voorbereid.

Ik dacht dat een kerstboom van boeken een origineel idee was, maar er circuleren al meer foto's van. Deze kreeg ik van Edwin.

 

Het eergisteren bestelde boek over Ed. de Nève is al binnen. In nieuwstaat en toch maar € 1,00. Ook nog eens verpakt in zo'n bubbeltjesenvelop. Die kost ook al gauw € 0,25. Dan mag ik hopen dat de verkoper het boek voor niets gekregen heeft, want van die € 0,75 die hij overhoudt, kan geen inkoopsprijs meer af.

Van de bon die ik van de familie v.d. Brink kreeg als dank voor het optreden als goedheiligman, kocht ik vanmiddag bij Van Walsum 'Het pauperparadijs' van Suzanna Jansen. Het boek staat al een poosje op mijn - denkbeeldige - lijst van te lezen boeken en ik wilde het daarvoor van Martijn lenen, maar dan heb ik het maar 'gewoon' zelf.

Sterk uitgebreid op Schrijversinfo, vooral met vertalingen: Koos Schuur.

15 december

Veel aardige reacties op het artikel in de Veenendaalse Krant van gisteren (zie 9 december- hierboven). Via de mail, telefonisch, op Facebook, van collega's en oud-collega's, van leerlingen en zelfs van ouders van leerlingen. Veel mensen benadrukken dat ze het zo'n goed artikel vinden. Dat is grappig, want ik wil hier wel verklappen dat men letterlijk het door mij verstuurde persbericht (inclusief tikfout en interview met mezelf) heeft geplaatst. De foto hadden ze nog in het archief, die is van een interview van een jaar of twee geleden, toen ik aan 'Schrijvers geturfd' werkte. Ik mopper daar niet over, want zo krijg je wel precies de informatie naar buiten die je zelf kwijt wilde én zoals je die kwijt wilde.
Tegelijk is dat het (kwaliteits)verschil tussen een advertentieblad als de 'Veenendaalse Krant' en een serieuze courant als de 'Gelderlander': die sturen een journalist langs.

Het wachten op de doos van Bubb Kuyper duurt me wat lang. De vorige keer dat ik dat hier opschreef, was de doos er de volgende dag. Misschien dwing ik dat nu ook wel weer af.

Karin mailt me nog wat boekenkerstbomen. Vooral de boekenkastkerstboom vind ik heel creatief:

Het nummer van 'Hollands Diep' dat vandaag in de bus viel, blijkt het allerlaatste nummer te zijn. Rouwig ben ik er niet om. Het heeft in de vijf jaar - wat mij betreft - niet aan de verwachtingen voldaan: té glossy en té weinig inhoud. Ze sturen voor de rest van de abonnementsperiode een ander blad: 'Park', 'Psychologie Magazine', 'Vrij Nederland' of 'Opzij'. 'Vrij Nederland' heb ik al en aan de andere drie heb ik niet zo'n behoefte. Als je er wat moeite voor doet, kun je de rest van het geld ook terugkrijgen. Die moeite moet ik dan in het weekend maar even doen.

16 december

We wilden naar de opticien op het moment dat het er niet druk zou zijn. Om 18.15 uur stonden we er voor de deur. Op die deur een briefje: Gesloten, omdat ze aan het eten waren van 17.30 tot 18.30 uur. In het centrum van Veenendaal heeft de tijd stilgestaan.

Men moet zich niet afgeven met de eeuwigheid
als men ongestoord wenst te leven en te handelen.
(Marianne Philips, Tussen hemel en aarde, blz. 55)

2 bestellingen: Marijke Boon, 'Ik fiets door het leven, op het zadel des tijds', E. du Perron, 'Manuscript in een jaszak gevonden (Manuscrit trouvé dans un poche)'.

17 december

En ja... de doos van Bubb Kuyper is binnen. Achtentwintig schrijversbiografieën en essays over poëzie en literatuur. De verzendkosten zijn niet mals: € 25,00, maar daarvoor rijd ik niet zelf heen en weer naar Haarlem. Ik vermoed dat het veilinghuis ook het uurloon van de inpakkende studenten erin verrekent. De boeken kosten me dan met veilingkosten en verzendkosten net iets meer dan € 5,00 per stuk. Dat is niet voor niets, maar ook niet echt duur. Er zat in die doos o.a.:

- zes boeken over Ida Gerhardt (o.a. van het Gerhardt Genootschap)
- Herman de Liagre Böhl, Met al mijn bloed heb ik voor U geleefd. Herman Gorter 1864-1927
- Hans Renders, Wie weet slaag ik in de dood. Biografie van Jan Campert
- Gerrit Komrij, Vreemd pakhuis. Verspreide stukken
- Wim Daniëls, De geschiedenis van de komma
- Jaap Goedegebuure, Zee, berg rivier. Het leven van H. Marsman
- Ilja Leonard Pfeijffer, Het geheim van het vermoorde geneuzel. Een poëtica
- Koen Hilberdink, ik ben een vreemdeling. Ik sta apart. Een biografie van Paul Rodenko (1920-1976)
- Yra van Dijk, Leegte, leegte die ademt. Het typografisch wit in de moderne poëzie
- Ontroering door het woord. Over J.H. Leopeold
- Jaap Goedegebuure, Nederlandse schrijvers en religie 1960-2010
- Arthur Lehning, Marsman en het expressionisme
- T. van Deel, Als ik tekenen kon
- Leon Hanssen, Een misverstand om in te geloven. De poëzie van M. Vasalis

Een mooi artikel over Schrijversinfo, vandaag op het weblog Transisalania van de Overijsselse Bibliotheek Dienst (OBD):

Schrijversinfo.nl van Mats Beek wordt door KB eeuwig bewaard
‘Born digital erfgoed’ wordt het genoemd. Informatie die op websites is te vinden en niet in boekvorm of op een andere analoge wijze gepubliceerd is. Hoeveel belangrijke websites zijn er al verdwenen? Natuurlijk kun je via Internet Archive(nog) veel terugvinden, maar lang niet alles.
Docent Nederlands Mats Beek uit Veenendaal was er al vroeg bij met zijn website Schrijversinfo. Zo’n jaar of tien geleden was zijn opvallend geel-rood gekleurde website de enige plek op internet waar je uitgebreide informatie kon vinden over ‘Overijsselse’ schrijvers als Belcampo of Aar van de Werfhorst. Over meer dan 450 auteurs heeft Mats Beek zeer uitgebreide informatie verzameld: werken van de auteurs, publicaties over de auteurs, (biografische) feiten en wetenswaardigheden, citaten, links, bronnen, afbeeldingen etc. Ga maar eens naar de homepage en ga op onderzoek uit. Onvoorstelbaar wat je allemaal tegenkomt aan informatie. Alles bijhouden over al die auteurs moet heel veel tijd kosten. En dan houdt Mats Beek ook nog een dagelijks weblog bij.
Zeer terecht dat de Koninklijke Bibliotheek in het kader van de webarchivering heeft besloten Schrijversinfo duurzaam te bewaren en raadpleegbaar te houden.
De volgende auteurs, die in Overijssel geboren zijn, of er langere tijd gewoond hebben, staan op Schrijversinfo:
Willem Barnard (Guillaume van der Graft) – H.P. Schönfeld Wichers (Belcampo) – J.C. Bloem – Willem Brakman – Josef Cohen – Jan Cremer – Bob Spoelstra (A. den Doolaard) – J.K. van Eerbeek – Clara Eggink – Rhijnvis Feith – Ida Gerhardt – H. van Grevelingen – Etty Hillesum – Rutger Kopland – Clara Feyoena van Raesfelt van Sytzama – Willem Wilmink.

3 bestellingen: Rudy Kousbroek, 'Varkensliedjes', Bibeb, 'Veertien vrouwen. Interviews', Bao Ninh, 'Het verdriet van Vietnam'.

18 december

Over een week is het eerste kerstdag. Ik heb in geen jaren zo'n gebrek aan kerstgevoel gehad. Misschien komt het (ook) doordat we nog een volle week les hebben. Lidy heeft al wel wat kerstspullen neergezet en opgehangen, maar ik heb bijvoorbeeld de kerst-cd's nog niet naar beneden gehaald. Op school heb ik in mijn kast een klein kerstboompje met lampjes. Ik heb hem nog niet uit die kast gehaald.
Misschien komt het ook doordat we ons allebei al een week grieperig voelen: keelpijn (ik heb al een dag of vier vrijwel geen stem), groenig slijm, een duf hoofd. We lopen wel door, maar aspirines en bisolvon moeten me op de been houden.

Ik vrees dat ik er elk jaar over zeur: de anti-vuurwerk-klepjes voor de oranje brievenbussen in de wijk. Normaal gesproken kan ik met een korte wandeling de betaalde en ingepakte boeken (zolang het geen pakketjes zijn) op zondagmiddag naar de brievenbus brengen. Met die klepjes past er geen vuurwek meer in de bus, maar ook geen boek. Klanten krijgen hun bestelling dus een dag later in huis én ik moet er elke dag speciaal voor naar een postagentschap. Gedoe!

Gisteren en vandaag heb ik de hoofdstukken over specifieke schrijvers uit de essaybundels die ik op de veiling kocht vermeld op de diverse bladzijden van Schrijversinfo. Enkele van die (gisteren niet genoteerde) bundels zijn:
- Jos Joosten, Onttachtiging. Essays over eigentijdse poëzie en poëziekritiek
- Thomas Vaessens & Jos Joosten, Postmoderne poëzie in Nederland en Vlaanderen
- T. van Deel, De komma bij Krol

2 bestellingen: François Villon, 'Verzamelde gedichten', N. Basenau-Goemans, 'Kerstsproken'.

19 december

Vanavond heb ik een journalist van 'De Gelderlander' aan de telefoon. Hij wil me graag interviewen over Schrijversinfo. Als ik hem vertel dat dat vorige week woensdag al door een collega van dezelfde krant is gebeurd, is hij zeer verrast. Deze journalist blijkt voor de cultuurbijlage te schrijven en degeen die mij interviewde schrijft voor de regiobijlage. Ze nemen contact met elkaar op. Achteraf had ik het misschien wel leuker gevonden om in het cultuurkatern te staan, maar ik laat dat maar aan de heren journalisten over.

Een gezellige avond met Gert. Veel literatuur en ook veel 'school'. Gert heeft op een veiling in Den Haag een groot kavel literatuur gekocht. Daar zaten ook wat bundels van C. Buddingh' in. Hij bracht ze vanavond mee om ze te laten zien en aan het eind van de avond liet hij ze bij me achter. Daar ben ik ontzettend blij mee. Enkele van de boeken zien er veel fraaier uit dan mijn exemplaren en één boek had ik zelfs nog niet: De tweede druk - gebonden en met stofomslag - van 'Het houdt op met zachtjes regenen', genummers (52 van 75) en gesigneerd!! Dat is bijna té mooi om zomaar weg te geven. Gert is verzamelaar van het werk van Jeroen Brouwers en van Louis Paul Boon. Ik ga nu maar mijn best doen om van hen iets te vinden dat Gert nog niet in zijn verzameling heeft.

1 bestelling: Koos van Zomeren, 'Terloops te water'.

20 december

Tygo zit al een tijdje op peuterzwemmen. Hij wordt ontzettend vrij in het water. Veel oefeningen doet hij - zonder zwembandjes - met Suzanne samen. Op deze foto duwt een badmeester hem door een opening onder water. Hij vindt het prachtig: ogen open en een zelfverzekerde trek op zijn gezicht.

 

Veel Zuid-Aziatische leerlingen studeren gedreven en hebben de droom arts te te worden. Die droom is niet altijd realistisch, maar het is mooi als leerlingen een doel voor ogen hebben.
Vandaag kwam een meisje uit klas twee mij vragen of een docent Nederlands het niet gebruiken van hoofdletters (aan het begin van de zin) en punten (aan het eind van de zin) fout mag rekenen. Ik vertelde haar dat haar nieuwe docent Nederlands van mij de opdracht heeft gehad om dat te doen, dus die vraag stelde ze precies aan de juiste persoon.
Haar antwoord hierop was: 'Meneer, u bent gemeen. Als ik later dokter ben en u komt bij mij, dan zal ik mijn wraak nemen!' In eerste instantie moest ik erom lachen en vroeg me (lachend) af: 'Ben ik nu bedreigd?', maar er later nog over nadenkend vond ik het toch eigenlijk een respectloze reactie. Ik heb me dan ook voorgenomen hier morgen met deze dame nog even een gesprekje over te hebben.

 

Ode aan Veenendaal

't Veen - wat zal ik ervan zeggen: ik ben er geboren
en woon er, al was het eerst formeel nog Ede,
al zo'n drieënvijftig jaar: dan weet je feitelijk niet beter:
Verlaat, Kofschip, Oudeveen, Dijkstraat,
zelfde huizen, zelfde mensen, zelfde bomen, zelfde winkels: K. Schippers
schreef in een gedicht getiteld Bij Loosdrecht:
'Als dit Ierland was
zou ik beter kijken.' Het prettige is, vind ik, van 't Veen
dat ik er helemaal
niet meer hoef te kijken, maar lekker kan denken aan alles
wat maar bij me opkomt: het dorp stoort mij niet,
zomin als ik, hoop ik, het dorp stoor:
wij zijn als twee goede buren
die elkaar welwillend toeknikken, soms even
een babbeltje maken maar verder ieder hun eigen weg gaan.

Nu de Koninklijke Bibliotheek dit weblog gaat 'bewaren', denk ik na over kleine verbeteringen. Eén daarvan is de volgorde van de dagen. Ik schrijf de nieuwe dagen 'boven' de vorige. Dat is prettiger lezen voor u, want u hoeft niet eerst naar beneden te scrollen.
Voor iemand die later iets naleest, is het heel onlogisch. Die moet namelijk van beneden naar boven lezen. Ik zou dus eigenlijk de 'voorbije maanden' om moeten draaien. Dat betekent elke dag knippen en boven de vorige plakken. Ik heb dat uitgeprobeerd met december 2009.

21 december

Ode aan Veenendaal (2)

Tenminste, dat had je gedacht, maar zo is het niet: wat
je beleeft als je nog in je korte ribbroek loopt
gaat je niet in je kouwe kleren zitten - je zou het
wel willen misschien: 't Veen, niks mee te maken,
ik woon er alleen, meer niet, maar zoals je vroeger
de rode letters Scheepjeswol zag oprijzen tussen
het gewirwar van gevels en daken
voel je je meteen als een kind dat na een schoolreisje
- heel plezierig, veel ranja, veel patat -
uit de bus stapt en met zijn koffer of tas in de hand
de straat waar zijn huis staat in holt: het feest
mag voorbij zijn, maar hier is hij thuis:
kijk daar gaat de postbode, hij heeft
een nieuw uniform gekregen en daar
is de boom waar de brandweer die keer de poes van Marietje uit haalde.

Vandaag staat het artikel over de Straatnaamcommissie in de 'Veenendaalse Krant'. Een prima artikel. Vooral de lengte valt op: een complete bladzijde. Ook over de foto ben ik tevreden: de commissie aan het werk rond een kaart van de 'Veenderij'. Het is wel geposeerd natuurlijk; normaal zitten we niet zo knus dicht bij elkaar.

Straatnaamcommissie buigt zich over namen voor Veenderij VEENENDAAL - Hoogveen, dat kan als straatnaam. Maar Laagveen niet, dat is veen ontstaan onder het niveau van het omringende land, bijvoorbeeld in plassen en moerassen. Dat is er nooit geweest in Veenendaal en omgeving. Veenraadschap als straatnaam, dat kan, evenals Veengenoten. Kameraar (penningmeester) en Vaartmeester (regelt het stroomopwaarts en afwaarts varen van de turfschepen) kunnen ook. Maar Raaigreppel, Turfkloter, Impost of Hondgeld en Veenbrand liggen als straatnamen toch meer in de categorie waar je niet aan wilt wonen. door Gerard van Wijk We zijn te gast bij een overleg van de Commissie Straatnaamgeving, in de VSW-zaal in de nieuwe vleugel van het gemeentehuis. Het betreft een adviescommissie van het college. Er ligt een interessante agenda ter tafel. Deze middag buigt het kwartet deskundigen zich over een veertigtal namen die nodig zijn om straten in Veenderij een naam te geven. Veenderij vormt, met Buurtstede en Groenpoort, de nieuwe woonwijk Veenendaal-Oost. Mats Beek is voorzitter van de commissie. Hij was raadslid en fractievoorzitter van de PvdA en maakt sinds zes jaar deel uit van de club die zorgt voor adequate straatnamen. Dezelfde termijn geldt ook voor de andere leden van de commissie, zes jaar geleden werd het een adviescollege van het college, daarvoor van de raad. Tot de jaren zestig van de vorige eeuw bepaalden ambtenaren de namen van straten en pleinen. Bij de ontwikkeling van De Engelenburg kwam daar een eind aan, het moest ,,niet allemaal aan ambtenaren worden overgelaten.'' Gert Groenleer is archivaris en presideert met zijn indrukwekkende archief in de gewelven van het gemeentehuis. Peter Will is lid van de Historische Vereniging Oud Veenendaal, werkte 32 jaar bij de gemeente en was chef van de afdeling bevolking. Zijn in 2000 uitgekomen boekje 'Straat in straat uit', met niet alleen de actuele stand van zaken maar ook straten die ooit bestaan hebben, is nog steeds een goede leidraad voor wie in de materie is geïnteresseerd. Jan Heijkamp completeert het viertal, hij werkt bij de gemeente. We hebben iets met historie, zeggen ze. Vroeger werden er meer algemene namen gegeven aan straten, nu wordt er meer gelet op de plaatselijke geschiedenis. ,,Ik vind het hartstikke leuk werk, het bezig zijn met goed bruikbare straatnamen. Wanneer zo'n straatnaambord dan is aangebracht en ik fiets er langs geeft dat een goed gevoel. Dat hebben we zelf bedacht, denk ik dan.'' Veenendaal verandert in rap tempo. Op vrijwel iedere vrijliggende kavel die Veenendaal nog heeft zijn wel activiteiten te bespeuren of er wordt aan gewerkt. Waar mensen wonen en werken zijn straten of komen er straten en die straten hebben een naam nodig. De Commissie Straatnaamgeving adviseert daarover het college en het moet wel heel extreem uitpakken als het college daar niet naar zou luisteren. Dat gebeurt dan ook niet. Zo werden nog niet zo lang geleden in de omgeving van de Binnenronde nieuwe straten vernoemd naar de sociaal-democratische voormannen Willem Drees en Joop den Uyl. Dat zou enige decennia geleden nog niet mogelijk zijn geweest. In dezelfde omgeving werden indertijd zonder uitzondering straten vernoemd naar staatslieden van anti-revolutionaire en christen-historische huize. Het werk van de straatnaamcommissie luistert nauw en vergt derhalve een gedegen voorbereiding. Zo zijn in het momenteel vol te bouwen Buurtstede straten vernoemd naar oorlogsslachtoffers. ,,Kunnen we erbij zijn als het straatnaambordje van opa wordt onthuld'', werd aan Mats Beek gevraagd. Maar de straatnaamborden worden niet één voor één onthuld. Wel wordt gedacht aan een bord met verklarende tekst bij het begin van de wijk, en eventueel stoeptegels met namen. Wat betreft Veenderij geldt: er zijn meer namen dan er straten zijn. Er moet dus geselecteerd worden waarbij onuitspreekbare en ingewikkelde namen zogezegd in het archief verdwijnen. Op deze plek, de Veenderij, is Veenendaal min of meer ontstaan. Vandaar dat het logisch is te zoeken naar namen die te maken hebben met de turfwinning. Twee commissieleden, Groenleer en Will, hebben op vijf a-viertjes een reeks suggesties aangedragen die in aanmerking kunnen komen voor straatnamen. In hoog tempo, zoals we dat kennen van Beek als raadslid, wordt er al of niet een streep gezet door de namen van veensoorten (naar ligging, ontstaan en bruikbaarheid), bestuursvorm, ontwatering, waterbeheersing, werkvolk, materiaal, opslag van turf en vervoer. Handig hulpmiddel is een schriftuur van Taeke Stol: 'De Veenkolonie Veenendaal, Turfwinning en waterstaat in het zuiden van de Gelderse Vallei, 1546-1653'. Wat kan wel, wat is minder gewenst als straatnaam. Daarover buigen de straatnaamdeskundigen zich. De bewoners moeten het er tenslotte mee doen. Niemand wil tenslotte aan de Baggerschep wonen, of aan het Veenlijk, of aan de Turfkloter. Maar dat zijn wel namen uit het jargon van de turfgraverij. Het kaf van het koren scheiden zogezegd, zodat met het resultaat de bewoners straks tevreden zijn en de herinnering aan de bakermat van Veenendaal behouden blijft. Dan blijft nog de vraag of er weg of straat achter een naam moet worden gezet. Er wordt kaartmateriaal bijgehaald, of een indelingskaart indien aanwezig. Dan blijkt Rietveen als straatnaam bruikbaar (uit afstervend en vergaand riet), maar Veenmosveen niet (uit afgestorven veenmos), omdat Veenmos al voorkomt in het Petenbos. Dan blijkt Woudveen (blauwe turf, bij voorkeur gebruikt voor huisbrand) bruikbaar, maar Halve Maan niet (hoop van ongeveer 35 turven in de vorm van een halve maan). De gehele turfwinning komt ter sprake bij de discussie over wat wel en niet gewenst is als straatnaam. Zo kom je nog eens wat te weten. De pompmolen werd gebruikt voor het droog houden van de werkput van de te bouwen sluizen. De turflossers gingen als eersten in het voorjaar het veen in om de humuslaag (bolster) af te graven. De turfkloter stapelt de turf op kloten ofwel drooghopen. De kattepoot bestaat uit enkele schuin tegen elkaar gezette turven met één turf er bovenop. De commissie zet de Kattepoot als straatnaam op de reservelijst. De samoreus is een platbodem vaartuig ,,waarschijnlijk vernoemd naar de Sambre en de Meuse (Maas) waar deze veel werden gebruikt.'' Het Trekpad ofwel Lijnpad, pad langs het vaarwater van waaraf de schepen werden gesleept, komt als straatnaam niet door de keuring, maar de Orie (erfrecht) en Propine (fooi/drinkgeld voor veenarbeiders) daarentegen wel. Er blijven 46 namen over. ,,We hebben er genoeg'', stelt Beek vast. Maar weinig straten staan op de reservelijst. Behalve Veenderij is er één nieuwe straatnaam nodig bij de ontwikkeling aan het Panhuis/Pionier. Waar nu nog achtertuinen en schuren zijn komt een straat. ,,Kun je niet doornummeren of is dat niet logisch'', vraagt Beek aan zijn medecommissieleden. Doornummeren aan de Pionier wordt het dan. Voor de herkenbaarheid wordt een andere naam praktischer geacht. Er is geen haast bij dus de kwestie wordt doorgeschoven naar de volgende vergadering, woensdag 15 februari. Nog onderwerpen genoeg voor de straatnaamdeskundigen: vrij liggende fietspaden en bruggen (oud-burgemeesters) moeten een naam krijgen, dat is makkelijk voor politie en hulpdiensten. Verder vragen ontwikkelingen aan de 1e Melmseweg, het Van Ginkelterrein en het Stationskwartier ook de aandacht.

 

Iemand vroeg me of ik 'nog iets heb' met de PvdA in Veenendaal. Ik had niet meteen een antwoord, laat staan een goed geformuleerd antwoord, Na enig nadenken (tijdens een rondje met de hond) is dit het antwoord:
Ik heb nog altijd iets met het historische gedachtengoed van de PvdA.
Ik heb helemaal niets met de hysterische gedachtenkronkels van de huidige plaatselijke PvdA-politici.

De dagen in de goede volgorde gezet: september 2011, oktober 2011, november 2011.

22 december

Een rare schooldag. Vannacht is Ans, onze collega en sectievoorzitter Nederlands, overleden. Plotseling. Haar man vond haar vanmorgen in de keuken. Waarschijnlijk niet goed geworden en even uit bed gegaan. Het is niet goed te bevatten. Gisteren beoordeelde ik nog samen met haar een debat in V6, meetellend voor het examen. Pakweg twaalf uur later is ze er niet meer. We verliezen een lieve en altijd belangstellende collega.

De klap kwam hard aan, zeker bij de collega's en bij de hogere klassen, waar zij les aan gaf. Even voor de pauze werd de sectie Nederlands op de hoogte gebracht, in de pauze alle collega's en in het uur na de pauze de leerlingen. De leerlingen mochten daarna naar huis. Ze kregen een brief voor hun ouders mee en diezelfde brief ging ook per mail naar alle ouders. Het kerstdiner voor de collega's is geschrapt, net als het kerst-schoolfeest van vanavond. De directie heeft e.e.a. netjes geregeld en de leerlingen pakten het goed op. Overal in school zag je pratende en elkaar troostende leerlingen. Tweedeklassers, die Ans niet kenden, kwamen andere docenten Nederlands condoleren en geen enkele leerling mopperde over het niet doorgaan van het schoolfeest. Er hing een wat vreemde maar wel warme sfeer.

 

 

Ode aan Veenendaal (3)

Het zijn de kleine dingen: ik weet het. Roelof
uit Rouveen, die in Veenendaal in de raad zat
en die de plaatsen vergeleek, concludeerde:
zoveel verschillen Rouveen en Veenendaal niet!
Ach, als mannen alleen van mooie vrouwen hielden
werd er weinig getrouwd: als je houdt van 't Veen
houd je niet alleen van de Kerkewijk,
de Nieuwe Molen, de Cultuurfabriek, de Blauwe Hel,
maar heb je een even groot zwak
voor het Schrijverspark, het Achterstraatje, de Gortstraat: plekjes
waarvan geen toerist ooit een foto maakte,
want 't Veen is niet alleen het winkelcentrum
met al wat erop en eraan hoort,
maar een brok atmosfeer, een klimaat, waarin
je misschien wel geboren moet zijn om er blijvend te kunnen ademen.

2 bestellingen: Herbjorg Wassmo, 'Het huis met de blinde serre', 25 AO-boekjes.

23 december

Hoewel het schoolfeest gisteren niet doorging, begonnen we toch om half tien, om daarna halfuurslessen te draaien. Ik had een vertelling over 'A Christmas Carrol' voorbereid voor de laatste lessen voor de vakantie, maar dat leek me na het overlijden van Ans niet gepast: een verhaal vol doden, geesten en een kerkhof. Zo hebben de meeste collega's vandaag wat 'aangepast' les gegeven. In de hal bij de personeelskamer stonden twee tafels met een foto van Ans, veel kaarsen, bloemen en een boek waar leerlingen iets in konden schrijven. Daar was het de hele dag druk. Collega's liepen er soms ook met hun complete klas naartoe.

Mijn stagiaire Dagmar had voor V3 een puzzel (woordzoeker) gemaakt met daarin de moeilijke woorden van twee oefeningen uit hoofdstuk drie. Heel leuk en geschikt voor zo'n laatste kwartiertje. Op die manier schudt een stagiare je ook weer wakker. 'Vroeger' maakte ik ook zulke oefeningen, maar de laatste tijd komt dat er niet meer van.

Ode aan Veenendaal (4)

Maar laten we eerlijk zijn: is het in Buenos Aires,
Tokio, Amsterdam, Los Angeles, Parijs, zoveel beter?
(Om nog maar niet eens te spreken van Loon-op-Zand
of Sint Anna Parochie) - welnee toch zeker:
overal waar mensen wonen houd je het enkel
maar uit met een stalen gemoed of een vat
peppillen en tranquillizers
en verhuizen brengt niks dan kopzorg en kost een hoop geld.
Nee, je kunt maar het beste nog leven
waar je wortels zijn, waar je denken kan: o ja, daar
stond ik altijd op Lidy te wachten en hier
kwam ik mijn vader toen tegen.
De rest is enkel decor,
of het nu Piazza San Marco heet
of Broadway of Penny Lane of Spui of Bois de Boulogne.

2 bestellingen: Geert van Oorschot, 'De Turfgravers', Arnon Grunberg, 'Blauwe maandagen'.

24 december

Een rustige ochtend: koffie, beschuitje, krantje. Ik gun me meestal geen tijd voor een kruiswoordpuzzel o.i.d., maar vanochtend dacht ik: laat ik de prijspuzzel van de Gelderlander eens proberen te maken. De te winnen prijs is een midweek ergens in Drenthe, alleen te boeken buiten de schoolvakanties. Dat is lekker als je in het onderwijs werkt, kun je een prijs winnen, maar niet innen.

Op Facebook plaatste iemand die elke dag iets over poëzie 'doet' een foto van het graf van Paul Rodenko, met een beschrijving van dat graf. Ik meende de foto te herkennen en wist zeker de bijgaande tekst te herkennen: die was van mijzelf, eerst van mijn weblog op de dag dat ik het graf van Rodenko in Zutphen bezocht en later heb ik die foto met tekst ook op de Schrijversinfobladzijde over Paul Rodenko geplaatst.
Ik weet echt wel dat er op internet grootschalig gejat wordt, maar ik probeer mijn leerlingen wel het verschil bij te brengen tussen een verstandig gebruik van bronnen en het domweg overnemen van tekst- en fotomateriaal. Ik kon het in dit geval niet laten en schreef er op Facebook bij dat deze persoon best mocht vermelden dat hij dit van Schrijversinfo overgenomen heeft. Binnen een uur is er een reactie: 'sorry Mats, dank voor je reminder, staat er nu bij!' Dat is dan weer sportief.

De 'Ode aan Veenendaal' die ik de afgelopen vier dagen noteerde is een bewerking van 'Ode aan Dordrecht' van C. Buddingh'. Waar Buddingh' typisch Dordtse zaken en persoonlijke herinneringen noteerde, verving ik die door typisch Veense zaken en mijn persoonlijke herinneringen. Ik wil dit gedicht eind volgend jaar gebruiken, als ik een optreden(tje) verzorg tijdens het Cultuurbal Veenendaal.

De dagen in de goede volgorde gezet: januari 2011, februari 2011, maart 2011, april 2011, mei 2011, juni 2011, juli 2011 en augustus 2011.

25 december

We hebben lekker uitgeslapen. Daarna een warm croissantje en koffie. Een prettig begin van de kerst. Daarna bladerde ik de kranten van de afgelopen week door en rommelde wat met boeken. Lidy wilde de paus en de koningin zien. Ik ben achter in de kamer achter de computer gekropen, want ik erger me toch maar aan die huichelachtige poppenkast. Vooral aan de roomse. In Nigeria maken vandaag christenen en moslims elkaar weer af. Honderden doden. Als al die gelovigen nou over en weer eens een beetje doorpakken dan zouden we toch met een jaar of tien alleen ongelovigen over moeten hebben. Hè, een heerlijke kerstgedachte!

Tussen de boeken die ik opruim zit een Engelstalig boek over Japan. Toeristische informatie en op het eerste gezicht weinig bijzonders. Tot er een kaartje uit valt: 'Tokyo, October, 1964. Sayonara. Good-bye to you all who have come from the four corners of the earth to the first Olympic Games in Asia.' Dat maakt het een interessant boekje. Speciaal geschreven voor de bezoekers van de Olympische Spelen in Japan in 1964. Ik zal eens informeren of Lennart het al in zijn verzameling heeft zitten. Zo niet, dan mag hij het hebben.

In de loop van de middag gingen we naar Martijn, waar we heerlijk gegeten hebben. 's Avonds keken we 'Rise of the Planet of the Apes'. Ik las destijds het boek van Piere Boulle en bekeek, toen we net een videorecorder hadden, ook de diverse films. Deze nieuwe film had ik eigenlijk in de bioscoop willen zien, maar op deze manier is het ook prima. Het is knap gemaakt, redelijk overtuigend (ik ben bereid te geloven dat het zo had kúnnen gaan) en er lijkt nog wel een vervolg in te zitten (de apen zijn ontsnapt, maar ze hebben de macht over de wereld nog niet veroverd).

Bij Martijn viste ik 'All-inclusive' van Suzanne Vermeer tussen de boeken vandaan. Ik bladerde er wat in en las pakweg de eerste dertig bladzijden (je kunt op visite niet de hele tijd gaan zitten lezen). Thuis las ik vanavond nog even verder en haakte af op bladzijde veertig. De hoofdpersonen Jeroen en Chantal hebben een folder van een reisbureau en zijn geïnteresseerd in een hotel in Turkije:

'Hoe langer ik blader, des te meer zin ik krijg in vakantie, schat,' bromde Jeroen afwezig. Chantal keek nu met meer dan met een half oog naar de brochure die op zijn schoot lag.

Wat een lelijke zinnen! 'Hoe' en 'des te' in één zin is niet fraai. 'Hoe langer ik blader, hoe meer zin ik krijg', of 'Des te langer ik blader, des te meer zin ik krijg' zou zorgvuldiger zijn geweest. In de tweede zin staat een keer 'met' teveel. Ik zou schrijven: 'Chantal keek nu met meer dan een half oog'. Wordt hier bij uitgeverijen niet meer naar gekeken?

26 december

Het is deze Kerstmis 's nachts zo'n acht graden boven nul. De vissen in de vijver zijn uit hun schuilplaatsen gekomen. Ik heb ze vandaag dan ook maar weer voorzichtig gevoerd. Ze hadden het zo op. Ik vermoed dat het de afgelopen zomervakantie 's nachts ook acht graden was.

Al mijn kerstmuziek staat als mp3 op een harde schijf. Ik koppelde dat harde schijfje aan de televisie en verdomd: hij shuffelt zich door de kerstmuziek heen (Ik had het in mapjes per artiest. Dat werkte niet, dus ik heb gisteren een uur of twee die mapjes leeg zitten maken in één groot bestand).
Vervolgens dacht ik: Deze televisie heeft internetverbinding. Zou hij draadloos de muziek op mijn computer kunnen vinden? Met enig zoeken en uitproberen blijkt dat te kunnen. Je kunt op de tv zoeken op artiest, op nummer, op componist, op album, op genre en zelfs op classificatie. Met name dat laatste is prettig. Ik heb nummers die ik mooi vind vier of vijf sterren gegeven. Ook de tv speelt zo at random de nummers die ik mooi vind! Een nadeel is wel dat het zoeksysteem niet zo handig is (maar misschien heb ik de handige manier nog niet ontdekt).

Op mijn nachtkastje ligt al een tijdje 'Laten we eerlijk zijn. 25 jaar spraakmakende interviews' van Frénk van der Linden. Elke avond lees ik één interview. Johan Stekelenburg gaf in 1995 op de vraag 'Favoriete jongensboek' het volgende antwoord:

Ik heb alle boeken gelezen over die jongens met hun motorboot, de Kameleon. Die boze veldwachter in dat dorp - lachen. Dat leek op de plek waar ik een deel van mijn jeugd doorbracht, omgeving Maarssen. Water. Roeiboten, Zeilen. Vind ik nog steeds heerlijk.

Tweede kerstdag bij de Beekjes.
Hè, gezellig!

27 december

Kerstvakantie betekent ook dat ik de voorraad boeken moet vaststellen. Dat is een dag of twee werk. Zinloos in mijn ogen, maar het moet van de boekhouder en de belastingdienst. Dat nutteloze papier- en rekenwerk is weer af. Er staat een bedrag 'in de boeken'. Ik moet eerst maar eens zien dat ik al mijn boeken voor dat geld verkoop. In de tweedehands-boekenhandel weet je dat je een deel van je voorraad nooit zult verkopen, maar daar houdt de belastingdienst geen rekening mee.

Vanmiddag deden we een rondje boodschappen, brood, vlees, koffiebonen. We brachten ook de flessen weg. Die stonden er nog vanaf mijn verjaardag (zag ik aan de grote Chouffeflessen). C1000, Kruidvat, V&D. Oud-leerlingen en leerlingen volop bij het winkelpersoneel, o.a. Juliëtte bij de V&D. Bij de V&D kochten we ook nieuwe onderbroeken. Het meisje waarbij ik afrekende wenste me er veel plezier mee ?!? Hoe kom je erbij dat te zeggen tegen iemand die onderbroeken koopt? Wat voor plezier heeft ze daarbij in gedachte? Plezier bij het aantrekken? Plezier bij het dragen ervan? Plezier bij/na het uittrekken?

Bij het Kruidvat kocht ik de dvd 'Parlando' van Freek de Jonge met het Metropole orkest. Ik verwachtte vooral liedjes, maar hij ouwehoert er toch ook behoorlijk veel omheen (en niet op zijn oude niveau). De versie van 'De vondeling van Ameland' is wél de moeite waard.

Zo'n kerstvakantie geeft je ook de tijd om een wat boeken door te bladeren. Voor mij zijn dat nu de boeken uit de doos van Bubb Kuyper van eind november. Over twee van die boeken ben ik alvast zeer te spreken. Het eerste is 'Het onbehagen in de literatuur' van J.H. de Roder. Het gelijknamige eerste hoofdstuk is een diepgravende beschouwing over 'Een gouden beker' van Alfred Kossmann. Een door critici en lezers nauwelijks opgemerkt boek. De Roder begint zijn beschouwing met het neersabelen van Michaël Zeeman:

In een interview beweerde Michaël Zeeman ooit dat hij een boek nooit herleest. Dat heeft hij namelijk niet nodig want toen hij na jaren 'Ulysses' weer eens ter hand nam, bleek al na een paar pagina's dat hij alles nog woord voor woord in zijn hoofd had. Ik dacht even dat ik in de maling werd genomen, maar hij was, zoals altijd, heel serieus. Mogelijk heeft dit te maken met dat merkwaardige verschijnsel dat krantenartikelen van Zeeman op een of andere manier niet tot me door willen dringen. Er blijft niets haken. Als ik ze uit heb is alles weg. Ik weet niet precies hoe het zit, maar het zou een verklaring kunnen zijn. Kunnen we misschien alleen door te herlezen onszelf als lezer leren kennen en leren hoe literatuur werkt?

Het andere boek is 'De geschiedenis van de komma' van Wim Daniëls. Bij zo'n titel denk je: Dat zal wel niet letterlijk bedoeld zijn, maar het is het in dit geval wel! Daniëls beschrijft het ontstaan en het gebruik van de komma door de eeuwen heen in hoofdstukken als 'Het ontstaan van de komma' en 'De vroegste kommaregels'. Hij begint met het beschrijven van het belang van de komma en geeft daarbij een aantal prachtige voorbeelden. Wat te denken van deze:

Het belang van de komma kan met talloze voorbeelden aangetoond worden. Zo is er de anekdote over een Russische gevangene die een verzoek om strafverzachting indiende bij de tsaar. De schriftelijke reactie van de tsaar op het verzoek was:
In geen geval, naar Siberië.
De vrouw van de tsaar echter was veel goedhartiger. Zij wiste heimelijk de komma uit, waardoor ze het lot van de gevangene aanzienlijk verlichtte:
In geen geval naar Siberië.

Zappend stuit ik op deel 2 van de 'Millennium-trilogie'. Ik blijf kijken. Wat is dat voor een vreemd verschijnsel? Je hebt de film al eens gezien. De dvd ligt in je kast. Je hebt niet de minste aanvechting om die dvd te 'draaien', maar als je de film op tv tegenkomt blijf je kijken.

2 bestellingen: Myra de Rooy, 'Vrouwen in Boeddha's bergen', Els van Limburgh en Kathinka deMonchy, 'Fondue en barbecue'.

28 december

Vandaag zag ik diverse bomen en struiken volop in bloei. Het lijken me echt voorjaarsbloeiers. De natuur raakt in de war met deze temperaturen. Heel 2011 komt hoog in de top-10 van warme jaren. Dat zal zo zijn, maar ik heb nog steeds een kater van de verregende en koude zomervakantie.

Met Suzanne haalde ik bij de Chinees aan de Kerkewijk een maandmenu. Dat is bedoeld voor twee personen, maar we hadden er met zijn drieën (+ nog Tygo) ruim voldoende aan. Bami, kleine loempiaatjes, saté en drie vleesgerechten. Sterker nog: Lidy en ik kunnen er nog wel een keer van eten. Zo'n maandmenu kost € 16,80. Dan eten we voor nog geen € 4,00 per persoon per keer!
Er is in de afgelopen veertig jaar nog weinig veranderd. Het is bij de Chinees nog steeds veel voor weinig. Al zou ik me nu niet meer bij de Chinees durven melden zoals mijn vader dat veertig jaar geleden deed. We liepen met twee pannen dwars door de zaak (aan de Hoofdstraat) naar de bar/toonbank en bestelden een paar porties nasi en bami. We namen de grootste pannen mee die we in huis hadden, want de Chinees schepte de pannen toch altijd vol. Van babi pangang of foe yong hai hadden we nog nooit gehoord. We aten bami en als we heel luxe deden kwam er thuis een gebakken ei bij, of een paar augurken.

Nog een 'komma-anekdote' uit het boek van Wim Daniëls:

F.C. Dominicus haalde in zijn taalboek 'Schrijft u ook zulk Nederlands?' (1961) een grafschrift aan dat hij ook werkelijk ooit ergens op een grafsteen gelezen zou hebben:
Hier ligt begraven mijn vrouw Griet.
In de hemel is zij niet
In de hel dat weet ik wel.
Dominicus' commentaar bij dit grafschrift was dat de steenhouwer hier stellig een paar komma's vergeten had, die door de bedroefde weduwnaar zeker gewenst waren geweest, namelijk achter 'zij' en achter 'hel'.

Vandaag kreeg ik een mailtje van de journalist van de 'Gelderlander'. Het artikel/interview over Schrijversinfo en de Koninklijke Bibliotheek komt er aanstaande vrijdag in.

De dagen in de goede volgorde gezet: oktober 2010, november 2010, december 2010.

1 bestelling: knipsels Maria Stahlie.

29 december

Begrafenis van Ans vandaag. Ik kreeg haar overlijden de afgelopen dagen toch al nauwelijks uit mijn hoofd, maar vandaag lukt dat - uiteraard - al helemaal niet. Ik kon vannacht niet in slaap komen. Gelukkig liet Lidy me vanochtend daarom liggen. Toen ik wel op was, ging ik - volgens afspraak met de sectie - een witte roos kopen op de Zandstraat (Bijna al de bloemenwinkels in Veenendaal zijn tegenwoordig van Arie Roelofsen, ik probeer zoveel mogelijk mijn bloemen juist níet bij hem te kopen. Dat is niet persoonlijk - Arie is een joviale vent - maar ik houd niet zo van Monoply). Ik haalde ook een hutspotpakket en rookworsten bij de C1000 en toen ik toch in die buurt was, ging ik ook even kijken of Van Kooten al aan het afprijzen was. De uitverkooptafel lag al overvol. Misschien moet ik nog een keer terug, maar deze boeken nam ik nu al mee:
- Willem Frederik Hermans en Gerard Reve, Verscheur deze brief! Ik vertel veel te veel. Een briefwisseling
- Rudy Kousbroek, Einsteins poppenhuis. Essays over filosofie
- Aukje Holtrop, Nynke van Hichtum. Leven en werk van Sjoukje Troelstra-Boksma de Boer 1860-1939
- Han Ceelen & Jeroen van Bergeijk, Meer dan de feiten. Gesprekken met auteurs van literaire non-fictie
- Perry Perik - Wim Huiser, De inkt van Arcadia. Brieven 2007

Om half één verzamelden we op school. We verdeelden ons over diverse auto's (ik reed ook) en reden naar Moscowa in Arnhem. Daar waren we aan de vroege kant. Er was een zaal waar we konden wachten. Daar zaten we achterin, wat betekende dat we als laatste naar de plechtigheid liepen. Daar was het overvol. Er moesten misschien wel tweehonderd mensen staan; rondom tegen de muren en zelfs in het middenpad tot vrijwel vooraan bij de kist. Zo'n groot aantal mensen is logisch bij een gewaardeerde collega die op twee scholen werkte en die nog geen zestig was.
Ans was een aardige en sociale vrouw. Dat bleek ook uit de diverse toespraken en al die lovende woorden moeten een troost voor de familie zijn geweest. Op zo'n grote begraafplaats loopt alles op schema. Waarschijnlijk is dat de reden dat de muziek ('Fields of gold') halverwege werd afgeknepen. Jammer, want ook de muziek vormt een wezenlijk onderdeel van zo'n plechtigheid en is hoogstwaarschijnlijk door de familie met zorg uitgezocht.
Met zoveel mensen duurde het heel even voordat iedereen zijn jas aan had en bij het graf duurde het ook lang voordat iedereen - in de druipende regen - een laatste groet aan Ans had gebracht. Al met al was het een respectvol en waardig afscheid. We zullen haar op school zeker missen.
Na afloop gingen we met de docenten Nederlands naar collega Miquette, die vlak bij Moscowa woont. Het is prettig om met elkaar, op een andere plek dan zo'n begraafplaats, nog even na te praten.

30 december

Ans was een mensen-mens en een dieren-mens. Van haar zus begreep ik gisteren dat ze dat als kind al was. Gek van paarden en er waren altijd zieke en gewonde dieren in huis, die verzorgd moesten worden. Haar graf is aan de rand van Moscowa, grenzend aan een paardenwei. Dat is dan een toepasselijke locatie.
Het is op een ouder stuk van de begraafplaats. Dat vind ik mooiere gedeeltes dan de recht-toe-recht-aan nieuwere. Er staan ook grotere bomen, waardoor er een wat parkachtige sfeer hangt. Een nadeel van zo'n ouder gedeelte is dat je op een 'vrijgekomen' plek ligt. Voor een oud graf werd niet meer betaald en dat graf is geruimd. Zo gaat dat, ik weet het, maar toch heb je het idee dat je op de plek van een ander ligt.

De televisie staat de afgelopen dagen urenlang op Cultura24. Daar kijk je 24 uur per dag radio: de top 2000. Dat is bezig een instituut te worden. Aan de onderkant van het televisiebeeld komen doorlopend ge-sms-te en getwitterde berichten van luisteraars langs. Ik heb daar een tijdje met verbijstering naar zitten kijken. Niet-lopende zinnen accepteer ik wel in dergelijke korte berichten. Jongerentaal en rare afkortingen zijn ook nog te pruimen, maar los daarvan barst het van de taal-, tik- en spelfouten. Ik ben erbij weggelopen toen iemand aan zijn vader had gevraagd 'waarom luisterd hij erna'.
Na 14.00 draait Jan Willem Roodbeen. Een Veenendaalse jongen, zoon van Dick Roodbeen (gemeenteraadslid en ex-wethouder voor de Christen Unie - Zijn zoon draait ook op zondag trouwens). Plotseling zag ik Dick vanmiddag ook op televisie. Hij is een uurtje mee naar het werk van zijn zoon blijkbaar. Daar is niks mis mee.
Ik heb eens een tijdje naar de dj's zitten kijken. Dat kun je toch eigenlijk geen 'werk' noemen. Een paar woorden/zinnen tussen de nummers. Echt 'draaien' doen ze tegenwoordig ook niet meer; het is allemaal computerwerk. En daarvoor schijnen de heren (ik heb geen dame gezien) vorstelijk betaald te worden. Het is oneerlijk verdeeld.

Het artikel over Schrijversinfo stond vandaag in het regiokatern van 'de Gelderlander':

Nieuw op Schrijversinfo: Joris van Casteren.

De dagen in de goede volgorde gezet: juli 2010, augustus 2010, september 2010.

2 bestellingen: Nop Maas, 'Gerard Reve. Kroniek van een schuldig leven 2. De 'rampjaren' 1963-1975' (voorpublicatie), 3 delen 'Getal en ruimte'.

31 december

We zouden Oud en nieuw bij pa in Culemborg gaan 'vieren', maar deze week meldde hij plotseling dat hij zelf liever bij zijn buren is! We vroegen er de dag daarna nog een keer naar, maar hij kwam met dezelfde boodschap. Nou, dan niet! Dat betekent dat we lekker thuis zijn (en misschien aan het eind van de avond even bij Suzanne langs gaan).
Vanmiddag bakte ik appelbeignets. Deze keer niet in de frituurpan, maar in de wok. Dat bleek veek makkelijker te gaan. Ik had in een mum van tijd een schaal vol. Ik had alleen twee keer bijna de vlam in pan. Als je iets te wild doet, schiet er wat olie over de rand. Ik zag de vlam langs de pan omhoog kruipen en deed toen het vuur gauw uit. Misschien had ik wat minder olie in de wok moeten doen.
Vanavond doen we met zijn tweetjes een simpele gourmet. Twee soorten vlees, ham en kaas, ui en champignons, stokbrood en wat salades. Ik mis de vis, maar verder komt het vast goed.

Met bovenstaande kaart wens ik alle trouwe en toevallige lezers een heel goed en gezond 2012 toe.
Het is een kaart met een verhaaltje. Vanmiddag stond er een leerling voor de deur met een boekverslag, een doos merci-chocolaatjes en deze kaart. Ik had het goed gevonden dat ze haar boekverslag een week later inleverde en daar was ze me dankbaar voor.
Nu niet zeuren over de 'Fijne Kerstdagen'! (De kerstdagen zijn al voorbij en mogen bovendien niet met een hoofdletter geschreven worden. Alleen de naam van het feest zelf - Kerstmis, maar ook Pasen - worden met een hoofdletter geschreven. Alle afgeleide woorden - kerstbrood, kerstboom, kerstdag - worden niet met een hoofdletter geschreven) Nee, richt uw aandacht op de envelop in de snavel van het roodborstje. Ik en Geert Wilders willen dat onderwijzend personeel met 'u' wordt aangesproken en dat heeft dit meisje goed begrepen (van mij, niet van Geert).

Nieuw op Schrijversinfo: Frank Westerman.

De dagen in de goede volgorde gezet: april 2010, mei 2010, juni 2010.

2 bestellingen: Hella S. Haasse, 'Oeroeg' (boekenweekgeschenk 1948), Hans Dorrestijn, 'Finale kwijting' (Dat boek stond al vanaf februari te koop op mijn site én bij Boekwinkeltjes. Eergisteren zette ik het (voor een veel hoger bedrag) bij Bol.com te koop en vandaag is het al verkocht).

 

Door naar januari 2012